Ingezonden
NEYT/'RECLAME
MacLóriieuim,
Her-inenting
Centrale keuken
•tJêlter.
„Bruinvissen"
meldt
JLzeuuWiiJc
Café Centraal
GEZELLIGE MUZIEK
Als vader
aardappelkaar ten
haalt
ïlieuwJ uit Ua&
Tweede Blad
tegen Typhus
Uitbreiding
Noodziekenhuis
Julianadorp
Thee- of koffiesurrogaat
[#t#
GOEDE PASFOTO'S
Den Helder
gaat weer voetballen!
Burgerlijke Stand van Den Helder
Opbrengst collecte „Winterhulp"
•VERHOOGT UW OMZET.
Gasfabriek-Raadhuis 3-4
„Langs Borneo's breede
stroomen"
Kanaalweg
lederen avond 6 uur
Inbrekers in de Janzenstraat?
Ook dc kerk niet veilig meer
Visscherij
Zaaitijd
Van 1825 Mei a.r. in het gebouw
van den Gemeentelijken Genees
kundigen Dienst.
Hoewel wij oj het onderstaande nog
nader zullen terugkomen, willen wij er
reeds nu de aandachi op vestigen, dat
van 1825 Mei a.3. in het gebouw van
den Gemeentelijken Geneeskundigen
Dienst aan de Boerhaavestraat gelegen
heid geboden zal worden zich te laten
her-inenten tegen typhus.
Zooals men zich ongetwijfeld nog her
inneren zal, werden oo': de bewoners van
Den Helder het vorige jaar „voorzien" van
een drietal prikken teneinde hen te immuni-
ficeeren tegen de even gevreesde als kwaad
aardige ziekte.
Reeds toen werd er de aandacht op geves
tigd dat men niet moest meenen dat men er
met die drie prikken wès, doch dat men zich
later wederom aan een behandeling moest
onderwerpen.
Thans zal de „operatie" belangrijk minder
trdroovend zijn dan de vorige maal, aange
zien men er, naar ons de Directeur van den
Gemeentelijken Geneeskundigen Dienst, dr.
Rienks, mededeelde, met één prik af is. Met
die eene prik is men dan weer voor een jaar
betrekkelijk immuum voor typhus.
Nu zg men niet zoo onverstandig door
op te merken: „ik geloof het wel, maar
dat is me allemaal ie omslachtig". Wie
zoo redeneert, vergeet dan dat de be
handeling, die hij het vorige jaar onder
ging, geheel waardeloos is. Alleen met
deze prik erbij kan men zich vrijwel im
muum voor de ziekte achten.
Men meene niet, dat de ziekte in ons land
niet voorkomt. Juist dezer dagen is gebleken,
dat zij er wel degelijk is en dat in zooge
naamd explosieven vorm. Dat wil zeggen, dat
er plotseling in een of andere gemeente en
kele ziektegevallen gemeld worden. Zoo was
er één plaats, waar vrijwel op hetzelfde
oogenblik 6 typhusgevallen gesignaleerd
moesten worden. Wel een bewijs hoe voor-
z: .htig men met zijn oordeel in dezen moet
Zijn.
Hoe de kinderen ingeënt zullen worden,
Voorts verzocht dr. Rienks ons, er de
aandacht op te wilk vestigen, dat na
tuurlijk ook nu weer de kinderen ingeënt
zullen worden. Met den Schoolartsen-
dienst is men overeengekomen dat de Hel-
dersche kinderen, die zich op de buiten
scholen bevinden, niet naar Den Helder
behoeven te komen. Zij kunnen rustig
daar blijven, aangezien de schoolartsen-
dienst zelf op pad gaat in het buitenveld,
teneinde de prikken uit te deelen.
Van heden af in de P. H. Laan.
Met Ingang van vandaag is de Cen
trale keuken van Musis Sacrum verhuisd
naar de P. H. Laan 11, het gebouw, dat
op de plaats van het Hoofdbureau van
politie is verrézen. Heeft de bouw en in
richting veel langeren tijd in beslag ge
nomen, dan verwacht was, vrjj plotseling
is de C. K. nu nog verhuisd naar zijn
eigenlijke bestemming.
Uniform aan de andere inrichtingen in ons
land is de Centrale keuken in de P.H. Laan
ingericht. Vier groote kookketels, van elk
400 liter zullen het eten gaar-stoomen. Het
eten wordt gestoomd om de voedingswaarde
zoo hoog mogelijk te houden. Een groote
aardappelschilmachine verricht het werk,
waar anders een tiental aardappftschilsters
dagwerk aan zouden hebben. In een viertal
mengbakken kan het eten tot stamppot wor
den verwerkt. Twee groote braadpannen, met
gas gestookt, braden de bouten en karbo
naden. Een vierkante betonnen waschbak,
zoo groot als een klein soort zwembad geeft
het personeel volop de ruimte om de zaadjes
uit de spinazie te halen en de groenten van
andere ongerechtigheden te zuiveren en de
aardappels te wasschen.
Alles is in het nieuwe gebouw gemechani
seerd. Een snijboonen- en koolmachine neemt
ook veel werk uit de handen. Een stoom
machine zorgt voor den toevoer van de stoom
voor de vier ketels.
Het gebouw, van betonnen vloer voorzien
en practisch geheel van steen en beton op
getrokken, kan op vrij gemakkelijke wijze
worden onderhouden. Hygiënisch kunnen de
levensmiddelen worden behandeld. Aan beide
kanten is een ruim entree voor de bezoekers.
Zooals hierboven gezegd en in een adver
tentie in dit nummer wordt bekend gemaakt,
zal het gebouw heden in dienst worden ge
steld.
De inrichting aangewezen tot oplei-
dingsziekenliuis voor verpleegsters.
Het Noodziekenhuis te Julianadorp, geleid
door den directeur van den Gemeentelijken
Geneeskundigen Dienst, dr. M. J. W. Rienks,
zal over eenigen tijd een jaar bestaan. Een
jubileum m ;t bloemen en toespraken zal dat
zeker niet worden, maar zoowel de directeur
als het "omplete verplegend personeel zullen
dan met genoegdoening terug kunnen zien op
de maanden die achter hen liggen. Met ge
noegdoening omdat men niet alleen in staat
is geweest tallooze malen prachtig humaan
werk te verrichten, doch tevens omdat dit
noodziekenhuis zich steeds meer in de sympa
thie en het vertrouwen van de Heldersche
burgerij is gaan verheugen.
Uit bevoegde bron vernemen wjj thans,
dat het dringend noodzakelijk gebleken
is, dat het ziekenhuis een uitbreiding on
dergaat. Een verruiming, die binnen zeer
korten tjjd reeds haar beslag zal krijgen.
Er was nog een lokaal disponibel, dat
men voor hospitaal-ruimte kon gebrui
ken. Het is hiervan dat thans gebruik
gemaakt zal worden. Het betreft een
lokaal, dat plaats biedt aan een 7-tal
bedden.
Men zal vragen of er dan zooveel aanvra
gen zijn voor dit ziekenhuis. Inderdaad is dat
het geval. Tot nu toe overtrof het aantal
opgenomen patiënten iédere maand dat van
de vorige maand, en uit niets blijkt dat deze
stijging tot staan gebracht zal worden. Het
is dus van belang dat men zoo snel mogelijk
de noodzakelijke vergrooting van de inrich
ting tot stand doet komen.
Eenige verp'eegsters zullen eveneens aan
dit ziekenhuis worden toegevoegd. Deze zijn
reeds aangewezen.
Het is teekenend voor het uitmuntend
functionneeren van de inrichting, dat
deze reeds uitverkoren is tot opleidings
ziekenhuis voor verpleegsters. Ook dit
moge als een bewijs gelden, dat er daar
in Julianadorp onder goede leiding ge
arbeid wordt in het belang van onze stad-
genooten.
Onhebbelijk optreden van afnemers.
De winkeliers, die het op 't oogenblik toch
al niet benijdenswaardig hebben met die bon-
nenchaos, die de laatste maanden over hun
hoofd is uitgestort, wordt het door sommige
klanten nog lastiger gemaakt. Op een be
paalde bon wordt momenteel 40 gram thee
of een pond koffie beschikbaar gesteld.
Met Salomo's oordeel hebben de winkeliers
nu hun thee- en koffie-surrogaat te distri-
bueeren.
Ieder begrijpt, dat de winkelier onmogelijk
aan allen, die dat wensehen, thee kan geven.
Hij zou dan immers in minder dan geen tijd
door zijn theevoorraad heen zijn en zijn klan
ten niet anders dan koffie-surrogaat kunnen
geven. Dat zou niet billijk zijn.
De winkelier tracht dus, als iemand niet
zes bonnen komt, hem drie bonnen thee en
drie bonnen koffie-surrogaat te leveren. Velen
accepteeren dat. Ze voelen daarvan de
billijkheid en zijn niet zoo egoistisch om uit
sluitend thee te eischen. Er zijn helaas ech
ter ook elementen, die alles voor zichzelf
vragen. Die nog zoo weinig van dezen tijd
hebben geleerd, dat ze met de vuist op de
toonbank hun „recht" trachten te krijgen.
Dat is te betreuren.
Wij verzoeken den koopers begrip te willen
toonen voor de verre van aangename positie
waarin onze middenstanders tegenwoordig
verkeeren.
6 voor 1 gulden.
Atelier open van 105
Zondags gesloten.
BENOEMD.
De heer C. Stom, controleur bg den Dienst
voor Sociale Zaken is benoemd tot adjunct
commies bij het Gewestelijk Arbeids Bureau
te Zaandam.
Ook de heer Stom vergezelt dus den heer
?andsma naar d<«ns nieuwe standplaats.
Oproeping aan de leden.
„Bruinvissen"... dat is een naam, die her
inneringen oproept aan een tijd, dat een deel
van de niet-zwemmende Heldersche bevolking
iederen zomeravond weer stond te kijken op
den Dijk naar de prestaties van waterpoloënde
Heldersche jongens en meisjes. Dat waren
spannende wedstrijden, waaraan ook de jolijt
niet ontbrak.
Tengeyolge van den oorlog viel ook de
„Bruinvissen"-organisatie in Den Helder, on
derdeel van de H.Z.V., in duigen en gedurende
langen tijd vernamen we niets van deze „vis
sen", die echter niet dood, doch alleen maar
schijn-dood waren.
Het bewijs daarvan heeft men gisteren
in onze krant kunnen lezen. In een adver
tentie toch roept het bestuur de leden,
wier adressen zoekgeraakt zijn, op. Deze
aanmelding dient te geschieden ten huize
van den heer A. C. Zuurmond, Laan 82,
alhier, en wel vóór 15 Mei a.s.
Waar het hier een belangrijke mededee-
ling aan de leden betreft, die hen allen
ten zeerste interesseert, adviseeren ook
wij hun aan dit bestuursverzoek gevolg te
geven.
Een organisatie van de „Sport-
commissie Den Helder".
De organisatie van een bedrijfsvoetbal
competitie hier ter plaatse is thans zoover
gevorderd, dat voor Zaterdag 10 Mei a.s.
reeds de êerste wedstrijd voor dit tournooi is
vastgesteld.
Deze eerste ontmoeting zal plaats hebben
tusschen een elftal van de Water- en Licht-
bedrijven en een combinatie van Rijkswerf-
Junioren. Aanvang te 16.30 uur; scheids
rechter is de heer C. van 't Hoff, zoodat de
leiding dus in goede handen berust.
De Sport-Commissie Den Helder heeft
verder voor de leiding van de wedstrijden
in deze competitie de beschikking gekre
gen over de scheidsrechters: J. C. Steen-
kist, SI. Huizing, W. Goudswaard, W. J.
Langerak en C. Slakelaar, allen welbe
kende figuren op de Heldersche voetbal-
terreinen, waardoor men verzekerd zal
kunnen zijn van een degelijke en onpar
tijdige leiding.
Het Dagelijksch Bestuur van de Sport-
Commissie Den Helder wordt gevormd door
de heeren: W. J. Langerak (voorz.), J. C.
Steenkist (penningm.), J. H. v. Wageningen
(secret.), J. Ernes, H. Jongman, Horsman en
Pottinga. -
Elftallen, welke zich alsnog wensehen op
te geven voor deelneming aan deze competi
tie, kunnen dit nog doen tot en met Zater
dag 10 Mei a.s., op welken datum de inschrij
ving definitief gesloten wordt.
Gezien de animo, die voor deze wed
strijden bestaat en de sterke elftallen,
die zich reeds opgegeven hebben, zal
men in de eerstvolgende maanden kun
nen genieten van goed voetbal en hoopt
de Sport-Commissie Den Helder aldus
tegemoet te komen aan den wensch van
de vele sportliefhebbers in onze stad.
De wedstrijden worden gehouden op het
HRC- terrein (Sportlaan) en zullen
vooraf in dit blad worden bekend ge
maakt.
ONDERTROUWD: J. van der Hert en F.
Oost. J. Tol en H. Cornegoor.
De laatste collecte van „Winterhulp", die
de vorige week Vrijdag en Zaterdag werd ge
houden, heeft 323.76 opgebracht.
Van 't gras bjj je nest, van een plek op de
bouw
Spiraal je omhoog in de witfrisse dauw,
En 't dageraadslicht van de morgen;
Je zingt van je eitjes, de zon en de wei
Vol bloemen en geuren der bloeiende Mei,
En hoog zing je weg al mijn zorgen.
Je zingt van de zon en het blinkende duin
Met de wuivende, bloeiende helm op zijn kruin,
En 't bruisende wit op de stranden;
Van bloemen en lente, van licht en pleizier,
Van 't tintelend leven van mens en van dier.
En 't vruchtbare groen in de landen.
In zeeblauwe luchten zing jij je omhoog,
En laag uit het land loopt het zoekende oog
Van een, die 't geluk zoekt, verloren;
Maar ben je in 't zonlicht verdwenen al lang,
Dan nog parelt helder als water je zang.
Van leven en vreugde in mijn oren.
O, leeuwerik, hoe mooi klinkt je lied voor de
mens,
Die hunkert naar 't zonlicht, en die nu zijn
wens,
Bij 't horen van jou, nu nabij waant.
Je zang is zo hoopvol, je hartje zo blij,
Zo helder je lied van de vreugde voor mij,
Minnestreel van de lachende Meimaand!
W. Altena.
Gisterenavond speelde op het terrein aan
de Sportlaan een elftal van stoere fitters en
stokers van de Gasfabriek een voetbalmatch
tegen een elftal pennelikkers van het Raad
huis, dat versterkt was met een paar ambte
naren van andere diensten. Er werd forsch
doch fair gespeeld, maar toch konden de
stevige, geharde fabrieks-menschen het niet
van de kantoor-lui winnen. De laatste won
nen met 43, en als er wat meer supporters
komen en zij net zoo aangemoedigd worden
als het Gasfabriek-elftal, dan winnen zij mis
schien met grooter verschil, aangevuurd door
het enthousiasme van het publiek.
Dr. Tillema, de bekende schrijver van ons
veelgelezen „Indisch Hoekje", is bezig bij
„Multifilm" te Haarlem de laatste hand te
leggen aan zijn nieuwe cultuurfilm „Langs
Borneo's breede stroomen". De voorbereidin
gen hebben hem ruim één jaar gekost, het
opnemen in het uiterst moeilijk bereikbare
Borneo ruim twee jaren en het monteeren
ruim één jaar. Waar Dr. Tillema bij zijn voor
bereidingen als leermeester en adviseur heeft
gehad den directeur van genoemde fabriek,
den bekenden filmer J. C. Mol, en bij het
ontwikkelen der op normaalfilm opgenomen
beelden en het afdrukken op 16 mm formaat
aan diens fabriek heeft opgedragen, was hij
er zeker van, dat de film ook technisch aan
de hoogste eischen zou voldoen. Bij zijn tijd-
roovende, zware, soms zelfs gevaarlijke toch
ten langs Borneo's breede stroomen, genoot
de amateurfilmoperateur de volle medewer-
Door een bewoonster van de Janzenstraat
werd bij de politie aangifte gedaan van het
volgende feit.
Des nachts werd zij gewekt door eenig
verdacht geluid beneden aan de deur. Men
stond op en ging, zoo voorzichtig mogelijk,
op onderzoek uit. Het bleek echter, dat de
nachtelijke bezoeker reeds onraad bespeurd
had, want men hoorde iemand plotseling weg-
loopen. Van het heerschap werd geen spoor
meer ontdekt.
Dat oneerlijke en misdadige elementen er
zich niet voor schamen zelfs kerkelijke ge
bouwen te bezoeken, wordt bewezen door het
feit, dat dezer dagen ingebroken werd in de
Chr. Gereformeerde Kerk aan de Steengracht,
alwaar men een gummie-slang buitmaakte.
Er is aangifte van bij de politie die
een onderzoek heeft ingesteld.
Het wordt zoo eenvoudig bekend gemaakt:
„Bij het uitreiken van aardappelkaarten moe
ten de stamkaarten van het geheele gezin
tegelijk door het gezinshoofd worden aange
boden'V Het eerste wat we zeggen is: „Dat is
makkelijk, dan hebben ze minder werk op het
distributie-bureau, want daar hebben ze het al
druk genoeg."
Toch heeft deze maatregel heel wat on
aangenaamheden binnenshuis gegeven. Een
Nederlander zondigt niet graag tegen de voor
schriften. Even angstvallig als hij bij het fiet
sen op iederen hoek belt en zijn richting aan
geeft, zorgt hij ervoor om ook zijn legitimatie
bewijs bij zich te hebben, bang als hij is om
op de „bon" gezet te worden. Dat hij af en toe
zijn legitimatie vergeet is meer een sport, om
dat hij het zielig voor onze ijverige politie
dienaren vindt als ze bij hun controle heelemaal
geen succes hebben. Zelfs als er nieuwe distri
butiekaarten gehaald moeten worden mag men
niet zonder legitimatiekaart rond loopen.
Maar we hadden het over de aardappelkaar
ten. De avond voor den dag, dat vader op het
distributie-kantoor moet verschijnen om z'n
kaarten in ontvangst te nemen, vraagt hij met
een doodonschuldig gezicht aan zijn eega en
zijn vier kinderen boven de vijftien of hij hun
distributie-stamkaarten mag hebben, omdat ze
anders geen eten meer krijgen. Een storm van
protest steekt op. De eerste aanval komt van
moeders kant, die beweert dat ze morgen
hoog noodig direct naar den kruidenier moet,
omdat ze geen korrel suiker meer in huis heeft.
Maar öók de anderen laten zich niet onbetuigd
„Hoe moet ik naar m'n kantoor komen" vraagt
de oudste; „En ik naar mijn winkel" vraagt
de dochter, „En wg naar school" vragen de
twee jongsten.
Het is inderdaad een moeiiyk geval. Hoe
moet dètt opgelost worden. Vader krabt zich
eens achter zijn oor, maar weet er geen raad
op. Hy vindt dat hy er eerst maar eens een
nachtje over moet slapen.
In t' donker, lekker in zgn warme bed, wil de
slaap echter niet komen. Hy piekert en hij
piekert hoe dat nu toch voor elkaar moet
komen. Totdat hij, suf van al dat piekeren, ein
delijk in een onrustigen slaap valt, waarin hij
niet anders als aardappelen voor zgn oogen
ziet draaien.
's Ochtends aan het ontbyt is er nóg geen
oplossing gevonden. Pertinent weigeren ze alle
maal om zonder legitimatie over straat te
gaan; zoodat vader, als de klok half negen
slaat, met een mismoedig gezicht achter zijn
bureau zit, en nog niet weet hoe hij die aard
appelkaarten zal krijgen. Dan neemt hy een
kloek besluit. Hij staat op en vraagt een halven
dag verlof. Z'n chef ziet hem eenigszins ver
wonderd aan als hij de reden hoort, maar met
een „vooruit dan maar" wordt hem het be
geerde verlof toch gegeven.
„Daar gaat ie dan" zegt vader bij zichzelf
als hij op straat staat. Z'n fiets staat op stal
met een paar banden, waar niemand meer kans
ziet om mee te gaan ryden; aan alle kanten
steekt het rood van den binnenrand door den
buitenband heen, en vader is dus 'veroordeeld
om te gaan loopen. Met gezwinden pas gaat
hij eerst naar de school van den jongste en
haalt daar de kaart op. Dan spurt hy de halve
stad door naar de school van den andere; komt
vervolgens buiten adem bij den winkel van zijn
dochter, en arriveert tenslotte met pijniyke
voeten bij het kantoor van den oudste.
Maar nóg heeft hg alle kaarten niet. Zoo
goed als het gaat loopt hij naar huis om ook
de kaart van zijn vrouw nog te halen, en als
hij die heeft, belandt hg eindelijk meer strom
pelend als loopend in het distributiekantoor,
om daar eerst even op de trap te gaan zitten
uitblazen. Het valt ook niet mee voor iemand
die anders den heelen dag op een stoel zit om
plotseling een heelen ochtend te moeten loopen.
Doch hij krggt zijn begeerde aardappelkaarten.
Maar tusschen de bedrijven door zijn er al twee
en een half uur om. Papa vindt het welletjes.
Hg wandelt op zgn dooie gemak naar huis en
zinkt met een zucht in een luie stoel. Op de
vraag van zijn wederhelft, of hg de stam
kaarten wel teruggebracht heeft, antwoordt
hij met een onverstaanbaar gebrom, dat van
alles kan beteekenen, en waardoor zijn vrouw
bevredigd wordt.
Maar om half één zgn de poppen aan het
dansen, allerlei verwijten worden den heer des
huizes naar het hoofd geslingerd. De twee
jongsten komen een half uur later thuis, om
dat ze niet over straat dorsten. Alles wat er
gezegd wordt glgdt langs vader heen, hij
denkt: „Mopperen jullie maar, ik heb de aard
appelkaarten". Al de familieleden nemen zich
echter voor nooit, maar dan ook nooit meer
hun kaarten uit handen te geven. Misschien
dat het volgend keer niet meer noodig is, om
dat we dan persoonsbewijzen hebben.
Hoe zouden ze het ih 't Buitenveld toch voor
elkaar krggen? Zou daar de echtgenoote den
heelen dag thuis moeten zitten als de zorg
zame man en vader alle stamkaarten heeft
meegenomen
king van bestuursambtenaren, van evangelie
verkondigers, die grondige kenners van land
en volk, van officieren en van doktoren. Door
samenwerking van al die deskundigen op
het gebied van land en volk is er een cul
tuurfilm ontstaan, zooals er nog nooit een
van een Indisch eiland is vervaardigd. Die
film is uniek en hij zal dit blgven, want een
dergelgke film kan niet meer worden over
gemaakt! Hij bezit namelijk tal van interes
sante opnamen van gewoonten, zeden, ge
bruiken der Dajaks, die op het punt staan
te verdwijnen door het opdringen der Wes-
tersche cultuur, ook in de diepste binnen
landen van Borneo.
Dr. Tillema heeft deze film gelegateerd
aan het „Museum voor Volkenkunde" te
Leiden, dat deze kostelenke schenking dank-
Leiden, dat deze kostelijke schenking dank
baar heeft aanvaard. Over enkele weken zal
„Multifilm" de Nederlandsche per uitnoodi-
gen om in haar projectiezaal met de flim,
vol actie maar vrij van elke poging tot sen
satie, kennis te maken. Dan kome het Ne
derlandsche volk aan de beurt.
BURGERLIJKE STAND.
OVERLEDEN: Steven, 1 maand oud, z. v.
E. Kramer en T. Snoek; Rinke, oud 2 weken,
z. v. J. Oost en A. Visser.
ERNSTIGE SCHADE.
Het schip, gem rkt U.K. 8, hetwelk de vo
rige week op het Enkhuizer zand is gestrand,
kan als verloren worden beschouwd. De vele
pogingen om het schip van het zand af te
trekken mochten niet baten. Thans gaat het
schip geheel het zand in, zoodat het nu niet
meer voor den schipper is te redden.
Urk 5 Mei.
Door 8 vaartuigen werd heden aan den ge
meentelijken vischafslag alhier aangevoerd:
1048 pond aal en paling, van 16308 pond per
vaartuig, prijs 3177 ct.98 pond spiering
2626% ct. per pond; 40 mand possen 3.48
en 85 manden nest, prijs 33 ct. per mand.
Op de voormalige Zuiderzee nam. de vis-
scherij over het geheel de vorige week zeer
in omvang toe. Dit was vooral het geval met
de visscherij op aal, paling, nest e:: possen.
De motorlooze zeilvaartuigen boekten gemid
delde vangsten van 16 tot" 36 pond per vaar
tuig. Van deze soort kuilpaling was de ge
middelde prijs 31 Ct. per pond. De weekresul-
taten varieerden tot 100 per zeilvaartuig.
De kleine motorvaartuigen hebben onge
veer 2 etmalen de visscherij uitgeoefend. In
deze 2 etmalen waren de besommingen van
105 tot 120 gulden per motorvaartuig.
De groote stoombeugers besomden tot
125. Per etmaal waren hiervan de vangsten
tot 90 pond. Deze soort aal was dik van stuk
te noemen. Bij toenemende warmte worden
de vangsten van de kuilpaling en lijnaalvis-'
schers grooter. Er schijnt een goede aalvangst
op komst te zijn.
De Noordzeevloot oefende de visscherij uit
op de Waddenzee, voor de kust van Scheve-
ningen en IJmuiden. O, de Waddenzee waren
de vangsten tot matig. De prijzen goed, week-
besommingen tot 310 per motorvaartuig.
Voor IJmuiden waren de besommingen tot
370. Voor Scheveningen tot 280. Verleden
week werd er aan den afslag 9632,73 ver
handeld.
(Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie,
Niet geplaatste stukken worden
niet teruggezonden.)
Die tijd is er in vollen omvang. Wij leven
in blijde verwachting, wat de nieuwe oogst
zal brengen. Een plaat, voorkomende in een
der bladen, weergevende den zaaier, uit
strooiende het zaad in den malschen door
ploegden akker, grijpt diep in het mensche-
lijk gemoed, wanneer men oud en stram, ge
voelt niet meer mede te kunnen arbeiden als
zaaier. Gelaten dragen deze oude arbeiders
dit lot. Eens ook waren zij het, die mochten
mede-arbeiden om in allerlei verband de
maatschappij, de Volksgemeenschap te mo
gen en te kunnen dienen. Voor hen is deze
tijd voorbij en de gemeenschap, waarin zij
destijds werkten ,moet thans voor hen zor
gen. Deze verzorging geschiedt op velerlei
wijze, wat ik niet nader behoeft te definiee-
ren. Maar één categorie wil ik toch naar
voren brengen, die beter hadden verdiend en
wel: de oud-gepensionneerden van Land- en
Zeemacht.
Wij kennen in Nederland twee categoriën
gepensionneerde militairen, de z.g. oud- en
nieuw gepensionneerden.
De oud-gepensionneerden zijn zij, die vóór
de nieuwe Pensioenwet van 1922 werden ge-
pensionneerd en, trots toezegging en beloften,
niet in die Wet werden opgenomen.
Achttien lange jaren is op het Binnenhof
te 's-Gravenhage bij de jaarlijksche Defensie-
begrooting over dit oud en nieuw gedebat
teerd, doch dit kon het wegen met twee ma
ten niet ongedaan maken, niettegenstaande
de weegschaal aanmerkelijk doorsloeg, want
de verhouding oud of nieuw pensioen, va
rieert van een half tot een derde van het
oude, tot het pensioen der bevoorrechte jon
gere collega's. Ook zelfs de gelijkstelling der
Indische militaire pensioenen in 1937, mocht
de Nederlandsche weegschaal niet in even-
Wicht brengen.
De oud-gepensionneerde militairen van het
Leger en van de Vloot bleven uitgesloten van
een dragelijk levensbestaan op hun ouden
dag.
Niet minder dan de mannen, zijn de wedu
wen van hen in gelgke mate gedupeerd ten
opzichte hunner jongere zusters.
Is het nog noodig in. dezen moeilgken tijd
de nooden der vorengenoemden voor het voet
licht te brengen? Zijn ook théns de bevoegde
autoriteiten niet doordrongen van den groo-
ten nood dezer Staatsarmen?
Zoo ja, men helpe dan spoedig, want het
water staat hen tot de lippen.
Met dank voor de opname,
Hoogachtend,
Een twee en tachtiger,
