Met een lijntje 1 TROUWEN PER RADIO KINDERWAGENPARADE op een botje... Dc beroepsbrandweer in Den Haag Marktberichten Visschen aan het sttand te Callantsoog ■Mi i i illilll Uit onze Omgeving Duitsche belangen zijn Finsche belangen DE SCHAGER MARKT Veel koeien aangevoerd (Van onzen eigen verslaggever.) Het is maar zelden, dat een garnaal op haar bed sterft. Meestal vindt zij een on tijdigen dood en men staat verbaasd over de vele manieren waarop zij een gruw zaam einde kan vinden. In dat opzicht steekt zij bepaald den mensch naar de kroon. Eerst zijn daar de bot en de schol, de makreel en de krab die bij het opkomen van den vloed zoetjesaan strandwaarts zwemmen en de garnaal, die juist bij eb de kust prefereert, op haat terugtocht opwach ten en haar binnen happen. Dat is betrekkelijk voor de garnaal nog het plezierigst. Zóó zwem je en zóó ben je er niet meer. Maar dan is er ook nog de garnalenvis- scher. "Nu is de weg langer. Die visscher heeft een groot sleepnet en er slag van dat net in een oogwenk te vullen. Hij weet de prettigste plaatsjes en de garnaalsche sleu telposities precies, hij is een niet te onder schatten tegenstandeiDe weg is langer, want het net is nog niet het einde. Er komt nog een pan of een ketel goed kokend wa- te aan te pas, waar de garnaal levend in ge stopt wordt en ook nog een gloeiend ijzer om de witte doodskleur weg te maken en om te tooveren in een fraai zachtrose tintje. Later gaat de mensch zich ergeren met het pellen, maar dat voelt de garnaal niet meer. Zou zij het weten, dan zou zij eindelijk en ten laatste met haar lot verzoend zijn, wan neer zij haar uitgepulkte lijfje zag liggen in het frissche schoteltje garnalensla, waar zij prijkt temidden van een sappig schijfje tomaat en 'n augurkje, baadt in de mayon- naise en rust in een praalgraf van jonge slablaadjes. Maar met Flip Roobol, den roennruchti- gen Schager visscherman en zijn kameraden zal de garnaal zich nimmer verzoenen, niet in het heden en niet over het graf. Die is garnalengemeonschapsvijand num mer één en de garnalenmoeders waarschu wen hun kroost voor hem, zooals de kikker moeders de kikkertelgen voor den ooievaar de muizenmoeders de muizenkinderen voor de kat, de menschenmoeders de menschen- aoeisjes voor de mannen. „Kruip-in-je-schuur, daar-is-ie". Alle vis- ■chen weten zonder meer wie „ie" is, want niet alleen de garnaal belaagt hij. Flip Roo bol is een groot visscher, maar óók een man om mee uit visschen te gaan. En daar gaan we nu van vertellen. Zoo geviel het dat vier mannen, met lee- ge netten en volle broodzakken tegen den stij ven wind op tornden op het fietsje naar Callantsoog en de drie deskundigen onder hen, zeer vele malen naar de lucht keken en een natten vinger op staken om te zien of de lucht en te voelen of de wind niet .veranderde. De drie waren DE visschers, de vierde het aanhangsel, dat mee mocht. Uw verslagge ver. Maar als je denkt dat je dan voor je plezier uit bent, heb je het mis, het is aan pakken, en dat moet ook. want als men geen bot wil vangen bij het bot vangen, maar bot wil vangen, moeten er bergen werk wor den verzet. En tenslotte, in ieder Nederlan der sluitmert de visscherman, naast zijn moedertaal spreekt hij het visscherslatijn, het beste en een gerookte paling is nog al tijd de nationale lekkernij. Er is waarlijk niet veel voor noodig om de jachtdrift in je te voelen, vooral niet wanneer je ie uitrus ting monstert, die overigens natuurlijk nog maar dilettantisch is bij de gala-uniform, welke aanvoerder Roobol draagt, en de lui tenants van Kuipers en Bestevaer sieren. Het is eb, de zee is lekker, niet al te hel der, er is weinig zon. als 't goed is, moet 't lukken. De eerste sensatie is de vraag of er garna len zullen zijn. Het net is er, geleend van een Callantsooger garnalenvisscher. Flip Roobol trekt zijn zevenmijlsheuplaarzen aan, sjort zijn bretels op en kiest zee met lijn twee. Wij anderen gaan de lijnen klaar maken. Aan eiken lijn zitten vierhonderd haak jes, het kunnen er een paar meer en een paar minder zijn, en aan al die haakjes moet een garnaal hangen, als we ze kunnen van gen. Dat lukt. We zijn nog geen tien minu ten bezig geweest of tusschen de twee pie ren, het strijdtooneel klinkt een over- winningskreet. Garnaè.è.aaaaleJe ken beginnééééééé... DE HEER FLIP ROOBOL EN ZIJN KAMERADEN; GEMEENSCHAPS VIJAND NUMMER EEN DER GAR NALEN. pot zullen sterven en Zondags deugd dogn op de in Schagen tegenwoordig immer vléeschlooze burgertafel. Wij hebben het al gauw door: het alpha en omega van deze visscherij is de manier waarop de lijn om het plankje gewikkeld is. toen het spul thuis werd klaargemaakt Dat moet even nauwkeurig gebeuren als een parachutist zijn valscherm vouwt, anders geeft het leelijke woorden, kapotte vin gers en géén visch. taurant, Uw onervaren verslaggever, die, na tuurlijk wel honger en dorst, maar géén brood en water had. gul aangeboden. Waar praten vier visschers over, wan neer zij aan der duinen rand liggen neer gevleid in afwachting van Neptunus gun sten? Natuurlijk cwer het visschen en de vangsten van vroeger. Er moet daar heel wat gevangen zijn aan het Callantsooger strand, soms zoo'n vijftig tot tachtig stuks, maar soms ook niets. Hoe komt dat? Wie zal het zeggen... de krabben kunnen de garnalen weggevreten hebben voor de bot eraan te pas kwam, het kan te warm zijn. het kan te koud zijn. Visschen is eenmaal een loterij met een heeleboel nieten, zei een andere vischmentor. de ouwe heer Kieft van Oudkarspel ons immers verleden zomer na een vangstlooze ochtend op het Geest- merambacht? Nu werden we wel erg belust en dat was het meeste de schuld van Flip Roobol. Zeg zelf, als je zoo hoort vertellen van man den vol bot, en schol, toen ie met Willem Gorter en Kees Bontes op een H.D. num mer zooveel de jutterhaven was uitgevaren en de visschen als het ware hadden geroe pen: „Ha-die-Flip, ha-die-Kees, ha-die-Wil lem, we wachten al met smart op jullie"... DE LIJN WORDT GE REED GEMAAKT. OP DEN VOORGROND DE HEER BESTEVAER, DAARNAAST DE HEER ROOBOL. (Foto Frod Groot) Laat het genoeg zijn, wanneer we mede- deelen dat drie heele en een halve lijn van de vier in zee werden gegooid. Aan eiken kant een steen, zoodat ze goed zonken, maar in het midden een listig tuitouwtje afgetakt naar het stand toe en om een paal tje geknoopt. Een gróót moment, wanneer de lijnen uitgeworpen worden. We hebben iets dergelijks meegemaakt toen we met Nan Tijssen van Wieringen aan het palingvis- schen waren in het IJsselmeer, het was nu niet anders. Op hoop van zegen Het werd tijd dat de lijnen uitgingen, want de vloed kwam al aardig op. Nog niet genoeg, er was wel even tijd voor een drankje van mijnheer van Kuipers en een hartige hap uit Roobols gerenommeerde res Het spijt ons dat in dit vertelsel zooveel omhaal noodig is geweest om aan het slot te moeten verklaren dat de vangst maar zeventien stuks bedroeg. Een geroutineerd krantenlezer heeft natuurlijk overigens wel dadelijk door gehad, dat de vangst schraal was. Natuurlijk, want als er nu eens een honderd, ach al waren het er maar vijftig geweest, vette schollen aan de haken ge zeten hadden, reken maar dat we begon nen waren, vet, ingesprongen en geïnter- lineerd: „Groot was dezer dagen de vangst van vier amateurvisschers uit Schagen, die op een achtermiddag aan het strand te Callantsoog, hm., hm., meer dan honderd schollen bemachtigden. Helaas Mijnheer Bestevaer. de rendant van het Schager weeshuis is niet alleen een nauw gezet maar ook een handig man. Andere botvisschers kruipen langs den lijn, die op het strand ligt, en loopen een spit in hun rug op, de heer Bestevaer heeft een bakje uitgeprakkizeerd, dat je voor je buik hangt, vol laadt met garnalen, waarna je de lijn telkens een stukje over het bakje trekt en zoo veel eenvoudiger en gemakkelijker de garnalen spietst. Voor je zelf dan altijd, voor de garnalen maakt het niet veel uit, z- blijven aan den haak niel zoo lang tot een bot, schol, schar of makreel de genadehap geeft en anders komen ze er toch ook niet bovenop. Zij ster ven den minst eervollen en smadelljksten garnalendood. zij hebben waarlijk reden ons als sluipmoordenaars, als gangsters of op zijn goed Westfriesch: als „lillike hufters" te beschouwen. Maar aan dat alles denk je maar niet als visscher. Met mannemoed rijg je de eerste gladde garnaal aan de haak en Ie eindigt voor jouw deel met de vierhonderdzooveel- ste. En dan zitten er nog ponden in Flips net, die denzelfden avond den dood in de DE BRUIDEGOM ZAT AAN 'T FRONT. Trouwen per radio. De gril van een Ame- rikaanschen millionnair? Neen! De organi satoren van den „Kameradschaftsdiensi". die eiken morgen per radio van 5 tot 6 uur groeten en mededeelingen van huis aan soldaten overbrengen, werden door ernsti ger overwegingen geleid bij dit initiatief, dat ter gelegenheid van de 500ste uitzen ding werd genomen, dan op sensatie beluste Amerikaansche filmsterren. Twaalf bruidjes, aldus S.P.T., stonden voor den ambtenaar van den burgerlijken stand in de uitzendingszaal van de Ber- lijnsche radio onder de microfoon, die hun stemmen over enkele oogenblikken door den aether zou dragen. Aan de Fransche kust. in Polen of in de woestijn van Afrika zaten 12 mannen bij den luidspreker in spannig te wachten. Reeds eerder waren zij bij hun commandanten, geweest om deze zaak in het reine te brengen en de bereid verklaring voor het huwelijk te geven en weldra hoorden zij de stem van den ambte naar zelf oud-striider en daarna de welbekende stemmen van hun bruiden, die de een na den ander een krachtig ja deden hooren. Zij waren getuigen bii hun eigen huwelijk. Zij hoorden hoe de jonge vrouwen elk een portret van Hitier kregen en een gave als hulp bij de oprichting van het nieuwe huishouden. Nu droomen 12 man nen van verlof Ook voor andere soldaten bracht de vijf honderdste soldatenuitzending van den ..Ka- meradschaftsdienst" een verrassing name lijk voor degenen die zich reeds eerder in het huwelijksbootje hadden ingescheept. De reporter van de radio heeft de Berliinsrhe vrouwenklinieken opgezocht en opnamen gemaakt van het geschrei der pasgeboren kinderen. Vele gelukkige vaders „ergens aan het front" hoorden de eerste klanken van hun spruiten. ..Dit Is de stem van uw zoon", zegt de reporter tot een korporaal en een vrouwe- stem klaagt: „Richard het is een tegen vallertie voor ie. het is weer een iong->n (de eerste 4 waren ook jongens). Maar Richard zal zich daar wel over heen weten te zetten. Dan wordt het stil maar in Europa en Afrika zijn ecnige ge lukkige menschen die zich weer voor een oogenblik met hun dierbaren hebben ver- eenigd gevoeld. DE OUDE TOESTAND HERSTELD. (Van onzen Haagschen correspondent). Er komt, zooals men weet, ook hier tn Den Haag een beroepsbrandweer, ter ver vanging van de politiebrandweer. wleke in dertijd als bezuiniging is ingesteld. De oude toestand wordt dus hersteld, zij het totaal gemoderniseerd. Op grond van den algemeenen norm van één brandweerman op iedere 2000 inwoners zal het corps dus uit ongeveer 250 man bestaan. De stad wordt in een aantal rayons verdeeld, elk met een hoofdwacht en één of meer nevenwachten. In de toekomst komen er eigen brandweerkazernes, voorloopig worden eenige politiebureaux verbouwd., zooals die in de Duinstraat voor Schevenin- gen, in de Prinsestraat, voor de Binnenstad, en aan de Rijswijkschen weg .voor het Oos telijk deel der stad Brandmelders op straat zooals bv.. in A'dam, komen er voorhands niet, alarmeering blijft p. telefoon gaan, zh 't dat de brandweer een eigen nummer krTjgt Voorloopig blijft de politietelefoon, met het algemeen bekende nummer 22 in gebruik. Aan het materieel behoeft niet veel meer veranderd te worden, Den Haag heeft voors hands zeker genoeg aan de negen motor spuiten, welke ar reeds zijn, met de twee autoladders en het groote aantal luchtbe schermingsspuiten en andere aan vullende brandblschmiddelen. Een groot deel van het materieel blijft ook aan de po litiebureaux gestationneerd. zoolang de brandweer niet over voldoende eigen ge bouwen, over de geheele stad verspreid, be schikt. De opleiding van het nieuw aan te stel len personeel zal aan de hoogste eischen voldoen, zoowel lichamelijk als technisch. D' ekiepazies die staan buiten - (Foto Fred. Groot.) Woensdesochens om tien ure Worre de popkes prut ankleid Alle moeders kraige kure Alle moeders ben op streit, Is de kindersnor goed laden Met twei lure voor de breek Nou, dan is 't groóte perade Want ze gane ied're week: Nei de dokter, nei de dokter Van de kinderekleniek Twuntig moeders op een rissie En een uurtje bèmeziek Bai de dokter, bai de dokter Worre alle poppe keurd Of de luier wel goed kleurt In de kinderekleniek D'ien groeit as de koeiesteerte D' are pop Iteb last van sprouw Drie heli op zen stuut een zeerte Vier die gaf de koors een douw Wind heb vaif, die doet maar skreeuwe Maar de meiste ben wel goed, Want de dokter leert de waifkes Van begin of hoe et moet (Alle rechten voorbehouden) Jantje moet drie bruine boóne Heb de dokter zaid, zaid moe. Opi geeft em stiekem twalef En een skepke brai nag toe Are week heb Jan 't met d' ofgang En zoo 'n barre last van 't zuur, Dokter skudt zen waize houfd ers, Rippeteert maar weer de kuur. D' ekiepazies die staan buiten D'ien nag fainer as de aar Hè je voor contant gien duite Zonder reid geld kom j'ok klaar Halve golden alle weke Voor zoo 'n faine stroomlainsnor En hè je gien vacht of deken, Nou den deug je voor gien lor. Bal de dokter, bei de dokter, In de kinderekleniek, Is et keurig, is et geurig Is er lof, is er kretiek Bai de dokter, bai de dokter In de kinderekleniek Wordt een David Goliath Van een bruine boon of wat Hoog die kinderekleniek. Efgé. ter voorbereiding van een nieuwen aan val. Aan het binnenlandsche front moest het land door communistische agitatie voor annextatie rijp worden gemaakt. Het doel van Moskou was Finland definitief te ver nietigen. De Sovjet-Unie, die bij haar agi tatie beweerde geen aanspraak te maken op ander gebied, streefde in werkelijkheid puur imperialistische doeleinden na en heeft tot het uitbreken van den Europee- schen oorlog bijgedragen. Zij poogde hem te verlengen tot zij zelf militair beslissend kon ingrijpen om het communisme over Europa en zo omogelijk over de geheele wereld te verbreiden. Tot slot verklaarde Tanner, dat de belan gen van Finland met die van Duitschland samenvallen en daarom trekken de' Finnen schouder aan schouder met de Duitschers ten strijde tegen het bolsjewisme. ANNA PAULOWNA Tanner In eer hersteld, over den toestand. Rede Helsinki, 3 Juli (D N.B.) De nieuwe mi nister van handel en industrie. Tanner. die in 1940 onder pressie van het Kremlin moest aftreden als lid der Finsche regeering en thans weer daarin is opgenomen, heeft gis teravond voor de Finsche radio gesproken over de ontwikkeling van de verhouding tusschen Finland en de Sovjet-Unie. De vrede van Maart 1940 bedoelde slechts een pauze te zijn, aldus betoogde Tanner, DOMME DINGEN. Blijkens een aan de scholen gericht schrij ven is gemeld, dat een door de Duitsche weermacht geplaatst bord door de school jeugd zou zijn omgedraaid. Natuurlilk is op de scholen gewezen op het verkeerde van deze en dergelijke handelingen, 't Is echter, dunkt ons. goed dat ook de ouders nog eens hun kinderen, al of niet meer schoolgaande wijzen op de gevolgen voor hen en wellicht voor vele anderen, die er niets mee te doen hebben. GESLAAGD. Mej. S. S. Sinke slaagde voor het eind-exa men gymnasium. BREEZAND. DANSKUNST IN DE GYMZAAL. De Bond van Boerinnen e. a. plattel, vr, heaft tegen Dinsdag een bijeenkomst georga niseerd in de gymnastiekzaal der openbare school, waarop mej. Maud Kool een lezing zal houden over danskunst. LIEFDE OP SKrS. Er wordt geflirt op de tennisbanen en in de badplaatsen, maar al zou men 't te midden van sneeuw en ijs misschien min der verwachten er wordt wellicht nergens zooveel geflirt als bij het skiën in een cen trum van deze mooie bergsport. Van dit liefdesspel, dat niet altijd spelen met de liefde blijft, maar vaak ook tot de ware liefdp voert, laat Anny Ondra in de film „Liefde op ski's" ons proeven. Zij (het popachtige vrouwtje van den robusten Max Schmeling) met haar guitige oogen is er het juiste type voor om, als Dorothee zich bij haar ski-lessen dommer voor doen dan ze is, het hoofd op hol te brengen van haar leeraar. Toni. den zoon van den eigenaar ••an ..Berghof' het hotelletje waar ze logeert. Als het tusschen Dorothee en Toni niet vlotten wil en de eerste daarom haar Vader raar Berghof laat komen, waar deze door Tini de deur uitgesmeten wordt, is er ha- tuurlijk heel wat toe noodig om de geschie denis toch nog een gelukkig einde te brengen. Maar het komt terecht in deze vlotte, vroolijke film. die boeit ook door de opnamen in prachtig berglandschap van skiwedstrijden en razend snelle achtervol gingen. De aanvoer van koeien was gisteren groot, pl.m. 220 stuks. De handel in kalf- koeien was matig, hoogste noteering was f 475. Zware kalfkoeien waren er juist niet aangevoerd. Gelde koeien handel matig. Men kon zeggen zeer kalm. Deze markt geen pinken aangevoerd. Fokkalveren f 25 50, een enkeling tot f 57.50, handel zeer gewoon. 60 Nuchtere kalveren, geleverd voor de Centrale. Magere schapen f 2543, handel stug. Stil was de handel in lammeren, weinig aangevoerd.. Het scheen dat melkschapen nog gelden konden f 6070. Er was zeer weinig in te doen. Mooie aanvoer van biggen, hoogste notee ring f 27.Voor de Centrale waren er 9 stuks vette schapen aangevoerd. Deze wa ren naar tevredenheid volgens een bekend koopman en werden goed verkocht. Stug was de handel in bokken en geiten. Nu tot f 50, hoogste noteering. De handel in konijnen was zeer stug, nu tot f 5 hoogste noteering, er is dus een stuk af. Zoo men noemt halfwas konijnen golden tot f 2.75. Dus is het in konijnenwereld heel wat minder. Kippen wel iets meer leven en iets duurder, nu tot f 3.50. De eenden wer den verkocht voor f 1.25. Over het algemeen was de handel aan den kalmen kant. Door de Centrale was er veel drukte, anders had het een stille markt geweest, maar het is hooitijd. SCHAGEN. 3 Juli. Aanvoer: 45 geldekoeien (magere) f 230 —350. 216 idem (vette) voor de centrale, 6 kalfkoeien f 350475. 60 nuchtere kalveren: voor de fok f 2550. voor de slacht voor de Centrale. 16 magere schapen f 2543, 9 idem (vette) voor de Centrale. 72 lamme ren f 20—23. 7 bokken en geiten f 650. 93 biceen f 1827. 60 konijnen f 1—5, 17 kippen f 23.50. 11 eenden f 1.25. BROEK OP T.ANGENDI.TK. 4 Juli. Aanvoer: 330.000 Kg. aardappelen: Schot- sehe muizen f 3.—. kleine f 2.50. 6 Ke. sper- ciebonnen f 49.7500 Ke. rabarber f 6.70 —8.60. 50 bos wortelen f 8.50. 80 st. bloem kool f 5.30—9 400 stuks sla f 0.70. 60 Ke. tuinboonen f 9.20. 36 komkommers f 4.20 7.50. Omzet v. d Laneendiiker Groenten Centrale in Juni f 125.370.02 verleden jaar f 176.149.52. NOORDRCITARWOUDE. 4 Juli. Aanvoer: 103 300 Ke. aardappelen: Srhot- sche muizen f 8.—. kleine f 2.50, 1400 Kg. rabarber f 9.60.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1941 | | pagina 3