PARIJS is PARIJS niet meer Hollandse kaas, spek en eieren! 5 hoogspanning Op de zevende etage boven Schiphol Steen des aanstoots C*3 M Wij luisteren morgen naar Nieuws uii Engeland De Britse democratie Overstromingen teisterden het land De sport wordt aan banden gelegd ^Buiksloot: het lucht-parkeerterrein VJ Drie jaar tussen leven en dood Een koninklijke amourette in Griekenland Feuilleton maanden „Aan de Boulevards de Paris..." a/b PHTBZ ZürichAmsterdam. Beste Vriend, CEN machine vol buitenlandse, naar de, door de zon gebruinde gezichten te oordelen, wintersportenthousiasten. Bij de stewardess, achterin, naast de pantry ski's en andere sneeuw sportartikelen. In de cabine een paar slachtoffers met gegipste benen uitgestrekt, doch met een gelukkige lach, die je alleen maar in de wintersport ontmoet. In de cock pit een bemanning achter een met ijs be- Ga j dekte voorruit. De mecano, die juist de motoren op kruisver- mogen heeft gebracht, met een lunch op zijn schoot. Een radioman, die het in code ont vangen weerbericht van Schiphol voor mij leesbaar maakt. Buiten wolken waartussen nu en dan uit diep blauw verblindende zonnestra len naar binnen vallen, doch wolken op 3000 meter waaruit sneeuw en ijzel een aanval doen op de vleugels van onze trouwe Dakota. Een ongelijke strijd overi gens, want de zich om de beurt opblazende handiers van de vleu- gel-de-icer kunnen het aan en bij plakken ge lijk vliegt het ijs van de vleugelrand af. Zo vliegen we weer huiswaarts en voor mij is hiermee het Europa-vliegen weer voor' een paar weken gedaan, om onze koers weer eens naar het Verre Oosten te verleggen. Een welkome afwisseling trouwens. Enfin ik hoef je niets te vertellen; als je in de kou zit verlang je naar de zon en loop je eenmaal onder de Mata Hari dan wil je de kou weer in. Niets veranderlijker dan de mens. Let zijn een paar drukke weken geweest. Collega's op een grondcursus en zieken hebben ons handenvol werk bezorgd, maar het is prettig afwisselend werk geweest. EINDELIJK weer eens in de Licht stad. Voor 't eerst sinds de oorlog, want hoe meer goud je op je mouw krijgt, hoe minder je op de korte lijnen als Londen, Parijs en Brussel komt te vliegen en hoe meer op de Intercontinentale en grote Europese lijnen. In Parijs was het prettig en toch is er fiets ik weet niet wat dat het huidige Parijs van vroeger doet ver schillen. Toch ligt het mozaïk in de Madeleine nog als vroeger, toch is de Metro nog even benauwd en zijn de Follies Bergère nog even slecht ge kleed. Heeft de Parijzenaar iets van zijn aangeboren gastvrijheid en vlot heid verloren? Heeft de verkeersagent zijn witte knuppel behouden, doch iets van zijn humor aan de moffen gelaten? De sfeer is veranderd, zoals in heel Europa waar de Hunnen hun laars ge zet hebben. Of zijn wij veranderd? Amice, ik ben aan het filosoferen geraakt en vergeet je ondertussen te vertellen hoe Schiphol eergisteren bij slecht weer het luchtverkeer weer op uitnemende wijze heeft opgevangen. Het is zeer interessant te horen hoe de verschillende machines per radio telefonie met de grond praten. Hoe de PHTAR, de „Rotterdam" met Smir- noff aan het stuur beurt nummer één krijgt en op het radio-landings baken op baan 23 zijn kist aan de grond zet Is eenmaal de baan vrij, dan verhui zen alle machines geleidelijk één ver dieping lager en is de Constellatiorv „Venlo" met Snitslaar op de bok aan de beurt. Het systeem werkt perfect en is hoewel tijdrovend volmaakt veilig. Ik vraag mij wel eens af of de Buiksloters zich van de belangrijkheid van hun dorp In de vliegerij bewust zijn. Zouden trouwens de bewoners van Jaarsveld, Hoogezand en Klein Glenhout (Lb) vermoeden, dat tien tallen vliegtuigen dagelijks op deze omroepzenders navigeren? Dat de navigatie veel eenvoudiger geworden is, is maar goed ook, want de vlieger heeft heden ten dage zijn aandacht voor veel meer dingen nodig dan vroeger. Kwam jaren geleden een oude trouwe Fokker regelrecht met drie passagiers van Parijs, thans komt een Constellation van over de oceaan uit de Nieuwe Wereld en een Skymas- ter uit Cairo, Rome of Lissabon met een veertigtal passagiers op dienst- regelingtijd aan. DE vliegerij mag iets van het roman tische verloren hebben, minder in teressant is zij zeker niet geworden. Het is een mooi vak, een vak dat ik iedere Hollandse jongen kan aanbeve len. En wij zullen vele jongens nodig hebben om, na een grondige training en hard werken mee te helpen om onze plaats in het wereldluchtverkeer te handhaven. sa y - zeven duizend voet, dat is ongeveer 2200 meter moet blijven rondvliegen. Schiphol is in de wolken vliegend niet moeilijk te vinden, daar helpt het radio-kompas ons mee, dat afgestemd op het navigatie-baken een paar k.m. ten Noord-Westen van Schiphol uitstaat '.vanneer wij er overheen vlie gen. Zijn we eenmaal boven Schiphol dan moeten wij boven en om het z.g. Holdingbeacon Buiksloot op de gege ven hoogte blijven vliegen. De situatie boven Buiksloot is dan zo, dat om de duizend voet een voor Schiphol be stemd vliegtuig rondcirkelt. Het doet mij altijd denken aan een warenhuis, b.v. „De Bijenkorf". Op de eerste étage vliegt de machine met beurt nummer één, deze mag naar gelijkvloers zak ken om te landen, terwijl daar boven op iedere verdieping zich een wachtend vliegtuig bevindt. Is Buiksloot met tien vliegtuigen „vol" dan worden soms andere ma chines nog naar Jaarsveld's omroep- zender verwezen om daar op een be paalde hoogte te wachten. Dit komt echter zelden voor. n 1 Follies Bergère Over het hoe, waar en waarom van de opleiding tot burgervlieger zal ik je binnenkort wat vertellen. Het zal hen, die met een min of meer bevreesd hart voor hun eindexamens zitten zeker in teresseren. Vóór ik ditmaal eindig nog dit: Stuur Viruly een exemplaar van deze brief. Hij heeft ontdekt dat ik poog te schrij ven. Of hij bang is voor concurrentie? Wel neen, daarvoor is hij een te pret tig collega! De beste zelfgefokte hond op de internationale rashonden show te Amsterdam was de Cocker Spa- niel van mevr. T. v. d. Sandt de Venne uit Weert, welke bekroond werd met de medaille, toegekend door H. K. H. Prinses Juliana. Hilversum I, 301 m NCRV. 8, 13, 19, 20, 22 Nieuws 8,15 Gewyde muziek 9,30 Morgenconcert 10,30 Morgend. - 11,15 Zangrec. - 12 Wer ken van Bach. 12,35 Passiedienst 2,00 Orgelbespeling 3,20 Amster dams Kamermuziekgezelschap 4,20 Knapenkoor 4,45 Voor jongens en meisjes 5,35 Pianospel 6,30 Voor de Ned. Strijdkrachten 7,15 „De wederopbouw van Nederland" 8,08 Orgelspel in de Domkerk 8,50 Lij densmeditatie 9,10 Veelgevraagde platen. 9,30 Het Boston-Sympho- nie-Orkest 10,30 Gramofoonmu- ziek 10.45 Avondoverdenking. Hilversum n, 415 m. VARA. 8, 13, 18, 20, 23 Nieuws 8,15 Op gewekte morgenklanken 10,00 VPRO-Morgenwjjding 11,30 VARA Populair non-stop-programma 12,00 Orgelspel door Johan Jong 2,00 Voor de Vrouw 3,00 Voor de Jeugd 4,45 Het stond in de krant 5,15 Jan Vogel en ztjn accordeon-orkest 6,15 Vara-varia 6,30 „Heb ik Iets aan psychologie?" 7,30 VPRO. 8.20 „Das Dreim&dlerhaus" --- 9,20 „Het huis met de hoofden" Tot kijk, TON. IK kreeg, komende uit Parijs een zeer matig weerbericht van Schiphol. We hadden een hele slok benzine aan boord, zodat we overal in West-Europa nog terecht zouden kunnen. Boven Holland kregen wij beurt nummer ze ven. Zegt het je iets? 't Is vrij eenvou dig en het zal je ongetwijfeld interes seren. Wanneer je bij slecht zicht bo ven Schiphol komt, krijg je per radio een landingsbeurt en een vlieghoogte op. Meestal is het zo, dat je, wanneer je beurt nummer zeven krijgt, je op Vijf minsten .voordat de executie van vijf van rituele moord beschul digde West-Afrikanen zou geschieden, werd bevel gegeven de terechtstelling °P te schorten, en wel naar aanleiding van een door een Londens advocaat, die namens de veroordeelden op treedt, op den Britsen eersten minster Attlee gedaan beroep. Gistermiddag zou dit beroep behandeld worden. He vijf beschuldigden zijn reeds drie jaar geleden veroordeeld en de mededeling, dat zij sedertdien vijf of zesmaal naar de galg zijn gevoerd, heeft onlangs in het Britse Lagerhuis tumult veroorzaakt. Wij hadden hier te lande tekort. Toch voeren wij nog uit. Dingen van weelde missen wij niet alleen, om hoogst noodzakelijke levensbenodigd heden zitten wij te springen. Toch voeren wij ook die nog uit. Uitvoer door een verarmd land is voor de verarmde bewoners een steen des aanstoots, erger nog als dat land eens rijk was, onverdraaglijk bijna als zij ervan vernemen en bespeuren zonder te begrijpen. Wij zijn arm en wanen ons rijker dan wij zijn. De geldruimte van het verlopen jaar droeg tot die waan helaas bij. 1938. Wij voerden voor ruim 400 millioen gulden meer in dan uit. Het was een weelde, die wij ons konoen veroorloven. 1947. Nu voeren wij ook in. Maar het is bittere noodzaak, geen weelde. Nu kunnen wij ons dat alleen veroor loven als wij ook uitvoeren, zo veel en zo goed wij maar kunnen. Uitvoer dus, veel en goed. Wilt ge veel uitvoeren, dan moet ge veel produceren. Daartoe behoeft ge machines, grondstoffen, arbeiders. Machines gingen. Wij weten waar heen. Die bleven, sleten. Nieuwe ko men niet in overvloed. Voor grond stoffen zijn wij veelal als voorheen, op het buitenland aangewezen. Hei aantal beschikbare arbeiders is min der dan vóór de oorlog. Militaire dienst en zwarte handel slokken een paar honderdduizend op. In de productivi teit van wie na lediggang en sabo tage weer aan de gang gingen ls misschien driekwart van weleer. Is dan de roep: „alle hens aan dek" overdreven? Is dan de hoop op aller inspanning in het belang van ieder en van allen niet gewettigd? Een werk-volk, een sterk volk. Het kan niet korter worden gezegd, en niet juister. Maar veel moet ditmaal met goed samengaan. Ook hiervoor staat de Vereniging „Nederlands Fabrikaat" op de bres. Gij wildt in den vreemde eer in leggen met Uw product. Dan moet gij het ook goed maken. Het gaat om onze naam. Van een goeae naam hebt ge plezier, binnenkort; van een slechte krijgt ge verdriet, te»- stond. Tot de bevordering van ae uitvoer als hier bedoeld, kan ieder een steen bijdragen, reeds door te begrijpenhet moet. Wie durft aan die steen nog aanstoot nemen? Dr. J. P. Duyverman, Alg. Secr.-Penningmeester Ver. „Nederlands Fabrikaat" (Van een bijzonderen medewerker). Wy Hollanders hier in Engeland mogen ons gelukkig pryzen. Kaas, spek en eieren mogen dit jaar, res- pectieveiyk in hoeveelheden van 4000 ton, 5000 ton en 90.000.000 st. vanuit Holland in Engeland inge voerd worden. Eindelijk wee- eens Hollandse kaas op onze bonnen ln plaats van de veel minder smake lijke Engelse, Amerikaanse of Aus tralische. En eindelijk kans op wai meer eieren. Zo juist las uw briefschrijver in de Noordhollandse Courant, dat met Pa sen in Holland een extra verstrekking van 5 eieren de persoon wordt gege ven. Hier in Engeland zag een gezin van 4 personen (w.o. een baby) ae laatste 4 weken totaal 4 eieren. Men kan zich voorstellen hoe wy het pas gesloten EngelsNederlandse han delsverdrag om materiële redenen op prijs stellen. Toch moge uw briefschrijver langs deze weg op bescheiden wijze waar schuwen tegen het afstaan van dit voedsel ter bevordering van uw ex port. "Brooddistributie was hier in Enge land niet nodig geweest als niet 450.000 ton graan gegeven was aan de noodiydende bevolking van Euro pa. Dit is natuurlijk zeer liefdadig, maar diezelfde noodlijdende bevolking in Albanië vindt daardoor ook nog de kracht om een mijnversperring te leg gen in de hoop, dat er Engelse oor logsschepen oplopen. Wat ook prompt gebeurde en 44 opvarenden het leven kostte. Een hoeveelheid van vijf mii- loen ton steenkool had een crisis, die we thans hier aan het doormaken zijn, kunnen voorkomen. Maar negeu millioen ton werd naar hetzelfde adres als het graan uitgevoerd. Dit alles waren bezwaren, die mi nister Churchill in het Lagerhuis naar voren bracni tegen het door den Eersten Minister opgestelde „White Paper" (Witboek) aangaande de economische toestand in het Koninu- r^jk. De hoofdmomenten uit Churchill's betoog waren: „De -lening, die wij van de Ameri kanen kregen, wordt besteed met een domheid, die aan krankzinnigheid grenst". Over de voedselpositie zeide hij: „Het Engelse volk is ondervoea. (De socialisten schreeuwden: „Daar zie je zelf niet naar uit"). Wij zijn minder goed gevoed dan het Holland se volk ondanks 5 jaren nazi-tiran nie". En betreffende Duitsland merk te hij op: „Wy besteden 120.000.0ou om de problemen van Duitsland op te lossen en het gouvernement kan onze eigen problemen niet aan!" En daarna keerde hij zich recht streeks tot de regering: „Wy kun nen niet de bloedgevers zyn voor ieder ander en het gouvernement heeft geen begrip hoe wy voor ons zelf moeten zorgen. Het maakt En geland tot een hoop brandhout! Wy conservatieven hebben geen ver trouwen ln de regering en wy be schouwen haar aanblijven als een nationale ramp!" Op het ogenblik vertoeft hier als gast van het Britse Lagerhuis een Russische parlementaire deputatie. Zy wordt overal rondgeleid en ls vrij te gaan waar en waarheen zij wil. Zouden de Russen ook op een Zon dagmorgen in Hyde Park gaan kijken naar de openbare debatten, die daar op een sinaasappelkistje geleid wor den? zy zouden zien wat in Enge land de betekenis is van het „vrye woord"! Misschien zyn zy aanwezig geweest op de publieke tribune van het Lagerhuis tijdens het „White Paper" debat. Dan zullen zy ver baasd zijn geweest over de critiek op de regering, die zo maar ongestratt naar voren gebracht kan worden. Maar zij zyn zeker niet geweest ln de ziekenkamer van minister Morrison, één van Churchill's felste tegenstan ders. Zij zouden dan de bloemen van laastgenoemde aangetroffen hebben. Ziehier drie voorbeelden van ware democratie. Na sneeuw en ys, wordt Engeland thans bezocht door overstroming en storm. Tengevolge van de dooi en de nog steeds bij tussenpozen neerstro mende regen is de Theems buiten haar oevers getreden en zyn enige duizenden hectaren grond in de Theemsvallei overstroomd. In een stad als Maidenhead (zoiets als Amersfoort) staat het water 6 voet in de hoofdstraten. Een van Lon- den's grootste watervoorzienings plaatsen de „Lea Bridge Water works is overstroomd, waardoor de toevoer naar ruim een millioen Londenaars moest worden afgesne den. Duizenden moesten geëvacueerd worden. Een hevige storm belette hei reddingswerk, waaraan amphlbie- tanks en landingsvaartuigen deelna men. Ook deze overstromingsramp zal de voedselpositie niet verbeteren. De minister voor voedselvoorziening, Strachey, heeft gezegd, dat hy geen voedselcrisis voorzag. Gezien wat ge volgd is op een dergelijke mededeling van zyn collega voor kolenvoorzie- ning, vreest men hier thans het erg ste. Ten einde het aantal werkuren te vermeerderen zullen voorlopig de (Van een United Press-correspondent) Zowel de pro- als de anti-roya listische Griekse kringen in de Britse hoofdstad, achten het una niem onwaarschyniyk, dat koning George afstand van de troon zal doen om wille van de liefde ener gescheiden Engelse, in wie hy zich naar verluidt verliefd heeft. Zy' zeiden dat Koning George deze affaire „uiterst delicaat" behandelt en dat „de vrouw in kwestie" niet in politiek geïnteresseerd of belast op macht is. Zy beschreven Koning George's vriendin als een „discrete Engelse vrouw" gescheiden echtgenote van een kolonel in het Indische leger die zich omstreeks Kerstmis by Ko ning George in Athene heeft gevoegd Het paar zou elkander voor het eerst hebben ontmoet gedurende de eerste ballingschap van den monarch in En geland, vóór 1935. Griekse republikeinen, hoewel zy nooit verwacht hebben dat de roman tische affaire aanleiding tot abdicatie zou worden, hadden gehoopt dat Koning George gedwongen zou wor den zyn troon op te geven op grond van een bepaling van het Ameri kaanse hulpplan. Thans zyn zy er echter van overtuigd, dat dit 'n vrome wens is gebleven en nu geloven zij dat de nieuwe Amerikaanse belang stelling voor Griekenland de monar chie eerder zal consolideren dan ten gronde richten. Republikeinse kringen zeggen, dat Koning George er niet de man naar is om zyn troon op te geven zonder sterke druk van buitenaf of een succesvolle revolutie in Griekenland. Bovendien hebben de gematigde re publikeinse partyen zich met hei regime verzoend en hebben hun lei ders Venizelos en Papandreou hoge posten geaccepteerd in een coalitie-re gering onder een royalistischen pre- Qeeft glans aan Uw haarl Glanzend en opvallend mooi wordt ook Uw haar door regelmatige wat- tching met de zeep- en alkali vrije BLOND DONKER KINDER SHAMPOON Koning George II van Griekenland mier. Zelfs de extremistische repu blikeinen, de party van de EAM- coalltie, eisten niet regelrecht ai- schaffing van de monachie of abdi catie van den Koning, doch wilden dat een constituërende vergadering byeen zou worden geroepen, welke vijjeiyk een besluit over de constitu tionele kwestie zou nemen. „door de week6e" sportevenementen ln Engeland verboden zyn. Dit is een slag voor het Engelse volk. De mld- weekse voetbalmatches trokken des- tijds altijd volle tribunes. De gehele competitie was er op berekend en men weet niet hoe deze achterstand in te halen. In Londen alleen zyn door de week minstens 25 grote hondenren- nen. Zy brachten aan „vermake- lykheidsbelasting" 3 millioen pond per jaar op. Het is onmogelyk al deze rennen op Zaterdag te houden. De schat kist zal er slecht by varen. Er is veel reden tot klagen in En geland, maar desondanks steeds weer het optimisme, dat na regen zonne- schyn komt en een grote dosis humor en zelfvertrouwen. „No panic! and only one crisis at the time!" was de spreuk, die ik dezer dagen by één van myn Engelse collega's op de tafel zag staan en dat typeert Engeland. 23 door Tj. Adema Ouwe Dirk nam de brief over en las hem langzaam en nadrukkelijk. „Dat 's vast van die stofzuigerfa- briek", zei hij, „ze motte zeker nog geld van je hebben". „Ze moeten niks hebben", zei Hans. „Ik ben niemand wat schuldig". „Dan wille ze Je weer in dienst ne me", dacht Dirk. „Ze durreve 't zelf niet te vrage en dan neme ze maar 'n advocaat". „Maar waarom zouden ze me terug willen hebben?" vroeg Hans, verbijs terd. „Ik heb in drie maanden maar één stofzuiger op afbetaling verkocht en de kerel die ze kocht heeft na de derde termijn nooit meer een cent ge- gven, zodat ze het ding terug moesten halen. Bovendien was mijn positie daar niet van die aard, dat ze mij WelEdelgeboren Heer zouden noe men". „Wachteris, wachteris", zei Dirk na denkend. „Hebbie misschien iets met de justitie gehad? Je weet soms niet hoe zulke avecate 'n zaakie anpakke waar voor derlui nog wellerus een tikkie reclame in kan zitte". „Maar ik heb heelmaal niets met de justitie", legde Hans uit, „en als het wel zo was, dan zouden ze toch zeker de tijd voor een conferentie niet aan mij overlaten en van 'n vererend be zoek spreken. Er staat duidelijk,- dat het voor een particuliere aangelegen heid is. Wat denkt u dat ik doen moet?" „Je gaat neturelijk", besliste Dirk. „Man, je ken ommers nooit wete, wat zo'n hoge meneer Je te vertelle heb. Je ken wel een erfenis hebbe gekre- ge „Dan zou ik door een notaris ge schreven zijn", dacht Hans. „Affijn", zei Dirk, „morgen is het Donderdag, dus heb je je briefie pre cies op tijd. Dan mot je maar een uur tje vrij vrage. En asse je wat weet, mot je het me 's komme vertelle. Je begrijpt, dat ik d'r verschrikkelijk nieuwsgierig naar ben". „Het vervelende", bedacht Hans, „ls dat ik zo slecht in mijn kleren zit. Ik heb in mijn koffertje nog een schoon overhemd, een boord en een paar he le sokken, maar mijn costuum ziet *r nou juist niet naar uit om vererende bezoeken af te leggen, vooral niet als ze verwachten, dat er een WelEdelge boren Heer zal verschijnen. Hoe zou den ze aan mijn adres gekomen zijn?" „Dat zei je morge wel hore", voor spelde Dirk. Hans van Linschoten liet zijn blik over zijn vettig confectiepak je en zijn rafelige broekspijpen glijden. „Un homme bien habillé en vaut deux", had hij eens in de paskamer van een Haagsen kleermaker gelezen. Een man die goed gekleed is. telt voor twee. Wat zijn kleren betrof, telde hij niet eens voor de helft en hij bedacht met schrik, dat hij zich in drie dagen niet geschoren had en daarvoor mor genochtend, zeker niet de tijd zou kunnen vinden. „Weet u hier een barbier in de buurt?" vroeg hij. „En of', zei Dirk, „m'n eige baard schrapper, een beste hoor". Hij zei het zo trots of hij over zijn particuliere lijfarts sprak. „Dan zal ik afrekenen", zei Hans. „en dan gaan we er direct even naar toe". „Van der Kop", zei Dirk, toen ze onderweg waren, „is lijkdienaar van zijn vak, maar d'r benne niet alle da ge lijke, tenminste niet voor hem, want een ander mot ook leve. En om dat ie oorspronkelijk barbier van z'n ambacht was, heb ie 't zaakje weeran 't rolle gebracht en nou heb ie een heel aardig bedrijfie. Hier de steeg door en dan rechtsaf en dan benne we d'r". Hij ging Hans voor naar een pot- huisje, waar ze moesten- bukken om onder de dein: door te kunnen en waar, in een eenvoudig kelderver trekje, naast een afwasbakje een ta fel stond met een spiegel er voor en een oude scheerstoel er achter. (wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 3