HELDERSCHE COURANT Doodstraf geëst voor Max Blokzijl Annexatie of niet? NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA „Ik heb het niet gewild. De geldzuivering De 250 gram zout is extra De geldsanering Ernstig ongeluk aan de kust bij Anjum Dagorder admiraal Fürstner Weerbericht Se Jsargang No. 2Ï*. WOENSDAG 12 SEPTEMBER 1945. VERSCHIJNT DAGELIJKS Advertenties 11 cent per millimeter HOOFDREDACTEUR: J. BIJLSMA ABONNEMENT PER KWARTAAL: Stad en omgeving 1 2.60Postabonnementen 1 3.00 Oom H.ldofr Onze lezers aan het woord De beer A. Potjewijd, leraar geschie denis en staatswetenschappen, schrijft ons: Reeds mocht ik met belangstelling kennis nemen van een aantal artikelen, dat het vóór en tegen vaat een annexa tie van Duits grondgebied naar voren brachten. Gaarne zal ik ook nog een bijdrage in deze gedachtenwisseling willen leve ren. Ais historicus mis ik nog steeds de belichting van het onderwerp van uit onze geschiedenis, onze tradities. Wat vertellen de geschiedenisboeken over de gedragingen van het Nederlandse volk, door de eeuwen, met betrekking tot eventuele annexatie, toevoegingen van vreemd grondgebied aan de Neder landse staat? Welnu, de tradities spreken een dui delijke taal, zij wijzen annexaties af. Het particularisme van „stad en land", de stedelijke en gewestelijke vrijheid, was zo groot, dat voor gedach ten van uitbreiding en vergroting, im perialisme, streven naar meer „Lebens- raum" (hoe zullert we 't noemen?) geen plaats was. Daarvoor ontbrak dus ook de machtige centraliserende kracht van oen sterk nationaal koningschap: onze regenten, de invloedrijke kooplieden en kapitalisten konden veel te goed reke nen om zich aan kostbare ondernemin gen te wagen, terwijl het kleurrijk ver schiet van „roem en eer" ons nuchter- liagea slechts de vraag kon ontlokken •>°f ja dat kan etèn". Die burgerlijke Hollanders toch! Daartegenover hebben we onze kracht en onze betekenis en ons recht steeds daar gezocht waar 'n klein volk werkelijk en waarlijk groot kan .zijn: m de verdediging van zedelijke begin selen, van het internationale recht. Niet als klein volk alleen zochten we deze weg. maar ook door ons aangeboren sterk gevoel voor recht en billijkheid e" onze eerbied voor de menselijke Persoonlijkheid. De betekenis van ons land voor de Westerse cultuur was dan ook steeds veel groter dan ons klein volk, gelet °P de getalsterkte van zijn inwoners, deed vermoeden. Te midden van de Srote staten liet Nederland dikwijls 2'jn waarschuwende stem horen: het Was Geweten der grote mo- ®-ndheden. En nu zullen wij, naar "Hi" mening, die sterke positie ver bakken, wanneer wij de annexatie van Duits grondgebied aanbevelen en daartoe voor ons eigen land mochten komen te besluiten. Alle annexatie is uit den boze, ge heel uit de tijd, nu de politieke zelf standigheid en onaantastbaarheid van l historisch gegroeide en volgroeide anden en volken zijn aanvaard als één der grote beginselen van de nieuwe Wereldorganisatie (Atlantisch Hand vest). Maar wat wilt ge dan? zullen velen vragen. Duitsland berokkende ons va- erland 'n schade van. alles en alles. Wel licht twintig miljard! Zullen we 'er dan maar zand over strooien, alles vergeten en vergeven? Ju beginsel: ja. maar paedagogisch is jl misschien even anders op te lossen, toftiers waarom de Duitsers onder ®under moeilijke omstandigheden het nieuwe leven (niet: nieuwe orde) te 'aten beginnen? wat Duitsland bezit aan economisch ^nriogen boven het .algemeen mini- um aU landbouwstaat" zou oa. ook l ZWaar Setroff ?n Nederland ten - gebracht kunnen worden; trans- voo middelen grondstoffen en energie Varaan hebben we ontzaglijke j#n, °efte. nu tArcj'AnH ora in (Ié* eerste hulp f nu. terstond en in de eerste Welnu. in die richting wordt al gezocht en.,., verkregen. Spoor- In de bioscoopzaal van het Paleis aan de Kneuterdijk te Den Haag is vanmorgen het bijzonder Gerechtshof, bijeengekomen om een oordeel uit te spreken over het doen en laten van Max Blokzijl en de Blocq van Schel- tinga, oud-burgemeester van Wasse naar gedurende de oorlogsjaren. Hiermede is het eerste proces begon nen tegen één van de belangrijkste steunpilaren van de Duitse terreur. Als procureur fiscaal fungeerde Mr. J. Zaayer. De verdediging was In handen van mr. A. V. de Lauwere. Het voornaamste punt dat mr. Zaayer Max Blokzijl ten laste legt is dat hij gedurende de bezettingsjaren opzettelijk, terwijl Nederland in oorlog was met Duitsland, in het openbaar, in hoofdzaak door middel van de radio, propaganda heeft gevoerd, gericht op het breken van het geestelijk verzet van het Nederlandse volk en het on trouw doen worden van dat volk aan zijn regering en de gemeenschappelijke geallieerde zaak. Mr. Zaayer staafde dit met het aan halen van een aantal passages uit ra dioredevoeringen -an geschriften van Blokzijl. De president citeerde hierna per soonlijk nog enkele kranten-artikelen, waarvan de inhoud zeer bezwarend was. Mr. van Berckel stelde Blokzijl ver volgens de vraag hoe hij, die toch voor de oorlog in Indië en in het buiten land zoveel goeds .voor ons land heeft gedaan, dat bij daarvoor gedecoreerd is, het met zijn geweten overeen kon brengen de zijde van den vijand te kie zen. Hii heeft het niet gewild! Heftig ontkende Blokzijl ooit de zij de van den vijand te hebben willen kiezen. Teruggekeerd in Nederland na de vijf Meidagen in 1940 meende hij o.a. na lezing van de brochure van dr. Colijn, dat tal van vooraanstaande Ne derlanders van plan waren positief werk te doen ten bate van het Neder landse volk. Met gebogen hoofd. Blokzijl hoorde de opsomming van de dertien citaten uit zijn geschriften staande met gebogen hoofd aan. In zijn antwoorden op een aantal vra gen, welke de president vervolgens aan verdachte stelde, zeide Blokzijl o m., dat, indien er werkelijk een homogeen geestelijk verzet zou zijn geweest, hij dit had toegejuicht. Doch het Neder landse volk was verdeeld in tal van wagens, locomotieven, schepen, steen kolen en electriciteit, dit alles komt al van over de grenzen binnen. Ook hout zou voor de komende jaren een wel kom artikel zijn uit de rijke staatsbos sen van het Hunnenland. Over dit a.les is bet laatste woord ook nog niet ge sproken. onze regering zit al druk te rekenen, dat kunnen wij dus wel rustig afwachten. Ten slotte: waarom vergeten en ver geven? Omdat een wet van gerechtigheid ons leven en ons handelen beheerst, omdat ons lot ligt in ons karakter, om dat Wij geestelijk allemaal schuldig zijn aan de oorlog. Allemaal knoeiden we maar zo'n beetje in ons levensschrift, zonder net heid, zonder correctheid, zonder recht schapenheid, zonder mensenliefde en ware levensvreugd, zonder zedelijk ge halte dus en religieuze verdieping met al de zichtbare gevolgen van dien: armoede, ellende haat, wraak, wreed heden en.... oorlog. kleine groepen. Van het breken van een geestelijk verzet was dus eigenlijk geen sprake. Op een vraag van den president hoe hij het met zijn geweten over een had kunnen brengen nog pro paganda te maken voor het natio- naal-socialisrae nadat hij toch ge zien had dat tienduizenden joden weggevoerd en vermoord werden, honderdduizenden arbeiders als sla ven gedeporteerd en duizenden van de beste Nederlanders in concen tratiekampen waren opgesloten, antwoordde Blokzijl dat tagj in 1942 en 1943 tot driemaal toe Mussert verzocht had ontheven te worden uit zijn functies doch dat Mussert dit steeds geweigerd had en daar de N. S. B. autoritair was bad hij zich bij de beslissing van den lei der neergelegd. Nadat ook nog Prof. van Oyen ver dachte enkele vragen had gesteld, ver leende Mr. van Berckel het woord aan dén Proc. fiscaal Mr. Zaayer voor het houden van zijn requisitoir. „Als er iemand is, die zich er in de zen oorlog in heeft gepraat, is Blokzijl het wel", aldus Mr. Zaayer. De duivel die dit volk tot twijfel wilde brengen was Max Blokzijl- De eis welke de Procureur-fiscaal aan het einde van zijn betoog stelde was de doodstraf, gepaard gaande met ontzetting uit het recht om ooit weer als journalist of als radiospre ker op te treden en ontzetting uit het actieve en passieve kierecht. Aan zijn eis voegde Mr. Zaayer het verzoek toe geen cassatierecht te verleenen. Daar de maatregelen tot intrekking van de bank- en muntbiljetten van 100 slechts een onderdeel vormen van het veel omvangrijker vraagstuk der geldzuivering, kan op het ogenblik nog geen antwoord worden gegeven op de bij het departement van financiën binnenkomende vragen, hoe en van- reef degenen, die biljetten van 100 inleverden, hun geld zullen terug ontvangen. In vele gevallen is boven dien een omvangrijk onderzoek naar de wijze van verkrijging noodzakelijk, het geen uiteraard veel tijd kost. In het bij zonder geldt dit voor de talrijke geval len van na-inlevering, waarbij de opge geven oorzaken voor het te laat inle veren der biljetten uiteraard niet onge controleerd kunnen worden aanvaard. Voor bonafide personen is echter geen enkele reden tot ongerustheid aanwezig. Nadere regelingen inzake de geldzuive ring zijn overigens zeer spoedig te ver wachten. Zoals de minister van handel en nijverheid in zijn radiorede van 28 Augustus heeft aangekondigd, was het niet mogelijk nog in de maan 1 Augustus zout voor de inmaak be schikbaar te stellen. Getracht zou echter worden dit alsnog in Septem ber te doen. De thans beschikbaar ge stelde 250 gram zijn als extra voor dit doel bestemd. Naast deze bonaan wijzing zal in September 100 gram zout per week en per persoon worden beschikbaar gesteld- Woensdagavond 12 September om 9 uur zal de minister van Financiën, prof. mr. P. Lieftinck, voor de radio spreken over de komende maatrege len tot sanering van het geldwezen. 8 personen gedood. Aan de kust van de Lauwerszee bij Anjum is een ernstig ongeluk geschied, dat aan acht personen het leven heeft gekost. Door nog onopgehelderde oor zaak is een mijn, welke aan het strand was aangespoeld, tot ontploffing ge komen en daarbij zijn zes militairen en twee burgers om het leven gekomen. Een groep personeel van een marine- onderdeel begaf zich gisteren naar An jum om de mijn onschadelijk te maken. De groep stond onder leiding van een sergeant en werd begeleid door twee burgers. Een soldaat bleef op veilige afstand, teneinde nieuwsgierigen niet te dicht bij het gevaarlijke voorwerp te laten ko men. Hij zag, hoe zes militairen en de beide burgers zich naar de mijn be gaven, en er om heen gingen staan en de helse machine bekeken. Op een ge geven ogenblik pakte één der militairen iets vast. Op hetzelfde moment explo deerde de mijn. De gevolgen waren ont zettend. Alle acht omstanders werden op - siag gedood. De Marine Voorlichtingsdienst meldt; Luitenant-admiraal J. Th. Fürstner, die kortgeleden in verband met zijn benoeming tot lid van de Raad van State het opperbevel over de Neder landse zeestrijdkrachten heeft overge dragen aan luitenant-admiraal Heifrich, heeft zich in de volgende dagorder tot het personeel der Koninklijke Marino gericht: „Bij het verlaten van de zeedienst na het neerleggen van het bevel over de zeestrijdkrachten van het koninkrijk, is het mij een behoefte mijn grote waarde ring uit te spreken voor de plichtsS- betrachting van het gehele personeel van hoog tot laag gedurende de vijf moeilijke jaren, die achter ons liggen. In mijn radiorede voor de Navy-week te Rotterdam herdacht ik reeds onze vele kameraden, die in de juist afge lopen wereldoorlog het leven lieten. Ik wil nu mijn dank en bewondering uitspreken voor de zeer vele marine mannen. die in deze oorlog blijk gaven van moed, doorzettingsvermogen en nimmer verflauwende waakzaamheid, waardoor d-> Koninklijke Marine op de meest eervol'e wijze heeft bijgedragen tot de algehele overwinning op de, in de aanvang voor velen zo onoverwin nelijk lijkende agressie-machten. Het ga tl allen wel." WEER EEN EI VOOR KINDEREN. Het Centraal Distributiekantoor deelt mede, dat met ingang van Dins dag 11 September bon D 698 der 6e noodkaart geldig is verklaard voor het kopen van een ei. Deze bon is geldig t.m. 29 September- De eieren kunnen gekocht worden bij een han delaar, die eieren op rantsoenbonnen voor zieken pleegt te verkopen. NOG VRIJ WARM. Plaatselijk enige ochtendmist, over dag half tot zwaar bewolkt, overwe gend droog, vrij warm, zwakke tij delijk matige wind uit Zuidelijke richting.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1945 | | pagina 1