SPOORWEGSTAKING
Was de
voorbarig
Voor velen was de stakingsopdracht de verlossende daad
BEKENDMAKING
Zij stagneerde het Duitse
troepenvervoer
Op 17 September van het vorige jaar gaf
de Nederlandse Regering opdracht aan het
spoorwegpersoneel om het werk neer te
leggen en hierdoor mee te werken aan een
sneller verloop van de oorlogvoering en
aan eene bespoediging van de bevrijding
van ons land^
Rustig en als van zelf sprekend, hun
plicht tegenover ons Vaderland beseffende,
heeft het spoorwegpersoneel als één man
aan deze oproep gevolg gegeven, bewust
hiermede een zware last voor hun en hun
ne gezinnen op zich nemende en zonder
vrees te verwachten persoonlijke gevaren
onder ogen ziende.
Een daad, welke ons geheele volk tot
eer strekt.
Het, tegen de verwachting in, lange tijds
verloop vóór ons land geheel bevrijd werd,
de grote ontwrichting in ons zakenleven,
de stijgende hongersnood, welke mede een
gevolg van de spoorwegstaking waren,
hebben hier en daar stemmen doen opgaan,
waarbij de opdracht van onze Regering
voorbarig, soms zelfs onjuist genoemd werd,
maar vastgesteld moet worden dat de
spoorwegstaking in September onvermijde
lijk was en tot de verdere bevrijding van
ons land onvermijdelijk bleef, omdat het
vervoer van Duitse troepen door" Neder
landers naar een front in Europa, waar
bovendien nog Nederlandse troepen stre
den, voor geen behoorlijk Nederlander aan
vaardbaar was, en bij niet-staken het spoor
wegpersoneel zeer zeker met geweld tot deze
vervoeren gedwongen zou zijn geworden.
Voor vele spoorwegmannen was deze
opdracht zelfs in zekere zin een verlossend
woord, omdat zij na de zo schitterend ge
slaagde invasie in Normandië zich steeds
meer bezwaard gingen voelendoor het .nog
plaats vinden van troepentransporten langs
de lijnen der N.S.
Contact met de illegalen en
geallieerden.
Het was maar aan enkele insiders bij
het spoorwegpersoneel bekend, dat de
bedrijfsleiding via de illegale organisaties
een behoorlijk contact met de Regering
en met het Opperbevel der Geallieerde
troepen had en dat voor het neerleggen
van het werk op een opdracht van de
overzijde gewacht moest worden.
De interne organisatie voor voorberei
ding der staking, opgezet in samenwerking
m^t het Nationaal Comité van Verzet, was
uit den aard der zaak ook maar aan een
klein percentage van het" personeel bekend
en daardoor werd, toen een opdracht van
de Bedrijfsleiding tot het staken van het
Wehrmachtsvervoer uitbleef, het vertrouwen
in de bedrijfsleiding en het gevoel voor
discipline bij het spoorwegpersoneel op
een zware proef gesteld totdat met de op
dracht tok staken het verlossend woord kwam.
De staking volkomen geslaagd.
Niettegenstaande de grote moeilijkheden
voor het doorvoeren van een algemene
staking in een zo verspreid bedrijf als de
Spoorwegen zijn, is, dank zij de door de
bedrijfsleiding getroffen voorbereidingen,
waarbij ook de Personeelraad zeer nuttig
De spoorwegstaking is ten einde.
Dezer dagen heeft het personeel zich
weer gemeld. We zagen onze spoor-
mannen lopen met gepoetste en glim
mende knopen, met montere gezichten.
Ze kunnen weer aan de slag, ze ver
langen er naar het stalen ros weer
langs de gladde baan te jagen. Het zal
nog wel even duren voor we onze
twee-uursdienst weer hebben van Den
Helder op Amsterdam en voordat de
uursdienst van Alkmaar op de hoofd
stad weer is ingesteld.
Over de staking, die door ons volk,
in September van het vorig jaar, met
enthousiasme werd begroet en die met
zo grote spanning is gevolgd, schrijft
men ons van bevoegde zijde het vol
gende artikel, waaruit blijkt, dat de
staking volkomen aan haar doel heeft
beantwoord en ook, dat de organisatie,
die voor tal van moeilijkheden kwam
te staan* deze schitterend heeft weten
op te lossen.
Wij mogen dan ook een woord van
hulde aan onze spoormannen niet ont
houden voor hun bijdrage in de be
vrijding van ons land.
werk heeft verricht, dank zij de vaderlands
liefde én de goede geest onder het spoor
wegpersoneel, de staking volkomen geslaagd.
Op 18 September lag het bedrijf dei*
Nederlandse Spoorwegen volledig stil.
Stations, werkplaatsen, locomotiefloodsen,
seinhuizen, goederenloodsen, alles lag ver
laten en er werd op dat critieke moment de
vijand een belangrijk apparaat voor de oor
logvoering uit de hand geslagen.
Waar aanvankelijk gemeend werd, dat de
staking niet lang zou duren, behoefden de
eerste dagen geen bijzondere maatregelen
getroffen te Worden. Er lag op alle uitbe
talingsplaatsen een maand salaris (het z.g.
invasiegeld) voor het gehele personeel ge
reed, met de instructie, dat deze gelden
moesten worden uitbetaald zoo spoedig
loonbetaling op normale wijze niet meer
mogelijk was, waarmede een ruime»voor
ziening getroffen scheen te zijn.
Toen bleek, dat de verdere bevrijding
van Nederland niet binnen korte termijn te
verwachten was en de staking dus voor-
loopig moest voortduren, waren nadere
maatregelen nodig en heeft de bedrijfs
leiding, samenwerkende met de Personeel
raad, de hand weer aan de ploeg geslagen.
Nagenoeg het geheele organisme van de
Personeelraad heeft van de eerste dag af
krachtig in het belang der staking gewerkt,
terwijl ook vele ambtenaren en beambten
zich vrijwillig ter beschikking hebben ge
steld om mede leiding aan de staking te
geven.
Per maand 5 millioen aan loon
uitbetaald.
In de eerste plaats moesten de verdere
loonbetalingen worden geregeld. Belangrijke
steun werd hierbij van het Nationaal Steun
fonds ondervondendit fonds had reeds
zelfstandig ingegrepen op de plaatsen, waar
door omstandigheden de uitbetaling der
invasiegelden hokte en was bereid ook de
verdere loonbetaling voor rekening der N.S.
te financieren.
De uitbetaling der lonen, welke door N.S.-
personeel in samenwerking met de N.S.F.-
vertegenwoordigers geschiedde, heeft, ge
zien de omstandigheden, een vlot verloop
gehad.
Per maand werd rond 5 millioen gulden
loon uitbetaald en in December werd
aan het personeel voor aanvulling voor
het gemis aan premie enz. een extra
voorschot van f 50.voor gehuwden
en f 25.— voor ongehuwden gegeven.
De Duitschers legden beslag op
bank- en giro saldi.
Ook de uitbetaling der pensioenen aan gepen-
sionneerd spoorwegpersoneel gaf moeilijk
heden, daar deze uitbetalingen tevoren steeds
door de N.S. voor rekening van het Pensioen
fonds hadden plaats gevonden, en door de
staking het uitbetalingsapparaat uit den aard
der zaak ui viel. In December werd boven
dien door de Duitsers beslag gelegd op
alle banksaldi en het girosaldo der N.S.
(Wordt vervolgd.)
Aanvragen reisvergunningen
Het Militair Gezag deelt ons mede:
Het reizen in de provincies Noord-Holland,
Zuid-Holland en Utrecht is vrij.
Vergunningen behoeven uitsluitend te
worden aangevraagd voor reizen over de
Grebbelinie.
Voor deze aanvragen geldt onderstaande
regeling
Reisvergunningen worden voorlopig alleen
verleend door de Geallieerde Militaire Auto
riteiten. Aanvragen worden door hen alleen
in behandeling genomen op aanbeveling van
den Militairen Commissaris!»
Momenteel kan deze slechts aanvragen
behandelen van personen, die onmisbaar zijn
bij de wederopbouw van het gebied ten
oosten van de Grebbeljjn, bijv. voedsel
voorziening, publieke werken, dijksjicontröle
ete. Reizen voor particulier belang moeten
wachten tot nader order.
De aanvragen moeten schriftelijk worden
ingediend bij den Militairen Commissaris voor
het District Alkmaar onder vermelding van:
Naam. No. Persoonsbewijs.
Adres. Te'bezoeken plaatsen.
Leeftijd. Geldigheidsduur.
Beroep. Vtiijze van vervoer.
Werkgever. Doel van de reis.
Zij moeten vergezeld gaan van een bewijs
van politieke betrouwbaarheid, af te geven
door sectie III Militair Gezag, Huize Voor
hout, Kennemerstraatweg, Alkmaar.
Personen buiten Alkmaar woonachtig
moeten hun aanvragen richten tot den
Burgemeester van hun Gemeente,, die voor
doorzending zorg draagt.
De beslissing zal aan allen schriftelijk
worden medegedeeld.
De Militaire Commissaris voor bet
District Alkmaar,
De Majoor,
Prof. Dr. M.BOKHORST^
Britse humor!
De Duitsers hebben onze
landerijen lang»
de kust vol geslagen met palen en op t
van plaatsen is van de koppen van die palen
prikkeldraad gespannen. Het was het Z-S;
parachutistennet. Toen de brandstofnoou
groot werd verdwenen van verschillend
landerijen de palen. Zienderogen vermin
derde het aantal, maar op enige landerij®
staan ze toch nog. Zo is er b.v. een la®"
achter de melkfabriek „Wilhelmina" f>«
Bergen, dat nog tamelijk dicht bezaaid
Dezer dagen zijn er een aantal kle1®
Engelse vliegtuigen gekomen, die waa,-e
schijnlijk koeriersdiensten verrichten en
vliegtuigen zijn geland' op het terrein
de parachutistenpalen alsof de vliegenm
wilden aantonen, dat ze niet bang w.are
voor de palen, zelfs niet met hun vliegtuig®
Dat is Britse humor, waarvoor de Duit»®
waarschijnlijk niet veel gevoel heeft.
I
