Pt
Brabantsche
Brief
van
RADIO
Tob nooit
't HOEKJE
OUDERS
PROGRAMMA
Elk zoekt, wat aanvult
Nog iets over het kibbelen
door kinderen
De verjongingskuur
van „Artis"
ï-ifr.y
Amico,
Ulvenhout, 29 Mei 1941.
Lank hebben we 'r op gewacht van *t jaar,
maar den Buiten staat in zijnen weeligsten
waschdom nou, besprankeld mee 't gouwen
licht uit puren Pinksterhemel.
Koel, lijk 'nen kelderzucht, stroomt t zo-
merwindeke deur den zonneglorie, 1 die de
weareld verglaast in barsteenen gloei; die
flonkert fan 't wiegende hout, wit betrosseld
mee den dichten blossem, wiegend deur den
amber van deus bloeiende tij, nou het Pink-
sterlicht van den hoogc hemel zijgt over de
bloeiende eerde.
Wit bloeit de sloot achter onzen erf; vliegs-
Jtes en biekes vonken in den halfschaduw van
de zwaarbetrosselde heesters, die te buigen
staan ovér 't bloeiend eendenkroos, onder
't zomerwindeke, dat 'r kroezelt deur 't loof.
Den veugelenzang schiet lijk zilveren pijl
tjes de zonneruimte in.
Pinksterty.
Als ik van den mergen in de relden kwam,
toen de dauw van den nacht nog pèèrlde over
d'akkers, dan begost al rap het witte goud
van den nuuwen dag te laaien, te vlammen
aan den wijen kim, waar overheen den dag
op eerde vloeide als over den rand van 'nen
boordevollen bokaal.
Rossig wolkenschuim sproedelde en vlokte
teugen den gouwen glorie aan.
'n Fluweelen stilte hong over 't mergen-
schoon. Niks was te hooren, dan 't vezelend
koren, 'n gerucht als van 'nen sproeienden
motregen.
Hooger rees de zonnehostie uit den gouwen
bokaal. D'n Schepper consacreerde den don
keren nacht tot 'nen dag, die wit was van
pinksterlicht!
De veuge.en zongen naar den dag. De
blomkes vouwden de kelkskes open, ontvin
gen den eersten zonnepiek. In de donkere bos-
schen tenende m'n land viel den dag in bus
sels binnen. Over de Mark schampte 't nuuwe
licht van den witten mergen, in spiegelenden
glans. Violen lagen 'n den daauw lijk ka
pellen zoo schoon. Den rijpen dotter, blom
lijk een boterbol, liet zijn room druipen in de
spiegelende slooten, die groen-en-goud en diep
lijk oogenglans deur de weelde van m'n gras
land crokken. Deur de weelde, ja!
Want als ge die bloeiende velden beziet,
bont van den bloei, bespikkeld mee de ster
ren van madelief en pèèrdeblom, dan ziet ge
in 'nen weelde, dat ge stiliekes peinzen gaat.
En als ge dan zo stille staat, op oew klompen
in dieën bonten pracht, oew oogen zwaar van
dageraad en bloeienden kleurenschemer dicht
vallen, oew ooren suizelen van den veugelen
zang <»- gr wit dan den ic u Pin! erhemel
boven oe, dan voelt g'oew eigenlijk 'n made-
liefke zoo klein in die endelooze schepping,
zoo vol van kleuren en van licht, zoo gren-
zenloos van pèèrlende ruimte, waarin even-
veul plek is veur sterrenwearelden als op de
Ulvenhoutsche graslanden veur sterreblom-
kes!
Ge buigt dan, veur al die Scheppingspracht
onwillekeurig den kop in 'n stil gepeinzen,
dat eigenlijk bidden is
En
Trieste verwondering vaart koud deur
oew zielement. Want heel de èèrde, want
alles op èèrde deelt in den lichten luister van
den Pinkstermergen! Alles! Van 't sim-
pelde madeliefke af, tot de diepe bosschen
toe. Alles! Van 't jubelende veugeltje af, tot
den glanzenden Markspiegel toe. Alles! Van
de bloeiende èèrde af, tot den pèèrlenden
Meihemel toe. Alles! Alles deelt in den reinen
luister van den Pinkstermergen; in 't gou
wen licht, dat over den kimwand vloeit, tij
dens den zonnehostie den gouwen bokaal ont
stijgt.
Alles ondergaat Pinkstertjj, alles! Behalve
den Mensch
En 'nen triesten huiver vaart kil deur oew
zielement, dat daar op klompen staat, in den
vroegen buiten.
Alles, alles ondergaat de Zaliging van
Pinkster, behalve hij, veur wien 't Wonder
van Pinkster wierd ingesteld: behalve den
Mensch.
Want den geest van 't Menschdom ver
keert in diepsten duister......!
Amico, ik ben nie van plan om wéér
*ns, veur den zooveulsten keer in jaren, uit te
gaan spinnen de schuldvraag.
Welken mensch ge ook sprikt, hij is vol
komen op de hoogte. Hij ként de oorzaken
van z'n ellende!
't Opgefokte egoisme van lange jaren, den
getroetelden haat van lange jaren, ieder
is er de dupe, ieder is er de oorzaak van! En
ieder is daarvan verduld goed op de hoogte.
Ieder ként, beseft de oorzaken van 's Wea-
felds leed ènieder voelt zich de dupe van
Anderen!
En daarom -wil ieder de weareld gaafi ver
beteren bijbij zijnen evennoste!
En daarom wordt 't gin Vrede, daarom
gin Pinksteren veur dues onwijze Mensch
dom.
Ik ga dat nie wéér 'ns, veur den zooveul
sten keer in jaren uitspinnen.
Ik word 't beu! Ik ben 't moei!
Hoe geren ik m'n Pinksterboodschap ook
zou puren daaruit, de verbetering zie 'k
nog nie!
Nieverans!
Duuzend woorden, duuzend kranten, duu-
zend boeken over nostenliefde, zijn alles
nog nie eene daad van liefde! 't Zijn maar
woorden; gesproken, gebalkt; geschreven, ge
drukt. Wóórden. Woorden. Woorden. Nie
meer wèèrd dan den druppel inkt, waarmee
ze gedrukt wierden. Onverschillig. Onver
schillig, wie ze sprak, wie ze schreef. Wóór
den!
offers! Be bedoel: vrijwillige
1 teugendeel: baat-
Ik zie gin
offers!
Ik zie nog teveul..
zucht.
Ik word t beu. Ik ben t moei, om veur
den zooveulsten keer in lange jaren uit te
gaan spinnen de schuldvraag.
lederen mensch is volkomen op de hoogte
èn
hg blijft egoïst!
En daarom gin Pinkster veur den Mensch!
'Nen triesten huiver vaart kil deur oew ziele
ment, dat daar op klompen staat, in den
vroegen buiten, temidden van God's Pink-
sterweelde!
En tenende den dag, t corpus moei van
den arbeid, den kop suf van gepeins heb ik
gedaan als die gebogen wilgentronken doen,
daar langs den groenen sloot: stiliekes en ge-
dachtenloos gaan droomen, langs den water
kant in 't -gras.
Stiliekes droomen, wegdrijvend in 'nen
gouwen zonneschottel, op 't golvende win-
deke, deur de ambere oneindigheid.
Lochtekes wegzwevend als de pluis van 'n
uitgebloeide pèèrdeblom, kaatsend op de
handen van 't spulsche Zuid-oosterke. Soms
wegzinkend in den gouwen poeier, die daar
nevelt veur oew half-toee oogen.
Ja, zoo'n uur was 't.Een van ijl ge
peins, van pluisloeht gedroom, van blomme-
gewieg, dat uur van rust, in den vallenden
avond.
Zoo'nen stond om Godsganschelijk te ver-
luiëren aan den waterkant, mee 'n zuring-
steeltje in oewen malenden mond.
Zoo 'nen avond, dat ge gin verschil kent in
minuten en uren, lijk dat ook zijn zal veur
de blommen, die daar zoo maar stiliekes in
't gras staan, mee de voetekes in 't koele
water van de Mark, die daar traag wegvloeit,
blinkend lijk dikken olie.
't Was 'nen dag, rijp van zomer, vol van
deugd lijk 'nen trossel druiven is van wijn.
't Was 'nendag in Pinkstertij.
En als ge dan lank genogt zoo gelegen
hebt, tot oewen afdruk geplet staat in 't mal-
sche gras; als ge weer klimt op den kant van
't bewuste leven, den zónsondergank ros in
oew verraste oogen valt, de kerkklok dan 'n
uur slaat, later dan ge docht, dan dan
stapt ge mee éénen pas uit 'nen goud-ambe-
ren hemel, in de nuchtere weareld.
Ge.zijt de blommepluis, die zweefde, zweef
de; kaatste, kaatste; flierde, flierde deur den
rossen zonnewemel, om dan te smakken op
den keiweg, vasthakend aan 'nen... „hoop"
van 't pèèrd, waarvan 't pluiske z'n eigen
trekt, trekt, maar nutteloos trekt...!
Oewen kop gaat weer langzaamaan „wer
ken". Zwaar vallen de plichten en de zaken
weer op oewen nek, ge staat nog efkes on
wennig op de weareld, want ge waart dat uur
wend!
Jaha, wakker worden valt nooit mee,
zelfs nie in 't midden op den avond, mee oewen
kop in 't koren en oew beenen van den wa
terkant.
Maar dan heb ik m'nen kop beklast mee 'n
paar dressen koel Markwater en dan ben 'k
achterom 't korenveld gegaan, naar den groen-
tenakker om nog wat nuuwe uit te doen veur
den wagel van mergen.
Daar was gin volk meer in 't land. Schuins
viel de rosse avondzon over de akkers. En als
ik daar weer aan den arbeid zat, op m'n
knieën in den zachten akker, dien 'k mee m'n
handen veurzichtig openlee, dan heb ik daar
stiliekes O.L.H. gedankt, zoo maar, zonder
woorden, zoo maar mee 'n bietje lach veur
die gouwen droomuren daar aan den water
kant, veur m'n frissche groenten, veur heel
den schoonen dag en 'k was weer veul con
tent, da 'k mee m'n handen in dieën geurigen
grond kost graven naar 't loon van den arbeid.
Den gouwen hemel kost me veurloopig weer
gestolen worden. Wat zoo'n koele klats nat
al nie doen kan, ee?
Schuiner streek de zon over 't akkergewas.
Rosser kleurde ze m'n armen, waaraan den
vetten eerde koekte.
Glimmerde m'n schup als 'n plaat rooi koper
op den donkeren èèrde.
En als ik genogt gerooid had, dan schof-
felde-n-ik de gaten toe en gong wijerop nog
wat slaai afdoen en peekes trekken.
Daarmee gereed, begost den dag toch zoet-
aan weg te kruipen achter 'nen violetten tule,
die ragfijn van den hemel viel, in dichter
plooien.
Nóg zeefde koperen gloei van d'avondzon
deur 't pèèrse weefsel; droop gouwen passe
ment uit 't boom- en struikeloover, maar
toch: den avond daauwde al. En blank hong
de maan aan den top van 'nen spar boven
't zwarte bosch.
'Nen schoonen dag van Pinkstertij was
weer ten ende.
Vol.
Veul groeten van Trui, Dré III, den Eeker
en als altij gin horke minder van oewen
t.a.v. DRÉ.
ZONDAG 1 JUtfl 1941.
Hilversum I. 415.5 m.
8.00 Gramofoonmuziek.
8.30 BNO: Nieuwsberichten.
8.45 Gramofoonmuziek.
10.00 Het Pinksterevangelie (Voorbereid
door de Christelijke Radio Stichting).
11.40 Rondom het orgel (Voorbereid door de
Christelijke Radio Stichting).
12.00 Omroeporkest.
12.45 BNO: Nieuws- en economische ber.
1.00 Nederlandsch Verbond voor Sibbekunde:
Boekbespreking.
1.15 Zang met pianobegeleiding en gramo
foonmuziek.
2.00 Parade van Zuid Amerika, muzikaal pro
gramma.
2.45 Radiotooneel.
4.00 Het Philharmonisch Kwartet.
4.45 De Kamermuziekspelers en soliste.
5.30 Voor de jeugd.
6.00 Uit Berlijn: „Die Front reicht ihrer
Heimat jetzt die Hand".
8.00 BNO: Nieuwsberichten.
8.15 Spiegel van den dag.
8.30 Omroeporkest en ensemble Bandi Balogh
9.30 Berichten (Engelsch).
10.00—10.15 BNO: Uitzending in de Engel-
sche taal: An American sees Holland.
Hilversum n. 301.5 m.
8.00 Gramofoonmuziek.
8.30 B.N.O.: Nieuwsberichten.
9.00 Studiovroegdienst (Voorbereid door het
Vrijz. Prot. Kerkcomité).
10.00 Zondagmorgen zonder zorgen.
12.00 Cyclus: Eens Christens reize naar de
eeuwigheid in dezen tijd (gram.pl. Voor
bereid door de Christ. Radio Stichting).
12.15 Bachcantate.
12.45 B.N.O.: Nieuws- en economische be
richten.
1.00 Ramblers.
1.30 Musiquette.
2.00 U en de muziek (II), causerie.
2.15 Tannhauser und ,der Sangerkrieg auf
Wartburg, opera (Fragmenten le acte en
2e acte).
4.00 Uitzending voorbereid door de Christe
lijke Radio Stichting: a. Wijdingswoord, b.
Gewijde muziek.
5.30 A.N.P.: Sportuitslagen.
5.35 Puszta-orkest.
6.00 Declamatie.
Gewoonlijk schieten die menschen het beste
met elkaar op, die elkaar in meerdere opzich
ten aanvullen. Al te groote contrasten har
monieeren minder, aangezien dit tot conflic
ten lijdt; degene, b.v. die bij alles een ner
veuze snelheid betracht, zal Zich ergeren aan
het laconieke, trage tft>e, te zeer om er ooit
een meer dan oppervlakkigen vriendschaps
band meg aan te knoopen. En de trage voelt
zich opgejaagd en daardoor afgestooten door
het snelle tempo van den ander; waartoe die
dwaze haast? Morgen komt er weer een dag.
Te gelijkvormige karakters harmonieeren
evenmin; twee gemakzuchtigen b.v. zullen
er steeds over harrewaren wie er twee trap
pen naar boven moet loopen om een door
beiden vergeten voorwerp te halen, of wie er
een boodschap in beider belang moet gaan
doen. Sympathiek vinden wij gewoonlijk die
menschen, die een eigenschap of eigenschap
pen bezitten, die wij graag de onze zouden
noemen, maar die wij missen.
De eenigszins zwaar-op-de-hand levende
mensch heeft behoefte aan opgewektheid en
aan een zonniger blik op de dingen, en zal
zich aangetrokken gevoelen tot het ietwat
luchthartige type van wiens opgewektheid
zich iets aan hem meedeelt en die hem dik
wijls kan overtuigen, dat h„j er niet zoo
slecht voorstaat als hij zelf dacht. De aarts
pessimist echter vindt dat luchthartige type
een onverantwoordelijke dwaas, met wien het
nooit goed kan afloopen.
Degene, die uit gemakzucht tamelijk slor
dig is, voelt zich aangetrokken door de
sfeer van netheid bij een ordelievend vriend
en vriendin, en zeer gebaat bg de snelle,
practische wijze van opruimen, waaraan een
ordelijk mensch geen weerstand kan bieden
in een vertrouwende en niet heel ordelijke
omgeving.
Hieruit volgt, dat wij een massa zelfken
nis kunnen opdoen door eens na te gaan, wie
wij graag mogen en waarom. Uitgaande v&a
het psychologische feit, dat iemand ons aan.
trekt door een waardeerbare eigenschap
Wij zelf niet, of in te zwakke mate bezitten.
Het is niet altijd volkomen verstandelijk te
definieeren, waarom wij iemand graag mo.
gen, maar bestaat er een bepaalde vriend,
schapsband, dan hebben wij toch een heldere
voorstelling van het karakter van de vriend
of vriendin.
Het is gemakkelijker een persoon t« an«ly,
seeren en na te gaan, welke eigensehap(pen)
ons zoozeer trekt of trekken, dan om, zonder
houvast aan een persoon, te zeggen welke
eigenschappen wij het' meest bewonderen.
Denkt dus eens aan Uw besten vriend. Waar.
om moogt U hem zoo graag Wat bewondert
in hem? Zijn durf en zijn onderneming»,
geest? Dan is het waarschijnlijk, dat U zelf
wat te beschroomd en te bescheiden bent, en
dat het in Uw voordeel zal zijn, zich toe te
leggen op wat meer zelfvertrouwen en door
tastendheid.
Zooals het de in onszelf ontbrekende
goede eigenschappen zijn, die ons in anderen
het meest aantrekken, zoo zjjn het dikwijle
onze eigen fouten, die ons in anderen, het
meeste ergeren. Alweer een psygologiack
feit, dat tot zelfkennis kan voeren.
Wij kennen twee personen, A en B. A kan
B niet uitstaan, en als men naar de reden
vraagt, hij: „die vent met zijn gekuip om in
kringen boven zijn stand te komen."
Nu is de waarheid, dat A zelf haakt naar
omgang boven zijn stand, maar dit handiger
weet te verbloemen dan B.
Iemand die overmatig verontwaardigd is
over de leugenachtigheid van een zekere X,
doet vermoedelijk zelf nu en dan de waar
heid te kort. Een eerlijk mensch liegt niet,
vindt in zijn aangeboren waarheidszin geen
verdienste en staat niet lang" stil bij de
leugens van anderen.
Hoe kunnen wij eigenschappen aankwek
ken, die wij in anderen bewonderen?
Zgn wij volkomen vrij, van de eigenschap
pen, die wij in anderen afkeuren?
Het eerlijk en volledig beantwoorden van
die twee vragen kan leiden tot hulp by onaa
karaktervorming.
Dr. Joe de Coek.
6.10 Melodisten.
6.45 Sport van den dag.
7.10 Cabaretprogramma.
8.00 B.N.O.: Nieuwsberichten.
8.30 Tannhauser und der Sangerkrieg auf
Wartburg, opera (3e acte).
9.40 Radiotooneel.
10.00 B.N.O.: Nieuwsberichten; Sluiting.
MAANDAG 2 JUNI.
Hilversum I. 415.5 m.
8.00 Gramofoonmuziek.
8.30 B.N.O.: Nieuwsberichten.
8.45 Morgenwijding (Voorbereid door de
Christelijke Radio Stichting).
9.15 Zang met pianobegeleiding. (Voorbereid
door de Christelijke Radio Stichting).
10.40 Declamatie.
10.50 Frans Wouters en zjjn orkest en de
clamatie.
12.00 Hollandsch Kamermuziekensemble.
12.15 Pianovoordracht.
12.40 Almanak.
12,45 B.N.O.: Nieuws- en economische be
richten.
1.00 Het Hollandsch Kamermuziekensemble
en zang met pianobegeleiding.
2.00 Orkest Eloward en gramofoonmuziek.
3.00 Voor de vrouw en gramofoonmuziek.
4.45 Voor de jeugd.
5.15 B.N.O.: Nieuws-, economische en beurs
berichten.
5.30 Orgelconcert.
6.00 Omroep-Harmonie-orkest.
6.40 Ensemble Bandi Balogh.
7.00 B.N.O.: Economische vragen van den
dag.
7.15 Voor de kleuters.
7.25 Musette-orkest „Les Gars de Paris".
7.45 Politiek weekpraatje.
8.00 B.N.O. :Nieuwsberichten.
8.15 Spiegel van den dag.
8.30 Het Utrechtsch Stedelijk orkest
9.30 Berichten (Engelsch).
VOOR DE
„Een ons voorkomen is beter dan een pond
genezen", luidt een oud gezegde. Over de
waarheid daarvan behoeven we niet veel te
zeggen. Alleen: het is niet altijd gemakkelijk
iets te voorkomen. Zoo ook ten aanzien van
het kibbelen. Kinderen zijn dikwijls zoo maar
aan het kibbelen en het kost heel wat moeite
na te gaan, wie het eerst begon en nog meer,
hoe het had voorkomen kunnen worden. En
nu wil ik mjj niet verbeelden hier in staat te
zijn een voor alle gevallen geldenden regel
te geven. Integendeel: ik weet uit eigen er
varing hoe moeilijk het is regels te geven voor
de opvoeding. Maar ik weet ook en dit
geeft mij moed op den weg van adviseur voort
te gaan, dat een wenk van iemand, die dage
lijks met opvoeding van kinderen te maken
heeft en zich telkens rekenschap geeft van
hetgeen hg op dit terrein doet, vaak anderen
in staat stelt fouten te voorkomen. En zoo
wil ik dan hier enkele wenken geven, die
berusten op eigen ervaringen in de practijk
der opvoeding van kinderen.
Opvoeders moeten voortdurend zich bewust
zgn, dat het gemiddelde kind, wat de toe
rusting, gelegenheid enz. voor het spel be
treft, heel wat te kort komt. De ervaring
leerde mij, dat kibbelen voorkomen werd
door te zorgen, dat de kinderen voortdurend
bezig waren. En om bezig te zijn moet er iets
zijn. waarmede men bezig is. M.a.w. spelende
kinderen zullen doorgaans geen tijd hebben
om te kibbelen, of het zou moeten zijn over
speelgoed, speelterrein, enz. Hieruit volgt,
dat er dikwijls onvoldoende speelgoed aan
wezig is, of niet voldoende ruimte om te
spelen.
Een bezig kind is een gelukkig kind.
Kinderen vinden het fijn, als ze bezig kun
nen zijn. Wij ouderen moeten trachten hen
bezig te doen zijn in de eerste plaats, maar
niet minder hebebn wij de zorg voor goed
speelgoed en goede speelgelegenheid.
Als twee kinderen met een kruiwagentje
in een hoop zand moeten spelen, wordt het
vaak kibbelen. Wanneer er niet voldoende
emmertjes aanwezig zijn, is het al evenzoo.
En nu weet ik wel, dat sommige ouders rede
neeren: „Ja maar, dat zou me wat moois
worden. Ze moeten maar leeren met elkaar
te deelen."
Prachtig! Maar ik vraag u: „Hebt u dat
dan vroeger geleerd? Kunt u, nu u volwas
sen bent, gemakkelijk deelen?" Laat me er
niet aan denken. Ik heb in den loop der jaren
ruimschoots gelegenheid gehad ervaringen op
dit terrein onder volwassenen op te doen!
Ergens was een spuit om aardappelen te
spuiten en er waren twintig boeren. Als deze
boeren geleerd hadden te deelen, zou het zeer
goed gegaan zijn, maar het liep mis. Want
ieder wilde juist spuiten, wanneer een ander
bezig was! Voor mij, leider van de land-
bpuwersvereeniging was het een heele toer
de menschen tevree te stellen en een en ander
van elkaar te krijgen. En zoo gaat het met
zoo vele dingen en zou men dan van kinderen
kunnen verwachten, dat die al kunnen deelen.
wanneer hun ouders het na jaren nog niet
kunnen.
Neen, men verschaffe het kind uitrusting.
En men zorge voor speelgelegenheid terwijl
men voorts verstandig doet het kind ook te
laten werken.
Ja, werkelijk. Men moet het kind laten
werken. Het kind wil dit ook wel. Spelen
wordt eerst prettig, als je gewerkt hebt.
Eerst iets maken voor vader of moeder, eerst
nog een paar boodschappen doen, je kousen
stoppen, enz. enz. en dan kun je straks nog
wat gaan spelen. Ik heb het al zoo vaak ge
zien, dat kinderen, die thuis niets behoeven
te doen, niet tot de prettigste speelkameraad
jes behooren. Het kind, dat gewerkt heeft en
nu als belooning een poosje mag gaan spelen,
benut dien speeltijd en gaat niet kibbelen.
Het kind behoeft geen uren achtereen te
spelen. Het spelen dient met mate te ge
schieden. Alles, ook spel, kan op den duur
vervelen. Eerst wat werken, dan een poosje
spelen. Dit moet de stelregel zijn. En er valt
genoeg te doen voor de kinderen. Zelfs de
kleinsten kunnen nog wel wat doen. Ik denk
aan werkjes als breien, haken, bloemen ver
zorgen, zorgen voor duiven of konijnen
straatje wieden, erf bijhouden, kachelhout
breken, enz. enz.
Talrijke kleine karweitjes kunnen we de
kinderen laten opknappen en als ze een-
maal weten, dat ze deze werkjes moeten
doen, dan zeuren ze niet meer en doen wat
gevergd wordt.
Als de ouders nu maar niet te veel gaan
eischen en rekening blijven houden met het
feit, dat het kind ook spelen moet, loopt
alles vanzelf. F
En dan nog iets over het speelgoed. Men
geve geen dure stukken. Men geve dingen
waarmede de kinderen wat kunnen doen en
waarvan ze weer iets kunnen maken. Klos
jes, plankjes, hamertjes, nijptangetjes, spijker
tjes, draadjes wol, papier, schaar, kistjes en
doosjes liefst zeer veel, enz. enz.
v^iergtHjkf sPee,goed zijn de Wnderen
het best gebaat, daar het hun bezigheid in
voortdurende mate verschaft.
In den loop van den tijd zulen we over
speelgoed nog eens een en ander opmerken
Oveeka.
10.0010.15 B.N.O.Uitzending in de Engel-
sche taal: Things worth knowing about
Holland.
Hilversum H. 301.5 n.
8.00 Gramofoonmuziek.
8.308.45 B.N.O.: Nieuwsberichten.
10.00 Pinksterdienstje voor kinderen. (Voor
bereid door het Vrijzinnig Protestantse!»
Kerkcomité).
10.45 Studiodienst (Voorbereid door het Vrij
zinnig Protestantsch Kerkcomité).
12.15 Omroeporkest.
12.45 B.N.O.: Nieuws- en economische In
richten.
1.00 Amusementsorkest en soliste.
1.40 Orgelconcert.
2.00 Omroeporkest en soliste en gramofoon
muziek (in de de pauze: „De Pinkster
blom").
4.00 Celesta-ensemble.
4.30 Indonesische Muziek: Muziek van BaBj
causerie met gramofoonmuziek.
5.00 Wat de Bijbel zelf zegt, lezing (Voor
bereid door de Christelijke Radio Stichting)
5.15 B.N.O.: Nieuws-, economische en beurs
berichten.
5.30 Pianovoordracht.
6.00 Gesprekken met luisteraars (Voorbe
reid door het Vrijzinnig Protestantse!»
Kerkcomité).
6.15 Ramblers.
6.45 Sport van den dag.
7.00 B.N.O.: Friesch Praatje.
7.15 Zang met pianobegeleiding en orgel
8.00 B.N.O.: Nieuwsberichten.
8.30 Ons schemeruurtje.
9.20 Voor den boer.
9.55 Gramofoonmuziek.
10.00 B.N.O.: Nieuwsberichten; Sluiting.
De verjongingskuur, die „Artis" sedert
het voorjaar van 1940 ondergaat, wordt
krachtig voortgezet.
De hoofdingang wordt op het oogenblilt
verfraaid en in vroolijke kleuren geschil-1
derd. Direct bij het binnenkomen zal men
rechts een kiosk, die weldra gereed zal
zijn, vinden, waar het publiek tegen een
lagen prijs zakjes voer voor verschillends
groepen van dieren, zooals apen, herkau
wers, olifanten en beren, verder ook prent
briefkaarten, souvenirs, enz., zal kunneri
koopen.
De bevolking van het hoefdierenveld
juist verrijkt met een prachtig paar kolos
saio Afrikaansche struisvogels, waarvan
vooral de haan mgt zijn sterk rood gekleur
de pooten en hals en zijn zwart- en witt*
veerenkleed een zeer opvallende "verschij-
ning is.
Hechts in den voortuin is de schilderach
tige kinderboerderij met het Verkade-huisje
in volle fleur heropend. Bonte kalfjes, dar
tele witte geitjes, kroezige lammeren b«-
groeten er de jeugdige bezoekers, waarme-
de ze onmiddellijk op goeden voet staan.
De groote makke zeug zal een dezer da
gen omstuwd zijn door een drom van zilver-
roze biggetjes.
Op het zuidelijke gedeelte van het voor
terrein nadert thans ook het nieuwe, aan
vfu„„ jken vÜver gelegen, glazen Pa"
vnit "-Van het restaurant van „Artis' zij»
voltooiing.
In den middentuin wordt op het oogen-
bhk hard gebouwd aan een romantisch
nln me' vv?terval, waarop gebergte-scha-
P n en -geiten, zooals manenschapen
tedals, steenblokken, mouflons. e.d. b'n'
nkort een tehuis zullen vinden.
I den bouw van al deze nieuwe verbiu
\6n !n gaat men steeds uit van h
standpunt, dat deze verblijven den diere»
een voor hen Zoo Runstjg mogelijke hm
s'mg moeten bieden, maar tevens
Passende omlijsting moeten vormen vo°r
het dier, opdat het daarin voor het publ'e#
zoo fraai mogelijk uitkome.
