Verhuizen!
Heeft iemand?
Evacuatieleed
Hebt u nog
cadavers
Kasteel „Radboud"
Geen
uitgestorven stad
Zaterdag 16 November 1940
XtacUniewMj
LICHT
Geen verandering
in den treinenloop
De school te Julianadorp
De verbinding met Texel
geopend
Zij, die in holen slapen
Tweedc Blad
Kom uw afspraken na.
We hebben, korten tijd na den nacht van
24 Juni er in een artikeltje op gewezen, dat
verschillende verhuizers, op z'n zachtst ge
sproken, wel wat aan den hoogen kant waren
met hun prijzen, voor het wegbrengen van
een inboedel. We begrijpen de moeilijkheid
van de verhuizers en het feit, dat de vraag
naar verhuizingen groot is, heeft natuurlijk
ook invloed op de prijzen gehad, maar toch
moet men en dit geldt niet alleen de verhui
zers, gevoel hebben voor de omstandigheden,
waaronder velen zich gedwongen zien, hun
woonplaats tijdelijk elders te vestigen. Men
moet zijn stadgenooten niet het vel over den
neus halen en er aan denken, dat dit zich in
de toekomst toch zal wreken.
Ook nu komen ons klachten ter oore van
hooge prijzen voor verhuizingen, terwijl men
zijn afspraken niet altijd nakomt. Een gezin,
dat acht dagen geleden opgaf, dat het naar
Sassenheim verhuisd wenscht te worden, zag
eerst tot tweemaal den dag van de verhui-
Zing veranderd en toen, op den definitief af
gesproken dag, de verhuiswagen voorkwam
en de verhuizer de kleine burgerwoning door
liep om te zien hoe hij het zaakje stouwen
zou, kreeg het gezinshoofd, tot zijn niet ge
ringe verbazing te hooren, dat zijn inboedel
te groot was en hij de helft moest laten
Staan. De verhuizer reed weg en liet den ver
baasden bewoner met zijn ergernis en huis
boedel achter. Dat zijn geen methoden. Tach
tig gulden voor een verhuizing naar Sassen
heim is meer dan goed betaald. Men moet
dan ook zijn verplichtingen nakomen.
Er zijn verscheidene stadgenooten, die
tot het voorjaar wegtrekken. De verhui
zers beschikken over een geringe hoeveel
heid benzine en moeten dus hooger prij
zen vragen dan gewoonlijk, maar dan
hebben de menschen, die verhuisd moe
ten worden, ook recht op het nakomen
van een gemaakte afspraak. Men make
het elkander niet moeilijker dan noodig Is.
Onverstoorbaar voor politie-rapporten,
bekeuringen en strenge straffen, gaan di
verse Heldersche inwoners, al dan niet in
de stad aanwezig gedurende de nachtelijke
uren, lustig voort met het niet voldoende
verduisteren van hun woning. Wederom
toch moest de politie dezer dagen twee
maal op één avond handelend optreden.
Het betroffen hier woningen aan den Dijk
weg en aan de Westgracht, alwaar lampen
brandden met naar buiten uitstralend licht
Op de gebruikelijke (hardhandige wijze)
werd aan dit uitstralen een einde gemaakt,
terwijl processen-verbaal volgden.
Men zij, dit nog eens ten overmate, op
z'n hoede!
GEARRESTEERD WEGENS ONTUCHT.
Door de politie werd een persoon gearre
steerd, die er van wordt verdacht ontucht ge
pleegd te hebben met een zijner minderjarige
kinderen. De man is na verhoor naar Alkmaar
vervoerd, alwaar hij ter beschikking van den
Officier van Justitie is gesteld.
Koojj- en Werf-trein later?
Naar wij vernemen, is de verandering in
den treinenloop, die 17 November a.s. zou
ingaan, voorloopig een week uitgesteld. Of die
verandering van ingrijpenden aard zal zijn, is
niet bekend. Waarschijnlijk zal dit niet het
geval zijn. In ieder geval is het zoo goed als
zeker, dat in de verbinding tusschen Den Hel
der en Alkmaar geen wijziging komt, althans
wat de officieele diensten betreft, opgenomen
in de bestaande winterdienstregeling.
Wel is waarschijnlijk, dat de z.g. Kooij-trein
en de Werf-trein later zullen rijden, omdat men
zoowel op De Kooij als op de Werf het werk
regelt naar de uren dat er daglicht is. Officieel
is ons van een verandering in deze treinen
evenwel nog niets bekend, maar men kan hier
wel zoo goed als zeker op rekenen. Deze ver
andering zal een dezer dagen wel bekend ge
maakt worden.
Begint Woensdag.
Niet Dinsdag, maar Woensdagmorgen om
half tien zullen de lessen aan de O.L. school
te Julianadorp beginnen. 170 Julianadorper
kinderen zullen op de schoolbanken in de
bollenschuur plaats nemen. Daarnaast echter
zijn nog een aantal Heldersche kinderen, die
in Julianadorp verblijven. Men schat dit aantal
op 30. Het is niet bekend of er ook voor deze
Heldersc leerlingen ruimte zal zijn in de
bollenschuur. Is dat niet het geval, dan zullen
de kinderen worden ondergebracht in café
Doorn en daar onderwijs genieten van Helder
sche leerkrachten.
Het vervolgonderwijs, dat eveneens in de
bollenschuur zal worden gegeven, vangt aan
Woensdagmiddag 6 uur, de landbouwcursus
Vrijdag a.s. des namiddags 7 uur.
Zooals deze week reeds is aangekondigd,
is- de verbinding met Texel, met ingang van
heden gewijzigd. Wij verzoeken onze abonné's
deze wijziging in onze winterdienstregeling
aan te brengen, zoodat men geen teleurstel
ling boekt, als men van dezen dienst gebruik
zou moeten maken.
Van Den Helder vertrekken nu booten om
11 uur en 16.45 uur.
Van Oudeschild om 8.45 en 14.45 uur.
De nieuwste ophaaldienst.
Gezien de minder gunstige veevoeder
productie, waarin ons land door de oor
logsomstandigheden is komen te verkee-
ren, is het noodzakeiyk gebleken maat
regelen te treffen om de voor veevoeder-
geschikte afvalstoffen zoo intensief en
economisch mogelijk in te zamelen en te
verwerken.
Hoewel in vele gemeenten particuliere han
delaren en veehouders zich reeds met de in
zameling van deze afvallen bezig houden,
biedt naar de meening der regeering
het particulier initiatief alleen op dit gebied
geen voldoende waarborgen voor een volledig
gebruik van de in huishouding en bedrijf
vrijkomende afvalstoffen, zoo schrijven B. en
W. aan den raad.
In verband hiermede is bij besluit van den
Secretaris-Generaal van het Departement van
Landbouw en Visscherij, van 5 October 1940,
bepaald, dat ten aanzien van het inzamelen
en benutten van dierlijke afvallen in onbe-
werkten toestand en afvallen van levensmid
delen voorschriften worden uitgevaardigd,
welke door genoemden Secretaris-Generaal
worden vastgesteld, strafbedreigingen mogen
bevatten en in de Nederlandsche Staats
courant worden bekend gemaakt.
In het kort samengevat komen deze voor
schriften neer op het volgende:
Behoudens de in het besluit omschreven
uitzonderingsgevallen is aan een ieder de
verplichting opgelegd om alle:
a. te zijner beschikking staande afval
len van levensmiddelen te bewaren en ter
beschikking te stellen;
b. cadavers van door hem gehouden
honden en katten ter beschikking te stel
len,
en wel van het bestuur van de gemeente,
op welker grondgebied de afvallen en cada
vers aanwezig zijn, of, voor zoover de ge
meente de inzameling niet zelf ter hand
neemt, van de personen of lichamen, die in
het bezit zijn van een voor dat doel door Bur
gemeester en Wethouders afgegeven vergun-
Den Helder heeft zjjn eerste her
berg in origineel oud-Hollandschen
stijl.
Gisteren zijn de deuren van de eerste oud-
Hollandsche herberg', niet alleen van de
Spoorstraat maar van heel Den Helder, ge
opend en hebben de eerste bezoekers hun
oogen vergast aan de weelde van het geheel
In stijl gehouden historische décor, waarmee
men deze taveerne verrijkte.
Ongetwijfeld ziet men hier een voorbeeld
van goeden smaak: eri dat geldt zoowel voor
den gevel als voor het geheele interieur met
zijn tallooze ornamenten, zijn kostelijk sier-
smeedwerk en zijn even degelijk als comfor
tabel meubilèair.
Kosten noch moeiten werden gespaard om
iets tot stand te brengen, wat buiten het ge
wone kader valt. En, wij kunnen niet anders
Verklaren, hierin is men ten volle geslaagd.
Het werd een herberg, waarin de bezoeker
zich vanauit een rijk-gevuld buffet kan voor
zien van vrijwel iederen drank en tallooze
lekkere beten. En hij doet dat, gezeten op de
antieke stoelen, die hem tot b 1 ij v e n -
zitten nooden, en met het oog op smeuiige
spreuken langs de wanden van deze herberg
maal ei, op het sierlijk smeedwerk in den
trant van de 8ste eeuw, op de lantaarns
langs de rood-bakstenen muren, óp de helle
baarden en slagzwaarden, de blazoenen en
prenten, de schouw en al die andere antiqui
teiten, die „Kasteel Radboud" tot een plaatse
lijk uniem maakten.
Kortom... ge treedt binnen en op het zelf
de moment valt in de sfeer van tien eeuwen
terug!
Tal van handen waren noodig om het ont
werp van deze oude burcht uit te voeren. Wij
noemen van de meesters o.a. Ran Vermeu
len, die het timmerwerk voor hun rekening
namen, Klaas Kool, die het schilderwerk ver-
f°rgde; Schellinger, die de verlichting in orde
Tin? en tenslotte Hendrik Jonker van de
c^m.merfabriek te Oudesluis, die de stoelen
®er,de en daarin als een waar meester
6de. De fa. Klercq stoffeerde.
Het Paard van Troje in Café
Admiraal 2
Tot welke noodlottige, om niet te zeg
gen dramatf&che, verwikkelingen som
tijds kleine Vergissingen, misverstanden
e.d, kunnen leiden, vindt ge opgeteekend
in de regelen hieronder volgend. Men
trekke er leeringhe uyt en besluite zich
nimmer te geven aan plannen en voor
nemens, die op al te losse schroeven
staan.
Zooals men weet was er namelijk in
het begin dezer week bepaald, dat er
door de Heldersche evacues, verblijf
houdend in Heiloo en naaste omgeving,
een organisatie in het leven geroepen
zoü worden, met doel en streven een
inniger contact te leggen tusschen de
diverse, eenzaam in, rond en bijde
Heiloo-er wouden en prairiën rondzwer
vende Nieuwediepsche familiën.
Waarlijk, een edel streven. Een
streven om in vervulling te gaan en
waar niemand iets tegen zou kunnen
hebben. Dus dreunden de van en naar
Heiloo en omstreken gaande treinen van
de plannen, voorstellen, ideeën, bedenk
sels, afspraken, en ontwerpen voor sta
tuten en andere soortgelijke bespreek-
selen, die de oprichting van een, op
behoorlijke basis rustende, organisatie
nu eenmaal met zich brengen.
Zóózeer was de lust tot oprichting,
dat er in meerdere trein-coupé' s reeds
een soort van sub-comité's gevormd
werden, waarin al die vraagstukken
met de losloopende Helderlingen bezui
den Alkmaar behandeld werden. Wij
hadden het genoegen één der rugge-
spraken van één dier sub-comité's bij te
wonen.
Het bleek dat de gemoederen lichtelijk
in opstand waren. Er werd met passie
voor de goede zaak gepleit, maar waai
de één voor was, daar was de ander
tegen! Deze problemen klemden des te
meer, aangezien er nog slechts één dag
over was alvorens de oprichting een
feit zou zijn. Die zou namelijk in vol
ornaat geschieden in een der Heiloo-ër
taveernen, als wij ons niet vergissen
met name „Café Admiraal
De ontwerp-notulen, omvattende 65
artikelen (met 165 süb-artikelen) waren
zoojuist goedgekeurd. Op twee punten
staakten echter de stemmen. De ééne
partij wenschte namelijk, dat behalve de
mannen ook de vrouwen toegang tot de
wekelijksche uitvoeringen zouden heb
ben, en dat de organisatie in verband
met de tijdsomstandigheden niet als
„amusementsclub" ten doop gehouden
mocht worden, de andere partij was er
vierkant tegen het vrouwelijk elemenent
binnen te halen als het paard van Troje
en in het clubbanier w e l het embleem
„amusement" te voeren.
Er werd gepraat, er werd gewikt, en
er werd gewogen, maar tot een oplos
sing kwam men niet. Er bleek steeds-.
evenveel voor te zijnals tegen en
waren er ter hoogte van Sint Pancras
niet enkele Sintpancrassenaren binnen
gestapt, dan zou men wellicht een ont-
werp-herrie in optima forma hebben
beleefd. Nu staakten de stemmen alleen
maar en werd besloten op de vergade
ring, die den volgenden avond gehou
den zou worden, de leden zélf te laten
beslissen.
Wie schetst echter onze bittere te
leurstelling en wrede ontgoocheling,
toen wij des anderen daags vernamen,
dat alle plannen als evenzoovele kaar
tenhuizen in malkanderen gezakt waren.
Wie schetst onze verbazing te verne
men, dat er zelfs volstrekt geen plan be
staan had tot oprichting van een Nieu-
wedieper kolonie in het herfstige Heiloo.
Er had weliswaar in een der avond
bladen van het Heilooër Nieuws- en
Advertentieorgaan een annonce gestaan
omtrent aanmelding van leden voor een
te stichten Amusementsclub, maar die
gold uitsluitend voor Heiloër inboorlin
gen en had niets met gevluchte Nieuwe-
diepers uit te staan
Zoodat de adspirant-sub-comité-
leden, die zich des avonds een martel
gang door een stroomenden regen (die
later zelfs bandjirallure's aannam) ge
troost hadden, plus een daverende her
rie met moeder-de--vrouw, die met a:l
dat amusementsgedoe in eerste instan
tie geen cent ophad vanwege boven
genoemde tijdsomstandigheden en het
Paard van Troje...) en het vierkant
gekkewerk vond om zich daarvoor tot
op het hemd te laten doorweken.
Enfin om kort te gaan er werd
verder in den trein niet meer over ge
praat. Het geheel bleek op een vergis
sing te berusten en er wordt géén orga
nisatie opgericht. Zoowel het manlijk
element blijft thuis als het Paard van
Troje. Hóógstens kan men nog aan
sluiting vragen aan de reeds bestaande
Heilooër kaart-bridge-dam-schaak-kien
erger - kruisjas - pandoer - miezemaus -
joker-sjoel en halma-clubDie heeft
echter geen sub-en ander bestuur meer
van noode. Daar zorgden reeds diverse
aldaar woonachtige oud-onderofficieren
van de Koninklijke navy voor.
Overigens het vereenigen zit ons
in het bloéd! Het zou ons dus niets ver
wonderen, indien er tóch, ondanks het
ineengetuimelde kaartenhuis, alsnog een
poging in het werk gesteld werd om te
komen (mét of zónder Paard van
Troje tot algemeene verbroedering
(en verzustering) onder de Heilooër
emigranten.
last van verstopping, slechte spijsver
tering, overmatige vetvorming of de
schadelijke gevolgen er van- aambeien,
onzuiver bloed en vale onreine huid, dan
zuivere men bloed en ingewanden met
Dr. Schieffer's Stofwisseiingzout.
De betrouwbare en aangename werking
hiervan is een weldaad voor het geheele
organisme Flacon f 1.05. Dubbele flacon
I 1.75 bij apothekers en vakdrogisten.
mng.
Aan de gemeenteraden wordt de verplich
ting opgelegd een verordening vast te stellen
ter regeling van de. wijze, waarop de afvallen
van levensmiddelen moeten worden bewaard
en deze, alsmede de cadavers van honden en
katten, ter beschikking moeten worden ge
steld. De daadwerkelijke uitvoering dezer
regeling is in handen van Burgemeester en
Wethouders gelegd.
B. en W. zijn van oordeel, dat het voor
deze gemeente verre de voorkeur zal verdie
nen de inzameling van de afvallen van levens
middelen te laten geschieden door de parti
culieren, die daarin tot dusver reeds een be
staan vonden. In een ontwerp-verordening is
hiermede rekening gehouden; daarbij is
tevens de mogelijkheid geopend, dat de ge
meente-reinigingsdienst voor de inzameling
mede zorg draagt, ingeval de vergunninghou
ders deze werkzaamheden door omstandig
heden niet volledig kunnen verrichten. Voorts
is de bepaling opgenomen, dat de genoemde
afvalstoffen zonder vermenging met andere
stoffen, dus afzonderlijk, moeten worden be
waard. Indien de raad zich hiermede kan
vereeniging, stellen B. en W. voor een aantal
personen voor een ophaalvergunning in aan
merking te doen komen.
Aan de vergunninghouders zal de verplich
ting worden opgelegd om de opgehaalde been
deren te sorteeren en deze ter beschikking
van de gemeente stellen. B. en W. zullen er
dan voor zorg dragen, dat deze (met de cada
vers van honden en katten) worden verwerkt
in de verv/erkingsinrichting te Schagen.
Eiken avond voeren de treinen honderden
en nog eens honderden inwoners van Den
Helder naar andere plaatsen en de stad blijft
eenzaam achter.
Eiken avond trekken even zoovelen langs
de landwegen om zich voor den nacht een te
huis te zoeken, waar men meer rust denkt te
vinden dan in de eigen woning. Slechts nau-
welijk en soms niet te dragen geldzorgen, vor
men geen beletsel.
En velen kunnen het nog doen. Maar
hoe lang nog zullen zij dit vol kunnen hou
den
Echter velen zijn er, die zich in 't geheel
niet de weelde kunnen permitteeren van
treinkosten of kamerhuur in omliggende ge
meenten. "OOK 2i ij durven nieb meer 's nachts
in ónze plaats blijven slapen. Bij den een heb
berii de voorbijé dingen,' die ons allen nog
versch in het geheugen liggen, nu eenmaal
grootere invloed op het zenuwgestel gehad,
dan bij den ander.
Er zijn menschen voor wie het absoluut
noodzakelijk is, dat zij in een omgeving sla
pen, die voor hun gevoel veiliger is. Want
wie zal zeggen, waar het gevaar schuilt?
Voor hen echter, die de kosten van het eiken
avond evueueeren niet kunnen dragen en die
de angst, zoodra de schemer valt, de stad
uitdrijft, brengt dit toestanden met zich mee,
die o.i. niet langer kunnen voortbestaan.
Toestanden, die veranderen moeten.
Het regent aanhoudend en hard.
Uit de straten van den Ouden Helder komt
een kleine groep menschen. De wind slaat
hen den regen in het gezicht en blaast door
de kleeren. Angst heeft hen weggedreven van
den warmen gloed van eigen haard. Het duis
ter omvat hun ellende. Er wordt niet gespro
ken, alleen een kind huilt in den kinderwa
gen, de regen slaat onder de kap; dicht bij
elkaar tornen de menschen tegen den wind.
Het neerstromende water doorweekt jassen
en kousen, dringt in de schoenen, want plas
sen zijn niet te zien. Ter weerszijden van den
weg glimmen de slooten, boordevol. Einde
loos schijnt de weg
Voorbij de laatste huizen van Huisduinen
slaat de stoet van mannen en vrouwen en
kinderen een duinpad in en bij het zwakke
schijnsel van een zaklantaarn zoekt men zich
een weg tusschen helm en duin en loopgra
ven.
Aan het eind van het pad glijdt het licht
van den zaklantaarn over een betonnen
schachtopening en tast langs de treden van
een twee meter-lage trap, die schuin den
grond ingaat. De stoet houdt stil en dringt
bijeen voor de opening. Een laatste rukwind
veegt over de duinhelling en rillend schuiven
allen naar beneden. Het licht glijdt verder
naar binnen. De aarde neemt allen op.
Beneden knarst een deur over den cement-
grond. Een lage langwerpige ruimte wordt
zichtbaar. Bij het schijnsel van een petro
leumlampje zien de binnenkomenden een
groepje mannen, dat rond een tafeltje zit.
Ze worden stilzwijgend verwelkomd en
schuiven door naar achteren. De achterko-
mers dringen op. Er ontstaat beweging en
drukte in de ondergrondsche ruimte.
Het dak is laag en gebogen, als in alle ge
welven. De muren zijn kaal en vochtig. Aan
haken en spijkers hangen jassen, het water
druipt in plassen op den grond. De nieuw-
aangekomenen haasten zich om de meege
brachte dekens uit te spreiden op het stroo,
dat ter weerszijden van het middenpad ligt
uitgespreid.
De kinderwagen wordt achterin gereden.
Daar is eveneens een ingang geweest. Nu
hangt daar een kleed voor en de opening is
afgesloten. Ventilatie is onmogelijk: de at
mosfeer is benauwd. Langs de wanden zitten
de menschen en praten nog wat, maar de
koude, vochtige omgeving doet elke poging
tot geforceerde vroolijkheid mislukken.
Na de binnengekomenen komen anderen
door de verzakte deur en telkens als deze
open gaat jaagt regen en koude lucht door
het gewelf. Dan verstomt langzamerhand elk
gesprek, het kleine kind heeft opgehouden te
huilen. De moeder dekt het bezorgd toe en
gaat dan zelf haar plaats tusschen de ande
ren opzoeken, op het koude vochtige stroo,
onder vochtige dekens. De vlam in de pe-
Hoeveel menschen zijn er 's nachts
nog in Den Helder?
De pessimist, die zoo goed als nooit
meer in Den Helder komt, beweert, dat je
's avonds, na half zes, gerust met een
mitrailleur door de straten van Den
Helder kan schieten, want dat je toch
niemand raakt, om de doodeenvoudige
reden, dat er na dat uur geen kop meer
in de stad is. Alleen de verlaten katten
en honden zouden 's avonds na zes uur
Den Helder nog bevolken en daar rond-
janken en miauwen. Het zou dus min of
meer griezelig zijn, na zes uur in Den
Helder te blijven.
De gessimist heeft echter altijd onge
lijk. Ook hier! Inderdaad zijn er duizen
den menschen 's avonds uit onze stad
naar buiten, maar er zijn ook nog
eenige duizenden in Den Helder en een
feit is, dat b.v. oud Den Helder nog flink
bewoond is.
Hoeveel menschen zijn er nu nog in
de stad? Dat is een vraag, die menig
een zich gesteld heeft en die men natuur
lijk niet afdoende kan beantwoorden,
omdat dit waarlijk niet op een duizend
tal te schatten is. Naar men ons dezer
dagen echter van bevoegde zijde mee
deelde, kan men er op rekenen, dat Den
Helder 's nachts nog minstens 8 a 10.009
burgers herbergt.
Overdag kan men dit aantal met
zeker nog zes a zevenduizend vermeer
deren, zoodat overdag ongeveer de helft
van de bevolking, 's nachts een derde
van de bevolking in de stad is.
troleumlamp kwijnt. Het duister kruipt uit
de hoeken naar het midden en neemt bezit
van de ruimte. Slechts het geluid van slapen
de menschen wordt nog gehoord.
Wind en regen en vliegtuiggeronk dringen
niet door in dit ondergrondsch gewelf
Eiken avond trekken ze heen en eiken mor
gen weer, de van huis verjaagden
Dit zijn geen fabeltjes, geen verzinsels uit
een of andere roman, maar dit is de waar
heid.
Een waarheid, die eenige tientallen, mis
schien vijftigtallen menschen, misschien hon
derdtallen, eiken dag beleven.
En dit zijn juist diegenen, die, zooals we
al zeiden, niet kunnen evacueeren. Waar
om ze dan niet liever hun huis verkiezen en
het eigen warme bed? 1 '7"'> J
Een vraag, die we in het midden willen
laten. Slechts wie de angst aan eigen lichaam
heeft ervaren en met eigen oogen de ver-
schrikking heeft gezien, weet waarom zij dit
ondergrondsche hol (want zoo kunnen we
het gerust noemen, een hol, waar niemand
gezond in blijven kén), verkiezen boven het
nachtelijk verblijf binnen de muren van onze
stad.
We kunnen dit erg vinden en meelijden
hebben. Goed, Maar dit zijn toestanden, die
niet langer voortduren mogen. Het algemeen
belang, de volksgezondheid wordt hierdoor
bedreigd. Want in een dergelijke leefwijze
ligt een groot gevaar, niet alleen voor de ge
zondheid van de betrokkenen, maar indirect
voor de geheele volksgezondheid.
In een tij(f als deze, waarin tengevolge van
de omstandigheden van het menschelijk
lichaam meer gevraagd wordt, dan in nor
male tijden, kan zulk een toestand niet an
ders dan een bron van ziekten en kwalen
zijn.
En wat te doen. Vooraf dient dit gezegd:
Geen dezer menschen kan men verplichten
in Den Helder den nacht door te brengen.
Want al zou het gevaar nu betrekkelijk ge
ring zijn, velen zijn er voor wier geschokt
zenuwgestel het absoluut verkeerd geacht
kan worden hier te blijven. Het gevoel veilig
te zijn doet ontzettend veel.
Daarbij komt nog dit: Waaruit bestaat
voor het overgroote deel de bevolkingsgroep,
die den nacht in deze en soortgelijke onder
komens doorbrengt?
Het antwoord ligt voor de hand:
Uit de minder goed gesitueerden, dus uit
hen, die toch al zoo min mogelijk snel den
dokter over den vloer halen. Het gevolg is
duidelijk: Zeer groote kans op verwaarloosde
ziekten, longontsteking, tuberculose, enz.
Het is dus uitgemaakt, dat hier ingegre
pen dient te worden en wel snel en af
doende.
Wat hier noodig is is in één woord samen
te vatten:
Winter-hulp.
Hoe en in welken vorm, die hulp want
ieder zal het er over eens zijn, dat hier mèt
of tégen den wil van de betrokkenen inge
grepen en geholpen moet worden geboden
zal worden, ligt niet op onzen weg, maar op
die van de betrokken instanties.
Wij weten, dat hun taak moeilijk is, voor
al in dezen tijd, maar: de gezondheid van
velen staat hier op het spel. Wij meenen ons
hier niet te kras te hebben uitgedrukt.
Want, het geldt hier een gemeenschaps
belang. Het spreekt dus vanzelf, dat de ge
meenschap hier haar minder bedeelde leden
helpen moet.
De meest voor de hand liggende oplos
sing zou zijn: Op een veilige plaats de
bouw van dubbelwandige barakken, ver
deeld in verschillende vertrekken, waarin
zij, dit dit wenschen, opgenomen zouden
kunnen worden. Het geheel zou dan on
der medisch toezicht dienen te worden
gesteld.
Hoe de oplossing gevonden zal worden,
laten we over aan hen, die daarin heb
ben te beslissen. Maar dat er iets op ge
vonden dient te worden is vanzelfspre
kend. En de tjjd dringt.
Als de vorst invalt en sneeuw de velden
bedekt, wordt de zaak orihoum-i»».