GOUDDtLVERS op de
Postduiven
John D. Rockefeller,
5
hoogspanning
zwarte markt
Van Alles Wat
KARSOTE RUB
Het gebod van de Nederlanders:
klik niet!
SONJA HENIE IN
PARIJS
I HOE HELPT MEN DEN
I DUIYENLIEFHEBBER
Wij luisteren morgen
m naar
hard als graniet
Rijkste man ter wereld leefde
als een asceet
Zijn laatste levensdoel niet
bereikt
HET ZOEKEN VAN
KIEVITSEIEREN
Wel zilver in onze bodem
Feuilleton
maanden
(Van onzen specialen verslaggever.)
IL (Slot.)
De strijd tegen de onmaatschap
pelijke elementen onzer samenleving,
die zich verrijken door middel van
duizelingwekkende winsten op
schaarse goederen, wordt nog steeds
gevoerd zonder de minste medewer
king van het publiek. Het zijn de
ambtenaren, de politiedienaren en
tenslotte de reco's, die de aasgieren
van de zwarte handel in hun werk
dwars zitten, maar zij staan daarbij
alleen. Er is geen gebod, dat de Ne
derlanders zo goed naleven, dan het:
klik niet! Zij zullen nooit den sluik
handelaar verraden, van wiens prac-
tijken zij zelf het slachtoffer zijn
geworden. En toch zou de hulp van
het publiek het werk zo'n stuk
vergemakkelijken, ook voor die ge
heimzinnige reco's.
Zo op het oog is hun werk, het op-
«poren van valse belastingaangiften
niet zo bijster interessant, maar het
is een dankbaar werk. Zij verdienen
vele malen meer voor de staat dan
gij de staat kosten. Vroeger liep dit
zo'n vaart niet. De gevallen van grove
ontduiking van de belastingplicht
kwamen veel en veel minder voor en
dan nog droegen zij een geheel ander
karakter dan het verborgen houden
van onoirbaar kapitaal; het was
meestal smokkelarij van bijv. sigaret
tenpapier of het clandestien stoken
van jenever. Nu is dat anders gewor
den. Nu is er een georganiseerde
klopjacht op de „zwarte rijken", op
de ogenschijnlijk fatsoenlijke mensen,
die de sluikhandel financieren en van
hun transacties principieel geen aan
gifte doen. Het is soms een jacht met
grof geschut, want de reco's hebben
vele meer bevoegdheid dan soortge
lijke ambtenaren voor de oorlog had
den.
Wij mogen tot arrestaties over
gaan op grond van belastingontdui
king.
En gebeurt dat wel eens?
Geregeld, enige malen per week
op z'n minst.
En hoe gedragen deze mensen
zich? Het zijn over het algemeen toch
personen, die niet uit een typisch
misdadigersmilieu stammen.
Dat is te merken. Zij voelen de
misdadigheid van hun gedrag "niet
altijd even goed aan. En zij schijnen
wel in de laatste plaats te beseffen,
wie zij door hun handelingen benade
len. Dat zijn hun medeburgers, die
ten gevolge van hun handelingen in
direct moeten bijpassen wat zij ont
duiken. Zij zijn de vijanden van alle
bonafide belastingbetalers.
Tonnen in de tabak verdiend.
In welk bedrijf wordt of werd
in de oorlog het grofst verdiend?
Moeilijk te zeggen. Wij hebben
nogal eens met tabaksmensen te
doen, d.w.z. doodgewone jongens,
die langs de trottoirs staan en shag
verkopen, waarvoor zij in hun bes
te tijd 30 gulden per half ons
,Sonja Henie, de vroegere Noorse
Olympische schaatskampioene, die
nu filmster is, is uit Praag in Parijs
aangekomen, om haar vacantie door
te brengen in de Vallei van de Loire,
alvorens naar Hollywood terug te ke
ren.
In Nootdorp is de molen van mo
lenaar Jongste weer in gebruik geno
men, nadat de wieken waren verbouwd
volgens een nieuw systeem, een uit
vinding van ir. P. L. Fauel uit Wasse
naar. Aan de onderkant der wieken
zijn borden gemonteerd, die de stand
van een fok hebben, waardoor het
rendement belangrijk wordt verhoogd.
Anefo/Hof P.
maakten. Daar zijn tonnen mee
verdiend.
Sommige boeren hebben het ook
grof gemaakt. Ik spreek niet over
bunkerbouw en weermachtsleveran
ties; dat is voldoende bekend. Een
type, dat moeilijk te vinden is, dat
der stille financiers van grote zwar
te transacties. Dat kost soms maan
den van geduldig speuren. Nog pas
hebben wij echter de top te pakken
gekregen van een groot smokke
laarscomplot
Nog één vraag: vervalt nu al dat
opgespoorde kapitaal aan de staat?
Neen, niet automatisch. Maar
meestal wordt er 90 pet vermogens-
daar komt dan nog dikwijls een fik
se boete boven wegens overtreding
van een distributie- of een prijsbe-
heersingsvoorschrift.
Verborgen geld is altijd op een
ongeoorloofde en dus strafbare wijze
verworven. In de practijk komt 'ter
dus wel op neer, dat al de verborgen
kapitalen, die de reco's ontdekken,
voor een zeer groot percentage
aanwasbelasting van geheven. En de schatkist ten goede komen.
aan
Nu het vliegseizoen voor postduiven voor zorgen, dat het dier bij zijn
weer in aantocht ia, zy het my ver- rechtmatigen eigenaar terug gebracht
gund in enkele artikeltjes een en an
der te vertellen over de zeer inte
ressante duivensport.
Begin Mei zal weer worden begon
nen met het africhten van „oude"
duiven, d.w.z. met duiven, die vdór
1947 geboren zijn. Niet al deze dui
ven zullen worden Ingezet, omdat een
deel behouden dient te worden voor
het kweken van jonge duiven.
Wie niet in de duivensport is inge
wijd, denkt misschien, dat alles vry
eenvoudig toegaat. Maar als men
wist, hoeveel toewijding en ken
nis het kweek- en vliegseizoen moet
voorafgaan, zou men waarschijnlijk
zeer verbaasd zijn.
En men zal ook begrijpen, dat de
duivenmelkers het zeer op prijs stel
len, wanneer ze door een zgn. niet-
duivenhouder worden geholpen.
Zo omstreeks Januari, zo gauw als
het weer dit toelaat, begint de dui-
venhouder zijn hok te inspecteren.
De broedhokken worden nog eens
ontsmet en men begint' reeds uit te
kijken, hoe men zijn duiven het best
kan koppelen. Er zijn in dit opzicht
vele mogelijkheden, doch men zoekt,
zolang tot men de beste combinatie
gevonden heeft.
Nu moet er worden gewacht tot 't
weer gunstig is, opdat de duiven kun
nen worden samengebracht. Het ge
beurt dan dikwijls, dat de duiven
reeds binnen tien dagen aan het broe
den zijn. Dit broeden duurt 1819
dagen; dan kan de „melker" wel eens
kijken of er al pullen het levenslicht
hebben aanschouwd. Daarna is er de
voortdurende zorg, of de jongen naar
wens opgroeien. En vol spanning
wordt de vijfde week afgewacht,
waarin het „jonge broed" op de uit-
vliegklep wordt gezet. Aan dat eerste
uitvliegen zijn vele gevaren verbon
den. De jonge duiven kunnen worden
opgeschrikt en daardoor aan 't dwa
len raken, enzovoort. Er zullen dan
ook weinig liefhebbers zijn, die hun
jonge broed niet met een bevreesd
hart de lucht zien ingaan.
En juist voor deze fase in het
kweekseizoen dient de hulp van het
publiek te worden ingeroepen. Want
uiteraard gebeurt het heel dikwijls,
dat de duiven en zelfs oude!
verdwalen, hetgeen vanzelfsprekend
voor den liefhebber een grote teleur
stelling betekent.
De ervaring heeft geleerd, dat zul
ke vermiste duiven vaak worden
vastgehouden, omdat degene, die het
dier opving, niet weet, wat er mee te
doen. Een enkele maal houdt men de
duiven vast met de bedoeling zelf te
gaan liefhebberen in de duivensport.
In dit laatste geval ia het echter wel
beter naar een erkend duivenmelker
te gaan; deze zal allicht goede wen
ken geven.
Wanneer bij iemand een duif komt
aanvliegen, is het 't beste zich in ver
binding te stellen met een liefhebber,
die postduiven houdt. Deze kan er
wordt. De duif komt dan terecht,
want de bemiddeling wordt ingeroe
pen van den ringen-adminlstrateur
der Ned. Postduivenvereniging. Wan
neer deze raad door een ieder wordt
opgevolgd, is dit artikel niet zonder
nut geweest.
H. PEL, HEILOO.
HILVERSUM L 301 m.) 7,00, 8,00,
18,00, 20,00 en 23,00 uur Nieuws. 8,1»
ARA: Morgenklanken. 10,00 VPRO:
Morgenwijding. 10,20 VARA: Radio-
feuilleton: „De Rode Aarde" (I). 11.00
Radiolympus. 12,00 Lichte orkestmuziek
12,35 André de Raaff en Jacques Schut
te. 13,00 Programma voor de Ned.
Strijdkrachten. 14,30 Radio Philharmo-
nisch orkest. 15,30 Van boek tot boek.
15,45 Miller-Sextet. 16,30 AJC-pro-
gramma. 17,30 Om en nabij de twintig.
18,30 Cadi-club in Amsterdam. 19,30
VPRO: Uitzending voor de rijpere jeugd
20,15 VARA: ABC-cabaret. 21,45 The
Rambler*. 22,15 Dodenhuis, VH. 22,45
Bioscooporgel. 23,30 Nachtvoorstelling.
HILVERSUM n. 415 m. 7,00 8,00, 13,00,
19,00, 20,00 en 23,00 uur Nieuws. 8,15
KRO: Pluk den dag. 9,05 Morgencon
cert. io,li Klassieke gramofoonplaten.
11,00 De Zonnebloem. 12,03 Heinrich
Schlusnuss zingt. 12,30 Klaas van Beeck
13,15 Metropole orkest. 13,45 Toneel
en film. 14,15 Engelse les. 15,10 Debu
tantenconcert. 16.00 Walsende over de
wereld. 17,00 De Wigwam. 18,00 Koor
zang uit Rusland en Slowakije. 18,30
Buffalo Bill. 19,15 Amusementsorkest.
20,30 Lichtbaken. 21,00 Negen heit de
klok. 22.00 Muzikale Tombola. 22,45
Avondgebed. 23,25 Dansmuziek.
Schout-bij-Nacht J. A. Gauw heeft Woensdag het commando Zeemacht Neder
land overgedragen aan kapt. ter zee J. J. L. Willinge voor het hoofdkwartier
der Koninklijke Marine te Scheveningen. De Schout-bij-Nacht toont zijn op
volger het geschenk, dat hem werd aangeboden, bestaande uit een verklei
ning van de mast van Hr. Ms. Van Speijck. NFB P.
De Amerikaanse petroleummagnaat John D. Rockefeller, heerser
over oncontroleerbare vele millioenen dollars, overleed op 97-jarige leef
tijd. Dat is een zeer hoge ouderdom, welke slechts door weinigen, de
zeer, zeer sterken bereikt wordt, maar Rockefeller had hoger Idealen.
Hij had, nadat hy zich nit zaken teruggetrokken had ten behoeve van
zyn zoon, zich ten doel gesteld de honderd jaar te halen. Dit was zjfn
eerzucht. Deze man had veel bereikt en hy dacht, dat hy ook in deze
wel slagen zou. Maar men kan alles dwingen in het leven, althans een
hele boel, als men sterk is en veel geld heeft, alleen het leven zelf niet.
De" dood is onverbiddeilijk voor rijken zowel als armen, als de tyd geko
men is.
John D., zoals hy kortweg ge
noemd werd, was op zyn manier
ongetwyfeld een geweldige figuur,
maar geen sympathieke. Een blik
op zyn oud, zwaar gerimpeld, uit
gedroogd gelaat verried zelfs op
zyn hoge ieeftyd nog de staalharde
man, die zich door geen hinderpalen
laat weerhouden om zijn doel te be
reiken. Het fabelachtige succes in
zyn leven had zyn sterke wil nog
meer gestaald. Toen hy reeds In de
tachtig was en geen eerzuchtige
idealen ten opzichte van geld en
macht meer kon koesteren, ont
stond de eerzucht om honderd jaar
te worden.
Hij had zich een vorstelijk verblijf
gesticht, een paradijs op aarde, ver
buiten alle wereldse gewoel en hy be
zat de middelen om zich met alle
aardse heerlijkheden te omringen en
er onbeperkt van te genieten. Maar
te midden van deze ongelimiteerde
overvloed begon deze man het leven
van een asceet te leiden. Dat wil zeg
gen, dat hij zich onthield van stoffe
lijke dingen, die de tong strelen om
dat zij lekker en aangenaam zijn en
die zelfs de armste mens van tijd tot
tyd nog wel eens een enkele maal
kan aanraken, alleen maar om zo oud
mogelijk te worden. Hij leefde uiterst
matig en dronk bij voorkeur water.
Toen hem wel eens gevraagd werd
hoe hy er in geslaagd was zo oud te
worden, antwoordde hij: matig eten
en drinken, veel slaap, nooit piekeren
en veel lichaamsbeweging. Toen men
hem vroeg of het hem niet veel stryd
kostte om zich van zoveel dingen te
onthouden, die binnen zyn bereik la-
Het zoeken en rapen van kievits
eieren is tot en met 19 April a.s. toe
gestaan. Het mag op gronden van
derden slechts geschieden in tegen
woordigheid van den eigenaar der
gronden of met diens schriftelijke
toestemming. Is een ander dan de
eigenaar gebruiker der gronden, dan
is het gezelschap of de schriftelijke
toestemming van den gebruiker ver
eist. De geraapte eieren mogen tot
en met 21 April a.s. worden verhan
deld. Met het oog op de vrijwel in 't
gehele land geconstateerde achteruit
gang van het aantal kieviten is een
loyale naleving van deze voorschrif
ten dringend gewenst.
bestrijdt hardnekkige kou
van twee kanten iegelijk
Vcrlaijgbatar bij Apoth. en Dr#*i&ten
AUeenverioop &>or Nederland
N.V. Rowntree Bandelsmlj.. AaisterÓ&m
Toen tijden* de bezet
tingsjaren de Duitser de
eis tot inlevering van ons
zilveren muntgeld bekend
maakte, verwekte dat van
zelfsprekend, behalve in
ons land, ook reacties van
de zich in Londen bevin
dende Nederlandse rege
ring. Deze liet zich n.1. vis
Radio Oranje uit in een
liedje, waarvan we ons
nog herinneren:
„Mijn dubbie is fijn.
Mijn dubbie is klein,
Ik stop het lekker
in de grond....'*
En insgelijk deed de Hol
lander. De Duitser kreeg
slechts weinig zilvergeld
in handen, ofschoon hij dat
zilver bitter nodig had om
zijn „neutrale" grondstof-
fenleverancier* te kunnen
betalen. Zij immers lever
den slechts heel verstan
dig onder 't devies ..Jan
tje Contant je......"
Als een kostbare veel
betekenende schat bewaar
den wij de dubbeltjes, de
guldens, de prachtig glan
zende rijksdaalders. Het
vormde een machtig re
serve-kapitaal, dat straks
na de bevrijding zeker zijn
onmisbare diensten zou
gaan bewijzen
Helaas, ook deze gedachte
uit de tijd der bezetting,
werd niet verwezenlijkt.
Nu zeker begrijpelijk.
Wat on* echter niet dui
delijk is, is het feit dat
de regering reeds twee
jaar schuilevinkje speelt
en zich over de toekomst,
van het zilvergeld nau
welijks heeft uitgelaten
Natuurlijk het bleef wet
tig betaalmiddel, maar....
men betaalt er niet mee.
Ook is er al eens iets ge
zegd over het in circulatie
brengen van nikkelen pas
munt, opdat het verachte
zinken goedje kan worden
ingetrokken. Alleen de zil
veren gulden en rijksdaal
der zou dan gehandhaafd
blijven. Verder herinneren
we ons, dat enkele maan
den na de bevrijding en
kele schepen (een sooit
moderne zilvervloot, schre
ven de kranten destijds)
vol met in het buitenland
aangemaakt Nederlands zil
vergeld in onze havens
arriveerde. Het deed des
tijds de hoop op herstel
van de circulatie der zil
veren munten herleven.
Maar duidelijke taal van
de zijde der regering is in
deze nimmer gesproken en
dat is ons onbegrijpelijk
Nogmaals een machtig ka
pitaal aan zilveren mun
ten bevindt zich in de oude
kous, in het stenen spaar,
varken en het blijft er
renteloos en nutteloos, ter
wijl ons land om kapitaal
zit te springen
Meer en meer wordt er
over deze kwestie gespro
ken. Het volk wil nu eens
horen, waar het in deze
aan toe is. hom of kuit,
het doet er niet toe.
Men maakt zich op het
ogenblik druk om wat stof
goud in het grijze zand
van de VeluweHet
dubbie zit nog steeds in
de grond, maar heus dtt
trouwe vrindje uit voor
oorlogse jaren wil ook wel
weer eens het licht zien!
KAREL KOEKOEK.
door Tjeerd Adema
Hans schudde nogmaals twee uitge
stoken handen, deelde mede, dat hy
een bode om zijn goed zou sturen,
keerde zich nog eenmaal om, deed de
groeten aan alle klanten, die naar hem
mochten vragen en sloeg de deur ach
ter zich dicht met het gevoel dat er al
weer een hoofdstuk van zijn leven was
afgesloten.
Hij zocht en vond in de binnenstad
een zit-slaapkamer boven een kruide
nierswinkeltje en besloot daarna, zijn
ouden vriend in het Vondelpark eens te
verrassen.
Dank zij de mooie zomeravond zat
Dirk nog op zijn buitenverblijf en hij
tikte beleefd tegen de rand van zijn
pet, toen er een heer langs zyn bankje
liep, die „goeienavond" bromde.
„Ken je me dan niet meer?" vroeg
Hans, terwijl hij lachend bleef staan.
„Als die knul nog 's minister wordt",
zei hij tegen Neeltje, die met haar
jongste spruit op haar linkerarm en
'n strtien potje in haar rechterhand,
een praatje met haar kostganger kwam
maken, „as die knul nog 's minister
wordt, zou 't me niks niet verbaze.
Zoas die redenere ken en zo piekfijn
assie d'r nou uitziet, da's een mierakel
mens compleet 'n merakel".
Juffrouw Prak zette 't potje op de
grond en het kindje op het potje en ze
zei, dat 't best mogelijk was, maar ze
vertelde er bij, dat ie voortaan een
beetje vroeger most kommen, want dat
de petrolie te duur was om t kostelijke
eten langer dan een half uur op een
lichie te zetten.
HOOFDSTUK XI.
Overvallen.
Na vier weken op het kantoor van het
Warenhuis „De Gouden Tros" te hebben
gewerkt, was Hans van Linschoten met
zijn werkzaamheden en zijn omgeving
zo vertrouwd geraakt, dat hij het ge
voel had of hij eigenlijk nooit iets an
ders gedaan had.
Het deed hem goed weer eens in eon
milieu van beschaafde mensen te ver
keren, al ging de conversatie met den
heer Sanders, die al jarenlang weduw
naar was, dan ook hoofdzakelijk over
het huishouden van zijn getrouwde
dochter en over zijn kleinzoontje, dat
ook Hendrikus heette en dat naar hij
met grote stelligheid beweerde, spre
kend op hem leek en in één woord een
grote schat was.
De oudste der drie klerken, de aan
staande echtgenoot van het verkoop
stertje uit de baby-afdeling, heette
Burgers en wanneer Hans wel eens
met hem naar huis wandelde, liep het
gesprek in de regel over het huren
van een woning, wat zo gemakkelijk
leek en toch zo moeilijk was.
Wanneer de vrouw een bovenhuis
prefereert en de man al jaren ge
droomd heeft van een tuintje met kip
pen, wanneer de vrouw graag in de
binnenstad woont en de man een al
leenstaand huisje in Tuindorp 'n ide
aal vindt dan zijn er ontelbare pro
blemen, die bekeken en besproken
kunnen worden, nog afgescheiden van
het vinden en huren van het huisje
zelf, wat waarschijnlijk nog het aller
moeilijkste zou blijken.
Meneer Gotschalk, zes-en-twintig
jaar oud en kantoorbediende nummero
twee, was niet verloofd en „dacht er
niet aan" om zijn vrijheid aan een paar
schortebandjes op te knopen. Hij bezat
de trouwe vriendschap van een Aire-
dale terrier, die op de naam Jim rea
geerde, hij bezocht, zo mogelijk, Zon
dagsmiddags een voetbalwedstrijd en
speelde vroeger als midvoor in A.F.C.,
dat wil zeggen in het derde elftal, en
dan nog als reserve, maar dat laatste
vergat hij er meestal bij te vertellen.
Hij woonde „thuis" bij zijn ouders en
betaalde daar de somma van vyf-en-
dertig gulden kostgeld in de maand. De
rest van zijn salaris werd verdeeld
tussen zijn kleermaker, den kassier van
het sportpark en den kastelein uit „De
Vergulde Dennenboom", waar hij ge
woonlijk, met een collega van Gerzon,
een potje bier dronk en een kaartje
placht te leggen.
De jongste Barend van der Does
had de jongenskiel nog maar nauwe
lijks van zijn schouders voelen glijden.
Hij was de zoon van een onderwijzer,
een mislukt kwekeling en studeerde, na
van de kweekschool te zijn verwij
derd, voor de acte boekhouden van
Mercurius". Het merendeel van zijn
vrije tijd flaneerde hij in de binnen
stad. waar hy jonge meisje fixeerde of
hij bewonderde in een volksbioscoop
de filmhelden, wier portretten hy in
een album verzamelde en waarvan hij
een collecte van over de twee-honderd-
en-vijftig stuks moest bezitten.
(Wordt vervolgd.)
gen, omdat hy onmeteiyk ryk was,
verklaarde hy, dat wat men in «ver
vloed kan krijgen niet begeerlyk meer
is.
De stryd tegen de dood heeft hy
evenwel suf moeten leggen eer hy zyn
laatste levensdoel, honderd jaar te
worden, bereikt had.
Geld interesseerde hem niet.
Zijn leven was typisch Amerikaans.
De zoon vsrn arme ouders, die een
vermogen vergaarde van circa twee
milliard dollar. Hy gaf er een half
milliard van weg door vorsteiyke
schenkingen voor weldadige en we
tenschappelijke doeleinden. Het merk
waardigste was, dat het geld, dat in
het leven van dezen man een gewel
dige rol speelde, hem niet interes
seerde. Zyn doel was slagen, over
winnen, kapitale levenswerken op
bouwen. Zyn levenswerk was ae
grootste petroleummacht, die de we
reld ooit zag. Er is een tyd geweest,
dat Amerikaanse kranten schreven,
dat John. D. daarvoor desnoods over
lyken ging en geen middel daartoe
verwierp.
Hij heette de braafste huisvader
van het land, een liefhebbend echt
genoot en vader, een degelyk bur
ger, een man, die ook de fiscus
geen dubbeltje zou benadelen, eer-
lyk als goud, maar als zakenman
koud, hard, gevoelloos, die zonder
aarzeling concurrenten en hun werk
vernietigde, als zij hem in de weg
stonden.
Als kind reeds zakenman.
Als kind openbaarde zich reeds de
„zakenman". Op achtjarige ieeftyd
hield hij voor eigen rekening een klei
ne eendenfokkery. Op 20-jarige Ieef
tyd noodzaakte een maagziekte hem
twee jaar op karnemelk en beschuit
te leven. Hy deed het zonder een
ogenblik het strenge diëet te verzui
men. Na een bescheiden schooloplei
ding begon hy op zestienjarige Ieef
tyd als jongste bediende in de ma
kelaarszaak van Hewett en Tuttle in
kolen en graan. Hy maakte snel pro
motie en men was zeer tevreden over
hem. Op zekere dag eiste hy van zyn
baas een salaris van 800 dollar. Men
stond paf over zoveel brutaliteit en
zulk een eis en beloofde hem 500 dol
lar. Hy wilde echter met geen cent
minder dan 800 dollar genoegen ne
men en begon daarom voor zichzelf.
Toen stichtte hy op 22-jarige Ieeftyd
een klein petroleumraffinaderfltje.
Zyn geniale zin voor grote zaken doen
openbaarde zich. Hy zag kansen, die
anderen niet zagen i» de opkomende
olie-industrie.
Zyn kapitalen groeiden fabelachtig
snel aan en hy overtroefde al zyn
concurrenten door betere organisatie
en het benutten der kansen.
Hjj verbond onderneming aan
onderneming en streefde met alle
middelen naar het monopolie, dat
hem de macht zou verschaffen. HU
stelde zyn mededingers voor do
keuze: ondergang of de vlag stryken
en zich onder bevel van Rockefel
ler plaatsen. Verschillende maat
schappijen werden de een na de an
der schaakmat gezet en in de
Rockefeller trust opgelost.
In 1899 had de Standard OU
Company van RockefeUer byna de
ganse raffineer-industrie van de
Verenigde Staten in handen: 80 on
dernemingen, verenigd in 34 maat-
schappyen.
Vyftien jaar lang voerde Rockefel
ler aan het hoofd van een reuzenbe-
diljf een meedogenloze stryd en over
al werd die strijd gevoerd om de
macht, tot in de kleinste hoeken van
Europa, tot in de meest afgelegen
dorpen van Azië, waar men petro
leum gebruikt Bekend zyn de dui
zenden petroleumlampjes, die Rocke
feller aan de Chinezen liet uitdelen,
om hen tot het gebruik van zyn olie
te brengen.
Jarenlang stond RockefeUer aan
scherpe bestryding van de pers bloot
om zyn genadeloze practyken. Het
deerde hem niet Alles stuitte af op
zyn karakter: hard als graniet
Maar heeft deze man, die in mil-
liarden dacht en in wiens brein men
sen buiten de enge huiselyke kring
slechts de stukken waren waarvan hy
zich als schaakspeler bediende, ook
gewoon menselyk geluk gekend te
midden van alle schatten en alle suc
ces der wereld?