Ingezonden Brigadier Abbenes met groot verlof NErT/'RECLAME Hollands Trots Slaapplaatsen Donderdag 2 Januari 1941 Tweede Blad &actiriLeiuu4 Gehuldigd door Commissaris en collega's .VERHOOPT UW OMZET. Definitieve opbrenst collecte „Winterhulp" Een Casino-prijsvraag voor stadgenooien Aanrijding op dc Weststraat Inschrijving Hendelsregwter Kesrfc en Zendjinq, WINTERHULPEN EDERLAND 36310 Tijdschriften is de girorekening van den Gemeente-ontvanger. Stort hierop Uw gaven voor „Winterhulp". DE HULDIGING DER BEMANNING VAN DE „DORUS RIJKERS". Maandag j.1. Vond ten raadhuize de huldiging plaats van schipper Cpen Bot en de overige leden der bemanning van de „Dorus Rijkers". Op de foto spelt de heer P. E. Tegelberg de kleine gouden medaille van de Reddingmaatschappij op de borst van Piet Bot, den stuurman. Van rechts naar links: de heer Tegelberg, Piet Bot en Coen Bot. Foto Verbey. „Hij was goed bij bommen" Op den oudejaarsdag L, een voortreffe lijk Heldersch politieman niet pensioen gegaan. En wel brigadier A. Abbenes. Voor hem is thans de tijd gekomen, om het uniform uit en voorgoed het burger pak a a n te trekken. Dat is jammer. Jammer, in de eerste plaats voor de politie, die in hem een pri ma ambtenaar moet missen, jammer voor de burgerij, die het ook uitstekend met Abbenes kon vinden en tenslotte jammer voor de pers, die in hem steeds een voor komend functionnaris vond. Abbenes was een merkwaardig mensch: hij keek doorgaans verre van vriendelijk, doch was in wezen geschikter dan menige vroolijke Frans. Daarbij was hij een man, die niet spoedig van de kook viel te bren gen. Dit werd wel het duidelijkst gede monstreerd ijdens de bombardementen, toen Abbenes zelfs bij het grootste gevaar zijn koelbloedigheid niet verloor. Toen wij dan ook Dinsdag aan enkele collega's hun meening over hem vroegen, werd daarbij opgemerkt,: „hjj was uitstekend bjj bom men". En in deze woorden lag misschien meer dan in tien feestrede's! Wie er waren. Brigadier Horsman was ceremoniemeester, geassisteerd door r^hercheur Sprengers. Een der zaaltjes van het ex-Oudeliedenhuis (mo menteel Hoofdbureau) was tot feestvertrek verheven. Door middel van een gramofoon- installatie, door versierde tafels en bloemen. Er was voor dit vertrek veel belangstelling. Zoo was daar, behalve de brigadier en diens echtgenoote, de commissaris van politie, de heer Van der Hoeven, de inspecteurs Schipper, Vrjje en Rooyakkers, brigade-commandant Van Twuijver van de Rijksveldwacht, de bri gadier der Rijksveldwacht De Bliek, opper wachtmeester Kuipers van de marechaussee tevens detachements-commandant) en ten slotte het geheele politiekorps, voor zoover dat door den dienst mogelijk was. De commissaris Het was de commissaris van politie, de heef Van der Hoeven, die, na daartoe uitgenoodigcï te zijn door brigadier Horsman, als eerste het woord nam, en op bijzender hartelijke •wijze het vertrekkend lid van zijn personeel huldigde. Na op de zeer bijzondere tijdsomstandig heden gewezen te hebben, waarin dit ver trek plaats vind, releveert de heer Van der Hoeven, het feit dat Abbenes reeds 1% jaar geleden aan den leeftijd toe was, waarop men feitelijk afscheid moet nemen. Verzocht werd echter nog te kunnen aanblijven en zulks werd door den burgemeester en spr. goed gevonden. Dit is evenwel een groote uitzondering en bewijst wel de plaats, die Abbenes innam. Spr. complimenteerde den brigadier daarna voor zijn betoonde moed, vooral tot uiting gebracht gedurende de laatste maanden. Daarbü bleek Abbenes een dapper en vaardig ambtenaar te zjjn, waar het korps trots op kan zijn. Bij het oplezen van den staat van dienst blijkt, dat de '"eer A. Abbenes op 18 Juli 1884 geboren werd, dat hij als agent bij de politie kwam 13 Januari 1917 en op 1 Januari 1925 bevorderd werd tot brigadier. In 1921 haalde hij het politie-diploma en dat met de aanteekeningen. Met toewijding, aldus spr., deedt gij steeds Uw plicht en daar dank ik U voor. Want er bestaat verschil tusschen plicht en plicht. U bewees Uw collega's hoe een politietaak dient te worden opgevat. Zoowel naar bin nen als naar buiten voor het publiek. In die 15 jaar van Uw brigadierschap hebt ge veel meegemaakt, maar ik wil niet verzuimen, aldus commissaris Van der Hoe ven, ook TTw vrouw daarbij te noemen. Zij was het, die met U optrok en U moreel kracht gaf. Als souvenir wordt den brigadier dan een zeer mooie gekleurde ets aangebo- - den, als cadeau van het geheele corps; tevens werd bijgedragen door de hier boven genoemde functionarissen van de Rijksveldwacht en den opperwachtmees ter der Marechaussees. Mevr. Abbenes werden seringen aangeboden. Namens den hoofd:inspecteur, den heer Helder, die met vacantie was, complimenteerde de commissaris Abbenes eveneens, terwijl hij mededeelde, dat de burgemeester het op prijs zou stellen den scheidenden po litieman des middags op zijn bureau te kunnen ontvangen. Inspecteur Schipper: Het is hierna inspecteur Schipper, die het woord tot Abbenes richt, mede namens de inspecteurs Vrij en Rooyakkers. Je was geen stroopsmeerder, Abber.es, aldus spr., en dat hebben we altijd in je gewaardeerd. Je bracht je meening naar voren en het was daarvoor ook dat wij veel respect voor je hadden. De wensch uitsprekend, dat het de familie Ab benes goed moge gaan, besluit de inspecteur zijn woorden. Brigadier Horsman: Scheiden doet lijden, aldus de heer Hors man, en zeker zal collega Abbenes vandaag iets lijden. Dat kan, na zoo lang bij de po litie gediend te hebben, wel niet anders. 24 Jaar liep je mee, en al werd je wel eens uitgemaakt voor een nurksche kerel en iemand die de bokkepruik op had, wij konden het best met je vinden. Jij was het, die steeds het belang van den dienst in het oog hield, doch daar naast een best kameraad was. Ook mevrouw Abbenes betrekt de heer Horsman in zijn welgemeende wenschen. De heer Huitinga: Het Is dan de heer Huitinga, die namens den bond spreekt en er op wijst, hoe jammer het is dat de vertrekkende brigadier niet het volle profijt van het pensioen kan genieten. Hij spreekt waardeerend over het werk van den heer Abbenes, dien hij, namens den bond, een fraai polshorloge aanbiedt. Tenslotte is het de commissaris, die de heeren Horsman en Sprengers dank zegt voor het arrangeeren van dit feestje en het offi- cieele gedeelte daarvan sluit. Daarna wordt nog een dronk uitgebracht op den brigadier en diens echtgenoote en blijft men, onder het genot van een sigaar en een koekje, nog eenigen tijd genoeglijk bijeen. Wij lezen in de „Haagsche Post": Daar is in de laatste weken wser werk aan den winkel (aan den winkel!) geweest voor onze kloeke zeeredders.. En inzonderheid de vermaarde reddingboot „Dorus Rijkers" hoe handhaaft zij de reputatie van dezen groo- ten naam! heeft weer van zich doen spre ken, door bij vliegend stormweer en in een kokende zee uit te varen, telkens opnieuw uit te varen, en menschen te redden uit stervens nood. Waarlijk, laat ons, Hollanders, er trotsch op zijn, en met recht trotsch, om in een tijd als deze zulke daden van heldenmoed te ver melden en te eeren. Er is uit vroeger eeuw een vers, waarvan (als van zoovele uit dien tjjd) de dichter onbekend is, en dat zoo begint: Waer dat men sich al keer of wend, End' waermen loopt of staet, Waer dat men reyst of rotst of rend, End' waermen henen gaet, Daer vintmen,, 'tay oock op wat Ree, d'Hollander end' de Zeeuw, Sy loopen door de woeste zee, Als door het bosch de Leeuw. Zoo Is het nog. En wat hier in deze laatste twee regels wordt gezegd, dat geldt van onze wakkere redders aan de kust. Bij de stormen van de laatste weken: zij liepen door de woeste zee als door het bosch de leeuw. Toen aan Coen Bot, den schipper van de „Dorus Rij kers", werd gevraagd, hoeveel menschen hij nu al heeft gered, kwam het antwoord: 474. Denk u dit even in, 474 menschen ontrukt aan een doodsgevaar, door bulderenden storm en kokende zee heen. En ze Vinden het zoo een voudig, onze redders, zoo gewoonweg: plicht. „Wakk're mann, Hollands trots!", zingt de jeugd van hen op de schoolbanken. Terecht. En laat dit woord ook zingen door ons hart. Door het hart der natie. Naar wij vernemen is thans het bedrag vast gesteld, hetwelk werd opgebracht door de col lecte ten bate van „Winterhulp Nederland", gehouden de vorige week Vrijdag en Zaterdag. Inderdaad blijkt, dat het een bedrag betreft van om en nabij de 500 gulden, namelijk 506. Ongetwijfeld een, gezien de bijzondere om standigheden, waaronder deze inzameling ge houden moest worden een tevredenstellend resultaat. Welke band komt 12 Januari in Casino? Er zijn zoo in den loop der jaren heel wat bands in het Heldersche Casino opgetreden. Daaronder waren er, die het dansend publiek „matigjes" vond, er waren er, die men goed vond en er waren er ook, die men enorm noemde. Zondagmiddag 12 Januari a.s. vindt in Casino een matinée plaats, waar een van de beste bands van Nederland zal optreden. Dat zijn deWaar dit vraagteeken staat, moest de naam komen te staan. De Casino directie laat dat echter over aan hen, die een goede speurzin hebben. Zij verbindt aan dit optreden namelijk een prijsvraag. Voor Vrijdag 10 Januari a.s. moet men schriftelijk aan de Casino-directie medegedeeld hebben wat de naam van deze bekende band is, de grootte ervan, welke samenstelling en wanneer zij de laatste maal in Den Helder is opgetreden. Voor de goede oplossingen worden aardige prijzen beschikbaar gesteld. Men zie de advertenties. Gevonden en Verloren voorwerpen Gevonden voorwerpen: Een Textielkaart,, een glassnijder, een ma tras van een driedeelig bedsted (kleur lila), een bos sleutels, een portemonnaie inh. IVj ct. en twee sleuteltjes, een kantonnen doosje, inh. fotoplaatjes, een zwarte portemonnaie, inh. 2.50. een kartonnen doosje, inh. foto's. Verloren voorwerpen: Een bril, een paar bruin-lederen handschoe nen, een portefeuille, inh. identiteitsbewijzen, een wit zakje, inh. waschgoed, een bank biljet van 10.een etui inh. rijbewijs B. en distributiestamkaart, een damesportemonnaie, inh. 3.en een foto, een identiteitskaart, een foxterrier, luisterende naar den naam Jopie, een zwart-lederen portefeuille, inh. eenige kwitanties, een zilverbon van 5. 5 vleeschbonnen en eenige foto's. Verzekert Uw flets voor 3 gulder per jaar. Bij diefstal krjjgt U een nieuwe terug. K. KOS, Koningstraat 76. Anna Paulowna: slaapkamer voor 2 perso nen en zolder voor 3 personen. 7 min. van het station. Op Oudejaarsdag, des middags te ongeveer kwart voor een, kwam een Duitscher, gezeten op een motor, de Marinewerf voorbij rijden. Op hetzelfde moment kwam een luxe auto de werf De chauffeur daarvan heeft waar schijnlijk den motorrijder niet gezien en beide voertuigen reden op elkaar. De auto werd daarbij ernstig beschadigd, terwijl ook de mo tor niet zonder kleerscheuren uit den strijd kwam. De berijder der motor kreeg een been fractuur. Hij werd ter plaatse behandeld. DE BUSDIENST OP HUISDUINEN. In de advertentie van den garagehouder v. d. Wijst, opgenomen in ons vorig nummer is een fout geslopen. Het vertrek van de autobus, 's middags van Huisduinen, moet niet zijn 13.25 u., zooals abusievelijk vermeld werd, doch 13.15 u. Men houde daar dus rekening mee. van 17 tot en met 31 December 1940. Nieuwe zaken. Anna Paulowna: Commanditaire Vennootschap „W. Kossen en Co.", Molenvaartsweg 197, exploitatie van één of meer bioscopen. Wieringen Tj. Riemersma, Den Oever, Hofstraat 56, tweede hands goederen. Andere wijzigingen. Den Helder: Gez. Gorter, Van Galenstraat 19, winkel in manufacturen; overgegaan aan: Mej. J. C. W. Gorter. Opheffingen. Den Helder: „Casino" in liq., Kanaalweg 158, schouwburg en concertzalen. J. F. Ramler, Fazantenstraat 13, schoenma kerij. KI. Ooms, Spoorgracht 37, zuivelbedrijf. N. A. Snel, Keizerstraat 74, hotel, enz. (•uiten verantwoordelijkheid van de Redactie. Niet geplaatste stukken worden niet ueruggeaendea.) Geachte Redactie, In antwoord op uwe rubriek „Overzicht van de Schagermarkt", geplaatst in het Zaterdag blad j.1., met als hoofd: „de prijzen flink naar de laagte", waarin U aanhaalde, dat prijzen van 6.voor een groot konijn nog onge kend hoog waren, wilde ik eenige plaats ruimte van U vragen in uw blad, zoodat de schijn wordt weggenomen, als zouden de ko nijnenfokkers (en/of) handelaren buitenge woon goede winsten met hun dieren maken. Ieder weet, dat de levensstandaard met sprongen de hoogte inging, en nog gaat. Men ziet dit niet alleen bij de diverse noteeringen van het vee op de Schager markt, men ziet het bij alles. Zoo ook bij de konijnen, het mate riaal, het vervoer en de voedering van deze. Prijzen, welke tweemaal verdubbeld zijn, is niets buitengewoons. Als men het dan nog maar kan bemachtigen. Ik heb, toen ik nog artikelen schreef in uw blad, de konijnenfok betreffende, meerdere malen gewezen op het feit, dat konijnen duur zouden worden, en moeilijk te krijgen, en daar bij haalde ik "nog een geval aan uit den vorigen oorlog, dat een Heldersche konijnenfokker 5.per stuk maakte voor jonge diertjes a 8 weken en 25.voor een voedster, en ik durf gerust te verklaren, dat men geen drie maanden meer behoeft te wachten of weder om worden dergelijke prijzen genoteerd voor een fokvoedster. Ik schreef vorige week op een advertentie (zoodra ik het blad ontving) op drie konijnen a 30.samen, en na drie dagen kreeg ik een bericht, dat de dieren weg waren; de ad verteerder had 41 brieven op z'n advertentie ontvangen, waarbij 4 expresse stukken. Ik schreef nog op negen advertenties en kreeg steeds als antwoord: „Uitverkocht". Geachte redactie, velen weten dit niet, en aan U is het waarschijnlijk ontgaan, doch dit zijn feiten, welke absoluut waarheid bevatten en dus niet zijn van hooren zeggen, boven dien betaalde men het vorig jaar met Kerst mis ook 5.en 6.voor een groot ko nijn, en daarom hoop ik, dat U deze regels zult willen plaatsen, zoodat de schijn weg genomen wordt als zouden wij buitengewoon goede winsten maken. Van handel in konijnen als hoofdzaak is nog nooit iemand rijk geworden, en men moet er veel werk voor verzetten. Want het idee, dat een konijn flink en vet wordt van alleen keukenafval, kan men gerust laten varen, ten minste, voor de fokkerij in 't groot, en dat is het geval bij de marktmenschen. Een ander geval is het, als men één a twee dieren zelf houdt, thuis, want dan zit tusschen het keukenafval nog menig korstje oud brood of gekookte aardappel, hetwelk niet te krijgen graan of krachtvoeder kan vervangen, doch dit is niet voldoende voor een fokkerij in het groot. U schreef in een vorig artikel, van 9. per konijn en biggenprijzen. Dit zijn natuur lijk behoorlijke 12 a 14 ponders geweest, doch het resultaat is, dat in den polder nu elk ko nijn als een big weg moet, en anders is het niet te krijgen. Ik dank U inmiddels voor de verleende plaatsruimte, Hoogachtend, D. J. KORTMAN, Konijnenkeurmeester R. v. B., Brakkeveldweg 176, Den Helder. DE ZONDAGSZIEKTE. Het Hervormd weekblad der Gereformeerde kerk geeft een opsomming van de symptonen der ,£ondagsziekte", zooals men die in Zuid- Afrika heeft waargenomen: ,£ondagssiekte ia 'n krankheid wat net voorkom bij kerkbede. 1. De verskynsele verskil, maar die ziekte be lemmer nie die eetlus nie. s'. Dit hou nooit langer aan as H uur nie. 3. 'n Dokter word nooit geroep nie. 4- Dit kom verbasend baie voor en eis elk jaar duisende slagtoffers. Die aanval kom skielik elke Sondag; geen ver- skynsel word Saterdagaand openbaar nie; dia pas jent slaap goed envoel gesond as hij wak ker word; hij eet 'n stijve brekfis (ontbijt), maar omtrent kerktijd kom die aanval en duur voort totdat die morgendiens verbij is. Dan voel die pasjent beter en eet 'n stywe dinner. In die namiddag voel die pasjent baie beter en hij ia in staat om 'n wandeling te maak en die Sunday Times te lees; hij 'eet 'n stijwe aand- maal, maar omtrent kerktijd krij hij weer een aanval en blij thuis. Hij word Maandagmorre verfris wakker en is in staat om werktoe te gaan en hij bespeur geen teekens van die siekta vóór die volgende Sondag niet." FEESTDAGEN IN DEN OOSTMARK. In den Oostmark worden voor den duur ra?» den oorlog de feestdagen Drie koningen, Pe trus en Paulus, Maria hemelvaart, Allerheili gen en Maria ontvangenis niet meer als wette lijk vastgestelde feestdagen beschouwd. Da Roomsch-katholieke bisschoppen in den Oost mark hebben diensvolgens ook kerkelijk deza feestdagen voor den duur van den oorlog op geheven, met de bepaling, dat de liturgische viering zal plaats hebben op den volgenden Zondag. KERKEN OP DEN BALKAN. De Grieksch Orthodoxe kerk heeft zich tot de andere Orthodoxe kerken op den Balkan gewend met het verzoek om „moreelen steun". Het eerste antwoord op dit verzoek was dat ran de Bulgaarsche synode. De kerkleiding te Sofia herinnert er aan, dat de Grieksche Ortho doxe kerk steeds de Bulgaarsche nationale kerk heeft beschouwd als een schismatieke beweging". De Bulgaarsche synode neemt der halve het Grieksche verzoek voor kennisgeving aan. KAGAWA. De bekende Japansche evangelist Kagawa heeft Tokio verlaten om zich op een eiland in de Japansche zee te wijden aan de verpleging van tuberculoselijders. DE PREEKTRANT. In zijn ,jZeeuwsch-Vlaamsche brieven" in de GereformeerdeZeeuwsche kerkbode schrijft ds. A. B. W. M. Kok hetvolgende: Natuurlijk wil ik niet naar den ouden tijd terug met zijn overdreven deftigheid, hoogdravendheid en onwaarachtigheidLaat de preek maar gehou den worden in de taal van de twintigste eeuw. Laat de preek maar kort en zakelijk zijn. Vroeger hadden de predikanten soms niet den moed „amen" te zeggen zoodra als hun preek feitelijk uit was. Negentig procent der dominees zoo klaagde iemand seuren, als ze hun onderwerp behandeld hebben, nog een poos na, blijkbaar om de IV2 uur of zeven kwartier vol te krijgen". Ook verlang ik niet terug naar den preek toon. In dit opzicht vooral valt sterke verbete ring te constateeren. Er wordt natuurlijk ge sproken. Het onnatuurlijk „gezalf" van vroeger hoort men weinig meer (althans in onze kerk). De prediker leeft meer met zijn heele persoon lijkheid in. hetgeen hij zegt. Gelukkig geldt voor onzen tijd minder het veelzins ware woord van een theoloog; „Overal hoort men de men schen spreken: in de rechtzaal, het parlement Het Kerst-nummer van „De Wandelaar". Bij de uitgever A. G. Schoonderbeek te Laren N.-H. verscheen het Kerst-nummer van „De Wandelaar", geïllustreerd maandblad, gewijd aan natuurstudie, natuurbescherming, heemschut, geologie, folklore, buitenleven en toerisme onder leiding van A. V. Fey. De fijne teekening van A. Beeftink, ter grootte van een geheele bladzijde, waarmee het Winternummer ons al dadelijk aangenaam verrast, heeft een echt wintersch tafereeltje: Roeken in de sneeuw tot onderwerp. Het bijbehoorende artikel, genaamd Het zwarte eskader vertelt' over den harden dob ber, dien de bende zwartrokken heeft, als de winter bijzonder streng is. Het chapiter steenzettingen heeft Dr. A. C. de Koek in de vorige aflevering al aangeroerd. Thans gaat hij hier verder op in en maakt het ons aannemelijk, dat de veronderstelling, dat dergelijke bouwwerken behalve als grafmonu ment eveneens als zonnetempel gediend heb ben, alleszins gerechtvaardigd is. Vervolgens ontvangt Slot Assumburg ons binnen zijn gastvrije muren, terwijl buiten de Zuidwester raast en tiert, waarna wij ons hart ophalen aan romantiek en fantasie, die de uitbundige viering van het midwinterfes tijn onder leiding van b urchtheer-herberg- vader Geert Dils volop te genieten geeft. De twee volgende bijdragen, getiteld: Win ter in de stad en buiten door T. Tieleman Jr. en Onze vogels in den winter door H. F. Wieg man sluiten zich wonderlijk goed bij elkaar aan. Het eerstgenoemde verhaalt van den nood onder de watervogels tijdens aanhoudende vorst, het tweede laat ons zien, hoe wij dien nood met eenvoudige middelen en weinig moeite kunnen lenigen. De korte wandeling verleent plaats aan ge- noegelijke stukjes, van toepassing op de da gen tusschen Sint Nicolaas en Kerst, en dit ongewoon omvangrijke en fraai verluchte win ternummer komt als een zonnestraal in een donkeren tijd. „DE MAJOOR" NEEMT AFSCHEID. Dezer dagen nam in het Kantongerecht de brigade-commandant van de Rijksveld wacht in Den Helder, majoor W. van Twuyver, afscheid van superieuren en collega's. Op de foto ziet men, 'van 1. n. r„ den kantonrechter Mr. Arn. Veldman, inspecteur Ver- meyden van de Rijksveldwacht te Amsterdam, majoor Van Twuyver, de adj.-inspect. der Rijksveldwacht Stienstra en de griffier bij het Kantongerecht, Mr. van Ravensteyn. (Foto Verbey.) (Erby vermelden„Voor Winterhulp Nederland").

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1941 | | pagina 5