De vonnissen van Neurenberg bekend Van Mook opent conferentie te Pangkal pinang 119 Adelborsten plechtig geïnstalleerd CHANTAGE" Duiislands hersiel DE NOORDHOLLANDSCHE COURANT DAGBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Voor het meerendeel de doodstraf Nederlandse athleten naar Parijs 20.000 nieuwe woningen Weerbericht. Oordeel over Göring „De weg moet voeren naar een zelfbesturend Indonesië" Kinderschoenen van „plastic' Belangrijke rede van min.-pres. Beel Bon voor 200 gram vlees Stadsnieuws Luitenant-Admiraal Helfrieh aanwezig Zes Engelse mijnenvegers in de haven Engel Griek negentig jaar Uit het politierapport FEUILLETON Reserve-officieren naar het korps Beroepsofficieren BUREAU: Koningstraat 78-80 Den Helder Telefoon »4s Giro 449041 Dir.: J. Bijlsroa WOENSDAG 2 OCTOBER 1946. Voortzetting van de 70ste JAARGANG No. 9884. HELDE RSCHE COURANT TARIEVEN: Advertenties: 14 cent per millimeter. Familieberichten 17 cent per m.m. Kleine ad vertenties („Juttertjes") tot 15 woorden 75 cent, elk woord meer 5 cent Abonnementen: per kwartaal f 1.—per post 3.65 H' ofd red acteur: M. H. E. Uyldert, Rayonredacteuren C. A. Dekkers en W. Kok. Gisterenmorgen waren alle een-en- twintig beschuldigden in de rechtszaal te Neurenberg aanwezig. De zaal was tot de laatste plaats bezet met func- tionnarisesn en publiek, die de uit spraak wilden bijwonen. Rechter Lawrence, de president van het Tribunaal, opende de zitting om 8,36 uur v.m. De vier punten van beschuldiging luidden: 1. Samenzwering tegen de vrede, 2. Misdaden tegen de vrede en het treffen van voorbereidingen voor de aanvalsoorlog. 3. Oorlogsmisdaden, 4. Misdaden tegen de menselijkheid. Göring werd schuldig bevonden op de punten 1 tot en met 4. Zo ook Von Rib- bentrop, Keitel en Rosenberg. Stretcher op punt 4. Kaltenbrunner op punten 3 en 4. Frank 3 en 4. Seyss Inquart 2, 3 en 4, Hess 1 en 2. Dönitz 2 en 3. Von Neurath 1 tot en met 4. Speer 3 en 4. Rader 1, 2 en 3. Bormann b(j verstek op 3 en 4. Funk 2, 3 en 4. Saukel 3 en 4. Baldur von Schirach 4. Frlck 2, 3 en 4. Ook Jodl Is op alle vier punten schuldig verklaard Vrijgesproken zUn Schacht, Von Pa pen en Fritsche. Zij zijn reeds vrijgela ten. Aan het Leo Lagrange athletiektour- nooi, dat a.s. Zondag 6 October te Pa rijs zal worden gehouden, zullen de vol gende Nederlandse athleten deelnemen. Van de heren start Van Osta zowel op de 100 als op de 200 meter, terwijl Frits de Ruyter op de 1000 meter uitkomt. Wim Slijkhuis, die was uitgenodigd om deel te nemen aan de 5000 meter, heeft deze uitnodiging ln verband met het zware seizoen, dat hij achter de rug heeft, af gewezen. De Nederlandse damesathleten zijn Fanny Blankers—Koen en Gerda Koudljs. Fanny Blankers start op de 8o meter horden en neemt bovendien deel aan het hoogspringen. Gerda Koudljs zal op de 200 m. uitkomen. Naast vanzelfsprekend vele Franse en de hierboven genoemde Nederlandse ver tegenwoordigers nemen ook Belgische en Finsche athleten aan deze internationale wedstrijden deel. BURGEMEESTER VAN AMSTERDAM GEÏNSTALLEERD Zeer vele belangstellenden, waaronder de commissaris der Koningin in N.-Hol- land, waren heden in het Raadhuis van Amsterdam getuige van de installatie van den nieuwen burgemeester mr, Arn J. d'Ailly. Wethouder B C Frank en de nestor van de Raad dr B N Sajet spraken den bur gemeester toe die daarna een uitvoerige rede heeft gehouden. 'n Nieuw wetsontwerp financeringsrege- llng nieuwbouw 1948 Is ingediend. Het beoogt de particuliere bouwnijverheid te stimuleren. DaarbU is men er van uitgegaan, dat met behulp van deze regeling volgend jaar 20.000 woningen gebouwd zullen worden. Het ligt ln de bedoeling om als tegemoetkoming ln eventueele ex ploitatie-tekorten gedurende een aan tal jaren Jaarlijks bijdragen toe te kennen van gemiddeld f 300,per Jaat GEEN HUUR- EN PACHTVERHOGING Huurverhoging ls naar de visie van 't Centraal Planbureau i.o. slechts in over eenstemming met het streven naar sta biele kosten van levensonderhoud, wan neer andere posten dalende zijn. Hierbij voegt zich het feft, dat materialen en arbeiders voor onderhoudswerken in 1947 nog schaars zullen zijn en voor de wederopbouw beschikbaar moeten blij ven, zodat ook uit dien hoofde geen sti mulering van de vraag naar producten van de bouwnijverheid gewenst is. Om deze en andere redenen zal waar schijnlijk in 1947 niet tot huur- en pacht- verhoging kunnen worden overgegan. DE „SLOTERDIJK" MET TROEPEN NAAR INDIë VERTROKKEN Gisterenmiddag omstreeks half zes ls de „Sloterdijk" met 1300 man troepen aan boord naar Indië vertrokken. Het betrof hier twee bewakingsbataljons, die als onderdeel van de „Zeven December-di- visie" ln onze overzeese gebiedsdelen dienst zullen doen. De stemming onder de manschappen was uitmuntend. Te Bombay en Ahmedabad heeft de gewestelijke regering de uitzonderings toestand doen uitroepen. RUSTIG NAJAARSWEER. Aanvankelijk op vele plaatsen mist of laaghangende wolkenbanken. Overdag iets toenemende wind tus sen Oost en Zuid, op meerdere plaatsen doorbrekende zon en tij delijke stijging van temperatuur. Geen neerslag van betekenis. VONNISSEN GEVELD. Gisterenmiddag zijn door het Tri bunaal van Neurenberg de onder staande vonnissen uitgesproken: Doodstraf door de strop: Göring, Von Rippentrop, Keitel, Kaltenbrun ner, Rosenberg. Franke, Saukel, Seyss Inquart, Jodl, Streicher, Frlck, en bij verstek: Martin Bor mann. Levenslang: Hess, Funk en ad Rider. Speer 20 jaar; Von Neurath 15 Jaar en Dönitz 10 jaar, Von Schi rach 20 jaar. Toen rechter Lawrence de laat ste woorden van zijn oordeel over Göring uitsprak, zat deze in elkaar gedoken in zijn hoekje van de be klaagdenbank, met zijn hoofd ln zijn kwabbige handen. Enige ogenblikken later nam hij zijn donkere bril, dien hij draagt als bescherming voor zijn ogen te gen het licht der booglampen, af en zette een gewone op. Toen hij echter tezamen met Von Ribbentrop gistermorgen binnen kwam, straalde zijn hele gezicht en hij was zich er helemaal niet van bewust, dat straks het „schuldig" over hem uitgesproken zou worden. Zijn mede-gevangenen verstijfden op hun plaatsen, hetgeen men dui delijk kon waarnemen, stonden op en schaarden zich rond hem, ten einde hem de hand te drukken. Gisteren heeft dr. Van Mook de reeds lang aangekondigde conferentie met af gevaardigden der Indonesische bevol kingsgroepen te Panghalpinang geopend. Na met nadruk op twee grote proble men gewezen te hebben, waarvan het karakter en de omvang niet te overzien waren, n.1. het bijeenbrengen van tien duizenden krijgsgevangenen, geïnter neerden en dwangarbeiders en de poli tieke en sociale revolutie ln geheel Indo nesië, zeide dr. Van Mook „Al deze kwesties moesten gedurende de eerste phasen van de inwendige be roering bezien worden. Daar werd dik wijls van de regering een kennis en een vooruitziendheid geëist, die zij noch be zat, noch kon bezitten. Wij zullen steeds een zware verplich ting hebben Jegens onze bondgenoten, die gedurende de maanden October en No vember ten koste van vele offers het grootste gedeelte der kampen hebben be vrijd. Ofschoon wij oorspronkelijke be richten hebben, dat de republiek een Japans maaksel en eert' soort Japans in strument was, is het duidelijk, dat, wan neer wij een terugblik ln haar geschie denis werpen, binnen de republiek krach ten aan het werk waren, die meer be tekenden en dieper wortel schoten dan een zi\lvere golf van wild terrorisme, krachten, die terzelfder tijd als geheel weerstand boden aan de Japanse fascis tische afdwaling. Eén ding is zeker voor Nederland.De weg moet voeren naar een zelfbesturend Indonesië, Het zenden der troepen De regering heeft met alle tot haar be schikking staande middelen gepoogd een apparaat te vestigen, dat waarschijnlijk kan bijdragen tot herstel. In dit licht moet men de veelbesproken kwestie van het zenden van Nederlandse troepen be zien. Indien wij van onze Britse bond genoten de taak overnemen, moet dit op dusdanige wijze geschieden, dat de veiligheid van de bevolking, welke nu door de bondgenoten gewaarborgd wordt, even goed verzekerd blijft en geen op komend conflict deze toestand verstoort. Krachtige Nederlandse hulp om een chaos waarop wij voorbereid moeten zijn te voorkomen heeft daarom een constructieve betekenis. De troepen zijn hier niet gekomen tot onderwerping en onderdrukking, zij zijn slechts hier om waar dit nodig is mede te doen aan het herstel van rust en orde en aan de wederopbouw. „Indien de tekenen ons niet bedrie gen," aldus vervolgde dr. Van Mook, „is de republiek reeds ln een stadium van consolidatie gekomen. Zolang wij op wederzijdse wil tot samenwerking mogen rekenen, kunnen wij ons hierover slechts verheugen, omdat zulk een consolidatie leiden moet tot uiteindelijke vrede en tegelijkertijd kan worden beschouwd als een erfenis van de achter oi.s liggende eeuwen van onderling con'act en begrip. Als wij om ons heen kijken, zien wij, dat de ontwikkeling van de Aziatische larden van een ko'onlale tot een natio nale sfeer algemeen ls en dat deze ont wikkeling, welke haar oorsprong gedeel telijk ln westerse invloeden vindt, als een gevestigd feit moet worden aanvaard. Maar terzelfdertijd zien wij verschillen jpn godsdienststrijd tussen de verschil lende rassen en een algemene haat te gen vreemden, welke de harmonische deelneming in de internationale wereld verhinderen. Op grond van deze geschiedenis, zo wel als van de ontwikkeling van de laatste maanden, kunnen wij de gegron de verwachting uitspreken, dat deze confllctselementen in Indonesië geen of slechts een zeer kleine rol spelen en ook bewezen hebben niet op de voorgrond te treden. Daar komt voor de Nederlanders nog bij, dat zij bij verdere samenwerking tus sen Nederland en Indonesië een bijzon dere plaats zullen behouden evenals de Indonesische burgers een bijzondere plaats zullen verkrijgen ln Holland. Voorzover wij lus kunnen zeggen over de toekomstige politieke structuur, kun nen wij het best uitgaan van de beslui ten, welke te Mallno zijn genomen. Het ls immers waarschijnlijk, dat de federatieve constructie, welke daar ls aanvaard, de structuur van geheel Indonesië zal wor den." Naar uit Den Haag gemeld wordt, is men in ons land bezig proeven te ne men met de vervaardiging van plastic kinderschoenen met een lederen zool. De productie bevindt zich nog in het beginstadium, zodat in de eerstkomende tijd nog niet gerekend kan worden op 'de aflevering van grote partijen van dit schoeisel. Minister-president dr, L. J. M. Beel zal Vrijdagavond 4 October, 9 uur voor beide radiozenders een verklaring over het vraagstuk van lonen en prijzen afleggen. Het Centraal Distributiekantoor deelt mede, dat voor het tijdvak van 1 tot en met 12 October bon 532 vlees ls aange wezen voor het kopen van 200 gram vlees. DE TOESTAND IN PERZIë. TEHERAN. Een sleutelpositie nabij Sjiraz, n.1. Band Amlr, ls door de Quasjqal veroverd. Aangaande Boesjlre, bij de Perzische Golf, ls geen verder nieuws bekend. Volgens de bladen te Teheran hebben ln geheel Zuld-Perzië kleine schermutse lingen plaats en hebben de regerings troepen de situatie weer geheel ln be dwang. De eerste October 1946 was voor 119 flinke jonge Nederlanders een hoog tijdag in hun leven: de dag van hun installatie tot adelborst, het begin van hun loopbaan bij de Koninklijke Ma rine. De installatie geschiedde door den commandant van het Koninklijk Instituut, kapitein ter zee F. T. Burg- hart, In tegenwoordigheid van den Bevelhebber der Zeestrijdkrachten, lult.-adm. C. E L Helfrieh, den com mandant Zeemacht Nederland, schout bij-nacht J. A. Gauw. het Hoofd van de afd. Personeel van het Ministerie van Marine, schout-bij-nacht J. W. G van Hengel, het Hoofd van de oplei dingen der Marine, kapitein ter zee J. J. C. C Bennik, den commandant Marine te Willemsoord, kapt.-lult. ter zee J. C. d' Engelbronner. Ook de ge- penslonneerde vice-admiraal L. H. Quant was aanwezig. Omstreeks twee uur stonden voor het Koninklijk Instituut stram in het gelid aangetreden de oudstejaars-adelborsten onder commando van den kapitein der Mariniers P P C Tielrooy, met aan de overzijde de jongstejaars-adelborsten. Voorts stonden ter linkerzijde de heren leraren en instructeurs van het Ko- ninklijk Instituut en aan de rechter zijde de familieleden van de te instal leren adelborsten. Alvorens admiraal Helfrieh met zijn gevolg het carré betrad, werd het vaandel voor het front gedragen, waar na de gebruikelijke eerbewijzen werden gebracht. De Marinekapel onder leiding van den len luit. der mariniers Gijsb. Nieuwland speelde een paar maten van het Wilhelmus. Admiraal Helfrieh inspecteerde daar na de aangetreden adelborsten en hij onderhield zich korte tijd met den len luit. Nieuwland. Na de inspectie speelde de kapel pittige marsmuziek. Kolonel Burg'hart. De installatierede werd uitge sproken door den commandant van het Koninklijk Instituut, kapt.-luit tér zee F. T, Burghart, die aller eerst een bijzonder woord van wel kom richtte tot admiraal Helfrieh. „Het doet ons allen goed, dat gij als hoogste militaire chef de volle be langstelling hebt voor de opleiding tot zee-officier." „De vijftiende Mei van dit jaar", aldus spr., „hebben de 155 adel borsten van de verkorte opleiding hun cursussen aangevangen. Van daag gaan 119 jongemannen voor het eerst na zes jaar beginnen met de normale driejarige opleiding." Kolonel Burghart richtte zich ver volgens tot de familieleden, die hun jongens hadden afgestaan aan de Koninklijke Marine. Hij hoopte dat zjj uiteindelijk alle 119 goede offi- ncieren zouden worden. „Van hun karaktereigenschappen hangt veel af!" Tot de adelborsten zeide spr.: „Binnen enkele momenten zult geheel zijn opgenomen in 't corps, en daarmee in de Kon. Marine. Met velen hebt gij u indertijd op gegeven. De keuze is gevallen op u. Weest daarom hartelijk geluk gewenst. In deze ontwrichte tijd na een afschuwelijke wereldoor log zult gij uw loopbaan bij de Kon. Marine aanvangen. Gij kunt daarbij voor ogen houden het voorbeeld van de Java Zee, toen een kleine maar goed-geoefende marine naar zee ging niet het doel den vijand te ontmoeten en hem zoveel mogelijk schade te berok kenen. Gij moogt nu medehelpen aan de wederopbouw van onze marine. De marine zal weer groot worden en gij moogt daarin een daadwer kelijk aandeel hebben De uni form hebt gij reeds aangetrokken: dat geeft verplichtingen! Van nu af aan is het niet meer uw eigen persoon, d!e gezien wordt, maar de gehele marine. Ook geeft uw uniform verplichtingen tegenover .HM. de Koningin en tegenover uw vaandel!" De Marinierskapel speelde na de ze installatierede één couplet van het Adelborstenlied en het Wilhel mus, waarop kolonel Burghart een driewerf hoera op H.M. de Koningin liet uitbrengen. Daarmede was aan de plechtigheid een einde gekomen. De adelborsten marcheerden weg, voorafgegaan door de kapel, waarna spoedig de andere aanwezigen het voorplein verlieten. Een zestal Engels mijnenvegers is gis termiddag de haven binnengelopen, ten einde hier hun olievoorraad aan te vul len. Zij kozen ligplaats ter hoogte van de vlsafslag. Deze oorlogsbodems brachten uiteraard aan en in de haven het nodige vertier. Met onze eigen oorlogsschepen, de vis sersvaartuigen en de sleepboten van Ne derlandse en buitenlandse origine gaven zij de haven een aspect, dat aan voor oorlogse dagen herinnerde. Deze Indruk werd nog versterkt door de vele adel borsten, die na de installatie van de jongste jaars mochten passagieren. De Visbuurt had Zaterdag zijn negen tigjarige; Engel Griek uit de Visstraat. Zijn buurtgenoten hebben hem op deze dag niet vergeten. Zijn huisje was al vroeg in de morgen gesierd met bouquet- ten van omwonenden en ook van de buurtvereniging. De heren Mallet, Minne- boo en Jongejans verrasten hem namens de buurtvereniging „Visbuurt" met enige surprises, waaronder een pakje pruim tabak, dat heel welkom was. We hebben even een praatje met den jarige gemaakt. Veel kan hij zich uit vroeger jaren niet meer herinneren, maar wel dat hij als geboren Texelaar jaren lang als vletterman heeft gevaren, en ook aan verscheidene reddingen heeft deel genomen. Hij is later schipper geweest op de HD 47, een Helderse kotter van de gebr. Van Hoven en op een IJmuider kotter. Nadien ls hij nog met een eigen blazer op zee geweest. Dat was alle maal in de tijd, toen Den Helder nog voorhaven was van Amsterdam, en hier o.a. veel houtschepen en suikerboten kwamen. De wereld is volgens Griek wel erg ver anderd. Dat kan ook niet anders. Alles zag er negentig jaar geleden heel anders uit. Veel verlangens heeft deze man, een der oudste Inwoners van de stad, niet meer. Hij is nog goed gezond, maar zijn ogen zijn bijna uitgeblust, en nu wacht hij, rustig, tot zijn tijd op aarde voorbij zal zijn. De eigenaar van een vrachtauto werd bekeurd, omdat hij ln zijn wagen twintig personen liet vervoeren, terwijl de auto niet voor personenvervoer was goedge keurd. n Naar wij vernemen ligt het in het voor nemen van den minister van oorlog om de reserve-officieren, <ie destijds (vóór 1940) ter aanvulling van een bestaand tekort aan beroepsofficieren krach tens een daartoe gesloten vrijwillige ver bintenis in werkelijken dienst zijn geko men of gebleven met bestemming om na gebleken geschiktheid over te gaan tot het korps beroepsofficieren, binnenkort voor een zodanige overgang in aanmer king te brengen, voor zover zij althans de daarvoor vereiste geschiktheid en bekwaamheid bezitten. In verband met de leeftijd en de ouder dom in rang van deze reserve-officieren, zullen zij, die op 10 Mei 1940 de rang van reserve-eerste-luitenant bekleedden, voor een benoeming tot (beroeps-)kapitein in aanmerking worden gebracht, terwijl degenen, die op voornoemde datum re serve-tweede-luitenant waren, voor een benoeming tot (beroeps-)eerste-luitenant zullen worden voorgedragen. „Jij bent ook goed", zeide de oude boekhandelaar. „Jij bent even goed als zij". Hij leunde voorover en tikte den klerk op de arm met een lange, knokige vinger. „Zeg", ging hij voort, met een vergenoegd lachje. „Zeg, ik heb een vondst gedaan". „Oh", antwoordde Pratt, „zeker weer een zeldzaam boek, mijnheer Bartle? U heeft zeker iets voor een dubbeltje ge kocht, dat u voor een tientje weer van de hand zult doen7 U is een geluks vogel, dat weet u ook wel". „Niets daarvan", zei de oude grinni kend. „Bovendien, ik kreeg het ook niet voor niets, ik moest er eerst voor betalen, dat moeten we allemaal. Neen, ik heb wat gevonden, geen half uur- gelegen. Kwam regelrecht hier heen Het is natuurlijk iets voor advo caten." „Zo?" zei Pratt vragend. „En wat zal he zijn?" Hij verwachtte dat zijn bezoeker nu toch iets te voorschijn zou halen, maar de oude man boog zich weer naar hem toe en duwde zijn vingers nog eens in de mouw van den klerk. „Zeg", fluisterde hij, „herinner je je Jan Mallathorpe nog, en dat zaakje van.... hoe lang is het nu geleden?" „Twee jaar", antwoordde Pratt zon der aarzelen. „Natuurlijk, zoiets ver geet je niet licht". In de geest ging hij terug naar de zaak, die Barford voor een week op stelten had gezet. Op een morgen, in de winter, precies twee jaar geleden, was de heer Mallathorpe verpletterd onder de schoorsteen van zijn eigen fabriek. De toestand van de schoorsteen was al een tijdje twijfelachtig geweest. Er was een onderzoek ingesteld door een paar vaklui, en op het ogenblik van de ca- tastrophe waren Mallathorpe zelf, twee van zijn afdelings-chefs en enige schoor steenbouwers aan de voet samenge komen om over het rapport te beraad slagen. Zonder enige waarschuwing was het dertig meter hoge gevaarte in elkaar gezakt, Mallathorpe, zijn kassier en de onderdirecteur werden op de plaats zelf, waar zij stonden, door het vallend gesteente verpletterd, twee omstaan- ders kregen zulke verwondingen, dat zij na een of twee dagen stierven. In geen jaren was een dergelijk groot on geluk in Barford of in de omgeving gebeurd en er was veel over te doen geweest, temeer daar de experts hadden uitgemaakt, dat er geen onmiddellijk gevaar dreigde. Ook andere fabrikanten hadden hun schoorstenen doen nazien, en weken nog had men in Barford ge praat over het gevaar, vlak bij zulke gemetselde kolossen te wonen. Maar er was spoeedig nog iets anders geweest om over te praten. Het ongeluk was er mede de oorzaak van geweest, en het interesseerde in het bijzonder Linford Pratt en de leden van de balie. Jan Mallathorpe was gestorven zonder testament Geen notaris in of buiten de stad had er ooit een voor hem gemaakt Niemand had er ooit over horen spreken. Er was geen testament. Zijn brandkast, lessenaars, kasten en laden werden on derstboven gehaald, niets was te vinden. Hij was altijd een beetje een vreemde vent geweest, een echte vrijgezel. De enige familie, die hii in de wereld be zat, was zijn schoonzuster, de vrouw van zijn overleden jongste broer en haar twee kinderen, een jongen en 'n meisje. Zodra het vaststond, dat hij zonder testament gestorven was, eisten zij de nalatenschap voor zich op. Omdat Jan Mallathorpe zijn leven lang geld ver diend had, liet h'i een aardig kapitaal na. Zijn fabriek marcheerde goed, er werkten zowat tweeduizend man. Het gemiddelde jaarlijks winstsaldo be droeg vele tienduizenden. En een paar jaar vóór zijn dood had hij een van de prachtigste landgoederen van de om trek gekocht. Normandale Grange, een heerlijk oud huis. dat in een dal lag. schitterend omlijst door de begroeide heuvelruggen. Hoewel het slechts vijf tien kilometer van Barford af was, lag het zo ingesloten, dat het even goed midden in de Schotse Hooglanden had kunnen liggen. (Wordt vervolgd). (Vervolg van kolom 6.) wordt, zullen de kansen op enige scha deloosstelling van Duitse zijde ook voor ons land wellicht een keer nemen, die zich iets gunstiger laat aanzien. Er is geen reden te wanhopen aleer de vrede met Duitsland, of liever de verhouding der mogendheden tot Duitsland, defini tief geregeld is. JJET is een gelukkig verschijnsel, dat politieke plannen van een of andere grote mogendheid in de regel weer spoedig door plannen van een andere „grote" worden doorkruist, zodat de kleine mogendheden, waartoe ook Ne derland gerekend moet worden, toch nog wel eens aan bod kunnen komen, al ziet het er in den beginne naar uit, dat de kans daarop gering is. Ons land, dat tot de kleinen behoort, die door Duitsland terdege uitgeplun derd zijn en tengevolge wan de oorlogs handelingen ten dele verwoest, onder vindt, sinds het krijgsbedrijf geëindigd is, tot zijn schade, dat het met grote heren kwaad kersen eten is. Want het ziet er naar uit. dat het streven der grote mogendheden, tenminste op dit ogenblik en vooreerst, gericht zal zijn op een spoedig en deugdelijk herstel van het Duitse rijk, zonder dat met de belangen van de gedupeerde randstaten van dit rijk ten volle rekening gehou den wordt. JJUITSLAND moet, als volksgemeen schap, weer op de been geholpen worden, aldus redeneert men bij de westerse geallieerden, want een va- cuum in het hart van Europa is, om economische zowel als om politieke re denen, ongewenst. En tengevolge van deze gedachtengang zijn Duitslands vij anden wel niet zijn welmenende en hartelijk-gezinde vrienden geworden, maar toch wel zijn helpers en redders uit de nood. En dat de uitgeplunderde volken en daaronder ook wij de rekening vergeefs zullen moeten pre senteren, is voor hen, die het thans voor het zeggen hebben, van secundair be lang. Het streven der geallieerden is dus gericht op een spoedig herstel van het politieke en economische leven binnen de grenzen van het verslagen Duitse rijk. Hoe die grenzen zullen lopen, ook daarover is men het nog niet eens en reeds heeft Amerika duidelijk te ken nen gegeven, dat het met de grensre geling van Polen, zoals Polen zich die wenst en zoals Rusland zich de rege ling heeft voorgesteld, niet goedschiks genoegen nemen zal. Ook daarover zal nog menig woord gesproken moeten worden. WAT Nederland betreft, toen de be vrijding in zicht kwam, heeft onze toenmalige minister van buitenlandse zaken, mr. E. N, van Kleffens, zich over de wenselijkheid uitgesproken van an nexatie. Inlijving van Duits grensge bied bij wijze van schadeloosstelling van verwoest Nederlands gebied. Het is echter zeer de vraag of het daartoe ooit komen zal. Want, zoals gezegd, in de eerste plaats behoort Duitsland te worden hersteld. Het dient versterkt te worden, zo nodig weerbaar te worden gemaakt. De politiek van Engeland en Amerika laat daaromtrent geen twijfel bestaan. En het blijkt wederom, dat de geschiedenis zich herhaalt. JJET schijnt gemakkelijker te zijn eendrachtig een oorlog dan eensge zind een vrede te winnen. Na de eer ste wereldoorlog, toen Clemenceau de „Tijger", niets liever wilde dan Duits land machteloos te maken, op 'n het tot revanche niet in staat zou zijn, hebben de Engelse poliici dier dagen hem de voet dwars gezet en het werd maarschalk Foch niet toegestaan met zijn zegevierende legers op te rukken naar Berlijn. Terwille van een Euro pees politiek evenwicht moest Duits land gesteund worden in zijn nood. Vrees voor veldwinnend communisme zal aan dit streven der Engelsen niet vreemd geweest zijn en inderdaad is die politiek vruchtbaar geweest. Duitsland is sterk geworden, maar de vruchten dier versterkingspol itiek hebben bitter gesmaakt. Engeland heeft geoogst wat het heeft gezaaid. Het was een ver schrikkelijke doden-oogst wat Engeland na 1918 ten opzichte van zijn bondgenoot Frankrijk deed, n.1. den verslagen vijand weer op de been te helpen uit vrees voor een ver stoord politiek evenwicht, schijnt Ame rika thans na te streven ten opzichte van zijn bondgenoot Rusland. Vrees voor het communisme, dat in een ge desorganiseerd. verarmd Duitsland een groeizame bodem zou kunnen vinden, geeft aan de politiek van Amerika een richting, dwars tegen de politiek der Sovjets in. Maar vrees is nog nooit en nog voor niemand een goede raadgeef ster geweest. {JELUKKIG heeft Stalin dezer dagen een verklaring afgelegd, welke de politieke atmosfeer, die drukkend be gon te worden, enigermate gezuiverd heeft. Nadrukkelijk heeft hij er aan her innerd, dat de Sovjet-Unie te Potsdam door een verdrag van wederzijdse bij stand met Engeland en Amerika tegen Duitsland verbonden is en dat het ge bruiken van Duitsland, als wapen te gen de bondgenoten, in strijd zou zijn met Ruslands nationale belangen. Staün heeft onomwonden het voornemen te kennen gegeven duurzaam samen te werken met de westerse democratieën. Of deze verklaring een fundamentele wijziging zal brengen in de door Ame rika ingeleide p"itiek ten opzichte van Duitsland, zal men moeten afwachten. Indien deze verklaring door daden be vestigd en door een hechtere aaneen sluiting van de bondgenoten gevolgd (Zie vervolg kolom 5).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1946 | | pagina 1