PROPAGANDA Ons Indië Een jaar van opbouw Kan de gast de waard vertrouwen? Het bolsjewisme verzaakt de cultuur Het „parlement" van den nieuwen tijd Naastenliefde** Marktberichten Bemiddelaarster tusschen regesring en volk De befeekenis van de sociale actie van het N.V.V. Hoeveel bofer is er verwerkt in een restaurant maaltijd l Volksverbondenheid een ongekend begrp IJ ET woord en het begrip propa ganda krijgen langzamerhand een anderen inhoud. oorheen was de propagandist dc "la,n- die er op uittrok om het publiek ergens voor te winnen En veelszins vatte men dit een beet je geringschattend op als „reclame" De gedegen man van inzicht en kunde was de man, die thuis zat, de problemen overdacht, de kunde te boek stelde; maar dan was de propagandist noodig, om een en ander te vulgariseeren, onder de massa te brengen, de geboekstaafde kunde in pasmunt voor het dage- lijksche leven om te wisselen en al ler interesse daarvoor te wekken, vaak raes daarbij de nevengedach te, dat de propagandist bij zijn vul gariseeren ook niet al te kieskeurig kon zijn en wat hij propagandeer- de naar den smaak der massa moest omvormen. Wat hij nu een maal in breedte moest winnen, moest hij noodzakelijkerwijs in diepte verliezen. De oppervlakkig heid kon niet verre van hem blij ven. En hij had dit om der wille van zijn doel ook niet te vreezen. De sfeer der hoogere bezinning was nu eenmaal een andere dan de sfeer der alledaagsche, popularisee- rende propaganda. IN de jongste periode der we- reldgeschiedenis komt een an der begrip „propaganda" op. Dat blijkt reeds dadelijk en zelfs zonneklaar uit het feit, dat thans een propaganda-ministerie te mid den der andere ministeries gevon den wordt, waarlijk niet alleen in Duitschland, en in met Duitschland verbonden landen, maar zelfs ook aan de andere zijde van het front, waar deze nieuwe gedachte hier en daar overgenomen werd, of althans een zekere nabootsing vond. Het woord propaganda is in koers gestegen en is thans van het hoog ste karaat. De overheid zelve heeft de pro- nfet akU hand genomenen dat z/ch 1„ büantje' waaroor men ,of meer «eneert, doch als de hooge kunst om de ideeënwereld, dioDste^h1 8!1 kent' haar heste. wpzprf verandering hangt met het nanwot nieuwe revolutie ten nauwste samen. De overheid heeft thans een veel grooter, een veel edeler taak ge kregen. Was zij voorheen soms niet veel meer dan de angstige admi nistratrice van de helft plus één der met ministerzetels kegelende „volks vertegenwoordigers", zij is thans van dezen „koehandel" onafhanke lijk, heeft weer gezag, kan weer leiding geven en kan haar ideeën- njkdom met de kracht der hoogere roeping, die haar bezielt, tot de volksgemeenschap brengen om haar mee te sleepen tot éénzelfde doel. Propaganda is thans een ideo- ologisch begrip geworden, een roe ping. Het woord zelve beteekent: uitbreiden, in stand houden. De propaganda komt in plaats van de democratische stembus en het is 5e t „gesp.ek tusschen de overheid en de volksgemeenschap geworden. De overheid spreekt. Zij heeft iets te zeggen, dat zich van den kring der leidende mannen uit tot de gansche volksgemeenschap moet uitbreiden en dat in dit „gesprek" voor langere tijden in stand gehou den moet worden. 7 IJ kan daarbij niet zonder „ant- woord' blijven. Ontvangt haar propaganda bij de volksgemeen schap geen „antwoord", dan is de overheid „afgestemd" en is haar propaganda geen propaganda meer. Dan mist zij haar doel, dan heeft zij geen leiding, dan moet zij heen gaan. Maar de ware propaganda, de propaganda der werkelijke lei ders, krijgt „antwoord", vormt den politieken wil der volksgemeen schap, is „vorming" in den hoog stel zin des woords en is de uiting der harmonie tusschen leiders en geleiden. Zoo vervangt zij het parlement. Parlement beteekent immers ook „gesprek". Maar ze is een beter „parlement", een beter „gesprek", psychologisch en geestelijk diep en rijk, een vrucht van rijke ideeën, die niet wij hebben, maar die ons hebben en een nieuwe geschiede nis maken. NOODLOTTIG SPEL VAN LONDEN EN BATAVIA. Bij de berichten, dat er thans op Nederlandsch-Indischen bo dem reeds op tal van plaatsen gevochten wordt en dat In dië het natuurlijk alleen op knappen moet, zonder dat de zoo hoog geroemde Amerikaan- sche en Engelsche hulp in noe menswaardige mate aanwezig is op het oogenblik, dat men deze noodig heeft, keeren wij in gedachten naar Londen. WIJ hebben geen behoefte om op afwijezigen te schimpen, die zich niet verdedigen kunnen. Maar het moet ons toch van het hart, dat het een onbegrijpelijke domheid was van het comité Gerbrandy en van den Gouverneur-Generaral van Nederlandsch-Indië om aan Japan den oorlog te verklaren. Tokio begon niet. Tokio verklaar de den oorlog aan Engeland en aan de Vereenigde Staten, niet aan Ne derland of aan Nederlandsch ge bied. Dit was prijzenswaard. Tokio liet dit waarlijk niet na, omdat het bang voor Batavia was. De feiten bewijzen dat wel anders. Tokio liet dat na, omdat het verschil maakte tusschen zijn eigenlijke vijanden te Londen en New-York, en Neder land. De Oosterling voelde hierin fijn en handelde hoofsch. VERKEKEN KANS. Hadden een Gerbrandy en de zij nen dit weten te waardeeren en hunnerzijdsch al het mogelijke ge daan 0111 Indië buiten den oorlog te houden, wij zouden hun nog veel vergeven hebben en deze pogingen als Nederlanders van harte succes hebben gegund. Het was het eenige, waarmede zij hun vlucht in de Mei dagen nog ©enigszins konden goed maken. En allen zonder uitzonde ring zouden er mee gediend zijn ge weest, indien Indië buiten den oor log had kunnen blijven; allen zon der uitzondering, ook onze verwan ten in Indië, ook wij, iedereen. Maar neen, het kabinet-Gerbran- dy denkt niet Nederlandsch, doen Anglo-Amerikaanscli. Als ioKio den oorlog aan Nederland of Indie niet verklaart, welaan, de neer Gerbrandy doet het wel. Onge acht de positie van Indie, ongeacht de positie van het bezette vader land, provoceert hij de Japanners zijnerzijds en dwingt hen tot een strijd. Hij provoceert hen met een oorlogsverklaring, met het zenden van hulptroepen naar Singapore, niet het attakeeren van het neu trale Portugeesche Ti mor naet het inzetten der NederlandBch-Indisct e marine met dreigingen van totale verwoesting van Indie s men naar Sowjet-Russisch exempel, liever dan deze in de handen der Japanners te laten vallen, enz., enz. Och arme, dit sabelgekletter is zoo voos. Het provoceert, maar het kan geen rechten slag maken. Het zijn harlekijn-sabels. Als de Japan- sche macht zich opmaakt, stroomt er bloed, veel bloed van onze ver wanten tiaar ginds, doch voldoende kracht tot weerstand is er niet. De provocatie der oorlogsverklaring heeft slechts bloed en tranen met veel verwoesting tot gevolg, zonder dat er eenig Nederlandsch belang, noch nu, noch voor de toekomst mee gediend is, integendeel, elk Ne derlandsch belang, èn nu, èn voor de toekomst wordt er grondig door geschaad, wordt er door gehoond en bespot. GROOTDOENERIJ. En waar is de staatsmanswijs- heid bij Gerbrandy en de zijnen? Hadden zij nu nog maar als voor waarde voor hun oorlogsverklaring van hun bondgenooten geëischt, dat deze voor een afdoend militaire en maritieme hulp te voren zorg zou den dragen, zoodat het uitgestrekte Indische rijk met kans op resultaat verdedigd kon worden! Maar neen, in onbegrijpelijke grootdoenerij den ken de heeren Singapore nog te kunnen helpen, Portugal te kunnen beleedigingen en dan nog het groo- te Indië te kunnen bewaren, zon der voldoende vloot- of landstrijd krachten tot hun dienst te hebben. De heeren hebben het oordeel over Indië gehaald lichtzinnig, dom, onverantwoordelijk. En als een maal de rekening opgemaakt moet worden, zal geen kamp van Oolt- gensplaat afgelegen genoeg zijn om de stemmen van toorn en droef heid over den gang van zaken bui ten hun muren te houden. (V.P.B.) Naastenliefde, de eerste christe lijke deugd, wil men tegenwoordig nog wel eens verkeerd uitleggen. Voor velen geldt de naastenliefde alleen voor de mannen van partij A of voor die van partij B, al naar ge lang hij met zijn sympathieën staat aan de zijde van partij A of B Gelukkig zijn haar instanties en organisaties, die niet zoo kortzich tig zijn, die de ware christelijke naastenliefde nimmer uit het oog verliezen. Die slechts willen helpen en verzorgen, die niet zien of het een vriend dan wel een vijand is die in levensgevaar verkeert. Naastenliefde in praktijk, dat wil de Nederlandsche ambulance bren gen helpen waar hulp wordt ver zocht, niet ziende naar partij, naar vriend ol vijand. Daarom zal deze Nederlandsche ambulance ieders steun verdienen. Daarom kunt u ook niet achter blijven als er een beroep op u ge daan wordt. En dat beroep wordt nu op u gedaan de Neder landsche ambulance heeft uw steun noodig. Zij verwacht ook uw bij drage op girorekening Nederlandsche Ambulance, Koninginnegracht 22, Den Haag. GRONDSLAGEN VOOR EEN SOCIALISTISCHE GEMEEN SCHAP GELEGD. In het afgeloopen jaar werd een aantal sociale maatregelen geno men, welke van verstrekkende be teekenis zullen blijken voor den op bouw van een socialistische ge meenschap. Het zou te ver voeren, hier een overzicht te geven van al datgene, dat in het afgeloopen jaar tot stand is gekomen, doch een tweetal belangrijke maatregelen verdient zeker nog een nadere toe lichting. In de ee-rste plaats de werkloos heidsverzekering en in de tweede plaats het ziekenfondsbesluit. Enkele maanden geleden werd door den commissaris van het N.V.V., den heer Woudenberg, de Werkloosheidsraad in het leven geroepen. Deze raad is thans bezig met een omwerking van de werk loosheidsverzekering in Nederland. Binnen korten tijd zullen de herzie- ningsvoorstellen het licht zien en dan zal zeer zeker de werkloosheids verzekering in ons land eindelijk bevredigend zijn opgelost. De uit voering er van blijft in handen van het N.V.V. en dit lichaam zal dan uiteindelijk als drager van de werk loosheidsverzekering optreden. Zal dus in de naaste toekomst het probleem van de werkloosheids verzekering zijn opgelost, reeds thans zijn enkele practische suc cessen geboekt. Onlangs werd de verhooging van de kasuitkeering der werkloosheidsverzekering door gevoerd. In het licht van de geheele herzie ning van de werkloosheidsverzeke ring heeft deze maatregel weinig structureele waarde, doch bewijst wel, dat het N.V.V. zich niet alleen met de toekomst bezig houdt, doch waar mogelijk, ook rekening houdt met de nooden van het oogenblik. HET ZIEKENFONDSBESLUIT. Een andere maatregel van groot belang is het Ziekenfondsbesluit. Niet alleen werd het aantal ver zekerden uitgebreid, door voorloo- pig elke werknemer, die een inko men heeft tot drie duizend gulden per jaar, te laten vallen onder het Ziekenfondsbesluit, doch ook de so ciale zorg voor het gezin van den werknemer werd uitgebreid. Bij de ziekengeldverzekering werd het be- vallingsgeld ingevoerd, waardoor iedere vrouw, wier man volgens de Ziektewet verzekerd is, bij bevallen f55.uitgekeerd krijgt. De kosten van de ziekengeldver zekering zijn daardoor in vergelij king met de voorafgaande jaren de TIEN GRAM GEEFT REEDS „BO- TERSMAAK"; TWINTIG GRAM IS „VET"! CONTROLE OP RESTAURANT SCHOTELS EEN EISCH DER VOLKSGEZONDHEID. 'S-GRAVENHAGE, 6 Jan. (V.P.B.) Er wordt veel geklaagd en veel gc sproken over onze vetvoorziening, welke sterk te lijden heeft onder de blokkade van Britsche zijde. Het is nu eenmaal een feit, dat juist de boter ons lichaam dagelijks de grootste hoeveelheid, vooral s win ters zoo belangrijke vitaminen A en D toevoert, zoodat een rantsoen van "28,5 gram boter per dag zeer zuinig moet worden beheerd, wil men de volksgezondheid geen ernstige scha de toebrengen. Een van onze redac teuren heeft 2hierover een onder- derlandschen voedingsphysioloog, houd gehad met een bekenden Ne- dr. H. v. d. Upwich, die de aandacht vestigde op de volgende feiten: De meeste restaurants vragen voor een maaltijd als regel 20 gram boter. Dit is op een rantsoen van 28,5 gram per dag veel te veel; te meer waar de boter door verhitting helft hooger geworden. Daarom werd verhooging van de premie noodzakelijk en aanspreking van de reserves. Men wilde echter niet de kosten van dit bevallingsgeld verhalen op den werkgever, of den werknemer, doch heeft bepaald, dat deze kosten zullen worden ge put uit het Vereveningsfonds. Het nieuwe Ziekenfondsbesluit heeft tal van vraagstukken opge lost, maar er ook vele nog openge laten. Gezien den korten tijd van voorbereiding is er echter reeds veel goeds tot stand gekomen, en, al is alles nog niet zooals het moet zijn, nu de eerste stappen zijn gezet, zal een algeheele regeling niet al te lang op zich laten wachten. Zoo ligt het in de bedoeling de zeelieden, die niet verzekerd zijn volgens de Ziektewet, doch volgens een andere regeling, de werkloo- zen, de rentetrekkers en het over heidspersoneel onder den kring der verzekerden te doen vallen. Dit is daarom van belang, omdat ziekenzorg niet alleen maar een kwestie van een verzekering zon der meer is. Met ziekenzorg immers staat of valt de volksgezondheid. Wanneer eenmaal alles geregeld zal zijn, zal de volksgezondheid die in ons land toch reeds op een hoog peil staat, nergens ter wereld kunnen worden overtroffen. In dit licht gezien zijn de geno men sociale maatregelen de rich tingwijzers van een sociale politiek, waarvoor ons latere geslachten zul len dankbaar zijn. DE RUINES DER KERKEN ALS HERINNERING AAN DEN VLOEK VAN HET BOL- SJEWISME. BERLIJN, 5 Jan. (A.N.P.) Van het front zond men de volgende overwegingen: AI was er dan ook in de afge loopen maanden van den veldtocht weinig tijd, toch had men nog wel eens een uurtje rust. Dan keek men het landschap met andere oogen aan om iets van zijn cultuur te lee- ren kennen. De nietige huisjes, de hutten, niet meer dan manshoog, de lange kolchozschuren konden toch niet de eenige bouwwerken zijn, die het land bezat. En al kreeg men langzamerhand wel eenigszins oog voor de schoonheid van velden met zonnebloemen ter grootte van een landgoed, of voor de onbekende bloeiwijze van de boekweit, toch gaf de eentonige grenzeloosheid der steppe een terneerdrukkend gevoel van verlatenheid. Allang was ook de eenvoudigste ziel tot het bewust zijn gekomen, dat ons geen van al len een zekeren zin voor cultuur ontbreekt, ook al is die dan slechts onbewust. Ieder vroeg zich tenslot te wel eens af, of er in dit land dan nooit een grootsch bouwwerk tot stand gekomen was. Had dit volk dan alleen maar hutten uit leem gebouwd? Het is onze historische cultuur, welke dieper in ons verankerd is, die ons zelfs in oorlogstijd doet den ken naar de bewijzen van bescha ving in een vijandelijk land, zooals die tot uiting komen in zijn belang rijke gebouwen. In den spiegel van een ander zien wij onszelf des te beter, en zoodende herinnert men zich, na het onstuimige van den strijd, dankbaar, het eigen land en denkt aan den rijkdom onzer ste den, aan de intimiteit der overerf de boerenhoeven en verweerde burchten, Hoe gaat dat alles in on ze herinnering ie ven! Het noodlot der kerken. Dit onbekende gebied, tot dusver re deel van den reusachtigen Sow- letstaat, had toch ook eens zijn oude gebouwen zij liet ook niet in die mate. als West-Europa ze had. Het waren de kerken, die in stadjes en dorpen niet alleen door hun om vang centraal waren, maar ook door de pracht van hun vorm en de waarde van de bouwstoffen, Aan het noodlot nu van deze ge bouwen kan men de heele armza ligheid van het Sowjetsysteem af meten! Men zag in die kerkgebou wen niet getuigen van een aange boren beschaving, men zal ze als zoodanig wel totaal niet erkend hebben, daar de staatsleiding geen weet had van cultuur, en geschie denis en traditie verachtte Zoo was het mogelijk, dat er een wilde woe de losbrak tegen de gekoepelde ge bouwen, die meestentijds de eenige tooi van het land waren. In blinden drang om zich iets te weten, sloeg men de herinneringsteekenen der eigen geschiedenis kapot. Wij zou den een dergelijke houding als land verraad brandmerken maar wat volksverbonden, wat nationaal is dat is in de Joodsche politiek van Moskou een onbekend begrip. Daarom kon dit alles zoo gebeuren. Dit geeft het land, naast de armoede van den bewoner, zijn stempel van chaotische verwil dering. Het is duidelijk, dat het den machthebbers op het Krem- iin ontbrak aan die grootheid des geestes, die de waarde in ziet van geschiedenis en erf goed voor het volk. Eenige erfenis der historie verloren. De vervallen kerken waren getui gen geworden voor de toekomst, maar een bekrompen brein heeft het anders bevolen. Zoo verloor het land het eenige, dat het nog als er- fennis der historie en als een ge tuigenis van eigen zin voor kunst, voor oogen had. Nu steken op heu vels en wegkruisingen de verwaar loosde bouwwerken tegen de lucht af: met hun gehavende koepels en gebarsten torens, hun dichtgespij kerde vensters en hun ingescheur de muren een afschuwwekkend beeld van de onbeschaamdheid van het regime! Men zou zoo denken dat de stelling gemeengoed was dan nl. een regeering er steeds op uit zou zijn, dat in stand te houden, wat land en volk tot tooi en trots geworden is. Maar men vergeet, dat men dit zoo beschouwt, omdat een Europeeër is en hier staat men in de schaduw van de Sow- ietster: D ruines van de kerken, die, schier vergeten in den breeden levensstroom, de eenige bescha vingsteekenen waren van het histo rische Rusland, staan nu tn het landschap als een herinnering aan den vloek van het bolsjewisme, dat zich. in zijn gebrek aan ziels- en geesteskracht, vergrepen heeft aan de erfgoederen van het volk. in de eerste plaats verliest aan voedingswaarde en in de tweede plaats aan vitaminen-werking. Wij moeten ons rantsoen zóó verdeelen, dat wij de meeste boter rauw op ons brood en slechts voor een klein gedeelte in ons warme eten nutti gen. RESTAURANT-SCHOTELS. Afgezien van deze algemeene be oordeeling, doet zich echter nog het misbruik voor, dat zeer veel restau rants wel is v.aar 20 gram boter bonnen eischen voor bepaalde scho tels, doch deze hoeveelheid op geen stukken na verwerken in die ge rechten. Dat er 20 gram boter wordt verwerkt in een warm gerecht voor één persoon komt wellicht zelfs nooit voor, aldus onze zegsman, me nigeen kan echter getuigen, dat hij voor zijn 20 gram boterbonnen, geen gram boter hoeft gekregen! Men moet dit niet onderschatten; er zijn immers tienduizenden, zoo- al geen honderdduizenden men- schen, die eiken dag in de restau rants moeten eten. Het is dus in het belang van de volksgezondheid, dat de wijze, waarop de restaurateurs met de boter omspringen, gecontro leerd wordt Daarom moeten de regelmatige gebruikers van maaltijden in restaurants weten, dat 10 gram boter reeds een dusdanige hoe veelheid is, dat eik gerecht er naar kan smaken, terwijl een gerecht, waarin 20 gram boter is verwerkt, heerlijk naar boter smaakt en echt „vet" is- STRAFBAAR FEIT. Indien een restaurateur een klant aanmerkelijk minder boter geeft dan waarop hij volgens de hoeveel heid ingeleverde bonnen recht heeft dan begaat hij evenzeer een straf baar feit, als een winkelier, die op 500 gram boterbonnen slechts een half pond boter zou verstrekken, zoo verklaarde dr. v. d. Upwich. Het verdient dan ook wel degelijk overweging, of er in dezen niet van hoogerhand gecontroleerd en waar noodig, ingegrepen kan worden. In middels moet het publiek gebruik maken van de wetenschap, dat een gerecht, waarvoor men 10 gram bo terbonnen heeft moeten geven, ook naar boter behoort te smaken, ter wijl men voor 20 gram een maaltijd mag eischen met lekkere, vette jus en volop botersmaak en -geur! HOE ONTSTAAN BIJ VORST DE BLOEMEN OP DE VENSTERS? Ijspegels en ijsbloemen. Dikwijls ziet men in den winter ijskegels, maar slechts zeer zeiden kan men waarnemen, hoe ze ont staan, want meestal worden ze door de nachtelijke koude aan dakgoten en dakpijpen gevormd. In onze streken, waar de winter niet zoo bij zonder koud is, kan men deze ijs kegels meestal eerst waarnemen in Februari en Maart. De zon heeft dan ai weer heel wat meer kracht gekregen en is in staat het ijs langs de goten en pijpen te smelten. Dit smeltproces vindt evenwel zeer langzaam plaats en slechts af en toe druppelt het water naai be neden. Intusschen wordt het dan weer avond, de zon houdt op te schijnen en aldus bevriest het neer druppelende water tot ijspegels. Bijzonder mooi en groot kan men deze ijspegels waarnemen aan boe renwoningen met stroodaken. Over dag zuigt het strooienciak zich vol met gesmolten water, langzaam druppelt dit naar beneden om te gen den avond te bevriezen. De ijs pegels, die aan de daken hangen zijn kristal helder, die aan leiding buizen niet. Hoe komt dat? Het smeltwater op het dak is van at- mosferischen oorsprong en che misch zuiver, het neerdruppelende leidingswater bevat evenwel mine rale stoffen, meestal dubbelkoolzure kalk. Bij het bevriezen scheidt het water de opgeloste stoffen af, en dit veroorzaakt de troebele kleur van de ijspegels. Ware wonderen worden er 's win te I's ook op onze vensterruiten ge- tooverd. Voor onze oogen ontstaan bloemen, bladeren en andere teere vormen. Volgens de sage zouden de ijsbloemen op de vensterruiten de zielen der bloemen zijn, die 's zo mers door de menschen afgebroken en vernietigd zijn. De vorst, die de ze wonderwerken vormt, is een on uitputtelijke kunstenaar in de keu ze zijner motieven. Dikwijls schijnt hij klokjes te vormen, een andere keer weer reusachtige varens, ter wijl hij een ander maal weer prach tig aangelegde bloembedden vormt. Wanneer het licht door de dunne vlakken en facetten van deze ijs bloem breekt, dan fonkelen ze in alle kleuren van den regenboog. Ook buiten glinstert de rijp in prachtige kleuren, wauneer de zon nestralen er op vallen. Rijp en ijs bloemen immers zijn in zooverre aan elkaar verwant, daar ze ont staan zijn uit een verbinding van vorst en waterdam. De waterdamp die door de kamerlucht afgeschei den wordt, voelt zich immer tot de vorst aangetrokken en wanneer hij op de koude vensterruiten neerslaat, vormt de koude hem tot verschillend gevormde ijsbloe men. Het ijs is evenwel geen orde- looze massa, doch een maaksel van groote regelmaat. Het kristalliseert, de moleculen bouwen zich op tot sterretjes met zeer regelmatige vlekken en scherpe kanten. Wan neer men een dergelijke ijsbloem op de vensterruit Dekijkt door een microscoop, dan worden al die aar dige blaadjes en takken ontelbare zeshoekige sterretjes. Ook de sneeuwvlokken veranderen onder de microscoop tot fijne ijskristallen, die slechts los aan elkaar hangen. Ook van het stevige ijs, dat sterke bruggen over meren en rivieren bouwt, wist men vroeger niet, dat het uit dergelijke teere sterretjes bestaat. Maar ook het ijs bestaat uit ijskristallen, net als de sneeuw en de ijsbloemen. Daarom is de ijs vlakte, al is deze nog zoo groot, zoo vlak en glad. Wanneer nu de g.ad- de vensterruit, bij de vorming taa ijsbloemen, niet de eveneens gladde kristalvlakken in aanraking komt, dan kunnen deze zich bijzonder ge makkelijk ontwikkelen en uitbrei den bij hun streven, om zich in stervorm te ontwikkelen, biedt de gladde vensterruit in het geheel geen weerstand. Hoe komt het nu evenwel dat de ijsbloemen zoo kris kras door el kaar loopen? Dit schijnt veroor zaakt te worden, omdat in een ge sloten ruimte de temperatuur bij het venster lager is dan bijvoor beeld bij de wanden, die door de kachel verwarmd worden. In ver schillende bochten en kronkelingen slaat dus de warme lucht tegen het vensterglas en op het moment, dat dit geschiedt, scheidt de plotseling koud wordende luchtlaag de wa terdamp af, die nu tot kristallen kristalliseert. De onregelmatige curven van de luchtstrooming vor men nu de arabeske en phantasti- sche ijsbloemen, waarin we nu eens reusachtige stammen met geweldi ge kruinen, dan weer kostbare or chideeën meenen te zien. den helder. WIJZIGING POLDERREGLE MENT. Stemgerechtigde ingelanden van den polder Helder en Huisduinen hebben verzocht de invordering van den omslag aan het Hoogheem raadschap Noordhollands Noorder kwartier op te dragen. Waar tegen inwilliging van dit verzoek geen bezwaar bestaat, is een ontwerp-besluit opgemaakt tot wijziging van het Bijzonder Regle ment van bestuur voor genoemden polder in dier voege. Die daarin vervatte bepalingen zijn in strek king gelijk aan die, welke in der gelijke gevallen tot dusver in de desbetreffende bestuursreglementen zijn opgenomen. koegras. VARKENS IN BESLAG GENOMEN. Door den Wachtmeester der Ma. rechaussee C. J. Vroom en zijn collega zijn in samenwerking met den Crisls-contróledienst op het bedrijf van J. H. v, d. B. aan de I.angevliet alhier, drie varkens, die niet geregistreerd waren, in be slag genomen. Tegen v. d. B. is wegens overtreding van de voor schriften procesverbaal opgemaakt De krulstaarten zijn naar het abat toir te Alkmaar vervoerd, om daar geslacht te worden. texel. DOOPSGEZINDE BROEDER SCHAP. Het viertal voor Enschede luidt ds. S. M. A. Daalder te Heerlen, ds. K- T. Oorter te Den Burg op Texel, ds. S. Gosses Gr. te Heerenveen en ds. Th. van der Veer te Veendam. alkmaar. TWEE INBREKERS GEVAT. De politie heeft Zaterdag tijdens een inbraak bij de Fa. Geus in de Magdalanenstraat twee mannen, de gebroeders D. N en W N., beiden Alkmaarders op heeterdaad betrapt en gearresteerd. Volgens de A. Ct. is gebleken dat zij zich aan een twaalftal inbraken hebben schuldig gemaakt, o.a. in het kringhuis der N.S.B., bij Winterhulp, in de H.B S. en in het bureau van den Armen raad. Bij huiszoeking is een groot aan tal gestolen voorwerpen te voor schijn gekomen. URK. Door 22 vaartuigen werd j.L Zaterdag aan den gemeentelijken vischafslag alhier aangevoerd: 246 kg snoekbaars, van 10 tot 40 kg per vaartuig, prijs 68 ct. per kg; 170 kg roode baars 36 ct. per kg; 420 kg voorn 20 ct. per kg; 136 kg possen 5 ct. per kg. De vorige week (van 5 tot 10 Jan.) werd door 8 tot 22 vaartuigen per dag aan den gemeentelijken visch- afslag alhier rangevoerd: 1010 kg snoekbaars, prijs 68 ct. per kg; 350 kg roode baars 36 ct. per kg; 875 kg voorn 20 ct. per kg; 42180 kg pos sen 5 ct. per kg. NOORDSCHARWOUDE, 13 Jan. Aanvoer: 27600 Kg. roode kool f 6.30. 3600 Kg. gele kool f 6, 46500 Kg. Deensche witte kool f 4.20. 10O0 Kg. uien f 5.30. 1400 Kg. peen: B f 4.80, C f 3.00. D f 3.30. BR. OP LAGENDIJK. 13 Jan. Aanvoer: 20800 Kg. roode kool f 6.30. 1000 Kg. gele kool f 6. ,385(0 Kg. Deensche witte kool f 4.80, 3300 Kg. witlof f 26.—.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1942 | | pagina 3