LANGS DEN ZOMERDIJK
Geen
kinderlectuur!
HEyT/*RECLAHE
Vacanti
Distributie
Opplakvellen
Vandaag
Woensdag 16 Juli 1941
•VERHOOGT uw OMZET.
tftadónieuuM
Burgerlijke Stand van Den Helder
H*B.Sf~deuren sluiten zich
Het strand
JjwmJUcK rUeuuM
Ds. H. L. G. Ouwerkerk
ïlieuw~6 uvt lOik
Visscherfi
Uit de natuur
voor 50 jaar
UoncUlen uit hel V&tqznd Blaadje,
„Kiest de Waardigsten"
De krant
Wat IMiddeniicuideM
InteAeMMt
den laagsten prijs
DRUKKERIJ DE BOER
KONIJNEN GESTOLEX.
Een bewoner van den Ruijgweg deed bij de
politie aangifte, dat ten zijnen nadeele uit een
perceel aan de Brouwerstraat een 3-tal ko
nijnen gestolen was.
Waaruit blijkt, hoe fel deze viervoeters ge-
wenscht zijn, ondanks het feit dat Kerstmis
nog in 't verre verschiet ligt.
VERKEERS-RAZZIA.
Dezer dagen toog de verkeerspolitie op pad,
teneinde na te gaan of er door de plaatselijke
wielrijders behoorlijk gereden werd langs
'sheeren wegen. Het bleek, dat dit lang niet
altjjd het geval was. Tal van bekeuringen
moesten worden opgemaakt, o.m. terzake het
rijden zonder bel, wegens het naast elkaar
üetsen, niet rechtshouden, enz., enz.
FIETS GESTOLEX.
Een bewoner van de Gravenstraat deed aan
gifte, dat zijn fiets, die hij eenigen tijd onbe
heerd had laten staan, spoorloos verdwenen
was. Een onderzoek wordt ingesteld.
MIXDERJARIGE OP PAD.
Door de politie werd aangehouden een min
derjarig meisje uit Beverwijk, dat hier ver
toefde zonder voorkennis van haar ouders.
Door de politie werd zij teruggebracht.
BRAXDJE IX DE SMIDSTRAAT.
Dezer dagen brak brand uit in een woning
aan de Smidstraat. De brandweer werd ter-
atond gealarmeerd en was spoedig ter plaatse.
Het bleek, dat men zonder moeite het vuur
kon blusschen. Waarschijnlijk was oorzaak
van een en ander een aantal spelende kinde
ren, die op onvoorzichtige wijze met papier en
lucifers zijn omgegaan.
FIETS VERDWEXEX.
Een bewoner van de Weststraat deed aan
gifte dat zijn fiets spoorloos verdwenen is.
Een onderzoek wordt ingesteld.
AAXGEHOTJDEX EX HEEXGEZOXDEX.
Iemand werd aangehouden, die nog in het
Alg. Politieblad gesignaleerd stond. Bij aan
houding verklaarde de man, dat hij bereid was
de gevraagde boete te betalen. Nadat dit ge
schied was, kon hij zijns weegs gaan.
GEEX RIJBEWIJS.
Een persoon bereed een motorfiets, zonder
in het bezit te zijn van een geldig rijbewijs.
Derhalve werd hij bekeurd.
TERUGGEVOXDEX.
Enkele fietsen, die als vermist waren op
gegeven, werden bij de politie als terugge
vonden gemeld.
van 14 Juni en 15 Juni 1941.
Bevallen: A. A. AeissingBaanders (z.);
N. de Wit—de Vries (z.); J. A. Pels-
van Lotten (d.).
Ondertrouwd: R. Noot en M. M. van
Schagen; P. C. van Baaren en A. C.
Snijders; C. Sweep en A. Snijders; A. Bais
en A. E. de Valk; P. A. Vermeulen en C. M.
Kikkert; T. Vos en E. Wiegel; D. Bregman
en M. S. Wienjus.
Een dezer dagen fietsten wij over den Ka-
naalweg.
't Was omtrent het middaguur. Een paar
groepjes Werf-beambten slenterden voorbij het
Casino, een paar jongens rekten zich op dc
teenen uit om de nieuwste boektitels in Piet
Spruyt's étalage te bekijken. Overigens: leven-
looze fagade's, dichtgespijkerde vensters en
enkele wonden in de huizen-rij, die nog nimmer
geheeld werden. Voor Casino het eeuwig-jeug
dig physionomie van Willy Derby.
Voor de H.B.8. leeft het.
Daar drommen enkele tientallen jongens en
meisjes samen, al dan niet in het bezit van
oude, uitpuilende schooltasschen. Jongens met
slobberige plusfours en meisjes met zwierige
katoenen jurken en fieve hoofdbanden om
losse haren.
't Is de laatste dag, dat de H.B.S.-deuren
open zijn. De toelatings- en eindexamens zijn
achter den rug, de overgangen behooren voor
een jaar weer tot het verleden.
Vele weken zal de H.B.8. daar verlaten staan
op haar oude plaats aan den ouden weg. 't
Stadsbeeld zal er niet op verlevendigen, deze
komende weken.
Laatste dag.'
Hoe goed herinneren wij ons zelf niet dezen
dag.
De dag, waarin men z'n bullen pakt, e'n
boeken overneemt of in de tweede hand koopt.
De dag van het afscheid van leeraren en
vrienden. Weken voor den boeg zonder alge
bra, zonder gonio, zonder Fransche vertalin
gen en Duitsche uitzonderingen.
Vrij
Schoone tijd.
Geen schriften en passers en hersenkwellin-
gen. Geen proefwerken en examenkoortsen.
Maar vrijheid. Dagen zonder zorgen. Zonder
leeraren (hoe humaan overigens)
't Zal er verschrikkelijk stil zijn, in die oude
H.B.8. Stil in het fietsenhok, stil in de lokalen
gelijkvloers, en op de eerste verdieping.
De leerlingen zijn weg en de leeraren zijn
uitgezwermd. Voor vele weken. Tot Septem
ber a.s.
Gelijk een kapitein, die als laatste z'n schip
verlaat, zoo is het de Directeur die als aller
laatste dien morgen de deur uitstapt van zijn
H.B.8.
Hij ziet om zich heen, grijpt zijn fiets en
tilt een groote koffer achter op den bagage
drager. Dan stapt hij op en verdwijnt.
Niemand wacht er meer op den Kanaalweg.
De stilte is gekomen in de plaats van het
levend lawijt van vele jongens en meisjes.
Tot September'.
Dan zullen ze weer bevolken de oude school.
En in de vrije kwartieren wandelen tusschen
Prins en Casino. En elkander ontmoeten op
den tot zitten noodenden gevel van Piet
Spruyt's boekhandel, die in den loop van vele
jaren officieus tot het buiten-meubilair van de
H.B.S. te gaan behooren.
Aanvankelijk werd verondersteld, dat er
dit jaar in het geheel geen strand, waar dan
ook, zou worden vrijgegeven. Dit bleek even
wel niet het geval te zijn, en verreweg het
grootste aantal badplaatsen langs de kust
zag zich een plekske „vrij zand" toegewezen
voor de liefhebbers.
Een vacantie zonder strand is ondenkbaar
voor den Nederlander en ook onze weg leidde
daarheen.
Op een snikheeten Zondag zaten we aan
het strand. Ik had een koninkrijk voor een
tent, voor een koetsje of voor een strandstoel
willen geven, maar al deze apparaten waren
al uren geleden verhuurd tegen behoorlijken
prijs en zaten vol. Hetgeen beteekende, dat
wij aan een genadelooze zon werden prijsge
geven, hetgeen, in aanmerking genomen de
115 graden, geen sinecure was.
Rondom werd strandleven gepleegd. Rond
om krioelden, kropen, sliepen, sluimerden,
ruzieden, snoepten, schreeuwden, vrijden,
pootjesbaaiden, verveelden, plaagden, roddel
den en zonnebaadden de duizenden in een ver
bijsterde verscheidenheid van kleur en hoeda
nigheid. lederen kwart vierkanten meter bleek
„bezet gebied" verklaard te zijn, kris-kras
liepen de tent-touwen door, over en tusschen
elkaar door. Kuilen vormden evenzoovele ge
varen voor den wandelaar en het barrevoets
loopen was verre van aanlokkelijk door de
tallooze smeulende cigarettenpeukjes en an
der afval. De mensch van 1941 is weliswaar
beschaafd, maar op het strand meent hij zich
alles te mogen permitteeren. De papieren zak
ken, waarin brood en kersen gezeten hebben,
steekt niemand bij zich, maar laat men vrije
lijk wegwapperen. Tenslotte heeft men er
zelf geen last van en dat een buurman er
zich doodelijk aan ergert interesseert den an
der niet.
Voor velen schijnt niet de zon en de zee
het criterium van strandvermaak te zijn,
doch: het badpak. Welk een variatie! Mèt en
zónder ruggen. Strandpakken met minder dan
een vierkanten decimeter stof en opgesierd
met vreemde en onverklaarbare ornamenten.
Veel strandcostuums zijn aardig en origineel,
maar anderen zijn stuitend in hun brutaliteit
en weinig verheffend inzake hun z.g. exotische
allure. De politie-agent, die met den duimstok
de badpakken nameet, is een onding en heeft
uitsluitend nut voor caracaturisten. Dat er
echter grenzen zijn is een onloochenbaar feit.
Op het strand is iedereen jong. Zelfs de
ouden van dagen voelen plotseling enkele
tientallen jaren van zich afvallen. Dat levert
koddige en onvergetelijke schouwspelen op.
Op het strand wordt schrikbarend veel ge
snoept en eerst déAr kan men aanschouwen
hoevele zaken ook nu nog bon-loos zijn. 't Is
echter te verklaren uit de omstandigheid dat
de zee hongerig maakt.
De een zwemt en de ander baadt. Daartus-
schen is een wezenlijk verschil. De bedrijver
van de eerste sport poogt zich zoo snel mo
gelijk los te maken van de krioelende veelheid
aan de strandlijn en vindt zijn behagen in het
alleen zwemmen op een meter of vijftig af
stand. De ander blijft halverwege in het water
en halverwege daarbuiten. Die gooit wat met
een bal en brengt den tijd zoek met het hard
schreeuwen naar anderen en het natspatten
van dezelven. Hij is halverwege nat en koel
en halverwege warm en droog. Het zijn de
amphibiën van het strand.
Badplaatsen zijn, vooral in de vacantie,
duur, ook al zijn ze goedkoop. Dit is geen pa
radox, maar komt vanwege het feit, dat men
eenige der remmen verliest, die men in nor
male omstandigheden steeds in het oog houdt.
Men verzendt ansichtkaarten naar neven en
nichten waar men nooit komt, men koopt
roomijs in groote kwantiteiten en men gaat
steeds „ergens" zitten. Dat „zitten" kan een
genot zijn als men des avonds op een terras
neerstrijkt waar zich „gewone" menschen be
vinden. Gewone menschen, die gewoon doen.
Niet dus de lieden, die hoogmoedswaanzin aan
den dag leggen en meenen in een roode strand-
pyama of in een imitatie Hawayan-badpak
May West of Deanne Durbin zelf te zijn. Stil
te zitten achter een pijpje goudig Pilsner, of
een glas gevuld met andere schuimende zalig
heid, en dan te zien hoe de zee en de hemel
en de horizon samen het avondschilderij gaan
scheppen, zoo oneindig mooi, zoo fantastisch
rijk van verve en combinatie, dat ge er U in
verheugt te leven en vacantie te hebben.
En tevreden fietst ge dan terug, met het
zand in de schoenen en tusschen de teenen,
met een stijven huid van het zwemmen in den
grooten vijver en het doorzonnen van den
„koperen ploert", en met de eerste slaapluizen
prikkend in Uw oogen.
Ja, ja... het leven kan schoon en fel-begee-
renswaard lijken.
En het zijn ook, zoo omtrent midden Juli,
al vacantie-consumeerend.
UITSLAG AANBESTEDING.
Gister werd alhier door den Direct, v. d.
N.V. Electr. Maatschappij aanbesteed het
bouwen van een Gebouw voor een Gasgene
rator-installatie. Er waren 8 inschrijvingsbil
jetten ingekomen:
J. Köorn 16.139.
met voorw.
D. Veul, Schagerbrug 14.500.
M. Blom Jz. 14.000.—
I. Voigt 13.700.—
Jb. Drijver 13.200.
Bakker en Koorn 12.860.
Jb. Boon 11.367.
met voorw.
C. Keijzer 12.342.—
Laagste inschrijver is de heer C. Keijzer,
de gunning is aangehouden.
EXAMEN.
Mej. H. Vlessing deed dezer dagen met
gunstig gevolg het overgangsexamen van de
4e naar de 5e klasse van het gymnasium te
's-Gravenhage. Hierbij werd haar den klas-
prijs toegekend.
Naar de „Wartburg" mededeelt, heeft Ds.
H. L. G. Ouwerkerk, Evangelisch Luthersch
predikant te Purmerend, eervol ontslag ge
vraagd en verkregen wegens overgang tot een
anderen staat des levens.
Urk, 14 Juli.
Door 6 vaartuigen werd heden aan den
Gemeentelijken Vischafslag alhier aange
voerd: 214 kg aal en paling, van 1150 kg
per vaartuig, prijs 0.621.54; 15 kg baars
en voorn, 6814 ct per kg en 70 manden
nest, prijs 33 V4 ct. per mand.
Er was nog geen aanvoer van possen.
BURGERLIJKE STAND.
Geboren: Claus Hans, zoon van N. Hengen
en E. Soerb; Jacob, zoon van Albert Romkes
en Willempje Snoek; Wilhelmina, dochter van
Pieter Kramer en Anna Loosman.
Gehuwd: Klaas van den Berg en Heiltje
de Vries; Marinus ten Napel en Anna Post.
URK VOORUIT.
Tot trainer van de Voetbalvereeniging
V.V.U. alhier, is benoemd de heer T. v. d.
Linde, trainer, masseur van den N.V.B.
door J. K. S. -
Zomerdag.
Langs het kanaal ligt de dijk.
Ik ga graag langs dien dijk, omdat het er
zoo mooi is. Er valt zooveel te zien en te
hooren, dat je er den tijd zoudt vergeten! En
vooral wanneer je in het lange gras ligt en
wat naar de blauwe lucht kijkt en naar de
kwetterende zwaluwen, luisterend naar het
schelle krijschen van de blanke sterns, terwijl
de warme zomerwind geuren van reukgras
en watermunt naar je toe waait, dan fiede
len en sjirpen de krekels en sprinkhanen,
samen met de zoemende bijen en brommende
hommels, de ijlzingende muggen en gonzende
vliegen en dazen één voortdurend wiegenlied,
waarbij je zoudt vergeten, dat er nog veel
werk wacht...
Misschien is het ook wel eens goed om de
zorgen van allen dag zoo eens uit je weg te
laten zakken en de volle, vredige stilte van
zoo'n gouden en blauwen zomerdag eens goed
op je te laten inwerken. Zoo'n dag te melken
h la Pallieter en eens heerlijk te luiwamme
sen! 't Doet je goed.
En dan is het hier al bijzonder plezierig om
wat te luisteren! De zuidenwind ritselt in het
riet, waartusschen teerblauwe libellen op ga
zen vleugels knetteren. Het water klotst en
kabbelt tegen de schoeiing en deint verder
het wijde, groene polderland in, waarboven
de zomerhemel staalblauw gespannen staat.
Kleurenweelde.
Het riet is doorvlochten met winde, hier en
daar met witte, trechtervormige bloemen
bloeiend. Daarbij kleurt het blauw-paars van
wikke-trossen en de blauwe bloeikorfjes van
de brunel en de fijn-paarse lipbloempjes van
de hondsdraf. En dat alles is doorsterreld
met wit kantstroo van het walstroo.
Maar over&l waar ik kijk is het mooi!
Witte en purperen klokjes bungelen er aan
de ruwe smeerwortels, van zuiver goud lijken
de bloer m van het boerenwormkruid te zijn,
waarbij het gloeiend rood van de klaprozen
wondermooi afsteekt. Geel en zoetgeurend
staan er de hooge trossen van het geel wal
stroo, als altvjd omzwermt door allerlei bont
vlindergedoe. Hoog boven goudgeel koolzaad
en rosse en witte bloembolletjes van de kla
vers deinen stekelige distels met dikke, pur
peren bloemen.
't Is één kleurig, fleurig bloeifestrin!
Volzomer.
De volzomer is in het land! Een zomer, die
zich manifesteert in felle tinten en felle kleu
ren. Goudgeel zijn de bloemtrossen van de
honingblauw, wit bloeien de bramen en licht
rood-paars srtaan daarbjj de knoopkruid-bloe-
men. Helwit zijn de duizendblad-schermen en
felgeel de pastinaak, diepblauw de wikken en
gloeiend rood de klaprozen en distels, goud
zijn de morgenster-bloemen op lange, wind
bewogen stengels en purperrood de zwanen-
bloem-parapluien bij het water. Edel van
vorm en kleur zijn ook de ratelaars. Het is
niet zoo erg, dat ze hier uitbundig bloeien
met vele, flets-gele bloemen. De boeren mo
gen de plant echter niet graag. Ze parasitee
ren op de wortels van de weigrassen en zijn
moeilijk uit te roeien.
Vogelleven.
Bont is het insectenvolk, dat hier vliegt.
Minstens even bont als de bloemen, die hier
bloeien. En op dat insectenvolk komen de
zwaluwen af; de boerenzwaluw met hun roode
keeltjes en de huiszwaluwen met hun zilver-
witten stuitvlek. Soms ook nog grauwe, ge-
moedelijk-babbelende oeverzwaluwen en wil
de, krijschende gierzwaluwen.
Ook andere vogels vertoonen zich wel.
Tusschen de distels blinkt de roode borst van
een kneutje. Een spreeuwenvolk bruischt
over m'n hoofd en bij 't verder gaan gooit
een blauwe reiger, die aan den kanaalkant
stond te visschen, zich met een schorren
schreeuw op de breede vleugels en wiekt
loom weg.
Alarm!
Als op breede, gevingerde wieken een kie
kendief in groote kringen over de bloeiende
hooilanden dichtbij zeilt, slaat heel de vogel
wereld groot alarm. Met felle fluitstooten
jagen de scholeksters op: te-lü! te-lü! Kie
viten vliegen op uit de bloeiende weigrassen
en zwoegen op stompe wieken rond, zwaaien
om den kiekendief heen met luide kreten.
Ook de scholeksters gaan tot den aanval
ever; keer op keer duiken ze, de roode sna
vel vooruit, op den indringer, die zich het
is aan de wijze van vliegen te zien- wel
degelijk onplezierig voelt en dan ook lang
zaam afdruipt.
Dan keert de rust langzaam weer. De op
gevlogen spreeuwenzwermen strijken weec
neer en hervatten hun nuttig werk: graven
naar emelten en ander schadelijk insecten-
tuig. Ook de bruine, roodpootige tureluurtjes,
die opgevlogen waren en zich beperkt hadden
tot erg zenuwachtig doen en tuteren, strijken
weer neer. Een erg geagiteerd exemplaar
staat op 'n weipaal nog 'n tijd lang te jam
meren van tureluut-terruut! en zoo verder.
Als ook die z'n snavel houdt hangt weer de
zonnige stilte als 'n goudblauwen nevel over
den kostelijken noen gespannen...
Ten avond.
Zoo kan ook stilaan de avond komen. Als
de zon in kleurenlaaiing is weggezakt in het
Westen, als uit het water de nevelvrouwen
opstijgen en hun nevels over de landen uit
breiden gaan, als overal de kikkers brommen
en de reigers, als schimmen uit den voortijd
komen aanvliegen om hun vischwater op te
zoeken...
Ook dan is het mooi langs den zomerdijk.
Mooi is het er altijd!
„De uitweg uit den socialen nood", Vier
sociaal-economische kernproblemen, door C.
Verwey. Van Loghum Slaterus, Uitg.Mij. N.V.
Arnhem. Prijs 1.60.
„Dit geschrift is bedoeld als een bijdrage
tot hervorming der Nederlandsche Volksge
meenschap, die, als zij een Nieuwe wezen zal,
verlost zal moeten worden van de kwaden
der werkloosheid en der crises, die de oude
hebben verwoest", aldus de schrijver in zjjn
voorwoord. Naar de oorzaak van de krank
heid, die het organisme van onze mensche-
lijke samenleving zoo ernstig heeft aange
tast, wordt door den schrijver een weldoor
dacht onderzoek ingesteld.
Hij vindt deze oorzaak voornamelijk in de
door de wet beschermde, geüsurpeerde mono
poliepositie van een deel van onze samen
leving en vindt genezing alleen daar, waar
allen gelijke mogelijkheid geboden wordt, om
door hun arbeid zelfstandig te bestaan; wan
neer economische vrijheid niet het voorrecht
van sommigen is, zooals in onze kapitalisti
sche maatschappij het geval is, maar werke
lijk een deel van allen wordt.
In de hoofdstukken: „Het vraagstuk der
Werkloosheid" en „Het vraagstuk der crises"
laat de schrijver ons op duidelijke wijze zien,
dat zoowel de werkloosheid als de crises uit
één wortel voortkomen, nl. het grondmono-
polie. In het hoofdstuk: „Het vraagstuk der
Normaliteit van de menschelijke Arbeidsge
meenschap" ontwerpt de schrijver het
„ideaal-typische" beeld daarvan, daarbij uit
gaande van een maatschappij van vrijen en
gelijken, die leven op onbezwaarden en voor
hun arbeid voldoenden grond; een toenemen
de bevolking, die door het economisch begin
sel wordt geleid, om vervolgens in het hoofd
stuk: Het vraagstuk der Birmenlandsche Ko
lonisatie" aan te wijzen, hoe onze maatschap
pij van het aangewezen kwaad kan worden
verlost en hoe de beperkte, beknotte concur
rentie van onze kapitalistische gemeenschap
van haar boeien bevrijd kan worden, terwijl
in het hoofdstuk: „Het wonder Finland" een
practisch voorbeeld van de mogelijkheid van
zulk een samenleving gegeven wordt.
Het boekje besluit met uitspraken van
Abraham Lincoln, Lorentz von Stein e.a., die
allen de huidige maatschappijvorm veroor-
deelen en de overtuiging zijn toegedaan, dat
ze aan haar eigen beginsel te gronde zal
gaan.
Een zeer actueel en lezenswaardig ge
schrift.
Mijnheer de Redacteur,
Dank zy een hoogeren aanslag in de perso-
neele belasting ben ik in 't begin dezes jaars
tot kiezer gepromoveerd. Vroeger ontbrak er
stellig nog iets aan mijn „welstand en ge
schiktheid". Enfin, mijn naam staat nu op de
kiezerslijst; reeds heb ik in Juni 1.1. deelge
nomen aan de verkiezing van een lid voor de
Tweede Kamer en nu word ik binnen enkele
dagen geroepen om acht raadsleden te kiezen.
Ik ben er totsch op, dat ik tot zoo'n verheven
daad ben uitverkozen en mijn vrouw verheugt
zich erover, dat zij nog wel geen kiezeres, maar
toch de vrouw van een kiezer is. Misschien,
zei ze gisteravond tegen mij, kom jij ook nog
wel eens in den raad; 't getal leden wordt
gaandeweg grooter en de kans verbetert dus.
Ditmaal heeft men mij echter nog niet ge
noemd, maar een volgende maal word ik wel
licht ook Edel Achtbaar. Wie moet ik nu uit
al die menschen, die als candidaten genoemd
worden, kiezen f Kunt gij, mijnheer, mij daar
bij ook een handje helpen f Welke namen,
dunkt U, zou ik op mijne biljetten schrijven f
Moet ik nemen de namen van Helders Belang,
oan Maatschappelijk Belang, of van Gemeen
schappelijk Belang f Zijn er soms nog meer
„belangen", die hun invloed willen doen gel
den f Ik ken de candidaten wel, doch ik geraak
in de war, aan welken kant ik moet zoeken.
Help my even op weg.
Met aanbeveling, mij hierop een antwoord
in de krant te geven, waarmede misschien ook
vele andere kiezers gebaat zullen zijn, teeken
ik mij hoogachtend,
Uw bestendige lezer,
Jan van Tulpen, kiezer.
(De Redactie houdt zich in den verkiezings
strijd steeds onzijdig en heeft daarom in ant
woord op de vraag van den inzender geen
ander antwoord gereed, dan dat, 't welk
eenmaal door een beroemd man der oudheid
gegeven werd: „Kiest de waardigstenl"J
Het is goed, dat onze kinderen op de hoogte
zijn van de groote gebeurtenissen, die de we
reld op haar fundamenten doen schokken.
De tijd, dien we beleven, is een historisch
groote tijd en al mag het pijnlijk zijn, de ba
rensweeën van het nieuwe te moeten onder
gaan, w\j mogen vertrouwendat uit deze
smarten een wereld géboren zal worden, die
sociaal beter en rechtvaardiger gegrond z<tl
zijn.
Onzen kinderen dit voor oogen te houden is
een taak, die ieder verstandig ouderpaar zich
zal stellen. Zakelijke, nuchtere voorlichting, met
begrip voor de groote dingen, die gebeuren, is
wenschelijk. We kunnen onze kinderen niet
onkundig laten van de revolutie, die in heel
de wereld plaats heeft. Heel het leven spreekt
immers van den oorlog. De distributie van
levensmiddelen, van schoeisel en kleeding, van
gas en electriciteit. De verduistering, de vlieg
tuigen, die 's nachts boven onze hoofden ron
ken en ons dikwijls menig slapeloos uurtje
bezorgen. De gesprekken thuis en op straat,
in den trein en op school. Het is alles door
trokken van den oorlog. We kwenen daarvoor
ons oog niet sluiten en onze kinderen buiten
deze dingen laten. Hoe gaarne we dat ook
zouden willen.
We kunnen niet ontkennen, dat al deze ge
beurtenissen, ook de hartstochten van de jeugd
ontketenen. Hier is leiding van de ouderen
noodig. We bouwen niet aan een betere wereld,
als we onze kinderen haat ingieten tegenover
een bepaalde groep of een bepaald land. Haat
was een van de voornaamste oorzaken van
den strijd, haat is het scherpe wapen in den
krijg, haat zal ook weer de basis zijn voor een
nieuwen oorlog.
Laat ons daarom voorzichtig zijn in onze
gesprekken, laat ons de gebeurtenissen van
vandaag niet eenzydig zien, maar een open
oog hebben voor de oorzaken, die tot dezen
waanzin hebben geleid. Laat ons ook vooral
bedachtzaam zijn met de lectuur voor onze
kinderen. En laat ons die dingen onder hun
oog vandaan houden, die op hun geest een
verkeerden invloed hebben.
Tot de lectuur, die we op het oogenblik aan
onze kinderen hebben te onthouden behoort
ook de krant. De krant geeft de dingen rauw
en ruw. De krant brengt in woord en beeld de
oorlogstooneelen in hun reëele afzichtelijkheid.
Daarvoor moeten we onze kinderen behoeden.
Schuilevinkje spelen geeft niet, maar er zijn
tal van platen en artikelen, die beter nooit
onder het oog van de jeugd kunnen komen.
Voorlichting van de jeugd is goed en nood
zakelijk, maar dan met voorzichtigheid en
tact. Houdt uw kinderen verre van de bestiale
uitingen van den mensch in hun laagsten vorm
Zorg, dat de krant niet in handen van uw
kinderen komt.
Wij blijven het geloof behouden in het goede,
maar dan moet ook de opvoeding van onze
kinderen gericht zijn op dat goede en zooals
men nu eenmaal zijn kinderen, die leiding noo
dig hebben, niet alle lectuur laat lezen, die
rijp en groen is, zoo moet men ook ten opzichte
van zijn oorlogsvoorlichting bij de jeugd met
verstand tewerk gaan.
Een kinderziel is een gevoelige plaat en het
beeld, dat daarop eenmaal is vastgelegd, wischt
men niet meer zoo spoedig uit.
Wij drukten, in groote oplaag,
Daarom betaalt U thans bij ons
Opplakvellen MD 18 (bonnen groot form.)
per 100 st 0.16
per 1000 st. f1.50
per 5000 st. 1.45 (per 1000)
Opplakvellen MD 268 (bonnen klein form.):
per 100 st. 0.18
per 1000 st i 1.70
per 5000 st. 1.65 (per 1000)
Uw eerste winst t
de distributieopplakvellen van
Koningstraat - Den Helder
