Gemeentelijke telefoon
netten naar het Rijk
NIPPER EN PELLE
verkeersbeperkingen
De nieuwe
Niet Preeken
om den broode
Het lokkende
Radioprogramma
Door autobus overreden
FEUILLETON
Naar het Engelsch van:
OTTWELL DAV/S
Distributie van tabak en
tabaksproducten
Valsche rijksdaalders
INGRIJPENDE MAATREGELEN VOOR DE
GROOTE STEDEN.
Het gisteren verschenen verordenin
genblad bevat een verordening van
den rijkscommissaris voor het bezet
te Nederlandsche gebied betreffende
de openbare gemeentelijke telefoon
netten te Amsterdam, Rotterdam en
's-Gravenhage. Hierin wordt bepaald,
dat de verzorging van het locale te
lefoonverkeer te Amsterdam, Rotter-*
dam en 's-Gravenhage met ingang
van 15 September 1940 door het rijk
geschiedt.
De voor de uitvoering hiervan noodige
voorschriften worden door de secretarissen-
generaal van de departementen van binnen-
landsche zaken en van financiën vastge
steld.
In aansluiting hierop bevat het verorde
ningenblad een beschikking van de secreta
rissen-generaal van de departementen van
binnenlandsche zaken en van financiën over
de gemeentelijke telefoonnetten te Amster
dam, Rotterdam en 's-Gravenhage.
Hierin wordt bepaald, dat de openbare ge
meentelijke telefoonnetten te Amsterdam,
Rotterdam en 's-Gravenhage op 15 September
1940, op den voet van artikel 15 van de aan
deze gemeenten verleende concessie, in eigen
dom aan het rijk overgaan en met ingang
van den genoemden datum in beheer bij het
staatsbedrijf der posterijen, telegrafie en te
lefonie komen.
Rijk neemt vorderingen over.
De vereffening van de vorderingen, die de
gemeenten door deze vermogensoverdracht
verkrijgen, zal geschieden door overneming
door het rijk van een overeenkomstig gedeel
te van den dienst der leeningen van de ge
meenten.
Het personeel der gemeente, dat op den
15en September 1940 werkzaam is bij de ge
noemde gemeentelijke telefoonbedrijven,
treedt met ingang van dien dag in dienst
van het rijk.
Op dit personeel zijn, met inachtneming
van een ter verkrijging van de noodige soe
pelheid te treffen overgangsregeling, van toe
passing de arbeidsvoorwaarden van het rijks-
telefoonpersoneel
De directeur-generaal der posterijen, tele
grafie en telefonie treft de noodige regelingen
ter uitvoering van het in deze artikelen be
paalde. Hij gaat eveneens met de gemeenten
de overeenkomsten aan, die de vermogens
rechten regelen, voortvloeinde uit de over
dracht van de plaatselijke telefoonnetten. De
overeenkomsten behoeven de goedkeuring
van den secretaris-generaal van het departe
ment van financiën.
Later overleden.
Zaterdagmorgen is in de Vischstraat een
huurrijder, de heer v. d. G., uit de St, Eloi-
straat te 's-Hertogenbosch, die den rijksweg
overtak, door een autobus gegrepen en tegen
de grond geworpen. De man kwam onder de
bus terecht en kon eerst worden bevrijd, na
dat een twintigtal burgers deze had op
gelicht. Per auto van den G.G.D. is het slacht
offer naar het Groot Ziekengasthuis overge
bracht. Aanvankelijk was de toestand niet
levensgevaarlijk, doch later verergerde deze
en in den loop van den avond is G. aan de
bekomen verwondingen overleden.
34.
Uzali keek geërgerd en verbaasd toen Rus-
sell na een poosje alleen beneden kwam.
Waar bent u geweest, waarom komt
U met leege handen?
Om de eenvoudige reden, dat er niets
was om mee te brengen, zei Russell grimmig.
De kerels zijn weg!
Hebt u het huis doorzocht?
Natuurlijke daarom ben ik zoolang weg
gebleven, maar het gaf rtiets. Maar be
grijpt u er iets van? U hebt zelf gezien in
welken toestand zij waren. Zonder hulp konden
ze niet weg. Er moet iemand in huis geweest
zijn en ze weggedragen hebben. Maar als u
wilt ga ik nog eens kijken.
Uzali trok ongeduldig de schouders op.
Absoluut tijd verknoeien, zei hij.
Laten we maar zoo gauw mogelijk naar Ma-
Ion Grange doorrijden. Ik begin lont te
ruiken.
Russell stapte weer in de auto en zfl vlo
gen door het nachtstille Londen. Toen zy
den open landweg hadden bereikt verhoogde
Uzali de snelheid nog. De Indiër chauffeerde
met feillooze handigheid.
Toen zij Flower's buiten bereik hadden, zet
ten zij de auto neer bij een klein boschje in
de buurt van de portierswoning.
Het huis was geheel donker, uitgezonderd
twee ramen op de eerste verdieping. De con
clusie lag voor de hand dat dit de zieken
kamer was. Peinzend keek Uzali op naar de
verlichte vensters.
Ik zou wel willen weten, wie daar bij
Flower oppast, mompelde hij. Het is nood
zakelijk dat wjj in het huis komen, zonder dat
„Ik krijg het wel weer terug",
zei de boer, en hjj gaf z(jn
varken spek te eten.
1. „Geen hap meer, ik plof
bijna! Ja, in gedachten
proef je natuurlek al het
heerljjke gebraad, zwarte
hond!"
2. „Als onze jongens nu maar
niet in de verre oerwouden
van Afrika rondzwerven en
langzaam maar zeker van
honger omkomen!"
„Maak U maar niet onge
rust, de kannibalen zullen
ze wel te pakken gekregen
hebben en zijn ze nu aan
het vetmesten, haha!"
Het ogenblik nadert, waarop...
1. „Nou, het schijnt toch al te
helpen!"
2. „Kinderen, hebben jullie nog
een laatste wens?"
„Ja, ik zou'graag nog een
afscheidsgroet aan mijn
moeder sturen!"
3. „De telegrafist is te uwer
beschikking!"
4. „Lieve Moeder, geloof ons,
Pelle en ik genieten van
het leven; we hebben tot nu
toe niet beseft, hoe waarde
vol het is. Morgen mogen
we tot voedsel dienen van
een heel dorp van lekker
bekken. Doe de groeten aan
Pelle's moeder en zeg tegen
haar, dat hij zo dik is als
een pad en dat hii bij den
koning klaarblijkelijk erg in
de gunst staat!"
INLICHTINGEN OMTRENT DE
UITZONDERINGEN.
Het Verordeningenblad bevat voorts de
reeds gepubliceerde verordening van den
rijkscommissaris voor het bezette Nederland
sche gebied betreffende verkeersbeperkingen,
waarbij het tot nader order aan hen, die
niet de rijks-Duitsche nationaliteit bezitten,
verboden is zich tussc.hen 22 uur en 4 uur in
het openbaar op te houden op de Wadden
eilanden en in de reeds bekend gemaakte
kuststrook van het bezette Nederlandsche ge
bied.
Uit deze verordening blijkt, dat aanvragen
tot afgifte van een speciaal bewijs met bij
voeging van twee (pas-)foto's schriftelijk
moeten worden ingediend bij den bevoegden
districtscommandant der rijksveldwacht in
het district, waarin de woonplaats van den
aanvrager is gelegen, in de gemeenten Rot
terdam en 's-Gravenhage bij de hoofdcommis
sarissen van politie.
Tegen de beslissing Op de aanvraag staat
geen h-ooger beroep of eenig ander rechts
middel open.
Het toezicht op do naleving van dit be
sluit kan direct door de organen der Duit-
sche „Ordnungspolizei" geschieden.
Hij, die in strijd handelt met de be
palingen van deze verordening,
wordt gestraft met hechtenis van ten
hoogste duizend gulden of met een
van deze straffen, voor zoover bij an
dere bepalingen geen zwaardere
straffen bedreigd zijn.
Hetzelfde geldt ten aanzien van hen, die
het hem afgegeven speciale bewijs misbruikt,
of onware opgaven doet ter verkrijging van
een dusdanig bewijs.
De hier bedoelde handelingen zijn overtre
dingen (übertretungen).
Onbewerkte tabak en tabaksproducten
zijn aangewezen als distributiegoederen in
den zin van artikel 4 van de distributie-
wet 1939.
Predikant bracht niet alleen
„brood des levens", maar hij
stond ook dicht bij het levens
brood'
In het Christelijk Gereformeerd weekblad
„De Wekker" schrijft de hoogbejaarde pro
fessor P. J. M. de Bruin te Apeldoorn zijn
herinneringen. Hij is thans genaderd tot
het jaar 1917 en vertelt van zijn belevenis
sen in dat zorgenjaar onder meer het vol
gende: „In den zomer van dit jaar beleef
de ik, wat wij dezen zomer weer beleven,
namelijk dat er geen synode kon gehouden
worden. De distributie van brood en andere
levensmiddelen maakte dit onmogelijk. Het
rantsoen van melk was toen ook zeer be
perkt.Alleen in het zuiden van ons land
was men nog goed van graan voorzien en
de landbouwers, die voor eigen gebruik
hun graan mochten gebruiken en zuivere
tarwe hadden, voorzagen zich ruimschoots
van het benoodigde. Daarom was het een
aangenaam werk in Zeeland te gaan pre
diken en daar nog eens ander brood te
proeven, dan het in Den Haag op de brood
kaarten geleverde.
Vandaar dat ik in dien tijd gaarne de
gemeenten in het zuiden bezocht. In Dussen
werd ik 'ruim voorzien van 't vette van vee
en veld. In dien tijd werd ook de gemeente
van Biezelinge openbaar door uittreding uit
de Gereformeerde kerk.
Op Zondag 16 Augustus predikte ik er
voor de eerste maal en het was er of ik in
Luilekkerland kwam. Onder dat gulle
Zeeuwsche volk werd ik 's Maandags bij
mijn vertrek belast en beladen met het ei
gen gebakken heerlijke tazwebrood, zoodat
men in den letterlijken zin om den brode
aldaar ging prediken, en blijde was, wan
neer men in Den Haag gelukkig door de
controle aan het station was gesnapt, maar
ook niet minder blijde huisgenooten ont
moette, als ik hen toonde, wat ik uit Bieze
linge had medegebracht.
Er werd toen dan ook ontzettend gesmok
keld en vele christenen bleken in dien tijd
zeer ruim van geweten te zijn met de be
wering, dat honger een scherp zwaard is.
In een der Gereformeerde kerken in Noord-
Brabant had de koster een goeden voorraad
levensmiddelen in den toren der kerk ge
borgen en in één onzer kerken had een
koster op het klankbord boven den preek
stoel een hoeveelhei d tarwe uitgestort,
zoodat hij mij vertelde, dat, toen ik dien
dag het Woord verkondigde, ik niet alleen
het brood des levens had gebracht, maar
ook dicht bij het levensbrood had gestaan."
VERGADERINGEN DIE NIET DOORGAAN.
Door bijzondere omstandigheden kan de
jaarvergadering van den bond van Christe
lijke jonge boeren- en tuindersorganisaties
in Nederland, welke op Woensdag 11 Sep
tember a.s. te Utrecht zou worden gehou
den, niet doorgaan.
Eveneens zal de jaarvergadering van
den Cilir. boeren- en tuindersbond welke
op Donderdag 19 September a.s. te Utrecht
zou worden gehouden, niet doorgaan.
Goed nagemaakt.
In enkele dorpen van de vechtstreek is
de laatste dagen valsoh geld in omloop ge
bracht. Te Vreeland trof men onder een
hoeveelheid zilvergeld, dat men van een
bankinstelling had ontvangen, eveneens val
sche rijksdaalders aan. De geldstukken zijn
zéér goed nagemaakt.
WOENSDAG II SEPTEMBER 1940.
Jaarsveld 414,4 m
8.00 Nieuwsberichten ANP.
8.15 Wij beginnen den dag.
8.30 Gramofoonmuziek.
10.00 VPRO: Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.05 Gramofoonmuziek.
12.15 Rococo-octet.
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP
gramofoonmuziek.
1.15 Musiquette.
2.00 Vrouwenuurtje.
3.00 KRO-melodisten en solist
3.30 Gramofoonmuziek.
3.45 KRO-melodisten.
4.30 Kinderuurtje.
5.15 Nieuws- en economische berichten ANP,
5:30 Gramofoonmuziek.
5.45 KRO-Nachtegaaltjes.
6.05 Gramofoonmuziek.
6.15 KRO-orkest.
7.00 Vragen van den dag (ANP).
7.15 Berichten.
7.20 KRO-orkest.
7.45 „Bescherming van het Nederlandsche
een vreemde er iets van weet. Denkt u dat
het mogelijk kan zijn dat onze vriend Dr.
Mercer er op het oogenblik is? Ik had naar
Oldbobough willen gaan om daaromtrent ze
kerheid te krijgen, maar in de opwinding heb
ik het vergeten.
Het is mogelijk; zei Russell. Ik ver
onderstel dat hjj er niet veel voor zal voelen
om miss Galloway op het oogenblik alleen in
dit huis te laten. Maar laten we het erop
wagen; als er een vreemde te voorschijn
komt, kunnen wij een verhaal bedenken, dat
wij verdwaald zijn. Gooi een handje grint
tegen het raam en laten we dan afwachten
wat er gebeurt.
Uzali raapte een pELar kiezelsteentjes op en
mikte ze tegen het verlichte venster. Het
experiment moest wel twee keer herhaald
worden voordat de gordijnen opengingen en
iemand vroeg wat er&aan de hand was. Toen
hij de stem herkende liet Russell een uitroep
van vreugde hooren.
In orde, zei hjj. Wat een bof, het is Mer
cer. Wilfrid, kom naar beneden en Iaat ons
binnen. Wjj moeten je dringend spreken.
HOOFDSTUK XLII.
Nachtelijke expeditie.
Mercer's patiënt lag nu rustig. De verple
ger was nog niet terugegkomen. Wilfrid be
greep dat iets ongewoons Uzali en Russell
op dezen tijd hier had gebracht: het was in
ieder geval een prettige gedachte om vrien
den in huis te hebben.
Een oogenblik, riep Mercer zoo zacht
mogelijk. Blijf waar je bent, dan zal ik je
binnenlaten.
Na wederzijdsche begroeting gingen ze de
eetkamer binnen en volgde de noodzakehjke
uitlegging van hun tegenwoordigheid in dit
huis, zoowel van de zijde der beide Londe-
naars als van Mercer.
Wilfrid kon echter niet al te lang uit de
ziekenkamer wegblijven en ze spraken af dat
Uzali en Russell in de eetkamer zouden wach
ten tot de verpleger terugkwam als hij te
rugkwam, want in deze onheilspellende at
mosfeer was alles mogelijk en dan zou
men dezen zeggen dat de beide onverwachte
bezoekers zakenvrienden van den zieke waren
die met een dringende boodschap per auto uit
Londen waren gekomen.
Juist toen Wilfrid de kamer wilde verlaten,
werd er aan de voordeur gebeld en Masou
kwam terug. De arme kerel had alles wat hij
noodig had, maar was in de hem onbekende
streek het spoor bijster geraakt in het don
ker en had uren rondgedoold voor hij bij
puur toeval het huis had teruggevonden. Hij
had ook wel kunnen dwalen tot het dag ge
worden was.
Mason keek Wilfrid vragend aan, toen hij
het geluid van stemmen hoorde in de eet
kamer.
Vrienden van uw patiënt, zei Wilfrid
zonder aarzelen. Ze kwamen voor zeer
dringende zaken hier. Ik vermoed dat zij niet
wisten dat mr. Flower zoo ernstig ziek was.
Ze willen nu wachten tot morgen om te zien
of mr. Flower dan in staat zal zijn ze te
ontvangen.
Als ze daar op wachten willen, vrees
ik dat ze hier nooit meer vandaan gaan!
Niets bijzonders gebeurd gedurende mijn af
wezigheid
Wilfrid schudde ontkennend het hoofd. H(j
vond het niet noodig den verpleger iets te
vertellen van het avontuur in den kelder.
Wilfrid en Mason waren inmiddels samen
naar boven gegaan en de eerste zei:
U moet voor u zelf maar voor wat1
koffie of thee zorgen; ik kan nog wel even
blijven, maar dan ga ik toch slapen.
De verpleger bereidde zich een drank
op een spirituscomfoor in de kleed
kamer. Ondertusschen ging Wilfrid weer bij
den haard zitten en dommelde in. Hij was
doodmoe na al de opwindende gebeurtenissen
van den afgeloopen dag en werd wakker toen
de verpleger hem kwam wekken met de
mededeeling, dht hij klaar was om den dok
ter weer af te lossen, en er tegelijkertijd nog
wat anders gebeurde
Ondertusschen hadden Uzali en Russell
hun tijd niet verknoeid. Eerst hadden ze zit
ten rooken en praten en zich bediend uit de
wijnkaraf die op tafel stond, totdat Uzali
zwijgzaam werd en gespannen luisterde.
Wat is er? vroeg Russell.
Onze vrienden komen in actie, fluisterde
Uzali. Doof uw sigaret, ik doe het licht uit.
Russell deed wat hem gevraagd was en
Uzali draaide het licht uit, opende een raam,
dat op het grasveld uitkeek en plaatste een
scherm voor het vuur.
Kom nu bij het raam staan, fluisterde
hij tot Russell, en kijk wat er gaat gebeu
ren. U zult het niet zoo donker vinden als uw
oogen gewend zijn aan de duisternis.
Nadat Russell een tijd in het donker ge
staard had, kon hij inderdaad hier en daar
iets onderscheiden, zooals boschjes, struik
gewas en bloembedden. Alles was echter weer
doodstil. Zoo ging een kwartier met afwach
ten voorbij; toen voelde Russell dat zijn met
gezel hem plotseling bij den arm greep.
Daar! fluisterde hjj, zag u niets?
Hoorde u niets? Ik heb mij niet vergi3t.
Het gehoor en het gezicht van den Maleier
waren heel wat scherper dan van dm Wes
terling.
Handelsmerk", vraaggesprek.
8.00 Nieuwsberichten ANP.
8.15 KRO-orkest en gramofoonmuziek.
9.30 Gramofoonmuziek.
9.40 Cyclus „Uitingen van Nationale cultuur",
9.55 Gemengd koor „Laetare".
10.10 Wij sluiten den dag.
10.151030 Nieuwsberichten ANP.
Kootwijk, 1875 m.
AVRO-uitzending.
7.00 Berichten (Duitsch).
7.15 Berichten (Engelsch).
8.00 Nieuwsberichten ANP, gramofoonmuz.
9.00 Concertgebouworkest en solist (opn.).
10.00 Morgenwijding.
10.15 Orgelspel (gr.pl.).
10.30 AVRO-amusementsorkest.
11.15 Berichten (Engelsch).
11.30 Omroeporkest.
12.30 Berichten (Duitsch).
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP,
gramofoonmuziek.
1.00 Sylvestre-trio.
I.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Berichten (Duitsch).
2.15 Gramofoonmuziek.
3.10 Zang en piano:.
3.30 Berichten (Engelsch).
3.45 Gramofoonmuziek.
3.50 Trompet en orgel.
4.15 De Romancers en soliste (opn.).
5.00 Berichten (DuitsCh).
5.15 Nieuws- en economische berichten ANP,
5.30 Omroeporkest en* solist.
6.15 Berichten (Engelsch).
6.30 Onderwijsfonds v. d. Scheepvaart: Cau
serie „Stoomketels en stoommachines aan
boord van binnenschepen".
7.00 Vragen van den dag (ANP).
7.15 AVRO-amusementsorkest.
8.00 Berichten (Duitsch).
8.15 Nieuwsberichten ANP.
8.30 Berichten Engelsch.
8.45 Fluit en piano.
9.15 Berichten (Engelsch).
9.30 Gramofoonmuziek.
10.00 Berichten (Duitsch).
10.15 Nieuwsberichten ANP.
10.30—10.45 Berichten (Erigelsch), sluiting.
II.1511.30; 0.150.30 en 1.151.30 Be
richten (Engelsch).
Toen Russell zijn ooren sterk inspande,
meende hij voetstappen te hooren die op het
pad naderden. Af en toe kraakte een tak;
er was nu geen twijfel meer of er liep iemand
op het pad. Een oogenblik later stak de om
trek van een gedaante scherp af tegen het
grijs van de lucht, een figuur die even stil
bleef staan en toen het grasveld overstak.
Russell voelde zijn hart sneller kloppen
toen hij de gestalte aan haar omtrekken her
kende.
Kon u het zien? fluisterde Uzali.
Of ik het gezien heb, antwoordde Rus
sell op even zachten toon. Als dat Jansen
niet is, moet ik wel blind zijn. En onmiddel
lijk voegde de spreker erbij: Wat drommel
voert hij daar toch uit?
Voor zoover zij in het donker konden zien
was hij aan het werk met een kluwen sterk
touw en een bundel paaltjes, waarvan hjj op
ongeljjken afstand telkens een in het grasveld
veld sloeg. De hamer waarmee hij dit deed
was omwonden, zoodat alleen een heel zwak
geluid hoorbaar was. Toen hjj klaar was met
het inslaan van de paaltjes, bevestigde hij het
touw eraan. Russell begreep nu wat Jansen
uitvoerde.
Een oude inbrekerstruc, riep hjj uit.
Jansen wil een poging doen om het huis bin
nen te dringen en tracht door deze palen en
strikken eventueele achtervolgers tegen te
houden. Zouden we niet beter doen hem nu
dadelijk te pakken te nemen?
Tijd in overvloed, zei Uzali lachend.
Kijk, hij is verdwenen. Het lijkt wel alsof
hij de benedenverdieping van het huis is bin
nengegaan. Nu zullen we niet lang meer hoe
ven te wachten. Kijk daar naar dien dikken
cederboom en zeg mij wat u ziet, vlug!
Twee kleine figuren, die als een schaduw
onder den cederboom te voorschijn schenen
te komen, namen hun weg naar de plek waar
Jansen heen was gegaan. Russell wilde het
raam uitspringen, maar Uzali hield hem
tegen.
Wacht! zei hjj, nog tien minuten.
De minuten kropen traag voorbij, toen
kwam een geluid als het versplinteren van
hout en daarop een lach die schalde door de
stilte van den nacht.
Nu, zei Uzali met plechtigen ernst is
het tijd om te handelen!
(Wordt vervolgd.)
