Iialf
De oorlog moet
Octoher uit zijn
NIPPER EN PELLE
De Mascotte
Oe maan in eere hersteld
Slag in de Sahara
Radioprogramma
Dc winter zou Engeland
instaat stellen zich
te herstellen
Duitsch weermachthericht
De dood van luitenant-kolonel
H. L. Mussert
Feuilleton
Dover opnieuw vanuit
Frankrijk beschoten
Italiaansch weermachthericht
In Berlijnsche kringen rekent men er be
ilist op, dat de eindstrijd tegen Engeland he
vig maar kort zal zijn.
Men is er zich van bewust, dat de kracht
van de Britsche luchtmacht nog niet gebro
ken is, maar twijfelt er toch niet aan, dat
de mokerslagen van Goerings luchtmacht al
zeer spoedig een inzinking in het weer
standsvermogen zullen brengen. De vlucht
van den Rijksmaarschalk zelf boven Londen
wordt te Berlijn uitgelegd als een zeker tee-
ken, dat de stormloop tegen het Britsche
verdedigingsstelsel niet alleen met kracht
zal worden voortgezet maar binnen zeer kor
ten tijd tot de maximale sterkte zal worden
opgevoerd.
Deze verhoogde activiteit zal dan samen
gaan met het krachtige offensief,'dat de Ita
lianen in No-ord-Afrika hebben ontketend en
men fluistert te Berlijn zelfs dat ook Spanje
op het punt staat zich in deze eindstrijd te
werpen. Dat de stormloop tegen het Britsche
imperium niet zoo gemakkelijk zal verloo-
pen als tegen Frankrijk, daarvan is men
zich terdege bewust. De strijd zal vinnig en
hard zijn.
Maar men is er te Berlijn van overtuigd,
dat Duitschland de overwinning zal behalen
en ook, dat die zegepraal vóór half October
zal zijn bevochten. De algemeenc meening is,
dat den oorlog, koste wat kost,'vóór half Oc
tober moet zijn beëindigd. De winter, waarin
door het soms barre West-Europeesche kli
maat grootschoepsche aanvallen in de lucht
en ter zee vrijwel uitgesloten zijn, zou En
geland in staat stellen zich te herstellen.
Beperking blijft.
Mochten de Duitsche wapenen inderdaad
zegevieren, dan geven verantwoordelijke
kringen te Berlijn er zich toch wel terdege
rekening van, dat zelfs dan Europa een
moeilijke winter tegemoet gaat. Het wordt
wel zeker geacht, dat de rantsoeneeringsre-
gelen zullen blijven, ja mogelijk nog zullen
worden verscherpt. Men is er, door de ge
troffen voorzorgsmaatregelen echter van
verzekerd, dat nergens honger zal behoeven
te worden geleden, maar ontveinst zich toch
ook alweer niet dat continentaal Europa in
de brandstoffen- en vetvoohziening een paar
fwakke punten heeft.
Over de toppen van de bomen.
1. En als plotseling de banen
groei ophoudt, neemt Waw-
Hoo een geweldige sprong
over het water, waarin
reeds de krokodillen met
opengesperde muil liggen te
wachten op de schijnbaar
ten doode opgeschreven
prooi.
2. Over een golvende vlakte
van verwarde twijgen en
bladeren, snelt de orang-
oetan voort; te hulp! Te
hulp!!
Op het laatste oogenblik.
1. „Je zou bijna wensen, weer
de Kannibalen te zijn,
daar had je ten minste
vaste grond onder de voe
ten."
2. „Zeg, daar laat die goede
Waw Hoo ons in de steek!"
3. „Dat is zeker een vermoei
end werkje voor Waw Hoo,
op al die kleine kinderen
hier te moeten passen."
„Die daar moet inderdaad
geholpen worden."
BINNENKORT BEHANDELING VOOR DEN
KRIJGSRAAD TE 's-GRAVENHAGE
Naar wij vei'nemen is thans het zeer uit
voerige voorbereidende onderzoek gesloten in
■de zaak tegen den reserve-kapitein B. en den
reserve-eerste-luitenant K„ die heiden be
schuldigd worden van muiterij met doode-
lijk gevolg in tijd van oorlog nl. op Maan
dag 13 Mei jl. te Sliedrecht, bij welke muite
rij de luitenant-kolonel der pontonniers en
torpedisten H. L. Mussert, broeder van den
leider der N.S.B., is doodgeschoten.
Binnenkort zal de openbare behandeling
van deze zaak voor den Krijgsraad plaats
hebben.
Door
H* de Vere Stacpoole
Daar Cray beslist het tegendeel van een
hartstochtelijk speler was, bezocht hij een
speelzaal slechts wanneer hij daartoe werd
uitgenoodigd door anderen, zooals dat den
avond te voren was geschied door Tharl. Hij
had dien nacht werkelijk een aardig sommetje
gewonnen, maar de gedachte om nogmaals
zjjn geluk te beproeven kwam niet eerder bij
hem op, dan toen hij, den avond na zijn ont
moeting op het strand, op de veranda van het
Hooft-Hotel een sigaar rookepd, nog eens
nadacht over de vreemdsoortige menschen, die
zoo plotseling waren weggeroeid, hem op t
strand achterlatend met als eemge tastbare
herinnering, de door den man weggeworpen
Chank-schelp. En denkend aan dat kleine
schelpje, herinnerde hij zich weer hetgeen
Tharl hem daarover had verteld. Hij nam het
uit zijn zak en bekeek het voor de zooveelste
maal met bewondering. Het was alsof het hem
toesprak, met.de stem van Tharl.
Wel, hoe denk je er over? scheen hef
te vragen.
Waarover?
je geluk te gaan beproeven, te onder
zoeken of ik je geluk aanbreng... Eén draai
van het rad zal het je kunnen vertellen
je hebt gelijk, ik zal eens kijken of T'^arl
waarheid heeft gesproken mompelde Cray
als in antwoord op dit gesprek zonder woor
den. Hij sprong op en wandelde naar de speel
bank.
De bank was niet groot. Zrj bestond uit
slechts een groote zaal waar de speel tat els
geplaatst waren, drie in getal, en een aan
grenzend vertrek, dat als bar was ingericht.
In een hoek van de groote zaal was een soort
balie aangebracht, waarachter een jonge man
fiches verkocht. Cray liep naar de balie en
wisselde een bankbiljet van honderd gulden
tegen eenige roode fiches.
Vlug liep hij naar een der tafels, waar juist
een plaat9, vlak naast den croupier, was vrij
gekomen. Terwijl hij ging zitten, keek hij om
zich heen en ontdekte plotseling, schuin tegen
over zich aan de tafel, Carnahan en het meisje
Beiden zagen er thans niet zoo zigeunerachtig
Treffers op verschillende koop
vaardijschepen.
Het opperbevel van de Duitsche weermacht
maakt bekend:
Onze kustbatterijen hebben gisteren op
nieuw de haven Dover onder vuur genomen.
Op verscheiden Engelsche koopvaardijsche
pen konden treffers waargenomen worden.
Op den morgen van den zestienden Sep
tember beperkte de activiteit van liet lucht-
wapen zich tengevolge van den ongunstigen
weerstoestand tot gewapende verkenning. In
het verloop daarvan werden verscheiden
vliegvelden in Zuid- en Midenen-Engeland,
alsmede havqn en industrieinstallaties van
Whitby effectief met bommen aangevallen.
Tegen den middag begonnen de vergel-
dingsaanvallcn op Londen opnieuw en hiel
den bij voortduring en met toenemende
kracht tot den morgen van den zeventienden
aan. Haveninstallaties en havencomplexen
alsmede andere voor den oorlog belangrijke
doelen werden met talrijke bommen van alle
kaliber bestookt. Op vele plaatsen werden
branden veroorzaakt. Ook richtten zich
nachtelijke bomaanvallen tegen Liverpool.
Drie vijandelijke vliegtuigen werden bij
luchtgevechten neergeschoten en een op den
beganen grond vernield. Twee Duitsche vlieg
tuigen worden vermist. De vijand heeft over
dag en in den afgeloopen nacht geen enkele
aanvalspoging op Duitsch gebied onderno
men.
Het 102de Italiaansche weennachtbericlit
luidt als volgt:
Geduren de den dag van gisteren hebben
zich in het gebied van Sidi el Barrani hevi
ge gevechten afgespeeld tusschen onze op
rukkende troepen en Engelsche pantseraf-
deeiingen. De slag wordt voortgezet te mid
den van wolken van zand, opgejaagd dooi'
den gloeienden gliibli van de Sahara. In
de gelederen van den vijand worden crisis
verschijnselen waargenomen.
De kerk houdt er rekening mee!
Met de rest van de bevolking moet ook
het kerkpubliek terdege rekening houden
met de oorlogsmaatregelen, waarvan het
verbod om zich na tien uur op straat te be
geven de kerkelijke gemeente niet zoo treft
als de ook vóór dien tijd bestaande verduis
tering, zegt de N.R.C. In de (Doopsgezinde)
Zondagsbode is reeds het probleem van de
catechisatie aan de orde gesteld. Voor de
meeste leerlingen wordt deze op den avond
gegeven voor zoover het niet de schoolkinde
ren betreft. De ouderen hebben overdag göen
gelegenheid, daar zij dan hun werkzaam
heden hebbèn. En de vrije middagen op
Zaterdag en Zondag plegen reeds door an
dere bezigheid in beslag te worden geno
men. Wat moet men nu doen?
Moeilijk wordt ook het houden van ouder
avonden, gemeente-avonden, kerkeraadsver-
gaderingen, lezingen en andere bijeenkom
sten It Eenige zal zijn, dat men ook in dit
opzicht tot den goeden ouden tijd terugkeert
en de maan weer in eere herstelt. Ouderen
van dagen zullen zich nog herinneren, hoe
in hun jeugd alle feesten en vergaderingen
werden gesteld op die data', die aan de vol
le maan voorafgingen of op den avond van
volle maan zelf. Ook voor een afspraak voor
onderlinge bezoeken raadpleegde men den
almanak om te zien, wanneer het „rpaan"
was. En het zal het beste zijn. dat men de
ze beproefde methode maar weer gaat vol-
gen.
Merkwaardig is, dat het predikan
tencorps en ook de kerkvoogden
reeds bij voorbaat met een dergelij-
ken toestand rekening schijnen te
hebben gehouden. Schrijver dezes
gebruikt een profanealmanak, zoo
als deze op kantoren en bij parti
culieren gevonden wordt, maar hij
ziet er, nu hij hier voor liet eerst op
let, niet de bekende teekentjes in,
die in de ouderwetsche almanakken
de getijden der maan aanduiden.
Dat hij deze leemte na jarenlang ge
bruik nog nooit heeft gemerkt, be
wijst, hoezeer de maan bij de wereld
in discrediet is geraakt. Echter
blijkt hem, dat het Pastoraal Zak
boek, uitgegeven door den Bond
van Ned. Predikanten en ook het
Jaarboekje van de Vereeniging van
Kerkvoogdijen in de Ned. Herv. Kerk
nog steeds de maangetijden aangeven.
Deze gehechtheid aan de traditie zal hun
van den winter te pas komen! Wlant men
gaat nu weer „met maan" naar de catechi
satie, naar den ouderavond, de naaikrans,
de Bijbellezing, de kerkeraads-en kerkvoog
denvergadering, het predikantehconvent, en
men stelt de verkiezing, de uitvoering, de
spreekbeurt, de avondkerk, de leden- en be
stuursvergaderingen de manifestaties van
het zangkoor, de recitecrclub het muziek
gezelschap, het leekenspel enz., enz., allen
op vollepiaan.
Zooals wekelijks het kerkewerk zich op
den Zondag concentreert, krijgt men u een
maandelijksch bel angst el lingscentpum op
vollemaan. En deze concentratie zal dezelf
de organisatorische puzzels opleveren als
de Zondag met zijn overmaat aan interessen.
Zoowel de predikant als het „belangstel
lend gemeentelid" zullen de maanbewoners
benijden, die immers volgens Baron Von
Münchhausen hun hoofd naar de ééne bij
eenkomst konden zenden, terwijl hun bee-
ncn zich naar een andere vergadering
spoedden.
DONDERDAG 19 SEPTEMBER 1940.
Jaarsveld. 414,4 m.
AVRO-uitzendlng.
8.00 Nieuwsberichten ANP. Gramofoonmuziek
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Voor de Vrouw.
10.35 Ensemble „De Aether-Virtuozen"
(11.0011.20 Huishoudelijke wenken).
12.00 Berichten, Gramofoonmuziek.
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP.
Gramofoonmuziek.
1.00 AVRO-Amusementsorkest en solist.
2.00 Voor de vrouw.
2.10 Omroeporkest (opin.).
3.15 Cyclus „In de schijnwerper".
3.30 Ensemble Jonny Kroon en gramofoonm.
5.15 Nieuws- en economische berichten ANP.
5.30 De Vagebonden, solisten.
6.30 VPRO: Cyclus „Lezen in de Bijbel".
6.15 Berichten.
6.50 Gramofoonmuziek.
uit als dien ochtend en hadden zich blijkbaar
voor deze gelegenheid in een bij de omgeving
passende kleeding gestoken. Carnahan droeg
een goed zittende smoking en het meisje een
avondjapon van zachte, zilver-grijze zijde. Zij
schenen zoozeer verdiept in het spel, dat zij
Cray's plaats nemen aan de speeltafel niet
hadden opgemerkt, althans geen van beiden
keek slechts een oogenblik naar nem. Carna-
hans oogen volgden ingespannen het ronddraai
ende balletje. Toen het eindelijk stil lag,
sprong hij op (blijkbaar had hij venoren) pakte
de voor hem op de tafel liggende fiches op,
wenkte het meisje en g'ng, door haar gevolgd
naar de balie, waar hij zijn fiches inwisselde.
Dit alles had zich in minder dan een minuut
afgespeeld. De beide menschen waren verdwe
nen, vóór Cray gelegenheid had hun aandacht
te trekken, of zich bij hen te voegen.
Met een spijtigen zucht zette de jonge man,
zonder zich rekenschap te geven van hetgeen
hij deeu, eenige fiches op rood. Zijn gedachten
waren niet bij het spel, doch bij het meisje
dat zoo juist de speelzaal had verlaten in ge
zelschap van haar vreemdsoortigen metgezel.
Hij begreep zichzelf niet. Waarom kon hij dez.
menschen, en vooral het meisje, niet uit zijn
gedachten zetten? Zij had geen enkele maal
naar hem gekeken, dien ochtend niet en nu
evenmin. Hij wist niets van haar, wist niet in
welke verhouding zij stond tegenover den man,
Carnahan en toch... Klik... het balletje lag
stil en de croupier schoof met zijn harkje een
formidabel aantal fiches naar Cray. De jonge
man had gewonnen en dit feit bracht hem tot
zichzelf. Het volgende oogenblik waren het
meisje en Carnahan vergeten en vestigde hij
zijn aandacht on het spel.
Een oogenblik aarzelde hij met het plaatsen
van zijn fiches. Wat zou hij spelen, kleur of
nummer? Onwillekeurig stak hij zijn hand in
zijn zak en betastte de „chank". Het was alsof
het schelpje hem toefluisterde: „zet het op
nummer 3". Hoe het ook zjj, het aanraken
van de schelp inspireerde hem op dat nummer
zijn fiches te plaatsen, en weer won hij! Nog
een paar keer speelde hij, thans rustig en zon
der aarzelen zijn fiches plaatsend op nummer
3 en steeds winnend. Hij was er zeker van te
zullen winnen, telkens wanneer het balletje
in de roulette stil kwam te liggen, was hij er
van overtuigd, dat het hem winst bracht.
Eindelijk vond hij het genoeg. Hij pakte zijn
gewonnen fiches op, wisselde deze aan de balie
in en ging naar den bar om een cocktail te
drinken.
Hij had drieduizend vijfhonderd gulden ge
wonnen, wel geen fortuin, maar hij kon dien
eersten avond tevreden zijn. De „Chank"-
schelp had haar kracht getoond, zij was inder
daad een mascotte en bracht hem geluk!
HOOFDSTUK V.
Cray bezoekt Carnahan.
Drie duizend vtj; honderd gulden gewonnen
in minder dan een half lur, dat was inderdaad
geluk en een aanleiding om den speelzucht in
den jongen man wakker te roepen. Terwijl hij
aan den bar zijn cockall dronk, dacht hij er
een oogenblik over om nogmaals naar de
speelzaal terug te keeren. maar op hetzelfde
moment dat hij, zijn hand in ztJn broekzak
stekend, de mascotte aanraakte, veranderde
hij van idee. Het was alsof het schelpje hem
zei, dat het voor vanavond genoeg was. En
tegelijkertijd herinnerde hij zich weer Carna
han en het meisje. Vreemd zoo dacht hrj, dat
Carnahan. die de mascotte achteloos had weg
geworpen, dien avond aan de speeltafel geen
geluk scheen te hebben gehad. Hem, Cray,
had di-zelfde mascotte zooveel geluk gebracht.
Was het niet zijn plicht, zoo vroeg hij zich af,
om Carnahan in'dat geluk te laten deelen?
Wat was eenvoudiger dan naar Carnahan's
boot, de „Itang" te varen, hem alles aan
gaande de mascotte te vertellen en hem een
deel van de winst aan te bieden. Maar hoe
zou de man op dit aanbod reageeren? Hij was
dien ochtend tamelijk gereserveerd geweest
en toen het meisje op het tooneel verscheen,
was hij op een bepaald onvriendelijke manier
weggeroeid. Daarmede had hij Cray als het
ware te kennen gegeven, dat hij op het voort
zetten van de kennismaking niet gesteld was.
„Maar je hebt nu toch wel een geldige reden
om den man op te zoeken," meende Cray de
mascotte te hooren zeggen.
Inderdaad, dat was zoo. Hij dronk zijn glas
uit, betaalde en verliet den bar. Hij was be
sloten zich naar de „Itang" te laten roeien. De
mogelijkheid, dat Carnahan het aanbod zou
weigeren te accepteeren was even groot als
die, dat hij het aannam en in het laatste geval
zou dit een prachtige aanleiding zijn om de
kennismaking grondiger voort te zetten.
Maar waarom ben je er zoo op gesteld
die kennismaking voort te zetten? vroeg
weer het fluisterende stemmetje van de mas
cotte.
Mijn gevoel voor eerlijkheid dwingt me
Carnahan in mijn winst te laten deelen,
antwoordde Cray het stemmetje, maar op het
zelfde oogenblik schoot hij in een lach.
Leugenaar! mompelde het stemmetje.
Zeker, hij was een leugenaar. Hij trachtte zich
zelf wijs te maken dat hij met Carnahan
wenschte te deelen en hi) wist maar al te zeer,
dat dit slechts het motief was om in de
gelegenheid te komen het meisje nader te
leeren kennen. Het beeld van dat meisje lag
steeds op den achtergrond van zijn gedachten.
7.00 Vragen van den dag (A.N.P.)
7.15 Gramofoonmuziek.
7.20 Pianosoli.
7.35 Reportage.
8.00 Nieuwsberichten A.N.P., eventueeö
Gramofoonplaten.
8.15 Omroeporkest en soliste.
8.559 uur Nieuwsberichten A.N.P.
Kootwijk, 1875 m.
VARA-uitzending.
7.00 Berichten (Duits).
7.15 Berichten (Engels).
7.30 Gramofoonmuziek.
8.00 Nieuwsberichten ANP.
10.00 Zang, piano en gramofoonmuziek.
10.30 Orgelspel.
11.15 Berichten (Engels).
11.30 Gramofoonmuziek.
12.00 Esmeralda en solist.
12.30 Berichten (Duits).
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP,
1.00 VARA-orkest.
2.00 Berichten (Duits).
2.15 Eerste 2e en 3e acte van de opera „La
damnation de Faust" (gr.pl.).
3.15 Gramofoonmuziek.
3.30 Berichten (Engels).
3.45 Voor de vrouw.
4.15 Gramofoonmuziek.
4.20 Keukenpraatje.
4.50 Gramofoonmuziek.
5.00 Berichten (Duits).
5.15 Nieuws- en economische berichten ANP,
5.30 Esmeralda.
6.15 Berichten (Engels).
6.30 Orgelspel.
7.00 Vragen van de dag (ANP).
7.15 VARA-Orkest.
7.30 Reportage.
8.00 Berichten (Duits)
8.15 Nieuwsberichten A.N.P. (eventueel
gramofoonplaten).
8.30 Berichten (Engels).
8,45 Gramofoonmuziek.
8.559 uur Nieuwsberichten A.N.P.
Hij verlangde haar weer te zien; dit was de
ware reden van zjjn tocht naar de „Itang"!
Hij haalde zijn schouders op. Nu goed, laat
dit dan de ware reden zijn, waarom zou ik die
kans niet grijpen? dacht hjj, terwijl h(j door
de zwoele avondlucht naar de haven wandelde.
Behalve een paar vrachtbooten lagen er dien
avond slechts eenige kleine plezierjachten in
de haven en één daarvan moest de „Itang"
zijn. Dicht bij den Oosteljjken have'ndam
meende Cray den kleinen driemaster, welke
Carnahan hem dien ochtend had aangewezen,
te zien liggen.
Kun je me naar de „Itang" brengen?
vroeg hij aan een inlander, die in een aan een
der steigers vastgelegden roeiboot zat.
Zeker, toean, antwoordde de man.
Cray stapte in het bootje en een paar minuten
later had htf de „Itang" bereikt.
Itang ahoy! riep de „sampan", welke
roep een oogenblik later beantwoord werd
Ahoy, sampan
Daarna volgde een in het Maleisch ge-
voer dgesprek tusschen den „sampan" en
den inlander aan boord van het jacht en
even later vernam Cray Carnahans stem.
Hallo, wat is er aan de hand? riep deze
op geïrriteerden toon.
Ik wou graag bjj je aan boord komen,
Carnahan, riep Cray. Ik ben de man
met wien je vanochtend op het strand hebt
gesproken en ik wou je graag iets vertellen.
Een oogenblik was het stil; toen klonk weer
Carnahan's stem: Kun je niet van je boot
uit vertellen wat je te '.eggen hebt? vroeg
hij allesbehalve vriendelijk.
Nee, dat gaat niet. riep Cray kort.
Kan het niet wachten tot morgen?
Onmogelijk.
Cray hoorde hem eenige woorden mompelen
en een bevel toeroepen aan den inlander dien
hij ,,Piroli" noemde.
Kom dan maar aan boord. riep hjj ten
slotte tot Cray, hielp dezen over de reeling
en geleidde hem naar de kajuit.
Een oogenblik later bevond Cray zich in een
schemerachtig verlicht, sober gemeubileerd
vertrekje. In het middei van de lange, smalle
kajuit stond een kleine tafel, aan weerszoden
geflankeerd door een paar met kussens be
dekte banken, welke blijkbaar als zit- en als
slaapplaats konden dienen. Boven deze banken
bevonden zich een paar planken, tot berg
plaats dienend van allerlei dingen. In een rek,
bevestigd aan een der wanden, hing een Win
chester geweer, waar naast een kompas was
opgehangen.
("Wordt vervolgd.)
