^Zout waterkrabbels
Bananen
Distributie
Opplakvellen
MadónLeuimó
U/xti ïïliddmAiatideM
Verduister!
ZejceitefL tueuuU
}UeuuM uit U\k
Kehl en Tjendinq,
Dinsdag 29 Juli 1941
Tweede Blad
17de Jaarvergadering
„Dorus Rijkersfonds
r
den laagsten prijs
DRUKKERIJ DE BOER
Verbod tot verwijdering
Burgerlijke Stand van Den Helder
Hypotheek
hypotheekrente
Gymnastiek- en
athletiek-demonstratie
Sommige adverteerders
Dezer dagen vond in hotel „Terminus" in
Den Haag de 17e jaarvergadering van het
„Dorus Rijkers Fonds" plaats. Gezien de tijds
omstandigheden, en zeker ook de moeilijkhe
den, die aan het verkeer verbonden zijn, mocht
de opkomst van bestuur, commissarissen en
leden groot genoemd worden. Zoo waren daar
vertegenwoordigers uit Rotterdam, uit
Utrecht en uit Den Helder, terwijl eveneens het
eere-lid, de heer W. F. la Lau geheel uit Vlaar-
dingerambacht naar Den Haag gekomen was.
Eveneens was aanwezig de president-commis
saris van het Fonds, luitenant-generaal b.d.
H. N. A. Swart. Ondanks zijn hoogen leeftijd
blijft hij een der trouwste medewerkers, die
men niet gaarne aan de bestuurstafel zou wil
len missen. Tevens was burgemeester Rit
meester aanwezig.
De vergadering, die zich kenmerkte door een
prettige stemming, werd geopend door den
voorzitter, den heer G. Whitlau, die de aan
wezigen hartelijk welkom heette, in het bij
zonder den Raad van Commissarissen, den
heer La Lau en de vertegenwoordigers der
afdeelingen.
Veel is in het jaar 1940 gebeurd, aldus
de voorzitter, veel ook dat ons Fonds
raakte. Hij memoreerde in dit verband
dan het overlijden van den eere-voorzitter,
oud-burgemeester Houwing. Wat hij voor
het Dorus Rijkers Fonds is geweest, aldus
spreker, is U allen bekend. Hf legde
een buitengewone belangstelling aan den
dag voor alle zaken het Fonds betreffende
en bezat een groot medegevoel voor de
oude helden aan de kust.
Zijn nagedachtenis zal altijd in gedach
ten blijven.
Voorts wees de voorzitter er nog op,
dat door het Bestuur besloten werd de
uitkeeringen aan de ondersteunde redders
te verhoogen. Aangenomen mag wel wor
den, dat hiermede geen onjuiste daad is
verricht. Integendeel, de uitgave is, ge
zien de duurte-toename van zoovele zaken,
ten volle verantwoord.
Nieuwe uitkeeringen kunnen onder de
huidige omstandigheden niet/ plaats vin
den, omreden dat het niet denkbeeldige
gevaar zou bestaan, dat de bestaanden in
gevaar zouden komen te verkeeren. Het
is bekend, dat er geen collectes meer ge
houden mogen worden. Het is dus gebo
den, dat men de finantiën in het oog
houdt en zooveel mogelijk bezuiniging
betracht.
Hierna is punt 1 van de agenda aan de orde,
het jaarverslag over 1940, hetwelk den leden
is toegezonden. Na een enkele opmerking
wordt dit verslag vastgesteld.
Volgt het finantieel rapport van het College
van Commissarissen, hetwelk bij monde van
den President-Commissaris, luitenant-generaal
b.d. Swart, uitgebracht wordt. Door hem en
den heer M. C. Koning worden woorden van
waardeering en dank geuit met betrekking
tot het gevoerde beheer, waarna voorgesteld
wordt het rapport vast te stellen.
Dit geschiedt, waarna de heer Whitlau het
college namens het Bestuur dankzegt voor de
prettige samenwerking, die de besprekingen
kenmerkte.
Volgt de begrooting 1941, welke wordt yoor-
gelezen door den administrateur, den heer
Jager. Er blijkt een tekort te; zijn.
Zonder opmerkingen wordt de begrooting
vastgesteld.
Hierna volgt punt 5 der agenda: Verkiezing
van één Commissaris en drie Bestuursleden.
Candidaten zijn: voor lid College van Commis
sarissen C. Fock, gep. Vice-Admiraal, Oud-In-
specteur-Generaal voor de Scheepvaart (af
tredend) voor lid Hoofdbestuur G. H. Ruhaak
(aftredend); Mevr. G. A. de Jongde Ruyter
(aftredend) en de heer G. Ritmeester (aftre-
.dend).
Het is de heer C. Bot, die voorstelt alle af
tredenden bij acclamatie te herkiezen, waaraan
de vergadering spontaan haar adhaesie be
tuigt. Allen aanvaarden hun benoeming, waar-
UiteAeAAzeJii
Wij drukten, in groote oplaag,
Daarom betaalt U thans bij ons
Opplakvellen MD 18 (bonnen groot form.):
per 100 st 0.16
per 1000 st 1.50
per 5000 st. 1.45 (per 1000)
Opplakvellen MD 268 (bonnen klein form.):
per 100 st. 0.18
per 1000 st 1.70
per 5000 st. 1.65 (per 1000)
Uw eerste winst
de distributieopplakvellen van
Koningstraat - Den Helder
na de heer Whitlau nog een vriendelijk woord
tot hen richt en dankt voor hun werk in het
belang van het Dorus Rijkers Fonds.
Van de tenslotte volgende rondvraag
maakt de heer Van Dok van Den Helder
gebruik om het bestuur namens enkele
Heldersche ondersteunde redders, dank te
betuigen voor de verhoogde uitkeering.
De heer Bot spreekt nog woorden van waar
deering aan het adres van den afgetreden
„S'tofmklok"-redacteur, terwijl zoowel de heer
Mouton van de afdeeling Rotterdam als de
heer Van Capelle uit Utrecht beiden infor-
meeren of er voor hun afdeelingen niet iets
„te doen" valt.
Het is dan de voorzitter, die, niets meer aan
de orde zijnde, de vergadering sluit.
Waarschuwing van commissaris
van politie.
De commissaris van politie van Den Helder
brengt met klem het volgende onder de aan
dacht van het publiek, in het bijzonder ook
van de eigenaars, bewoners, verhuurders enz.
van onroerende goederen.
Met goedkeuring van de bezettingsoverheid
worden dezer dagen allerwegen ter uitvoe
ring van de Duitsche V-actie, bulletins (van
verschillend formaat), doeken, vlaggen, op
schriften enz. aangebracht, vermeldende de
létter V, ai dan niet met nadere opschriften
of daarmede gelijk te stellen leuzen.
Al deze propagandamiddelen genieten de
bescherming van de Duitsche overheid. Het
is verboden ze te beschadigen, te verwijde
ren, af te scheuren, te overplakken, te ver
anderen of van bijschriften te voorzien, on
geacht de plaats waar zij zijn aangebracht.
Alle dergelijke handelingen worden be
schouwd als Duitsch vijandige daden en zullen
dienovereenkomstig worden vervolgd en ge
straft. De politie heeft opdracht hierop ten
strengste toe te zien. Iedereen wordt daarom
met klem gewaarschuwd, bovenomschreven
bepalingen in acht te nemen en zich te ont
houden van elke handeling daarmede in
strijd.
van 28 Juli 1941.
BEVALLEN: M. Dekker—de Rijke, d. S. S.
C. W. SalmStammer, z.
MET EEN TANDEM ER VAN DOOR.
Dezer dagen vervoegden zich bij een rij
wielhandelaar in de Koningstraat twee jonge
dames, die een tandem in huur verzochten en
daarbij hun naam en adres opgaven.
De handelaar kreeg echter het rijwiel tot
nu toe niet terug. Een onderzoek werd inge
steld en het bleek, dat naam en adres ge
fingeerd zijn. De politie zet het onderzoek
voort.
Het is voor de Heldersche hypotheekhou
ders zoowel als voor hypotheekgevers geen
gemakkelijke tijd. Zij, die hun woningen
met hypotheek belast hebben, hebben
moeite hun hypotheekrente en -aflossingen
op tijd b(j elkaar te krijgen en zij, die hun
gelden in hypotheken hebben uitstaan,
hebben voor hun levensonderhoud behoefte
aan betaling van de rente en aflossing.
Hier staan dus schijnbaar twee belangen
tegenover elkaar. Toch hebben beide hetzelfde
belang. Geen enkele huiseigenaar vindt het
prettig als hij zijn verplichtingen niet na kan
komen. De omstandigheden kunnen echter zoo
zijn, dat men, met den besten wil van de we
reld zijn verplichtingen tijdelijk moet opschor
ten. In dat geval behoort er aan den kant van
den hypotheekgever ook begrip te zijn voor
de positie van zijn geldleener. Hij is er niet
b(j gebaat hoog van den toren te blazen en te
dreigen met opzegging van de hypotheek en
verkoop van de perceelen, waarop het geld
verstrekt is.
We hoorden een dezer dagen van een geval,
dat zeer te betreuren is. Een inwoner van onze
gemeente, we noemen hem X, had een hypo
theek loopen op een tweetal huizen. Tot nog
toe was zoowel de rente als aflossing prompt
op tijd betaald. Het onbewoond zijn van een
der huizén en sterke vermindering van de
bronnen van inkomsten van het gezin, alsmede
een vrij langdurig ziektegeval waren ooorzaak,
dat men niet aan zijn verplichting kon voldoen
en om tijdelijk uitstel vroeg.
De man, die de hypotheek verstrekt had,
een bejaarde stadgenoot, goed gesitueerd,
bleek doof voor het verzoek en eischte oogen-
blikkelijk betaling of hij zou tot execiitorialen
verkoop van de panden overgaan.
Men begrijpt welke uitwerking dit dreige
ment had. Verontwaardiging over zoo weinig
begrip en angst over de maatregelen, die ge
nomen zouden kunnen worden.
Wij weten niet of de hypotheekgever nog
tot ander inzicht zal komen. We kunnen
slechts hopen, dat hem een wat meer sociaal
begrip eigen wordt en mocht dat niet het ge
val zijn, dat er dan instanties gevonden wor
den, die den verkoop zullen kunnen voorko
men, omdat hier geen sprake is van onwil,
maar van onmacht.
Het wordt nu toch waarlijk tijd, dat er eens
wat meer begrip komt voor elkanders nooden
en moeilijkheden. Heeft de tijd ons dan nog
zoo weinig geleerd?
LICHT!
Surveilleerende politie ontdekte in een per
ceel aan den Parallelweg uitstralend licht na
verduisterings-fcjd. Er werd voor gezorgd,
dat deze frauduleuze lichtbron terstond ge
doofd werd.
Ergens in NederlandZondag.
M'n zeedorp ligt, besloten tussen hoge
duinen, gelijk een dikkekoek-met-krenten
m de koekepan. Hier en daar steken uit het
baksel moppen sucade omhoog: dat zijn de
kerktorens, daar hebben we hier eer% uit
zonderlijke collectie van ik heb er tot
heden zes geteld. Al die torens dragen
kloljken, dat is me een gelui in de vroege
morgen. Er zijn baritons bij en tenoren,
maar vlak bij ons huis zingt een klein, lief
sopraantje haar sirenezang. Ze hangt in een
klein torentje, erg eenzaam vèèl te een
zaam jvoor zo'n klein ding. Ik ga haar 'es
opzoeken en vragen, hoe zij aan zo'n mooie
stem komt
In het baksel van de dikkekoek zitten
krenten en rozijnen. Dat zijn de villa-tjes
en de kleine woonhuizen. De villa's zijn
natuurlijk de rozijnen, en de krenten de
kleine huisjes.
Wij wonen in zo'n krent; uit bescheiden
heid en financieële overwegingen. Ja, als
je voor één weekje badgast bent, kruip je
allicht in zo'n grote rozijn. Maar voor 'n
maand drukt dat te sterk op het budget.
Dus: leve de krent!
Ofschoon er aan dat krenten-leven (dat
men vooral niet verwarren moet met een
krenterig leven) een sterk sociale kant
zit. Ik bedoel: je trekt zo'n huisje binnen,
je leeft en slaapt en mint er en je denkt
er niet by, waar de eigenlijke bewoners
blijven.'
Ja, wadr blijven ze? Ik ben op onder
zoek gegaan, en kwam tot de ontdekking
dat, wat onze bewoners betreft, het ging.
Boven zag ik een kamertje van tamelijke
afmetingen, waar onze hospita plus haar
kroost te huizen bleek. Een man is er niet.
Die is visserman en zit sinds het uitbreken
van de oorlog in Engeland. Eén keer be
richt via het Rode Etuis: hy leeft! En nu
maar afwachten en hopen
Maar dat wonen, dat wonenIn ons
Zeedorp lees je overal: Voor Dekker
achterom. Dat achterom blijkt meest
niet veel soeps te zijn: 'n schuurtje of zo
iets, waar de bewoners tijdelijk een "onder
komen gevonden hebben. Want de bad
gasten zitten in de mooie kamer en betalen
d'r voor. En de eigenaars willen graag 'n
paar gulden verdienen en zo lijkt alles in
ordej
Ofschoon ik altijd wat huiverig word, als
heer en meester tussen een andermans
bullen te resideren. Want zo'n pronkkamer-
tje is een stukje leven van een ander, een
leven waar je geen deel aan hebt en waar
je vtm af dient te blijven. Het is alsof je in
de kerk komt van een vreemde parochie,
je staat maar en kijkt en luistert en voelt
je niet thuis Tot er een gezellige koster
je bij je mouw pakt en je een veilig plaatsje
achteraf geeft
Maar ik wén niet zo gauw; de huis
kamer dat geldt, maar het slaapsaletje
Steeds moet ik denken aan den werkelyken
heer-en-meester in dit domein, nu ver van
honk, en wie-weet-waar slapend. Terwijl ik
als een baron in zijn echtelijk bed duikel
Ach ja, dat bedEigenlijk is het uit
logeren gaan een hachelijke onderneming,
je weet nooit waar je te lande komt en
waar je het vege lijf gaat uitstrekken. Ons
bed is een eigenaardig bed: een vacantie-
matras met toenaderings-complexen. De
spiraal schijnt in de midden döör te zak
ken, zodat we steeds naar elkaar toe rollen.
Gelukkig slapen we als stenen blokken, zo
dat dit geen overwegende beswaren op
levert.
Leuk, als je 's morgens wakker wordt;
als het prille licht door de gordijnen sluipt
en een lichtstreep schildert op de grote
plaat achter glas: „Matin au bord du bois'-.
En dan dwalen mijn ogen door het kamertje,
ik tèl zestien plaatjes §n portretjes aan de
wanden: heiligen en schone joffers in aan
trekkelijk decolleté, kalendertjes en spie
geltjes tot ik tot rust kom bij het ,^Afscheid
van een Venetiaansch bruidspaar, naar een
olieverfschilderij van N. Capriani".
Ja, dat Bruidspaar Als ik wat te zeg
gen had, liet ik alle bruidsparen zo roman
tisch afscheid nemen. Met gondels en gita
ren en bloemranken en wuivende palmen
Héél wat anders dan in een autobus met
gasgenerator.
O ja, ik zou U over ons Zeedorp schrijven!
Kalm aan, kalm aan, de maand is nog lang,
en een mens moet eerst wat-op-stoot komen.
Als ik geacclimatiseerd ben, ingebur
gerd, komt dat vanzelf. Want je bent maar
niet een-twee-drie tot Badgast gepromo
veerd, daar gaat een hele ceremonie aan
vooraf.
En wilt daar aan vooraf gaat: ik bewaar
het tot een volgende krabbel. Want U moet
niet denken, dierbare lezer en beminde
lezeres, dat U het zo gemakkelijk krijgt.
Onze vacantie-prysvraag moet vofdoende
haken en ogen hebben, om gezellig te wor
den! En wie het wint krijgt, buiten de
redactionele prijs, van mij een ansichtkaart!
We gaan beginnen!
Ra, ra waar zit ik?
Jan Mens.
De dagen worden korter, en al gaan
velen 's avonds nog met licht naar bed,
de t\jd begint weer te naderen, dat we
's avonds om half tien met de lamp op
zitten. Dan behoort het huis 'verduis
terd te zijn. We vergeten het zoo licht,
we draaien zoo gemakkelijk den knop
van het licht om, maar de verduiste
ringsmaatregelen zjjn nog geldig en al
hopen we, dat we dezen winter weer
volop het licht kunnen laten uitstralen
en niet meer In het donker behoeven te
gaan, nu zitten we nog in den tijd, dat
er geen licht naar buiten mag schijnen.
Men denke er om, want tegen over
treders wordt krachtig opgetreden.
HOEVEELHEID GRAAN GESTOLEN.
Een bewoner van de Sluisdijkstraat deed
aangifte, dat uit zijn pakhuis, hetwelk 7'rii in
de Gravenstraat bevindt, een hoe rid
graan verdwenen is.
De politie stelt een onderzoek in.
GROENTEN GESTOLEN.
Aangifte bfl de politie werd gedaan, dat
ten nadeele van een bewoner van de Wal-
vischstraat een hoeveelheid groenten uit den
tuin verdwenen waren. Ook naar dit euvel
wordt een onderzoek ingesteld.
TE LAAT OP STRAAT.
Een persoon, die zich na 12 uur op den
openbaren straat bevond, werd door de po
litie ingerekend en naar het Hoofdbureau
gebracht. Proces-verbaal volgde.
Op het Sportterrein te Den Burg heeft Za
terdagavond een uitstekend geslaagde Gym-
nastiek-Uitvoering plaats gehad, gegeven door
de Gymnastiekvereeniging „Texel". Uitgelokt
ook door 't bizonder fraaie weder werd deze
uitvoering door een zeer talrijk publiek bijge
woond. De nieuwe afd. „Athletiek" der Sport-
vereeniging „Texel" verleende medewerking,
terwijl ook „Texels Fanfare" op het terrein
aanwezig was dat afgewisseld doo$ de Geluid-
Installatie van de heer M. Vonk zorgde voor
begeleiding der verschillende „Vrije Nummers".
Keurig werd het programma afgewerkt, het
bestond uit; Vrije Oefeningen voor alle afdee-'
lingen, (ook voor de Adspiranten) turnen aan
ringen, rek en brug voor heeren van de hoofd-
afd. De dames turnden op brug en paard. Ook
de adspirant-afdeelingen gaven verschillende
nummertjes ten beste, 't Programma was zeer
uitgebreid en stond voornamelijk onder leiding
van den Directeur den heer C. Mets. De heer
Job Moerbeek had ook een deel van de leiding
op zich genomen. Vooral de keurige Knots
oefeningen der dames-afdeeling en de zware
vrije oefeningen van de hoofd-afdeeling vielen
bizonder op.
In de pauze had de demonstratie van de
Athietiek-afdeeling plaats. Dit had een vrij
snel verloop, waarbij bizonder de spannende
wedstrijd hardloopen opviel, (waarin een feilen
Strijd Alb. Keijser en Wim de Moor).
De demonstratie werd besloten met een
bi^pnder fraaien stand, waaraan een groot
deel der oudere leden van de Gymnastiek-ver-
eeniging medewerkte en die een luid applaus
verwierf. De regenbui, die tijdens de uitvoering
begon te dreigen kwam pas los toen 't geheele
programma was afgewerk,t.
KERKCONCERT IN DE N. H. KERK.
Dinsdag 5 Augustus a.s. zal in de Ned.
HerV. Kerk te Den Burg een concert gegeven
worden, waaraan zal worden medegewerkt
door de heeren J. de Vrijer (viool), J. Visser
(orgel) en het Ned. Herv. Kerkkoor. Het pro
gramma bevat een 10-tal nummers.
MARKTOVERZICHT.
De wolveehandel ls in onze gemeente nog
steeds belangrijk, aan de markt was Maandag
de aanvoer van lammeren nog groot, terwijl
ook de schapenhandel levendig wordt. Voor
oude schapen biedt men in de weide ongeveer
50.voor jongere dieren, voor de' fok, zijn
de prijzen belangrijk hooger. Op de markt
werden enkele prima dieren verkocht voor
ongeveer 70.De lammerenprijzen zijn
eveneens hoog. Wat nu aan de markt komt,
zijn ongeregelde partijen, waarvan de prijzen
sterk uiteenloopen, 22.—- tot 35.per
stuk. De vraag naar ooilammeren blijft aan
houden.
5 graskalveren 46120; 8 nuchtere kal
veren 1635; 22 schapen 5065; 250 lam
meren 2235; 4 biggen 1620.
BEDANKT.
Ds. E. du Marchie van Voorthuijsen, Chr.
Ger. Pred. te Urk, bedankte heden voor het
oeroep naar Culemborg. In de morgengod»
dienstoefening in de Chr. Ger. Kerk werd na
mens de gemeente Ds. Van Voorthuijsen toe
gesproken door ouderling K. Post.
zitten uren op een
pakkende tekst te „broeden"
Verspil geen tijd!
U voorlichten
Laat
ons
Het kost niets extra!
Bananen in Den Helder. Hoe bestSAt het,
heeft de schrijver van Feiten en Fantasieën
zich onlangs afgevraagd en inderdaad zullen
velen verwonderd hebben gekeken bij het ver
nemen van het groote nieuws. Bananen in
Nieuwediep!
Echter zoo héél gek is het ook weer niet.
Waarom zouden wij ons wél kunnen verheu
gen in het bezit van rijker koffieplantages,
welke zich, in contrastrijke kleuren, uitstrek
ken van Lisse tot Hillegom en van Schagen
tot Anna Paulowna, terwijl wij 'n kostbaar en
smakelijk voedsel als 'n banaan, zouden moe
ten missen? Dan zouden wij eerst écht, wat
je noemt de pisang zijn.
Zoo zitten wij, zonder er op voorbedacht te
zijn geweest, jjjots midden in de bananen-
cultuur
Als wij op weg naar de Gemeentekweekerjj
de v. Speijkstraat passeeren, zien wij hoe
eenige werklieden bezig zijn, de aldaar aan
wezige rijperij te ontruimen, hetgeen ietwat
voorbarig aandoet.
Aan de Soembastraat worden wij verwel
komt door twee vertegenwoordigers van het
kweekersgilde en 'n moment later betreden
wij het heiligdom der heiligdommen.
De Plantenkas!
Wij krijgen 'n'gevoel van bewondering voor
wat hier is en wordt gepresteerd.
Aan onze linkerhand ónWekken wij aller
eerst de Mimosa Pundica. Wij trachten bij
deze explicatie zoo gewoon mogelijk te doen,
maar iets in onzen blik schijnt te verraden,
dat wij er niet het minste van begrijpen, zoo
dat onze gids vlug aanvult: „Kruidje roer mij
niet"! Daar staan wij nu. Mimosa Pudica!
Wie zal zijn meisje bij 'n passende gelegen
heid durven toevoegen: „Mimosa Pudica? Het
toekomstige huwelijk zou ongetwijfeld inzake
het bezigen van onparlementaire uitdrukkin
gen, vroegtijdig zijn gestrand.
Wij gaan verder en worden op de hoogte
gesteld van de Sansevura Tripaciata, Cype-
rus Papyrus en tientallen andere exotische
plant- en bloemsoorten.
Bij iedere variëteit stijgt onze bewonde
ringdoch ook onze schaamte. Wat we
ten wij, plantenliefhebbers die wij zijn, tooh
weinig af van dit schoone ambacht! Wat
hebben wij toch altijd dik gedaan tegen onze
visite als wij hen onze bloemenverzameling
toonden en daarbij 'n verhandeling ten beste
gaven, die, naar ik nu besef, kant noch wal
raakte. Hoe wij spraken van Tygercactus,
Kamerlinde en Geraniums. Fout, fout en nog
eens fout. Onze oude trouwe Geranium héét
geen Geranium doch Pelargonium, afgeleid
van Pelargos hetgeen, in onvervalscht Ne-
derlandsch, Ooievaar beteekent. Voor dit feit
alléén krijgt mijn Pelargonium vanavond
'n extra diner kunstmest!
't Is wat je noemt, bloedheet in de kas,
maar deze temperatuur trotseeren wij graag
in ruil voor* zoo een zeldzame excursie. Want
dat het voor ons 'n unieke wandeling is,
staat als de bekende paal boven het even be
kende water.
Wat zou uw kruidenier wel zeggen als U
'n bonnetje over zijn toonbank zou schuiven
en U vroeg daarbij om 'n half pond Orysa
Sativa? Vermoedelijk zou hij u medelijdend
aankijken en vragen of dit artikel per flesch
of aan 'n stukje werd verkocht!
Orysa Sativa! De Latynsche naam voor
Rijst. Doodgewone rijst.
Wanneer wij ons op bekend terrein willen
begeven met de opmerking, dat wij- gewel
dige liefhebbers zijn van Dahlia's en Bego
nia's krijgen wij 'n pluim van onzen gids,
aangezien dit volgens hem inderdaad de we
tenschappelijke benamingen ervan zijn. Op
slag voelen wij ons experts in „de dooie
talen"!
Het doel van onze reis is bereikt. Wij staan
stomvérbaasd voor de Musa oftewel Banaan.
Diepgroene bladeren formeeren, boven de
vuilgele stam, 'n machtige waaier. De bla
den zijn typisch gekerfd. Dwars op de hoofd
nerf zijn deze bladeren in ontelbare reepen
gescheurd. De tropenwind kan tusschen deze
reepen dóórjagen zonder de plant noemens
waardige schade te doen.
Midden tusschen deze bladeren ontdekken
wij dan het wonder van Den Helder. De Ba-
nanentros! Weliswaar zijn ze nog groen,
maar ze zijn er. De kweeker legt ons uit, dat
deze plant, wanneer hij vrucht heeft, gedra
gen afsterft. De jonge stek heeft dan op
nieuw twee jaar hoodig om opnieuw tot bloei
te komen.
Deze uiteenzetting wordt met zóó'n liefde
en vakmanschap gegeven, dat wij dit relaas
met bewondering staan aan te hooren
Als wij, onder dankzegging voor de pret
tige uren, de kas zullen verlaten, wordt er
bescheiden op de deur geklopt. Voor den in
gang staat in peuter van 'n jaar of acht, met
'n boodschappentasch in z'n rechter en 'n be
duimeld papiertje met cent in z'n linkerhand.
Op onze vraag, wat hij wenscht, antwoordt
hij doodernstig: „Moeder laat vragen wat de
bananen kosten"!!
Pisangen in Nieuwediep!
U moet ze gaan zien!
Wijo.
jong hervormdeK.
In een interview met Hervormd Nederland
zegt ds. P. G. dc Vey Mesdagh, Nederlandsch
Hervormd predikant te 's-Gravenhage over de
Jong Hervormden:
„Wij maken als kerk veel te weinig gebruik
van de diensten, die de Jong-Hervormden
kunnen bewijzen. Zij kunnen met zooveel
vrucht, juist omdat 't jongeren zijn, ingescha
keld worden in menigen tak 'van arbeid. Ik
denk bijv. aan het bezoeken van catechisanten
op den dag van hun openbare belijdenis. Juist
op zulk een belangrijken dag in 't leven van
den jongen of het meisje, moet de kerk haar
belangstelling toonen. Een paar olld-catechi-
santen, Jong-Hervormden, gaan dan den nieu
wen lidmaat (de nieuwe lidmate) gelukwen-
schen en brengen bij die. gelegenheid een
bloemetje mee. Dergelijke kleine attenties
kosten zoo weinig en versterken den band meb\
de kerk. In Rotterdam slaagde ik er in myn
catechisanten van de laatste vijf jaren één
maal in de twee maanden bijeen te brengen.
En ze kwamen bijna allen! Zelfs nu nog heb ik
dezen band aangehouden, omdat ik het bezwa
ren van de oude betrekkingen zoo buitenge
woon belangrijk acht".
I