Wie kan duiker
worden
N1PPER EN PELLE
De Mascotte
Bijna duizend vliegtuigen
boven Londen
„ENGELAND VECHT
VOOS ZIJN LEVEN"
Critiek op rede
van Roosevelt
Radioprogramma
H. de Vere Stacpoole
Duitsche schenkingen aan
Spaansche kerken
ff.
EEN MERKWAARDIG BEROEP,
DAT EEN BIJZONDERE OPLEI
DING EN BIJZONDERE KWA
LITEITEN VEREISCHT.
Wanneer deze oorlog eenmaal ten
einde zal zijn, dan zal overal in de
wereld het merkwaardige duikersbe-
roep weer kunnen worden uitgeoe
fend. De school voor duikers is ze
ker een der merkwaardigste inrich
tingen van onderwijs, die van den
vermaarden duiker Mac Tween heeft
een groote internatiopale reputatie.
Het was voor Mac Tween, een der be
kwaamste duikers van de Amerikaansche
Jiandelsmarine een ware schok, toen hij op
zekeren dag den dienst verlaten moest. In
de omgeving van de Hawai-eilariden was
Mac Tween voor een Amerikaanschen zo
oioog aan het duiken naar bijzonder zeld
zame koraal-soorten.
Het waren onbekende wateren in de diep
te, waarvan hij zich begaf, maar Mac Tween
was nu eenmaal gewend aan ontmoetingen
niet afschuwlijke onderzee-monsters en be
woners van de diepzee van allerlei soort
Juist was hij bezig om een bijzonder inte
ressant koraal los te maken, toen hij plot
seling voelde hoe zich een ring met groo-
ten kracht om zijn rechter voet vastkneep.
Op het zelfde oogenblik realiseerde hij de
oorzaak, de ergst ge-vreesde vijand van den
duiker, de grijpmossel, had zijn been vast
gepakt en zou in enkele oogenblikken met
zijn messcherpe zaagranden van zijn schaal
de duikersuitrusting hebben doorgezaagd.
Vertwijfeld trok Mac Tween aan den lijn
en op het zelfde oogenblik hoorde de beman
ning aan boord van het duikersschip, onge
articuleerde geluiden in hun telephoons
van uit de diepte der zee. Zonder de speciale
voor het ophalen van duikers voorgeschre
ven maatregelen in acht te nemen, werd
bij opgehaald, viel door de plotselinge ver
andering van druk in onmacht en kwam
meer dood dan levend aan boord.
De mossel, die van een bijzonder groote
omvang was, moest in allerijl worden door
gezaagd om het been van Tween te redden.
Dank zij zijn onverwoestbare constitutie,
weerstond hij de plotselinge druk-ver,adering
maar de dokter kon meteen vaststellen, dat
hij niet meer mocht duiken.
Men kent de vele noodlottige avonturen
van duikers, die door onverschillig welke
ontmoetingen in de diepzee, voor altijd hun
geestelijk evenwicht verloren en hun beroep
moesten opgeven. Geen hunner echter ken
de door een ongeluk zulk een groot geluk
als Mac Tween. Met wat overgespaard gold,
gesteund door zijn groote roep als Duikel
en geholpen met een door de handelsmarine
voor hem gevoerde reclame-campagne,
stichtte hij de eerste school.
Thans werkt hij al zes jaar aan de Zuid
kust van het groote Hawai-eiland Dahu,
ter hoogte van Kaap Lechimen en onder
vindt elk jaar opnieuw een grooteren toeloop.
Want ofschoon het duikersvak altijd een
groot percentage risico met zich brengt, is
het beroep zeer winstgevend en biedt het
groote kansen.
Wie kan eigenlijk duiker worden? Ieder
een, die de beschikking heeft over een ijzer
gestel en over stalen zenuwen en die boven
dien een groote massa moed bezit. De ge
zondheid en het zenuwgestel van elk van
zijn leerlingen, laat Mac Tween eerst gron
dig onderzoeken door artsen, die den candi-
daat op alle mogelijke manieren en met
behulp van de meest moderne wetenschap
pelijke instrumenten, testen.
Wat de moedbetreft, die is natuurlijk
minder gemakkelijk te toetsen en kan eerst
in de practijk worden vastgesteld, al kan
men veilig aannemen, dat zij die zich aan
bieden, meestal durf genoeg bezitten. Bezit
men moed en voldoet men ook aan de an
dere voorwaarden, dan garandeert de Mac
Tweenschool een goede duikersopleiding.
Feuilleton
Door
28.
Maar ondanks dat, gevoelde hij zich door
bet besluit van Malora zeer opgelucht. Het
zou nu alles veel gemakkelijker gaan, omdat
bij niet meer alleen stond. j*
Nu moeten we eens praten over Sanda-
bar, Zei ^lalora. Het lijkt mij beter
daar binnen te loopen, dan in een kleinere
havenstad. Je vertelde me, dat je het logboek
niet had bijgehouden. Dat zou ik zoo maar
M-ten. De autoriteiten van een groote haven
stad maken zich niet zoo druk over het lpg-
boek van een klein zeeschip als de Itang.
Ten slotte was Carnahan de kapitein en
ejgenaar en zou je het, als het noodig mocht
zjjn, kunnen doen voorkomen, alsof je van
zijn logboek en papieren niets afweet. Wat
de juweelen betreft, die verdeelen we en
ieder van ons draagt ze op zjjn lichaam mee
de haven in. Ik zal een verklaring afleggen
over de schipbreuk van de Caraman en ver
tellen hoe ik door jou gered ben. Je ziet, de
geschiedenis kan zoo eenvoudig mogelijk ge
kegeld
Op dit oogenblik kwam Maya de mannen
storen door het bericht, dat zij na herhaalde
lijk geklop op het vooronderdeurtje geen ge-
door ontving van Train. Zij had hem noodig
°m haar te helpen bij het bereiden van het
jbiddagmaal en had hem daarvoor geroepen,
dtaar hij antwoordde niet op haar herhaald
geroep en geklop.
Cray volgde haar naar de kombuis, opende
onder te kloppen de daarin uitkomende
ebr van het vooronder en deinsde met een
reet van ontsteltenis achteruit. Daar, vlak
de°rt Zijn °°£en' slechts een halven meter van
wet?eur verwijderd, hing Train. Door de be-
ais a Van de Itang schommelde het lichaam
de klepel in een pendule regelmatig heen
Pelle alleen ln 't oerwoud.
1. Pelle kan het zich haast
niet indenken, dat hij van
zjjn beulen bevrjjd ia.
2. En nu gauw naar boven,
om te zien, waar hij ia,
3. Pelle kijkt tevergeefs de
rivier af naar de boot met
Nipper en Kurrki.
Is hg verloren? Helemaal
alleen achtergelaten in het
oerwoud
Nieuwe avonturen.
1. Pelel dwaalt nu verder het
bosch in, terwijl hij in ge
dachten verdiept is over de
juist gewonnen strijd met
de zwarten. Intussen loeren
nieuwe gevaren op hem.
2. Geen wonder dat hem de
haren te bergen rijzen. Hoe
zal hij levend uit deze om
helzing komen
Mist men een der genoemde eigenschappen,
dan geeft de adspirantduiker zijn beroep
er meestal zelf wel aan.
De eerste lessen in de duikersschool spe
len zich op het droge af. Daarna leert men
de omvangrijke duikers-uitrusting kennen,
het stalen costuum, de ademhalingstoestel
len, de duiker-telephoon-apparaten en het
oipgaan met de verschillende, in de diepte
onontbeerlijke, werktuigen. Daarna volgen
de eerste duik-tochten, de meest opwinden
de periodes voor iederen leerling.
Algemeen zijn de leerlingen het er over
eens dat er niets sensationeelers denkbaar
is op de aarde dan het landen op den bo
dem der zee. Hier moet allereerst het loo-
goed geleerd worden; het oog moet worden
ingesteld op de volkomen veranderde ge
zichtsverhoudingen en allerlei bewegingen
onder den enormen druk van het water,
moeten proefondervindelijk worden geleerd.
Is men met de meest elementaire omstan
digheden vertrouwd geraakt, dan pas volgt
de bespreking van het eigenlijke werk, dat
uiteraard altijd weer verschillend is en
steeds nieuwe verrassingen biedt.
Het zal echter niet vaak meer voor-komen
dat zoo'n eerste verrassing zoo merkwaar
dig is, als onlangs een der leerling-duikers
heeft meegemaakt. Na een verblijf van en
kele minuten op den bodem der zee, gaf hij
al het sein om oinhooggehaald te worden
en tot niet geringe verbazing van zijn leer
meester, die aan boord van het schip was,
bracht de duiker een staaf mee naar boven,
die uit puur goud bleek te bestaan.
Terstond ging hij weer naar beneden en
nu bleek dat ter plaatse jaren geleden een
schip was.vergaan met een goudlading aan
boord. Verschillende goudstaven werden
naar boven gebracht en de gezamenlijke
waarde bedroeg niet minder dan anderhalf
millioen dollar.
Onnoodig te zeggen dat dit duikersdebuut
het begin vormde van een glorierijke loop
baan; de naam van den duiker was na de
zen eersten tocht al vermaard. De duiker
zelf twijfelt er aan of hij ooit in zijn verde
ren duikerstijd nog zulk een winstgevend
onderzoek op den bodem der zee zal kun
nen voltooien.
,E1 Debate" oefent critiek uit op de rede
voering die Roosevelt op den Dia de la Ra-
za heeft uitgesproken. Het motto „een voor
allen, allen voor één" moet het voornemen
verbloemen, om de vreedzame landen van
Zuid Amerika in den oorlog mee te sleepen
onder het voorwendsel, dat een in de toe
komst dreigend gevaar moet worden afge
wend. Bij een bestudecring van den alge-
meenen toestand blijft als halans de oproep
van de Vereenigde'Staten om deel te nemen
aan den oorlog tegen de beste vrienden en
de traditioneele afzetgebieden in Azië en
Europa.
De inzameling van voorwerpen voor den
katholieken eeredienst, welke de Duitsche
katholieken de laatste maanden voor de
katholieke kerken in Spanje hebben onder
nomen, vormt de grootste schenking welke
van buitenlandsche zijde aan de in den bur
geroorlog vernielde katholieke kerken van
Spanje verleend is. Door deze inzameling,
welke geschiedde onder leiding van den
voorzitter van den Duitschen liefdadigheids-
bond, prelaat Dr. Kreutz, kunnen eenige
honderden katholieke kerken in Spanje vol
komen nieuw worden ingericht. Voorts krij
gen talrijke Spaansche kloosters en kapel
len voorwerpen voor processies en andere
kerkelijke plechtigheden, o.a. misgewaden,
kelken, monstransen, cibories, lichtkronen,
oude Duitsche kerkelijke schilderstukken,
altaarkleeden, vaandels, baldakijnen, beel
den, kruiswegstaties, e.d.
Berlijnsche pers over Churchills
uiteenzettingen.
Churchill heeft een oogenblik voor het
Lagerhuis de waarheid gezegd, schrijft de
Deutsche Allgemeine Zeitung, toen hij op
de vraag naar Engelands oorlogsdoel ant
woordde: Engeland vecht voor zijn leven.
Deze uiting duidt reeds op een zeer helder
inzicht in de catastrophe, welke hij zelf
verwekt heeft. Al handhaaft hij de fictie
van een mogelijke Engelsche overwinning,
toch blijft de wcnsch om eerst den oorlog te
overleven het „mene-tekel" voor de positie
waarin Engeland zich bevindt.
De „Voelkische Beobachter" schrijft:
Churchill die steeds elk ongeluk als een
half succes wist uit te leggen, heeft zijn
oude zekerheid verloren, Zijn aanhangers
moeten ontsteld zijn over het antwoord van
een man, die een jaar geleden het Engelsche
volk wijsmaakte, dat de oorlog ^ch zou
afspelen als een vroolijkd ophitsing tegen
het Duitsche rijk, en die nog een paar dagen
geleden een militair offensief aankondigde.
Het is het parool van de wanhoop, schrijft
de Berliner Lokal-Anzeiger, dat de Engel
sche minister president voor het Britsche La
gerhuis verkondigt.
AMFRIKAANSC.HE OORLOGSCHEPEN
NAAR HAWAII.
Volgens berichten van de Amerikaansche
scheepsradio uit San Pedro in Californië
zijn meer dan 12 eenheden van de Ameri
kaansche vloot naar Hawaï onderweg.
Over den grooten Duitschen aanval op
Londen in den nacht van 15 op 16 October
meldt het D.N.B. het volgende:
t Sinds acht uur 's avonds is Londen weer
in den toestand van luchtalarm. Ditmaal
komen de Duitschers bijzonder snel achier
elkaar. Vaak werken verscheidene vliegtui
gen tezamen. Overal afweergeschut en oor-
verdoovend lawaai van granaten en bom
men. Enorme bpmmen slaan groote trechters
in het wegdek. Huizen storten in. De stad
is zoo helder verlicht als overdag. Bijna
duizend Duitsche machines hebben in de
zen eenen nacht haar verderf brengende
last boven de Britsche hoofdstad geworpen
en een ongekende chaos teweeg gebracht.
Ruim duizend ton bommen hebben zij uitge
worpen. Een nacht van verschrikking heeft
de stad achter zich. Nachfjageps, nóph ver
sperringsballons of luchtdoelgeschut waren
in staat het onheil af te wenden. Bijna zon
der eenig verlies zijn de Duitsche bommen
werpers weer thuisgekomen en weer nemen
zij een nieuwe last in om opnieuw te ver
trekken.
De verzorging van de Britsche hoofdstad
is voor geruimen tijd stilgelegd.
Het Duitsche luchtwapen kent geen par
don. Vaak genoeg is waarschuwend gewe
zen op de voorbeelden van het verwoeste
Warschau, het vernielde Rotterdam en het
geteisterde Duinkerken. Hoe lang zal het nog
duren, dat Londen aan hetzelfde lot ten on
der gaat?
OUDE ROMEINSCHE STAD BLOOT
GELEGD.
Nabij Narni in Ombrie zijn belangrijke en
in goeden staat gebleven sporen gevonden
van een Romeinsche stad. O.a. heeft men
een plein van 10.000 vierk. meter omgeven
door ruïnes van gebouwen aan het licht
gebracht. Voorts vond men een volledige
serie aardewerk en andere voorwerpen uit
den Romeinschen tijd.
VRIJDAG 18 OCTOBER 1940.
Jaarsveld, 414,4 m.
AVRO-uitzending.
8.00 Nieuwsberichten ANP, gramofoonmuz.
8.40 Orgelspel.
9.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
en weer. De tong hing uit den mond en het
gelaat zag reeds geheel blauw.
Als verstomd staarde d§ jonge man een
oogenblik naar dit lugubere schouwspel. Toen
greep hij zijn zakmes en sneed met inspan
ning van al zijn krachten de staaldraad,
waaraan de man hing, door. Het lichaam viel
als een zak met zand op den grond.
Ga Malora waarschuwen, riep Cray
tot Maya. De man heeft zich opgehan
genGoede God, mompelde hij toen het
meisje zich verwijderd had, wat zal er nu
nog meer gebeuren na dit. Hij knielde bij
het lichaam neer, trachtend het weer tot het
leven terug te brengen. Hij bewoog de armen
op en neer, drukte op de borstkas, maar niets
hielp. De man was dood.
Malora, door Maya, die 't stuurwiel van
hem had overgenomen naar beneden gezon
den, knielde aan de andere zijde van den
man neer.
Kijk, riep hij, wijzend op een plek in
den nek waar een kleine bloeduitstorting te
zien was, hg heeft geprobeerd zich los te
werken. Dat heb ik meer gezien bij mannen,
die zich hadden opgehangen. Meestal krijgen
zij spijt en willen zich bevrijden maar dan is
het te laat.
Waarom zou die kerel dat gedaan heb
ben? vroeg Cray zacht en vervolgde toen
peinzend: Dit is toch wel een curieus
schip. Eerst Carnahan, toen Piroli, daarna
Jackman en nu deze man
Ja, waarom deed hij dat? Ik begrijp het
ook niet, mompelde Malora. Misschien
vreesde hg een onderzoek naar den dood van
Piroli, of mogelijk was hij levensmoe, wie zal
het zeggen. Maar hij is dood, dat is zeker.
Zullen wg hem op zijn slaapbank leggen voor
we verder iets doen Ik zou graag iets met
u bespreken en dat kunnen we beter in de
kajuit doen dan hier.
Cray knikte toestemmend. Zg legden het
lichaam op de bank en gingen naar de kajuit.
Het is zooals je zegt, begon Malora
toen ze in de kajuit tegenover elkaar zaten,
dit is wel een curieus schip. Er zijn hier
nu al vier menschen op gestorven. Het lijkt
mij het beste, dat wij in Sandabar niet spre
ken over den dood van deze beide kerels. Wat
hebben we eraan allerlei vragen te moeten
beantwoorden, dat geeft maar last en met het
oog op de juweelen is het gevaarlijk om de
aandacht zoozeer op die vreemsoortige dra
ma's te vestigen. We kunnen zeggen, dat jg
mij vond, ronddrijvend in een open boot, ter
wijl mijn twee makkers gestorven waren van
den dorst. Lijkt jou dat ook niet het beste
Cray antwoordde niet. Hij kon zich niet
losmaken van het idee, dat er een vloek lag
op de Itang, sinds het vinden van den schat.
Die vloek had thans reeds vier menschen ge
troffen, wie zou de volgende zgn Hg her
innerde zich Piroli's woorden en hij kon thans
niet anders doen dan er in gelooven.
Er valt toch niet te spotten met bijge
loof, zei hij eindelijk. Dat eiland had
den naam ongeluk te brengen aan ieder die
het betrad. Het werd gemeden door de Chi-
neezen en de inlanders omdat er ongeluk
brengende geesten op huisden. Piroli heeft
me dat verteld en ik moet je zeggen, dat er
inderdaad iets lugubers zat in het zien van
dat spookachtige schip in die grot.
Kom kom, man. Jijzelf bent immers toch
nog in leven? lachte Malora.
Ja, dat heeft misschien wel een reden...
Geloof je in mascottes?
Mascottes?Nee, daar geloof ik niet
in. Een man kan zichzelf zooveel geluk ver
schaffen als hij wil, wanneer hij het maar op
de juiste manier aanpakt in het leven.
Cray vertelde hem van de Chank, hoe de
schelp feitelijk de oorzaak was van zijn
samengaan met Carnahan en hoe zij hem,
Cray, persoonlgk tot nu toe steeds geluk had
gebracht. Malora lachte hartelijk.
Het is best mogelgk, maar ik prefereer
het toch zelf voor rngn geluk te zorgen,
riep hg vroolgk.
Deel III.
KONG TO JEN.
HOOFDSTUK XXXIV.
Sandabar.
De zon kwam op in al haar stralende
pracht, toen de Itang lang in zicht kreeg.
Cray stond aan het stuurwiel en Maya,
die reeds een uur te voren met haar neusje
in de lucht beweerd had, dat zij land nader
den, zat vlak bg hem op den vloer, zg rook
10.30 Voor de vrouw.
10.35 Ensemble Rentmeseter (11.0011.15
Reportage).
12.00 AVRO-Aeolian-orkest.
12.45 Nieuws- en economische ber. ANP.
1.00 De Romancers en soliste.
2.00 Reportage.
2.15 AVRO-Amusementsorkest en gramo
foonmuziek.
3.45 Declamatie.
4.00 Het Philharmonisch kwartet.
4.45 Pianovoordracht.
5.15 Nieuws- en economische ber. ANP.
5.30 Muziekkorps van de S. S.
6.30 VPRO: Gesprekken met luisteraars.
6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek.
7.00 Vragen van den dag (ANP).
7.15 Nieuw Hollands strijkkwartet.
7.50 Interview.
8.00 Nieuwsberichten ANP.
8.15 Fragmenten uit de opera „Das Naeht-
lagcr von Granada".
9.00 Nieuwsberichten ANP, sluiting.
Kootwijk, 1875 m.
KRO-uitzending.
7.00 Berichten (Duitsch).
7.15 Berichten (Engelsch).
7.30 Wij beginnen den dag.
8.00 Nieuwsberichten ANP.
8.15 Gramofoonmuziek (9.009.15 Berichten
Duitsch. 11.151.30 Berichten En
gelsch).
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 Berichten (Duitsch).
12.45 Nieuws- en economische ber ANP.
1.00 KRO-orkest.
2.00 Berichten (Duitsch).
2.15 Gramofoonmuziek (3.303.45 Berichten
Engelsch).
5.00 Berichten (Duitsch).
5.15 Nieuws- en economische bef. ANP.
5.30 Gramofoonmuziek (6.156.30 Berichten
Engelsch).
6.45 Berichten.
7.00 Vragen van den dag (ANP).
7.15 Gramofoonmuziek.
7.30 Berichten (Engelsch).
7.45 Reportage.
8.00 Berichten (Duitsch).
8.15 Nieuwsberichten ANP en gramofoonmuz.
8.30 Berichten (Engelsch).
8.45 Gramofoonmuziek.
8.55 Wij sluiten den dag.
9.00 Nieuwsberichten ANP, sluiting.
in den wind het land, de bosschen, de peper-
boomen, de cocospalmen en wortelboomen,
zoo vertelde ze lachend.
Cray nam; zijn kijker en inderdaad, het
meisje had gelijk. Vaag ontdekte hij aan den
horizon een blauwachtige lange 'lijn. Dat
moest de kust zgn. Steeds duidelijker werden
de bosschen en het bergland zichtbaar en
langzamerhand kwam ook de smalle Soenda-
straat te zien, die Sumatra van Java scheidt.
Hij legde den kijker neer en keek glim
lachend naar het meisje. Het was een genot
te kijken naar dat frêle figuurtje met het
mooie donkere kopje. Men zou het de smalle,
fijne handen niet aanzien, dat zij zulk een
kracht konden ontwikkelen aan het stuur
wiel. Het meisje hield de Itang prachtig in
den koers. Zij was een volleerde stuurman,
alles wat zij deed deed zij trouwens buiten
gewoon nauwkeurig. Het eenige wat de jonge
man bevreemdde, was het automatische en
onbewogene in haar wezen. De dood van haar
vader was haar volmaakt onverschillig. Piroli,
Train en Jackman hadden als het ware onder
haar oogen hun einde gevonden, zonder dat
zg zelfs eenig teeken van belangstelling had
gegeven. Alleen wanneer het haar geliefde
betrof was zij anders. Dan was er geen sprake
van koelheid of onverschilligheid. De jonge
man was er van overtuigd dat zij zelfs haar
leven zou geven, als het hem zou redden van
een of ander gevaar. Hij wist dit, omdat hij
haar kende. Hg had haar gadegeslagen, op de
heenreis en op de terugreis van de Itang; op
de heenreis ietwat oppervlakkig, omdat zij
hem toen nog slechts interesseerde als een
buitengewoon persoontje, op de terugreis in
tensiever, omdat hij haar toen liefhad.
Met een blik vol liefde keek hg naar het
meisje en wilde juist iets tegen haar zeggen
toen Malora het stuurhuisje binnenkwam.
Land! zei Cray, naar de kust wij
zend. y
Ah, het is dus zoover, antwoordde
Malora vrooigk. Dat daar is de Van Sluijt's
baai. als ik me niet vergis. Je hebt buiten
gewoon goed gevaren, Cray.'
-i'
Wordt vervolgd.
