De rede van den Führer
WAT DUITSCHLAND
Dr. Goebbels biedt de
„Winterhulp'-rekening aan
Nieuwe vorderingen in
Kaukasus
DE HEL VAN STALINGRAD
Commentaar van Rome
op Hitlei s rede
(Vervolg van pag. 1)
U zult u wellicht nog herinneren
met welk een geestdrift onze te
genstanders deze operaties volg
den. Zij eindigden in drié slagen
met de volledige vernietiging van
meer dan 75 divisies van onzen
Russischen tegenstander.
Daarop volgde toen het begin
van ons eigen groote offensief. Het
doel was in de eerste plaats den
tegenstander de laatste groote tar-
wegebieden te ontnemen, in de
tweede plaats hem de laatste rest
der steenkolen te Ontnemen, waar
van cokes gemaakt kan worden,
in de derde plaats zijn oliebronnen
t« bereiken, en ze te nemen dan
wel althans af te sluiten. De aan
val zou dan in de. vierde plaats
worden voortgezet om zijn laatste,
grootste verkeersader, de Wolga,
af te snijden.
Waarom Stalingrad?
Hier werd als doel gesteld de
«treek, die tusschen de bocht van
den Don en de Wolga zelf ligt en
als plaats Stalingrad, niet omdat
dit een strategisch belangrijke
stad is, maar uitsluitend voor
oogen stond, dat door de uitscha
keling van Dnjepr, Don en Wolga
als verkeerswegen voor Rusland
hetzelfde of iets ergers geschiedt
als voor Duitschland het geval zou
zijn, als we den Rijn, Elbe, de
Oder en den Donau zouden ver
liezen.
Want alleen op dezen reus-
achtigen stroom, de Wolga,
wordt in zes maanden ongeveer
dertig millioen ton goederfen
vervoerd. Da( is evenveel 'als
per jaar op den Rijn. Dit is
afgesneden en wel reeds gerui-
men tijd. Thans wordt er voor
al ook een eind gemaakt aan
de positie van Stalingrad. Daar
door wordt deze grendeling be
reikt en versterkt en u kunt
overtuigd zijn, dat geen mensch
ons van deze plek kan wegkrij-
gen.
Wat nu de overige oogmerken
betreft, u zult wel begrijpen, dat
ik daarover niet spreek, omdat het
oogmerken zijn, die op het oogen
blik worden nagejaagd. Maar het
rrioment zal komen waarop het
Duitsche volk volledige ophelde
ring omtrent deze nieuwe oogmer
ken zal verkrijgen.
Oostland voor West-Europa.
Ik mag u echter wel zeggen, dat
wij ons natuurlijk de organisatie
van dit gigantische gebied, dat wij
thans beheerschen, als nieuwe taak
hebben gesteld. Er is ons iets aan
gelegen in feite dit reusachtige ge
bied veilig te stellen voor onze
oorlogvoering en in ruimeren zin
niet allen voor de voeding van ons
volk en de waarborging van onze
grondstoffen, maar ook voor de in
standhouding van geheel Europa.
Te dien einde moest om te begin
nen het verkeer in orde wordqn ge
bracht. Er zijn tienduizenden kilo
meters spoorlijnen, die wij nu her
stellen of wel sedert lang hebben
hersteld. Dit reusachtige verkeers-
net, dat thans reeds voor het groot
ste deel op Europeesche spoor
breedte is gebracht, was volkomen
verwoest. Geen honderden, maar
duizenden bruggen moesten op
nieuw worden gebouwd. Dit alles
is thans in enkele maanders ge
schied of zal binnen enkele weken
voltooid zijn.
'4
Ontzaglijke prestaties.
Nu zijn er aan den kant van on
ze tegenstanders menschen* die zeg
gen: waarom stoppen ze plotseling?
Wel, omdat we voorzichtig zijn, om
dat we net zoolang ergens blijven
tot we onzen étappendienst geheel
in orde hebben. Wij organiseeren
achter het front het verkeer en den
landbouw. Het gebied moet worden
ontgonnen. Het gaat erom, dat we
een deel hiervan geheel opnieuw
moeten oriënteeren. Wat hier is
gepresteerd, is gewoon ontzaglijk.
En als dan zoo'n schaapskop,
ik kan het niet anders uitdruk
ken, zooals mijnentwegen Duff
Cóoper of Eden zegt: Dat was
een groote fout, dat de Duit-
schers de Oekraine of het Koe-
bangebied zijn binnengedron
gen dan zal hij nog wel zien
of het een fout was, dat wij de
verste gebieden zijn binnenge
drongen.
N De eerste,'zij het ook nog beschei
Üen resultaten van dit optreden
hebben wij tot onze vreugde voor
het Duitsche volk toegankelijk
kunnen maken. Maar u kunt ervan
overtuigd zijn: Wij zijn daar nog
maar aan het begin. Volgend jaar
al zal dit gebied geheel anders ge
organiseerd zijn. En eindelijk komt
daarna de organisatie van het al-
gemeene economische leven en
daarna komt de mijnbouw. Ook
hij moet worden ontgonnen. Daar
na komt de electrische stroom. Als
u kon zien, hoe daar wordt ge
werkt, zou u begrijpen, dat oek in
een tijd, dat er schijnbaar niets
wordt gedaan, desondanks iets ge
weldigs wordt tot stand gebracht.
Daarbij komt nu, dat de bevol
king wordt bevrijdt van den druk
der bolsjewistische rhacht, die ook
thans nog millioenen menschen
ginds psychisch gevangen houdt in
een versaagdheid en men mag wel
zeggen in een angst, waarvan men
zich in Duitschland en in andere
landen haast geen voorstelling kan
inaken. Dit is de angst voor den
commissaris, voor de GPOe, voor
het geheele bewind, waarvan mil-
lioenen menschen vervuld zijn. Dat
alles moet langzamerhand ver
dwijnen en het vèrdwijnt ook.
Er zijn daar vele gebieden, waar
de geheele bevolking reeds ten ge
tale van millioenen met ons mee
werkt en er zijn andere gebieden,
waar zij reeds in onze gelederen
en aan onze zijde strijdt. De resul
taten van deze reusachtige bedrij
vigheid zijn ontzaglijk.
Terwijl wij in het Noorden van
Europa, in het Westen en aan alle
andere fronten ons in 't defensief
bevinden, vervullen wij daardoor
een der geweldigste voorwaarden
voor de organisatie van Europa ten
oorlog en voor dezen oorlog.
Daarbij komt nu voorts aan on
zen kant nog de verdere uitbrei
ding van onze bondgenootschappen,
hier aan de spits de samenwerking
met onzen oudsten bondgenoot,
Italië. Niet slechts aan ri front
strijden wij gemeenschappelijk,
maar heden ten dage reeds aan
een geheele reeks fronten.
Hieruit blijkt, dat alle verwach
tingen van onze tegenstanders, die
meenen dat zij dit bondgenoot
schap kunnen losmaken, idioten
zijn. Wij weten heelprecies, wat
het lot van het Duitsche en Itali-
aansche volk zou zijn, maar bo
vendien weten wij ook nog, wat
het lot van Europa zou zijn, als de
andere Wereld ooit een overwin
ning zou kunnen bevechten.
Raad aan Engeland.
Als zij thans zeggen: Ja, natuur
lijk, dan nemen wij de bescher
ming van Èuropa tegen het bols
jewisme op ons dan kan ik
slechts ten antwoord geven: Enge
land mag wel oppassen, dat het
in staat is zichzelf tegen het bolsje
wisme te beschermen. Als in een
land aartsbisschoppen heilige mis
sen lezen en op hun altaarkleed
aan den eenen kant het bolsje
wistische embleem en aan de an
dere zijde hun nationale embleem
hebben, zie ik het donker voor een
dergelijk land in.
Duitschland en Italië, even
als Spanje en een geheele
reeks andere Europeesche
volken, Roemenië, enz. heb
ben met het bolsjewistische
probleem afgerekend. Df de
overige wereld daarmee even
eens zal afrekenen, zal eerst
uit dezen oorlog blijken. Maar
dat deze overige Wereld het
niet met ons klaarspeelt daar
van kan zij overtuigd zijn. Als
wij al onze bondgenooten en
degenen, die aan onze zijde
strijden, Roemenen Hongaren,
Kroaten en Slowaken en voor
al in het Noorden de Finnen
en voorts de Spanjaarden enz.,
als wij hen allen bijeen nemen,
kunnen wij werkelijk zeggen:
het is thans reeds een kruis
tocht van Europa.
Daarbij komen de Germaansche
vrijwilligere van onze Waffen-SS
en eigen legioenen van afzonder
lijke Europeesche staten. Het wer
kelijke Europa, da^rioh hier heeft
vereenigd, evenals eens in oude
tijden tegenover de Hunnen of de
aanstormende Mongolen.
Voor eer en fatsoen.
En nu is, nadat ik de laatste
maal tot u sprak, Japan eveneens
tot dezen oorlog toegetreden. Het is
thans een wereldomvattend bond
genootschap, niet alleen van de ha-
veloozen, maar van alle volken, die
strijden voor eer en fatsoen en die
besloten zijn de laaghartigste coa
litie^ die de wereld heeft gezien,
uit den weg te ruimen.
De Duitsche geest wint het.
De Fuehrer behandelde nogmaals
de beweringen van den tegenstan
der over de Duitsche duikbootsuc
cessen. Onze tegenstanders, zoo zei
hij, verklaren: Wij hebben ontzag
lijke afweermiddelen, wij hebben
nieuwe methoden, waarmee wij het
gevaar aan banden zullen leggen.
Ik kan maar een ding zeggen: de
Duitsche geest rust ook niet.
Wij hebben om te beginnen met
onze duikbooten alle prestaties van
den,tegenstander verre overtroffen.
Dat zal ook niet anders worden.
Ook bij ons worden onafgebroken
niet alleen wapens vervaardigd,
maar vooral nieuwe wapens gefa
briceerd. Tot dusver zijn wij thans
elk jaar met een nieuw wapen voor
den dag gekomen waartegen de
vijand niet was opgewassen. Dat
zal ook in de toekomst zoo blijven.
De hom-oorlog.
Nu heeft men overigens behalve
het tweede front nog een ander
middel: de man die den bomoorlog
tegen de onschuldige burgerbevol
king heeft uitgevonden heeft ver
klaard dat deze bommenoorlog
binnen-kort nog uitermate veel
krachtiger tegen Duitschland enz.
zal worden gevoerd.
WAARSCHUWING AAN CHUR-
CHILL EN ROOSEVELT.
Ik zou slechts èèn ding willen
zeggen: In Mei 1910 heeft de heer
Churchill de eerste bommenwerpers
op de Duitsche burgerbevolking af
gestuurd. Ik heb hem destijds ge
waarschuwd. Bijna vier maanden
lang tevergeefs overigens. Toen
hebben wij toegeslagen en wel zoo
grondig dat hij plotseling ver
klaarde dat dit een barbaarsch-
held was en Engeland daarvoor
wraak zou nemen.
De man, die dit alles op zijn gewe
ten heeft, als ik afzie van den oor
logshitser-generaal van dezen oor
log, Roosevelt, de schuldige van al
les, heeft het dus gewaagd zich als
een onschuldige voor te stellen. Zij
voeren thans weer dezen oorlog.
Het uur zal ditmaal slaan dat wij
zullen antwoorden. Dan moeten
de beide voornaamste misdadigers
van dezen oorlog en de Joden, die
achter hen staan, niet beginnen te
jammeren en te grienen, als het
einde voor Engeland vreeselijker
zal zijn dan het begin.
Ik heb destijds op 1 September
1939 tijdenë de zitting van den
Rijksdag twee dingen gezegd:
1) dat wapengeweld en ook de
tijd ons er nimmer onder zul
len krijgen nu men eenmaal
dezen oorlog opgedrongen had
en 2) dat voor het geval dat
het jodendom een internatio
nalen wereldoorlog tot uit
roeiing van de Arische volken
van Europa om maar iets te
no'ëmen aansticht niet de ari
sche volken zullen worden
uitgeroeid mar het jodendom.
Degenen, die bij dien geesteszieke
in het Witte Huis aan de touwtjes
trekken hebben het inderdaad
klaar gespeeld het eene volk na
het andere bij dezen oorlog te be
trekken. Maar in dezelfde mate
spoelde een anti-joodsche golf over
het eene volk na het andere. Zij zou
zich voortzetten. De eene staat na
den anderen die tot dezen oorlog is
toegetreden zal op zekeren dag als
anti-semitjsche staat tevoorschijn
komen.
De joden hebben eens ook in
Duitschland om mijn prophetieën
gelachen. Ik weet niet of zij thans
nog lachen dan wel of hun het
lachen reeds is vergaan. Maar ik
kan slechts .verzekeren, dat hun
het lachen overal zal vergaan. Ik
zal ook met deze prophetieën gelijk
krijgen.
Dank aan de soldaten.
Hitier herdacht nu degenen, aan
wie de successen van wereldhisto
rische beteekenis gedurende de
laatste maanden te danken zijn.
Hij bracht in herinnering, hoeveel
menschelijk heldendom, maar ook
menschelijke smart en leed achter
de laconieke, korte mededeelingen
der weermachtberichten is verbor
gen. Als zich men zich de presta
ties voor den geest stelt, die achter
de korte mededeelingen omtrent
ridderkruisen e.d. staan, moet men
erkennen, dat bij alles wat het
vaderland moge doen, dit zijn sol
daten nooit genoeg kan danken.
Dat geldt niet alleen voor onze
soldaten, maar ook voor die der
met ons verbonden volken. Daarbij
valt te vermelden, dat de Duitsche
weermacht bij haar optreden niet
handelt' Ws' bijvoorbeeld 'de" En-
cgelschen, dat- wij niet anderen
steeds sturen naar de plaatsen
waar het bijzonder gevaarlijk is.
maar dat wij het onzen vanzelf
sprekenden plicht, dat wij het onze
eer achten, onzen bloedigên last
behoorlijk ruim'gemeten zelf te
dragen.
Een lichtzijde.
Wij strijden met onze geallieer
den als volstrekt trouwe bondge
nooten van eer. Wij achten (tit
evenwel noodzakelijk, want slechts
uit dezen misschien moeilijksten
strijd uit onze geschiedenis zal
tenslotte datgene ontstaan, wat
ons, nationaal-socialisten uit den
eersten wereldoorlog, steeds voor
oogen stond, namelijk dit groote
rijk van een in leed' en vreugd
nauw verbonden volksgemeen
schap. Want één lichtzij heeft deze
oorlog eerst recht, nl, de groote
kameraadschap. Alle Duitsche
BERLIJN, 30 Sept. (D.N.B.) Vo^r de rede van den Führer bij
de groote betooging der N.S.D.A.P. heeft de minister van propa
ganda, dr. Göbbels, een grootsch opgezet rapport uitgebracht over
het resultaat der Winterhulp in het oorlogsjaar 1941/42.
Toen de minister in gezelschap van generaal-veldmaarschalk
Rommel de zaal betrad, weerklonk donderend gejubel, dat eerst
na minuten luwde.
Göbbels verklaarde ter inleiding, dat hij het beneden zijn waar
digheid achtte op de onzinnige leugens en verdachtmakingen van
de Engelsche radio en van de Engelsch-Amerikaansche propa-
gandabureaux in te gaan, die sleéhts aanslagen vormen op het
gezonde verstand..
Voor een ieder, die zijn verstand gebruikt, aldus de minister,
kan er geen twijfel bestaan, dat de onafgebroken keten van his
torische successen der mogendheden van het Pact van Drie ten
slotte ook tot de grewte eindoverwinning zal leiden. Het poten
tieel der Duitsche bewapening heeft een omvang gekregen, waar
van de vijanden zich slechts een vage voorstelling kunnen ma
ken, te oordeelen naar hun propagandastellingen.
Het plutocratische Engeland waagt het btj ons voor den dag
te komen met zijn sociale vernieuwingsdenkbeelden. Wij verkee-
ren in de gelnkkige omstandigheid, feiten te kunnen plaatsen te
genover hun hol gepraat. Deze Winterhulp heeft een resultaat
bereikt, dat men zich in het geheel niet verrassender en verheu
gender kan denken. Voor de Winterhulp in het derde oorlogs
jaar is door het Duitsche volk 1.208.009.000 mark geschonken, bij
na 300 millioen mark meer dan het vorige jaar. (Stormachtige
bijval).
De minister verstrekte vervolgens cijfers over het totale resul
taat van alle Winterhulpacties der oorlogsjaren. Dit totaal be
droeg 2.805.000.000 mark, derhalve b.v. meer dan de waarde van
in- en uitvoer van bijna alle Zuia-Amerikaansche landen. Het of
fer in dezen oorlog bereikt in totaal een bedrag van 4.076.000.000
mark, hetgeen twee annuïteiten van het Plan Young zou hebben
uitgemaakt.
Hierdoor heeft het totale resultaat van alle Winterhulpacties na
1933 de vijf milliard ver overschreden. (Stormachtig'"applaus). Van
de bedragen die gedurende den derden oorlogswinter zijn inge
komen, is twee derde ten goede gekomen aan de „Nat.—Sozialisti-
sche Volkswohlfart", waarvan alleen 701.000.000 mark aan de hulp
actie moeder en kind.
Bijzonder opmerkelijk is de deelneming van het front aan de
Winterhulpactie. Een regiment aan het Oostelijke front heeft bij
een enkele collecte een bedrag vah meer dan 50.000 mark opge
bracht. Dit voorbeeld spreekt voor heel het front.
stammen dragen hun deel. De
stichting van het groot-Duitsche
rijk zou anders slechts een staats
rechterlijke daad zijn geweest. Nu
is het een met het bloed van alien
onderteekende eeuwige oorkonde
malr vooral ook een oorkonde, die
a%n dezen staat niet slechts den
uiterlijken machtsvorm, maar ook
de innerlijke stevigheid geeft.
Een onde wereld stortte bi
Er bestaat hij ons nog slechts
een enkele waardeering en wel
voor den dapperen, trouwen man,
voor den bekwamen man, voor
den vastberaden, den stoutmocdi-
gen man, die in staat is leider van
zijn volk te zijn. Er is werkelijk
een oude wereld tot instorting ge
bracht. Uit dezen oorlog ontstaat
door bloed bezegeld, de volksge
meenschap, veel sterker nog dan
wij, nationaal-socialisten. na den
oorlog door onze geloofsbelijdenis
aan de natie konden verschaffen.
Dit ls volkomen zeker: dezen
oorlog overleeft geen burgerlijke
staat. Hier moet ieder vroeg of laat
kleur bekennen. Slechts wie zijn
volk niet alleen politiek, maar ook
maatschappelijk tofs een eenheid
vermag aaneen te sAieden, zal uit
dezen oorlog als overwiionaar te
voorschijn komen,
Gelooft u, dat de een of andere
Duitscher den soldaten, die thans
uit dezen oorlog zegevierend- terug
keeren, een ander Duitschland zou
kunnen aanbieden dan het natio-
naal-socialistische in den zin van
een werkelijke vervulling van onze
denkbeelden omtrent een ware
volksgemeenschap? Dat is onmo
gelijk. En dat zal in de toekomst
zeker misschien de gezegendste
baat van dezen oorlog zijn.
Het thuisfront.
Ik zou hier evenwel niet willen
verzuimen tegenover het front ook
op hef vaderland te wijzen. Ik moet
onder de aandacht brengen, dat de
Duitsche werkman ontzaglijk veel
presteert en dat hij den huidigen
staat, zijn leiding en vooral den sol
daten trouw is. Ik moet er op wij
zen, dat ook het land-volk juist
zoo zijn plicht vervult, dat vooral
millioenen Duitsche vrouwen zich
in dit arbeidsproces hebben inge
voegd. En tenslotte moet ik nog de
aandacht vestigen op het feit, dat
ook onze beroepen, die geestelijken
arbeid verrichten, zich volkomen
opofferen in hun afzonderlijke be
oefenaars, dat millioenen en milli
oenen ook hier alles schenken in
den geest, in hun denken, in 't uit
vinden en in het werk om het volk
te bewapenen en om het front nooit
meer het voorbeeld van 1918 te ge
ven.
HOOFDKWARTIER VAN DEN
FÜHRER, 30 Sept. Het opperbe
vel der weermacht maakt bekend:
In het Noordwestelijk deel
van den Kaukusus en ten Zui
den van den Terek zijn Duit
sche en verbonden troepen in
harde aanvalsgevechten verder
opgerukt. In Stalingrad werden
nieuwe sectoren van het Noor
delijk stadsdeel bestormd. Bij
vergeefsche ontlastlngsaanval-
len verloor de vijand 34 tanks.
Aan het front aan den Don heb
ben Duitsche en Italiaansche troe
pen verscheidene pogingen van de
bolsjewieken om over te steken, af
geslagen. Hongaarsche troepen
wierpen een vijandelijke groep
strijdkrachten in tegenaanval te
rug.
In den Noordelijken sector heb
ben eigen aanvalsacties ondanks
taaien vijandelijken tegenstand ge
leid tot successen. Sterke formaties
van het Duitsche luchtwapen en
Kroatische gevechtsvliegers heb
ben daarbij den Sowjets zware ver
liezen toegebracht.
Archangelsk is iA den afgeloo-
pen nacht opnieuw gebombardeerd
Uitgebreide branden lieten het goe
de effect van dezen aanval zien.
In den tijd van 15 tot 28 Septem
ber werden 816 Sowjetvliegtuigen
in luchtgevechten, 131 door afweer
geschut van het luchtwapen en 22
door formaties van het leger neer
geschoten, 4 werden buitgemaakt,
17 op den grond Vernield, zoodat de
totaal verliezen 990 vliegtuigen be
droegen. In dienzelfden tijd gingen
aan het Oostelijke front 77 eigen
vliegtuigen verloren.
In den afgeloopen nacht zijn
Britsche bommenwerpers in gerin
gen getale naar het gebied van de
Oostzee gevlogen. Twee vliegtuigen
werden neergeschoten.
Duitsche gevechtstoestellen heb
ben met succes overdag aanvallen
in scheervlucht ondernomen op
plaatsen in Zuid- en Zuidoost-En-
geland.
DE HEL STALINGRAD.
BERLIJN, 30 Sept. (D.N.B.)
Terwijl dikke" rookwolken boven
het brandende Stalingrad hangen,
dringen Duitsche infanteristen en
pantsergrenadiers voortdurend ver
der op naar de nog overblijvende en
door den vijand taai. verdedigde
stadsdeelen in de noordelijke voor
steden, waar vele fabrieken geves
tigd zijn. De Bolsjewieken probee-
ren tevergeefs de aanvallers tegen
te houden door geheele huizenblok
ken in de lucht te laten springen en
door artillerievuur. Zoo verklaarde
een bolsjewistische gevangen geno
men kapitein: „Op bevel van Sta-
lin moesten wij in de puinhoopen
der huizen onze stellingen handha
ven en met onze batterijen de bin
nenstad verwoesten. In de straten
om ons heen lagen tuschen de
puinhoopen der ingestorte gebou
wen de dooden in stapels Gewon
den kermden, maar niemand kon
hen helpen, want elke man was noo
dig voor de verdediging. De aan
voer van levensmiddelen en muni
tie kon nog slechts des nachts
plaats hebben en ook dat was
meestal wegens de onophoudelijke
Duitsche bomaanvallen niet moge
lijk. Met de zinlooze verdediging
van Stalingrad wordt een waan
zinnige daad voltooid, die het begin
is van onzen ondergang. Reeds we
kenlang wisten wij dat Stalingrad
niet te redden was en practisch had
de stad elke beteekenis voor ons
verloren toen de Duitschers op ver
scheidene plaatsen tot de Wolga
doordrongen en het scheepvaartver
keer onmogelijk maakten, dat na de
vernieling van de spoorlijnen onze
belangrijkste toevoerweg was. Zoo
had de verdediging van Stalingrad
nog slechts politieke beteekenis,
waarvoor duizenden soldaten wer
den opgeofferd. De verliezen in de
ze gevechten waren wel de zwaar
ste van den geheelen oorlog. Onder
de slagen der Duitsche wapens
moet op bevel van Stalin het Roode
Leger doodbloeden en verliezen lij
den, die Wij nooit meer kunnen
aanvullen."
Maandelljksche gaallieerde
scleepsveriiezeu nog nim
mer zoo groot.
BERLIJN, 29 Sept. (D.N.B.) De
militaire correspondent van het D.
N B. schrijft o.a.:
Het reeds bekend gemaakte feit,
dat Duitsche zee- en luchtstrijd
krachten deze maand tot dusver in
totaal meer dan 950.000 ton vijan
delijke koopvaardijscheepsruimte
tot zinken hebben gebracht en
daarmede tevens het maandrecord
van dit jaar hebben gevestigd,
werpt een bijzonder schel licht op
den noodtoestand waarin de gealli
eerden ten aanzien van hun scheeps
ruimte verkeeren. Het torpedeeren
van deze schepen heeft zich in de
volgende volgorde afgespeeld;
Op 7 Sept. 17 schepen vafi gez.
108.000 b.r.t.; 13 Sept. - 18 schepen
gez. 121.000 brt.; 14 Sept. 19 sche
pen gez. 122.000 b.r.t.; 19 Sept. 19
schepen gez 100(100 b.r.t.; 20 Sept
38 schepen gez. 270000 b.r.t.; 2t
Sept. 19. schepen gez. 123.000 b.r.t.;
ROME, 30 Sept. (D.N.B.) ln
politieke kringen hier constateert
men, dat het verslag over de ge
weldige verrichtingen op militair
en economsch gebied, door Hitier
in zijn rede gegeven, het beste fei
telijke bewijs voor de mistukkin,
gen van den tegenstander is. Bij
zondere belangstelling toont men
voor de mededeelingen over d«
ontginning van het veroverde
Sowjetgebied.
Voorts heeft men met voldoe-
ning kennis genomen van de er
kentelijke woorden, door Hitier
gewijd aan de bondgenooten, in de
eerste plaats Italië. In den succes
vollen gemeenschappelijken strijd
van Duitschers en Italianen op
vele fronten ziet men een nieuw
bewijs voor de onhoudbaarheid
van de vijandelijke propaganda^
die tevergeefs hoOpt op een ver-
deelheid tusschen de spilmogend-
heden.
1 m,
Dat is de Duitsche infanterist. Op
deze plaats stortte door een gra
naattreffer de wand van de loop
graaf in. Nog tijdens het vijandelijk
vuur, op den grond geknield, maakt
deze infanterist de loopgraaf weer
vrij SS PK Nuszbaumer-O-H-P H m
Het vaderland kan gerust
zijn.
Als ik derhalve thans tot het va
derland kan zeggen, dat het vol
komen gerust kan zijn, want dat
zoowel in het Oosten als in het
Westen en in het Noorden en in
het Zuiden het front van onze
Duitsche soldaten onwrikbaar
stand houdt, dan kan ik evenzoo
tot het front zeggen: Duitsche sol
daat, ge kunt gerust zijn, achter u
staat een vaderland, dat u'nooit in
den steek zal laten.
Week in, week uit, maand in,
maand uit worden de goeden van
ons volk uit alle lagen steeds meer
aaneengesmeed tot een onverbreek
bare gemeenschap. En deze ge
meenschap zal ook weer in het bij
zonder in het licht treden bij de
groote hulpactie, die wij dezen win
ter hebben te volbrengen.
Ik moet echter het front ook
nog iets anders verzekeren, nl.
hoe grenzeloos dapper dit
Duitsche vaderland den oorlog
zelfs daar, waar het er met de
ergste Jiardheid door wordt
getroffen, aanvaardt en duldt.
Ook hier worden tallooze hel
dendaden verricht, niet alleen r
door mannen, maar ook door
vrouwen. En niet alleen door
vrouwen, maar ook door jon
gens. Zij offeren zich met hun
geheele leven op in het besef,
dat wij in dezen oorlog een en
kele eedgemeenschap vormen,
die nauwkeurig weet, dat wij
of wel dezen oorlog allen zege
vierend doorstaan, of gomeen-
schappelijk tot uitroeiing zijn
bestemd.
De Führer besloot: Onze tegen
standers mogen dezen oorlog voe
ren zoolang zij daartoe in staat
zijn. Wat wij kunnen doen om hen
te verslaan, zullen wij doen. Dat
rij ons ooit verslaan is onmogelijk
en uitgesloten. Het nat.-socialisti-
sche Duitschland en de daarmee
verbonden staten zullen als jonge
nttties, als werkelijke volken en
volksstaten met een roemrijke over
winning uit dezen oorlog tevoor
schijn komen.
28 Sept. 14 schepen gez. IC4.000 b.r.t.
Duitsche militaire kringen wijzen
voorts vooral op 't feit dat Duitsch
land, Italië en Japan bij hun opera
ties over het vermoedelijk beslis
sende voordeel beschikken van de
„strategische binnenste linie" ter
wijl de Ver. Staten, Engeland, de
Sowjet-Unie en Tsjoengking China
duizenden mijlen van alkaar ge
scheiden zijn. Altijd nog blijft het
een open vraag, hoe het in de
Ver. Staten vervaardigde oorlogs-
materieel over de zeeën naar Roo-
sevelts bondgenooten moet komen.
Meer en meer worden de nog be
staande toevoerwegen der vijanden
van het Driemogendhetlenpact be
dreigd.
1.