PARIJS is PARIJS niet meer
Hollandse kaas, spek en eieren!
5
hoogspanning
Op de zevende etage boven Schiphol
Steen des
aanstoots
C*3
M
Wij luisteren morgen
naar
Nieuws uii Engeland
De Britse democratie Overstromingen teisterden
het land De sport wordt aan banden gelegd
^Buiksloot: het
lucht-parkeerterrein
VJ
Drie jaar tussen leven
en dood
Een koninklijke
amourette
in Griekenland
Feuilleton
maanden
„Aan de Boulevards de Paris..."
a/b PHTBZ ZürichAmsterdam.
Beste Vriend,
CEN machine vol buitenlandse, naar de, door de zon gebruinde gezichten te
oordelen, wintersportenthousiasten. Bij de stewardess, achterin, naast de
pantry ski's en andere sneeuw sportartikelen.
In de cabine een paar slachtoffers met gegipste benen uitgestrekt, doch met
een gelukkige lach, die je alleen maar in de wintersport ontmoet. In de cock
pit een bemanning
achter een met ijs be- Ga j
dekte voorruit. De
mecano, die juist de
motoren op kruisver-
mogen heeft gebracht,
met een lunch op zijn
schoot. Een radioman,
die het in code ont
vangen weerbericht
van Schiphol voor mij
leesbaar maakt. Buiten
wolken waartussen nu
en dan uit diep blauw
verblindende zonnestra
len naar binnen vallen,
doch wolken op 3000
meter waaruit
sneeuw en ijzel een
aanval doen op de
vleugels van onze
trouwe Dakota. Een
ongelijke strijd overi
gens, want de zich om
de beurt opblazende
handiers van de vleu-
gel-de-icer kunnen het
aan en bij plakken ge
lijk vliegt het ijs van
de vleugelrand af.
Zo vliegen we weer huiswaarts en voor mij is hiermee het Europa-vliegen
weer voor' een paar weken gedaan, om onze koers weer eens naar het Verre
Oosten te verleggen. Een welkome afwisseling trouwens. Enfin ik hoef je niets
te vertellen; als je in de kou zit verlang je naar de zon en loop je eenmaal
onder de Mata Hari dan wil je de kou weer in. Niets veranderlijker dan de
mens. Let zijn een paar drukke weken geweest. Collega's op een grondcursus
en zieken hebben ons handenvol werk bezorgd, maar het is prettig afwisselend
werk geweest.
EINDELIJK weer eens in de Licht
stad. Voor 't eerst sinds de oorlog,
want hoe meer goud je op je mouw
krijgt, hoe minder je op de korte
lijnen als Londen, Parijs en Brussel
komt te vliegen en hoe meer op de
Intercontinentale en grote Europese
lijnen.
In Parijs was het prettig en toch is
er fiets ik weet niet wat dat het
huidige Parijs van vroeger doet ver
schillen. Toch ligt het mozaïk in de
Madeleine nog als vroeger, toch is de
Metro nog even benauwd en zijn de
Follies Bergère nog even slecht ge
kleed. Heeft de Parijzenaar iets van
zijn aangeboren gastvrijheid en vlot
heid verloren? Heeft de verkeersagent
zijn witte knuppel behouden, doch iets
van zijn humor aan de moffen gelaten?
De sfeer is veranderd, zoals in heel
Europa waar de Hunnen hun laars ge
zet hebben. Of zijn wij veranderd?
Amice, ik ben aan het filosoferen
geraakt en vergeet je ondertussen te
vertellen hoe Schiphol eergisteren bij
slecht weer het luchtverkeer weer op
uitnemende wijze heeft opgevangen.
Het is zeer interessant te horen hoe
de verschillende machines per radio
telefonie met de grond praten. Hoe de
PHTAR, de „Rotterdam" met Smir-
noff aan het stuur beurt nummer één
krijgt en op het radio-landings baken
op baan 23 zijn kist aan de grond zet
Is eenmaal de baan vrij, dan verhui
zen alle machines geleidelijk één ver
dieping lager en is de Constellatiorv
„Venlo" met Snitslaar op de bok aan
de beurt. Het systeem werkt perfect
en is hoewel tijdrovend volmaakt
veilig. Ik vraag mij wel eens af of de
Buiksloters zich van de belangrijkheid
van hun dorp In de vliegerij bewust
zijn. Zouden trouwens de bewoners
van Jaarsveld, Hoogezand en Klein
Glenhout (Lb) vermoeden, dat tien
tallen vliegtuigen dagelijks op deze
omroepzenders navigeren?
Dat de navigatie veel eenvoudiger
geworden is, is maar goed ook, want
de vlieger heeft heden ten dage zijn
aandacht voor veel meer dingen nodig
dan vroeger. Kwam jaren geleden een
oude trouwe Fokker regelrecht met
drie passagiers van Parijs, thans komt
een Constellation van over de oceaan
uit de Nieuwe Wereld en een Skymas-
ter uit Cairo, Rome of Lissabon met
een veertigtal passagiers op dienst-
regelingtijd aan.
DE vliegerij mag iets van het roman
tische verloren hebben, minder in
teressant is zij zeker niet geworden.
Het is een mooi vak, een vak dat ik
iedere Hollandse jongen kan aanbeve
len. En wij zullen vele jongens nodig
hebben om, na een grondige training
en hard werken mee te helpen om onze
plaats in het wereldluchtverkeer te
handhaven.
sa y
-
zeven duizend voet, dat is ongeveer
2200 meter moet blijven rondvliegen.
Schiphol is in de wolken vliegend niet
moeilijk te vinden, daar helpt het
radio-kompas ons mee, dat afgestemd
op het navigatie-baken een paar
k.m. ten Noord-Westen van Schiphol
uitstaat '.vanneer wij er overheen vlie
gen. Zijn we eenmaal boven Schiphol
dan moeten wij boven en om het z.g.
Holdingbeacon Buiksloot op de gege
ven hoogte blijven vliegen. De situatie
boven Buiksloot is dan zo, dat om de
duizend voet een voor Schiphol be
stemd vliegtuig rondcirkelt. Het doet
mij altijd denken aan een warenhuis,
b.v. „De Bijenkorf". Op de eerste étage
vliegt de machine met beurt nummer
één, deze mag naar gelijkvloers zak
ken om te landen, terwijl daar boven
op iedere verdieping zich een wachtend
vliegtuig bevindt.
Is Buiksloot met tien vliegtuigen
„vol" dan worden soms andere ma
chines nog naar Jaarsveld's omroep-
zender verwezen om daar op een be
paalde hoogte te wachten. Dit komt
echter zelden voor.
n 1
Follies Bergère
Over het hoe, waar en waarom van
de opleiding tot burgervlieger zal ik je
binnenkort wat vertellen. Het zal hen,
die met een min of meer bevreesd hart
voor hun eindexamens zitten zeker in
teresseren.
Vóór ik ditmaal eindig nog dit: Stuur
Viruly een exemplaar van deze brief.
Hij heeft ontdekt dat ik poog te schrij
ven. Of hij bang is voor concurrentie?
Wel neen, daarvoor is hij een te pret
tig collega!
De beste zelfgefokte hond op de
internationale rashonden show te
Amsterdam was de Cocker Spa-
niel van mevr. T. v. d. Sandt de
Venne uit Weert, welke bekroond
werd met de medaille, toegekend
door H. K. H. Prinses Juliana.
Hilversum I, 301 m NCRV. 8, 13,
19, 20, 22 Nieuws 8,15 Gewyde
muziek 9,30 Morgenconcert 10,30
Morgend. - 11,15 Zangrec. - 12 Wer
ken van Bach. 12,35 Passiedienst
2,00 Orgelbespeling 3,20 Amster
dams Kamermuziekgezelschap 4,20
Knapenkoor 4,45 Voor jongens en
meisjes 5,35 Pianospel 6,30 Voor
de Ned. Strijdkrachten 7,15 „De
wederopbouw van Nederland" 8,08
Orgelspel in de Domkerk 8,50 Lij
densmeditatie 9,10 Veelgevraagde
platen. 9,30 Het Boston-Sympho-
nie-Orkest 10,30 Gramofoonmu-
ziek 10.45 Avondoverdenking.
Hilversum n, 415 m. VARA.
8, 13, 18, 20, 23 Nieuws 8,15 Op
gewekte morgenklanken 10,00
VPRO-Morgenwjjding 11,30 VARA
Populair non-stop-programma 12,00
Orgelspel door Johan Jong 2,00
Voor de Vrouw 3,00 Voor de Jeugd
4,45 Het stond in de krant 5,15
Jan Vogel en ztjn accordeon-orkest
6,15 Vara-varia 6,30 „Heb ik Iets
aan psychologie?" 7,30 VPRO.
8.20 „Das Dreim&dlerhaus" --- 9,20
„Het huis met de hoofden"
Tot kijk,
TON.
IK kreeg, komende uit Parijs een zeer
matig weerbericht van Schiphol. We
hadden een hele slok benzine aan
boord, zodat we overal in West-Europa
nog terecht zouden kunnen. Boven
Holland kregen wij beurt nummer ze
ven. Zegt het je iets? 't Is vrij eenvou
dig en het zal je ongetwijfeld interes
seren. Wanneer je bij slecht zicht bo
ven Schiphol komt, krijg je per radio
een landingsbeurt en een vlieghoogte
op. Meestal is het zo, dat je, wanneer
je beurt nummer zeven krijgt, je op
Vijf minsten .voordat de executie
van vijf van rituele moord beschul
digde West-Afrikanen zou geschieden,
werd bevel gegeven de terechtstelling
°P te schorten, en wel naar aanleiding
van een door een Londens advocaat,
die namens de veroordeelden op
treedt, op den Britsen eersten minster
Attlee gedaan beroep. Gistermiddag
zou dit beroep behandeld worden.
He vijf beschuldigden zijn reeds
drie jaar geleden veroordeeld en de
mededeling, dat zij sedertdien vijf of
zesmaal naar de galg zijn gevoerd,
heeft onlangs in het Britse Lagerhuis
tumult veroorzaakt.
Wij hadden hier te lande tekort.
Toch voeren wij nog uit. Dingen van
weelde missen wij niet alleen, om
hoogst noodzakelijke levensbenodigd
heden zitten wij te springen. Toch
voeren wij ook die nog uit.
Uitvoer door een verarmd land is
voor de verarmde bewoners een steen
des aanstoots, erger nog als dat land
eens rijk was, onverdraaglijk bijna als
zij ervan vernemen en bespeuren
zonder te begrijpen.
Wij zijn arm en wanen ons rijker
dan wij zijn. De geldruimte van het
verlopen jaar droeg tot die waan
helaas bij.
1938. Wij voerden voor ruim 400
millioen gulden meer in dan uit. Het
was een weelde, die wij ons konoen
veroorloven.
1947. Nu voeren wij ook in. Maar
het is bittere noodzaak, geen weelde.
Nu kunnen wij ons dat alleen veroor
loven als wij ook uitvoeren, zo veel
en zo goed wij maar kunnen.
Uitvoer dus, veel en goed.
Wilt ge veel uitvoeren, dan moet
ge veel produceren. Daartoe behoeft
ge machines, grondstoffen, arbeiders.
Machines gingen. Wij weten waar
heen. Die bleven, sleten. Nieuwe ko
men niet in overvloed. Voor grond
stoffen zijn wij veelal als voorheen,
op het buitenland aangewezen. Hei
aantal beschikbare arbeiders is min
der dan vóór de oorlog. Militaire dienst
en zwarte handel slokken een paar
honderdduizend op. In de productivi
teit van wie na lediggang en sabo
tage weer aan de gang gingen ls
misschien driekwart van weleer. Is
dan de roep: „alle hens aan dek"
overdreven? Is dan de hoop op aller
inspanning in het belang van ieder
en van allen niet gewettigd?
Een werk-volk, een sterk volk. Het
kan niet korter worden gezegd, en
niet juister.
Maar veel moet ditmaal met goed
samengaan. Ook hiervoor staat de
Vereniging „Nederlands Fabrikaat"
op de bres. Gij wildt in den vreemde
eer in leggen met Uw product. Dan
moet gij het ook goed maken. Het
gaat om onze naam. Van een goeae
naam hebt ge plezier, binnenkort; van
een slechte krijgt ge verdriet, te»-
stond. Tot de bevordering van ae
uitvoer als hier bedoeld, kan ieder
een steen bijdragen, reeds door te
begrijpenhet moet. Wie durft aan
die steen nog aanstoot nemen?
Dr. J. P. Duyverman,
Alg. Secr.-Penningmeester
Ver. „Nederlands Fabrikaat"
(Van een bijzonderen medewerker).
Wy Hollanders hier in Engeland
mogen ons gelukkig pryzen. Kaas,
spek en eieren mogen dit jaar, res-
pectieveiyk in hoeveelheden van
4000 ton, 5000 ton en 90.000.000 st.
vanuit Holland in Engeland inge
voerd worden. Eindelijk wee- eens
Hollandse kaas op onze bonnen ln
plaats van de veel minder smake
lijke Engelse, Amerikaanse of Aus
tralische. En eindelijk kans op wai
meer eieren.
Zo juist las uw briefschrijver in de
Noordhollandse Courant, dat met Pa
sen in Holland een extra verstrekking
van 5 eieren de persoon wordt gege
ven. Hier in Engeland zag een gezin
van 4 personen (w.o. een baby) ae
laatste 4 weken totaal 4 eieren. Men
kan zich voorstellen hoe wy het pas
gesloten EngelsNederlandse han
delsverdrag om materiële redenen op
prijs stellen.
Toch moge uw briefschrijver langs
deze weg op bescheiden wijze waar
schuwen tegen het afstaan van dit
voedsel ter bevordering van uw ex
port.
"Brooddistributie was hier in Enge
land niet nodig geweest als niet
450.000 ton graan gegeven was aan
de noodiydende bevolking van Euro
pa. Dit is natuurlijk zeer liefdadig,
maar diezelfde noodlijdende bevolking
in Albanië vindt daardoor ook nog de
kracht om een mijnversperring te leg
gen in de hoop, dat er Engelse oor
logsschepen oplopen. Wat ook prompt
gebeurde en 44 opvarenden het leven
kostte. Een hoeveelheid van vijf mii-
loen ton steenkool had een crisis, die
we thans hier aan het doormaken
zijn, kunnen voorkomen. Maar negeu
millioen ton werd naar hetzelfde
adres als het graan uitgevoerd.
Dit alles waren bezwaren, die mi
nister Churchill in het Lagerhuis
naar voren bracni tegen het door den
Eersten Minister opgestelde „White
Paper" (Witboek) aangaande de
economische toestand in het Koninu-
r^jk.
De hoofdmomenten uit Churchill's
betoog waren:
„De -lening, die wij van de Ameri
kanen kregen, wordt besteed met een
domheid, die aan krankzinnigheid
grenst". Over de voedselpositie zeide
hij: „Het Engelse volk is ondervoea.
(De socialisten schreeuwden: „Daar
zie je zelf niet naar uit"). Wij zijn
minder goed gevoed dan het Holland
se volk ondanks 5 jaren nazi-tiran
nie". En betreffende Duitsland merk
te hij op: „Wy besteden 120.000.0ou
om de problemen van Duitsland op te
lossen en het gouvernement kan onze
eigen problemen niet aan!"
En daarna keerde hij zich recht
streeks tot de regering: „Wy kun
nen niet de bloedgevers zyn voor
ieder ander en het gouvernement
heeft geen begrip hoe wy voor ons
zelf moeten zorgen. Het maakt En
geland tot een hoop brandhout! Wy
conservatieven hebben geen ver
trouwen ln de regering en wy be
schouwen haar aanblijven als een
nationale ramp!"
Op het ogenblik vertoeft hier als
gast van het Britse Lagerhuis een
Russische parlementaire deputatie.
Zy wordt overal rondgeleid en ls vrij
te gaan waar en waarheen zij wil.
Zouden de Russen ook op een Zon
dagmorgen in Hyde Park gaan kijken
naar de openbare debatten, die daar
op een sinaasappelkistje geleid wor
den? zy zouden zien wat in Enge
land de betekenis is van het „vrye
woord"! Misschien zyn zy aanwezig
geweest op de publieke tribune van
het Lagerhuis tijdens het „White
Paper" debat. Dan zullen zy ver
baasd zijn geweest over de critiek op
de regering, die zo maar ongestratt
naar voren gebracht kan worden.
Maar zij zyn zeker niet geweest ln de
ziekenkamer van minister Morrison,
één van Churchill's felste tegenstan
ders. Zij zouden dan de bloemen van
laastgenoemde aangetroffen hebben.
Ziehier drie voorbeelden van ware
democratie.
Na sneeuw en ys, wordt Engeland
thans bezocht door overstroming en
storm. Tengevolge van de dooi en de
nog steeds bij tussenpozen neerstro
mende regen is de Theems buiten
haar oevers getreden en zyn enige
duizenden hectaren grond in de
Theemsvallei overstroomd. In een
stad als Maidenhead (zoiets als
Amersfoort) staat het water 6 voet
in de hoofdstraten. Een van Lon-
den's grootste watervoorzienings
plaatsen de „Lea Bridge Water
works is overstroomd, waardoor
de toevoer naar ruim een millioen
Londenaars moest worden afgesne
den. Duizenden moesten geëvacueerd
worden. Een hevige storm belette hei
reddingswerk, waaraan amphlbie-
tanks en landingsvaartuigen deelna
men.
Ook deze overstromingsramp zal
de voedselpositie niet verbeteren. De
minister voor voedselvoorziening,
Strachey, heeft gezegd, dat hy geen
voedselcrisis voorzag. Gezien wat ge
volgd is op een dergelijke mededeling
van zyn collega voor kolenvoorzie-
ning, vreest men hier thans het erg
ste.
Ten einde het aantal werkuren te
vermeerderen zullen voorlopig de
(Van een United Press-correspondent)
Zowel de pro- als de anti-roya
listische Griekse kringen in de
Britse hoofdstad, achten het una
niem onwaarschyniyk, dat koning
George afstand van de troon zal
doen om wille van de liefde ener
gescheiden Engelse, in wie hy
zich naar verluidt verliefd heeft.
Zy' zeiden dat Koning George deze
affaire „uiterst delicaat" behandelt
en dat „de vrouw in kwestie" niet in
politiek geïnteresseerd of belast op
macht is.
Zy beschreven Koning George's
vriendin als een „discrete Engelse
vrouw" gescheiden echtgenote van
een kolonel in het Indische leger
die zich omstreeks Kerstmis by Ko
ning George in Athene heeft gevoegd
Het paar zou elkander voor het eerst
hebben ontmoet gedurende de eerste
ballingschap van den monarch in En
geland, vóór 1935.
Griekse republikeinen, hoewel zy
nooit verwacht hebben dat de roman
tische affaire aanleiding tot abdicatie
zou worden, hadden gehoopt dat
Koning George gedwongen zou wor
den zyn troon op te geven op grond
van een bepaling van het Ameri
kaanse hulpplan. Thans zyn zy er
echter van overtuigd, dat dit 'n vrome
wens is gebleven en nu geloven zij
dat de nieuwe Amerikaanse belang
stelling voor Griekenland de monar
chie eerder zal consolideren dan ten
gronde richten.
Republikeinse kringen zeggen, dat
Koning George er niet de man naar
is om zyn troon op te geven zonder
sterke druk van buitenaf of een
succesvolle revolutie in Griekenland.
Bovendien hebben de gematigde re
publikeinse partyen zich met hei
regime verzoend en hebben hun lei
ders Venizelos en Papandreou hoge
posten geaccepteerd in een coalitie-re
gering onder een royalistischen pre-
Qeeft glans aan Uw haarl
Glanzend en opvallend mooi wordt
ook Uw haar door regelmatige wat-
tching met de zeep- en alkali vrije
BLOND DONKER KINDER SHAMPOON
Koning George II van
Griekenland
mier. Zelfs de extremistische repu
blikeinen, de party van de EAM-
coalltie, eisten niet regelrecht ai-
schaffing van de monachie of abdi
catie van den Koning, doch wilden
dat een constituërende vergadering
byeen zou worden geroepen, welke
vijjeiyk een besluit over de constitu
tionele kwestie zou nemen.
„door de week6e" sportevenementen
ln Engeland verboden zyn. Dit is een
slag voor het Engelse volk. De mld-
weekse voetbalmatches trokken des-
tijds altijd volle tribunes. De gehele
competitie was er op berekend en men
weet niet hoe deze achterstand in te
halen.
In Londen alleen zyn door de
week minstens 25 grote hondenren-
nen. Zy brachten aan „vermake-
lykheidsbelasting" 3 millioen pond
per jaar op.
Het is onmogelyk al deze rennen
op Zaterdag te houden. De schat
kist zal er slecht by varen.
Er is veel reden tot klagen in En
geland, maar desondanks steeds weer
het optimisme, dat na regen zonne-
schyn komt en een grote dosis humor
en zelfvertrouwen. „No panic! and
only one crisis at the time!" was de
spreuk, die ik dezer dagen by één van
myn Engelse collega's op de tafel zag
staan en dat typeert Engeland.
23
door Tj. Adema
Ouwe Dirk nam de brief over en
las hem langzaam en nadrukkelijk.
„Dat 's vast van die stofzuigerfa-
briek", zei hij, „ze motte zeker nog
geld van je hebben".
„Ze moeten niks hebben", zei Hans.
„Ik ben niemand wat schuldig".
„Dan wille ze Je weer in dienst ne
me", dacht Dirk. „Ze durreve 't zelf
niet te vrage en dan neme ze maar 'n
advocaat".
„Maar waarom zouden ze me terug
willen hebben?" vroeg Hans, verbijs
terd. „Ik heb in drie maanden maar
één stofzuiger op afbetaling verkocht
en de kerel die ze kocht heeft na de
derde termijn nooit meer een cent ge-
gven, zodat ze het ding terug moesten
halen. Bovendien was mijn positie
daar niet van die aard, dat ze mij
WelEdelgeboren Heer zouden noe
men".
„Wachteris, wachteris", zei Dirk na
denkend. „Hebbie misschien iets met
de justitie gehad? Je weet soms niet
hoe zulke avecate 'n zaakie anpakke
waar voor derlui nog wellerus een
tikkie reclame in kan zitte".
„Maar ik heb heelmaal niets met de
justitie", legde Hans uit, „en als het
wel zo was, dan zouden ze toch zeker
de tijd voor een conferentie niet aan
mij overlaten en van 'n vererend be
zoek spreken. Er staat duidelijk,- dat
het voor een particuliere aangelegen
heid is. Wat denkt u dat ik doen
moet?"
„Je gaat neturelijk", besliste Dirk.
„Man, je ken ommers nooit wete, wat
zo'n hoge meneer Je te vertelle heb.
Je ken wel een erfenis hebbe gekre-
ge
„Dan zou ik door een notaris ge
schreven zijn", dacht Hans.
„Affijn", zei Dirk, „morgen is het
Donderdag, dus heb je je briefie pre
cies op tijd. Dan mot je maar een uur
tje vrij vrage. En asse je wat weet,
mot je het me 's komme vertelle. Je
begrijpt, dat ik d'r verschrikkelijk
nieuwsgierig naar ben".
„Het vervelende", bedacht Hans, „ls
dat ik zo slecht in mijn kleren zit. Ik
heb in mijn koffertje nog een schoon
overhemd, een boord en een paar he
le sokken, maar mijn costuum ziet *r
nou juist niet naar uit om vererende
bezoeken af te leggen, vooral niet als
ze verwachten, dat er een WelEdelge
boren Heer zal verschijnen. Hoe zou
den ze aan mijn adres gekomen zijn?"
„Dat zei je morge wel hore", voor
spelde Dirk.
Hans van Linschoten liet zijn blik
over zijn vettig confectiepak je en zijn
rafelige broekspijpen glijden. „Un
homme bien habillé en vaut deux",
had hij eens in de paskamer van een
Haagsen kleermaker gelezen. Een man
die goed gekleed is. telt voor twee.
Wat zijn kleren betrof, telde hij
niet eens voor de helft en hij bedacht
met schrik, dat hij zich in drie dagen
niet geschoren had en daarvoor mor
genochtend, zeker niet de tijd zou
kunnen vinden.
„Weet u hier een barbier in de
buurt?" vroeg hij.
„En of', zei Dirk, „m'n eige baard
schrapper, een beste hoor".
Hij zei het zo trots of hij over zijn
particuliere lijfarts sprak.
„Dan zal ik afrekenen", zei Hans.
„en dan gaan we er direct even naar
toe".
„Van der Kop", zei Dirk, toen ze
onderweg waren, „is lijkdienaar van
zijn vak, maar d'r benne niet alle da
ge lijke, tenminste niet voor hem,
want een ander mot ook leve. En om
dat ie oorspronkelijk barbier van z'n
ambacht was, heb ie 't zaakje weeran
't rolle gebracht en nou heb ie een
heel aardig bedrijfie. Hier de steeg
door en dan rechtsaf en dan benne
we d'r".
Hij ging Hans voor naar een pot-
huisje, waar ze moesten- bukken om
onder de dein: door te kunnen en
waar, in een eenvoudig kelderver
trekje, naast een afwasbakje een ta
fel stond met een spiegel er voor en
een oude scheerstoel er achter.
(wordt vervolgd)