-
Onze voetbalclubs
J
1
i!
MUSSERT ton»
DE WEEK
DE LIJFKABOUTER
Stadsnieuws
Amusement
zijn startklaar
Jac. Bos in het Concert
gebouw-orkest benoemd
voor Den Helder
1
fl
1 1
IÉ
De twaalftallen
van K*V* H*
Problemen van den dag
>Iooi succes voor oud-stad
genoot.
Het zal ongetwijfeld tallooze
Nieuwediepers hoogelijk interes-
seer«i te vernemen, dat onze oud
stadgenoot Jac Bos, directeur van
de Harmonie, de groote stuwkracht
van het Marine Sanatorium Fonds,
directeur van het Stedelijk Muziek
korps, eh eigenlijk in de eerste
plaats, stafmuzikant, per 1 Sep
tember benoemd is tot fagottist bij
Ijet Concertgebouw-orkest te Am
sterdam.
Het was ons bekend, dat Jac
Bos eenigen tijd geléden examen
voor deze prominente functie ge
daan had voor een commissie, be
staande uit Willem Mengelberg,
Eduard van Beaum, Van Otterlo
en enkele andere examinatoren.
Eerst nu is echter deze verheu
gende-uitslag bekend geworden.
JAC. BOS.
(Foto archief.)
Reeds eerder schreven we over de
muzikale loopbaan van Jau Bos. Bos
is in ieder opzicht een ras-muzikant,,
een artist. En hoewel er in onze stad
altijd waardeering voldoende is ge
weest voor het werk van dezen mu-
zi' ant, toch twijfelden wij er wel
ee: s aan of men altijd wel terdege
beseft heeft over welke kwaliteiten
Bos beschikte. Deze zijn thans echter
wel op hun juiste waarde geschat en
beloond. Zijn muzikgle opleiding -ont
ving hij in Den Haag aan het Muziek
conservatorium. Enkele jaren was
Bos d arna verbond o. l de Mili
taire Kapel in Den Haag, om daarna
circa zes jaar als eerste fagottist
bij de Haarlemsche Orchest Vereeni-
ging te werken. Voorts'werd hg ver
bonden aan de S-ifmuziek der Ma
rine in Den Helder, ging op wacht
geld toen de oorlog binnen onze gren
zen gekomen was i werd het vorige
jaar wederom verbonden aan de
Haarlemsche Orchest Vereeniging.
Weer als lsten fagottist..
Steeds bleef Bos les nemen om zijn
techniek op te voeren. Zijn bekend
ste leermeesters waren wijlen Nico
Gerharz, Jac Jansen (een oud Hel-
derschman), Jos de Klerk e.a.
Den vorigen winter werkte Jac
Bos reeds enkele malen mede aan
de concerten, die Mengelberg met
zijn orchest gaf. Ook de tournee
naar Weenen werd door Bos mede
gemaakt.
Wij wenschen den heer Bos *ok
verder een mooie carrière en het
zal ons niet verwonderen indien
wij nog meermalen van zijn pres
taties hooren.
Wat brengt het nieuwe
seizoen
Dezer dagen heeft- men kun
nen lezen, dat het de Casino
directie gelukt is tot 1 Januari
a.s. toe alle Zondagen te bezet
ten. Voorwaar... geen sinecure
in een tijd, dat vele ensemble's
er waarlijk wel eens tweemaal
over nadenken aleer hun schre
den Nieuwediepwaarts te rich
ten. In ieder geval is het even
wel gelukt.
Hieronder geven wij een
resumé van datgene wat bin
nenkort voor het voetlicht
komt: a.s. Zondag verschijnen
Teun Klomp en z'n makkers,
welbekend van de radio-uitzen
dingen. Daarna komen de niet
minder populaire Kilima Ha-
waians en voorts zal het tooneel-
stuk „Hollands Glorie" een op
voering krijgen. 0
Vervolgens: Willy Derby.-
Gezelschap Louis Bouwmeester...
het tooneelstuk „De Twee Wee
zen", Kommer Kleyn... het ge
zelschap Constant van Kerkho
ven met „Cupido speelt comedie"
enz. enz.
Ook de Heldersche kleinere en
grootere kunstwereld krijgt een
beurt; naast de sportverenigin
gen, als „Hermes" zal daar een
uitvoering zijn van „De Lyceïst",
Henk Hoogervorst zal weer ver
schijnen met zijn Meisjeskoor,
beide Mannenkooren repeteeren
voor een uitvoering, terwijl iwij
tenslotte nog de 3 opvoeringen
van de groote revue vermelden.
Al bij al: een seizoen, dat heel
wat te bieden heeft. Spreken wij
de hoop uit, dat het inderdaad
mogelijk zal blijken dit lijvig
programma af te werken,
Ap Gast van „Helder" verdwijnt van de velden
De voetbalcompetitie staat
voor de deur. De indeelingen rijn
bekend en wjj kunnen ons dus
klaar gaan maken voor den ko
menden str(jd om de punten.
Naar aanleiding daarvan heb
ben we een overzicht gemaakt,
hoe on~'-e riubs zich zuller. weren
en of we daarnaast wat van die
clubs hebben te verwachten.
De voetbalclubs.
Helder en HRC zijn niét in één
afdeeling ondergebracht en hoewel
de betrokken clubs dus daardoor wel
een financieel o'fer moeten brengen,
komt het ons zoo gunstig voor. We
krijgen ».u tenminste meerdere clubs
naar hier en wie weet, wordt mis
schien het geldelijk offer wel ruim
schoots ingehaald, in ieder geval be
staat nu de kans, dat zoowel Racing
als Helder kampioen kunnen worden.
Kampioen kunnen worden, klinkt
«misschien in deze omstandigheden
bijzonder vreemd, vooral nu er zelfs
nog niet eens aan de compêtiie is be
gonnen, maar toch is het heusch
niet zoo dwaas hierop juist nu te wij
zen, want hoeveel malen ging een
kampioenschap juist bij den aanvang
van het seizoen al verloren-? De eer
ste klap is een daalder waard en
vooral als men, zooals HRC, weer
een nieuwe periode gaat beginnen.
D.e roodjes spelen ditmaal met nog
8 Cl"bs en dus 16 wedstrijden en als
we het zoo eens bekijken, had deze
afdeeling zeker wel sterker gekund.
De gevaarlijkste tegenstanders zijn
o.i. Beverwijk en Zaandijk, terwijl
EEN OVERZICHT
voor het
a.s. seizoen
QSC en mogelijk KW voor een ver
rassing kunnen zorgen. Daarnaast
vormen, DEM, Schagen, DTS en GVO
meer de clubs van de bescheiden rol
len, hoewel toch vooral de uitwed
strijden tegen dergelijke clubs lang
geen „zacht eitje" (overigens een
benijdenswaardig voorbeeld) betee-
kenen. Vooral tegen Schagen,a.s.
Zondag, zien we rood-wit nog lang
niet winnen, vooral als er weer zoo
geknoeid wordt.
We weten echter, Racing kan an
ders en daarom hebben we ook wel
vertrouwen, dal HRC behoorlijk* mee
dingt naar 't kampioenschap van 3A.
De afdeeling van Helder komt ons
even sterker voor, want clubs als
HFC, Schoten, TIJBB en Zandvoort-
meeuwen hebben Helder verleden
jaar reeds veel moeilijkheden be
zorgd en wjj twijfelen er geenszins
aan of ook nu zal dat niet minder
zijn. Maar Helder heeft een serieuze
training gehad, de jongens hebben
weer iets geleerd en daar de opge
dane ervaring /an verleden jaar bij
gevoegd, zou het ons niet verwon
deren „Helder" góed aan de start te
zien verschijnen.
Overigens is het jammer, dat De
Gast de voetbalschoenen moet op
hangen, want niet alleen een sympa
thiek figuur gaat er met hem heen,
doch ook een nuttig speler.
Toch zal ook deze moeilijkheid
door de' E.C. wel worden overwon
nen, hoewel wij het niet zoo kwaad
3e klasse B.
Om onze lezers in de
gelegenheid te stellen de
verrichtingen van onze
clubs goed bij te houden
en daarnaast een goed
overzicht te hebben,
plaatsen wij drie staatjes,
welke men dus moet uit
knippen en bijhouden.
Hoewel^ de meeste le
zers wel weten hoe de
uitslagen moeten worden
ingevuld, zullen wij voor
degenen, die dat nog niet
weten de zaak uitleggen.
Speelt nu bijv. A -.1 thuis tegen
Wieringerwaard 12, dan vult men
op de horizontale lijn van Atlas het
laatste hokje in, van zelf 12. Dat
beteekent 1 voor de richting Atlas en
2 voor de richting Wieringerwaard.
Als nu Wieringerwaard thuis speelt
tegen bijv. Vrone en de uitslag is
32, dan vult men op de horizontale
lijn van Wieringerwaard het zesde
hokje in met 3--2 i. zoo vervolgens.
4e klasse A.
Bloemendaal
1
Helder
Halfweg
H.F.C.
1
Kinheim
Schoten
Terrasvogels
1
T.IJ.B.B.
Succes
I
Zandvoortm.
I
3e klasse A.
B. wijkBH.
D.E.Mj
D.T.S.
G.V.Oj
H.R.C
X.V.V.
■H
Q.S.C.
Schag
Zaand
De thuisspelende clubs krijgen dus
hun uitslagen op de horizontale lgn
achter hun naam in het hokje waar
boven of waaronder zich het zwarte
hokje van den tegenstander bevindt.
Van tijd tot tjjd zullen wij voor con-
tróle de staatjes ingevuld opnieuw
plaatsen.
zouden vinden als Krab linkshalf
werd en Vonk linksbinnen.
We zullen echter afwachten, we
tende dat we rt.akx een Helder-
elftal gaan zien, dat evenals HRC
serieus candidaat is en in dat ver
band lijkt ons de leuze voor het
aanstaande seizoen: „HRC en Helder
beide kampioen" lang géén onmoge
lijkheid. Helder moet dus allereerst,
evenals HRC, een zoo juist gepromo
veerde vierde klasser ontmoeten en
ooi. deze Terrasvogels uit Haarlem
komen heel goed voor der. dag. Ook
hier geldt: de eerste klap enz..,.
Nu we toch al zoo in kamploen-
hfèer zijn, kunnen we hier achter
gelijk wel even Watervogels nemen,
dat inderdaad misschien wel de mooi
ste kans heeft van onze plaatselijke
voetbalclubs.
Waarom heeft Watervogels
kans
Dat is heel gauw verklaard; ten
eerste is de gevaarlijke concurrent
Schagen gepromoveerd, ten tweede
lijkt BKC ons niet sterk genoeg, ter
wijl als belangrijkste punt wel de
verbetering .n het eigen elftal geldt.
De ploeg is inderdaad rijp voor een
goede kans. Alle tekortkomingen van
verleden jaar zijn aangevuld en we
verwachten dan ook dat Watervogels
met Oudesluis en mogelijk Wierin
gerwaard eri LSVV (Oudkarspel) het
zaakje wel zal litvechten.
Atlas zal dus genoodzaakt zijn een
bescheiden rol te spelen en een ieder
zal 't met ons eens z(jn, dat er heele-
maal geen factoren aanwezig zijn om
het ^gendeel te kunnen schrijven.
Voor K.V.H. begint a.s. Zondag
ook de competitie en hoewel op dit
moment de tegenstanders nog niet
b'kend zijn, heeft de T.C. voor de
a.s. competitie de twaalftallen reeds
samengesteld. Zij zien er als volgt
uit:
le twaalftal. Aanval: mevr. Lüders,
To Wagenmaker, C. Lokkers en J.
Hemelrijk. Midden: Jo Reinders, C.
Claus, T. Kranenburg en C. Snoey.
Verdediging: mevr. Lokkers, A. Hol
dorp, C. de Jonge en P. de Jong.
2e twaalftal. Aanval-: W. Peters,
R. Bosch, H. Timmermans en W. Die-
nrfar. Midden: mevr. Gieles, A. Bom-
mezijn; F. Himpers en N. v. Dijk.
Verdediging: mevr. Hemelrijk, mevr.
De Wit, W. Bakker en A. Lüders.
3e twaalftal. Aanval: N. Buisman,
mevr. Besterveld, W. Greinen en A.
Dekker. Midden: N. v. d. Linde, St.
v. Straaten, P. de Koning en P.
Groot. Ve.dediging: mevr. Visser,
mevr. de Koning, L. Veenstra en
M. Dienaar.
Algemeene reserves zijn: A. Go-
mes, W. Schutte, Boogerd, F. v. d.
Vinde, F. Lebbe en P. Dekker.
INBRAAK AAN DEN POLDERWEG
Een bewoner van den Polderweg
deed aangifte, dat <jr in zijn woning
was ingebroken. Een onderzoek
wordt ingesteld.
t
NOG MEER BELEEDIGING.
Een bewoner uit de Basstraat
werd beleedigd door een bewoner van
de Buitenhaven. Dat gaat maar door.
in Feiten en Fantasieën
„O zei ik
(titel gestolen van Leonhard Huizinga),
In weken was ik niet in m n huis
geweest.
Eerst had ik vacant ie gehad, en daar-
na had ik me een week ziek gehouden
(nog meer vacantie dus. kwaad
sprekers en vervolgens vergat ik
een paar weken om naar m'n half-
ontmeubelde vesting om te zien.
Cisteren was ik er en reeds van verre
zwaaiden de zonnebloemen, de dahlia s,
de brandnetels, de rozen en de klitten
me een energiek welkom toe.
Nog dichterbij komende, sloeg ik de
handen ineen: welk een ongelooflijke
hoeveelheid onkruid was daar in de
laatste regenmaand opgeschoten. Het
deed denken aart de groene hel van de
Matto Grosso of zooiets en ik kon me
niet voorstellen, dat dit nu het burger
mansperkje was, dat een plaatselijk
hovenier ieder jaar één leeer opkalefater -
de a raison van vijf guldens. Welk
een wasdomwelk een bewijs van
de onuitroeibare kracht der Levende
Natuur en welk een demonstratie van
groeikracht, levensoptimisme en door
zettingsvermogen in het Rijk der
Planten.
Maar goedik stond daar zoo te
staan en me-zelf te verbazen, toen m n
oog plotseling getrokken werd door een
vreemde rug. Die rug deinde op en neer,
dan weer heen en weer, om zich/dan
vervolgens rechtstandig te verheffen en
blijk te geven bij een compleet mensch
te behooren.
Het was een vreemde mensch. Een
manspersoon van onbepaalden leeftijd,
gewapend met een machtige tuinknip-
schaar, een zak en een stuk touw.
Eerst vermoedde ik. dat het een
nieuwe huisbaas was, daarna dat het
iemand was van de een of andere op
bouwof herstellingscommissie en ten
slotte aan iemand, die wat te maken had
met Bifilogie in het algemeen en Stads
tuinarchitectuur in het bijzonder.
Ik trad dus beleefd op en informeerde
naar 's mans bedoelingen, plannen en
inzichten. Hij keek me aan op een manier
van „bemoei je met je eigen zaken",
spuugde eens in z'n hand. knipte een tak
met twaalf rozen af. voegde die bij het
reeds in z'n hand hangend reuzen-boeket
en zei daarop: „Wat ik uitvoer
Zooals je ziet. ik houd die plantjes wat
bij en haal konijnenvoer!"
Ik stond 'lichtelijk verbaasd. Zoowel
inzake het één als het ander en infor
meerde vervolgens wie toestemming ge
geven had. Het antwoord was merk
waardig, want de man zei, dat het ten
slotte een kwestie van burgerplicht was,
dat de eene burger de andere hielp. Ook
al was die weg en trok zich van z ft
tuin niks aan.
Ik vroeg tenslotte hoelang hij al over
die kleine gaarde dokterde en korzelig
zei de schaar-man. dat hij dit al een
week of zes deed. En of ik nog meer
had.
En toen, beste lezer, wist ik waarlijk
niet hoe op te treden. Ik wist niet welken
weg hier te behandelen en heb, naar ik
meen, alleen dit ééne woordje gezegd,
waarnaar Leonhard Huizinga een heelt
roman noemde: „O J"
fa. „Ozei ik.
Meer niet.
1 Ik kende eens een groote heer: X
Hij had een mooie baan,
Hij at en dronk in overvloed,/
Maar was al gauw „blasé",
Doch waar hij kwam een 0
i enklen keer: v
J Hg vond er steeds hieta aan!
t m
f gebaar,
J Hij was het reeds al zat!
En spoedig was het noodlot
d^ar; f
v Dat was mijnheer een strop! 0
t Want ach, hij werd zoo V
J vrees'lijk naar: f
Kwam er niet boven op! 0
Want, och, ook dat vond hij 0
niet goed, v
Het viel wel nimmer mee! r
Niets was er in de wereld maar,
Dat zijn intresse had:
Hij zwaaide 't af met breed
S. N. Bakker.
MINDERJARIG.
Twee minderjarigen werd-m tus-
schen 124 uur 's nachts op den
openbarpn weg aangetroffen. Proces
verbaal werd opgemaakt, de jongelui
werden vastgehouden en terug naar
hun bakermat (Zaandam) gebracht.
DIEFSTAL.
Door een bewoner van de Hoog
straat werd aangifte gedaan, dat uit
zijn perceel aan de Zmdstraat een
theeservies ontvreemd.
LANDARBEIDER. Een ant
woord op Uw vraag over de loonen
der landarbeiders vindt U in het
bericht elders in dit nummer,
waarin medegedeeld wordt, dat
zeer binnenkort een nieuwe loon
regeling te verwachten is.
Red. D. v. N.H.
WIERINGEN
PLUKKEN VAN BOOMZADEN.
In onze gemeente zijn personeir
van het Staatsboschbeheer uit de
Wieringermeer momenteel bezig
met het plukken der zaden van el
zen, eschdoorns. enz. Deze zaden
die een groote kiemkracht hebben,
gaat men weer uitzaaien om jonge
planten te verkrijgen.
VERKIEZING N.H. KERK.
Hippolytushoef. Na de godsdienst
oefening op 20 September a.s. zal er
stemming gehouden worden voor 2 No
tabelen.
GEEN PERSOONSBEWIJS.
Er werd iemand bekeurd, die ^zon
der persoonsbewijs werd aangetrof
fen. - f
LICHTLOOS.
Twee personen werden bekeurd
voor het berijden van een rijwiel zon
der licht.
KLEED ONTVREEMD.
Een bewoner uit de Hoogstraat
kwam de politie vertellen, dat er een
vloerkleed uit znn woning was ver
dwenen.
BELEEDIGING.
Een bewoner van de Weststraat
werd beleedigd door een idem uit de
Sluisdijkstraat. Hoe is 't mogelijk in
deze tijden...!
O/U koki uekAoot:
Er was eens een jongen, die dol
was op voetballen. Zoo iets is
niets vreemd, want de meeste jon
gens zijn dat.
Ieder minuutje, dat hij vrij had
holde hij, achter een bal, probeer
de deze op zijn hoofd te laten dan
sen of met zfju voet in de lucht
te houden, zonder dat ze den
grond raakte. Kortom hij was altijd
aan het oefenen.
Toen Kees zoo hette hij nog
heel jong was, zat hij al in zijn
schoolelftal. 14 jaar oud speél.ïe
hij in het eerste elftal van de groo
te plaatselijke club en iedereen was
het er over eens, dat hij een voet
balwonder was.
Zooals te begrijpen was. leed zijn
ander werk er geducht onder.. Hij
deed in den regel twee jaar over
dezelfde klas, maar dat vond hij
heelemaal niet erg. Want er was
in de wereld maar één ding dat
werkelijk de moeite waard was:
voetballen.
Zijn ouders, die hel aanvankelijk
wel aardig hadden gevonden, be
gonnen er mee te zitten. Al wel
honderd keer hadden ze gepro
beerd hem te doen inzien, dat hij
niet goed deed, maar het gaf geen
zier. Zijn hartewensch was en bleet,
altijd maar beter te kunnen voet
ballen. altijd maar beter, altijd
maar betert
Toen hij vijftien iaar was, was
zijn vereeniging landskampioen
en zelf vierde hij ware triomfen als
middenvoor van het nationale team.
Op school ging het slechter dar,
ooit. Zijn klasgenooten waren allen
een hoofd kleiner dan hij. maar
van die jochies nam hij betrekke
lijk weinig notitie. Voor zoover h.t
met ze in aanraking kwam. beje
gende hij ze als een vader het zijn
kinderen doet.
Want hij wa's immers de groote
man, wiens naam iedere week in
alle dagbladen met eere werd ge
noemd, die in het middelpunt stond
.van'de belangstelling van honderd
duizenden, die in propvolle sta
dions de huldebetuigingen in on*
vangst had te nemen van tiendui
zenden en qog eens tienduizenden
Hij was beroemd tot ver over de
grenzen van het land.
Eens op eep avond toen er weet
een groote overwinning was be
vochten, was hij heel laat te bed
geraakt. Het was een zware da«j
geweest en een gevoel van wellust
viel over hem, toen hij eindelijk
zijn vermoeide ledematen kon uil-
strekken. Zooals gewoonlijk nad hij
een flink aandeel'gehad in de zeffi
hij was bewierookt als zelden te
voren, hij had weer nieuwe lauwe
ren gevoegd bij de vele. die hij
reeds bezat.
Plotseling was het of hij in de
kamer zwaar hoorde zuchten. Hij
keek op en wat hij toen zag had
hij nog nooit gezien. De maan
scheen juist door zijn venster en
in het lichtdaarvan bespeurde hii
een klein kereltje, niet grooter dar
'lijn hand. dat. door de,kamer liep
Het was stellig een kaboutertje
want het droeg een puntmutsie en
daaronder uit kwam een oud ge
zichtje met diepe rimpels en een
lange witte baard. Het kereltje
ging zwaar gebukt onder een last
die verscheidene malen grooter was
dan hijzelf.
„Wonderlijk, dat lijken wel alle
maal eereteeken te zijn" dacht
Kees. Het waren medailles gouden
en zilveren voetballen, kransen
lauwertakken, een zilveren doel. een
gouden voetbalschoen en nog veel
meer.
„Gek. dat lijken wel allemaa'
mijn prijzen", schoot het Kees op
eens door het hoofd, „dat is mijn
gouden voetbalschoen, mijn zilve
ren doel. waarempel het zijn mijn
prijzen."
„Hé, hé. wat moet dat?" klonk
plotseling van Kees' lippen, „waai
ga je naar tM met die dingen? Ze
zijn van mij!
Het ventfe keek op. Even, stono
het stil. toen liet het zijn bagage
cp den grond zakken en ging erjop
zitten.
„Dacht je, dat ik dat niet wist?'
liet het mopperend hooren. „Ik
vind. dat het langzamerhand wel
letjes is met die prijzen van jou
Ieder oogenblik maak ie mijn pak
zwaarder. Ik doe mijn best. maar
waarempel. aanstonds zak ik in el
kaar. Werken is goed en best. maar
ie kunt ook het onmogelijke van
me verlangen".
„Ik het onmogelijke verlangen
van jou?" vroeg Kees. die rechtop
in zijn bed was gaan zitten, ver
wonderd. „en ik ken ie niet eens
Voor zoover ik weet. heb ik nog
nooit iets van je verlangd."
„Dat dacht je maar" antwoordde
het kereltje,/„weet ie wie ik ben?"
„Geen idéé van" zei Kees.
„Wel. ik ben je lijfkabouter. Eu
daarom moet ik die rommel van
jou allemaal dragen"
„Waarom?"
„Wel. natuuliik omdat ze je het
naast aan je hart liggen"
„Zoo", zei Kees „nti daar kan
ik toch niets aan doen?"
„Rest mogelijk, maar ze mochten
lou liever een lijfreus geven. Weet
je wat ik wilde?"
„Nu?"
„Dat ie zóó goed kon voetballen
dat geen mensch jé dén hal meer
kon afnemen."
„Dat is ook wat" meende Kees
„dan kreeg ik immers nog veel
mger prijzen."
„Dat dacht ie maar", luidde het
antwoord. „Zou ie het zelf ook
willen?"
„En óf", zei Kees uit den grond
van zijn hart.
„Goed. dan zal het zoo zijn. Ban
lijfkabouter die in nood zit. mag
de wenschen van den mensch
waar hij bijhonrt. vervullen. Nie
mand zal in het vervolg jou den
bal meer kunnen afnemen.
Zuchtend nartt het kereltje ziin
pak weer op. De maan verdween
achter de wolken, het werd pikdon
ker en Kees kon niets meer zien.
Hij ging weer liggen en even la
ter sliep hij een gezonde slaap.
Den volgenden morgen herinner
de hij zich de geschiedenis heel
duidelijk. Een grappige droom was
dat geweest. Stel je voor. dat hij
eens zoo goed zou kunnen voetbal
len. dat niemand hem den bal
meer kon afnemen. Maar dat was
natuurlijk onmogelijk. Hij dacht er
niet meer over na.
Toen hij die week zijn eerste oe-
fenpartijtje speelde, leek het wel
of de kabouter waarheid had ge
sproken. Wanneer de. bal bil hem
kwam, leek het de anderen of het
ding behekst was. Niemand van
de tegenstanders, was in staat het
ieer te benaderen, het was bij Kee3
en het bleef hij hem. Met een ver
wonderlijk gemak liep hij door de
vijandelijke verdediging heen on
genaakbaar voor de backs en even
zooveel malen ontstónd er een doel
punt. Wanneer Kees in het bezit
was van den bal. beteekende dat
een goal. niets meer en niets min
der. Dertig of veertig malen her
haalde hi.i het spelletje en niet één
kepr zonder sucées.
Enkele bestuursleden, die den
gang van zaken hadden gezien wa-
ren opgetogen. Dat beloofde wat
voor den ko.menden Zondag. De
vereeniging had een kolossaal
tware ontmoeting, maar met Kees.
oie zoo in vorm was behoefde
men niets te duchten. Zijn mede
spelers stonden bijna paf over zulk
vrletballen. ze begrepen, dat Kees
een fenomeen was. dat ver en ver
boven hen uitstak. Voor jalousie
was hier geen ruimte meer en dus
bleven ze niet achter met hun
loftuitingen.
De Zondag kwam en gaf een her
haling te zien van datgene, wat er
op de oefenpartij fe aanschouwen
was geweest. Wanneer Kees den
bal had. volgde onherroepelijk een
doelpunt. Nog nimmer had het pu
bliek zoo iets aanschouwd! Het
had gemeend te doen te hebber/
met twee clubs .van ongeveer ge
lijke kracht. Echter, dank zij Kees.
was er van strijd geen sprake. Vier
en vijftig maal kwam hij in het
bezit van den bal en dus was de
uitslag 540.
Het was ongehoord! De kranten
schreven er kofommen over v'
het heel land sprak er over. Dat
was eerst voethallen!
Een poosje ging dat zoo doortj
de record-score werd 730.
Geleidelijk aan kwam de tegen
kanting. die toenam, naarmate het
publiek er genoeg van begon te
krijgen. Eerst „moest men het ge
zien hebben", doch langzamerhand
werd het vervelend. Het was altijd
hetzelfde. Kees kreeg de bal, drib
belde door alles heen en maak^fe
ten goal.
Kees kreeg weer de bal, dribbel
de weer door alles heen en maakte
weer een goal. Da capo ad libitum.
Gedurende twee maal drie kwar
tieren kreeg Kees ballen, dribbelde
hij er mee door alles heen en
maakte hij goals. Van strijd was
geen sprake meer.
De andere vereenigingen kwa
men met bezwaren. Ze Vilden niet
meer spelen, wanneer Kees mee
deed en ten slotte begonnen ook
^ijn clubgenooten er beu van te
worden om langer naast den won-
der-voetballer te figureeren.
Waarlijk, het had geen zin meer
Ze zouden het oogenblik zegenen,
waarop Kees hen ging verlaten en
toen op deze laatste ten slotte zoo
veel drang werd uitgeoefend, dat
hii als lid bedankte, had hij even
een gevoel of zijn glorie begon te
tanen, hoewel zijn voetbalkunst
inderdaad volmaakt was.
Hij verhuisde naar een andene
vereeniging. die hem mdt open
armen ontving, maar waar de ge
schiedenis zich al spoedig herhaal
de. Nog eens veranderde hij vin
kleuren, nog eens en nog eens. toen
wilde men hem nergens meer heb1"
ben.
Zijn voetbal ldopbaan was ten
einde.
Hij was té goed.
Er waren bij hem andere krach
ten in het spel. hbogere klachten,
waartegen de mensch het moet af
leggen. Doch deze laatste heeft de
gewoonte, datgene, waartegen hij
niet is opgewassen te vermijden.
(Slot volgt).
