Waarom is de zeevisch te duur 1
BEKENDMAKING
Een aanhouding in de
Meidagen
Een p an voor billijker distributie
TEE LETTEN
De stabilisatie van
het renteniveau
Biljarten om het Nederl.
kampioenschap
Italiaansch weermachtsbericht
De wereld in weinig
woorden
Kou- Griep - Pijn
O O V TïUjn/ïaxdtfeö
Mysteries
rondom „Vredelust"
BEWAAR UW LEDIGE
KRUSCHEN-FLACONSI
Stichting van een Enropeesch
Olympisch Comité?
RADIOPROGRAMMA
De prijzen van versche zeevisch
zijn hoog. Minder gegoeden kunnen
deze haast niet betalen. Dit geeft
aanleiding tot klachten. De reeders
zouden fantastische winsten ma
ken. Er werd gepleit voor maxi
mumprijzen. Ook vakbladen schon
ken aandacht aan dit probleem.
Maar aanleiding hiervan heeft het
A.N.P.-personen uit de kringen van
reeders en vischbandei eens naar
hun meening gevraagd.
Hoewel overtuigd van de goede
bedoelingen van hen, die voor maxi
mumprijzen pleitten, waren deze
kringen wel eenigszins ontstemd
over de wijze, waarop hier een oor
deel wordt uitgesproken over een
zoo moeilijke aangelegenheid. Aan
de prijzen voor zeevisch zit name
lijk heel wat vast.
Op het moment zit men met de
ruïne van een bedrijf. Er zijn sche
pen gevorderd. Een deel dei' vloot
zit aan de overzijde en het is de
vraag, wat er van over is. Voorts
gingen schepen door oorlogsgeweld
verloren. Reeders, die vroeger over
vier of vijf schepen beschikten,
kunnen er nu nog slechts één of
twee laten uitvaren en zijn boven
dien afhankelijk van het toegewe
zen kwantum olie of kolen.
Afschrijven geboden!
Het spreekt dus van zelf, dat
een vaart heel veel goed moet
maken. Wel vijftig procent van
de opbrengst kan worden af
geschreven. O.m. moeten verze
kering en loonen van het va
rend personeel daar af en ver
der moet de reeder. ook wan
neer er niet gevaren wordt, zijn
bedrijf in stand kunnen hou
den. Maar bovendien, en dat
wordt vaak vergeten legt een
verstandige reeder een deel der
winst opzij om daarvan na den
oorlog een nieuwe vloot op te
kunnen bouwen.
Beziet men de prijzen voor zee
visch in dit licht, dan staat men
er reeds geheel anders tegenover.
Toegegeven zij echter, dat er zelfs
zeer behoorlijke winsten tjij be
sommingen zijn gemaakt. Deze te
hooge winst zou men kunnen te
gengaan door het stellen van maxi
mumprijzen. Ongetwijfeld zullen
deze over eenigen tijd ook wel wor
den opgelegd.
Voordat tot dien maatregel wordt
overgegaan, dient men echter te
overwegen welk sociaal doel daar
mede wordt gediend. Want indien
men den reeder een behoorlijke
winst garandeert, waaruit hij een
bedrijfsreserve kan vormen, zal ver
sche zeevisch nog allerminst voor
de kleine beurzen bereikbaar zijn.
Het beste is dit te demonstree-
ren aan het artikel wijting.
Bracht deze vroeger zes tot ze
ven gulden op per kist, de
maximumprijs zou thans op
minstens veertig gulden gesteld
moeten worden. Hetgeen neer-
i'.uiiy
'Oaak het gezellig en gebruik
Teeletten, dan zullen uw vrien
den en kennissen het gezellig
vinden bij U „thee" te drinken.
Vraagt uw winkelier.
Cjz-uj- en-StruxoJL des-
fy/isie acAte
CheUro Rotterdam
komt op 60 cent per pond in
den winkel. Een goedkoop
volksvoedsel wordt de visch
daarmede allerminst.
Daarbij komt echter nog een
andere factor. De aanvoer van
zeevisch is namelijk veel te ge
ring om al onze Nederlandsche
arbeiders geregeld ook maar
een schamel beetje te kunnen
doen toekomen. Èn bovendien
in tijden van schaarschte gaat
het vaststellen van prijzen
steeds gepaard met het euvel
van den sluikhandel.
Een voorsteL
Om het beoogde sociale doel nu
toch te bereiken, ls ntt kringen van
den vischhandel een voorstel van
volgende strekking naar voren ge
bracht. Men zon een gedeelte van
den aanvoer kannen laten aan de
vrije markt. Uit de tien tot twintig
procent meer opbrengst zou een
fonds gevormd kunnen worden, dat
visch op de markt aankoopt, wel
ke tegen gereduceerden prijs be
schikbaar kan worden gesteld. Hoe
wel het kwantnm uiteraard klein
is, zou men deze visch door klein
handelaren ln de groote steden en
industrie-centra in daarvoor aan te
wijzen gebouwen kunnen laten ver-
koopen aan hen, die daarvoor in
eerste instantie in aanmerking ko
men, bv. houders van vetkaarten.
In verband met den geringen aan
voer zou dan telkens een andere
stad of een ander industrie-district
aangewezen moeten worden.
Zooals gezegd: dit is een voorstel.
Het beoogt de rijken mede*le laten
betalen voor de armen. In ieder ge
val zou daardoor worden bereikt,
dat de visch tegen schappelijken
prijs in handen komt van hen, die
daaraan het eerst behoefte hebben
en dat de sluikhandel geen kans
krijgt.
Wij kunnen aan deze opmerkin
gen van den A.N.P.-vertegenwoor-
diger onzerzijds toevoegen, dat in
derdaad de behoefte aan goedkoo-
pere zeevisch zeer groot is. Of de
hierboven genoemde maatregelen
tengevolge zullen hebben dat de
visch inderdaad onder een grooter
contingent consumenten za(1 komen,
wagen wij te betwijfelen. Het komt
ons voor, dat de prijzen toch nog
een zeker percentage naar beneden
kunnen.
Het zij ons verre hier te ontken
nen dat er bij de zeevisscherij, on
der de omstandigheden waarbij
thans gevischt moet worden, waar
lijk geen enorme risico's geloopen
worden. Dat heeft trouwens de
praktijk ook wel bewezen. En deze
extra risico's moeten, het spreekt
vanzelf, ook in de loonen van de
opvarenden tot uitdrukking komen.
Dit geschiedt echter. Wij hoorden
van opvarenden, die voor 4 dagen
buitengaats visschen, een loon ont
vangen van 400 en meer gulden.
Een machinist verdient regelmatig
600, 700 en meer gulden per 4 da
gen, de schipper uiteraard nog
meer.
De tegenprestatie echter voor de
risico, welke de reeders en vis-
schers loopen, dient wel degelijk
óók afgewogen te worden naar de
belangen van de massa van het
volk, dat recht heeft op een deel
van de extra-voeding, die de visch
kan verschatten.
Op het oogenblik staan beide be
langengroepen in wanverhouding
tot elkaar. Juist in dezen tijd moet
de visch volksvoedsel zijn en daar
van ls thans geen sprake.
Het gaat er nu maar om wat het
zwaarste weegt: de voedselvoorzie
ning van gansch een volk, of de
financieele belangen van reederlj.
AANMELDING VAN PERSONEN
AUTO'S DOOR RIJKSDUITSCHERS
VERPLICHT.
De hoogere S.S. und Polizieführer
maakt bekend:
Voor den len April 1942 moeten
in de bezette Nederlandsche gebie
den alle personenauto's, die een
rijks-Duitsch kenteeken dragen en
alle personenauto's, die weliswaar
een Nederlandsch kenteeken dra
gen, doch zich na den 14en Mei
1940 in het bezit van Rijksduit-
schers bevinden, aangegeven wor
den. De aangifte dient voor den
len April 1942 te geschieden bij
den voor de woonplaats (in de
bezette Nederlandsche gebieden)
van den tot aangifte verplichten
persoon bevoegden politie-officier
bij den gevolmachtigde van den
rijkscommissaris. Bij de aangifte
dient een gereed liggend formu
lier te worden ingevuld, dat tege
lijkertijd het verzoek tot uitrei
king van een kenteeken voor de
bezette Nederlandsche gebieden en
het verzoek tot verder gebruik be
vat.
RECHT OP SCHADEVERGOE
DING?
RECHTBANK BESLIST VAN
NIET.
Uitspraak in de zaak Mar
kenhof tegen den Staat der
Nederlanden.
In de Meidagen van 1940 werd de
heer J. Markenhof uit Schalkwijk
op last van de overheid in arrest
gesteld en in verzekerde bewaring
gehouden. Toen de heer M. op 16
Mei in vrijheid werd gesteld, nam
hij daarmede geen genoegen. Hij
eischte van het Rijk een schadever
goeding van 500 gulden. In deze ci
viele procedure voerden Mr. P. J.
Sieburgh voor den heer M. en Jhr.
Mr. J. C. Schorer voor den Staat
der Nederlanden op 17 Februari
voor de Utrechtsche rechtbank de
pleidooien. Mr. Sieburg betoogde
o.a., dat zijn cliënt de eenige Ne
derlander was, die het waagt om de
overheid in rechten aan te spreken
voor de schade, door hem in de Mei
dagen geleden. In die dagen zijn
hem zijn bretels, zijn portemonnaie
en zijn sleutels afgenomen en daar
voor heeft de Staat der Nederlan
den hem slechts f8.20 vergoed.
Daarmede heeft de staat dus in
principe erkend, dat eischer een
vergoeding toekomt. PI. wees er
voorts op, dat de overheid indertijd
te kennen heeft gegeven, dat in de
Meidagen tal van aanhoudingen en
interneeringen ten onrechte zijn ge
schied.
Nu beroept de Staat zich wel op
artikel 33 van de wet op den staat
van oorlog en beleg, waarbij het
militair gezag bevoegd wordt ver
klaard aan personen, wier aanwe
zigheid voorade rust en de alge-
meene veiligheid gevaarlijk wordt
geacht, het verblijf binnen het tot
staat van beleg verklaarde gebied
te ontzeggen, maar wie zegt, dat de
heer M. juist valt onder artikel 33.
Eischer vraagt dus een schadever
goeding van 500 gulden. Jhr. Mr.
Schorer stelde zich op het stand
punt, dat de Staat wel de schade
aan voorwerpen wil vergoeden,
doch niet voor laster of bedrijfs
schade. Voor deze laatste schade
komt eischer niet in aanmerking,
want de heer M. zou indien hij niet
was geïnterneerd, geëvacueerd zijn.
Voor laster kan men het Rijk niet
aansprakelijk stellen. In de bewus
te Meidagen heersohte er in ons
land een noodtoestand. Men kan de
overheid niet euvel duiden, dat de
Staat toen gebruik maakte van de
bevoegdheden, welke hem ten
dienste stonden.
De rechtbank heeft uitspraak ge
daan in deze zaak. Het vonnis luid
de, dat de Staat der Nederlanden
veroordeeld wordt tot betaling van
f 8.20. Alle andere vorderingen ver
klaarde de rechtbank niet ontvan
kelijk. Verder veroordeeld de recht
bank den eischer in de kosten van
het geding.
Naar wij van Mr. Sieburgh ver
nemen, zal de heer Markenhof van
dit vonnis in hooger beroep gaan.
(Vervolg van pag. 1.)
Provinciën, gemeenten en hypo
theekbanken werden in de afgeloo-
pen periode vrijgelaten om voor
hun schuldbrieven een 3y2 procent
basis te bereiken. De waarnemend
secretaris-generaal van Financiën
heeft aan Binnenlnadsche Zaken
hierbij als voorwaarde gesteld, dat
de looptijd van deze §y2 procent
leeningen van openbare lichamen
minstens 20 jaren moet zijn.
Wat de pandbrieven betreft be
vinden wij ons reeds op een rente
niveau, dat een half procent onder
het niveau ligt, dat in Duitschland
is toegestaan. Men wil namelijk ook
in Duitschland niet een zoodanigen
diepen val van den rentevoet, dat
de spaarzin van de bevolking daar
door zou worden tegengegaan. Bo
vendien wil men geen al te groote
schommelingen in den rentevoet in
het algemeen. Het is immers te
verwachten, dat zich bij een ster
ken opbloei van het bedrijfsleven
na het sluiten van den vrede een
zeer groote vraag naar kapitaal in
Europa zal voordoen. Wil men in
dat geval, dat de rentevoet niet
meer stijgt, dan dient men er ook
voor te waken, dat. de rente thans
niet te sterk daalt.
Het voornaamste motief, waarom
men den rentevoet op een 3y2 pet.
basis wil handhaven, is den spaar
zin van de bevolking niet tegen te
gaan.
Dezer dagen is ook met de rijks
fondsen overleg gepleegd teneinde
deze instellingen in het kader van
de algemeene rentepolitiek te be
trekken.
Opgemerkt moet worden, dat op
het gebied van de hypotheekver-
leening natuurlijk ook aan par
ticulieren beperkingen inzake
het renteniveau zullen worden op
gelegd. Er zal derhalve voor ge
zorgd worden, dat verzekerings
maatschappijen en andere instellin
gen alsmede particulieren aan de
hypotheekbanken geen ongewensch
te concurrentie zullen kunnen aan
doen. Hierover zijn thans bespre
kingen in voorbereiding.
Het ligt dus in de bedoeling de
hypotheekrente eveneens te sta-
biliseeren. Over de desbetreffende
tarieven worden thans nog bespre
kingen gevoerd. Men mag echter
wel aannemen, dat deze gebaseerd
zullen zijn op een tarief van 3%
4 procent.
Tenslotte ligt het in dit verband
ook in de bedoeling het vaststel
len van een marge tusschen de
hypotheekrente en de pandbrief
rente aan een onderzoek te onder
werpen Over het percentage hier
van kon mr. Rost van Tonningen
echter nog niets in het vooruitzicht
stellen.
Het blijkt dus, dat men zal stre
ven naar een handhaving van de
3y2 procent rente en naar het ver
mijden van te groote schommelin
gen in het renteniveau in de toe
komst.
Voor de 31ste maal werd giste
ren de strijd om het Nederlandsche
kampioenschap groot biljart cadre
45/2 ingezet. In het clublokaal van
K.R.A.S. aan de Weteringschans te
Amsterdam kwamen de acht beste
landgenooten aan stoot om elkan
der de eer van dezen, den meest
begeerden, titel te betwisten. Op
den eersten dag was de strijd ten
minste zeer spannend, de in dit op
zicht hoog gestelde verwachtingen
blijken nog overtroffen te zullen
worden. Wie zal met den titel gaan
strijken? Daarover is niets te zeg
gen.
De middagpartijen hebben vrij
wel alle een zeer spannend ver
loop gehad, kwalitatief vielen de
prestaties eenigszins tegen. Moge
lijk is dit te wijten aan het feit, dat
niet allen direct hun vorm konden
vinden. Slechts de Rotterdammer
P. J. van der Pol en de Hagenaar
185. Ze ontdekten een vervallen
huisje, gebrekkig van ruwe steen
klompen gebouwd, met één gat als
deur en raam tegelijk en een wan
kele schoorsteen bovenop. In de wo
ning, die uit één vertrek bestond,
vonden ze een ruw bewerkte tafel,
een soort bank, een vermolmde'
kist en iets, dat op een schop leek.
In een hoek stond een groote boog
met pijlen.
C. van Vliet kwamen tot betere re
sultaten.
De partijen De LeeuwGehrels
en C. van VlietKobus vormden
den inzet. Tot groote verrassing
kon de favoriet De Leeuw het niet
bolwerken tegen den Maasstede
ling.
Van veel beter gehalte was de
partij tusschen Van Vliet en P. A.
Kobus (Haarlem). Overtuigend was
de meerderheid van den Hagenaar,
die toonde vooral in het laveeren
een groot biljarter te zijn.
Ver boven alles stond het werk
van v. d. Pol, dien men op grond
van zijn prestaties in de partij te
gen den kersverschen, doch strijd-
lustigen eersteklasser Vreeswijk uit
Utrecht, niet zonder reden als den
a.s. kampioen zou kunnen doodver
ven.
In welken vorm zou Sweering
steken? Deze vraag overheerschte
en deed de belangstelling voor zijn
partij tegen den Brabander A. W. C.
Jacobs nog toenemen. Men ver
wachtte veel van den Amsterdam
mer, zoodat de teleurstelling al
heel groot was, toen bleek, dat hij
er alles behalve in was. Jacobs
bracht er nog minder van terecht,
waardoor het tenslotte op een vrij
gemakkelijke zege voor den verde
diger van den titel uitliep.
ROME, 19 Maart. Het 565e
weermachtsbericht luidt: Aan het
front van Cyrenaica niets van be
lang. De luohtmacht was wederom
boven Malta in actie. Drie vlieg
tuigen werden op den beganen
grond vernield. Duitsche jagers
schoten in luchtgevechten 8 vijan
delijke vliegtuigen neer.
Ontploffing in haven van Oslo.
In de haven van Oslo heeft zich op
een kleine motorboot een ontplof
fing voorgedaan, waarbij vier per
sonen werden gedood. Twee perso
nen, die op den wal stonden, wer
den gewond.
Australische vliegers in Amerikaan
sche eenheden. Australische vlie
gers worden thans, naar uit Can
berra gemeld wordt, bij Amerikaan
sche eenheden ingedeeld. Het aan
tal der onder het tot dusver voor
het Britsche rijk geldende oplei
dingsplan van Australië naar Ca
nada gezonden vliegers wordt ver
minderd.
Engelsche generaal confereert met
Smuts. De opperbevelhebber
der Australische strijdkrachten in
het Midden-Oosten, luitenant-gene
raal Blamey, heeft, naar de Brit
sche berichtendienst uit Kaapstad
meldt, een bezoek gebracht aan de
Unie van Zuid-Afrika. Bij deze ge
legenheid heeft hij ook besprekin
gen gevoerd met minister-president
Smuts.
Helpen veilig en vlug. Doos Wen 50ct
FEUILLETON.
(Een geval uit de praktijk van
Inspecteur Sanders, lid der
Centrale Recherche)
door UDO VAN EWOUD.
11
„Ik hoor het al, juffrouw Keizer,
ik heb u miskend. Zeven jaar lang
kind in huis bij baron Van Kist tot
Negenbergen dan moet u zich in
dit bescheiden milieu wel volkomen
op uw plaats voelen. W(j mogen du3
aannemen, dat de deur Zaterdag
goed gesloten is?"
„Zoo vast als een huis," antwoord
de juffrouw Keizer resoluut. „Ik heb
.xjoeven immers al verteld, dat het
slot zoo moeilijk ging en dat Lampe
mij moest helpen om den sleutel te
kunnen omdraaien..."
„Goed, ik neem dat graag aan,
maar hoe ver', aait u dan, dat deze
man zoo gemab.-.dijk is binnen geko
men?" Hoevefl sleutels zijn er van
het huis?"
de huishoudster wierp een schu
wen blik in de richting van liet l(jk
op den divan. Zij kwam nu geheel
door de half geopende deuren naar
binnen.
„Twee! Meneer Van Opweeghen
heeft er een en ik".
„Acht u het dus niet mogelijk, dat
een derde zich in het bezit van een
sleutel heeft weten te stellen?"
Juffrouw Keizer scheen deze vraag
zeer zonderling te vinden. Zjj trok
althans haar wenkbrauwen op en
zei snibbig: „Ik zou niet weten, hoe
dat mogelijk n oest zijn! Meneer Van
Opweeghen heeft zijn sleutel altijd
aan z'n sleutelring en ik draag de
mijne ln m'n taschje. U denkt toch
zeker niet, dat iemand bij m'n zus
ter herti er uit heeft gehaald? Daar
zijn geen dieven..."
Sanders slaakte onwillekeurig een
zucht. „Er is geen moeilijker taak
dan primitieve m nschen een ver
hoor af te nemen," had hij bij een
vorige gelegenheid eens tegenover
Wils opgemerkt. „Zij staan onmid
dellijk wantrouwend tegenover alles
eu iedereen, voelen zich direct ver
ongelijkt cn zien in de eenvoudigste
vraag een persoonlijke beleediging."
Aan d e woc den moest Wils op
dit oogenblik denken, want juffrouw
Keizer was ongetwijfeld een van die
primitieve menschjes. Zjj was niet
intelligent genoeg om in te zien,
dat haar verweer geen hout sneed
en dat er dus niet de minste reden
was om een dergelijken toon aan te
slaan; zij begreep de strekkinug van
de vraag niet en voelde de beleedi
ging, die er niet was. Sanders had
echter geleerd n.et dergelijke las
tige menschen geduld te hebben. Hij
behandelde hen als kinderen, maar
het beleedigende daarvan ontging
dan den betrokkenen.
't Is geen oogenblik bij me opge
komen zelfs maar te veronderstel
len, dat iemand ten huize van uw
zuster den sleutel uit uw taschje
zou hebben ontvreemd, juffrouw
Keizer. Evenmin twijfel Ik aan uw
zin voor orde en netheid. U zult den
sleutel zeker nergens hebben laten
slingeren, maar waar u natuurlijk,
even goed als ik, begrijpt, dat we
hier met een sluwen misdadiger te
doen hebben, dienen we rekening te
houden met alle eventualiteiten. Zoo
zou het toch heel goed kunnen zijn,
nietwaar, dat meneer van Opwee
ghen zijn sleutels, bijvoorbeeld bui
tenshuis, eenigen tijd onbeheerd
heeft laten liggc i, zoodat een ander
gelegenheid heeft gehad den sleutel
ei af te halen. De vraag, waar wij
ons op het oogenblik mee bezig
moeten houden, ls deze: Hoe ls het
mogelijk geweest, dat een vreemde
het huis binnendrong zonder eenig
spoor van braak achter te laten?"
„Ja, ik ben niet bij de politie,"
antwoordde juffrouw Keizer, daar
mee op ondubbelzinnige wijze te
kennen gevend, dat het vruchteloos
was van haar ook maar eenig aan
deel in het opsporingswerk te ver
wachten. Doch Sanders gaf der.
moed nog niet op.
„Heeft meneer Van Opweeghen
met iemand gesproken over zijn reis
naar Frankrijk?"
„Dat kan ik niet zeggen. Meneer
heeft verschillende kennissen, waar
hij geregeld mee omgaat. Ik denk,
dat hij aan enkelen daarvan wel zal
hebben verteld, dat hij op reis ging.
Waarom zou hij daar een geheim
van maken? De heele wereld weet
immers, dat mneer veel reist!"
„En u? Hebt u er met niemand
over gesproken' De melkboer, de
bakl er, Je kruidenier...
Dót vond juXfroi w Keizer nu toch
wel wat heel 'er gaan. Een oogen
blik klemde ze haar dunne lippen
stijf opeen en toen ze zich eindelijk
verwaardigde te antwoorden, lag er
ln haar toon slechts ijzig sarcasme:
„De eenige, die ik er van in ken
nis heb gesteld, dat bet huis tijdelijk
gesloten was, is de politie. Dat heb
ik tot dusver altijd gedaan als
voorzorgsmaatregel. Het schijnt
echter, dat ik dergelijke maatrege
len voortaan gerust achterwege kan
laten!"
Sanders had te veel gevoel voor
humor om da', opmerking niet op
haar juiste waarde te schatten. Hij
glimlachte even, toen hij antwoord
de: „U hebt gelijk, juffrouw Keizer;
ik moet toegeven, dat de politie dit
maal niet bijzonder waakzaam is
geweest. Maar er is één excuus: u
kunt bezwaarlijk van ons verlangen
dat wij een politie-agent plaatsen
voor elk huis, waarvan de bewoner
ons meedeelt, dat hij tijdelijk afwe
zig is. Van dergelijke mededeelingen
wordt steeds kennis gegeven aan de
agenten, wanneer z(j op surveillance
gaan en het gevolg daarvan is dan,
dat aan die leegstaande woningen
wat meer aandacht wordt geschon
ken. Mr kunren we ook niet doen
IntUöSchen ben ik bljj, dat u mij er
van op c.e hoo >e stelt; ik kan nu
tenminste nagaan, wie Zaterdag- en
Zond avond in deze omgeving ge
surveilleerd heeft. Misschien is den
betrokken agent daar'ojj wel iets
verdachts opgevallen."
(Wordt vervolgd.)
Tot nu toe Kon de verpakking van
Kruschen hier te lande nog regel
matig ali voorheen voortgang
vinden. De voorraad Kruschen b
nog voor geruimen tijd voldoende,
doch glas schaarschte bemoeilijkt
thans de lavering. Daarom kan
voortaan Uw apotheker of drogist
slechts Kruschen afleveren, indien
U hem
een onbeschadigde ledige
Kruschen-flacon met deksel
inlevert van gelijke grootte. Hij
vergoedt U daarvoor 5, 3 of
2 ets., naar grootte.
Kruschen wordt uitsluitend
verkocht in de bekende
gele verpakking.
ROME, 19 Maart. (AJM.P.). Dr.
Diem, zaakgelastigde voor de bui-
tenlandsche sportbetrekkingen voor
Duitschland en dr. Jensch, tech
nisch bestuurder, hebben een on
derhoud gehad met den voorzitter
van het Italiaansch Olympisch Co
mité. Naast de sportbetrekkingen
tusschen beide naties werd ook de
sportorganisatie in Europa bespro
ken, waarbij de basis werd gelegd
voor de stichting van een Euro-
peesch Olympisch Comité.
ZATERDAG 21 MAART 1912.
Hilversum I. 415.5 m.
7.15 Gramofoonmuziek. 7.45 Ochtendgymna-
stiek. 7.55 Gramofoonmuziek. 8.00 Brandende
kwesties, causerie (opn.i. 8.15 Gramofoonmu
ziek. 8.20 Ochtendgymnastiek. 8.30 B.N.O.:
Nieuwsberichten. 8.45 Gramofoonmuziek. 9.15
Voor de huisvrouw. 9.20 Gramofoonmuziek.
10.00 Ernstige muziek, (opn.). 11.00 Voor de
vrouw. 11.20 Pianovoordracht en gramofoon
muziek. 11.50 Gramofoonmuziek. 12.00 Gerard
Lebon en zijn orkest. 12.40 Almanak. 12.45
B.N.O.: Nieuws- en economische berichten.
13.00 Honing, zegen op aarde, causerie. 13.15
Theo Uden Masman en zyn dansorkest en
gramofoonmuziek. 14.00 Waarom leeren w(J
eigenlijk. 14.20 Na gedanen arbeid.... muziek
en vroolUkheid. 15.45 Gramofoonmuziek. 16.00
Bijbellezing. 16.20 Zang met clavecimbelbege-
lelding en gramofoonmlziek. 16.45 Het kleine
vrouwenkoor „Vox Jubilans" met orgel. 17.15
B.N.O.: Nieuws-, economische en beursberich
ten. 17.30 Gramofoonmuziek. 17.35 Duitsche
taalcursus. 18.00 Roemeensch Orkest Gregor
Serban. 18.15 Het kwartier van den arbeid.
18.30 Roemeensch Orkest Gregor Serban. 18.50
B.N.O.: Nieuwsberichten. 19.00 B.N.O.: De
wereldmeening uit den aether geplukt. 19.10
Bonte avond van de Duitsche weermacht, ten
bate van W.H.W. en W.H.N. (Vanaf 20.15
Alleen voor de Radiocentrales die beschikken
over een lijnverbinding met de studio. 20.15
Kamerorkest „Ars Nova et Antiqua", solisten
en gramofoonmuziek. 21.45 B.N.O.: Nieuws
berichten. 22.00 Harmonie-Zusters, de Drie
Adlers en het Amusementsorkest (opn.). 23.00
—24.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum II. 301.5 m.
7.158.00 Zie Hilversum I. 8.00 Gramofoon
muziek. 8.15—8.45 Zie Hilversum I. 8 45 Gra
mofoonmuziek. 10.00 Morgenwijding. 10.15
Gramofoonmuziek. 10.30 Lichte muziek (opn.)
12.00 Zans met planobegeleiding en piano-
voordracht (opn.). 12.45 B.N.O.: Nieuwe- en
economische berichten. 13.00 Orkest Malando
en solist (opn.). 13.40 Voor de Jeugd. 14.00
StedelUk Orkest van Maastricht. 14.45 Voor
de jeugd. 15.00 Stedelijk Orkest van Maas
tricht en solist. 15.40 Gramofoonmuziek. 15.45
Hier W.A. 16.00 Gerard van Krevelen en zijn
orkest, solist en gramofoonmuziek. 17.00 Voor
de de binnenschippers. 17.15 B.N.O.: Nieuws-,
economische en beursberichten. 17.30 Orgel
spel. 18.00 Programmaoverzicht. 18.15 Gramo
foonmuziek. 18.30 Cyclus: „In een nieuw licht
bezien". 18.45 Gramofoonmuziek. 19.00 Als ik
't voor t zeggen had. 19.15 Gramofoonmu
ziek. 19.30 B.N.O.: Nieuwsberichten. 19-40
Spiegel van den c ig. 19.50 B.N.O.: Praatje
in Groningsch dialect. 20.00 Gramofoonmu
ziek. (Vanaf 20.15 Alleen voor de Radiocen-
trales die over een lijnverbinding met de
studio beschikken). 20.15 Gramofoonmuziek.
20.45 Omroep-Harmonie-Orkest 2130 Imml-
granten uit het Zuiden. 21.45 B.N.O.: Nieuws
berichten. 22.00 B.N.o.: Toelichting op het
weermachtsbericht. 22.10-22.lt AvondwiJdlnf.
Hoofdredacteur: A. R. Jonker
^chagen. Buitenland, Alg
Repoitage en Strecknieuws:
I' red. Groot, Schagen. - Bin-
nenlana en Stadsnieuws Den
Helder: A. C. van harapen
Den Helder.