Herinenting tegen typhus en paratyphus Firma W.Lammers JUTTiSITJ Inschrijving van Leerlingen ERWTEN B00NEN r: tPiacUriLeuiu-ó Hieuwt uèt Uhk K&rfc en Zending, SIMON DE WIT INBRAAK- £aat onö fiel uWik doen! Betrekkingen Te huur Diversen Dinsdag 3 Juni 1941 Tweede Blad 't «Stedelijk" pakt weer aan Burgerlijke Stand van Den Helder ÏÏLaAirveAcAetteri Vander steng houdt niet van fluisteren Officieele mededeelingen. altijd voorraad! VRIJBANKVLEESCH VERZEKERING BIERSTEKERS U zult meer resultaat bereiken aangeboden Adressen Bureau van dit blad worden na 4 uur bekend gemaakt gevraagd De Paaschdagen waren verregend, en ver waaid en inplaats dat men in zomer-tooi naar buiten kon trekken was men goeddeels ver plicht thuis te blijven en via de ruiten het wereldgebeuren gade te slaan. Na de Paasch dagen schreven wij, de aandachtige lezer zal het zich ongetwijfeld nog herinneren, dat wij nu alle hoop stelden op het komend Pinkster feest. Wellicht dat dit veel goed zou maken. Welnu,Pinkster heeft alles goed ge maakt. En dat wel dubbel en dwars. Wat waren er een plannen gemaakt Grootsche plannen en plannen van beschei dener constructie. De een ging op reis, met den trein. Naar een ander deel van Nederland, om zijn verwanten op te zoeken. En zoo was het te verklaren, dat reeds die eerste Pinksterdag overvolle treinen te zien gaf. Treinen, waarin de reizigers op geperst en in elkander geduwd op de voor- balcons stonden. Op de knooppunten en hoofd stations spuwden de treinen de passagiers uit, die zich in alle richtingen verspreidden. Nederland op reis Het noorden ging naar het zuiden en het zuiden naar het noorden. En van het oosten en westen zou men hetzelfde kunnen zeggen. Het weer was stralend! Weliswaar ontbrak eersten Pinksterdag voor een goed deel van den dag de zon, maar het was mild zomerweer en men kon z'n overjas uit laten. Jong-Nederland bleef niet thuis..» Dat toog er op uit, in de vroegste vroegte van dien eersten Pinksterdag al. Op de fiets, en gestoken in sportief kleedij. Met bloote beenen, de jongens en de meisjes, met kleurige blouses en fieve mutsjes. 't Deed goed aan onze jeugd zoo te zien. Fiks en geladen met levenslust. De jeugd, die niet thuis bleef zitten kniezen en zeuren over de slechte tijden, maar de natuur in ging, 't zij voor een of twee dagen, 't zij voor een Pink- sterkampeertocht. Het was een feest van zomer, zon en jeugd. Rondom Alkmaar, maar ook in Bergen aan zee, bij Petten, Callantsoog, Egmond kort om, overal waar die kleine roodgedakte Noord- zeeplaatsjes als stukken uit een bouwdoos aan den strandzoom zijn neergestrooid was het een drukte van belang. Voor de eerste maal in het jaar. De bevolking van Den Helder bleef even min thuis. Velen togen naar zee, beide Pinksterdagen. De zee, die men maar al te noode mist in de eigen stad en die men nu ging bezien, als een lang-gemiste weelde. Blauw als de hemel zelf was de zee. Met wit brandingsschuim aan den strand- lijn, en daarboven wat duikelende en gillende zeevogels. Erboven, in het fel-doorzonde blauw van den hemel zwierden de meeuwen. Schoonst- denkbare stoffage van 't strandbeeld. In dé namidetagen was het zoo druk, dat men aan de jaren van weleer kon denken. Met trams, bussen, fietsen, tandems, ja zelfs in charmante sjeezen en op boerenkarren toog men naar strandplaatsen. De café's deden goede zaken. De terrassen waren flink bezet en de ijs-hallen konden 't niet aan. Des avonds toen de zon zijn groote wande ling bijna voltooid had, trok men huiswaarts. Men maakte queu bij de halteplaatsen van de bussen en de fietspaden waren onafzienbare linten van wemelend en kris-kras door elkaar woelende jonge menschen, die naar huis terug ijlden. Toen zag men het resultaat van twee zon-volle Pinksterdagen. Want bijna iedereen had een deels verbran de, deels gebruinde huid gekregen Van al die zon, die men die dagen geabsorbeerd had. Maar met die zon had men zich tevens Voorzien van een nieuwe dosis levensdurf en zoo, geladen met Pinkster-vitaliteit, gaat men moedigermet meer elan en vertrouwen de dagen tegemoet die komen gaan. En wat Den Helder betreft Pinkster-Zondgg was vrijwel als alle andere Zondagen. Het was er stil. Heel stil zelfs. Zij die er wonen, of er, om wat voor reden dan ook, moesten zijn, zagen met weemoed dit beeld aan. Zoo verlaten zoo stil ...zoo een zaam was onze stad. Maar zie... Pinkster-twee maakte veel goed. Het bleek dat menig buitenvelder zich dien dag met vrouw en kroost naar Nieuwedièp wilde begeven en dat was oorzaak dat het gisteren in de stad vrij druk te noemen viel. In de stad was heel wat leven en men zag menig gezin dien dag een fiksche wandeling Vlaken. Met de avondtrcinen trok men weer terug. Ook deze treinen waren vol, en goten station na station hun lading Pinkster-gangera uit over de landelijke dorpjes langs de lijn. Laat ging de zon onder. Schoon en verheven nam de zon of scheid. Een laaiende vuurbal, die zich omsluierde met de avondnevelen en snel, steeds snelle, naar de horizon zakte. Stralen vuur spatten naar alle zijden. Een afscheid in majeur van een schoon en intens-gevierd Pinksterfeest. Reeds 20 enthousiasten gaven zich op. Het is een typisch en tevens verheu gend verschijnsel, dat blijkt dat tal van ingezetenen van Den Helder, al dan niet geëvacueerd, in steeds sterker mate het gevoel gaan krijgen, dat er iets gedaan moet worden. Speciaal geldt dit voor de leden en besturen van vereenigingen, die het niets doen van het laatste jaar danig begint te vervelen en die niets liever zou den willen dan dat de toestand, zooals die thans nog is, vandaag aan den dag een radicale wijziging nam. Thans is het een aantal leden van het Stedelijk Muziekcorps, dat een poging gaat ondernemen tot praktisch werken te komen. Naar men ons bericht hebben 20 leden, allen woonachtig in Den Helder, de wensch te kennen gegeven, dat men weer met de muziek beginnen wil. Het is de bedoeling een dezer dagen een verga dering te beleggen, waarvoor nadere aan kondiging per advertentie binnenkort volgt. Ook niet-leden, die een instrument be spelen, kunnen zich reeds opgeven. En wel bjj den heer G. Schut, p.a. den heer De Munck, Middenweg 179, alhier. van 30 Mei 1941. GETROUWD: N. J. Bruin en D. M. Op dien; K. J. Hof en E. J. Beets. ONDERTROUWD: J. H. van Amstel en M. W. M. Ligthart. ATLAS-COMBINATIE VERSUS DE ROODE HAAN. Hedenavond op het „Helder"-terrein. Men verzoek ons er de aandacht op te vestigen, dat er hedenavond op het Heider- terrein een voetbalwedstrijd gespeeld zal wor den tusschen een sterke Atlas-combinatie en de „Roode Haan". In het eerste elftal zullen o.m. spelers optreden als de gebroeders Wij- ker, Beier, Post, Snijders, Lokkers, enz. De aanvang van den wedstrijd is gesteld op half 7. Vlsscherfl Urk, 30 Mei. Door 60 vaartuigen werd heden aan den gemeentelijken vischafslag alhier aangevoerd: 3116 kg aal en paling, van 1297 kg per vaartuig, prijs 0.62—1.54; 39 kg spiering 3844 ct. per kg; 76 manden possen, prijs 1.55 per 25 kg; 128 manden nest, 33 ct. per mand. De matroos le klas Vandersteng stond in de houding en keek strak voor zich uit. Ik trad hem tegemoet, maar hij negeerde mijn ami cale begroeting „Goemorgen". Vandersteng bleef als in gepeins verzonken voor zich uit staren. Z'n gezicht stond als dat van een inlander, strak en zonder verraad van wat er in zijn brein omging. Alleen zijn oogen „spiegels der ziel", zooals een dichterlijke grootheid het eens zei schenen iets te zeg gen. Maar ik begreep er niets van. Misschien had ik weer een van mijn minder snuggere momenten. Ik geef toe, dat mijn psy chologisch bevattingsvermogen beperkt is en dat ik tegenover den marineman zoo dik wijls voor raadselen gestaan heb, ondanks misschien juist wel óm zijn rondborstig heid. Op dit nu eens weeke, dan weer harde, nu eens stugge en dan weer vriendelijke ka rakter als van een groot kind, hebben tal van invloeden geprobeerd in te werken. Maar wijl God den zeeman lief heeft, omdat hij gelijk een kind is, trekt de zeeman altijd den burger aan die goed en vriendelijk zijn wil. Een zee man is voor eiken burger een zielkundig raad sel. Lach me daarom niet uit, als ik rondom Vandersteng allerlei, soms vreemde en fantas tische dingen waarneem, die anderen niet zien en die er misschien ook heelemaal niet zijn. Ik heb dikwijls geprobeerd mij los te maken van, Vandersteng, omdat ik zelfs den schijn ver mijden wil met ziekelijke neigingen of over gevoeligheid jegens den marineman behept te zijn. Hij is immers een gewoon mensch onder de menschen. Doch altijd weer werd ik door honderden banden tot hem getrokken en toefde ik in zijn sfeer. Dikwijls poogde ik te leiden, te stuwen of te remmen van nature is de mensch tot heerschen geneigd doch altijd weer werd ik door zijn optreden ontwapend en was ik zijn's gelijken. Herhaaldelijk heb ik getracht in hem iets gewoons te zien, maar telkens weer vond ik iets aan hem, dat ik te voren nog niet, of nog niet zóó had opge merkt. Kwam dit omdat in den marineman de veelzijdigheid van het Nederlandsche volk karakteristiek is terug te vinden? Ik weet het niet; ik verdiep me er niet in, want ook als ik dat wel doe kom ik er toch niet uit! Vandersteng stond als in gepeins verzonken voor zich uit te staren. Mijn „Goêmorgen" had hjj genegeerd. Z'n gezicht bleef strak en zon der verraad van wat er in z'n kop omwoelde. Alleen zijn oogen...! In den kouden steenen kop van een sfinx zijn ook de oogen dood. Maar die van Vandersteng leefden in strakke omfloersing van starende tinteling. Wat deed hij en waar dacht hij aan Ik keek hulpeloos als een kind om mij heen. Maar de natuur was in daagsch tenue, met hier en daar een frissche uitlooper, bode van den nieuwen Meiendag. Meer dan een minuut duurde deze stilte. Toen boog Vandersteng zich naar rnjj toe en fluisterde iets aan mijn oor. „Wswswswswawswswsws.verstond ik. „U zegt?" vroeg ik hem, want ik begreep er geen sallybe van. „Wswswswswswsws..." herhaalde Vander steng. Ik had m'n oorschelp „voor-de-wind- zeilers" werden ze spottend genoemd met mijn hand als luisterapparaat versterkt, maar ik verstond Vandersteng ook nu niet. Nu moet ik bekennen, dat ik ietwat hardhoorend ben. Toen ik voor den eersten keer als verslag gever aan boord van een onzer schepen de manoeuvres meemaakte, hadden de harde kef fende klappen van de 7.5 cm mijn trommel vliezen zoodanig ingedeukt, dat ik sindsdien het fluisteren niet kon verstaan. Bovendien: ik hou niet van fluisteren. Het kriebelt me te veel aan mijn ooren, niet waar? Is fluisteren overigens niet een minderwaardige manier om zich verstaanbaar te maken. Men wil iets zeg gen, dat men liever niet verder gezegd weet. Niet om wat men zegt, maar om de vrees zegsman te zijn. Is het dan niet beter te zwijgen en alleen te denken? En als spreken gewenscht is, waarom zou men het dan niet doen. Ronduit, eerlijk en oprecht! Ik zei het Vandersteng. Aan z'n gezicht zag ik een mengeling van verbazing en van ver driet, omdat ik hem blijkbaar misverstaan en zijn houding niet begrepen had. Dat is heel goed mogelijk. We leven in zoo'n eigenaar- digen tijd, er zijn zooveel dingen om ons heen, die al of niet gewild onze aandacht trekken, er is zooveel dat tot verkeerd begrijpen aan leiding geeft, dat ik beter gedaan had mijn opmerking achterwege te laten. Ik wilde een verontschuldiging zeggen, maar Vandersteng schudde lichtelijk z'n grove kop, trok z'n ge laat vergoelijkend vergevend samen, legde z'n zware handen vaderlijk op m'n schouders en zei met een doffe doch duidelijk verstaanbare stem: „Het is Mei. Laten we onze kameraden ge denken, die vorig jaar het offer van hun leven brachten in den strijd voor het Vader land en ween met Willem Kloos om bloemen in den knop gebroken en voor den ochtend van haar bloei vergaan". Toen ben ik naast Vandersteng gaan staan en heb lang, heel lang, niets gezegd. DE INVLOED VAN HET GELOOF OP ONS VOLKSKARAKTER. Prof. mr. P. Scholten hield in de Aula van de Stedelijke Universiteit te Amsterdam in het kader van de lezing cyclus Nederlandsche geest" een lezing over: „De invloed van het geloof op ons volkskarakter". Het geloof zoo betoogde spreker, is het ob ject van de theologie. Hierin neemt het Neder landsche volk als zoodanig geen plaats in, wel echter daar waar het gaat om den vorm tus schen geloof en volk. Een volk is historisch te begrijpen door afstamming en het samenwonen in één gebied. Het ontstaat pas in gemeen schappelijk lijden of strijd. Het Nederlandsche volk is ontstaan in zijn vrijheidsstrijd, welke tegelijk geloofsstrijd was, tegen het Spaan- sche juk. In dezen geloofsstrijd legde het Cal vinisme op ons volk een stempel. De band tusschen geloof en volk komt bijzonder tot uiting in het „Wilhelmus" een geestelijk lied en volkslied bij uitstek: Waar het Calvinisme sterk den nadruk legt op vrijheid en verdraag zaamheid, beteekent dit geloofsvrijheid en geen geloofsdwang. Het begrip „burger" van de 16e en 17e eeuw, waarop het Calvinisme zijn stempel heeft ge drukt, ondergaat in de 19e eeuw door de Fran- sche revolutie verandering van beteekenenden inhoud. Er ontstaat een tegenstelling tusschen burger en arbeider, burger en boer, burger en kunstenaar. Deze tegenstelling was er niet, omdat het geloof de burgerlijkheid uitdreef. Wanneer het Nederlandsche volk luistert naar Gods Woord vindt het zijn Christelijken burgerzin terug. Ik zit aan mijn tafel voor het raam en werk. Aan den wolkenloozen hemel straalt de zon. Hij schijnt door de bladeren van de boomen heen op mijn werk. Over de lange cijferryen toovert hij een steeds weer wisselend mozaïek van trillende schaduwvlekjes. De tegelsvan het trottoir voor mij zijn hèl wit. De wind ruischt door de bladeren. Om binnen te zitten, terwijl de zon zoo mooi schijnt is niet plezierig. De atmosfeer in de kamer lijkt mij ineens drukkend. Voor het raam trilt de lucht van de warmte. Plotseling is het me, alsof ik buiten, aan het strand ben en mij met gesloten oogen in de zon laat bruin braden. Heel ver weg hoor ik het geruisch van de golven. In gedachte zie ik de golven breken en ver op het strand uit- loopen, en door een wirwar van allerlei kleine kanaaltjes het water weer terug naar zee stroomen, steeds maar door. Ik hoor het ge roep van een venter vlak by en het gejuich van wat jongens en meisjes, die met een bal aan het spelen zijn. Vlugge voeten zetten elkan der achterna, zand opstuivend, dat mij als een fijne regen in het gezicht komt. De»zee spiegelt in het zonnelicht, ver aan den horizon een rookpluim van een schip, dat zijn weg naar andere landen zoekt. Druipende menschen komen uit de zee waar ze van een verfris- schend bad hebben genoten. Waterplensend gooien ze anderen nat, die nog niet met een sprong onder het glanzende oppervlak durven onderduiken. Heele gezinnen zitten in een kring op het strand. Uit een groote tasch komen allerlei lekkere dingen; de kinderen dreinen om ijs, en als ze ijs gehad hebben vragen ze alweer om iets anders. Waarschu wingen van „niet te ver de zee ingaan" en „pas op dat je niet verdwaalt" weerklinken. Ên boven dat alles straalt de zon, het zand gloeit en is intens wit. Opeens een klap. Een beetje verdwaast kijk ik op. Het is een deur die dicht geslagen wordt. Voor mij liggen nog steeds de rijen cijfers, al schijnt de zon helder is het toch nog geen mid-zomer, en het werk wacht. De Burgemeester der gemeente Den Helder maakt bekend, dat voor de tot de bevolking dier gemeente behoorende personen, die tijdelijk elders verblijven, en die zich vorig jaar hebben doen in enten tegen typhus en paratyphus voor zoover zij zich in deze maand niet in de gemeente Den Helder lieten herinenten ge legenheid zal worden gegeven zich daartegen kosteloos te doen herinenten, op de volgende tijdstippen en plaatsen: 5 Juni 1941 te Schagen in de openbare lagere school van 9.3012 uur voorm. en van 1.303 uur nam. 6 Juni 1941 te Oude Sluis in de openbare lagere school van 9.3011 uur voorm. te 't Zand in de openbare lagere school van 1.303 uur nam. 9 Juni 1941 te Breezand in de R.K. school van 9.3012 uur voorm. en van 1.303 uur nam. 10 Juni 1941 te Kleine Sluis (Anna Paulowna) in de consistorie kamer van de Ned. Herv. kerk van 9.3011.30 uur voorm. Oostpolder ten huize van het hoofd der school van 1.303 uur nam. 11 Juni 1941 te Wieringerwaard in de openbare lagere school van 9.3011 uur voorm. te Schagerbrug in de openbare lagere school van 1.303 uur nam. 12 Juni 1941 te Callantsoog in de openbare lagere school van 9.3012 uur voorm. 13 Juni 1941 te Hippolytushoef in de openbare lagere school van 9.3012 uur voorm. te Westerland in de openbare lagere school van I.303 uur nam. 16 Juni 1941 te St.. Maartensbrug in de openbare lagere school van 9.3011 uur voorm. te St. Maarten in de openbare lagere school van II.30 voorm.12.30 nam. 17 Juni 1941 te Burgerbrug in de openbare lagere school van 9.3011 uur voorm. te Petten in de openbare lagere school van 1.30 3 uur nam. Tot de bevolking der gemeente Den Helder behoorende personen, die tijdelijk in of in de omgeving van genoemde plaatsen verblijven, kunnen zich derhalve op de aangegeven tijden aan één der ver melde adressen melden; dit geldt ook voor de elders ter school gaande kinderen. Hetgeen hieromtrent is vermeld in de bekend making van 14 Mei j.l. (zie de Heldersche Courant van 16 dezer) komt hierdoor te vervallen. Den Helder, 31 Mei 1941. Openbare U. L. O. school Burgemeester en Wethouders van Den Helder maken bekend, dat voor de inschrijving van leerlingen der openbare U.L.O.- school aan de Molenstraat (hoofd de heer R. Datema) tot 1 Juli 1941 gelegenheid zal be staan aan genoemde school, des Donderdags van 2%3i/2 uur. Belanghebbenden moeten bij de inschrijving een geboortebewijs en trouwboekje overleggen, be nevens een verklaring van het hoofd der school, waaruit blijkt, dat zij het gewoon lager onder wijs zes jaren met vrucht hebben genoten. De aandacht wordt er op ge vestigd, dat de school opleidt voor de m.u.l.o.-diploma's A en B, voor de kweekschool voor on derwijzers en onderwijzeressen alhier, voor den tweejarigen cur sus voor obevarenen aan de zeevaartschool en voor de mid delbaar technische school. Behalve de gewone vakken wordt aan de school onderwijs gegeven in fransch, duitsch, engelsch, wiskunde en handels kennis. De nieuwe cursus vangt aan op 1 September 1941. Den Helder, 31 Mei 1941. DE NIEUWE BON VOOR BON 100% verkoopswaardel Gesneden brood Vanaf heden weder alle dagen verkrijg baar brood, gesneden door onze aller nieuwste electrische broodsnijmachine, op elke gewenschte dikte Aanbevelend, Koningstraat 94, Den Helder De TRAINING zal aanvangen WOENSDAGAVOND 4 JÜNI, 's avonds 7.30 uur, op het terrein aan de Kemphaanstraat. Varkensvleesch verkrijgbaar, morgenochtend 10 uur (bon nen meenemen). Noodslachtplaata Koegras Aangeboden MERGKOOLPLANTEN 3,per 1000. Gebr. Tromp, Middenvllet 6, Julianadorp. voor Inboedels en Koopmansgoederen. Assurantiekantoor Koningstraat 90 Teletoon 984 HOOGE PRIJZEN geven wjj voor heele en gedeeltelijke Inboedels. Verkooplokaal „DE SCHAKEL" Molenstraat 143149. De meeste middenstanders zitten soms langen tijd te „broeden" op een advertentie en meestal is het resultaat nog maar zoo zoo. Doe het anders Laat ons de advertentie eens op maken. Laat onze tekstenschrijver eens voor U aan 't werk gaan. FLINKE JONGENS gevraagd door A. ESSEFELD, tuinder, Kleiweg 28, Breezand. Gevraagd een flinke DAGDIENSTBODE. Adres: Bureau van dit blad. SLAAPPLAATS gezocht voor vijf personen, omg. Julianadorp. Brieven onder No. 647, aan het Bureau van dit blad. Biedt zich aan voor alle moge lijke werkzaamheden Paarden- tractie met 3 luchtbandenwagens en 3 paarden. W. Jansen, Elft 48, Wieringen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1941 | | pagina 3