De rede van den Führer WAT DUITSCHLAND Dr. Goebbels biedt de „Winterhulp'-rekening aan Nieuwe vorderingen in Kaukasus DE HEL VAN STALINGRAD Commentaar van Rome op Hitlei s rede (Vervolg van pag. 1) U zult u wellicht nog herinneren met welk een geestdrift onze te genstanders deze operaties volg den. Zij eindigden in drié slagen met de volledige vernietiging van meer dan 75 divisies van onzen Russischen tegenstander. Daarop volgde toen het begin van ons eigen groote offensief. Het doel was in de eerste plaats den tegenstander de laatste groote tar- wegebieden te ontnemen, in de tweede plaats hem de laatste rest der steenkolen te Ontnemen, waar van cokes gemaakt kan worden, in de derde plaats zijn oliebronnen t« bereiken, en ze te nemen dan wel althans af te sluiten. De aan val zou dan in de. vierde plaats worden voortgezet om zijn laatste, grootste verkeersader, de Wolga, af te snijden. Waarom Stalingrad? Hier werd als doel gesteld de «treek, die tusschen de bocht van den Don en de Wolga zelf ligt en als plaats Stalingrad, niet omdat dit een strategisch belangrijke stad is, maar uitsluitend voor oogen stond, dat door de uitscha keling van Dnjepr, Don en Wolga als verkeerswegen voor Rusland hetzelfde of iets ergers geschiedt als voor Duitschland het geval zou zijn, als we den Rijn, Elbe, de Oder en den Donau zouden ver liezen. Want alleen op dezen reus- achtigen stroom, de Wolga, wordt in zes maanden ongeveer dertig millioen ton goederfen vervoerd. Da( is evenveel 'als per jaar op den Rijn. Dit is afgesneden en wel reeds gerui- men tijd. Thans wordt er voor al ook een eind gemaakt aan de positie van Stalingrad. Daar door wordt deze grendeling be reikt en versterkt en u kunt overtuigd zijn, dat geen mensch ons van deze plek kan wegkrij- gen. Wat nu de overige oogmerken betreft, u zult wel begrijpen, dat ik daarover niet spreek, omdat het oogmerken zijn, die op het oogen blik worden nagejaagd. Maar het rrioment zal komen waarop het Duitsche volk volledige ophelde ring omtrent deze nieuwe oogmer ken zal verkrijgen. Oostland voor West-Europa. Ik mag u echter wel zeggen, dat wij ons natuurlijk de organisatie van dit gigantische gebied, dat wij thans beheerschen, als nieuwe taak hebben gesteld. Er is ons iets aan gelegen in feite dit reusachtige ge bied veilig te stellen voor onze oorlogvoering en in ruimeren zin niet allen voor de voeding van ons volk en de waarborging van onze grondstoffen, maar ook voor de in standhouding van geheel Europa. Te dien einde moest om te begin nen het verkeer in orde wordqn ge bracht. Er zijn tienduizenden kilo meters spoorlijnen, die wij nu her stellen of wel sedert lang hebben hersteld. Dit reusachtige verkeers- net, dat thans reeds voor het groot ste deel op Europeesche spoor breedte is gebracht, was volkomen verwoest. Geen honderden, maar duizenden bruggen moesten op nieuw worden gebouwd. Dit alles is thans in enkele maanders ge schied of zal binnen enkele weken voltooid zijn. '4 Ontzaglijke prestaties. Nu zijn er aan den kant van on ze tegenstanders menschen* die zeg gen: waarom stoppen ze plotseling? Wel, omdat we voorzichtig zijn, om dat we net zoolang ergens blijven tot we onzen étappendienst geheel in orde hebben. Wij organiseeren achter het front het verkeer en den landbouw. Het gebied moet worden ontgonnen. Het gaat erom, dat we een deel hiervan geheel opnieuw moeten oriënteeren. Wat hier is gepresteerd, is gewoon ontzaglijk. En als dan zoo'n schaapskop, ik kan het niet anders uitdruk ken, zooals mijnentwegen Duff Cóoper of Eden zegt: Dat was een groote fout, dat de Duit- schers de Oekraine of het Koe- bangebied zijn binnengedron gen dan zal hij nog wel zien of het een fout was, dat wij de verste gebieden zijn binnenge drongen. N De eerste,'zij het ook nog beschei Üen resultaten van dit optreden hebben wij tot onze vreugde voor het Duitsche volk toegankelijk kunnen maken. Maar u kunt ervan overtuigd zijn: Wij zijn daar nog maar aan het begin. Volgend jaar al zal dit gebied geheel anders ge organiseerd zijn. En eindelijk komt daarna de organisatie van het al- gemeene economische leven en daarna komt de mijnbouw. Ook hij moet worden ontgonnen. Daar na komt de electrische stroom. Als u kon zien, hoe daar wordt ge werkt, zou u begrijpen, dat oek in een tijd, dat er schijnbaar niets wordt gedaan, desondanks iets ge weldigs wordt tot stand gebracht. Daarbij komt nu, dat de bevol king wordt bevrijdt van den druk der bolsjewistische rhacht, die ook thans nog millioenen menschen ginds psychisch gevangen houdt in een versaagdheid en men mag wel zeggen in een angst, waarvan men zich in Duitschland en in andere landen haast geen voorstelling kan inaken. Dit is de angst voor den commissaris, voor de GPOe, voor het geheele bewind, waarvan mil- lioenen menschen vervuld zijn. Dat alles moet langzamerhand ver dwijnen en het vèrdwijnt ook. Er zijn daar vele gebieden, waar de geheele bevolking reeds ten ge tale van millioenen met ons mee werkt en er zijn andere gebieden, waar zij reeds in onze gelederen en aan onze zijde strijdt. De resul taten van deze reusachtige bedrij vigheid zijn ontzaglijk. Terwijl wij in het Noorden van Europa, in het Westen en aan alle andere fronten ons in 't defensief bevinden, vervullen wij daardoor een der geweldigste voorwaarden voor de organisatie van Europa ten oorlog en voor dezen oorlog. Daarbij komt nu voorts aan on zen kant nog de verdere uitbrei ding van onze bondgenootschappen, hier aan de spits de samenwerking met onzen oudsten bondgenoot, Italië. Niet slechts aan ri front strijden wij gemeenschappelijk, maar heden ten dage reeds aan een geheele reeks fronten. Hieruit blijkt, dat alle verwach tingen van onze tegenstanders, die meenen dat zij dit bondgenoot schap kunnen losmaken, idioten zijn. Wij weten heelprecies, wat het lot van het Duitsche en Itali- aansche volk zou zijn, maar bo vendien weten wij ook nog, wat het lot van Europa zou zijn, als de andere Wereld ooit een overwin ning zou kunnen bevechten. Raad aan Engeland. Als zij thans zeggen: Ja, natuur lijk, dan nemen wij de bescher ming van Èuropa tegen het bols jewisme op ons dan kan ik slechts ten antwoord geven: Enge land mag wel oppassen, dat het in staat is zichzelf tegen het bolsje wisme te beschermen. Als in een land aartsbisschoppen heilige mis sen lezen en op hun altaarkleed aan den eenen kant het bolsje wistische embleem en aan de an dere zijde hun nationale embleem hebben, zie ik het donker voor een dergelijk land in. Duitschland en Italië, even als Spanje en een geheele reeks andere Europeesche volken, Roemenië, enz. heb ben met het bolsjewistische probleem afgerekend. Df de overige wereld daarmee even eens zal afrekenen, zal eerst uit dezen oorlog blijken. Maar dat deze overige Wereld het niet met ons klaarspeelt daar van kan zij overtuigd zijn. Als wij al onze bondgenooten en degenen, die aan onze zijde strijden, Roemenen Hongaren, Kroaten en Slowaken en voor al in het Noorden de Finnen en voorts de Spanjaarden enz., als wij hen allen bijeen nemen, kunnen wij werkelijk zeggen: het is thans reeds een kruis tocht van Europa. Daarbij komen de Germaansche vrijwilligere van onze Waffen-SS en eigen legioenen van afzonder lijke Europeesche staten. Het wer kelijke Europa, da^rioh hier heeft vereenigd, evenals eens in oude tijden tegenover de Hunnen of de aanstormende Mongolen. Voor eer en fatsoen. En nu is, nadat ik de laatste maal tot u sprak, Japan eveneens tot dezen oorlog toegetreden. Het is thans een wereldomvattend bond genootschap, niet alleen van de ha- veloozen, maar van alle volken, die strijden voor eer en fatsoen en die besloten zijn de laaghartigste coa litie^ die de wereld heeft gezien, uit den weg te ruimen. De Duitsche geest wint het. De Fuehrer behandelde nogmaals de beweringen van den tegenstan der over de Duitsche duikbootsuc cessen. Onze tegenstanders, zoo zei hij, verklaren: Wij hebben ontzag lijke afweermiddelen, wij hebben nieuwe methoden, waarmee wij het gevaar aan banden zullen leggen. Ik kan maar een ding zeggen: de Duitsche geest rust ook niet. Wij hebben om te beginnen met onze duikbooten alle prestaties van den,tegenstander verre overtroffen. Dat zal ook niet anders worden. Ook bij ons worden onafgebroken niet alleen wapens vervaardigd, maar vooral nieuwe wapens gefa briceerd. Tot dusver zijn wij thans elk jaar met een nieuw wapen voor den dag gekomen waartegen de vijand niet was opgewassen. Dat zal ook in de toekomst zoo blijven. De hom-oorlog. Nu heeft men overigens behalve het tweede front nog een ander middel: de man die den bomoorlog tegen de onschuldige burgerbevol king heeft uitgevonden heeft ver klaard dat deze bommenoorlog binnen-kort nog uitermate veel krachtiger tegen Duitschland enz. zal worden gevoerd. WAARSCHUWING AAN CHUR- CHILL EN ROOSEVELT. Ik zou slechts èèn ding willen zeggen: In Mei 1910 heeft de heer Churchill de eerste bommenwerpers op de Duitsche burgerbevolking af gestuurd. Ik heb hem destijds ge waarschuwd. Bijna vier maanden lang tevergeefs overigens. Toen hebben wij toegeslagen en wel zoo grondig dat hij plotseling ver klaarde dat dit een barbaarsch- held was en Engeland daarvoor wraak zou nemen. De man, die dit alles op zijn gewe ten heeft, als ik afzie van den oor logshitser-generaal van dezen oor log, Roosevelt, de schuldige van al les, heeft het dus gewaagd zich als een onschuldige voor te stellen. Zij voeren thans weer dezen oorlog. Het uur zal ditmaal slaan dat wij zullen antwoorden. Dan moeten de beide voornaamste misdadigers van dezen oorlog en de Joden, die achter hen staan, niet beginnen te jammeren en te grienen, als het einde voor Engeland vreeselijker zal zijn dan het begin. Ik heb destijds op 1 September 1939 tijdenë de zitting van den Rijksdag twee dingen gezegd: 1) dat wapengeweld en ook de tijd ons er nimmer onder zul len krijgen nu men eenmaal dezen oorlog opgedrongen had en 2) dat voor het geval dat het jodendom een internatio nalen wereldoorlog tot uit roeiing van de Arische volken van Europa om maar iets te no'ëmen aansticht niet de ari sche volken zullen worden uitgeroeid mar het jodendom. Degenen, die bij dien geesteszieke in het Witte Huis aan de touwtjes trekken hebben het inderdaad klaar gespeeld het eene volk na het andere bij dezen oorlog te be trekken. Maar in dezelfde mate spoelde een anti-joodsche golf over het eene volk na het andere. Zij zou zich voortzetten. De eene staat na den anderen die tot dezen oorlog is toegetreden zal op zekeren dag als anti-semitjsche staat tevoorschijn komen. De joden hebben eens ook in Duitschland om mijn prophetieën gelachen. Ik weet niet of zij thans nog lachen dan wel of hun het lachen reeds is vergaan. Maar ik kan slechts .verzekeren, dat hun het lachen overal zal vergaan. Ik zal ook met deze prophetieën gelijk krijgen. Dank aan de soldaten. Hitier herdacht nu degenen, aan wie de successen van wereldhisto rische beteekenis gedurende de laatste maanden te danken zijn. Hij bracht in herinnering, hoeveel menschelijk heldendom, maar ook menschelijke smart en leed achter de laconieke, korte mededeelingen der weermachtberichten is verbor gen. Als zich men zich de presta ties voor den geest stelt, die achter de korte mededeelingen omtrent ridderkruisen e.d. staan, moet men erkennen, dat bij alles wat het vaderland moge doen, dit zijn sol daten nooit genoeg kan danken. Dat geldt niet alleen voor onze soldaten, maar ook voor die der met ons verbonden volken. Daarbij valt te vermelden, dat de Duitsche weermacht bij haar optreden niet handelt' Ws' bijvoorbeeld 'de" En- cgelschen, dat- wij niet anderen steeds sturen naar de plaatsen waar het bijzonder gevaarlijk is. maar dat wij het onzen vanzelf sprekenden plicht, dat wij het onze eer achten, onzen bloedigên last behoorlijk ruim'gemeten zelf te dragen. Een lichtzijde. Wij strijden met onze geallieer den als volstrekt trouwe bondge nooten van eer. Wij achten (tit evenwel noodzakelijk, want slechts uit dezen misschien moeilijksten strijd uit onze geschiedenis zal tenslotte datgene ontstaan, wat ons, nationaal-socialisten uit den eersten wereldoorlog, steeds voor oogen stond, namelijk dit groote rijk van een in leed' en vreugd nauw verbonden volksgemeen schap. Want één lichtzij heeft deze oorlog eerst recht, nl, de groote kameraadschap. Alle Duitsche BERLIJN, 30 Sept. (D.N.B.) Vo^r de rede van den Führer bij de groote betooging der N.S.D.A.P. heeft de minister van propa ganda, dr. Göbbels, een grootsch opgezet rapport uitgebracht over het resultaat der Winterhulp in het oorlogsjaar 1941/42. Toen de minister in gezelschap van generaal-veldmaarschalk Rommel de zaal betrad, weerklonk donderend gejubel, dat eerst na minuten luwde. Göbbels verklaarde ter inleiding, dat hij het beneden zijn waar digheid achtte op de onzinnige leugens en verdachtmakingen van de Engelsche radio en van de Engelsch-Amerikaansche propa- gandabureaux in te gaan, die sleéhts aanslagen vormen op het gezonde verstand.. Voor een ieder, die zijn verstand gebruikt, aldus de minister, kan er geen twijfel bestaan, dat de onafgebroken keten van his torische successen der mogendheden van het Pact van Drie ten slotte ook tot de grewte eindoverwinning zal leiden. Het poten tieel der Duitsche bewapening heeft een omvang gekregen, waar van de vijanden zich slechts een vage voorstelling kunnen ma ken, te oordeelen naar hun propagandastellingen. Het plutocratische Engeland waagt het btj ons voor den dag te komen met zijn sociale vernieuwingsdenkbeelden. Wij verkee- ren in de gelnkkige omstandigheid, feiten te kunnen plaatsen te genover hun hol gepraat. Deze Winterhulp heeft een resultaat bereikt, dat men zich in het geheel niet verrassender en verheu gender kan denken. Voor de Winterhulp in het derde oorlogs jaar is door het Duitsche volk 1.208.009.000 mark geschonken, bij na 300 millioen mark meer dan het vorige jaar. (Stormachtige bijval). De minister verstrekte vervolgens cijfers over het totale resul taat van alle Winterhulpacties der oorlogsjaren. Dit totaal be droeg 2.805.000.000 mark, derhalve b.v. meer dan de waarde van in- en uitvoer van bijna alle Zuia-Amerikaansche landen. Het of fer in dezen oorlog bereikt in totaal een bedrag van 4.076.000.000 mark, hetgeen twee annuïteiten van het Plan Young zou hebben uitgemaakt. Hierdoor heeft het totale resultaat van alle Winterhulpacties na 1933 de vijf milliard ver overschreden. (Stormachtig'"applaus). Van de bedragen die gedurende den derden oorlogswinter zijn inge komen, is twee derde ten goede gekomen aan de „Nat.—Sozialisti- sche Volkswohlfart", waarvan alleen 701.000.000 mark aan de hulp actie moeder en kind. Bijzonder opmerkelijk is de deelneming van het front aan de Winterhulpactie. Een regiment aan het Oostelijke front heeft bij een enkele collecte een bedrag vah meer dan 50.000 mark opge bracht. Dit voorbeeld spreekt voor heel het front. stammen dragen hun deel. De stichting van het groot-Duitsche rijk zou anders slechts een staats rechterlijke daad zijn geweest. Nu is het een met het bloed van alien onderteekende eeuwige oorkonde malr vooral ook een oorkonde, die a%n dezen staat niet slechts den uiterlijken machtsvorm, maar ook de innerlijke stevigheid geeft. Een onde wereld stortte bi Er bestaat hij ons nog slechts een enkele waardeering en wel voor den dapperen, trouwen man, voor den bekwamen man, voor den vastberaden, den stoutmocdi- gen man, die in staat is leider van zijn volk te zijn. Er is werkelijk een oude wereld tot instorting ge bracht. Uit dezen oorlog ontstaat door bloed bezegeld, de volksge meenschap, veel sterker nog dan wij, nationaal-socialisten. na den oorlog door onze geloofsbelijdenis aan de natie konden verschaffen. Dit ls volkomen zeker: dezen oorlog overleeft geen burgerlijke staat. Hier moet ieder vroeg of laat kleur bekennen. Slechts wie zijn volk niet alleen politiek, maar ook maatschappelijk tofs een eenheid vermag aaneen te sAieden, zal uit dezen oorlog als overwiionaar te voorschijn komen, Gelooft u, dat de een of andere Duitscher den soldaten, die thans uit dezen oorlog zegevierend- terug keeren, een ander Duitschland zou kunnen aanbieden dan het natio- naal-socialistische in den zin van een werkelijke vervulling van onze denkbeelden omtrent een ware volksgemeenschap? Dat is onmo gelijk. En dat zal in de toekomst zeker misschien de gezegendste baat van dezen oorlog zijn. Het thuisfront. Ik zou hier evenwel niet willen verzuimen tegenover het front ook op hef vaderland te wijzen. Ik moet onder de aandacht brengen, dat de Duitsche werkman ontzaglijk veel presteert en dat hij den huidigen staat, zijn leiding en vooral den sol daten trouw is. Ik moet er op wij zen, dat ook het land-volk juist zoo zijn plicht vervult, dat vooral millioenen Duitsche vrouwen zich in dit arbeidsproces hebben inge voegd. En tenslotte moet ik nog de aandacht vestigen op het feit, dat ook onze beroepen, die geestelijken arbeid verrichten, zich volkomen opofferen in hun afzonderlijke be oefenaars, dat millioenen en milli oenen ook hier alles schenken in den geest, in hun denken, in 't uit vinden en in het werk om het volk te bewapenen en om het front nooit meer het voorbeeld van 1918 te ge ven. HOOFDKWARTIER VAN DEN FÜHRER, 30 Sept. Het opperbe vel der weermacht maakt bekend: In het Noordwestelijk deel van den Kaukusus en ten Zui den van den Terek zijn Duit sche en verbonden troepen in harde aanvalsgevechten verder opgerukt. In Stalingrad werden nieuwe sectoren van het Noor delijk stadsdeel bestormd. Bij vergeefsche ontlastlngsaanval- len verloor de vijand 34 tanks. Aan het front aan den Don heb ben Duitsche en Italiaansche troe pen verscheidene pogingen van de bolsjewieken om over te steken, af geslagen. Hongaarsche troepen wierpen een vijandelijke groep strijdkrachten in tegenaanval te rug. In den Noordelijken sector heb ben eigen aanvalsacties ondanks taaien vijandelijken tegenstand ge leid tot successen. Sterke formaties van het Duitsche luchtwapen en Kroatische gevechtsvliegers heb ben daarbij den Sowjets zware ver liezen toegebracht. Archangelsk is iA den afgeloo- pen nacht opnieuw gebombardeerd Uitgebreide branden lieten het goe de effect van dezen aanval zien. In den tijd van 15 tot 28 Septem ber werden 816 Sowjetvliegtuigen in luchtgevechten, 131 door afweer geschut van het luchtwapen en 22 door formaties van het leger neer geschoten, 4 werden buitgemaakt, 17 op den grond Vernield, zoodat de totaal verliezen 990 vliegtuigen be droegen. In dienzelfden tijd gingen aan het Oostelijke front 77 eigen vliegtuigen verloren. In den afgeloopen nacht zijn Britsche bommenwerpers in gerin gen getale naar het gebied van de Oostzee gevlogen. Twee vliegtuigen werden neergeschoten. Duitsche gevechtstoestellen heb ben met succes overdag aanvallen in scheervlucht ondernomen op plaatsen in Zuid- en Zuidoost-En- geland. DE HEL STALINGRAD. BERLIJN, 30 Sept. (D.N.B.) Terwijl dikke" rookwolken boven het brandende Stalingrad hangen, dringen Duitsche infanteristen en pantsergrenadiers voortdurend ver der op naar de nog overblijvende en door den vijand taai. verdedigde stadsdeelen in de noordelijke voor steden, waar vele fabrieken geves tigd zijn. De Bolsjewieken probee- ren tevergeefs de aanvallers tegen te houden door geheele huizenblok ken in de lucht te laten springen en door artillerievuur. Zoo verklaarde een bolsjewistische gevangen geno men kapitein: „Op bevel van Sta- lin moesten wij in de puinhoopen der huizen onze stellingen handha ven en met onze batterijen de bin nenstad verwoesten. In de straten om ons heen lagen tuschen de puinhoopen der ingestorte gebou wen de dooden in stapels Gewon den kermden, maar niemand kon hen helpen, want elke man was noo dig voor de verdediging. De aan voer van levensmiddelen en muni tie kon nog slechts des nachts plaats hebben en ook dat was meestal wegens de onophoudelijke Duitsche bomaanvallen niet moge lijk. Met de zinlooze verdediging van Stalingrad wordt een waan zinnige daad voltooid, die het begin is van onzen ondergang. Reeds we kenlang wisten wij dat Stalingrad niet te redden was en practisch had de stad elke beteekenis voor ons verloren toen de Duitschers op ver scheidene plaatsen tot de Wolga doordrongen en het scheepvaartver keer onmogelijk maakten, dat na de vernieling van de spoorlijnen onze belangrijkste toevoerweg was. Zoo had de verdediging van Stalingrad nog slechts politieke beteekenis, waarvoor duizenden soldaten wer den opgeofferd. De verliezen in de ze gevechten waren wel de zwaar ste van den geheelen oorlog. Onder de slagen der Duitsche wapens moet op bevel van Stalin het Roode Leger doodbloeden en verliezen lij den, die Wij nooit meer kunnen aanvullen." Maandelljksche gaallieerde scleepsveriiezeu nog nim mer zoo groot. BERLIJN, 29 Sept. (D.N.B.) De militaire correspondent van het D. N B. schrijft o.a.: Het reeds bekend gemaakte feit, dat Duitsche zee- en luchtstrijd krachten deze maand tot dusver in totaal meer dan 950.000 ton vijan delijke koopvaardijscheepsruimte tot zinken hebben gebracht en daarmede tevens het maandrecord van dit jaar hebben gevestigd, werpt een bijzonder schel licht op den noodtoestand waarin de gealli eerden ten aanzien van hun scheeps ruimte verkeeren. Het torpedeeren van deze schepen heeft zich in de volgende volgorde afgespeeld; Op 7 Sept. 17 schepen vafi gez. 108.000 b.r.t.; 13 Sept. - 18 schepen gez. 121.000 brt.; 14 Sept. 19 sche pen gez. 122.000 b.r.t.; 19 Sept. 19 schepen gez 100(100 b.r.t.; 20 Sept 38 schepen gez. 270000 b.r.t.; 2t Sept. 19. schepen gez. 123.000 b.r.t.; ROME, 30 Sept. (D.N.B.) ln politieke kringen hier constateert men, dat het verslag over de ge weldige verrichtingen op militair en economsch gebied, door Hitier in zijn rede gegeven, het beste fei telijke bewijs voor de mistukkin, gen van den tegenstander is. Bij zondere belangstelling toont men voor de mededeelingen over d« ontginning van het veroverde Sowjetgebied. Voorts heeft men met voldoe- ning kennis genomen van de er kentelijke woorden, door Hitier gewijd aan de bondgenooten, in de eerste plaats Italië. In den succes vollen gemeenschappelijken strijd van Duitschers en Italianen op vele fronten ziet men een nieuw bewijs voor de onhoudbaarheid van de vijandelijke propaganda^ die tevergeefs hoOpt op een ver- deelheid tusschen de spilmogend- heden. 1 m, Dat is de Duitsche infanterist. Op deze plaats stortte door een gra naattreffer de wand van de loop graaf in. Nog tijdens het vijandelijk vuur, op den grond geknield, maakt deze infanterist de loopgraaf weer vrij SS PK Nuszbaumer-O-H-P H m Het vaderland kan gerust zijn. Als ik derhalve thans tot het va derland kan zeggen, dat het vol komen gerust kan zijn, want dat zoowel in het Oosten als in het Westen en in het Noorden en in het Zuiden het front van onze Duitsche soldaten onwrikbaar stand houdt, dan kan ik evenzoo tot het front zeggen: Duitsche sol daat, ge kunt gerust zijn, achter u staat een vaderland, dat u'nooit in den steek zal laten. Week in, week uit, maand in, maand uit worden de goeden van ons volk uit alle lagen steeds meer aaneengesmeed tot een onverbreek bare gemeenschap. En deze ge meenschap zal ook weer in het bij zonder in het licht treden bij de groote hulpactie, die wij dezen win ter hebben te volbrengen. Ik moet echter het front ook nog iets anders verzekeren, nl. hoe grenzeloos dapper dit Duitsche vaderland den oorlog zelfs daar, waar het er met de ergste Jiardheid door wordt getroffen, aanvaardt en duldt. Ook hier worden tallooze hel dendaden verricht, niet alleen r door mannen, maar ook door vrouwen. En niet alleen door vrouwen, maar ook door jon gens. Zij offeren zich met hun geheele leven op in het besef, dat wij in dezen oorlog een en kele eedgemeenschap vormen, die nauwkeurig weet, dat wij of wel dezen oorlog allen zege vierend doorstaan, of gomeen- schappelijk tot uitroeiing zijn bestemd. De Führer besloot: Onze tegen standers mogen dezen oorlog voe ren zoolang zij daartoe in staat zijn. Wat wij kunnen doen om hen te verslaan, zullen wij doen. Dat rij ons ooit verslaan is onmogelijk en uitgesloten. Het nat.-socialisti- sche Duitschland en de daarmee verbonden staten zullen als jonge nttties, als werkelijke volken en volksstaten met een roemrijke over winning uit dezen oorlog tevoor schijn komen. 28 Sept. 14 schepen gez. IC4.000 b.r.t. Duitsche militaire kringen wijzen voorts vooral op 't feit dat Duitsch land, Italië en Japan bij hun opera ties over het vermoedelijk beslis sende voordeel beschikken van de „strategische binnenste linie" ter wijl de Ver. Staten, Engeland, de Sowjet-Unie en Tsjoengking China duizenden mijlen van alkaar ge scheiden zijn. Altijd nog blijft het een open vraag, hoe het in de Ver. Staten vervaardigde oorlogs- materieel over de zeeën naar Roo- sevelts bondgenooten moet komen. Meer en meer worden de nog be staande toevoerwegen der vijanden van het Driemogendhetlenpact be dreigd. 1.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1942 | | pagina 2