Hef Hoogovenbedrijf
5
hoogspanning
weer volledig in werking
Nederlandse pilote vloog naar
Zuid-Afrika
Goedkope tabak
De vijand roofde de buit keerde weer
Waar het lied van de arbeid
dag en nacht klinkt
De boemerang
40.000 K.M. door de lucht
Wij luisteren morgen
naar
niet in trek
De handel blijft
er mee zitten
Noodlanding tussen
termietenheuvels
Waar blijven
onze rijwielbanden?
Regering neme een
ergernis weg
Feuilleton
maanden
(Van onzen eigen verslaggever).
TWARE rookpluimen hangen boven
het Noordzeekanaal en de havens
van IJmuMen. Ze komen uit de fa
brieksschoorstenen van de Hoogoven-
bedrijven. De nog kille zeewind waait
door onze haren als we ons over de
uitgestrekte terreinen van de Hoog
ovens begeven.
Daar ligt de staalfabriek, daar de
hoogovens, waarvan de herbouwde
hoogoven no. 1 kort geleden In pro
ductie is gegaan, wijst ons onie bege
leider. We passeren grote hopen
schroot, bestemd om In de ttaalfa-
brleken te worden omgesmolfen tot
voor de fabricage geschikte Hokken.
Tussen dat oude Ijzer ontdekten we
automotoren, onderdelen van e»n ma
chinegeweer, een rupsband vfe een
tank. Mocht je eens twee jaar|n die
hopen rondscharrglen dan zou je er
nog veel bruikbaar materiaal «inden
en binnen een paar jaar rijk z^i
Wjj vervolgen onze tocht en tomen
b(j een uitgestrekt werkobject: geuw-
bouw? herbouw? Beide! Een reus
achtige fabriekshal nadert hierhaar
voltooiing voor de tweede gaal!
En dan treden wij binnen in de K'al-
aertj West, die herrijst op haar »Ude
fundamenten.
Overal waar we heen zien, vgrclt
gearbeid en het is goed dat te ten.
Motoren worden gemonteerd, ce
menten vloeren aangestreken, lgp-
bruggen aan elkaar gelast, mati-
nekappen opnieuw met grijze grf
beschilderd, hijskranen glijden ae-
mend langs rails hoog in de i»k
heen en weer en trarlsportenu
1 zware machine-onderdelen. Losp
en machtig verrijzen de reusachtige
walsen, tussen welker dertig tg
zestig ton zware rollen straks
gloeiende 1700 kg. wegende stal®
j blokken geplet zullen worden. Dt
rollen waarover de gloeiende plata
zullen worden afgevoerd, wordei
gesmeerd. Daar waar eigenlek ven
sters moeten komen, worden tijde
lijk stalen platen aangebracht. An
dere gedeelten blijven open oni
licht binnen te laten.
Zo wordt deze geweldige fabrieks
hal, die een lengte heeft van drie ogenblik 3700 "arbeiders en 100*0 De-
honderd en zestig meter en zestig
meter breed is, in gereedheid
bracht.
In de maand April hoopt men met
het proefwalsen te beginnen .en daar
na zullen uur na uur en dag in dag
uit de walsen hun arbeid verrichten.
Honderd tachtig man zullen er werk
vinden. Mensen en machines zullen
dan per jaar 170.000 ton aan plaat
ijzer leveren, o.a. bestemd voor ae
bouw van schepen.
Nog moeten onze schepen het met
bouwmateriaal uit het buitenland
doen, maar straks zal het anders wor
den. Zö wachten met „smart" op het
moment, dat de Walserjj West gaat
draaien, teneinde het binnenlandse
product te kunnen betrekken. Na
tuurljjk betekent ook dat weer een
winstpunt ln het deviezenprobleem.
Twee jaar geleden.
Als we nog eenmaal een blik wer
pen op dit machtige wederopbouw-
object, gaat onze herinnering terug
naar een dag kort na de bevrijding.
Toen stonden we op dezelfde plek.
Het beeld was geheel anders. Trieste
fundamenten en lege machineputten,
overwoekerd door rijk bloeiend on
kruid. Een enkele schoorsteen stond
kil en dood tussen de puinhopen. Het
was het „werk" van den Duitser.
In ^Februari '43 bereikte de directie
de mededeling, dat „Reichsminister"
Speer had bevolen, dat de nieuwe
walserfl west met een bouwwaarde
van tien millioen gulden moest wor
den gedemonteerd en overgebracht
naar de Hermann Göring Werke bij
Brunswtjk. Het noodlottige bevel
werd door Seyss onderstreept. Na
tuurlijk deed men vele onderdelen
verdwijnen, het grote geheel ver
dween evenzo maar over de grens.
Slechts de fundamenten bleven.
Onmiddellijk na de capitulatie van
Duitsland ging men aan het werk
om de wal se rij terug te krijgen en
zij keerde weer! Begin Juni werd met
de opbouw begonnen. Over het resul
taat hebt ge reeds gelezen.
Thans draaien de aandrjjfmotoren
proef, de schoorstenen sullen gaan
roken en de dorre fundamenten sul
len weer trillen onder het gedreun
der zware walsen. Wij wensen de
Hoogovens met de walserij good
luck!
Waar de vuren reeds* bran
den.
Even nemen we nog een kijkje ln
de in bedrijf zijnde Walserjj-Oost. Een
imposant schouwspel vertoont zich
hier voor den buitenstaander.
In grote ovens worden de brok
ken staal van pl.m. 100 kg. (z.g.
ingots) gedurende drie uur verhit.
Z\j hebben dan 'een temperatuur
van 1200 k 1300 graden Celslus. De
ovens worden bediend door man
nen, die een masker dragen tegen
de hitte en om het half uur moeten
worden afgelost. De gloeiende blok
ken worden uit de ovens naar de
walsen getransporteerd. Mannen,
gewapend met grote gr(Jptangen,
hanteren hier de strippen. Met een
harde slag schuiven ze tussen de
reusachtige walsen door, worden
enkele malen door lopende banden
teruggeworpen enhet blok me
taal ls veranderd in een ongeveer
vijftien meter lang gloeiend strip of
profiel.
Nog meer walsen worden door de
strip, die in hele bedrijf over lopen
de banden voortglijdt „aangedaan".
Ten slotte zijn ze verwerkt tot pla
ten In maten tot 2.95 mm. dikte.
De fabrieken voor keukengerei,
carosserieën, dieseltreinen en alle
r- 'te plaatverwerkende indus-
jn de afnemers,
onder de indruk van het
it in deze fabriekshal wordt
-, steken wjj het terrein weer
ovc, naar de kantoren.
Nog enkele cijfers.
Daar horen we nog een aantal cij
fers, waarvan we er hier enkele
doorgeven.
Op de Hoogovens vinden op het
ambten werk. Elk week komen er nog
ge- 80 k 100 man bij. Voor de nieuwe ar
beiders worden drie maal per week
voorlichtingsdagen gegeven.
Het woningvraagstuk is ook hier
•en der sterkste belemmeringen voor
4e uitbreiding. Onze mensen komen
lelfs uit Amsterdam, Haarlem, heel
Kennemerland en de Zaanstreek, zo
«ertelt ons onze zegsman. Zij worden
ttngevoerd per trein en extra bus-
*n. Gaat straks de woningbouw be-
(innen, dan verwachten de gemeenten
Velsen en Beverwijk door een en an
der een zeer sterke bevolkingstoena
me.
De jaarlijkse uitvoer van de Hoog-
onns bedraagt ongeveer 200.000 ton
«W ijzer. Aan gas- en waterleiding
buizen wordt 20.000 ton geproduceerd
Het wordt een voortdurend dui
delijker feit: de sterke toename
van onze bevolking en diverse an
dere factoren drijven ons land
steeds meer naar industrialise
ring. Dit was reeds vóór de oor
log een doorn in het oog van den
Duitser. Hij zag daarin een ver
mindering van eigen industriali
satiemogelijkheden (export) en
wenste op dit gebied in elk geval
in Europa een overwegende rol te
blijven spelen.
Gedurende de jaren der oezet-
ting zag hij zijn kans schoon en
de gevolgen bleven niet uit. Fa
briek na fabriek werd bezocht en
duizenden installaties verdwenen
over onze Oostelijke grenzen.
De Leipzigger Messe. welke de
zer dagen werd gehouden, toonile
duidelijk aan, dat ook in dit geval
de oorlog voor Duitsland als een
boemerang werkte. Haar indus
trie heeft een gevoelige klap ge
had en zal zich slechts herstellen
zover de Grote Vier dat wenseltjk
achten.
Geen bom zal boven het Groot-
a uit se Rijk worden afgeworpen,
blufte eens de dikke Hermann. Hij
heeft anders ervarenen de
desillusie voor den Duitser ls zeer
groot. Want Neerlands indus
trieën herrijzen stuk voor stuk.
Nevenstaand artikel vertelt er
van.
De Hoogovens exporteren voor devie
zen 30 millioen. De stikstofproductie
kan dit jaar 90 000 ton kalksalpeter
opbrengen. Over 2 h 2% jaar zal men
in samenwerking met de Staatsmijnen
geheel in de Nederlandse behoefte
aan kunstmest kunnen voorzien!
Zo ontwikkelt zich hier aan de
mond van het Noordzeekanaal een in
dustriecentrum, dat mede door zijn
grote aantrekkingskracht op andere
industrieën tot een van de belang
rijkste centra van ons land zal uit
groeien.
De expansiemogelijkheden zijn on
beperkt. Wij hopen, dat deze moge
lijkheden zullen worden verwezen
lijkt. Ons land en volk kunnen er
slechts wèl bij varen.
«tv -1-::
SS" Ai i
gftitt*' J'i
HILVERSUM I. 301 m. 8. 13, 19, 20
en 22 uur: Nieuws. KRO: 8,19 „Pluk de
d»g". 9,05 Ochtendconcert. 11,00 „De
Zonnebloem". 12,03 Het Metropole
orkest. 13,45 „Toneel en film". 15,00
Voor de jongeren. 15,15 Jonge Kun
stenaars stellen zich voor. 17,00 De Wig
wam. 18,00 Piano en orgel. 19,15 Mu
zikale Tombola. 20,15 Wie weet, hoe
deze plaat heet? 20,30 Lichtbaken.
21,00 En morgen ls het Zondag. 22,40
Passiegedichten. 22,55 Voordracht.
HILVERSUM U. 415 m. 8, 13, 18, 20 en
22: Nieuws. 9,50 Gramofoonplatenpro-
gramma. 10,00 VPRO: Morgenwijding
11,00 VARA: Voor de arbeiders ln de
Contlnu-bedrijven. 12,00 Dit zijn de
platen, die U graag hoort. 13,45 „At-
tentia". 15,30 Van Boek tot Boek.
17.00 Artistieke Staalkaart. 17,30 Om en
nabij de twintig. 19,00 Viool en piano
19,30 VPRO: Voor de Jeugd. 20,15
VARA: Stafmuziek. 20,45 „Dodenhuis
22,45 Marion Anderson en Paul Robeson
ringen.
Di sigaren- en kerfindustris sa de
giiothandel ln tabak zijn in grote
moeilijkheden gersskt, doordst zij
2ijs blijven ritten met enorme voor
raio goedkope shsg en sigaren, die
op kt ogenblik onverkoopbaar blij
ken k z(jn. Het publiek vraagt hoofd
zakelijk sigaretten en dure merkriga-
ren op de bonnen.
Toen er enige maanden geleden een
groot tekort aan sigaretten was, be
stond er veel belangstelling voor an
dere tabaksartikelen. Nu de sigaretten-
fabrieken echter weer op volle toeren
draaien, kan de handel de aangelegde
voorrall shag en sigaren niet meer
kwijt
In en na de oorlog zijn vele sigaren-
rokers tot de sigaret overgegaan, waar
bij de verhouding van 40 sigaretten te
gen 10 ligsren per bon een rol heeft
gespeeld Slechts de grote merksigaren
zijn nog in trek. Wat de shag betreft,
beperkt i* vraa8 zich eveneens tot en
kele bekende merken.-
Men vree»t. dat deze moeilijkheden
nog groter lullen worden, wanneer de
verdubbeling van het tabaksrantsoen
door de btfdel algemeen in Juli ver
wacht in werking zal treden. Van de
zijde van de Vakgroep sigarenindustrie
werd me(Medeeld' d>t besprekingen
met het Rijksbureau voor Tabak wor
den gevoerd teneinde maatregelen te
treffen, om ie voorraden sigaren en
shag té kunne" opruimen. Als moge
lijkheid wordt o.a. genoemd het aanwij
zen van extrs bonnen. Een tijdelijke
vrije verkoop van sigaren, welke aan
vankelijk werd overwogen, «tuit op
vale joezwaren.
De bouw van de nieuwe semafoor
san de buitenhaven van IJmulden vor
dert snel. De nieuwe semafoor wordt
groter en sal meer comfort bieden san
de kustwacht, die hier dag en nacht
mot( verblijven, dan de oude, welke ln
1843 door de Duitsers werd gesloopt.
(De Boer P.)
Onlangs meldden we, dat een
Nederlandse vliegster van Enge
land naar Zuld-Afrika vloog. Deze
landgenote, mejuffrouw Ida Veld-
huyzen van Zanten, kwam deze
week in Nederland terug. Zjj ver
telde, dat ze naar Zuid-Afrika was
gevlogen, om een gezelschap van 7
personen, onder wie drie kinderen,
van Londen naar Johannesburg
over te brengen. Het vliegtuig, dat
haar ter beschikking werd gesteld,
was een tweemotorige Miles „Aero-
van", dat zich, wat de ruimte be
treft, zeer voor dit vervoer leende.
Het was echter met een kruissnel
heid van 160 km. per uur betrek
kelijk langzaam. De eigenaar van
de machine, die door Ida van Zan
ten werd bestuurd, maakte de
vlucht naar het zonnige zuiden me
de in 'n éën-motorige „Auster". Dit
laatste toestel vloog steeds naast de
twee-motorige, daar de Nederland
se pilote de zorg voor de navigatie
droeg.
Op de heenreis had men in Cairo
tien dagen oponthoud, omdat de
„Auster" een nieuwe carburator no
dig had, welke uit Engeland moest
komen. Daar ontmoette Ida van Zan
ten haar vroegeren directeur, dr. A.
Plesman, die haar de hulp van ae
gronddienst aanbood. (Mej. Van Zan
ten was tot de tiende Mei 1940 ste-
wardesse bij de K.L.M.). Van Cairo
ging het verder. Bij M'Bula maakte
de pilote een noodlanding, omdat de
begeleidende „Auster" het doel van
de vlucht van die dag Dodona, door
sterke tegenwind niet kon bereiken.
De landing werd uitgevoerd op een
noodlandingsterrein, dat sinds zeven
jaar niet gebruikt was. Dat bleek la
ter. Het veld zelf was geheel ver
waarloosd, er liepen scheuren door en
er torenden meters hoge mierenhopen
Beide vliegtuigen kwamen juist op
het enig bruikbare stuk aan de grona.
Een moeilijkheid was nu, om de ben
zinevoorraad enigszins aan te vullen.
Het districtshoofd, de enige blanke
in die streek, kon echter benzine ter
beschikking stellen, al was het slechts
benzine geschikt Voor automotoren.
Maar daarmede waren de tanks spoe
dig gevuld.
Techniek in de rimboe.
De Inheemse bevolking, negers,
zette met behulp van speren, waar
aan ze hun halsdoeken bond bij
wijze van vlaggetje, een startbaan
uit, nadat ze de gevaar opleverende
kuilen en scheuren had gedempt.
De vliegtuigen kwamen weer ln de
lucht en de verdere tocht naar
Transvaal verliep vlot.
Met de „Aerovan" heeft mej. Van
Zanten daarna geruime tijd verschil
lende passagiers- en chartervluchten
gemaakt, o.a. van Umtali ln Zuid-
Rhodesia uit Ze maakte een vlucht
van Fort Victoria naar de ln de
jungle gelegen Zymbabwe ruïnes,
waarbij twee Amprikaanse fotover
slaggevers haar vergezelden. Ook
vervoerde ze twee zieken. De ene, een
longpatiënt, werd op eeU brancard
van Umtali naar Kaapstad overge
vlogen en de andere reisde met een
dokter en een verpleegster van Um
tali naar Bulawayo.
Terug naar Engeland.
In Februari ondernam zij met den
eigenaar van de „Aerovan" de terug
reis naar Engeland. De „Auster" was
in Zuid-Afrika verkocht, zodat bei
den in" de 2-motorige „Miles" terug
vlogen. Die vlucht verliep goed, al
moesten enkele noodlandingen ge
maakt worden. Een van die landingen
werd uitgevoerd op één motor. Bij
Kosti slaagde ze er in het vliegtuig
vlak voor het invallen van de duister
nis op de grote verkeersweg te lan
den. Het vliegveld, waar ze wilde
landen, stond n.1. niet op de kaart.
Mej. Van Zanten legde op haar
vlucht naar en van Zuid-Afrika en op
haar tochten over dat werelddeel
rond 40.000 km. af.
Haar indruk ls, dat de verkeers-
toestanden in Afrika nog zeer primi
tief zijn. Juist daardoor zou, naar
"haar mening, een goed gefinancierde
luchtvaartonderneming met een goe
de grondorganisatle goed werk kun
nen verrichten.
Dat deze Nederlandse niet bjj de
pakken heeft neergezeten, wanneer
de omstandigheden haar daartoe
aanleiding hadden kunnen geven,
moge nog hlernit blijken, dat ze,
toen de oorlog het onmogelijk
maakte langer als stewardesse mee
te vliegen, verschillende pogingen
deed bezet Nederland te verlaten.
Ten slotte belandde ze vla België
en Frankrijk ln Zwitserland.' Daar
na kwam ze door het toen nog on
bezette deel van Frankrijk ln Span
je en ten slotte In Portugal. Van
daar uit bereikte ze Londen. Ze
nam dienst bij de Air Transport
Auxilltary en vloog vlir machines
van de fabriek naar de vliegvelden.
.Coasters" varen uit de Schiehaven
te Rotterdam op eigen gelegenheid
naar Indonesië. De scheepjes, elk van
200 ton, zijn bestemd voor de copra-
vaart tussen de Indische eilanden.
(Anefo/Hof P.)
Een persmededeling, dat de pro
ductie van rjjwiel-binnen- en buiten
banden in ons land vervaardigd, in
Januari j 1 300.000 stuks voor beide
categorieën zou hebben bedragen en
de mededeling van het C-D.K., dat
om voor banden in aanmerking te
komen, de afstand voortaan drie in
plaats van vijf km moet bedragen,
zijn voor de A N W B aanleiding ge
weest zich opnieuw tot den minister
van Economische Zaken te wenden,
In dit adres wijst de A N W B op de
zorgwekkende schaarste aan rijwiel
banden en complete rijwielen, die de
moeilijkheden ln de Nederlandse ge
zinnen aanzienlijk vergroot
Rekening houdende met de huidige
productie van rijwielbanden en daarbij
vertrouwende, dat dit peil zal kunnen
worden gehandhaafd of zich in stijgen
de lijn zal bewegen, meent de ANWB,
dat thans aan een uitbreiding en wij
ziging van de distributie moet worden
gedacht.
Regeling als met schoenen
distributie.
De bond wil den minister voorstel
len in b.v. de komende periode van
tien maanden, aan elk gezin, waarin
sinds het v°ri8 jaar nog geen distri
butie-toewijzing voor banden werd
ontvangen, een binnen- en buitenband
ter beschikking te stellen. Een en ander
zou kunnen geschieden volgens het bij
de schoenen-distributie gevolgde sy
steem, zoals reeds eerder werd voor
gesteld.
Op deze wijze zal althans enigermate
aan de dringende behoefte van de be
volking worden tegemoet gekomen.
Hoogst onbevredigend moet 't worden ge
acht, Indien voortgegaan zal worden
met steeds opnieuw banden ter be
schikking te stellen aan dezelfde groe
pen ambtenaren en werknemers.
De A N W B wijst er voorts op,
da( er enerzijds tal van personen
zijn, die, hoewel niet ln loondienst,
een rijwiel ook dringend nodig heb
ben, terwijl het anderzijds voor de
bevolking ergerniswekkend moet
warden geacht, dat dagelijks in de
dagbladen advertenties verschijnen
van particulieren, waarin nieuwe
banden t* koop worden aangeboden,
banden, die in feite slechts als dis
tributie-artikel verkregen kntmen
zijn.
De voorgestelde maatregelen, waarbij
1,5 a 1,7 millioen gezinnen geholpen
zouden kunnen worden, zouden bete
kenen, dat maandelijks 150 4 170.000
binnen- en buitenbanden beschikbaar
zouden moeten worden gesteld. Met
enige goede wil zal, naar de mening
van de A N W B, de resterende pro
ductie voldoende kunnen zijn, om voor
de reeds zolang bevoorrechte catego
rieën, die volgens de bestaande normen
moeten worden voorzien, een regelma
tige aanvulling van banden te verze
keren.
26.
door Tjeerd Adema
Hans van Linschoten diepte de
brief uit de binnenzak van baas Go-
vers' Zondagse jas op en gaf hem aan
het sproetige klerkje, dat hem lang
zaam openvouwde en vol belangstel
ling begon te lezen.
„Hm", zei hij, toen hij hem uit had.
„Laat 's kijken", zei de meneer met
het knijpbrilletje, de brief overnemend.
Hij sloeg er een blik op en wipte
toen van zijn stoel.
„Dat 's waar ook", zei hij, „die heb
Ik zelf getikt, komt u binnen, meneer".
Hij maakte eigenhandig de afsluiting
open en Hans moest onwillekeurig den
ken aan den melkboer waar hij als kind
zomers wel eens op bezoek kwam. Die
kon even majestueus 'n landhek open
zwaaien om een koe door te laten.
„Gaat u even zitten", zei het heertje,
terwijl hij bereidwillig een stoel aan
sleepte. „Jacques, ga zeggen, dat me
neer Van Linschoten er is".
Jacques gaapte van verbazing nog
wat na, maar voldeed toch aan de hem
verstrekte opdracht. Hij opende, na een
discreet klopje, de deur van een privé
vertrek en kwam een moment later
naar buiten stuiven, achtervolgd door
een dikken heer met een uilenbril op,
die met uitgestoken hand op Hans van
Linschoten afstapte.
„Van der Dusse", zei hij, zich voor
stellend. „U is zeker meneer Van Lin
schoten. Het doet me bijzonder genoe
gen met u te kunnen kennis maken.
Komt u binnen alstublieft".
Hij hield de deur van het privé ver
trek open en liet Hans. onder de blik
ken van de stomverbaasde klerken,
hoffelijk voorgaan.
Hans van Linschoten keek eens om
zich heen.
Tegenover de glas-in-lood-ramen was
een antieke Hollandse schouw, waarop
kostbaar Chinees porselein prijkte.
Langs de wanden hingen grote schilde
rijen in brede „gouden" lijsten en bo
ven de schouw hing een levensgroot
geschilderd portret van een deftig edel
man uit de achttiende eeuw. in kant
kraag en jabots.
In de hoek van het vertrek stond een
reusachtig schrijfbureau, waarop een
moderne lamp prijkte. Daarvóór was,
rond een laag tafeltje, een gezellig zit
je van (fiepé clubfauteuils gemaakt. Een
Perzisch kleed, waarop alle voetstappen
onhoorbaar werden, bedekte de vloer
en langs de achterwand was een reus
achtige boekenkast opgesteld, die bijna
tot het plafond reikte en een schat van
banden vertoonde.
Toen Hans van Linschoten binnen
kwam, stond een gesoigneerd heer van
ongeveer vijftig jaar uit een der clubs
op en keek den jongen man met vrien
delijke belangstelling aan.
„Dit is meneer De Hoop", stelde de
heer Van der Dusse voor.
„Het is mij bijzonder aangenaam met
u kennis te maken, meneer Van Lin
schoten", zei de heer De Hoop, terwijl
hij hem vriendelijk de hand toestak.
„Ik kan mij voorstellen, dat ons ver
zoek, om u hier te presenteren, u
enigszins vreemd moet hebben gesche
nen. Gaat u zitten, alstublieft".
„Rookt u?" vroeg de heer Van der
Dusse, en op het bevestigende knikje
van Hans. die zich door de plotselinge
overgang van de conversatie met baas
Govers naar het gesprek in dit milieu
nog een weinig onzeker voelde, haalde
hij uit 'n lade van zijn schrijftafel een
kistje Havanna's en bood den jongen
man er een aan, waarna hij een rook-
standaard naast diens fauteuil pootte en
Hans hoffelijk een vuurtje presenteer
de.
„Als een man rookt kan hij beter
denken en praten", zei de heer De Hoop
glimlachend. .Althans, zo gaat het mij".
Er was een ogenblik van stilte. Hans
van Linschoten dacht onwillekeurig
aan de dagen waarin hü in zijn ouder
lijk huis in een dergelijk milieu ge
leefd had zonder'er iets bijzonders aan
te bespeuren en voelde zijn verwaar
loosd uiterlijk in het goedkope en slecht
passende pak van baas Govers als een
wanklank in de smeltende tonen van
een medodieuse symphonie.
Hij zag hoe de heren elkaar een
ogenblik aankeken en hoe er in dat
kijken een onuitgesproken vraag en
antwoordt lagen wie van beiden het ge
sprek zou beginnen, waarna mr. Van
der Dusse zich min of meer ambtelijk
achter zijn schrijftafel zette, de vinger
toppen van beide handen tegen elkaar
legde en den jongen man ernstig aan
keek.
„De kwestie waarom wij u verzocht
hebben, een ogenblik hier te komen
waaraan u zo vriendelijk voldaan heeft
is, dat meneer De Hoop, met wie
ons kantoor in hoogst aangename rela
tie staat" dit werd met een vriende
lijk knikje in de richting van den oude
ren bezoeker gezegd - „dat meneer De
Hoop, zeg ik, u een ogenblik over fa
milieaangelegenheden wilde spreken.
fwordt vervolgd)
