KRUPP
Worden doodvonnissen niet
voltrokken?.
Een generatie in gevaar
Redt onze opgroeiende jeugd
CHANTAGE
Regering schuift beslissing
up de lange baan
Wij luisteren morgen naar.
uwei»mz MG
Wie rijdt veilig
De oorlog liet ellende achter
Nieuwe munten
van nikkel
Von Papen gearresteerd
(Van onzen Srpecialen verslaggever)
Er zitten in Nederland ruim 60
terdoodv doordeelden reeds maan»
den lang In een niet te beschrijven
spannrag op hun lot te wachten.
Velen hoorden die straf ruim een
half jaar geleden tegen zich uitspre»
ken. Bijna zonder uitzondering heb»
Oen zij de Koningin om gratie ver»
zocht Zal er op dit verzoek goed»
gunstig beschikt worden? Zij weten
het niet, en zij wachten maar af in
hun benauwende cellen. De vaders
en moeders en de vrouwen en kin»
deren wachten ook maar af. Wat be»
zielt de Nederlandse regering en
waarom worden dergelijke beslissin»
gen, waar dood en leven mee ge»
mocid zijn, op de lange baan ge»
schoven?
Mussert, Blokzijl.en Feenstra heeft
men voor het vuurpeloton geplaatst
Zij zijn de enigen, die ter dood zijn
gebracht. Eén, Moolenijzer, heeft zelf»
moord gepleegd.
Direct na de bevrijding schreeuwde
het Nederlandse volk om wraak. Er
was een nagenoeg algemeen heersen»
de wens naar toepassing der doodstraf
op oorlogsmisdadigers. Dit was uiter»
sard een duidelijke en natuurlijke re»
■actie op de gruwzame vormen, welke
de nazi»agressie in de oorlogsjaren had
aangenomen. Het Nederlandse volk is
echter van nature niet wraakgierig. De
onmiddellijk na de oorlog buiten iede»
re verstandelijke overweging, spontaan
opgekomen wens om de zware oorlogs»
misdadigers de strop om de hals te
doen. is niet langer acuut. Nederland
is in Mei 1945 bevrijd. Wij zijn nu bij»
na twee jaar verder. Het wraakgevoel
van het Nederlandse volk is gaan
slinken. Men is min of meer in zijn
oude doen geraakt. De principes van
het Comité van actie tegen de dood»
straf die lichamelijke straffen uit
massa»educaticf oogpunt verwerpelijk
vindt omdat zij de mentaliteit, waar»
uit de te bestrijden misdrijven voort»
komen, niet vermogen aan te tasten,
terwijl zij daarentegen het culturele
peil der bevolking in het algemeen in
ernstige mate verlagen beginnen in»
gang te vinden.
Het is ons bekend, dat de regering
i.c. de minister van Justitie van Maars»
seveen, zich dit ten volle realiseert.
De minister heeft dit binnenskamers
niet onder stoelen of banken gestoken
en hoewel de directe houding van de
Nederlandse regering op het ogenblik
niet aan de bevolking is bekend ge»
maakt en het regeringsstandpunt nog
omgeven is door het te dikwijls zo ge»
bruikelijke waas van geheimzinnigheid
kijken de autoriteiten met scherpe
ogen naar de veranderde houding, die
zich in ons volk aan het voltrekken is.
Minister van Maarsseveen, en andere
ministers staan priori achter de stel»
lingen, die het bovengenoemd comité
tegen de doodstraf poneert. Nog eind
verleden jaar heeft de minister van
Justitie in zijn kamer te verstaan ge»
geven, dat hij de pogingen van het co»
mité als ,ecn heilzaam tegenwicht be»
schouwt tegen de extremistische stro»
mingen in ons land en hij heeft het
Hilversum I 7, 8, 13, 19 20, 22
Nieuws 8,15 KRO. Pluk de dag
10,00 Uit het boek des levens 11,00
De Zonnebloem 42,30 Lunchconcert
14,30 „Het eeuwig masker" 16,30 Na
schooltijd 17,45 Wat het buitenland
leest 18,00 Drie eeuwen Franse bal
letmuziek 19 50 Lezing 21,00 ".uis-
terspel 22,35 Zang, viool, cello en
piano
Hilversum II 7. 8 13, 18, 20, 23
Nieuws 8,18 VARA, Vrydagmorgen
Opera-programma 8,50 Voor de
Huisvrouw 9,50 Symphonle-orkest
10,00 VPRO Morgenwijding 11,15
Voor de vrouw 12,00 Viool en pia
no 13,50 Piano met rhijthmische
begeleiding 14,20 Ons volk en zijn
dichters 16,00 VARA Een half
uurtje in Zuid-Amerika 16,30
Tussen twaalf en zestien 17,30
Muzikaal babbeltje 18,00 Viool en
piano 19,30 VPRO. Men vraagt
en wjj draaien 22,40 VPRO Avond
wijding
met zoveel woorden gezegd, dat de re»
gering hoopt dat de actie tegen de
doodstraf zo'n groot deel van het Ne»
deriandse volk achter zich zal krijgen,
dat de regering er ten enenmale reke»
ning mee zal moeten houden.
Uiteindelijk gratie?
Het is echter nog niet zover. En
derhalve neemt de regering een af»
wachtende houding aan en zitten
tientallen terdoodveroordeelden op
hun beslissing, executie of niet, te
wachten. In geen land in Europa zijn
zo weinig doodvonnissen uitgespro»
ken ais in Nederia%d. In Frankrijk
zijn er meer dan 5000 uitgesproken,
in België ongeveer 4500, waarvan er
tot October 1946 een 111 voltrokken
waren. In Nederland was, tot 1 Sep»
tember 1946 69 maal het doodstraf
vonnis uitgesproken. De drie reeds
eerder genoemde lieden kregen de
kogel, terwijl er 8 begenadigd wer
den.
Uit bovenstaande regelen ia mak»
kelijk de conclusie te trekken, dat
het standpunt van de Nederlandse
regering ten aanzien van de dood»
straf er een van soepelheid is en dat
het te verwachten is, dat het gros
van de terdoodveroordeelden uitein»
delijk gratie zal krijgen. Dat is alles,
wat er over te zeggen valt
„Motorwereld", het officiéél or
gaan van de Koninklijke Nederland
se Motorwielrijders Vereniging,
nam uit IVA-Claxon de volgende
definitie van een „veiligen rijder"
over:
,,'n Veilig rijder is hij, die zich niet
alleen stipt houdt aan de verkeers
regels maar die bovendien alle on
nodige risico's vermijdt, op correc
te wijze en op tijd signalen geeft;
die enige marge in reserve houdt,
jvelke hem in staat stelt de gevol
gen van de dwaasheden van ande- 4
ren te ontwijken. Ondervinding,
toegeeflijkheid, beschaving en een
oegrip voor menselijke dwalingen
zijn attributen, die helpen om onge
vallen te ontgaan".
Laatstgenoemde attributen zijn
trouwens over het algemeen niet te
versmaden sieraden van de mense
lijke geest. De behoefte eraan is
groter, al wordt zij misschien
minder gevoeld dan die aan
Amerikaanse aigaretten. Nylon
kousen, traplopers, chocolade en
waterdichte schoenen.
In een vorig; artikel noemden n|| het vraagstuk van de jeugd het
grootste probleeem, hetwelk de oorlog ons heeft achtergelaten en
«H wezen toen" op de gebreken, die er maar al te vaak kleven aan de
opvoeding der kinderen. Wjj keken toen door de bril van de kinder
politie. Opvoeding houdt echter niet op bjj het verlaten van de lagere
school. Juist daarna is leiding en steun zo broodnodig, om 't groeien
de geslacht door de jaren der puberteit heen te helpen. In deze
beschouwing willen wjj ons bezig houden met dit vraagstuk, dat in
wezen is het vraagstuk der rijpere jeugd.
De tjjd na de schoolbanken.
Kinderen, die de lagere school
hebben doorlopen, gaan naar de
M.U.L.O. of H.B.S. of het Gymna
sium, al naar hun aanleg en, ne
laas, naar de financiële draag
kracht hunner ouders. Sommigen
leren een vak, direct in de prac-
tjjk, meisjes komen moeder helpen
in de huishouding, maar hoe dan
ook, de opleiding en opvoeding
houdt niet op, zodra het laatste
leerjaar achter de rug ls.
Zo moet het zijn en zo was het
ook. En het was alweer de oorlog,
die in dit gezonde systeem een wij
ziging heeft gebracht. Scholen wer
den gevorderd, leerkrachten doken
onder of werden opgeroepen voor
allerlei moffendiensten en het onder
wijs leed onder dit alles onzegbaar.
Thuis was het niet veel beter. Het
verband leek weggerukt uit het huls
gezin. Narigheid en ellende deden
overal hun intrede. En naarmate de
geallieerden dichterbij kwamen, leek
de bevrijding verder verwijderd. Het
monster van ontbering en honger be
gon in Nederland rond te waren. Men
sprak over sabotage, over executies,
over gijzeling. De oren van de rijpere
jeugd, die heus net zo wijd open
staan al die van kleine kinderen, vin
gen die klanken op. En hun sensibele
zielen begonnen zich op deze menta
liteit in te stellen.
In gezinnen, waar nog wel een
verband bestond, werd het anderr
uiterste benaderd. Kolennood
dwong de families in één kamer le
wonen, waar het jongere geslacht
de gesprekken van vader en moe
der, zo al niet afluisterde, dan toch
ongewild hoorde. Over het uit de
wegruimen van vijanden werd als
iets heel gewoons gesproken. Ste
len werd een toegestane bezigheid,
alleen kreeg het een nieuwe naam
en werd organiseren genoemd.
De ruilhandel begon te bloeien,
hele uitzetten aan linnengoed veran
derden van eigenaar voor wat tarwe
of een paar aardappelen. En dat rui
len was een vorm van zwarte han
del, waaraan ook en niet wenig door
jonge mensen werd meegedaan, die
wel heel erg misbruik maakten van
de nood onder de mensen.
Al deze factoren werkten samen,
om het hechte gebouw van onze
jeugd-opvoeding te doen ineenstor
ten, een gebouw, waarvan ons onder
wijs (op hoog peil, vergeleken met 't
buitenland), ons gezinsleven, onze
jeugdverenigingen (georganiseerd als
nergens elders) de hoekstenen vorm
den.
Toen kwam de bevrijding. Er
kwamen Canadezen en Engelsen en
Amerikanen met hun overvloed in
ons uitgeteerde land. De jeugd, die
toch al zo ontspoord was kon geen
weerstand bieden aan de verlei
ding. Meisjes van zestien, zeven
tien jaar gebruikten hun vrije tjjd
om met de militairen uit te gaan.
Enerzijds begrijpelijk. De jeugd
verenigingen, die zich hun lot had
den aangetrokken, waren door de be-
zetingsmaatregelen ontbonden. Maar
aan de andere kant toch niet te ver
geven. Ziet ze lopen, zij, die de bloem
van onze natie behoorden te zijn. Ze
bezoeken dancings en kroegen, zo
praten over swing en boogie-woogie
en ze hebben bruine vingers van het
roken. Ook dat zou niet zo erg zijn,
als hun bezigheden en conversatie
zich niet beperkten tot deze dingen.
En dit is helaas wel het geval. De
gevolgen zijn ernstig. Er wordt een
toename van de zedeloosheid gecon
stateerd, die eenvoudig verbijsterend
is. Het aantal geslachtszieken neemt
Koopman ofoorloggmi?dadiger?
Wapens voor vriend en vijand
Ruim 30 gulden verdienste aan
iederen gesneuveldenDuitscher
Tot de kopstukken der Duitsche
adustrle, die tfcai s ook door een
Jssllieerd Gerechtshof zullen wor
den gevonnist, behoort ook Alfred
Krupp Jr. Krupp, een raam uit
de wereld* van het interratiorale
grootkapitaal, een raam die visi
oenen oproept van dood en verderf,
"van een niets ontziende jacht naar
geld, desnoods ten koste van de
ellende vai millioenen.
Toon do 73-jarigé Alfred Krupp Sr.
oim een jaar geleden door do Gealli-
>rden achter slot en grendel werd
ozet, kenschetste hij zijn lidmaatschap
in de N.S.D. als 'n gedwongen ont
rikkeling. Hoewel Goebbels nog in
iet begin van 1944 bij hora op bezoek
.as goweest, wenschte hij er toch de
■indacht op te vestigen, dat de kleine
iropaganda-minister niet zijn vriend
as. Hij, Krupp. had hem slechts u:t
ikeüjke overwegingen moeten ont
vangen.
Als wij Herr Krupp willen gelooven,
as hij een beste brave Duitsche burger,
tie toevalliger wijze wapenfabrikant
vas, juist zooals andere brave Duitsche
ourgers kruidenier of boekhoudor wa
an.
Alfred Krupp Sr. heet niet AJired,
laar Gustav oneigenlijk ook niot Krupp
lij werd als zoon van den toenmaligen
ezant van Baden in Den Haag. \on
Johlen und Halbach, in onze residentie
eboren. Met den naam Krupp kwam hij
erst in aanraking, nadat hij in 1906
door den Keizer aan de eenige erfge-
ïame van Fritz Krupp, Berta Krupp,
vas voorgesteld. Toen hot huwelijk
n 1906 voltrokken werd, was Wilhelm
FI persoonlijk aanwezig, zijn „beste
Berta" geluk te wenschen en tevens
zijn garde-officier het recht te geven
zich voortaan „Krupp von Bohlen
und Halbach" te noemen, „opdat de
naam Krupp niet uitsterve".
Er wordt verteld dat de garde du-
•orps kameraden aan hem gevraagd
'ïobben of hij „mit dem Geld auch don
esammten Klempnerladen" (met het
;e',d ook de geheele loodgieterij en
ilikslagerij zou moeten overnemen.
.4u, Gustav ruilde gaarne zijn monocle
ogen deze onderneming, aldus het
N.v.h.O. In 1907 werd hem reeds een
stadhouder geboren, die Alfred werd
genoemd.
Is Krupp nu koopman of oorlogs
misdadiger Hij leverde materiaal voor
de V 1 en V 2, hij leverde ook voor gas
kamers van Maldanek. Weliswaar heeft
hij niet het kraantje behoeven open te
draaien, dat enkele minuten .ater de
opgesloten joden zou vergassen, maar
afs het kraantje er niet geweest was
Kwaliteitsproducten.
Krupp handelde in wapens, gelijk een
ander in bollen doet. Bollen zijn een
vreedzaam artikel, wapens daarentegen
zijn voor de verdediging van het vader
land. Hij maakte de wapens, was pa
triot dus, ook al leverde hij aan het bui
tenland: „Een bewuste nationaal-ge-
leide economie zou internatiomale ver
bindingen en ineenvlechtingen moeten
goedkeuren. Wanneer wij Duitsche kwa
liteitsproducten in het buitenland ver-
koopen, hebben wij iets voor onze na
tionale belangen gedaan. (Krupp 1944).
Hoe de belangen van Krupp in het
buitenland precies geweest zijn, is moei
lijk te onderzoeken.
Vast staat echter, dat Krupp voor
den eersten wereldoorlog o.a. aan
Vickers en Armstrongfabrieken in
Engeland een licentie had verkocht,
zoodat Krupp gedurende den oorlog
aan iederen graraat, welke op een
Duitscher werd afgeschoter, ver
diende. Deze verdierste bedroeg
slechts 123 000.000 shillirg!
Bij de fusie van de Vickers en Arm-
strong verscl -en dit bodrag als debet-
post. Slim iïrupp was, maakte hij
deze vorde 0 over aan de „Bank
für Deutsche Industrie-obiigationon",
waarvan hij inmiddels voorzitter van
den rar.d van commissarissen was ge
worden! Het Duitsche ministerie van
Puitenlandsche Zaken ging met de
rdering accoord en het oinde van het
lied was, dat Krupp deelgenoot van de
ijzerwerken in Mieres (Spanje) werd.
Zoodoende heeft de inmiddels tot dr.
jur. en dr. ing. h.c. gepromoveerde
Gustav Krupp von Bohlen urd Halbach
33.50 gulden aan iederen in den eersten
were'doerlog gesneuvelden Duitscher
verdiend!
De dikke Bertha.
Men zou van Krupp meer kunnen
vertellen. Hij vervaardigde o.a. een
kanon, dat hij. naar zijn vrouw „die
dicke Berta" noemde. Daarmede wer
den de forten in Frankrijk (waarvoor
hij de verwarming had geleverd), be
schoten. Waar ook in hot buitenland
gevochten word, Krupp was er bij be
trokken. Toen nog aan geen Nazi's
werd gedacht in 1913, was hij al in
het Scnerl-Verlag, een van de bekende
Duitsche dagblad- en periodiekvit-
goverijen, financieel vertegenwoordigd
en propagandistisch werkzaam. Toen
reeds betaalde hij belasting voo een
ve mogen van 283 millioen goudmarken
Millioenendans.
Na den oorlog moest Krupp een deel
van zijn fabrieken sloopen. Tach.ig
procent van zijn arbeiders, mot wie hij
nu zooveel medelijdon heoft, werd op
straat gezet en hij diende bij den Staat
een e;sch tot 6chade-vergoedmg van
103 miliioen goudmarken in. die _groo-
teridee's betaald werden ook- Na de
„Ruhrkampf" vroeg hij weer om
schadevergoeding. Ditmaal moest het
75 millioen mark zijn.
Met het Hitler-tijdperk begint ook
weer voor Krupp een hieuwen tijd Hij
wordt tot „le der de economie" be
noemd. Zijn doel is: „Een synthese
scheppen tusschen den tota'en staat
en net zelfbestuur van de bedrijven,
die hun verantwoordelijkheid beseffen".
Zoo hebben zich stellig de oude
P.G.'b, de partijgenootèn, de nationale
revolutie niet 'voorgesteld. Er wordt
gemord. Plotseling verschijnt Hitier
ton huize van Krupp von Bohlen und
Halbach en heeft een lang onderhoud
met den man, d:e hem in hot zadel
heeft geholpen. Wat hier gesproken is,
weten wij niet, maar 24 uur later, den
laatsten dag van Juni in 't jaar 1934,
is de Führer" op weg rsar Munchen
om aldaar het bekende bloedbad aan
te richten, waarbij hij o.a. zi.n „per
soonlijken vriend Ernst Röhm, dood
schiet.
Hoe de synthose tusschen de totale
staat en dé verantwoordelijkheid be
seffende bedrijven voor Krupp er uit
ziet, is gemakkelijk aan de brutowin
sten te zien, wolko Krupp in de daarop
volgende jaren maakte: in 1932 108
mill. mark, een jaar later reeds 118
en dan vlug stijgende tot op 177in '35
wordt reeds een brutowinst van 232
mill. mark genoemd. In 1932 waron
40.000 arbe:aors bij Krupp werkzaam,
in 1944 schatte men het aantal bij
Krupp alleen te Esson te werk gestelde
personen op 185.000.
Een vooraanstaand lid van de Par
tij Dat was een „gedwongen ont
wikkeling"!
Zijn vriendschap mot de verant
woordelijke leiders van hot nationaal-
socialisme Dat was business(Zaken-
doon)
Het doen overnemen van Joodsch
en vijandelijk bozit „Gedwongen ont-
wi Vke'ing"
Het leveren van verschillende wa
pens. inclusief het gaskraantje van
Maidanok Business.
Zie hier hot levon van een Duitsch
industrieel, die nog stoods „de produc
tie van do marlet zal laten afhangen".
Halve cent heeft afgedaan
De tijd dat In Nederland zilver
geld In omloop was, schijnt voor
goed voorbij. Wel is waar zal het
zinken geld uit de circulatie worden
genonien, maar daarvoor In de
plaats komt nikkel. Eovendien
houdt Nederland op met halve cen
ten te rekenen.
In den loop van dit jaar zulle:
drastische wijzigingen worden ge
bracht in de soorten muntspeciën, die
als officieel geldig in omloop zijn. Ei
bestaan plannen om het zmkengelc.
spoedig uit de circulatie te nemen
doch als kleingeld komen er nieuw
ontworpen nikkelen dubbeltjes en
kwartjes, aldus „Trouw". De halve
stuivers en halve centen zullen waar
schijnlijk geheel verdwijnen.
In verband met den geringen voor
raad zilver, die in ons land aanwezig
is, «uilen naar alle waarschijnlijkheid
alle zilveren munten, dus ook guldens
en rijksdaalders, na een bemaalden tijd
ongeldig worden verklaard.
Volgens mededeling van ds C Sachs,
president van de zuiveringsbank, die
thans Von Papen berecht, heeft het ge
rechtshof besloten de arrestatie van
Franz von Papen te gelasten op grond
van het feit dat von Papen misleidende
verklaringen heeft afgelegd met be-
t-ekking lot het ontwerp van Hinden
burg'» politieke testament.
Volgens dr Sachs is uit het getuigenis
van Oskar von Hindenbnrg, zoon van
wijlen den president en van von der
Schulenborg, voormalig adjudant van
von Hinoenburg, gebleken, oat von Pa
pen er voor verantwoordelijk is, dat
1934 in het ontwerp testament de clau
sule werd opgenomen, waarin Hitier
a's opvolger wordt aanbevolen.
De arrestatie zal- geen inv'.oed heb*
ben op de voortgang van het zuive*-
ringsproces tegen von Papen.
O. en O. in Indonesië. Ook aan de
lichamelijke ontspanning van onze
soldaten in Indonesië wordt veel
aandacht besteed. De uitreiking van
sportmateriaal aan de jongens.
Steven P.
ook onder de jeugd met sprongen
toe. De baldadigheid, met de daaruit
voortvloeiende schade is hemelter
gend.
Redt onze jeugd!
En daarom moet deze roep ver
staan worden. Redt onze jeugd! On
ze kinderen moeten behoed worden
voor nóg vreselijker gevolgen van de
oorlog. Daar moeten wij allen aan
meewerken, U en U en U! Hoe dat
kan (want "het is mogelijk) willen wjj
in een volgend artikel bespreken.
W. OLIEMANS.
Vlaggenparade voor de manschapper,
der soluut-batterij 1 R V.A. te Baarn.
A.H.F. P-
door J. S. FLETCHIR.
91)
Methodisch zooals altijd zette Pratt zich aan
het werk. Hjj sloot het kantoor af, verliet het
gebouw door een achterdeur, die tot een net
werk van steegjes en slopjes toegang gaf. Van
daar liep hij naar zijn rijwielhandelaar, waar
hij den vorigen avond zijn rijwiel gebracht had
onder het voorwendsel, het te laten sneren
Dat was klaar, toen hij er om kwam en kort
daarna reed hjj de stad uit, langs stille wegen
en laantjes. Pas, toen hjj een paar kilometer
van Barford verwijderd was, in een klein dorpje,
steeg hij af aan het postkantoor. Vandaar ver
zond hij een telegram naar Normandale, heel
kort. Er stonden slechts drie woorden ta: „Om
één uur" en wa$ geadresseerd aan mej. Es her
Vfawson. Dan stapte hjj weer op en reed een
geheel andere richting uit, het was pas tien
uur, hjj had nog drie uur den tijd. Al heel
spoedig toen hij met zjjn plannen bezig was,
had Pratt bemerkt, dat het bjjna onmogelijk
was, zonder hulp te werken. Hij moest een
werktuig hebben, dat met Normandale Grange
in nauwe verbinding stond om hem op de hoogte
te houden. Dat werktuig was Es the r Mawson
geweest, in wie hfl spoedig een uitstekende
helpster had ontdekt Voor geld deed zjj alles
en hjj had haar gedeeltelijk in zijn vertrouwen
genomen, zonder haar nochtans met den heelen
omvang van zijn operaties in kennis te stellen
Zjj wist alleen maar, dat Pratt haar mevrouw
in zjjn macht had.
Toch ia het gevaarlijk met een ander over
dergelijke zaken te spreken en als Pratt alles
geweten had, zou hij nooit met Esther begonnen
zijn. Want door haar positie kwam mij veel ln
aanraking met mevrouw Mallathorpe. die haar
ten volle vertrouwde en, gedwongen door be
hoefte aan sympathie, beetje bij beetje alles aan
haar kamenier had oververteld. Nu speelde Es
ther een dubbel spel. Zij hielp om Pratt en me
vrouw samen te brengen zonder dat Nesta het
wist, aan den anderen kant had Esther een
ander doel voor oogen, haar eigen voordeel.
Pratt meende, dat zjj dol op hem was, zjj was
echter alleen maar dol op zjjn geld.
Niets van dit alles kwam in Pratt's brein op,
toen hi; dien morgen langzaam naar de Grange
fietste. Omdat hij een overvloed van tijd had,
nam hij achterwegen en smalle laantjes. Zoo
kwam hij aan de grens van het park, op een
punt. dat een heel eind van het huis verwijderd
was. Hij steeg af, verborg zgn fiets in het kreu
pelhout en sloop door de boaschen en plantages
naar het huis. Hij kende iederen voet gronds
en als hij in de verte een jachtopziener of hout
vester zag, zocht hij dekking achter boom en en
struiken. Op deze manier naderde hjj het huis
en precies toen de stalklok één sloeg, trad hij
het oude theehuisje binnen achter in den tuin,
waar Esther Mawson op hem wachtte. Esther
zag onmiflfleüflk, daj er iets bijzonders aan de
hand was. Al was Pratt nog zoo handig in het
verbergen van zijn gevoelens, zjj was handiger
en maakte uit kleinigheden op, dat dit geen
gewoon bezoek gold.
„Wat ls er?" vroeg zij dadelijk.
,,'n Beetje gedonder", bromde Pratt, die wist
dat hij haar een gedeelte vertellen moest. „Niet
erg, maar ik moet er voor een tijdje tusschen
uit. 'n Week of twee, denk ik."
„Moet je mevrouw spreken", vroeg Esther.
„Natuurlijk Ze moet wat teekenen", ant
woordde Pratt. „Hoe staan de zaken? Is de
kan» schoon?"
„Juffrouw Mallathorpe rijdt na de lunch naar
Barford", lichtte Esther hem in. „Dan kan ik
het wel klaarspelen. Hoe lang heb je noodig?"
„O, een kwartier is genoeg", zei Pratt. „Zelfs
tien minuten, als het moet."
„En dan?" vroeg Esther.
.(Wordt vervolgd).
