Net lot van bet Duitscbe volk bepaalt
j bet lot van Europa
DE RIJKSCOMMISSARIS SPREEKT
DE STRIJD VAN ADOLF HITLER
Dc levenswet van den
Noorsch-Germaanschen
mensch
Aan dc Wolga strijdt en Woedt,
doch zegeviert Duitschland
Mijnheer Mussert, nationaal-
socialistische kameraden, het
is tnij een groote voldoening u
hier in een zoo vast aaneenge
sloten gemeenschap bijeen te
zien en het is mij een bijzonde
rs behoefte u, mijnheer Mus-
•sert, te danken datn aan deze
betooging deelneemt. Ik dank
u ook voor uw woorden en
vooral voor uw betuiging van
trouw aan onzen Führer. liet.
is nu bijna drie jaar geleden,
dat onze weg ons hier in Ne-
dgrlhnd heeft bijeengebracht
'en ik mag zeggen, -dat het suc
ces bij de oplossing van onze
gemeenschappelijke taak, die
wij hebben, den grondslag van
vertrouwen heeft gelegd, die
het uitgangspunt is voor steeds
vollediger deelneming aan de
uitvoering van de opdracht die
wij hier hebben. Dit vereenigt
ons, Duitsche en Nederlandsche
nationaal-socialisten. Zoo ver
eenigt ook de dag van heden,
die teruggrijpt op den dag van
tien jaar geleden, waarop de
«ationaal-socialistische Duit
sche arbeiderspartij aan de
macht gekomen is.
Er zijn dagen in de geschiedenis
.van de volkeren en van de mensch-
heid, die de vervulling schijnen
te zijn van een tijd van den eco-
nomischen, socialen, politieken en
vooral geestelijken strijd en die de
voltooiing en bekrachtiging van
dien strijd beteekenen. Tegelijker
tijd zijn zij echter ook het begin
eener nieuwe naar grootere ruim
ten strevende ontwikkeling volgens
dezelfde wet krachtens welke dra
gers van die ontwikkeling zijn aan
getreden, zoodat deze dagen sym
bolisch als mijlpalen in de geschie
denis bestaan. De 30ste Januari
1933 is een zoodanige gekenmerkte
'dag in de geschiedenis van 't imit
s«he volk, thans reeds van EurojWj
'en zal bovendien nog zijn bijdrage
leveren voor de ontplooiing van
de wereld.
DE VOORGESCHIEDENIS
VAN DEZEN OORLOG.
Hét Duitsche volk is in het jaar
1914 met oorlog overjaden gewor
den, zonder toen de laatste oorza
ken, die tot dien oorlog geleid heb
ben, duidelijk te hebbén ingezien
Die oorlog scheen althans aanvan
kelijk een Europeesche aangelegen
heid te zijn en toch moesten de
laatste oorzaken gezocht worden
in omstandigheid, dat de grond
slagen van het toenmalige Euro
peesche leven geschikt waren door
'krachten, die buiten het continent
stonden en het ontstaan van econo
mische, politieke en militaire
zwaarrtepunten buiten het Euro
peesche gebied zijn invloed op den
Europeeschen toestand begon te la
ten gelden. In deze zoo nauwer
wordende wereld botsten de krach
ten in het Europeesche gebied te
gen elkaar op. Inplaats evenwel
nu haar onontkoombare lotsge-
meensóhap in te zien raakten deze
krachten met elkaar handgemeen
en gaven zoodoende gelegenheid tot
vrijer ontplooiing aan de buiten
Europa staande machten,, ondanks
het feit, dat deze vóór alles te voor-
schijn kwanten met zulke nega
tieve vooruitzichten en invloeden
als het bolsjewisme in het Euro
peesche gebied.
Thans knnnen wij constateeren,
dat het lot van het Duitscbe volk
ieitelijk het lot van het Europee
sche gebied bepaalt. Geraakt het
Duitsche volk in een toestand van
vruchtdragende ordening, dan ge
dijt het continent, wordt deze or
dening aan het Duitsche volk ont
zegd, dan zullen er altoos slechts
heillooze spanningen bestaan.
Wanneer wij ons de grootte en
feigensfehappen van het Duitsche
volk voor oogen houden, in ver
band met zijn centrale ligging, dan
zien wij, dat hier een logische sa
menhang aanwezig is. Destijds
evenwel, in het jaar 1914, waren de
uiterlijke omstandigheden van be
drieglijken aard, omdat de uiterlij
ke voorteekens, die den machts-
groepeeringen aankleefden, ten op
zichte van de centrale mogendhe
den Duitschland en Oostenrijk door
den zich modern noemenden tijd
geest zelfs in den boezem van het
eigen volk als rcactionnair werden
bestempeld en uitgekraamd.
De afloop en bet resultaat van
den toenmaligen strijd in den eer
sten wereldoorlog zijn bekend.
Aan alle fronten onverslagen on
danks een -"concentreerde be
storming, veroverde het Duitsche
volk voor zichzelf geleidelijk mili
tair de vrijheid in den rug. maar
wegens gebrek ian een vastbera
den politieke leiding hield liet
thuisfront geen stand, murw gesla
gen als het immers was door een
geleidelijk verval tot nlgeheele ar
moede. dat veroorzaakt was door
het toenemende tekort aan levens
middelen.
Bolsjewisme en Amerikanis
me komen op.
Europa heeft uit deze ineenstor
ting van Europa niets gewonnen.
De vijandelijke mogendheden
hoewel de Ver. Staten zich tenslot
te terugtrokken en Europa aan
zichzelf overlieten, na mede het
onheil te hebben aangericht
slaagden er niet in op Europee
schen bodem 'n ordening tot stand
te brengen die de krachten der Eu
ropeesche volken tot een zinrijke en
vruchtbare harmonie bracht. De
splitsing in overwinnaren en over
wonnenen. in zoogenaamde bezit
ters en nietbezitters moest gehand
haafd blijven. Deze politiek had
slechts dit eene tot resultaat. De
ongeremde groei van het bolsje
wisme, dat Europa rechtstreeks
bedreigde en van het Amerikanis
me der Ver. Staten, dat Europa
steeds meer in het nauw dreef. Dit
resultaat, vastgelegd in de dictaten
van de Parijsche voorsteden, kweek
te voortdurend nieuwe conflicten.
De toestand, die ontstaan was door
de zoogenaamde overwinning van
de gealieerden, bracht in werke
lijkheid geen vrede doch1 was
slechts'de bron van blijvende ver
warring en wanorde en de kiem
voor nieuwe oorlogen.
Duitschlands recht.
Duitschland is het midden van
Europa en dit midden moet zijn
overeenkomstige bestaansmogelijk
heden hebben en wel sociaal, na
tionaal, d.w.z. onafhankelijk van
de invloedsfeer van vreemde mo
gendheden, de ter beschikking
staande leefruimte, die gebruikt
wordt in gemeenschap met de an
dere Europeesche volkeren, als
mede de mogeijkheid om te leven
volgens zijn eigen levenswetten.
Alle mogelijke plannen waarmede
men toen steeds weer voor den
dag dag kwam, mochten niets ba
ten. Het Duitsche volk kan niet
stil blijven zitten, wanneer zijn na
tionale levensrechten niet erkend
worden, n.1. te leven volgens een
wet, die overeenkomt met zijn
aard en niet te moeten leven vol
gens een wet, dié van buiten af,
als hijvoorbeeld de liberale demo
cratie, aan het Duitsche .volk.
wordt voorgeschreven.
HET JODENDOM.
Voor Duitschland beteekende het
resultaat van den eersten wereld
oorlog een onophoudelijk, materi
eel en geestelijk, maar ook moreel
proces van verarming, dat bevor
derd en gestimuleerd werd door
den in Duitschland gevestigden in
vloed van Westerschen geest. In
dit verband is de invloed van het
jodendom op het Duitsche volk van
bijzondere beteekenis. De mogelijk
heid van dezen invloed werd door
de Westelijke democratieën ver
langd, waartoe zij eischten, dat al
le hinderpalen die in het Duitsche
volk tegen het binnenstroomen van
het jodendom waren opgericht, zou
den worden neergehaald.
Het jodendom van het Oosten,
dat uit de ghetto's het Duitsche rijk
binnenstroomde, greep deze gele
genheid aan. Nadrukkelijk moet
hier worden vastgesteld, dat de in
vloed van het jodendom in den
boezem van het Duitsche volk fu
nest wérkte. Door den invloed van
het jodendom werd afbreuk gedaan
aan alle tucht, door den invloed
van het jodendom werden alle tra-
ditioneele begrippen van ordening
stukgeslagen, werd de kern des
volks versplinterd en verstrooid,
kortom werd onhoudbaar de weg
bereid- voor het bolsjewisme, dat
voorbereid en bevorderd werd door
de economische leegbloeding, door
de massale werkloosheid en derge
lijke verschijnselen van een teugel
loos, liberaal, kapitalistisch stelsel.
Dit te constateeren is uitslui
tend een aangelegenheid van
het Duitsche volk, dat ontel
bare offers heeft moeten bren
gen, onzegbaar leed heeft moe
ten verduren en eindelooze ge
varen en grooten neergang
daardoor heeft moeten beleven
en het is uitsluitend een aan
gelegenheid van het Duitsche
volk, wanneer het in -noodweer
het besluit genomen heeft het
jodendom uit zijn volkslichaam
te verwijderen.
Nog al te goed herinneren wij ons
den toestand, die in het jaar 1932
zoo vergevorderd was, dat Moskou
er- aan dacht in Duitschland naar
de macht te grijpen en inderdaad
niet ver van die mogelijkheid ver
wijderd was. Wanneer aan deze
ontwikkeling, die Juist door de
zoogenaamde vredesverdragen aan
het Duitsche volk was opgedron
gen en door den voortdurenden In
vloed der Westelijke mogendheden
werd bevorderd, geen halt zou zijn
toegeroepen, dan zou er tien Jaar
geleden een unie der socialistische
Sowjetrepublieken ontstaan zijn,
die In het Westen haar grens had
in het Rijnland, dus in de nabij-
heid»van Nederland. Deze ontwik
keling, met alle verdere gevolgen
van deze enorme machtsconcentra
tie, zou ontstaan zijn wanneer
Adolf Hitier en zijn NSDAP er niet
geweest waren, die den strijd te
gen de toen geweldig voortkomen
de vijandelijke mogendheden heb
l»n
Adolf Hitler.
Want hoe stond het met de
krachtsverhouding? Aan dene enen
kant was er één man, die half
blind na vier jaren van uiterst
zwaren strijd aan het front in het
vaderland terugkeerde en déaraan
trof een gebroken, murw gemaakt,
bijna wanhopig geworden volk,
waarin alle tegenkrachten, die
door de vijandelijke mogendheden
waren losgelaten, vrij konden woe
den. Aan den anderen kant stond
werkelijk de geweldiqe wereldcoa
litie van de moqertdheden, die toen
door hun militaire exponenten en
juridische vcrdragsmiddelen over
de geheele aarde een volkomen
machtsontplooiing hadden verkre
gen, zooals in het geheel niet meer
te overtreffen viel. Een ongelijker
en ongunstiger krachtverhouding
als toen, nl. aan de eene zijde de
eene man en aan de andere zijde
de gezamenlijke krachten die alle
machtsmiddelen in hun nezit had
den, welke tegen Duitschland ge
richt waren, kan men eioh eenvou
dig niet voorstellen,
Hij zelf, de onbekende sol
daat, ging uit in dien donke
ren nacht van het Duitsche lot
uitgelachen, omringd door vij
anden en gehaat bij allen, die
binnen en buiten het Duitsche
volk Duitschland vijandig ge
zind waren.
Hij bezat niets anders dan
4it eene, nl. het geloof in het
Duitsche volk en het was dit
geloof, dat hem in staat stelde
dien zoo ongelijken strijd te
aanvaarden. Den strijd die, uit
zijn hart voortkomend, zich ge
leidelijk meedeelde aan de an
dere Duitschers, den strijd, die
in een wisselvallige worste
ling om het Duitsche volk via
successen en tegenslagen leidde
tot dién binnenlandschen poli
tieken strijd, die het geheele
Duitsche volk deed ontwaken.
De man en zijn beweginsr be'.eef-
den toestanden, die aan die natio-
naalsociaiisten die aantraden voor
en strijd er bevrijding op sommige
oogenblikken reeds den adem
dreigden te ontnemen.
90 Januari 1933.
Maar juist uit die overtuiging,
niet anders te kunnen handelen
en te moeten handelen en uit het
fanatiek opkomen voor deze idee,
werd tenslotte de zege behaald,"die
voor den dag trad pp den ertig-
sten Januari 1933. Die dag is der
halve het symbool van den zege
vierenden strijd van het geloof in
het Duitsche volk.
Dit onwrikbare geloof in het
Duitsche volk en het onvoorwaar
delijk optreden voor het Duitsche
volk is het nationaal-socia.lismc,
dat ons Adolf Hitler gegeven heeft
en dat is gewonnen uit het recht-
streeksche beleven van den Duit-
schen noodtoestand. Duitschland
leed aan het geestelijke verval dat
tot uiting kwam onder de vlag van
een niet te remmen liberalisme en
tevens leed het aan de verarming
dit ontstaan was door de even
ongeremde kapitalistische uithui-
tingsclausules van de yredesver-
dragen.-
Arbetd tegenover kapitaal.
Tegenover de heerschappij van
kapitaal en geld stelde de Fueh-
rer den socialen eisch, dat de ar
beid de hoogste waardefactor moet
zijn en in plaats van de liberaal-
democratische spitsing in indivi
duen zonder onderscheid stelde hij
de nationale gemeenschap van het
door bloed verbonden volk. Aldus
schiep hij als onze hoogste volk-
sche waarde-ordening de nationaal
socialistische levenswet, als de
doelmatigste ordening van het ge
meenschapsleven voor het Duit-
ehe volk.
Om deze nationaal-socialisti-
sche levenstvet hebben wij ongeloof
lijk fel gestreden. Zij is gewonnen
uit de ervaring van het Duitsche
volk in eeuwen, in een tijd van
strijd dié zijns gelijke niet leent.
Daarom geldt 'zij voor het Duit
sche volk..Het Is echter onze over
tuiging, dat deze levenswet de le
vensvorm is van den Noordsch-
Germaanschen mensch, omdat zij
het individueee leven van dezen
Noordsch-Germaanschen mensch
bevestigd en in het optreden voor
de gemeenschap van zijn volk tot
ontplooiing brengt Voorwaarde
voor het opgaan in de ordening
volgens de beginselen van het na
tionaal socialisme als de doelmati
ge ordening van het gemeenschaps
leven is echter, dat men uit eigen
kracht van beslissing het nat. soci
alisme als 'levensbasis erkent.
Daarom kan deze nat. socialistische
levensvorm obk aan een Ger-
maansch volk niet langs den weg
eener overneming van de binnen-
landsche politieke macht worden
opgelegd, integendeel. Het is de
eerste taak van de nat.-socialisten
de volksgenooten te overtui-
Giering spreekt tot zijn volk
De Britsche luchtaanvallen
worden gewroken
BERLIJN, 30 Jan. Rijksmaar
schalk Goering heeft in zijn reeds
aangekondigde redevoering heden
verklaard, dat deze rede een appèl
wilde zijn dat gericht wordt tot
alle kameraden der weermacht,
waar die op dit oogenblik ook
staan, om den dag indachtig te
zijn, waarop het lot het Duitsche
rijk van den grond af heeft ge
wijzigd. Millioenen onder u, zoo
verklaarde de rijksmaarschalk,
haden toentertijd al de ellende ge
dragen, die op het Duitsche volk
drukte en in de eerste plaats op
de werkende lagen van ons volik
Het was een tijd, toen deDuitscher
zijn hoofd moest laten zinken van
schaamte over hetgeen in de laat
ste twintig jaar na den wereld
oorlog zich had afgespeeld.
Ook de kleine rijksweer was
toen slechts een soort parlementai
re politiewacht. Geen mensch dacht
er aan naar buiten op eenigerlei
wijze eens de mogelijkheid te be
zitten op te treden tegen vijande
lijke aanvallen. Deze rijksweer is
hervormd tot een geweldig volks
leger. Dit kon slechts worden opge
bouwd op den breeden grondslag
van de nieuwe volksgemeenschap.
De rijksmaarschalk ging voorts
in op de buitenlandsche politieke
gevechten van de afgeloopen tien
jaren. In de tien jaren van den op
bouw, zoo zeide hij, begon ook te
gelijkertijd weer de strijd van bui
tenaf. Telkens, wanneer het Duit
sche rijk, begunstigd door een ster
ke leiding, sterk werd -en tot een
heid kwam, stuitte het steeds op
dezelfde tegenstanders. In een dwa
ze kortzichtigheid zagen de volken
van Europa niet, dat Europa
slechts kan bestaan wanneer het
een sterk Duitschland tot hart
heeft. Dezelfde tegenstanders, die in
het volk waren overwonnen, tra
den thans in andere formatie van
buitenaf weer tegen ons aan: de
plutocratieën, d.w.z. het systeem
der uitbuiting van het arbeidende
volk en het bolsjewisme, d.w.z. het
lcapotslaan van het volk en zijn
knechting in ellende.
Toen onze tegenstanders geloof
den zelf sterk genoeg te zijn en
fantastische verwachtingen voed
den ten aanzien van nieuwe revo
luties in Duitachland, begon deze
meest beslissende aller oorlogen. Ik
behoef niet te herinneren aan de
geweldige slagen, aan de unieke
overwinningen in Polen, Noorwe
gen, België, Frankrijk, op den Bal
kan, op zee en onder zee. Het Duit
sche volk begon te gelooven, dat de
overwinningen vanzelf spraken.
Het lot echter schenkt zoo gemak
kelijk niets en vooral niet het
groote. Toen geloofden wij, dat de
oorlog spoedig ten einde kon zijn.
Het was zeer moeilijk en daartoe
was heel de hardheid van den vo-
rigen winter noodig om in te zien,
dat de eerste oorlog der Sovjets
tegen Finland wellicht de handig
ste en groiftste camouflage in de
wereldgeschiedenis is geweest. Ter
wijl de Rus eenige legers in Fin
land liet strijden, had hij*- allang
gedurende vijftien jaren de meest
geweldige bewapening opgebouwd,
die ooit een volk te voorschijn heeft
gebracht.
Of nu, zoo ging de rijksmaar
schalk verder, in dit Europa bond-
genooten en vrienden of neutrale
of ons vijandig gezinde staten zijn,
steeds meer moeten zij inzien, en
zij weten het ook, dat, wanneer
dit Duitschand ineen zou storten,
de Russen niet uit innerlijke hoog
achting voor de Zweedsche of
Zwitsersche of welke andere neu
traliteit ook, zouden blijven staan.
Het bolsjewisme zou op hetzelfde
oogenblik tot den Jaatsten spit door
geheel Europa geraasd zijn. Later
zullen zij eens uitspreken, wat zij
thans inwendig weten: Europa is
voor het bolsjewisme een spring
plank en voor Rusland een aan
hangsel. Maar deze beide zaken
eerst dan, wanneer er geen Duitsch
volk en geen Duitsche weermacht
meer is. Zoolang die J)estaan is
Europ^ voor het bolsjewisme het
grootste gevaar, de rois waarop de
bloedgolf zal breken.
En thans, kameraden, veldmaar
schalk of recruut, verzoek ik u 1e
overleggen in welke situatie onze
F'uehrer was, toen hij in zijn poli
tiek genie volkomen duidelijk het
doodelijke gevaar moest inzien. On
ze Fueihrer stond voor het zwaar
ste besluit van zijn leven, maar
ook voor het historisch meest be-
teekenisvolle besluit. Het is hem
niet gemakkelijk gevallen het
Duitsche volk dezen strijd in te
leiden. Hij met zijn verzienden blik
zijn politiek en strategisch genie,
wist, dat dit de zwaarste van alle
gevechten zou zijn. Er werd door
hem een besluit genomen, omtrent
bestaan of ondergang van het
avondland
Nadat de rijksmaarschalk op in
dringende wijze de geweldige moei
lijkheden had aangetoond, waar
mede de Duitsche weermacht bij
haar zegevierende opmarcht te
kampen had, ginghij in op de reac
ties van den vorigen winter in den
oop+eliikon veldtocht. Het lot, zoo
zeide hij, stelde dit van overwin
ning snellende volk op de proef.
Niet de vijand, de elementen ver
hieven zich. De ijzige Russische
w-inter brak met ondenkbare
kracht door. Maar bovenals was
het weer de Fuehrer, die ondanks
alle zwakkelingen met zijn kracht
het oostelijke front in stand ge
houden heeft en uit deze kracht
en zijn genie trad met de opstijgen
d. zonne lagen de Duitsche weer
macht aan voor nieuwe geweldige
stormloopen en wierp opnieuw
den tegenstander in veldslag na
veldslag onderstboven. Geen
mensch had het mogelijk geacht
dat na dezen winter zoo'n offensief
zou volgen.. Het is diep, diep door-
gestooten in de ruimte en heeft
den tegenstander onvervangbare
hulpbronnen zijner bewapening
definitief ontnomen.
Toen kwam de dag, waarop voor
de eerste maal Duitsche tankgrena
diers en pioniers doorstieten in de
burcht Aan Stalingrad en zich aan
de Wolga, den noodlotsstroom van
Rusland, vastklampten.
En toen begon de tweede Russi
sche winter. De elementen maak
ten hem weliswaar niet even hard
als de eerste, maar daarvoor kwam
in de plaats dat een ontzaggelijke
bocht overspannen moest worden
en dat daarmede de laatste man
noodig was om te behouden. Al
was deze winter ook niet zoo
streng als verleden jaar, hij was
toch nog ijzig genoeg, om alles,
wat vroeger, in het voorjaar, in
den zomer en in den herfst een
hinderpaal voor den tegenstander
beteekende, de rivieren, meren en
moerassen, in zijn ijzigen ban te
slaan. Nu stonden de compagnieën
niet emer achter een geweldige na
tuur hindernis, maar thans kon
den nog slechts hun moed en hun
wapen de hinderpaal voor den
tegenstander zijn. En deze tegen
stander is hard. Hij is in zijn lei
ding barbaarsch hard.
Maar, zoo ging de rijksmaar
schalk voort, ook de Duitsche sol
daten zijn hard géwordén. Zij za
gen in, dat in het Oosten alleen
de wet der hardheid geldigheid
heelt. De Rus wist duidelijk, dat
hij, wat er ook mocht komen, zijn
bewapening niet meer in stand
kon houden. Want in den groot
sten omvang waren hemi daarvoor
fundamenteel® voorwaarden, ste<n-
kooi en ijzer, ontnomen. Hij moest
dus, wanneer hij den strijd wilde
voortzetten, een poging doen om
zijn steenkool- en ijzergebied terug
te halen.
Ik ben er van overtuigd, dat dit
ook de laatste inspanning is, die
hier slechts er uit geperst kon wor
den, juist omdat deze hardheid
reeds geen hardheid meer is, maar
barbarisme. Omdat de Rus in het
geheel geen eerbied meer heeft voor
het menschelijke leven Ondanks
deze tot het uiterste brutale lei
ding hebben wij hen tot dusverre
verslagen en zullen wij hen ook
weer verslaan. Het komt er op aan
hun plan, zich in het bezit te stel
len van de grondstoffengebieden te
verijdelen en hen terug te slaan.
En dat geschiedt over de geheele
linie.
Wel ls thans de hardheid van
den strijd tot het reusachtige toe
genomen. Aan de Wolga strijdt en
bloedt, maar zegeviert Dnitschland.
Boven heel dezen rensachtigen
strijd steekt Stalingrad uit. Het zal
eenmaal de grootste heroïsche strijd
zijn, die zich ooit heeft afgespeeld
in onze geschiedenis. Wat daar
thans door onze grenadiers, pio
niers, artilleristen en wie er verder
in de stad is, van den generaal tot
den laatsten man gepresteerd
wordt, is uniek.
Het is waanzin te gelooven, dat
men een of ander arrangement
*/.ou kunnen aangaan. Dat kan men
doen met een gentleman, maar
niet met een bolsjewiek. De rijks
maarschalk riep de soldaten op in
uren van bedrukking steeds naar
den Fuehrer te blikken en aan
hem te denken, laat hem, zoo zei
de hij, met verheffing van stem,
steeds voor u verschijnen als lich
tend, groot voorbeeld: deze man,
die geen rust heeft, op wien in
laatste instantie alle zorgen in
stormen, die alles als laatste man
moet dragen en beslissen. Er is logi
ca in de wereldgeschiedenis. Wan
neer de voorzienigheid* het Duit
sche volk een man van deze groot
te heeft gezonden, wien het gelukt
is ons uit onze vroegere onmacht
omhoog te leiden, en te maken tot
de stedkste natie ter wereld, dan
zijn dat waarborgen, die ons het
recht geven aan de overwinning te
gelooven.
De vergelding.
In het verdere verloop van zijn
rede zeide de maarschak, dat me
nigeen welicht denkt, waarom de
vijandelijke luchtaanvallen op
Duitsche woonplaatsen niet gewro
ken worden. Het zwaartepunt van
het Duitsche luchtwapen, zoo ver
klaarde h in ijdit verband, ligt in
het Zuiden, Oosten en Noorden.
Maar deze striid in het Oosten zal
naar zijn heiligste overtuiging,
eens een einde vinden waarop de
laatste weerstandkracht van het
bolsjewisme is gebroken en dan
wordt ook de macht vrij, die ver
gelden kan. Op dien dag zal hij
zich zeer nauwkeurig herinneren,
wat de vijand in Duitschland heeft
aangericht. Ik ben er absoluut van
overtuigd, zoo ging de rijksmaar
schalk voort, dat wanneer de zon
weer hoog aan den hemel zal staan
zij de Duitsche troepen weer, even
als vorig jaar, in den aanval
zal zien. En deze aanval zal niet
zwakker zijn. Integendeel, er zul
len nieuwe, nosr betere wapens in
den strijd gebracht worden, er
zullen gestaalde d' :sies aanval-
le- die in zich de verplichting me
debrengen: wii maken Stalingrad
thans goed. Ik kan, zoo zeide hij
v--' on mijn vinaers uitrekenen
hoe het er aan den anderen kant
moet uitzien. Over het algemeen
kunnen wii dan constateeren: wie
heeft den mobd te twijfelen aan
onze overwinning?
De rijksmaarschalk besloot
met de verzekering van zijn
onverwoestbaar geloof aan de
Duitsche overwinnincr. Dit ge
loof,- zoo zeide hij, komt voort
uit het diepste inzicht in den
samenhang der dingen. Maar
't is ook het meest innige tte
loof aan de rechtvaardigheid
der almachfc-
oni
gen van de juistheid van hun poli
tieke Idee en hen voor deze idee
en de uitvoering daarvan te win
nen. Daarom ook hebben wij hier
in dit land alle vormen van poli
tieke organisatie "pplaatst op den
grondslag der vrijwilligheid, met
dien verstande, dat zij tevens een
heroepstaak van souvereinen aard
te vervullen hebben.
Op dit oogenblik, waarop hét op
30 Januari 1933 voro de geheele
wereld ziclibaar nationaal socia
listisch geworden Dutschiand dert
weg onder leiding van Adolf Hit
ler opging, teneinde zijn levens
rechten te verkrijgen, verzamelde
zich de coalitie van allen, die
tevens de vijanden van het nat.
socialisme en daarmede de vijan
den .van het Duitsche volk zijn.
Het kapitalisme als de heer
schappij en uitbuiting door de
materieele krachten van het geld,
en het bolsjewisme als de con
centratie van de raslooze massa
zijn thans tot den aanval over
gegaan. Wat willen deze vijanden
anders dan de uit hun ipnerlijk
ste natuur voortkomende bedoe
ling, het nat. socialistische
Duitschland te vernietigen?
Uit den gelederen van onze te
genstanders hooren wij altijd
weer,, dat zij zich verzetten tegen
de plannen van het Duitsche
vólk tot overheersching van die
wereld en tegen den door liet
nationaal socialisme uitgeoefenden
gewetensdwang.
Dnitschland wil gaen we-
reldoverheersching.
Terwijl wij de spil,mogendhe
den niets anders dan onze
leefruimten willen organiseeren,
die volkomen bereid en in staat
zijn om een economische en cul
tureele uitwisseling aan te gaan
met alle andere leefruimten en
economische gebieden ern terwijl
'voor ons het nationaal socialisme
of het fascisme of de Jnpansrhe
levensordening op duidelijke
wijze opgebouwd schijnen te zijn
op de eigenschappen des blncdis
van ons volk en geen exportarti
kel zijn. spreken thans de vernnt
woordelijke mannen van de Ver
Stalen er in alle toonaarden over
dat jle Ver. Staten tot taak heb
ben, een wereldordening tot stand
te brengenden voor alle tijden te
waarborgen., en tevens de demo
cratie en het Christendom, zooals
zij net bedoelen, over de geheele
wereld uit te voeren. Z ij zijn het
dus, die met hun wereld-iinperia
lisme alle organische levensmoge
lijkheden tn het nauw brengen en
bedreigen, terwijl zij niets anders
heben aan te bieden dan hun
Snternationalismen, die alle met
elkaar uiteindelijk slechts dit
resultaat geven, dat zij de volk-
sclve waarde-ordenng, waarop wij
Europeanen ons heele cultureele
leven hebben opgebouwd, ontbin
d«n en vernietigen. Want alleen
dit Europeesche continent bracht
de bonte veelvuldigheid der vol
keren en stammen als eigen per
soonlijkheid te voorschijn, die de
grondslag en het uitgangspunt is
van den rijken bloei ^en van het
bijzondere karakter der Europee
sche beschaving. Wat kunnen
echter onze tegenstanders als
resultaat van dezen strijd, die de
offers daarvan wel de moeite
waard doet schijnén. anders aan
bieden dan slechts hun verhur
eerlijkte materialistisch geworden
wereld en maatschappij en men
schelijke betrekkingen, die ner
<rens een sprank van hoop tot
nieuwe ontplooiing laten opko
men, doch altijd slechts het tee
ken dragen van aangeleerde rou
tine.
De mogelijkheid, ons met hun
geest- en zielloozen levensvorm ge
lukkig te maken, hebben de Wes
telijke mogendheden zich zelf ech
ter ontnomen, door met een onge
kend misdadige frivoliteit het Eu
ropeesche midden en daarmede
Europa krachtens een verdrag aan
het bolsjewisme uit, te leveren. Het
gevolg van deze belofte van uitle
vering trad met een niet meer te
ontkennen duidelijkheid te voor
schijn ter gelegenheid van een ge
beurtenis der laatste dagen. Roose-
velt en Churchill wilden met Sta-
lin confereeren om de militaire en
politieke gevolgen, die uit dezen
wereldoorlog ontstaan, te bespre
ken en vast te leggen. Roosevelt en
Churchill waren bereid, Stalin op
elke door hem te noemen plaats te
ontmoeten. Stalin wies dit van de
hand. Hij wil geen besprekingen,
die zijn plannen zouden kunnen
remmen. Er zijn lieden, die zich er
mede vergenoegen, thans te herin
neren aan het jaar 1918. Dit soort
vijandige propaganda is ons niet
onwelkom. N
Er komt geen tweede 1918.
Zij zal zoo eindigen als d-e beken
de V-propaganda van het jaar 1941,
die den tegenstanders r.oo krach
tig in bet gelaat heeft teruggesla
gen dat zij ijlings ermee opgehou
den hebben. Wanneer degenen, die
door de vijandige propaganda zijn
misleid, aan het eind van dij jaar
zullen constateeren. dat de spilmo-
gendheden er in het geheel niet
aan denken ineen te storten, doch
een uiterst krachtig verzet bieden,
dan zullen zij juist door deze pro
paganda er over worden ingelicht,
dat. er toch geen herhaling komt en
dat de tijd voor de spilmogendheden
werkt.
(Slot van deze redevoering in
ons nummer van morgen.)
Ai
