De nieuwe telefooninstallatie en
de school te Julianadorp
Abonneert U op dit blad
De zaak Maas opnieuw voor Utrecht
De Gemeente Den Helder
niet voor 3000 gulden benadeeld
De kans voor eerherstel sterk gestegen
RaadMefiCoceti (2)
D heer v.
Dalen exit
Britsch vliegtuig
laat bommenlast los
Hector Irenbstraat
zwaar getroffen
yrjjdag 25 October 1940
Tweede Blad
100 Gemobiliseerde
Marinemannen geholpen!
Burgerlijke Stand van Den Helder
Wegens meineed
tot acht maanden veroordeeld
Luminex brengt licht in de
duisternis
Gisterenmorgen is de zaak-Maas opnieuw
Voor den Centralen Raad van Beroep te
XJtrecht behandeld. Het zwaartepunt van
deze zaak was, zooals we eerder schreven, de
ontvangst van een bedrag van 3000 gulden
van den directeur der scheepswerf „De Mer-
wede", te Hardinxveldt, waar het stortschip
yan de Gem.-Reiniging is gebouwd.
De heer Maas beweerde, dat dit bedrag aan
hem verstrekt was voor gemaakte onkosten
voor zijn bemoeiingen ten aanzien van zijn
relaties (octrooi) met genoemde werf, terwijl
de gemeente beweerde, dat dit bedrag betaald
was voor de levering van het tweede stort
schip aan Den Helder.
Als getuige was daarvoor gisteren door den
Centralen Raad van Beroep de directeur van
de scheepswerf, de heer v. d. Vlies, gedag
vaard, om onder eede over deze zaak ver
hoord te worden. Voor de gemeente was aan
wezig burgemeester Ritmeester. Met den heer
jfaas woonde diens verdediger, Mr. Dr. J. A. E.
Buiskool de zitting bij.
Dit verhoor heeft uitgewezen:
le. dat de heer Maas het bedrag van
3000 gulden niet ontvangen had als direc
teur van de Gemeente-Reiniging;
3e. is geblekrn, dat dit bedrag betaald Is
voor gemaakte onkosten, die de heer
Maas gemaakt had in verband met zijn
uitvinding
3e. dat de gemeente Den Helder dit be
drag niet betaald heeft.
De openbare behandeling.
Aan de behandeling van deze zaak ontlee-
nen wij het volgende:
Na beëediging van den heer v. d. Vlies, zegt
de president van den Centralen Raad, Mr. Dr.
Beumer, dat deze zaak hem uit de brieven en
verklaringen van den. heer v. d. Vlies niet ge
heel duidelijk is geworden.
„Wanneer," zoo vraagt de president, da
teert uw relatie met den heer Maas?"
„Sinds einde 1930", antwoordt de heer v.
d. Vlies.
„Is toen de overeenkomst tot stand geko
men
„Niet met mij persoonlijk, antwoordt de
heer v. d. Vlies, „maar met de werf".
De President: „Wat had u zich van deze
overeenkomst voorgesteld? Wat zou ze u op
leveren
De directeur: „Ik heb gemeend, -dat ze me
werk op zou leveren, ook voor het buitenland.
Het idee voor deze overeenkomst is door den
heer Maas geopperd en in samenwerking op
gebouwd."
De President: „U zei, dat uw relatie van
1930 daceerde, maar toen is het oclreoi reeds
aangevraagd en verkregen. Uw relatie moet
dus van eerder dateeren."
De d:recteur: „Ja, inderdaad, reeds voor
dien tijd had ik contact met den heer Maas."
De Pres.
talen?"
Hoe werd de heer Maas betaald?
„Hoe zoudt u den héér Maas be
niet als 'n soort camouflage beschouwd?"
De directeur: „Ik heb hem als een eer
lijke brief beschouwd."
De President: In den door u ontvangen
brief van 1934 schrijft U aan den heer Maas:
„Ingevolge ons onderhoud zullen wij u 3000
gulden voor het opleveren van het schip
reserveeren en uitbetalen. Doet deze brief, die
van 1931 niet teniet? Waarvoor moesten die
3000 gulden gereserveerd worden?"
De directeur: „Ik heb den indruk gekregen,
dat de heer Maas heel veel kosten heeft ge
maakt met reizen en het voeren van bespre
kingen voor het octrooi. De heer Maas wilde
deze kosten gedekt hebben. Hoe hij dat voor
de gemeente Den Helder wilde verantwoor
den, weet ik niet."
De president: „Waarvoor diende die 3000
gulden dus?"
De directeur: „Voor dekking van die kos
ten, die hij m.i. ruimschooots gemaakt heeft.
De heer Maas wilde dat op deze manier ver
effenen."
De President: „U zegt, dat u 3000 gulden
reserveert. U moet dus weten waarvoor ze
dienen. U verwijst immers naar uw onder
houd met den heer Maas."
De directeur herhaalt, dat het uitsluitend
was voor dekking van de kosten en bemoeiin
gen van den heer Maas.
Den Helder moest de onkosten be-
betalen, doch de directie betaalde.
De President: „Dus de kosten van den heer
Maas werden niet telkms, als een schip werd
afgeleverd, gecalculeerd, maar uitsluitend nu,
bij de levering van het ichip aan Den Helder?
Dus het was te beschouwen als een betaling
ineens?"
De directeur: „Dat was de wensch van den
heer Maas en dat is zijn zaak."
De President: „Neen, dat is uw zaak. U
wenscht door te gaan voor een fatsoenlijk
zakenman. U zet het bedrag niet op de reke
ning omdat de heer Maas dat wil, maar omdat
het verantwoord moest zijn."
De directeur: „Ik vond het fout van den heer
Maas."
De President: „Had u het ook gedaan bij een
bedrag van 500 of 1000 gulden?"
De directeur: „Ja, ook dan. Ik vond het fout
en heb het daarom uit m'n eigen zak betaald.
De gemeente Den Helder heeft geen schade ge
leden en heeft die 3ÖbO gulden niet betaald. Ik
heb in October 1934, toen de heer Maas een
kostenberekening vroeg, die gemaakt. De heer
Maas heeft zich altijd bizonder actief betoond
met verbeteringen of veranderingen aan het
schip. In 1937 hebben we een eindbespreking
in Den Helder gehad. In 1934 was het mate
riaal gekocht. In 1937 was echter de grootste
helft van dit materiaal voor andere doeleinden
gebruikt en ik heb toen, bij die eindbespreking
gezegd, dat de prijs 3 4 4000 gulden te laag
was, omdat het materiaal zooveel duurder was
geworden. Toen heeft de heer Maas gezegd,
dat de gemeente dat nooit wilde betalen en ik
heb toen gemeend, als ik den prijs aanhoud,
lijdt de gemeente geen schade en heeft de werf
de strop van 3000 gulden. Ik heb persoonlijk
de schade gedragen."
De President: „U hebt in October 1934 aan
den heer Maas een brief geschreven waarin U
hem mededeelde, dat u voor hem 3000 gulden
gereserveerd had, terwijl u op denzelfden dag
een brief schrijft aan den directeur van de
Gem. Reiniging waarin u meedeelt, dat u het
schip levert voor een bedrag van 45.750, ge
baseerd op de levering met een Kromhout
motor van 150 P.K. Ik neem dus aan, dat in
die berekening ue 3000 gulden voor den heer
Maas was opgenomen?
De directeur: „Ja, die drieduizend gulden zat
daar in."
Uit de verdere behandeling blijkt nu, dat er,
hoewel er' sprake was van de levering van een
150 P.K. motor, een 120 P.K. ingezet zou
worden.
Als de president dan vraagt aan den heer
v. d. Vlies hoeveel de gemeente Den Helder be
taald heeft en deze daarop zegt 51.160.j
meent de president, dat behalve de winst van
3000 gulden er toch nog een bedrag van 3000
gulden van den heer Maas inzit.
De directeur weerlegt dit, door er nog eens
op te wijzen, dat door den hoogeren materiaal-
prijs, deze stijging van den aanvankelijken
bouwsom ontstaan was.
De president: „U hebt dus 3000 gulden uit
uw eigen zak aan den heer Maas betaald?"
Mjjn domme handelwijze kostte me
3000 gulden.
De directeur: „Ja, mijn dbmme handelwijze
heeft me 3000 gulden gekost."
De president vraagt daarna aan den ver
dediger van den heer Maas, Mr. Dr. J. A. E.
Buiskool of hij nog vragen heeft te stellen aan
den directeur.
Mr. Buiskool stelt dan vast, dat 0e calculatie
van den heer v. d. Vlies van 45.160 gulden, niet
klopt met het bedrag van 45.750 gulden waar
over nu telkens wordt gesproken. Hij vraagt
hieromtrent van deh heer v. d. Vlies een ver
klaring, welke deze schuldig blijft.
Burgemeester Ritmeester krijgt dan gelegen
heid nog eenige vragen te stellen.
De heer Ritmeester wil van den heer v. d.
Vlies weten of de 3000 gulden voor den heer
Maas een uitkeering zijn ter vervanging van
zijn aanspraken uit hoofde van zijn contract.
De directeur antwoordt daarop „Neen."
De burgemeester: „Is het contract dan ver
vallen?"
De directeur: „Ja."
De burgemeester: „Dus hij ontving dit be
drag niet voor dekking van zijn onkosten?"
De directeur: „Ja, wel voor dekking van zijn
onkosten?"
De burgemeester: „is het juist, dat alle ijzer
van het schip tevoren is ingekocht? De heer
Maas verklaarde, dat het schip nergens zoo
De directeur: „In het contract staat,
dat hij 50 procent krijgt, met verminde
ring van de kosten, voor aanwerving van
objecten en 10 procent van de winst. De
kosten van octrooi-aanvrage en alle an
dere kosten zouden door beide partijen
voor de helft worden gedragen".
De Pres.: „Dat ziet dus ook op de kosten,
die de heer Maas voor dien tijd gemaakt
heeft?"
De directeur: „Ja, de kosten voor het oc
trooi zijn altijd voor de helft gedragen."
Geen v »ordi:elen van Heldersclie
leveranties
De President: „In 1931 heeft de heer Maas
een brief aan U geschreven, waarin hij te
kennen gaf, dat hij bij levering aan de ge
meente Den Helder geen enkele aanspraak op
provenuën, in welken vorm ook, wilde ma
ken. Wat is de beteekenis van dezen brief,
naast de overeenkomst?"
De directeur: „Dat de heer Maas inderdaad
geen voordeelen wilde hebben van de leveran
ties aan Den Helder."
De President: „Hoe maakte u uw caleula-
"es op? Hield u rekening met het bedrag,
dat U aan den heer Maas had te betalen, ddte
nam u er ook een post in op voor het octrooi.
De directeur: „Ja".
De President: „U had aan den heer Maas
voor het octrooi dus niets betaald?"
De directeur: „Neen".
De President: „De voordeelen voor den
neer Maas vloeiden dus uitsluitend voort uit
oe exploitatie van het octrooi
De directeur: „Ja".
De President: „De heer Maas heeft dus
niets ontvangen van de leveranties aan Den
Helder en u stak dus het volle provenu in
®'gen zak?"
e directeur: „Ja, inderdaad".
De President: „Waarom zoudt u als direc
teur van de werf voor Den Helder geen be-
«ag voor octrooi in uw calculatie opnemen?
Hel<fu een lageren prijs op voor Den
De directeur: „De kosten voor het octrooi
jn ook de gemeente Den Helder in rekening
gebracht."
Een eerlijke brief.
De President; ,tü wIst> (Iat (Ie heer
laas u geschreven had, dat liij geen pro-
^"niiën voor de leveranties aan de ge
meente Den Helder wilde hebben. Hebt u
611 ',riet serieus genomen? Hebt u hem
De heer v. Dalen exit.
't Was Dinsdagmiddag een wat vreemde
raadsvergadering. Daar was allereerst het
1 ïiddagr ur, dat tot nog toe alleen gebruike
lijk wan bij de begrootingsvergaderingen,
m var dal nu ingeschakeld is met het oog op
de vroede vaderen, die hun home tijdelijk
elders gevestigd hebben. Of is het de reden
van de duisternis en van de 10 uur sluiting?
Misschien beide!
In ieder geval, we zaten daar Dinsdagmid
dag om 3 uur op de perstribune van de raads
zaal en aanschouwden een zaal die zoo goed
als volledig bezet was. Slechts drie leden ont
braken. Zelfs de heer Uithol had de agenda
belangrijk genoeg geacht om uit Leiden naar
Den Helder te reizen.
Er was nog iets bizonders, behalve het uur
van vergaderen. Voor de perstribune waren
een twintigtal stoelen neergezet en toen de
klok nauwelijks viei uur geslagen had, werd
de feestverlichting ontstoken. Dit alles wees
op een feestelijk gebeuren, dat men vermoedde,
maar niet zeker wist en dat als een verrassing
aan het einde van de agenda kwam.
Voor dat einde was het echter niet alles
koek en ei.
De verschillen van meening openbaarden
zich reeds aan het begin van de vergadering,
toen het voorstel van de nieuwe telefoon
installatie op het raadhuis aan de orde van
behandeling kwam.
Dokter Loesberg gaf blijk van practischen
zin, door voor te stellen, dat het gemeentebe
stuur de nieuwe telefooninstallatie voorloopig
niet zou koopen van het rijk, maar in huur
zou nemen. Het zou daarmee het risico van
een eventueele vernietiging overdragén aan
het rijk, het rjjk, dat zelf zijn automatische
installatie nog niet in gebruik wilde stellen,
met het oog op de gevaren daaraan verbon
den.
De burgemeester, meer durfachtig dan prac-
tisch in dit geval, wees dit voorstel af. We
moeten wat wagen, anders kunnen we de zaak
wel sluiten. Als er een bom valt, zal er wel
meer dan drieduizend gulden vernietigd wor
den.
Wethouder v. d. Vaart bewandelde den
gulden middenweg. Voordat de installatie ge
reed is, is de tot stand misschien anders. Dus
moeten we koope i, want dat is voordeeliger.
Misschien is er vrede, voordat de nieuwe tele
foon ratelt. De optimist!
Het slot was, dat men koopt.
Een stekelige discussie ontstond tusschen
het raadslid Uithol en burgemeester Ritmeester
over de wijziging van het ambtenaren-regle
ment, waarbij voorgesteld werd den toeslag op
het invaliditeitspensioen of het verhoogd inva
liditeitspensioen, dat tot nu toe aan alle amb
tenaren werd toegekend, te doen vervallen en
alleen in geval van noodzaak, te beoordeelen
door B. en W„ te verstrekken.
De heer Uithol wilde de geheele clausule
schrappen. Geen enkelen toeslag meer. Hij
meende daardoor te voorkomen, dat het col
lege naar willekeur zou handelen en dacht de
ambtenaren daarmee van dienst te zijn.
Neen, neen, zei de burgemeester, den ambte
naren wordt er geen dienst mee bewezen, want
de regeling, zooals wij haar voorstellen, is
voor de betrokkenen het best en dus zijn de
belangen van de ambtenaren bij ons nog altijd
in betere handen, dan bij den heer Uithol. En
het raadslid Ran deed er nog een schepje op,
door den heer U. te verwijten, dat hij zeker
in dezen tijd geen wantrouwen uit mocht spre
ken in het college van B. en W.
De heer U„ die een nieuw wijzigingsvoorstel
indiende, boekte daarmee weinig succes. Al
leen zijn partijgenoot, dokter Loesberg, stond
aan zijn kant.
Een minder vriendelijke aanval had het col
lege van B. en W. ook nog van de zijde van
onze plattelanders te doorstaan, toen de 4600
gulden voor de noodschool te Julianadorp ge
voteerd moesten worden.
De heer Hoornsman, het v.d.-raadslid, was
er weinig over te spreken, dat de inrichting
daarvan zoolang had moeten duren.
Hij meende, dat het college van B. en W. wel
wat meer spoed had kunnen betrachten met
goedkoop geleverd kon worden, omdat alle
materiaal was ingekocht.
De President maakt dan abrubt een einde
aan de ondervraging door den burgemeester
en zegt, dat hg geen suggesties in een bepaal
de richting wil hebben eri dat deze vragen reeds
zijn beantwoord en voor het college volkomen
duidelijk zijn.
Een protest van de zijde van burgemeester
Ritmeester levert geen resultaat op. waarop
deze er het zwijgen toe doet, als de president
hem nog in de gelegenheid wil stellen enkele
vragen te stellen.
Mr. Buiskool verzoekt tenslotte den Raad
van Beroep te willen vaststellen, dat het ver
hoor drie feiten heeft vastgesteld, feiten die
we aan het begin van ons verslag hebben ver
meld en waarheen we dus verwijzen. Verdedi
ger hoopt dat de Raad daarmee bij zijn uit
spraak ernstig rekening zal houden.
Uitspraak over drie weken.
De President sluit hierna de zitting en be
paalt de uitspraak over drie weken.
Brandbommen op Sluisdijkstraat en
omgeving.
De onveiligheid van onze stad b(j nacht
is helaas vanmorgen opnieuw bewezen.
De bewoners van Hector Treubstraat en
omgeving, van de Schagenstraat en Gra
venstraat, Govêrsstraat en Sluisdijkstraat
hebben het ondervonden.
Om kwart voor zeven ongeveer kwam
een Engelsch vliegtuig laag over de stad.
Van alle kanten schoten de zoeklichten
hun stralenbundels in de richting waar
men het vliegtuig waande en toen men
het in de stralenbundels had, brandde een
'4
hevig afweervuur los.
Een serie
brandbommen viel tusschen Gravenstraat en
Paralelweg. Een brandbom kwam terecht in
een goot van een perceel in de Gravenstraat,
bewoond door de fam. Faber, en werd er door
de bewoners uitgeworpen en gebluscht. In de
woning van den heer v. Wolferen, Schagen
straat, kwam een brandbom door het dak,
door den zolder en het plafond van de voor
kamer, in de voorkamer terecht. De bewoner
verloor zijn tegenwoordigheid van geest niet,
gn ep den brandbom beet en wierp hem bui
ten in een put. Hij voorkwam daardoor dat
zijn woning afbrandde.
Bij de fam. Wegman, in de Govêrsstraat
viel een brandbom dwars door de woning, in
het bed van de bewoonster, dat in de voor
kamer stond. Ook deze brandbom werd ge
grepen en naar buiten geworpen. Een begin
van brand kon worden gebluscht.
de inrichting van die noodschool, omdat men
toch in Juli al het noodziekenhuis had inge
richt.
Het was moeilijk voor den burgemeester om
het raadslid een blik achter de schermen te
verleenen. Hij moest dus genoegen nemen met
de verzekering, dat van den kant van het
college alles was gedaan om de school op tijd
te laten beginnen, maar dat verschillende fac
toren hadden tegengewerkt.
Minder gelukkig kwam het college van den
heer v. d. Veer af, die verontwaardigd vroeg,
waarom de ouders van de kinderen ven de
Chr. school, die ook hun toevlucht- in t en bol
lenschuur hadden moeten zoeken, aan ue huur
van die schuur moesten meebetalen. Dat heb
ben de ouders van de leerlingen van de open-
baré school toch ook niet te doen.
Het college hield zich aanvankelijk van den
domme, wist niets van een schrijven, dat aan
het schoolbestuur gezonden zou zijn, wist niets
van betalen van een deel yan de huur, wist
alleen, dat men volkomen bereid was te helpen
en dat men dit aan het bestuur had meege
deeld.
De heer v. d. Veer stond wat dwaas te kijken.
Hoe zat dat nu, hij had toch de mededeeling
van het schoolbestuur ontvangen, dat de
ouders zelf aan de huur bij moesten dragen,
op verzoek van het college.
Later kwam de aap uit de mouw. Bij de
rondvraag deelde de voorz. mee, dat er toch
een brief v vn het schoolbestuur was ontvangen
en daarin had men gevraagd of het gemeente
bestuur de huur geheel of gedeeltelijk wilde
vergoeden tiltoen had men ten Raadhuize
deze vraag dankbaar aangegrepen (wie???)
om het schoolbestuur te vragen hoeveel men
dacht bij te dragen. Er zitten kooplieden daar
onder de ambtenaren.
Tenslotte was er nog het einde van deze
raadsvergadering, waaruit bleek, dat het col
lege van B, en W. zijn verdienstelijke ambte
naren hoog weet te waardeeren en die waar
deering niet onder stoelen of banken steekt.
De heer v. Dalen ging weg en de hartelijke
wijze, waarop het college bij monde van den
burgemeester afscheid nam van dezen hoofd
ambtenaren deed goed. Het mag dan zijn, dat
men wel eens critiek heeft, alsof het college
zijn ambtenaren geen goed hart zou toedragen,
een afscheid als dit bewees het tegendeel.
De heer v. Dalen werd vereerd met de zilve
ren medaille van de gemeente Den Helder,
waarmee de hoogste waardeering werd uitge
drukt voor zijn verdienste voor de gemeente.
En hiermee kwam het slot van deze raads
vergadering.
Bij de fam. Planjé in de Sluisdijkstraat,
kwam eveneens een brandbom in de woning.
Ook hier greep men bijtijds in, om verder on
heil te voorkomen.
In een pakhuis, achter den Parallelweg,
sloeg een brandbom in en veroorzaakte een
vrij felle brand, die door de snelle komst van
de brandweer, vrij spoedig kon worden ge
bluscht.
Tal van ruiten werden vernield in deze
buurt. Ook van school 5 gingen heel wat
ruiten aan diggelen.
Explosieve bommen achter het spoor.
Eenige woonwijken achter het spoor wer
den veel ernstiger getroffen. In de Hector
Treubstraat, in de bocht even voorbij de
B.L.O.-school kwamen twee explosieve
bommen neer achter de perceelen 81, dat
niet bewooid was en 85, dat bewoond was
door de fan. Ouddijk, waar een achttal
personen, w. o. een oude vader v an 75 jaar
in huis was.
De ravage hier is ontzettend. De huizen zijn
zoo ernstig beschadigd, dat van herstellen geen
sprake meer zal zijn. Gaten van meters wer
den in de muren geslagen en het mag dan ook
een wonder heeten, dat de geheele familie
Ouddijk er het leven heeft afgebracht. Mevr.
Ouddijk moest onder het puin vandaan gehaald
worden. De anderen kwamen er af met den
schrik of met lichte verwondingen. Ook
mevr. Ouddijk had geen ernstige verwondin
gen.
In vrij verre omgeving is hier geen huis
onbeschadigd. Duizenden pannen, honder
den ruiten werden vernield. Deze wijk was
vrij goed bewoond en men mag daarom wel
zeer dankbaar zijn, dat geen enkel men-
schenleven werd geëischt.
Op het land achter de v. Leeuwenhoekstraat
kwam eveneens een voltreffer terecht, die een
gat sloeg van zeker 2]/2 meter diep en zeven
of acht meter middellijn. Alle woningen van de
v. Lee ïwenhoekstraat, aan de zijde van het
land liepen ruiten- of pannenschade op. Op den
Middenweg werden eveneens verschillende
woningen beschadigd, terwijl ook in de Huy-
gensstraat verschillende ruiten het moesten
ontgelden.
Ook hier waren gelukkig geen slachtoffers
te betreuren.
Wel is de schrik bij de bewoners er danig
ingekomen en het gevolg zal wel zijn, dat
velen voor den nacht een veiliger onder
komen zoeken.
Wij lezen in het laatst verschenen nummer
van „Onze Vloot":
De oproep tot het geven van bijdragen
voor het verleenen van steun aan gede
mobiliseerde Marinemannen, welke wij
plaatsen in ons Juni-Juli-nummer heeft
het groote succes gehad, dat wij bijna
4000.voor dit doel mochten ontvan
gen. Met dankbaarheid maken wij hiervan
melding. Wij werden hierdoor in staat ge
steld tot dusverre omstreeks 100 Marine
mannen in moeilijke financieele omstan
digheden te helpen. In de meeste gevallen
betrof dit het verleenen van een bedrag
voor aanschaffing van burgerkleeding, in
enkele gevallen werd er geholpen bij 't
bestrijden van verhuiskosten, enz.
van 24 October 1940.
BEVALLEN: W. C. S. Leeuwensteinvan
Zandbergen, z.; W. A. D. BoonBeemster-
boer, z.
ONDERTROUWD: R. F. Mulder en A. L.
M. Ruiterman.
GETROUWD: P. Bais en Chr. Verhoeks;
A. A. Bremer en A. Breet; J. P. Bruul en
H. W. Post; L. Carlebur en F. Been; M. A.
van Hoek en J. Kramer; Chr. Veldhuizen en
O. Drupsteen.
Amsterdam, 23 October.
Een echtpaar in Den Helder voerde een echt
scheidingsprocédure. Als kroongetuige was een
los werkman opgetreden, die onder eede valsche
verklaringen ten aanzien van de vrouw had
afgelegd. De rechtbank te Alkmaar vtrooi-
deelde him wegens meineed tot acht maanden
gevangei isstraf. De Procureur-Generaal vroeg
.bij de benandeling bij het gerechtshof bevesti
ging van dit vonnis en het hof wees vandaag
conform den eisch arrest.
Het was te voorzien, dat er diverse prepa
raten zouden verschijnen, nu de duisternis
des avonds en des nacht zoo interns is, dat
men veelal waarlijk geen hand voer de oogen
kan zien. Frans Neyts, de reclame-schilder,
heeft thans, zooals men in een advertentie
kan lezen, de beschikking gekregen over het
z.g. „Luminex", een licht-gevende verfsoort.
Diverse Heldersche zaken en café's lieten
reeds hun namen op de vensters en gevels
be-„Luminexe'n". Des avonds kan men deze
dan in de duisternis duidelijk onderscheiden.
Particulieren kunnen het laten aanbrengen
voor hun bel en sleutelgat. De kosten van een
en ander zijn slechts gering.
Bij het op 23 October j.1. te Utrecht ge
houden examen voor apothekers-assistente,
slaagde mej. G. de Wijn, zij genoot haar op
leiding bij den heer D. W. de Bas.
