„DAKOTA's zijn niet gevaarlijker dan andere vliegtuigen" De kip van morgen Bij het vertrek van Kapt. ter Zee J. C. d'Engelbronner DE NOORDHOLLANDSCHE COURANT DAGBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Viruly over de ramp in Kopenhagen Hors (TOeuvre Geheimzinnig telefoongesprek vóór de vliegramp Begin Febr. drie mud kolen Meer vlees! Fokwcdstrijd in Amerika Baby in kinderwagen door auto overreden In de krant van Maandag Van nabij en verre Weerbericht Afscheidsavond in de Marine-Cantine BUREAU: Koningstraat 73-80 Den Helder Telefoon 2345 Giro 449041 Dlr.: J. Btjlsma WOENSDAG 29 JANUARI 1947. Voortzetting van de 79e JAARGANG No. 9484. HELDE RSCHE COURANT TARIEVEN: Advertenties: 14 cent per millimeter. Familieberichten 1T cent per m.m. Kleine ad vertenties (..Juttertjes") tot 15 woorden 75 cent, elk woord meer I cent Abonnementen: per awartaa. f I.—per post f J.« H* ofdredactear: M. H. E. Uyldert, Rayonredacteuren C. A. Dekkers en W. Kok. Kort nadat het vliegtuig van Geys- sendorffer op hèt vliegveld Kastrup was neergestort, landde daar de be kende piloot Viruly, die met zijn Da- kota op weg was naar Malmö, waar hjj enige uren tijd had om zich van de mo gelijke oorzaken van de ramp op de hoogte te stellen. Toen hij de volgende dag in Stock holm de passagiers ophaalde, die met het toestel van Geyssendorffer hadden moeten vertrekken, liet hij zijn Dakota terdege nazien. Het grondpersoneel in gtockholm heeft de machine daarna ge durende drie uur onder handen geno men, maar viruly was nog niet tevreden en verzocht, nadat hij was opgestegen in Kopenhagen, een andere machine voor hem gereed te zetten. Omdat er nieuwe bougies in de motoren moesten gezet worden. Evenwei zeide de vlieger, dat niets hem zo verontwaardigd gemaakt had dan de afbrekende critiek op de Dako- tavliegtuigen. Dat hij vanaf Kopen hagen een andere machine had genomen was alleen te wijten aan het feit, dat elk toestel moet worden nagekeken en zo nu en dan gerepareerd moet worden. *De oorzaak van de ramp Zoals w(J reeds meldden heeft een commissie van onderzoek op het vliegveld Kastrup reeds medegedeeld, dat op ruim 70 m. van de plaats, waar het toestel is neergestort, een apparaat is gevonden, dat dient om de stuurinrichting vast te zetten, wanneer het vliegtuig zich op de be- ganen groDd bevindt. Een 19-jarige jongen had tot taak de remblokken en de zogenaamde roerklamp te ver wijderen. Deze jonge man die den werktuigkundige moest vervangen wist zeker, dat hij de wielblokken had verwijderd, maar kon zich niet herinneren of dat ook met de roer- klampen het geval was geweest. De roerklamp de oorzaak? Ook Viruly achtte het zeer wel moge lijk, dat deze roerklamp de oorzaak van het ongeluk is geweest. Deze stalen pennen zijn ongeveer anderhalve deci meter lang en worden door het grond personeel als wig tussen de spleten van de staart geplaatst, daar waar het be weegbare hoogteroer begint. De vastge klemde voeren worden op deze wijze beschermd tegen de wind. Daar het die svpnd hard woei, zijn ook toen de pennen in de spleten gezet en Viruly achtte het niet uitgesloten, dat Geys sendorffer is opgestegen, terwijl men vergeten had de klampen te verwijde ren. Wanneer dit het geval was. heeft Seyssendorffer het niet kunnen mer- tn, toen hij over het veld taxiede, In de gevangenis Wif lubben onlangs kunnen lezen, dat de vrouwelijke gedetineerden in de Engêi- sche gevangenissen vergunning hebben ge kregen lippenstift, poeder en schmink te gebruiken. De gevangeniscantines zullen deze artikelen steeds in voorraad moeten hebben, opdat de dames zich ervan kun nen voorzien. Er ztjn menschen, die aan zulk een bericht aanstoot nemen. Zij vinden dat een dievegge, een moordenares, een mis dadigster in het algemeen, een uiterlijke verschijning moet vertoonen welke met haar innerlijk in overeenstemming is en dat een zwarte ziel geen rozige wangen behoort te hebben. Ik ben het daarmee eigenlijk niet eens. Iedere misdadiger toch pleegt zijn werkelijke aard te verbergen. Het aan nemen van een schijn-gestalte is karak teristiek voor hem en behoort dus tot zijn karaktfr. De misdadigster, die haar vale huidkleur en haar bleekt lippen onder schmink en lippen-zalf verbergt en een bedriegelijk uiterlijk aanneemt handelt daarom naar haar aard. Bovendien, laten wij de bewakers ook wat gunnen! Het is niet prettig om, wan delend van cel tot cel, steeds maar grauwe gezichten en armelijke plunje te moeten zien. Het is veel opwekkender binnen te treden bij een dame, die fraai geschminkt en fraai gehapt is, dan bij een. vrouw m het kleurloos gevangenis-jak. Ik zou daarom willen voorstellen, dat onze minister van Justitie het voorbeeld van zijn Engelschen ambtgenoot volgt en zelfs iets verder gaat. Waarom zouden de dames in de cel niet in de gelegenheid worden gesteld een avondjapon te dragen als de avond valt en de dagtaak is ver richtWaarom mogen de heeren dieven, oplichters en moordenaars geen smoking of rok aanschieten Een gevangenis is een noodzakelijk kwaad, maar behoeft daarom nog geen ongenoegelijke verblijf plaats te zijn. Over het algemeen maakt men het logies in onze gevangenissen veel te onaantrek kelijk. Waarom organiseeren de recidi visten zich nietZij kunnen, om hun eischen door te zetten, i* laatste instantie altijd hun toevlucht nemen tol het wapen van de staking. Kg£EFT. wel toen het toestel loskwam, maar toen kon hij niets anders doen dan doorzet ten, omdat landen met een defecte ma chine practisch is uitgesloten en het toestel daarvoor een te grote snelheid had. Dat de roerklamp op 70 h 80 meter van het wrak is gevonden, kan er op wijzen, dat deze niet, zoals het be hoorde, in het vliegtuig was geborgen, maar zich nog in de staart bevond. Het is natuurlijk mogelijk, dat de klamp bij de explosie van de machine is weggeslingerd, maar eveneens, dat het appazaat los is geraakt nog voor de machine op de grond stortte. Op de vraag of de pen is losgeschoten, toen de machine een hoogte van 70 meter had bereikt b.v. door de po gingen om het hoogteroer op te trek ken kon Viruly niet met zekerheid antwoorden. Dat zullen de deskundi gen moeten uitzoeken en ook ant woord moeten geven op de vraag, of daardoor wellicht het plotseling bijna rechtstrndig de lucht ingaan van de machine moet verklaard worden. Viruly meende te weten, dat de en quête-commissie nog twee andere mo gelijkheden onderzoekt. Viruly was verontwaardigd over de critiek in de Scandinavische bladen over de belasting der Dakota's. Hij heeft met zijn collega's in oorlogstijd 1600 vluchten met Dakota's gemaakt van Londen naar Lissabon, terwijl de ma chines een gewicht hadden van 29000 Engelse ponden en ln die tijd is er maar één verongelukt. Na de capitula tie heeft de K.L.M. het gewicht tot 28000 Engelse ponden teruggebracht en met dit gewicht kunnen de machines met één motor tot 2000 meter worden op getrokken. De Zweden beweren nu. dat het ge vaarlijk is de Dakota's zwaarder te beladen dan 26000 pond. De oorlogs jaren hebben wel anders bewezen. De verongelukte machine woog trouwens maar 26-500 Engelse ponden. De mees te in gebruik zijnde machines zijn Dakota's en dus is het vanzelfspre kend, dat hiermede meer ongelukken gebeuren dan met andere. Bij het verhoor, dat de commissie van onderzoek inzake de vliegramp met het KLM-toestel heeft afgenomen, is beves tiging verkregen van geruchten, dat 10 minuten vóór het ongeluk plaats had, het kantoor te Kastrup van de Deense brigade voor eerste hulpverlening eer geheimzinnige telefonische oproep kreeg. Degene, die opbelde, zeide, dat hij na mens de luchthaven sprak eh wilde weten, hoe gehandeld moet worden, in dien er zich op het vliegveld een onge luk mocht voordoen. Hij verklaarde voorts, dat de autoriteiten van de lucht haven een lijst van telefoonnummers aanlegden, die bij een eventuele vlieg ramp konden worden opgebeld. Nadat men den aanvrager geantwoord had, hing deze op. Ofschoon zij sabotage vrijwel uitgeslo ten acht, is de commissie van onder zoek begonnen deze aanwijzing uit te werken. Het list in de bedoeling Donderdag as een bon van de brandstoff enk aart *an te wijzen, waarop dan begin Febr drie éénheden brandstof beschikbaar zullen worden gesteld. Vele kolenhandelaars zullen niet in staat zijn, deze bon in zijn geheel te ho noreren. Van regeringszijde zal worden geadviseerd, met de beschikbare voor raad zoveel mogelijk mensen te helpen. Ook zal men niet trachten voorraad te vormen, maar alles in het werk stel len om de beschikbare brandstof zo snel mogelijk naar den verbruiker te vervoeren. Nu de vorst opnieuw is ingevallen en de waterwegen weer onbruikbaar zijn geworden, blijft onze koienpositie zeer zorgelijk. (Far.) Op de bonnenlijst, welke Donderdag e.s. wordt bekend gemaakt, zal weer een extra bon voor 100 gram /lees voorkomen voor diegenen, die een a-, b- of c kaart hebben Een.'ge tijd gele den moest deze extra bon vervallen, omdat in de wintermaanden daarvoor niet voldoende vlees beschikbaar was Thans is het o a tengevolge van een ruimer aanbod van slachtvarkens mo gelijk deze bon voorlopig weer aan te wijzen De kippenhouders in Amerika houden een nationale wedstrijd in het fokken van een grotere en betere kip.- De win naar van de wedstrijd zal voor zijn fok ker 5000 dollar waard zijn, en rekenen op deze kip voor het handhaven van het 3000.000.000 dollar afzetgebied voor de kippenhouderij. dat in Amerika is opgebouwd gedurende de oorlog toen rundvlees, lamsvlees en andere soorten overzee werden verscheept. Teneinde pluimvee als de op twee na de land bouw te handhven zols het dit thans is, zijn de kippenfokkers van mening, dat het noodzakelijk is een meer economi sche kip te fokken. De knapste koppen van de pluimveekwekers-organisaties in het land, het departement van Land bouw en de landbouwhogescholen heb ben juist de voorschriften opgesteld voor het tweede jaar (1947) van de wedstrijd. Tot dusver zijn de beste kip pen uit 33 wedstrijden in de onder scheidene staten gekozen ea vervolgens zullen de best gebouwde kippen worden gekozen in zes wedstrijden. De laatste keuze zal geschieden tijdens de wed strijden in 1948, waaruit de beste kip te voorschijn zal komen. Dinsdagmorgen is op de terreinen van de Firma B. te Wieringen een ernstig orgeluk gebeurd, waarbij het 5 maan den oude dochtertje van de familie K. gedood is. De familie K., die uit de Wieringermeer geëvacueerd is, woont in de nabijheid van het fabrieksterrein en had, aangelokt door het zonnige weer, de baby in de kinderwagen op een stille plaats op 't fabrieksterrein gezet Een van de chauffeurs van de firma, die met een vrachtauto aan het mar#euvre- ren was, bemerkte de wagen niet en reed deze omver. Het kleintje geraakte onder de vrachtauto en overleed spoe dlg na het ongeval. Heeft u in deze wereld van haast en snelheid de krant van Maandag rustig gelezen? Werd die rust niet verstoord door het nieuws, wat die krant van Maan dag u bracht? Dakota's storten van geringe hoog te naar beneden en vele levens, die werden afgebroken, worden betreurd. Een piloot, vergrijsd in de lucht, gaat ten onder, een prins onder de slacht offers, een filmster, kloosterlingen en een vliegdienstonderoemer. De radio-nieuwsdienst heeft één minuut stilte betracht, vlaggen hingen half-stok, deelneming werd betuigd, andere vliegtuigen stegen op met mensen, die gingen onderzoeken, hoe of zo-iets mogelijk was. Een ko lom verder leest men het bericht van Al Capone's dood. Tweehonderd duizend gulden per week verdiende hij. Maar een beroerte, die hem do delijk trof, kon hij er niet voor af kopen. In Napels is de consul uit Zuid-Slavië vermoord. Even verder wordt eerbiedig herdacht de minnaar van het leven: Felix Timmermans. ,.Maar ik leef nog!", roept hij uit in zijn boerenpsalm. „Het leven is nog zo goed en schoon en ik heb nog niet genoeg heimwee naar uwen He mel om er mijn schop bij neer te leg gen!" Anderen nemen de schop op ora de zen edelen schrijver toe te dekken. De krant van Maandag.... Deens schip op een mijn gelopen. Vijf mensen werden gedood. Een auto langs de weg met twee roerloze ge stalten. Dood. Een auto ln de Mui der Trekvaart. Eén dode. Heeft u plannen voor de nieuwe week? Neem de krant van Maandag. Mensen op reis, mensen met plannen en ^én spelbreker: de dood! Vandaag en morgen en altijd zal hij blijven rondwaren in de lucht, ter zee en op het land. Bezinnen we ons bij het lezen van de dodenkrant van Maandag en proberen we ons reisplan zó in te richten, dat als de dood het be-ëindigt, hij geen onher stelbaar werk verricht 38 BEASLEY WORDT SLECHTER Er waren niet veel van die kleine roode en witte schelpjes, waarin de Voorzienigheid het brood des hemels voor de mannen van dat vlot in den South Atlantic bewaarde. Ze krabden de twee drums schoon en toen hun vin gers en hun handen geen schelpen meer tegenkwamen begaf Nico zich te water. De anderen hielden hem vast en zoo kon hjj onder de drums zien. Het kostte hem verschrikkelijke in spanning en ieder oogenblik moest hij uitrusten van het ongewoon zware werk. Maar het resultaat was slechts een bittere teleurstelling: er waren geen roode en witte schelpen meer op de olievaten. Ze aten alle alikruiken op en het voedde hen gedurende twee dagen. Toen was er niets meer. Beasley kreeg het te kwaad met aan vallen van verstandsverbijstering. Hij !ag hevig te ijlen, overdag en 's-nachts, vroeg om water maar er was geen wa ter. Hij probeerde zich soms op te richten maar het ging niet meer. Snel verdwenen de laatste restjes kracht uit het lichaam van den Amerikaan en Kees van der §U>t vroeg zich af hoe- veel dagen Beasley het nog zou weten te redden. Maar lang stellig niet meer. Krampen joegen door het lichaam van Beasley. Dat lichaam, dat overblijfsel van Beasley's lijf zag er deerniswek kend uit. Letterlijk vel over been. De beenen en armen waren nog maar pij pen, waaromheen het vel als het ware slordig gevouwen was. De buik was een kuil, de rug een bord met f el-uitste kende spaken. De dood, makaber en gruwelijk, was reeds bezig zijn stem pel op Beasley te zetten en de scha duw van den Onbekende zwierf alle uren van den dag en alle uren van den nacht rondom dat eenzame vlot op dien vervloekten Oceaan, die slechts omgeven was van horizon en een tergend-blauw hemeldak. De mannen spraken over den visch, die ze gevangen hadden. En ze spra ken over de alikruiken, over de vogels en over het water Eigenlijk hadden ze veel ontvangen. Veel meer dan je mocht verwachten op dat vlot.' Fei telijk hadden ze allang dood moeten ziin en ze waren het er over eens dat dit ook veel beter geweest sou zijn. Hoeveel moesten ze nu nog lijden? Hoe zou hun einde zijn? Zouden ze allen zoo komen te liggen als au Beasley? Ze hoopten het nljt. Op het hoofdkwartier van het le ger des Heil» te Amsterdam is men weer begonnen met het uitreiken van gratis koffie. Men hoopt dit, zolang de koudeperiode aanhoudt, voort te zetten. Naar uit Parijs wordt gemeld, zal het stoffelijk overschot van Grace Moore in Amerika ter aarde worden besteld. H M de Koningin heeft Maandag, omstuwd door honderden kinderen, een wandeling van drie kwartier gemaakt door Amsterdam-Noord. Volgens de laatste berichten zou den zich momenteel nqg 5 millioen Duit se soldaten ln krijgsgevangenschap be vinden. In het Frangp plaatsje Monbelliard is de Franse politie er ln geslaagd 15 personen te arresteren, die er van ver dacht worden tot een bende valse mun ters te behoren welke meer dan 1000000 aan valse Zwitserse francs in omloop heeft gebracht. Wilson de leider der Britse dele gatie bij de voorbereidende commissie van de FAO, schat het aantal onder voede mensen op de wereld op één milllard. De recette van de voorstelling, welke het circus Knie Zaterdagmiddag ln Amsterdam heeft gegeven,en die af gedragen zal worden aai> de Prins Bernhard Stichting, bedraagt f 7500. AANHOUDENDE VORST. Enkele overdrijvende wolkenvelden, waaruit plaatselijk nog wat lichte sneeuw valt Matige tot zwakke wind uit oostelijke richtingen. In de nacht in het zuid-oosten van het land plaat selijk zeer strenge vorst (minimum temperaturen beneden 15 graden on der nul), overigens strenge tot matige vorst. Het was een «Uendig en jammerlijk gezicht, die arme Beasley ook ai hadden ze niet zoo erg veel met hem opgehad. Maar dat was Beasley's eigen schuld, omdat hij zoo stil en in zichzelf ge keerd was en nooit omgang met Iemand zocht Maar nu hij daar zoo lag, met zijn bloederige oogen en met die naar adem happende mond hadden ze toch ook weer medelijden met hem. Hij was gelijk met hen aangekomen op het vlot en geljjk met ben had Beasley alle misère doorgemaakt. En hier lag hij nu en bij zou vast doodgaan. Zou dat komen omdat ze die vogels vermoord hadden? Of zou dit hei einde rijn, om dat hun dit al was aangezegd door de haaien die dag-in dag-uit t vlot volg den? Wie zou T zeggenze wietec bet niet omdat ze maar doodgewone zeelui waren die niet zoo erg veel we ten en die eigenlijk alleen maar goed zijn om de vrijheid der volkeren ven deze aarde te helpen verkregen. Dat Is hun werk en als ze per ongeluk ge torpedeerd worden is er geen sterveling die kans riet deze vrijheidsstrijders te redden. Arme Beasleyhjj had geen en kele contr&le meer over zijn doen en laten en dat was even erg voor Beasley als voor de anderen, omdat iedereen W' tos- prybeor- DE PLECHTIGHEID OP HET GRAF VAN DORUS RIJKERS. TER HER DENKING VAN DE 100ste GEBOORTE DAG VAN DEN GROTEN ZEERIDDER. DEZE FOTO WERD GENOMEN ONMID DELLIJK VOOR DE KRANSLEGGING DOOR DEN HEER L. GRUNWALD. OP DE VOORGROND DOORTJE RIJKERS (1), JANUS KUIPER (2) EN DE HEER VAN DOK (3). TUSSEN DOORTJE RIJKERS EN JANUS KUIPER DE HEE R L. GRUNWALD. (Eigen foto). Ter gelegenheid van het afscheid van den tegenwoordigen Commandant Marine, kapitein ter zee J. C. d' Engel bronner, werd Maandag in de Marine- cantine een revue- en dansavond ge geven voor het marinepersoneel met hun dames. Na enige toespraken kwam het cabaretgezelschap van Gerard Walden en Berry Kievits op de plank en. dat de aanwezigen tot ruim half twaalf gezellig bezighield. Daarna volgde nog een genoeglijk bal met muziek van de „Gusonians". De avond werd geopend door den O, E. en O.-officier, den luitenant ter zee der 2e klasse F. Wempe, die in het bij zonder een woord van welkom kon richten tot kapitein ter zee J. C. d' Er>- gelbronner, diens opvolger kapitein ter zee I. W. Reynierse, den commandant van het Koninklijk Instituut, kapitein ter zee F. Th. Burghart. den directeur der Rijkswerf, den hoofdofficier MSD der 2e klasse J. G. Barendregt, die allen met hun echtgenoten aanwezig waren. Woorden van dank. Na dit openingswoord werd de schei dende Marine-commandant allereerst toegesproken door korporaal d. Peljl, voorzitter van de Marine-sportvereni ging „Zeemacht", die op hartelijke wijze den kolonel bedankte voor diens medeleven met de vereniging, en voor de steun, die „Zeemacht" steeds van hem had mogen ondervinden. Aan het eind van zijn toespraak bood korporaal v. d. Peijl aan kolonel d' Engelbronner het ere-lidmaatschap van de vereniging aan. Namens het Marine-Sanatorium-Fonds sprak daarop sergeant Smit, die even eens getuigde van de grote medewer king, die het fonds steeds van den Commandant Marine had ontvangen- Spr. deed zijn woorden van een fraaie boeket bloemen vergezeld gaan. Ook de heer Bouman, voorzitter van de plaatselijke commissie voor O. en O., sprak den kolonel hartelijk toe. De heer Bouman bood een boekwerk en een boeket bloemen aan. „Tot weerziens!" Op evenzeer hartelijke toon richtte kolonel d' Engelbronner een woord van oank tot de aanwezigen. „Ik dank U allen zeer voor Uw komst hier, en ik ben er zeker van, dat wij een gezellige avond in dit marine-milieu zullen heb ben. Het is voor mij dubbel prettig, om dat mijn vrouw en mijn familie hierbij aanwezig kunnen zijn. Ik begroet in het bijzonder den nieuwen marine-commandant, kolo nel Reynierse, Ik ben ervan over tuigd, dat ook hjj waar nodig zjjn medewerking za] weten te geven. Van harte wens ik hem geluk met dit bevel. Het commandement is maar klein, maar er is hier toch altijd iets. dat ons trekt. Je hebt hier als adelborst gestudeerd, en wanneer je hier weerkomt, voel je je toch altijd weer thuis". Spr. bedankte de cantine-commissie eu den O. S. en O.-officier voor hun aandeel ln het organiseren van deze avond. De heer Wempe, die waar schijnlijk binnenkort naar Indië zal vertrekken, kreeg nog een speciaal woord van dank voor alles wat hij in het belang van de ontwikkeling, de sport en de ontspanning van de mili tairen heeft gedaan. Na de vereniging „Zeemacht" bedankt te hebben voor het aangeboden ere-lidmaatschap eindigde de kolonel zijn toespraak met een „Tot weerziens!" „Kijk voor je!1* Onder het motto „Kijk voor je!" hiel- den daarna Gerard Walden en Berry; Kievits met hun gezelschap de aandacht yan de aanwezigen enige uren prettig gespannen door het opvoeren van een vlotte cabaret-revue. Vooral beide ge noemde artisten betoonden zich gerouti neerde lachspiermasseurs. Zij verstaan de kunst om een volle zaal te doen hik ken van het lachen, al is het meesten tijds meer om hun manier van doen dan om de humor of de geestigheid van de door hen geschapen situaties. Maar alleen reeds de wijze waarop iij vrij wel chronische leverschuddingen wis ten te veroorzaken, verdiende bewonde ring. De conferencier Bob Nelson was af en toe wat te lang van stof, en wij vonden hem daardoor zeker niet da ster van het gezelschap. Bob Bleyen- berg in zijn „Fantasio"-creatie was werkelijk onbetaalbaar; deze artist paart een grote technische feeling aan een gezellige clownerie. Jesje van Marle declameerde, en zij deed dat niet onverdienstelijk. De pianist van het ge zelschap tenslotte betoonde zich een onvermoeibaar begeleider. Over het geheel genomen was „Kijk voor je!" een grappig, vlot en opper vlakkig revue-tje, dat volkomen aan zijn doel de mensen een paar uur te amuseren beantwoordde. Nadat de stoelen aan de kant waren gezet, en de cantine-commissie voor een hartversterking had gezorgd, volgde tot besluit van de avond het bal, dat ruim schoots gelegenheid bood om de stijf- gezeten ledematen weer op verhaal te doen komen. de Kees van der Slot vrij te komen van datgene dat het lichaam van Beasley begon tarug te geven maar het was niet mogelijk. De anderen probeerden het ook. Ze deden het voorzichtig, om dat ze medelijden met Beasley hadden die van niets meer wist en af en toe oog maar Heldere oogen blikken had. Kees van der Slot pijnigde zijn kop af om iets te bedenken, waarmee hij Beasley helpen kon. Maar er was niets om te helpen en dat was het meest droevige van alles. Was er maar een mondje water geweest, het was aan Beasley gegeven. Nu was er voor nie mand water en de hemel koepelde zich als een blauwe hel boven den. lederen dag als er weer een morgen op een aajj&t voltsle, wj£d de padfjei gegre pen waarop met een kerf de dagen aangegeven werden. Kees van der Slot icerfde da meeste kerven ia dien pad del. Hij telde soms de kerven en zoo wist hij hoeveel dagen er om waren. Hij rjlde als hij zag hoeveel dagen het al geleden was dat ze van de „Zaan dam" afkwamen. Dien dag telde hij alle kerven nog eens over. En toen begon hü terug te rekenen. Zooveel kerven was zooveel dagen en.... Maar dan was het vandaag Kerstmi». Ja, het was de eerste Kerstdag. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 1