De stad bij nacht Ingezonden MadötiLeurnó, ïlieuuPi uit Ua& Vandaag voor 50 jaar Distributie-nieuws Ostt&o-iten Donderdag 13 Februari 1941 Tweede Blad De weekkaarten en de verhooging van de spoortarieven Gemeente huurt lokalen van OJCK* en P*P» WINTERHUU#NEDERLAND is de girorekening van den Gemeen te-ontvanger* Stort hierop Uw gavenvoor „Winterhulp". Burgerlijke Stand van Den Helder Visscherij „Happy Days.. voor winkeliers zijn geen Meer dan 1700 slachtoffers De verhooging van de spoortarieven be- teekent voor de Heldersche geëvaeueer- den een nieuwen aanslag op hun porte- monnaie. We mogen in het algemeen over „de spoor" niet klagen, maar in dezen tyd, nu vele menschen in Den Helder gebukt gaan onder groote financitele zorgen, Is de verhooging, met een kwartje zelfs, een extra zorg meer. Er zfln pl.m. 1750 stad- genooten, die op een weekkaart reizen. Velen komen een of tweemaal per week, velen reizen op een vierdaagsche. De dag retourtjes zullen wel verminderen nu de prijzen van de spoorwegen met 1 Maart niet onbelangrijk stijgen. Hieronder geven we een opsomming van het aantal weekkaarten, dat voor de verschillende plaatsen in de omgeving, tot Alkmaar wordt uitgegeven, de tegenwoordige prijzen en de nieuwe prijzen. Deze zijn niet officieel, doch men kan verwachten, dat ze zoo zullen worden. Week kaarten Koegras 25 0.90 wordt 1.05 Breezand 300 1.10 1.30 Anna Paulowna 450 1.45 1.70 Oudesluis 100 1.80 2.10 Schagen 550 2.45 - 2.85 Noordscharwoude 100 3.45 4.— Alkmaar 210 4.65 5.40 Sinds 1 Januari 1941 is het verplicht om aan de leerlingen der openbare en bijzondere scho len voor gewoon-, uitgebreid- en buitengewoon lager onderwijs onderricht te doen geven in de lichamelijke opvoeding. Door het Rijkscollege voor de lichamelijke opvoeding zijn daarvoor richtlijnen ontworpen, waaraan de toenmalige secretaris-generaal, waarnemend hoofd van het departement van onderwijs, kunsten en wetenschappen, goedkeuring heeft gehecht. Voor de openbare scholen was het vak lichame lijke opvoeding reeds in het leerplan opge nomen, doch tot een werkelijk onderricht kwam het, tengevolge van de zeer groote klassen, dikwijls niet. Er bestond n.1. een regeling, dat, indien het aantal leerlingen, dat tegelijk on derricht in lichamelijke oefening zou moeten ontvangen, grooter was dan 40, dit onderricht aan die leerlingen niet zou worden gegeven. Aan enkele bijzondere scholen werd meer genoemd onderricht in het geheel niet gege ven. Aan de overigen geschiedde dit wel, doch Voor deze moest, evenals voor de openbare scholen, uitbreiding van het aantal uren plaats hebben. Teneinde een zoo goed mogelijke verdeeling van de te geven lessen in de lichamelijke op voeding over de in de gemeente aanwezige gymnastieklokalen te verkrijgen, hebben B. en W. zich tot de besturen der bijzondere scholen in deze gemeente gewend met de vraag, of het in de bedoeling lag door de leerlingen van die scholen gebruik te doen maken van de ge meentelijke terreinen en gebouwen. Met uit zondering van het bestuur der R.K. meisjes school voor het geven van onderricht in lichamelijke opvoeding aan deze school wordt gebruik gemaakt van een leegstaand lokaal van het eigen schoolgebouw hebben de schoolbesturen B. en W. medegedeeld, dat zij van de gemeentelijke terreinen en gebouwen gaarne gebruik wenschten te maken. Nadat B. en W. over deze aangelegenheid nog in verbinding hadden gesteld met de amb telijke personeelsvergadering, bleek het col lege bij de verdere uitwerking van de plannen, dat het om aan elke school het vereischte aan tal uren te kunnen geven noodig was om over vijf gymnastieklokalen de beschikking te heb ben. Daarbij was er dan tevens rekening mede gehouden, dat ook voor het gemeentelijk lyceum en de bijzondere kweekschool voor onderwijzers essende noodige uren moesten worden vrijgehouden. De gemeente beschikte, nu het schoolgebouw aan de Hoofdgracht, met het daarbij behoorende gymnastieklokaal, tijdelijk bezet is, slechts over drie zoodanige lokalen, t.w. aan de Molenstraat (u.l.o.-school), aan de Hector Treubstraat (school voor b.l.o.) en aan den Brakkeveldweg (school Tuindorp). B. en W. zijn daarom in onderhandeling ge treden met de besturen der gymnastiekver- eenigingen O.K.K. en P.P. over de vraag, of en tegen welken prijs de aan deze vereenigin- gen in eigendom toebehoorende gymnastiek lokalen aan de gemeente in huur zouden kun nen worden afgestaan en tot overeenstemming gekomen, voor wat betreft het lokaal van O.K.K. aan de Weezenstraat tegen een huur prijs van 25.per week en dat van P.P. aan de Hoogstraat tegen een huurprijs van 20. per week, de kosten van verwarming en schoonhouden voor beiden inbegrepen. Daar een andere oplossing, welke minder geld van de gemeente zal vragen, niet was te vinden zijn B. en W., in afwachting van de door B. en W. te nemen beslissing, op de gedane aanbiedingen ingegaan. Op grond van een en ander stellen B. en W. den Raad voor te besluiten tot het huren van bovenbedoelde lokalen tegen de hiervoren ge noemde huurprijzen en hem te machtigen tot het aangaan van de noodige huurovereen komsten. De jubileerende administrateur van de Centrale Boekhouding der Gemeentebedrijven, de heer J. Stoll, tusschen echtgenoote en dochter. (Erby vermelden: „Voor Winterhulp Nederland"). 11 Februari 1940. ONDERTROUWD: B. J. F. Coesel en J. Smit; C. Krijgsman en H. W. Wilders. OVERLEDEN: M. Hocque, weduwe van F. Tuithof, 67 jaar; J. Smit, echtgenoote van L. van Eis, 46 jaar. 12 Februari 1940. BEVALLEN: F. K. I. A. Post—Krampe, z. (Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie. Niet geplaatste stukken worden niet teruggezonden.) DANK VAN DE NED. VER. TOT BESCH. VAN DIEREN. Afd Den Helder. Het bestuur der afdeeling Den Helder van de Ned. Ver. tot Besch. van Dieren is met groote dankbaarheid vervuld, voor de velen in en buiten de stad, die door hun hulp bij het verstrekken van het voedsel aan de dieren en hun steun door het zenden van geld als an derszins hebben geholpen en nog helpen, het leed aan deze wel zeer onschuldige oorlogs slachtoffers toegebracht, te helpen verzachten. Maar tevens ook voor het hoofdbestuur der vereeniging, voor de positieve hulp, door het meermalen zenden van een harer inspecteurs e voor de belangrijke kwantums kattenbrood. De medewerking en steun der Redactie van ons Maandblad bij het altijd bereidwillig plaatsen van verzoeken en oproepen aan haar abonnees en belangstellende lezers heeft even zeer onze groote waardeering en dank. Tevens mogen en zullen wij ook niet vergeten de Redactie der Heldersche Courant, die door het meermalen belangloos plaatsen van aan sporingen aan bezitters van huisdieren dezen te verzorgen en niet te laten zwerven en haar stimuleerende woor-en im hulp te geven aan de vele vogels, die het in dezen tijd zoo zv-aar te verduren hebben, zoozeer heeft geholpen, hierbij onzen welgemeenden dank te betuigen. Namens het Bestuur der Afd.: H. L. KONING, secr. OPBRENGST COLLECTE. De vorige week gehouden lijstcollecte, welke voor „Winterhulp Nederland" werd gehouden, heeft ruim 206.opgebracht. Een bedrag van 500.is verdeeld en een even groot bedrag zal spoedig worden verdeeld. Voorloopig komen 100 gezinnen voor ondersteuning in aanmerking. WEER THUIS. De Noordzeevisschers, die sinds begin Januari aan de Noordzeekust hebben vertoefd zijn voor enkele dagen weer thuis gekomen. In een groote autobus werd de tocht over het IJssel- meer gemaakt. De mannen hoopten vandaag weer te vertrekken. Allen waren tevreden over de behaalde resultaten. HET IJS AAN HET KRUIEN BIJ URK. Het ijs bij Urk, is weer aan het kruien ge gaan. Een 20-tal rijstwerkers, die op 7 km in een keet op den dijk UrkKampen woon achtig waren, moesten naar Urk vluchten om het veege lijf te redden, daar de keet door het kruiende ijs in elkaar werd gedrukt. Op den dijk Urk—Lemmer is zelfs het kruiende ijs meters hoog gekomen, zoodat dit een belem mering voor de postauto en het verkeer kan worden. Inmiddels is de Directie der Zuider zeewerken krachtig aan het werk gegaan om voor het sluitingsgat zakken zand te leggen, welke moeten dienen, dat het sterke ijs, het sluitingsgat niet weer zal openen, waardoor het water den polder kan binnendringen. BURGERLIJKE STAND. GEBOREN: Jannetje, dochter van Hendrik Buter en Aaltje Barends; Teunis, zoon van Jan Visser en Elizabeth Hoekstra. Urk, 10 Februari. Door 20 vaa.rtüigen werd j.1. Zaterdag aan den gemeentelijken V'^chafslag met staan- netten onder het ijs aangevoerd: 146 pond snoekbaars, van 5 tot 16 pond per vaartuig, prys 90 tot 92 ct.; 38 pond ba'ars, 39 tot 40 ct. en 20 pond voorn, 19 tot 20 ct. alles per pond. De vorige week waren de vangsten op snoekbaars op de voormalige Zuiderzee met staannetten minder dan dit voorheen het ge val was. Met staannetten onder het ijs is veelal de plaats waar gevischt wordt te klein om op den duur bevredigende vangsten te geven. Ir de meeste gevallen is deze visscherij toch maar kustvisscherij. Deze categorie visschers brachten per etmaal al niet hooger vangsten aan de markt dan tot 6 pond per kustvisschers met staannetten onder het ijs. De prijs van de Snoekbaars bleef zeer hoog, dit ook mede in verband met de verminderde vangsten. Gemiddeld was deze 90 ct. per pond. De enkelen welke ve 'der afvischten hadd vangsten .ot 20 'pond per vaartuig. De weekresultaten van de kustvisschers varieerden maar tot 10.— per vaartuig. Van de grootere vaartuigen ten hoogste tot 25.per vaartuig. Wel is de algemeene gedachte, dat, zoo gauw als het ijs weer uit de zee is verdwenen, de vangsten op snoek baars aanm rkelijk zullen gaan toenemen. Met de verdiensten van onze groote vloot op de Noordzee was het veel beter gesteld. Met matige vangsten zeer hooge prijzen, zoo werden door onze visschers van hooge tot zeer hooge weekbesommingen geboekt. Van de Waddenzeevisschers waren deze van 600 tot 740 gulden per motorvaartuig. Van de kustvisschers voor Scheveningen van 1000 tot 1790 per vaartuig. De sardijnvisscherij nam nog meer in beteekenis toe. De vorige week (3 tot en met 8 Februari) werd door 5 tot 20 vaartuigen per dag aan den gemeentelijken vischafslag met staan netten onder het ijs aangevoerd: 387 pond snoekbaars, prijs 88 tot 92 ct.; 190 pond baars, 38 tot 41 ct. en 50 pond Voorn, 12 tot 22 ct. alles per pond. Door 6 vaartuigen werd heden aan den Ge meentelijken Vischafslag alhier aangevoerd: 34 pond snoekbaars, van 410 pond per vaar tuig, prijs 9395 ct.15 pond baars, 4142 ct, en 25 pond voorn, 2021 ct. Alles per pond. UoncUien wt hel Vliegend Blaadje Zeeridders lief en leed. De heer Beukenkamp, Burgemeester dezer gemeente, had j.l. Zondagavond een eigen aardige taak te vervullen. Hij ontving namelijk dien avond ten Raadhuize de schippers en de verdere bemanning van de alhier gestation- neerde reddingsvaartuigen, teneinde hun op nieuw mede te deelen, en te verzekeren, dat de kloeke daad van de redding der equipage van het op 13 Janudri in de Noorder gronden gestrande stoomschip „Elstow" ook buiten deze gemeente werd opgemerkt en gewaar deerd. De Burgemeester had dezer dagen door tus- schenkomst van den heer J. J. Voorwijk, sigaren-fabrikant te Amsterdam, van een Amsterdamsche dame ontvangen 600 sigaren en 25 ponden tabak, om die onder de beman ningen der reddingboot te verdeelen. Uit de begeleidende missive van den heer Voorwijk kon de Burgemeester aan de moedige redders mededeelen, dat de schenkster van dit rook- materieel „als rechtgeaarde Nederlandsche vrouw, den heldenmoed onzer wakkere zeerob ben bewondert". Weldra had ieder der mannen het hem toe komend aandeel in het geschenk ontvangen en keerde men naar huis, om deze blijken van hulde in rook te doen opgaan. J. L. Zondagnacht hebben aan boord van het stoomschip „Elstow", als wrak op de Noorder- haaks zittende, ongeregeldheden plaatsgehad. Texelaars hebben van een tijdelijk onbeheerden toestand gebruik gemaakt om katoen te los sen, hetgeen later aankomende contractanten wilden beletten. Thans is een wacht aan boord geplaatst, die bij mogelijk gevaar van voldoen de reddingsmiddelen is voorzien. Schetsen uit t Buitenveld Serie II. Gisteren kregen we bezoek. Gerrit, onze neef Gerrit, die we eens in het jaar plegen te ontmoeten, is gekomen en heeft in een anderhalf uur lang relaas z'n nood geklaagd. Het was een bitter verhaal, verteld door een verbitterd mensch. Verbit terd over dezen tijd, verbitterd over de onge makken, die hem als Helderling beschoren zijn en tenslotte verbitterd over de ervarin gen, die hij moest opdoen in zijn nieuwe tyde- lijke home in Barsingerhorn, alwaar hij nu alweer sedert 4 maanden verblijft. Ik heb Gerrit een sigaar gegeven uit het doosje, waarin de „hamster-sigaren" zitten en waar uit ik alléén geef op Zon- en Feestdagen en dan nog maar uitsluitend aan de meest goede der goede bekenden. Wij hebben ons voor het raam neergezet en toen stak Gerrit van wal. Ik kreeg het verhaal van zijn lijdensweg te hooren. Een verhaal zoo droef, zoo aangrij pend van menschelijke pech en misère, dat het waard is aan de vergetelheid ontrukt te worden. In korte trekken kwam het hierop neer: Toert Gerrit, diens gade en de drie knapen (6, .7 en 9 lente's tellend) in October intrek genomen hadden in „Huize Happy Days" was het aanvankelijk een toestand ge weest, die men het beste kan vergelijken met de bekende rozegeur en maneschijn. Helaas... het bleek alras, dat deze toestand voorbe schikt was niet bestendigd te blijven, want binnen enkele weken begon de ellende. De schoonmoeder van den boer wilde, als naar gewoonte, ook dit jaar den winter bg haar dochter doorbrengen en waar Gerrit en aan hang de kamer geannexeerd hadden kon dat niet doorgaan. Het kwam neer op een ulti matum. Gerrit moest naar een ander huis om zien en zoo spoedig mogelijk verkassen. De boer, dien we anonymiteitshalve Zuurmans zullen heeten, deelde hem dit mede op een wijze, die niet mis te verstaan was. Gerrit ging zoeken. Hij doorkruiste het •Buitenveld van Noord naar Zuid, daarna van Oost naar West en vervolgens weer van Zuid naar Noord en zoo maar door. Hij vroeg zijn vrienden en familieleden naar adressen, maar waar hij kwam, Gerrit stootte z'n neus. Iedere week tweemaal informeerde Zuur mans naar de vordering, die Gerrit gemaakt had. En iedere maal moest de laatste hem op pijnlijke wijze teleurstellen. Zuurmans en vrouw namen dit tenslotte niet langer en schakelden wer op een andere methode. Met allerhande kleine stekelighe den, treiterijtjes, plagerijtjes, hindernissen, poogde de man de kust voor de schoonmoeder vrij te maken. Aanvankelijk bracht een en ander heftige botsingen mee, speciaal tus schen Gerrit en Zuurmans. Later gaf de eer ste het maar op begrijpende, dat hij tegen, een berg van onwil en onverzettelijkheid streed. Zuurmans echter was onvermoeibaar in het steeds weer uitdenken van nieuwe pla gerijen en hoopte nog steeds dat z'n gast en bgbehooren dit bestaan moede zouden wor den en uit louter wanhoop zouden vertrekken. Eén ding hield Gerrit, vrouw en kinderen dan ook maar tegen en dat was de angst voor Nieuwediep. Voor geen millioen wilde I.ei.a (aldus haar eigen woorden) terug en dus moest er een oplossing, hoe dan ook, gezocht worden. Een oplossing, die ik Gerrit helaas niet ge ven kon, omdat ik niet over een evacuanten- woningbureau beschik en ik noch voor me zelf, noch voor iemand anders, ook al ware dat m'r. bloed-eigen moeder, een woongele genheid in den polder zou weten op te schar relen. En zoo besloot ik tot iets anders. Ik be sloot persoonlijk eens met Zuurmans te gaan praten. Van praten komt praten, zegt ten slotte het spreekwoord en wie weet of er, als men de zaken tactisch behandelde, alsnog geen modus te vinden zou zijn, welke ertoe leidde, dat de vrede geteekend werd. En zoo toog ik, toen ik wist, dat neef en familie niet aanwezig waren, naar „Happy Days" en arriveerde by Zuurmans. Het was opmerkelijk, dat Zuurmans ei* vol strekt anders uitzag dan het beeld, dat ik uit Gerrit's verklaringen opgemaakt had. Hij bleek althans beleefd en beschaafd te zijn, kortom, een vent, waarmee, op het eerste ge zicht tenminste, wel te praten zou zijn. Er werd gepraat. En Zuurmans sloeg, ik moet het eerlijk toegeven, spijkers met kop pen. Hij vertelde me of ik wel wist, dat Ger rit één middag op zoek was geweest, dat hij daarna gezegd had, dat hij, Zuurmans, zelf maar op snor moest gaan als hg van 'm ver lost wilde zijn, dat hij, Zuurmans, tenslotte ook rekening moest houden met z'n schoon moeder (die van zessen klaar bleek en haar op de tanden had). Dat Gerrit, daar kwam het op neer, zijn verzoek praktisch volkomen genegeerd en gesaboteerd had. Of ik wel wist, dat Gerrit en vrouw twee maanden lang zijn brandstof gebruikt hadden en dat hg nu zelf zonder zat, terwijl Gerrit deed of z'n neus bloedde. Of ik wist, dat de twee oud ste jongens eerst z'n aardbeientuintje, daarna z'n bloemenperkje (de trots van de familie) en tenslotte de brongasinstallatie grondig vernield hadden (en dat vader Gerrit daar van gezegd had, dat kinderen kinderen zgn en dat je iets van hen door de vingers moest zien). Of ik wist, dat Gerrit zich reeds van den eersten dag af de oude leunstoel van Zuur mans vrouw toegeëigend had en die niet meer wilde afstaan en dat de vrouw dus nu op een „rechte" stoel moest zitten, hetgeen met haar rheumatiek meermalen een folte ring was. Of ik wist, dat de jongens tot 's avonds 11 uur herrie en gijn maakten en dat Gerrit hen niet verbood. Of ik wist, dat... Enfin, er volgde nog een tiental argumenten, waaruit wel bleek, dat Gerrit ook zoo „lek ker" niet. was en dat hij zich ten mijnent beter voorgedaan had, dan hij in werkelijk heid was. Dat alles hoorde ik in „Happy Days" en het verdroot my, dat Gerrit een loot in m'n familie was. Hetgeen ik hem prompt op z'n boterham gegeven heb, de vorige week. En ik heb hem gezegd, dat hij zich schamen moest me zoo'n eenzijdig en gekleurd verhaal op den mouw te spelden. En ook, dat hij nu eens inderdaad op zoek moest gaan naar een ander onder komen, want dat het in „Happy Days" toch voor eeuwig verprutst was. Gerrit luisterde met gebogen hoofd. En gaf toe, dat er wel eenige waarheid had gescho len in Zuurmans woorden. En dat hij zou gaan zoeken. Zie lezer, een voorbeeld van het leven uit het Buitenveld, zooals er tientallen voorbeel den te noemen zgn. Dat is jammer. Jammer, dat de menschen, ook n u nog. zoo vaak onverdraagzaam zijn. Niets van elkander kunnen velen en elkaar het leven zuur maken. Jammermen zou denken, dat men iets geleerd had. Dat de maanden, die achter ons liggen, een goede leerschool geweest waren voor meer begrip van elkanders nooden, meer begrip voor eikaars moeilykheden. Jammer... nu blijkt, dat er dikwijls niets geleerd blijkt te zijn en alles vergeten. Jammer, dat ook in het Buitenveld de kleine menschelijke ondeugden en plagerijen voortduren. Van beide zijden. Wonderlijke wereld...— wonderlijke men schen Na den korten dag komt de avond. Hij komt met lange, ritsende slagschaduwen: met plekken grijs en zwart op de muren van de huizen. Hg komt met het sterker zich af lijnen van blokken huizen en boomen tegen den blauw-zwarten avondhemel. De groote uittocht van iederen dag is lang voorbg; de trein met menschen, die om veilig te slapen het polderland verkozen. Een stille stad bleef, in den vallenden avond, eenzaam achter. Ergens rookt een schoorsteen. Een nerveuze rooksliert kartelt tegen het hemelblauw. Een paar wandelaars loopen over de grach ten; levendig is het alleen in het centrum; hier rumoert jeugd, hier klatert een lachen uit jonge monden. Hier breekt de levenslust en levenshonger door de ban van triestheid, waar in een ontvolkte stad gevangen wordt gehou den in den avond. In de buitenwijken: gesloten vensters; ven sters met planken er voor gespijkerd. Hier verstierf het leven; achter deze ramen ver dween de koesterende intimiteit van een ge zin, van honderdvan duizend gezinnen. Hier rijen zich de leege kamers van de leege huizen. Hier heerscht de eenzaamheid van vroegen avond tot laten morgen. Dan schuift de hemelpoort dicht en is de avond nacht geworden. Vreemde stad. Vreemder dan wij haar ooit gekend hebben. Zwart-blauw en hoog weet men den hemel. Daarin staan honderdduizend sterren te lich ten. Iedere ster is een grootheid, een heelal misschien. Net als onze eigen makrokoskos, die ook een schamel lichtpunt is het onmeet bare van de eeuwigheid. Sombere stad. Daar zijn geen lichten en daar zijn geen menschen. Een enkel politieman beent voorbij. Een levend-geworden schaduw, die nauwelijks gestalte krijgt in den nacht, en die terstond weer verzwolgen wordt. Maar lang nog hoort men de stap na-klinken. De wind zingt in de kale boomtoppen en schudt de takken, die nog zonder bldren zijn. De wind zucht om de huizen en blaast kil bij de straathoeken. Een enkel mensch gaat voor bij. Onzichtbaar in de duisternis, die peilloos is. Vanuit een café lawaait muziek: flarden klank, brokstukken melodie dringen door naar buiten. Een paar schorre stemmen zingen mee met de afgezaagde deun. Als de deur open- gestooten wordt gaapt plotseling een zee van helder licht naar buiten, met dieper naar bin nen een blauw-grijze substantie, die zich golr vend van boven naar beneden en van "beneden naar boven beweegt. Een rookhol, gevuld met menschen en muziek en schuivelende voeten. Dan valt het gordijn en heerscht de duister nis opnieuw. Stille straten, lange straten zonder verkeer, zonder menschen. Ingebouwd in die huizen de portieken. En in enkele dier portieken schim men. Bloeit hier de liefdeT Welke beloften worden hier gedaan voor nu en later .f Men weet het niet. Het wordt heel stil in de stad. Ergens gromt een hond in zijn slaap en ergens anders gaan een paar katten uit op amoureus avontuur. Het water in de grachten ligt te blinkeren en te glanzen onder de maan, die hoog aan den hemel staat, bijna vol. Als een stalen spiegel is het grachtwater. Lichte damp schuift er in yle warreling over. Van verre naderen twee helle oogen. Felle lichtschichten in de duisternis. Een auto, gesloten en donker, raast voorbtf. Waarheen f Dan neemt opnieuw de duisternis bezit van de stad. Alleen de maan glijdt, mild en mysterievol, langs den nachthemel. Hotels, Café's en Restaurants Op Vrijdag 14 Februari a.s. kunnen de instellingen voornoemd de volgende bon nen brj den distributiedienst Inwisselen tegen toewijzingen t.w.: Boter: bonnen 28 en 03 op opplakvellen MD. 18. i Kaas: bonnen 19, 32, 45, 58 op opplak vellen MD. 18. Vleesch: bonnen 01 op opplakvellen MD. 268. Eventueel rantsoenbonnen op oppakvel- len MD. 18 in te leveren. De bonnen moeten in veelvouden van 9 stuks Ingeleverd worden. AdaeAtentLeh^en U krijgt het geld met rente op rente terug

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1941 | | pagina 5