'T JUTTERTJE van Dré BLUFT VAREN DE LUCHTROOVERS VAN H01TIKA Tob nooit Radioprogramma Per schip naar West-Afrika, de U.S.A. en Argentinië 1939-1940 Onveilig sein TUINHOEKJE Brief Amlco, Ulvenhout, 18 Sept. 1941. Lijk mee alles, motten we ook zuiniger gaan omspringen mee ons pampier. Ge zult 't me dus nie kwalijk duiën, ee, als ik m'n brieven wat korter maak veurloopig! Geloof me, 't is gin kwestie van minder vrind schappelijkheid, van 'n soortement van onverschilligheid, 't is alleen maar wat goeien wil, om ook hiermee, in de bezuini ging van pampier, mee te werken aan den goeien gank van zaken. 't Leven is moeilijk, we zijn allen ver sukkeld in 'n woud mee onbegaanbare we gels, laten we dus eigens en uit vrijen wil telkens 'nen stap opzij gaan, om anderen ook 'n bietje ruimte te géven om vort te komen deur 't donkere bosch mee de kwaje wegels. 't Menschdom heeft eigens- en uit vrijen wil den verkeerden weg gekozen, is eigens en uit vrijen wil de breeje paden van zelfzucht, van jalouzie, van menschenhaat, opgegaan, men sloot oor en oog veur de wegwijzers, die hier en daar stonden opgesteld, men liet on vermoeide, geroepen veurgangers maar aan kletsen, 't zelfzuchtige menschdom gong zij nen eigen breejen pad in dommen waan, in hard egoisme, in wrokkend en hatend ge- drang en... men kwam uit in 'n leven, dat gelijk 'n donker woud is, onbegaanbaar, ver stikkend, 'vol onheil en dreiging. Zonder uit zicht. We weten nie, hoe diep we het angstige bosch al zijn ingetrokken, we weten nie wan neer den eersten flauwen lichtgloed van den anderen kant, van het einde, alweer deur zal dringen in den donker van ons bestaan, we struikelen wijer, altij dieper 't woud in, op de bonnefooi. Ik zeg ,,op de bonnefooi", want het vertrouwen-op-God is de leste kwarteeuw veul geslonken. De mensch trad in God's plaats! God heeft gin dienaren meer, Hij heeft Slechts armzalige gebieders! Bonte uitspraak van 'nen boerenmensch Jawel, maar ik kan ze staven, amico! Men bidt nie, mee'gevouwen handen: „onze Vader, die in den Hemel zijt, vergeef ons onze schulden, lijk wij ook aan anderen huilie schuld vergeven", Wij ballen de vuisten en eischen: „God, die alles kan, maak 'n end aan onze beproevings, anders bestaat Gij nie meer vèur ons." Ik gaai nog 'nen stap wijer: het kenmerk van waren Godsdienst is nie meer gehoor- zaamheid-aan-God; het criterium van waren Godsdienst is...: gehoorzaamheid aan den pro-dit of-dat mensch! De mensch trad in de plek van God! Wij schakelden God uit en gebieden Hem nou Zijnen zegen over de Aarde. In deze intellectueele doodzonde volhardt de mensch, groot en klein, de kleintjes, de simpelen, daarin veurgegaan deur de groo- ten, de geleerden, de veurnamen. En we strompelen wijer deur 't leven, dat lijk 'n donker, dichtgegroeid bosch is, vol on heil en gevaar. En we trappen malkaar op de voeten, dringen malkaar in kouwe liefdeloos heid opzij, geven malkaar de schuld van onze plagen. Ik bedoel: we beleedigen malkaar, we hamsteren voort, we zijn overtuigd meteen van onze eigen deugdzaamheid. Ja, we zijn zülke grenzelooze Farizeeërs, dat we onzen medemensch den weg willen versperren, als deuzen medemensch b.v. anti-Bolsjewiek is...! Ja, 't bosch waarin we verdoold zijn, is wèl donker, amico. Ons leven is wel uitzicht loos. De Vrede wijd te zoekenmog! Amico, als ik de Jannen, de Pieten en de Klazen teugenwoordig - uit de Kerk zie ko men, dan vraag ik m'n eigen af wét O.L.H. mot aanvangen mee de gebejen, mee de intenties en devoties, die deuze schare van Jan, Piet en Klaas, als ,,'n reukoffer veur God's aangezicht liet opstijgen." Als niet 't heil van 'n heele generatie, van 'n gansch menschdom op 't spel stond, dan was 't gek genogt om in den lach te schieten. Ik voel m'n eigen nie gerechtigd Jan, Piet en Klaas 'n beter gebed, 'n Godsgevalliger devotie aan te geven. Maar dat er iets in zou motten staan van 'nen rechtvèèr- d 1 g e n vrede, tot heil van alle evenosten, tot meerdere eer van God, - dat de smee king eindigen moest mee de woorden van Christus in den Hof van Olijven, daags veur Zijn lijden: „Vader ik bid u, laat dezen bit teren kelk aan mij voorbijgaan, doch niet mijn wil doch Uw wil geschiede" dat er zooiets zou motten staan in 'n oprecht-ge meend gebed, dét weet ik wel zekers! Of... zoude gij nie denken, amico, dat 'nen devoten zucht naar den rechtvèèrdigen vrede, eerder in den Hemel zal worden verstaan, dan 't verlangen naar 'nen krakenden bief stuk Ofzoude gij nie denken, amico, dat de woorden „tot heil van alle evenosten" beter gehoor zullen vinden, dan „lot deuze of gene partij zegevieren" Ik heb al deuze diepe waarheden neerge schreven mee de simpelste woorden. Want perfester of boer, als 't gaat om de dingen van eeuwige wèèrde (de manier waarop wij deuzen oorlog „meevechten" zal van groot be lang zijn op onzen lesten dag; die waarheid klopt in ieder hart!) ik zeg: als 't gaat om de dingen "'an eeuwige wèèrde, dan staat ieder, perfester of boer. vorst of vagebond, even kinderlijk veur den hoogsten Troon. Dan denken we in gelijke woorden, zonder opsmuk en spontaan. Ik heb al deuze diepe waarheden neerge schreven mee de simpelste woorden wel, maar tóch: in seerieuzen eerbied. Zelfs... op die plotsen, waar de waarheid even lachwekkend is! Lachwekkend... als wij eigens dikkels zijn, in onze eigengereidheid, in onze „grooten mond." in onze averechtsche daden, in onze belachelijke wenschen! 'k Heb nièverans in deuzen brief iets of iemand willen tarten. 'k heb de waarheid betracht en wien den schoen past, die trekke 'm aan. Deus ouwerwetsche, zachtzinnige en men- scheliike manier vap beschouwen lijkt me Christelijker, dan de nuuwste wüze van debat: „Straks, dis... dan gade gii teugen den muur, ge staat op de doodenliist....!" Ja. we ziin nog wiid van den Vrede af en 'n hartig goeibedoeld woordeke is ginnen overdadigen luuks vandaag. Vol. - Veul groeten van Trui, Dré in, den Eeker en als altij gin horke minder van oewen t.a.v. Dré. HOLLAND X. En zoo vierden we de Kerstdagen midden in den Oceaan. Op den avond, voorafgaan de aan Kerstmis, de .„Heiiigenabend". had ik de hondenwacht en onwillekeurig moest ik denken aan de verhalen die vroeger zoo'n indruk op me maakten, van menschen op zee in den Kerstnacht, wat dan zoo ro mantisch leek, maar' wat in werkelijkheid heel anders is. Toch gaat het Kerstfeest op een HoJIandsche boot niet ongemerkt voorbij: 's Morgens verzamelden we ons, voor zoover we geen wacht hadden, en werd de kist die door één of andere lief dadigheid ^instelling voor dat doel gegeven was. geopend. Ieder kreeg zoo een pakje,, met boeken, rookartikelen, gebreide spullen enz. Het viel me op dat dit toch in het algemeen zeer gewaardeerd werd. Na gezamenlijk een paar borrels te hebben gedronken en een kleine speech van den kapitein, was de officieele Kerstviering ten einde. Alleen aan het wat uitgebreider menue. was nu nog iets van een feest te merken. Precies* om 2en Kerstdag passeerden we den evenaar en vond ook de doop door Neptunes plaats. Ook ik liet me door Nep tunes, die een geweldige baard van hen nep had. inzeepen met een substantie, die scheerzeep genoemd werd en dan met een geweldig scheermes afscheeren. om ten slotte nagespoeld te worden met de dek- w^schleiding. Het bleek, dat er 6 stuks waren, die den evenaardoop nog niet had den ondergaan. Het is wel een eigenaardig idéé. Kerst mis en dan allen in het wit te zieh loopen. die gloeiende hitte en de zon. die om 12 uur pal boven ons stond, waardoor het hier nog heeter was dan in Afrika. Ook Oudejaarsavond werd nog op zee ge vierd. We zaten 's avonds met een stelletje in de messroom en hadden bier als feest- drank. We zetten de radio aan en waren verlangend iets van Holand te hooren, maar het lukte ons niet een Hollandsche zender te pakken te krijgen. Misschien werd nu ook ons schip door den omroeper genoemd in zijn eindelooze serie schepen, waarvan hij ie der jaar de gelukwenschen overbrengt. Het nieuwe jaar werd op ons schip inge luid door een paar stooten on de fluit. Allen kwamen we naar het dek, het was zwoel buiten en een heldere maan, we wensehten elkaar geluk en toen ging ik naar beneden, naar de stampende machine, waar de olie lucht me reeds tegemoet kwam en begon het nieuwe jaar met een wacht. Het was Woensdag 3 Januari, toen we in de haven van Bahia-Blanca aankwamen. Het leek niets op een haven, een kleine vaar geul langs een kade met een paar rails en aan den anderen kant een kale kleiachtige grond, die bij vloed onder water kwam te stAan. 's Avonds gingen we van boord om de om geving hier eens te verkennen. Het bleek dat we vlak bij het kleine plaatsje Ingeniero White lagen en dat ongeveer op 15 mijl af stand van Bahia-Blanca lag. Het zag er hier precies zoo uit, als ik me een Wild west dorp of een nederzetting van blanké kolonisten voorstelde. Toen we van boord gingen, kwamen we op een hooge brug en zagen dan Ingeniero White onder ons liggen, oud en primitief. Het was hier zomer en in de vele café's zaten de menschen buiten op de terrassen. De wegen waren allen onge plaveid en met een grooten sorong over een plas, kwamen we in het eerste café aan. De stoelen en alles was ongeverfd, maar toch was 't leuk en vooral de menschen hier in dit primitieve dorp maakten veel goed, ze zagen er uitstekend uit die Argentijnen en gingen bizonder goed gekleed. In de café's was een zekere Duitsche in vloed merkbaar, trouwens de cafébaas hier bleek een Duitscher te zijp. Dit land oefende een groote bekoring op mij uit, dat voelde ik direct, hoewel a.lles nog achterlijk is en men hier wel zeer veel zal moeten ontberen, is het niet te vergelij ken met Afrika. We zochten nog enkele café's op, men dronk hier zijn bier rustig en wij staken, wat lawaai maken betreft, eigenlijk wel wat ongunstig af bij de bewoners zelf. Het bier was daar bizonder goed en kostte weinig peso's. De plaats was nog vrij uitgestrekt en er waren talrijke straten, waaraan de vele hou ten huisjes dicht langs stonden. We kwamen toevallig bij het gebouw van de Seamens Mission, waar een feest gehouden werd. We werden uitgenoodig en maakten een feestje mee, wat hier altijd gehouden werd, wan neer een Engelsch schip binnenkwam. We maakten kennis met een vroolijk groepje dames en heeren en werden in de kring op genomen. Het bleek dat hier in tegenstel ling met de meeste landen, de zeelieden veel hooger aangeschreven staan, want de groep waarmee we hier kennis maakten, bleek tot de betere kringen van Bahia-Blanca te be hooren, en hier regelmatig te komen, om zoo hun a'gemeene ontwikkeling te vergrooten. De Engelschen moesten nog dezen avond vertrekken en gezamenlijk met onze nieuwe 31. „Kan je gebeuren", zei Piet, en zonder zich te bedenken schreef hij: ik heet Piet Durf en woon in Dijkdorp en omdat ik Durf heet, durf ik ook een heeleboel, en ik verlang dat jullie me onmiddellijk weer naar 'huis laat gaan. Onder 't woord „onmiddellijk" zette hij zelfs een vette streep, 32. De meneer met de bril nam het papier aan, staarde er heel ge leerd op, gaf het toen aan Pedro, die er nog geleerder naar keek, vervolgens kreeg de ka pitein het in handen, maar Piet zag aan hun gezichten dat ze er niet veel van snapten. Daar om herhaalde hij het geen voor hem het voor naamste was. Hij zette zijn handen aan zijn mond en trompetterde: „Naar huis!!!" Argentijnsohe vrienden hrachten we ze naar boord. We gingen terug naar het dorp en dansten nog wat in een van de vele gelegen heden, waar men op een soort dansvloertje buiten kon dansen. Dan gingen we na deze eerste kennisma king met Argentinië naar boord terug en spraken af, elkaar nog eens te ontmoeteen. Den volgenden dag ging ik met den mar conist, stuurman en de 4e machinist, die een reuze type bleek te zijn, met de autobus naar Bahia-Blanca. Het was een leuke tocht, door een uitgestrekt, ietwat heuvelachtig terrein, dat hier en daar bebouwd was. Net als in Holland, bleef de bus onderweg verschei dene malen staan, om passagiers uit kleine gehuchten op te nemen. Het eerste wat we van de stad zagen, was de groote arena, waar nog de stierengevech ten en andere feestelijkheden plaats vonden. Bahia-Blanéa is een schitterende stad en in geen geval minder dan een Europeesche stad, prachtige groote gebouwen en mooie beeld houwwerken, zooals men dat in een Spaan- sche stad verwacht. Alles is zooveel moge lijk wit gehouden. De mooie parken, waar zelfs nog enkele' palmen groeien, hoewel we al beneden de palmgrens liggen, zijn de moeite waard en geven de stad een keurig aanzien. We gingen in enkele groote restaurants, waar ook gedanst werd en waar het er voor ons „Afrika vaarders", ongekend luxieus uit ziet. Vooral „Atlantico" en „Costa Rica" zijn schitterende gelegenheden. Aan boord ging het met het laden van het graan heel vlot, zelfs wel wat te vlot, want het liet zich aanzien dat we weer gauw kon den vertrekken. Op den afgesproken dag werden we door onze Argentijnsohe vrienden met den auto van boord gehaald en reden- naar Bahia- Blanca. Het bleek dat ze al' kaarten gekocht hadden voor een groot studentenfeest, dat in dé arena gehouden zou worden. Deze bizon- dere gastvrijheid deed me aan Zweden den ken. Het was een keurig feest in de open lucht en weer viel me op hoe goed de men schen er toch uitzagen en zoo met smaak ge kleed. Het zag er dan ook fleurig uit, die dansende menigte, allen in lichte zomer- kleeding. We zaten met het heele stel aan een tafel en daar er maar enkelen een andere taal dan Svaansch konden spreken, wou het eerst niet erg vlotten. Pas toen ik op het idéé kwam een paar foto's uit Holland te laten zien, brak het ijs en kregen we een ge animeerd gesprek, waarbij we ons behielpen niet gebaren, één enkel woord Spaanseh, wat we "zoo langzamerhand hadden opgepikt, Duitsch en Fransch. En zoo moest de stem ming er wel inkomen, door de vele mis verstanden en het „tenslotte toch begrijpen". Toen we hier enkele uren geweest wa ren en ook een proefje genomen hadden van de Argentijnsche tango's, gingen we op voorstel van onzen gastheer met zijn auto naar een dancing buiten Bahia-Blanca gele gen. Na een kwartier rijden, kwamen we hier aan, het was een klein zaakje, schilder achtig aan een meer gelegen, met een leuk dansvloertje in de open lucht. We brachten hier nog enkele uren in de beste stemming door en Werden toen weer per wagen naar boord gebracht Toen we over liet vergoeden van kosten spraken, werd dit beslist geweigerd, wij wa ren toch immers uitgenoodigd- (Wordt vervolgd). Een waardevol iets in de psychologie van het dagelijksch leven is het herkennen van onveilige se.nen, zoowel bij onszelfs als bij anderen. Wanneer U b.v. een besluit moet nemen, en U heeft het gevoel: „Wat doet het ertoe of ik zus of zoo besluit, waf kan het mij eigen lijk sche.en dat is beslist een onveilig sein. Want die onverschilligheid bewijst, dat U op dat moment onevenwichtig bent, en dat is al een zeer ongesciiikt moment om een be sluit te nemen. Heel wat verkeerde besluiten zijn genomen, doordat er -op een verkeerd oogenblik besloten werd. Wanneer U in de „wat-kan-het-mjj-schelen" stemming ver keert, maakt dan geen kennis, zoekt geen woning of kamer en koopt niets want tien tegen een dat hetgeen U onderneemt U be rouwen zal. Wanneer U neiging leeft om be wust onaardig tegen iemand te zijn of Uw nood te klagen, onveilig sein, tracht Uzelf te remmen. Bewust onaard'g te willen zijn, wijst op een geprikkelde stemming; die ook e' weer onevenwichtig is. En Uw nood kla gen, er zijn maar heel weinig menschen, die daarvoor geschikt zijn. De meesten heb ben genoeg aan het oplossen van hun eigen problemen, en zullen aan de Uwe toch niets kunnen veranderen. U loont groote kans, dat U den volgenden dag denkt: „had ik het maar vóór mij gehouden. Ieder mensch doet en zegt soms dingen, waarvan hij later spijt heeft'. En dat komt omdat wij dikwijls moedwillig het „onveilig sein' regeeren, de stem binnenin ons, die ons waarschuwt en tracht terug t° houden. Wij hooren die wel, maar wfj zeggen in ons zelf: „nu ja!" en halen de schouders op, alleen omdat net op lat oogenblik gemakke lijker of prettiger ir om door te gaan op den weg met het onveilige sein. Kortzichtig! Wie koppig den weg volgt, waartegen zijn intuïtie hem waarschuwt, die zal in het gun stigste geval zelfs niet zonder kleerscheuren van het avontuur terugkeeren. Op den duur zal het ons het beste gaan, wanneer wij de wegen vermijden, waarvoor onze intuïtie het „onveilig sein" hijscht. En nu dat onveilig sein bij anderen. Onze beschaving en ons gezond verstand houden er ons van terug om iemand die ziek is of b.v. tandpijn heeft, met ee verzoek lastig te vallen. Maar er bestaat ook zooiets als „geestelijke tandpijn" d.w.z. een geeste lijke gesteldheid die iemand ertoe doet nei gen, om elk verzoek op zoc'n oogenblik te weigeren, ook een volkomen redelijk ver zoek, dat hij zou kunnen inwilligen zonder eenige opoffering zijnerzijds. Sh Daarom, begint altijd met een neutrale inleiding. Meestal is het wel aan iemands gezicht te zien, in wat voo stemming hij verkeert Slechte stemming is een uitgespro ken onveilig sein. Let verder op de reacties van de persoon. Betrekt hij U direct in een levendig gesprek over eigen aangelegenheden, dan is dit ver moedelijk ook een onveilig sein, tenzij hij U vertelt dat iets bijzonder goed gaat. Hetzelfde geldt voor verstrooidheid, of wanneer U voelt dat Uw bezoek onverwacht komt. Een wijze stelregel is: let bij het doen van een verzoek op onveilige seinen bij den ander en als U een besluit moet nemen op die bij Uzelf. Dr. Jos de Cock. GERANIUMS. Iedereen kent een Geranium, maar men weet niet altijd, dat de eigenlijke naam Pelar- gonium is. Heel veel komt Pelargonium zonale voor. De bijvoeging zonale komt door den donkeren kring, die op de bladeren voorkomt. De bloemen zfjn schijnbaar regelmatig. Bij een nauwkeurige beschouwing kan men op merken, dat een der kelkbladeren een lange spoor heeft. Het is echter moeilijk te con- stateeren, omdat zij met den bloemsteel is vergroeid. Deze spoor is honingreservoir. De geur der plant verraadt ook, dat zij familie der Oolevaarsbekken of Geranlaceeën is. De Geraniums zijn veel gekweekte planten voor kamer en tuin. De liefhebber, die nu ZONDAG XI SEPTEMBER. Hilversum I. 415,5 m. 8.00 Gewijde muziek (gr. pl.). 8.30 B.N.O.: Nieuwsbe richten. 8.45 Gramofoonmuziek. 10.00 Kerkdienst. (Voor bereid door de Chr. Radio Stichting). 11.15 Trompet met orgelbegeleiding (e.o. Voorbereid door de Chr. Radio Stichting). 11.30 Dameskoor (Voorbereid door de Chr. Radio Stichting). 12.00 Boyd Bachman en zijn orkest. 12.45 B.N.O.: Nieuws- en economische berichten. 1.C0 Ne- derlandsch Verbond voor Sibbekunde: Wapens en wapen registratie. 1.15 Eerste Nederlandsche Radiomuziekfeest voor Harmonie- en Fanfare-orkesten. (In de pauzes: Voordracht en gramofoonmuziek). 3.15 Radiotooneel. 4.05 Gramofoonmuziek. 4.30 Klaas van Beeck en zijn orkest. 5.00 Voor de Jeugd. 5.30 Viool, hobo en harp. 6.05 Sport van den dag. 6.30 Ensemble Bandi Balogh. 7.00 Actueel halfuurtje. 7.30 Zang met orgelbegeleiding. 8.00 Zang, cello en piano. 9.15 Gramofoonmuziek. 9.45 B.N.O.: Nieuwsberichten. 10.0010.15 B.N.O.: Engelsche uitzen ding: An American sees Holland. Hilversum II. 301.5 m. 8.00 Gramofoonmuziek. 8.30 B.N.O.: Nieuwsberichten. 8.45 Gramofoonmuziek. 9.00 Vroegdienst. 10.00 Zondag morgen zonder zorgen. 12.00 Eens Christens reize naar de Eeuwigheid in dezen tijd (opn. Voorbeeld door de Christelijke Radio-Stichting). 12.15 Gramofoonmuziek. 12.45 B.N.O.: Nieuws- en economische berichten. 1.00 Melodisten, solisten en gramofoonmuziek. 2.00 Boekbe spreking. 2.15 Residentieorkest, solist en gramofoon muziek. 4.00 Wijdingswoord (Voorbereid door de Christe lijke Radio Stichting). 5.30 BN.O.: Sportuitslagen. 5.40 Gramofoonmuziek. 5.45 Declamatie. 6.00 Romancers. 6.30 Ramblers. 7.00 Actueel halfuurtje. 7.30 Gramofoonmuziek. 7.45 Reportage. 8.00 Omroeporkest en soliste en het VroolUke Klaverblad. 9.00 Voordracht. 9.15 Ensemble Jonny Kroon. 9.45 B.N.O.: Nieuwsberichten. 10.0010.15 Gramofoonmuziek. INTERESSANTE GREPEN: Ernstige muziek: Vandaag concerteert van 14.1516.00 uur Hilversum II het Residentieorkest onder leiding van Frits Schuurman. Adolphe Poth speelt hierin het viool concert in G. Gr. terts K.V. 216 van Mozart. Na het gramofoonintermezzo zal dezelfde solist een Poème Héroique van den Belgischen componist Joseph Jongen voordragen. Te 17.30 uur Hilversum Invoert de harpiste To Stotijn- Heuwekemeyer met haar echtgenoot den hoboïst Con stant Stotyn en haar broer, den violist Piet Heuweke- meyer een gevarieerd programma uit. Te 20.00 uur Hilversum I heeft een uitzending plaats, waarin Carel van Leeuwen-Boomkamp composities voor cello speelt van Boccherini, Schumann, Débussy. Bodi Rapp zingt liederen van Schumann, Jean Cras en Debussy, aan de vleugel Felix de Nobel. Lichte Muze: Van 19.3020.00 uur Hilversum I wordt de kennismaking met Mimi Thoma voortgezet. Begeleid door Pierre Palla zal zij eenige van haar beste cabaret liedjes op de haar eigen karakteristieke wijze ten ge- hoore brengen. Reportages: Van 19.4520.00 uur Hilversum II wordt een reportage uitgezonden: ,,Uit het water in de pan". In verschillende reportages is reeds de beteekenis van de zeevisscherij voor ons land gekenschetst. Thans ver neemt de luisteraar belangrijke dingen over de zoetwater- visscherij. Voor de jeugd: De jeugd gaat voort met te luisteren van 17.0017.30 uur Hilversum I naar het hoorspel ,,Lysje Lorresnor". Vandaag wordt het vyfde deel uitge zonden. Sport. In de uitzending „Sport van den dag" van 18.0518.30 uur Hilversum I geeft de heer G. J. Scheur leer een ooggetuigeverslag van den laatsten wedstryd van den hockeydag in het hockey-stadion te Amstelveen. Voorts geeft Ir. A. van Emmenes een ooggetuigeverslag va,n^de vandaag gehouden voedbalwedstryden Eindhoven Gesproken woord: Van 17.4518.00 uur Hilversum II draagt Eduard Palmers verzen voor uit „Viva la Muerte", door S. Barends. De voor te dragen deelen zyn: „Een soldaat", „Chemin des dames", „Duitsche visschers op de Noordzee", „Spanje" en „Verlangen naar Thule". MAANDAG 22 SEPTEMBER. Hilversum I. 415.5 m. 0.45 Gramofoonmuziek. 0.50 Ochtendgymnastiek. 7.00 Gramofoonmuziek. 7.45 Ochtendgymnastiek. 8.00 B.N.O.: Nieuwsberichten. 8.15 Morgenwyding. 8.30 Gewyde muziek (Gramofoonplaten). 8.40 Gramofoonmuziek. 9.15 Voor de huisvrouw. 9.20 Gramofoonmuziek. 10.40 Voordracht. 10.50 Otto Hendriks en zyn orkest. 11.30 Voordracht. 11.40 Otto Hendriks en zyn orkest. 12.00 Viool, piano en gra mofoonmuziek. 12.40 Almanak. 12.45 B.N.O.: Nieuws- en economische berichten. 1.00 Residentie-orkest. 1.45 Gerard Lebon en zyn orkest, en gramofoonmuziek. 3.00 Voor de vrouw, en gramofoonmuziek. 3.45 Orgelconcert. 4.00 Gramofoonmuziek. 4.25 Zang met pianobegeléiding. 4.45 Voor de jeugd. 5.15 B.N.O.: Nieuws-, economische- en beursberichten. 5.30 Omroeporkest. 6.10 Gramofoonmuziek. 6.30 Omroeporkest. 7.00 Actueel halfuurtje. 7.30 Ramblers. 8.00 Nederlandsch Kamerorkest en gramofoonmuziek. 9.45 B.N.O.: Nieuwsberichten. 10.0010.15 B.N.O.: Engelsche uitzending: Things worth knowing about Holland. Hilversum II, 301,5 m. 6.458.00 Zie Hilversum I. 8.00 B.N.O.: Nieuwsberich ten. 8.15 Gramofoonmuziek. 9.15 Omroeporkest (e.o.). 10.00 Morgendienst. 10.20 Zang met pianobegeleiding en gramofoonmuziek. 11.00 Voordracht. 11.20 Orgelconcert. 12.00 Melodisten en solist. 12.45 B.N.O.: Nieuws- en economische berichten. 1.00 Boyd Bachman en zyn orkest en orgelspel., 2.00 Residentieorkest. 3.00 Gramofoonmuziek. 3.45 Voordracht. 4.00 Orgelopnamen. 4.15 Klaas van Beeck en zyn orkest. 4.45 Gramofoonmuziek. 5.00 Cause rie: Van uit de binnenkamer (Voorbereid door de Chris- teiyke Radio Stichting). 5.15 B.N.O.: Nieuws-, economi sche- en beursberichten. 5.30 Hollandsch Kamermuziek- ensemble. 6.00 Boekbespreking. 6.15 Amusementsorkest, en Klaverdrie. 7.00 Actueel halfuurtje. 7.30 Pianosoli. 7.45 Politiek weekpraatje. 8.00 Gramofoonmuziek. 8.25 Land- manslust. 9.00 Romancers en solist. 9.45 B.N.O.: Nieuws berichten. 10.0010.15 Gramofoonmuziek. INTERESSANTE GREPEN: Ernstige muziek: Het Nederlandsch Kamerorkest o.l.v. Otto Glastra van Loon brengt van 20.0021.45 uur Hil versum I Italiaansche werken o.a. van Locatelli, Bocche rini en Malipierro. Een noviteit ls de uitvoering van de „Kleine Serenade" voor strijkorkest van den Zweed L. E. Larsson. Van 14.0015.00 uur Hilversum II valt er voor de muzikale fijnproevers te genieten van Reger's Mozart- variaties, uit te voeren door het Residentie-orkest o.l.v. Frits Schuurman. Corrle Cleyndert zingt enkele liederen die op den herfst betrekking hebben (16.15 uur Hilversum I). Over Hilver sum II kan men te 17.30 uur het pianokwartet in Es gr. terts beluisteren van Mozart. Voor de Jeugd: Van 16.45—17.15 uur gaat de Heer Hildebrand voort met te vertellen uit zijn boek „Veertien dagen bl) de kabouters". mooie planten bezit, wil deze het volgende jaar ook graag weer hebben. Daartoe neemt hij van zijn planten de beste en mooist ver takte stekken. Hoe wordt nu zoo'n stek verder behandeld? Wij nemen haar op een lengte van onge veer drie cm. Met een zeer scherp mes snijdt men haar juist onder een blad vlak af. Dit blad met zijn steeltje wordt geheel wegge nomen. Bij de bladstelen, die nu nog aan de stek zitten, bevinden zich schubben. Deze verwijdert men ook. Ten slotte houdt men een steeltje met drie blaadjes over. Dit laat men nu zoo. Mochten er nog bloemknopjes zijn dan worden ze ook weggenomen. De stekken worden in gewone potten (mid dellijn ongeveer dertien cm) gezet. Als grond- mengsel kan men bladgrond nemen, waar een weinig beer doorheen gewerkt is. Heeft men dit niet, dan kan een mengsel van twee dee len bagger, een deel klei en een deel zand genomen worden. Heeft men ook daar niet de beschikking over dan probeert men het met vruchtbare tuinaarde. Het overwinteren der planten gebeurt op de volgende manier. De lange scheuten wor den ingekort en alle bloemtakken verwijderd. Wij plaatsen haar in een vorstvrije kamer. Het water geven neemt geleidelijk af en houdt tenslotte geheel op. Meent men, dat de grond teveel uitdroogt, zoo kan men water geven, maar moet er vooral om den ken, dat er geen water op de bladeren komt, omdat die gemakkelijk rotten. Is men ge noodzaakt de plant in een verwarmde kamer te houden, dan moet het watergeven gewoon doorgaan. De levensverrichtingen staan daar immers ook niet stil. Toch mag men nooit vergeten, dat de winter de rusttijd voor de meeste planten is. In Februari wordt de plant verpot De bloemknoppen worden er uitgebroken. Wil men ronde struiken vormen, dan behoort men de scheuten uit elkaar te binden. Breek ze echter niet, ze zijn zeer broos. Een rijkbloeiende Geranium vraagt in den zomer veel water en nu en dan vloeimest. Een mooi soort is de verbeterde Paul Grampel met groote scharlakenroode bloemen. A. v. d. LIJN.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1941 | | pagina 7