DROOM van Jules Verne
De typhus woedt als een
bosbrand
Wie is
Bevin?
POLEN - land zonder leven
r
gaai in
vervulling
BING CROSBY
Vijf maanden hoogspanning
Hier moet ingegrepen!
Pestlijders worden neer
geknald.
fN
Grote Vier moeten
ingrijpen.
populairste man der aarde?-v
t
REVOLUTIE IN PARAGUAY
Hij liep als jon-
gen van 13 jaar
bij een boer weg
Prof. Piccard en prof. Cosyns
willen tot 4000 meter
onder de zeespiegel
afdalen
Wij luisteren morgen
naar
Mussert's privé-secretaresse
voor het Tribunaal
-777 e^T
n.
In Breslau is het nog erger. Daar
ls helemaal geen algemeen distri
butiesysteem. Alleen de Polen en de
Duitsers, die voor de gemeente
werken, krqgen wat te eten.
De anderen moeten maar probe
ren, zo goed en zo kwaad als het
kan aan de kost te komen. De
zwarte markt staat natuurlek
open. Maar als zij daar voor hun ge
spaarde Relchsmarken willen ko
pen, krijgen ze niets, want de Po
len hebben alle valuta ln Belchs-
mark doodeenvoudig zonder scha
devergoeding vervallen verklaard.
Alleen de Poolse Zloty heeft waar
de. Sinds de Duitse capitulatie
heeft Breslau geen vlees en geen
vet meer gehad. De bewoners ma
ken hongertochten naar het achter
land. Hebben ze geluk, wat bieten
of aardappelen te bemachtigen, dan
wordt hun dat op de terugtocht
reeds ln de voorsteden door de
Poolse soldaten weer afgenomen.
Dat het sterftecijfer onder deze om
standigheden de incht in schiet, ls
te begrijpen.
Poolse ambtenaren, die overigens
soms maanden geen salaris ontvan
gen hebben, geven openlik uiting
aan hun hoop, dat het doel, hetwelk
men aanvankelijk door deportatie had
willen bereiken, nu net zo vlug be
reikt wordt door de slachtingen, wel
ke de honger aanricht.
Minstens even erg als de honger
bespeuren de hier nog wonende Duit
sers de totale afwezigheid van vei
ligheid en recht. Er zijn geen Instan
ties, tot welke een boer, die door
plunderaars overvallen wordt, zich
kan wenden, er ls geen politie, die
hem beschermt, geen rechter, die hem
recht zou kunnen verschaffen. Ieder
een moet zich elk uur van de dag ge
welddaden op leven en goed laten
welgevallen, zonder de mogelijkheid
van wettelijke tegenweer. Kortom
het gaat er allemaal nationaal-socia-
listisch toe. Dat daaronder vaak Duit
sers te lijden hebben, die naar be
wezen is in de strijd tegen de na
zi's hun naaste bloedverwanten ver
loren; dat Joden, die hadden kunnen
onderduiken, maar die nu, in de me
ning gered te zijn, door de Polen
worden vermoord, dat zijn wel bijzon
dere donkere schaduwen boven dit
toch al sinister beeld.
Daar komen dan nog ziekten en
epidemieËn by. Hoe vaker men van
Berlijn oostwaarts reist des te vaker
ziet men aan de perrons grote plak
katen, waar in latyns-cyrillische let
ters de waarschuwing „Typhus" ge
schilderd staat. De uitgemergelde
lichamen der hongerlijders bieden
voedsel aan de bacil en in het gehele
gebied ten Oosten van de Oder-
Neissegrens ontwikkelt de epidemie
zich met de angstige snelheid van een
bosbrand. Maar het is een bosbrand,
waartegen brandweerlieden niets kun
nen uitrichten. De berichten omtrent
die epidemie zijn ontstellend. De be
woners der pestbarakken mogen er
niet uit en gaan ze er uit, dan lopen
zij het risico te worden neergeknald.
Volstrekt afdoende contróle ls na
tuurlijk niet mogelijk en zo grijpt de
typhus verder om zich heen.
Polen is het land van de honger,
van de verwoesting, van de ont
reddering.
Gisteren schreven wij hierover
in een artikel, dat den lezer die
wel moppert over de toestanden
hier te lande met afschuw en
ontzetting moet hebben vervuld.
Thans plaatsen wij het vervolg en
slot, waarin zo mogelijk in nog
fellere kleuren de ellende van het
Poolse volk wordt geschetst, een
ellende, waarvan het einde niet te
zien is, omdat men steeds dieper
wegzinkt in het moeras.
Er ls voor dit land en dit volk
geen uitkomst meer, tenzij
Hier wordt een beroep op het ge
weten van de wereld gedaan.
Hier moet worden Ingegrepen. Dat
is de eerste reactie van ieder, die de
ontwikkeling van de toestand ln dit
gebied gadeslaat. Er kan echter niets
gedaan worden, wanneer dit gebied
niet, evenals andere bezette gebieden
van Duitsland, onder contróle der
vier grote mogendheden wordt ge
steld. Zolang het gehele Duitse ge
bied aan gene zijde van de Oder al
leen maar onder de Poolse contróle
blijft, zal aan deze toestand vermoe
delijk niets veranderen. Want aange
zien dit gebied eerst door de aan
staande Vredesconferentie definitief
als Pools kan worden erkend, doen
de Polen alles en ln zo groot moge
lijke haast en meedogenloosheid, om
hun „zóne" met het oog op de toe
komstige definitieve vaststelling van
de grens te ontduttsen.
Zij, die als gevolg van honger, epi
demie, mishandeling en plundering uit
de door de Polen bezette gebieden
vluchten moeten vóór hun vertrek
uit de Poolse zóne een verklaring
ondertekenen, welke inhoudt, dat zij
vanzelfsprekend vrijwillig vertrokken
z(jn. Er moet straks immers niemand
van achter de groene tafel kunnen
zeggen, dat alles niet correct van
stapel gelopen ls. Als er iets gedaan
kan worden voor dit gebied, waar pest
en dood regeren, dan kan dit het
eerst door de Russen gebeuren. Steeds
meer tekenen wijzen er op, dat de
Russen met de Poolse bezettlngspo-
litlek helemaal niet accoord gaan en
er over denken het door Polen be
zette deel van Oost-Duitsland maar
weer ln eigen beheer te nemen. Z(j
kunnen het zich niet permitteren, dat
het vervoer uit het Oosten en hun
verkeersverbindingen met het eigen
land door de chaotische toestanden ln
Polen bedreigd worden.
Zy zyn bovendien van mening, dat
het grootste deel van de critlek op
de heden ten dage overal zo sterk vy-
andig gezinde politiek in Oost-Duits
land niet zo zeer aan hun adres als
wel aan dat van de Polen gericht is.
Of het «onder moeiiykheden zal gaan
is een andere kwestie. Witte en rode
Polen, die anders heftig tegen elkaar
intrigeerden, zyn het er roerend over
eens, dat de nieuw bezette gebieden
Pools moeten biyven.
EEN der Amerikaanse omroeporganisaties heeft een enquête gehouden
om vast te etellen, wie de tien populalrate persoonlijkheden der aarde
zijn. Er kwamen niet minder dan 15.000.000 antwoorden binnen en het re
sultaat luidde als volgt:
4. pater flanagan
f. generaal mac. arthür
g. walter winchell
zuster kenny
16- bob hope
1. bing crosby
2. frank sinatra
3. paus pius xn
4. eleanor roosevelt
5. generaal e1senhower
(Pater Flanagan ls de stichter van „Boy's Town" en Zuster Kenny ls een
Australische verpleegster, die een nieuwe therapie voor de behandeling
van kinderverlamming heeft ingevoerd.
Het zou ongetwijfeld interessant zijn, aldus de Haagse Post, onder Euro
pese luisteraars ook een dergelijke enquête te houden om te zien, wie in
ons werelddeel met de zegepalm gaat strijken.
Ongetwijfeld zal men zich ook van
andere zijde met de toestand in dit
land van pest en dood bezighouden,
zodra de wereld een kykje achter
dit yzeren gordijn zal genomen
hebben. Want het gaat hier nog om
veel meer dan het leven van een
mlllioen Duitsers, het gaat om de
morele zuiverheid en kracht van de
anti-fascistische beweging in de
wereld. Als al degenen, die Hitier
en Mussolini onder de zwaarste of
fers bestreden, om een betere we
reld op te bouwen, er in berusten,
dat hun stryd thans door Rowdis en
chauvinisten benut en besmeurd
wordt, dan is er voor de toekomst
maar heel weinig hoop.
Men heeft de Duitsers met recht
verweten, dat zij in het geloof aan
de zending van hun vaderland, hun
ogen voor de gruweldaden van het
fascisme te lang gesloten gehouden
hebben. Willen de voorvechters van
de democratie later hetzelfde verwijt
op zich laten zitten? Ook wij zullen
aan alles medeschuldig zyn, wanneer
wij niet voortdurend, elke dag en elk
uur, de schanddaden, die ln naam
van vrijheid en democratie worden
begaan, aan het licht brengen.
Niets anders is de bedoeling van
deze trieste beschouwing.
Naar een officiële radiouituending
uit de hoofdstad van Paraguay,
Asnnclon, meldt, zijn in de stad
Concepcion herige gevechten uit
gebroken tns»en opstandelingen en
regeringstroepen.
In het regeringscommunique, dat door
de radio werd uitgezonden, werden de
27,000 inwoners van Concepcion ervoor
gewaarschuwd, dat de regeringsstrijd
krachten „binnen enkele uren" over
land, van de rivier af en uit de lucht
een massale aanval op de stad zullen
inzetten.
In een communiqué van de regering
van Paraguay. C telegrafisch door de
Paraguayaanse ambassade te Rio de
Janeiro ontvangen is, wordt verklaard,
dat het „communistisch vandalisme"
de schuld aan de opstand draagt. Het
telegram meldt voorts, dat de opstand
onderdrukt zou zijn.
Volgens een officiéél communiqué
uit Asuncion, de hoofdstad van Pa
raguay. Is het aangekondigde massale
regeringsofensief tegen de opstande
lingen van het Paraguayaanse leger in
Concepcion (N O Paraguay) Woensdag
op het eind van den dag begonnen met
een bombardement van de strategische
punten om de stad heen.
(Van onzen Londensen
correspondent).
Na in Moskou de con
ferentie der Ministers
van Buitenlandse Zaken
over de vredesverdragen
met Duitsland en Oos
tenrijk is begonnen, heb
ben wU onzen correspon
dent in Londen gevraagd
een brief te wyden aan
Ernest Bevin, den man
die daarop namens
Engeland zal spreken.
Het ls altijd bijzonder
dankbaar om meinsen
met bepaalde dierenty-
pen te vergelijken. Lang
niet iedereen leent zich
daartoe, maar Engeland's
Minister van Buiten
landse Zaken vertoont,
niet alleen wat zijn
voorkomen maar ook
wat verschillende ka
raktereigenschappen be
treft, merkwaardig veell
overeenkomst met een
olifant.
De bekende Journalist
en historicus Harold Ni-
cholson zei onlangs voor
de B. B. C.: „Bevin is
geen vlot redenaar, maar
hij bereikt zijn doel als
een olifant die, alles on
der zijn tred vermorze
lend, door het oerwoud
stapt, dwars door het
struikgewas van bijkom
stigheden heen naar de
open ruimten waar het
licht en zonnig ls".
Bevin gelooft niet In
de ouderwetse diploma
tie en verkiest duide
lijkheid, die dikwijls
kwetsen kan, verre bo
ven valse vriendelijkheid
die al tot zoveel misver
stand en erger heeft ge
leid.
Bovendien ls hij oor
spronkelijk helemaal geen
diplomaat, ja eigenlijk
nauwelijks een politi
cus: hij heeft zijn spo
ren verdiend ln de vak
verenigingswereld en
men voelt dat zijp idea
len daar nog steeds zijn
koers als Engeland's bui
tenlands vertegenwoordi
ger bepalen. Wat hem
boven alles ter harte
gaat ls het lot van den
gewonen man en voor
hem weegt de sociaal-
economische kant van de
buitenlandse politiek
oneidlng veel zwaarder
dan de strategische.
Enige proletariër in
het kabinet.
Hij is een man uit het
volk, nu, als 66-jarige
minister nog steeds.
Hij praat plat, en hij
ls misschien de enige
werkelijke proletariër
uit dit kabinet dieniet
(ln de maatschappe
lijke zin van het
woord) is verburger
lijkt. Naar zijn gevoel
zou hij mèt zijn af
komst ook zijn Idealen
verloochenen. Dat hij
niet geeft zinloze
étiquette wil overigens
niet zeggen dat hij een
lomperd zou zijn: hij
danst graag en on
danks zijn geweldige
lichaamsomvang
goed en dat zegt veel.
Binnen een uur na zijn
aankomst op het depar
tement had hij alle chefs
de bureau bij zich ont
boden. „Mijne heren, zo
en zo en zo stel Ik mij
voor mijn werk hier te
doen. U hebt drie dagen
de tijd om die algemene
richtlijnen nader uit te
werken. Goeden mor
gen".
Dat was ln 1940 en het
pleit enorm voor Chur-
chill dat hij Bevin, zo
gauw mogelijk in zijn
oorlogskabinet haalde.
Niemand kan met meer
recht opkomen voor de
belangen van de „ver
worpenen der aarde" dan
de man die als jongetje
van 13 zonder een cent
op zak van den kwaden
boer waar hl) ln de kost
was wegliep en de wijde
wereld introk; die later
als jongeman van ln de
twintig een vaste be
trekking eraan gaf om
zyn lotgenoten te gaan
organiseren; en niemand
heeft dat ook met meer
kunde gedaan dan de
man die in 1920 een
Commissie van Onder
zoek naar de lonen in
het havenbedrijf toesprak
en aan het begin van
zjjn speech (die elf uur
duren zou!) een geheim
zinnig pakketje in bruin
papier gewikkeld voor
zich op tafel legde. De
voorzitter van de com
missie vroeg Bevin met
zyn betoog te beginnen,
waarop deze bedacht
zaam het pakketje uit
pakte. „Dit myne he
ren", zei Bevin, „ls het
dagrantsoen dat de dok
werkers van hun hui
dige loon bekostigen
kunnen, meer niet".
Een staal van wijs
beleid.
Het is een publiek ge
heim dat Bevin eigenlijk
de portefeuille van Fi
nanciën ambieerde. Maar
het was een staal van
wijs beleid dat Attlee
dezen man bestemde tot
vertegenwoordiger van
het socialistische Enge
land naar buiten, in een
tijd waar noch Ijzeren
handen in fluwelen
handschoenen, noch flu
welen handen ln ijzeren
handschoenen de wereld
kunnen redden, maar al
leen eerlijke, onbedekte
mensenhanden die wor
den uitgestrekt om an
dere handen in hun
greep te sluiten.
Professor Je&n Piccard, die al
eerder van zich liet horen door zyn
ballontochten naar de stratosfeer,
bereidt zich thans met professor
Cosljns voor om deze zomer nog een
andere droom van Jules Verne te
verwezeniyken. De belde professo
ren willen ln een stalen kogel tot
4000 meter onder de zeespiegel af
dalen, teneinde op die diepte we-
tenschappeiyke waarnemingen te
doen.
De stalen kogel, die aan tal van by-
zondere eisen moet voldoen, is reeds
vervaardigd en hy bevindt zich thans
in de grootste constructiewerkplaats
en yzergietery van België, in het ge
hucht Court St. Etienne, dat op on
geveer 25 km. van Brussel ligt.
Een correspondent van het A.N.P.
heeft het voorrecht gehad met pro
fessor Cosijns deze kogel in ogen
schouw te nemen. Veel ls er niet
aan te zien, schrijft hy. Stelt u zich
een ronde kogel voor, bestaande uit
twee halve op elkaar geplaatste bol
len met een middeliyn van twee me
ter. Met krytiynen is de bol in 140
vlakken verdeeld.
Prof. Cosyns ziet onze vragende
blikken. „Evenveel Röntgenfoto's zyn
genomen om de zwakke plekken ln
de huid van de kogel op te zoeken."
Daarna vertelt prof. Cosyns nog
enkele byzonderheden over de bol. De
dikte van de wand is 10 cm. en na
gepolfst te zijn zal deze nog 9 cm.
bedragen. De stalen kogel, die van
nikkelchroom vervaardigd ls, weegt
niet minder dan 10.000 kg. De twee
helften zullen los op elkaar liggen,
daar de grote druk van het water
op de buitenwanden vastschroeven
overbodig maakt. De afdaling tot
4000 meter onder het zee-oppervlak
zal waarschyniyk niet eerder ge
schieden dan ln Juli van dit jaar. Dit
zal gebeuren ten zuiden van de
Ivoorkust in de golf van Nieuw-
Guinea. Vóór de eigeniyke afdaling
zullen daar nog twee proefnemingen
plaats vinden. By de eerste proef zul
len prof. Piccard en prof. Cosyns bel
den tot op slechts geringe diepte dui
ken. By de tweede proef zal de stalen
bol tot 4000 m. dalen zonder beman
ning.
De kogel zal voorzien zgn van een
zevental drijvers, die verenigd zullen
zy? in een aluminium omhulsel. Deze
dryvers zullen een lichte soort ben
zine bevatten, die het de stalen kogel,
nadat de werkzaamheden op 4000 m.
onder de zeespiegel zyn volbracht en
nadat de ballast is afgeworpen, mo
gelijk zal maken weer aan de opper
vlakte terug te keren. De ballast be
staat o.m. uit 16 stalen blokken van
100 k 120 kg., die door electromag-
neten aan de buitenkant van de sta
len kogel zijn bevestigd en naar belie
ven afgeworpen kunnen worden. De
bol staat overigens in geen enkele
verbinding met het zee-oppervlak.
Een speciaal voor dit doel in België
gebouwd marinevaartuig, de 4000 ton
metende „Scaldis", zal de bol te wa
ter laten. Zowel het schip als de ko
gel zyn uitgerust met een geluids
apparaat van de soort zoals deze ln
duikboten wordt gebruikt voor het
opsporen van schepen. Door middel
van deze apparaten zal men elkaar
kunnen seinen. Na de styging zal men
eveneens in verbinding kunnen tre
den met het schip door middel van
een ultra-kortegolfzender.
In de bol zullen twee patrijspoorten
van onbreekbaar glas, ter dikte van
15 cm. en met een diameter van 10
cm. worden aangebracht, terwdjl hy
verder uitgerust zal zyn met vier
schynwerpers, waarvan er steeds twee
tegeiyk zullen branden. Er zullen fo
to's en films worden gemaakt en er
ls tevens een installatie voor het ma
ken van moment-opnamen „aan
boord".
En wat verwacht U op de zee
bodem te vinden?
Daarvan hebben wij nog geen
idee. Wy weten echter zeker, dat wij
op deze diepte leven zullen aantref
fen, antwoordt de heer Cosijns.
Twaalf uur onder water.
De beide onderzoekers zullen 12
uur onder water blijven. Door middel
van twee schroeven zal de bol zich
óver de zeebodem kunnen voortbe
wegen. In totaal heeft de kogel voor
24 uur zuurstof aan boord. Per mi
nuut komt er vier liter gezuiverde
lucht vry.
Wanneer wij zinspelen op de moge-
ïykheld van gevaar, zegt de heer Co
syns eenvoudig: „In onze berekenin
gen zgn geen risico's opgenomen.
Deze kunnen slechts by de verwezen-
ïyking van onze plannen ontstaan en
hiervoor koesteren wy geen vrees."
Daar de temperatuur op 4000 me
ter 0 tot 4 graden Celcius zal bedra
gen, zullen de onderzoekers vlieger-
pakken dragen. De electrische accu
mulatoren, die de schroeven zullen
voortbewegen en die voor de verlich
ting van de kogel zorgen, zyn even
eens door middel van electromagneten
aan de buitenkant van de kogel be
vestigd en kunnen in geval van nood
worden afgeworpen. Het totale ge
wicht van bol en dryvers bedraagt 40
ton.
Hilversum I (301 m) KRO; 8,45 Nieuws
10,15 Herh avondluitzending 11 u De
Zonnebloem 11,45 Tam ber 12,03 Or
gelconcert 13,30 Orkest zonder naam
13,45 Toneel en film 14,15 Engelse les
15,15 Debutantenconcert 16 u Qua-
tremain recital 16,30 u Schoonheid v h
Gregoriaans 18 u Bruce Lowe zingt
18,15 Journ weekoverzicht 19 u nieuws
19,15 Plano-duo de Raaffen Schutte
20 u Nieuws 20,08 u De gewone man
20,30 Lichtbaken 21 u Muzikale tombola
22 u Cabaretprogramma
Hilversum II (415 m) 9,45 Nieuws
VPRO: 10 u Morgenwijding VARA:
10,20 u Radiofeuilleton 10,35 u Louis
Somer 11 u Arbeiders ln Continu
bedrijven 13 u Amerika heeft Rhyth-
me, Wenen melodie 13,15 u „Attentia"
13,45 u The Ramblers 14,15 u Sport-
praatje 14,30 u Phllh Orkest 15,30
Van boek tot boek 16,25 u Accordeon
orkest 17,30 u Om en nabij de twintig
18 u Nieuws VPRO: 19,45 u Bijbel
vertelling 20 u Nieuws VARA: 20,45 u
„Dodenhuis" 22,30 u Socialistisch com
mentaar 22,45 u Orgelspel
Woensdag verscheen voor het Utrechts
Tribunaal, onder presidium van mr "W
Th D A van Eek, de 60-jarige Christi-
ha Wilhelmina van Bilderbeek, dia van
6e oprichting der N S B, op 14 Decem
ber 1931, privé-secretaresse was ge
weest van Anton Mussert. Uit het
verhoor bleek, dat beschuldigde reeds
in 1921 ln dienst van Mussert, toen in
genieur bij Waterstaat, werkzaam was.
Uit verschillende feiten en uit brie
ven van Van Geelkerken, Huygen en
Muller kwam vast te staan, dat zij als
fanatiek „kameraadske" actief de par
tij had gediend. Haar verdediger, mr
van Ravenzwaay, noemde haar: „ie
mand met een domme slaafse natuur,
die Mussert blindelings volgde".
door TJEEBD N. ADEMA
14
Hy was om aoo te zoggen, van den regen
ln den drop gekomen, niet alleen figuurlijk, maar
ook letteriyk, omdat de pillen welke hy aan de
„klanten bezorgd had, voor het grootste deel
uit gemalen zoethout hadden bestaan. Hy had
er vaak by gestaan, dat ze gemaakt werden
en 't met zyn eigen oogen gezien maar dat,
zei Dirk geheimzinnig, was eigeniyk ambtsge
heim en Hans moest er maar niet verder over
spreken.
De apotheker was overigens een beste man
en Dirk zou nu nog met poeders en drankjes
geloopen hebben en overal om de leege
fleschjes hebben gevraagd als de baas van het
spul niet plotseling overleden was en de weduwe
de apotheek verkocht had aan een jongen man,
die verlangd had, dat de „jongen" dat was
Dirk tweemaal zoo hard zou loopen als zyn
beenen dat gewend waren. Tot overmaat van
ramp had hy Dirk ongenoegen gekregen
met de assistente, die tegen den chef gezegd
had: „Hy d'r uit of ik d'r uit"
„En?" vroeg Hans, „hoe liep dat af?"
„Och", zei Dirk, „die assistente was een mooi
meissie. Ze had een huidje als een perzik en
oogen als korebloeme en ze was twintig jaar.
Hy Dirk was negen en vflftig, hg had
spataderen en een bril op. De baas, die kiezen
moest was twee en dertig en stond al dagen-
l&ng knipoogjes te geven en je begrypt zei
Dirk dat die niet voor my bestemd ware."
„Zoo", zei Dirk, „lag ik d'r toen ook al weer
uit en toen ben lk losvaste hulp by de Reiniging
geweest voor de paarde, maar toen lk een trap
van een merrie tegen mfln been had gekrege en
zes weken later uit het ziekenhuis kwam, wa-
d'r een ander ln mijn plaats. Nou, u begrijp
't zeker wel. Twaalf baantjes en dertien onge
lukken, tot lk m'n ouderdomspensioentje kreeg
en nog een extraatje. Toen was lk vry en nou
leef ik als een vorst. Als de zon schynt zit ik
hier en as 't regent lees lk m'n krantje op de
Keizersgracht en lk ben abonné van-1 Tehuis,
dus ik heb eiken nacht een dak bove m'n hoofd.
As je dat zoo 's bekykt, heb lk niks te klage.
Ik heb eigeniyk nooit gedacht, dat lk 't op m'n
ouwe dag nog zoo goed zou kryge."
Hans van Linschoten knikte nadenkend.
Er was nog meer ellende in de wereld.
Een stukje wrakhout op de levenszee was lr
hst stille water van een veilig haventje gewor
pen. Ook hy was op 't oogenblik zoo'n mensche-
lgk stukje wrakhout dat door de grillige golven
van het leven heen en weer geslingerd werd
en waarvan niemand kon voorspellen waar het
terecht zou komen.
Hg keek eens om zich heen, ln de vredige
- uen van het mooie park.
Een Jonge vrouw uit het volk duwde een
zndelwagentje, met een roee baby er In, voor
zich uit en lachte tegen een oudere edlUe, die
aan haar rokken hing. Twee jonge honden ra
votten op een grasperk, stoven achter elkaar
aan en buitelden over elkaar heen. Een oude
plantsoenwachter harkte langzaam wat afge
waaide bladeren bij eikaar en een jongetje zat
op een paaltje en floot een straatliedje.
Lange het bankje, dat ouwe t)M[ ais zBn
buitenverblijf beschouwde, liepen twee jonge
menschen. Ze hadden alleen oogen voor
en op den hoek van het laantje stonden
Het gezicht van den jongen boog zich over
van het meisje, dat de armen om zijn hals sloeg
en hem op (ten mond kuste.
Het leven openbaarde zich aan aüe hun ten
en in allerlei vormen, ln de kleuren en geuren
van het park ,in menschen en dieren, in de mus-
schen, die steeds driester nader hipten en alleen
door de tegenwoordigheid van Hans weerhowfcn
werden oen op het bankje te vliegen.
„Ga nou 's een eindje van me af staan", zei
Dirk, „dan zalik je d'r 's wat late zien."
Hans, die een paar stappen opzy gegaan wos,
zag hoe de brutaalste der gevleugelde straat
jongens zich op een knie van zijn ouden vriend
zette en er wat broodkruimels wegpikte.
„Ze kenne me", zei Dirk en geen temmer
met grapt er voldoening naar zyn collectie
dreeeeeede leeuwen kflken dan Dirk naar
v*f mwegbsa. («erdt