^heuntafc* KRUSCHEN Het kerstfeest in Wijdenes N EXT/'RECLAME MadbnieuujLó WINTERHULP#NEDERIAND Ylieuw4 uit lOJt Een Heldersche jongen teekent: twee kerstkaarten voor het kind rvj tfiuL Vrijdag 27 December 1940 Kerstfeest Leger des Heils De verdwenen bontjas is de girorekening van den Gemeente-ontvanger» Stort hierop Uw gaven voor „Winterhulp". Verregaande onverantwoordelijkheid Ds. Jansen neemt beroep aan Burgerlijke Stand van Den Helder «VERHOOGT UW OHZET. Visscherïj Tweede Blad Rheumatische Pijnen Radio-centrales gaan over naar P.T.T* Visscherij Tijdschriften Hoe de Nieuwediepertjes het vierden. Zooals wij reeds in het verslag van den tocht der 80 Heldersche jongens en meisjes naar Wijdenes opmerkten, was besloten, dat alle kinderen aan het Kerstfeest zouden kun nen deelnemen. Diegenen, die in Wijdenes ver blijf hielden, in Wijdenes, en de andere in de andere dorpjes. Reeds was door den burgemeester van Wij denes, den heer Mol, dit wel zeer sympathieke initiatief genomen, maar daar waren gelden, van particulieren kant gekomen, die het moge lijk maakten, dat er zelfs voor de jongens en meisjes iets extra's gekocht zou kunnen wor den. En zoo is dit Kerstfeest van deze 80 jongens en meisjes tot een heerlijk Kerstfeest gewor den. Een feest van kleur en warmte en ook een feest, waarvan men met gevulde handen heenging. Handen, die minstens even goed ge vuld waren als die van de Wijdenesser jeugd! Het was len Kerstdag, dat om 2 uur de kerk volliep. Ds. Kastijn uit Hoorn had de leiding van het feest, daarbij energiek terzijdegestaan door Mevrouw Roep, de echtgenoote van het hoofd der openbare lagere school. In de kerk stond de boom. Een schitterende Kerstboom, rijk opgetuigd met ontelbare lichtjes en versierselen. Roode en witte en zilvereh en gouden. J,e raakte er niet van uit gekeken! Eerst waren de kaarsjes daar alleen maar. Nog zonder licht. Totdat er een van de kin deren de lont van het schietkatoen mocht aan steken en als was het een onzichtbare fee, die op geheimzinnige wijze ieder kaarsje aanblies, zoo straalde ineens die groote boom daar met zijn tallooze lampjes. Dominee Kastijn las eerst het wonder mooie en altijd weer nieuwe Kerstverhaal uit het Evangelie voor, om daarna een vrij Kerstverhaal te vertellen. Dat was niet minder boeiend. Een spannende ge schiedenis, waarnaar dikwijls met open mond geluisterd is. Het was een gehoor zame en tot intens luisteren gespannen schare, die aan dominee Kastijn's lippen hing. Er werd ook gezongen. Natuurlijk werd er gezongen. Zoowel door de Heldersche als door de Wijdenesser jeugd. Dat alles onder leiding van Mevrouw Roep. Waren de kinderen door het plechtige ge deelte, van dit zoo zeer geslaagde feest onder den indruk, vroolijkheid laaide op, toen men na het zingen kostelijk getracteerd werd, en daarna... het cadeau overhandigd kreeg. Dat waren prachtige boeken, en was het wonder, dat die groote schare opgetogen was en dank baar gestemd voor deze vorstelijke verras singen Het was, daarover bleek iedereen het eens, een goed Kerstfeest en den organisatoren komt hiervoor zeker, evenals diegenen, die een gave schonken aan dit feest, een woord van hartelijken dank toe. In het bijzonder ook burgemeester Mol, die het feest persoonlijk bijwoonde. Wordt vanmiddag gevierd. De kapitein van het Leger des Heils ver zoekt opname van het volgende: Aan alle jongens en meisjes te Den Helder laten, wij weten, dat, evenals andere jaren, ook dit jaar weer een Kerstfeest gehouden wordt in onze zaal, Spoorgracht 35. Ook hadden wij gaarne zooals andere jaren onze Kerstuitdeeling gehouden, en tevens de kinderen van een warm kleedingstuk voorzien, maar aangezien er zooveel kinderen buiten Den Helder wonen, moeten wij ons beperken tot het houden van een Kerstfeest, en het uit- deelen van een surprise aan onze zieken. Het Kerstfeest vangt aan om 3 uur n.m. Vandaag (Vrijdag 27 Dec.). Alle kinderen zijn hartelijk welkom! In duister Den Helder teruggevonden. Eenige dagen geleden is uit hotel Geel, te Schagen, een bontjas ontvreemd van mevr. v. d. Most,'de echtgenoote van Dr. v. d. Most, die daar tijdelijk verblijf houdt. De politie, in kennis gesteld van dezen diefstal, gaf haar oogen goed den kost. Niet alleen de leden van de Schager Hermandad waren ingeschakeld, om dit bontjasje weer op den kop te tikken, ook de Heldersche politie liep overdag met arendsoogen rond te gluren en gebruikte 's avonds kattenoogen, om door donker Den Helder te stappen en alle verdachte elementen in de gaten te houden. Toen twee marechaussee's dezer dagen op patrouille waren door onze stad, kwamen zij een tweetal mannen tegen, die op verdachte wijze met een pak sjouwden. Bij nadering van de politie-ambtenaren wierpen de mannen het pak weg, sloegen op de vlucht en ontkwamen in het duister. Bij onderzoek van het achtergelaten pak bleek dit niet minder dan de kostbare bontjas van de doktersvröuw te bevatten, die haar eigendom terugontving. Het onderzoek naar de daders wordt voortgezet. Erbij vermelden Voor Winterhulp Nederland Het dorpje Hem werd niet gebombardeerd De kinderen, die de vorige week Zater dag naar Wijdenes en Hem vertrokken zijn, zijn allen, zonder uitzondering, nog zeer jonge kinderen. Het meerendeel is nog nooit van huis weg geweest en was zulks dan al het geval, dan geschiedde dit tegelijk met vader en moeder. Men kan zich dus moeilijk verbazen, als men hoort, dat eenige dagen na aan komst een drietal kinderen last van heimwee kreeg. Dit was een volkomen natuurlijk gevolg van het feit, dat het jonge kinderen waren. Het comité heeft toen niet geaarzeld, maar gezorgd, dat deze kinderen weer zoo spoedig mo gelijk bij vader en moeder in Den Helder terugwaren. Dat was, voor alle partijen, het beste. Pijnlijk doet het aan, dat reeds den dag erna het onzinnige gerucht in Den Helder van mond tot mond ging, dat het dorpje Hem, waar enkele kinderen verblijf hou den, gebombardeerd was. Wij stellen er prijs op te verklaren, dat dit onzinnige bericht van iederen grond ontbloot is. Een woord van scherp protest voor de wel zeer onverantwoordelijke elementen, die dit verontrustend bericht de wereld in brachten moge hier gehoord worden. De fantasten, die zich aan het lanceeren daarvan schuldig maakten, hebben niet begrepen, dat zij tegelijker tijd alle ouders in angstige onzekerheid brachten. Het ware te wenschen, dat positief kwam vast te staan wie dit van alle grond ont bloot bericht verzonnen heeft en dat de dader op zijn verregaande onverantwoor delijkheid gewezen kon worden. Ds. Jansen, predikant bij de ver. „Ter ver breiding der Waarheid", alhier, heeft het be roep naar de gemeente Vodden (Gelderl.) aan genomen. Ds. Jansen, die 2 jaar in Den Helder ge staan heeft, hoopt in het laatst van Januari onze gemeente te verlaten en in zijn nieuwe gemeente zijn intrede te doen. van 24 December 1940. ONDERTROUWDJ. E. Beneker en F. Schram; J. Schram en P. Meeusen. BEVALLEN: E. P. KapiteijnVeul, d. Regeringscoupletten Posthuma, dat gaat niet langer, Posthuma, je moet er uit. Met je zeldzaam raar geschipper, Heb je 't bij mijn maag verbruid. Aarpels zijn een lekker eten, Als je er wat sju bij eet, Maar van aarpels en wat visnat Krijg je wurmen voor je 't weet. Refrein: Mannen van Nederland Vindt gij dat alles goed? Voor uw harde werken, Wordt gij te slecht gevoed. Maar al die grote heren, Zij spotten met uw leed, Men drukt u er dieper onder, Zonder dat gij het weet. En je brood dan, en je brood man, Stopverf is er lekker bij! En dat sombre grijze mengsel, Voedt ons slechter nog dan klei. Maar de koek dan, zal je zeggen, Och, amice weet je veel, Er zit krijt en gips en zand in. Maar geen grein waarachtig meel. Doperwtjes en kropsalade, Rijstebrij en ook beschuit, Spaanse peper, mayonnaise, Met dat alles is 1 et uit. Malse kalfscarbonade, Blinde vinken en gehaat, 'k Heb er lange, lange weken, Als een zondaar naar gesmakt. Geen benzine, geen petrolie, En geen vet en ook geen leer, En geen kaarsen en geen spijkers, Voor je schoenen nauwlijks smeer. Ieder krijgt een beetje turven, En wat slechte steenkool ook. Alsje vrouw de kachel aanmaakt, Stik je bijna van de rook. In het kweeken van commissies, Ben je sterk, dat is een feit, Maar met die commissieknoeiers, Raak ik mijn gezondheid kwijt. 'k Wordt zoo mager als een talhout, Ik ben nooit erg dik geweest, 'k Zal niet rustig kunnen slapen, Voor je netjes bent gesneesd. 't Is niet, dat ik je persoonlijk Niet goed zien of luchten kan, Want je bent zo in privatum, Werkelijk een leuke man. Maar je moest nu maar eens heengaan, Want we zien van honger groen, En een ander 't is de waarheid Kan het niet beroerder doen. (Uit den Bundel „Distributie Gijn en -Pijn 1914—'18.) GESLAAGD. Onze vroegere stadgenoot, de heer Joh. Niessink, slaagde voor eerste stuurman Groote Handelsvaart. Urk, 23 December. Door 35 vaartuigen werd j.L Zaterdag aan den Gem. Vischafslag alhier aangevoerd: 2343 pond snoekbaars, van 10 tot 100 pond per vaartuig, prijs 62 tot 69 ct.; 120 pond Baars, 36 tot 37 ct.; 110 pond blei, 27 tot 28 ct.; 100 pond voorn, 20 tot 25 ct. en 25 pond karper, 38 tot 40 ct., alles per pond. De laatste week begon de snoekbaarsvis- scherij met staannetten uitoefenden, maakten vangsten van 10 tot 44 pond per vaartuig. De gemiddelde prijs van deze soort snoek baars was 58 ct. per pond. De weekresul- taten varieerden van 30 tot 45 gulden per zeolivaartuig. De grootere stoomvaartuigen hadden vangsten van 100 tot 392 pond per vaartuig. Deze eerste soort snoekbaars werd gemiddeld verkocht voor 62 ct. per pond. We gens de zeer hooge prijzen van de snoekbaars waren over het globaal de weekresultaten tot bevredigend te noemen. Deze categorie vis- schers besomden tot 150 gulden. De visschers bij den Afsluitdijk maakten vangsten tot 520 pond per vaartuig. De ver diensten waren van 300 tot 780 gulden per vaartuig. De vangsten van blei, voorn en kar per waren tot matig. Ook van deze soorten visch waren de prijzen tot zeer duur. Er was zeer veel vraag. Dat gedeelte van onze groote Noordzee- vloot, welke aan het visschen is op de Wad denzee, maakte weekresultaten van 235 tot 400 gulden per vaartuig. De vangsten waren maar tot matig. Daar ook hier de prijzen van deze versche visch ook zeer hoog waren, zoo werden er nog bevredigende weekresul taten geboekt. Voor de kust van Schevenin- gen besomde men van 250 tot 460 gulden per motorvaartuig. Door onze vloot werd nog geen .snurrevaadvisscherij uitgeoefend. De sardinvisscherij was ook van nog zeer weinig beteekenis. De vorige week (16 tot en met 21 December) werd door 12 tot 35 vaartuigen per dag aan den Gem. afslag alhier aange voerd 4563 pond snoekbaars, van 55 tot 69 ct.; 940 pond baars, 28 tot 37 ct.; 689 pond blei, 25 tot 31 ct.; 521 pond voorn, 14 tot 26 ct. en 65 pond karper, 30 tot 40 ct., alles per pond. In het ÏJselmeer is al zeer veel ijs aan wezig. De Urkerboot had vanaf Kampen, Za terdagmorgen, al meer dan 1 uur vertraging. De beurtschipper Romkes, kon slechts met zeer veel moeite Urk bereiken. De postboot van Enkhuizen naar Urk had Zaterdagmiddag al aanmerkelijke vertraging. Bij het aanhouden van de vorst zal Urk weldra geïsoleerd zijn. en spit veroorzaken pijnen, die soms niet te dragen zijn. Een of twee "AKKERTJES" verdrij ven de pijn vlug en grondig. yy Hoe Anton Pleck er toe geïnspi reerd werd. Bij de prentbriefkaarten voor het Kind, welke dit jaar worden uitgegeven, zijn er twee, welke door den bekenden teekenaar A. F. Pieck geteekend zijn, en waarvan een de kerstkaart met bijzondere graagte door het publiek gekocht wordt, gezien de alom groote vraag er naar. Een vertegenwoordiger van de Centrale Propaganda Commissie voor den verkoop der kinderzegels en prentbriefkaarten voor het Kind, heeft met den heer Pieck, die te Overveen woont, een onderhoud gehad. De Commissie verzoekt ons, aan dit onderhoud bekendheid te geven. De heer Pieck, die ongeveer twintig jaar leeraar in het teekenen aan het Kenne- mer lyceum is, zit als het ware, de tee kenkunst in het bloed: reeds oo veertien- jarigen leeftijd behaalde hij de akte L.O., en drie jaar later de akte M.O. Elf jaar oud, kreeg hij geregeld in het vak les in Den Helder, waar zijn ouders woonden. Pieck heeft echter niet alleen Nederland gekozen, om tot inspiratie voor zijn teeke- ningen enz. te komen. Drie jaar geleden was Anton Pieck, twee maanden in Marokko: een prachtig en ongerept land, zoo zegt hij,: als hij er met veel enthousiasme van vertelt, onderwijl zijn kleurenplaten toonend. Maar ook in Duitschland, Engeland, Oostenrijk en langen tijd in Italië, doch zeer veel in Vlaan deren waar hij vele vrienden en goede be kenden heeft teekende Pieck lange jaren. Ik geloof, dat hij eigenlijk aan 't Vlaamschei land zoon' beetje zijn hart verpand heeft:! Fellx Timmermans b.v. is van '14 af reeds een zijner beste Vlaamsche vrienden. En men) moet hem hooren praten over het Begynhof in Lier, en zooveel meer moois van het mooie Vlaamsche landschap, met zijn leutige1 bevolking... Doch Anton Pi ek heeft nóg méér goede vrienden: Eén ervan is een Gynaecoloog in Overveen. En het is deze dokter, die hem eigenlijk op de gedachte van de mooie kerst kaart gebracht heeft, want de vader van die arts is dokter op een der Noordhollandsche dorpen. Toen zij er met hun beiden over spraken, herinnerde de arts hem eraan, dat het in Noord-Hol'.and nog een typisch ge bruik is tusschen Kerstmis en Driekoningen met de ster te loopen. Van deze gedachte is Pieck bij het maken van de kerstkaart uit gegaan. En de lezer zal zeker niet verwacht hebben, dat de boerderij op den achtergrond van die kaart er een is, die men in Wester- Blokker vindt... evenmin als hrj eenig ver moeden zal hebben, dat op Pieck's tweede kaart de achtergrond het oude Sloten vormt. Ja, nu men het leest en men kent die om geving, nu komt zij als vanzelfsprekend be kend voor... Pieck is een aangenaam, een vlot en ge zellig causeur, die veel geschilderd heeft, maar die toch ook niet kan nalaten, als wij wat dieper op deze zaak ingaan, op te mer ken: „Ik hou veel van illustraties, maar ik vind het gevaarlijk om prentjes te maken". Intusschen, wie zijn „prentjes" in velerlei boeken weieens vluchtig of minder vluchtig bekeken heeft, zal steeds opnieuw gtroffen zij- door den prachtigen kleurenrijkdom. Thans werkt Pieck aan een over niet al te langen tijd verschijnende uitgave van de sprookjes' van Grimm. (Nederlandsche uit gave). Een buitenstaander kan veel vragen, maar als hij van een teekenaar nu eens wil weten, hoe hij precies tot zijn teekeningen komt, en de „stuff" daarvoor vindt, dan antwoordt Anton Pieck, dat er geen bepaald systeen is: „Ieder ding," zoo zegt hij, „eischt voorbe reiding, je moet het eerst serieus van boven tot onder in elkaar zetten. Het vooruit do cumenteeren is zeer belangrijk bij dit alles. En dan, men moet vooral niet vergeten, steeds contact te houden met de werkelijkheid, waarop je fantasie kan steunen." Op Pieck's werkkamer, volbehangen met kleurteekeningen en olieverven, staat een fraaie, ouderwetsche etspers. Verder tien tallen gesneden houtblokken (een soort palmhout), eigenlijk, dus gewone houtsne den. „Zelf maken en drukken, waarbit je de fabriek dus feitelijk moet uitschakelen en terukeert tot de techniek van omstreeks 1500," zoo glimlacht Pieck. Ook deze kunst is hem volkomen toevertrouwd. Zooals hem evenzeer toevertrouwd was, ons een uitzonderlijk-fraaie Kerst kaart te schenken. Wie zou deze kaart niet willen bezitten, ofwel: er vriend of familielid mee willen verrassen voor een prettig Kerstfeest? En... dit is mis schien nog wel het allerbelangrijkste: door het koopen bij te dragen tot leni ging van den nood onzer misdeelde Ne derlandsche Jeugd! De Kerstkaart van Anton Pieck komt in duizenden handen! U zelf heeft er plezier van, en... maar vult U dH zelf maar in! Wij willen niet in herha lingen vervallen! Tallooz* lijder» aan zijn trouwe gebruikers van het beroemde Kruschen Zout dat door z'n aansporende werking op de bloedzuiverende organen alle onzuiverheden, die de pijnen veroorzaken, doet afvoeren langs natuurlijken weg. Bij alle apoth. en drog. 1.62, 1.47, 0.76, 0.41, p. 1. Per 1 Januari a.s. Naar ons uit bevoegde bron wordt mede gedeeld zullen per 1 Januari a.s. alle radio centrales in Nederland uit handen der par ticuliere ondernemers genomen worden en overgaan in den dienst van PTT. Naar ons verder werd berichten zal een uniforme belasting geheven worden van 9.per jaar. De mogelijkheid zal bestaan, dat werkloozen en andere minvermogenden ontheffing van die belasting, geheel of ge deeltelijk, verleend wordt. Als contributie zou geheven worden 35 ct. per week of ƒ1.50 per maand. (Ongecorrigeerd), URK, 23 December. Door 10 vaartuigen werd heden aan den Ge meentelijken Vischafslag alhier aangevoerd: 146 pond snoekbaars, van 1023 pond per vaartuig, prijs 6570 ct., en 130 pond baars, 3540 ct. Alles per pond. BURGERLIJKE STAND. GEBOREN: Hendrik, z.v. P. Romkes en B. Romkes. Betje, d.v, K. Hakvoort en L. Kof- feman OVERLEDEN: W. Visser, oud 92 jaren, wed. van J. Wakker. S. Kramer, oud 68 jaren, echtgen. van G. de Vries. J. Post, oud 57 jaren, echtgen. van M. Hakvoort. VERSCHILLENDE VISSCHERS GEDUPEERD. Tengevolge van ijsgang in het IJsaelmeer hebben verschiliende snoekbaarsvissc.hers de staannetten in het IJsselmeer niet meer kun nen krijgen. Deze netten zitten thans geheel in het ijs en het is onmogelijk deze te halen. Deze netten kunnen als verloren worden be schouwd. De schade is aanzienlijk. BOOTDIENST URK—ENKHUIZFN GESTAAKT. De bootdienst UrkEnkhuizen is reeds we gens ijsgang gestaakt. Maandag werd de route UrkKampen nog met veel vertraging onder nomen. Journaliste, door Emma Brugbee, verslag geefster aan de „New York Herald Tribune", bewerkt door Willy Strijt. Uitgave Hollandia Drukkerij N.V., Baarn. Een Amerikaansche meisjesroman, die ons plaatst in het leven van Peggy Foster, een journaliste, in betrekking bij de „New York Star". In haar opleidingstijd is de jonge jour naliste al heel vereerd als zij voor 't eerst een lezing van President Roosevelt, voor vrou wen, mag verslaan en voor 't eerst de tuinen van het „Witte Huis" mag betreden. Zij ont wikkelt zich tot een journaliste, die verant woordelijke opdrachten krijgt en daardoor in contact komt met de „big man". Er wordt ons veel vertelt over Washington en over de gebeurtenissen in en om het „Witte Huis", voor zoover deze gebeurtenissen althans voor dat groote publiek van belang zijn. Voor hen, die buiten het krantenleven staan, is het verhaal misschien wat traag, maar voor wie interesse heeft voor de jour nalistiek is het buitengewoon aardig. Wij leeren eruit op welke vlotte en ongedwongen wijze, zoowel de president als zijn echtge noote met de vertegenwoordigers van de pers omgaan en hoe zij zich bij het publiek bemind weten te maken. Natuurlijk ontbreekt de romantiek niet in dit boek. Veel van onze oudere meisjes zullen len het met genoegen lezen. Het Kind, nummer van 14 December. Uit gave C. A. Spin Zn., Amsterdam. J. R. opent dit nummer met de bijdrage „Kind en boek", waarin enkele zeer behar tigenswaardige dingen over kinderliteratuur gezegd worden. A. Hallema vervolgt zijn artikelen over „Van het oude naar het nieu we kinderboek", die wederom met een serie alleraardigste (oude) prentjes geïllustreerd zijn. Hiermede is dan de enquête over kinder boeken ten einde. Voortreffelijk werk is daar mede door „Het Kind" geleverd, en men mag o.i. de redactie ongetwijfeld hulde brengen voor dit initiatief, waarmede zoowel ouders als uitgevers en de jeugd hun voordeel kun nen doen. Natuur en Techniek. Het December-nummer van „Natuur en Techniek", dat den tienden jaargang van dit interessante tijdschrift besluit, opent met een artikel over de „Geheimzinnige mistletoe", dat aansluit bij het seizoen. Onder den titel „Suriname witmansland" bespreekt dr. J. H. Schuurmans Stekhoven Jr. vervolgens het rapport, dat door prof. dr. N. H. Swellengre- bel is uitgebracht over de hygiënische van ko lonisatie der blanken in West-Indië. Een groot artikel met vele prachtig foto's handelt over „De natuurlijke historie van het ijs" en het blijkt, dat er aan deze „gewone" stof, die door de biologen bij de mineralen wordt ingedeeld, vele ongewone eigenschappen aan den dag komen, wanneer wij haar eens wat nader be kijken. De luchtvaartmedewerker C. van Steenderen Jr. vertelt het een en ander van de nauwkeurige contróle, waaraan zoowel ver- keers- en als oorlogsvliegtuigen worden onder worpen, voor zij door de fabriek worden afge leverd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1940 | | pagina 5