Talrijke slachtoifers der duisternis Het meisje Boeren en trz"- -ss in de taxi Een nieuwe tijd voor den tuinbouw Sterk beveiligde coovooien aangevallen Radioprogramma Agrarische jeugdbeweging in Nederland grondbelasting Voorzichtig met projectielen Voor Nederlandsche rekening Duifsch weermachthericht w VERSCHEIDENE MENSCHEN VERDRONKEN. Vele drenkelingen in de hoofd stad. De duisternis heeft helaas weer talrijke slachtoffers geëischt. Gisteravond omstreeks tien uur is de ongeveer 50-jarige winke lier J. "W, te Lemmer, door de duisternis misleid van de hoogen kademuur af in de binnenhaven geioopen. Op zijn hulpgeroep kwamen eenige per sonen toegesneld, die met zaklantaarns trachten den drenkeling te vinden, doch tevergeefs. Eenigen tijd later kon W. met behulp van haakstokken uit het water worden ge trokken. Men mocht er niet in slagen door het toedienen van zuurstof de levensgees ten op te wekken. Gisteravond omstreeks zeven uur is een 67-jarige inwoner van Haarlem, die onder den invloed van sterken drank verkeerde, nabij de Damstraat in het water van het Spaarne geioopen Hoewel men den drenkeling spoedig op het droge kon brengen, en een dokter, die in de onmiddellijke nabijheid woont, ge- ruimen tijd kunstmatige ademhaling toe- pastte, konden do levensgeesten niet meer worden opgewekt. Talrijke drenkelingen sterdam. in Am- De diepe duisternis van gisteravond is wederom de oorzaak geweest, dat in het water van de Amsterdanxsche grachten vele menschen zijn terecht gekomen. Reeds in den loop van den ochtend zag een agent van politie in het water van de 'Lijnbaansgracht het lichaam drijven van een 71-jarigen man, die Zaterdagavond al daar verdronken is. Gisteravond was er een 'achttal personen, wien de duisternis parten speelde. Een echt paar, dat gearmd liep, geraakte nabij het Muntplein in het water van den Amstel. Ge lukkig slaagden burgers er in beide men schep wederom spoedig op het droge te brengen. Twee vrienden, die op het Singel liepen, zijn eveneens den vasten grond kwijtgeraakt Nadat zij weer op don wal waren gebracht, bleek een. hunner er minder goed aan toe te zijn, zoodat hij ter observatie naar het binnengasthuis moest worden vervoerd. Op den Kloveniersburgwal, nabij de Staals'raat. liep een man te water, die kennelijk onder invloed van sterken drank verkeerde. Een voorbijganger sprong den man na en wist hem zoolang hoven water te houden, totdat agenten en burgers beide mannen uit het water konden halen. Zoowel redder als dren keling zijn naar het binnengasthuis ver voerd. In hetzelfde gasthuis moest een man worden opgenomen, die in het water aan de Kromboomsloot was eeloopen en tijdig daar uit kon worden gered. Een man en een vrouw, die resp. in het water van de O.Z. Voorburgwal en van de Leidsche gracht terecht waren gekomen, ble ken er beter aan toe te zijn. Beiden konden, na van droge kloeren te zijn voorzien naar hun woning terugkeeren. De boer op den drempel. Te Assen is in tegenwoordigheid van een groot aantal belangstellenden Zaterdag een vergadering gehouden van de Agrarische jeugdbeweging in Nederland. De heer L. Weyer uit Meppel hield een rede over het onderwerp: Op den drempel. Onze eerste strijd dient te gaan. aldus spr.. tegen die remmende krachten in ons zelf. FEUILLETON zóó dat we winnen aan begrip, aan inzicht, aan ijver., leeren begrijpen, wij moeten ons al leerende ontwikkelen. Dan moeten we opruimen, alles wat er is aan wanverhoudingen in het maatschappe lijk stelsel van thans, alles wat is scheef ge groeid en misvormd. We denken hier allereerst aan het gebrek aan waardeering voor dén boerenstand. Hoe is zijn belooning geweest in de laatste twin tig jaren? Wij moeten bewerken, dat een juister begrip en grooter waardee ring voor den. boerenstand groeien in de breede lagen van ons volk. En onverpoosd moeten we voor al les aanhouden op dat doel dat den boer een redelijke belooning voor zijn arbeid waarborgt. Doch niet enkel een ruimere belooning, doch een beter begrip in het algemeen vraagt hij. Ook de verhouding tusschen platteland en stad moet een a'nders worden. Lange jaren is er hier een scherpe tegenstelling geweest. Ook de verhouding van het Ne derlandsche tot het Duitsche volk moet verbeteren. Wat reeds in het verleden gold, zal in nog sterker mate voor de toekomst gelden, omdat we voor onzen gulden in Duitsch- land meer zullen kunnen koopen dan overzee. Wij moeten inzien, dat nauwe samenwer king met het Duitsche volk in de toekomst noodzakelijk zal zijn en wij moeten ook anderen dit inzicht bijbrengen, omdat een gezonde en natuurlijke verhouding tus schen beide volken gedragen moet worden door een goede gezindheid. door P. G. WODEHOUSfc 40. „Maar, zooals ze in boeken beweren, is dat maar een begin, de rest moet volgen. We moeten nu bedenken, hoe we op de meest practische manier kunnen zorgen, dat het nieuwtje de mater ter oore komt." „En Lord Marshmoreton niet te vergeten," zeide Alice, „hjj is zijn secretaresse kwijt." „En Lord Marshmoreton," verbeterde zich Reggie. „En nog wel een half millioen andere menschen, die het hoogst ongepast zullen vinden, dat ik, zonder er hen in te kennen, in het huwelijksbootje ben gestapt. Bljjf als jeblieft bij ons, jongetje. Deel onzen eenvou- digen maaltijd. De komst van een kellner met gerechten maakte een einde aan de zwijgende gemeen schap tusschen het jonge paar en deed Reg gie in lager sferen afdalen. Hij vulde op nieuw de glazen uit de dikbuikige flesch, welke in het ijs-emmertje stond („niet meer dan dit ééne, hoor!" fluisterde waar schuwend de bruid, „Goed lieveling," ant woordde de gehoorzame bruidegom) en bracht zijn glas aan zgn lippen. „Op ons aller gezondheid! Gelukkigste, za ligste dag van mijn heele leven en van een heeleboelmeer. E nnu," ging hij door, opeens grimmig practlsch wordend, „ter zake, wat zal het resultaat en de nasleep zijn van dat grapje van ons? Wat moeten we doen? Be- van, jij bent zoo'n verstandige kerel, maak jij nou 's een plan. Hoe moeten we het Moeder vertellen -„Schrijf het haar," opperde George. Reggie was diep getroffen. „Heb ik je niet gezegd, dat hij wel met een of ander drommelsch slim plan voor den dag zou komen?" zei hij enthousiast tegen Alice. ,Haar schrijven! 't Kon niet beter! 't Is poë zie, Jandorie!" Zijn gezicht betrok. „Maar wat moet je schrijven? Daar zit 'm de kneep. BEZWAREN TEGEN DE VERHOOGDE OPCENTEN. „ELKE SOCIALE GEDACHTE IS HIER ZOEK." liet dagelijksch bestuur van de Groninger Mij. van Landbouw heeft, volgens het Hdbld. aan het Landbouw-Comité doen toekomen een adres, met verzoek dit te willen richten tot den Secretaris-Generaal van financiën. In dit adres worden bezwaren ontwikkeld te gen het besluit tot heffing van 100 opcenten op de aanslagen wegens het bezit van onge bouwde eigendommen. In de eerste plaats wordt opgemerkt, dat de bestaande grondbelasting op de ongebouwde eigendommen iii ons land niet wordt gelie ven vanwege de wenseheli.jkheid van een za kelijke belasting op bet grondbezit. Zij vindt haar rechtvaardiging slechts in het feit, dat gedurende eeuwen een zekere heffing op. bet bezit van grond liceft bestaan. In de tweede plaats word; er aan herin nerd. dat men zich in ons land heeft ver- eenigd met de uitspraak van de Staatscom missie voor den landbouw, ingeseld in 1906, waar deze de grondbelasting beschouwt als een heffing, waarbij men zich heeft neer te leggen, maar waarschuwt tegen eiken wet tigen maatregel, waardoor haar werking wordt uitgebreid. Een dergelijke uitbreiding geschiedt, als men opcenten op de bestaan de grondbelasting heft. De heffing van deze 100 opcenten moet worden beschouwd als een nieuwe zakelijke belasting. Er wordt geen rekening gehouden met den vermogenstoestand van den be zitter. maar de zaak zelve, in deze de grond, wordt belast. De rijke boer of grondbezitter betaalt hetzelf de aandeel in deze zakelijke belas ting als de arme boer wiens bezit met hypotheek is belast. Dit is een schaduwzijde van alle zakelijke belastingen en deze schaduwzijde komt, in verband met den vermogenstoestand van veie eigen erfde boeren wel sterk naar vo ren. Het bestuur wijst er verder op, dat deze nieuwe belasting dan ook geen rekening houdt met de sociale zijde van het vraagstuk van de belastingheffing. Integendeel, elke sociale gedachte is hier zoek. Hier heeft geen hefiing plaats naar draagkracht. Er wordt een zware last gelegd op een categorie van menschen in onze samenleving, nl. de hy pe theekboeren, die allerminst in staat zijn, dezen last te dragen. Voorts merkt lie bestuur op, dat een der éérste eischen, die men aan nieuwe 'zake lijke belasting moet stellen is, dat gelijk waardige zaken op gelijke wijze worden be last. Dit is echter met de heffing van 100 opcenten op den aanslag wegens het bezit van ongebouwde eigendommen, niet het ge val. Ofschoon het de bedoeling van den wet gever in 1892 is geweest, een grondbelasting te heffen, die rekening hield met de ge bruikswaarde van den grond, zoo is deze bedoeling niet in vervulling gegaan, doordat de laatste halve eeuw geen hcrschat- ting van de belastbare opbrengst der onge bouwde eigendommen heeft plaats gehad. De laatste schatting is geschied in de pe riode van 1879 tot 1890! De waardeverhouding der gronden is op dit oogenblik een geheel andere dan in de. pe riode van 1879 tot 1890. Door thans een nieu we zakelijke belasting op den grond te leggen op de basis van toen, vergroot men in vele gevallen in zeer sterke mate het onrecht, dat door een nieuwe belasting op grondbezit aan de weinig kapitaal bezittende boeren wordt aangedaan. Het bestuur dringt op grond van boven staande bezwaren er ernstig op aan, de hef fing van 100 opcenten op de ongebouwde eigendommen achterwege te laten. Weer twee burgers gedood. In een stad in Zeeland is drie weken ge leden een vliegtuigbom aangespoeld. Een burger nam liet projectiel mee in zijn wo ning, zonder kennis daarvan te geven aan de bevoegde autoriteiten. Op tweede Kerst dag wilde hij met zijn zwager de bom de- monteeren achter liet buis, waarna de bom ontplofte. De beide mannen zijn gedood. Verkeersongelukken waarhij Duit sche auto's zijn betrokken. Door de Duitsche overheid wordt liet stand punt ingenomen, dat de schade, veroorzaakt door ongelukken, waarbij Duitsche militaire auto's zijn betrokken, in beginsel niet dooi de Duitsche weermacht behoort te worden gedragen, doch als schade tengevolge van oorlogshandelingen, waar noodig, ten laste van iiet bezette gebied dienen te komen. Daarom; is döor den wnd?secretaris-géne raal van sociale zaken besloten de slachtof fers* van-dergelijke ongelukken te rangschik ken onder hen, die in beginsel voor hulp uit het herstelfonds 1940 in aanmerking kunnen worden gebracht. Het jaar 1940 bracht in het West- land een omzetverhooging van 5-5 millioen. Men meldt aan het „Alg. Hsbl.": De meeste Westlandsche veilingen hebben haar laatste veiing in 1940 gehou den, zoödat thans op eenige kleine wijzigin gen na, die nog kunnen worden verwacht, de omzetcijfers over 1940 bekend zijn. Deze geven alleszins reden tot voldoening: de to tale omzet steeg met ruim 5.5 millioen gul den tot f 17.463.545. Bij het bcoordeelen van deze cijfers mag niet uit het oog worden verloren dat deze 5.5 millioen omzetvermeerdering geen zui vere winst voor de kweekers is. Zij derven thans den-, eenige millioenen beloopenden stichting .He» Geldersch Landschap" heeft het landgoed .De Lichtenbeek te Arnhem, eigendom van de familie Van Limburg Stirum, aangekocht (Foto Pax Holland) steun, welke in de andere crisisjaren als bij slag op het product werd uitgekeerd. Bo vendien zijn de productiekosten niet onbe langrijk gestegen. Toch mag men vaststel len, dat, voor onzen tuinbouw,, zoowel iri het Westland als daarbuiten een nieuwe tijd is ingeluid. Wij herinneren aan den tomatenoogst, die andere jaren grootendeels naar den mest hoop ging, of van Regeeringswege moest worden ingeblikt. Thans is daarvan geen sprake geweest. Slechts beslist afwijkende kwaliteiten bleven onverkocht. De druiven, welke in vorige jaren tegen afbraakprijzen op handkarren werden verkocht, konden thans grootendeels tegen een zeer bevredi genden prijs naar het buitenland gaan. In het bijzonder geidt dit voor de druiven uit de komle kassen. Ook het andere fruit en de wintergroenten als spruiten en schorse neren hebben een góeden prijs opgebracht. Over den export van bewaarkool kan nog weinig worden gezegd, omdat hiervan nog groote voorraden zijn opgeslagen, in afwach ting van een eventueelc verhooging van de maximumprijzen. De export naar Duitschland vindt nog re gelmatig voortgang, met dien verstande dat de helft van den aanvoer voor export wordt bestemd, de binnenlandsehe handel kan over de andere helft beschikken. Geen bommen boven Duitsch ge bied. Het opperbevel der Duitsche; weermacht maakt bekend: Duitsche oppervlakteschepen melden een succesvollen aanval te hebben gedaan op een Sterk beveiligd convooi in het Noorden van den Atlantischen Oceaan. Hét gelukte een 6000 ton metend stoomschip met be hulp van geschut en torpedo's in -den grond te boren, een tweede stoomschip zwaar te beschadigen en in een kort ge vecht een viiandetijken. zwaren kruiser van dc sterke dekkingsstrijdkrachten ver scheidene zware geschuttreffers toe te die nen. zoodat de tegenstander het gevecht af brak; de eigen strijdkrachten kregen geen schade. Een duikboot onder bevel van kor.vetten- kapitaen von Stockhausen meldt .als totaal resultaat van een onderneming op groetten afstand het tot zinken brengen van 46.000 b.r.t. scheepsruimte der vijandelijke koop vaardij. In den loop van gewapende verkennings vluchten. heef; een gevechtsvliegtuig .giste ren bommen geworpen op de kade-installa ties van Southampton. In den afgeloopen nacht hebben vrij zwakke formaties gevechtsvliegers' een ha venstad aan de Rritsche Kanaalkust met bommen aangevallen. Boven Duitsch gebied werden in den af geloopen nacht geen bommen neergevvor- „Volstrekt niet. Wees geheel openhartig en zeg alles ronduit en dat het je spijt, tegen haar wenschen in te gaan „Wenschen," mompelde Reggie, ijverig krabbelend op de achterzijde van zijn trouw- acte. En dat je overtuigd bent, dat zij alleen je geluk op 't oog heeft „Nou, van dat laatste ben ik nog zoo zeker niet. Jij kent de mater niet!" „Dat doet er niet toe, Reggie," viel Alice in. „Zeg het maar. Mr. Bevan heeft volkomen gelijk." „Goed hoor, schatje! Goed, kerel geluk. „En verder?" „Zeg verder met een paar goedgekozen woorden hoe allerliefst mrs. Byng is „Mrs. Byng!" Reggie glimlachte onnoo- zel. „Ik geloof niet, dat ik ooit iets gehoord heb, dat zoo onbeschrijfelijk grappig klonk. Dat zal ik wel voor elkaar krijgen. Boven dien de mater kent Alice." „Lady Caroline heeft me op het kasteel g e z i e n," zeide twijfelachtig de bruid, „maar ik durf niet beweren, dat ze me kent. Ze heeft geen tien woorden tegen me gezegd." „Nu schatje," verklaarde in vollen ernst Reggie, „dan mag je van geluk spreken! De mater kan redeneeren en vooral als ze opge wonden is. Ik vind het heusch geen pretje, als ze tegen mij begint, 't Blijft tusschen ons, ik heb het meeste respect voor de goede ziel, maar als de mater zenuwachtig is, dan ratelt ze aan eén stuk door." „En ze zegt alles onbewimpeld?" „Alles wat haar voor den mond komt." George trachtte een teer punt uit te vor- schen. „En financieel? Heeft ze op dat punt eenige macht over je?" „Bedoel je of de mater den sleutel van de brandkast heeft?" vroeg Reggie. „Neen, dat niet." „Zie je, als ik van de mater spreek, doe ik dat zoo maar. Ze is feitelijk mijn stiefmoeder en ieder heeft zijn eigen potje. Neen, dat zaakje is eenvoudig genoeg!" „Dan is alles eenvoudig. Ik begrijp niet, waar je je zorg over gemaakt hebt." „Juist, mr. Bevan, dat heb ik hem ook al gezegd," zeide Alice. „Jij bent volkomen vrij om te handelen, zooals je goeddunkt. Zij heeft niets over je te zeggen." Reggie knipte zenuwachtig met zijn oogen „Ja," riep hij uit, „als je 't zoo bekijkt, ge loof ik wel, dat ik er nog zoo slecht niet aan toe ben. 't Is toch wonderbaarlijk, is het niet Allemaal gewoonte en al die dingen meer. Ik ben jaren lang gewend geweest, om, als de mater haar pink maar opstak, door hoepels te springen of dood te gaan liggen. Op het laatst wist ik niet eens meer, dat ik nog een eigen persoonlijkheid had. Mijn woord er op. ik had er tot op dit moment geen vermoeden van." „En nu is het te laat!" „Wat?" George duidde op Alice. De nieuwbakken Mrs. Byng glimlachte. „Mr. Bevan bedoelt, dat je nu, als ik mijn pink opsteek, door hoepels springen en dood moet gaan liggen!" Reggie bracht haar hand aan zijn lippen, ze vurig kussend, fluisterde hij allerlei teedere woordjes, tot hij opeens ophield en aan George ztjn excuses maakte. „Vergeef me, oude jongen! Ik heb me een oogenblik ver geten. Het zal niet weer gebeuren! Wil je nog kip of een éclair of soep of wat anders?" Onder het rooken van een sigaar werd Reggie mededeelzaam. „Nu je dat verschrikkelijke gewicht van de mater van me afgenomen hebt," zeide hij, behagelijk rookwolken uitblazend, „nu, oude jongen, zie ik de toekomst met meer gerust heid tegemoet. Ik geloof, dat voor zoover het de mater en de andere menschen betreft, het verstandigst zal zijn om heel eenvoudig dat heerlijke huwelijksreisje zoo lang te maken tot de Tijd, de groote Heelmeester, gelegen heid heeft gehad om de wond te genezen. Alice heeft lust een weekje in Parijs..." „Parijs!" mompelde de bruid, vol vervoe ring. „Daarna zou ik graag Zuidwaarts trekken, naar de Riviera „Als je Monte Carlo bedoelt, Reggie," zeide zijn vrouw vriendelijk, maar gedecideerd, „Neen!" „Neen.e neen, niet Monte Carlo," haastte Reggie zich te zeggen, „niet Monte Carlo, of schoon 't een heerlijk oord is. Lekkere lucht Berdighera en Mentone en de andere voor het en prachtige natuur en de rest. Maar Nice en meerendeel dezelfde soort plaatsen. Je zoudt er genieten. En daarnahad ik feitelijk plan om mijn jacht terug te koopen, de goede, oude Sireen en een maandje in de Middelland- sche Zee te gaan kruisen. Ik heb het ver kocht, toen ik in Amerika was een paar jaar geleden, aan een Amerikaan. Maar gisteren zag ik in de krant, dat de oude baas plotse ling gestorven was, dus dadelijk zal ik het wel niet kunnen krijgen." Reggie brak af en riep verschrikt uit: „Hemelsche goedheid!" „Wat scheelt je?" Mr. en mrs. Byng keken met wijdopen- gesperde oogen langs hem heen. George, die met zijn rug naar de deur zat, kon niet zien wat aanleiding tot de consternatie had gege ven, maar vermoedde dat iemand, aan beiden bekend, het restaurant was binnengekomen; zijn eerste gedachte was heel natuurlijk, dat het Reggie's mater was. Reggie maakte zich onzichtbaar achter een irenü, dat hij als een schild veer zich hield en na éên vluchtigen blik had zijn bruid zich afgedraaid, zoodat haar gezicht verborgen was. George keek om maar de nieuwaangekomene, wie het dan ook wezen mocht, was intusschen gaan zitten en niet meer tusschen de andere gasten te on derscheiden. „Wie is 't?" Reggie legde het menu neer op de wijze van iemand, die na een panischen schrik weer tot zichzelf komt. „Ik begrijp niet, waarover ik feitelijk zoo'n druKte maak,beweerde hij dapper, „ik was nen. In het bezette gebied richtten neer geworpen bommen geen noemenswaardige schade aan. Een vijandelijk vliegtuig is door luchtaf weergeschut neergehaald. DINSDAG 31 DECEMBER 1940. Hilversum I. 415 m. Nederlandsch Programma. KRO. 8.00 Nieuwsberichten ANP. 8.15 Wij beginnen den dag. 8.30 Gramofoonmuziek. 9.30 Hollandsche muziek (opn.). 10.00 Gramofoonmuziek. 10.30 Nederlandsch orkestconcert, (opn.). 11.30 Godsdienstig halfuurtje. 12.00 Gramofoonmuziek. 12.15 Musiquette. 12.45 Nieuws- en economische berichten ANP, 1.00 Gramofoonmuziek. 1.15 KRO-orkest. I.45 Gramofoonmaziek. 2.00 Voor de vrouw. 3.00 Viool en piano (3.20—3.30 Gramofoon muziek). 3.50 KRO-Symphonie-orkest. 4.25 Gramofoonmuziek. 4.30 KRO-Symphonie-orkest en solist. 5.00 Cyclus „De betrekkingen met het Neder landsche muziekleven van groote figuren uit de muziekgeschiedenis". 5.15 Nieuws-, economiscne- en beursberichten ANP. 5.30 RVU: Cyclus „In vier Nederlandsche Musea op bezoek". 6.00 Vroolijk Oudejaarsprogramma. 6.45 „Balans 1940", causerie. 7.00 Vragen van den dag ANP. Hilversum II. 301,5 m. AVRO. 8:00 Nieuwsberichten ANP, gramofoonmuziek* 10.00 Morgenwijding. 10.15 Gramofoonmuziek. 10.30 Voor de vrouw. 10.35 Orgelspel. II.00 Huishoudelijke wenken. 11.20 Philharmonisch kwartet. 12.00 Berichten. Hierna: AVRO-Amusements- orkest. 12.45 Nieuws- en economische berichten ANP* 1.00 Omroeporkest en gramofoonmuziek. 2.00 Cyclus „In den schijnwerper". 2.15 Omroeporkest en soliste. 3.00 Reportage. 3.20 Cabaretprogramma. 4.00 VPRO: Oudejaarsdienst, 5.15 Nieuws-, economische- en beursberichten ANP. 5.30 AVRO-Aeolianorkest en solist. 6.15 AVRO-Musette-Ensemble. 6.45 „Balans 1940", causerie. 7.00 Vragen van den dag ANP. vergeten, dat geen van* die smakkers er maar iets mee te maken heeft. Ik heb groo- ten lust om heel gewoon een praatje te gaan maken." „Toe, doe dat niet," pleitte zijn vrouw. „Ik voel me zoo schuldig." „Wie is 't?" vroeg George opnieuw. „Je stiefmoeder „Groote genade, neen!" zei Reggie. „Zoo erg is 't nog niet. 't Is oom Marshmoreton!" „Lord Marshmoreton?" „Positief! En hij ziet er erg feestelijk uit." „O mr. Bevan, ik schaam me zoo," zei Alice. „U weet, dat ik het kasteel uitgloopen ben zonder afscheid van iemand te nemen en hij weet nog niet, dat, als hij terugkomt, e geen secretaresse meer is, om hem op te wachten." Reggie keek nu eens langs George heen en lachte inwendig. „O, lieveling, dat komt best in orde. Maak je niet ongerust. Wij wippen stilletjes weg door die andere deur. Hij zal ons niet tegenhouden. Hij heeft een meisje hij zich! Die goeiert begint weer te leven, ongetwij feld! Hij praat honderd uit met een heel T"°°I Meisje met goudblond haar. Als jij je ribbenkast nu eens omdraaide in een hoek vat. vijf-en-veertig graden, Bevan, oude jon gen, dan kun je haar zien. Kijk maar, Hij „J0U niet' zit met rug naar ons achtend1 haal" mooi?" vroe& Alice min- ®ehatje," antwoordde Reggie zoo LnWv, "Nu ik haar eens g'°eó beke nt'?feS' lk vindt haar niet mooi, vol strekt met! Ze is mijn genre niet!" Zijn vrouw kruimelde brood iP;,Zlk°ntJe Zeker' Re»Sle," ging ze zacht jes door. „Ze wuiit tegen je 7onnlTifVegen mij"' zei George, weer zonneschijn brengend in Reggie'., leven, waar- fa,Kil ge'iaaR1f.le \rek °P het gezicht van den ^k ken haar heel goed. Ze neet Dore, Bellie Dore." niet uit den houd het eenvoudig En dan ma heer daar te zien zitten." ve'rkondigde lncehe?,fVe.l;tenen' mr' BeVa"'" 'ee, „dat ik weg ben. (Wordt vcrvolfld.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1940 | | pagina 2