Resten van Hitier" s glorie
zullen verdwijnen
HET BERICHTJE
VISSENGRILLEN....
Oude gebruiken
i„CHANTAGE"n
DAMRUBRIEK
EEN STAD WORDT BEGRAVEN
Dat maken we zelf!
Kort verhaal
Puzzle-rubriek
Nederlandse aardappelen
naar het Ruhrgebied
LEVERTRAAN
Van kraton
Brief uii Engeland
tot geitenstal
FEUILLETON
Neerlands meest gelezen
drukwerk
(Van onzen speel alen verslaggever)
Een stad wordt begraven ln Nederland. Het la weliswaar een kleine stad en zij
wordt niet meer bewoond, maar dit verandert niets aan het overigens slechts
door romantici betreurde feit, dat zij onder het zand zal verdwijnen. Volgende ge
slachten zullen niet anders dan uit de annalen des vaderlands van haar bestaan
kennis kunnen nemen. En mocht er, na vele Jaren, eens iemand nieuwsgierig
worden en niet de lust kunnen bedwingen met spade en pikhouweel af te dalen tot
deze begraver stad, dan zal hij teleurgesteld terugkeren van deze expeditie,
want een tweede Pompeji, versteende phase ener eertijds bloeiende cultuur, zal
hij niet aant ffen. Want als zijn spade het zand heeft terzijde geschept zal zijn
houweel niets anders vinden dan muren van grof metselwerk en ruw beton, een
bouwsel gespeend van alle cultuur....
g™g~BgBMgg™!gggg!ggiggiB=gB8gg™ J
De spannende avonturen van Piepneus en Bibbersnoet
Door G TH. BOTMAN.
(Nadruk verboden.)
Dat kan ook moeilijk anders, want de
bouwers van deze stad waren geen cul
tuurdragers, al hadden zij de mond vol
over Kultur. Wij hebben immers het oog
op dat gedeelte van Hitiers beruchte
Atlantlkwall, dat zich uitstrekt van Sche-
venlngen tot Hoek van Holland, ontwor
pen door de Organisation Todt, uitgevoerd
door een aantal bunkerbouwers, die des
tijds een weelderig leven leidden maar
zich thans hebben te verantwoorden voor
de bijzondere gerechtshoven wegens hulp
verlening aan den vijand. Dat die hulp
verlening van zeer omvangrijke aard is
geweest hebben wij nu ruim een Jaar ge
leden kunnen vaststellen, toen de mili
taire autoriteiten, die het twijfelachtig
genoegen hebben, deze enorme betonnen
oorlogsbuit te beheren, ons ln de gele
genheid stelden een tocht te maken door
een gedeelte van de honderdtallen ge-
schuts-, mitrailleur- en woonbunkers, de
onderaardse straten en gangen, de ont
spanningsruimten tot bioscopen en bor
delen toe trof men er aan de com
mandoposten en officiersverblljven, voor
een groot deel uitgerust met sanitair en
stoffering, geroofd uit duizenden wonin
gen van Scheveningen en Westelijk Den
Haag.
Wat bleef.
Alles wat bruikbaar was, waaronder de
complete betimmering van een der Haagse
kerken, is er Inmiddels uitgehaald. Er
liggen geen tapijten meer, de bedden
doen nu elders dienst, de wastafels zijn
teruggegaan naar de huizen in de om
trek, de tafels en stoelen zijn in handen
van oorlogsslachtoffers gekomen en
zelfs de electrische kabels, de schakelaars
en de stopcontacten zijn eruit gesloopt om
voor betere doeleinden gebruikt te wor
den. Thans resten nog de kale wanden,
vloeren en c^-ken, meters dik hier en
daar, op sommige plaatsen gemaskeerd
door kwasl-onschuldig metselwerk van
bakstenen.
Het hoogheemraadschap Delfland, dat
het waterstaatkundig beheer over dit
duingebied voert, heeft nu de toestand
bestudeerd en is ln overleg getreden
met het departement van oorlog.
Hieruit ls het besluit voortgevloeid,
dat het grootste deel der betonnen
stad voorgoed onder het duinzand zal
verdwijnen.
De bovengrondse bunkers en geschuts-
opstellingen, die het kleinste deel van het
enorme bouwwerk vormen,
maar altijd
I ,.Sint Nicolaas nadert".
Het is een toverklank, die velen
naar de lappenmand doet grijpen,
om te zien of er niets iets leuks te
knutselen valt..
Vandaag kunt U reeds een aardig
cadeautje maken voor vriendin,
dochter, dienstmeisje of wie dan
ook. Het is een bergplaats voor de
bijkomstigheden van ons toilet.
Meestal worden deze kleine din
gen: handschoenen, shawltje, hoofd
doek of ceintuur, stiefmoederlijk be
handeld. We gooien ze „maar er
gens" neer. Op kapstok of parpluie-
bak, om ze gekreukt terug te vin
den, of tot de ontdekking te komen,
dat er iets „zoek" is.
We nemen een stevige kleren
hanger, liefst met nikkelen haak.
Van effen of gebloemde stof knip
pen we twee stukken van 30 cm.
hoogte en breedte.
Van boven wordt de vorm naar
het model van de klerenhanger af
gerond.
De onderkant wordt gestikt en
omgekeerd, en aan de bovenzijde
wordt de beugel bevestigt,. De stof
komt er met een „hoofdje" omheen
en wordt onder de beugel met klei
ne steekjes vastgenaaid. Nu wordt
er middenvoor een ongeveer 15 cm.
lange knip gegeven, die keurig
wordt omgezoomd.
nog een 125 bunkers met een omvang
uitmaken van 25.890 mJ beton en 1420 m3
metselwerk, zullen op de een of andere
wijze worden verwijderd. Men puzzelt
nog over de vraag welke methode het
meest doeltreffend en het minst kostbaar
is. Maar ook deze resten van Hitiers
glorie zullen eenmaal voorgoed verdwe
nen zijn....
81 Linke Hannes werd stevig opgesloten
ln een hok, waar hij vast en zeker de
tralies niet van elkaar kon buigen. Maar
de arme Snorrebaard kreeg lelijke wond
koortsen en moest tien dagen lang in het
ziekenhuis plat voorover in bed liggen
met z'n staa t omhoog en 'n koortsther
mometer ln z'n mond „Hoe moet de jeugd
voortaan ontzag voor me hebben, met
zo 'n halve staart!" jammerde hij.
82 En nu ben ik alweer aan het einde
van mijn verhaal Het enige nieuwtje dat
ik nog weet. is, dat we gaan verhuizen
naar de kelder van den kruidenier Dat is
ons winterverblijf, zie je Als we daar
nieuwe avonturen beleven, schrijf ik ze
vast weer voor jullie op Nu schei ik er
uit, want ik moet het verhaal gauw naar
de krant brengen Dag kinderen!,
EINDE
Als de redacteur zijn pen even neer
legt om een pijp op te steken hoort hij
klompjes door de gang klotsen. De
deur gaat langzaam open en een jochie
van een jaar of acht stapt op zijn kou
sen binnen. Zijn gezichtje is grauw
van armoe en ellende Op het sluike
haar zit een vieze pet zonder klep en
daaronder kijken twee verschrikte oog
jes naar den man achter het schrijf
bureau.
De redacteur kijkt verstoord op. De
chef van de zetterij wacht op zijn ar
tikel en er is nog heel wat te schrijven.
„Wel jochie?"
Het Jongetje zwijgt en kijkt met grote
ogen naar een plaat aan de muur.
„Heb je een vogeltje onder je pet?"
Het schooiertje schrikt. Een vogeltje?
Nee, hij komt.... hij wou....
„Is je zusje in 't water gevallen?",
informeert de redacteur die wel eens
meer jongetjes uitgehoord heeft.
„Nee."
„Schiet op", zegt de redacteur. We
hebben nog meer te doen. Wat is er ge
beurd?"
„D'r is ingebroke", vertelt het jochie.
De redacteur neemt de haak van de
telefoon en informeert naar den stads-
reporter, die naar een vergadering
blijkt te zijn.
Dan schuift hij zuchtend zijn papieren
op zij. „Nou, vertel 't mij dan maar.
Waar hebben ze ingebroken?"
„In t pakhuis van Jansen. Ze hebben
twee zakken suiker en tien pakkies pi-
raa'jes gejat."
„En wie heeft dit gedaan?"
Het schooiertje haalt zijn magere
schoudertjes op. Zijn rechterhand trekt
ongeweten aan een knoop, die aan zijn
blousje bengelt.
„Hoe heet je?"
„Jan Flipse".
„Jan Flipse."
De redacteur krabbelt de naam op de
marge van een courant. „Mooi en je
woont?"
„Torenstraat nummer vijf".
„Goed, dan kom je morgen maar 's
terug. Als 't waar la krijg Je een
kwartje."
Het schooiertje keert zich teleurgesteld
om, stapt in zijn klompjes en klotst de
trap af en de redacteur neemt de haak
van de telefoon en belt het politiebureau
op.
„Weten jullie daar iets van een in
braak bij Jansen?"
„Ja", zegt een inspecteur. Hoe komen
jullie daaraan?" v
„Van een jochie", zegt de redacteur
en hij geeft naam en adres op.
„Prachtig. Ik bel jullie straks even".
De redacteur gaat weer aan zijn
werk. Het dreunen der machines, het
geloop en geroep van mannen hinderen
OPLOSSING PUZZLE 7.
Van letters tot cijfers.
De beide sommen zagen er ln cijfers sis
volgt uit:
Optelling: Aftrekking;
7483619204 7483619 2 04
1792 C' 36574 1792836574
Naar verkiezing kan er een rits
sluiting ingezet worden. Om. de tas
in model te houden, wordt er pre
cies in het midden onderaan een lo
den balletje, dat met stof overtrok
ken is, gehangen.
Dit is een ideale bergplaats, waar
mee we ook onszelf kunnen verras
sen. Wanneer we bezoek hebben, be
hoeven we nooit meer te zoeken naar
shawltjes, tasjes of handschoenen
van onze gasten!
9276455778 5690782630
Ook nu mochten wij weer tal van cor
recte oplossingen, waaronder zelfs be
rijmde, ontvangen Na loting onder de
goede oplossers ls de wekelijkse prijs
i i i ten deel gevallen aan den heer J.
Heidsma, Visserspad 7 te Noord-Schar-
woude. De prijs zal worden toegezonden
En hier volgt de nieuwe opgave met
weer een prijs van vijf gulden, te verloten
onder de goede oplossers:
PUZZLE 8. WELKE ZINT
Er is een zin bestaande uit 58 letters, van
het begin af genummerd van 1 tot 58.
Met behulp van de volgende aanwijzin
gen moet die zin gevonden worden:
22 17 9 58 46 44 is een stad
ln Zuid Holland
Een 28 32 13 34 25 11 32
kan heel wat tr.kken.
28 j27 58 2 32 12 29 47
58 is een staat InEuropa.
45 27 8 36 18 31 37 28
doet men van het mooie weer ln de zo-
mervacantie.
44—14 28 4 was een bekend volks
dichter. evenals 38 43 23 12 17
6 19
40 16 24 37 41 15 moeten dik.
wijls gebracht worden.
42 29 10 39 31 ls een jon
gensnaam.
33 22 42 48 34 1 5 47
was een bekend schaker.
Welke woorden en welke zin zijn be
deeld?
Oplossingen vóór Woensdag aan de
Redactie van uw courant
hem niet. Het zijn bekende geluiden,
die de achtergrond van zijn werk vor
men.
„Dank voor de tip", zegt een half uur
later de inspecteur door de telefoon.
„We hadden er al zo'n flauw vermoeden
van. We hebben Flipse gearresteerd en
ik geloof, dat z'n vrouw er niet rouwig
om is, dat ie weer een poosje uit lo
geren gaat. D'r is geen stukje in huis,
dat ie niet kapot heeft geslagen."
De redacteur legt de hoorn op de
haak en gaat weer aan zijn werk, maar
zijn gedachten dwalen telkens af. Zou
dat jochie nou niet begrepen hebben..?
De volgende morgen bonken er weer
klompjes op de trap en het schooiertje
komt binnen. Zijn petje zit nog op het
hoofd of het er nooit af is geweest. Er
lopen vuile vegen over zijn gezichtje en
uit de gescheurde kraag van zijn blousje
komt een rafelig stukje linnen te voor
schijn.
De redacteur kijkt op en stelt dade
lijk de vraag, die hem de hele avond
bezig gehouden heeft.
„Wist je gister niet dat 't je vader
was?"
Het schooiertje haalt zijn schoudertjes
op. Zijn oogjes staren nietsziende naar
buiten.
„Had j# moeder je gestuurd?"
„Nee".
„Is je vader met de politie meege
gaan?"
„Die dikke smeris heb 'm meegenome
en m'n moeder heb alles meegegeven".
De redacteur kijkt verrast op. Dat
jochie heeft zijn eigen vader verraden.
Wat doet ie nou hier?
„Wat wil je nou eigenlijk?"
Het schooiertje kijkt hem verbaasd
aan. D'r is toch gezegd, dat ie terug
mocht komme.
„Hier", zegt de redacteur onwillig en
een handje, dat op een vogelklauwtje
lijkt, grijpt haastig naar het kwartje.
„Wat doe je daar nou mee?"
„Voor m'n moeder."
De redacteur haalt zijn schouders op-
Er zijn problemen, welke hij niet door
gronden kan.
„Schiet nou maar op", zegt hij wre
velig.
Het jochie keert zich om, zijn vuistje
stijf om het geld.
Als hij beneden is klotsen zijn klomp
jes vlug over de stenen. Hij loopt naar
huis met zijn eerste verdiende geld.
Een kwartje voor een berichtje....
Tj. N. A.
Driftig beende Kees door de huiskamer
van tante Gijsje „Waaróm houdt U nou
een goudvis?" vroeg hij dringend Tante
greep haar dovenhoorn. „Wat zeg je
Kees?" „Waarom U de goudvis niet laat
zwemmen" Het oude mensje schrok er
van „Maar het is toch gezellig zo n
glinsterend diertje in de kamer?" „Hele
maal niet gezellig bromde Kees Je leven
lang in een kringetje te moeten rond
draaien Net als vroeger op de kermis een
molenpaard" Glimlachend schudde tante
het hoofd Kees was een aardige jongen,
maar de ideeën van hem.... Verbeeld je,
nu wilde hij Loekie zeker in de Singel
gracht laten zwemmen tussen de grote
vissen Kon hij opgegeten worden....
Het liet Kees niet met rust, dat sparte
lend visje in die ronde kom Hij logeerde
nu twee dagen bij tante, omdat zijn va
der en moeder de stad uit waren en twee
dagen had hij zich lopen ergeren over dat
gevangen diertje Zelf had hij eens appels
gestolen bij een boer en een hele middag
in de schuur gezeten De vrijheid was toch
alles waard
Toen kwam hij de volgende morgen
langs een chocoladewinkel Een man in
eer\ helderwitte jas maakte een prachtige
Sinterklaasétalage klaar, en sommige
jongens bleven staan De kunstigste sui
kerbeesten werden neergelegd en choco
ladefiguren in stannioolpapier Plotsklaps
werd de aandacht van Kees getrokken
door een klein visje, dat goudgeel lag te
glanzen tussen een marsepainen worstje
en een reusachtige chocolade G
Vastbesloten stapte hij naar binnen Hij
had immers zijn snoepbon voor de feest
dagen bewaard? Vooruit! Hij had een
pracht plan
Het visje kostte maar een dubbeltje,
Vijf-en-vijftigduizend ton consumptie
aardappelen zijn door Nederland voor
het Ruhrgebied ter beschikking ge
steld, ter tegemoetkoming aan de hui
dige voedselvoorzienings-moeilijkheden
aldaar De partij zal in dagelijkse
quanta van vijfhonderd tot achthon
derd ton snel naar de plaat» van be
stemming worden getransporteerd
(Van bevoegde zijde wordt medege
deeld', dat het hier zand. en veen-
aardappelen betreft Red)
VJJFLING GEBOREN TE BEIROET
Uit Beiroet wordt vernomen, dat *n
vrouw genaamd Zahieh Zahran, aldaar
het leven heeft geschonken aan een
vijfling, drie jongens en twee meisjes
Allen in de beste staat van gezond
heid
en Kees mocht er voor zijn bon nog een
kikker en twee muizen bij nemen
Toen hij 's middags uit school kwam.
was tante niet thuis Dat had ze mor
gens al gezegd „Lekker" gnuifde Kees,
„Nu gaat het gebeuren...." De dag van
de grote vrijheid, Loekie!"
Volgende week verder
Voor de kleinen.
Even flink zijn. kleine man
'k Weet een aardig grapje
Eerst je ogen dicht en daa
Neem Je vlug een hapjel
Levertraan is heus niet naar
Kom, dat zijn maar kuurtjes
Een tweehap! Je bent al klaar
Nu de doos met zuurtjes
Als Je zo kieskeurig bent
(Zul Je 't góed onthouden?)
Word Je nooit een flinke vent,
Ben Je vaak verkouden!
Maar het zal wel beter gaant
Ik heb Sint geschreven:
Jan drinkt voortaan levertraan
Zónder 'n kik te geven!
STEN
(Van onzen correspondent.)
Londen, 14 November.
Het eeuwenoude gebruik om, voor
de openingszitting van het Parit
ment. waarin de troonrede wordt
uitgesproken, de kelders van het
paleis van Westminster te laten
doorzoeken door 's Konings lijfgar
de, heeft dit jaar plotseling wel weer
actuële betekenis gekregen.
Weliswaar was het opsporings
werk van de befaamde scharlaken
rode Yeomen of the Guard, met hun
zwart-fluweleri hoeden en verzilver
de hellebaarden ook vanmorgen
even symbolisch als het dat steeds is
geweest sinds de ontevreden katho
lieken in 1605 er bijna in slaagden
Lords, Commons en Vorst in één
slag door Guy Fawkes de lucht in te
laten vliegen (het befaamde „gun
powder plot"), maar de dreigemen
ten van de Joodse terroristen om de
strjjd desnoods op Engelse bodem
voort tg zetten hebben hier toch zo
veel indruk gemaakt, dat er dit
keer speciale voorzorgsmaatregelen
zijn genomen ter beveiliging van
kroon, adel en volksvertegenwoordi
ging, maatregelen die in de meer
populaire pers op nogal onverstan
dige wijze zijn opgeblazen. Aan de
andere kant herinnert men zich hier
de Ierse terreur van kort na de vo
rige wereldoorlog maar al te goed,
en strikt genomen is de strjjd in het
duister zelfs al naar Engels territoir
overgebracht met de aanslag op de
Britse ambassade in Rome van een
paar weken geleden.
Verleden Zaterdag heb ik die
zelfde indrukwekkende garde (de
„beef-eaters" zoals ze hier in de
volksmond heten) overigens in een
veel minder grimmige rol gezien, en
wel bij de rijtoer van den nieuwen
Sic Transit Gloria Mnndi!
(Eigen correspondentie)
Soekadana ln het Zuiden van West-
Borneo. Er kwam bericht, dat de weduwe
van den vermoorden Sultan van Soeka
dana ernstig ziek lag. West-Borneo ls het
toneel geweest van ontzettende wreed
heden van de Japanners. Bij honderdtal
len zijn daar lager en hoger geplaatste
Indonesiërs vermoord, waaronder bijna
alle Sultans "'in bezittingen werden hun af
genomen. Wij gingen naar het huls van
deze Ratoe. Een klein, bijna armoedig
huis. In een kamer, op een matje op de
grond, bedekt met een oude sarong
die nog denken deed aan vroegere glorie
lag een oude, bijna stervende vrouw.
Ze was omringd door vrouwen. Onbe
schrijflijk vies zag ze eruit. Met sirih en
andere rommel hadden ze haar lichaam
Ingesmeerd. Ze had iets aan de blaas en
was heel minnetjes. We hebben eerst de
vrouwen weggezonden en toen heel voor
zichtig haar lichaam met water en zeep
schoongewassen. Wat daar niet af kwam!
En toen haar, voor zover het nog kon,
geholpen. Maar het was al te laat. Een
paar dagen later, toen we al veel verder
waren, kregen wij bericht per chabar
angin (wind bericht, het doorgegeven be
richt, dat ongelooflijk snel zich ver
plaatst) dat de Ratoe van Soekadana was
heengegaan, Sic transit gloria mundl!
Haar kraton was een geitenstal geworden
en zij lag ln barre armoede te sterven.
Het komt voor rekening van den Japan
ner met zijn Groot-Aziatische welvaarts
sfeer.
LORD MAYOR'S SHOW IN LONDEN.
Voor bizonderheden verwijzen wé naar nevenstaand artikel.
burgemeester, den Lord Mayor,
waarvan ze ieder jaar uitmaken.
Die rijtoer, oftewel „Lord Mayor's
show" is een heel evenement, en dit
jaar zette het feit, dat dit de eerste
waarlijke vredesoptocht na zeven
jaren was, er bijzondere luister aan
bjj. Op zijn tocht naar de oude
rechtsgebouwen, waar hij door de
rechters des konings moet worden
„gewogen en waardig bevonden",
wordt de nieuwe Lord Mayor voor
afgegaan door een lange stoet wa
gens met „tableaux", afdelingen van
de strijdkrachten, bands, en wat al
niet. Dit keer was het hoofdthema
„werk en spel" en zo zagen wij daar
boksers, dansers, roeiers, rolschaat
sers, fie(s-polospelers en beoefenaars
van nog wel 30 andere sporten en
spelen, allemaal in tenue (en velen
bibberend van de kou in de snij
dende Novemberwind) op enorme
trailers voorbijtrekken. Daarna vloot,
leger en luchtmacht, in een soort
bedekte propaganda-reeks van voor
stellingen uit het soldatenleven,
doorspekt met schietende kanonnen
(los kruit, maar daverend in die
nauwe Londense straten) een reus
achtig groot model op schaal van
een vliegtuig-moederschip en ten
slotte de nieuwe ambtsdrager zeif in
zijn 7-ton zware, door zes enorme
brouwerspaarden getrokken statie
koets. Het was dan wel koud en
mistig, maar een beetje fleur en
hoempa-muziek doen het hart niet
weinig goed De Engelsman mag
dan nog zo'n Noorderling zijn van
karakter, hij is even dol op kijkspul
als bijvoorbeeld de Spanjaarden en
de Italianen.
De plechtigheid van eergisteren,
toen de 11e (nu 10e) ÏJovember
weer als dag van dankbaar en nede
rig herdenken in ere werd hersteld,
droeg natuurlijk een heel ander ka-
Voor het eerst na de bevrijding zal de
dienstregeling van de Nederlandse spoor
wegen weer als boekje verschijnen Wij
hebben thans met blijdschap afscheid ge
nomen van het „vouwblad", dat vele
goede diensten bij de snelle opeenvolging
van nieuwe dienstregelingen heeft bewe
zen, maar dat bij het toenemen van het
aantal treinen steeds onhandiger werd
Hoewel het nieuwe spoorboekje nog
niet zijn vóóroorlogse gedaante heeft aan
genomen, twijfelen wij er niet aan, of 't
zal met gejuich worden begroet Het is 'n
klein handig boekje met een aantrekke
lijk omslag in blauw en rood Het is ge
drukt met een duidelijke letter, terwijl
de stationsnamen behalve links ook
rechts in de tabellen zijn gedrukt
Doordat de uitgifte technisch meer tijd
vordert, zal het boekje langer mee moeten
dan het vouwblad, vermoedelijk tot Maart
1947 Het is daarom op deugdelijk papier
gedrukt, waarvan belangrijk meer nodig
is dan voor een vouwblad, zodat ook hier_
door de uitgaven minder veelvuldig zullen
moeten zijn p De prijs van het nieuwe
boekje is f 0,20, datum van ingang Maan
dag a,s,
rakter. De koning was er, ernstig en
bleek in zijn Admiraals-uniform, om
een nieuwe inscriptie te onthullen in
dat eenvoudige witte brok steen, de
cenotaaf, waaromheen honderddui
zenden zich hadden verzameld om
eer te betuigen aan de doden.
Er kunnen weinig dingen zó aan
grijpend zijn als doodse stilte die
boven een onafzienbare menigte
hangt, en toen, op slag van elven, de
zon doorbrak, leek het alsof daar
mee de nieuwe hoop werd gesym
boliseerd die onverbrekelijk met het
herdenken van de doden is verbon
den.
door J. S FLETCHER
32)
Hoewel mevrouw Mallathorpe wel
voelde dat hier niet veel meer aan te
.teranderen viel deed zij nog géén poging.
„Vijftigduizend", bood zij. „toe denk
nu eens na, wat vijftigduizend gulden
baar geld betekent voor een jongeman
als u
„Neen, ook niet voor vijftigduizend",
hernam Pratt ,Ik ben vast besloten. Ik
stel mijn eigen voorwaarden. (Jet dient
nergens toe, helemaal nergens toe, te
loven en te bieden. Ik heb het stuk in
mijn bezit, en beheers daardoor de situ
atie. U heeft precies te doen, wat i k
zeg". Hij stond op, ging naar de tafel en
nam een vloeimap, een velletje papier en
een potlood. Gedurende het moment, dat
hij zijn rug gekeerd had, kwam weer die
blik van woedende haat in de ogen van
zijn gast. Had hij dat gezien en begre
pen, misschien had hij zelfs dón nog
zijn voorstellen herzien, en mevrouw
Mallathorpe'j laatste bod aangenomen.
Maar toen hij zich weer omkeerde, was
die blik verdwenen en hij bemerkte
niets bijzonders toen hij haar het schrijf
gereedschap aanreikte.
„Waar dient dit voor?" vroeg zij.
Pratt ging weer zitten en trok zijn
stoel een beetje dichter bij de hare.
„Dat zult u dadelijk zien", zeide hij.
„Luister nu eens. Verdere discussies
zijn nutteloos, u zult tóch eindigen met
mij dat rentmeesterschap te geven. U
moet doodgewoon aan uw zoon zeggen,
dat een rentmeester absoluut nodig
blijkt te zjjn. Hij zal het best vinden.
Als hij het niet goed vindt.nu, dat
geeft ook niets. U praat hem wel om
Nu moeten we dat zo Inpikken dat het
geen opzien baart. U plaatst dus in de
kranten van Barford, in alle drie, de
advertentie die ik u dicteren zal. Wij
zullen de gebruikelijke termen maar
pemen. Schrijft u even op, als het u
belieft, mevrouw Mallathorpe".
Hij dicteerde een advertentie, waarin
iemand gevraagd werd met de eigen
schappen die hij in verband met zich
zelf opgenoemd had. Mevrouw Malla
thorpe schreef het heel gehoorzaam op
Zij haatte Pratt nu nog meer dan eerst,
er waseen soort onbuigzaamheid in
hem, die haar een gevoel van hulpe
loosheid gaf Maar zij onderdrukte alle
blijken van tegenzin en toen zij klaar
was met schrijven, keek zij hem even
rustig aan, als hij haar
„Dus, dit moet ik in de kranten laten
zetten?" vroeg zij. „De volgende week?
En wat dan?
„Dan zult u natuurlijk een hoop sol
licitaties krijgen", grinnikte Pratt. „De
mijne is daar ook bij. De meeste kunt
u wel in de kachel stoppen, maar houdt
u er een paar voor da vorm. Ik zal een
of twee goede getuigschriften insturen,
van het begin af voelt u iets voor mij
Dan kon u mij wel ontbieden. Natuur
lijk ook, geeft ons onderhoud u buiten
gewoon veel voldoening. Dan geeft u
mij die baan".
„En.... de condities?" vroeg mevrouw
Mallathorpe. Nu haar eigen plannen ln
rook waren opgegaan, scheen het, alsof
zij geheel overhelde naar Pratt's voor
stellen. Indien hij het geweten had, was
dat een onfeilbaar teken dat er onraad
dreigde. „Het is beter dat ik het weet.
Dan kunnen we nu ineens afwerken",
eindigde zij.
(Wordt vervolgd).
Oplossing probleem 7.
Stand: Zwart 11 schijven op: 3, 8, 10
11, 12, 13, 14, 17, 18, 19, 20.
Wit 11 schijven op: 26, 27, 28, 29, 33,
35, 37, 39, 40, 44, 48.
Wit speelt: 1 26—21 (17X26), 2 37—31
(26 X 37), 3 48—42 (37 X48), 4 28—23 (48X
45), 5 44—40 (19 X 39), 6 40—34 (39—30), 7
35 X 4 (45 X 23), 8 27—22 (18 X 27), 9 4X1011
Zet U nu de volgende stand
even op: Zwart 11 schijven op:
4, 8, 10, 11, 13, 14, 16, 17, 19,
21, 29. Wit 11 schijven op: 25 26,
27, 28, 30, 31, 32, 35, 37, 38, 40.
Wit aan zet speelt 30—24 (zw.
29 X 20 gedw.) 28—22 (17 X 28),
26X17 (11X22), 27 X9 (4X13 ge
dwongen), 32 X 23 (19X28), 38—33
(28 X 39) 40-34 (39 X 30), 35 X 4!
Ter oplossing.
Probleem 8 van O. G. v. Veen
te Alkmaar
Zwart 8 schijven op: 9, 10, 15,
17, 18, 23, 27, 30.
Wit 8 schijven op: 16, 20, 36,
38, 39, 41, 43. 50.
Wit speelt en wint. Niet een
voudig I
