Vehhcdk fAVORA BOOG AZIJN Kennisgeving 2 HEIJN HET NIEUWE LAND GROEIT! Drie «nmisbaarheden Wij staan In voor alles wat U bij ons op Uw bonnen krijgt! ALBERT VOOR BABY ondagsgedachte Het meisje van plezier. Sigaar en 4> „PsstI Unicum ZWITSAL FABRIEKEN Meer dan J£0/jaar gpleden BrachfXKegal; gezelligheid Koffle'üft de kraantjespotten, Geur,rgenotIei>'Jcwalitelt. Nuide^koffiexlsjverdwenen §Uat Keg alwéér op de bres Want Keg'sjsurrogaat voor koffie. KOFMlX?t*«en Keg-succes. CUNCt DOOfiENBOS. Verpak!» Iev»rranlddele«Pudding I Butaroma güe saus» 'poeder, ^smaakt en geurt precies als gesmolten boter. Albumona juspoeder, zorgt d.a. voor vele soorten pikante jus en fijne sausen. Transporanta aard- I appeltapioca, voor de be- I reiding van „voor-oorlog je sche" schoteltjes. Het beste,dat op de bon verkrijgbaar ia. "W. A.. ÖCHOLTEN^S FABRIEKE* Dat kunnen wij. omdat wij vele distributie-arti kelen in eigen fabrieken fabri- Op Uw toiletzeepbon kunt U nog Adetaar-Kinderzeep krijgen van oude k w a I I t e I 11 ADELAAR-PRODUCT PRIMA! W///^^^mw//////////// Zoo langzamerhand ■m weet U alles van mijn per- 4 500/1 af. Laat ik Udaa>om eens 4 m n familie voorstellen. 4 4 Dit is Opa. Hij is do! op pan- d 4 nekoekem. die ik voor hem J 4 bak. Laatst heb ik hem verteld, dar die zoo.y/^ 4 ex,ra lekker wor- 4, den, omdat ik f f PANK O ge- i bruikl ftS5- 1 doende door Mr. R. Houwink Wanneer het leed der wereld de le vensvreugde verslonden heeft, is de tijd aangebroken, waarop het plezier zijn intrede in onze samenleving doet. Het plezier is luidruchtig, het kent de stille blijdschap niet, die een hemelschen glans over de dingen legt. Het ple zier gedraagt zich gaarne opvallend, opdat men maar niet vermoeden zal, welk een leegte er achter zijn opschik schuilt. Het houdt van luide woorden en bonte kleuren, omdat het meent, dat zoo niemand merken zal, hoe vaal en broos het leven geworden is achter dit masker van vertwijfelde levens vreugde en wanhopigen levensmoed. En zoo is ook het meisje van plezifer weer opgedoken in onze samenleving, die onder den nog steeds toenemenden druk der omstandigheden steeds meer de spontane levensvreugde in haar midden verloren zag gaan. Waar is zij zoo ^plotseling vandaan gekomen? Wie heeft haar geroepen? Men kan zich het hoofd breken over deze vragen, maar beter is het enkele oogenblikken bij haar zelf stil te staan. Het meisje van plezier is weer een opvallende verschijning in onze straten geworden, gelijk zij het was in de jaren van den eersten wereldoorlog. Zij'heeft nog denzelfden rooden mond en dezelf de vreugdelooze oogen, heur haar is nog even blond en haar hoedje staat nog even coquet en zwierig op die on stuimige lokkenpracht. Wij ontmoeten haar overal: op het achterbalcon van de tram, waar zij met een nonchalant gebaar een sigaret staat te rooken; in bioscoop en schouw burg, waar zij verzadigd achterover leunt in een weelderige fauteuil en waar haar blik plotseling den weg vindt naar een prillen droom uit haar kindertijd. Op het trottoir gaat zij aan ons voorbij met luchtige, maar nadruk kelijke stapjes, die het ons in willen hameren dat er nog een laatste kop pigheid in haar woont, een uiterst, re deloos, wanhopig verzet tegen haar staat, dat zij in alle stilte „haar eer" noemt. „Ik ben er niet zoo eentje," zeggen haar moedig roffelende hakjes, „met wie je van alles beginnen kunt". Ze kijkt uitdagend, ze lacht pikant en het rood van haar lippen is als een gulle belofte van lévensovervloed en liefde Maar haar oogen zijn vreugde loos. En zij b 1 ij v e n vreugdeloos, wanneer zij lacht en praat, met wie maar met haar lachen en praten' wil. Soms lijkt zij een kind, zoo zorgeloos kan zij spelen, met wie maar met haar spelen wil. Maar haar oogen verraden haar; haar oogen zijn ouder dan die van Rembrandt's mqeder, ouder dan de oogen in Dürer's Apostelkoppen. Haar oogen zijn zoo oud als een we reld, die tot asch verging en waar van de laatste steenen door de vlam men werden verpulverd. Haar oogen dragen den dood, het merkteeken van ons aller schuld: een donker, bewegingloos water; een diep te, die niet ondoorgrondelijk, maar troebel is, omdat zij geen ander ge heim bergt dan dat van ontbinding en ondergang. Soms flikkert even een ondeelbaar onderdeel van een seconde! een bijna dierlijke angst op in dien blik, maar dat gebeurt alleen, wanneer zij zich onbespied waant, terloops langs een breede, glanzende spiegelruit gaan de. Dan ziet zij de schim, die zich voorthaast aan haar zijde. En zij weet: zij zelve is niets dan die schim; een vluchtige verschijning, die voorbij dwar relt van oogenblik tot oogenblik aan den rand van het menschelijk bestaan. Armen strekken zich in een ver dwaasd begeeren naar haar uit, maar er zijn geen armen, waarin zij kan rus ten. Zij kent de liefde alleen uit de Schlagers, die haar toegezongen wor den en waarin een melancholie schuil gaat, die haar hart doet volstroomen met een zoet en doodelijk gif. Zij is het ideaal van romantische jongensharten, die haar houden voor de verpersoonlij king van hun volwassenheid, maar zij weet het niet. Zij ziet in hun blikken alleen den honger en niet de stille, schuwe vereering voor het „eeuwig- vrouwelijke," die daar nog doorheen schemert. Zij is immers alleen maar het meisje van plezierl En wie zou iets anders van haar begeeren dan „plezier"? Waag het niet, heetgebakerde evangelist, haar aan boord te komen met uw bijbel teksten en vrome praatjes. Zij zal u uitlachen of uitschelden, al naar het valt. Maar dat is het ergste niet. De dienaar is niet meer dan zijn Heer. Erger is dat andere: zij zal den man in u zien en zij kent de mannen be ter dan gij Uzelf kent. Wee U, wan neer zij alleen den man in U ziet den man, die zich mooier en beter voordoet dan hij is en wanneer zij niet achter hem den Heer ziet staan den vriend van lichtekooien en tolle naars in Wiens Naam gij spreekt. Want dan hebt gij het Evangelie der armen en zondaren verraden. Het meisje van plezier met haar rooden mond en haar vreugdelooze oogen gaat langs ons. Overal is zij met ons: wij ontmoeten haar op straat, in tram en trein, in onze openbare ge bouwen. Wij staan met haar in de rij bij den banketbakker en wij vinden haar terug voor het loket in het post kantoor. Vinden wij haar ook in de Kerk? Ik vrees, zij zou er worden weggekeken met haar opzichtig hoedje, haar gescho ren wenkbrauwen en haar uitdagenden gang. Maar wees niet bang, brave burger, zij zal er niet komen en Uw veront waardiging gaande maken, omdat zij de gemeente en wellicht in het bijzon der den predikant! in opspraak brengt. Zij zal er zich wel voor wach ten, zich op den vroegen Zondagmor gen stierlijk te gaan vervelen met het luisteren naar een Boodschap, waar van zij de eerste noch de laatste letter verstaat. Zij wacht, zij móet wachten met haar rooden mond en haar vreugdelooze oogen, tot de Kerk tot héér komt; tot uit onze verburgerlijkte en verkerke- lijkte Christelijke samenleving een Militia Christi opstaat, die in het voet spoor v,an haar Heer den, omgang met 'ichtekooien en tollenaars niet schuwt. Recruten zijn er genoeg, maar zij moe ten nog doo een zwaren dienst en intensieve oefening tot soldaten worden gemaakt. WAT DOET GIJ VOOR DE BESCHERMING VAN UW GEZIN? VERDUISTER GOED! Licht trekt vliegers aan. Het klein ste lichtschijnsel kan gevaar opleve- ren voor een geheele buurt. Denk vooral aan de achterzijde van Uw woning! Controleer geregeld Uw verduistering! Eusebio de Frontera was niet voor het geluk geboren. Tenminstedat beweerde hijzèlf. En zoo tegen midden Augustus wanneer een loodrechte en meedogenlooze zon de rijke bewoners van het schilderachtige Burgos al hoog en breed naar het strand en de koelte der Middellandsche Zee verdreven had bereikte zijn geweeklaag een top^ punt. Gij zult u wellicht een weinig ver baasd afvragen wat dit liefelijke jaar getijde, waarin de druiven donker rij pen en de mimosa geurig bloeit, te maken heeft met het slechte gesternte, waaronder Eusebio de Frontera het le venslicht aanschouwd heette te hebben. Voor ingewijden zal de simpele mc- dedeeling dat Eusebio een arm tooneel- speler was, die in het kleine theater „El sol" op het derde plan stond, reeds méér dan voldoende zijn om den sa menhang te vatten. Eq, wanneer hier aan nog toegevoegd wordt, dat hij in het speelseizoen al een buiteling met zijn geringe gage moest maken om niet al te onglorierijk aan den kost te komen, dan zal het een ieder duidelijk zijn, dat Eusebio de zomermaanden als de schouwburgen gesloten, en daarmee zijn toch al gansch-niet-on- stuimig borrelende bron van inkomsten opgedroogd was bij herhaling op het zwaarmoedige denkbeeld kon komen, dat hij niet voor het geluk op de wereld vertoefde. Laat ik u echter eerlijk zeggen, dat hij geen moderne Don Quichotte was, die het onbereikbare najoeg. Overdre ven wenschen, neen wérkelijk, die wa ren in Eusebio's brein van eenvoudig Castiliaan nog nooit opgekomen. Een behoorlijke rol in Calderon's „La vida" als artistieke illusie défirgelaten! Maar overigensHij had nog nimmer ge snakt naar de mogelijkheid om een Juli-trip te maken naar Rio de Janeiro of Las Palmas, en het denkbeeld van een vacantieverblijf in Rome, het heer lijke eeuwige Rome, was hem altijd even vreemd gebleven als een Gibral- tarschen marktventer de Deensche Fjorden. De verlangens van Eusebio waren, evenals zijn,, lichaamsgestalte en zijn taak voor het voetlicht: nederig van aard. Een sigaartjeeen enkel biertje in het artistencafé „Casa Buena".... een wandelingetje over de buitenwegen, die bij helder weer een romantisch uitzicht op het nabije en machtige Valladolid bod#ïen een knappend avondbroodje met kaas, een panecillo-con-queso, zooals alléén de knappe senorita Carmen Esturi ze in haar winkeltje op den hoek van de „Calle de Cervantes" wist te bereiden... Dit alles kon Eusebio al ruimschoots den directeur van zijn theater te rijk doen zijn. Maar zélfs deze kleine vreugden wer den hem slechts matig gegund. En zeker niet wanneer de zon zijn stadje bla kerde, en dat deed zij minstens tien achtereenvolgende weken. Dan dwaalde Eusebio met het schamele crediet bij zijn ontevreden en knorrige hospita, en de ziel onder zijn arm mismoedig en vol heimwee rondom de arabesken dar oude kathedraal, die de trots van Burgos pleegt uit te maken. En wan neer zijn weg hem langs terrastafeltjes voerde, waar de champagnekleur'ige „cerveza" de glazen overschuimde, of langs winkels met hartige eetwaren Een verhaal Noodloi uit Spanje, door H. P. van den Aardweg. dan sloot hij de oogen om voor de kwelling van het te-hebben-of-niet-te- hebben althans ten dééle bespaard te blijven. Op een middag in September had Eu sebio nadat hij om half drie zijn eerste poovere ontbijt genuttigd had verveeld en geeuwend zijn kamer ver laten. Waarheen? „Naar die plek waar het lot mij brengt," mompelde hij schamper binnensmonds. Maar na een veertiental schreden meende hij het toch maar liever zélf te moeten uitma ken. De Openbare Leeszaal op den „Boulevard del Domingo" leek hem een aanlokkelijk doel. Daar lagen de „Dia".... de geïllustreerde „El Mundó en de verschillende Madrileen- sche bladen. Voldoende lectuur om drie of vier uur stuk te slaan! Hij sjokte voort over de bestoven straten, waarvan het asfalt week ge worden was. Puffend van de hitte! Er ger dan ieder ander! Want Eusebio droeg altijd zijn gele demietje, om lis tig nét alsof hij elk moment regen verwachtte! het troostelooze van zijn groen geworden colbertje te verbloe men. Eensklaps werd hij door een daveren de stem uit zijn gepeins gewekt. „Amigo Eusebio! A pasear? Zoo aan den kuier?" Met een schok keek hij op. Vóór hem stond Ramon Palayo. Een collega van het „Teatro del Rey". Dien was het héél wat beter gegaan! Honorarium om van te watertandenprachtige rol lenroemweelde.... Eusebio's oogen gleden bewonderend langs het keurig-getailleerde costuum van zijn welgedanen vriend. Ramon schoof zijn panamahoed op zijn achterhoofd, en schertste:- „Hoe gaat het? Niet naar Monte Carlo van het jaar?" Eusebio haalde zijn schouders op. Een beetje verachtelijk, want hij kon het grapje, waarin hij een toespeling op zijn armoede zag, 'tóch. niet goed ver dragen. Maar zijn humeur steeg weer toen Ramon hem joviaal zijn sigarenkoker voorhield: „Amigo mlo, ga je gang!" Voorzichtig nam Eusebio een sigaar tusschen de vingers: „En dat is geen halve maatregel ook!" Ramon knikte gevleid: „Ja, ik heb mezelf eens getracteerd! Tien peseta's per stuk. Prima import uit Cuba!" „Tien? Alle menschen!" En met eer bied streelden Eusebio's blikken den ko lossalen Cubaan. „Milionnairskost", grin nikte hij, terwijl hij het cadeau zorgvul dig in den bovenzak van zijn overjas duwde. „Wil je wel gelooven, dat ik in geen weken tabak geroken heb. Op mijn woord hoor! Ik bewaar hem tot vanavond. Wat zal ik genieten, amigo! Té midden: van de wolken zal ik me als een hidalgo voelen; dat verzeker ik je! Bedankt hoor! Muchas gracias!" Ramon schaterde het uit en keek Eu sebio, die zijn weg alweer vervolgd had, na. Viever ging hij.... veerkrach tiger. Het geschenk had wonderen ver richt in zijn ongecompliceerde ziel. Hij legde teeder zijn hand op de plaats, waar zijn hart klopte. De sigaar zat er nog, veilig en wel. En zoet waren de gedachten van Eu sebio toen hij het breede bord „Salie de Lectura" genaderd was, en de koele vestibule van het gebouw betrad. De portier, die de hoeden opborg, knikte hem toe: „Heerlijk weertje van daag, senor!" Eusebio, die onmiddellijk op zijn qui vive was, deed bedenkelijk: „Tja, maar ik reken toch op een buitje!" En hij begon 'zijn demietje uit te trekken. Halverwege stopte hij. De Cu- baèn! Die kon in de knel komen. Stel je voor, dat hij brak! Tien pesetas en een hemelsche avond naar de maan! Hij kon hem beter overplanten naar de zak van zijn colbertje. En vóórdat hij zich definitief van zijn overjas ontdeed, haalde hij behoedzaam den kostbaren Cu baan voor den dag, en legde hem even op «het marmeren blad van de garde- robé En dit marmeren blad zou Eusebio de Frontera later nóóit meer kunnen luchten of zien. Het was blijkbaar naar één kant wat afgesleten. Want op het zelfde oogenblik, dat Eusebio den Cu baan erop gelegd had, begon deze te rollen. Wég van Eusebio, nóar den por tier. En wat volgde, was het werk van luttele, maar fatale seconden. De ge- uniformeerde nam den Cubaan in zijn vleèzige hand, stak hem achter het oor, tikte glimlachend met zijn wijs vinger tegen den slaap, en In het be wustzijn van Eusebio die dit alles met stomme ontzetting had zien ge beuren priemden de woorden: „Mu chas gracias, senor! Dank U beleefd me neer!" In en om den Noordoostelijken Polder. Door W. KOK. in. Van zeebodem tot bouwland. Wanneer men tot de directe ontgin ning oven gaat, worden eerst de on- kruidvelden omgemaaid of afgebrand, teneinde de uitzetters in de gelegen heid te stellen tochten, slooten en grep pels uit te zetten. Dan kunnen de grondwerkers hun dikwijls taaie wor steling met den grond beginnen. Zware arbeid is het, maar er wordt doorgezet en het doel wordt bereikt! De zeebodem verbergt vele geheimen; het zijn er slechts zeer weinige, die door opgraving aan het licht komen. Onlangs werden er ten zuiden van Schokland ongeveer een meter onder de oppervlakte een groot 'anker en een zwaard van een kotter opgegraven. Je gaat op zoo'n moment onwillekeurig aan het fantaseeren en denkt aan een herfstnacht, waarin de stormwind loeide, de golven van de Zuiderzee hoog opzwiepten, het maanlicht spook achtige wolkenschaduwen op het water wierp en een stuurloos geworden schip met man en muis ten onder ging.... Zijn slooten en greppels gereed, dan worden de gronden geploegd en be zaaid met klavers en andere gewassen. Hetdaarop volgende seizoen is de nieuwe aarde gereed om het eerste ge was voort te brengen. Zoo- wordt er voortgearbeid. Dag in, dag uit zwer men de werkers den polder ln, wegen bouwers en de bouwers der prachtige landbouwbedrijven, grondwerkers en nu de mannen van den oogst. En overal klinkt het lied van den ar beid. vol en krachtig. Waar de werkers wonen. Een bepaald deel van de arbeiders is afkomstig uit het randgebied van den polder en keert eiken avond weer terug naar de eigen haardsteden. Het grootste deel echter, n.1. zij die tot uit de verste hoeken van ons land kwa men om hier hun werk te doen, zijn ondergebracht in een kleine twintig barakkenkampen. Als je een kaart van den polder ziet, lees je daar de namen: Ramspol, Zwartemeer (genoemd naar het breede en zeer drukke vaarwater tusschen Vollenhove en de punt van het Kampereiland), Ens, Kamp de Voorst, Kamp Kadoelen en vele ande re. Zoo'n kamp bestaat uit een aantal woonbarakken, verdeeld in kamers. Op elke kamer is plaats voor twaalf man Er zijn een dagverblijf en een slaap kamer. In de laatste staan de kribben, terwijl het dagverblijf is gemeubileerd met tafels en stoelen. Voor eiken man bevindt zich er een kasj. De eene .deur is versierd met foto's van filmsterren; op een andeje prijkt de beeltenis van een geliefde. Het belangrijkste deel van zoo'n kamp is wel de keuken. Daar wordt dagelijks voor honderden mannen de warme maaltijd bereid: een maaltijd, die on danks de huidge omstandigheden nog klinkt als een klok. Een cantine ontbreekt evenmin. Daar ontmoet men 's avonds elkaar onder het genot van een goed kop koffie of een fleschje limonade. Je kunt er een par tijtje biljarten of je aan de leestafel verdiepen in boek of tijdschrift.. Op het tooneei heeft 's avonds de kampkapper zijn tenten opgeslagen. Over slappe zaken heeft hij nooit te klagen, behalve op de avonden, die georganiseerd wor den door de Cultureele Commissie Voor een geringen prils biedt zij de kampbewoners 'n gezelligén avond;het zij er een film wordt gedraaid of een revitegezelschap on de planken kom* Onlangs nog gaf 't Brabantsch cabaret- ensemMe van Jan van Ostade de re vue „Vooruit met de schuit," waarin schetsen en m"7'ek. een liedje en een praatje elkaar afwisselden in bonte rij en vooral de Brnbantsehe creatie van De Schooljongen" van .Tan van Ostad- een groot succes werd Niet louter b»- -n«rrmcr-AVpn -7'on we hier on dr nlor'-«n Pen p->rr weken geleden hing er in de cantine de aankondiging van een gezelligen avond, te geven door man nen uit het Kamp Ens. In de weinige vrije uurtjes, die hen 's avonds fiog restteti, hadden zij een orkest gevormd en werkelijk zij gaven een aardig num mertje muziek, onderbroken door het leutige gebabbel van den conférencier Kuier („de k van koe en de rest wat er onder hangt," zooals hij zich voor stelde). Bijna in elk kamp worden des Zon dags zoowel Protestantsche als Katho lieke godsdienstoefeningen gehouden. Bovendien zijn er in sommige kampen Bijbelstudiekrmgen en vo-dt »"'er avond een Protestantsche dagsluiting gehouden. In Juni van dit jaar werd voor de eerste maal een kind in den N.O.-polder gedoopt. Zoo wordt ook aan de geestelijke verzorging van de tijdelijke bevolking alle aandacht be steed. Een geneeskundige dienst ontbreekt evenmin en is toevertrouwd aan kamp artsen, hun assistenten en ziekenverple gers. Elk kamp heeft een ziekenkamer, terwijl ernstige patiënten worden opge nomen in het ziekenhuis van den N.O - polder te Vollenhove. Zoodra nieuwe ar beiders in den polder komen, wordt hun bloed afgenomen, waarvan de prae- paraten naar Amsterdam gaan voor onderzoek. Dit wordt gedaan met het oog op malariabesmetting. Bllikt dat de bewuste persoon met malaria besmet ls, dan wordt hij direct uit den polder ver wijderd. Gevallen van malaria komen dan ook zelden of nooit voor. Zoo reilt en zeilt het leven van de kampbewoners, totdat er weer een pe riodiek verlof aanbreekt en de polder wordt verlaten om enkele dagen in de gezinnen te gaan doorbrengen. Polderjongens als toerist. Zij, die niet al te ver van hun kamp wonen, gaan ook Zaterdags wel naar huis om daar des Zondags te vertoeven. Voor velen echter is de reis te groot en zij blijven ook des Zondags in het kamp. Nu is het echter vanzelfsprekend niet noodig den heelen dag op de kamer te blijven. Neen, vooral als je uit Holland komt, is er in de randgebieden zooveel te zien er^ te beleven aan natuur- en stedenschoon, dat je er als het eenigs- zins kan maar op uit trekt. Dan ver momt de polderjongen zich als toerist en trekt hll met streekkaarten en pro viand de wijde wereld in. Kampen Over het Kampereiland schreef ik je reeds. Dan is daar de stad Kampen zelf. Reeds uit de verte maakt het sil houet van deze trotsche IJsselstad met haar zeven eeuwen oude geschiedenis een fleren indruk. Meerdere torens en talrijke fabrieksschoorstenen rijzen op boven het stadsbeeld, dat zich verheft aan de westzijde van den IJssel. Als je in het oude gedeelte komt, dwaal je er door stille smalle straatjes met schil derachtige hoekjes. Vaak zijn de huisjes zoo levensmoe, dat houten steunbalken zijn aangebracht om het instorten der gevels te voorkomen Het ruikt er naar touw en naar pek. Soms kom je er nog een vrouwtje tegen met zoo'n prachtig geplooide witkanten muts. Een fijn ge zicht, zoo'n gerimpeld grijs hoofd en dan zoo mooi getooid. Je staat dan even stil en je bent een oogenblik later ver baasd. dat je-ook van zulke kleine dir- gen nog zoo genieten kunt. NED. KRIJGSGEVANGENEN OP JAVA. H tot en met KN. Het Nederlan^sche Roode Kruis deelt ten aanzien van de Nederlandsche krijgsgevangenen op Java het vólgende mede: Er kunnen thans inlichtingen worden verstrekt omtrent krijgsgevangenen, be ginnende met de letter H tot en met de letters KN. Zij, die inlichtingen wen schen omtrent vorenbedoelde krijgsge vangenen, gelieven zich te wenden tot 't informatiebureau van het Nederland sche Roode Kruis, Korte Voorhout 14, 's-Gravenhage, onder opgave van naam, voornamen, geboortedatum en -plaats en zoo mogelijk stamboeknummer, mi litairen rang en laatst bekende stand plaats. OFFICIEELE MEDEDEELINGEN. Toewijzingen voor cacao. Detaillisten dienen de -'oor cacao aan gewezen bonnen Reserve 4-34" en „Re serve 3-34", welke zij tlm 7 Aug. 3.1. van hun klanten ontvangen hebben, van 19 t m 23 September a.s. bij de distributie diensten in te leveren ter verkrijging van toewijzingen. Vóór 19 September a.s. die nen zij evéntueele restantbonnen tot een maximum van negen stuks aan hun gros sier door te geven. Deze moeten even- tueele restantbonnen, eveneens tot een maximum van negen stuks, aan den fa- bi ikant doorgeven. Maximum grossiers- en détaillisten- prijzen voor groenten en fruit. Bekendmaking no. 74. Deze prijslijst geldt van 15 Sept. af. De eerstvermelde prijzen zijn grossiers prijzen. De tweede prijzen zijn die voor den consument. De grassiersprijzen be treffen hoeveelheden per 100 kg., 100 bos of 100 st., die der consumenten zijn per kg., per bos of per stuk. Groenten: Andijvie, sort. I f7, 10 ct idem srt. ÏI f6.50, 9 ct.; Savoyekool f 6, 9 ct.; Roode kool f 6, 9 ct.; Spruitkool (on- geschoondj f 19.50, 25 ct.; Witte kool f5, 8 ct.; Chlneesche kool f5, 8 ct.; Boeren kool f6, 9 ct.; Bloemkool, soort IA boven 27 cm, over den kop gemeten f 17.50, 23 ct., s. I van 2227 cm ld. f 14, 18 ct., s. II van 18—22 cm id. f 11, 14 ct., s. III van 12—18 cm id. f8, 10 ct.; Peen zonder lof: sort. 1 ben. 50 gr. per st. gewas- schen f 10.50, 14 ct., -.ort. II van 50—500 gr. ongewasschen f6, 9 ct., sort. III bo ven 500 gr. ongewasschen f5, 7 ct.; Bos- peen: 0.6 kg. peen, 25 st. per bos f9.50, 13 ct.; Knolselderij (met blad): sort. I boven 10 cm O f 11.50, 15 ct., sort. II van 8—10 cm O f9, 12 ct., sort. III van 6—8 cm O f7.50, 10 ct., sort. IV beneden 6 cm O f 5, 7 ct.; Bosselderij f3.50, 6 ct.; Bleekselderij f9.50, 13 ct.; Peterselie en kervel f4, 6 ct.; Kropsla: sort. I min stens 2 kg. per 10 st. f4, 6 ct., sort. IX van 1,8—2 kg. per 10 st. f 3.50, 5 ct., sort. III van 1.1—1,8 kg. per 10 st. f3, 5 ct.; Sla (dunsel, snij- en stoofsla) f 10.50, 14 ct.; Spinazie (blad) f 13, 17 ct., ld. (struik) f 12, 16 ct.; Komkommers: srt. IA vanaf 850 gr. p. st. f 16.50, 20 ct., srt I van 700—850 gr. p. st. f 13.50, 16 ct., srt II van 600—700 gr. p. st. fll, 13 ct., srt. m van 500—600 gr. p. st. f8, 10 ct.; Kom- kommerstek f 10.50, 14 ct.; Gele uien f8, 11 ct.; Roode uien f9, 1^ ct.; Sjalotten 19.50, 13 ct.; Paprika f 13,"17 ct.; Auber gines f 19.50, 25 ct.; Pepers f46, 55 ct.; Maïskolven f 29.50, 38 ct.; Koolrabi: I bo ven 7 cm O f5.50, 8 ct.; Herfstknollen (gewasschen) f5, 8 ct.; Ramenas f7, 10 ct; Zuchettl f6.50, 10 ct.; Postelein 117, 22 ct.; Prei: sort. I boven 10 mm O f 12, 16 et., sort. II tot 10 mm O f 10, 13 ct.; Kroten: sort. 1 tot 1/» kg per st. f 6.50, 9 ct„ sort. II van 1/2—1 kg per st. f 5.50, 8 ct., srt. III van 1—11/2 kg per st. f 5, 7 ct.; Kroten, gekookte: 3 stuks of meer per kg f 13, 17 ct., minder dan 3 stuks per kg. f 11.50, 15 ct.; Tomaten I, II, III en Ilr f 19.50, 25 ct., ld. bonken f 15, 19 ct., id. kriel f 10, 13 ct„ ld. Natuur f 15, 19 ct.; Stokboonen: Princesse f29, 38 ct.; Snij- en spekboonen £20.50, 27 ct.; Pronkboo- nen, witte f 14, 18 ct.; Stamboonen, witte zonder draad f21.50, 28 et.; Overige soor ten f 18, 23 ct.; Kasboonen f 34.50, 43 ct. Fruit: Meloenen, suiker en kl. gr. ananas f 35, 44 ct.; Overige soorten f24, 31 ct.; Bramen f64, 77 ct.; Druiven: I Gros Colman, Golden Champion, Muskaat, West Frlsia, Leopold f75, 90 ct., n Frankentha- ler f65, 78 ct., III Overige soorten f60, 72 ct.; Walnoten f160, f 1.90. Voor perziken zie publicatie no. 71. Voor appelen, peren en pruimen zie pu blicatie no. 73. Voor het snijden van kool mag 3 ct. per kg berekend worden, met dien ver stande, dat de kool na het snijden ge wogen wordt. Voof het schrappen van wortelen mag 1 ct. per kg of per bos berekend worden, met dien verstande, dat de wortelen vóór het schrappen gewogen worden. Voor bezorging van groenten en fruit mag door detaillisten 1 ct. per kg ln re kening gebracht worden boven den ver koopprijs af winkel. Voor de afwijkende kwaliteit van bo vengenoemde producten, alsmede voor het zg. uitschot, moeten prijzen berekend worden, die in een redelijke verhouding staan tot de hierboven gepubliceerde maximumprijzen, welke gelden voor de beste kwaliteit. Bij inkoop tegen lagere dan de gepubliceerde maximumprijzen moeten de verkoopprijzen dienovereen- komstg worden verlaagd. Het vragen van hoogere prijzen ls straf baar. Bewaar deze opgave en gebruik haar. Nieuwe opgaven kunnen de vroegere ongeldig maken. Waarn hoofdredkunst en wetenschap pen: H. P. v. d. Aardweg. Alkmaar; chef van dienst TJ. N. Adema, Alkmaar; bui tenland: Jac. Broersen, Hoorn; binnen land en rayon Alkmaar: D. A. Klomp; sport en rechtb. J. Werkman, Alkmaar. Rayonrqdacteuren; Den Helder A. C. van Kampen te Alkmaar; Schagen: A. Erika Alkmaar; Kennemerland J. Belterman te Beverwijk: Zaanstreek W. J: Harwijne te Zaandam! West-Friesland Jac. Groot Enkhulzen. Adv. w. Ragetlla, K. a. d. z. Tallooze vrotewen denken als U. Dat U op uw bonnen graag Verkade-artikelen krijgt, is verklaarbaar. Ze zijn nog al tijd goed en smakelijk. Maar tienduizenden andere vrou wen denken er net zoo over als U. Daarom zijn Verkade- artikelen het eetst uitver kocht en kan uw winkelier U wel eens niet helpen. Vaste klanten komen echter zeker aan de beurt. NIEMEUER-S THEESURROGAAT smaakt en geurt als echte thee. Vraagt weinig suikeren melk. 1 tatlot is voldoende Yfor 5 6 koppen. ■f Voor het vliegtuig was er d' auto, Voor de autocar.. de trein, Voor den,trein was er de trekschuit, Voor de trekschuit... Boog Azijn. SINDS 1564 9 fluistert Pi» lk verkleed me even «a. - mil meegeniet héééériiike Pim's prima koffie-">rr°ea<" V1" 11 11 k 'w - 1^1 -r>i.ï.- ri-1 1>:Ir.It VERKOOPKANT.: VAN DER PLAATS BOLSWARD Zwitsal, de ongeëven aarde balsem voor de zuigel iagen verzorging, wordt thans gedistri bueerd. Wendt li voor het verkrijgen van nadere inlichtingen tot Uw Apotheker of Drogist of tot de

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1943 | | pagina 3