„DAKOTA's
zijn niet gevaarlijker dan
andere vliegtuigen"
De kip van morgen
Bij het vertrek van Kapt. ter Zee
J. C. d'Engelbronner
DE NOORDHOLLANDSCHE COURANT
DAGBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Viruly over de ramp in Kopenhagen
Hors (TOeuvre
Geheimzinnig telefoongesprek
vóór de vliegramp
Begin Febr. drie mud kolen
Meer vlees!
Fokwcdstrijd in Amerika
Baby in kinderwagen
door auto overreden
In de krant van Maandag
Van nabij en verre
Weerbericht
Afscheidsavond in de Marine-Cantine
BUREAU:
Koningstraat 73-80
Den Helder
Telefoon 2345
Giro 449041
Dlr.: J. Btjlsma
WOENSDAG 29 JANUARI 1947.
Voortzetting van de
79e JAARGANG No. 9484.
HELDE RSCHE COURANT
TARIEVEN:
Advertenties: 14 cent per
millimeter. Familieberichten
1T cent per m.m. Kleine ad
vertenties (..Juttertjes") tot
15 woorden 75 cent, elk woord
meer I cent
Abonnementen: per awartaa.
f I.—per post f J.«
H* ofdredactear: M. H. E. Uyldert, Rayonredacteuren C. A. Dekkers en W. Kok.
Kort nadat het vliegtuig van Geys-
sendorffer op hèt vliegveld Kastrup
was neergestort, landde daar de be
kende piloot Viruly, die met zijn Da-
kota op weg was naar Malmö, waar hjj
enige uren tijd had om zich van de mo
gelijke oorzaken van de ramp op de
hoogte te stellen.
Toen hij de volgende dag in Stock
holm de passagiers ophaalde, die met
het toestel van Geyssendorffer hadden
moeten vertrekken, liet hij zijn Dakota
terdege nazien. Het grondpersoneel in
gtockholm heeft de machine daarna ge
durende drie uur onder handen geno
men, maar viruly was nog niet tevreden
en verzocht, nadat hij was opgestegen
in Kopenhagen, een andere machine
voor hem gereed te zetten. Omdat er
nieuwe bougies in de motoren moesten
gezet worden.
Evenwei zeide de vlieger, dat niets
hem zo verontwaardigd gemaakt had
dan de afbrekende critiek op de Dako-
tavliegtuigen. Dat hij vanaf Kopen
hagen een andere machine had genomen
was alleen te wijten aan het feit, dat
elk toestel moet worden nagekeken en
zo nu en dan gerepareerd moet worden.
*De oorzaak van de ramp
Zoals w(J reeds meldden heeft een
commissie van onderzoek op het
vliegveld Kastrup reeds medegedeeld,
dat op ruim 70 m. van de plaats,
waar het toestel is neergestort, een
apparaat is gevonden, dat dient om
de stuurinrichting vast te zetten,
wanneer het vliegtuig zich op de be-
ganen groDd bevindt. Een 19-jarige
jongen had tot taak de remblokken
en de zogenaamde roerklamp te ver
wijderen. Deze jonge man die den
werktuigkundige moest vervangen
wist zeker, dat hij de wielblokken
had verwijderd, maar kon zich niet
herinneren of dat ook met de roer-
klampen het geval was geweest.
De roerklamp de oorzaak?
Ook Viruly achtte het zeer wel moge
lijk, dat deze roerklamp de oorzaak van
het ongeluk is geweest. Deze stalen
pennen zijn ongeveer anderhalve deci
meter lang en worden door het grond
personeel als wig tussen de spleten van
de staart geplaatst, daar waar het be
weegbare hoogteroer begint. De vastge
klemde voeren worden op deze wijze
beschermd tegen de wind. Daar het die
svpnd hard woei, zijn ook toen de
pennen in de spleten gezet en Viruly
achtte het niet uitgesloten, dat Geys
sendorffer is opgestegen, terwijl men
vergeten had de klampen te verwijde
ren. Wanneer dit het geval was. heeft
Seyssendorffer het niet kunnen mer-
tn, toen hij over het veld taxiede,
In de gevangenis
Wif lubben onlangs kunnen lezen, dat
de vrouwelijke gedetineerden in de Engêi-
sche gevangenissen vergunning hebben ge
kregen lippenstift, poeder en schmink te
gebruiken. De gevangeniscantines zullen
deze artikelen steeds in voorraad moeten
hebben, opdat de dames zich ervan kun
nen voorzien.
Er ztjn menschen, die aan zulk een
bericht aanstoot nemen. Zij vinden dat
een dievegge, een moordenares, een mis
dadigster in het algemeen, een uiterlijke
verschijning moet vertoonen welke met
haar innerlijk in overeenstemming is en
dat een zwarte ziel geen rozige wangen
behoort te hebben. Ik ben het daarmee
eigenlijk niet eens.
Iedere misdadiger toch pleegt zijn
werkelijke aard te verbergen. Het aan
nemen van een schijn-gestalte is karak
teristiek voor hem en behoort dus tot zijn
karaktfr. De misdadigster, die haar vale
huidkleur en haar bleekt lippen onder
schmink en lippen-zalf verbergt en een
bedriegelijk uiterlijk aanneemt handelt
daarom naar haar aard.
Bovendien, laten wij de bewakers ook
wat gunnen! Het is niet prettig om, wan
delend van cel tot cel, steeds maar grauwe
gezichten en armelijke plunje te moeten
zien. Het is veel opwekkender binnen te
treden bij een dame, die fraai geschminkt
en fraai gehapt is, dan bij een. vrouw m
het kleurloos gevangenis-jak.
Ik zou daarom willen voorstellen, dat
onze minister van Justitie het voorbeeld
van zijn Engelschen ambtgenoot volgt en
zelfs iets verder gaat. Waarom zouden
de dames in de cel niet in de gelegenheid
worden gesteld een avondjapon te dragen
als de avond valt en de dagtaak is ver
richtWaarom mogen de heeren dieven,
oplichters en moordenaars geen smoking
of rok aanschieten Een gevangenis is
een noodzakelijk kwaad, maar behoeft
daarom nog geen ongenoegelijke verblijf
plaats te zijn.
Over het algemeen maakt men het logies
in onze gevangenissen veel te onaantrek
kelijk. Waarom organiseeren de recidi
visten zich nietZij kunnen, om hun
eischen door te zetten, i* laatste instantie
altijd hun toevlucht nemen tol het wapen
van de staking. Kg£EFT.
wel toen het toestel loskwam, maar toen
kon hij niets anders doen dan doorzet
ten, omdat landen met een defecte ma
chine practisch is uitgesloten en het
toestel daarvoor een te grote snelheid
had.
Dat de roerklamp op 70 h 80 meter
van het wrak is gevonden, kan er op
wijzen, dat deze niet, zoals het be
hoorde, in het vliegtuig was geborgen,
maar zich nog in de staart bevond.
Het is natuurlijk mogelijk, dat de
klamp bij de explosie van de machine
is weggeslingerd, maar eveneens, dat
het appazaat los is geraakt nog voor
de machine op de grond stortte. Op
de vraag of de pen is losgeschoten,
toen de machine een hoogte van 70
meter had bereikt b.v. door de po
gingen om het hoogteroer op te trek
ken kon Viruly niet met zekerheid
antwoorden. Dat zullen de deskundi
gen moeten uitzoeken en ook ant
woord moeten geven op de vraag, of
daardoor wellicht het plotseling bijna
rechtstrndig de lucht ingaan van de
machine moet verklaard worden.
Viruly meende te weten, dat de en
quête-commissie nog twee andere mo
gelijkheden onderzoekt.
Viruly was verontwaardigd over de
critiek in de Scandinavische bladen over
de belasting der Dakota's. Hij heeft
met zijn collega's in oorlogstijd 1600
vluchten met Dakota's gemaakt van
Londen naar Lissabon, terwijl de ma
chines een gewicht hadden van 29000
Engelse ponden en ln die tijd is er
maar één verongelukt. Na de capitula
tie heeft de K.L.M. het gewicht tot
28000 Engelse ponden teruggebracht en
met dit gewicht kunnen de machines
met één motor tot 2000 meter worden op
getrokken.
De Zweden beweren nu. dat het ge
vaarlijk is de Dakota's zwaarder te
beladen dan 26000 pond. De oorlogs
jaren hebben wel anders bewezen. De
verongelukte machine woog trouwens
maar 26-500 Engelse ponden. De mees
te in gebruik zijnde machines zijn
Dakota's en dus is het vanzelfspre
kend, dat hiermede meer ongelukken
gebeuren dan met andere.
Bij het verhoor, dat de commissie van
onderzoek inzake de vliegramp met het
KLM-toestel heeft afgenomen, is beves
tiging verkregen van geruchten, dat 10
minuten vóór het ongeluk plaats had,
het kantoor te Kastrup van de Deense
brigade voor eerste hulpverlening eer
geheimzinnige telefonische oproep kreeg.
Degene, die opbelde, zeide, dat hij na
mens de luchthaven sprak eh wilde
weten, hoe gehandeld moet worden, in
dien er zich op het vliegveld een onge
luk mocht voordoen. Hij verklaarde
voorts, dat de autoriteiten van de lucht
haven een lijst van telefoonnummers
aanlegden, die bij een eventuele vlieg
ramp konden worden opgebeld.
Nadat men den aanvrager geantwoord
had, hing deze op.
Ofschoon zij sabotage vrijwel uitgeslo
ten acht, is de commissie van onder
zoek begonnen deze aanwijzing uit te
werken.
Het list in de bedoeling Donderdag as
een bon van de brandstoff enk aart *an
te wijzen, waarop dan begin Febr drie
éénheden brandstof beschikbaar zullen
worden gesteld.
Vele kolenhandelaars zullen niet in
staat zijn, deze bon in zijn geheel te ho
noreren. Van regeringszijde zal worden
geadviseerd, met de beschikbare voor
raad zoveel mogelijk mensen te helpen.
Ook zal men niet trachten voorraad te
vormen, maar alles in het werk stel
len om de beschikbare brandstof zo
snel mogelijk naar den verbruiker te
vervoeren.
Nu de vorst opnieuw is ingevallen en
de waterwegen weer onbruikbaar zijn
geworden, blijft onze koienpositie zeer
zorgelijk. (Far.)
Op de bonnenlijst, welke Donderdag
e.s. wordt bekend gemaakt, zal weer
een extra bon voor 100 gram /lees
voorkomen voor diegenen, die een a-,
b- of c kaart hebben Een.'ge tijd gele
den moest deze extra bon vervallen,
omdat in de wintermaanden daarvoor
niet voldoende vlees beschikbaar was
Thans is het o a tengevolge van een
ruimer aanbod van slachtvarkens mo
gelijk deze bon voorlopig weer aan te
wijzen
De kippenhouders in Amerika houden
een nationale wedstrijd in het fokken
van een grotere en betere kip.- De win
naar van de wedstrijd zal voor zijn fok
ker 5000 dollar waard zijn, en rekenen
op deze kip voor het handhaven van
het 3000.000.000 dollar afzetgebied voor
de kippenhouderij. dat in Amerika is
opgebouwd gedurende de oorlog toen
rundvlees, lamsvlees en andere soorten
overzee werden verscheept. Teneinde
pluimvee als de op twee na de land
bouw te handhven zols het dit thans is,
zijn de kippenfokkers van mening, dat
het noodzakelijk is een meer economi
sche kip te fokken. De knapste koppen
van de pluimveekwekers-organisaties in
het land, het departement van Land
bouw en de landbouwhogescholen heb
ben juist de voorschriften opgesteld
voor het tweede jaar (1947) van de
wedstrijd. Tot dusver zijn de beste kip
pen uit 33 wedstrijden in de onder
scheidene staten gekozen ea vervolgens
zullen de best gebouwde kippen worden
gekozen in zes wedstrijden. De laatste
keuze zal geschieden tijdens de wed
strijden in 1948, waaruit de beste kip
te voorschijn zal komen.
Dinsdagmorgen is op de terreinen van
de Firma B. te Wieringen een ernstig
orgeluk gebeurd, waarbij het 5 maan
den oude dochtertje van de familie K.
gedood is. De familie K., die uit de
Wieringermeer geëvacueerd is, woont
in de nabijheid van het fabrieksterrein
en had, aangelokt door het zonnige
weer, de baby in de kinderwagen op een
stille plaats op 't fabrieksterrein gezet
Een van de chauffeurs van de firma, die
met een vrachtauto aan het mar#euvre-
ren was, bemerkte de wagen niet en
reed deze omver. Het kleintje geraakte
onder de vrachtauto en overleed spoe
dlg na het ongeval.
Heeft u in deze wereld van haast
en snelheid de krant van Maandag
rustig gelezen?
Werd die rust niet verstoord door
het nieuws, wat die krant van Maan
dag u bracht?
Dakota's storten van geringe hoog
te naar beneden en vele levens, die
werden afgebroken, worden betreurd.
Een piloot, vergrijsd in de lucht, gaat
ten onder, een prins onder de slacht
offers, een filmster, kloosterlingen en
een vliegdienstonderoemer.
De radio-nieuwsdienst heeft één
minuut stilte betracht, vlaggen
hingen half-stok, deelneming werd
betuigd, andere vliegtuigen stegen op
met mensen, die gingen onderzoeken,
hoe of zo-iets mogelijk was. Een ko
lom verder leest men het bericht
van Al Capone's dood. Tweehonderd
duizend gulden per week verdiende
hij. Maar een beroerte, die hem do
delijk trof, kon hij er niet voor af
kopen. In Napels is de consul uit
Zuid-Slavië vermoord. Even verder
wordt eerbiedig herdacht de minnaar
van het leven: Felix Timmermans.
,.Maar ik leef nog!", roept hij uit in
zijn boerenpsalm. „Het leven is nog
zo goed en schoon en ik heb nog
niet genoeg heimwee naar uwen He
mel om er mijn schop bij neer te leg
gen!"
Anderen nemen de schop op ora de
zen edelen schrijver toe te dekken.
De krant van Maandag....
Deens schip op een mijn gelopen.
Vijf mensen werden gedood. Een auto
langs de weg met twee roerloze ge
stalten. Dood. Een auto ln de Mui
der Trekvaart. Eén dode. Heeft u
plannen voor de nieuwe week? Neem
de krant van Maandag. Mensen op
reis, mensen met plannen en ^én
spelbreker: de dood!
Vandaag en morgen en altijd zal
hij blijven rondwaren in de lucht,
ter zee en op het land. Bezinnen we
ons bij het lezen van de dodenkrant
van Maandag en proberen we ons
reisplan zó in te richten, dat als de
dood het be-ëindigt, hij geen onher
stelbaar werk verricht
38
BEASLEY WORDT SLECHTER
Er waren niet veel van die kleine
roode en witte schelpjes, waarin de
Voorzienigheid het brood des hemels
voor de mannen van dat vlot in den
South Atlantic bewaarde. Ze krabden
de twee drums schoon en toen hun vin
gers en hun handen geen schelpen meer
tegenkwamen begaf Nico zich te water.
De anderen hielden hem vast en zoo
kon hjj onder de drums zien.
Het kostte hem verschrikkelijke in
spanning en ieder oogenblik moest hij
uitrusten van het ongewoon zware
werk. Maar het resultaat was slechts
een bittere teleurstelling: er waren
geen roode en witte schelpen meer op
de olievaten.
Ze aten alle alikruiken op en het
voedde hen gedurende twee dagen.
Toen was er niets meer.
Beasley kreeg het te kwaad met aan
vallen van verstandsverbijstering. Hij
!ag hevig te ijlen, overdag en 's-nachts,
vroeg om water maar er was geen wa
ter. Hij probeerde zich soms op te
richten maar het ging niet meer. Snel
verdwenen de laatste restjes kracht
uit het lichaam van den Amerikaan en
Kees van der §U>t vroeg zich af hoe-
veel dagen Beasley het nog zou weten
te redden. Maar lang stellig niet meer.
Krampen joegen door het lichaam van
Beasley. Dat lichaam, dat overblijfsel
van Beasley's lijf zag er deerniswek
kend uit. Letterlijk vel over been. De
beenen en armen waren nog maar pij
pen, waaromheen het vel als het ware
slordig gevouwen was. De buik was een
kuil, de rug een bord met f el-uitste
kende spaken. De dood, makaber en
gruwelijk, was reeds bezig zijn stem
pel op Beasley te zetten en de scha
duw van den Onbekende zwierf alle
uren van den dag en alle uren van
den nacht rondom dat eenzame vlot
op dien vervloekten Oceaan, die
slechts omgeven was van horizon en
een tergend-blauw hemeldak.
De mannen spraken over den visch,
die ze gevangen hadden. En ze spra
ken over de alikruiken, over de vogels
en over het water Eigenlijk hadden
ze veel ontvangen. Veel meer dan je
mocht verwachten op dat vlot.' Fei
telijk hadden ze allang dood moeten
ziin en ze waren het er over eens dat
dit ook veel beter geweest sou zijn.
Hoeveel moesten ze nu nog lijden? Hoe
zou hun einde zijn?
Zouden ze allen zoo komen te liggen
als au Beasley? Ze hoopten het nljt.
Op het hoofdkwartier van het le
ger des Heil» te Amsterdam is men
weer begonnen met het uitreiken van
gratis koffie. Men hoopt dit, zolang de
koudeperiode aanhoudt, voort te zetten.
Naar uit Parijs wordt gemeld, zal
het stoffelijk overschot van Grace
Moore in Amerika ter aarde worden
besteld.
H M de Koningin heeft Maandag,
omstuwd door honderden kinderen, een
wandeling van drie kwartier gemaakt
door Amsterdam-Noord.
Volgens de laatste berichten zou
den zich momenteel nqg 5 millioen Duit
se soldaten ln krijgsgevangenschap be
vinden.
In het Frangp plaatsje Monbelliard
is de Franse politie er ln geslaagd 15
personen te arresteren, die er van ver
dacht worden tot een bende valse mun
ters te behoren welke meer dan 1000000
aan valse Zwitserse francs in omloop
heeft gebracht.
Wilson de leider der Britse dele
gatie bij de voorbereidende commissie
van de FAO, schat het aantal onder
voede mensen op de wereld op één
milllard.
De recette van de voorstelling,
welke het circus Knie Zaterdagmiddag
ln Amsterdam heeft gegeven,en die af
gedragen zal worden aai> de Prins
Bernhard Stichting, bedraagt f 7500.
AANHOUDENDE VORST.
Enkele overdrijvende wolkenvelden,
waaruit plaatselijk nog wat lichte
sneeuw valt Matige tot zwakke wind
uit oostelijke richtingen. In de nacht
in het zuid-oosten van het land plaat
selijk zeer strenge vorst (minimum
temperaturen beneden 15 graden on
der nul), overigens strenge tot matige
vorst.
Het was een «Uendig en jammerlijk
gezicht, die arme Beasley ook ai hadden
ze niet zoo erg veel met hem opgehad.
Maar dat was Beasley's eigen schuld,
omdat hij zoo stil en in zichzelf ge
keerd was en nooit omgang met Iemand
zocht Maar nu hij daar zoo lag, met
zijn bloederige oogen en met die naar
adem happende mond hadden ze toch
ook weer medelijden met hem. Hij was
gelijk met hen aangekomen op het vlot
en geljjk met ben had Beasley alle
misère doorgemaakt. En hier lag hij
nu en bij zou vast doodgaan. Zou dat
komen omdat ze die vogels vermoord
hadden? Of zou dit hei einde rijn, om
dat hun dit al was aangezegd door de
haaien die dag-in dag-uit t vlot volg
den? Wie zou T zeggenze wietec
bet niet omdat ze maar doodgewone
zeelui waren die niet zoo erg veel we
ten en die eigenlijk alleen maar goed
zijn om de vrijheid der volkeren ven
deze aarde te helpen verkregen. Dat
Is hun werk en als ze per ongeluk ge
torpedeerd worden is er geen sterveling
die kans riet deze vrijheidsstrijders te
redden.
Arme Beasleyhjj had geen en
kele contr&le meer over zijn doen en
laten en dat was even erg voor Beasley
als voor de anderen, omdat iedereen
W' tos- prybeor-
DE PLECHTIGHEID OP HET GRAF VAN DORUS RIJKERS. TER HER
DENKING VAN DE 100ste GEBOORTE DAG VAN DEN GROTEN ZEERIDDER.
DEZE FOTO WERD GENOMEN ONMID DELLIJK VOOR DE KRANSLEGGING
DOOR DEN HEER L. GRUNWALD. OP DE VOORGROND DOORTJE RIJKERS
(1), JANUS KUIPER (2) EN DE HEER VAN DOK (3). TUSSEN DOORTJE
RIJKERS EN JANUS KUIPER DE HEE R L. GRUNWALD. (Eigen foto).
Ter gelegenheid van het afscheid van den tegenwoordigen Commandant
Marine, kapitein ter zee J. C. d' Engel bronner, werd Maandag in de Marine-
cantine een revue- en dansavond ge geven voor het marinepersoneel met
hun dames. Na enige toespraken kwam het cabaretgezelschap van Gerard
Walden en Berry Kievits op de plank en. dat de aanwezigen tot ruim half
twaalf gezellig bezighield. Daarna volgde nog een genoeglijk bal met
muziek van de „Gusonians".
De avond werd geopend door den O,
E. en O.-officier, den luitenant ter zee
der 2e klasse F. Wempe, die in het bij
zonder een woord van welkom kon
richten tot kapitein ter zee J. C. d' Er>-
gelbronner, diens opvolger kapitein ter
zee I. W. Reynierse, den commandant
van het Koninklijk Instituut, kapitein
ter zee F. Th. Burghart. den directeur
der Rijkswerf, den hoofdofficier MSD
der 2e klasse J. G. Barendregt, die allen
met hun echtgenoten aanwezig waren.
Woorden van dank.
Na dit openingswoord werd de schei
dende Marine-commandant allereerst
toegesproken door korporaal d. Peljl,
voorzitter van de Marine-sportvereni
ging „Zeemacht", die op hartelijke
wijze den kolonel bedankte voor diens
medeleven met de vereniging, en voor
de steun, die „Zeemacht" steeds van
hem had mogen ondervinden. Aan het
eind van zijn toespraak bood korporaal
v. d. Peijl aan kolonel d' Engelbronner
het ere-lidmaatschap van de vereniging
aan.
Namens het Marine-Sanatorium-Fonds
sprak daarop sergeant Smit, die even
eens getuigde van de grote medewer
king, die het fonds steeds van den
Commandant Marine had ontvangen-
Spr. deed zijn woorden van een fraaie
boeket bloemen vergezeld gaan.
Ook de heer Bouman, voorzitter van
de plaatselijke commissie voor O. en O.,
sprak den kolonel hartelijk toe.
De heer Bouman bood een boekwerk
en een boeket bloemen aan.
„Tot weerziens!"
Op evenzeer hartelijke toon richtte
kolonel d' Engelbronner een woord van
oank tot de aanwezigen. „Ik dank U
allen zeer voor Uw komst hier, en ik
ben er zeker van, dat wij een gezellige
avond in dit marine-milieu zullen heb
ben. Het is voor mij dubbel prettig, om
dat mijn vrouw en mijn familie hierbij
aanwezig kunnen zijn.
Ik begroet in het bijzonder den
nieuwen marine-commandant, kolo
nel Reynierse, Ik ben ervan over
tuigd, dat ook hjj waar nodig zjjn
medewerking za] weten te geven.
Van harte wens ik hem geluk met
dit bevel. Het commandement is
maar klein, maar er is hier toch
altijd iets. dat ons trekt. Je hebt
hier als adelborst gestudeerd, en
wanneer je hier weerkomt, voel je
je toch altijd weer thuis".
Spr. bedankte de cantine-commissie
eu den O. S. en O.-officier voor hun
aandeel ln het organiseren van deze
avond. De heer Wempe, die waar
schijnlijk binnenkort naar Indië zal
vertrekken, kreeg nog een speciaal
woord van dank voor alles wat hij in
het belang van de ontwikkeling, de
sport en de ontspanning van de mili
tairen heeft gedaan. Na de vereniging
„Zeemacht" bedankt te hebben voor het
aangeboden ere-lidmaatschap eindigde
de kolonel zijn toespraak met een „Tot
weerziens!"
„Kijk voor je!1*
Onder het motto „Kijk voor je!" hiel-
den daarna Gerard Walden en Berry;
Kievits met hun gezelschap de aandacht
yan de aanwezigen enige uren prettig
gespannen door het opvoeren van een
vlotte cabaret-revue. Vooral beide ge
noemde artisten betoonden zich gerouti
neerde lachspiermasseurs. Zij verstaan
de kunst om een volle zaal te doen hik
ken van het lachen, al is het meesten
tijds meer om hun manier van doen
dan om de humor of de geestigheid van
de door hen geschapen situaties. Maar
alleen reeds de wijze waarop iij vrij
wel chronische leverschuddingen wis
ten te veroorzaken, verdiende bewonde
ring. De conferencier Bob Nelson was
af en toe wat te lang van stof, en wij
vonden hem daardoor zeker niet da
ster van het gezelschap. Bob Bleyen-
berg in zijn „Fantasio"-creatie was
werkelijk onbetaalbaar; deze artist
paart een grote technische feeling aan
een gezellige clownerie. Jesje van
Marle declameerde, en zij deed dat niet
onverdienstelijk. De pianist van het ge
zelschap tenslotte betoonde zich een
onvermoeibaar begeleider.
Over het geheel genomen was „Kijk
voor je!" een grappig, vlot en opper
vlakkig revue-tje, dat volkomen aan
zijn doel de mensen een paar uur te
amuseren beantwoordde.
Nadat de stoelen aan de kant waren
gezet, en de cantine-commissie voor een
hartversterking had gezorgd, volgde tot
besluit van de avond het bal, dat ruim
schoots gelegenheid bood om de stijf-
gezeten ledematen weer op verhaal te
doen komen.
de Kees van der Slot vrij te komen van
datgene dat het lichaam van Beasley
begon tarug te geven maar het was
niet mogelijk. De anderen probeerden
het ook. Ze deden het voorzichtig, om
dat ze medelijden met Beasley hadden
die van niets meer wist en af en toe
oog maar Heldere oogen blikken had.
Kees van der Slot pijnigde zijn kop
af om iets te bedenken, waarmee hij
Beasley helpen kon. Maar er was niets
om te helpen en dat was het meest
droevige van alles. Was er maar een
mondje water geweest, het was aan
Beasley gegeven. Nu was er voor nie
mand water en de hemel koepelde zich
als een blauwe hel boven den. lederen
dag als er weer een morgen op een
aajj&t voltsle, wj£d de padfjei gegre
pen waarop met een kerf de dagen
aangegeven werden. Kees van der Slot
icerfde da meeste kerven ia dien pad
del. Hij telde soms de kerven en zoo
wist hij hoeveel dagen er om waren.
Hij rjlde als hij zag hoeveel dagen het
al geleden was dat ze van de „Zaan
dam" afkwamen.
Dien dag telde hij alle kerven nog
eens over. En toen begon hü terug te
rekenen. Zooveel kerven was zooveel
dagen en....
Maar dan was het vandaag Kerstmi».
Ja, het was de eerste Kerstdag.
(Wordt vervolgd.)