De vernieuwing van ons
onderwijs
,,lk zag mijn boeken brande
Paarden sterven in
Rotterdamse
haven
Deviezen-smokkelaars verdienen
kapitalen
„Waarom ik een vlaggestok
fe koop heb''
Wij spelen Bridge
Vijf maanden hoogspanning
Erich Kasfner:
Goebbels vierde feest
a«Wi*TER«|ira!»©W*a^fe
Munitievoorraad in Tel-Aviv
ontdekt
Belgen profiteren er van
Dorado voor hengelaars
Koninklijke verjaardagen op
Zondag
Kort verhaal
d
Vermoedelijk is de Duitse auteur
Erich Kastner de enige die in
Duitsland tegenwoordig was bjj de
feestelijke verbranding van rjjn
boeken. Hij vertelt daarvan in de
inleiding, die schreef by een
bloemlezing, „Bei Durchsicht mei-
ner Biicher", welke onlangs in Zü-
rich verscheen.
„Mijn eerste boek, de gedichten
bundel „Herz auf Taille" verscheen
in 1927 en in het jaar 1933 werden
mijn boeken in Berlijn op het grote
plein by de Staatsopera, door een
zekeren heer Goebbels, met een drei
gend-feestelijke bombarie verbrand.
Vier en twintig Duitse schrijvers, die
symbolisch voor altijd uitgedreven
moesten worden, somde hij triomfan
te ijk op. Ik was de énige van deze
vier en twintig, die persoonijk ver
schenen was, om deze theatrale on
beschaamdheid by te wonen.
Ik stond voor de universiteit, tus
sen studenten in S.A.-uniform inge
drukt, zag onze boeken in de vlam
men opgaan en hoorde de tiraden
van den kleinen leugenaar. Het was
begrafenisweer. De kqp van de ka
potgeslagen- buste van Magnus
Hirchfeld stak, op een lange -stok
hoog boven de zwijgende mensen
massa uit en bewoog heen en weer.
Het was afschuwelijk.
Opeens riep een schrille vrouwen
stem: „Daar staat K&stner". Een
jonge cabaretartiste, die met haar
collega in de menigte stond, had rnjj
gezien en gaf aan haar verbazing
overdreven luid uitdrukking. Ik be
gon me onbehaaglijk te voelen. Maar
er gebeurde niets. (Ofschoon er in
deze dagen juist zeer veel placht te
.gebeuren"). Nieuwe boeken zweer
den in het vuur. Nieuwe leugens
klonken. En de gezichten der bruine
studenten staarden met de stormriem
Vier schepen met ruim tweeduizend
paarden, een geschenk van de Unrra aan
Polen, teneinde daar de landbouw voor
uit te' helpen, zijn reeds enige weken in
de Rotterdamse haven gestrand, daar de
Poolse haven Gdynia is dichtgevroren En
het wil ook in Polen nog maar steeds niet
dooien
De dieren komen uit Amerika, hebben
uit de aard der zaak een onaangename
overtocht gehad en verlangen nu zo gauw
mogelijk uit het benauwde ruim te ko
men en in de frisse lucht de poten te
mogen uitslaan Dat dit nog steeds niet ls
gebeurd en ook voorlopig niet zal gebeu
ren, komt 'oordat er aan het in- en
uitladen der paarden voor de Unrra te
veel kosten zitten
Een warme stal wacht de dieren, op
boerderijen in de omgeving, waar ze op
verhaal kunnen komen tot het vaarwa
ter weer open ls, maar vracht- en los
prijs schrikt de heren van de organisatie,
die het leed der door de oorlog getroffen
volken wil verzachten, af van een even
menslievende behandeling van beesten
De paarden ln de onhygiënische
scheepsstallen hlnneken om de wal en
sterven vrijwel als ratten het sterfte
cijfer ls al bijna tot veertig gestegen
maar de Unrra berekent blijkbaar dat
veertig dode paarden in kosten nog niet
opwegen tegen de prijs voor het ont
schepen van de rest Waarschijnlijk moe
ten er eerst nog veertig sterven De paar
den die de wal verdienen, krijgen hem
niet
onder de kin, onbewogen over het
vuur naar het gesticulerende duiveltje
In de jaren die volgden zag ik
mijn boeken alleen als ik in het
buitenland was. In Kopenhagen, in
Ztlrich, ln Londen. Het is een merk
waardig gevoel een verboaen
schrijver te zijn en zijn boeken nooit
meer in de étalages der boekhan
delaren te zien. In geen stad m
het vaderland. Zelfs niet in de ge
boorteplaats. Niet eens met Kerst
mis, als de Duitsers door de be
sneeuwde straten lopen om pre
sentjes te kopen. Men is een levenc
lijk.
Het heeft twaalf jaar geduurd, eer
het Derde Rflk ten onder was. Twaalf
korte jaren waren genoeg, om Duits
land te gronde te richten."
Jeruzalem, (Reuter). In de Joodse
stad Tel Aviv hebben Britse soldaten
Zondag een werkplaats van geweldple
gers ontdekt, aldus ia officiéél mede
gedeeld. Een grote voorraad van allerlei
explosief materiaal, electrische ontste-
kingsapparafen handgranaten en ande
re wapenen, werd in beslag genomen.
Volgens een onbevestigd bericht zou
een Joodse wielrijder ln de hoofdstraat
van Tel-Aviv doodgeschoten zijn.
Zéér veel wollen stof, en dus tex
tielpunten, ls verwerkt in deze
fraaie en practische mantel Maar
het resultaat ls dan ook begerens
waardig.
Deviezensmokkelaars van for
maat, gedreven door zuiver egoïs
tische motieven, verdienen kapita
len, Z(j wisselen hnn guldens in
Belgis op de zwarte markt tegen
francs iB en ontvangen dan slechts
8 ln plaats van IC Belgische francs
Met dit Belgische geld kopen z(j
in BelgiS (of soms in Zwitserland)
goederen die naar Nederland wor
den gesmokkeld en daar zwart
worden verkocht.
Maar de Nederlandse guldens zijn
in België, De goederen die ons land
er voor ontvangt worden niet alleen
duur betaald, maar verdwijnen boven
dien hier in de zwarte handel. Met
een zelfde bedrag aan Nederlands
geld zou met legale handel een groter
kwantum gekocht kunnen worden aan
goederen, die langs de normale en
wettige weg in de handel zouden kun
nen worden gebracht. Echter blijven
de Nederlandse guldens in België niet
ongebruikt liggen. Belgische zakenlie
den believen er slechts ca 8 francs
voor te betalen en voorzien zich op
hun reizen door Nederland daarmede
van extra hoeveelheden, in ons land
nu eenmaal niet meer gedistribueerde
benzine. Vele Beigen hebben daartoe
zelfs extra tanks in hun auto's laten
bouwen en komen op deze wijze al heel
goedkoop aan deze brandstof, waar
voor ons land buitenlandse valuta
heeff. gegeven.
Met de goedkoop verkregen Neder
landse guldens kopen de Belgen bv
ook talloze plezierjachten in Neder
land, weliswaar tegen zwarte prijzen,
maar de guldens hebben ze immers
voor de helft van de normale koers
gekocht, dus wat deert het hen?
Uiteindelijk betalen zij voor de
jachten niet meer dan de vooroorlogse
prijs. En over de Schelde varen zij ze
zonder al te veel risico naar België.
Verder zijn er talloze andere artikelen
aan te wijzen die van onze markten
worden afgeroomd. Dan bestaat het
zeker niet denkbeeldige gevaar dat
sommige Belgen de guldens hamste
ren. omdat ze toch wel vertrouwen
hebben in de opbouw van Nederland
en daarmede in de waarde, die de
gulden in de toekomst weer kan krij
gen. Als ons land zich dan weer defi
nitief opricht, zullen zij er mee te
voorschijn komen, op een moment,
waarop dat ons het ongunstigst uit
komt.
Dat geldsmokkel een schrikbarende
omvang heeft gekregen, bewijzen ook
de faciliteiten, die zakenlieden reeds
geboden worden.
Indien men de kanalen weet, dan
kan men in Amsterdam op geheime
(zwarte) clearing bureaux guldens de
poneren die zonder risico de grens
overgaan naar Brussel.
Omgekeerd storten Belgische smok
kelaars franc» ln Brussel, gaan dan
naar Nederland, nemen hier hun gul
dens op en kopen er van alles waar
mede ze ln België succes kunnen boe
ken.
Drie Instanties vechten tegen de
handelingen van deze onvaderlandse
practijken; de douane-recherche en de
marechaussee aan de grenzen, de CCD
in hef zelf. Zij zijn er zich van
bewust, dat ze slechts op een zeer ge
ring percentage van de smokkelaffalre
de hand kunnen leggen. Dit zeer ge
ringe percentage geeft reeds een in
druk van de bedragen, waar het hier
om gaat. In een maand werden aan de
grensposten te Eindhoven, Tilburg
Breda. Roosendaal, Temeuzen, Maa
stricht, Sittard, Roermond en Venlo
o.m. in beslag genomen 42.00(f guldens,
102,000 Belgische francs. 39,000 Franse
francs. 300 Zwitserse francs, 14 pond
sterling, 31 dollar en 27.000 Duitse mar
ken.
De strenge winter brengt voor de
Noord-Limburgse bevolking toch
liet louter narigheid met zich mee,
ïlthans niet voor de verstokte
henge'aars, die kou noch sneeuw
schuwen, als het getij gunstig is
om het hengelsnoer uit te werpen.
En het getij is inderdaad gunstig,
want door het strijken der stuwen
n de Maas, is er op de rivier een
'.eer sterke drift ontstaan, waarin
e'. goed vissen blijkt te zijn, om
dat de vissen zich naar de oevers
begeven. Tientallen hengelaars ziet
men dagelijks alleen al te Veno
hun geluk beproeven en vangsten
van 70 pond per dag zijn helemaal
geen zeldzaamheid.
Ten vervolge op een reeds eerder ge
nomen beslissing heeft de ministerraad
besloten:
Gelijk reeds voor de oorlog in deze
gebruikelijk was, zal voorshands.
Indien de verjaardag van HM, de
Koningin op een Zondag valt, de daar
op volgende Maandag de gehele dag
vrij van dienst worden verleend.
Indien de verjaardag van H.K.H.
Prinses Juliana of van Z.K.H. Prins
Bernhard op een Zondag valt, de daar
op volgende Maandag na de ochtend
dienst vrijaf worden verleend.
Sklwedstrjjden achter paarden. Op het vliegveld Ypenburg werden ski-wed
strijden achter paarden gehouden. Mevrouw v. d. Berg, nr. 8, werd wlnnare».
T. d. Reyken P.
m (siot)
(Van een bij zonderen medewerker)
Er valt niet veel te zeggen over de mid
delbare avondscholen en de avondlycea
Het getuigt van een gezond en democra
tisch Inzicht, dat Jonge mensen, die lust
voor studie hebben en de bekwaamheid
daartoe bezitten zich door het bezoeken
van deze inrichtingen een weg naar bet
universitaire onderwijs kunnen banen.
Het staatsexamen zal dan moeten ver
dwljnen wat niemand zal berouwen, om
dat er een gebrekkige opleiding aan
Voorafgaat, welke ln de regel dure pri
vaatlessen noodzakelijk maakt.
Voortaan zal voor teder, di« wil en
capaciteiten bezit de weg naar het hoger
onderwijs open liggen.
De onderwijzersopleiding.
In tegenstelling met hetgeen thans ge
schied zal men volgens het schema van
prof. Bolkestein eerst voor onderwijzer
kunnen studeren als men de A M S, de
MSVM (middelbare school voor meis
jes) of vier klassen van het Lyceum heelt
doorlopen.
De toekomstige onderwijzers volgen
daarna een cursus van vier, d.w.z, twee
jaar algemene en twee jaar theoreti
sche en practische opleiding. Het onder
scheid tussen een lagere- en een hoofd-
acte komt dan te vervallen, zodat er
vocrtaan één diploma zal gelden.
Voor het onderwijs aan U L O-scholen
en kleuterscholen zal men bijzondere aan
tekeningen vragen.
Lof en blaam.
Het schema van prof. Bolkestein heeft
reeds heel wat stof doen opwaaien en het
zal ongetwijfeld vele enthousiaste voor
standers en ook vele krachtige tegenstan
ders vinden.
Men kan natuurlijk aan velerlei varia
ties denken en zieh b.v. afvragen of men
niet beter de eerste klasse van de lagere
school in de sfeer van het kleuteronder
wijs kan brengen, zodat een kind toch op
zijn zesde Jaar naar de lagere school kan
gaan. Men kan vragen hoe men zich de
aansluiting van het lcleuteronderwijs op de
lagere school voorstelt, of het uitgesloten
wordt geacht, dat men voortaan de kin
deren voor de zogenaamde brugklasse
klaarstoomt. zoals men dat vroeger voor
het toelatingsexamen van de middelbare
scholen deed en wat de waarde is van
het psycho-technlsch onderzoek.
Dat alles zal nader moeten blijken. Men
kiljgt ln elk geval de Indruk, dat bet
systeem-Bolkesteln een grote verbetering
zal brengen.
Men heeft hier te doen met een knap
stuk werk van een man, die op dit ge
bied zijn sporen alleszins verdiend heeft
en wiens schema veel voor de toekomst
van ons onderwijs belooft.
(Door JORO.)
„Willem", sprak mijn vrouw een
ochtend aan het ontbijt, „Willem, het
wordt toch eens tijd dat we een vlagge
stok kopen we kunnen hem vaak ge
noeg nodig hebben".
Natuurlijk kon ik net gedaan heb
ben of ik de woorden niet gehoord had
en een gesprek over de kolenslag be
gonnen zijn, maar als je 22 jaar met
elkaar getrouwd bent. leer je elkaar
zo'n beetje kennen en meer zal ik
maar niet zeggen.
De koude Oostenwind trotserend,
kon ik nog juist het treintje van 9,32
u, halen en reisde stadwaarts.
Nu groeien vlaggestokken wel niet
aan een boom, maar het geluk was
mij gunstig, want door het inschakelen
van zakenvrienden en met behulp van
telefoonconnecties, was ik vrij spoedig
de gelukkige bezitter van een drie
meter lange, roodwitblauw gespiraalde
stok met vergulde knop.
De firma waar ik dit juweelje van
uithuizig vreugdebetoon gekocht had,,
bezorgde de stok aan het station, waar
ik hem in ontvangst nam en voor ver
dere expeditie zou zorgen. (Dit met het
oog op door brandstoffenschaarste aan
getrokken zaaglustigen.) Op het sta
tion aangekomen, liet het geluk mij
echter schromelijk in de steek, daar
bij nadere informatie bleek, dat er
geen bagage-, noch postwagen in dit
treinstel medereed.
De enigste manier om de stok onbe
schadigd en onder persoonlijk toezicht
thuis te krijgen zou zijn, hem als hand
bagage bij mij in de coupé te "nemen.
Zoo kon men mij, omstreeks de tijd
dat mijn trein moest binnenlopen, op
het koude perron zien staan met mijn
vlaggestok als een lans naast mij.
Graag had Ik door flink stampen m'n
voeten trachten te verwarmen, maar
bedacht bijtijds, dat ik dan teveel zou
gaan gelijken op een Afrikaanse wilde,
die een of andere oorlogsdans ver
toonde.
Jeugdige scholieren maakten tijdens
huni passeren reeds opmerkingen als:
„Dat is nu toch geen weer om pols
stok te gaan springen", enz. Een ben
gel was zelf zo brutaal mij te komen
vragen: „of hij het. aP'e mocht zien
dat in die paal moest klimmen."
Ik verdroeg dit alles ln gelatenheid,
mij troostend met de gedachte hoe
verheugd Amalla zou zijn met mijn
aankoop.
Gelukkig was de trein op tijd, zodat
lk niet ie lang met onhandige
bagage hoefde te poseren en op zoek
ging naar een. liefst ledige coupé
Hierbij had lk het ongeluk met het
boveneind van, mijn stok tegen een
der richtingaanwijzers te stoten, wat
dit ding naar beneden deed kletteren,
juist voor de voeten van een zwoegen
den kruier. Enige schampere opmer
kingen als „Welke idioot gaat er nu
ook met zo'n mast °P reis", en „een
wandelstok is toch veel handiger",
Mijn welgemeende verontschuldigin
gen gericht tot de slachoffers aan
beide einden van de stok, werden ge
smoord door de komst van den con
ducteur, die mij een scherpe aanmer
king maakte over mijn onhandige ba
gage en persé mijn abonnementskaart
wilde zien.
Deze man, die bij wijze van spreken
mijn gezicht zo goed kent dat hij het
geblinddoekt zou kunnen scheren, zag
met satanisch genoegen toe, hoe ik
hulpeloos stond te tobben om hem het
gevraagde te tonen.
Ondertussen had de trein zich in
beweging gezet en kon ik gaan zitten.
Twee dames van moeilijk te schatten
leeftijd raakten in een heftig dispuut
over de vraag, waarom een reiziger in
vlangestokken nu juist zijn grootste
model mee moest dragen. De firma,
waar zo'n man voor werkte, moest toch
ook rekening houden met de ruimte in
de coupé's vosden zij Ik wil u de
rest van mijn moeilijkheden besparen,
maar wel wil ik u verklappen dat ik
trots de felle koude, hevig transpire
rend aan mijn huisdeur arriveerde en
m'1n vrouw de deur opende.
Trots toonde ik haar mijn zwaar be
vochten zege, maar zij schudde het
hoofd en zei: „O, wat ben je weer
overijld te werk gegaan, had het me
dan gezegd dat je een vlaggestok ging
kopen. Nog geen half uur geleden heb
ik een nog heel gn»de overgenomen
van mevrouw L. Kijk, daar staat
hij al."
Ia er misschien iemand die voor een
redelijke nrils miio gloednieuwe vlag
gestok wil kopen..?
daargelaten, bereikte ik een, naar het
mij toescheen, niet te dicht bevolkt
compartiment.
Nu zijn er twee manieren om met
bagage een coupé binnen te stappen.
Ge kunt uw koffer eerst naar binnen
smijten en er dan achteraan klauteren,
of eerst zelf instappen en dan met ruw
geweld uw spullen achter u aantrek
ken.
Eensdeels gedreven door zenuwach
tigheid, anderdeeds door haast, ver
koos ik de eerste manier en de vlag
gestok als een stormram onder mijn
arm houdend, betrad ik het compar
timent.
Hierbij werd ik door enige vrolijke
medereizigers met gejuich begroet,
hetwelk echter spoedig verstomde door
een luide schreeuw van schrik.
Iemand op het perron was met een
vaart tegen het nog steeds bulten de
coupédeur stekende achtereind opge
tornd zodat het vooreind omzwaaide
en een der juichende passagier» ge
ducht tegen het voorhoofd sloeg.
xin.
Iets over het Weense systeem.
Wij gaver» de puntentelling, de 1
klaver-opening (1827 p.) geen vijf-
kaart behalve klaver. Dan de opening
van 1 r., 1 h. en 1 sch. op ongeveer 21 p.
met 'n de openingskleur minstens een.
vijfkaart, vrijwel naar Culbertson. De
zwakke klaver-opening eist als de op
volgende speler past een antwoord van
den partner, bij minder dan 12 p. een
zwaktebod van 1 ruiten; teder ander bod
is positief. Doubelt de opvolgende
speler het 1 W- b°d, dan moet de part
ner als hij niets of zeer weinig heeft,
door 1 ruiten toch zijn zwakte aan
geven. Wanneer men met L klaver
heeft geopend en inderdaad een goede
klaverkaart heeft, moet men dit later
door een nieuw klaverbod aangeven.
Behalve de zwakke klaver-opening
heeft het W.S. ook de sterke sans-
openii»g. Wanneer men 1 sans opent,
heeft men minstens 28 p. Het bod geeft
alleen het puntenaantal aan, doch zegt
niets over de distributie. Ook op dit
sansbod moet partner zijn eventuele
zwakte aangeven, nl. door 2 klaver.
Zegt de openaar hierop 2 ruiten, dan
vraagt MÜ de parner naar zijn beste
hoge kleur, harten of schoppen. Kan
deze een 4 kaart iri harten of schoppen
roemen, dan past de openaar hierop.
Heeft de partner geen voldoende harten
of schoppen, dan zegt hij 2 sans, waar
op wordt gepast. (Wordt vervolgd).
En nu gelieve gij eens te denken over
het volgende 6 schoppen-spel.
S. 10—8—7—6—4
H. 9—8—5—4
R. a—10
KI. a—h.
S. 9
H. 10—7—8
R. h—9—8—7—4—2
KI. 9—8—4
a—h—b—3—2
a—v—S
vb
v—b—10
Als West uitkomt met ruien 6, hoe
zoudt gij dan dit spel verder spelen?
Volgende rubriek komen wij op dit
spel terug.
Ham van Linacboten had, in da behoefte, dat
ook anderen zich bl<| en gelukkig zouden ge
voelen. zyn laatst» dubbeltje ln een op bet trot
toir neergelegde pet geworpen.
hoofdstuk n.
Van den regen in den drop.
Oetak ie niet afhankelijk van aanlach bezit
en Hans van Linschoten, die op het oogenbllk
dat hy uit dienst van de Ellte-Stofzulgerfttbnek
was getreden, eigenaar was van de kapitale som
van een kwartje min elf eenten tramgeld
en een dubbeltje voor „muziek" Mep door de
straten van Amsterdam met een gevoel, dat htj
een vorst was.
Hjj kon doen en laten wat hij wilde, hjj be
hoefde voor niemand beleefdheid te veinzen.
welke hfl niet voelde, htj bezat alle rechten
welke een staatsburger door de grondwet ztjn
gewaarborgd eo wat van nog veel grooter
beteekenis was hjj was Jong en gezond, onder
ztjn versleten colbertje stak een krachtig en
goed gevormd lichaam en klopte een hart, dat
ontvankelijk was voor schoonheid en liefde.
H(J was niemands meester, maar ook nle-
mands knecht Ht) neuriede een vaderlandsch
lledeke en knipoogde tegen een zwartharig „bak-
vischje", dat op 't punt stond te glimlachen
toen haar oogen over het afgedragen costuum
van den zonderlingen voorbtjganger gleden en
zt), met een hautain gebaar, haar kopje in den
nek wierp.
Htj bad na een dag als deze behoefte aan
een brokje natuur, aan groen, bloemen en vogels
en hy koos ztjn weg naar 't Vondelpark, waar
htj zich, in de beste stemming ter wereld, bij
het standpunt van Neerland» grootsten dichter
op een bankje zette en aan 'n oud mannetje, dat
met een pijpje in den mond, voor zich uitstaarde.
een lucifer voor ztjn laatste sigaret vroeg.
De wereld was mooi en groot en vol toekomst'
beloften. De stofzulgerperiode was niet anders
geweest dan een hindernis, die hy had moeten
nemen om zyn voet op betere paden te kunnen
zetten, een episode, waarin hy onvergeteltjke
lessen had gekregen ln geduid, nederigheid, ver
draagzaamheid en zelfbeheersching.
Hy glimlachte by de gedachte, dat ht) dat alles
achter den rug had en het mannetje naast hem
nam zyn pypje uit den mond en bekeek hem
met vriendelijke belangstelling.
„Zeker een goeden dag gehad", zei htj.
„Dat zou lk denken", antwoorddde Hans.
„Een prysje uit de loterij T" vorschte de oude.
„Dat nou Juist niet", zei Hans, „maar lk ben
zoo Juist ongedeerd te voorschijn gekomen uit
de klauwen van een stofzuiger- of laat ik liever
zeggen van een uitzuigersonderneming. Ik ben
zoo vry als een vogeltje in de lucht, lk kan gaan
en staan waar ik wil en ik behoef tegen niemand
meer asjeblieft en dank Je te zeggen."
„En?" vroeg de man, „hoe staat het met
de spieën?"
Hy verduideiykte zyn woorden door den duim
van ztjn rechterhand over z'n wysvinger te laten
glijden.
„Dat zal ik u laten zien", zei Hans, terwyi hy
vier centen uit den zak van ztjn colbertje op
diepte en op de palm van ztjn hand legde. „Dat
zyn al myn aardsche bezittingen, niet meer en
niet minder."
„En wat ga Je d'r nou mee beginnen?" vroeg
de man spottend. „Ga Je 't ln hulzen beleggen
of koop je d'r affecten voor?"
„Daar moet lk nog eens over denken", zei
Hans, „maar om u te bewijzen, dat ik geen
geldwolf ben, wil ik u myn heele kapitaal ver
maken en dap behoeft u niet eens te wachten
tot lk dood ben."
„Dank Je vriendeiyk", zei het mannetje, „maar
ik heb in myn leven ondervonden, dat het bezit
van geld niets dan zorgen heeft. Bovendien is
het niet eens genoeg om er in het Tehuis een
kop koffie uan te kunnen koopen."
(Wordt vervolgd).