VOOR DE VROUW Eet ongeschilde aardappels Meer variaties in uw maaltijden Modezorgen 'mm Het is tijd er nu voor de in komende maanden GESCHENKEN Schillen is een sleur ZOUTZUUR geven en ontvangen Ongeschilde piepers smaken pittiger en zijn veel gezonder in de huishouding Smaak en overleg vereischt ten opzichte der „honderd punt ten." Vele huisvrouwen vragen zich in deze veelbewogen tijden af of het kleeding- vraagstuk en in het bijzonder de Mode nog wel zoo'n belangrijk punt is, als wij tot dusverre meenden. Aanstonds willen wij hierop antwoorden, dat kleeding evenzeer deel uitmaakt van onze levensbehoeften als werken, eten, drinken en slapen en daarom onze aandacht ten volle waard is. We zullen niet meer als voorheen reikhal zend uitzien naar de laatste Parijsche „crea ties", omdat we weten, dat de modepalei zen in de lichtstad zich slechts uiterst lang zaam zullen herstellen van den grooten. schok, dien de Haute Couture heeft on dergaan. De meeste mode-dictatoren heb ben Parijs in de vreselijke oorlogsdagen verlaten, slechts een enkeling bleef en lang zal het'duren eer het ontwrichte bedrijfsle ven weer in normale banen geleid is. Toch is er thans reeds een kentering waar te nemen, aangezien vele leiders van mode huizen weer uit Biarritz, waarheen zij ge vlucht waren, terug zijn en zich dagelijks meer midinettes melden, die niets liever wenschen, dan haar werk weer te hervat ten. Toch zullen wij door den oorlogstoestand beperkt worden ten aanzien van de inkoop mogelijkheden o.a. ten opzichte der klee ding, waarvoor de puntenkaarten thans zijn uitgereikt. Velen onzer zullen zich in aanschaffing van kleeren moeten beper ken, en allen zullen we moeten leeren om met de punten zoo efficiënt mogelijk om te gaan. Geen ondoordachte aankoop zal meer plats mogen vinden, willen we op een gegeven oogenblik het hoog noodige niet moeten ontberen. Zooals het met alles gaat, zal het ook met de beschikbare pun ten gaan, de eene huisvrouw zal er mede rond weten te komen, terwijl de andere er in een minimum van tijd doorheen is! We zullen evenwel van den nood een deugd moeten maken en ons zoo goed mogelijk door de omstandigheden heen slaan, waar bij steeds weer zal blijken, dat er vele mo gelijkheden zijn, waar we tot dusverre niet aan dachten, Omdat de mode thans vrij wel niet aan tijd gebonden is, kunnen we naar eigen inzicht te werk gaan en niet al leen verschillende weefsels, doch ook kleu ren combineeren. De mogelijkheid, die ons daarenboven geboden wordt om verschillende weefsels zonder punten te verkrijgen, vergemakke lijkt niet alleen het moderniseeren, doch zelfs de aanschaffing van extra japonnen en blouses, zij het dan in het meer geklee- de genre. Uit natuurzijde geweven, gebrei de en tricot stoffen zijn vrij, evenals crêpe georgette, crêpe mousseline, velours chif fon, e.a. zoodat we ons werkelijk geen zor gen behoeven te maken. Coupons van ten hoogste 90 c.m. zijn eveneens in den vrije handel, zoodat een bestaande japon of kinderjurk gemakkelijk vermaakt kan worden, zonder dat we onze kostbare punten behoeven te offeren. Op vallend is, dat de vraag naar kwaliteit steeds grooter wordt nu we meer gebon den zijn door de puntenkaarten en dat bij voorkeur die modellen gekozen worden, die weinig stof dus minder punten kos ten. De japon, die op bijgaande schets is aangegeven, voldoet aan deze eisch en leent zich zoowel voor slanke als voor ge zette dames, alleen deze laatste categorie zal in plaats van buidelzakken rechte op gestikte zakjes b.v. met een overslag die nen te kiezen, noodig is 2 maal de lengte bij een breedte van 1.30 m., voor kleine figuren kan volstaan worden met 2.25 m., zoodat voor deze japon 2.25x1.30x10=29 punten geofferd worden. Indien men in de grootere maten vervalt, zal de lengtemaat iets meer bedragen en dienovereenkomstig ook het aantal punten hooger zijn. De mo dellen zijn eenvoudig van lijn, .doch prac- tisch in het dragen, terwijl daarenboven een groote verscheidenheid van details eenvormigheid weet te voorkomen. Goede kwaliteit van weefsels en smaak volle, weloverwogen modellen moeten een mode vormen, die het wezen der vrouw thans en in de toekomst tot uitdrukking brengt. Het is een eigenaardig verschijnsel, dat men in den regel met het koopen van een of ander geschenk voor een verjaardag tot het laatste oogenblik wacht. Het is zoo ge makkelijk om dan maar te denken: „Och, ik stuur maar bloemen of een doos bon bons" en daarmede denkt men dan zijn plicht gedaan te hebben. Vaak gebeurt het zelfs dat men den verjaardag van een goe de vriendin of familielid totaal vergeten heeft en op den bewusten dag een inge ving krijgt, dat zij jarig is. Gauw den ban ketbakker opgebeld. „Och, stuurt U een doos bonbons van zooveel en zooveel naar Mevrouw of Mejuffrouw X en doet U er een kaartje bij waarop U zet:_ „Hartelijke gelukwenschen en veel liefs, je Anna". Zorgt U vooral dat het gauw bezorgd wordt? Het bedrag der doos schrijf ik U weer per giro over!" Zie, dergelijke geschenken hebben nooit die waarde, die een zelfs goedkooper ge schenk heeft of wel een of ander handwerk, waar gij Uw kostbaren tijd aan gegeven hebt. Gij hebt Uw plicht tegenover de ja rige vervuld, maar toch is dit niet de juiste manier om een attentie te bewijzen. De jarige zal dadelijk gevoelen, dat het niet met lieve gedachten gegeven is en hoe ouderwetsch het moge klinken, de groot ste waarde heeft de manier waarop iets wordt gegeven. Weet men niet precies wat de bewuste persoon kan gebruiken, dan zal men zich de moeite moeten getroosten zich in te denken wat bii haar past. Kunstvoorwerpen kan men altijd geven en vinden allicht een plaats. De meeste menschen stellen zoo iets op prijs en zullen het ontvangen ervan waardeeren, omda dit dan tevens een be wijs is, dat gij hen ook min of meer kunst gevoel toeschrijft. Indien ik U over kunst voorwerpen schrijf, behoeft gij niet te denken dat dit altijd een kostbaar iets be hoeft te zijn. o, neen, vaasjes, presenteer blaadjes, kettingen, armbandjes, kan men in de winkels geëtaleerd zien voor beschei den prijzen. Geeft gij om een of andere reden toch bloemen, vergewist U dan welke bloemen of planten de jarige gaarne heeft en mo gelijk heeft zij een lievelingsbloem. Zend nooit cadeautjes met een kaartje aan goede bekenden, maar geeft U de moei te een klein briefje er bij te laten gaan. in dien gij niet zelf een bezoek kunt brengen. Wij hebben nu gesproken over het geven van geschenken, maar willen gaarne ook iets over het ontvangen daarvan te berde brengen. Heel vaak komt het voor, dat de jarige een geschenk ontvangt en misschien wel uit verlegenheid het pakje niet opent, maar weg zet en later, wanneer de gasten ver trokken zijn, pas ziet, wat het bevat. Veel vriendelijker tegenover de geefster is het echter, om het in haar tegenwoordigheid te openen en met een vriendelijk opgewekt Boven aan een zwart rood geruit tweed gar nituur, bestaande uit een puntig mutsje, dat door een breden band in evenwicht gehouden wordt en een tamelijk groote tasch van het zelfde materiaal. Om de noodige documenten als stam- en distributiekaar ten te bergen heeft de ze tasch een apart vak met ritssluiting gesloten en een ander, waarin de onmisbare bijeenkom- stigheden berging vin den. Aangezien in de ko mende maanden en ook gedurende den winter het gezelschapsleven weer een aanvang neemt zullen zich ook gelegen heden voordoen, dat men in avondjapon of tailleur du soir uit zal gaan. Wij geven enkele Amerikaansche ontwer pen weer, waarvan het linker model gemaakt is van zwart fluweelen lussen met twee op staande einden. In het midden worden deze lus sen aan elkander ge hecht, terwijl een orna ment met Rijnsteentjes bezet de „bol" vormt. Rechts een gedrapeerde tulband model van zwart velours-chiffon met afhangende einden, die het achterhoofd be dekken en tegengevoerd zijn met crêpe georgette in dezelfde rose kleur der touffe veertjes. gezicht te bedanken, zelfs wanneer het iets is, wat U een weinig tegenvalt. Krijgt men bloemen, laat men dan de moeite nemen, ze dadelijk in een vaas met water te zetten of laten zetten. Gij zult nu wellicht bij U zelf zeggen: „Och, maar dat weten wü toch allemaal wel". Ja, lieve lezeres, weten doen wij het, maar brengen wij de kleine dingen des le vens wel alle in practijk? OP KLEINIGHEDEN KOMT HET AAN. Kleine verraderlijke teekenen van ouder worden neemt men aan de plooien om de mondhoeken waar. Wanneer dit deel van het gelaat slapper wordt, doet zich dit ver schijnsel voor, hetgeen men echter zoo lang mogelijk kan tegenhouden door na het in vetten, dit deel van het gelaat gedurende eenige minuten te kloppen. Moede oogen worden gebaad in zout wa ter. Men doet in 1 1. water een eetlepel zout, lost dit op en dompelt het gelaat met open oogen eenige malen in het koude wa ter, Afdroogen, crème opbrengen en het ge zicht eenigszins krachtig met de toppen bekloppen. Om de oogen, waar de huid teer is, wordt zachtjes geklopt. Koude zoutwater compressen werken wel dadig indien men dikke voeten en enkels heeft. Men kan zoo'n wikkel omslaan wan neer men naar bed gaat en doet er een droog verband omheen. Lippen, die regelmatig iederen avond met koud water gebet worden en na inge wreven te zijn met vette crème of vase line masseert men van het midden uit naar de hoeken. Indien men dit regelmatig en met ener gie volhoudt, krijgen de lippen een natuur lijke roode kleur, die alle hulpmiddelen overbodig maakt. De aardappel is in ons land een hij iiit- siek populair voedingsmiddel. Door zijn neutralen smaak leent hij zich bijzonder om bij zeer uiteenloopcnde soorten groen ten, vleesch en visch te worden genuttigd en dat wel in allerlei verschillende vormen: gekookt, gesmoord, gebakken, als puree, enz., enz. Wat dit betreft bestaat dan ook nauwelijks behoefte aan voorlichting over het gebruik van den aardappel. Wel ontbreekt het echter bij velen aan de juiste kennis omtrent de voedingswaarde endaardoor laat de bereidingswijze van dit in alle kringen gebruikte voedingsmiddel nogal eens. te wenschen over. Dat het ons zetmeel levert, is algemeen bekend, al was het alleen door het bestaan van aardappel meel. Dat de aardappel daarenboven voor ons de leverancier is van een uitnemend soort eiwit is minder bekend Evenmin geeft men zich er in den regel rkenschap van, dat we er een belangrijke bron van vi taminen en van mineralen in hebben te zien. In percenten uitgedrukt is het eiwitgehalte van den aardappel niet hoog: het bedraagt slechts 2%, maar wie bij zijn middagmaal ONZE LANDBOUW VOORZIET ONS VAN EEN GROOTE VER SCHEIDENHEID VAN PRO DUCTEN! Het is opmerkelijk, dat wij, Nederlanders, er tot nu toe aan gewend waren zoowel 's ochtends als om twaalf uur en dikwijls ook nog s avonds een broodmaaltijd te ge bruiken, daar er tegen het eten van buiten sporig veel brood, in verhouding tot de ve le andere goede en smakelijke producten, die ons land oplevert, immers vele bezwa ren zijn in te brengen, al was het alleen al de groote eentonigheid daarvan. Vonden wij die boterhammen, die twee- of driemaal per dag weerkeerden, dan zóó buitengewoon lekker? Het antwoord daarop moet beslist ontken nend luiden. Over het oudbakken kadetje bij het ont bijt is immers, om te beginnen, tijden lang zooveel leelijks in de diverse, couranten ge zegd, dat het wel overduidelijk is, dat het Nederlandsche ontbijt lang niet naar ieders zin was. En wat het twaalfuurtje betreft alle werkende menschen, die zich dag in dag uit door ons meestal gure klimaat des middags een uurtje naar huis spoeden, om nieuwe krachten voor de rest van den dag op te doen, zouden stellig op een desbetreffende vraag bekennen, dat zij dikwijls naar iets warms verlangd hebben, hoe smakelijk een versche boterham ook moge zijn. Het kopje koffie kwam aan dit verlangen eenigszins tegemoet, doch daf kunnen de meesten van ons nog slechts bij uitzondering drinken. ,En vond ook U de „warme lunch", die ge op uw reizen gebruikte, niet heerlijk? Hoewel dus eenige sneden brood per dag ongetwijfeld goed en gezond zijn vooral indien het inplaats van de gebruikelijke sneden wittebrood, sneden rogge- en tarwe brood zijn! is het alleen aan een zekere sleur en gemakzucht te wijten, dat wij niet wat meer variatie in onze maaltijden hebben gebracht, vóór de oorlogstoestand ons er toe dwong. Ja wat meer variatie! Met wat fantasie kan de Nederlandsche huisvrouw allerlei smakelijke en voedzame gerechten verzinnen van onze akkerbouwgewassen, onze zuivel producten en onze vruchten en wel zoo, dat de gezondheid van haar gezin er slechts op verbeteren kan. Met wat fantasie... of met een goed kookboek! Voor den ochtend kan ze b.v. een keuze doen uit allerlei soorten pap, die door de '■ombinatie van melk met de een of andore inlandsche graansoort, een uit voedingsoog- ount vrijwel niet te overtrefen voedsel vor men. Ook hangop met vruchten smaakt des morgens buitengewoon frisch en lekker: Vooi hot twaalfuurtje zijn diverse war me kaasgerechten voedzaam en smakelijk, vaascroquetjes b.v. zullen niemand berouw noen hebben over de rantsoeneering van het bereid- croquetjes worden als volgt .10 gram boter, {VA afgestr. eetlepel), 30 gram bloem (ruim 3'A afgestr. eetlepel), onn me/o' theekopje of 2'A maatje) <un ons) geraspte kaas, peper, zout. o boicr smelten, bloem toevoegen en onder goed roeren de wanne melk bijschen- ken. I.afen doorkoken tot een gladde saus en do kaas erdoor roeren. Als de massa goed koud is, er croquetten van vormen, de- zo wentelen door paneermeel, daarna door losgeklopt ei en dan weer door paneermeel en bakken in ruime hecte frituur. Een warm hapje van een restje groenten en aardappelen zal niemand om twaalf uur versmaden en daar opgewarmd voedsel iets van zijn voedingswaarde verliest, verdient het aanbeveling hier wat geraspte belegen of oude kaas door te verwerken of blokjes jonge kaas, hetgeen den smaak zeer ten goede komt. Nederlandsche huisvrouwen, onze bodem is rijk gezegend! Blader eens in uw kook boek, ga eens op „jacht" naar aardige re cepten en het ontbijt en twaalf uurtje kun nen zoó smakelijk worden, dat men na den oorlog zelfs niet meer terug zal willen tot de eentonige boterhammen van vroeger! MANYA BEUKMAN. een pond aardappelen nuttigt, krijgt daar mede dan toch evenveel eiwit naar binnen als bij het gebruik van een half ons vleesch. Wat de mineralen betreft, waardeeren we de niet onbelangrijke hoeveelheden kalk, phosphor, ijzer en ook de sporen jodium, terwijl van de vitamines die van de B-groep en het in den winter zoo waardevolle vita mine C, recht hebben op onze bijzondere aandacht. De tot dus ver gebruikelijke kook- methode (schillen en 's nachts in het water laten staan, dan opzetten in ruim water) berust echter op een miskenning van al deze waar devolle voedingsfactoren. Bij het schillen gaan vitamines, minera len en eiwit in bijzondere mate verloren en vanzelfsprekend ook zetmeel. Men kan dan veilig zeggen, dat mèt de schil 20% van 't in de aardappel aanwezige vitamine C wordt weggeworpen. Laat men de geschilde aardappels vervolgens in water staan en men zet ze dan in ruim water op, dan stijgt het verlies tot 60% terwijl bij koken in de schil ten hoogste 20% verloren gaat. Een soortgelijk verlies lijden wij op het gehalte aan B-vitamines en aan mineralen. Boven dien staat de geschilde aardappel nog tijdens het koken zetmeel en eiwit aan het kookwa ter af, zoodat men een in elk opzicht be langrijk in waarde verminderd product op tafel brengt. Waarom stellen wij den aardappel aan dit waardeverlies bloot? Eigen lijk valt hiervoor geen andere reden aan te voeren, dan dat de sleur het. nu eenmaal zoo wil., Wie de proef heeft genomen met het koken van den aardappel in de schil, prijst den pittigen smaak van het op deze wij ze verkregen gerecht en hij wil niet meer terug naar de oude en „flauwe" bereidingswijze. Wie wel de voordeelen wenscht van het kooken in de schil, maar de schil zelf niet wil nuttigen, kan natuurlijk een tusschen- weg bewandelen, door de gekookte aardap pelen op het bord te pellen. De praktijk leert echter, dat men ook den smaak van de schil al spoediq leert waardeeren. Ondernemende huisvrouwen zullen dan ook niet nalaten een proef met deze berei dingswijze te nemen en een mogelijk op vooroordeel berustende tegenstand der huis genooten met tact weten te overwinnen, door zelf het goede voorbeeld te geven. Men kieze hierbij aardappelen van ongeveer ge lijke grootte. Deze worden goed afgeborsteld gewasschen en zoo noodig gepit. Daarna worden ze opgezet met een bodempje kokend water en 'n half uur in een goed gesloten pan gekookt. De aardappelen zijn dan gaar en het water is verkookt. Na even te zijn omgeschud. komen de aardappelen in hun gebarsten schil smakelijk kruimig op tafel. Het gebruik van zout is bij deze kookme- thode overbodig: de ziltige smaak van den aardappel zelf, die niet door af koken is verloren gegaan, doet niemand naar keu kenzout verlangen. Ook in stamppot laten de ongeschilde aardappelen zich uitstekend gebruiken. Gebakken aardappelen vormen ongetwij feld een zeer smakelijk gerecht, dat wij niemand willen misgunnen. Alleen moet er aan worden herinnerd, dat bij het bakken van de in plakjes gesnedene, vitamine C verloren gaat. Trouwens dit verlies treedt reeds in bij het bewaren van gekookte aard appelen op kamertemperatuur. Ook opwar men, het maken van puree en de bereiding van aardappelen in de hooikist, oefenen in dit opzicht een nadeelige invloed uit. In het algemeen verdient het dus aanbe- véling de aardappelen in de schil en zoo kort mogelijk voor het nuttigen te koken. Door een juiste bepaling van de voor den maaltijd benoodigde hoeveelheden vermijde men liefst het ontstaan van restjes, welke bij het bewaren en verwerken onvermijde lijk weer aan voedingswaarde zullen ver liezen. De huisvrouw, die er in slaagt haar gezinsleden te winnen voor het toe passen van deze grondregels, bewijst daarmede een niet te onderschatten dienst aan de gezondheid van haar huisgezin. Bovendien bereikt ze voor haar huishoud beurs een zeer belangrijk voordeel. Veron derstel, dat haar gezin uit zes personen be staat en dat ze daarvoor een wintervoor raad van 7 mud pleegt op te doen. Door de aardappels in de schil te gebruiken, kan ze thans ruimschoots volstaan met 6 mud. n e zouden het voordeel ook kunnen uit drukken, dat de onqeschilde aardappel het oezin in staat stelt om iedere week een da(t qralis aardappelen te kunnen eten. ludien men zoutzuur moet! aanwenden is het raadzaam om oude glacé handschoe nen aan te trekken. Zoutzuur is een uitstekend middel om roestvlekken uit wit waschgoed te doen verdwijnen. Men zal hiervoor geconcen treerd zoutzuur bij een drogist kunnen koopen, dat men met drie deelen water op een schoteltje doet en waarop de bewuste vlek gelegd wordt. Oude roestvlekken hebben echter een ster kere oplossing noodig en wel met één deel water. Is de vlek verdwenen, dan wordt het behandelde stuk flink gespoeld of onder de kraan gehouden. Beter nog, is, indien men de plek vooraf neutraliseert in een soda-oplossing, doch duchtig naspoelen na het inwerken van het zoutzuur zal ge- wenscht zijn. Zoutzuur is eveneens een voortreffelijk middel om roest te verwijderen van ijzer- deelen. koper en andere metalen; het ver richt soms wonderen en dringt door in alle lagen roest, zoowel als van oxyde en lost deze onmiddellijk op.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1940 | | pagina 6