RIJKSCOMMISSARIS SPREEKT. file 0aüiï CTelrruapIt'v Raddraaiers lieten leiders in den steek. De standrechten. Waarom de radio toestellen gevorderd HET Keuringen voor Waffen-S.S., het Legioen en de Landwacht. Amerikaansche bommenwerpers boven Noord-Duitsch kustgebied. (Vervolg van pagina 1.) Kameraden, het was immers zoo teekenend, dat op 12 Mei de mannen aan den overkant, die tot dat ooj?en- blik hadden opgehitst, opeens begon nen te stamelen Zü wisten niet wat er gebeurd was om te kunnen zeggen wat er gebeuren moest. Wanneer de ze mannen niets weten, kunnen zij beter hun mond houden. Het staat 6ok volkenrechtelijk volkomen vast, dat het voor een regeering noodig is, dat zij de werkelijke macht heeft om de regeering feitelijk uit te oefenen. Volkenrechtelijk wordt een groep menschen, die zich regeering noemt, maar geen macht heeft om de ver antwoordelijkheid te dragen, niet als regeering erkend. En zoo begrijp ik óok artikel 21 van uw grondwet, waarin gezegd wordt, dat ae Neder- 1 landsche regeering nooit haar zetel buiten het land mag verplaatsen, an ders is zij geen regeering meer. Ka meraden, dit eene moet duidelijk blok, dat juist de drager zal zijn van de toekomst van dit land. .verantwoordelijk besci worden, plaatst zichzelf buiten heft volkenrecht. Hij valt onder het oor-^ logsrecht. Natlonaal-socialisten, wat wij gecon stateerd hebben, heeft ons niet met vreugde vervuld, dat kunt ge gelooven, maar het was een belevenis, die ons met verontwaardiging vervuld heeft, toen wij zagen, d<$ deze opgehitste en verleide mannen en vrouwen ten' slotte in den steek werden gelaten en wel door de lieden van den overkant en de raddraaiers aan deze zijde. Dezen hebben steeds beweerd, dat de Duitschers niet kunnen ingrijpen, dat ze het standrecht in het geheel niet kunnen afkondigen, dat -ze de vonnis sen niet kunnen voltrekken. Ja, kame raden, de Duitschers kunnen niet al leen, zij moeten, want de Duitschers moeten nog veel meer kunnen. Zij moeten thans een bovenmenschelijke krachtsinspanning ontplooién om Eu ropa te redden. Dat is juist wat ons de rust en de zekerheid geeft om lede ren maatregel te nemen, al is hij nog zoo hard, als wii hem maar voor de geschiedenis kunnen verantwoorden omdat hij juist voor de redding van Europa noodig is. Er zijn hier stakersbewegingen en daden van sabotage geweest. Er is geen algemeene staking geweest. Het aantal dergenen, die ordelijk bleven of snel tot de orde terugkeerden, is overweldigend groot in verhouding tot het aantal, van hen, die 24 of 48 uur zich aan de orde hebben onttrokken. Maar wij konden in dezen toestand ook niet de geringste ordeverstoring dulden. Daarom heb ik mijn be sluit genomen en het politiestand- recht afgekondigd, eerst over vier provincies en daarna over het geheele land. Het Duitsche uitvoerende gezag, onder leiding van den höheren SS- und Po- lizeiführer, heeft de gestelde taak in korten tijd volbracht. In ieder geval is het duidelijk gewor den en moet ieder weten, hoe ernstig de toestand wordt bij een poging om hier ifl het land de orde te verstoren. Wellicht ziet men thans in, dat de lankmoedigheid, aan onzen kant* niet yoor zwakheid mag worden aangezien. Nationaal-socialisten, de maatregelen, die werden getroffen, hoe ernstig ze ook in hun gevolgen waren, zijn alle onder mijn verantwoordelijkheid geno men. Ik moet het uitvoerende gezag en aKmijn instanties mijn waardeering uitspreken voor hun - duidelijk en vast beraden optreden en constateeren, dat hun samenwerking volkomen was. t K wil een speciaal woord over de 1 standgerechten zeggen. Ik deins er niet voor terug juist te spreken over de dingen, die het hardst en het ernstigst zijn. Standgerechten hebben een zeer zwaren taak. Eenerzijds moe- te» zij door bliksemsnel ingrijpen waarschuwen en een uitbreiding verhinderen en daarbij moeten zij toch zooveel mogelijk de schuldigen, de verantwoordelijken treffen. Dat is zeer moeilijk, want de verantwoorde lijken, de werkelijk schuldigen, loo- pen bij dergelijke gebeurtenissen ge woonlijk 'niet op straat. Ik geloof te mogen zeggen, dat de standgerechten hier gedaan hebben wat zij konden. Zij hebben waar zij konden de ver antwoordelijke personen, leiders van dienstinstanties, bedrijfsleiders, enz. gearresteerd en wanneer zij hun ver antwoording hebben vastgesteld, dan heeft hun hun positie geen voordeel gebracht, integendeel, dan werden zij nog meer verantwoordelijk gesteld. Ik weet met welk een zorgvuldig heid de gerechten gewerkt hebben, want er was iets aanwezig, wat bij standgerecWten zeldzaam is: er waren vrijspraken, er waren gevallen, waar bij de zaak aan de gewone recht banken werd overgedragen wanneer de„ stand van zaken niet duidelijk was en er was een heel grpot aan tal vonnissen, waarbij het standge recht mij terstond gezegd heeft: vol trekt U a.u.b. de doodvonnissen voor- loopig niet, laat ons wachten, hoe de zaak zich verder ontwikkelt. Kameraden, het is treurig, dat er zooveel slachtoffers gevallen zijn. Wij moeten ze dp de oorlogsrekening zetten, evenals wij het niet slechts verscheidene malen, maar vele ma len grootere aantal slachtoffers op de oorlogsrekening moeten zetten, die ten offer gevallen zijn aan de bom aanvallen der Engelschen en Ameri kanen hier in Nederland, niet in Duitschland. De aanval op Rotter dam heeft meer offers gekost en meer onschuldig bloed dan noodig was om hier de orde te herstellen. Ook onder de Nederlanders is het element van ordening sterk geweest en dit heeft er voor gezorgd, dat de orde weer spoedig hersteld is. Gij, Nederlanders, zult jegens mij zoo veel begrip en ook goeden smaak aan den dag leggen, dat ik dezen Nederlanders niet mijn dank betuig, want wat zij gedaan hebben, dat heb ben zij gedaan uit een gevoel van verantwoording jegens hun Neder- landsche volk en zij mogen het be wustzijn medenemen, dat zij door hun krachtig optreden en door het feit, dat zij opkwamen voor de or dening, erger hebben voorkomen en uie 'we slachtoffers onder de Neder- lanc ts hebben verhinderd. Wij zelf, zijn in nationaal-socialistische lots- gemeeuschap aaneengesloten geble ven, een gemeenschap, die steeds hechter aaneengelascht wordt tot een Verschillende feiten. IK heb bij dezé gelegenheid verschil lende feiten geconstateerd. Een dezer feiten is, dat overal, waar de leiding hetzij in bedrijven of in dienstinstanties zich* van haar verantwoordelijkheid bewust was, de rust bewaard werd. Overal, waar de leiding bespeurd heeft: er komt onrust en tot zich zelf gezegd heeft: dat geeft ongelukken, en toen op getreden Is, gewa^,schuwd en toege sproken heeft, daar bleef het rustig. Overal, waar dat niet het geval was, ontstónd onrust. Wij hebben hier ook geconstateerd, dat er bedrijven en dienstinstanties waren, waarin de leiders en het hoogere personeel en ook het personeel van het middensoort, dat blijkbaar tevoren had opgehitst, aan hun schrijfbureaux zaten en zich In de han den wreven. Zij zijn aan hun schrijf bureaux blijven zitten, om te kunnen zeggen: wij hebben er niet aan mee ge daan. Dat is een lafheid en een schaam teloosheid tegenover de misleide ar beiders. Ik gelast verplichtend voor de toe komst, dat de leiders der bedrijven jegens mjj verantwoordelijk zijn voor de orde in het bedrijf, dat het een ambtsschending van hen Is, wanneer zij niet bemerken, dat er onrust ont staat en wanneer zjj dan niet met dienovereenkomstig Initiatief kal- nfeerend en verhelderend optreden. Niemand moet juichen, dat ditmaal de bliksem naast hem is ingeslagen. Wij Rebben allemaal nog iets anders moeten constateeren, n.1. hoe verschrik kelijk gevaarlijk een dergelijk opge schroefd avontuur juist voor het Neder- landsche volk zou kunnen worden. Ik wil er niet eens aan denken wat er ge béurt, wanneer eventueel de uitvoerende macht volledig optreedt en desnoods, bij overneming van de uitvoerende macht, door den Wehrmachtsbefehls- haber, de weermacht zelf met haar zware wapenen moet ingrijpeh. Ik denk slechts aan de bepaald precaire levens middelenpositie ln dit land. Wanneer In een toestand, waartoe het hier gekomen is, de melk wordt verspild, wanneer inrichtingen getroffen worden, het raap zaad, dat immers den aanvoer van Uw vet moet waarborgen, of hat graan wordt afgesneden, of wanneer boerde rijen in brand worden gestoken, ja, Ne derlanders, denkt er eens over na, is dat eigenlijk de commune, die zich daar aanmeldt en binnen wil komen? Het is mij volkomen duidelijk dat dit zeer ge cultiveerde land, dat het grootste aantal menschen op zijn gebied voedt, dezen tijd slechts bij uiterste discipline kan doorstaan en dit druk ik U op het hart, want om Uwentwille moet fle discipline gehandhaafd worden. Het is geen daad van vaderlandsliefde, wanneer heden iemand zijn levensmiddelen en graan, zijn boter enz. verdonkeremaant en niet naar de ordelijke distributie toe- leidt. De clandestiene handel. TLIET zijn allemaal 'maar egoïstische ■*-A voorwendsels voor den enkeling, die meer geld wil ontvangen dan zijn volks genoot, die zijn levensmiddelen op orde lijke wijze aflevert, of het zijn egoïsti sche motieven voor den ander, die juist op kosten van den ander beter wil leven. Het voorwendsel, dat daardoor af breuk gedaan wordt aan het Duit sche rjjk, is valsch, want ik kan U (jzeggen: Zoo groot zijn de door Duitschland gestelde eischen in het geheel niet, als dat zq niet onder alle omstandigheden kunnen worden na gekomen èn gegarandeerd. In feite komen zij overeen met het geen de bezettende macht, volgens de Haagsche conventie inzake den oorlog te land, kan opeischen en voorts vormen zij in zekeren zin een tegenwicht voor hetgeen den arbeiders toekomt, die bui ten het land werken. De clandestiene handel moet door U bestreden worden en in dit opzicht zijt gij volkomen 'sauve- rein. Wanneer de Nederlanders niet willen, is er geen clandestiene han del, want de eerste verkooper van een clandestien artikel op het ge bied van levensmiddelen in dit land moet altijd een Nederlander zijn. Wanneer de Nederlander de volk- sche jdiscipline handhaaft, bestaat er. geen candestiene handel. Opdat ech ter juist hier de eigen discipline en de eigen verantwoordelijkheid vol komen worden gegarandeerd, heb ik met den heer Wehrmachtsbefehls- haber afgesproken, dat niemand de Nederlandsche uitvoerende macht zal tegenhouden, wanneer zij een zwarten handelaar vervolgt. Het zal niet voorkomen, dat de een of andere Duitsche dienstinstantie, of de een of an dere Duitscher zegt: „Neen, de man mag niet vervolgd worden, want liij heeft iets aan m ij ver kocht". Dat zal niet gebeuren. De ophitsing komt van den overkant. V" ÜMERADEN! De ophitsing komt van den overkant. Er wordt mateloos opgehitst en er worden door den overkant ook aanwijzingen verstrekt. Maar ik moet u terstond zeggen: Ik zou dat niet heel ernstig opvatten, wanneer wij normale tij den hadden, voor zoover men in een toestand van oorlog normale tijden kan hebben. Integendeel, ik heb kunnen constateeren, dat hetgeen daarginds wordt omgeroepen, zoo dom is, dat ik mij genoodzaakt zie het hier en daar via onze pers be kend te maken, omdat er immers in de radio niet naar mag worden ge luisterd. En ik wil het ook in de toekomst zoo laten. Deze onvrijwil lige medewerkers van den Oranje zender moeten met hun grootste succesnummers voor u niet verloren gaan. Maar de toestand is anders. Wij moeten er rekening mede hou den en wij houden er rekening mee, Wellicht zélfs meer dan onze tegen standers, dat zij - toch eens hier ver schijnen on> tot een aanval over te gaan. En voor dat geval heb ik u reeds gezegd: Wij moeten voorzorgs maatregelen nemen tot het uiterste. zou kunnen gebeuren, dat de een of ander en bepaalde kleine groepen zich door gegeven aanwijzingen laten verleiden en door hun voorbeeld anderen, mee- sleepen. Dan zou- er een onzegbaar en niet te overzien ongeluk over Nederland losbarsten. Niet voor de Duitschers, maar voor hen, die toch eigenlijk in dat geval met leege han den voor soldaten staan, die de beste wapenen ter wereld in handen dra gen. Ziet u. ik wil verhinderen, dat er een ongeluk geschiedt. Dit heeft mij na zeer lange overwegingen er toe gebracht, de radiotoestellen in beslag te nemen. Kameraden, er is geen enkel motief aanwezig om dat toe te juichen. Ik schroom zelfs niet, met elkeen hierover in discussie te treden. Ik maak mij in het geheel niet bezorgd om met de heeren ginds in En geland, ook voor het volk in dis cussie te treden, want ik weet, dat eens, zelfs al zou het nog jaren duren, de goede zaak, die wii vertegenwoordigen, zal door- dringen. Hoewel de rechtsvoor waarden aanwezig waren om de radiotoestellen zonder schade- loosstelling in beslag te nemen, heb ik gelast, dat er een schade loosstelling gegeven zal worden, zooals deze in de huidige om standigheden op eenigerlei wij ze mogelijk is. Dat ik u, nationaal-socialisten, ech ter niet bij deze actie betrek, dat spreekt van zelf, want gij staat bij ons en wij staan bij U. Laten wij ons nog eens afvragen^ wat er met deze staking bereikt moest worden. Moest er bereikt worden, dat wij, Duitschers, toegeven? Wel licht ben ik soms te lankmoedig ge weest. Ik heb dit oordeel scherp moeten corrigeeren. Of was het doel van deze staking, et voor te zorgen, dat thans plotseling de Engelschen toch u.er zouden komen? Nu, het ge praat over dit tweede front heeft juist midden in deze onrustige dagen een drastische belichting gekregen. Daar kwam n.1. op eens een mede werker van Radio-Oranje aan het woord, die verklaarde, dat dit natuur lijk een zeer bedenkelijke zaak is. Want wanneer zulk een onderneming mislukt, zou dat een catastrophe zijn. Wij weten, aldus de spreker van Radio-Oranje, dat de Duitschers hier in het Westen, tientallen divisies hebt ben. Wij kunnen daarom in het ge heel niet zeggen, of wij dit jaar nog een tweede- front zullen kunnen ves tigen. De gebeurtenissen in Afrika, Uziet dus, dat ik U de wijsheden van den Oranje-zender in het geheel niet ophoud. Ik geloof, dat een misrekening inzake de militaire positie wellicht ook de aanleiding geweest is, dat de een of ander zijn discipline niet bewaard heeft. Het begrip Afrika speelt hierbij een groote rol, omdat men me^nt, <jat de gebeurtenissen in Afrika, die voor ons, Duitschers, zeer smartelijk zijn, zoo iets als een beslissende trategi- sche nederlaag zouden zijn. Ik wil U dat eens nauwkeurig verklaren. Wan neer Tunis voor den strijd om Europa beslissend zou zijn, weest U er dan van verzekerd, dat de Führer deze plaats in Jiet jaar 1940 had bezet en zoodanig had versterkt, dat niemand zich daaraan had kunnen vergrijpen. Maar de toestand was anders. Toen de gebeurtenissen in November en bij de jaarwisseling van 1942 zich begonnen af te teekènen, moest de Führer tot zich zelf zeggen: „Thans hebben de Engelschen en Amerika nen al zooveel troepen en materiaal geconcentreerd, dat zij er ergens op willen losslaan. Toen heeft hij den tegenstander het strategisch initia tief- ontnomen door naar Tunis te gaan Anders zou de Vijand n.1. waar schijnlijk - ik geef het openlijk toe- op het voor ons niet aangename tijd stip van het vroege voorjaar van dit jaar, met drie of vier legers, die hij thans bijeen heeft, ergens een landingspoging op het Continent ge daan hebben, wellicht hier in het Wes+en. Zoo heeft'de Führer den vijand gedwongen al zijn materiaal en wat hij aan troepen op eenigerlei wijze kon missen, te gebruiken in .Afrika, dus aan den overkant van onzen pantsergracht, de Mid- dellandsche Zee, in het Zuiden, en daar dei aanval te openen op een kwalitatief superieur, nume riek echter slechts onbeteekenend deel van onze weermacht. In één woord, de Führer heeft in strate gisch opzicht zes maanden ge wonnen door het feit dat hij naar Tunis gegaan is, zes maanden, welker verlies onze tegenstan ders bitter moeten betalen, want inmiddels is Europa onaantast baar geworden. Ja, Duitsche en Nederlandsche ka meraden, ik zou de zaak eens omge keerd willen zien. Hoe zouden wij ï.isKiX.i Deze (oto. die uit de Londensche Daily Telegraph van 7 April 1943 tl Overgenomen, toont den New Yorkschen Aartsbisschop Spellman ia gesprek met de bemanning van de bommenwerpers, die kort daarop vele honderden vrouwen en kinderen in Antwerpen den dood brachten. Op 6 April had de Daily Telegraph óver het bezoek van Spellman het volgende bericht gegeven: „Mgr. Spellman. Aartsbisschop van New York, gat de bemanning der Amerikaansche vliegtuigen voor hun start tot den aanval op Antwerpen den Pauseltjken zegen" CNF-A-Pax m dan de kansen van onze tegenstan ders in het algemeen kunnen beoor- deelen, wanneer het hun na zes maanden tijds en na het opofferen van zooveel menschen en zooveel materiaal niet eens gelukt zou zijn, niet eens het voorterrein te zuiveren, dan zouden wij immers thans beeds kunnen constateeren, dat de tegen standers den oorlog verloren heb ben. U moet u eens voorstellen, dat wij thans niet alleen eenmaal, maar vijf, zes of tienmaal zulk een Tunis kunneh verdragen, waarbij wij de binnenste linie en den veiligen aan voer hebben, en de tegenpartij over zee moet komen, over de zee, waarin zich onze duikbooten bevinden en waarheen onze bommenwerpers van af de beschermde en veilige vlegvelden van het binnenland, altijd weer kunnen losstormen. Landingen aan de kust zijn niet eenvoudig. In ieder geval zijn zij totdusver noch in den- eersten, noch in den tweeden wereldoorlog ooit aan de Engelschen of Araer'kanen gelukt en daar zal het bij blijven. De terreuraanvallen. \Y/ELLICHT speelt ook nog iets anders een rol. Wellicht zegt men tot zich zelf, dat die bomaanvallen op Duitsch gebied mettertijd toch invloed zullen hebben. Welnu, Nationaal-Socialisten, daarover kan ik u één ding zeggen: De plannen, die wij voor onze wapenin dustrie hadden, voorzagen in een be paalde productie van wapenen. Bomaanvallen van onze vijanden zijn niet- alleen niet in staat geweest de uitvoering van deze plannen te Verstoren, doch ondanks alle bom aanvallen is de productie aan wja penen van de meest waardevolle soqrt grooter geweest dan onze plannen voorzagen. Misschien zal men echter zeggen: de bevolking wordt murw gemaakt. Kijk, Nederlanders, wanneer men na een bomaanval in een Duitsche stad komt, dan hebben de bewoners zich zeer .snel weer hersteld. Dan zijn zij nog veel harder en vastberadener in een toorn van wraak om hun uiterste kracht te geven./En daar komt nog iets bij. De menschen, die thans in Duitschland hun bezit en hun inrichtingen verloren hebben, moeten tot zich zelf zeggen, dat zij deze bezittingen slechts kunnen terugwinnen wanneer Duitsfchland overwint. En daarom de uiterste krachts inspanning ook uit verstandelijke over tuiging, om vol te houden, en al vallen er nog zooveel bommen, toch vol te houden tot de overwinning is behaald. Bedenkt u het gevoel van trots dat wij hébben, wanneer wij ons voor oogen houden, hoe de Duitsche sol daten, daar ginds in dien woestijn, ver verwijderd van hun dichtst-bijgelegen steunpunten en in Stalingrad, zich ge handhaafd hebben. Hoe hebben zij zich in geïmproviseerde stellingen ginds over zee, in Tunis, gedragen en hoe zijn de Engelschen in de jarenlang versterkte en bovenmatig bewapende vestingen te Singapore, of "de Amerikanen op Cor- regidor er van doorgegaan. Jawel, wij zijn bereid, zij moeten slechts aanvallen. Wij zijn daartoe Bij onze Vrijwilligers. Even tijd voor een cigaret SS PK Grönert-O-H-P m Nederlanoers van Arisch bloed, in den leeftijd van 17—45 jaar (ook gehuwden), die lichamelijk zoowel als geestelijk goed ontwikkeld zijn en zich geheel kunnen, geven aan de eischen, die de opleiding hun stelt, kunnen zich bij de genoemde adressen vervoegen, ten einde gekeurd te worden. BU de onderzoekingen worden ook al le gevraagde inlichtingenverstrekt met betrekking tot de verzorging der fami lieleden, duur der opleiding, extra le vensmiddelen voor de familieleden enz. De aandacht wordt er op gevestigd, dat voor de Vrijwilligers, die om be paalde redenen in 'Nederland moeten dienst te doen bij de Landwacht Neder land of bij het Wachtbataljon in Amers foort. Tijdens deze keuringen kunnen zich ook diegenen melden, die tot de Ger- maanschè-S.S. in Nederland willen toe treden. Personen tusschen 18 en 35 jaar, die aanmeldingsplichtig zijn voor den arbeidsinzet, kunnen zien eveneens op een der keuringsdagen op onder staande adressen aanmelden en wor den gedurende hun verbintenis bij een der bovengenoemde onderdeelen, van den arbeidsinzet vrijgesteld. 22 5.43 8—15 u. Utrecht, N.V.-Huls, Oudegrgcht 245. 23.5.43 8—15 u. Amersfoort, Pol. Durchgangslager, Leusderweg. 24.5.43 8—15 u. Den Haag, Café „Den blijven, de mogelijkheid bestaat, hun Hout", Bezuidenhoutscheweg. bereid, wij wenschen het, want de aanval zal de beslissing bren gen en wei voor ons, want wij zul len terug slaan, zoodat zij er ln het geheel niet meer aan kunnen en willen denken, om nog eens te komen. Wii weten immers waar het om gaat. jDeze oorlog, die thans hier ge voerd' wordt, is niet een oorlqg. zooals totdusver in Europa gevoerd is. Vroe gere oorlogen gingen om grenzen, om oorlogsschadeloosstellingen, om han delsverdragen en wanneer de eene partij den oorlog verloor, dan verging het haar slecht, maar na eenigen tijd wist zij zich te herstellen.. Neen, thans gaat het om zijn of niet zijn, thans gaat het om het naakte be staan en wel voor den staat, voor het volk en voor elk afzonderlijk in ge heel Europa. Iets dergelijks is er wel licht alleen geweest in de godsdienst oorlogen. Toen werden ook degenen, die hun geloofsvrijheid wilden heb ben, uitgferoeid, maar precies het zelfde was het eigenlijk slechts ten tiide van de volksverhuizing. Ziet kameraden, thans is het precies zoo. Wanneer er thans een bolsjewis tische overwinning zou komen, zou het volkomen onverschillig zijn, of Mer iemand opstaat en zegt: Neen. ik was immers geen nationaal-socia- list en ik was immers geen fascist, lk was immers een oranje-bolsjewist. Dat zou Stalin volkomert koud laten. Die zou hem slechts aankijken en zeggen: Een bolsjewist word je nooit, want je bent een Germaan en daarom een schot in den nek. Dat het zoo is, kameraden, daar toe beroep ik mij op een volkomen onverdachten getuige, n.1. op de be roemden Wendell Willkie, den con current van Roosevelt bij de laatste Amerikaansche verkiezingen. Die heeft een reis gemaakt, kwam door Sovjet-Rusland en heeft nu gen boek geschreven. Daarin heeft hij gecon stateerd, dat in dit Sovjet-Rusland heele volkslagen en heele genera ties eenvoudig zijn uitgemoord. Uit een samentelling die er gemaakt is, is tot aan het jaar 1941 het vol gende gebleken: er werden terecht gesteld, dus door de methodes der GEPEOE. met een schot in den nek bewust doodgeschoten: 28 bisschop pen, 42.800 priesters 75.000 kooplie den^ 390.000 officieren en onderof ficieren, 450.000 andere intellectuee- len, 7Q0.000 arbeiders, 800.000 boe ren. 2.5 millioen menschen zijn daar door die beulsknechten uit den weg geruimd, daarbij heb ben de burgeroorlog en de hon gersnood 20 millioen menschen ten offer doen vallen en 10 mil lioen anderen zijn in verbanning naar Siberië gestuurd en daar omgekomen. De bloedrekening van het bolsjewisme sinds 1917 bedraagt tegen de 40 millioen menschen. Schrikbarende cijfers. En dan zijn er nu menschen. die nu opeens vati meening zijn, dat dit bolsiewisme een soort betere we reldbeschouwing is. die als voorbeeld kan dienen. Zij. die dat gezegd heb ben. leven in Amerika en Engeland, zij moeten het toch weten of het bolsiewisme ginds als een vooruit gang kan worden beschouwd. Maar voor degenen, die zeggen: in andere opzichten heeft dit bolsjewisme zich verbeterd, het is heelemaal niet meer zoo erg, voor hen zal ik nieu- «we cijfers noemen. Sinds het jaar 1941 zijn in Li- thauen 20.000 menschen vermoord en 50.000 weggevoerd. Van hen weet men inhet geheel niet of zij nog in leven zijn In Letland zijn tjjj.000 menscheq^weggevoerd en omgebracht, onder wie 4.500 kinderen en in Estland, waar wij het laatst met ons offensief kwa men. zijn 10 procent der men schen, d.w.z. 150.000 weggesleept en om het leven gebracht. Dat alles gebeurde twee jaar geleden en nu wil mij iemand vertel len. dat die duivels in twee jaar tijds engelen geworden zijn?! Kameraden, thans mogen zij vra gen stellen: ..Wie houdt dit bolsje wisme tegen?" Ik heb in Heerlen over deze kwestie gesproken, en toen heeft men mi1 gezegd of laten zeg gen, dat de Westelijke democratieën sinds het jaar 1933 onafgebroken het bolsiewisme bestreden hebben. Daar op kan ik slechts één ding antwoor den: Die westelijlcè democratieën hebben het bolsjewisme niet bestre den. omdat zij nog nooit met het bolsiewisme in contact gekomen zijn. Wat zij tot dusver bestreden hebben, waren binnenlandsche politieke po gingen van het communisme, dat was echter nooit die Binnen-Aziatische steppenhorde. De- Westelijke demo cratieën weten heelemaal niet wat bolsjewisme is Wie moet het dan be strijden? Misschien de verzadigden in Engeland en Amerika met hun moraal? Die weten heelemaal niet, waar het hier om gaat. ltMi. Het opperbevel van de Weer macht maakt bekend: Aan het Oostelijk front veriiep d. dag over het algemeen ««der derè gebeurtenissen. In de kustgebied®» van Sicilië en Sardinië vernietigde de luchtmacht tezamen met It>"*an,dW Jagers 14 vijandelijke vliegtuigen. Duitsche gevechtsvliegtuigen vielen in den afgeloopen nacht °ra" fa"" °t°( bomtreffers in de haveninstallaties ontstonden zware branden. Gisterenmiddag wierpen Ameri kaansche bommenwerpers vanuit groote hoogte bommen op plaatsen in het Noord-Dultsohe kustgebied. Er ontstonden verliezen onder de bevolking en voor een deel aan zienlijke schade aan gebouwen, ln het bijzonder in Flensburg. Door jagers en luchtdoelartillerie van de marine worden 14 viermotorige bommenwerpers neergeschoten. Vijf Britsche vliegtuigen vlogen in den afgeloopen nacht boven het Noor delijke Duitsche Rijksgebied. De luchtmacht bombardeerde in den nacht van 19 op 20 Mei opnieuw mili taire doelen in Londen en aan dn Britsche Kanaalkust. Een vliegtuig wordt vermist. In de periode van 11—20 Mei scho ten lichte Duitsche vlootstrijdkrachten 13 vijandelijke vliegtuigen neer. Drie groepen. Tk heb eenig inzicht gekregen in ■I hetgeen aan politieke pogingen en mogelijkheden, hier in Nederland, naar voren zou wilen komen. Daar dit, van het standpunt onzer tegenstanders ge zien, geschiedt op een oogenblik waar op zij zich tot hét uiterste moeten in spannen, moet ik aannemen, dat dit werkelijk het beste is, wat zij kunnen produceeren. Er bestaan drie groepent de eerste groep, die zich om den orde dienst schaart, is een gezelschap van reactionn'airen, officieren, adellijken en geldaristocraten. Die willen niet poli tiek denken. De tweede groep zijn zij, die uit de vroegere democratische par tijen voortkomen en zich als een soort bevrydingscomité willen voordoen. De ze tweede groep danst onafgebroken de ouden wals. Daarin bestaat geen dra gende en stuwende gedachte. Het is volkomen hopeloös te gelooven, dat zij die zoo denken, zooals zij 20 of 30 jaar geleden gedacht hebben, tegen het bolsjewisme ook maar naar denkbeel den en energie zijn opgewassen. Om U slechts een voorbeeld te noe men: men moest toch gelooven, dat wanneer eenmaal deze grootsche tijd der bevrijding komt, dan zoo spoedig mogelijk weer al die democratische, li berale vrijheden en rechten worden ln-r gevoerd, bijv. dat de couranten, die im mers Zoogenaamd door ons zoo gekne veld worden, terstand weer vrij kun nen schrijven. Ja, wat dan! In een desbetreffeni ontwerp was voo "en, dat als eer ste maatregel de persvrijheid vol komen zou verdwijnen, dat alle couranten zullen ophouden te be staan, en dat er dan nog slechts ee n eenheidscourant uitkomt, die door een enkelen man geschreven wordt. Dat Is de persvrijheid, die zich dit liberale bevrijdingscomitè voorstelt. Een volkomen capitula tie derhalve voor den toestand. Wij weten, dat wij niet onvoorwaar delijk de vrijheid kunnen geven, die tot bandeloosheid wordt, maar wij zien met gelaten kalmte 'de plannen en het streven tegemoet, waarvan wij tot ons zelf zeggen: denken moet de mensch ea waarom zou hij zijn gedachten niet uit spreken in variaties, in verschillende vormen, wanneer hij zich slechts op den weg van het gemeenschappelijke, verstandelijke welzijn beweegt? De commune. Maar er bestaat nog*een derde groep, dat is da commune. En ik moet iets uit mijn re«l te Heerlen scherper belich ten. De commune maakt zich hier zelfstandig. Ik doe thans een beroep op de heeren samenzweerders aan den an deren kant voor zoover ze nog in vrij heid zijn. Zij moeten eens nagaan, hoe de toestand zich ontwikkeld heeft, zij moeten eens er over nadenken, of niet, zeggen wij in het jaar 1940 of 19*41, al len nóg op de een of andere wijze in een gemeenschappelijke groepeering waren," ook degenen die zich niet be paald als corftmunisten hebben voor gedaan, maar van wie zij geweten heb ben, dat zij in het communistische kamp aanhangers hebben. En nu moe ten de heeren eens nagaan, waar, die communisten dan gebleven 'zijn. Zij zullen opeens tot de ontdekking ko men, dat zij niet meer bij hen zijn. Dié hebben zich zelistandig gemaakt, scheppen zich hun eigen organisaties, met het eénige doel, om op het oogen- bjik, waarop men er op gaat losslaan, de leiding naar zich toe te trekken. Erf tot welk doel? Het doel ver toont U I'olen, want eens zal Sta lin stellig ergens een Nederland- schen emigrant te voorschijn too- veren en al3 Nederlandsche regee ring presenteeren, onverschillig of de Nederlanders hier dat willen of niet. Wanneer het 'bolsjewisme eens over midden-Europa is losgestormd, dan zou juist de commune, die' door de ver blindheid der Westelijke mogendheden is losgebroken, de macht naar zich toe trekken met de gewetenloosheid, die haar eigen is. Ik beveel dus aan te on derzoeken, wat de commune hier doet Gevaarlijk wordt zij niet, wa.t daar voor is mijn politie te goed. Kameraden, men zegt altijd, dat de tgenstand der troepen, die de* Engel schen en Amerikanen zullen overstu ren absoluut zal verhinderen, dat het bolsjewisme in het land komt ook Duitschland zou ineenstorten. Zullen zij dat kunnen? Men stelle zich maar eens roUe'nVaïïTn^ laWine a" hI u. n alles meesleept en dan zou losbreken. Zouden'dan^ng'eTschen geni^dren ?emüitezijmdooi naT" TnTti itf 3 SS aanvalspact vaV^et'19» "drt Duitschland heelt gesloten nf?' "iet-aanvalspact, waarbij Duitsch- ünie feu" hehh16" .bolsJewiek over zijn heeft st»n« *en komen- Dat w Precies geweten: wanneer hij onder bescherming van dit rdet- aanvalspact van het iaar 1MO I land gestuurd zou hebt* Toü deze tegen den muur gezet zijn. (Zie verder p&g. 3)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1943 | | pagina 2