Brabantsche Brief van Tob nooit RADIO Wat weten wij van de wolken? Pt PROGRAMMA .J Ulvenhout, 13 Maart 1941. Amico, Vijftien gulden heeft Nolleke er uit over- gehouwen. Verlejen week Donderdag, 's mergens veur- denmiddag, viel de uitspraak. Nol was pre sent. Allicht! Ten eerste heeft ie niks anders te doen, ten tweede is ie Nolleke Gommers! Hij mocht weer veur 't hekske komen mee z n bruin-gestreept pak, zijnen groen-gelen stippeltjes das en mee 't schuppersdoekske in z'nen borstzak. Bovendien had ie nog, veur de feestelijke gelegenheid 'nen crocus opgesto ken in 't knoopsgat. „Goeienmergen samen!" wenschte Nol leke de Rechtbank vriendelijk, lijk 't ouwe kennissen betaamt, maar d'n president zee. dat „beklaagde zwijgen moest." Waarop Nol 't onmiddellijk „goedmokte" mee de woorden: dan ginnen goeienmergen, zal me 'nen zorg zijn!" De president keek 'm 'ns over den bril aan. gaf 't op en -mee 't vonnis in de handen vroeg ie: „TJ is Arnoldus, Hermanus, Ludo- Vicus Gommers?" „Nog altij," zee Nolleke hupsch, onderwijl 'ns ruukend aan z'nen crocus. „Zwijgcommandeerde den president. Toen: „Arnoldus, Hermanus, Ludovicus Gom mers, 60 jaar, particulier, wonende te Ulven hout?" Nolleke zweeg. „Verstaat u me niet?" Nolleke zweeg. Trok z'n zakdoekske wat hooger uit den borstzak. „Verstaat u me niet...?" Nolleke zweeg. Knikte 'ns vriendelijk naar 't griffierke, dat alle pogingen dee, om weer weg te kruipen achter z'nen bef. ,Sprééék!" riep den president. En Nolleke sprak. Als volgt: „ik ben Ar noldus Hermanus Ludovicus Gommers, 60 jaar, rentenier en nog steeds nie verhuisd, want wat zal ik 't op 'n ander gaan zoeken!" Den president zuchtte, begost 't vonnis veur te lezen. „Gezien zus, gezien zoo, over wegende dit, overwegende dat, had de Recht bank besloten Arnoldus Gommers voornoemd te veroordeelen tot een boete van vijftien gulden subsidair vijftien dagen hechtenis, u kunt gaan." Maar Nol ging nie! Hij trok zijnen porte- fulli, haalde-n-er royaal 'nen lap-van-honderd uit en zee: gif me maar vijf-en-tachtig flo rijnen verom, dan zijn we van malkaar af." D'n president kreeg nou z'nen buik vol van dat astrante Nolleke en commandeerde: „veldwachter, leid dien man uit de zaal." En veur Nolleke 't besefte stond ie mee z'nen brief van honderd op den gang. Als ie van die „beleediging" bekomen was, dan gooide- n-ie de deur van de rechtszaal weer open en riep: „als ge nou maar wit, dat ge 'n jaar minstens op m'n centen zult wachten!" Den veldwachter nam 'nen aanloop maar Nolleke riskeerde niks meer en zat tien tellen later aan den overkant van 't trimmenaal aan 'nen pint bier. „Want koffie van gebrande eikels is goed veur de eekhoorns,', volgens Arnoldus Hermanus. Mee deus verhaal kwam ie 's avonds op Ul venhout verom, zat als 'n pinneke. Dat mot gezeed zijn van deus handsvolleke kearel: groot van stuk is ie nie hij komt ten goeie boven de tafel uit, maar... hij is niks bang van Sinterklaas horre! En iedereen, die teugen deus eigengereide aliekriek aanloopt, stoot zijnen kop. Zelfs de psychologische ge leerdheid, die allicht in Nollekes' kleine pos- tuurke 'nen prachtigen aanloop denkt te nemen tot 'nen sprong in 'n opgeschud bed van minderwèèrdigheidscomplexen, zal d'r eigen te pletter springen teugen 'nen muur van overwèèrdecomplexen! Afijn, daar wordt Nol nie minder van en de geleerdheid slaat wel weer 'nen boek uit de zooveulste vergissing. Alleen de lui die den boek weer motsten kennen veur 't een of ander examen, die hebben den strop. Maar zoo heb ik weer 'nen halven brief ge wijd aan dat vergimde Nolleke. 't Is casueel zooveul plek sommige kleine mannekes noo- dig hebben...! 't Omgekeerde is trouwens ook waar. Daar zijn veul grooten gewist, die leef den en stierven op 'n zolderke. Da's nou een maal 'n soortement van „Opperst Onrecht!" waarteugen zelfs gin revoluties iets vermoch ten. „Onrecht gespreid als mest over den weareldakker, tot de gedurige opstanding van Paasch; om 't leven weer altij te laten zege vieren over den dood: 't groote mysterie van onze Schepping, dat wij hoogstens kunnen vermoeden, maar nooit ten volle begrijpen! 't Besèf daarvan is per slot genogt om in 'nen wijsgeerige vrede te kunnen leven onder 't lot, onder 't kruis oe van God opgelegd. Paasch! We zitten weer in 't Stille Tij. 't Voorjaarswindeke suizelt en vezelt deur de velden, die wit zijn van zonnelicht. En den pittigen mestgeur fliert over de gescheurde akkers. Blank valt den dag op eerde, in duu- Zenderlei glanzing uit den tinblaauwen hemel, die straks over de weareld staat. Teer aderen de schaduws uit 't kaal ge- boomt op de wegels en in de dreven, ja °P den waterspiegel van de Mark, waarvan 't zonnelicht ophetst in gouwen piekskens soms. Ah 't is zoo schoon op den buiten: Paasch huivert van den hemel; wemelt over d'èèrde in 't nuuwe licht, dat er trilt van ender tot ehder. 't Nuuwe, blanke licht, dat in de sloojen klatst, diep, tot op den flesch- Sfoenen bojem toe. Het nuuwe licht, dat deur de bosschen schemert, dat gedragen wordt op den luwen Voorjaarsasem, die deur de ruim-( ten hijgt. Paschen worden mot! Paschen, veur n gekruisigd Menschdom, dat zijnen passie on dergaat in bloed en pijn. Nuuw Leven! Mijnen wilden wingerd, die heel den straf fen Winter lijk 'n reuzenspinneweb aan onzen achtergevel zat gekleefd dood en dor als stof- rag, hij is bulterig ruig nou van 't nuuwe leven, dat er woelt en perst deur z'n takken- aders. Prille knopkes dijen uit de „dooie" houtvezels, die openscheuren onder dien levensdrang. 'k Heb m'n akkers opengeploegd. Ben er deurgetrokken mee den Bles, die hinnekte van levensplazier. Zwaar rook ie nog naar den stal, waar den goeien beest maandenlang moest schuilen veur den Winter. Maar een maal in den akker, begost is te glanzen van gezondheid. Z'n blinkende bruine vel, ros gloeiend onder de zon, schokte over z'n tril- lendgezonde lijf. Zijn nekspieren snokten on der de huid. Z'n aders klopten zóó schuimde z'n bloed deur z'n sterke karkas. En fel, van ingehouwen kracht, stond zijnen stèèit. Kracht, die Bles nog nie genogt spuien kost achter de ploeg, die te gemakkelijk mee 't zilverblanke mest den smeuïgen eerde scheur de, openlee in zwarte, wasemende voren. Dof klotste m'n pèèrd zijnen gang over den stillen akker. Lijk zilveren klokskens zoo rin kelde zijn koperen kopstel, waaruit 'nen gan- schen middag de lichtpieken omhoog schicht ten net sterrengeflonker. Hoog trok ie z'n hoeven op, uit den vetten grond, als om z'n knieën los te wrikken van 't lange staan in den stal. Hij genoot van den arbeid! Nou en dan wuifde-nie zijnen bonten pluimstèèrt, zoodat de haartoppen m'n handen kietelden. Dan snokte-n-ie meteen z'n hoofd onder belgerin kel, naar benejen en hinnekend jubelde dan zijnen lach over de middagstille velden, die te zuigen lagen den vruchtkrachtigen wemel, die over d'èèrde kroelde. Zwermen van veugeltjes krioelden in den gescheurden grond. Ze staken huilie bekpin- nen in de zweetpeerlende akkerkluiters en ze schransten de bollende buikskens rond aan kiemen van onkruid en aan ongediert, waar mee ze mij op veurliand veul zwaren wie- arbeid uit de handen namen! Als ge zoo Over oewen eigen grond bag gert, onder 'n Voorjaarslocht, die ge proeven kunt; achter oew peerd dat als eenen bonk van levenskracht den zwaren eerde omgooit, die in kluiters wegkantelt bezijen 't schuren de ploegmes; als ge zoo naar de zon toe, van de zon af, steeds over en weer gaand, zoodat ge elk handsvolleke eerde van al oew bun ders eigen, vrijen grond in 't zielement ziet; als ge zoo oewen rijkdom klont veur klont ziet wentelen weerszijen 't blanke mes; als Onzenlievenheer z'n schoonste schepseltjes In zwermen achter oe aan stuurt als duuzenden knechtjes bij oewen arbeid; als ge dan op 't lest zat wordt van zonnelicht, dat gloeiend- rood aan oew oogharen gaat hangen; als dan deur die gouwen stilte van den middag den tjjd gekloofd wordt mee den bronzen slag uit den kerketoren, 'nen slag die nadreunt in oewen vanzon-versuften kop, dan dan valt den Winter als tien jaren van oe af. Dan wolkt en dan woelt 't voorjaar deur oew bloed, dan gaat ge zwaar van gloeiend leven dat oew aders zwellen doet lijk 't dooie" hout van mijnen wingerd; dan dan zijn oew knoken gesmeerd mee den olie van de van God gegeven Lente! Dan dan hebt ge Paschen voelen nade ren over de weareld. over oew ouwe knoken, dan trekt ge 's avonds de lakens tot aan oew kin in eenen diepen vrêe mee oew bestaan mee oew arbeid. Dan hebt g'oew kruis, locht gedragen, weer veur uren in den hoek gesmeten. Dan gaat ge slapen in den rust van 't moei-gespulde kindeke, waarover den Hemel waakt als over de gesloten blomme- kes...! Schoon tij van diepen symboliek, deus Stil le Tij veur Paasch, nou den akker gemest wordt mee de „ongerechtighedens" waaruit 't nuuwe leven krachtig opstaan zal, zegevieren over den dood: 't groote mysterie van de won dere, schoone Schepping, mysterie, dat wij hoogstens kunnen vermoeden, maar nooit ten volle begrijpen, maar welk besef per slot vol doende is om gelukkig te kunnen leven in vrêe mee God en oewen arbeid. In vrede mee oew kruis. 't Leven blijft 'n Schoonheid mee dagelijks nuuwe openbaringen, mits ge zien wilt naar de zon, lijk de blommekes altij doen en die dus bloeien in 'nen overdaad van reinen pracht, die alleen te vergelijken valt mee de prille kinderziel, waarover den Hemel waakt. Kom ik schei er af. Daar komt sjuust „grooten Nol" aan, die komt nog wat op scheppen en me laten lachen...! Veul groeten van Trui. Dré III, den Eeker en als altij gin horke minder van oewen t.a.v. Dré. ZONNESTRAAL. Wie herinnert 7'"ch niet zoo'n killen, grau wen, somberen dag, waarbij de hemel bedekt lijkt met een dikke laag grijs karton, zoo'n dag, die ons doet denken dat zomerdagen met een azuurblawe lucht en warme zonne- schen alleen in onze verbeelding bestaan. Naarmate onzen geaardheid laten wij ons erg, mindei erg of heelemaal niet terneer drukken door zoo'n zonloozen dag. maar we zij., er allen van ivertuigd, dat er vandaag geen zonnestraaltje meer op over zal schie ten, o neen, kijk maar eens naar die wolken laag. Maar kijk, enkele uren <ater wordt op één plekje de wolkenlaag minder dicht, het wordt lichter, en opeens breekt daar toch die zon nestraal door, die niemand verwachtte. Alles ziet er plotseling anders uit, de. druppels die aar de dakgoten hangen, glinsteren, het ge- heele uitzicht, waar men zich ook bevindt, krjjgt een ander aspect. En daar wordt zoo waar een stukje blauwe hemel zichtbaar. Het schijnt bepaald beter weer te willen worden. Ook in figuurlijken zin komen „zonlooze dagen" voor. Er zijn perioden in het leven, dat alles tegelijk ons tegen schijnt te loopen. Wij hebben gehandeld zooals wij dachten, dat het 't beste was, wij zien geen mogelijk heid om dezen golf van tegenspoed te keeren. Alles schijnt verkeerd te gaan, wjj zien geen enkel lichtpuntje en dreigen in een zwarte moedeloosheid te verzinken. En ook in dat geval zal een zonnestraal door de wolken breken, zal er een gunstige wending komen op het oogenblik, dat wij dit het minst ver wachten. Wanneer alles donker om ons heen is en onze toestand ons hopeloos voorkomt, dan is het oogenblik daar om onszelf voor te hou den: „Moed verloren, al verloren." Het moge dan al waar zijn dat wij op dat oogenblik niets kunnen doen om onze situatie te ver beteren, er kan ieder oogenblik een verande ring in de omstandighedt komen, die het ons mogelijk maakt om wel een nieuwe po ging te wagen, een anderen koers te probee- ren, niets blijft altijd verkeerd gaan. Tegenspoed treft iedereen, aardsche bezit tingen kunnen ons ontnomen worden, maar moed en zelfvertrouwen kan niemand ons ontnemen. Voor wie zijn moed en zelfvertrou wen weet te bewaren, zal er altijd een oogen blik komen, dat hij de kans krijgt het verloren evenwicht weer te herstellen. Er kan geen wolkenlaag zoo dicht zijn, of de zon zal er op een oogenbli. doorheen bre ken. Maar wie op dat oogenblik met het hoofd in de handen zit „omdat het toch donker is en voorloopig wel donker zal blijven," die ziet de zonnestraal niet en kan er ook zijn voordeel niet mee doen. En wie aan moedeloosheid toegeft, die zal de kans om een stap vooruit te komen voor bijzien, omdat hij die niet meer verwacht. Paraat zijn en moed houden. Het is niet altijd gemakkelijk maar het loont wel de moeite. En wan. eer U op een oogenblik te neerslachtig is om met een glimp van hoop Uw toestand te be-ien of om logisch te denken over een uitweg, tracht dan om er heele maal niet om te denken, maar t" te verdiepen in lectuur over een onderwerp waarin U be lang stelt of in een andere liefhebberij. Want als U de moedeloosheid niet meer uit Uw ge dachten weeren kunt, kunnen die gedachten nooit opbouwend zijn. Wie moed houdt komt er tenslotte altijd. Dr. JOS DE COCK. EEN KINDERKAMER VOOR. V0LWASSENEN1 Bouwdoos en soldaatjes. Alleen voor „mannen." De raadsleden van New Orleans (Ver- eenigde Staten) hebben besloten, drie groote leegstaande zalen in het midden der stad als „kinderkamer" voor volwassenen in te richten. Het is bekend, dat mannen gaarne met bouwdoozen en soldaatjes spelen. Om hieraan tegemoet te komen en den heeren der schepping ook een weinig afleiding te bezorgen bij het werken voor het dagelijksch brood, is één zaal voor soldaatjes, een an- andere met zand en water en de derde zaal met technisch speelgoed ingericht. Hier kunnen twee handelslieden, die zooeven nog geprobeerd hebben, elkaar een vlieg af te vangen, samen gemoedelijk een „vesting" uit zand bouwen, de advocaat laat nog gauw voor zijn proces een paar treintjes loopen. Dames worden hier niet geduld. De heeren, die er bedienen, zijn niet te jong meer en spelen met de bezoekers mede, als zij geen speelkameraad hebben! De catastrophale wolkbreuk die, blijkens een D.N.B.-bericht, de Ame- rikaansche filmstad Hollywood teis tert, geeft ons aanleiding hier een beschouwing te laten volgen over het verschijnsel: wolken. (N.P.B.) Het lijkt bijna een triomf der natuur, dat zelfs de ervaren meteoroloog van heden nog niet met zekerheid kan zeg gen, door elke oorzaken de wolken ontstaan en weer verdwijnen, zich vormen en veran deren en bij alle veelvormigheid zich toch in bepaalde groepen rangschikken. Daar zijn dan de massale stapelwolken, die ten gevolge van hun inwendige beweging en de daardoor veroorzaakte voortdurende vormverandering op de fantasie van de menschen inwerken. Daar zijn de rustige, oneindig uitgestrekte wolklagen of stratus. Zij kunnen als een grijze muur groote ge deelten van den hemel bedekken of zich tot zwevende strepen groepeeren. En wie kent niet de schapenwolkjes, de lievelingswolken van zoo menig dichter en de vreugde der kinderen? Alto-cumulus noemt de meteoroloog hen. omdat zii alleen in hoopere luchtlagen te vinden zijn (Al- ton hoog). Tenslotte zijn daar de rag fijne, geheimzinnige vederwolkjes die dik wijls zeer plotseling de diepblauwe hemel bedekken; als reusachtige waaiers of veren van groote hoogte ons toewenken en even zoo plotseling als zii gekomen zijn, weer kunnen verdwijnen. Geheimzinnig omdat zii_ het komende weer voorspellen en twintig uur tevoren voor storm en regen kunnen waarschuwen. Met de hier aangegeven benamingen is de groote verscheidenheid der vormen nog lang niet uitgeput. Practisch kan men (zonals Aber- cromby, Howards en anderen het reeds in 1885 deden) de gewone vormen onderscheiden en als verder kenteeken de hoogte van de wol ken op dat oogenblik beschouwen. De hoogste wolken zijn de veder wolken. die vermoedelijk bestaan uit zuivere 'ijskristallen en die men kan aantreffen op de hoog ten van 10000 k 30.000 meter. Be langrijk lager volgen de cirro-stra- tus, als bolvormige wolken de cirro-cumulus. Weer een stuk lager de middelgroote (600 k 1200 meter) stratus en alto-cumulus. De stra- tuswolken van deze laag komen voor opgelost in strepen en vor men evenalt, de alto-cumulus, de bekende mooi-weers-wolken. De wolken van de onderste etage, strato- cumulus en nimbus, zijn minder vriende lijk. omdat met hen het weer bedenkelijk begint te worden, als dat niet reeds het geval is. Onder nimbus verstaat men de donkere regenwolken, die zoo vaak boven onze hoofden dreigen. Als de stratuswolken vlak boven de aarde zijn. noemen wij het mist, Tot zoover de indeeling in wolken of soorten. Toch mag hier een uitspraak van den bekenden meteoroloog Fr. Jul. Hann niet vergeten worden. Rij de buitengewone verscheidenheid der wolkenvormen, waar van vele zich dikwijls ook tegelijk aan den hemel vertoonen, en bij de vele overgan gen van de vormen in elkaar mag men niet verwachten onder elke omstandigheid deze wolken-soorten in een van de boven genoemde klassen te kunnen onderbrengen. Twee belangrijke raken. Aan welke gebeurtenissen de afwisselen de vorming van de wolken haar ontstaan dankt, daarover verschilt men thans nog evenzoo van meening als vijftig jaar gele den. Zeker is het in ieder geval, dat twee dingen van de wolkenvorming van belang zijn: de dvnamische afkoeling van opstij gende lucht en haar verschillende horizon tale snelheid. Daarnaast zullen stralines- »n vemengingspocessen geen onhelangijke invloed hebben. F,n tenslotte zal men voor al voor de wolken van de hoogere lagen, met de electricteit rekening moeten houden als een factor voor de wolkenvorming. Het eenvoudigste is de vorming van stapelwolken. De stijgende lucht komt in relatief rustende luchtla gen en krijgt door de condensatie de vorm van een bol. Dit kan men vergelijken met de damp. die wordt uitgestooten door een etil- staanden locomotief. Wij kunnen bij stapelwolken toch sterke inwendige beweging en voortdurende vorm verandering waarnemen. Koppen schieten op, -toretos vormen zich. fantastische gestalten verschijnen en verdwijnen. Deze beweging wordt niet door horizontale luchtstroo- mingen veroorzaakt, maar wijst op stroomingen, die in de wolk zelf l)un oorsprong hebben. De kracht, die de vochtige lucfit in de hoogte drijft, is de latente warmte van de in de wolken gecondenseerde waterdamp. Als de stapelwolken een groote hoogte be reikt hebben, dan kunnen voor het opzwel len ook de vrijkomende hoeveelheden vloeistof, de plotseling tot bevriezen ge brachte waterdruppeltjes, de oorzaak zijn. Zoo kan men ook verklaren, dat men vormveranderingen in den regel aan de bovenste rand van de wolken waarneemt. De stapelwolken verheffen zich^ meestal boven een vlak stuk land. dat het dooi- punt van de stijgende lucht bepaalt. Hoe drooger de lucht, des te hooger moet zij stijgen, om het dooipunt te bereiken, des te hooger ligt ook de basis der cumuli. De oorzaken van de stratus-vorming zijn wel zeer verschillend. In het algemeen kan men zich hun vorming zoo voorstellen: vochtige lucht, die boven de aarde hangt, koelt dotseling af, condenseert en wordt door de warmte-uitstraling van de aarde in den nacht of in den winter opgeheven. De daarboven liggende lucht moet daarvoor zeer droog zijn. Als luchtstroomingen over oneffenheden van de aarde gaan, kunnen zich staande wolkengolven vormen, als een rivier, die over een rotsachtige bodem gaat. Men heeft zelfs waargenomen fCl. Abbo. ^tefenson) dat dergelijke wolkengolven bepaalde berggroepen die de oorzaak wa ren precies weergeven. Het minst verklaard is de vorming van Üe hoogere wolkenlagen, vooral die van de hooge cirrnswolken. De oorzaken van het ontstaan van deze lichte. vezelachtige wolkjes in de reeds zeer waterarme hoog ste luchtlagen kunnen ook heel verschil lend zijn. Afen kan in het algemeen zeggen dat de wolkenvorming zeer verschillend is op misschien nooit geheel verklaard kan worden, ofschoon de naar kennis hongeren de mensch niet zal nalaten, naar de diepste oorzaken te zoeken van al datgene wat in en om ons is! ZONDAG 16 MAART 1941. Nederlandsch Programma. Hilversum I, 414,4 m. 8.00 Gramofoonmuziek. 9.30 i. ach-cantate. 10.00 Gramofoonmuziek. 12.42 Almanak. 12.45 Nieuws- en economische berichten ANP. 1.00 Omroeporkest. 1.45 Nederlandsch Verbond voor Sibbekunde: „Wie en wat waren onze voorouders?" 2.00 Melodisten en solist. 2.45 Voor de boeren. 3.30 Uit iJtrlijn: 35e Verzoekconcert voor de Duitsche Weermacht. 6.00 Voor de kinderen. 6.30 Gramofoonmuziek. 6.42 Almanak. 6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek- 7.00 Viool en piano. 7.30 Berichten (Engelsch). 7.45 Gramofoonmuziek. 8.00 Nieuwsberichten ANP. 8.15 Reportage. 8.30 Berichten (Engelsch). 8.45 Concertgebouw-orkest (opn.). 9.40 Gramofoonmuziek. 9.45 Engelsche berichten ANP. 10.00 Nieuwsberichten ANP en sluiting. Nederlandsch Programma. Hilversum H, 301,5 m. 8.00 Gramofoonmuziek. 8.30 Morgenwijding. 9.00 Rondom het orgel. 9.30 Gramofoonmuziek. 10.30 Omroeporkest, solist en declamatie. 12.00 Cyclus „Kent gij Uw Bijbel?" (gr.pl.). 12.15 Orgelspel. 12.45 Nieuws- en economische berichten ANP. I.00 De Roman, :rs, soliste en gramofoon muziek. 2.00 Belangrijke uitzendingen In deze week. 2.15 Inleiding volgende uitzending. 2.25 „Cosi fan tutte", opera. 3.50 Gramofoonmuziek. 4.00 Boekenpraatje. 4.15 Studiodienst. 5.15 Gramofoonmuziek. 5.30 Voor natuurliefhebbers. 6.00 Amusementsorkest en solist. 6.45 Actueele reportage of gram >poonmuziek- 7.00 Sport van den dag. 7.15 Cabaretprogramma. 8.00 Nieuwsberichten ANP en sluiting. MAANDAG 17 MAART 1941. Nederlandsch Programma. Hilversum I, 414,4 m. 6.45 Gramofoonmuziek. 6.50 Ochtendgymnastiek. 7.00 Gramofoonmuziek. 7.45 Ochtendgymnastiek. 7.55 Gramofoonmuziek. 8.00 Dagopening. 8.10 Gramofoonmuziek. 8.30' Nieuwsberichten ANP. 8.45 Gramofoonmuziek. 10.40 Trio Hoog-Brederode-Röntgen. II.20 Declamatie. 11.40 Ensemble Jack der Kinderen en solist (12.0012.15 Gramofoonmuziek). 12.42 Almanak. 12.45 Nieuws- en economische berichten ANP. 1.00 De Ramblers. I.30 Philharmonisch kwartet. 2.10 „Onze keuken", causerie. 2.30 Orgelspel. 3.00 Omroeporkest. 4.00 Gramofoonmuziek. 4.45 Voor zieken en thuiszittenden. 5.15 Nieuws-, economische en beursberichten ANP. 5.30 Puszta-orkest. 6.00 Melodisten en solist (6.156.30 Causerie over het streven van den Nederlandschen Bond voor Kuiwt en Industrie). 6.42 Almanak. 6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek. 7.00 EeconomioChe vragen van den dag ANP. 7.15 Gramofoonmuziek (7.307.45 Berichten Engelsch). 8.00 Nieuwsberichten ANP, 8.15 Gramofoonmuziek. 8.30 Berichten (Engelsch), 8.45 Residentie-orkest. 9.40 Gramofoonm.ziek. 9.45 Engelsche berichten ANP. 10.00 Nieuwsberichten ANP en sluiting. Nederlandsch Programma. Hilversum II, 301,5 m. 6.45 Gramofoonmuziek. 6.50 Ochtendgymnastiek. 7.00 Gramofoonmuziek. 7.45 Ochtendgymnastiek. 7.55 Gramofoonmuziek. 8.30 Nieuwsberichten ANP. 8.45 Gramofoonmuziek. 10.00 Morgendienst. 10.20 Gramofoonmuziek. 10.30 Musette-ensemble en soliste (opn.y. II.00 Huishoudelijke vragenbeantwoording. 11.15 Viool en piano (11.3011.45 Gramofoon muziek). 12.00 Berichten. 12.15 Esmeralda. 12.45 Nieuws- en economische berichten ANP. 1.00 Orgelspel en Schrammelkwartet. 1.45 Gramofoonmuziek. 2.00 Con :ertgebouw-orkest (opn.)'4 3.0o Sylve.tre-trio. 3.45 Gramofoonmuziek met toelichting. 4.15 Gramofoonmuziek. 4.30 Voor de kinderen. 5.00 Lijdensmeditatie (gr.p4.) 5.15 Nieuws-, economische en beursberichten ANP. 5.30 Omroeporkest (6.006.15 Gesprekken met luisteraars). 6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek. 7.00 Friesch praatje ANP. 7.15 Pianovoordracht. 7.40 Cyclus „De geest van onzen tjjd".

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1941 | | pagina 9