De vonnissen van Neurenberg
bekend
Van Mook opent conferentie
te Pangkal pinang
119 Adelborsten plechtig
geïnstalleerd
CHANTAGE"
Duiislands hersiel
DE NOORDHOLLANDSCHE COURANT
DAGBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Voor het meerendeel de doodstraf
Nederlandse athleten naar
Parijs
20.000 nieuwe woningen
Weerbericht.
Oordeel over Göring
„De weg moet voeren naar
een zelfbesturend Indonesië"
Kinderschoenen van „plastic'
Belangrijke rede van
min.-pres. Beel
Bon voor 200 gram vlees
Stadsnieuws
Luitenant-Admiraal
Helfrieh aanwezig
Zes Engelse mijnenvegers
in de haven
Engel Griek negentig jaar
Uit het politierapport
FEUILLETON
Reserve-officieren naar het
korps Beroepsofficieren
BUREAU:
Koningstraat 78-80
Den Helder
Telefoon »4s
Giro 449041
Dir.: J. Bijlsroa
WOENSDAG 2 OCTOBER 1946.
Voortzetting van de
70ste JAARGANG No. 9884.
HELDE RSCHE COURANT
TARIEVEN:
Advertenties: 14 cent per
millimeter. Familieberichten
17 cent per m.m. Kleine ad
vertenties („Juttertjes") tot
15 woorden 75 cent, elk woord
meer 5 cent
Abonnementen: per kwartaal
f 1.—per post 3.65
H' ofd red acteur: M. H. E. Uyldert, Rayonredacteuren C. A. Dekkers en W. Kok.
Gisterenmorgen waren alle een-en-
twintig beschuldigden in de rechtszaal
te Neurenberg aanwezig. De zaal was
tot de laatste plaats bezet met func-
tionnarisesn en publiek, die de uit
spraak wilden bijwonen.
Rechter Lawrence, de president van
het Tribunaal, opende de zitting om 8,36
uur v.m.
De vier punten van beschuldiging
luidden:
1. Samenzwering tegen de vrede,
2. Misdaden tegen de vrede en het
treffen van voorbereidingen voor
de aanvalsoorlog.
3. Oorlogsmisdaden,
4. Misdaden tegen de menselijkheid.
Göring werd schuldig bevonden op de
punten 1 tot en met 4. Zo ook Von Rib-
bentrop, Keitel en Rosenberg. Stretcher
op punt 4. Kaltenbrunner op punten 3 en
4. Frank 3 en 4. Seyss Inquart 2, 3 en 4,
Hess 1 en 2. Dönitz 2 en 3. Von Neurath
1 tot en met 4. Speer 3 en 4. Rader 1, 2
en 3. Bormann b(j verstek op 3 en 4.
Funk 2, 3 en 4. Saukel 3 en 4. Baldur
von Schirach 4. Frlck 2, 3 en 4. Ook Jodl
Is op alle vier punten schuldig verklaard
Vrijgesproken zUn Schacht, Von Pa
pen en Fritsche. Zij zijn reeds vrijgela
ten.
Aan het Leo Lagrange athletiektour-
nooi, dat a.s. Zondag 6 October te Pa
rijs zal worden gehouden, zullen de vol
gende Nederlandse athleten deelnemen.
Van de heren start Van Osta zowel op
de 100 als op de 200 meter, terwijl Frits
de Ruyter op de 1000 meter uitkomt. Wim
Slijkhuis, die was uitgenodigd om deel
te nemen aan de 5000 meter, heeft deze
uitnodiging ln verband met het zware
seizoen, dat hij achter de rug heeft, af
gewezen.
De Nederlandse damesathleten zijn
Fanny Blankers—Koen en Gerda Koudljs.
Fanny Blankers start op de 8o meter
horden en neemt bovendien deel aan het
hoogspringen. Gerda Koudljs zal op de
200 m. uitkomen.
Naast vanzelfsprekend vele Franse en
de hierboven genoemde Nederlandse ver
tegenwoordigers nemen ook Belgische en
Finsche athleten aan deze internationale
wedstrijden deel.
BURGEMEESTER VAN AMSTERDAM
GEÏNSTALLEERD
Zeer vele belangstellenden, waaronder
de commissaris der Koningin in N.-Hol-
land, waren heden in het Raadhuis van
Amsterdam getuige van de installatie van
den nieuwen burgemeester mr, Arn J.
d'Ailly.
Wethouder B C Frank en de nestor van
de Raad dr B N Sajet spraken den bur
gemeester toe die daarna een uitvoerige
rede heeft gehouden.
'n Nieuw wetsontwerp financeringsrege-
llng nieuwbouw 1948 Is ingediend. Het
beoogt de particuliere bouwnijverheid
te stimuleren. DaarbU is men er van
uitgegaan, dat met behulp van deze
regeling volgend jaar 20.000 woningen
gebouwd zullen worden.
Het ligt ln de bedoeling om als
tegemoetkoming ln eventueele ex
ploitatie-tekorten gedurende een aan
tal jaren Jaarlijks bijdragen toe te
kennen van gemiddeld f 300,per
Jaat
GEEN HUUR- EN PACHTVERHOGING
Huurverhoging ls naar de visie van 't
Centraal Planbureau i.o. slechts in over
eenstemming met het streven naar sta
biele kosten van levensonderhoud, wan
neer andere posten dalende zijn. Hierbij
voegt zich het feft, dat materialen en
arbeiders voor onderhoudswerken in
1947 nog schaars zullen zijn en voor de
wederopbouw beschikbaar moeten blij
ven, zodat ook uit dien hoofde geen sti
mulering van de vraag naar producten
van de bouwnijverheid gewenst is.
Om deze en andere redenen zal waar
schijnlijk in 1947 niet tot huur- en pacht-
verhoging kunnen worden overgegan.
DE „SLOTERDIJK" MET TROEPEN
NAAR INDIë VERTROKKEN
Gisterenmiddag omstreeks half zes ls de
„Sloterdijk" met 1300 man troepen aan
boord naar Indië vertrokken. Het betrof
hier twee bewakingsbataljons, die als
onderdeel van de „Zeven December-di-
visie" ln onze overzeese gebiedsdelen
dienst zullen doen. De stemming onder de
manschappen was uitmuntend.
Te Bombay en Ahmedabad heeft de
gewestelijke regering de uitzonderings
toestand doen uitroepen.
RUSTIG NAJAARSWEER.
Aanvankelijk op vele plaatsen mist
of laaghangende wolkenbanken.
Overdag iets toenemende wind tus
sen Oost en Zuid, op meerdere
plaatsen doorbrekende zon en tij
delijke stijging van temperatuur.
Geen neerslag van betekenis.
VONNISSEN GEVELD.
Gisterenmiddag zijn door het Tri
bunaal van Neurenberg de onder
staande vonnissen uitgesproken:
Doodstraf door de strop: Göring,
Von Rippentrop, Keitel, Kaltenbrun
ner, Rosenberg. Franke, Saukel,
Seyss Inquart, Jodl, Streicher,
Frlck, en bij verstek: Martin Bor
mann. Levenslang: Hess, Funk en ad
Rider. Speer 20 jaar; Von Neurath
15 Jaar en Dönitz 10 jaar, Von Schi
rach 20 jaar.
Toen rechter Lawrence de laat
ste woorden van zijn oordeel over
Göring uitsprak, zat deze in elkaar
gedoken in zijn hoekje van de be
klaagdenbank, met zijn hoofd ln
zijn kwabbige handen.
Enige ogenblikken later nam hij
zijn donkere bril, dien hij draagt
als bescherming voor zijn ogen te
gen het licht der booglampen, af
en zette een gewone op.
Toen hij echter tezamen met Von
Ribbentrop gistermorgen binnen
kwam, straalde zijn hele gezicht en
hij was zich er helemaal niet van
bewust, dat straks het „schuldig"
over hem uitgesproken zou worden.
Zijn mede-gevangenen verstijfden
op hun plaatsen, hetgeen men dui
delijk kon waarnemen, stonden op
en schaarden zich rond hem, ten
einde hem de hand te drukken.
Gisteren heeft dr. Van Mook de reeds
lang aangekondigde conferentie met af
gevaardigden der Indonesische bevol
kingsgroepen te Panghalpinang geopend.
Na met nadruk op twee grote proble
men gewezen te hebben, waarvan het
karakter en de omvang niet te overzien
waren, n.1. het bijeenbrengen van tien
duizenden krijgsgevangenen, geïnter
neerden en dwangarbeiders en de poli
tieke en sociale revolutie ln geheel Indo
nesië, zeide dr. Van Mook
„Al deze kwesties moesten gedurende
de eerste phasen van de inwendige be
roering bezien worden. Daar werd dik
wijls van de regering een kennis en een
vooruitziendheid geëist, die zij noch be
zat, noch kon bezitten.
Wij zullen steeds een zware verplich
ting hebben Jegens onze bondgenoten, die
gedurende de maanden October en No
vember ten koste van vele offers het
grootste gedeelte der kampen hebben be
vrijd. Ofschoon wij oorspronkelijke be
richten hebben, dat de republiek een
Japans maaksel en eert' soort Japans in
strument was, is het duidelijk, dat, wan
neer wij een terugblik ln haar geschie
denis werpen, binnen de republiek krach
ten aan het werk waren, die meer be
tekenden en dieper wortel schoten dan
een zi\lvere golf van wild terrorisme,
krachten, die terzelfder tijd als geheel
weerstand boden aan de Japanse fascis
tische afdwaling.
Eén ding is zeker voor Nederland.De
weg moet voeren naar een zelfbesturend
Indonesië,
Het zenden der troepen
De regering heeft met alle tot haar be
schikking staande middelen gepoogd een
apparaat te vestigen, dat waarschijnlijk
kan bijdragen tot herstel. In dit licht
moet men de veelbesproken kwestie van
het zenden van Nederlandse troepen be
zien. Indien wij van onze Britse bond
genoten de taak overnemen, moet dit
op dusdanige wijze geschieden, dat de
veiligheid van de bevolking, welke nu
door de bondgenoten gewaarborgd wordt,
even goed verzekerd blijft en geen op
komend conflict deze toestand verstoort.
Krachtige Nederlandse hulp om een
chaos waarop wij voorbereid moeten
zijn te voorkomen heeft daarom een
constructieve betekenis. De troepen zijn
hier niet gekomen tot onderwerping en
onderdrukking, zij zijn slechts hier om
waar dit nodig is mede te doen aan
het herstel van rust en orde en aan de
wederopbouw.
„Indien de tekenen ons niet bedrie
gen," aldus vervolgde dr. Van Mook, „is
de republiek reeds ln een stadium van
consolidatie gekomen. Zolang wij op
wederzijdse wil tot samenwerking mogen
rekenen, kunnen wij ons hierover slechts
verheugen, omdat zulk een consolidatie
leiden moet tot uiteindelijke vrede en
tegelijkertijd kan worden beschouwd als
een erfenis van de achter oi.s liggende
eeuwen van onderling con'act en begrip.
Als wij om ons heen kijken, zien wij,
dat de ontwikkeling van de Aziatische
larden van een ko'onlale tot een natio
nale sfeer algemeen ls en dat deze ont
wikkeling, welke haar oorsprong gedeel
telijk ln westerse invloeden vindt, als
een gevestigd feit moet worden aanvaard.
Maar terzelfdertijd zien wij verschillen
jpn godsdienststrijd tussen de verschil
lende rassen en een algemene haat te
gen vreemden, welke de harmonische
deelneming in de internationale wereld
verhinderen.
Op grond van deze geschiedenis, zo
wel als van de ontwikkeling van de
laatste maanden, kunnen wij de gegron
de verwachting uitspreken, dat deze
confllctselementen in Indonesië geen of
slechts een zeer kleine rol spelen en ook
bewezen hebben niet op de voorgrond te
treden.
Daar komt voor de Nederlanders nog
bij, dat zij bij verdere samenwerking tus
sen Nederland en Indonesië een bijzon
dere plaats zullen behouden evenals
de Indonesische burgers een bijzondere
plaats zullen verkrijgen ln Holland.
Voorzover wij lus kunnen zeggen over
de toekomstige politieke structuur, kun
nen wij het best uitgaan van de beslui
ten, welke te Mallno zijn genomen. Het ls
immers waarschijnlijk, dat de federatieve
constructie, welke daar ls aanvaard, de
structuur van geheel Indonesië zal wor
den."
Naar uit Den Haag gemeld wordt, is
men in ons land bezig proeven te ne
men met de vervaardiging van plastic
kinderschoenen met een lederen zool.
De productie bevindt zich nog in het
beginstadium, zodat in de eerstkomende
tijd nog niet gerekend kan worden op
'de aflevering van grote partijen van dit
schoeisel.
Minister-president dr, L. J. M.
Beel zal Vrijdagavond 4 October,
9 uur voor beide radiozenders een
verklaring over het vraagstuk van
lonen en prijzen afleggen.
Het Centraal Distributiekantoor deelt
mede, dat voor het tijdvak van 1 tot en
met 12 October bon 532 vlees ls aange
wezen voor het kopen van 200 gram
vlees.
DE TOESTAND IN PERZIë.
TEHERAN. Een sleutelpositie nabij
Sjiraz, n.1. Band Amlr, ls door de
Quasjqal veroverd. Aangaande Boesjlre,
bij de Perzische Golf, ls geen verder
nieuws bekend.
Volgens de bladen te Teheran hebben
ln geheel Zuld-Perzië kleine schermutse
lingen plaats en hebben de regerings
troepen de situatie weer geheel ln be
dwang.
De eerste October 1946 was voor 119
flinke jonge Nederlanders een hoog
tijdag in hun leven: de dag van hun
installatie tot adelborst, het begin van
hun loopbaan bij de Koninklijke Ma
rine. De installatie geschiedde door
den commandant van het Koninklijk
Instituut, kapitein ter zee F. T. Burg-
hart, In tegenwoordigheid van den
Bevelhebber der Zeestrijdkrachten,
lult.-adm. C. E L Helfrieh, den com
mandant Zeemacht Nederland, schout
bij-nacht J. A. Gauw. het Hoofd van
de afd. Personeel van het Ministerie
van Marine, schout-bij-nacht J. W. G
van Hengel, het Hoofd van de oplei
dingen der Marine, kapitein ter zee
J. J. C. C Bennik, den commandant
Marine te Willemsoord, kapt.-lult. ter
zee J. C. d' Engelbronner. Ook de ge-
penslonneerde vice-admiraal L. H.
Quant was aanwezig.
Omstreeks twee uur stonden voor het
Koninklijk Instituut stram in het gelid
aangetreden de oudstejaars-adelborsten
onder commando van den kapitein der
Mariniers P P C Tielrooy, met aan de
overzijde de jongstejaars-adelborsten.
Voorts stonden ter linkerzijde de heren
leraren en instructeurs van het Ko-
ninklijk Instituut en aan de rechter
zijde de familieleden van de te instal
leren adelborsten.
Alvorens admiraal Helfrieh met zijn
gevolg het carré betrad, werd het
vaandel voor het front gedragen, waar
na de gebruikelijke eerbewijzen werden
gebracht. De Marinekapel onder leiding
van den len luit. der mariniers Gijsb.
Nieuwland speelde een paar maten van
het Wilhelmus.
Admiraal Helfrieh inspecteerde daar
na de aangetreden adelborsten en hij
onderhield zich korte tijd met den len
luit. Nieuwland. Na de inspectie speelde
de kapel pittige marsmuziek.
Kolonel Burg'hart.
De installatierede werd uitge
sproken door den commandant van
het Koninklijk Instituut, kapt.-luit
tér zee F. T, Burghart, die aller
eerst een bijzonder woord van wel
kom richtte tot admiraal Helfrieh.
„Het doet ons allen goed, dat gij als
hoogste militaire chef de volle be
langstelling hebt voor de opleiding
tot zee-officier."
„De vijftiende Mei van dit jaar",
aldus spr., „hebben de 155 adel
borsten van de verkorte opleiding
hun cursussen aangevangen. Van
daag gaan 119 jongemannen voor
het eerst na zes jaar beginnen met
de normale driejarige opleiding."
Kolonel Burghart richtte zich ver
volgens tot de familieleden, die hun
jongens hadden afgestaan aan de
Koninklijke Marine. Hij hoopte dat
zjj uiteindelijk alle 119 goede offi-
ncieren zouden worden. „Van hun
karaktereigenschappen hangt veel
af!"
Tot de adelborsten zeide spr.:
„Binnen enkele momenten zult
geheel zijn opgenomen in 't corps,
en daarmee in de Kon. Marine.
Met velen hebt gij u indertijd op
gegeven. De keuze is gevallen op
u. Weest daarom hartelijk geluk
gewenst. In deze ontwrichte tijd
na een afschuwelijke wereldoor
log zult gij uw loopbaan bij de
Kon. Marine aanvangen. Gij kunt
daarbij voor ogen houden het
voorbeeld van de Java Zee, toen
een kleine maar goed-geoefende
marine naar zee ging niet het doel
den vijand te ontmoeten en hem
zoveel mogelijk schade te berok
kenen.
Gij moogt nu medehelpen aan
de wederopbouw van onze marine.
De marine zal weer groot worden
en gij moogt daarin een daadwer
kelijk aandeel hebben De uni
form hebt gij reeds aangetrokken:
dat geeft verplichtingen! Van nu
af aan is het niet meer uw eigen
persoon, d!e gezien wordt, maar
de gehele marine. Ook geeft uw
uniform verplichtingen tegenover
.HM. de Koningin en tegenover
uw vaandel!"
De Marinierskapel speelde na de
ze installatierede één couplet van
het Adelborstenlied en het Wilhel
mus, waarop kolonel Burghart een
driewerf hoera op H.M. de Koningin
liet uitbrengen. Daarmede was aan
de plechtigheid een einde gekomen.
De adelborsten marcheerden weg,
voorafgegaan door de kapel, waarna
spoedig de andere aanwezigen het
voorplein verlieten.
Een zestal Engels mijnenvegers is gis
termiddag de haven binnengelopen, ten
einde hier hun olievoorraad aan te vul
len. Zij kozen ligplaats ter hoogte van de
vlsafslag.
Deze oorlogsbodems brachten uiteraard
aan en in de haven het nodige vertier.
Met onze eigen oorlogsschepen, de vis
sersvaartuigen en de sleepboten van Ne
derlandse en buitenlandse origine gaven
zij de haven een aspect, dat aan voor
oorlogse dagen herinnerde. Deze Indruk
werd nog versterkt door de vele adel
borsten, die na de installatie van de
jongste jaars mochten passagieren.
De Visbuurt had Zaterdag zijn negen
tigjarige; Engel Griek uit de Visstraat.
Zijn buurtgenoten hebben hem op deze
dag niet vergeten. Zijn huisje was al
vroeg in de morgen gesierd met bouquet-
ten van omwonenden en ook van de
buurtvereniging. De heren Mallet, Minne-
boo en Jongejans verrasten hem namens
de buurtvereniging „Visbuurt" met enige
surprises, waaronder een pakje pruim
tabak, dat heel welkom was.
We hebben even een praatje met den
jarige gemaakt. Veel kan hij zich uit
vroeger jaren niet meer herinneren, maar
wel dat hij als geboren Texelaar jaren
lang als vletterman heeft gevaren, en ook
aan verscheidene reddingen heeft deel
genomen. Hij is later schipper geweest
op de HD 47, een Helderse kotter van de
gebr. Van Hoven en op een IJmuider
kotter. Nadien ls hij nog met een eigen
blazer op zee geweest. Dat was alle
maal in de tijd, toen Den Helder nog
voorhaven was van Amsterdam, en hier
o.a. veel houtschepen en suikerboten
kwamen.
De wereld is volgens Griek wel erg ver
anderd. Dat kan ook niet anders. Alles
zag er negentig jaar geleden heel anders
uit. Veel verlangens heeft deze man, een
der oudste Inwoners van de stad, niet
meer. Hij is nog goed gezond, maar zijn
ogen zijn bijna uitgeblust, en nu wacht
hij, rustig, tot zijn tijd op aarde voorbij
zal zijn.
De eigenaar van een vrachtauto werd
bekeurd, omdat hij ln zijn wagen twintig
personen liet vervoeren, terwijl de auto
niet voor personenvervoer was goedge
keurd.
n
Naar wij vernemen ligt het in het voor
nemen van den minister van oorlog om
de reserve-officieren, <ie destijds (vóór
1940) ter aanvulling van een bestaand
tekort aan beroepsofficieren krach
tens een daartoe gesloten vrijwillige ver
bintenis in werkelijken dienst zijn geko
men of gebleven met bestemming om na
gebleken geschiktheid over te gaan tot
het korps beroepsofficieren, binnenkort
voor een zodanige overgang in aanmer
king te brengen, voor zover zij althans
de daarvoor vereiste geschiktheid en
bekwaamheid bezitten.
In verband met de leeftijd en de ouder
dom in rang van deze reserve-officieren,
zullen zij, die op 10 Mei 1940 de rang van
reserve-eerste-luitenant bekleedden, voor
een benoeming tot (beroeps-)kapitein in
aanmerking worden gebracht, terwijl
degenen, die op voornoemde datum re
serve-tweede-luitenant waren, voor een
benoeming tot (beroeps-)eerste-luitenant
zullen worden voorgedragen.
„Jij bent ook goed", zeide de oude
boekhandelaar. „Jij bent even goed als
zij". Hij leunde voorover en tikte den
klerk op de arm met een lange,
knokige vinger. „Zeg", ging hij voort,
met een vergenoegd lachje. „Zeg, ik
heb een vondst gedaan".
„Oh", antwoordde Pratt, „zeker weer
een zeldzaam boek, mijnheer Bartle? U
heeft zeker iets voor een dubbeltje ge
kocht, dat u voor een tientje weer van
de hand zult doen7 U is een geluks
vogel, dat weet u ook wel".
„Niets daarvan", zei de oude grinni
kend. „Bovendien, ik kreeg het ook
niet voor niets, ik moest er eerst voor
betalen, dat moeten we allemaal.
Neen, ik heb wat gevonden, geen half
uur- gelegen. Kwam regelrecht hier
heen Het is natuurlijk iets voor advo
caten."
„Zo?" zei Pratt vragend. „En wat zal
he zijn?"
Hij verwachtte dat zijn bezoeker nu
toch iets te voorschijn zou halen,
maar de oude man boog zich weer naar
hem toe en duwde zijn vingers nog eens
in de mouw van den klerk.
„Zeg", fluisterde hij, „herinner je je
Jan Mallathorpe nog, en dat zaakje
van.... hoe lang is het nu geleden?"
„Twee jaar", antwoordde Pratt zon
der aarzelen. „Natuurlijk, zoiets ver
geet je niet licht".
In de geest ging hij terug naar de
zaak, die Barford voor een week op
stelten had gezet. Op een morgen, in de
winter, precies twee jaar geleden, was
de heer Mallathorpe verpletterd onder
de schoorsteen van zijn eigen fabriek.
De toestand van de schoorsteen was al
een tijdje twijfelachtig geweest. Er was
een onderzoek ingesteld door een paar
vaklui, en op het ogenblik van de ca-
tastrophe waren Mallathorpe zelf, twee
van zijn afdelings-chefs en enige schoor
steenbouwers aan de voet samenge
komen om over het rapport te beraad
slagen. Zonder enige waarschuwing was
het dertig meter hoge gevaarte in elkaar
gezakt, Mallathorpe, zijn kassier en de
onderdirecteur werden op de plaats
zelf, waar zij stonden, door het vallend
gesteente verpletterd, twee omstaan-
ders kregen zulke verwondingen, dat
zij na een of twee dagen stierven. In
geen jaren was een dergelijk groot on
geluk in Barford of in de omgeving
gebeurd en er was veel over te doen
geweest, temeer daar de experts hadden
uitgemaakt, dat er geen onmiddellijk
gevaar dreigde. Ook andere fabrikanten
hadden hun schoorstenen doen nazien,
en weken nog had men in Barford ge
praat over het gevaar, vlak bij zulke
gemetselde kolossen te wonen.
Maar er was spoeedig nog iets anders
geweest om over te praten. Het ongeluk
was er mede de oorzaak van geweest,
en het interesseerde in het bijzonder
Linford Pratt en de leden van de balie.
Jan Mallathorpe was gestorven zonder
testament Geen notaris in of buiten de
stad had er ooit een voor hem gemaakt
Niemand had er ooit over horen spreken.
Er was geen testament. Zijn brandkast,
lessenaars, kasten en laden werden on
derstboven gehaald, niets was te vinden.
Hij was altijd een beetje een vreemde
vent geweest, een echte vrijgezel. De
enige familie, die hii in de wereld be
zat, was zijn schoonzuster, de vrouw
van zijn overleden jongste broer en
haar twee kinderen, een jongen en 'n
meisje.
Zodra het vaststond, dat hij zonder
testament gestorven was, eisten zij de
nalatenschap voor zich op. Omdat Jan
Mallathorpe zijn leven lang geld ver
diend had, liet h'i een aardig kapitaal
na. Zijn fabriek marcheerde goed, er
werkten zowat tweeduizend man.
Het gemiddelde jaarlijks winstsaldo be
droeg vele tienduizenden. En een paar
jaar vóór zijn dood had hij een van de
prachtigste landgoederen van de om
trek gekocht. Normandale Grange, een
heerlijk oud huis. dat in een dal lag.
schitterend omlijst door de begroeide
heuvelruggen. Hoewel het slechts vijf
tien kilometer van Barford af was, lag
het zo ingesloten, dat het even goed
midden in de Schotse Hooglanden had
kunnen liggen.
(Wordt vervolgd).
(Vervolg van kolom 6.)
wordt, zullen de kansen op enige scha
deloosstelling van Duitse zijde ook voor
ons land wellicht een keer nemen, die
zich iets gunstiger laat aanzien. Er is
geen reden te wanhopen aleer de vrede
met Duitsland, of liever de verhouding
der mogendheden tot Duitsland, defini
tief geregeld is.
JJET is een gelukkig verschijnsel, dat
politieke plannen van een of andere
grote mogendheid in de regel weer
spoedig door plannen van een andere
„grote" worden doorkruist, zodat de
kleine mogendheden, waartoe ook Ne
derland gerekend moet worden, toch
nog wel eens aan bod kunnen komen,
al ziet het er in den beginne naar uit,
dat de kans daarop gering is.
Ons land, dat tot de kleinen behoort,
die door Duitsland terdege uitgeplun
derd zijn en tengevolge wan de oorlogs
handelingen ten dele verwoest, onder
vindt, sinds het krijgsbedrijf geëindigd
is, tot zijn schade, dat het met grote
heren kwaad kersen eten is. Want het
ziet er naar uit. dat het streven der
grote mogendheden, tenminste op dit
ogenblik en vooreerst, gericht zal zijn
op een spoedig en deugdelijk herstel
van het Duitse rijk, zonder dat met de
belangen van de gedupeerde randstaten
van dit rijk ten volle rekening gehou
den wordt.
JJUITSLAND moet, als volksgemeen
schap, weer op de been geholpen
worden, aldus redeneert men bij de
westerse geallieerden, want een va-
cuum in het hart van Europa is, om
economische zowel als om politieke re
denen, ongewenst. En tengevolge van
deze gedachtengang zijn Duitslands vij
anden wel niet zijn welmenende en
hartelijk-gezinde vrienden geworden,
maar toch wel zijn helpers en redders
uit de nood. En dat de uitgeplunderde
volken en daaronder ook wij de
rekening vergeefs zullen moeten pre
senteren, is voor hen, die het thans voor
het zeggen hebben, van secundair be
lang.
Het streven der geallieerden is dus
gericht op een spoedig herstel van het
politieke en economische leven binnen
de grenzen van het verslagen Duitse
rijk. Hoe die grenzen zullen lopen, ook
daarover is men het nog niet eens en
reeds heeft Amerika duidelijk te ken
nen gegeven, dat het met de grensre
geling van Polen, zoals Polen zich die
wenst en zoals Rusland zich de rege
ling heeft voorgesteld, niet goedschiks
genoegen nemen zal. Ook daarover zal
nog menig woord gesproken moeten
worden.
WAT Nederland betreft, toen de be
vrijding in zicht kwam, heeft onze
toenmalige minister van buitenlandse
zaken, mr. E. N, van Kleffens, zich over
de wenselijkheid uitgesproken van an
nexatie. Inlijving van Duits grensge
bied bij wijze van schadeloosstelling
van verwoest Nederlands gebied. Het
is echter zeer de vraag of het daartoe
ooit komen zal. Want, zoals gezegd, in
de eerste plaats behoort Duitsland te
worden hersteld. Het dient versterkt te
worden, zo nodig weerbaar te worden
gemaakt. De politiek van Engeland en
Amerika laat daaromtrent geen twijfel
bestaan. En het blijkt wederom, dat de
geschiedenis zich herhaalt.
JJET schijnt gemakkelijker te zijn
eendrachtig een oorlog dan eensge
zind een vrede te winnen. Na de eer
ste wereldoorlog, toen Clemenceau de
„Tijger", niets liever wilde dan Duits
land machteloos te maken, op 'n het
tot revanche niet in staat zou zijn,
hebben de Engelse poliici dier dagen
hem de voet dwars gezet en het werd
maarschalk Foch niet toegestaan met
zijn zegevierende legers op te rukken
naar Berlijn. Terwille van een Euro
pees politiek evenwicht moest Duits
land gesteund worden in zijn nood.
Vrees voor veldwinnend communisme
zal aan dit streven der Engelsen niet
vreemd geweest zijn en inderdaad is die
politiek vruchtbaar geweest. Duitsland
is sterk geworden, maar de vruchten
dier versterkingspol itiek hebben bitter
gesmaakt. Engeland heeft geoogst wat
het heeft gezaaid. Het was een ver
schrikkelijke doden-oogst
wat Engeland na 1918 ten opzichte
van zijn bondgenoot Frankrijk deed,
n.1. den verslagen vijand weer op de
been te helpen uit vrees voor een ver
stoord politiek evenwicht, schijnt Ame
rika thans na te streven ten opzichte
van zijn bondgenoot Rusland. Vrees
voor het communisme, dat in een ge
desorganiseerd. verarmd Duitsland een
groeizame bodem zou kunnen vinden,
geeft aan de politiek van Amerika een
richting, dwars tegen de politiek der
Sovjets in. Maar vrees is nog nooit en
nog voor niemand een goede raadgeef
ster geweest.
{JELUKKIG heeft Stalin dezer dagen
een verklaring afgelegd, welke de
politieke atmosfeer, die drukkend be
gon te worden, enigermate gezuiverd
heeft. Nadrukkelijk heeft hij er aan her
innerd, dat de Sovjet-Unie te Potsdam
door een verdrag van wederzijdse bij
stand met Engeland en Amerika tegen
Duitsland verbonden is en dat het ge
bruiken van Duitsland, als wapen te
gen de bondgenoten, in strijd zou zijn
met Ruslands nationale belangen. Staün
heeft onomwonden het voornemen te
kennen gegeven duurzaam samen te
werken met de westerse democratieën.
Of deze verklaring een fundamentele
wijziging zal brengen in de door Ame
rika ingeleide p"itiek ten opzichte van
Duitsland, zal men moeten afwachten.
Indien deze verklaring door daden be
vestigd en door een hechtere aaneen
sluiting van de bondgenoten gevolgd
(Zie vervolg kolom 5).