naar
Als oorlogsvrijwi
ïlliger
Indië
Nederlands goudsmid
schenkt Frankrijk de kroningsring van
Napoleon I
Fl. 2.240.000.— beschikbaar gesteld
voor de wederopbouw van Nederland
Het leven van een Eskimo-vrouw
Pucki e doei boodschappen
Niet meer eten den voor een zieke kip
De stemming daalt
Je moet maar pech hebben!
JE MAINTIENDRAI.7
Rotterdammers zonder water
Hoe ontstond.
„Robmson Crusoë"?
Nooddorp in Bruinisse
Nieuws uit Curagao
De bevolking bezit een verbluffende talenkennis
Trouw aan het moederland
Voor de Vrouw
De knepen van het vak
Ons modehoekje
Nieuws in 't kort
Het kinderhoekje m
He» begon eigenlijk met het eten. We
wisten allemaal wel, dat we het niet
zoals thuis zouden krijgen. Dat kan °®k
niet. We waren verplicht genoegen te
nemen met eten uit blik. Daar was ook
niets aan te doen Maar men mag toch
in leder geval verwachten, dat je als sol
daat Je bulk vol kan eten. En we kregen
een portie, wat wjj noemen „voor een
zieke kip". Verscheidene dagen was er
geen brood, zodat we met wat pap ons
maal moesten doen; enkele *%ialen zelfs
's morgens, 's middags en 's avonds. Dat
werd wel wat te bar. De meesten konden
geen pap meer zien. De klachten waren
niet van de lucht, maar ook de bataljons
commandant stond machteloos.
Er was niet.
We zaten er allemaal mee ln, officieren
zowel als manschappen. Zwaardere oefe
ningen moesten soms vervallen, omdat de
Jongens met een wee hongerig gevoel rond
liepen.
Gelukkig konden we ln 't dorp nog wat
bananen eten, maar ja, dat kost ook geld.
Het gaf wat verlichting, toen we hoor
den, dat we een duurtetoeslag zouden
krijgen.
De meesten rekenden al uit hoeveel
meer ze zouden krijgen, toen als klap op
de vuurpeil het bericht kwam, dat we
geen toeslag kregen. Daar stonden we.
Weinig eten en weinig geld. Daarbij
kwam dat we de z.g. Naafi-artikelen tame-
ilijk duur moesten betalen.
Een klein flesje bier kostte 35 dollar
cents.
Voor ons rantsoen sigaretten en choco
lade moesten we 1,25 dollar betalen, om
een cantinekas te vormen. Schrijfpapier
en enveloppen waren nog niet in de can-
tine verkrijgbaar, zodat we ze in het dorp
hjerslng moesten kopen.
Een bloc van 50 vel voor 2 dollar en 25
enveloppen voor 1 dollar.
Dat waren allemaal uitgaven, die toch
niet overbodig genoemd konden worden.
Was het wonder, dat de stemming be
paald onaangenaam werd?
Weinig post.
Daar kwam nog bi), dat er weinig
pos» uit Nederland werd ontvangen,
omdat in Singapore de brieven gecen
sureerd werden door onze eigen land
genoten, die op hun gemak de brieven
doorlazen en stapels post ophielden.
Toen we dat hoorden, was de maat vol.
Kom niet aan het eten en vooral niet
aan de post van soldaten, want anders
is het moreel van een troep in gevaar!
Er ontstond een gekanker van jewelste,
i Oude grieven werden weer naar voren
gebracht, zoals de pakjes, die uit Enge
lland waren overgestuurd en nog niet in
Nederland waren ontvangen; de slechte
behartiging van de belangen van de ach
ter gebleven vrouwen, die maanden geen
geld hadden ontvangen.
De dienst ging natuurlijk door, maar
niemand deed het meer met plezier. Hef
tige debatten werden gevoerd en het ene
woord haalde het andere uit. De officie
ren zochten de soldaten op en ofschoon
ze dat apprecieerden, zagen ze toch geen
kans om de stemming weer op peil te
brengen.
„Tjonge, wat is het toch zonde, we had
den het hier zo goed kunnen hebben",
klaagde er één. „Ja, maar jongens", wees
een officier erop", begrijp toch, dat we
het met kankeren alleen onszelf moei
lijk maken; het helpt toch niets."
„Kan U zich kalm houden, als je vrouw
brieven stuurt, waarin staat, dat ze over
al geld moet lenen, omdat ze geen cent
krijgt!", bracht een soldaat verontwaar
digd uit.
„En weet je wat er van komt", wist
een ander, „sommige vrouwen schrijven
al. dat haar man zeker alles zelf houdt
en een mooi leventje lijdt, terwijl zij niet
weet, hoe ze het geld bij elkaar moet
krijgen!"
Begrip bi) het kader?
Het kader stond voor een moeilijke
taak. Met onwillige honden is het slecht
hazen vangen en aan het beleidvolle op
treden van het kadercorps was het dan
ook te danken, dat er toch nog een zeker
gevoel van „lotsverbondenheid" bleef
bestaan.
We hadden tenslotte één doel en al be
weerden er een paar, dat ze net zo lief
naar Holland teruggingen, als het erop
aan kwam, namen ze gauw hun woorden
terug.
Toen bijv. op 27 Februari de slag ln de
javazee herdacht werd en Je daarna op
de woorden van een ontmoedigden kame
raad die de vorige dag nog geschreeuwd
had*' Nou, ze kunnen mij wel terug
sturen"' terug kwam, ontkende h« ten
stelligste zo iets beweerd te hebben
je zegt allemaal wel eens wat, dat Je
niet zo bedoelt", verweerde hü zich dan.
En dan lachten we weer, blij dat we ons
in geen geval van ons doel zouden laten
afbrengen.
De bataljonsstaf stelde alles in 't werk
om de onderlinge band te verzekeren.
Elke dag werd er een bataljonskrant ge
drukt die ons niet alleen op de hoogte
hield 'van de gebeurtenissen in ons eigen
bataljon, maar ook van die in Nederland
en Indië. We hadden een hekel aan exer
ceren. „We Zijn toch zeker geen parade
soldaatjes? Wat schiet je er nou mee op
of je je armen g°ed kan doorzwaaien en
je geweer model kunt presenteren; daar
trekken die extremisten zich toch geen
steek van aan!", hield er één vol.
En als er dan ook een nuttige rimboe
oefening werd gehouden, deed ieder, zon
der uitzondering, zijn uiterste best. We
wisten, dat binnenkort ons leven op 't
spel zou staan en dat een slecht getrainde
troep weinig kans had het hoofd te kun
nen bieden aan de gevaren, die onze taak
mee zou brengen.
Hoeveel hinderpalen moesten we echter
nog ontmoeten, voor dat we goed en wel
in Indië zouden zijn?
Onze vaste uitdrukking; „Ja, 't houdt
wat voor je in Indië zit!", zou maar al te
waar blijken.
L. TIMMERMANS.
In Groningen bood een jongeman twee
heren, die op de bus stonden te wachten,
30 boterbonnetjes aan 4 8.per
K.G. bon. Ze konden ook nog 50 pond
boter krjjgen voor 10.— per pond. De
beide heren ontpopten zich als contro
leurs van de C.C.D. en namen den pech
vogel mee naar hei dichtstbijzijnde poli-
tie-burcau, waar zijn koffer onderzocht
werd. 28 knotten schapenwol, 6 liter
koolzaadolie. 33 boterbonnen en 13 sui
kerbonen werden in beslag genomen.
In de ouderlijke woning vonden de
controleurs een hoeveelheid schapenvet,
afkomstig van clandestiene slachting.
De vader, die bekende een schaap frau
duleus te hebben geslacht, werd even
eens in arrest gesteld.
Daarna werd een onderzoek ingesteld
bij den persoon, die de 50 pond boter aan
den jongeman had aangeboden. Boter
werd niet gevonden, maar wel een be
langrijke hoeveelheid tarwe, gerst en
koolzaad, alsmede een oliepers en 12 L.
olie. Alles werd in beslag genomen.
In een boter- en kaaswinkel te Am
sterdam bracht een besteldienst twee
zakken binnen met 15 ongemerkte ka
zen. juist toen controleurs van de C.C.D.
daar aanwezig waren. Ook hier volgde
procesverbaal en inbeslagneming.
Het symbool der vrijheid
Het was reeds Willem de Zwij
ger, de Vader des Vaderlands,
die deze spreuk van het huis van
Oranje in zijn wapen voerde. Je
maintiendraiik zal handhaven
En ziet: door alle eeuwen heen
bleef dit devies gehandhaafd. Er
waren vaak donkere tijden voor
ons vaderland. Tijden waarin het
scheen of land en volk ten onder
zouden gaan. Maar telkens kwam
er redding en uitkomst. Ook nu.
Vijf jaar lang was Nederland
onder vreemde dwingelandij.
Maar de oude wapenspreuk
bleef bewaard onder ons volk.
Ik zal handhaven wij zullen
handhaven in ons verzet, in
onze taaie Nederlandsche on
buigzaamheid. De ketenen zijn
verbroken. Wij vieren het feest
der bevrijding. Je maintiendrai.
De traditie blijft bewaard. Nu en
in de toekomst.
De Nederlandsche onderne
mingsgeest bleef gelukkig ook
bewaard. Meer dan een eeuw
was het streven van Dé Gruyter:
het beste te leveren tegen voor-
deelige prijzen. En De Gruyter
blijft handhaven het devies bé
tere waar en 10 procent. Ook
deze traditie is gelukkig bewaard
gebleven
(Van onzen specialen corr.)
Een zeer groot aantal Rotterdammers,
n.1. vrijwel al diegenen, die niet het
geluk hebben een benedenhuis te be
wonen, hebben op het ogenblik te kam
pen met een ernstig en nog steeds toe
nemend gebrek aan water. Er staat n.i.
te weinig druk op de gemeentelijke wa
terleiding, waardoor het niet mogelijk
is de hoger gelegen verdiepingen van
water te voorzien.
De oorzaak van dit ongemak is een
begroeiing van de filters en deze oor
zaak doet zich bij het droge voorjaars
weer, dat thans optreedt, te sterker ge
voelen, omdat de planten zich sterker
ontwikkelen. Het filteroppervlak van de
Rotterdamse waterleiding is veel te ge
ring en de onaangename consequenties
daarvan doen zich thans in sterke mate
gevoelen.
Onlangs was het 215 jaar geleden,
dat Daniël Defoe stierf. Defoe, die
een geestdriftig aanhanger was van
Willem de Derde en dezen vorst in
verschillende vlugschriften steunde,
is wereldberoemr geworden door
z'n roman „Robinson Crusoe" (1719).
De aanleiding tot dit verhaal
vormde een werkelijke gebeurtenis,
n.1.: het voor straf achterlaten op een
onbewoond eiland (Juan Ferhan
dez) van den boekanier Selkirk door
den kapitein William Dampier. Een
expeditiegenoot, Woodes Roggers, die
hem later bevrijdde, publiceerde het
verhaal hiervan in 1712 en ongetwij
feld heeft Defoe het gekend en ge
bruikt.
Maar Defoe .bewerkte het op zeer
oorspronkelijke wijze en het werd
een oeuvre vol zuiver voorstellings
vermogen en psychologische diepte,
dat naast de Bijbel een record aan
tal uitgaven bereikte.
Defoe werd begraven te Londen
op Bunhiell Fields. Op zijn graf
prijkt een hoge zuil, aan de oprich
ting waarvan kinderen uit de gehele
wereld een spaarpenninkje hebben
bijgedragen en waarop gegrift staat:
„Hier rust de schrijver van Robin
son Crusoe".
Prins Philip van Griekenland, enig
zoon van wijlen prins Andreas van
Griekenland en diens vrouw, de vroe
gere prinses Alice van Battenberg
wordt in kringen, die nauw verwant
zijn aan het Engelse hof, genoemd als
de toekomstige verloofde van prinses
Elizabeth, de troonopvolgster. Prins
Philip, die in 1921 te Korfee werd ge
boren, heeft het grootste deel van zijn
leven in Engeland doorgebracht. Hij
diende in de Royal Navy als adjudant
van zijn oom, Lord Louis Moun'.batten,
ln het Verre Oosten. Zowel h'j als
prinses Elizabeth zijn achter-achter
kleinkinderen van koningin Victoria.
Parijs. - Na een geheimzinnige omzwerving van 142 jaren, is de kroningsring
van Napoleon in Parijs teruggekeerd. Tijdens een kleine plechtigheid, gehouden
in het Louvre, heeft een goudsmid van Nederlandse nationaliteit en woonachtig
in Genève, de gouden ring, welke Napoleon I op de dag van zijn kroning droeg,
aan den minister van nationale opvoeding overhandigd.
Verschillende vooraanstaande figuren, waaronder prinses Moskowa, woonden
deze overdracht bij.
De ring is van massief goud in de vorm van adelaarsklauwen, welke een
smaragd van 20 karaat omvat houden: het symbool van de goddelijke open
baring, hetwelk men ook op de pauselijke tiara aantreft.
Napoleon zelf wenste dat de ring met een wapen versierd zou worden, dat
herinnerde aan het heilige roomse rijk.
Hij liet er een duif bijmaken met een olijftak.
De dag van zijn kroning 2 December 1804 droeg de schoonzoon van
Bonaparte, de Beauharnais de ring naar de Notre Dame op een kussen van
fluweel.
Zo werd de ring op het altaar geplaatst, waar de Paus hem zegende.
Toen Marie Louise hem in 1814 meenam, verloor men het kleinood uit het
oog. Verschillende verhalen over de ring deden de ronde. Men weet, dat Hitier
hem wilde hebben en Mussolini eveneens. Mussolini kwam het sieraad op het
spoor. Men bood er toen 60.000.000 francs voor. De goudsmid heeft hem Frank
rijk als geschenk aangeboden.
Het Zeeuwse plaatsje Bruinisse heeft
Maandag het heugelijke feit beleefd dat
58 noodwoningen in gebruik konden
worden genomen. Deze noodwoningen
zijn vrij dicht bij elkaar gebouwd, zodat
ter plaatse een geheel nieuwe wijk is
ontstaan, welke men zeer toepasselijk
„Nooddorp" heeft gedoopt.
In de meeste Poollanden wisse
len koude winters af met warme
zomers. De sneeuw komt en smelt,
's Zomers is het gras groen en
's winters bruin. De bezigheden
van de bevolking van dergelijke
streken passen zich geheel aan het
jaargetijde. In Alaska en Noord
Canada, gebieden waar wij ons
ditmaal toe willen bepalen, vinden
wij de Eskimo's. Een Eskimo
vrouw is in alles even gelijkge
steld aan den man, als in de meest
beschaafde landen. Zij zijn buiten
gewoon krachtig en begeleiden
hun mannen op hun expedities en
kunnen uren en uren lopen zonder
moe te worden.
In het huwelijk zijn de man en de
vrouw even vrij als voorheen. De
icheiding volgt na wederzijds goed
vinden voor een openbare volksver
gadering, die altijd op de hand is van
degene die zijn vrijheid verlangt. De
volkswetten staan toe, dat één der
beide partners de ander in de steek
iaat zonder opgaaf van redenen. Al
licht zou men hierdoor van mening
kunnen zijn, dat de teugelloosheid op
een onverantwoordelijke manier in
de hand wordt gewerkt Toch is dit
niet het geval! In deze Noordelijke
streken neemt de openbare mening
dezelfde plaats in, die in onze stre
ken politie-rechters en juryleden
hebben. Slechts een onverbeterlijke
misdadiger wordt gestraft en dan
pas wanneer iedereen ervan over
tuigd is dat het onmogelijk is hem
in de gemeenschap te handhaven. In
tegenstelling met algemeen heer.
sende opvattingen woont het meren
deel der Eskimo's niet in sneeuw-
hutten, maar in huizen die van hout
en aarde gebouwd zijn. De traan-
lampen houden de temperatuur in
huis op een hoogte van 70 a 80 gra
den Fahrenheit en zelden lager. Het
huishoudelijk werk is geheel voor
de vrouwen: de mannen zijn voort
durend op jacht, maar vinden het
absoluut geen schande hun vrouwen
in het huishouden te helpen.
Mannen en vrouwen eten meestal
apart en het voedsel dat ze tot zich
nemen is zeer verschillend. In som
mige streken vormen zeehonden het
enige voedsel; in andere streken is
dit weer volkomen onbekend. Het
voedingsmiddel dat het gemakke
lijkste te krijgen is wordt gegetèn,
ofschoon zij een grote voorliefde
hebben voor rendierenvlees.
De mode in de verschillende dis
frieten van dit uitgestrekte gebied
is overal verschillend. Het is immers
vanzelfsprekend, dat stammen die
2000 mijl van elkaar wonen geheel
verschillende zeden en gewoonten
hebben.
In Nome, een plaatsje in Alaska,
dat zeer in trek is bij touristen, wor
den veel fleurige Parijse toiletjes
gedragen. In afgesloten gebieden
vindt men echter voornamelijk kle
ren van robbenhuid en rendiervel.
Aardige mozaik-achtige effecten be
reikt men door 't aan elkaar haaien
van stukjes vel. Het effectvol" schik
ken van de stukjes huid, eist avon
den werk; 't naaien vole maanden en
dat alles is een onuitputtelijk onder
werp voor de gesprekken van de
Eskimo-vrouwen
Men heeft ln de huishouding dikwijls
een droogrekje nodig, vooral wanneer
men lingerie en dergelijke thuis wast.
z"enm kan 8*™><kelijk apparaatje
vervl?,zonder in hoge kosten te
verplaatsbaar "Cht gemakke»Jk
Deze zomermantel dragen wij weer
over onze fleurige zomerjurken. Dit
model heeft een sjaalkraag, vervolgens
een diepe plooi en kleine verbreding
bij de mouwaanzetting.
Men heeft daarvoor een driepootje no
cUg waaraan dan in verschillende rich
tingen dwarspootjes bevestigd worden
Men kan er het linnen goed aan ophan
gen en op de meest gunstigste plaats
neerzetten waar het drogen kan.
Onze afbeeldingen tonen twee van deze
rekjes die ln de practijk hun diensten al
bewezen hebben.
De Georgetown Victory, het Ameri
kaanse troepenschip, dat uit het Verre
Oosten op weg was naar Glasgow, en ten
zuiden van Belfast lek geslagen is, ver
voerde 1.400 man Brltsche soldaten en
marinepersoneel. Volgens een communi
qué van de Brltsche admiraliteit is de
helft van de bemanning tegen 6 uur van
morgen aan land gebracht. Men hoopt de
rest, zonder verlies aan mensenlevens,
aan wal te zetten (Reuter).
Volgens de „Daily Telegraph" zou
door de Engelse en Amerikaanse regering
een gemeenenschappelijke consultatieve
instantie ter bestudering van het rapport
van de Anglo-Amerikaanse commissie
over Palestina, worden Ingesteld,
Het 7600 ton metende Amerikaanse
troepenschip „Georgetown Victory" is voor
net strangfqr-rneer, enkele kilometers ten
-uiden vn Belfast, aan de grond geraakt
en lek geslagen. Reddingboten verlenen
assistentie.
Een A.N.P.-verslagge-'er schrijft:
Dezer dagen hebben wij een onder
houd gehad met dr. W. J. Goslinga,
hoofd van het departement van Onder
wijs en Volksontwikkeling, en den heer
F. J. J. Crver, gouvernementssecreta
ris: beiden hoofdambtenaar op Curagao.
Deze functionarissen zijn enige weken
geleden in Nederland gearriveerd (de
heer Goslinga aan boord van een vlieg-
dekschip; de heer Corver per K.L.M.-
vliegtuig) met een speciale regerings
opdracht, n.1. het herstellen van het
sinds de oorlog verbroken contact met
het moederland.
Het onderwijs op Curagao.
Dr. W. J. Goslinga was zo vriende
lijk ons uitvoerig in te lichten over on
derwijs toestanden op Curagao. Het on
derwijs, zo deelde hij ons mede, is daar
op Nederlandse leest geschoeid, voer
taal en leerplan zijn Nederlands. Hier
naast echter is Spaans de belangrijkste
taal: zonder Spaans komt men in deze
Amerikaanse gebieden nu eenmaal niet
ver. Nederlands is voor de bevolking
evenwel een vreemde taal: men spreekt
in het dagelijkse leven papiament. de
volkstaal, wiaarin om een Spaanse kern,
elementen uit talrijke talen (ook de Ne
derlandse) zijn gegroepeerd. Men geeft
onderwijs in het Nederlands, met ver
rassende resultaten. Op de bovenwindse
eilanden is de toestand anders: daar is
het Engels de voertaal en wordt Neder
lands als een der vakken onderwezen.
Als gevolg hiervan is de kennis van
het Nederlands bij een schoolkind hier
aanmerkelijk geringer dan op Curagao,
hoewel óók op Curagao het Nederlands
als omgangstaal niet zo algemeen is
doorgedrongen als in Suriname het ge
val is.
De winkelbediende spreekt vier
talen.
Dr. Goslinga legde er in dit verband
de nadruk op, dat de talenkennis van
de bevolking verbluffend groot is: met
groot ge.r k bedient de eenvoudigste
winkelbediende in Willemstad zich van
vier talen, hetgeen vele touristen steeds
weer verbaasd doet staan.
De oorlogsinspanning van
Curagao.
Over de oorlogsjaren sprekend, gaf
de h er Corver ons vervolgens een
overzicht van wat men s' -Is de Duitse
invasie in Nederland had bijgedragen
om de strijd te helpen winnen. Curagao
en Aruba kregen voor de gealliëerden
vanzelfsprekend een enorm strategisch
belang en er werden dan ook Ameri
kaanse en Engelse troepen gestation-
neerd, die evenwel volledig onder het
bevel van den gouverneur gesteld wer
den. Na de Franse capitulatie werden
de Franse troepen op Aruba en St.
Martin door Amerikaanse vervangen.
In de oorlog richtte Curagao een
schutterij op t een corps W.A.C.'s
(vrouwelijke vrijwilligers), die in Ame
rika werden opgeleid en cuider wie ve
le Nederlandse meisjes vroren, die in
Amerika, Canada en Mexico woonden.
Deze vrouwelijke vrijwilligers genoten
in Amerika en Australië grote popula-
riL't en doen thans dienst in Oost-Indië
en op Ceylon, voornamelijk in de functie
van verpleegster en secretaresse.
Wat Curagao voor Nederland
deed.
Voor de berooide bevolking in Neder
land bracht de Curagaose bevolking
zeer veel gelden bijeen. Voor de inza
meling zorgden aanvankelijk twee co-
mité's: Canoc en Sanoa (steun aan Ned.
oorlogsslachtoffers Curagao en steun
aan Ned. oorl. Aruba), later overgeno
men door het Cur. Nat. Steuncomité
(C.N.S.) en het Aruba Baby Fonds. Er
zijn na de bevrijding weken geweest,
dat in Willemstad schoenen, kousen
zakdoeken, overhemden, e.d. nauwelijks
te krijgen waren: men zond immers zo
vee] mogelijk naar verwanten en vrien
den in Nederland, Velen gaven al hun
spaargeld uit om zo veel mogelijk ,.pak-
£®s" te kunheri maken. Er zijn er bijna
60.000 verzonden met een waarde van
P'm. 6 millioen Cur. guldens.
Op voorstel van den gouverneur heb
ben de staten f 50.000 gevoteerd voor
d» wederopbouw der Nederlandse uni
versiteiten en thans nog een bedrag van
2 millioen 240 duizend gulden beschik
baar gesteld voor de wederopbouw van
Nederland, terwijl het moederland een
gelijk bedrag als bijdrage in de oorlog
voering ontviilg.
Nazi's.
Evenals ln Oost-Indiê, vertelde de heer
Corver, zijn op Curagao de gevaarlijke
elementen direct na de Duitse Invasie
in Nederland krachtdadig aangepakt.
Men ontdekte, dat de Duitsers reeds
een uitgebreid plan hadden uitgewerkt
voor de nazificatie van Curagao: één
van hen zou zelfs gouverneur worden.
Duitsers en N.S.B.'ers zijn onmiddellijk
geïnterneerd en men zit thans op Bo
naire nog opgescheept met een aantal
gevangenen, die iedereen graag kwijt is.
Verscheidene publieke organen kre
gen in de oorlogsjaren een grotere be
tekenis dan zij tevoren ooit hadden ge
had. Aan de Curagaose pers viel de
taak ten deel het vrije woord op Neder
landse bodem te vertegenwoordigen; de
Curom deed alles om een tegenwicht te
vormen voor de Duitse leugenpropagan
da (de Duitsers waren machtig in Zuid-
Amerika) en verzorgde uitzendingen in
het Nederlands, het Spaans en het Pa-
piaments. Men hield de geest van ver
zet levendig.
West-Indië niet los van het Rijk.
Toen de autonome beweging, welke in
Oost-Indië zo zeer aan de orde is, ter
sprake kwam, verklaarde de heer Cor
ver, dat er op de West-Indische eilan
den nauwelijks sprake is van enig stre
ven naar opheffing van het rijksver
band.
Wel is in 1942 een commissie voor
staatkundige aangelegenheden gevormd,
welke zich de vorming van eiland-ra
den (te vergelijKen met gemeenteraden)
ten doel stelt. Het ontwerp daarvoor is
o.a. gemaakt door een commissie onder
voorzitterschap van prof. Oppenheim.
Men staat een uitbreiding van de plaat
selijke autonomie voor. Voorts is er
een streven om de 15 leden van de sta
ten, waarvan er thans 10 worden geko
zen en 5 door den gouverneur benoemd,
allen te doen verkiezen.
De kiezers, die op 17 Mei hun sten»
moeten uitbrengen, zullen dit in het
algemeen niet meer kunnen doen in de
bekende houten stemhokjes, die in de
loop der oorlogsjaren hun weg naar de
kachels hebben gevonden Kartonnen
afschuttingen zorgen er echter voor,
dat „geheimhouding verzekerd is".
A.H.F. P.
Hallo, meisjes en jongens!1
Vorige week heb ik jullie beloofd, dat
er de volgende week een verhaal zou
komen, omdat ik ertoen absoluut geen
tijd voor had er een te maken. Nu be
lofte maakt schuld, dat weten jullie alle
maal. Maar eerst wil ik 'n aantal briefjes
beantwoorden.
Er zijn nog enige nakomertjes van de
raadselwedstrijd, die we voor deze keer
nog mee zullen tellen, omdat de meisjes
zo ver weg wonen. Het zijn:
Dittie M. Dijker. Je hebt 6 punten
voor de oplossingen gekregen. Die kun je
dus bij het totaal optellen. De volgende
keer wat vroeger inzenden hoor!!
Teuntje Kaan. De kousen-vraag moet
je nog maar eens goed bekijken, want die
had Je verkeerd. De rest was goed, dus
heb je er nog 8 punten bij. Tot de vol
gende keer.
Een nieuw vriendinntje:
Wies Smallegange, Leuk dat je je ook
bij ons aansluit. Gaat het alweer beter
met het been van je moeder? Help haar
maar flink en wens haar beterschap
van mij.
Fedde en Gerrit Bosman. Toen ik
jullie brief kreeg was ik erg verwon
derd, dat ik iemand vergeten had. Ik ben
meteen aan het snuffelen gegaan en vond
inderdaad jullie verhalen zonder pun
ten. Gelukkig maar dat de wedstrijd nog
niet afgelopen was. Jullie hebben er alle
bei 9 punten voor, zoals je wel gezien
zult hebben aan de totaal-telling van de
vorige keer. Het stukje van Gerrit was
wel erg kort, maar de strekking was heel
goed. Andra gaf de vogeltjes altijd brood
en nu bedankten zij haar op deze manier.
Dag jongens!!
Mientje. Het gedicht „Moedertjes ver
geet dat niet" is inderdaad niet geplaatst.
Je mag wel eens andere gedichtjes in
zenden. Alles kan echter niet opgenomen
worden door gebrek aan plaatsruimte en
daarom zoeken we het leukste er uit. Aan
je verzoek in je vorige briefje heb ik
voldaan. Tot schrijfs.
TRIX.
En nu het verhaaltje.
Puckie was een leuk klein meisje, dat
met haar moeder in een dorpje woonde,
dat niet ver van een grote stad lag. Op
zekere dag zei moeder tegen Puckie:
,,'t Is vandaag Vrijdag en ik heb 't erg
druk, jjj wordt nu toch al zo groot dat
je wel eens boodschappen kunt gaan
doen. Ik zal alles wat ik nodig heb op
een papiertje schrijven en dat met het geld
in een mandje doen Dan zullen we eens
zien of je dat er netjes afbrengt.
Puckie kreeg haar mooie Zondagse
jurkje aan en daar stapte onze kleine
meid heel parmantig weg met 't mandje
aan haar arm.
Ze was wel wat moe toen ze in de stad
kwam, maar toch deed ze heel dapper
haar boodschappen op de markt. O ja, nu
moest ze nog koekjes halen en dan was ze
klaar. Ze zou maar meteen weer terug
gaan dan kon moeder zien dat ze een
flinke dochter had, die goed boodschap
pen kon doen.
Maar op de terugweg werd ze toch wel
een beetje slaperig en ze dacht „heel
eventjes rusten, dan kan ik straks veel
vlugger lopen". Daar zag ze een heuveltje
onder de 1 omen en onze Puckie ging fijn
liggen en viel in slaap, met 't mandje
naast zich. Puckie droomde heerlijk Èat
ze thuis was en lekkere koekjes bij de
thee kreeg en dat moeder heel trots op
haar grote dochter was die zo goed bood
schappen kon doen.
Zo bemerkte ze heel niet dat er een on
deugend hondje kwam aansnuffelen, die
eens aan t' mandje rook, er met z'n
pootje in krabbelde en dacht: kijk, daar
zit wat lekkers in, dat lust ik wel. Hij
vond een zakje, scheurde er eens aan en
begon heerlijk de koekjes op te peuze
len. Toen dat op was snuffelde hij eens
verder, likte eens en proefde wat zoets
Nu, suiker lustte hij ook en likte
door. Krabbelde nog eens aan andere
zakjes en eindelijk met z'n buikje rond
viel hij ook in slaap met z'n kop op 't
mandje.
Plotseling werd Puckie, lekker uitge
rust, wakker en bedacht dat ze toch gauw
verder moest gaan.
Maar o wee. wat een schrik to»n zc
daar 't hondje zag naast 't mai ïje
der koekjes.
Puckie begon hard te huilen en er was
niets meer van 't flinke meisje overge
bleven, toen ze met behuilde ogen en een
gekreukt jurkje verdrietig bij moeder aan
kwam. Moeder was eerst boos, maar toen
ze het verdiet van ons Puckie zag, glim
lachte ze eens en zei. „nu ja, 't was de
eerste keer. Je hebt een goede les ge
had, de volgende keer zal het Je niet
meer overkomen".
EXPORT VAN OESTERS NAAR
ENGELAND EN DENEMARKEN.
De Britse regering heeft besloten de-
vlezen ter beschikking te stellen voor de
invoer uit Nederland van een half mil
lioen stuks oesters. Hierdoor wordt de
hoeveelheid oesters, welke Nederland
naar Engeland kan verzenden, gebracht
op l'/j millioen stuks. Ruim twee derde
gedeelte van deze partij is reeds geleverd.
In het onlangs gesloten handelsverdrag
met Denemarken is overeengekomen, dat
Nederland ongeveer 350.000 stuks oesters
zal leveren.
SUPER-PENICILLINE.
WASHINGTON (USIS). - Twee specialis
ten van het ministerie van landbouw der
Verenigde Staten, Kenneth B. Raper en
mevrouw Dorothy F. Alexander hebben
onlangs een nieuwe methode ontdek
voor de productie van super-penicillW®
of penicilline X, dat volgens de ervaring
twee keer zo krachtig als het gewone
penicilline is Om tot de productie van
dit super penicilline te geraken wordt ee
geselecteerde cultuur blootgesteld aa
ultra violette stralen.
Dr. Alan Nunn May, een 34-jarig
Londense geleerde, is tot 10 jaar dwang
arbeid veroordeeld, nadat hij zich schu -
dig verklaard had inzake het verstrekken
van inlichtingen over de atoom-energ1
aan een onbekende, volgens May's ver
dediger een Sowjet-Rus. May, die voor ee
geheime opdracht in verband met
atoom-energie naar Canada gesturud wa i
.verd op 4 Maart te Londen gearrestee
(Reuter).
