Waarom is de zeevisch te duur 1 BEKENDMAKING Een aanhouding in de Meidagen Een p an voor billijker distributie TEE LETTEN De stabilisatie van het renteniveau Biljarten om het Nederl. kampioenschap Italiaansch weermachtsbericht De wereld in weinig woorden Kou- Griep - Pijn O O V TïUjn/ïaxdtfeö Mysteries rondom „Vredelust" BEWAAR UW LEDIGE KRUSCHEN-FLACONSI Stichting van een Enropeesch Olympisch Comité? RADIOPROGRAMMA De prijzen van versche zeevisch zijn hoog. Minder gegoeden kunnen deze haast niet betalen. Dit geeft aanleiding tot klachten. De reeders zouden fantastische winsten ma ken. Er werd gepleit voor maxi mumprijzen. Ook vakbladen schon ken aandacht aan dit probleem. Maar aanleiding hiervan heeft het A.N.P.-personen uit de kringen van reeders en vischbandei eens naar hun meening gevraagd. Hoewel overtuigd van de goede bedoelingen van hen, die voor maxi mumprijzen pleitten, waren deze kringen wel eenigszins ontstemd over de wijze, waarop hier een oor deel wordt uitgesproken over een zoo moeilijke aangelegenheid. Aan de prijzen voor zeevisch zit name lijk heel wat vast. Op het moment zit men met de ruïne van een bedrijf. Er zijn sche pen gevorderd. Een deel dei' vloot zit aan de overzijde en het is de vraag, wat er van over is. Voorts gingen schepen door oorlogsgeweld verloren. Reeders, die vroeger over vier of vijf schepen beschikten, kunnen er nu nog slechts één of twee laten uitvaren en zijn boven dien afhankelijk van het toegewe zen kwantum olie of kolen. Afschrijven geboden! Het spreekt dus van zelf, dat een vaart heel veel goed moet maken. Wel vijftig procent van de opbrengst kan worden af geschreven. O.m. moeten verze kering en loonen van het va rend personeel daar af en ver der moet de reeder. ook wan neer er niet gevaren wordt, zijn bedrijf in stand kunnen hou den. Maar bovendien, en dat wordt vaak vergeten legt een verstandige reeder een deel der winst opzij om daarvan na den oorlog een nieuwe vloot op te kunnen bouwen. Beziet men de prijzen voor zee visch in dit licht, dan staat men er reeds geheel anders tegenover. Toegegeven zij echter, dat er zelfs zeer behoorlijke winsten tjij be sommingen zijn gemaakt. Deze te hooge winst zou men kunnen te gengaan door het stellen van maxi mumprijzen. Ongetwijfeld zullen deze over eenigen tijd ook wel wor den opgelegd. Voordat tot dien maatregel wordt overgegaan, dient men echter te overwegen welk sociaal doel daar mede wordt gediend. Want indien men den reeder een behoorlijke winst garandeert, waaruit hij een bedrijfsreserve kan vormen, zal ver sche zeevisch nog allerminst voor de kleine beurzen bereikbaar zijn. Het beste is dit te demonstree- ren aan het artikel wijting. Bracht deze vroeger zes tot ze ven gulden op per kist, de maximumprijs zou thans op minstens veertig gulden gesteld moeten worden. Hetgeen neer- i'.uiiy 'Oaak het gezellig en gebruik Teeletten, dan zullen uw vrien den en kennissen het gezellig vinden bij U „thee" te drinken. Vraagt uw winkelier. Cjz-uj- en-StruxoJL des- fy/isie acAte CheUro Rotterdam komt op 60 cent per pond in den winkel. Een goedkoop volksvoedsel wordt de visch daarmede allerminst. Daarbij komt echter nog een andere factor. De aanvoer van zeevisch is namelijk veel te ge ring om al onze Nederlandsche arbeiders geregeld ook maar een schamel beetje te kunnen doen toekomen. Èn bovendien in tijden van schaarschte gaat het vaststellen van prijzen steeds gepaard met het euvel van den sluikhandel. Een voorsteL Om het beoogde sociale doel nu toch te bereiken, ls ntt kringen van den vischhandel een voorstel van volgende strekking naar voren ge bracht. Men zon een gedeelte van den aanvoer kannen laten aan de vrije markt. Uit de tien tot twintig procent meer opbrengst zou een fonds gevormd kunnen worden, dat visch op de markt aankoopt, wel ke tegen gereduceerden prijs be schikbaar kan worden gesteld. Hoe wel het kwantnm uiteraard klein is, zou men deze visch door klein handelaren ln de groote steden en industrie-centra in daarvoor aan te wijzen gebouwen kunnen laten ver- koopen aan hen, die daarvoor in eerste instantie in aanmerking ko men, bv. houders van vetkaarten. In verband met den geringen aan voer zou dan telkens een andere stad of een ander industrie-district aangewezen moeten worden. Zooals gezegd: dit is een voorstel. Het beoogt de rijken mede*le laten betalen voor de armen. In ieder ge val zou daardoor worden bereikt, dat de visch tegen schappelijken prijs in handen komt van hen, die daaraan het eerst behoefte hebben en dat de sluikhandel geen kans krijgt. Wij kunnen aan deze opmerkin gen van den A.N.P.-vertegenwoor- diger onzerzijds toevoegen, dat in derdaad de behoefte aan goedkoo- pere zeevisch zeer groot is. Of de hierboven genoemde maatregelen tengevolge zullen hebben dat de visch inderdaad onder een grooter contingent consumenten za(1 komen, wagen wij te betwijfelen. Het komt ons voor, dat de prijzen toch nog een zeker percentage naar beneden kunnen. Het zij ons verre hier te ontken nen dat er bij de zeevisscherij, on der de omstandigheden waarbij thans gevischt moet worden, waar lijk geen enorme risico's geloopen worden. Dat heeft trouwens de praktijk ook wel bewezen. En deze extra risico's moeten, het spreekt vanzelf, ook in de loonen van de opvarenden tot uitdrukking komen. Dit geschiedt echter. Wij hoorden van opvarenden, die voor 4 dagen buitengaats visschen, een loon ont vangen van 400 en meer gulden. Een machinist verdient regelmatig 600, 700 en meer gulden per 4 da gen, de schipper uiteraard nog meer. De tegenprestatie echter voor de risico, welke de reeders en vis- schers loopen, dient wel degelijk óók afgewogen te worden naar de belangen van de massa van het volk, dat recht heeft op een deel van de extra-voeding, die de visch kan verschatten. Op het oogenblik staan beide be langengroepen in wanverhouding tot elkaar. Juist in dezen tijd moet de visch volksvoedsel zijn en daar van ls thans geen sprake. Het gaat er nu maar om wat het zwaarste weegt: de voedselvoorzie ning van gansch een volk, of de financieele belangen van reederlj. AANMELDING VAN PERSONEN AUTO'S DOOR RIJKSDUITSCHERS VERPLICHT. De hoogere S.S. und Polizieführer maakt bekend: Voor den len April 1942 moeten in de bezette Nederlandsche gebie den alle personenauto's, die een rijks-Duitsch kenteeken dragen en alle personenauto's, die weliswaar een Nederlandsch kenteeken dra gen, doch zich na den 14en Mei 1940 in het bezit van Rijksduit- schers bevinden, aangegeven wor den. De aangifte dient voor den len April 1942 te geschieden bij den voor de woonplaats (in de bezette Nederlandsche gebieden) van den tot aangifte verplichten persoon bevoegden politie-officier bij den gevolmachtigde van den rijkscommissaris. Bij de aangifte dient een gereed liggend formu lier te worden ingevuld, dat tege lijkertijd het verzoek tot uitrei king van een kenteeken voor de bezette Nederlandsche gebieden en het verzoek tot verder gebruik be vat. RECHT OP SCHADEVERGOE DING? RECHTBANK BESLIST VAN NIET. Uitspraak in de zaak Mar kenhof tegen den Staat der Nederlanden. In de Meidagen van 1940 werd de heer J. Markenhof uit Schalkwijk op last van de overheid in arrest gesteld en in verzekerde bewaring gehouden. Toen de heer M. op 16 Mei in vrijheid werd gesteld, nam hij daarmede geen genoegen. Hij eischte van het Rijk een schadever goeding van 500 gulden. In deze ci viele procedure voerden Mr. P. J. Sieburgh voor den heer M. en Jhr. Mr. J. C. Schorer voor den Staat der Nederlanden op 17 Februari voor de Utrechtsche rechtbank de pleidooien. Mr. Sieburg betoogde o.a., dat zijn cliënt de eenige Ne derlander was, die het waagt om de overheid in rechten aan te spreken voor de schade, door hem in de Mei dagen geleden. In die dagen zijn hem zijn bretels, zijn portemonnaie en zijn sleutels afgenomen en daar voor heeft de Staat der Nederlan den hem slechts f8.20 vergoed. Daarmede heeft de staat dus in principe erkend, dat eischer een vergoeding toekomt. PI. wees er voorts op, dat de overheid indertijd te kennen heeft gegeven, dat in de Meidagen tal van aanhoudingen en interneeringen ten onrechte zijn ge schied. Nu beroept de Staat zich wel op artikel 33 van de wet op den staat van oorlog en beleg, waarbij het militair gezag bevoegd wordt ver klaard aan personen, wier aanwe zigheid voorade rust en de alge- meene veiligheid gevaarlijk wordt geacht, het verblijf binnen het tot staat van beleg verklaarde gebied te ontzeggen, maar wie zegt, dat de heer M. juist valt onder artikel 33. Eischer vraagt dus een schadever goeding van 500 gulden. Jhr. Mr. Schorer stelde zich op het stand punt, dat de Staat wel de schade aan voorwerpen wil vergoeden, doch niet voor laster of bedrijfs schade. Voor deze laatste schade komt eischer niet in aanmerking, want de heer M. zou indien hij niet was geïnterneerd, geëvacueerd zijn. Voor laster kan men het Rijk niet aansprakelijk stellen. In de bewus te Meidagen heersohte er in ons land een noodtoestand. Men kan de overheid niet euvel duiden, dat de Staat toen gebruik maakte van de bevoegdheden, welke hem ten dienste stonden. De rechtbank heeft uitspraak ge daan in deze zaak. Het vonnis luid de, dat de Staat der Nederlanden veroordeeld wordt tot betaling van f 8.20. Alle andere vorderingen ver klaarde de rechtbank niet ontvan kelijk. Verder veroordeeld de recht bank den eischer in de kosten van het geding. Naar wij van Mr. Sieburgh ver nemen, zal de heer Markenhof van dit vonnis in hooger beroep gaan. (Vervolg van pag. 1.) Provinciën, gemeenten en hypo theekbanken werden in de afgeloo- pen periode vrijgelaten om voor hun schuldbrieven een 3y2 procent basis te bereiken. De waarnemend secretaris-generaal van Financiën heeft aan Binnenlnadsche Zaken hierbij als voorwaarde gesteld, dat de looptijd van deze §y2 procent leeningen van openbare lichamen minstens 20 jaren moet zijn. Wat de pandbrieven betreft be vinden wij ons reeds op een rente niveau, dat een half procent onder het niveau ligt, dat in Duitschland is toegestaan. Men wil namelijk ook in Duitschland niet een zoodanigen diepen val van den rentevoet, dat de spaarzin van de bevolking daar door zou worden tegengegaan. Bo vendien wil men geen al te groote schommelingen in den rentevoet in het algemeen. Het is immers te verwachten, dat zich bij een ster ken opbloei van het bedrijfsleven na het sluiten van den vrede een zeer groote vraag naar kapitaal in Europa zal voordoen. Wil men in dat geval, dat de rentevoet niet meer stijgt, dan dient men er ook voor te waken, dat. de rente thans niet te sterk daalt. Het voornaamste motief, waarom men den rentevoet op een 3y2 pet. basis wil handhaven, is den spaar zin van de bevolking niet tegen te gaan. Dezer dagen is ook met de rijks fondsen overleg gepleegd teneinde deze instellingen in het kader van de algemeene rentepolitiek te be trekken. Opgemerkt moet worden, dat op het gebied van de hypotheekver- leening natuurlijk ook aan par ticulieren beperkingen inzake het renteniveau zullen worden op gelegd. Er zal derhalve voor ge zorgd worden, dat verzekerings maatschappijen en andere instellin gen alsmede particulieren aan de hypotheekbanken geen ongewensch te concurrentie zullen kunnen aan doen. Hierover zijn thans bespre kingen in voorbereiding. Het ligt dus in de bedoeling de hypotheekrente eveneens te sta- biliseeren. Over de desbetreffende tarieven worden thans nog bespre kingen gevoerd. Men mag echter wel aannemen, dat deze gebaseerd zullen zijn op een tarief van 3% 4 procent. Tenslotte ligt het in dit verband ook in de bedoeling het vaststel len van een marge tusschen de hypotheekrente en de pandbrief rente aan een onderzoek te onder werpen Over het percentage hier van kon mr. Rost van Tonningen echter nog niets in het vooruitzicht stellen. Het blijkt dus, dat men zal stre ven naar een handhaving van de 3y2 procent rente en naar het ver mijden van te groote schommelin gen in het renteniveau in de toe komst. Voor de 31ste maal werd giste ren de strijd om het Nederlandsche kampioenschap groot biljart cadre 45/2 ingezet. In het clublokaal van K.R.A.S. aan de Weteringschans te Amsterdam kwamen de acht beste landgenooten aan stoot om elkan der de eer van dezen, den meest begeerden, titel te betwisten. Op den eersten dag was de strijd ten minste zeer spannend, de in dit op zicht hoog gestelde verwachtingen blijken nog overtroffen te zullen worden. Wie zal met den titel gaan strijken? Daarover is niets te zeg gen. De middagpartijen hebben vrij wel alle een zeer spannend ver loop gehad, kwalitatief vielen de prestaties eenigszins tegen. Moge lijk is dit te wijten aan het feit, dat niet allen direct hun vorm konden vinden. Slechts de Rotterdammer P. J. van der Pol en de Hagenaar 185. Ze ontdekten een vervallen huisje, gebrekkig van ruwe steen klompen gebouwd, met één gat als deur en raam tegelijk en een wan kele schoorsteen bovenop. In de wo ning, die uit één vertrek bestond, vonden ze een ruw bewerkte tafel, een soort bank, een vermolmde' kist en iets, dat op een schop leek. In een hoek stond een groote boog met pijlen. C. van Vliet kwamen tot betere re sultaten. De partijen De LeeuwGehrels en C. van VlietKobus vormden den inzet. Tot groote verrassing kon de favoriet De Leeuw het niet bolwerken tegen den Maasstede ling. Van veel beter gehalte was de partij tusschen Van Vliet en P. A. Kobus (Haarlem). Overtuigend was de meerderheid van den Hagenaar, die toonde vooral in het laveeren een groot biljarter te zijn. Ver boven alles stond het werk van v. d. Pol, dien men op grond van zijn prestaties in de partij te gen den kersverschen, doch strijd- lustigen eersteklasser Vreeswijk uit Utrecht, niet zonder reden als den a.s. kampioen zou kunnen doodver ven. In welken vorm zou Sweering steken? Deze vraag overheerschte en deed de belangstelling voor zijn partij tegen den Brabander A. W. C. Jacobs nog toenemen. Men ver wachtte veel van den Amsterdam mer, zoodat de teleurstelling al heel groot was, toen bleek, dat hij er alles behalve in was. Jacobs bracht er nog minder van terecht, waardoor het tenslotte op een vrij gemakkelijke zege voor den verde diger van den titel uitliep. ROME, 19 Maart. Het 565e weermachtsbericht luidt: Aan het front van Cyrenaica niets van be lang. De luohtmacht was wederom boven Malta in actie. Drie vlieg tuigen werden op den beganen grond vernield. Duitsche jagers schoten in luchtgevechten 8 vijan delijke vliegtuigen neer. Ontploffing in haven van Oslo. In de haven van Oslo heeft zich op een kleine motorboot een ontplof fing voorgedaan, waarbij vier per sonen werden gedood. Twee perso nen, die op den wal stonden, wer den gewond. Australische vliegers in Amerikaan sche eenheden. Australische vlie gers worden thans, naar uit Can berra gemeld wordt, bij Amerikaan sche eenheden ingedeeld. Het aan tal der onder het tot dusver voor het Britsche rijk geldende oplei dingsplan van Australië naar Ca nada gezonden vliegers wordt ver minderd. Engelsche generaal confereert met Smuts. De opperbevelhebber der Australische strijdkrachten in het Midden-Oosten, luitenant-gene raal Blamey, heeft, naar de Brit sche berichtendienst uit Kaapstad meldt, een bezoek gebracht aan de Unie van Zuid-Afrika. Bij deze ge legenheid heeft hij ook besprekin gen gevoerd met minister-president Smuts. Helpen veilig en vlug. Doos Wen 50ct FEUILLETON. (Een geval uit de praktijk van Inspecteur Sanders, lid der Centrale Recherche) door UDO VAN EWOUD. 11 „Ik hoor het al, juffrouw Keizer, ik heb u miskend. Zeven jaar lang kind in huis bij baron Van Kist tot Negenbergen dan moet u zich in dit bescheiden milieu wel volkomen op uw plaats voelen. W(j mogen du3 aannemen, dat de deur Zaterdag goed gesloten is?" „Zoo vast als een huis," antwoord de juffrouw Keizer resoluut. „Ik heb .xjoeven immers al verteld, dat het slot zoo moeilijk ging en dat Lampe mij moest helpen om den sleutel te kunnen omdraaien..." „Goed, ik neem dat graag aan, maar hoe ver', aait u dan, dat deze man zoo gemab.-.dijk is binnen geko men?" Hoevefl sleutels zijn er van het huis?" de huishoudster wierp een schu wen blik in de richting van liet l(jk op den divan. Zij kwam nu geheel door de half geopende deuren naar binnen. „Twee! Meneer Van Opweeghen heeft er een en ik". „Acht u het dus niet mogelijk, dat een derde zich in het bezit van een sleutel heeft weten te stellen?" Juffrouw Keizer scheen deze vraag zeer zonderling te vinden. Zjj trok althans haar wenkbrauwen op en zei snibbig: „Ik zou niet weten, hoe dat mogelijk n oest zijn! Meneer Van Opweeghen heeft zijn sleutel altijd aan z'n sleutelring en ik draag de mijne ln m'n taschje. U denkt toch zeker niet, dat iemand bij m'n zus ter herti er uit heeft gehaald? Daar zijn geen dieven..." Sanders slaakte onwillekeurig een zucht. „Er is geen moeilijker taak dan primitieve m nschen een ver hoor af te nemen," had hij bij een vorige gelegenheid eens tegenover Wils opgemerkt. „Zij staan onmid dellijk wantrouwend tegenover alles eu iedereen, voelen zich direct ver ongelijkt cn zien in de eenvoudigste vraag een persoonlijke beleediging." Aan d e woc den moest Wils op dit oogenblik denken, want juffrouw Keizer was ongetwijfeld een van die primitieve menschjes. Zjj was niet intelligent genoeg om in te zien, dat haar verweer geen hout sneed en dat er dus niet de minste reden was om een dergelijken toon aan te slaan; zij begreep de strekkinug van de vraag niet en voelde de beleedi ging, die er niet was. Sanders had echter geleerd n.et dergelijke las tige menschen geduld te hebben. Hij behandelde hen als kinderen, maar het beleedigende daarvan ontging dan den betrokkenen. 't Is geen oogenblik bij me opge komen zelfs maar te veronderstel len, dat iemand ten huize van uw zuster den sleutel uit uw taschje zou hebben ontvreemd, juffrouw Keizer. Evenmin twijfel Ik aan uw zin voor orde en netheid. U zult den sleutel zeker nergens hebben laten slingeren, maar waar u natuurlijk, even goed als ik, begrijpt, dat we hier met een sluwen misdadiger te doen hebben, dienen we rekening te houden met alle eventualiteiten. Zoo zou het toch heel goed kunnen zijn, nietwaar, dat meneer van Opwee ghen zijn sleutels, bijvoorbeeld bui tenshuis, eenigen tijd onbeheerd heeft laten liggc i, zoodat een ander gelegenheid heeft gehad den sleutel ei af te halen. De vraag, waar wij ons op het oogenblik mee bezig moeten houden, ls deze: Hoe ls het mogelijk geweest, dat een vreemde het huis binnendrong zonder eenig spoor van braak achter te laten?" „Ja, ik ben niet bij de politie," antwoordde juffrouw Keizer, daar mee op ondubbelzinnige wijze te kennen gevend, dat het vruchteloos was van haar ook maar eenig aan deel in het opsporingswerk te ver wachten. Doch Sanders gaf der. moed nog niet op. „Heeft meneer Van Opweeghen met iemand gesproken over zijn reis naar Frankrijk?" „Dat kan ik niet zeggen. Meneer heeft verschillende kennissen, waar hij geregeld mee omgaat. Ik denk, dat hij aan enkelen daarvan wel zal hebben verteld, dat hij op reis ging. Waarom zou hij daar een geheim van maken? De heele wereld weet immers, dat mneer veel reist!" „En u? Hebt u er met niemand over gesproken' De melkboer, de bakl er, Je kruidenier... Dót vond juXfroi w Keizer nu toch wel wat heel 'er gaan. Een oogen blik klemde ze haar dunne lippen stijf opeen en toen ze zich eindelijk verwaardigde te antwoorden, lag er ln haar toon slechts ijzig sarcasme: „De eenige, die ik er van in ken nis heb gesteld, dat bet huis tijdelijk gesloten was, is de politie. Dat heb ik tot dusver altijd gedaan als voorzorgsmaatregel. Het schijnt echter, dat ik dergelijke maatrege len voortaan gerust achterwege kan laten!" Sanders had te veel gevoel voor humor om da', opmerking niet op haar juiste waarde te schatten. Hij glimlachte even, toen hij antwoord de: „U hebt gelijk, juffrouw Keizer; ik moet toegeven, dat de politie dit maal niet bijzonder waakzaam is geweest. Maar er is één excuus: u kunt bezwaarlijk van ons verlangen dat wij een politie-agent plaatsen voor elk huis, waarvan de bewoner ons meedeelt, dat hij tijdelijk afwe zig is. Van dergelijke mededeelingen wordt steeds kennis gegeven aan de agenten, wanneer z(j op surveillance gaan en het gevolg daarvan is dan, dat aan die leegstaande woningen wat meer aandacht wordt geschon ken. Mr kunren we ook niet doen IntUöSchen ben ik bljj, dat u mij er van op c.e hoo >e stelt; ik kan nu tenminste nagaan, wie Zaterdag- en Zond avond in deze omgeving ge surveilleerd heeft. Misschien is den betrokken agent daar'ojj wel iets verdachts opgevallen." (Wordt vervolgd.) Tot nu toe Kon de verpakking van Kruschen hier te lande nog regel matig ali voorheen voortgang vinden. De voorraad Kruschen b nog voor geruimen tijd voldoende, doch glas schaarschte bemoeilijkt thans de lavering. Daarom kan voortaan Uw apotheker of drogist slechts Kruschen afleveren, indien U hem een onbeschadigde ledige Kruschen-flacon met deksel inlevert van gelijke grootte. Hij vergoedt U daarvoor 5, 3 of 2 ets., naar grootte. Kruschen wordt uitsluitend verkocht in de bekende gele verpakking. ROME, 19 Maart. (AJM.P.). Dr. Diem, zaakgelastigde voor de bui- tenlandsche sportbetrekkingen voor Duitschland en dr. Jensch, tech nisch bestuurder, hebben een on derhoud gehad met den voorzitter van het Italiaansch Olympisch Co mité. Naast de sportbetrekkingen tusschen beide naties werd ook de sportorganisatie in Europa bespro ken, waarbij de basis werd gelegd voor de stichting van een Euro- peesch Olympisch Comité. ZATERDAG 21 MAART 1912. Hilversum I. 415.5 m. 7.15 Gramofoonmuziek. 7.45 Ochtendgymna- stiek. 7.55 Gramofoonmuziek. 8.00 Brandende kwesties, causerie (opn.i. 8.15 Gramofoonmu ziek. 8.20 Ochtendgymnastiek. 8.30 B.N.O.: Nieuwsberichten. 8.45 Gramofoonmuziek. 9.15 Voor de huisvrouw. 9.20 Gramofoonmuziek. 10.00 Ernstige muziek, (opn.). 11.00 Voor de vrouw. 11.20 Pianovoordracht en gramofoon muziek. 11.50 Gramofoonmuziek. 12.00 Gerard Lebon en zijn orkest. 12.40 Almanak. 12.45 B.N.O.: Nieuws- en economische berichten. 13.00 Honing, zegen op aarde, causerie. 13.15 Theo Uden Masman en zyn dansorkest en gramofoonmuziek. 14.00 Waarom leeren w(J eigenlijk. 14.20 Na gedanen arbeid.... muziek en vroolUkheid. 15.45 Gramofoonmuziek. 16.00 Bijbellezing. 16.20 Zang met clavecimbelbege- lelding en gramofoonmlziek. 16.45 Het kleine vrouwenkoor „Vox Jubilans" met orgel. 17.15 B.N.O.: Nieuws-, economische en beursberich ten. 17.30 Gramofoonmuziek. 17.35 Duitsche taalcursus. 18.00 Roemeensch Orkest Gregor Serban. 18.15 Het kwartier van den arbeid. 18.30 Roemeensch Orkest Gregor Serban. 18.50 B.N.O.: Nieuwsberichten. 19.00 B.N.O.: De wereldmeening uit den aether geplukt. 19.10 Bonte avond van de Duitsche weermacht, ten bate van W.H.W. en W.H.N. (Vanaf 20.15 Alleen voor de Radiocentrales die beschikken over een lijnverbinding met de studio. 20.15 Kamerorkest „Ars Nova et Antiqua", solisten en gramofoonmuziek. 21.45 B.N.O.: Nieuws berichten. 22.00 Harmonie-Zusters, de Drie Adlers en het Amusementsorkest (opn.). 23.00 —24.00 Gramofoonmuziek. Hilversum II. 301.5 m. 7.158.00 Zie Hilversum I. 8.00 Gramofoon muziek. 8.15—8.45 Zie Hilversum I. 8 45 Gra mofoonmuziek. 10.00 Morgenwijding. 10.15 Gramofoonmuziek. 10.30 Lichte muziek (opn.) 12.00 Zans met planobegeleiding en piano- voordracht (opn.). 12.45 B.N.O.: Nieuwe- en economische berichten. 13.00 Orkest Malando en solist (opn.). 13.40 Voor de Jeugd. 14.00 StedelUk Orkest van Maastricht. 14.45 Voor de jeugd. 15.00 Stedelijk Orkest van Maas tricht en solist. 15.40 Gramofoonmuziek. 15.45 Hier W.A. 16.00 Gerard van Krevelen en zijn orkest, solist en gramofoonmuziek. 17.00 Voor de de binnenschippers. 17.15 B.N.O.: Nieuws-, economische en beursberichten. 17.30 Orgel spel. 18.00 Programmaoverzicht. 18.15 Gramo foonmuziek. 18.30 Cyclus: „In een nieuw licht bezien". 18.45 Gramofoonmuziek. 19.00 Als ik 't voor t zeggen had. 19.15 Gramofoonmu ziek. 19.30 B.N.O.: Nieuwsberichten. 19-40 Spiegel van den c ig. 19.50 B.N.O.: Praatje in Groningsch dialect. 20.00 Gramofoonmu ziek. (Vanaf 20.15 Alleen voor de Radiocen- trales die over een lijnverbinding met de studio beschikken). 20.15 Gramofoonmuziek. 20.45 Omroep-Harmonie-Orkest 2130 Imml- granten uit het Zuiden. 21.45 B.N.O.: Nieuws berichten. 22.00 B.N.o.: Toelichting op het weermachtsbericht. 22.10-22.lt AvondwiJdlnf. Hoofdredacteur: A. R. Jonker ^chagen. Buitenland, Alg Repoitage en Strecknieuws: I' red. Groot, Schagen. - Bin- nenlana en Stadsnieuws Den Helder: A. C. van harapen Den Helder.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1942 | | pagina 2