KLAIOEN
MELBA
f ;7f
De Bangert
STEEDS
VERSCH
K
A<
KLOKPOEDER
I I
l JEUGDHERINNERINGEN
1
De Klopperwacht
KOFFIE-
SURROGAAT
225.000
NUTRiCIA
Niemeii
ijer s
p wmam/ sn-sjt
i en QUAKER
ff geven U nieuwe
7 kracht voor het
dagelijksch werk
JE ROMAN VAN
EEN SPINNEWIEL
E
ven
voorgaar
r?
SPROOKJESTUIN VAN NOORD-HOLLAND
Land van boomgaarden en bruggetjes.
Zóó schoon is de Bangert in bloei
VAN EEN ZAANKANT ER
0
VAN OMSTREEKS 1 880^
0
DOOR SNELLEN
OMZET IN
EIGEN WINKELS
gengil
verdwenen flesschen
Je bisschopsstad is
"eoain denkbaar
'der zgo trotschen,
in toren,
•Is de Hollander zon-
rijn kopje koffie
Daar» u bel toe
Ptttij, dal wjj de
traditie tan eeo gen
"1 bakje troon koo-
neo voortsettea,
dank sfi
tAÉl
'ALM
koffiesurrogaat
Melba prsterkt
i»ekker!
De kinderen d>ken het graag
en het dó ze zoo goed.
De Varserkende
Kinderrank
Voor leder kd tot 13
jaar een pa
Heeft fn verpakking
raarde
Wanneepp een verpakking
de naati
voorkonr
waarde,
houd uit
W. A. Scholten
dan heeft deze
)an bestaat de in-
oede waar. samen
gesteld lit zuivere, verant
woorde rondstoffen. Voor
beelden daarvan zijn W
A. Schflten's Albumona.
Butarona. Transparants,
sago, verpakt aardappel
meel. ett.
W.A.SCIIOLTEXs
A ardappelmeeljabrieken
VKAAG UW
WINKELIER
'lllimi\nU\\
door
M. BRUINSMA.
HS.ii48tormt* Ik beb moeite op mijn fiets
te blijven zitten op den eenzamen weg,
waar de wind vrij spel heeft. Af en toe,
als Ik één der verspreid liggende boer-
derijtjes passeer, heb ik even luwte, maar
dan komen de vlagen ook nog eens zoo
verwoed opzetten, ik word heen en weer
geslingerd, van links naar rechts, als een
te klein schip bij woelige zee. Het water
in de sloot wil de rivieren imlteeren en
is in voortdurende beweging, in machte-
looze poging tot het verwekken van
schuim.
Het is Zondagmiddag en de boeren en
arbeiders, die in deze streek wonen, zijn
blij, met dit weer rustig thuis te kunnen
zitten, een oogenblik nog, tot het melk
tijd is.
Ik vorder langzaam, maar eindelijk toch
ontdek ik in de verte het huisje, waar ik
vanmiddag verwacht word. Nog op een
behoorlijken afstand zie ik al een ge
daante achter het raam, een hand, die
wuift. Ik rijd over het bruggetje en daar
na het erf op. De deur gaat open en
Aafke verschijnt.
..Wat fijn, dat je toch gekomen bent,
een zware tocht gehad zeker?"
Ze duwt me het halletje binnen en zet
mijn fiets weg. Als ik me wat opgeknapt
heb, gaan we de kamer binnen en maak
ik kennis met haar vader. De kamer is
gezellig. Aan drie zijden glas-in-lood-
vensters, waardoor je het lage land ziet,
met daarachter de duinen. Heel vaag staan
ze daar, als kinderen, die elkaar de hand
reiken en één lange rij vormen, waar
niemand door mag.
Veel ouderwetsche dingen staan in het
vertrek. Er brandt een open vuur, een
koperen ketel Hangt er boven en schom
melt af en toe zachtjes heen en weer. als
de wind het huisje doet trillen. We drin
ken thee uit groote boerenkommen. De
vader van Aafke is een gemoedelijk man,
die onderhoudend weet te praten. Hij
vertelt hoe zijn familie hier gewoond
heeft, van geslacht op geslacht. Veel kin
deren zijn er telkens naar elders vertrok
ken, hebben hun geluk in de stad be
proefd of gemonsterd op een schip. Maar
altijd is er één uit het gezin geweest, die
de traditie handhaafde en bleef wonen
in het kleine huis, te midden van de
groene weilanden, te midden van de boe
ren met hun koeien, te midden van de
eenvoudigen, die op hun simpele wijze
van het leven genieten. Het doet den
man goed, weer eens de oude familie
overleveringen te kunnen vertellen en hij
vindt bij ons een luisterend oor.
Hoewel Aafke de meeste verhalen wel
kent, hoort ze toch vol belangstelling toe
en brengt hem door een vraag weer nieu
we dingen in herinnering.
In den hoek van de kamer heb ik een
spinnewiel zien staan. Heel oud, anders
dan ze tegenwoordig overal in de winkels
staan, sprekender en fijner afgewerkt.
Telkens gaat mijn blik dien kant uit en
Aafkés vader, die dat merkt, glimlacht
eens tegen me.
Ja, dat ding daar zouden we niet graag
willen missen, het hoort bij het huis, zegt
hij en Aafke knikt bevestigend. Op mijn
vragend kijken stopt hij zijn pijp nog eens
en begint te vertellen.
„Lang geleden, in den tijd, dat mijn
grootvader een jonge man van een jaar
of vijf en twintig was, woonde er in het
dorp, dat je verderop ziet liggen, een
schilder. Nu was het in die dagen zoo,
dat de boeren iemand, die niet zijn brood
verdiende met in den grond werken eh
onder de koeien zitten, niet in hun kring
opnamen. Zij groetten den burgemeester,
den dominee en den dokter, maar voor de
rest waren zij tevreden als ze bij de ge
boorte van een kind, of bij een sterfge
val, eens bij elkander kwamen; waarna
ze weer verder leefden als altijd. Zonder
eenige interesse voor de buitenwereld,
maar ook zonder verlangen naar de din
gen, die buiten hun bereik lagen.
Die schilder nu was hier komen wonen
en trok er 's zomers op uit. Zijn dochter
vergezelde hem op al zijn tochten en was
hem als een vriend. Een vrouw had hij
piet mepr. Het meisje groeide eenzaam op,
de kinderen uit het dorp bemoeiden zich
niet met haar en de kleine kring van no
tabelen liet haar en haar vader links
liggen. Toen ze nog een kind was, had ze
genoeg aan haar vader en had geen be
hoefte aan méér. Maar tóen ze een jaar
of achttien was, begon ze in te zien, dat
Eenmaal zag ik wolken zweven,
wit. ja wit, ja wondenwit,
wolkan in een wolkenwereld,
wit, ja wit, ja wonderwit,
en ze kusten elkaar in het krullende haar,
wit, ach wit, ach wonderwit,
en ze grepen elkaar in het flodderend haar,
wit, zoo wit, zoo wonderwit
Eenmaal zag ik zonnestralen.
goud, ja goud, ja wondergoud,
stralend uit een hemel dalen.
goud. ja goudT ja wondergoud,
en ze kusten elkaar In het rossige haai,
goud. ach goud, ach alles goud,
en. ze grepen elkaar in net 1
flonkerend haar,
goud. ach goud. ach èlles goud
Eenmaal zag ik waterdroppen
blank, ja blank, ja schaterblank.
droppen aan wat bloemenknoppen.-
blank, ja blank, ja schaterblank.
en ze blonken tegaar. en vertelden elkaar,
stil. ach stil, ach wonderstil,
van die zwellende knoppen,
met koppen vol droppen,
stil. zoo stil, zoo wonderstil
Gré de Reus.
ze toch eigenlijk een leven leidde, dat
veel rijker en mooier kon zijn. Ze werd
stiller en liet haar vader meer en meer
alleen gaan, als hij zijn zwerftochten on
dernam. Ze zat vaak achter het raam en
keek naar buiten, 0roomend zonder ge
dachten:
De oudste broer van mijn grootvader,
die al een tijd verloofd was met één* der
meisjes uit het dorp, zou in den herfst
gaan trouwen. Nu was het de gewoonte,
dat alle broers dan een meisje uitnoodig-
den om bruiloft mco te houden. Grootva
der, die Anke ook nlleen kende van de
keeren, dat zij met haar vader langs ons
huis kwam, voelde zich zeer tot het meis
je aangetrokken. Hoewel hij wist. dat ze
nooit in gezelschap gezien werd, verman
de hij zich en liep eens langs haar woning,
in de hoop, haar te kunnen spreken. An
ke zat voor het raam. Op grootvaders
groet glimlachte ze, waarna hij haar be
duidde, dat hij haar iets te vertellen had.
Je begrijpt, dat Anke direct toestemde
op zijn verzoek. Zij beschouwde dit im
mers als haar kans, eens met anderen in
contact te komen, en wellicht ook te blij
ven.
Voortaan, als grootvader in het dorp
moest zijn, of 's Zondags na de kerk,
maakten die twree zoo eens een praatje,
en het duurde niet lang, of ze werden
goede kameraden.
Toen dan ook de tijd van het feest ge
komen was, waren zij lang geen onbeken
den meer voor elkaar.
Ik behoef jullie niet te vertellen, hoe
het verder ging. Ruim een jaar later was
er wéér bruiloft. Anke's vader was blij,
dat zijn kind haar bestemming gevonden
had. Hij wilde niet alleen in hun huisje
blijven wonen en ging weer zwerven,
als vóór zijn huwelijk. De trouwerij moet
heel gezellig geweest zijn. ,Zóó zelfs, dat
er nog jaren over gesproken is door heel
het dorp. Het bruidje had vele geschen
ken gehad en daarbij was ook het spinne
wiel. dat je daar ziet staan. Het werd haar
geschonken door een oom van haar, die
het zelf gemaakt had. Lang was hij er aan
bezig geweest, zorgvuldig alles afwerken^
en zoo fijn mogelijk snijdend.
Er was echter één voorwaarde aan ver
bonden, toen het geschenk overging in de
handen van grootmoeder Anke. Voor elk
kind, -dat geboren zou worden, moesten
de eerste kleertjes gemaakt zijn van het
garen, dat op dit wiel gesponnen was.
Zoolang dat gebod opgevolgd werd, zou
het spinnewiel zijn taak blijven doen. Zoo
dra er evenwel iemand zou zijn, die de
traditie ontrouw werd, gaat het wiel den
dienst weigeren,' de ouderdom laat zich
gelden en het vermolmt.
Tot nu toe hebben alle vrouwen zich
stipt aan het voorschrift gehouden. Ket
is gewoonte geworden, als een jonge man
uit ons geslacht, die in dit huis zal blijven
wonen, trouwt, hij eerst aan zijn toekom
stige vrouw vraagt, of zij de traditie zal
handhaven. Eerst, ate zij daarop toestem
mend geantwoord heeft, is hij verzekerd
van een gelukkige toekomst. Aafke ls on
ze eenige dochter en ik weet wel zeker,
dat zij de gewoonte niet ontrouw zal wor
den."
Ik weet niet, in hoeverre Aafke's vader
waarheid en fantasie gescheiden heeft ge
houden. Toch maakte het verhaal indruk
op mij en ik hoop hem ook later weer
eens tot vertellen te kunnen bewegen.
C3IIOIIOIIOIIOIICDIIC3IIC3C3 0IIOIIOIICDIIO!IOIIOItC3IIO
0
Als leder j?ar voltrekt
zich ook thans voor het
oog der wereld het fes
tijn van de lachende len
te, de geboorte van
nieuw leven, dat zich
onweerstaanbaar baan
breekt, dat knoppen bers
ten doet en bloemen
laat ontluiken in het
grastapijt van gezapig
groen. En als ieder jaar
zijn we al hebben de
verschrikkingen van de
zen tijd ons ook in vele
opzichten immuun ge
maakt voor wat rondom
ons geschiedt - weer ont
vankelijk voor 't groote
wonder, dat zich in de
natuur voltrekt en dat
wij in al zijn rijkheid
aanvaarden als 'n mach
tig Godsgeschenk.
Voorjaar het wekt
gedachten op aan grazige
weiden, san ontbottende
boomen, die weldra zul
len prijken in hun feest-
kleedij van onzegbaar
teer groen en aan
bloeiende bongerds,
waarvan iedere boom op
zich is als een stralend
bruidsbouquet.
In deze dagen was
steeds de groote trek
naar de Betuwe, die
zich door den toover-
staf van de lente lichte
lijk beroerd herscha
pen zag in een waren
lusthof van weelderigé
bloesempracht. Een rijk
en gezegend land, die
Betuwe, in den bloeitijd
een onvolprezen oord.
doch hebt ge zou ik
willen vragen de
boomgaarden van Zuid-
Limburg wel eens in
bloei gezien? Hier. in het
glooiende heuvelland, be
koort U een schoonheid,
welke die van de Betuwe
zoo mogelijk nog over
treft. En kent ge mis
schien ook de boomgaar
den van Walcheren, of
om dichter bij huis te
blijven hebt ge zoo te
gen de Meidagen de bloeiende Bangert
wel eens doorkruist?
Een uniek plekje.
Tien tegen één, dat Uw antwoord een
ontkenning inhoudt, vijf tegen één, dat
ge niet eens wfeet. waar ge de Bangert
zoeken moet, dat men U nimmer sprak
van de fruitstreek achter Hoorn, die toch
wel moet worden gerekend tot de unieke
plekjes van ons land. Want uniek is de
Bangert in vele opzichten, al zou het
slechts zijn door haar bekoorlijke intimi
teit. Ge treft er niet, zooals in de Be
tuwe, het wijde land met vergezichten
vanaf den hoogen dijk, men mist er de
j rustieke boerderijen, her en der ver
spreid, doch wat men wel treft, dat zijn
de smalle weggetjes met slooten aan
weerszij, dat zijn de ontelbare vonder
tjes, rank en mank, waardoor het wa
ter wordt overbrugd dat zijn de pitto
reske huisjes in de fleurigste omlijsting,
die zich maar denken laat. De bloeiende
(Cliché Archief.)
Bangert is als een sprookjestuin, waarin
men kan ronddwalen en waarin iedere
honderd meter een nieuwe verrassing
biedt. De streek tusschen Blokker en
Zwaag. is een klein paradijs, waar men
in enkele uren voldoende schoonheid
kan opdoen voor een geheel jaar. En
wie over een fiets beschikt, die strekke
zijn tocht uit naar de dorpen Wijdenes
en Schellinkhout, waar de landweg zich
slingert door de bloeiende bongerds
heen en waar als men den dijk op
komt het uitzicht over het IJsselmeer
een openbaring is.
De Bangert, zoo is aangekondigd, staat
thans in vollen bloei en haar luister
duurt slechts korten tijd. Wie de
zen aanschouwen wil, hij make zich op
en hij ga naar de oude stede Hoorn om
van daar uit op ontdekkingstocht te
gaan in eigen land. Hij zal er buiten
kijf een groote vreugde *an beleven.
JAC. BROERSBN.
Voorheen wazze d'r hier. an de Zaen.
heel wet. loitjes, die dat baentje bal de
0— hand hadde. In de stede wiere die
rustverstoorders „porder" enpemd.
't Wazze meest bejaerde manne. die
glen aer werk meer konne waerneme.
Dat 'r hier voor die lol zooveul
werk ande winkel was, zat m deerin,
0— dat 'r een hoop molenaers wazze, die
altaid vroeg óp moste.
De dagmaelders, onder de ollesla-
0- gers, moste soches om vier ure „voor
derloi werk staen".
pus die moste zoowet om drie ure
toe d'rloi bed oit, want meestetaid
moste ze nag puur zoo'n entje loope,
Z eer ze van hols, ande mole wazze
0— Veul moles stonde diep int veld, in
deer wazze d'r bai, deer je gien iens
loopende komme konne, deer most je
den nag mit 'n skoitje overvare. Dat
was in de winter ok gien lolletje, in
Z hard-stikke donkers, deur 't ais te
moete vroete.
H De houtzagers begonne, in de zeu-
Z mer, om vaif ure, in de pampiermae-
kers ok, in dat was mit de aere mo-
H ienaers meest allegaer vans gelaike.
X De Delders hadde deur de bank gien
klopperwacht van noode, want die
Obleve veulal de heele week ande mole.
Ze sliepe deer den ok, in kooie, die
op 't skuurzolder 'etummerd wazze.
OEte koke dede ze in de hut, dus zol-
lie hadde zoo'n bietje 'n hoishouwin-
kie op derloi aigen hand
ODat 'r in hullies gezinne van hoiselek-
haid 'n bitter bietje over 't vuur
M kwam, zai zoo maer effles, tusse twee
haekies op 'emorreke. Ze werkte, az-
zer wind genog was. achttien ure van
(J de vierentwintig, dus 't was aigelek
ok gien moeite om né hols te gaen.
De olieslagers bleve zestien ure ande
M mole, in as 'r 'n stalve wind was,
namme ze deer temet glen taid öf om
te ete; want die mense hadde glen
[1 vast loon.
X Ze werrekte „bai 't last", d.w.z.: ze
krege betaeld né de hoeveulhaid zeed
f] die ze vermaelde. As 'r dus wind was,
X moste ze d'rloi slag waerneme, want
G- mit stilte verdiende ze niks
De houtzaegers maelde van soches
vaif tot sevens acht ure. dat was den,
in de zeumer de „normale" dag, maer
f] as wind genog was den knoopte ze
X deer meestal nag twee ure an, dus
den was 't tien ure azze ze né hols
f] gonge. Ok 'n gnap dachie!
X De ambachtsloi begonne ok soches
om vaif ure in die hadde sevens om
Oacht ure hailig.
Né zoo'n lange werrekdag wazze de
mense, zoo as wel te begraipe is,
Oheelekendal of-étreuxeld, tn d'r wazze
d'r maer 'n bietje die op taid, oLt'rloi
aigen wakker wiere; want ze sliepe
Oas osse.
In deerom liete ze d'rloi maer klop-
pe deur de wacht, den hadde ze gien
Onood, datte ze te laet kwamme.
Dat kostte 'n stooter (12'/s cent) of
drie stoivers ln de .week, in den ko'je
Oje hoofd gerust neerlegge, want je
konne d'r van op an, dat de klopper-
wacht je niet verbai liep. Die had in
Odie vroege ochenure 'n drok bestek.
Op 'n dribbeldraffie liep ie van de
iene klant né de aer, in z'n hand 'n
Ohoute hamertje mit 'n lange steel, dat
ie wel as wandelstok hadde kenne ge
il broike, maer den was ie niet op taid
Oklaer 'ekomme. Hai had 'r toch al 'n
heele toer an om 't iederien né 't sin
Z te maeke, in aaigelek lukte 'm dat ok
Oniet. Want de klante weunde natuur
lek niet allegaer vlak bai mekaer,
dus as ie 'r 'n stik of wet hadde die
o op dezelfde taid 'eklopt worre moste
den wazze d'r deer altaid bai, deer ia Z
te vroeg kwam.
Maer, dat wist ie den wel te ver-
deele, deur z'n loopie om de aere dag n
om te draaie. 't Was hum nou lemael I
ok niet meugelek om overal gelaik te
weze. Dat wiste z'n klante ok wel, al
wazze 'r deer wel onder „die mop- I
perde omdat ze deurdeur van d'rlQi
korte nachie nag 'n kertier of twin
tig menoite misse moste.
Maer de wacht wist dat bien den
wel weer in 't lid te zette, deur d'rloi JT
an d'rloi verstand te brenge, dat le zoo- L
veul meugelek z'n best deen. maer dat
ie ok gien aizer mit hande kon breke. n
Mit z'n hamertje klopte ie op de
houte weeg, want stiene hoize wafcze
d'r toe temet nag niet. temenste niet n
deer werkloi in weunde. Al nè gelang
ie mit 'n vaste sleper te doen hadde,
of mit ientje die gauw asem gaf, sloeg r
le harder of zachter, maer hai gong
niet vort vóór le antwoord 'ehoord
hadde.
't Beurde wel. dat ien van de klante f
weer ofzakte in te laet op z'n werk
kwam. Den kreeg de wacht de skuld,
die hadde 'm vast over 'esloege.
As 't wachie dat an de weet kwam,
den was ie, dat lalt in de rede. in z'n
eer 'etast in den peperde te dat zoon'
kwaedspreker, niet zoo effetjes in.
Hai roffelde den bai hum ongese-
neerd op de weeg, in riep: „Kom voor n
'n dag 'k moet je eerst voor de rame z,
zien, aers'ze' je strakkies weer, dattik
je niet 'eklopt hew. 'k Gaen niet vort,
vóór 'k je 'ezien hew!"
Dat gong niet zoo erg soetsappig, in
de bure wazze ok mitien wakker. Wet f]
die ervan dochte in 2iaie, van die u
wacht in van derloi buman, nou, dat
zei k maer niet overbrieve.
Maer, dat kwam maer zelde voor,
't gong meestetais nag al gemoedelek
in z'n werk.
Vooral as 't olieslagers wazze, weer
ie op weeg klopte. Den ko' je 'm,
meer as iens, hoore zegge, ,,'t Is taid,
Klaesbuur. D'r is 'n slap hallef wer-
rekie, oit 'n Zoie, in 't regent. D'r
hangt niet veul oit!"
n Slap hallef werrekie": zwakke
wind zoodat de molen ter nauwer-
nood de helft van het „gaandewerk"
in beweging kon houden. „D'r hangt
niet veul oit" Het is niet te verwach
ten dat de wind .sterker zal worden.
Bai aere weersgesteldhaid. loidde z'n
bericht: „Maek dat je d'r oit komme,
Kees D'r is 'n vlugge - volle - werks-
wind, oit 'n Noord-Weste. Maek vort,
maet, d'r is wet te verdiene vandaeg!'
Wet ze mit dat kloppe verdiende,
deer konne die mense meestal niet
van bestaan. Ze hadde d'r 'n vente- n
raitje of wet aers bat, in zoo akar- U
relde ze derloi kossie op Toe de wek
kers oitkwamme, was dat 'n lillek
kloitje oit d'rloi pap. Die klokkies
kwamme op lest zoowet bai iederien
in hois, in deerdeur raekte 't werrek
van de klopperwacht an 'n end.
\De moles gonge weg, ja alles is
aers 'eworre.%Neem allienig maer d'rs
de werktaie.
Dat skeelt zoowet de halft, bai van
vroeger.
Deer komt bai, datte de werk- U
mense nou lang niet zoo loof benne
as se sevens te bed gaene, want of
je achttien of zestien ure in weer
benne of acht, dat skeelt nag al 'n
porsie.
Deerdeur kenne ze ok veul makke-
leker toe d'r loi bed oit komme, asset
taid is.
Temenste. dat zou je zoo wel zegge.
Zoo het den alles 'r toe bai 'edroege
om de klopperwacht van de baen te
hellepe.
In zoo isser meer. Deerover op 'n
aere keer.
CDIICDIiail CDIICDIICDIICDIIOII CD CD CD1ICDIICDII Oll CDIIC=)IICDIIC3
OFFICIEELE PUBLICATIE.
Distributieregeling voederaardappelen.
Voederaardappelen mogen niet meer
vrij worden verhandeld. Als voorwaarde,
bedoeld in de artikelen 11 en 14 der ver
ordening Voederaardappelen 1943, wordt
gesteld, dat voor het verkoopen en afle
veren van voederaardappelen door telers
door of vanwege den provincialen voed-
selcommissaris voor den verkoop en de
aflevering vergunning moet zijn verleend,
tenzij het betreft verkoop en aflevering
aan de .V.B.N.A. Hieruit volgt onder meer,
dat de telers hun voederaardappelen uit
sluitend mogen verkoopen en afleveren
aan de V.B.N.A., terwijl voor den handel
van boer tot boer een vergunning van
den P.V.C. ls vereischt, welke vergunning
wordt verleend door het uitreiken van
een geleidebiljet voor het vervoer der
partij. Dit geleidebiljet dient te worden
aangevraagd bij den P.B.H. van het dis
trict.
Als voorwaarde, bedoeld in de artike
len 19 en 22 der verordening Voederaardap
pelen 1943, wordt gesteld, dat grossiers
in voederaardappelen slechts voedaraard-
appelen mogen verkoopen en afleveren
met vergunning van de V.B.N.A. Als ver
dere voorwaarde, voor zoover het betreft
het verkoopen en afleveren van voeder
aardappelen door detaillisten, wordt ge
steld, dat de detaillist voor het verkoo
pen en afleveren van voederaardappelen
een vergunning behoeft van den provln-
c^plen voedsélcommlssaris. Deze vergun
ning dient de detaillist aan te vragen bij
den P.B.H. van zijn district door het over
leggen van zijn bestellijst ln duplo waar
bij tevens een geleidebiljet dient te wor
den aangevraagd.
Bovenstaande regeling geldt eveneens
voor de inundatlegebieden ln Zuid-Holland
en Zeeland, evenwel met dien verstande,
dat den teler door de V.B.N.A. een afle-
veringsbewijs ten name van het Rijks
bureau voor de Voedselvoorziening ln
oorlogstijd (afd. Bureau Ontruiming)
wordt uitgereikt, dat hij voor latere ver
antwoording zorgvuldig dient te bewaren.
Voorshands mogen slechts de bij de V B.
N A. aangesloten grossiers en detaillisten
irt voederaardappelen in deze producten
handelen.
Verzameltoewfizlngen boter.
Met Ingang van 1 Mei a.s. kunnen de
detaillisten en de grossiers slechts éénmaal
oer week toewijzingen boter Inleveren ter
verkrijging van verzameltoewijzingen voor
boter.
PROVINCIALE PUBLICATIE VAN HET
DEP. VAN LANDBOUW EN VISRCHERI.T.
Inlevering restanten zaaigranen.
De Provinciale Voedselcommissaris voor
Noord-Holland maakt hiermede aan de
erkende zaaizaadhandelaren ln de pro
vincie Noord-Holland bekend, dat alle
restanten zaalzaden (uitgezonderd stam-
boonen) en de uitschoonsels van alle
zaaizaden ten spoedigste, doch uiterlijk
vóór 15 Mei 1944 moeten worden Ingele
verd bij het Aan- en Verkoopbureau voor
akkerbouwproducten, afd. Noord-Holland,
te Alkmaar. De Inlevering dient te ge
schieden bij den dichtstbljzljnden erkenden
pakhulshoudex
Contractteelt landbouwraden oogst 1944.
De Provinciale Voedselcommissaris voor
Noord-Holland maakt bekend, dat con
tracttelers van klaver, spuri'ie, saradella.
lupinen en wikken voor zaadwinning
oogst 1944 verplicht zijn hun teeltcontract
per omgaande ter registratie op te zen
den (voor zoover dit nog niet is ge
schiedt) aan het Hoofdbedrijfschap voor
Akkerbouwproducten, afd. Alg. Land-
bouwaangelegenheden, Plein no. 4, 's-Gra-
venhage. Na registratie zal hetteeltcon
tract met de daarbij vereischte teeltver
gunning aan de telers worden geretour
neerd. Telers, die bij controle niet in
het bezit van een teeltvergunning zijn
stellen zich aan vervolging bloot. Op de
contracten moeten 't District No. en Reg.
No. zijn vermeld. Contracten, welke on
volledig zijn of na 15 Mei op het Hoofd
bedrijfschap binnen komen, worden niet.
meer in behandeling genomen. Verder
wordt belanghebbenden er op gewezen,
dat de teelt van klaver voor zaadwinning
oogst 1944 uitsluitend op contract met den
daartoe bevoegden handelaar of coöperatie
mag plaats vinden. De namen en adres
sen van deze handelaren en coöperaties
zullen op aanvraag worden verstrekt.
BEKENDMAKING VAN DEN
GEMACHTIGDE VOOR DE PRIJZEN,
Op grond van het uitvoeringsvoorschrift
van het prfisvormlngsbesluit inlichtingen
fabrikanten lndustrleele producten no. 2.
Inlichtingen verzoetingsmiddelen.
Ieder, die al dan niet met andere stof
fen vermengde synthetische verzoetings
middelen ln kleinhandelsverpakking ver
vaardigt, alsmede ieder, die de vorenbe-
-do'elde verzoetingsmiddelen, hetzij van
binnenlandsche hetzij van buttenlandsche
herkomst, van derden betrekt en deze
onder eigen naam of merk en in eigen
kleinhandelsverpakking verkoopt, is ver
plicht de volgende Inlichtingen te ver
schaffen;
a. Naam der onderneming.
b. Kantooradres; straat, huisnummer
en gemeente.
c. Vorm der onderneming: N.V., ven
nootschap onder firma e.d.
d. Namen der firmanten, eigenaren of
directeuren.
e. Nummer van de bedrijfsvergunnlng
en datum, waarop deze is verleend.
f. De benaming, waaronder de diverse
artikelen in den handel worden gebracht,
hoeveelheid, g. Netto gewichtslnhoud per
verpakte hoeveelheid.
h. Naam en samenstelling, uitgedrukt ln
gewichtshoeveelheden van het gebruikte
verzoetingsmiddel.
1. Verzoetend vermogen per verpakte
hoeveelheid, uitgedrukt in kilogrammen of
grammen suiker.
J. De prijs, waarvoor de diverse artike
len in den handel worden gebracht, be
nevens vermelding der leverings- en beta
lingsvoorwaarden (franco of niet franco,
betalings- en hoeveelheldskortingen e.d.).
k. Verbruikersprijs.
Nummer, datum en autoriteit van
eventueel vroeger verleende prljsvaststel-
ingen. onder welke benaming of ln wel
ken vorm ook verleend.
D« bovengenoemd» gegevens dienen voor
OE KOFFIE- EN THEEZAAK,
-605-
Heeft U éèn ^van die
Tienduizenden Nu tri cis»
flesschen, die nu doelloos
en leeg in kasten en kel
ders liggen, kunnen met
fijne Nutricia-babyvoeding
gevuld worden. Geef de
verdwenen flesschen terug!
IT EEN LICHTPUNT IN
DE DUISTERNIS...,
fe KLOKPOEDER in dezen tijd van zeep»
sehoarschte* KLOKPOEDER is in den schoon*
maaktijd een ware uitkomst voor de huis
vrouw, die prat gaat op de helderheid in haar*
huis. KLOKPOEDER is onmisbaar in de keuken*
-"r
N.V. ZEEPFABRIEK «DE KLOK" - FsWA.m. .w:S.»«wv.iL RikoW. KMvkAW KUw.
Iedere samenstelling of klelnhandelsver-
pakking, afzonderlijk opgesteld, tezamen
met twee monsters van ieder afzonderlijk
artikel, waaraan labels zijn bevestigd, ver
meldende naam van het artikel en adres
als bovenvermeld vóór 30 April 1944 te
worden ingezonden bij de Sectie Prijsvor
ming Chemie, Madoerastraat 5 te 's-Gra-
venhage.
Voor verzoetingsmiddelen in kleinhan-
delsverpakking, welke na 30 April 1944
voor het eerst of opnieuw tn den handel
worden gebracht, dient aan bovengenoem
de verplichtingen voldaan te worden, vóór
het artikel in den handel wordt gebracht.
publicatie van den
gemachtigde voor de prijzen.
Bericht no. 295.
Huurprijzen drlewieiigc bakfietsen.
driewielige bakfietsen mogen ten
berekend^6 gende huurprijzen worden
Pe.r uu/- voor de eerste twee uren of
f°r'er fO-40; voor ieder volgend uur
f 0.15, per dag f 1; toeslag bij terugkeer
bij den verhuurder na 18 uur ten hoog
ste fjj.25.
Een begonnen uur telt voor een heel
Bij uren aansluitende op dagen is
net tarief voor deze uren ten hoogste
f 0.15 per uur. Per weel- f 4.50, per
maand f 16.Toeslag bij regelmatigen te
rugkeer bij den verhuurder na 18 uur
ten hoogste f 1 per week of f 3.50 per
maand. Op weken en maanden aanslui
tende deelen vau weken of maanden
worden volgens het week- of maandtarief
naar evenredigheid berekend.
OFFIC. LANDBOUWMEDEDEELINGEN.
Voederbieten.
Telers, die een vordering tot ter be
schikking houden van voederbleten heb
ben ontvangen, kunnen. Indien de bieten
nog niet door den daarvoor aangewezen
handelaar zijn afgenomen, deze vordering
als vervallen beschouwen en de bleten op
eigen bedrijf vervoederen of vrij verkoo
pen met Inachtneming der daarvoor vast
gestelde prijzen. Deze regeling geldt «let
voor degenen, bij wie bleten in bezit zf)n
genomen.