Als oorlogsvrijwilliger naar Indië
GEZELLIG DANSEN
DE ROSKAM'7
Naar 'n oplossing van de Palestijnse kwestie
Wij doen netjes de was
Aankomst te Singapore
De Schager markt.
ZATERDAG
ZONDAG
MAANDAG
WOENSDAG
HENNY PETERS
't Heilige land woide een welvarend, vredelievend
Zwitserland
Truman blijft optimist
Grepen uii het nieuws
Göring aan het woord
Van Ceylon naar Singapore.
We waren het er allemaal over eens,
da't de 19e Jan. een gezellige dag was ge
weest. Het schip bleef de gehele dag in
de haven van Trinco Malee liggen en de
omgeving bood afwisseling genoeg.
„Nou moest je eigenlijk met een mo
torbootje zo'n beetje rond kunnen varen
tussen al die eilandjes", peinsde er een
hardop, „misschien kwam je dan wel met
hele trossen bananen en van die grote
cocosnoten terug".
Wedstrijden.
's Morgens vroeg werd er al hard ge
werkt om wedstrijden te organiseren. De
compagnieën kwamen in het strijdperk
bij touwtrekken, zaklopen en kruiwagen
rijden. Honderden hadden zich aan bak
en stuurboord verzameld en stonden de
ploegen aan te vuren. De gezellige sfeer,
de drukte op het dek en vooral de oranje
en rood wit-blauwe lintjes, die sommigen
op de borst hadden gespeld, maakten de
viering van deze verjaardag van prinses
Margriet in de vreemde tot een echt
Hollandse dag. Op het middendek stond
een boksring opgesteld en op iedere
denkbare plaats waren soldaten geklom
men om maar niets van de boksdemon-
straties te missen.
In drommen stonden ze om de ring
heen, ze zaten boven op de luchtkokers
en reddingsvlotten en het gejuich en
geschreeuw was zelfs op het voorschip
hoorbaar. De dag vloog om. 's Avonds
was er weer samenzang en met de me
lodie van „Waar de blanke top der
duinen" nog in hun hoofd lagen ze
dromerig, vanaf hun bed op het pro
menadedek, naar de twinkelende ster
retjes te kijken, die zich als een feest
verlichting boven de donkere zee koe
pelden.
Afscheid.
De volgende morgen, Zondag, ging de
afdeling van de Marine van boord. Ze
moest naar Colombo en had dus
nog een hele reis voor de boeg. Terwijl
de landingsboten wegvoeren, riepen de
soldaten hun een afscheidsgroet toe.
Minder prettig was het afscheid dat de
dames, A.T.S.-girls, Marva's en Engelse
Rode Kruis zusters, werd gebracht. Ze
gingen even later in de landingsboten,
maar op hun juichen volgde geen af
scheidsgroet. „De officieren en onder
officieren zullen jullie wel toejuichen",
riep er een in 't Engels, duidelijk ver
staanbaar over het water, „daar heb
ben jullie je toch zo mee geamuseerd".
Het was geen complimentje, maar een
soldaat maakt van zijn hart nu een
maal geen moordkuil.
Na een paar uur, toen de Alcantara
de haven van Trinco Malee langzaam
verliet, was het incident alweer verge
ten. Het stond nu vast, dat de reis naar
Singapore was begonnen en dat we
daar aan land zouden gaan. Nog 3 da
gen op zee en dan waren we weer land
rotten. Hoe groot die verandering zou
zijn, konden we toen nog niet vermoe
den. De laatste dagen op zee werden
grotendeels besteed met het leren van
Maleis en een paar officieren en onder
officieren, die vóór de oorlog jaren in
het K.N.I.L. hadden dienst gedaan,
lichtten de manschappen in over het
leven dat hen te wachten stond. En wat
doet een soldaat dan nog meer op zo'n
boot zal men zich afvragen.
De grote was.
Nou, duizend en één dingen. Aan de
lichamelijke verzorging wordt grote zorg
besteed. Twee of driemaal per dag gaan
sommigen onder de douche. Jongens die
vroeger nooit hun tanden poetsten ver
geten het nu geen enkele dag. Een tan
denborstel behoort dan ook tot de uit
rusting. Dan de was. Vele ega's zouden
verwonderd staan over de activiteit, welke
hun mannen bij de was aan de dag leg
gen. Het is beroerd werk, want tijdens de
was zweten ze bijna evenveel water uit
als er voor de was gebruikt wordt. Maar
het is dan ook een genot weer schone,
frisse kleren te kunnen aantrekken. En
hoeveel tijd wordt er niet besteed aan
het schrijven van brieven. De meesten
houden een dagboek bij en, zoals het
meestal gaat, in het begin wordt daar
minstens een half uur. elke dag aan be
steed. Dan proberen sommigen 2 of 3
maal per week naar vrouw of verloofde
te schrijven en dat zijn dan nog lang
geen kattebelletjes. Nee, er zijn maar
weinigen die zich vervelen.
De klok.
Acht maal moet gedurende de reis de
klok een uur vooruit gezet worden, dus
sommige nachten zijn kort. De meesten
zijn er 's morgens om half zes uit. Om
een uur of zes is er zoetwater in de
wasgelegenheden. Vóór die tijd hebben
*e dus meestal al een frisse zoetwater
douche genomen. Na het eten wordt de
rest van de morgen in beslag genomen
door sport en lessen. Na de middag is het
meestal te warm en wordt er geen be
paalde dienst gedaan.
Zonnebaden, brieven schrijven, bios
coop, net wat je wilt. Om die tijd leggen
de jongens in de schaduw een kaartje of
hangen over de railing van het voorschip
en bewonderen steeds weer de kleuren
pracht van de regenboogjes die door de
zonnestralen in de fijne waterdruppeltjes
van het opspattende boegwater worden
gevormd. Zo verstrijken deze laatste da
gen. Eerder dan we verwachtten doemde
de kust van Sumatra aan de horizon op.
Het eerste wat we van Indië te zien
kregen.
Onweer.
De avond voordat we Singapore bereik
ten zagen we voor het eerst een echt tro
pische onweersbui. De donder hoorden
we niet, maar de bliksemflitsen waren
niet van de lucht. Lange kronkelende
lijnen, die schel wit door de wolken
schoten en waarvan de weerkaatsing op
zee duidelijk zichtbaar was. Op Dinsdag
22 Januari, 's avonds om 6 uur, stoomde
de Alcantara de rede van Singapore op.
Ontelbare schepen waren hier verzameld
en het leek wel of de Hollandse schepen
in een speciale hoek geankerd werden.
Vlak bij de Alcantara, die in tonnenmaat
de anderen verre de baas was, lagen de
Indrapoera en de Sibajak. Het over en
weer seinen van de tientallen schepen
deed de omgeving trillen van lichtflitsen.
De geruchten gingen als een lopend vuur
tje toen bekend werd, dat we voor onbe
paalde tijd hier bleven liggen.
„We gaan vast door naar Java, maar
de orders moeten nog afgewacht wor
den".
„Nee, we gaan hier aan wal", wist een
ander.
Maar de uren werden dagen en nog
steeds was er niets officiééls bekend. Tot
dat op 24 Jan. bekend werd gemaakt,
dat van ieder bataljon een compagnie als
kwartiermakers aan land zou gaan.
Dat was een opluchting. Eindelijk weer
activiteit.
Post.
Maar de grootste verrassing kwam nog.
Post voor de troepen. Het gejoel was bijna
niet tot bedaren te brengen. Er was er
één die liefst 42 brieven kreeg, maar ook
die niets ontvingen. Dat waren echter
uitzonderingen. Het gaf vreugde, ellende.
Sommigen staarden niets ziend voor zich
uit. Ze hadden slechte berichten gekre
gen. Anderen lachten en juichten en lie
ten foto's zien van kinderen en meisjes.
Post van huis is voor een soldaat in de
vreemde de ruggegraat van zijn leven en
alle moeilijkheden worden er door ter
zijde gesteld. Blijf schrijven naar onze
jongens. Gij dient daarmee niet alleen
onze soldaten, maar ook het gehele
Nederlandse volk.
L TIMMERMANS.
Onder de geallieerde troepen, die momenteel de orde op Java handhaven»
bevinden zich vele Brits-Indische eenheden, die door hun moed en vastberaden
heid in vele veldslagen tot de keurtroepen zijn gaan behoren. De bemanning van
een Britse tank tijdens een parade, welke onlangs te Batavia werd gehouden.
Anefo P.
Op de Schagermarkt werden aange
voerd en verhandeld:
34 Paarden f 820f 1400; 8 Veulens
250f 450; 12 Geldekoeien (magere)
f 300—f 450; 10 Kalfkoeien f 325—f 600;
14 Pinken f 140—f 223; 118 Schepen
(magere) f 60f 85; 32 Overhouders
f 40—f 55; 14 Biggen f 25—f 60; 20 Ko
nijnen; 32 Kippen.
Centrale: 46 Vette Gelde koeien; 1
Graskalf- 317 Nuchtere kalveren; 19
Vette varkens; 1 Stier.
met STEMMINGSORKEST
VRIJ ENTREE
Druk. Dagblad voor Nrd.-Holland N.V.
JERUZALEM. Dr. Judah Leon Mag-
nes, president van de Hebreeuwse uni
versiteit, heeft aan de Anglo-Amerikaanse
commissie voor Palestina een Joods me
morandum voorgelegd. Het memorandum
stelt een Palestina bestaande uit twee vol
keren van verschillende nationaliteit voor,
waarin beide volkeren een volledige mate
van zelfbestuur hebben. Ook wordt in
het memorandum geopperd, dat 100 000
gedeporteerde Joden onmiddellijk in Pa
lestina worden toegelaten en voorts dat
Palestina onder het bestuur van de UNO
wordt gesteld met een staatshoofd, dat
eveneens door haar wordt benoemd.
Het memorandym betoogt: „Het zou
een zegen zijn voor de mensheid, indien
Joden en Arabieren eendrachtig zouden
streven het Heilige Land tot een wel
varend, vredeliev nd „Zwitserland", ge
legen in het midden van de oude Heir
baan tussen Oost en West, te maken."
Arabisch aanbod aan Joden
in Palestina.
Het Arabisch bureau in Palestina heeft
tegenover een correspondent van Reuter
verklaard, dat het memorandum van
DE TOEKOMST VAN ONZE
KUNSTGEBITTEN.
Op Vrijdag 15 Maart a.s. te 19.15 uur
zal de heer N. Vreeburg van het rijks
bureau voor genees- en verbandmid
delen over de zender €Iilversum 1, golf
lengte 301 meter, spreken over „Kunst
gebitten*
200.000 woorden, waarin het Arabisch
standpunt uiteengezet wordt, aan 500.000
Joden, die momenteel op wettelijke wijze
in Palestina verblijven, het volledig bur
gerschap in een voorgestelde democra
tisch Arabische staat Palestina aanbiedt.
Het memorandum is reeds aan de An
glo-Amerikaanse commissie voor Palestina
voorgelegd. 4$
President Truman heeft tijdens zUn
wekelijkse persconferentie verklaard door
de huidige internationale toestand niet
verontrust te zijn. HU zeide leterlyk: „Ik
geloof niet, dat de toestand zo vol geva
ren is als een groot aantal mensen wel
denken." HU zeide geen plannen te heb
ben voor nieuwe bijeenkomsten van de
„Big Three".
Over het geheel vermeed de president
vragen over de huidige verhouding tus
sen de Verenigde Staten en de Sowjet-
Unie en sprak ten stelligste de berichten,
als zouden er tussen Byrnes en hemzelf
ernstige tegenstellingen bestaan, tegen.
Voor het eerst heeft de paus op de
zevende verjaardag van tijn kroning een
plechtige mis bUgewoond volgens de Ar
meense ritus ln de Sixtijnse kapel. De
kardinalen en het corps diplomatlque
waren aanwezig.
Donderdagmiddag Is te Vlissingen
een maritieme tentoonstelling geopend;
duur twee weken. De burgemeester
wees op de historische ontwikkeling
van Vlissingen als zetel der marine.
Voor de wederopbouw van Zeeland ia
een groot aantal arbeiders nodig. Al
leen op Walcheren dit jaar voor we
deropbouw 2500 en voor de landbouw
1500 man.
Amsterdam heeft een bevolking
van 768.740 zielen. In de week van 24
Febr. tot 2 Maart werden 32 schepen
in de A'damsehavens gelost.
Zij, die zich bezwaard gevoelen
wegens niet juist invullen van het be
lastingbiljet kunnen zich nog tot 1
April wenden tot hun inspecteur.
Het Concertgebouworkest gaf in
Engeland zijn tweede concert in het
arbeidersdistrict Westhamstow. De
sfeer was feestelijk en de zaal tot de
laatste plaats bezet. Na afloop bracht
men het orkes.t een minutenlange ova
tie.
(Vervolg van pag 1)
Himmler en Bormann.
Göring noemde Himmler en Bormann
de grootste vijanden der kerken. Hitier
zelf wilde, volgens hem, aanvankelijk
een grootmoedig standpunt tegenover de
kerken innemen, doch hij wilde de sterke
positie van de katholieke kerk beknot
ten. Daartoe diende het streven om de
protestantse 'eenheidskerk te vestigen.
Dat geestelijken in concentratiekampen
kwamen was een gevolg van het feit, dat
zij van de kansel af politiek bedreven.
Zijn „Luftwaffe".
Uitvoerig sprak Göring ook over zijn
„Luftwaffe". HU zeide dat het ingrij
pen in de Spaanse burgeroorlog mede
ten doel had goed oefenterrein te
vinden voor de jonge „Luftwaffe",
dat hü geen zware bommenwerpers
gebouwd heeft was niet om de lucht
macht het karakter van een aanvals
wapen te geven doch omdat de mate
riaalpositie zulks niet toeliet. Ware
het anders dan zou hU machines heb
ben laten bouwen, waarmee hU de
Amerikaanse industrie had kunnen
aanvallen.
De Oostenrijkse Anschluss achtte nij
ten volle gerechtvaardigd.
Zij wisten het niet.
Het Duitse instituut voor luchtvaart-
onderzoek noemde - Göring een instelling
die noch met luchtvaart noch met onder
zoek iets te maken had. Voorts werd een
wonderlijk licht op de politieke con
structie van he' Rijk geworpen door zijn
stellige verzekering, dat een aantal mi
nisters van de invallen in Tsjecho-Slo-
wakije, Oostenrijk en Polen evenveel wis
ten als iedere gewone Duitser: zij moes
ten het nieuws 's ochtends van de radio
vernemen.
