De uitkomsten Het granaatappelsap N1PPER EN PELLE visscherij in 1940 Inbraak verijdeld door politieagenten Wieringen van de FEUILLETON daoA, ÜJktl ÏÏL SXtU VOOR 1941 GEMATIGD OPTIMISME GERECHTVAARDIGD. Met een totale opbrengst over 1940 van f 394.559.16 van de aan den af slag te Den Oever verhandelde vlseh. beweegt het cijfer van de uit komsten der visscherij zich weer omstreeks dat van de beate jaren vlak na de afsluiting. In ieder ge val is deze opbrengst beduidend meer dan die van de laatste jaren, zonder dat van beteekenend groote- re aanvoeren kan worden gespro ken. De factoren welke de opbrengst in zoo groote mate hebben gestimu leerd hebben we reeds omstandig uiteengezet. De groote beteekenis van de visscherii voor onze gemeen te. juist in dezen tijd. zal intusechen ieder duidelijk zijn gewórden. DE AANVOER IN 1940. HARING. Jarenlang bepaalde de ha ringvangst het welslagen van het vischsei- zoen. Thans wordt reeds eenlge jaren geen haring meer gevangen. In 1940 werd I8V2 tal aangevoerd. Deze visscherij is dus ge heel evrdwenen. BOT. Onmiddellijk nadat in Maart de zee ijsvrij was geworden werd met de vangst op bot een aanvang gemaakt. Een 3040 tal schepen nam hieraan met afwisselend succes en als steeds met AprilMei en Aug. September als de beste maanden, deel. In Maart waren de aanvoeren nog schaars, doch deze werden later beter, terwijl goede kwaliteit aan den afslag werd gebracht. Over het geheel genomen was er meer bot dan vorige jaren hetgeen werd toegeschre ven aan de stopzetting van de N00rd7.ee- visscherij. Met uitzondering van de oorioes- week. toen de visscherii een 10-tal dagen stil stond, werd regelmatig aangevoerd. Den eersten tijd werd 2535 cent per pond besomd. In denn azomer liep de prijs op tot 75 A 80 cent per pond, terwijl bij geringe aanvoer soms nog hoogere prijzen werden gemaakt. Aanvoeren van 3 A 4000 pond per dag behoorden niet tot de zeld zaamheden. Sommige visschers brachten 500 tot 700 pond per week binnen De hpekwantvissche schers langs den dijk profiteerden in gelijke mate van de goede vangsten en prijzen. De botvissche'M! was dit jaar dan ook zeer goerl te noemen. Tot laat in het naiaar kon de visscherfi doorgaan, daar zij ook bij geringe vangsten loonend was. De botvangsten op het IJsselmeer, hier door nog enkele visschers uit vroegere Zui- derzeegemeenten (Lemmer} uitgeoefend, had weinig om het lijf. Totale aanvoer van bot 190138 pond. ANSJOVIS. De ansjovis kwam dit jaar weer op tijd (April). De aanwezigheid van deze visch is steeds zeer wisselvallig, soms blijft zij eenlge jaren geheel weg. De vang sten waren nu niet overvloedig maar er was regelmatig aanvoer. Het weer is goed geweest en er was weinig vuil in zee. fac toren die anders een abrunt einde aan de vangst kunnen maken (1938). Een 20-tal schepen oefende regelmatig de- 34. Want het meisje stond daar met oogen, die haast uit de kassen rolden. Madam! stot terde ze. Madam! Wat ls er vroeg Marjorie. Je kj)kt of je een geest hebt gezien. Wat heb je toch? Wie wie was die heer? hijgde Enld. Dat is Mr. Fortescue Carvis Slr John's zoon, deelde Marjorie haar mee. Enid slikte een paar maal, maar het lukte haar niet een woord uit te brengen. Marjorie sloeg haar met groeiende belang stelling gade. Wel, hoor ik nu nog van je wat er eigenlijk ls? vroeg ze ten laatste onge duldig. Oogenblikkeljjk hervond Enid haar gewone eerbiedige houding en het lukte haar nu ook weer te spreken. Het spijt me, madam, maar ik was een moment heelemaal van streek. Ik wist niet, dat hij hier was. Waar praat je toch over? vroeg Marjorl. Waarom zou hij niet hier zijn? Ken je Mr. Fortescue Carvis dan? Heb je hem wel eens eerder gezien? Ja. madam, antwoordde Enid. Het was zoo'n verrassing hem plotseling te zien ik had hem hier niet verwacht. Dat was de heer, waarmee Miss Diana dien avond was gaan dansen de heer, waarover we daarnet gesproken hebben. Ik dacht, dat hij Mr. Frost heette, maar ik moet zijn naam dien avond verkeerd verstaan hebben. Het was Mr. For tescue, dat begrijp ik nu. Wat? riep Marjorie ongeloovig uit. Mijn beste kind, je praat wartaal! Mr. For tescue ls nog geen week geleden uil China teruggekomen. Oh nee, madam, zei Enid. Het klonk be leefd, doch zeer beslist. Ik kan me onmo gelijk vergist hebben. Ik weet zeker, dat dit den zelfden heer is, die dien bridgeavond met Mr. en Mrs. Chart meekwam. Heeft Miss Diana dan niet... ze begon te stotteren onder Marjorie's scherpen blik. 31. Op de vlucht. 1. „Stil, wat komt daar aan?'* 2. „Help!" 3. ,,Hè, 't was maar een var ken, dat evenals wij van die misthoorn geschrokken ls, of wat dat brullen mocht geweest zijn." 52. Paniek hl de dierenwereld. 1. „Heb je ooit zo iets gezien, daar komen alle dieren uit de omgeving aanstormen, alsof de dood hun op de hielen zit." 2. „Laten we vlug maken, dat we achter een '-oom komen, wanneer we ons niet tot pap willen laten vertrap pen." 3. ,.Ze schjjnen niet bijster in genomen te zj)n met de toestand." ze visscherij uit en zij was loonend. Als bij zonderheid kan worden gemeld, dat de an sjovisvangsten dit jaar door kondon gaan tot in Augustus, hetgeen een zeldzaamheid is. De kwaliteit was goed. Door de groote binnenlandsche vraag was de handel even als bij bot zeer vlo». De prijs in den aan vang 3839 cent per kilo liep later bi| meerdere aanvoer terug tot 35 cent. In Juli was de noteering 40—42 cent per kilo en zij liep later op tot soms 50 cent. Door kuilviaschers werd zoo goed als niet op ansjovis gevischt. Mogelijk dat dit de vangsten van de kamervisschers ten goede is gekomen. Totale aanvoer was 113701 K.G. SPROT. Ook deze visscherij welke in het nafaar (October tot den winter) wordt uitgeoefend is zeer wisselvallig. Een 15 A 20 span kuilders hadden dit jaar dooreen- genomen een best loonend bedrijf mot deze visch. in de eerste plaats door de vrij ruime vangsten en bovendien door den prijs. Sprot gine eveneens vlot van de hand. Reefis den eersten dag bracht 't eerste snan 100 kisten aan den afslag. De kwaliteit was echter slecht, zoodat deze kisten slechts f 10 p. st. opbrachten. ï-ater ging sprot voor f 20.— en zélfs vpor f 35.— per kist van de hand. tégen anders gemiddeld 8 A 9 gulden per kist. Hoogste priis f 37.per kist De vangsten waren zeer wisselvallig. Er waren dagen van geringe aanvoer, doch ook aanvoeren van 141500 kisten per dac waren niet zeldzaam. 1 schip brarht on 1 dae een 170 kisten aan. welke voor f 19.— per kist werden verkocht alzoo een besom min van ruim f 3000. Vergeleken met andere jaren (het kwam voor dat er slechts wat nest werd aange voerd dat voor f 0.50 per kist werd afge nomen) een buitengewoon goed sprotjaar. MAKREEL De aanvoer van makreel is niet zoo van beteekenis meer. Af en toe werden enkele kistjes gelost door de an- sjovisvisschers die wel eens wat makreel in de netten aantroffen. De prijs was ech ter goed n.1. p.m. f 10 per kistje, tegen normaal f 3 A f 4. GEEP Kwam vroeger overvloedig voor De laatste jaren geen aanvoer van betee kenis. Een 2500 stuks werd dit jaar binnen gebracht PALING De rangsten van aal waren in het IJsselmeer in het voorjaar redelijk goed. Aal werd verhandeld voor 2030 ct. per pond. De Herfstpalingvisscherij met fuiken langs de dijk was echter niet best. De vangsten worden steeds minder en waren dit jaar weer aanmerkelijk lager. Een 30-tal vis schers beoefende deze visscherij op de bij loting door de visscherijcentrale aangewezen plaatsen. Eenige jaren terug werd voor de sluizen het meeste gevangen, thans treft men daar bijna geen paling meer aan. Ondanks de geringe vangsten was het be drijf loonend. De prijs' was al gauw 4050 cent per pond, later zelfs f 1.p.p. terwijl voor gesorteerd goed prijzen van f 1.25 werden betaald. Het eerste donker was nog het beste, daarna werden de vangsten geleidelijk min der. De kuilvisscherij op paling is in Juni en Aug. nog een tijdje goed geweest doch be- teekende overigens niet teel. l)e prijs kwam steeds boven de 20 cent per pond tegen anders 16 A 17 cent. De vischplaats, welke zich fook steeds wijzigt, was voornamelijk tuséhen Staveren en Enkhuizen-Medemhlik De kuilvi9schers brengen uitsluitend klein goed aan, van 't soort dat we kennen van de klein bosjes gerookte paling. Reeds ver meldden wij dat ook door Noordzeevisschars uit IJmuidcn aan de 'kuilvisscherij op het IJsselmeer werd deelgenomen. Deze mark ten echter te Enkhuizen. Totale aanvoer paling 445387 pond. SPIERING Eveneens een zeer wissel vallige visèfterij:'Soms geheel Plet aanwe zig, dit jaar echter ruime aanvoer. Voor kamer- en kuilvisschens leverde het een redelijke verdienste of). In de herfst toen met deze visscherij werd begonnen was er tot den winter geregeld aanvoer, aanvan kelijk voor 30 cent per kilo (hetgeen reeds een goede prijs mag worden genoemd) la ter voor prijzen tot 75 cent per kilo. Door den winter kwam ook hieraan een einde doch talrijke visschers wisten vooral bij avond en in den nacht door liet visschen in bijten op het ijs met de „totebel" nog aardige vangsten te maken. Ook amateur visschers en werkloozen verwierven op deze wijze soms een aardige bijverdienste. Totale aanvoer 25911 k.g. GARNALEN In den zomer vischten een 6 A 7 tal visschers met kornetten op garnaal, bestemd „voor de drogerij in Texel. Later en in het najaar werden ook consumptie garnalen te Wieringen aan den afslag gebracht hetgeen voor de betrokken visciiers een loonend bedrijf was, doordat tegelijk ook nog andere visch, als bot, schar e.d. werd gevangen. De garnalen waren niet slecht van kwa liteit maar klein van stuk. Per dag werd een 80150 kg. aangevoerd aanvankelijk tegen 2022 cent per kg.,'maar later voor 50 cent per kilo. SCHAR Van deze visch werd eigenlijk npoit veel werk gemaakt aangezien zijn moeilijk verhandelbaar was. Bovendien was het bedrijf nimmer loonend door te gerin gen aanvoer. Dit jaar was er echter bedui dend meer vangst dan anders. De prijs maakte ook hier het bedrijf loo nend. Zij bracht gemiddeld 25 cent p.1. op Soms, f 0.30 Het laat zich aanzien dat de scharprjjzen thans nog hooger zijn.Door dat er veel schar in zee was, ls er zelfs door enkele groote visschers speciaal met de kor opgevischt. Totale aanvoer 22449 pond. Mogelijk opend de scharvisscherij nog nieuwe perspectieven. SNOEKBAARS Over het opnemen van deze kostelijke binnenvisch in den handel is in de Nederlandsche pers reeds zeer voel te doen geweest. Intusschen heeft snoekbaars wel een plaats op de markt ver overd, en zij wordt zeer zeker voor „vol" aangezien. De gelegenheid tot visschen op snoekbaars bestaat het geheele jaar door. Na de vorst in Maart waren de vangsten goed doch zij werden geleidelijk minder. En kele gelukkigen brachten eens een 100 A 200 pond binnen. Vélen staakten deze vis scherij spoedig om zich op iets anders toe te leggen dat meer loonende was. Zij die er mee doorgingen hadden even wel door de hooge, prijs een loonend be drijf. In het voorjaar was de prijs 10 cent per pond, welke geleidelijk steeg tot 60 cent. Dezen winter bracht snoekbaars echter prijzen van tot f 1.op. Met snoekbaars werd mede gewone baars en blei binnengebracht. Baars noteerde an ders 6 A 7 cent per pond en blei 3 A 4 cent. Van den winter ging baars echter voor 35 cent van den hand soms zelfs hoo ger en blei voor ongeveer 20 cent per pond. Ook deze visch wordt thans dus niet ver smaad. Totale aanvoer van snoekbaars 155252 pond en van blei/baars 68426 pond. SCHELPVISSCHERIJ De schelpvissche- rij lijdt een kwijnend bestaan. Alikruiken, wulken en mosselen zijn verdwijnend en nog van geringe beteekenis. Tenslotte volgt hier nog een overzicht van de aanvoer in 1940 van nog niet ge noemd visschsoorten: Alikrukels 89 H.L., Wulken 13603 K.G.. Garnalen 28846 K.G., Nest 31160 K.G.. Vlint 1 kist, Spekbllek 1546 kist, Garnalenpuf 9640 K.G.. Makreel 234 kist. Karper 888 pond. Wijting 1 pond. Sar dien 5081 kist. Zalm 243 pond, Korhanen 1068 pond. In den nacht van Zondag op Maandag j.1. surveilleerden twee politieagenten in de Plettorijstraat in Den Haag. Zij keken hiel en daar eens in de donkere portieken en niet zonder resultaat. In een der portieken tracht ten drie mannen zich te verschuilen en daar om arresteerden de agenten hen en namen het drietal mee naar het bureau. Hier kwam al spoedig aan het licht, dat men te doen had met een berucht duo, t.w. de gebroeders C. F. H. v. d. B., 27 jaar oud en chauffeur van beroep, uit Leidschendam en E. F. J. v. d. B. uit Den Haag, 28 jaar en koopman van beroep. Zij zijn n.1. oude bekenden en vooral in Leidschendam hebben ze de poli tie reeds veel last bezorgd. Een van hen heeft eenige jaren terug bij een aanhouding te Leeuwarden op een politieagent geschoten. In hun gezelschap verkeerde de 18-jarige bakkersknecht A. V., die in een café in de binnenstad met de beide anderen had kennis gemaakt. De beide mannen,hadden V. over gehaald hen te assisteeren bij inbraken. Alle drie waren in het bezit van inbrekerswerk tuigen eu V. had tijdens de aanhouding nog getracht een breekijzer en een bijtel weg te werpen, hetgeen echter door de agenten was opgemerkt. Eenige rechercheurs stelden met een poli tiehond nog denzelfden nacht in de Pletterij- Ben Je daar wel heel zeker van? vroeg Marjorie dringend. Maar ze wachtte het ant woord niet af. Waarom zou ze nog verder vra gen Het meisje was zoo zeker van haar zaak. Hoor eens hier, Enld, zei ze. Je moet hier niet over spreken. Het zou maar moeilijkheden kunnen geven met Sir John, bedoel lk. HIJ ls erg ouderwets. Kom, beloof me, dat Je er over zwijgen zult. Dat spreekt vanzelf, madam! zei Enld. Ik hoor niet tct het soort dat graag praat. Het spijt me als ik misschien iets verkeerds gezegd heb. Maar dat kwam doordat lk schrok. U kunt er op rekenen, dat ik er tegen niemand met een woord over zal spreken. Dat ls goed, Enid, zei Marjorie. Het is ook eigenlijk heelemaal niet belangrijk. Ga jij nu met die kleeren naar Miggs, ik kom zoo meteen ook. Enid nam de bewuste kleedingstukken op en vertrok met een gezicht, alsof er niets was voorgevallen. Zoodra ze de deur achter tich dichtgetrok ken had, viel Marjorie op het voeteneinde van het bed neer en bleef daar een pooslang zitten met haar hoofd in de handen. Zoo, dat zat er dus achter! mompelde ze. Oh. Diana Diana! Mijn arm, lief schaap! In wat voor ellende ben jij geraakt! Hjj heeft je in zijn klauwen! En niemand kon je het vertellen zelfs mij niet! HOOFDSTUK XXX Het was den avond van het bal. Het feest gebouw Tarford was een en al licht en schit tering. De groote .aal was geheel met bloemen versiert en overal langs den kant waren gezel lige zitjes gemaakt, afgeschut met gordijnen en palmen. Een apart zaaltje was gereser veerd voor de bridge-liefhebbers. Mr. en Mrs. Kelso, vergezeld van hun twee zonen, kwamen de groote hall bin.ien en keken waardeerend om zich heen. Ze werden ver welkomd door den gastheer en gastvrouw, Mr. en Mrs. Wilbers, en de slanke, blonde dochter, te wier eere het feest gegeven werd. Vlak achter hen kwam de heele familie van Carvis Hall binnen. Mrs. Kelso knikte vrien delijk en keek geboeid naar Diana, die er in haar witte kleedje betooverend uitzag en ieder ander meisje in de zaal in schoonheid overtrof. Fortescue Carvis was steeds en overal naast haai, nam haar avondcape van haar schouders en legde beslag op haar op een manier, die Bobby Kelso maar half aan stond. H(j schoot op Diana toe en groette haar enthousiast. Ze stak hem haar beide handen toe en spontaan zei ze: Oh Bobby, wat fijn jou weer eens te zien! Het lijkt eeuwen geleden sinds we elkaar voor het laatst ontmoetten! Ik hoop, dat je met mij zult dansen, zei hij. Hij stond met zijn rug half gekeerd naar den vreemde, van wien luj een intuïtieve afkeer had. Natuurlijk! zei Diana hartelijk. Maar de eerste dansen heb ik al bezet dat wordt dus de vierde. Maar daarna dans lk weer met je, zei Fortescue minzaam. En denk er aan geen afspraken voor het souper! Ik denk dat ik heelemaal niet zal sou pee ren, zei Diana. Dus dat is dan afgespro ken, Bobby, wij hebben de vierde dans samen en misschien later nog een. Ah, daar is je moeder! Ik ga haar even begroeten. Ze stapte op Mrs. Kelso toe en begon een geanimeerde conversatie met haar. En Bobby liep met een schouderophalen weg. Fortescue bleef dicht bij Diana en wachtte geduldig, maar toen plotseling de band een wilde jazz begon te spelen, raakte hij Diana's arm aan en onmiddellijk keerde ze zich naar hem toe. Ze waren het eerste paar op de dansvloer. Mrs. Kelso keek hen na. Ze dansten voor treffelijk, geheel opgaand in de rhytmische beweging. Maar wat Mrs. Kelso zag bevreem de haar. Geen woord werd tusschen de twee jonge menschen gewisseld en Diana danste als in een trance, haar oogen half gesloten en uit haar gezicht scheen alle leven geweken. Lang bleef ze naar hen kijken en ze kwam tot de conclusie dat Diana's partner haar niet aan stond. Bijna den heelen tijd danste Diana uitslui tend met den vreemdeling, dien niemand an ders kende dan als „Sir John's zoon". Bobby kwam haar halen voor de afgesproken dans, maar Diana was zóó afwezig, zóó vreemd, dat hjj zijn pogingen niet herhaalde en met een verveeld gezicht aan den kant stond toe te kijken. Er was iets aan Diana dat hem beslist niet beviel ze scheen geheel onder den invloed van dien vreemden snoeshaan met zijn geel-bleek gezicht! Landerig liep hij de zaal uit en de hall In, die geheel verlatep was, op één mensch na en die mensch was Edmund Weston. De bewoner van Crakmead Grange was ge kleed in onberispelijk avondtoilet, wat hem er nog langer en forscher deed uitzien dan ge woonlijk. Hij knikte Bobby kort toe en de laatste mompelde iets als een groet terug. Hij was er van overtuigd, dat de man niet was uitgenoodigd. Wat deed hjj dan hier? Alsof hij zijn gedachten geraden had, zei Weston: Nee, ik behoor niet tot de ge- noodigden, maar dit is neutraal terrein. Hij haalde zijn sigarettenkoker voor den dag en hield die Bobby vo%r. De jongen wist niet goed of hij eigenlijk niet behooorde t« weige- straat een onderzoek in en hierbij bleek in derdaad, dat de heeren kwade bedoelingen hadden gehad. Gepoogd was n.1. in te bre ken in een drietal pakhuizen in genoemde straat. Zij waren eerst over een hek geklom men met de bedoeling een pakhuis van de firma Douwe Egberts met een bezoek te ver eeren. Toen zij een deur geforceerd had den en binnen gingen, vonden zij echter geen koffie en thee, zooals zij gedacht hadden, maar alleen maar stofzuigers. Zij hadden zich in het pand vergist en waren bij de Electro-Lux terecht gekomen. Onverrichter- zake verlieten zij dit perceel en trachtten nu inderdaad bij Douwe Egberts een deur open te breken, doch dit lukte niet. Het drietal is toen de portiek binnengegaan met de bedoe ling door verbreking van glas-in -lood raamp jes in te breken bij Paul Kaiser. Toen kruiste echter de politie hun pad met het bekende gevolg. Het drietal is ter beschikking van de justi tie gesteld. ren, maar toch nam hjj een sigaret #n Weston gaf hem vuur. Bobby keek naar hem met een steelscha blik. Eigenlek was het verkeerd hier met dien vent te staan praten, dacht hij. Maar per saldo had Diana hem er toe weten te brengen die hekken weer weg te nemen, dus kon men hem met meer als een vijand beschouwen. Ze rookten een pooslang zwijgend, totdat Bobby zei: Ik geef eigenlijk niets om dit soort feesten. Vooral niet als op het meisje, waarmee men het liefst lanst, steeds door een en den zelfden partner beslag wordt gelegd. Bobby trok heftig aan zijn sigaret en hij kreeg zoowaar een kleur. Voor zoover het mij betreft is het eene meisje net zoo goed als het andere, zei hij gemelijk. Ik heb geen voorkeur. Dat kunnen niet veel mannen zeggen, zei Weston. Hij liep naar de zaaldeuren toe keek naar binnen, alsof hij daar iets zocht. Nu werd Bobby's nieuwsgierigheid hem toch de baas. Zoekt U iemand? vroeg hij. Weston keerde zich naar hem toe en nam hem scherp op. Zou Je mij een goeden dienst willen bewijzen? vroeg WJ. Bobby aarzelde. Oh, het ls niets bijzonders, zei Weston op cynischen toon. Ken je mrs. Heath? Ze logeert op het oogenblik 'op Carvis Hall. Wat! Diana.'s zuster? Natuurlijk ken lk die! Ik heb haar bij vorige gelegenheden meer dan eens ontmoet. Ze danst op het oogenblik, is het niet? Nee, ze staat daar aan het andere einde van de zaal toe te kijken, zei Weston. Als zoo meteen de dans is afgeloopen, wil je mis schien wel even naar haar toe gaan. Zeg haar dan dat hier iemand wacht, die haar wenscht te spreken. Ze zal het begrijpen. Kent ze U? vroeg Bobby stomverbaasd. Ja, ze kent me, zei Weston kort en er was iets ln zijn toon, dat verder vragen uit sloot. Bobby had moeite zijn nieuwsgierigheid te onderdrukken. Goed. zei hij, ik zal haar Uw boodschap overbrengen. Bedankt, zei Weston en hjj ging tegen den muur leunen met het air van iemand, die weet dat hij geduld zal moeten oefenen. (Wordt .vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1941 | | pagina 10