'T JUTTERTJE
van Dré
BLUFT VAREN
DE LUCHTROOVERS VAN H01TIKA
Tob nooit
Radioprogramma
Per schip naar
West-Afrika, de U.S.A.
en Argentinië
1939-1940
Onveilig sein
TUINHOEKJE
Brief
Amlco,
Ulvenhout, 18 Sept. 1941.
Lijk mee alles, motten we ook zuiniger
gaan omspringen mee ons pampier. Ge zult
't me dus nie kwalijk duiën, ee, als ik m'n
brieven wat korter maak veurloopig! Geloof
me, 't is gin kwestie van minder vrind
schappelijkheid, van 'n soortement van
onverschilligheid, 't is alleen maar wat
goeien wil, om ook hiermee, in de bezuini
ging van pampier, mee te werken aan den
goeien gank van zaken.
't Leven is moeilijk, we zijn allen ver
sukkeld in 'n woud mee onbegaanbare we
gels, laten we dus eigens en uit vrijen wil
telkens 'nen stap opzij gaan, om anderen ook
'n bietje ruimte te géven om vort te komen
deur 't donkere bosch mee de kwaje wegels.
't Menschdom heeft eigens- en uit vrijen wil
den verkeerden weg gekozen, is eigens en uit
vrijen wil de breeje paden van zelfzucht, van
jalouzie, van menschenhaat, opgegaan,
men sloot oor en oog veur de wegwijzers, die
hier en daar stonden opgesteld, men liet on
vermoeide, geroepen veurgangers maar aan
kletsen, 't zelfzuchtige menschdom gong zij
nen eigen breejen pad in dommen waan, in
hard egoisme, in wrokkend en hatend ge-
drang en... men kwam uit in 'n leven, dat
gelijk 'n donker woud is, onbegaanbaar, ver
stikkend, 'vol onheil en dreiging. Zonder uit
zicht. We weten nie, hoe diep we het angstige
bosch al zijn ingetrokken, we weten nie wan
neer den eersten flauwen lichtgloed van den
anderen kant, van het einde, alweer deur zal
dringen in den donker van ons bestaan, we
struikelen wijer, altij dieper 't woud in, op
de bonnefooi. Ik zeg ,,op de bonnefooi", want
het vertrouwen-op-God is de leste kwarteeuw
veul geslonken.
De mensch trad in God's plaats!
God heeft gin dienaren meer, Hij heeft
Slechts armzalige gebieders!
Bonte uitspraak van 'nen boerenmensch
Jawel, maar ik kan ze staven, amico!
Men bidt nie, mee'gevouwen handen: „onze
Vader, die in den Hemel zijt, vergeef ons
onze schulden, lijk wij ook aan anderen huilie
schuld vergeven",
Wij ballen de vuisten en eischen: „God, die
alles kan, maak 'n end aan onze beproevings,
anders bestaat Gij nie meer vèur ons."
Ik gaai nog 'nen stap wijer: het kenmerk
van waren Godsdienst is nie meer gehoor-
zaamheid-aan-God; het criterium van waren
Godsdienst is...: gehoorzaamheid aan den
pro-dit of-dat mensch!
De mensch trad in de plek van God!
Wij schakelden God uit en gebieden
Hem nou Zijnen zegen over de Aarde.
In deze intellectueele doodzonde volhardt
de mensch, groot en klein, de kleintjes,
de simpelen, daarin veurgegaan deur de groo-
ten, de geleerden, de veurnamen.
En we strompelen wijer deur 't leven, dat
lijk 'n donker, dichtgegroeid bosch is, vol on
heil en gevaar. En we trappen malkaar op de
voeten, dringen malkaar in kouwe liefdeloos
heid opzij, geven malkaar de schuld van onze
plagen. Ik bedoel: we beleedigen malkaar, we
hamsteren voort, we zijn overtuigd meteen
van onze eigen deugdzaamheid. Ja, we zijn
zülke grenzelooze Farizeeërs, dat we onzen
medemensch den weg willen versperren, als
deuzen medemensch b.v. anti-Bolsjewiek is...!
Ja, 't bosch waarin we verdoold zijn, is
wèl donker, amico. Ons leven is wel uitzicht
loos. De Vrede wijd te zoekenmog!
Amico, als ik de Jannen, de Pieten en de
Klazen teugenwoordig - uit de Kerk zie ko
men, dan vraag ik m'n eigen af wét
O.L.H. mot aanvangen mee de gebejen, mee
de intenties en devoties, die deuze schare van
Jan, Piet en Klaas, als ,,'n reukoffer veur
God's aangezicht liet opstijgen."
Als niet 't heil van 'n heele generatie, van
'n gansch menschdom op 't spel stond, dan
was 't gek genogt om in den lach te schieten.
Ik voel m'n eigen nie gerechtigd Jan, Piet
en Klaas 'n beter gebed, 'n Godsgevalliger
devotie aan te geven. Maar dat er iets in
zou motten staan van 'nen rechtvèèr-
d 1 g e n vrede, tot heil van alle evenosten,
tot meerdere eer van God, - dat de smee
king eindigen moest mee de woorden van
Christus in den Hof van Olijven, daags veur
Zijn lijden: „Vader ik bid u, laat dezen bit
teren kelk aan mij voorbijgaan, doch niet
mijn wil doch Uw wil geschiede" dat er
zooiets zou motten staan in 'n oprecht-ge
meend gebed, dét weet ik wel zekers!
Of... zoude gij nie denken, amico, dat 'nen
devoten zucht naar den rechtvèèrdigen vrede,
eerder in den Hemel zal worden verstaan,
dan 't verlangen naar 'nen krakenden bief
stuk
Ofzoude gij nie denken, amico, dat de
woorden „tot heil van alle evenosten" beter
gehoor zullen vinden, dan „lot deuze of gene
partij zegevieren"
Ik heb al deuze diepe waarheden neerge
schreven mee de simpelste woorden. Want
perfester of boer, als 't gaat om de dingen
van eeuwige wèèrde (de manier waarop wij
deuzen oorlog „meevechten" zal van groot be
lang zijn op onzen lesten dag; die waarheid
klopt in ieder hart!) ik zeg: als 't gaat om
de dingen "'an eeuwige wèèrde, dan staat
ieder, perfester of boer. vorst of vagebond,
even kinderlijk veur den hoogsten Troon.
Dan denken we in gelijke woorden, zonder
opsmuk en spontaan.
Ik heb al deuze diepe waarheden neerge
schreven mee de simpelste woorden wel,
maar tóch: in seerieuzen eerbied.
Zelfs... op die plotsen, waar de waarheid
even lachwekkend is!
Lachwekkend... als wij eigens dikkels zijn,
in onze eigengereidheid, in onze „grooten
mond." in onze averechtsche daden, in onze
belachelijke wenschen!
'k Heb nièverans in deuzen brief iets of
iemand willen tarten.
'k heb de waarheid betracht en wien den
schoen past, die trekke 'm aan.
Deus ouwerwetsche, zachtzinnige en men-
scheliike manier vap beschouwen lijkt me
Christelijker, dan de nuuwste wüze van
debat: „Straks, dis... dan gade gii teugen
den muur, ge staat op de doodenliist....!"
Ja. we ziin nog wiid van den Vrede af en
'n hartig goeibedoeld woordeke is ginnen
overdadigen luuks vandaag.
Vol. -
Veul groeten van Trui, Dré in, den Eeker
en als altij gin horke minder van oewen
t.a.v.
Dré.
HOLLAND
X.
En zoo vierden we de Kerstdagen midden
in den Oceaan. Op den avond, voorafgaan
de aan Kerstmis, de .„Heiiigenabend". had
ik de hondenwacht en onwillekeurig moest
ik denken aan de verhalen die vroeger
zoo'n indruk op me maakten, van menschen
op zee in den Kerstnacht, wat dan zoo ro
mantisch leek, maar' wat in werkelijkheid
heel anders is. Toch gaat het Kerstfeest
op een HoJIandsche boot niet ongemerkt
voorbij: 's Morgens verzamelden we ons,
voor zoover we geen wacht hadden, en
werd de kist die door één of andere lief
dadigheid ^instelling voor dat doel gegeven
was. geopend.
Ieder kreeg zoo een pakje,, met boeken,
rookartikelen, gebreide spullen enz. Het
viel me op dat dit toch in het algemeen
zeer gewaardeerd werd.
Na gezamenlijk een paar borrels te hebben
gedronken en een kleine speech van den
kapitein, was de officieele Kerstviering ten
einde. Alleen aan het wat uitgebreider
menue. was nu nog iets van een feest te
merken.
Precies* om 2en Kerstdag passeerden we
den evenaar en vond ook de doop door
Neptunes plaats. Ook ik liet me door Nep
tunes, die een geweldige baard van hen
nep had. inzeepen met een substantie, die
scheerzeep genoemd werd en dan met een
geweldig scheermes afscheeren. om ten
slotte nagespoeld te worden met de dek-
w^schleiding. Het bleek, dat er 6 stuks
waren, die den evenaardoop nog niet had
den ondergaan.
Het is wel een eigenaardig idéé. Kerst
mis en dan allen in het wit te zieh loopen.
die gloeiende hitte en de zon. die om 12
uur pal boven ons stond, waardoor het
hier nog heeter was dan in Afrika.
Ook Oudejaarsavond werd nog op zee ge
vierd. We zaten 's avonds met een stelletje
in de messroom en hadden bier als feest-
drank. We zetten de radio aan en waren
verlangend iets van Holand te hooren, maar
het lukte ons niet een Hollandsche zender te
pakken te krijgen. Misschien werd nu ook
ons schip door den omroeper genoemd in
zijn eindelooze serie schepen, waarvan hij ie
der jaar de gelukwenschen overbrengt.
Het nieuwe jaar werd op ons schip inge
luid door een paar stooten on de fluit. Allen
kwamen we naar het dek, het was zwoel
buiten en een heldere maan, we wensehten
elkaar geluk en toen ging ik naar beneden,
naar de stampende machine, waar de olie
lucht me reeds tegemoet kwam en begon
het nieuwe jaar met een wacht.
Het was Woensdag 3 Januari, toen we in
de haven van Bahia-Blanca aankwamen.
Het leek niets op een haven, een kleine vaar
geul langs een kade met een paar rails en
aan den anderen kant een kale kleiachtige
grond, die bij vloed onder water kwam te
stAan.
's Avonds gingen we van boord om de om
geving hier eens te verkennen. Het bleek dat
we vlak bij het kleine plaatsje Ingeniero
White lagen en dat ongeveer op 15 mijl af
stand van Bahia-Blanca lag. Het zag er
hier precies zoo uit, als ik me een Wild
west dorp of een nederzetting van blanké
kolonisten voorstelde. Toen we van boord
gingen, kwamen we op een hooge brug en
zagen dan Ingeniero White onder ons liggen,
oud en primitief. Het was hier zomer en in
de vele café's zaten de menschen buiten op
de terrassen. De wegen waren allen onge
plaveid en met een grooten sorong over een
plas, kwamen we in het eerste café aan. De
stoelen en alles was ongeverfd, maar toch
was 't leuk en vooral de menschen hier in
dit primitieve dorp maakten veel goed, ze
zagen er uitstekend uit die Argentijnen en
gingen bizonder goed gekleed.
In de café's was een zekere Duitsche in
vloed merkbaar, trouwens de cafébaas hier
bleek een Duitscher te zijp.
Dit land oefende een groote bekoring op
mij uit, dat voelde ik direct, hoewel a.lles
nog achterlijk is en men hier wel zeer veel
zal moeten ontberen, is het niet te vergelij
ken met Afrika.
We zochten nog enkele café's op, men
dronk hier zijn bier rustig en wij staken,
wat lawaai maken betreft, eigenlijk wel wat
ongunstig af bij de bewoners zelf. Het bier
was daar bizonder goed en kostte weinig
peso's.
De plaats was nog vrij uitgestrekt en er
waren talrijke straten, waaraan de vele hou
ten huisjes dicht langs stonden. We kwamen
toevallig bij het gebouw van de Seamens
Mission, waar een feest gehouden werd. We
werden uitgenoodig en maakten een feestje
mee, wat hier altijd gehouden werd, wan
neer een Engelsch schip binnenkwam. We
maakten kennis met een vroolijk groepje
dames en heeren en werden in de kring op
genomen. Het bleek dat hier in tegenstel
ling met de meeste landen, de zeelieden veel
hooger aangeschreven staan, want de groep
waarmee we hier kennis maakten, bleek tot
de betere kringen van Bahia-Blanca te be
hooren, en hier regelmatig te komen, om zoo
hun a'gemeene ontwikkeling te vergrooten.
De Engelschen moesten nog dezen avond
vertrekken en gezamenlijk met onze nieuwe
31. „Kan je gebeuren",
zei Piet, en zonder zich
te bedenken schreef hij:
ik heet Piet Durf en
woon in Dijkdorp en
omdat ik Durf heet, durf
ik ook een heeleboel, en
ik verlang dat jullie me
onmiddellijk weer naar
'huis laat gaan. Onder 't
woord „onmiddellijk"
zette hij zelfs een vette
streep,
32. De meneer met de
bril nam het papier
aan, staarde er heel ge
leerd op, gaf het toen
aan Pedro, die er nog
geleerder naar keek,
vervolgens kreeg de ka
pitein het in handen,
maar Piet zag aan hun
gezichten dat ze er niet
veel van snapten. Daar
om herhaalde hij het
geen voor hem het voor
naamste was. Hij zette
zijn handen aan zijn
mond en trompetterde:
„Naar huis!!!"
Argentijnsohe vrienden hrachten we ze naar
boord. We gingen terug naar het dorp en
dansten nog wat in een van de vele gelegen
heden, waar men op een soort dansvloertje
buiten kon dansen.
Dan gingen we na deze eerste kennisma
king met Argentinië naar boord terug en
spraken af, elkaar nog eens te ontmoeteen.
Den volgenden dag ging ik met den mar
conist, stuurman en de 4e machinist, die een
reuze type bleek te zijn, met de autobus naar
Bahia-Blanca. Het was een leuke tocht, door
een uitgestrekt, ietwat heuvelachtig terrein,
dat hier en daar bebouwd was. Net als in
Holland, bleef de bus onderweg verschei
dene malen staan, om passagiers uit kleine
gehuchten op te nemen.
Het eerste wat we van de stad zagen, was
de groote arena, waar nog de stierengevech
ten en andere feestelijkheden plaats vonden.
Bahia-Blanéa is een schitterende stad en in
geen geval minder dan een Europeesche stad,
prachtige groote gebouwen en mooie beeld
houwwerken, zooals men dat in een Spaan-
sche stad verwacht. Alles is zooveel moge
lijk wit gehouden. De mooie parken, waar
zelfs nog enkele' palmen groeien, hoewel we
al beneden de palmgrens liggen, zijn de
moeite waard en geven de stad een keurig
aanzien.
We gingen in enkele groote restaurants,
waar ook gedanst werd en waar het er voor
ons „Afrika vaarders", ongekend luxieus uit
ziet. Vooral „Atlantico" en „Costa Rica" zijn
schitterende gelegenheden.
Aan boord ging het met het laden van het
graan heel vlot, zelfs wel wat te vlot, want
het liet zich aanzien dat we weer gauw kon
den vertrekken.
Op den afgesproken dag werden we door
onze Argentijnsohe vrienden met den auto
van boord gehaald en reden- naar Bahia-
Blanca. Het bleek dat ze al' kaarten gekocht
hadden voor een groot studentenfeest, dat in
dé arena gehouden zou worden. Deze bizon-
dere gastvrijheid deed me aan Zweden den
ken. Het was een keurig feest in de open
lucht en weer viel me op hoe goed de men
schen er toch uitzagen en zoo met smaak ge
kleed. Het zag er dan ook fleurig uit, die
dansende menigte, allen in lichte zomer-
kleeding.
We zaten met het heele stel aan een tafel
en daar er maar enkelen een andere taal dan
Svaansch konden spreken, wou het eerst
niet erg vlotten. Pas toen ik op het idéé
kwam een paar foto's uit Holland te laten
zien, brak het ijs en kregen we een ge
animeerd gesprek, waarbij we ons behielpen
niet gebaren, één enkel woord Spaanseh, wat
we "zoo langzamerhand hadden opgepikt,
Duitsch en Fransch. En zoo moest de stem
ming er wel inkomen, door de vele mis
verstanden en het „tenslotte toch begrijpen".
Toen we hier enkele uren geweest wa
ren en ook een proefje genomen hadden
van de Argentijnsche tango's, gingen we op
voorstel van onzen gastheer met zijn auto
naar een dancing buiten Bahia-Blanca gele
gen. Na een kwartier rijden, kwamen we
hier aan, het was een klein zaakje, schilder
achtig aan een meer gelegen, met een leuk
dansvloertje in de open lucht. We brachten
hier nog enkele uren in de beste stemming
door en Werden toen weer per wagen naar
boord gebracht
Toen we over liet vergoeden van kosten
spraken, werd dit beslist geweigerd, wij wa
ren toch immers uitgenoodigd-
(Wordt vervolgd).
Een waardevol iets in de psychologie van
het dagelijksch leven is het herkennen van
onveilige se.nen, zoowel bij onszelfs als bij
anderen.
Wanneer U b.v. een besluit moet nemen,
en U heeft het gevoel: „Wat doet het ertoe
of ik zus of zoo besluit, waf kan het mij eigen
lijk sche.en dat is beslist een onveilig
sein. Want die onverschilligheid bewijst, dat
U op dat moment onevenwichtig bent, en dat
is al een zeer ongesciiikt moment om een be
sluit te nemen. Heel wat verkeerde besluiten
zijn genomen, doordat er -op een verkeerd
oogenblik besloten werd. Wanneer U in de
„wat-kan-het-mjj-schelen" stemming ver
keert, maakt dan geen kennis, zoekt geen
woning of kamer en koopt niets want tien
tegen een dat hetgeen U onderneemt U be
rouwen zal. Wanneer U neiging leeft om be
wust onaardig tegen iemand te zijn of Uw
nood te klagen, onveilig sein, tracht Uzelf
te remmen. Bewust onaard'g te willen zijn,
wijst op een geprikkelde stemming; die ook
e' weer onevenwichtig is. En Uw nood kla
gen, er zijn maar heel weinig menschen,
die daarvoor geschikt zijn. De meesten heb
ben genoeg aan het oplossen van hun eigen
problemen, en zullen aan de Uwe toch niets
kunnen veranderen. U loont groote kans, dat
U den volgenden dag denkt: „had ik het
maar vóór mij gehouden.
Ieder mensch doet en zegt soms dingen,
waarvan hij later spijt heeft'. En dat komt
omdat wij dikwijls moedwillig het „onveilig
sein' regeeren, de stem binnenin ons, die
ons waarschuwt en tracht terug t° houden.
Wij hooren die wel, maar wfj zeggen in ons
zelf: „nu ja!" en halen de schouders op,
alleen omdat net op lat oogenblik gemakke
lijker of prettiger ir om door te gaan op den
weg met het onveilige sein. Kortzichtig!
Wie koppig den weg volgt, waartegen zijn
intuïtie hem waarschuwt, die zal in het gun
stigste geval zelfs niet zonder kleerscheuren
van het avontuur terugkeeren. Op den duur
zal het ons het beste gaan, wanneer wij de
wegen vermijden, waarvoor onze intuïtie het
„onveilig sein" hijscht.
En nu dat onveilig sein bij anderen. Onze
beschaving en ons gezond verstand houden
er ons van terug om iemand die ziek is of
b.v. tandpijn heeft, met ee verzoek lastig te
vallen. Maar er bestaat ook zooiets als
„geestelijke tandpijn" d.w.z. een geeste
lijke gesteldheid die iemand ertoe doet nei
gen, om elk verzoek op zoc'n oogenblik te
weigeren, ook een volkomen redelijk ver
zoek, dat hij zou kunnen inwilligen zonder
eenige opoffering zijnerzijds. Sh
Daarom, begint altijd met een neutrale
inleiding. Meestal is het wel aan iemands
gezicht te zien, in wat voo stemming hij
verkeert Slechte stemming is een uitgespro
ken onveilig sein.
Let verder op de reacties van de persoon.
Betrekt hij U direct in een levendig gesprek
over eigen aangelegenheden, dan is dit ver
moedelijk ook een onveilig sein, tenzij hij
U vertelt dat iets bijzonder goed gaat.
Hetzelfde geldt voor verstrooidheid, of
wanneer U voelt dat Uw bezoek onverwacht
komt. Een wijze stelregel is: let bij het doen
van een verzoek op onveilige seinen bij den
ander en als U een besluit moet nemen op
die bij Uzelf.
Dr. Jos de Cock.
GERANIUMS.
Iedereen kent een Geranium, maar men
weet niet altijd, dat de eigenlijke naam Pelar-
gonium is. Heel veel komt Pelargonium zonale
voor. De bijvoeging zonale komt door den
donkeren kring, die op de bladeren voorkomt.
De bloemen zfjn schijnbaar regelmatig. Bij
een nauwkeurige beschouwing kan men op
merken, dat een der kelkbladeren een lange
spoor heeft. Het is echter moeilijk te con-
stateeren, omdat zij met den bloemsteel is
vergroeid. Deze spoor is honingreservoir. De
geur der plant verraadt ook, dat zij familie
der Oolevaarsbekken of Geranlaceeën is.
De Geraniums zijn veel gekweekte planten
voor kamer en tuin. De liefhebber, die nu
ZONDAG XI SEPTEMBER.
Hilversum I. 415,5 m.
8.00 Gewijde muziek (gr. pl.). 8.30 B.N.O.: Nieuwsbe
richten. 8.45 Gramofoonmuziek. 10.00 Kerkdienst. (Voor
bereid door de Chr. Radio Stichting). 11.15 Trompet met
orgelbegeleiding (e.o. Voorbereid door de Chr. Radio
Stichting). 11.30 Dameskoor (Voorbereid door de Chr.
Radio Stichting). 12.00 Boyd Bachman en zijn orkest.
12.45 B.N.O.: Nieuws- en economische berichten. 1.C0 Ne-
derlandsch Verbond voor Sibbekunde: Wapens en wapen
registratie. 1.15 Eerste Nederlandsche Radiomuziekfeest
voor Harmonie- en Fanfare-orkesten. (In de pauzes:
Voordracht en gramofoonmuziek). 3.15 Radiotooneel. 4.05
Gramofoonmuziek. 4.30 Klaas van Beeck en zijn orkest.
5.00 Voor de Jeugd. 5.30 Viool, hobo en harp. 6.05 Sport
van den dag. 6.30 Ensemble Bandi Balogh. 7.00 Actueel
halfuurtje. 7.30 Zang met orgelbegeleiding. 8.00 Zang,
cello en piano. 9.15 Gramofoonmuziek. 9.45 B.N.O.:
Nieuwsberichten. 10.0010.15 B.N.O.: Engelsche uitzen
ding: An American sees Holland.
Hilversum II. 301.5 m.
8.00 Gramofoonmuziek. 8.30 B.N.O.: Nieuwsberichten.
8.45 Gramofoonmuziek. 9.00 Vroegdienst. 10.00 Zondag
morgen zonder zorgen. 12.00 Eens Christens reize naar de
Eeuwigheid in dezen tijd (opn. Voorbeeld door de
Christelijke Radio-Stichting). 12.15 Gramofoonmuziek.
12.45 B.N.O.: Nieuws- en economische berichten. 1.00
Melodisten, solisten en gramofoonmuziek. 2.00 Boekbe
spreking. 2.15 Residentieorkest, solist en gramofoon
muziek. 4.00 Wijdingswoord (Voorbereid door de Christe
lijke Radio Stichting). 5.30 BN.O.: Sportuitslagen. 5.40
Gramofoonmuziek. 5.45 Declamatie. 6.00 Romancers. 6.30
Ramblers. 7.00 Actueel halfuurtje. 7.30 Gramofoonmuziek.
7.45 Reportage. 8.00 Omroeporkest en soliste en het
VroolUke Klaverblad. 9.00 Voordracht. 9.15 Ensemble
Jonny Kroon. 9.45 B.N.O.: Nieuwsberichten. 10.0010.15
Gramofoonmuziek.
INTERESSANTE GREPEN:
Ernstige muziek: Vandaag concerteert van 14.1516.00
uur Hilversum II het Residentieorkest onder leiding van
Frits Schuurman. Adolphe Poth speelt hierin het viool
concert in G. Gr. terts K.V. 216 van Mozart. Na het
gramofoonintermezzo zal dezelfde solist een Poème
Héroique van den Belgischen componist Joseph Jongen
voordragen.
Te 17.30 uur Hilversum Invoert de harpiste To Stotijn-
Heuwekemeyer met haar echtgenoot den hoboïst Con
stant Stotyn en haar broer, den violist Piet Heuweke-
meyer een gevarieerd programma uit.
Te 20.00 uur Hilversum I heeft een uitzending plaats,
waarin Carel van Leeuwen-Boomkamp composities voor
cello speelt van Boccherini, Schumann, Débussy.
Bodi Rapp zingt liederen van Schumann, Jean Cras
en Debussy, aan de vleugel Felix de Nobel.
Lichte Muze: Van 19.3020.00 uur Hilversum I wordt
de kennismaking met Mimi Thoma voortgezet. Begeleid
door Pierre Palla zal zij eenige van haar beste cabaret
liedjes op de haar eigen karakteristieke wijze ten ge-
hoore brengen.
Reportages: Van 19.4520.00 uur Hilversum II wordt
een reportage uitgezonden: ,,Uit het water in de pan".
In verschillende reportages is reeds de beteekenis van de
zeevisscherij voor ons land gekenschetst. Thans ver
neemt de luisteraar belangrijke dingen over de zoetwater-
visscherij.
Voor de jeugd: De jeugd gaat voort met te luisteren
van 17.0017.30 uur Hilversum I naar het hoorspel
,,Lysje Lorresnor". Vandaag wordt het vyfde deel uitge
zonden.
Sport. In de uitzending „Sport van den dag" van
18.0518.30 uur Hilversum I geeft de heer G. J. Scheur
leer een ooggetuigeverslag van den laatsten wedstryd
van den hockeydag in het hockey-stadion te Amstelveen.
Voorts geeft Ir. A. van Emmenes een ooggetuigeverslag
va,n^de vandaag gehouden voedbalwedstryden Eindhoven
Gesproken woord: Van 17.4518.00 uur Hilversum II
draagt Eduard Palmers verzen voor uit „Viva la Muerte",
door S. Barends.
De voor te dragen deelen zyn: „Een soldaat", „Chemin
des dames", „Duitsche visschers op de Noordzee",
„Spanje" en „Verlangen naar Thule".
MAANDAG 22 SEPTEMBER.
Hilversum I. 415.5 m.
0.45 Gramofoonmuziek. 0.50 Ochtendgymnastiek. 7.00
Gramofoonmuziek. 7.45 Ochtendgymnastiek. 8.00 B.N.O.:
Nieuwsberichten. 8.15 Morgenwyding. 8.30 Gewyde muziek
(Gramofoonplaten). 8.40 Gramofoonmuziek. 9.15 Voor de
huisvrouw. 9.20 Gramofoonmuziek. 10.40 Voordracht. 10.50
Otto Hendriks en zyn orkest. 11.30 Voordracht. 11.40
Otto Hendriks en zyn orkest. 12.00 Viool, piano en gra
mofoonmuziek. 12.40 Almanak. 12.45 B.N.O.: Nieuws- en
economische berichten. 1.00 Residentie-orkest. 1.45 Gerard
Lebon en zyn orkest, en gramofoonmuziek. 3.00 Voor de
vrouw, en gramofoonmuziek. 3.45 Orgelconcert. 4.00
Gramofoonmuziek. 4.25 Zang met pianobegeléiding. 4.45
Voor de jeugd. 5.15 B.N.O.: Nieuws-, economische- en
beursberichten. 5.30 Omroeporkest. 6.10 Gramofoonmuziek.
6.30 Omroeporkest. 7.00 Actueel halfuurtje. 7.30 Ramblers.
8.00 Nederlandsch Kamerorkest en gramofoonmuziek. 9.45
B.N.O.: Nieuwsberichten. 10.0010.15 B.N.O.: Engelsche
uitzending: Things worth knowing about Holland.
Hilversum II, 301,5 m.
6.458.00 Zie Hilversum I. 8.00 B.N.O.: Nieuwsberich
ten. 8.15 Gramofoonmuziek. 9.15 Omroeporkest (e.o.).
10.00 Morgendienst. 10.20 Zang met pianobegeleiding en
gramofoonmuziek. 11.00 Voordracht. 11.20 Orgelconcert.
12.00 Melodisten en solist. 12.45 B.N.O.: Nieuws- en
economische berichten. 1.00 Boyd Bachman en zyn orkest
en orgelspel., 2.00 Residentieorkest. 3.00 Gramofoonmuziek.
3.45 Voordracht. 4.00 Orgelopnamen. 4.15 Klaas van
Beeck en zyn orkest. 4.45 Gramofoonmuziek. 5.00 Cause
rie: Van uit de binnenkamer (Voorbereid door de Chris-
teiyke Radio Stichting). 5.15 B.N.O.: Nieuws-, economi
sche- en beursberichten. 5.30 Hollandsch Kamermuziek-
ensemble. 6.00 Boekbespreking. 6.15 Amusementsorkest,
en Klaverdrie. 7.00 Actueel halfuurtje. 7.30 Pianosoli. 7.45
Politiek weekpraatje. 8.00 Gramofoonmuziek. 8.25 Land-
manslust. 9.00 Romancers en solist. 9.45 B.N.O.: Nieuws
berichten. 10.0010.15 Gramofoonmuziek.
INTERESSANTE GREPEN:
Ernstige muziek: Het Nederlandsch Kamerorkest o.l.v.
Otto Glastra van Loon brengt van 20.0021.45 uur Hil
versum I Italiaansche werken o.a. van Locatelli, Bocche
rini en Malipierro. Een noviteit ls de uitvoering van de
„Kleine Serenade" voor strijkorkest van den Zweed L. E.
Larsson.
Van 14.0015.00 uur Hilversum II valt er voor de
muzikale fijnproevers te genieten van Reger's Mozart-
variaties, uit te voeren door het Residentie-orkest o.l.v.
Frits Schuurman.
Corrle Cleyndert zingt enkele liederen die op den herfst
betrekking hebben (16.15 uur Hilversum I). Over Hilver
sum II kan men te 17.30 uur het pianokwartet in Es gr.
terts beluisteren van Mozart.
Voor de Jeugd: Van 16.45—17.15 uur gaat de Heer
Hildebrand voort met te vertellen uit zijn boek „Veertien
dagen bl) de kabouters".
mooie planten bezit, wil deze het volgende
jaar ook graag weer hebben. Daartoe neemt
hij van zijn planten de beste en mooist ver
takte stekken.
Hoe wordt nu zoo'n stek verder behandeld?
Wij nemen haar op een lengte van onge
veer drie cm. Met een zeer scherp mes snijdt
men haar juist onder een blad vlak af. Dit
blad met zijn steeltje wordt geheel wegge
nomen. Bij de bladstelen, die nu nog aan de
stek zitten, bevinden zich schubben. Deze
verwijdert men ook. Ten slotte houdt men
een steeltje met drie blaadjes over. Dit laat
men nu zoo. Mochten er nog bloemknopjes
zijn dan worden ze ook weggenomen.
De stekken worden in gewone potten (mid
dellijn ongeveer dertien cm) gezet. Als grond-
mengsel kan men bladgrond nemen, waar een
weinig beer doorheen gewerkt is. Heeft men
dit niet, dan kan een mengsel van twee dee
len bagger, een deel klei en een deel zand
genomen worden. Heeft men ook daar niet de
beschikking over dan probeert men het met
vruchtbare tuinaarde.
Het overwinteren der planten gebeurt op
de volgende manier. De lange scheuten wor
den ingekort en alle bloemtakken verwijderd.
Wij plaatsen haar in een vorstvrije kamer.
Het water geven neemt geleidelijk af en
houdt tenslotte geheel op. Meent men, dat
de grond teveel uitdroogt, zoo kan men
water geven, maar moet er vooral om den
ken, dat er geen water op de bladeren komt,
omdat die gemakkelijk rotten. Is men ge
noodzaakt de plant in een verwarmde kamer
te houden, dan moet het watergeven gewoon
doorgaan. De levensverrichtingen staan daar
immers ook niet stil. Toch mag men nooit
vergeten, dat de winter de rusttijd voor de
meeste planten is.
In Februari wordt de plant verpot De
bloemknoppen worden er uitgebroken. Wil
men ronde struiken vormen, dan behoort men
de scheuten uit elkaar te binden. Breek ze
echter niet, ze zijn zeer broos.
Een rijkbloeiende Geranium vraagt in den
zomer veel water en nu en dan vloeimest.
Een mooi soort is de verbeterde Paul Grampel
met groote scharlakenroode bloemen.
A. v. d. LIJN.