£le inAo-móttn-
éftacUnieuwt
Muótuiyl 941
De Steen wij ker
affaire
Vandaag
Het Texelsche
seizoen 1941
Het kind en het boek
Drukkerij De Boer
Jan Burger's laatste £jan9
Vondsten uit het Vliegend Blaadje
Onze „slums"
Inschrijvingen Handelsregister
Slaapplaats voor stadgenooten
De nieuwe heffing
ni.
De in het café ,formosa" opgevoerde, en
zoo bij den eersten indruk knap gespeelde
comedie door het Steenwijker kwartet, heeft,
zooals te begrijpen is, het noodige stof doen
opwaaien en de tongen in onze stad in bewe
ging gebracht. In langen tijd had men een der
mate „glashard" staaltje oplichterstechniek
niet beleefd, terwdjil daarnaast de snelle arre
statie van de bende eveneens tot de fantasie
der bevolking sprak.
Op enkele punten in deze affaire willen wij
nog even terugkomen en dan in de eerste
plaats op de hoofd-mtiraal, die aan dit alles in-
haerent is, namelijk het groote gevaar waarin
men zich begeeft indien men zich aan „de
zwarte handel" gaat wijden.
Deze zwarte handel" bloeit op het oogen-
blik; het heeft geen zin zulks te ontkennen. Zij
bloeit zelfs welig. Maar men verlieze daarbij
niet uit het oog, dat in praktisch al deze ge
vallen niét de cost voor de baet, doch de baet
voor de cost uitgaat! Het moge eenmaal, het
moge vijf, desnoods tienmaal, goedgaan
eens Slaat Justitia toe en blijkt dat de aanvan
kelijk zoo enorm lijkende winsten slechts het
voorspel waren van een tragedie, die eindigt
met een langdurige periode cellulair. Daarnaast
is deze „zwarte handel" onsympathiek en zon
der meer afkeurenswaardigomdat hier waar
devolle producten aan een billijke distributie
onttrokken worden. De hoeveelheid, die nóg in
ons land aanwezig is, is ons aller eigendom, en
niét dat van een uiterst kleine groep personen,
die zfch de weelde kan veroorloven voor een
pond thee 20 of 25 gulden neer te tellen. Deze
bedragen zijn niet overdreven, want zij wer
den gevraagd en geboden ook in de onderhavige
zaak. De normale prijs voor een pond thee be
draagt 1.50 tot 2.Een kleine berekening
toont aan wélke winsten er op deze manier ge
maakt worden door een kleine groep van
handelaren
Dat de recherche er in geslaagd is het com
plot te ontmaskeren, stemt tot verheugenis.
Het blijkt, dat men met een aantal vrij louche
figuren te maken heeft, aan het hoofd waar
van gesteld was de begeleider van de dame.
Deze schijnt 'overigens meer oj> zijn kerfstok
te hebben. De anderen zijn 5werktuigen in
s-leiders hand en kan men rubriceeren onder
het motto: avonturiers, die niet afkeerig waren
van wat extra inkomsten.
Dat er ook drie arrestaties in onze eigen
stad moesten plaats vinden is te betreuren., Het
is ons niet bekend welke precies de rol ge
weest is die de beide Julianadorpers en de
Tuindorper winkelier gespeeld hebben. Het kan
echter niet anders of ook zij waren op onrecht
matige winst uit, en hielpen mede de uiterst
schaarsche thee uit Den Helder te doen ver
dwijnen.
Beroepsmisdadigers zijn het niet geweest.
Daarvoor is door hem té goedgeloovig, tè on
handig en tè naief opgetreden. Indien zij ge
straft worden zal dit voor hen waarschijnlijk
een heilzame correctie zijn, die hun hopenlijk
meer sociaal inzicht schenkt. Nu speelden zij
een vrij droevige rol van scharrelen, van twij
felen en angstig sjaggeren, die den amateur
verraadt.
t
Dat echter ook het Steenwijker kwartet niet
in staat bleek een „perfecte misdaad" te
plegen, wordt wel duidelijk door twee feiten be
wezen. De eerste kardinale Jout werd gemaakt
door de dame, die Zaterdagavond omstr. 11 uur
,J?ormosa" optelefoneerde en naar een bekende
van haar in Den Helder vroeg. Zij was daarbij
zelfs zóó goedgeloovig, en zóó overtuigd dat er
nog geen gevaar dreigde, dat ze haar adres
in de plaats opgaf vanwaar zij opbelde. Voorts
beging een dér anderen, zooals men weet, de
domheid na het middernachtelijk uur een wil
lekeurig particulier uit zijn bed te bellen om
hem den weg te vragenI
Dit jaar zult U niet in
de gelegenheid zijn Uw
visitekaarten tegen het
einde van het jaar te
bestellen. Na 15 Oct.
is het n.1. verboden
kaartjes te drukken.
Wij raden U daarom
aan eventueele tekor
ten van Uw voorraad
direct aan te vullen.
Bij ons vindt U nog de groote
sorteering van vóór den oorlog.
Geef dus Uw bestelling
ten spoedigste op aan
Koningstraat.
Het prettigst in deze geheele duistere affaire,
waarover wij hier wellicht nog niet het laatste
woord sprekenis wel het politiewerk dat hier
gepresteerd is.
Met inspecteur. Rooyakkers als centraal punt
werd een uitgebreide politiemacht voor een snel
onderzoek mobiel gemaakt.
Van achter zijn bureau werkte deze jonge
inspecteur zijn opgezet schema uit, dat eindigde
met de arrestatie van het viertal. Een mooi
succes voor de heeren Helder en Rooyakkers,
maar niet minder voor de recherche en de a'gen-
ten, die er by betrokken waren. Dat men hier
voor onder de burgerij alle waardeering heeft,
stemt tot verheugenis.
Wat goede samenwerking vermag, dat heeft',
men hier gezien. Ingeschakeld werden o.m.
naast de politie in Den Helder, die in Alkmaar
Behagen, Heiloo, Amsterdam, Haarlem, Hilver
sum, Amersfoort, Eindhoven, Steenwijk en die
van nog enkele anderè plaatsen. Dank zij het
feA, dat er een ideale samenwerking mogelijk
bleek, slaagde men er in zóó spoedig het viertal
achter slot en grendel te hebben.
Een mooi stukje politiewerk had hiermede
zijn bekroning gevonden.
Gistermiddag heeft op de algemeene be
graafplaats, te Huisduinen, de ter-aarde-be
stelling plaatsgevonden van Jan Burger, den
.voorzitter van de afdeeling Den Helder van
den Nederlandschen Bond van Koffiehuis
houders, Caféhouders en Slijters en eigenaar
van het eens bekenae Kegelhuis. Voor de
plechtigheid was groote belangstelling. Op
den doódenakker zagen wij o.a. den alge-
m-en secretaris van den Nederlandschen
Bond, den heer Staalman, voorts van de
afdeeling Alkmaar de heeren London en
Molenaar, het voltallige bestuur van de
afdeeling Den Helder, uit Schagen den heer
Schenk en voorts leden van de Texelsche
afdeeling. Tenslotte vrijwel alle leden uit Den
Helder een groot aantal middenstanders
en andere vrienden en bekenden. Wel duide
lijk trad gisteren aan den dag, welk een
populaire persoonlijkheid Jan Burger ge
weest is.
Te 2 uur arriveerde de stoet op het
kerkhof.
Woorden van waardeering en
erkenning.
Nadat de bejaarde zuster van den heen
gegane haar broer herdacht had, speciaal
diens voortvarendheid en aangeboren opti
misme, was het de bonds-secretaris, de heer
Staalman, die het woord nam. Deze memo
reerde de werklust en de blijmoedigheid van
Burger, twee eigenschappen, die ook het
laatste levensjaar niet konden wegnemen.
Burger is een indirect oorlogsslachtoffer ge
weest. Het meest tragische in dit verschei
den is het feit dat hij, na alles Opgebouwd
te hebben, alleen maar op de puinhoopen kon
neerzien. Het was hem niet gegeven nog
eens den hernieuwden opbouw te beleven.
Ook de heer Schenk uit Schagen, spreken
de namens het Kringbestuur, roemt het werk
van Burger. En noemt eveneens zijp vrien
delijkheid en hulpvaardigheid karakteristiek
Voor den heengjgane.
Vervolgens neemt de heer Kreuger, secre
taris van de plaatselijke afdeeling, het woord.
Het zijn woorden van grooten dank en har
telijke collegialiteit, die men te hooren krijgt.
Ook woorden van innige troost aan de na
bestaanden.
Nadat nog de heer Woud enkele woorden
gesproken heeft, is het de oudste zoon, die
namens de familie dankt voor 'té sympa
thieke woorden, aan wijlen zijn vader gewijd,
waarna de plechtigheid besloten wordt.
Uil hel TlaCiUe hxijip,<x\.t
BELEEDIGING.
Een bewoner van de Ceramstraat deed aan
gifte van beleediging, dewelke was geschied
door een bewoonster uit die buurt. Dat mag
niet.
FIETS VERDWENEN.
De politie werd medegedeeld, dat ten nadeele
van een dame een fiets gestolen was.
ACHTER DE BANDEN AAN.
Rubber is goud waard op het oogenblik. Dat
wordt eveneens bewezen door een weinig eer
lijken man die zich dezer dagen vergreep aan
een reserveband met velg van iemand, wonen
de aan den Rijksweg.
PORTEMONNAIE VERMIST.
Een dame deed bij de politie aangifte dat
haar portemonnaie met inhoud spoorloos ver
dwenen was. Een onderzoek werd ingesteld.
4 KILO VET GESTOLEN.
Tot de kostbaarste bezittingen van de huis
moeders behooren de huisvoorraadjes vet, die
men, beetje voor beetje, bij elkaar gespaard
heeft. Als onbetaalbare schatten worden die
voorraadjes bewaard.
Kan men zich het verdriet voorstellen dat
een huismoeder had toen zij bemerkte, dat haar
4 kilo vet gestolen waren? Dat gebeurde
iemand van de Molengracht. Een minderwaar
dige streek.
COLBERTJASJE AAN DE HAAK
GESLAGEN.
Een juffrouw deed bij de politie aangifte,
dat het colbertjasje van haar zoontje door
een onbekende uit een gymnastieklokaal was
meegenomen.
Een onderzoek is ingesteld.
FIETS GESTOLEN.
Aangifte werd gedaan van de vermissing
van een rijwiel.
INBREKERS OP PAD.
Inbraken blijven in Den Helder aan de orde
van den dag zijn. Zoo geschiedde het eenige
dagen geleden, dat iemand (of meerderén!)
zich toegang, tot een woning in de Kroon-
straat verschafte. Via het raam kroop men
naar binnen.
O. a. werd een japon vermisti
lUMPi vij&u} fcun
Door een onzer plaatsgenooten is dezer dagen
een adres gezonden aan het Gemeentebestuur.
In dat adres wordt gewezen op den treurigen
toestand waarin het onbestraat gebleven ge
deelte der 2e Molenstraat verkeert. Adressant
doet uitkomen, dat genoemde straat door den
aanbouw van perceelen in den omtrek, zooals
in de Diaconie-, Breewater-, Weezen- en Kei
zerstraat, niet meer is een plek, waar alleen de
gchter-erven van de Westgracht uitkomen,
maar dat die straat is geworden een algemeene
verkeersweg. De vroegerebestemming als
bergplaats van faecaliën moest zy dan ook al
lang verloren hebben. Doch adressant toont
aan, dat dit nog in het geheel niet het geval is.
De openbare weg leidt over kuilen en modder
poelen, vooral in de nabijheid der Palmstraat,
langs onooglijke schuttingen en een tweetal
terreinen, die gedeeltelijk tot berging van mest
karren, worden gebezigd, gedeeltelijk met mest
vaalten zijn bezet. Niet zelden staat, zoo ver
zekert adressant, een vuile mestwagen dagen
achtereen op den openbaren weg zijne bedenke
lijke geuren verspreidende en den weg versper
rende.
Het bestuur van ,(Helder's Belang" Vereeni-
ging tot verfraaiing en tot bevordering van den
bloei dezer gemeente, heeft zich, naar aanlei
ding van dit adres, tot Burgemeester en Wet
houders gewend, met het doel, de opmerkingen
en wenschen van adressant te steunen, 't Be
stuur dringt mede op verbetering van den toe
stand ten zeerste aan.
Nieuwe zaken:
Den Helder: C. Roomeijer, Ruijghweg 59,
aannemer.
Leesbibliotheek „Aberson", Emmastr. 93,
leesbibliotheek.
Opheffingen
Den Helder: De Heldersche Expresse,
Keizersgracht 44, expeditiebedrijf.
Bouwbedrijf M. J. Cornelissa^ Laan 29,
bouwbedrijf
Gemeub. slaapkamer, 2 4 personen,
Rpksweg 83, bij halte Koegras.
Wanneer het 15 September was geworden,
maakten we oudergewoonte belans op,
aldus schrijft de „Tex. Courant". Dan gingen
we r.a, wat „het" seizoen voor Texel had
opgeleverd. Maar nu is daar al een paar jaar
leelijk' de klad in gekomen. Eerst stak de
piobilisatie van 1939 een spaak in het wiel,
waardoor een groot aantal baugasten ontij
dig hun biezen pakte; toen kregen we het
oorlogsjaar 1940 met alle ellende, welke dat
ook voor ons eiland met zich bracht. De reis
lust werd geremd. De bootdienst werd inge
krompen. De toegang tot Texel werd aan
strenge voorschriften onderworpen. Onze
VVV, anders zoo actief, werd tot werkloos
heid gedoemd; aan deelnemen aan de Jaar
beurs werd zelfs niet gedacht.
Éen nieuw jaar brak aan, 1941, maar nog
had Mars zijn zwaard niet opgeborgen; in
tegendeel. De oorlog nam nog in hevigheid
toe.
Naarmate de zomer naderde, bleek noch
tans de lust om op reis te gaan bij velen in
den lande sterker en sterker te worden. Men
had ontspanning noodig, wilde „er uit", weg
van de dagelijks terugkeerende zorgen voor
bonnen voor dit en voor dat, maar nam na
tuurlijk zijn bonnenmap mee in de koffer...
„Besteedt uw geld in eigen land" was de
slagzin, die zgn uitwerking (voor menigeen
noodgedwongen) niet kon missen.
Voorjaar '41 brachten we uit de beste
bron de heugelijke tijding, dat Texel weer
een redelijke kans had gasten te kunnen
ontvangen. De toègangsbepalingen zouden
soepeler worden gemaakt; Texel zou weer
eenigermate het gastvrije eiland van voor
heen kunnen worden. Maar de vreugde was
van korten duur. Slechts eenigen tijd wer
den op vrij groote schaal verblijfsvergunnin
gen uitgereikt. Toen kwam het bericht, dat
slechts bij hooge uitzondering nog verlof tot
het betreden van Texel zou worden gegeven
en tenslotte de mededeeling, dat aanvragen
maar geheel achterwege moesten bleven.
Neen, van een „seizoen" is de beteekenis,
die we daaraan de laatste tientallen jaren
mochten hechten, was ook dit jaar geen
sprake.
Hoe druk was anders het bezoek aan vogel
broedplaatsen. Deze week spraken we vogel
wachter Stark, de man van De Muy. Weet
u. hoeveel bezoekers hij dit jaar noteerde?
Eén, lezer, niet meer' dan één! En toch was
een bezoek aan De Muy juist dit jaar loo-
nender dan ooit. Wel 120 lepelaars hadden er
hun nest gebouwd en groot was het aantal
jongen, dat daar werd uitgebroed en groot
gebracht. En juist dit jaar kon men daar
zij het op eenigen afgtand zoo mooi
getuige van zijn, omdat vanwege den hoogen
waterstand de nesten hooger waren aange
legd dan anders het geval was.
En het weer, dat zoo'n belangrijke rol
speelt? Dat heeft ons ook wel leelijk in de
steek gelaten. Tientallen jaren moeten we
terug gaan om een beschrijvingte vinden
van een zoo verregende Augustusmaand als
die van 1941. September leek aanvankelijk" de
schade zoo goed mogelijk te willen herstell-
len, maar ook dat liep op een teleurstelling
uit. De Almanak sloeg de plank heelemaal
mis, want die voorspelde voor Augustus
notabene: „Er komt veel warm weer. Deze
maand- zal de warmste en mooiste van het
heele jaar zijn. Er zullen minder regendagen
voorkomen dan normaal..." Wanneer de voor
speller ons op het tegendeel had voorbereid,
had hij precies gelijk gekregen!
Neen, seizoen 1941 laat niets dan misra-
bele herinneringen na; vraag het aan den
ijsco-man, de fietsenverhuurders, aan de man
nen van de rijwielstallingen, aan de hotel-,
café-, en pensionhouders, aan den verhuurder
van strandtenten... het is altegaar „niks
gedaan" geweest.
Hierna beter, zullen we hopen. Wij houden
het met Paul Kruger op „Alles sal reg kom"!
Wie weet hoe gauw.
ÏUeuuDó uil lOiA
URK, 15 September 1941.
Dor 9 vaartuigen werd heden aan den visch-
afslag alhier aangevoerd: 34Ó kg kuilpaling,
van 2059 kg, per vaartuig, prijs 74 ct. per kg,
340 kg snoekbaars, 68 ct. per kg en 25 kg
voorn 20 ct. per kg en 60 manden nest 33% ct.
per mand.
URK, 16 September.
Door 60 vaartuigen werd heden aan den
vischafslag alhier aangevoerd: 7219 kg kuil
paling, van 43343 kg per vaartuig, 74 ct. per
kg, 343 kg lijn- of beugaal, 681.54 per kg en
168 kg fuikaal, 1.02 per kg, 1120 kg snoek
baars, 68 ct. per kg, 125-kg roode baars, 36 ct.
per kg, 700 kg voorn, 29 ct. per kg, 650 man
den nest 33 >4 ct. per mand en 30 manden
poss 2.50 per mand van 27% kg.
BURGERLIJKE STAND.
GEBOREN: Klaas, z.v. G. Nentjes en J. Bak
ker; Cornelis, z. v. H. Brouwer en E. van Urk;
Lummetje, d. v. J. Romkes en J. Romkes
Hiltje, d. v. Sj. Bakker, en E. Koffeman.
ONDERTROUWD: f. Kramer en J. Kramer.
GEHUWD: R. Kramer en A. Visser; G. Rom
kes en P. Romkes.
,,'k wil een boek hebben!" dreinde .het kind.
„Ja, Jantje," zei ik% „we gaan saampjes een
mooi boek koopen."
„Géén mooi boek!" kreet Jantje. „Ik wil
een boek met olifanten!"
„Zeker, een boek met olifanten," suste ik,
blij dat de keuze al gedaan was.
„Maar niet met die kleine, maar met
groote olifanten!"
„Ja, met groote," antwoordde ik gelaten.
„Met hééle groote," zei Jantje nu inhalig.
„Zoo groot als je wilt," zei ik met een zicht.
„Nee, net zulke groote als in den dieren
tuin," begon Jantje opnieuw.
„Voor mijn part zoo groot als een kerk,"
zei ik, en het was meer voor me zélf bedoeld.
„Da ken nie," zei Jantje, en hij sprak ineens
erg plat, wat ie altijd doet als hij zijn vertrou
wen in me verliest.
Gelukkig waren we nu bjj den boekwinkel
aangekomen.
Jantje op een hol naar binnen, roef, roef aan
de toonbank.
Ik wat kalmer.
„Hebt u," zoo vroeg ik aan den boekverkoo-
per, „een kinderboek met iets van olifanten er
op of er iri?"
„Niks geen kinderboek!" brulde Jantje, ter
wijl hij een stapel tijdschriften van de toon
bank duwde, „ik wil een echt boek met echte
olifanten!"
„Goed meneer," antwoordde de boekverkoo-
per en hjj deed een greep in de boekerijen
boven zijn hoofd.
„Hij heb geeneens olifanten," merkte Jantje
smalend op, nu het wat lang duurde. Hij wend
de zich af, of de zaak hem niet' meer interes
seerde.
De boekverkooper kwam met een boek.
Ik sloeg het open. „Kijk eens, Jantje!" riep
ik enthousiast.
„Dat ben geen olifanten, dat ben kameelen,"
zei Jantje gemelijk.
„Goed geraden!" antwoordde ik zoetsappig,
inwendig woedend omdat mijn list mislukt
was.
De boekverkooper draaide zich om en kroop
langzaam tegen een ladder op.
„Late we weggaan, oom," zei Jantje opeens.
„En de olifanten dan?" vroeg ik met een
lichte dreiging in mijn stem.
Dat was waar. Jantje zweeg. De boekver
kooper daalde. Een armvol boeken. Hij spreid
de ze uit op de toonbank. Jantje er haastig
bij, nerveus bladerend. Hij maakte vouwen en
kreukels.
„Kalm toch!" riep ik vermanend.
„D'r staan toch geen olifanten in," schreeuw
de Jantje, alsof hij daarmee zeggen wilde, dat
de boeken voor zijn part wel verscheurd kon
den "Worden.
Inderdaad. Reigers, kaketoes, dromedaris
sen, zebu's apen en lammergieren. Maar geen
olifanten.
De boekverkooper zuchtte. Draaide zich om,
verdween. Kwam terug met een nieuwen sta
pel. Jantje had het opgegeven, probeerde een
vulpotlood dat hij uit een houder genomen
had. De boekverkooper en ik bogen ons over
nieuwe stapels boeken, zochten olifanten. Er
waren er geen.
Weg weer de boekverkooper. Nieuwe sta
pels. En dan ineens het verlossende prentje.
„Jantje!" kreet ik. Geen antwoord. Ik keek
om. Jantje stond buiten bij een groentenkar.
Ik tikte tegen de ruit. Hij kwam.
„Hij staat er maar half op," zei hij en liep
weer naar de deur.
't Was inderdaad maar een halve kolos. We
zochten verder. Eindelijk, de heele olifant. We
hadden geen moed meer om te juichen. Ook de
boekverkooper niet. Diens hoofd stak nog juist
boven de boekenstapels uit.
„Jantje," zei ik mat.
Jantje kwam. Boog zich over het boek.
Keek. Keek nog eens. Zei dan, tergend beslist
en langzaam:
„Oom, het is een héél mooie olifant, maar
mag ik niet liever dat vulpotlood hebben?"
Ik keek naar den boekverkooper.
„Trekt u het zich niet aan, meneer," zei
deze met een toonlooze stem.' „Met sommige
klanten, die hier een roman komen uitzoeken,
daarmee heb ik heel wat méér last..."
(Uit de Weekrevue).
t
KfiA tri Ttndmq,
GEREFORMEERDE KERK AMSTERDAM-
ZUID.
De Gereformeerde kerk te Amsterdam-Zuid
heeft een stuk bouwterrein van de gemeente
Amsterdam gekocht, dat gelegen is aan de
Vogelensangstraat. Deze grond is bestemd voor
den bouw van een kerk, waarmede tot uiter
lijk midden 1947 begonnen moet zijn.
NEDERLANDERS IN DUITSCHLAND.
Voor de Nederlanders in de omgeving van
Dilren Rijnlandwerd onlangs voor de eerste
maal een godsdienstoefening in het Ncdcr-
landsch gehouden. Het maakte op de talrijke
aanwezigen merkt/har diepen indruk, na lan
gen tijd de psalmen en gezangen van het
vaderland weer samen te kunnen zingen en
de prediking in de eigen landstaal te kunnen
hooren.
door
W. L. DE VRIES.
Voor degenen die, zooals in het verleden, ook
nu uitsluitend in de Inkomstenbelasting vallen,
is de zaak eenvoudig.
Ze hebben geen uitstel van betaling gehad,
en hebben dus de aanslag 1940/41 geheel vol
daan.
Hun zal ambtshalve een ontheffing van 1/3
worden verleend, welke ontheffing op hun voor-
loopige aanslagbiljet zal worden uitgetrokken.
De voorloopige aanslag zal dus al dadelijk met
deze ontheffing verminderd worden.
Voorts zullen er onder de lezers zijn, dié op
hun verzoek om ontheffing een afwijzende be
schikking hebben gekregen.
Dit zijn bijvoorbeeld zij, die vdörheen een
eigen bedrijf hadden en daarnaar voor het be
lastingjaar 1940/41 werden aangeslagen, terwijl
ze in Januari 1941 in loondienst waren en daar
in toen hun hoofdbestaan vonden. Deze catego
rie van personen kon krachtens de bepalingen
van het Besluit Loonbelasting geen ontheffing
krijgen, teajvijl ze toch al dadelijk voor 1941
betalen, namelijk door de op hun loon ingehou
den loonbelasting.
Zij allen zullen een ambtshalve ontheffing
krijgen, welke op hun aanslag in mindering zal
worden gebracht. Z ij behoeven het bedrag
van de ontheffing dus niet op den ouden aan-,
slag aan te zuiveren, omdat zij geen neiuwen
aanslag meer krijgen en de ontheffing daarop
dus niet in mindering kon worden gebracht.
Tot zoolang hebben uitstel van betaling.
Velschil in financieelen toestand
1940 en 1941.
We zagen in het bovenstaande dat de voor
loopige aanslagen waarop voor 1941 alvast be
taald moet worden, zullen worden berekend
naar de inkomsten van 1940. Het zal nu vrij
dikwijls voorkomen, dat de inkomsten van 1940
die van 1941 verre overtreffen. Men zou dan
belasting gaan betalen rritar een bedrag, dat
bjj den dennitieven aanslag over 1941 blijkt
langn iet schuldig te zijn. De Inspecteur is in
die gevallen bevoegd de voorloopige aanslag
lager vast te stellen.
De opmerkzame lezer zal in dit verband het
volgende hebben opgemerkt:
Iemands aanslag 1940/41 werd opgelegd naar
zijn inkomen b.v. uit bedrijf over 1939.
Zijn definitieve aanslag 1941 (en daar komt
het tenslotte uitsluitend op aan) wordt opge
legd naar zijn inkomsten in 1941.
Dus: de inkomsten 1940. zijn voor de belas
tingheffing in beginsel niet van definitieve
beteekenis.
Er zijn nu een relatief klein, maar absoluut
groot aantal Menschen, die in '1940 groote som
men gelds hebben verdiend. Het heeft nu niet
in de bedoeling van den fiscus gelegen, deze
menschen van hun extratje niet te laten be
talen. Er is voor deze gevallen een regeling ge
troffen, die ik het best in een voorbeeld kan
toelichten:
Een aannemer verdiende in 1940 50.000.
In 1941 verdiende hij maar 5000.Het ver
schil is nu 45.000.t Voor den aanslag 1941
zal nu dit verschil worden geacht, op 1000.
na, op 1 Januari 1941 te zijn genoten. Deze
1000.zijn in aftrek toegelaten, om kleinere
fluctuaties van inkomsten buiten beschouwing
te laten.
De definitieve aanslag voor den aannemer
over 1941 zal dus bedragen:
5000.b 49.000.— 54.000.—.
Hier komt dus tot uiting, dat, al is het in
komen 1940 in beginsel niet van beteekenis, er
toch' in voorkomènde gevallen rekening mede
moet worden gehouden.
Het zal dus in een flink aantal gevallen niet
van beteekenis zijn of de voorloopige aanslag
al lager wordt gesteld dan het in 1940 ge
noten inkomep.
Dit is alleen van beteekenis voor iemand die
in 1940 b.v. 3000.verdiende en in 1941 b.v.
maar 2000.Dit verschil (dat de 1000.—
niet te boven gaat) wordt niet geacht iri 1941 5
te zijn genoten en de definitieve aanslag 1941
zal dan ook naar een bedrag van 2000
worden opgelegd.
Ik geloof, dat ik hiermede de aansluiting
van het nieuwe aan het oude voldoende heb
toegelicht.
We kunnen nu overgaan naar het Besluit
zelve.
LEGAAT.
Wijlen mevr. D. StamHogenhout te Ouder
kerk aan den Amstel vermaakte aan de Ne-
derlandsche Hervormde gemeente aldaar een
bedrag van 2000.dat verdeeld moest wor
den tusschen diaconie en kerkvoogdij.
DE KERK IN DE OEKRAÏNE.
De prachtige Evangelische beweging (Lu-
thersch en Hervormd) die na den wereldoor-,
log van 19141918 in de Oekraïne was ont
staan en inzonderheid in de laatste jaren veel
van zich deed spreken, was in 1939, toen de
Russen Galicië bezetten, te niet gedaan. De
meeste Evangelischen vluchtten naar het door
de Duitschers bezette gebied en de bolsje
wieken vernietigden de rest.
Thans begint men aan den wederopbouw. De
leider van het kerkelijk bureau voor buiten-
landsche aangelegenheden te Berlyn bisschop
dr. Th. Heckél hield daartoe zeer belangrijke
besprekingen met den secretaris van het
Zweedsche hulpcomité voor de beweging in de
Oekraïne, dr. Lars Wollmer uit Lund en met
de leiding van den Martin-Lutherbond. Dr.
Wollmer verzekerde, dat de Zweedsche kerk
wederom met alle kracht helpen zal om de
kerk in de Oekraïne te herbouwen en te ver
sterken. Plannen voor de samenwerking leer
den vastgesteld. Met het werk zal dadelijk
begonnen worden.
GIFfEN.
Ds. A. A. Wildschut, Ncderlandsch Her
vormd predikant te Rotterdam ontving van
een onbekende een gift van 700.bestemd
voor den herbouw, van de Groote Kerk aldaar.
De Nederlandsche Hervormde gemeente
te Ede ontving een legaat van f 500.en de
Gereformeerde kerk aldaar 1000.van een
te Ede overleden lid der Gereformeerde kerk
aldaar.
