Herinenting tegen typhus en paratyphus
Firma W.Lammers
JUTTiSITJ
Inschrijving van Leerlingen
ERWTEN
B00NEN
r:
tPiacUriLeuiu-ó
Hieuwt uèt Uhk
K&rfc en Zending,
SIMON
DE WIT
INBRAAK-
£aat onö fiel uWik doen!
Betrekkingen
Te huur
Diversen
Dinsdag 3 Juni 1941
Tweede Blad
't «Stedelijk" pakt weer
aan
Burgerlijke Stand van Den Helder
ÏÏLaAirveAcAetteri
Vander steng houdt
niet van fluisteren
Officieele mededeelingen.
altijd voorraad!
VRIJBANKVLEESCH
VERZEKERING
BIERSTEKERS
U zult meer resultaat
bereiken
aangeboden
Adressen
Bureau van dit blad
worden na 4 uur
bekend gemaakt
gevraagd
De Paaschdagen waren verregend, en ver
waaid en inplaats dat men in zomer-tooi naar
buiten kon trekken was men goeddeels ver
plicht thuis te blijven en via de ruiten het
wereldgebeuren gade te slaan. Na de Paasch
dagen schreven wij, de aandachtige lezer zal
het zich ongetwijfeld nog herinneren, dat wij
nu alle hoop stelden op het komend Pinkster
feest. Wellicht dat dit veel goed zou maken.
Welnu,Pinkster heeft alles goed ge
maakt. En dat wel dubbel en dwars.
Wat waren er een plannen gemaakt
Grootsche plannen en plannen van beschei
dener constructie.
De een ging op reis, met den trein. Naar een
ander deel van Nederland, om zijn verwanten
op te zoeken. En zoo was het te verklaren, dat
reeds die eerste Pinksterdag overvolle treinen
te zien gaf. Treinen, waarin de reizigers op
geperst en in elkander geduwd op de voor-
balcons stonden. Op de knooppunten en hoofd
stations spuwden de treinen de passagiers uit,
die zich in alle richtingen verspreidden.
Nederland op reis
Het noorden ging naar het zuiden en het
zuiden naar het noorden. En van het oosten
en westen zou men hetzelfde kunnen zeggen.
Het weer was stralend!
Weliswaar ontbrak eersten Pinksterdag voor
een goed deel van den dag de zon, maar het
was mild zomerweer en men kon z'n overjas
uit laten.
Jong-Nederland bleef niet thuis..»
Dat toog er op uit, in de vroegste vroegte
van dien eersten Pinksterdag al. Op de fiets,
en gestoken in sportief kleedij. Met bloote
beenen, de jongens en de meisjes, met kleurige
blouses en fieve mutsjes.
't Deed goed aan onze jeugd zoo te zien. Fiks
en geladen met levenslust. De jeugd, die niet
thuis bleef zitten kniezen en zeuren over de
slechte tijden, maar de natuur in ging, 't zij
voor een of twee dagen, 't zij voor een Pink-
sterkampeertocht.
Het was een feest van zomer, zon en jeugd.
Rondom Alkmaar, maar ook in Bergen aan
zee, bij Petten, Callantsoog, Egmond kort
om, overal waar die kleine roodgedakte Noord-
zeeplaatsjes als stukken uit een bouwdoos aan
den strandzoom zijn neergestrooid was het een
drukte van belang. Voor de eerste maal in het
jaar.
De bevolking van Den Helder bleef even
min thuis.
Velen togen naar zee, beide Pinksterdagen.
De zee, die men maar al te noode mist in de
eigen stad en die men nu ging bezien, als een
lang-gemiste weelde. Blauw als de hemel zelf
was de zee.
Met wit brandingsschuim aan den strand-
lijn, en daarboven wat duikelende en gillende
zeevogels. Erboven, in het fel-doorzonde blauw
van den hemel zwierden de meeuwen. Schoonst-
denkbare stoffage van 't strandbeeld.
In dé namidetagen was het zoo druk, dat
men aan de jaren van weleer kon denken. Met
trams, bussen, fietsen, tandems, ja zelfs in
charmante sjeezen en op boerenkarren toog
men naar strandplaatsen.
De café's deden goede zaken. De terrassen
waren flink bezet en de ijs-hallen konden 't
niet aan.
Des avonds toen de zon zijn groote wande
ling bijna voltooid had, trok men huiswaarts.
Men maakte queu bij de halteplaatsen van
de bussen en de fietspaden waren onafzienbare
linten van wemelend en kris-kras door elkaar
woelende jonge menschen, die naar huis terug
ijlden. Toen zag men het resultaat van twee
zon-volle Pinksterdagen.
Want bijna iedereen had een deels verbran
de, deels gebruinde huid gekregen Van al die
zon, die men die dagen geabsorbeerd had.
Maar met die zon had men zich tevens
Voorzien van een nieuwe dosis levensdurf en
zoo, geladen met Pinkster-vitaliteit, gaat men
moedigermet meer elan en vertrouwen de
dagen tegemoet die komen gaan.
En wat Den Helder betreft
Pinkster-Zondgg was vrijwel als alle andere
Zondagen. Het was er stil. Heel stil zelfs. Zij
die er wonen, of er, om wat voor reden dan
ook, moesten zijn, zagen met weemoed dit
beeld aan. Zoo verlaten zoo stil ...zoo een
zaam was onze stad.
Maar zie... Pinkster-twee maakte veel goed.
Het bleek dat menig buitenvelder zich dien
dag met vrouw en kroost naar Nieuwedièp
wilde begeven en dat was oorzaak dat het
gisteren in de stad vrij druk te noemen viel.
In de stad was heel wat leven en men zag
menig gezin dien dag een fiksche wandeling
Vlaken.
Met de avondtrcinen trok men weer terug.
Ook deze treinen waren vol, en goten station
na station hun lading Pinkster-gangera uit
over de landelijke dorpjes langs de lijn.
Laat ging de zon onder.
Schoon en verheven nam de zon of scheid.
Een laaiende vuurbal, die zich omsluierde met
de avondnevelen en snel, steeds snelle, naar
de horizon zakte.
Stralen vuur spatten naar alle zijden.
Een afscheid in majeur van een schoon en
intens-gevierd Pinksterfeest.
Reeds 20 enthousiasten gaven zich op.
Het is een typisch en tevens verheu
gend verschijnsel, dat blijkt dat tal van
ingezetenen van Den Helder, al dan niet
geëvacueerd, in steeds sterker mate het
gevoel gaan krijgen, dat er iets gedaan
moet worden. Speciaal geldt dit voor de
leden en besturen van vereenigingen, die
het niets doen van het laatste jaar danig
begint te vervelen en die niets liever zou
den willen dan dat de toestand, zooals
die thans nog is, vandaag aan den dag
een radicale wijziging nam.
Thans is het een aantal leden van het
Stedelijk Muziekcorps, dat een poging
gaat ondernemen tot praktisch werken
te komen. Naar men ons bericht hebben
20 leden, allen woonachtig in Den Helder,
de wensch te kennen gegeven, dat men
weer met de muziek beginnen wil. Het is
de bedoeling een dezer dagen een verga
dering te beleggen, waarvoor nadere aan
kondiging per advertentie binnenkort
volgt.
Ook niet-leden, die een instrument be
spelen, kunnen zich reeds opgeven. En
wel bjj den heer G. Schut, p.a. den heer
De Munck, Middenweg 179, alhier.
van 30 Mei 1941.
GETROUWD: N. J. Bruin en D. M. Op
dien; K. J. Hof en E. J. Beets.
ONDERTROUWD: J. H. van Amstel en M.
W. M. Ligthart.
ATLAS-COMBINATIE VERSUS
DE ROODE HAAN.
Hedenavond op het „Helder"-terrein.
Men verzoek ons er de aandacht op te
vestigen, dat er hedenavond op het Heider-
terrein een voetbalwedstrijd gespeeld zal wor
den tusschen een sterke Atlas-combinatie en
de „Roode Haan". In het eerste elftal zullen
o.m. spelers optreden als de gebroeders Wij-
ker, Beier, Post, Snijders, Lokkers, enz.
De aanvang van den wedstrijd is gesteld
op half 7.
Vlsscherfl
Urk, 30 Mei.
Door 60 vaartuigen werd heden aan den
gemeentelijken vischafslag alhier aangevoerd:
3116 kg aal en paling, van 1297 kg per
vaartuig, prijs 0.62—1.54; 39 kg spiering
3844 ct. per kg; 76 manden possen, prijs
1.55 per 25 kg; 128 manden nest, 33 ct. per
mand.
De matroos le klas Vandersteng stond in de
houding en keek strak voor zich uit. Ik trad
hem tegemoet, maar hij negeerde mijn ami
cale begroeting „Goemorgen". Vandersteng
bleef als in gepeins verzonken voor zich uit
staren. Z'n gezicht stond als dat van een
inlander, strak en zonder verraad van wat
er in zijn brein omging. Alleen zijn oogen
„spiegels der ziel", zooals een dichterlijke
grootheid het eens zei schenen iets te zeg
gen. Maar ik begreep er niets van. Misschien
had ik weer een van mijn minder snuggere
momenten. Ik geef toe, dat mijn psy
chologisch bevattingsvermogen beperkt is
en dat ik tegenover den marineman zoo dik
wijls voor raadselen gestaan heb, ondanks
misschien juist wel óm zijn rondborstig
heid. Op dit nu eens weeke, dan weer harde,
nu eens stugge en dan weer vriendelijke ka
rakter als van een groot kind, hebben tal van
invloeden geprobeerd in te werken. Maar wijl
God den zeeman lief heeft, omdat hij gelijk
een kind is, trekt de zeeman altijd den burger
aan die goed en vriendelijk zijn wil. Een zee
man is voor eiken burger een zielkundig raad
sel. Lach me daarom niet uit, als ik rondom
Vandersteng allerlei, soms vreemde en fantas
tische dingen waarneem, die anderen niet zien
en die er misschien ook heelemaal niet zijn. Ik
heb dikwijls geprobeerd mij los te maken van,
Vandersteng, omdat ik zelfs den schijn ver
mijden wil met ziekelijke neigingen of over
gevoeligheid jegens den marineman behept te
zijn. Hij is immers een gewoon mensch onder
de menschen. Doch altijd weer werd ik door
honderden banden tot hem getrokken en toefde
ik in zijn sfeer. Dikwijls poogde ik te leiden,
te stuwen of te remmen van nature is de
mensch tot heerschen geneigd doch altijd
weer werd ik door zijn optreden ontwapend
en was ik zijn's gelijken. Herhaaldelijk heb ik
getracht in hem iets gewoons te zien, maar
telkens weer vond ik iets aan hem, dat ik te
voren nog niet, of nog niet zóó had opge
merkt. Kwam dit omdat in den marineman de
veelzijdigheid van het Nederlandsche volk
karakteristiek is terug te vinden? Ik weet
het niet; ik verdiep me er niet in, want ook
als ik dat wel doe kom ik er toch niet uit!
Vandersteng stond als in gepeins verzonken
voor zich uit te staren. Mijn „Goêmorgen" had
hjj genegeerd. Z'n gezicht bleef strak en zon
der verraad van wat er in z'n kop omwoelde.
Alleen zijn oogen...! In den kouden steenen
kop van een sfinx zijn ook de oogen dood.
Maar die van Vandersteng leefden in strakke
omfloersing van starende tinteling. Wat deed
hij en waar dacht hij aan Ik keek hulpeloos
als een kind om mij heen. Maar de natuur
was in daagsch tenue, met hier en daar een
frissche uitlooper, bode van den nieuwen
Meiendag.
Meer dan een minuut duurde deze stilte.
Toen boog Vandersteng zich naar rnjj toe en
fluisterde iets aan mijn oor.
„Wswswswswawswswsws.verstond ik.
„U zegt?" vroeg ik hem, want ik begreep er
geen sallybe van.
„Wswswswswswsws..." herhaalde Vander
steng.
Ik had m'n oorschelp „voor-de-wind-
zeilers" werden ze spottend genoemd met
mijn hand als luisterapparaat versterkt, maar
ik verstond Vandersteng ook nu niet. Nu moet
ik bekennen, dat ik ietwat hardhoorend ben.
Toen ik voor den eersten keer als verslag
gever aan boord van een onzer schepen de
manoeuvres meemaakte, hadden de harde kef
fende klappen van de 7.5 cm mijn trommel
vliezen zoodanig ingedeukt, dat ik sindsdien
het fluisteren niet kon verstaan. Bovendien:
ik hou niet van fluisteren. Het kriebelt me te
veel aan mijn ooren, niet waar? Is fluisteren
overigens niet een minderwaardige manier om
zich verstaanbaar te maken. Men wil iets zeg
gen, dat men liever niet verder gezegd weet.
Niet om wat men zegt, maar om de vrees
zegsman te zijn. Is het dan niet beter te
zwijgen en alleen te denken? En als spreken
gewenscht is, waarom zou men het dan niet
doen. Ronduit, eerlijk en oprecht!
Ik zei het Vandersteng. Aan z'n gezicht zag
ik een mengeling van verbazing en van ver
driet, omdat ik hem blijkbaar misverstaan en
zijn houding niet begrepen had. Dat is heel
goed mogelijk. We leven in zoo'n eigenaar-
digen tijd, er zijn zooveel dingen om ons heen,
die al of niet gewild onze aandacht trekken,
er is zooveel dat tot verkeerd begrijpen aan
leiding geeft, dat ik beter gedaan had mijn
opmerking achterwege te laten. Ik wilde een
verontschuldiging zeggen, maar Vandersteng
schudde lichtelijk z'n grove kop, trok z'n ge
laat vergoelijkend vergevend samen, legde z'n
zware handen vaderlijk op m'n schouders en
zei met een doffe doch duidelijk verstaanbare
stem:
„Het is Mei. Laten we onze kameraden ge
denken, die vorig jaar het offer van hun
leven brachten in den strijd voor het Vader
land en ween met Willem Kloos om
bloemen in den knop gebroken en voor den
ochtend van haar bloei vergaan".
Toen ben ik naast Vandersteng gaan staan
en heb lang, heel lang, niets gezegd.
DE INVLOED VAN HET GELOOF OP ONS
VOLKSKARAKTER.
Prof. mr. P. Scholten hield in de Aula van
de Stedelijke Universiteit te Amsterdam in het
kader van de lezing cyclus Nederlandsche
geest" een lezing over: „De invloed van het
geloof op ons volkskarakter".
Het geloof zoo betoogde spreker, is het ob
ject van de theologie. Hierin neemt het Neder
landsche volk als zoodanig geen plaats in, wel
echter daar waar het gaat om den vorm tus
schen geloof en volk. Een volk is historisch te
begrijpen door afstamming en het samenwonen
in één gebied. Het ontstaat pas in gemeen
schappelijk lijden of strijd. Het Nederlandsche
volk is ontstaan in zijn vrijheidsstrijd, welke
tegelijk geloofsstrijd was, tegen het Spaan-
sche juk. In dezen geloofsstrijd legde het Cal
vinisme op ons volk een stempel. De band
tusschen geloof en volk komt bijzonder tot
uiting in het „Wilhelmus" een geestelijk lied
en volkslied bij uitstek: Waar het Calvinisme
sterk den nadruk legt op vrijheid en verdraag
zaamheid, beteekent dit geloofsvrijheid en
geen geloofsdwang.
Het begrip „burger" van de 16e en 17e eeuw,
waarop het Calvinisme zijn stempel heeft ge
drukt, ondergaat in de 19e eeuw door de Fran-
sche revolutie verandering van beteekenenden
inhoud. Er ontstaat een tegenstelling tusschen
burger en arbeider, burger en boer, burger en
kunstenaar. Deze tegenstelling was er niet,
omdat het geloof de burgerlijkheid uitdreef.
Wanneer het Nederlandsche volk luistert
naar Gods Woord vindt het zijn Christelijken
burgerzin terug.
Ik zit aan mijn tafel voor het raam en werk.
Aan den wolkenloozen hemel straalt de zon.
Hij schijnt door de bladeren van de boomen
heen op mijn werk. Over de lange cijferryen
toovert hij een steeds weer wisselend mozaïek
van trillende schaduwvlekjes. De tegelsvan
het trottoir voor mij zijn hèl wit. De wind
ruischt door de bladeren. Om binnen te zitten,
terwijl de zon zoo mooi schijnt is niet plezierig.
De atmosfeer in de kamer lijkt mij ineens
drukkend. Voor het raam trilt de lucht van de
warmte.
Plotseling is het me, alsof ik buiten, aan het
strand ben en mij met gesloten oogen in de
zon laat bruin braden. Heel ver weg hoor ik
het geruisch van de golven. In gedachte zie ik
de golven breken en ver op het strand uit-
loopen, en door een wirwar van allerlei kleine
kanaaltjes het water weer terug naar zee
stroomen, steeds maar door. Ik hoor het ge
roep van een venter vlak by en het gejuich
van wat jongens en meisjes, die met een bal
aan het spelen zijn. Vlugge voeten zetten elkan
der achterna, zand opstuivend, dat mij als een
fijne regen in het gezicht komt. De»zee spiegelt
in het zonnelicht, ver aan den horizon een
rookpluim van een schip, dat zijn weg naar
andere landen zoekt. Druipende menschen
komen uit de zee waar ze van een verfris-
schend bad hebben genoten. Waterplensend
gooien ze anderen nat, die nog niet met een
sprong onder het glanzende oppervlak durven
onderduiken. Heele gezinnen zitten in een
kring op het strand. Uit een groote tasch
komen allerlei lekkere dingen; de kinderen
dreinen om ijs, en als ze ijs gehad hebben
vragen ze alweer om iets anders. Waarschu
wingen van „niet te ver de zee ingaan" en
„pas op dat je niet verdwaalt" weerklinken.
Ên boven dat alles straalt de zon, het zand
gloeit en is intens wit. Opeens een klap. Een
beetje verdwaast kijk ik op. Het is een deur
die dicht geslagen wordt. Voor mij liggen nog
steeds de rijen cijfers, al schijnt de zon helder
is het toch nog geen mid-zomer, en het werk
wacht.
De Burgemeester der gemeente Den Helder maakt bekend, dat
voor de tot de bevolking dier gemeente behoorende personen, die
tijdelijk elders verblijven, en die zich vorig jaar hebben doen in
enten tegen typhus en paratyphus voor zoover zij zich in deze
maand niet in de gemeente Den Helder lieten herinenten ge
legenheid zal worden gegeven zich daartegen kosteloos te doen
herinenten, op de volgende tijdstippen en plaatsen:
5 Juni 1941 te Schagen in de openbare lagere school van
9.3012 uur voorm. en van 1.303 uur nam.
6 Juni 1941 te Oude Sluis in de openbare lagere school van
9.3011 uur voorm.
te 't Zand in de openbare lagere school van 1.303
uur nam.
9 Juni 1941 te Breezand in de R.K. school van 9.3012 uur
voorm. en van 1.303 uur nam.
10 Juni 1941 te Kleine Sluis (Anna Paulowna) in de consistorie
kamer van de Ned. Herv. kerk van 9.3011.30 uur
voorm.
Oostpolder ten huize van het hoofd der school van
1.303 uur nam.
11 Juni 1941 te Wieringerwaard in de openbare lagere school van
9.3011 uur voorm.
te Schagerbrug in de openbare lagere school van
1.303 uur nam.
12 Juni 1941 te Callantsoog in de openbare lagere school van
9.3012 uur voorm.
13 Juni 1941 te Hippolytushoef in de openbare lagere school van
9.3012 uur voorm.
te Westerland in de openbare lagere school van
I.303 uur nam.
16 Juni 1941 te St.. Maartensbrug in de openbare lagere school
van 9.3011 uur voorm.
te St. Maarten in de openbare lagere school van
II.30 voorm.12.30 nam.
17 Juni 1941 te Burgerbrug in de openbare lagere school van
9.3011 uur voorm.
te Petten in de openbare lagere school van 1.30
3 uur nam.
Tot de bevolking der gemeente Den Helder behoorende personen,
die tijdelijk in of in de omgeving van genoemde plaatsen verblijven,
kunnen zich derhalve op de aangegeven tijden aan één der ver
melde adressen melden; dit geldt ook voor de elders ter school
gaande kinderen. Hetgeen hieromtrent is vermeld in de bekend
making van 14 Mei j.l. (zie de Heldersche Courant van 16 dezer)
komt hierdoor te vervallen.
Den Helder, 31 Mei 1941.
Openbare U. L. O. school
Burgemeester en Wethouders
van Den Helder maken bekend,
dat voor de inschrijving van
leerlingen der openbare U.L.O.-
school aan de Molenstraat
(hoofd de heer R. Datema) tot
1 Juli 1941 gelegenheid zal be
staan aan genoemde school, des
Donderdags van 2%3i/2 uur.
Belanghebbenden moeten bij de
inschrijving een geboortebewijs
en trouwboekje overleggen, be
nevens een verklaring van het
hoofd der school, waaruit blijkt,
dat zij het gewoon lager onder
wijs zes jaren met vrucht hebben
genoten.
De aandacht wordt er op ge
vestigd, dat de school opleidt
voor de m.u.l.o.-diploma's A en
B, voor de kweekschool voor on
derwijzers en onderwijzeressen
alhier, voor den tweejarigen cur
sus voor obevarenen aan de
zeevaartschool en voor de mid
delbaar technische school.
Behalve de gewone vakken
wordt aan de school onderwijs
gegeven in fransch, duitsch,
engelsch, wiskunde en handels
kennis.
De nieuwe cursus vangt aan
op 1 September 1941.
Den Helder, 31 Mei 1941.
DE NIEUWE BON
VOOR
BON
100% verkoopswaardel
Gesneden brood
Vanaf heden weder alle dagen verkrijg
baar brood, gesneden door onze aller
nieuwste electrische broodsnijmachine,
op elke gewenschte dikte
Aanbevelend,
Koningstraat 94, Den Helder
De TRAINING zal aanvangen
WOENSDAGAVOND 4 JÜNI,
's avonds 7.30 uur, op het terrein
aan de Kemphaanstraat.
Varkensvleesch verkrijgbaar,
morgenochtend 10 uur (bon
nen meenemen).
Noodslachtplaata
Koegras
Aangeboden
MERGKOOLPLANTEN
3,per 1000.
Gebr. Tromp, Middenvllet 6,
Julianadorp.
voor
Inboedels en Koopmansgoederen.
Assurantiekantoor Koningstraat 90
Teletoon 984
HOOGE PRIJZEN
geven wjj voor heele en
gedeeltelijke Inboedels.
Verkooplokaal „DE SCHAKEL"
Molenstraat 143149.
De meeste middenstanders zitten
soms langen tijd te „broeden" op
een advertentie en meestal is het
resultaat nog maar zoo zoo.
Doe
het
anders
Laat ons de advertentie eens op
maken. Laat onze tekstenschrijver
eens voor U aan 't werk gaan.
FLINKE JONGENS
gevraagd door A. ESSEFELD,
tuinder, Kleiweg 28, Breezand.
Gevraagd een flinke
DAGDIENSTBODE.
Adres: Bureau van dit blad.
SLAAPPLAATS gezocht voor
vijf personen, omg. Julianadorp.
Brieven onder No. 647, aan het
Bureau van dit blad.
Biedt zich aan voor alle moge
lijke werkzaamheden Paarden-
tractie met 3 luchtbandenwagens
en 3 paarden.
W. Jansen, Elft 48, Wieringen.