ABDIJSIROOP
Gemeentesecretaris
Keijzer gehuldigd
ÊNFIUENZA
Texel's nieuwe
burgemeester
Dc dood van
Peter Ton
Geldige bonnen voor voedingsmiddelen
Strijd en Overwinning
ANNA PAULOWNA
Een (raai geschenk
van de burgerij
pen keizer gegeven
wat des keizers isi
en
akker's
Dr. Burmesters
Anna Paulowna, Vrijdagmiddag.
an oh zen eigen verslaggever.)
Trouw stond hij immer,
Bereid tot zijn taak.
Was voor ons allen
Een gids en een baak.
Deed steeds zijn arbeid
Zooals het behoort.
Lichtte ons voor
Met een vriendelijk woord.
Dat zong gistermiddag mevr.
MijnlieffVan den Heuvel met
haar dameskoor den heer en mevr.
Keizer toe, toen ze de zaal van café
Slikker betraden, waar zeer velen
geufeed stonden den jubilaris te hul
digen.
Zeer velen, uit en van buiten
den polder. Er is veel gesproken,
maar alle redevoeringen, hoe geva
rieerd ook van vorm, hadden den
zelfden ondertoon als het boven-
Btaande versje: er werd een man
gehuldigd, die in voorspoed en
druk de gemeenschap diende met
heel zijn kunnen van hoofd, hart
en hand en zich daarbij door zijn
eenvoud, eerlijkheid en gemoede
lijkheid vrienden in alle kringen
der bevolking verwierf!
Dat de
bloemen niet op den bon
zijn, bleek, we telden tientallen
bloemstukken, waaronder zeer
groote en fraaie. Wij zagen er van
de burgerij, van den heer en mevr.
Mijnlieff, van het gemeentebestuur,
van het gemeentepersoneel, van het
R.K. Kerkbestuur, van Pastoor Ver
hoeff, van den heer en mevr. Wij-
denes Spaans, van Bloembollen
cultuur en het H.B.G., van burge
meesters en secretarissen in den
kop van Noordholland, van de di
rectie van het Dagblad voor Hol
lands Noorderkwartier, om maar
enkele te noemen. Er was een
rij van sprekers,
waarvan de burgemeester, Mr. Mijn
lieff, voorzitter van het huldigings
comité, het eerst het woord nam.
Het verheugt mij U geluk te wen-
schen, aldus ving spr. aan, omdat
ik door beider ambtsvervulling het
voorrecht had gedurende drie jaren
in nauw contact met U te leven en
te werken en daardoor in de gele
genheid was, dagelijks weer te zien
en te ondervinden op welk een
voortreffelijke wijze gij Uw taak in
dienst der gemeenschap verricht.. Ik
ben dankbaar, thans in het open
baar uiting te mogen geven aan de
groote waardeering, welke geheel
Anna Paulowna U daarvoor ver
schuldigd is.
In breede trekken ging spr. de
geschiedenis van Anna Paulowna
in de laatste 25 jaar na, geschiede
nis, die voor een deel ook door den
jubileerenden gemeentesecretaris is
gemaakt. Prettig, welwillend en
hulpvaardig, is de heer Keizer spr.
tegemoetgetreden, na zijn benoe
ming, de bekende Westfriesche re
serve werd spoedig in den ban ge
daan: de nieuwe kat was spoedig
uit den boom gekeken! Ik schaam
mij niet, aldus spr., openlijk te ver
klaren, dat het meer dan eens is
voorgekomen, dat ik door een be
spreking met U mijn aanvankelijk
oordeel in een bepaalde kwestie ra
dicaal wijzigde.
Steeds trof mij Uw eerlijkheid en
sterk ontwikkeld rechtvaardigheids
gevoel. Menschen kwamen en men-
schen gingen, aldus besloot spr.,
maar gij bleeft, steeds vol ijver
werkend, rustig en zonder eenig
uiterlijk vertoon, daarbij gesteund
door Uw vrouw. Moge Anna Pau
lowna nog vele jaren profiteeren
van Uw uitmuntende diensten.
Als blijk van waardeering bood
apr. namens het gemeentebe
stuur een kastje en een bloem
stuk, namens de burgerij een
boek met handteekeningen
volgens spr. een lraai stuk
werk van drukkerij Trapman
N.V. (foto's Niestadt Scbagen,
Red.) twee monumentale leun.
stoelen en een bloemstuk aan.
De oud-burgemeester,
de heer C. Wijdenes Spaans Jr.
wees erop, dat de heer Keizer eigen
lijk 33 jaar de belangen der ge
meente behartigde. Uit de eerste
jaren, toen de jubilaris als ambte
naar werkte, haalt spr. tal van her
inneringen op en verklaart van de
benoeming van den heer Keizer tot
secretaris nimmer berouw »te heb
ben gehad. Gaarne betuigt spr. zijn
dank voor den steun van den secre
taris, ondervonden in tijden van
oorlog en watersnood, van harte
neemt spr. aan de hulde van he-
deh deel. Als bewijs van waardee
ring biedt de heer Wijdenes Spaans
den secretaris bloemen aan, en als
Westfries tot Westfries een tweetal
oude munten uit sprekers verzame
ling.
Andere sprekers
De heer Baken huldigt namens
de ambtenaren den jubilaris in een
bloemrijke rede. De ambtenaren ge
ven heer Keizer gaarne wat des
keizers is en bieden een schemer
lamp aan.
De heer Hooimeijer voerde het
woord namens de Woningbouwver-
eeniging, de heer Mr. Breebaart,
voorzitter van de vereeniging van
burgemeester en secretaris in het
voormalig kanton Schagen (Scha
gen zelf schitterde als gewoonlijk
door afwezigheid) roemde den ju
bilaris als man, wiens woorden ge
zag hebben in de vereeniging, de
heer Noorman hoofd van de school
aan de Kleine Sluis, hoopte dat de
heer Keizer het nog beleven mag,
dat hij, nu in zijn ambtsperiode, een
nieuw raadhuis is verrezen. Kleine
Sluis een nieuwe school rijk zal
worden, en de heer van Balen Blan
ken wenschte geluk namens bestuur
en personeel van den polder. Nog
voerde het woord de heer Wijker,
oud-volontair, thans te Den Helder,
namens oud-ambtenaren en volon
tairs en schetste de groote ver
diensten, die de heer Keizer heeft
gehad voor de vorming der jeug
dige ambtenaren. Een kunstfoto
grafie werd aangeboden.
Nadat de heer A. v. d. Berg ge
sproken had namens het H.B.G. en
Bloembollencultuur en Dokter Vee
nis speciaal de sportieve prestaties
van den heer Keizer had belicht,
kwam
de jubilaris aan het woord,
die allen zijn groote erkentelijkheid
betuigt voor de gesproken woor
den en de geschenken. Achtereen
volgens beantwoordt de secretaris
de verschillende sprekers, en ge
tuigt op zijn beurt van de prettige
samenwerking, die er tusschen hem
en burgemeester Mijnlieff bestaat.
Hij zegt den burgemeester te heb
ben leeren kennen als een voortva
rend en doortastend magistraat,
die echter zoo sportief is, wanneer
hij, als ieder mensch eens ongelijk
heeft, dit te durven bekennen. Uit
voerig staat spr. stil bij de periode,
waarin hij onder burgemeester Wij
denes Spaans werkte. Nog steeds
gelden voor spr. de woorden, die
hij sprak toen burgemeester Wijde
nes Spaans afscheid nam, en wel
dat een burgemeester heenging, die
onwankelbaar en rechtvaardig
was. Had spr. dan al eens jonge
ambtenaren gevormd, zelf was hij
gevormd door den heer Wijdenes
Spaans. Diens advies „Moelijkhe-
den zijn er om overwonnen te wor
den", heeft spr. steeds voor oogen
gehouden.
Tegen vijf uur werd de bijeen
komst, waarin het officieels ge
deelte eenige malen werd afgewis
seld door zang van het dameskoor,
dat op teksten van de heeren Ro
zeiman en Baken o.a. het polder-
sche schoon bezong, gesloten.
Onder de zeer vele aanwezigen
hadden wij o.a. opgemerkt, naast de
reeds genoemde sprekers, de heeren
Loggers en Blaauboer, burgemees-''
ter en secretaris van Wieringer.
meer. de Boer en Correljé. secreta
ris en eerste ambtenaar van Zijpe.
Nelet en Essing. burgemeester en
secretaris van Harenkarspel, Re-
horst, burgemeester van Callants.
oog. Bosma, burgemeester van Ou
de Niedorp, oud burgemeester Ha
ringhuizen van. Wieringerwaard,
wethouders en verschillende ledep
van den voormaligen raad, Ds.
Vorstman, Dr. Olree. hoofden en
personeel der scholen, de gemeente
politie en vele anderen.
zal Abdijsiroop dadelijk
die nare hoest tempereu
en snel doen verdwijnen.
De slijm komt los. Borst
en keel worden verzacht.
VmnonSs beproefd Wl hooit,
(riep, bronehltii. eithmi.
s Werelds beste Hoestsiroop
BELANGSTELLING VOOR
VREEMDELINGENVERKEER
EN SPORT.
Zooals wij gisteren schreven, Is
tot. burgemeester van Texel be
noemd, als opvolger van Mr. Kamp,
die, zooals bekend, reeds geruimen
tijd geleden aangesteld werd als
Dijkgraaf van het Hoogheemraad
schap Hollands Noorderkwartier,
de heer Rijk de Vries.
In een onderhoud, dat wij met
den nieuw-benoemden burgemees-
terr van Nederland's populairste
wadden-eiland hadden, deelde deze
mede, 40 jaar oud en gehuwd te
zijn. Kinderen heeft de heer Rijk
de Vries niet.
Wat zijn opleiding betreft, deze
ving na den lageren schooltijd in
Deventer (tevens de geboorteplaats)
aan op de H.B.S. 5-jarigen cursus
aldaar. Na hier het einddiploma
verworven te hebben, legde hij zich
toe op de studie voor het notariaat.
Deze studie werd na enkele jaren
afgebroken, waarna de Textiel
school in Enschede bezocht werd.
Het was hierna dat de heer Rijk
de Vries zich geheel aan de textiel
branche begon te wijden, en zulks
tot voor korten tijd. In verband
hiermede werd veel gereisd, spe
ciaal naar België en Frankrijk. Ook
andere Europeesche landen werden
door den heer Rijk de Vries be
zocht.
De belangstelling voor gemeente
lijk werk dateert niet van den laat-
sten tijd. Reeds eerder voelde hij
zich daartoe aangetrokken en gaf
een niet onbelangrijk deel van zijn
vrijen tijd daaraan.
Het was in Juli 1941, dat de
heer Rijk de Vries benoemd
werd tot volontair in gemeente
dienst te Zaandam. Per 1 De
cember 1.1. volgde de aanstelling
tot Hoofdcommies van het
Secretarie, chef van het kabinet
van den burgemeester te Castri-
cum. Op 5 December daarop
vond de aanstelling tot burge
meester plaats van genoemde
gemeente.
De Burgemeester Rijk de Vries
deelde mede, zijn toekomstige
gemeente Texel, te kennen van
de vele malen dat hij 't eiland
bezocht heeft voor zijn plezier.
Menige vacantie werd daar
doorgebracht, zoodat hij niet
geheel vreemd staat ten opzich
te van het leven daar. Er werd
op gewezen, dat er niet was ge
vraagd om een benoeming op
Texel. Nu hierop de keuze is
gevallen .verheugt dit den nieuw
benoemden burgemeester zeer.
Als „buitenman" had hij zich
steeds als woonplaats Texel
gewenscht en hetzelfde kan van
de echtgenoote gezegd worden.
Uiteraard werd de aanstelling
dus met beide handen geaccep
teerd.
De heer Rijk de Vries wees er
voorts op steeds veel belangstelling
gehad te hebben voor het vreemde
lingenverkeer, iets wat thans vruch
ten zal kunnen afwerpen op Texel,
dat zoozeer aangewezen is op deze
tak van „industrie". Ook de sport
heeft de volle belangstelling van
den nieuwen burgemeester. Jaren
lang was hij 1ste klasse scheids
rechter van den Nederlandschen
Voetbalbond en tevens bestuurslid
van den Utrechtschen Voetbalbond.
De datum, waarop de heer Rijk
de Vries in dienst zal treden op
Texel, is nog niet bekend.
Reeds nu sprak de burgemees-
ter echter de hoop uit, dat hij
op Texel even prettig zal mo
gen samenwerken met de be-
(Vervolg van pagina 1).
De zitting van gisteren ving aan
met voorlegging van een door ge
tuige De Kanter voor den rechter
commissaris afgelegde verklaring,
dat de W.A.-mannen. die uich
verzetten, door de politie met de
blanke sabel de Balistraat werden
ingedreven. Deze getuige die
thans in Frankrijk vertoeft had
Peter Ton op een drafje naar de
poort zien loopen. waar het slacht
offer, door het doodelijk revolver
schot getroffen, voorover viel.
Verder werden enkele agenten
van politie nogmaals gehoord in
verband met de vraag of zij op de
hoogte waren van de instructie van
den toenmaligen hoofdcommisaris
van politie, inzake het optreden bij
ordevertoringen, waarbij nationaal
socialisten betrokken zijn.
De toen in dienst geweest zijnde
agenten bleken te weten, dat zij
soepeler dan voorheen behoorden
on te treden ten opzichte van de N.
S.B. Voorts wordt in die instructie
meer de aandacht op bepaalde leden
der toenalige N.S.N.A.P. gevestigd.
Mr. Hoekstra aan 't woord.
Thans is het Woord aan den fun-
geerend procureur-generaal, Mr.
Hoekstra.
Deze vangt zijn requisitoir aan
met de opmerking, dat dit een bui
tengewoon ernstige zaak is.
In het bijzonder moet worden be
treurd, dat de leiding op het tijd
stip van het gebeurde bij de po
litie niet deugde. Eerst toen een in
specteur verscheen, verbeterde de
situatie.
De getuigenverklaringen ten op
zichte van het gedrag der betrok
kenen loopen uiteen, hetgeen be
grijpelijk is, want er was wanorde.
Vast is komen te staan, naar spre
kers meening, dat de kogel, die in
het achterhoofd van den verslagene
werd aangetroffen en die de oor
zaak van den dood was, afkomstig
is geweest uit den revolver van
verdachte.
De politie heeft in geval van ver
storing der openbare orde het recht
tot gebruikmaking van haar slag-
of vuurwapenen.
De vraag is nu: was hier ver
storing van de openbare orde?
Spr. meent, dat uit de getuigen
verklaringen voldoende is ge
bleken, dat dit inderdaad het
geval was.
Hij heeft niet de overtui
ging, dat verdachte opzettelijk
Peter Ton heeft willen treffen.
De ten laste gelegde doodslag
zal niet kunnen worden gehand
haafd. Wel echter meent spre
ker, dat art. 307 van het Wet
boek van Strafrecht (het ver
oorzaken von dood door schuld)
hier van toepassing is.
Spr. meent dat verdachte zich ter
plaatse heeft moeten verdedigen om
redenen van lijfbehoud. Verdachte
is daarbij echter te ver gegaan en
heeft zoodanig geschoten, dat Peter
Ton doodelijk werd getroffen.
Spreker concludeert tot bewezen
verklaring van dood door schuld,
doch met ontslag van
rechtsvervolging.
volking en ambtenaren als dit
in Castricum het geval was.
Tenslotte deelde de heer Rijk
de Vries mede, sedert Septem
ber 1940 lid van de N.S.B. te
zijn.
ELK DER
VOLGENDE
BONNEN
GEEFT RECHT OP
T KOOPEN VAN
18 Jan. t.m. 24 Jan. 1942.
04A brood 4 rants brood of
04B brood l/2 rantsoen gebak
04A vleesch 1 rantsoen vleesch of
04B vleesch Vi rantsoen 1 vl.waren
05A aardao. 1% Kg. aardappelen
05B aardap. Vz Kg. aardappelen
28 Dec. t.m. 24 Jan. 1942
184 algem.
1 Kg.
suiker
1
1
1
1
kg
01 C of 01 D
50
reserve
50 gram
cacao
50
500
500
gram
189 algem.
500 gram
jam
500
500
gram
185 tm. 188
1 rantsoen bloem, brd
algemeen
of gebak
4
4
4
4
rants.
02 D03 D
reserve
250 gram
rijst
500
gram
190 algem.
250 gram
havermout
250
of peulvr.
250
250
250
gram
191 algem.
250 gram
*ort
250
250
250
250
gram
192 algem.
100 gram
vermicelli of
maizena
100
100
100
100
gram
179 tm. 183
500
algemeen
100 gram
kaas
500
50 0
500
gram
01A t.m. 04A
melk 1
3V2 liter
melk
28
14
liter
01 B t.m. 04B
melk I
1% liter
melk
7
7
liter
15 Jan. t.m. 23 Jan. 1942.
in tijdvak van 9 dagen
03 boter
V2 rants.
boter f
03 vet
y2 rants.
boter m. red.
1
1
1
rants.
of vet
M
Bijzondere rantsoenen
21 Dec. t.m. 31 Jan. 1942
57 boter
125 gram
boter
57 vet
125 gram
boter m.
125
250
250
250
gram
reductie
28 Dec. t.m.
Febr.
1942
193 algem.
250 gram
koffle-
250
250
250
250
surrogaat
gram
6 Jan. t.m. 24 Jan. 1942.
195 algem.
250 gram
[peulvrucht.
250
250
250
250
gram
19 Jan. t.m.
7 Febr. 1942.
04B 04C04DI
1 stuks
1 eieren
1
1
1
1
stuks
reserve
1
Beschikbaar per rersoon
0 t/m
3 jaar
4 t/m
13 jaar
14 t/m
20 jaar
vol
was
senen
een
heid
in tijdvak van één week
1''4
18
2 V»
3'/2
22
2
5'/«
18
2VS
3%
rants.
rants.
kg
kg
in tijdvak van vier weken
GELDIGE BONNEN VOOR DIVERSE ARTIKELEN
Eik der volgende
bonnen
15 petroleum
26 petroleum
07 KF brandst.1)
05 tm 07 HK brandst.
13 en 17 H.K. Brandst
08 HK brandst9
12 tm 20 CV brandst.
23 tm 28 CV brandst.
Ie tm 8e per. brandst.
194
algemeen
F
zeep
F
toiletzeep
L
textiel
(mannen)
geeft recht
op 't koo-
pen van
2 L. petro- j
S leum
1 eenheid
brandst
!1 rantsoen I
zeep
7*.
rantsoen
zeep
75 gr. toi
letzeep 80?j
50 gram
scheerzeep
van
28 Dec. 1941
4 Jan. 1942
div. data
1 Jan. 1942
1 Jan. 1942
1 Jan. 1942
tot en met
21 Mrt 1942
14 Febr. 1942
31 Jan. 1942
31 Jan. 1942
30 Apr. 1942
30 Apr. 1942
31 Jan. 1942
30 Apr. 1942
30 Apr. 1942
31 Jan. 1942
31 Jan. 1942
30 Apr. 1942
1) Hierop geen anthraciet verkrijgbaar
21 Hierop uitsluitend turf verkrijgbaar
DE VOLGENDE BONNEN ZIJN BINNENKORT NIET MEER
GELDIG
Na Zaterdag 17 Jan.: 03 brood, vleesch, aardappelen.
De levensmiddelen, welker geldigheidsduur op Zondag aanvangt,
mogen reeds worden gebruikt op Zaterdag daaraan voorafgaande,
met uitzondering van den bon voor vleesch en vleeschwaren.
De verdediger:
De verdediger, Mr. W. Francken,
begint zijn pleidooi met woorden
van deelneming aan het adres der
familie van Peter Ton. De versla-
gene had zich naar behooren ge
dragen en zijn moeder en zuster
hebben een sympathieke houding
aangenomen in de beoordeeling van
het gebeurde, want zij hebben er
kend, dat geen opzet of grove
schuld aanwezig is geweest en zij
hebben den wensch geuit, dat de
zaak niet zou worden vervolgd.
Deze wensch is niet in vervulling
gegaan, want na bijna anderhalf
jaar is het toch tot deze rechtszaak
gekomen.
De houding van bepaalde leden
der nationaal-socialistische bewe
ging heeft wel tot het incident bij
gedragen, dat zijn aanvang had in
het gebeurde met den wielrijder,
die het verband van den troep
Jeugdstorm in de Javastraat door
een samenloop van omstandighe
den verstoorde. Daarvan werd pro
ces-verbaal opgemaakt en tevens
van politie-zijde werd voldaan aan
het verzoek om de menschenme-
nigte tot doorloopen aan te manen.
Er was een gevecht ontstaan tus
schen politie eener- en W.A. an
derzijds. In zulk een geval is er
geen sprake meer van optreden te-
een een bepaalden persoon.
Pleiter concludeerde tot vrijspraak
althans tot ontslag van rechtsver
volging.
Hoofdredacteur: J. Keesman.
Schagen. - Wnd. Hoofdred.:
A. R. Jonker. Buiten- en Bin
nenland. Schagen. Fred.
Groot, Schagen. Alg. reportage.
Streeknieuws en Kunst. - A. C.
van Kampen. Rayon-redacteur
Den Helder.
FEUILLETON
Ro.nar van Hans Hirvhainmer
(Nadruk verboden)
27.
Professor Hopfelt wees met een
handgebaar naar een clubfauteuil,
terwijl h(j zelf naar den stoel achter
zijn schrijfbureau terugkeerde.
„Rookt u? Gaat uw gang!
Werkt u tegenwoordig in Berlijn?"
Lorenz zette zijn sigaret met den
hem aangeboden lucifer in brand,
zoog zijn longen vol en bracht daar
na zoo sober mogelijk verslag uit
van zijn wedervaren, voor zoover dat
tot goed begrip van de positie, waar
in hü verkeerde, noodzakelijk was.
De professor hoorde zwijgend toe;
slechts af en toe wierp hij een scher
pen, onderzoekenden blik op den
jongeman tegenover hem.
Toen Lorenz Burmester aan het
eind was van zijn relaas, bleef het
een oogenblik volkomen stil In het
Een verdraaid pijnlijke situatie!'
verbrak de professor eindelijk het
zwijgen. „Als ik u was, zou ik me
toch werkelijk niet zoo zonder meer
op z\j laten schuiven. De brief van
dr. Gerold geeft u toch verschillende
aanspraken. Het minste, wat u
eischen kunt, is een behoorlijke scha
deloosstelling."
Lorenz schudde het hoofd. „Ik wil
er niets meer mee te maken hebben."
„Tja, dan bent u eenvoudig niet te
helpen en dan kan ik u alleen nog
maar den raad geven zoo spoedig
mogelijk Berlyn te verlaten en weer
naar Beieren terug te keeren. Be
grijpt u mij niet verkeerd, beste col
lega!" vervolgde hij met verheffing
van stem, toen hij Burmester's te
leurgestelde gezicht bemerkte. „Dat
u een flink en alleszins begaafd me
dicus bent, daarvan heb ik de bewij
zen ontvangen. Maar juist daarom
moet u niet in Berlijn blijven hangen,
teminder nog, omdat u een gezin
hebt. Wij hebben hier in Berlijn een
ongelooflijk aantal Jonge doktoren,
die eenvoudig niet de minste kans
hebben in een of ander ziekenhuis
te worden ondergebracht, laat staan
een eigen practijk te beginnen. Uw
kennis, uw wetenschappelijke oplei
ding, al uw ervaring zou in den af
martelenden strijd om het dage-
ljjksch brood voor de haaien zijn. Het
ls hopeloos, gelooft u mij!"
Lorenz staarde besluiteloos voor
zich uit, totaal ontmoedigd door de
onverwachte wending, welke het ge
sprek had genomen.
„Als ik u goed begrepen heb, was
u daar de eenige arts ter plaatse.
Goed, het mag dan moeilijk zijn in
een plattelandspractijk vooruit te
komen, ik geef het graag toe, maar
gelooft u mij, dat uw Berlijnsche col
lega's blij zouden zijn als ze in uw
schoenen stonden. U hebt toch voor
uitzichten, u begint immers pas...
M'n hemel, een Jonge kerel als u!
Een paar successen, twee, drie ge
lukkige gevallen en u bent er. En
uw vrouw, uw kinderen? Zoudt u er
zooveel voor voelen hen aan de
groote stad over te leveren?"
„Ik kan niet meer terug!" riep
Lorenz gemarteld Neen, hij kon niet
meer terug. Nu niet meer, nu zij
thuis met alles op hun aanstaand
vertrek hadden gerekend.
„Ach, dat zegt u maar zoo! U
moet terug, omdat er nu eenmaal
geen andere mogelijkheid is." De pro
fessor stond op en begon het vertrek
op en neer te loopen. Na een poosje
bleef hij dicht vooi Burmester staan.
„Luistert u eens, ik wil u helpen.
Ik zal u vijftig mark geven. Be
schouwt u dat geld dan maar als een
voorschot op nog te leveren bijdra
gen, maar ik verbind er deze
voorwaarde aar», dat u nog vandaag
Berlijn verlaat en naar uw gezin
terugkeert. Accoord?"
Op dit oogenblik voelde Lorenz
Burmester een tntei.s verlangen ln
zich opwellen, naar Mariene, naar
zijn geliefde circus, naar de bos-
schen, die daar rondom zijn huis hun
eeuwig lied zongen en naar het hel
dere, kabbelende water van de berg
beek. Het was, alsof Hopfelt's woor
den een dam omver hadden gewor
pen, die uit stijfhoofdigheid, mis
plaatste trots en eigepzinnigheb
was opgebouwd. Plotseling zag alle.
er heel anders uit. Wat was Berlijn'.
Een wanstaltig, razend, alles ver
nietigend, bloeddorstig monster!
Heidmühle daarentegen een toon
beeld van vrede en rust.
Het viel Lorenz met gemakkelijk
yich bij dit onweerstaanbaar gevoel
van heimwee te oeheerschen. O, van
daag nog in den trein te mogen zit
ten, die hem naar het Zuiden zou
brengen! Niet mee.' In dat asyl der
ellende terug te «eeren, nooit meer
de bedorven atmosfeer van die slaap
zaal e behoeven in te ademen, die
troostelooze, bedompte huizenzee
voor goed achter zich te kunnen
laten?Alles wat het leven mooi en
waard maakte geleefd te worden,
lag ln deze opwelling van zijn be
zwaard gemoed.
Het was, of professor Hopfelt Iets
van Burmester's moeilijken tweestrijd
bemerkte. Hij legde althans zijn
belde handen op diens schoud°rs en
zei ernstig en overredend: ,Nou,
mijn waarde, ik geloof, dat we naar
huis gaan, niet? De rest konit dan
vanzelf wel. Misschien aan ik b.j den
Studiekring wat belangstelling voor
uw wetenschappelijken arbeid op
wekken. Ik ken een paar heeren,
van het bestuur; het lfckt me lang
niet onmogelijk, dat zij zich bereid
'uilen toonen u een subsidie voor bet
loen van verdere onderzoekingen te
verleenen."
„Ach, professor, ik... Ik ben u wer
kelijk zeer..."
„Geen dankbetuigingen, alsje-
bli'ft!" viel Hopfelt hem in de rede.
„Dat ik u behulpzaam wil zijn, ls
zuiver egoisme. Ik zou u weer graag
als medewerker aan ons medisch
tijdschrift verbonden zien, dat is
alles! Maar nu zullen we eerst
eens even nazien wanneer de eerst
volgende trein naar Beleren gaut Ik
moet toch nog hier of daar een
spoorboekje hebben. Hopenltjk hebt
u nog t|jd genoeg om met ons het
middagmaal te georuiken."
Hjj begon te zoeken, eerst in de
val-bladen en laden van zijn schrijf
bureau, daarna in de boekenkasten.
Het was tevergeefsch. Na tien mi
nuten gaf hü het op. „Mün vrouw
schijnt weer eens te hebben opge
ruimd. Gewoonlijk merk ik dat pas
als ik niets meer kan vinden. Gaat
dat bij u ook zoo?"
Mariene! dacht Lorenz. Morgen
zou hij b(j haar zijn na langen tüd
van scheiding. Volkomen verrassend
zou hij het huis binnengaan en haar
naam noemen en zij zou niet kun
nen begrijpen, dat hij weer thuis
was. Hij zou dan meteen nog eens
een woordje praten met Erwin Volk-
mann. De knaap was weliswaar wat
arrogant, maar tenslotte was hij
toch geen onmensch. Als hij hem
van alles op de hoogte bracht, zou
hij toch wel bereid zijn een regeling
te treffen. Erwin moest'Heidmühle
aan hem overlaten, terwijl hij dan
een zelfde toezegging zou doen met
betrekking tot Walakirchen. Na
tuurlek, die professor Hopfelt had
gelijk, het moest immers gaan.
En als hg dan daarnaast zün on
derzoekingen kon voortzetten
Hoe eenvoudig leek alles nu op
eens! Waarom had hij zich eigen
lijk met dat dwaze Berlü'nsche avon
tuur ingelaten?
Wordt vervolgd.
