DROOM van Jules Verne De typhus woedt als een bosbrand Wie is Bevin? POLEN - land zonder leven r gaai in vervulling BING CROSBY Vijf maanden hoogspanning Hier moet ingegrepen! Pestlijders worden neer geknald. fN Grote Vier moeten ingrijpen. populairste man der aarde?-v t REVOLUTIE IN PARAGUAY Hij liep als jon- gen van 13 jaar bij een boer weg Prof. Piccard en prof. Cosyns willen tot 4000 meter onder de zeespiegel afdalen Wij luisteren morgen naar Mussert's privé-secretaresse voor het Tribunaal -777 e^T n. In Breslau is het nog erger. Daar ls helemaal geen algemeen distri butiesysteem. Alleen de Polen en de Duitsers, die voor de gemeente werken, krqgen wat te eten. De anderen moeten maar probe ren, zo goed en zo kwaad als het kan aan de kost te komen. De zwarte markt staat natuurlek open. Maar als zij daar voor hun ge spaarde Relchsmarken willen ko pen, krijgen ze niets, want de Po len hebben alle valuta ln Belchs- mark doodeenvoudig zonder scha devergoeding vervallen verklaard. Alleen de Poolse Zloty heeft waar de. Sinds de Duitse capitulatie heeft Breslau geen vlees en geen vet meer gehad. De bewoners ma ken hongertochten naar het achter land. Hebben ze geluk, wat bieten of aardappelen te bemachtigen, dan wordt hun dat op de terugtocht reeds ln de voorsteden door de Poolse soldaten weer afgenomen. Dat het sterftecijfer onder deze om standigheden de incht in schiet, ls te begrijpen. Poolse ambtenaren, die overigens soms maanden geen salaris ontvan gen hebben, geven openlik uiting aan hun hoop, dat het doel, hetwelk men aanvankelijk door deportatie had willen bereiken, nu net zo vlug be reikt wordt door de slachtingen, wel ke de honger aanricht. Minstens even erg als de honger bespeuren de hier nog wonende Duit sers de totale afwezigheid van vei ligheid en recht. Er zijn geen Instan ties, tot welke een boer, die door plunderaars overvallen wordt, zich kan wenden, er ls geen politie, die hem beschermt, geen rechter, die hem recht zou kunnen verschaffen. Ieder een moet zich elk uur van de dag ge welddaden op leven en goed laten welgevallen, zonder de mogelijkheid van wettelijke tegenweer. Kortom het gaat er allemaal nationaal-socia- listisch toe. Dat daaronder vaak Duit sers te lijden hebben, die naar be wezen is in de strijd tegen de na zi's hun naaste bloedverwanten ver loren; dat Joden, die hadden kunnen onderduiken, maar die nu, in de me ning gered te zijn, door de Polen worden vermoord, dat zijn wel bijzon dere donkere schaduwen boven dit toch al sinister beeld. Daar komen dan nog ziekten en epidemieËn by. Hoe vaker men van Berlijn oostwaarts reist des te vaker ziet men aan de perrons grote plak katen, waar in latyns-cyrillische let ters de waarschuwing „Typhus" ge schilderd staat. De uitgemergelde lichamen der hongerlijders bieden voedsel aan de bacil en in het gehele gebied ten Oosten van de Oder- Neissegrens ontwikkelt de epidemie zich met de angstige snelheid van een bosbrand. Maar het is een bosbrand, waartegen brandweerlieden niets kun nen uitrichten. De berichten omtrent die epidemie zijn ontstellend. De be woners der pestbarakken mogen er niet uit en gaan ze er uit, dan lopen zij het risico te worden neergeknald. Volstrekt afdoende contróle ls na tuurlijk niet mogelijk en zo grijpt de typhus verder om zich heen. Polen is het land van de honger, van de verwoesting, van de ont reddering. Gisteren schreven wij hierover in een artikel, dat den lezer die wel moppert over de toestanden hier te lande met afschuw en ontzetting moet hebben vervuld. Thans plaatsen wij het vervolg en slot, waarin zo mogelijk in nog fellere kleuren de ellende van het Poolse volk wordt geschetst, een ellende, waarvan het einde niet te zien is, omdat men steeds dieper wegzinkt in het moeras. Er ls voor dit land en dit volk geen uitkomst meer, tenzij Hier wordt een beroep op het ge weten van de wereld gedaan. Hier moet worden Ingegrepen. Dat is de eerste reactie van ieder, die de ontwikkeling van de toestand ln dit gebied gadeslaat. Er kan echter niets gedaan worden, wanneer dit gebied niet, evenals andere bezette gebieden van Duitsland, onder contróle der vier grote mogendheden wordt ge steld. Zolang het gehele Duitse ge bied aan gene zijde van de Oder al leen maar onder de Poolse contróle blijft, zal aan deze toestand vermoe delijk niets veranderen. Want aange zien dit gebied eerst door de aan staande Vredesconferentie definitief als Pools kan worden erkend, doen de Polen alles en ln zo groot moge lijke haast en meedogenloosheid, om hun „zóne" met het oog op de toe komstige definitieve vaststelling van de grens te ontduttsen. Zij, die als gevolg van honger, epi demie, mishandeling en plundering uit de door de Polen bezette gebieden vluchten moeten vóór hun vertrek uit de Poolse zóne een verklaring ondertekenen, welke inhoudt, dat zij vanzelfsprekend vrijwillig vertrokken z(jn. Er moet straks immers niemand van achter de groene tafel kunnen zeggen, dat alles niet correct van stapel gelopen ls. Als er iets gedaan kan worden voor dit gebied, waar pest en dood regeren, dan kan dit het eerst door de Russen gebeuren. Steeds meer tekenen wijzen er op, dat de Russen met de Poolse bezettlngspo- litlek helemaal niet accoord gaan en er over denken het door Polen be zette deel van Oost-Duitsland maar weer ln eigen beheer te nemen. Z(j kunnen het zich niet permitteren, dat het vervoer uit het Oosten en hun verkeersverbindingen met het eigen land door de chaotische toestanden ln Polen bedreigd worden. Zy zyn bovendien van mening, dat het grootste deel van de critlek op de heden ten dage overal zo sterk vy- andig gezinde politiek in Oost-Duits land niet zo zeer aan hun adres als wel aan dat van de Polen gericht is. Of het «onder moeiiykheden zal gaan is een andere kwestie. Witte en rode Polen, die anders heftig tegen elkaar intrigeerden, zyn het er roerend over eens, dat de nieuw bezette gebieden Pools moeten biyven. EEN der Amerikaanse omroeporganisaties heeft een enquête gehouden om vast te etellen, wie de tien populalrate persoonlijkheden der aarde zijn. Er kwamen niet minder dan 15.000.000 antwoorden binnen en het re sultaat luidde als volgt: 4. pater flanagan f. generaal mac. arthür g. walter winchell zuster kenny 16- bob hope 1. bing crosby 2. frank sinatra 3. paus pius xn 4. eleanor roosevelt 5. generaal e1senhower (Pater Flanagan ls de stichter van „Boy's Town" en Zuster Kenny ls een Australische verpleegster, die een nieuwe therapie voor de behandeling van kinderverlamming heeft ingevoerd. Het zou ongetwijfeld interessant zijn, aldus de Haagse Post, onder Euro pese luisteraars ook een dergelijke enquête te houden om te zien, wie in ons werelddeel met de zegepalm gaat strijken. Ongetwijfeld zal men zich ook van andere zijde met de toestand in dit land van pest en dood bezighouden, zodra de wereld een kykje achter dit yzeren gordijn zal genomen hebben. Want het gaat hier nog om veel meer dan het leven van een mlllioen Duitsers, het gaat om de morele zuiverheid en kracht van de anti-fascistische beweging in de wereld. Als al degenen, die Hitier en Mussolini onder de zwaarste of fers bestreden, om een betere we reld op te bouwen, er in berusten, dat hun stryd thans door Rowdis en chauvinisten benut en besmeurd wordt, dan is er voor de toekomst maar heel weinig hoop. Men heeft de Duitsers met recht verweten, dat zij in het geloof aan de zending van hun vaderland, hun ogen voor de gruweldaden van het fascisme te lang gesloten gehouden hebben. Willen de voorvechters van de democratie later hetzelfde verwijt op zich laten zitten? Ook wij zullen aan alles medeschuldig zyn, wanneer wij niet voortdurend, elke dag en elk uur, de schanddaden, die ln naam van vrijheid en democratie worden begaan, aan het licht brengen. Niets anders is de bedoeling van deze trieste beschouwing. Naar een officiële radiouituending uit de hoofdstad van Paraguay, Asnnclon, meldt, zijn in de stad Concepcion herige gevechten uit gebroken tns»en opstandelingen en regeringstroepen. In het regeringscommunique, dat door de radio werd uitgezonden, werden de 27,000 inwoners van Concepcion ervoor gewaarschuwd, dat de regeringsstrijd krachten „binnen enkele uren" over land, van de rivier af en uit de lucht een massale aanval op de stad zullen inzetten. In een communiqué van de regering van Paraguay. C telegrafisch door de Paraguayaanse ambassade te Rio de Janeiro ontvangen is, wordt verklaard, dat het „communistisch vandalisme" de schuld aan de opstand draagt. Het telegram meldt voorts, dat de opstand onderdrukt zou zijn. Volgens een officiéél communiqué uit Asuncion, de hoofdstad van Pa raguay. Is het aangekondigde massale regeringsofensief tegen de opstande lingen van het Paraguayaanse leger in Concepcion (N O Paraguay) Woensdag op het eind van den dag begonnen met een bombardement van de strategische punten om de stad heen. (Van onzen Londensen correspondent). Na in Moskou de con ferentie der Ministers van Buitenlandse Zaken over de vredesverdragen met Duitsland en Oos tenrijk is begonnen, heb ben wU onzen correspon dent in Londen gevraagd een brief te wyden aan Ernest Bevin, den man die daarop namens Engeland zal spreken. Het ls altijd bijzonder dankbaar om meinsen met bepaalde dierenty- pen te vergelijken. Lang niet iedereen leent zich daartoe, maar Engeland's Minister van Buiten landse Zaken vertoont, niet alleen wat zijn voorkomen maar ook wat verschillende ka raktereigenschappen be treft, merkwaardig veell overeenkomst met een olifant. De bekende Journalist en historicus Harold Ni- cholson zei onlangs voor de B. B. C.: „Bevin is geen vlot redenaar, maar hij bereikt zijn doel als een olifant die, alles on der zijn tred vermorze lend, door het oerwoud stapt, dwars door het struikgewas van bijkom stigheden heen naar de open ruimten waar het licht en zonnig ls". Bevin gelooft niet In de ouderwetse diploma tie en verkiest duide lijkheid, die dikwijls kwetsen kan, verre bo ven valse vriendelijkheid die al tot zoveel misver stand en erger heeft ge leid. Bovendien ls hij oor spronkelijk helemaal geen diplomaat, ja eigenlijk nauwelijks een politi cus: hij heeft zijn spo ren verdiend ln de vak verenigingswereld en men voelt dat zijp idea len daar nog steeds zijn koers als Engeland's bui tenlands vertegenwoordi ger bepalen. Wat hem boven alles ter harte gaat ls het lot van den gewonen man en voor hem weegt de sociaal- economische kant van de buitenlandse politiek oneidlng veel zwaarder dan de strategische. Enige proletariër in het kabinet. Hij is een man uit het volk, nu, als 66-jarige minister nog steeds. Hij praat plat, en hij ls misschien de enige werkelijke proletariër uit dit kabinet dieniet (ln de maatschappe lijke zin van het woord) is verburger lijkt. Naar zijn gevoel zou hij mèt zijn af komst ook zijn Idealen verloochenen. Dat hij niet geeft zinloze étiquette wil overigens niet zeggen dat hij een lomperd zou zijn: hij danst graag en on danks zijn geweldige lichaamsomvang goed en dat zegt veel. Binnen een uur na zijn aankomst op het depar tement had hij alle chefs de bureau bij zich ont boden. „Mijne heren, zo en zo en zo stel Ik mij voor mijn werk hier te doen. U hebt drie dagen de tijd om die algemene richtlijnen nader uit te werken. Goeden mor gen". Dat was ln 1940 en het pleit enorm voor Chur- chill dat hij Bevin, zo gauw mogelijk in zijn oorlogskabinet haalde. Niemand kan met meer recht opkomen voor de belangen van de „ver worpenen der aarde" dan de man die als jongetje van 13 zonder een cent op zak van den kwaden boer waar hl) ln de kost was wegliep en de wijde wereld introk; die later als jongeman van ln de twintig een vaste be trekking eraan gaf om zyn lotgenoten te gaan organiseren; en niemand heeft dat ook met meer kunde gedaan dan de man die in 1920 een Commissie van Onder zoek naar de lonen in het havenbedrijf toesprak en aan het begin van zjjn speech (die elf uur duren zou!) een geheim zinnig pakketje in bruin papier gewikkeld voor zich op tafel legde. De voorzitter van de com missie vroeg Bevin met zyn betoog te beginnen, waarop deze bedacht zaam het pakketje uit pakte. „Dit myne he ren", zei Bevin, „ls het dagrantsoen dat de dok werkers van hun hui dige loon bekostigen kunnen, meer niet". Een staal van wijs beleid. Het is een publiek ge heim dat Bevin eigenlijk de portefeuille van Fi nanciën ambieerde. Maar het was een staal van wijs beleid dat Attlee dezen man bestemde tot vertegenwoordiger van het socialistische Enge land naar buiten, in een tijd waar noch Ijzeren handen in fluwelen handschoenen, noch flu welen handen ln ijzeren handschoenen de wereld kunnen redden, maar al leen eerlijke, onbedekte mensenhanden die wor den uitgestrekt om an dere handen in hun greep te sluiten. Professor Je&n Piccard, die al eerder van zich liet horen door zyn ballontochten naar de stratosfeer, bereidt zich thans met professor Cosljns voor om deze zomer nog een andere droom van Jules Verne te verwezeniyken. De belde professo ren willen ln een stalen kogel tot 4000 meter onder de zeespiegel af dalen, teneinde op die diepte we- tenschappeiyke waarnemingen te doen. De stalen kogel, die aan tal van by- zondere eisen moet voldoen, is reeds vervaardigd en hy bevindt zich thans in de grootste constructiewerkplaats en yzergietery van België, in het ge hucht Court St. Etienne, dat op on geveer 25 km. van Brussel ligt. Een correspondent van het A.N.P. heeft het voorrecht gehad met pro fessor Cosijns deze kogel in ogen schouw te nemen. Veel ls er niet aan te zien, schrijft hy. Stelt u zich een ronde kogel voor, bestaande uit twee halve op elkaar geplaatste bol len met een middeliyn van twee me ter. Met krytiynen is de bol in 140 vlakken verdeeld. Prof. Cosyns ziet onze vragende blikken. „Evenveel Röntgenfoto's zyn genomen om de zwakke plekken ln de huid van de kogel op te zoeken." Daarna vertelt prof. Cosyns nog enkele byzonderheden over de bol. De dikte van de wand is 10 cm. en na gepolfst te zijn zal deze nog 9 cm. bedragen. De stalen kogel, die van nikkelchroom vervaardigd ls, weegt niet minder dan 10.000 kg. De twee helften zullen los op elkaar liggen, daar de grote druk van het water op de buitenwanden vastschroeven overbodig maakt. De afdaling tot 4000 meter onder het zee-oppervlak zal waarschyniyk niet eerder ge schieden dan ln Juli van dit jaar. Dit zal gebeuren ten zuiden van de Ivoorkust in de golf van Nieuw- Guinea. Vóór de eigeniyke afdaling zullen daar nog twee proefnemingen plaats vinden. By de eerste proef zul len prof. Piccard en prof. Cosyns bel den tot op slechts geringe diepte dui ken. By de tweede proef zal de stalen bol tot 4000 m. dalen zonder beman ning. De kogel zal voorzien zgn van een zevental drijvers, die verenigd zullen zy? in een aluminium omhulsel. Deze dryvers zullen een lichte soort ben zine bevatten, die het de stalen kogel, nadat de werkzaamheden op 4000 m. onder de zeespiegel zyn volbracht en nadat de ballast is afgeworpen, mo gelijk zal maken weer aan de opper vlakte terug te keren. De ballast be staat o.m. uit 16 stalen blokken van 100 k 120 kg., die door electromag- neten aan de buitenkant van de sta len kogel zijn bevestigd en naar belie ven afgeworpen kunnen worden. De bol staat overigens in geen enkele verbinding met het zee-oppervlak. Een speciaal voor dit doel in België gebouwd marinevaartuig, de 4000 ton metende „Scaldis", zal de bol te wa ter laten. Zowel het schip als de ko gel zyn uitgerust met een geluids apparaat van de soort zoals deze ln duikboten wordt gebruikt voor het opsporen van schepen. Door middel van deze apparaten zal men elkaar kunnen seinen. Na de styging zal men eveneens in verbinding kunnen tre den met het schip door middel van een ultra-kortegolfzender. In de bol zullen twee patrijspoorten van onbreekbaar glas, ter dikte van 15 cm. en met een diameter van 10 cm. worden aangebracht, terwdjl hy verder uitgerust zal zyn met vier schynwerpers, waarvan er steeds twee tegeiyk zullen branden. Er zullen fo to's en films worden gemaakt en er ls tevens een installatie voor het ma ken van moment-opnamen „aan boord". En wat verwacht U op de zee bodem te vinden? Daarvan hebben wij nog geen idee. Wy weten echter zeker, dat wij op deze diepte leven zullen aantref fen, antwoordt de heer Cosijns. Twaalf uur onder water. De beide onderzoekers zullen 12 uur onder water blijven. Door middel van twee schroeven zal de bol zich óver de zeebodem kunnen voortbe wegen. In totaal heeft de kogel voor 24 uur zuurstof aan boord. Per mi nuut komt er vier liter gezuiverde lucht vry. Wanneer wij zinspelen op de moge- ïykheld van gevaar, zegt de heer Co syns eenvoudig: „In onze berekenin gen zgn geen risico's opgenomen. Deze kunnen slechts by de verwezen- ïyking van onze plannen ontstaan en hiervoor koesteren wy geen vrees." Daar de temperatuur op 4000 me ter 0 tot 4 graden Celcius zal bedra gen, zullen de onderzoekers vlieger- pakken dragen. De electrische accu mulatoren, die de schroeven zullen voortbewegen en die voor de verlich ting van de kogel zorgen, zyn even eens door middel van electromagneten aan de buitenkant van de kogel be vestigd en kunnen in geval van nood worden afgeworpen. Het totale ge wicht van bol en dryvers bedraagt 40 ton. Hilversum I (301 m) KRO; 8,45 Nieuws 10,15 Herh avondluitzending 11 u De Zonnebloem 11,45 Tam ber 12,03 Or gelconcert 13,30 Orkest zonder naam 13,45 Toneel en film 14,15 Engelse les 15,15 Debutantenconcert 16 u Qua- tremain recital 16,30 u Schoonheid v h Gregoriaans 18 u Bruce Lowe zingt 18,15 Journ weekoverzicht 19 u nieuws 19,15 Plano-duo de Raaffen Schutte 20 u Nieuws 20,08 u De gewone man 20,30 Lichtbaken 21 u Muzikale tombola 22 u Cabaretprogramma Hilversum II (415 m) 9,45 Nieuws VPRO: 10 u Morgenwijding VARA: 10,20 u Radiofeuilleton 10,35 u Louis Somer 11 u Arbeiders ln Continu bedrijven 13 u Amerika heeft Rhyth- me, Wenen melodie 13,15 u „Attentia" 13,45 u The Ramblers 14,15 u Sport- praatje 14,30 u Phllh Orkest 15,30 Van boek tot boek 16,25 u Accordeon orkest 17,30 u Om en nabij de twintig 18 u Nieuws VPRO: 19,45 u Bijbel vertelling 20 u Nieuws VARA: 20,45 u „Dodenhuis" 22,30 u Socialistisch com mentaar 22,45 u Orgelspel Woensdag verscheen voor het Utrechts Tribunaal, onder presidium van mr "W Th D A van Eek, de 60-jarige Christi- ha Wilhelmina van Bilderbeek, dia van 6e oprichting der N S B, op 14 Decem ber 1931, privé-secretaresse was ge weest van Anton Mussert. Uit het verhoor bleek, dat beschuldigde reeds in 1921 ln dienst van Mussert, toen in genieur bij Waterstaat, werkzaam was. Uit verschillende feiten en uit brie ven van Van Geelkerken, Huygen en Muller kwam vast te staan, dat zij als fanatiek „kameraadske" actief de par tij had gediend. Haar verdediger, mr van Ravenzwaay, noemde haar: „ie mand met een domme slaafse natuur, die Mussert blindelings volgde". door TJEEBD N. ADEMA 14 Hy was om aoo te zoggen, van den regen ln den drop gekomen, niet alleen figuurlijk, maar ook letteriyk, omdat de pillen welke hy aan de „klanten bezorgd had, voor het grootste deel uit gemalen zoethout hadden bestaan. Hy had er vaak by gestaan, dat ze gemaakt werden en 't met zyn eigen oogen gezien maar dat, zei Dirk geheimzinnig, was eigeniyk ambtsge heim en Hans moest er maar niet verder over spreken. De apotheker was overigens een beste man en Dirk zou nu nog met poeders en drankjes geloopen hebben en overal om de leege fleschjes hebben gevraagd als de baas van het spul niet plotseling overleden was en de weduwe de apotheek verkocht had aan een jongen man, die verlangd had, dat de „jongen" dat was Dirk tweemaal zoo hard zou loopen als zyn beenen dat gewend waren. Tot overmaat van ramp had hy Dirk ongenoegen gekregen met de assistente, die tegen den chef gezegd had: „Hy d'r uit of ik d'r uit" „En?" vroeg Hans, „hoe liep dat af?" „Och", zei Dirk, „die assistente was een mooi meissie. Ze had een huidje als een perzik en oogen als korebloeme en ze was twintig jaar. Hy Dirk was negen en vflftig, hg had spataderen en een bril op. De baas, die kiezen moest was twee en dertig en stond al dagen- l&ng knipoogjes te geven en je begrypt zei Dirk dat die niet voor my bestemd ware." „Zoo", zei Dirk, „lag ik d'r toen ook al weer uit en toen ben lk losvaste hulp by de Reiniging geweest voor de paarde, maar toen lk een trap van een merrie tegen mfln been had gekrege en zes weken later uit het ziekenhuis kwam, wa- d'r een ander ln mijn plaats. Nou, u begrijp 't zeker wel. Twaalf baantjes en dertien onge lukken, tot lk m'n ouderdomspensioentje kreeg en nog een extraatje. Toen was lk vry en nou leef ik als een vorst. Als de zon schynt zit ik hier en as 't regent lees lk m'n krantje op de Keizersgracht en lk ben abonné van-1 Tehuis, dus ik heb eiken nacht een dak bove m'n hoofd. As je dat zoo 's bekykt, heb lk niks te klage. Ik heb eigeniyk nooit gedacht, dat lk 't op m'n ouwe dag nog zoo goed zou kryge." Hans van Linschoten knikte nadenkend. Er was nog meer ellende in de wereld. Een stukje wrakhout op de levenszee was lr hst stille water van een veilig haventje gewor pen. Ook hy was op 't oogenblik zoo'n mensche- lgk stukje wrakhout dat door de grillige golven van het leven heen en weer geslingerd werd en waarvan niemand kon voorspellen waar het terecht zou komen. Hg keek eens om zich heen, ln de vredige - uen van het mooie park. Een Jonge vrouw uit het volk duwde een zndelwagentje, met een roee baby er In, voor zich uit en lachte tegen een oudere edlUe, die aan haar rokken hing. Twee jonge honden ra votten op een grasperk, stoven achter elkaar aan en buitelden over elkaar heen. Een oude plantsoenwachter harkte langzaam wat afge waaide bladeren bij eikaar en een jongetje zat op een paaltje en floot een straatliedje. Lange het bankje, dat ouwe t)M[ ais zBn buitenverblijf beschouwde, liepen twee jonge menschen. Ze hadden alleen oogen voor en op den hoek van het laantje stonden Het gezicht van den jongen boog zich over van het meisje, dat de armen om zijn hals sloeg en hem op (ten mond kuste. Het leven openbaarde zich aan aüe hun ten en in allerlei vormen, ln de kleuren en geuren van het park ,in menschen en dieren, in de mus- schen, die steeds driester nader hipten en alleen door de tegenwoordigheid van Hans weerhowfcn werden oen op het bankje te vliegen. „Ga nou 's een eindje van me af staan", zei Dirk, „dan zalik je d'r 's wat late zien." Hans, die een paar stappen opzy gegaan wos, zag hoe de brutaalste der gevleugelde straat jongens zich op een knie van zijn ouden vriend zette en er wat broodkruimels wegpikte. „Ze kenne me", zei Dirk en geen temmer met grapt er voldoening naar zyn collectie dreeeeeede leeuwen kflken dan Dirk naar v*f mwegbsa. («erdt

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 3