„Géén compromis vredesaanbod of mag geen tweede Verdun worden meer jtiiierikaansclie troepen landen Verduister -n DAGBLAD «OOR HELDERSCHE EDITIE Rede van den Führer De inval der Amerikanen in Afrika REDE VOL STRIJDGEEST Boodschap van Pétain J lil Afrika HEVIGE GEVECHTEN IN MAROKKO "VS? 7.51 uur 87ste Jaargang. No. 11948 MAANDAG 9 NOVEMBER 1942 Q Adoft Hit Ier: tt geen vredes- aanbiedingen meer. ALGIERS STAAKT VIJANDELIJKHEDEN landingstroepen onder bevel van eisenhower. verklaring van washington. Uitg.N.V. Uitg.. Mij. Hollands Noorderkwartier. Redactie- en Administratiebnreanx: SCHAGEN: Laan 201. Tel. 444 (2 lijnen. - DEN HELDER: Koningstr 78. Tel. 2345 (2 lijnen).ALKMAAR: Voordam 9. Tel. 3330. NOORD-HOLLAND Deze Courant verschijnt dagelijks. Advertentie-tarief. Gewone advertenties 11 ct p. m.m. Bij contract, binnen een iaar te ee- bruiken. belangrijke korting. Prij zen worden op aanvraag verstrekt 4 pagina's Hoofdredacteur: A. R. JONKER Alkmaar v. - MUNCHEN, 8 Nov. (D.N.B.) De hoofdstad der beweging eerde vandaag de nagedachtenis der 16 nationaal-socialisten, die op 9 November 1923 voor het nationaal-socialistische rijk hun leven hebben gelaten. De Führer, die dezen dag doorbracht temidden van zijn oude strijdgenooten, hield een rede, die door den Groot- Duitschen omroep werd uitgezonden. De Führer zeide, dat Duitschland, wanneer in 1983 de partij niet in het binnenland de overwinning had behaald, een machte- looze staat zou zijn gebleven met een leger van 100.000 man en onvermijdelijk gedoemd om in zichzelf te verkwijnen. In dien zelfden tijd was er in het Oosten reeds een kolos opgestaan, die slechts één gedachte had: dit zwakke, luie defaitistische en ver 7 scheurde Europa onder den voet te loopen. Indien onze strijd toen niet verloopen was, zooalk hij verloopen is, zou niet de macht in de wereldgeschiedenis zijn opgestaan, die in staat kon zijn ziel» tegenover dezen kolos te plaatsen. Thans weten wij. dat er dan waarschijnlijk geen Europa meer zou zijn. Het sprak toen voor ons vanzelf, dat deze overwinning onder alle omstandigheden moei komen en zal komen. Dat is de overtuiging, waarmee ik thans voor U sta, de overtuiging die mij nooit hefeft verlaten, sedert ik als onbekend man den strijd aanvaardde voor de ziel van deze stad en daarna voor ziel van mijn volk. En thans sta ik op pre cies hetzelfde standpunt: het lot of de voorzienigheid zal de over winning geven aan degenen die haar het meest verdienen. Wij hadden die overwinning reeds in 1918 kunnen behalen, maar toen had het Duitsche volk haar niet verdiend, het had zichzelf verlo ren en was zichzelf ontrouw ge worden. Hitier verklaarde, d^t van een compromis of van een vredesaan bod geen sprake kan zijh. Er is maar één mogelijkheid: de strijd tot aan de beslissing. Geen volk, aldus zeide hij, heeft meer succes sen kunnen boeken dan het onze. Wat wij in de laatste drie jaar te genover een geheele wereld van vijanden aan wonderbaarlijks tot stand hebben gebracht, is eenig in de geschiedenis. Daaraan wordt ook niets veranderd door het feit, dat er in die jaren natuurlijk f&eer- malen crises zijn geweest lk her inner aan de groote crisis in Noor wegen, ~toen wij ons moesten af vragen, of Narvik gehouden kon worden. Wij hadden een grenzeloos vertrouwen noodig om toen niet te versagen en dit vertrouwen is be loond. Vei^van het vaderland, nau welijks door een veilige verbinding verbonden, streedt de kleine groep Duitsche helden. Tenslotte moest zij Narvik zelfs ontruimen. De te genstanders jubelden, maar dank zij de dapperheid en den fanatieken wil kwam aan het eind toch de zege. Wanneer wij dezen geheelen tijd nog eens voorbij ons geestes oog laten gaan zijn wij bewust van één feit: wij staan tegenover de zelfde tegenstanders die wij steeds reeds tegenover ons hadden. De te genstanders in den grooten oorlog waren dezelfde van thans. Slechts één ding onderscheidt den huidi- gen tijd van dien van toen: het dui delijke begrip van den achtergrond van de handelwijze dezer tegen standers en de intusschen behaal de successen, die in de wereldge schiedenis eenig zijn. Waarom strij den wij thans op zoo grooten af stand? Omdat wij het $igen ijader- land willen beschermen, omdat wij den oorlog zoover mogelijk van de grenzen van het Duitsche rijk ver wijderd willen houden en het wil len besparen, wat thans enkele Duitsche steden moeten doormaken De tegenstanders echter zijn de zelfde. Achter hen staat nog steeds dezelfde macht, de internationale jood. Het is wederom geen toeval, dat deze krachten, die indertijd in het binnenland tegen ons samen spanden, ook thans in het buiten land elkander hebben gevonden. Te beginnen met het hoofd \an dit internationale vrijmetselaarslegi- oen, Roosevelt en zijn Joodsche Braintrust, tot aan het jodendoqi in „Reincultuur" in het bolsjewis tische Rusland. Het is eveneens geen toeval, dat dezelfde staat, die toen geloofde Duitschland door een golf van leugenpropaganda tot in storting te kunnen brengen, ook thans weer een man met dezelfde opdracht naar voren brengt. Toen hette hij Wilson. thans is het Roosevelt. Het toenmalige Duitschland, zonder krachtige na- tion aal-politieke opvoeding en eenheid, zonder eenig besef van het Joodsche probleem en zijn gevol gen, is aan dien aanval ten offer gevallen. Het is echter de groote vergissing van onze tegenstanders, dat zij zich thans voorstellen, dat dit zich zal herhalen. Wanneer wij- toen wellicht het best georganiseer de volk ter wereld waren, dan is dat thans zonder twijfel in nog sterkere mate Waar. Indien iemand zich verbeeld, (jat de andere wereld dit volk aan het wankelen kan brengen, dan kent hij niet de dragende krdcht, de na— tionaal-socialistische partij en haar geweldige organisatie. Hij heeft er ook geen begrip van, wat deze be weging sindsdien gepresteerd heeft, hoe zij door haar prestatie ons volk heeft gewonnen en socialisti sche gedachten, vrij van allen be- langenzwendei en alle leugentira des, heeft verwezenlijkt, zooals geeq andere staat dat ook maar bij be nadering aangevat, laat staan be reikt heeft. Ik ben gerust over eiken Duit- scher, die thans in het Oosten strijd en terugkeerd. Ik kan hem vragen: bezie onze instellingen, vergelijk onze haardsteden en onze sociale instellingen met hetgeen gij daar gezien hebt, het lot vai\ den Duit- schen boer met dat van den Sovjet boer, en zeg mij dan uw oordeel: Wie heeft het beter gedaan en wie heeft het eerlijker bedoeld? Nog niemand is teruggekeerd die uiting heeft kunnen geven aan een andere opvatting dan deze: als er een na- tionaal-socialistische staat verwe zenlijkt wordt, dan is dat alleen in Duitschland. Dat is ook de reden, waarom de andere wereld, voor zoover zij in het bijzonder kapitalistische be langen vertegenwoordigt, tegen ohs optrekt. Het is een concern, dat zich thans nog aanmatigt de wereld te kunnen regeeren volgens zijn prive-kapitalistische belangen en haar zoo noodig ook te kun nen mishandelen. Als eenige dagen geleden Eden verklaarde: wij Engel- schen hebben ervaring in het regeeren, dan kan men daarop slechts antwoorden: niet in 'i regeeren, dan wel in het uit buiten en 't uitplunderen. Al.- er in'een land, dat met 46'rnil- lioen zielen over een oppervlak- r te van 40 millioeti vierkanten km. beschikt, bij het begin van den oorlog 2'A millioen werk- loozen zijn, waar blijft dan de kunst van het regeeren? en als Eden verder zegt: wij Engel- schen hebben een fijn instinct voor ideëele en materieëele waarden, dan, kan men daar op antwoorden: de ideëele waarden Jiebt gij vernield en de ruaterieëele gestolen. Staat na staat, volk na volk, stapa na stam wordt onderdrukt en tot onderdaan gemaakt en daarin zijn zij het volkomen eens, deze uitplunderaars, of zij nu met den marxistiêchen of met den kapitalistischen mailtel röndloopcn. Eèn band- vol zeer rijke lieden van jood sche en tjiet-joodsche afkomst bepalen het lot der wereld. DEMOCRATISCHE ZEGENINGEN. Dutischland heeft een voorbeeld gezien van de capaciteit dezer lieden in het regeeren. Want toen in 1918 het Duitsche rijk ineen stortte, wendde zich het Duitsche volk in zijn verblinde hoop .tot hen'; zij,konden het misschien een weg wijzen, die het uit zijn nood zou bevrijden, Dat was het demo cratische Duitschland, niet het nationaal-socialistische. Want wij zouden immers niet gekomen zijn als niet Duitschland op deze wijze was uitgeplunderd.. Zij hebben het immers ook bij ons klaargespeeld, dat 7 millioen menschen geen verdiensten hadden, dat 7 miili- oen anderen slechts voor de helft van den tijd werkten, dat tiendui zenden boeren van hun oude hof steden verdreven- werden, dat handel en bedrijf tot stilstand kwamen, dat van sociale maatre gelen geen sprake meer kon zijn. Als nu Roosevelt komt verklaren dat Europa met Amerikaansche methoden gered moet worden, dan kan ik slechts zeggen: hij had zijn eigen land moeten redden en dan had hij niet aan dezen oorlog moe ten beginnen. Het was doelmatiger geweest, wanneer hij de 13 milli oen Amerikaansche werkloozen had gered, inplaats van de wereld in dezen oorlog te storten. Maar hij deed het, omdat hij het met zijn eigen problemen ni»t klaar kon spelen en omdat hij evenals zijn Engelsche bondgenoot op roof uit ging om materieele redenen. Want ideëele waarden kent hij evenmin als de- Engel- schen. Hit deze regeerkunst van onzen tegenstander en uil; de afschuwe lijke gevolgen in ons Duitschland is de nationaal-sociaistische bewe ging angzamerhand ontstaan. Indien zij' Duitschland toen n^ melijk werkelijk gelukkig gemaakt zouden hebben, zou IA geen reden gehad'hebben om mij "dag aan dag, \\^ek aan week, maand na maand en jaar na jaar aan dezen arbeid te wijden. Nauwelijks - was de samen zwering van joden, kapitalisten en bolsjewisten in Duitschland uit den weg geruimd of de andere wereld begon weer met een omsingeling. Voor den wereldoorlog was "het de keizer, thans ben ik het die moet worden omsingeld. Er is slechts één onderscheidt: het keizerlijke Duitscb land was in zichzelf volkomen ver vallen, de keizer was een man, die bij het verzet tegen deze vijanden elke kracht miste. In mij hebben zij thans een tegen stander, die aan het woord „capi- taleeren" in het geheel niet denkt. Het was altijd reeds zoo sinds ik een jongen was. Toen was het wel licht een ondeugd, maar over het algemeen was hei toch wellicht een deugd van mij om de gewoonte te hebben altijd het laatste woord aan mij te houden. Mijn tegenstanders kunnen er van overtuigd zijn, dat ik deze gewoonte nog bezit. Het Duitschlaird van vroeger heeft 3 kwartier na twaalven de wapens neergelegd. Ik heb principieel altijd vijf minuten na twaalven opgehou den. Dat hebben tien jaar geleden mijn binneniandsche vijanden ge merkt. Natuurlijk was de positie van mijn binneniandsche vijanden toen anders dan de positie van mijn buitenlandsche vijanden van heden. Thans wordt de strijd militair ge voerd. De Engelschen zeggen, wij hebben nog geen OQiiog verloren. Zij hebben echter reeds vele oorlo gen verloren, maai- zij hebben eiken oorlog uitgestreden .tot aan hun laatsten bondgenoot. Zoo staan de- zaken en dat onderscheidt wellicht de Engelsche wijze van oorlogvoe ring van die van ons. De Fuehrer herinnerde in dit verband aan de geweldige ge schiedenis die Duitschland ach ter zich heeft, en wekte hierbij de herinnering op aan Frederik de Groote, wiens positie, naar hij zeide, met den toestand van heden vergeleken kan worden. Wij bezitten thans, zoo ver klaarde hij hierbij o.a.. na den toestand te hebben vermeld, waarin Frederik de Groote zich vaak bevonden heeft, ver aan de grenzen vooruitgeschoven, overal onze bolwerken en onze troepen daarom moet ik nu reeds zeggen dat onze tegen standers bijziende zijn wanneer zij zich inbeelden, dat zij mij door iets, wat Man ook, zouden kunnen imponeeren. Ik weet heel precies, dat de strijd zeer zwaar is, want dat is wellicht ook het verschil tusschen mij en een man als Churchill. De Fuehrer herinnerde in het verdere verloop van zijn rede aan een boek dat Sven Hedin dezer da gen heeft doen uitgeven, waarin deze woordelijk het aanbod voor Polen citeert dat de Fuehrer des tijds aan de Engelschen heeft ge daan. Ik kan de voorzienigheid slechts dankbaar zijn, zoo zeide de Feuhrer, dat zij dit alles anders geleid heeft. Wanneer dit aanbod destijds zou zijn aangenomen, zou Dantzig Duitsch geworden zijn en zou ove rigens alles bij 't oude gebleven zijn. Wij zouden in het binnen land aan ons Herstel hebben voort gewerkt, maar dan zou uit het Oosten via Polen het bolsjewisme ons overvallen hebben. Dat het niet zoo ver gekomen is, heb ik te danken aan hen die dit aanbod destijds hebben afgewezen Drie jaar geleden kon ik dat toen nog niet vermoeden. Ik heb toen op nieuw de hand uitgestrekt voor vrede, maar men heeft haar af gewezen. Ik was genoodzaakt een nieuwen veldtocht en nog een te ondernemen. In 1940 heb ik nog eens/gepro beerd de hand te bieden voor den vrede. Zij werd weer afgewezen. Daarmede was voap mij de zaak afgeloopen. want Tik 'vredesaan bod werd door deze tegenstanders als zwakte uitgelegd en daarmede ten nadeele van het Duitsche rijk beoordeeld. Ik zou in mijn plicht tekort geschoten zijn indien ik daarmede was voortgegaan. Wanneer deh eren van tijd tot tijd zeggen, dat er door ons weer een vredesaanbod gedaan is, dan doen zij dit slechts om hun eigen lieden een beetje moed in te bla zen. Van ons gaan geen vredesaan- biedingen meer uit. Het laatste woord is in 1940 gesproken. Thans spreken alleen nog de wapenen. Ook een andere macht heeft in middels moeten beleven dat natio naal-socialistische voorspellingen geen holle frazen zjjn het inter- nationalb jodendom, de macht aan wie wij al dit onheil te danken heb ben, ik heb in een vergadering van den rijksdag verklaard wanneer 't jodendom zich verbeeldt, een in ternationalen wereldoorlog te kun nen ontketenen om het Europee- sche ras uit te roeien, dan zal dat de uitroeiing van het jodendom in Europa beteekenen. Deze golf zal zich tot buiten Europa over de ge- heele wereld verspreiden. Het in ternationale jodendom zal in zijn geheele duivelsche'gevaar aan de kaak gesteld worden. Daar zullen wij, nationaal-socialisten voor zorgen. Gehjgel Europa heeft dit ge vaar ingezien, de eene staat na de andere sluit zich bij onze wetgeving aan7 Wanneer wij onze tegenstanders in hun propaganda beschouwen, dan kunnen wij dat. slechts doen met het woord van den dichter: „Hemelhoog juichend, doodeiijk terneergeslagen". De vijandelijke propaganda Bij het kleinste succes dat er er gens behaald wordt, maken de te genstanders bokkesprongen van vreugde en hebben ons dan zooge- naam reedfc volkomen vernietigd. Loopt de zaak dan verder niet meer goed, dan zitten zij weer in zak en asch. Leest eens de Sovjet legerberichten sinds 22 Juni er op na. Het aantal vernietigde tonnage in de Oostzee is reeds grooter dan de geheele tonnage die Duitsch land voor den, oorlog bezat. De Sovjets hebben, zooveel divisies van ons vernietigd, als wij in het geheel niet zouden kunnen opstellen. Zij vechten altijd met succes en slaan ons voortdurend terug. En bij dit voortdurende terugslaan zijn onze soldaten inmiddels tot aan den Kau kasus gekomen. Daarbij hebben on ze soldhten een tempo aan den dag gelegd dat enorm en uniek in de geschiedenis is. Dat ik echter de zaken niet altijd zoo inricht als de tegenstanders het zouden willen is voor de anderen niet aangenaam. Wanneer wij nigt, zooals verwacht was, in het midden, maar bij Sta- lingrad aanvielen, dan geschiedde dit omdat ik op een bepaalde plaats bij een bepaalde stad, aan de Wol- ga wilde komen. Dat die stad toe- Reuter meldt, dat Amerikaansche leger-, vloot- en luchtstrijdkrachten op „talrijke punten" aan de kust van Fransch-Noord-Afrika aan land zijn gegaan. Deze Amerikaansche troepen zullen in de naaste toe komst door Britsche troepen ver sterkt worden. Volgens een ander Reuterbericht zijn Amerikaansche treepen ook in Fransch-West-Afrika geland. BOODSCHAP VAN PÉTAIN. Officieel wordt rqedegedeeld: Amerikaansche en Engelsche strijdkrachten hebben Zondagoch tend de kust van Noord-Afrika aan gevallen. President Roosevelt heeft een boodschap tot het staatshopfd gericht. De maarschalk van Frank rijk heeft hem daarop het volgende antwoord doen toekomen: Met de grootste verbazing en met leedwezen heb ik in den afgeloopen nacht van de agressie van L'we troepen op Noojd-Afrika gehoord. Ik heb Uw boodschap gelezen. Gij iie roept u daarbij op voorwendsels, die door niets gerechtvaardigd wor den. U dicht i^we vijanden voorne mens toe, die nooit in de daad kun nen worden omgezet. Ik heb steeds verklaard, dat wij ons koloniale rijk zullen verdedigen. U wist ook dat wij het tegen iedere agressie zou den verdedigen, wie het ook zou zijri. Ge wist, dat ik mijn woord ge stand zou doen. Frankrijk en zijn eer staan op het spel. Wij zijn aan gevallen. Wij zullen ons verdedi gen. Zoo luidt het bevel, dat ik ge geven heb. De Britsche berichtendienst meldt dat de landingstroepen on der het commando staan van ge neraal Eisenhower. Het Witte Huis publiceeit ovir de operaties in de Fransche kolo niale gebieden een verklaring, waarin wort gezegd, dat deze ope raties zijn geschied, om eefi inva sie van Afrika door Duitschland en Italië voor te zijn. Bovendien is deze landing aan de Sowjet-Unie een doeltreffende tweede front hulp.. OPROEP TOT HET FRANSCHE VOLK. De Fransche regeering heeft den volgenden oproep gericht tot de bevolking: 4 „Wij sporen de Franschen aan om zich niet door bepaalde buiten landsche zenders op een dwaal spoor te laten brengen. De regee ring zal u van alle gebeurtenissen op de hoogte houden. Het antwoord van maarschalk Petain aan presi dent Roosevelt wijst iedereen op zijn plicht. Discipline, kalmte en eensgezindheid zijn noodig. Admi raal Darlan bevindt zich op zijn post. Frankrijk heeft andere beproe vingen doorstaan. Het zal ook de ze' doorstaan, Welke Frankrijk wordt opgelegd door een land, waarvoor reeds Fransch bloed werd vergoten. De eer eischt dit," Aan de hand van de laatste be richten uit Noord-Afrika acht men in bevoegde kringen te Vichy den toestand ernstig, maar ook verward en onoverzichtelijk. Op enkele pun ten zijn de Engelsch-Amerikaan sche landingspogingen gelukt, op andere punten zijn de aanvallers afgeslagen. De resident-generaal van Tunis, admiraal Esteva, heeft in een telegram de regeering te Vichy verzekerd van de trouw der bevolking. Generaal Giraud. Naar aanleiding van het van Britsche zijde om agitatorische re denen verspreide bericht, als zou generaal Giraud het opperbevel over de Fransche strijdkrachten in Noord-Afrika op zich genomen heb ben om de bezetting door de Ameri kanen te steunen, meldt Havas-Ofi, dat men in bevoegde kringen te Vichy dit bericht volkomen ver- Maan op vanavond om 15Nov. 16.58 uur E.K. tot morgenochtend Maan onder 18.02 1 Dec. L.K. 8 Dec. N.M. vallig den naam van Stalirl draagt, heeft voor ons geen enkele betee- kenis. Wel echter wordt daar 30 mil lioen ton verkeer, waaronder bij na 9 millioen ton Vervoer van pe troleum, afgesneden. Daar komt al le tarwe bijeen uit de geweldige ge bieden van de Oekraine en van de Koeban, om naar het Noorden te worden vervoerd, alsmede groote hoeveelheden mangaanerts. Daar is een enorme overladingsplaats en die wilden wij hebben. En prak tisch hebben wij haar ook al, al leen wordt er nog op eenige klei ne plekken gestreden. Wanneer wij daar geen grootere strijdkrachten meer opstellen dan gebeurt dat, omdat ik niet een tweede Verdun wilde maken. Wij stelden slechts heel kleine afdeelingen stoottroe pen op. De tijd speelt daarbij geen rol, maar geen schip stoomt meer de Wolga op en daar komt het op aan. Wij zien in dezen geweldigen strijd slechts' een enkele mogelijk heid, nl. die van het volkomen suc ces. Slechts blijft de vraag of er wel redenen aanwezig zijn om aan dit succes te twijfelen. (Zie vervolg pag. 2). zonnei noemt. Geneëaal Giraud be vindt zich in Fr'ankrijk. De Fransche omroep heeft van middag den tekst gepubliceerd van een schrijven van Giraud aan Pe tain, waarin Giraud den maar- sjfhal de verzekering van zijn loya liteit geeft. Dit schrijven is geda teerd op 4 Mei van dit jaar. Giraud herinnert er aan, dat Petain hem op de hoogte had gesteld van zijn politiek jegens Duitschland en hij verklaart zich met die politiek niet slechts accoord, maar geeft den maarschalk tevens zijn eerewoord als officier, dat hij niets zal onder nemen, dat het werk van Petain Darlan of Laval zou kunnen be- nadeelen. Generaal Giraud beroept zich op zijn loopbaan, die den waar borg geeft, dat hij zijn belofte van lokaliteit zal houden. Te toestand te Algiers, Naar Havas-Ofi meldt, zijn eeni ge gebouwen te Algiers, die bezet waren door aanhangers der afval ligheidsbeweging, weer in de macht der autoriteiten gekomen. De te genstand aan de landingsplaatsen en in de omgeving van Algiers duurt voort. Het ziet er naar uit, dat de En gelschen en Amerikanen aanzien lijke strijdkrachten in het vuur hebben gebracht. Deze strijdkrach ten zouden volgens de eerste ra mingen 140.000 man bedragen. Betrekkingen tnsschen Y.S. en Frankrijk verbroken. Naar men verheemt, zijn de be trekkingen tusschen de Ver. Staten en Frankrijk verbroken. Hevige gevechten in Ma rokko. Omtrent den toestand wordt in een Zondagavond Iaat te Vichy uit gegeven communiqué gezegd, dat in Marokko hevige gevechten gaan de zijn. Ter hoogte van Casal^pn- ca wordt fel gestreden. De Fran sche troepen streven erpaar de lan dingstroepen bij Safi. en Fedala te rug te slaan. Algiers is in het Oos ten en Westen omsingeld. Tus schen Arzew en Oran zijn zeege vechten gaande. Naar Havas-Ofi uit Algiers meldt is h'et paleis van den gouverneur- generaal door Amerikaansche troepen omsingeld. Uit de stad Algiers wordt gemeld, dat in de late middaguren tanks geplaatst zijn op belangrijke straatkruisin gen. Men heeft in de -stad uit de verte geschutvuur gehoord. Naar thans bekend wordt heeft van middag een "klein detachement bij verrassing een haventoatterij der stad aangevallen. De aanvallende troepen konden echter spoedig overweldigd en ten deele gevan gen genomen worden. •STAKING DER VIJANDELIJK- HEDEN TE ALGIERS. Uit Algiers wordt gemeld: Zondagavond ls tusschen den op perbevelhebber ln Noord-Afri ka, di« handelde met machti ging van admiraal Darlan, en den bevelhebber der Ameri kaansche landingstroepen over aangekomen, de gevechtshande lingen te staken. Deze staking der gevechtshandelingen be- treit slechts de strijdkrachten diia de gtad Algiers bezet hou den. GIBRALTAR HERMETISCH GESLOTEN. Naar uit La Linea gemeld wordt is de vesting Gibraltar her metisch gesloten. De Spaansche arbeiders, die te Gibraltar werken en anders dagelijksch tusschen de vesting en hun Spaansche woon plaats heen en terug rijden, mogen Gibraltar niet verlaten.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1942 | | pagina 1