Angst voor
N1PPER EN PELLE
Het
granaatappelsap
"akKERÏJGS
bureaucratie
Radioprogramma
Overheids - organisatie
FEUILLETON
Duitsch weermachtHericht
Italiaansch weerirachthericht
Als wij rondom ons heen overal de ver-
nieuwingsgedachten zien baanbreken, past
het een ieder zich te bezinnen, in hoeverre
hijzelf en zijn omgeving daarbij betrokken
is, of dient betrokken te zijn. Wij dienen
hierbij echter onze objectiviteit te bewaren
om te voorkomen, dat wij- slechts gaan ver
nieuwen óm te vernieuwen zonder meer,
terwijl wij anderzijds een open oog moeten
hebben voor de noodzakelijke vernieuwin
gen, die wij uit plichtsbesef zooveel moge
lijk moeten helpen bevorderen.
Bezien wij nu de overheids-administratie
in al haar geledingen op deze wijze, dan
zullen wij er ongetwijfeld een uitgebreid
vernieuwingsobject aantreffen. Hier is ver
nieuwing niet alleen nuttig, maar zelfs
noodzakelijk.
Wij betreden hierbij geenszins een onbe
kend terrein, integendeel reeds verschil
lende jaren is er ernstig gepoogd het over-
heids-apparaat te vereenvoudigen, maar
telkens weer stuitte men op een bijna zieke-
lijken angst voor het nieuwe en eigendun
kelijke behoudzucht van het oude.
In dit licht is het begrijpelijk, echter niet
goed te praten, dat een groot aantal jonge
ren onder de ambtenaren vaak pró of con
tra en helaas meestal het laatste de
nieuwe gedachte waren-
Velen hebben zich zoo doende geen re
kenschap gegeven van het bestaan en den
omvang van dit probleem en ook de groote
stroom van vakkundige periodieken, die
maandelijks of wekelijks met copy moesten
worden gevuld, zijn vaak zoo onaantrekke
lijk geworden, dat zij veelal ongelezen wer
den ter zijde gelegd,met als gevolg, dat de
kennis der administratieve problemen steeds
.vervaagde en men steeds meer zijn toevlucht
ging nemen tot cliché-werk.
Ook de opleiding der toekomstige gemeen
te-ambtenaren, die vrijwel geheel geschiedt
in de vrije avonduren, zoowel van docent
als leerling, heeft niet nagelaten het gebruik
der clichés te helpen bevorderen.
Als volontair en een toekomstig ge
meente-ambtenaar is verplicht zulks twee
jaren te zijn alvorens hij tot het vakexamen
wordt toegelaten is zijn functie te defi-
nieeren als onbezoldigd typist en eenmaal
in het bezit van zijn diploma mist hij veel
al de- noodige practische ervaring om op
eigen compas te zeilen, aangenomen, dat
hem hiertoe de gelegenheid zou worden ge
geven.
Nuttelooze arbeid ontneemt den lust tot
werken. Vandaar dat vele lagere ambtena
ren/die evengoed als de andere een deel
van het groote administratieve raderwerk
zijn, door hun gebrek aan interesse een aan
merkelijke vertraging in het geheel teweeg
brengen.
De overheidsadministratie bestaat uit een
zeer groot aantal administratieve instellin
gen, die echter onderling het zoozeer nood
zakelijke verband missen of, voorzoover zij
door eenig wettelijk' voorschrift op elkaar
zijn aangewezen, veelal organisatorisch niet
voldoende op elkaar zijn ingesteld om een
harmonisch geheel te vormen.
Wij beschikken over een zeer omvangrijk
overheldsorkest met ontelbare concertmees
ters en executanten. Alleen de dirigent,
zonder wiens leiding het haast onmogelijk
is, eenig concertstuk met succes te vertol
ken, ontbreekt. Eenheid van leiding en
coördinatie op dit gebied is dringend nood
zakelijk.
In groote lijnen bestaat nog steeds de
overheidsorganisatie zooals deze door Thor-
becke in 1848 was ontworpen. Bij den aan-
en uitbouw echter heeft niet steeds het har
monisch geheel voor oogen gestaan. Wij
zien thans vele nadien ontstane instellin
gen volkomen zelfstandig zonder rekening
te houden met de mogelijke en nuttige coör
dinatie met bestaande en nauw bij hun
werksfeer betrokken administraties ruim-
dcw\ Wiel ÏÏL. DM
10.
U zult er een dokter b(j moeten hebben,
zei hij. Maar het lijkt me beter dat ik U
eerst naar huis breng.
Ze zat voor zich uit te staren. Een dokter
heb ik heusch niet noodig, antwoordde ze.
Een warm bad zal me wel weer heelemaal op
knappen.
Denkt U? Nu, U weet het waarschijnlijk
zelf het beste. Wat is er van Uw paard ge
worden
Dat zal wel napr zijn stal gedraafd zijn,
veronderstelde Diana. En daarna: Het is
heelemaal niet noodig dat U me thuis brengt,
ik kan best loopen.
Praat geen nonsens! was alles, wat
Weston hierop antwoordde.
Hij stond een pooslang op haar neer te zien
en er was iets. wat wist Diana niet, dat haar
zich in zijn nabijheid heel klein deed gevoelen.
En zijn buitensporige lengte was daar niet
de oorzaak van, dat wist ze heel zeker.
Ik praat geen nonsens, zei ze stug. Ik
weet best wat ik zeg. Als ik eerst maar even
tijd heb om wat op adem te komen, ben ik
weer heelemaal in orde.
Zo, denkt U? vroeg hij weer. En na een
oogenblik, plotseling: Waarom bent U dan
eigenlijk hier gekomen, als het niet was om
hulp te vragen?
Diana bleef ln het vuur staren. Ze durfde
niet opzien; ze voelde zich in het nauw ge
dreven.
Ik kwam hier niet om hulp te vragen,
zei ze eindelijk botweg.
Waarvoor dan? vroeg Weston.
Ze aarzelde ze veelde hoe haar moed haar
ging begeven, maar ze wist zich tot antwoor
den te dwingen.
Ik kwam hier natuurlijk om... wel, om te
doen wat ik gedaan heb.
Oh! was alles, wat; Weston hierop zei.
15. Xlpper en Pelle doen
waardevolle ontdekkingen.
1. „Kijk eens, Pelle, het gat
in de muur gre.-st precies
aan een gat in de oude eik!
2. „Dat moeten we eens nader
onderzoeken, dat ls zeker
een nooduitgang!"
3. Van buiten is niets verdachts
te zien.
4. „Heb je ooit zo iets gezien,
hier is binnen in de boom
een ladder."
18.
Op bet spoor.
1. In de holle boom leidt de
ladder verder naar beneden
door een gat in de grond.
2. „Dat ljjken wel mollen, ze
hebben me daar een tunnel door
de aarde gegraven; die komt
zeker bij de rivier uit.
3. „Hier, Pelle, daar is de hoed
van Krullekop, die inbrekers
hebben hem dus hierlangs
weggebracht".
schoots de gelegenheid bieden voor het ont
staan en bevorderen van een cha^s op ad
ministratief gebied. Ook vele oude instellin
gen hebben zich echter zelfstandig weten te
maken en dragen er zoo niet toe bij het ad
ministratief terrein overzichtelijk te doen
zijn.
Wat de toekomst nog voor maatregelen
van overheidswege zal brengen is niet be
kend. Hoevele en welke deze zullen zijn
komt er ook niet op aan, mits zij slechts
worden uitgevoerd in organisch verband en
niet zooals veelal voorheen door honderd en
een verschillende instanties op honderd en
een verschillende manieren, die dikwijls nog
zeer uiteenloopen.
Spreekt het niet voor zichzelf, dat in on
ze taal de woorden „bureaucratie" en „amb
tenarij" burjrerrecht hebben verkregen?
Hebben wij ons ooit rekenschap gegeven
van de diepere oorzaken van den geweldi
gen achterstand der overheidsorganisatie bij
het normale bedrijfsleven ei) bankwezen?
Heeft niet het „zooveel hoofden zooveel
zinnen" in hooge mate zijn stempel gedrukt
op de overheidsorganisatie?
Beschouwde de overheid zich niet te'veel
als monopoliehoudster en dus zonder eeni-
ge concurrentie?
Geenszins is het dan ook te ve.rwondccen
dat De Nederlandsche Unie, die streeft
naar een nieuwe Nederlandsche saamhoorig-
heid, gezamenlijk opgebouwd door stoeren
arbeid en op Nederlandsche wijze, onder
het nieuwe ook verstaat een opheffing van
de ambtenarij en de bureaucratie.
Thans echter is het niet de tijd een alge-
heele reorganisatie op dit gebied te beplei
ten, gezien de vele staatkundige problemen,
die hiermede nauw verhonden zijn. Aan hen
op wie de taak rust, straks in de vernieuw
de overheids-organisatie leiding te geven,
past het echter, zich bewust te voelen van
de groote verantwoordelijkheid, die zij in
deze hebben te dragen voor vaderland en
volk.
Hiermede is echter niet gezegd dat ook nu
geen land meer braak ligt voor deze verbe
tering. Laat ook thafis hierin iedereen van
hoog tot laag zich zijn plaats waardig too-
nen.
Hangerig,koorts?NU oppassenl
Neem dadelijk een" AKKERTJE"
en vanavond nog een. Ondei
de wol. Morgen géén Griep I
BRITSCHE BOMMEN OP ONS LAND.
Officieel wordt medegedeeld, dat in den
nacht van Donderdag op Vrijdag slechts één
Engelsch vliegtuig boven ons land heeft ge
vlogen. Vier brisantbommen, welke werden
afgeworpen, kwamen in het open veld te
recht zonder schade aan te richten.
LAWINE.
In de nabijheid van Albertville ln de
Fransche Alpen is een 30 M. lange brug door
een reusachtige snecuwlaw.ine volkomen
vernield. Tusschen Ugine en tlumet is even
eens een groote grondlawine van 800 kub.
meter neergekomen, waardoor een belang
rijke verkeersweg over verscheidene hon
derden meters volkomen werd bedolven.
MICHAEL DANKT ANTONESCU.
Koning Michael heeft den leider van den
staat, minister-president generaal Antones-
cu, een telegram gezonden van den volgen
den inhoud; „Gij hebt u verdienstelijk ge
maakt jegens het vaderland door het orde
en rust te hergeven.Bij de vorming der
nieuwe regeling geef ik uitdrukking aan
mijn volledige bewondering en mijn ver
trouwen. Leve Roemenië!"
STRATEGISCHE DOELEN ROND LONDEN
BESTOOKT.
Aanval op Duitsch kustgebied.
Ilct opperbevel der weermacht deelt me
de:
Bij gewapende verkenning boven dc Brit-
sche eilanden heeft de luchtmacht industri
cele bedrijven aan de Oostkust van Midden-
Engclund alsmede in het Zuid-Oosten van
Engeland aangevallen.
Verdragend geschut van het leger be
schoot militaire doelen in Z. O. Engeland.
Sterke formaties gevechtsvliegtuigen heb
ben in den, nacht van 29 op 30 Januari stra
tegische doelen rond Londen met brisant-
en brandbommen bestookt.
De vijand wierp in denzetfden nacht in
het N. VV. Duitsche kustgebied op twee
plaatsen bommen, die uitsluitend woonwij
ken, waaronder een arbeidskamp, troffen.
Verscheidene burgers werden gedood of
gewond. De aangerichte materieele schade
is onbelangrijk. Het in het weermachtsbe-
riciit van gisteren als vermist opgegeven
Duitsche .gevechtsvliegtuig is intusscheii te
ruggekeerd.
SLECHT WEER AAN HET GR1EKSCHE
FRONT.
Aanval der Australiërs afgesla
gen.
Het 237ste communiqué van het Italiaan-
sche hoofdkwartier luidt:
Aan het Grieksche front werden de krijgs
verriohtingen door slecht weer belemmerd
Bij een levendige bedrijvigheid van pa
trouilles hebben wij gevangenen gemaakt
en wapeiis veroverd.
In Cyrenaica levendige bedrijvigheid van
artillerie, patrouilles en snelle afdeelingen
die door onze luchtmacht actief gesteund
werden.
In Oost Afrika zijn aan het noordelijke
front Australische afdeelingen afgeslagen.
Een plaats, die zij bereikt hadden, werd
opnieuw bezet. Gevangenen en wapens vie
len ons in handen. In drie verschillende
sectoren aan het zuidelijke front hebben wij
vijandelijke colonnes aangevallen en op de
vlucht gedreven. Onze luchtformaties heb
ben vijandelijke gemotoriseerde strijdmidde
len, troepen en stellingen energiek gebom
bardeerd.
De Britsche luchtmacht ftceft eenige on
zer luchtbases aangevallen en lichte schade
toegebracht. "Een vijandelijk jachtvliegtuig
is neergeschoten.
ZATERDAG 1 FEBRUARI 1941.
Hilversum I. 415 m.
Nederlandsch Programma K.R.O.
8.00 Wij beginnen den dag.
8.30 Nieuwsberichten A.N.P.
8.45 Gramofoonmuziek.
9.30 Nederlandsch koorconcert (opn.).
10.00 Gramofoonmuziek.
10.3C Nederlandsen Kamei orkest (opn.).
11.30 Godsdienstig halfuurtje,
12.00 Gramofoonmuziek.
12.15 Rococo-octet (opn.).
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP.
1.00 Gramofoonmuziek.
1.15 Musiquette (opn.).
1.45 Zang met begeleiding door het Rojter-
damsch Philharir.onisch orkest 'opn.).
Hij bukte zich en gooide een versch hout
blok op het vuur.
Zenuwachtig keek ze naar hem, niet weten
de wat van hem te denken. Na enkele oogen-
blikken sprak ze opnieuw en haar stem beefde
lichtelijk. Vergeefsch trachtte ze er een uit-
dagenden klank aan te geven.
U had het vandaag over bewijsmateriaal
morgen kunt u nog meer vinden. Ik heb Uw
ijzerdraad doorgeknipt en de 9chaar heb ik
achtergelaten, evenals mijn zadeltasch. Als ik
niet '"H)r dien schop van mijn paard in die
ellendige greppel van U terecht was gekomen
zou ik het daarbij wel gelaten hebben. Maar
nu... ze begon te hakkelen nu heb ik
met mfln zweep Uw ruit kapot gemaakt, om
dat omdat ik vond dat U dat verdiende
en omdat ik U zoo haatte!
En toen, geheel onverwacht, liet haar zelf-
beheersching haar in den steek en ze barstte
los in een tranenvloed, die haarzelf verbaasde.
Ze sloeg haar handen voor ttaar gezicht en
snikte het uit. En het was niet alleen om de
pijn en om de emoties van dien dag, dat ze
zoo huilde, ook en meer nog om het'leed, dat
haar, nu ruim twee weken geleden, was aan
gedaan maar dat wist ze zelf niet.
Langzamerhand bedaarde het heftige snik
ken. Ze schokte nog wat na. bleef daarna een
pooslang heel stil zitten. En toen voelde zq
iets zachts èn warms tegen haar benen en, door
haar tranen heen kijkende, zag ze twee oogen
in een grooten, gerimpelden kop, die haar
droefgeestig aanstaarden. Het was Bruno,
de buldog; waarmee ze al eens eerder kennis
had gemaakt en die nu probeerde haar te
troosten. Hij legde een poot op haar knie en
bleef haar vragend aankijken, alsof hij de
oorzaak van haar verdriet wilde weten.
Impulsief legde ze een bevende hand op den
kop van het dier,
Het nestelde zich nog wat dichter tegen
haar aan en bleef haar maar aanstaren met
eer. blik vol deelneming, die tegelijkertijd iets
vaderlijk^ had. Onwillekeurig moest Diana
lachen.
Wat een zottin ben ik, vind je ook niet,
c iden jongen?
Als antwoord legde Bruno zgn kop op haar
schoot en zacht aaide ze zijn vel. Ze keek oir
zicb been en zag dat ze met dei. hond alleen
ui de kamer was. Met echt vrouwelijke nieuws
gierigheid nam ze haar omgeving in zich op.
Echt een kamer van een man. vond ze, heele
maal niet gezellig En zoo somber, en romme
lig! In een hoek lag een sportblad,» dat daar
neergevallen was toen Weston het kleed van
net tafeltje had getrokken.
C-elukkig was de pijn heel wat minder
dar kleed onder haar arm gaf haar heerigk
steun. Ze was beschaamd over haar zwakh»id
Wat zou hij haar nu verachten! En ze tta.1
Juist gewild dat hij haar zou haten!
Laar hoorde ze buiten op het grind een autr
a-d.nk.-mer, en even later ging de deur open en
trai Weston binnen. Hij keek alsof er niets
was voorgevallen.
Ik heb de auto vast oorgereden, zei hij.
Maar er is heelemaal geen haast. Hier,
drink eerst nog eens wat.
Hij hield haar het glas voor, maar Diana
schudde afwerend haar hoofd.
Nee dank U, zei ze, ik wil niets meer
drinken. En wat die auto betrof, die kunt U
heusch wel weer ln de garage zetten, want
ik kan werkelijk best naar huis loopen.
Hij gaf hierop geen antwoord en daaruit be
greep ze dat hij haar tegenwerpingen wenschte
te negeeren. Langzaam kwam ze overeind.
Hij bood niet aan haar te helpen en daar stond
ze nu, niet al te vast op haar beenen en met
gescheurde en bemodderde kleeren.
Ik zie er niet al te fraai uit! zei ze rtiet
iets van de oude spot in den toon van haar
stem. Hier, neemt U dit maar terug!
Ze reikte hem het tafelklee over, maar in-
plaats van het weer te leggen waar het hoorde
hailde hij een flink touw uit zijn zak en bond
het zonder verdere plichtplegingen onder haar
arm vast.
Zoo, laat dat daar maar zitten, zei hg.
U zult dan het schokken van de auto min
der voelen.
Ze maakte geen tegenwerpingen, beseffende
dr.t het toch nutteloos zou zijn en na enkele
oogenblikken zei ze hakkelend: Dank voor
alles. Dat raam zal ik U terugbetalen.
Daarmee kunt u wachten totdat ik U de
rekening zend, zei hij ironisch.
Ze kleurde en beet op haar lip. Hij maakte
dat ze zich belachelijk voelde en nietig, Kom
laten we maar gaan, was alles wat ze zei.
Hij hield de deur voor haar open en Bruno
sprong opgewonden het eerst naar buiten.
Maai hij werd door zijn baas teruggeroepen en
naar zijn plaats gestuurd.
Diana trachtte rechtop te loopen, maar ze
voelde zich nog vreemd duizelig en £rg on
vast. Tot haar misnoegen legde hij rijn arm
om haar heen en steunde liaar zoo.
Ik ben heusch weer heelemaal in orde, zei
ze afwerend.
Hierop kreeg ze geen antwoord en Weston
leidde haar kalm naar buiten en hielp haar
voorzicht'g met instappen. Hij stopte een reis
deken in haar rug en stapte daarna zelf in.
Langzaam reden ze de donkere laan af, véél
t* langzaam naar Diana's zin. Ze had hem
we! willen vragen wat sncUer te rijden, maar
ze zag er van a. wetende dat hij een man
was, die handelde naar eigen goeddunken,
zonder zich daarbij aan den wensch of de opinie
van anderen te storen. Het zwijgen lag zwaar
2.00 Voor jong Nederland.
3.00 Onze Zaterdagmiddag.
5.15 Nieuws-, economisch- en beursberichte*
ANP.
5.30 Reportage.
6.00 Gramofoonmuziek.
6.15 „Wat in Nederland verscheen", causerie,
6.30 Overpeinzing met muzikale omlijsting.
6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek.
7.00 Vragen van den dag ANP.
7.15 Gramofoonmuziek (7.307.45 Berichten
Engelsch).
8.00 Nieuwsberichten ANP.
8.15 „De Nederlandsche ambachtskunst",
vraaggesprek.
8.30 Berichten (Engelsch).
8.45 KRO-Symphonie-orkest, KRO-koor en
solist.
9.30 Gramofoonmuziek.
9.40 Wij sluiten den dag.
9.45 Engelsche berichten ANP.
10.00 Nieuwsberichten ANP en sluiting.
Hilversum II. 301.5 m.
VARA.
8.00 Gramofoonmuziek (Om 8.30 Nieuws»
berichten ANP).
10.00 VPRO: Morgenwijding.
10.20 Voor de kinderen.
12.00 Berichten.
12.15 Esmaralda en soliste 12.30 VARA»
Almanak).
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP
1.00 Sylvia-Amusementsorkest én solist.
1.45 „Een en ander over ratten en ratten»
bestrijding", lezing.
2.00 Gramofoonmuziek.
3.00 Tuinbouwhalfuurtje.
3.30 Luisterparade.
4.20 Residentieorkest.
5.00 VPRO: „De Bijbel als boek", lezing.
5.15 Nieuws-, economische- en beursberichten
ANP.
5.30 Gramofoonmuziek.
6.00 „Van Staat en Maatschappij", lezing.'
6.15 Gramofoonmuziek.
6.42 VARA-Almanak.
6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek.
7.007.15 Groningsch praatje ANP en
sluiting.
tusschen hen. Hij zat achter het stuur, ontoe-
schietelgk, zijn aandacht, naai het scheen, ge
heel op den weg geconcentreerd. Ze had er
geen idee van wat er in zijn hersens omging.
Toen ze door de bekken v.aren, vermeerderde
hij, tot Diana's groote opluchting, zijn vaart.
De hoofdstraat van Tarford was op dit uur
van den dag practisch verlaten. Toen ze het
postkantooi passeerden, sprak Weston plotse
ling, zoodat Diana er van schrok.
„Uw hond is hoop ik weer heelemaal in
orde
„Oh ja, hem mankeert niets meer," ant
woordde ze verbaasd.
Hierna zwee° h,„ weer en bleef dit doen tot
voor Ca.-vis Hall.
Nog vóór haar metgezel was uitgestapt,
wilde ze. het portier openen, maar hij hield
haar tegen. „Laat mjj dat doen!" zei hg au
toritair. „Nu ik toch eenmaal hier ben, kan
ik U net zoo goed helpen. U krijgt anders
erger pijn".
„W at een nonsens!" protesteerdè ze. „Ik
ben alweer heelemaal opgeknapt en over een
paar uur ga ik naar het bal van de Jacht
club".
Ze wist dat dit bravour was en dat hg dat
begrepen had, bleek uit zjjn antwoord.
„Ik wensch U veel plezier," zei hg lakoniek.
„A-aar in. ieder geval zal ik U nu toch helpen."
Hg' opende het portier voor haar en onder-
s eunde haar ,.,j het opgaan van de stoep
treden. Ze verzette zich maar niet langer, hg
was haar toch de taas, lat had ze nu wel be
grepen. En eigenlijk was ze heel blij met zijn
hulp, zonder welke ze onmogelijk de ouder-
wetsch-hooge stoep op had kunr-n komen.
Toen ze voor de deur stonden, zei ze- Bel
met! Die deur is overdag a'.tijd open. Ik denk
dat U wel met oinnen zul' willen komen en
met mijn stiefvader kennis maken
„Nee, dank U," rei hij
Diana dacht dat hij nu vel gaan zou, maar
Weef nog staan e,. ze wachtte wat hij nog
te zeggen zou nebben. Hier, op eigen terrein
voelde /e zich beter t»o-on terrein,
xt teöen hem opg^ewassen.
Na enkele ogenblikken zei hij: I k wüU
toch nog* wel eens ontmoeten Aia"na u 1
(Wordt vervolgd.)