Talrijke slachtoifers der
duisternis
Het meisje
Boeren en
trz"- -ss
in de taxi
Een nieuwe tijd
voor den tuinbouw
Sterk beveiligde
coovooien aangevallen
Radioprogramma
Agrarische jeugdbeweging
in Nederland
grondbelasting
Voorzichtig met projectielen
Voor Nederlandsche
rekening
Duifsch weermachthericht
w
VERSCHEIDENE MENSCHEN
VERDRONKEN.
Vele drenkelingen in de hoofd
stad.
De duisternis heeft helaas weer talrijke
slachtoffers geëischt. Gisteravond omstreeks
tien uur is de ongeveer 50-jarige winke
lier J. "W, te Lemmer, door de duisternis
misleid van de hoogen kademuur af in de
binnenhaven geioopen.
Op zijn hulpgeroep kwamen eenige per
sonen toegesneld, die met zaklantaarns
trachten den drenkeling te vinden, doch
tevergeefs.
Eenigen tijd later kon W. met behulp
van haakstokken uit het water worden ge
trokken. Men mocht er niet in slagen door
het toedienen van zuurstof de levensgees
ten op te wekken.
Gisteravond omstreeks zeven uur is een
67-jarige inwoner van Haarlem, die onder
den invloed van sterken drank verkeerde,
nabij de Damstraat in het water van het
Spaarne geioopen
Hoewel men den drenkeling spoedig op
het droge kon brengen, en een dokter, die
in de onmiddellijke nabijheid woont, ge-
ruimen tijd kunstmatige ademhaling toe-
pastte, konden do levensgeesten niet meer
worden opgewekt.
Talrijke drenkelingen
sterdam.
in Am-
De diepe duisternis van gisteravond is
wederom de oorzaak geweest, dat in het
water van de Amsterdanxsche grachten vele
menschen zijn terecht gekomen.
Reeds in den loop van den ochtend zag
een agent van politie in het water van de
'Lijnbaansgracht het lichaam drijven van
een 71-jarigen man, die Zaterdagavond al
daar verdronken is.
Gisteravond was er een 'achttal personen,
wien de duisternis parten speelde. Een echt
paar, dat gearmd liep, geraakte nabij het
Muntplein in het water van den Amstel. Ge
lukkig slaagden burgers er in beide men
schep wederom spoedig op het droge te
brengen.
Twee vrienden, die op het Singel liepen,
zijn eveneens den vasten grond kwijtgeraakt
Nadat zij weer op don wal waren gebracht,
bleek een. hunner er minder goed aan toe
te zijn, zoodat hij ter observatie naar het
binnengasthuis moest worden vervoerd. Op
den Kloveniersburgwal, nabij de Staals'raat.
liep een man te water, die kennelijk onder
invloed van sterken drank verkeerde. Een
voorbijganger sprong den man na en wist
hem zoolang hoven water te houden, totdat
agenten en burgers beide mannen uit het
water konden halen. Zoowel redder als dren
keling zijn naar het binnengasthuis ver
voerd. In hetzelfde gasthuis moest een man
worden opgenomen, die in het water aan de
Kromboomsloot was eeloopen en tijdig daar
uit kon worden gered.
Een man en een vrouw, die resp. in het
water van de O.Z. Voorburgwal en van de
Leidsche gracht terecht waren gekomen, ble
ken er beter aan toe te zijn. Beiden konden,
na van droge kloeren te zijn voorzien naar
hun woning terugkeeren.
De boer op den drempel.
Te Assen is in tegenwoordigheid van een
groot aantal belangstellenden Zaterdag een
vergadering gehouden van de Agrarische
jeugdbeweging in Nederland. De heer L.
Weyer uit Meppel hield een rede over het
onderwerp: Op den drempel.
Onze eerste strijd dient te gaan. aldus spr..
tegen die remmende krachten in ons zelf.
FEUILLETON
zóó dat we winnen aan begrip, aan inzicht,
aan ijver., leeren begrijpen, wij moeten ons
al leerende ontwikkelen.
Dan moeten we opruimen, alles wat er is
aan wanverhoudingen in het maatschappe
lijk stelsel van thans, alles wat is scheef ge
groeid en misvormd.
We denken hier allereerst aan het gebrek
aan waardeering voor dén boerenstand. Hoe
is zijn belooning geweest in de laatste twin
tig jaren?
Wij moeten bewerken, dat een
juister begrip en grooter waardee
ring voor den. boerenstand groeien
in de breede lagen van ons volk.
En onverpoosd moeten we voor al
les aanhouden op dat doel dat den
boer een redelijke belooning voor
zijn arbeid waarborgt. Doch niet
enkel een ruimere belooning, doch
een beter begrip in het algemeen
vraagt hij.
Ook de verhouding tusschen platteland
en stad moet een a'nders worden. Lange
jaren is er hier een scherpe tegenstelling
geweest. Ook de verhouding van het Ne
derlandsche tot het Duitsche volk moet
verbeteren.
Wat reeds in het verleden gold, zal in
nog sterker mate voor de toekomst gelden,
omdat we voor onzen gulden in Duitsch-
land meer zullen kunnen koopen dan
overzee.
Wij moeten inzien, dat nauwe samenwer
king met het Duitsche volk in de toekomst
noodzakelijk zal zijn en wij moeten ook
anderen dit inzicht bijbrengen, omdat een
gezonde en natuurlijke verhouding tus
schen beide volken gedragen moet worden
door een goede gezindheid.
door
P. G. WODEHOUSfc
40.
„Maar, zooals ze in boeken beweren, is dat
maar een begin, de rest moet volgen. We
moeten nu bedenken, hoe we op de meest
practische manier kunnen zorgen, dat het
nieuwtje de mater ter oore komt."
„En Lord Marshmoreton niet te vergeten,"
zeide Alice, „hjj is zijn secretaresse kwijt."
„En Lord Marshmoreton," verbeterde zich
Reggie. „En nog wel een half millioen andere
menschen, die het hoogst ongepast zullen
vinden, dat ik, zonder er hen in te kennen,
in het huwelijksbootje ben gestapt. Bljjf als
jeblieft bij ons, jongetje. Deel onzen eenvou-
digen maaltijd.
De komst van een kellner met gerechten
maakte een einde aan de zwijgende gemeen
schap tusschen het jonge paar en deed Reg
gie in lager sferen afdalen. Hij vulde op
nieuw de glazen uit de dikbuikige flesch,
welke in het ijs-emmertje stond („niet
meer dan dit ééne, hoor!" fluisterde waar
schuwend de bruid, „Goed lieveling," ant
woordde de gehoorzame bruidegom) en
bracht zijn glas aan zgn lippen.
„Op ons aller gezondheid! Gelukkigste, za
ligste dag van mijn heele leven en van een
heeleboelmeer. E nnu," ging hij door, opeens
grimmig practlsch wordend, „ter zake, wat
zal het resultaat en de nasleep zijn van dat
grapje van ons? Wat moeten we doen? Be-
van, jij bent zoo'n verstandige kerel, maak jij
nou 's een plan. Hoe moeten we het Moeder
vertellen
-„Schrijf het haar," opperde George.
Reggie was diep getroffen.
„Heb ik je niet gezegd, dat hij wel met een
of ander drommelsch slim plan voor den dag
zou komen?" zei hij enthousiast tegen Alice.
,Haar schrijven! 't Kon niet beter! 't Is poë
zie, Jandorie!" Zijn gezicht betrok. „Maar
wat moet je schrijven? Daar zit 'm de kneep.
BEZWAREN TEGEN DE VERHOOGDE
OPCENTEN.
„ELKE SOCIALE GEDACHTE IS HIER
ZOEK."
liet dagelijksch bestuur van de Groninger
Mij. van Landbouw heeft, volgens het Hdbld.
aan het Landbouw-Comité doen toekomen
een adres, met verzoek dit te willen richten
tot den Secretaris-Generaal van financiën.
In dit adres worden bezwaren ontwikkeld te
gen het besluit tot heffing van 100 opcenten
op de aanslagen wegens het bezit van onge
bouwde eigendommen.
In de eerste plaats wordt opgemerkt, dat de
bestaande grondbelasting op de ongebouwde
eigendommen iii ons land niet wordt gelie
ven vanwege de wenseheli.jkheid van een za
kelijke belasting op bet grondbezit. Zij vindt
haar rechtvaardiging slechts in het feit, dat
gedurende eeuwen een zekere heffing op. bet
bezit van grond liceft bestaan.
In de tweede plaats word; er aan herin
nerd. dat men zich in ons land heeft ver-
eenigd met de uitspraak van de Staatscom
missie voor den landbouw, ingeseld in 1906,
waar deze de grondbelasting beschouwt als
een heffing, waarbij men zich heeft neer te
leggen, maar waarschuwt tegen eiken wet
tigen maatregel, waardoor haar werking
wordt uitgebreid. Een dergelijke uitbreiding
geschiedt, als men opcenten op de bestaan
de grondbelasting heft.
De heffing van deze 100 opcenten
moet worden beschouwd als een
nieuwe zakelijke belasting. Er
wordt geen rekening gehouden met
den vermogenstoestand van den be
zitter. maar de zaak zelve, in deze
de grond, wordt belast. De rijke
boer of grondbezitter betaalt hetzelf
de aandeel in deze zakelijke belas
ting als de arme boer wiens bezit
met hypotheek is belast.
Dit is een schaduwzijde van alle zakelijke
belastingen en deze schaduwzijde komt, in
verband met den vermogenstoestand van
veie eigen erfde boeren wel sterk naar vo
ren.
Het bestuur wijst er verder op, dat deze
nieuwe belasting dan ook geen rekening
houdt met de sociale zijde van het vraagstuk
van de belastingheffing. Integendeel, elke
sociale gedachte is hier zoek. Hier heeft geen
hefiing plaats naar draagkracht. Er wordt
een zware last gelegd op een categorie van
menschen in onze samenleving, nl. de hy
pe theekboeren, die allerminst in staat zijn,
dezen last te dragen.
Voorts merkt lie bestuur op, dat een der
éérste eischen, die men aan nieuwe 'zake
lijke belasting moet stellen is, dat gelijk
waardige zaken op gelijke wijze worden be
last. Dit is echter met de heffing van 100
opcenten op den aanslag wegens het bezit
van ongebouwde eigendommen, niet het ge
val.
Ofschoon het de bedoeling van den wet
gever in 1892 is geweest, een grondbelasting
te heffen, die rekening hield met de ge
bruikswaarde van den grond, zoo is
deze bedoeling niet in vervulling gegaan,
doordat de laatste halve eeuw geen hcrschat-
ting van de belastbare opbrengst der onge
bouwde eigendommen heeft plaats gehad.
De laatste schatting is geschied in de pe
riode van 1879 tot 1890!
De waardeverhouding der gronden is op dit
oogenblik een geheel andere dan in de. pe
riode van 1879 tot 1890. Door thans een nieu
we zakelijke belasting op den grond te leggen
op de basis van toen, vergroot men in vele
gevallen in zeer sterke mate het onrecht, dat
door een nieuwe belasting op grondbezit aan
de weinig kapitaal bezittende boeren wordt
aangedaan.
Het bestuur dringt op grond van boven
staande bezwaren er ernstig op aan, de hef
fing van 100 opcenten op de ongebouwde
eigendommen achterwege te laten.
Weer twee burgers gedood.
In een stad in Zeeland is drie weken ge
leden een vliegtuigbom aangespoeld. Een
burger nam liet projectiel mee in zijn wo
ning, zonder kennis daarvan te geven aan
de bevoegde autoriteiten. Op tweede Kerst
dag wilde hij met zijn zwager de bom de-
monteeren achter liet buis, waarna de bom
ontplofte. De beide mannen zijn gedood.
Verkeersongelukken waarhij Duit
sche auto's zijn betrokken.
Door de Duitsche overheid wordt liet stand
punt ingenomen, dat de schade, veroorzaakt
door ongelukken, waarbij Duitsche militaire
auto's zijn betrokken, in beginsel niet dooi
de Duitsche weermacht behoort te worden
gedragen, doch als schade tengevolge van
oorlogshandelingen, waar noodig, ten laste
van iiet bezette gebied dienen te komen.
Daarom; is döor den wnd?secretaris-géne
raal van sociale zaken besloten de slachtof
fers* van-dergelijke ongelukken te rangschik
ken onder hen, die in beginsel voor hulp uit
het herstelfonds 1940 in aanmerking kunnen
worden gebracht.
Het jaar 1940 bracht in het West-
land een omzetverhooging van
5-5 millioen.
Men meldt aan het „Alg. Hsbl.":
De meeste Westlandsche veilingen hebben
haar laatste veiing in 1940 gehou
den, zoödat thans op eenige kleine wijzigin
gen na, die nog kunnen worden verwacht,
de omzetcijfers over 1940 bekend zijn. Deze
geven alleszins reden tot voldoening: de to
tale omzet steeg met ruim 5.5 millioen gul
den tot f 17.463.545.
Bij het bcoordeelen van deze cijfers mag
niet uit het oog worden verloren dat deze
5.5 millioen omzetvermeerdering geen zui
vere winst voor de kweekers is. Zij derven
thans den-, eenige millioenen beloopenden
stichting .He» Geldersch Landschap" heeft het landgoed .De Lichtenbeek
te Arnhem, eigendom van de familie Van Limburg Stirum, aangekocht
(Foto Pax Holland)
steun, welke in de andere crisisjaren als bij
slag op het product werd uitgekeerd. Bo
vendien zijn de productiekosten niet onbe
langrijk gestegen. Toch mag men vaststel
len, dat, voor onzen tuinbouw,, zoowel iri
het Westland als daarbuiten een nieuwe tijd
is ingeluid.
Wij herinneren aan den tomatenoogst, die
andere jaren grootendeels naar den mest
hoop ging, of van Regeeringswege moest
worden ingeblikt. Thans is daarvan geen
sprake geweest. Slechts beslist afwijkende
kwaliteiten bleven onverkocht. De druiven,
welke in vorige jaren tegen afbraakprijzen
op handkarren werden verkocht, konden
thans grootendeels tegen een zeer bevredi
genden prijs naar het buitenland gaan. In
het bijzonder geidt dit voor de druiven uit
de komle kassen. Ook het andere fruit en
de wintergroenten als spruiten en schorse
neren hebben een góeden prijs opgebracht.
Over den export van bewaarkool kan nog
weinig worden gezegd, omdat hiervan nog
groote voorraden zijn opgeslagen, in afwach
ting van een eventueelc verhooging van de
maximumprijzen.
De export naar Duitschland vindt nog re
gelmatig voortgang, met dien verstande dat
de helft van den aanvoer voor export wordt
bestemd, de binnenlandsehe handel kan
over de andere helft beschikken.
Geen bommen boven Duitsch ge
bied.
Het opperbevel der Duitsche; weermacht
maakt bekend:
Duitsche oppervlakteschepen melden een
succesvollen aanval te hebben gedaan op
een Sterk beveiligd convooi in het Noorden
van den Atlantischen Oceaan. Hét gelukte
een 6000 ton metend stoomschip met be
hulp van geschut en torpedo's in -den
grond te boren, een tweede stoomschip
zwaar te beschadigen en in een kort ge
vecht een viiandetijken. zwaren kruiser
van dc sterke dekkingsstrijdkrachten ver
scheidene zware geschuttreffers toe te die
nen. zoodat de tegenstander het gevecht af
brak; de eigen strijdkrachten kregen geen
schade.
Een duikboot onder bevel van kor.vetten-
kapitaen von Stockhausen meldt .als totaal
resultaat van een onderneming op groetten
afstand het tot zinken brengen van 46.000
b.r.t. scheepsruimte der vijandelijke koop
vaardij.
In den loop van gewapende verkennings
vluchten. heef; een gevechtsvliegtuig .giste
ren bommen geworpen op de kade-installa
ties van Southampton.
In den afgeloopen nacht hebben vrij
zwakke formaties gevechtsvliegers' een ha
venstad aan de Rritsche Kanaalkust met
bommen aangevallen.
Boven Duitsch gebied werden in den af
geloopen nacht geen bommen neergevvor-
„Volstrekt niet. Wees geheel openhartig en
zeg alles ronduit en dat het je spijt, tegen
haar wenschen in te gaan
„Wenschen," mompelde Reggie, ijverig
krabbelend op de achterzijde van zijn trouw-
acte.
En dat je overtuigd bent, dat zij alleen
je geluk op 't oog heeft
„Nou, van dat laatste ben ik nog zoo zeker
niet. Jij kent de mater niet!"
„Dat doet er niet toe, Reggie," viel Alice
in. „Zeg het maar. Mr. Bevan heeft volkomen
gelijk."
„Goed hoor, schatje! Goed, kerel geluk.
„En verder?"
„Zeg verder met een paar goedgekozen
woorden hoe allerliefst mrs. Byng is
„Mrs. Byng!" Reggie glimlachte onnoo-
zel.
„Ik geloof niet, dat ik ooit iets gehoord
heb, dat zoo onbeschrijfelijk grappig klonk.
Dat zal ik wel voor elkaar krijgen. Boven
dien de mater kent Alice."
„Lady Caroline heeft me op het kasteel
g e z i e n," zeide twijfelachtig de bruid, „maar
ik durf niet beweren, dat ze me kent. Ze
heeft geen tien woorden tegen me gezegd."
„Nu schatje," verklaarde in vollen ernst
Reggie, „dan mag je van geluk spreken! De
mater kan redeneeren en vooral als ze opge
wonden is. Ik vind het heusch geen pretje, als
ze tegen mij begint, 't Blijft tusschen ons, ik
heb het meeste respect voor de goede ziel,
maar als de mater zenuwachtig is, dan ratelt
ze aan eén stuk door."
„En ze zegt alles onbewimpeld?"
„Alles wat haar voor den mond komt."
George trachtte een teer punt uit te vor-
schen.
„En financieel? Heeft ze op dat punt
eenige macht over je?"
„Bedoel je of de mater den sleutel van de
brandkast heeft?" vroeg Reggie.
„Neen, dat niet."
„Zie je, als ik van de mater spreek, doe ik
dat zoo maar. Ze is feitelijk mijn stiefmoeder
en ieder heeft zijn eigen potje. Neen, dat
zaakje is eenvoudig genoeg!"
„Dan is alles eenvoudig. Ik begrijp niet,
waar je je zorg over gemaakt hebt."
„Juist, mr. Bevan, dat heb ik hem ook al
gezegd," zeide Alice.
„Jij bent volkomen vrij om te handelen,
zooals je goeddunkt. Zij heeft niets over je te
zeggen."
Reggie knipte zenuwachtig met zijn oogen
„Ja," riep hij uit, „als je 't zoo bekijkt, ge
loof ik wel, dat ik er nog zoo slecht niet aan
toe ben. 't Is toch wonderbaarlijk, is het niet
Allemaal gewoonte en al die dingen meer. Ik
ben jaren lang gewend geweest, om, als de
mater haar pink maar opstak, door hoepels
te springen of dood te gaan liggen. Op het
laatst wist ik niet eens meer, dat ik nog een
eigen persoonlijkheid had. Mijn woord er op.
ik had er tot op dit moment geen vermoeden
van."
„En nu is het te laat!"
„Wat?"
George duidde op Alice. De nieuwbakken
Mrs. Byng glimlachte.
„Mr. Bevan bedoelt, dat je nu, als ik mijn
pink opsteek, door hoepels springen en dood
moet gaan liggen!"
Reggie bracht haar hand aan zijn lippen, ze
vurig kussend, fluisterde hij allerlei teedere
woordjes, tot hij opeens ophield en aan
George ztjn excuses maakte. „Vergeef me,
oude jongen! Ik heb me een oogenblik ver
geten. Het zal niet weer gebeuren! Wil je nog
kip of een éclair of soep of wat anders?"
Onder het rooken van een sigaar werd
Reggie mededeelzaam.
„Nu je dat verschrikkelijke gewicht van de
mater van me afgenomen hebt," zeide hij,
behagelijk rookwolken uitblazend, „nu, oude
jongen, zie ik de toekomst met meer gerust
heid tegemoet. Ik geloof, dat voor zoover het
de mater en de andere menschen betreft, het
verstandigst zal zijn om heel eenvoudig dat
heerlijke huwelijksreisje zoo lang te maken
tot de Tijd, de groote Heelmeester, gelegen
heid heeft gehad om de wond te genezen.
Alice heeft lust een weekje in Parijs..."
„Parijs!" mompelde de bruid, vol vervoe
ring.
„Daarna zou ik graag Zuidwaarts trekken,
naar de Riviera
„Als je Monte Carlo bedoelt, Reggie," zeide
zijn vrouw vriendelijk, maar gedecideerd,
„Neen!"
„Neen.e neen, niet Monte Carlo," haastte
Reggie zich te zeggen, „niet Monte Carlo, of
schoon 't een heerlijk oord is. Lekkere lucht
Berdighera en Mentone en de andere voor het
en prachtige natuur en de rest. Maar Nice en
meerendeel dezelfde soort plaatsen. Je zoudt
er genieten. En daarnahad ik feitelijk
plan om mijn jacht terug te koopen, de goede,
oude Sireen en een maandje in de Middelland-
sche Zee te gaan kruisen. Ik heb het ver
kocht, toen ik in Amerika was een paar jaar
geleden, aan een Amerikaan. Maar gisteren
zag ik in de krant, dat de oude baas plotse
ling gestorven was, dus dadelijk zal ik het
wel niet kunnen krijgen."
Reggie brak af en riep verschrikt uit:
„Hemelsche goedheid!"
„Wat scheelt je?"
Mr. en mrs. Byng keken met wijdopen-
gesperde oogen langs hem heen. George, die
met zijn rug naar de deur zat, kon niet zien
wat aanleiding tot de consternatie had gege
ven, maar vermoedde dat iemand, aan beiden
bekend, het restaurant was binnengekomen;
zijn eerste gedachte was heel natuurlijk, dat
het Reggie's mater was. Reggie maakte zich
onzichtbaar achter een irenü, dat hij als een
schild veer zich hield en na éên vluchtigen
blik had zijn bruid zich afgedraaid, zoodat
haar gezicht verborgen was. George keek om
maar de nieuwaangekomene, wie het dan ook
wezen mocht, was intusschen gaan zitten en
niet meer tusschen de andere gasten te on
derscheiden.
„Wie is 't?"
Reggie legde het menu neer op de wijze
van iemand, die na een panischen schrik weer
tot zichzelf komt.
„Ik begrijp niet, waarover ik feitelijk zoo'n
druKte maak,beweerde hij dapper, „ik was
nen. In het bezette gebied richtten neer
geworpen bommen geen noemenswaardige
schade aan.
Een vijandelijk vliegtuig is door luchtaf
weergeschut neergehaald.
DINSDAG 31 DECEMBER 1940.
Hilversum I. 415 m.
Nederlandsch Programma. KRO.
8.00 Nieuwsberichten ANP.
8.15 Wij beginnen den dag.
8.30 Gramofoonmuziek.
9.30 Hollandsche muziek (opn.).
10.00 Gramofoonmuziek.
10.30 Nederlandsch orkestconcert, (opn.).
11.30 Godsdienstig halfuurtje.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.15 Musiquette.
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP,
1.00 Gramofoonmuziek.
1.15 KRO-orkest.
I.45 Gramofoonmaziek.
2.00 Voor de vrouw.
3.00 Viool en piano (3.20—3.30 Gramofoon
muziek).
3.50 KRO-Symphonie-orkest.
4.25 Gramofoonmuziek.
4.30 KRO-Symphonie-orkest en solist.
5.00 Cyclus „De betrekkingen met het Neder
landsche muziekleven van groote figuren
uit de muziekgeschiedenis".
5.15 Nieuws-, economiscne- en beursberichten
ANP.
5.30 RVU: Cyclus „In vier Nederlandsche
Musea op bezoek".
6.00 Vroolijk Oudejaarsprogramma.
6.45 „Balans 1940", causerie.
7.00 Vragen van den dag ANP.
Hilversum II. 301,5 m.
AVRO.
8:00 Nieuwsberichten ANP, gramofoonmuziek*
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Voor de vrouw.
10.35 Orgelspel.
II.00 Huishoudelijke wenken.
11.20 Philharmonisch kwartet.
12.00 Berichten. Hierna: AVRO-Amusements-
orkest.
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP*
1.00 Omroeporkest en gramofoonmuziek.
2.00 Cyclus „In den schijnwerper".
2.15 Omroeporkest en soliste.
3.00 Reportage.
3.20 Cabaretprogramma.
4.00 VPRO: Oudejaarsdienst,
5.15 Nieuws-, economische- en beursberichten
ANP.
5.30 AVRO-Aeolianorkest en solist.
6.15 AVRO-Musette-Ensemble.
6.45 „Balans 1940", causerie.
7.00 Vragen van den dag ANP.
vergeten, dat geen van* die smakkers er
maar iets mee te maken heeft. Ik heb groo-
ten lust om heel gewoon een praatje te
gaan maken."
„Toe, doe dat niet," pleitte zijn vrouw. „Ik
voel me zoo schuldig."
„Wie is 't?" vroeg George opnieuw. „Je
stiefmoeder
„Groote genade, neen!" zei Reggie. „Zoo
erg is 't nog niet. 't Is oom Marshmoreton!"
„Lord Marshmoreton?"
„Positief! En hij ziet er erg feestelijk uit."
„O mr. Bevan, ik schaam me zoo," zei
Alice. „U weet, dat ik het kasteel uitgloopen
ben zonder afscheid van iemand te nemen
en hij weet nog niet, dat, als hij terugkomt,
e geen secretaresse meer is, om hem op te
wachten."
Reggie keek nu eens langs George heen en
lachte inwendig.
„O, lieveling, dat komt best in orde.
Maak je niet ongerust. Wij wippen stilletjes
weg door die andere deur. Hij zal ons niet
tegenhouden. Hij heeft een meisje hij zich!
Die goeiert begint weer te leven, ongetwij
feld! Hij praat honderd uit met een heel
T"°°I Meisje met goudblond haar. Als jij je
ribbenkast nu eens omdraaide in een hoek
vat. vijf-en-veertig graden, Bevan, oude jon
gen, dan kun je haar zien. Kijk maar, Hij
„J0U niet' zit met rug naar ons
achtend1 haal" mooi?" vroe& Alice min-
®ehatje," antwoordde Reggie zoo
LnWv, "Nu ik haar eens g'°eó beke
nt'?feS' lk vindt haar niet mooi, vol
strekt met! Ze is mijn genre niet!"
Zijn vrouw kruimelde brood
iP;,Zlk°ntJe Zeker' Re»Sle," ging ze zacht
jes door. „Ze wuiit tegen je
7onnlTifVegen mij"' zei George, weer
zonneschijn brengend in Reggie'., leven, waar-
fa,Kil ge'iaaR1f.le \rek °P het gezicht van den
^k ken haar heel goed. Ze
neet Dore, Bellie Dore."
niet uit den houd het eenvoudig
En dan ma heer daar te zien zitten."
ve'rkondigde lncehe?,fVe.l;tenen' mr' BeVa"'"
'ee, „dat ik weg ben.
(Wordt vcrvolfld.)