Angst voor N1PPER EN PELLE Het granaatappelsap "akKERÏJGS bureaucratie Radioprogramma Overheids - organisatie FEUILLETON Duitsch weermachtHericht Italiaansch weerirachthericht Als wij rondom ons heen overal de ver- nieuwingsgedachten zien baanbreken, past het een ieder zich te bezinnen, in hoeverre hijzelf en zijn omgeving daarbij betrokken is, of dient betrokken te zijn. Wij dienen hierbij echter onze objectiviteit te bewaren om te voorkomen, dat wij- slechts gaan ver nieuwen óm te vernieuwen zonder meer, terwijl wij anderzijds een open oog moeten hebben voor de noodzakelijke vernieuwin gen, die wij uit plichtsbesef zooveel moge lijk moeten helpen bevorderen. Bezien wij nu de overheids-administratie in al haar geledingen op deze wijze, dan zullen wij er ongetwijfeld een uitgebreid vernieuwingsobject aantreffen. Hier is ver nieuwing niet alleen nuttig, maar zelfs noodzakelijk. Wij betreden hierbij geenszins een onbe kend terrein, integendeel reeds verschil lende jaren is er ernstig gepoogd het over- heids-apparaat te vereenvoudigen, maar telkens weer stuitte men op een bijna zieke- lijken angst voor het nieuwe en eigendun kelijke behoudzucht van het oude. In dit licht is het begrijpelijk, echter niet goed te praten, dat een groot aantal jonge ren onder de ambtenaren vaak pró of con tra en helaas meestal het laatste de nieuwe gedachte waren- Velen hebben zich zoo doende geen re kenschap gegeven van het bestaan en den omvang van dit probleem en ook de groote stroom van vakkundige periodieken, die maandelijks of wekelijks met copy moesten worden gevuld, zijn vaak zoo onaantrekke lijk geworden, dat zij veelal ongelezen wer den ter zijde gelegd,met als gevolg, dat de kennis der administratieve problemen steeds .vervaagde en men steeds meer zijn toevlucht ging nemen tot cliché-werk. Ook de opleiding der toekomstige gemeen te-ambtenaren, die vrijwel geheel geschiedt in de vrije avonduren, zoowel van docent als leerling, heeft niet nagelaten het gebruik der clichés te helpen bevorderen. Als volontair en een toekomstig ge meente-ambtenaar is verplicht zulks twee jaren te zijn alvorens hij tot het vakexamen wordt toegelaten is zijn functie te defi- nieeren als onbezoldigd typist en eenmaal in het bezit van zijn diploma mist hij veel al de- noodige practische ervaring om op eigen compas te zeilen, aangenomen, dat hem hiertoe de gelegenheid zou worden ge geven. Nuttelooze arbeid ontneemt den lust tot werken. Vandaar dat vele lagere ambtena ren/die evengoed als de andere een deel van het groote administratieve raderwerk zijn, door hun gebrek aan interesse een aan merkelijke vertraging in het geheel teweeg brengen. De overheidsadministratie bestaat uit een zeer groot aantal administratieve instellin gen, die echter onderling het zoozeer nood zakelijke verband missen of, voorzoover zij door eenig wettelijk' voorschrift op elkaar zijn aangewezen, veelal organisatorisch niet voldoende op elkaar zijn ingesteld om een harmonisch geheel te vormen. Wij beschikken over een zeer omvangrijk overheldsorkest met ontelbare concertmees ters en executanten. Alleen de dirigent, zonder wiens leiding het haast onmogelijk is, eenig concertstuk met succes te vertol ken, ontbreekt. Eenheid van leiding en coördinatie op dit gebied is dringend nood zakelijk. In groote lijnen bestaat nog steeds de overheidsorganisatie zooals deze door Thor- becke in 1848 was ontworpen. Bij den aan- en uitbouw echter heeft niet steeds het har monisch geheel voor oogen gestaan. Wij zien thans vele nadien ontstane instellin gen volkomen zelfstandig zonder rekening te houden met de mogelijke en nuttige coör dinatie met bestaande en nauw bij hun werksfeer betrokken administraties ruim- dcw\ Wiel ÏÏL. DM 10. U zult er een dokter b(j moeten hebben, zei hij. Maar het lijkt me beter dat ik U eerst naar huis breng. Ze zat voor zich uit te staren. Een dokter heb ik heusch niet noodig, antwoordde ze. Een warm bad zal me wel weer heelemaal op knappen. Denkt U? Nu, U weet het waarschijnlijk zelf het beste. Wat is er van Uw paard ge worden Dat zal wel napr zijn stal gedraafd zijn, veronderstelde Diana. En daarna: Het is heelemaal niet noodig dat U me thuis brengt, ik kan best loopen. Praat geen nonsens! was alles, wat Weston hierop antwoordde. Hij stond een pooslang op haar neer te zien en er was iets. wat wist Diana niet, dat haar zich in zijn nabijheid heel klein deed gevoelen. En zijn buitensporige lengte was daar niet de oorzaak van, dat wist ze heel zeker. Ik praat geen nonsens, zei ze stug. Ik weet best wat ik zeg. Als ik eerst maar even tijd heb om wat op adem te komen, ben ik weer heelemaal in orde. Zo, denkt U? vroeg hij weer. En na een oogenblik, plotseling: Waarom bent U dan eigenlijk hier gekomen, als het niet was om hulp te vragen? Diana bleef ln het vuur staren. Ze durfde niet opzien; ze voelde zich in het nauw ge dreven. Ik kwam hier niet om hulp te vragen, zei ze eindelijk botweg. Waarvoor dan? vroeg Weston. Ze aarzelde ze veelde hoe haar moed haar ging begeven, maar ze wist zich tot antwoor den te dwingen. Ik kwam hier natuurlijk om... wel, om te doen wat ik gedaan heb. Oh! was alles, wat; Weston hierop zei. 15. Xlpper en Pelle doen waardevolle ontdekkingen. 1. „Kijk eens, Pelle, het gat in de muur gre.-st precies aan een gat in de oude eik! 2. „Dat moeten we eens nader onderzoeken, dat ls zeker een nooduitgang!" 3. Van buiten is niets verdachts te zien. 4. „Heb je ooit zo iets gezien, hier is binnen in de boom een ladder." 18. Op bet spoor. 1. In de holle boom leidt de ladder verder naar beneden door een gat in de grond. 2. „Dat ljjken wel mollen, ze hebben me daar een tunnel door de aarde gegraven; die komt zeker bij de rivier uit. 3. „Hier, Pelle, daar is de hoed van Krullekop, die inbrekers hebben hem dus hierlangs weggebracht". schoots de gelegenheid bieden voor het ont staan en bevorderen van een cha^s op ad ministratief gebied. Ook vele oude instellin gen hebben zich echter zelfstandig weten te maken en dragen er zoo niet toe bij het ad ministratief terrein overzichtelijk te doen zijn. Wat de toekomst nog voor maatregelen van overheidswege zal brengen is niet be kend. Hoevele en welke deze zullen zijn komt er ook niet op aan, mits zij slechts worden uitgevoerd in organisch verband en niet zooals veelal voorheen door honderd en een verschillende instanties op honderd en een verschillende manieren, die dikwijls nog zeer uiteenloopen. Spreekt het niet voor zichzelf, dat in on ze taal de woorden „bureaucratie" en „amb tenarij" burjrerrecht hebben verkregen? Hebben wij ons ooit rekenschap gegeven van de diepere oorzaken van den geweldi gen achterstand der overheidsorganisatie bij het normale bedrijfsleven ei) bankwezen? Heeft niet het „zooveel hoofden zooveel zinnen" in hooge mate zijn stempel gedrukt op de overheidsorganisatie? Beschouwde de overheid zich niet te'veel als monopoliehoudster en dus zonder eeni- ge concurrentie? Geenszins is het dan ook te ve.rwondccen dat De Nederlandsche Unie, die streeft naar een nieuwe Nederlandsche saamhoorig- heid, gezamenlijk opgebouwd door stoeren arbeid en op Nederlandsche wijze, onder het nieuwe ook verstaat een opheffing van de ambtenarij en de bureaucratie. Thans echter is het niet de tijd een alge- heele reorganisatie op dit gebied te beplei ten, gezien de vele staatkundige problemen, die hiermede nauw verhonden zijn. Aan hen op wie de taak rust, straks in de vernieuw de overheids-organisatie leiding te geven, past het echter, zich bewust te voelen van de groote verantwoordelijkheid, die zij in deze hebben te dragen voor vaderland en volk. Hiermede is echter niet gezegd dat ook nu geen land meer braak ligt voor deze verbe tering. Laat ook thafis hierin iedereen van hoog tot laag zich zijn plaats waardig too- nen. Hangerig,koorts?NU oppassenl Neem dadelijk een" AKKERTJE" en vanavond nog een. Ondei de wol. Morgen géén Griep I BRITSCHE BOMMEN OP ONS LAND. Officieel wordt medegedeeld, dat in den nacht van Donderdag op Vrijdag slechts één Engelsch vliegtuig boven ons land heeft ge vlogen. Vier brisantbommen, welke werden afgeworpen, kwamen in het open veld te recht zonder schade aan te richten. LAWINE. In de nabijheid van Albertville ln de Fransche Alpen is een 30 M. lange brug door een reusachtige snecuwlaw.ine volkomen vernield. Tusschen Ugine en tlumet is even eens een groote grondlawine van 800 kub. meter neergekomen, waardoor een belang rijke verkeersweg over verscheidene hon derden meters volkomen werd bedolven. MICHAEL DANKT ANTONESCU. Koning Michael heeft den leider van den staat, minister-president generaal Antones- cu, een telegram gezonden van den volgen den inhoud; „Gij hebt u verdienstelijk ge maakt jegens het vaderland door het orde en rust te hergeven.Bij de vorming der nieuwe regeling geef ik uitdrukking aan mijn volledige bewondering en mijn ver trouwen. Leve Roemenië!" STRATEGISCHE DOELEN ROND LONDEN BESTOOKT. Aanval op Duitsch kustgebied. Ilct opperbevel der weermacht deelt me de: Bij gewapende verkenning boven dc Brit- sche eilanden heeft de luchtmacht industri cele bedrijven aan de Oostkust van Midden- Engclund alsmede in het Zuid-Oosten van Engeland aangevallen. Verdragend geschut van het leger be schoot militaire doelen in Z. O. Engeland. Sterke formaties gevechtsvliegtuigen heb ben in den, nacht van 29 op 30 Januari stra tegische doelen rond Londen met brisant- en brandbommen bestookt. De vijand wierp in denzetfden nacht in het N. VV. Duitsche kustgebied op twee plaatsen bommen, die uitsluitend woonwij ken, waaronder een arbeidskamp, troffen. Verscheidene burgers werden gedood of gewond. De aangerichte materieele schade is onbelangrijk. Het in het weermachtsbe- riciit van gisteren als vermist opgegeven Duitsche .gevechtsvliegtuig is intusscheii te ruggekeerd. SLECHT WEER AAN HET GR1EKSCHE FRONT. Aanval der Australiërs afgesla gen. Het 237ste communiqué van het Italiaan- sche hoofdkwartier luidt: Aan het Grieksche front werden de krijgs verriohtingen door slecht weer belemmerd Bij een levendige bedrijvigheid van pa trouilles hebben wij gevangenen gemaakt en wapeiis veroverd. In Cyrenaica levendige bedrijvigheid van artillerie, patrouilles en snelle afdeelingen die door onze luchtmacht actief gesteund werden. In Oost Afrika zijn aan het noordelijke front Australische afdeelingen afgeslagen. Een plaats, die zij bereikt hadden, werd opnieuw bezet. Gevangenen en wapens vie len ons in handen. In drie verschillende sectoren aan het zuidelijke front hebben wij vijandelijke colonnes aangevallen en op de vlucht gedreven. Onze luchtformaties heb ben vijandelijke gemotoriseerde strijdmidde len, troepen en stellingen energiek gebom bardeerd. De Britsche luchtmacht ftceft eenige on zer luchtbases aangevallen en lichte schade toegebracht. "Een vijandelijk jachtvliegtuig is neergeschoten. ZATERDAG 1 FEBRUARI 1941. Hilversum I. 415 m. Nederlandsch Programma K.R.O. 8.00 Wij beginnen den dag. 8.30 Nieuwsberichten A.N.P. 8.45 Gramofoonmuziek. 9.30 Nederlandsch koorconcert (opn.). 10.00 Gramofoonmuziek. 10.3C Nederlandsen Kamei orkest (opn.). 11.30 Godsdienstig halfuurtje, 12.00 Gramofoonmuziek. 12.15 Rococo-octet (opn.). 12.45 Nieuws- en economische berichten ANP. 1.00 Gramofoonmuziek. 1.15 Musiquette (opn.). 1.45 Zang met begeleiding door het Rojter- damsch Philharir.onisch orkest 'opn.). Hij bukte zich en gooide een versch hout blok op het vuur. Zenuwachtig keek ze naar hem, niet weten de wat van hem te denken. Na enkele oogen- blikken sprak ze opnieuw en haar stem beefde lichtelijk. Vergeefsch trachtte ze er een uit- dagenden klank aan te geven. U had het vandaag over bewijsmateriaal morgen kunt u nog meer vinden. Ik heb Uw ijzerdraad doorgeknipt en de 9chaar heb ik achtergelaten, evenals mijn zadeltasch. Als ik niet '"H)r dien schop van mijn paard in die ellendige greppel van U terecht was gekomen zou ik het daarbij wel gelaten hebben. Maar nu... ze begon te hakkelen nu heb ik met mfln zweep Uw ruit kapot gemaakt, om dat omdat ik vond dat U dat verdiende en omdat ik U zoo haatte! En toen, geheel onverwacht, liet haar zelf- beheersching haar in den steek en ze barstte los in een tranenvloed, die haarzelf verbaasde. Ze sloeg haar handen voor ttaar gezicht en snikte het uit. En het was niet alleen om de pijn en om de emoties van dien dag, dat ze zoo huilde, ook en meer nog om het'leed, dat haar, nu ruim twee weken geleden, was aan gedaan maar dat wist ze zelf niet. Langzamerhand bedaarde het heftige snik ken. Ze schokte nog wat na. bleef daarna een pooslang heel stil zitten. En toen voelde zq iets zachts èn warms tegen haar benen en, door haar tranen heen kijkende, zag ze twee oogen in een grooten, gerimpelden kop, die haar droefgeestig aanstaarden. Het was Bruno, de buldog; waarmee ze al eens eerder kennis had gemaakt en die nu probeerde haar te troosten. Hij legde een poot op haar knie en bleef haar vragend aankijken, alsof hij de oorzaak van haar verdriet wilde weten. Impulsief legde ze een bevende hand op den kop van het dier, Het nestelde zich nog wat dichter tegen haar aan en bleef haar maar aanstaren met eer. blik vol deelneming, die tegelijkertijd iets vaderlijk^ had. Onwillekeurig moest Diana lachen. Wat een zottin ben ik, vind je ook niet, c iden jongen? Als antwoord legde Bruno zgn kop op haar schoot en zacht aaide ze zijn vel. Ze keek oir zicb been en zag dat ze met dei. hond alleen ui de kamer was. Met echt vrouwelijke nieuws gierigheid nam ze haar omgeving in zich op. Echt een kamer van een man. vond ze, heele maal niet gezellig En zoo somber, en romme lig! In een hoek lag een sportblad,» dat daar neergevallen was toen Weston het kleed van net tafeltje had getrokken. C-elukkig was de pijn heel wat minder dar kleed onder haar arm gaf haar heerigk steun. Ze was beschaamd over haar zwakh»id Wat zou hij haar nu verachten! En ze tta.1 Juist gewild dat hij haar zou haten! Laar hoorde ze buiten op het grind een autr a-d.nk.-mer, en even later ging de deur open en trai Weston binnen. Hij keek alsof er niets was voorgevallen. Ik heb de auto vast oorgereden, zei hij. Maar er is heelemaal geen haast. Hier, drink eerst nog eens wat. Hij hield haar het glas voor, maar Diana schudde afwerend haar hoofd. Nee dank U, zei ze, ik wil niets meer drinken. En wat die auto betrof, die kunt U heusch wel weer ln de garage zetten, want ik kan werkelijk best naar huis loopen. Hij gaf hierop geen antwoord en daaruit be greep ze dat hij haar tegenwerpingen wenschte te negeeren. Langzaam kwam ze overeind. Hij bood niet aan haar te helpen en daar stond ze nu, niet al te vast op haar beenen en met gescheurde en bemodderde kleeren. Ik zie er niet al te fraai uit! zei ze rtiet iets van de oude spot in den toon van haar stem. Hier, neemt U dit maar terug! Ze reikte hem het tafelklee over, maar in- plaats van het weer te leggen waar het hoorde hailde hij een flink touw uit zijn zak en bond het zonder verdere plichtplegingen onder haar arm vast. Zoo, laat dat daar maar zitten, zei hg. U zult dan het schokken van de auto min der voelen. Ze maakte geen tegenwerpingen, beseffende dr.t het toch nutteloos zou zijn en na enkele oogenblikken zei ze hakkelend: Dank voor alles. Dat raam zal ik U terugbetalen. Daarmee kunt u wachten totdat ik U de rekening zend, zei hij ironisch. Ze kleurde en beet op haar lip. Hij maakte dat ze zich belachelijk voelde en nietig, Kom laten we maar gaan, was alles wat ze zei. Hij hield de deur voor haar open en Bruno sprong opgewonden het eerst naar buiten. Maai hij werd door zijn baas teruggeroepen en naar zijn plaats gestuurd. Diana trachtte rechtop te loopen, maar ze voelde zich nog vreemd duizelig en £rg on vast. Tot haar misnoegen legde hij rijn arm om haar heen en steunde liaar zoo. Ik ben heusch weer heelemaal in orde, zei ze afwerend. Hierop kreeg ze geen antwoord en Weston leidde haar kalm naar buiten en hielp haar voorzicht'g met instappen. Hij stopte een reis deken in haar rug en stapte daarna zelf in. Langzaam reden ze de donkere laan af, véél t* langzaam naar Diana's zin. Ze had hem we! willen vragen wat sncUer te rijden, maar ze zag er van a. wetende dat hij een man was, die handelde naar eigen goeddunken, zonder zich daarbij aan den wensch of de opinie van anderen te storen. Het zwijgen lag zwaar 2.00 Voor jong Nederland. 3.00 Onze Zaterdagmiddag. 5.15 Nieuws-, economisch- en beursberichte* ANP. 5.30 Reportage. 6.00 Gramofoonmuziek. 6.15 „Wat in Nederland verscheen", causerie, 6.30 Overpeinzing met muzikale omlijsting. 6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek. 7.00 Vragen van den dag ANP. 7.15 Gramofoonmuziek (7.307.45 Berichten Engelsch). 8.00 Nieuwsberichten ANP. 8.15 „De Nederlandsche ambachtskunst", vraaggesprek. 8.30 Berichten (Engelsch). 8.45 KRO-Symphonie-orkest, KRO-koor en solist. 9.30 Gramofoonmuziek. 9.40 Wij sluiten den dag. 9.45 Engelsche berichten ANP. 10.00 Nieuwsberichten ANP en sluiting. Hilversum II. 301.5 m. VARA. 8.00 Gramofoonmuziek (Om 8.30 Nieuws» berichten ANP). 10.00 VPRO: Morgenwijding. 10.20 Voor de kinderen. 12.00 Berichten. 12.15 Esmaralda en soliste 12.30 VARA» Almanak). 12.45 Nieuws- en economische berichten ANP 1.00 Sylvia-Amusementsorkest én solist. 1.45 „Een en ander over ratten en ratten» bestrijding", lezing. 2.00 Gramofoonmuziek. 3.00 Tuinbouwhalfuurtje. 3.30 Luisterparade. 4.20 Residentieorkest. 5.00 VPRO: „De Bijbel als boek", lezing. 5.15 Nieuws-, economische- en beursberichten ANP. 5.30 Gramofoonmuziek. 6.00 „Van Staat en Maatschappij", lezing.' 6.15 Gramofoonmuziek. 6.42 VARA-Almanak. 6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek. 7.007.15 Groningsch praatje ANP en sluiting. tusschen hen. Hij zat achter het stuur, ontoe- schietelgk, zijn aandacht, naai het scheen, ge heel op den weg geconcentreerd. Ze had er geen idee van wat er in zijn hersens omging. Toen ze door de bekken v.aren, vermeerderde hij, tot Diana's groote opluchting, zijn vaart. De hoofdstraat van Tarford was op dit uur van den dag practisch verlaten. Toen ze het postkantooi passeerden, sprak Weston plotse ling, zoodat Diana er van schrok. „Uw hond is hoop ik weer heelemaal in orde „Oh ja, hem mankeert niets meer," ant woordde ze verbaasd. Hierna zwee° h,„ weer en bleef dit doen tot voor Ca.-vis Hall. Nog vóór haar metgezel was uitgestapt, wilde ze. het portier openen, maar hij hield haar tegen. „Laat mjj dat doen!" zei hg au toritair. „Nu ik toch eenmaal hier ben, kan ik U net zoo goed helpen. U krijgt anders erger pijn". „W at een nonsens!" protesteerdè ze. „Ik ben alweer heelemaal opgeknapt en over een paar uur ga ik naar het bal van de Jacht club". Ze wist dat dit bravour was en dat hg dat begrepen had, bleek uit zjjn antwoord. „Ik wensch U veel plezier," zei hg lakoniek. „A-aar in. ieder geval zal ik U nu toch helpen." Hg' opende het portier voor haar en onder- s eunde haar ,.,j het opgaan van de stoep treden. Ze verzette zich maar niet langer, hg was haar toch de taas, lat had ze nu wel be grepen. En eigenlijk was ze heel blij met zijn hulp, zonder welke ze onmogelijk de ouder- wetsch-hooge stoep op had kunr-n komen. Toen ze voor de deur stonden, zei ze- Bel met! Die deur is overdag a'.tijd open. Ik denk dat U wel met oinnen zul' willen komen en met mijn stiefvader kennis maken „Nee, dank U," rei hij Diana dacht dat hij nu vel gaan zou, maar Weef nog staan e,. ze wachtte wat hij nog te zeggen zou nebben. Hier, op eigen terrein voelde /e zich beter t»o-on terrein, xt teöen hem opg^ewassen. Na enkele ogenblikken zei hij: I k wüU toch nog* wel eens ontmoeten Aia"na u 1 (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1941 | | pagina 6