GOUDDtLVERS op de Postduiven John D. Rockefeller, 5 hoogspanning zwarte markt Van Alles Wat KARSOTE RUB Het gebod van de Nederlanders: klik niet! SONJA HENIE IN PARIJS I HOE HELPT MEN DEN I DUIYENLIEFHEBBER Wij luisteren morgen m naar hard als graniet Rijkste man ter wereld leefde als een asceet Zijn laatste levensdoel niet bereikt HET ZOEKEN VAN KIEVITSEIEREN Wel zilver in onze bodem Feuilleton maanden (Van onzen specialen verslaggever.) IL (Slot.) De strijd tegen de onmaatschap pelijke elementen onzer samenleving, die zich verrijken door middel van duizelingwekkende winsten op schaarse goederen, wordt nog steeds gevoerd zonder de minste medewer king van het publiek. Het zijn de ambtenaren, de politiedienaren en tenslotte de reco's, die de aasgieren van de zwarte handel in hun werk dwars zitten, maar zij staan daarbij alleen. Er is geen gebod, dat de Ne derlanders zo goed naleven, dan het: klik niet! Zij zullen nooit den sluik handelaar verraden, van wiens prac- tijken zij zelf het slachtoffer zijn geworden. En toch zou de hulp van het publiek het werk zo'n stuk vergemakkelijken, ook voor die ge heimzinnige reco's. Zo op het oog is hun werk, het op- «poren van valse belastingaangiften niet zo bijster interessant, maar het is een dankbaar werk. Zij verdienen vele malen meer voor de staat dan gij de staat kosten. Vroeger liep dit zo'n vaart niet. De gevallen van grove ontduiking van de belastingplicht kwamen veel en veel minder voor en dan nog droegen zij een geheel ander karakter dan het verborgen houden van onoirbaar kapitaal; het was meestal smokkelarij van bijv. sigaret tenpapier of het clandestien stoken van jenever. Nu is dat anders gewor den. Nu is er een georganiseerde klopjacht op de „zwarte rijken", op de ogenschijnlijk fatsoenlijke mensen, die de sluikhandel financieren en van hun transacties principieel geen aan gifte doen. Het is soms een jacht met grof geschut, want de reco's hebben vele meer bevoegdheid dan soortge lijke ambtenaren voor de oorlog had den. Wij mogen tot arrestaties over gaan op grond van belastingontdui king. En gebeurt dat wel eens? Geregeld, enige malen per week op z'n minst. En hoe gedragen deze mensen zich? Het zijn over het algemeen toch personen, die niet uit een typisch misdadigersmilieu stammen. Dat is te merken. Zij voelen de misdadigheid van hun gedrag "niet altijd even goed aan. En zij schijnen wel in de laatste plaats te beseffen, wie zij door hun handelingen benade len. Dat zijn hun medeburgers, die ten gevolge van hun handelingen in direct moeten bijpassen wat zij ont duiken. Zij zijn de vijanden van alle bonafide belastingbetalers. Tonnen in de tabak verdiend. In welk bedrijf wordt of werd in de oorlog het grofst verdiend? Moeilijk te zeggen. Wij hebben nogal eens met tabaksmensen te doen, d.w.z. doodgewone jongens, die langs de trottoirs staan en shag verkopen, waarvoor zij in hun bes te tijd 30 gulden per half ons ,Sonja Henie, de vroegere Noorse Olympische schaatskampioene, die nu filmster is, is uit Praag in Parijs aangekomen, om haar vacantie door te brengen in de Vallei van de Loire, alvorens naar Hollywood terug te ke ren. In Nootdorp is de molen van mo lenaar Jongste weer in gebruik geno men, nadat de wieken waren verbouwd volgens een nieuw systeem, een uit vinding van ir. P. L. Fauel uit Wasse naar. Aan de onderkant der wieken zijn borden gemonteerd, die de stand van een fok hebben, waardoor het rendement belangrijk wordt verhoogd. Anefo/Hof P. maakten. Daar zijn tonnen mee verdiend. Sommige boeren hebben het ook grof gemaakt. Ik spreek niet over bunkerbouw en weermachtsleveran ties; dat is voldoende bekend. Een type, dat moeilijk te vinden is, dat der stille financiers van grote zwar te transacties. Dat kost soms maan den van geduldig speuren. Nog pas hebben wij echter de top te pakken gekregen van een groot smokke laarscomplot Nog één vraag: vervalt nu al dat opgespoorde kapitaal aan de staat? Neen, niet automatisch. Maar meestal wordt er 90 pet vermogens- daar komt dan nog dikwijls een fik se boete boven wegens overtreding van een distributie- of een prijsbe- heersingsvoorschrift. Verborgen geld is altijd op een ongeoorloofde en dus strafbare wijze verworven. In de practijk komt 'ter dus wel op neer, dat al de verborgen kapitalen, die de reco's ontdekken, voor een zeer groot percentage aanwasbelasting van geheven. En de schatkist ten goede komen. aan Nu het vliegseizoen voor postduiven voor zorgen, dat het dier bij zijn weer in aantocht ia, zy het my ver- rechtmatigen eigenaar terug gebracht gund in enkele artikeltjes een en an der te vertellen over de zeer inte ressante duivensport. Begin Mei zal weer worden begon nen met het africhten van „oude" duiven, d.w.z. met duiven, die vdór 1947 geboren zijn. Niet al deze dui ven zullen worden Ingezet, omdat een deel behouden dient te worden voor het kweken van jonge duiven. Wie niet in de duivensport is inge wijd, denkt misschien, dat alles vry eenvoudig toegaat. Maar als men wist, hoeveel toewijding en ken nis het kweek- en vliegseizoen moet voorafgaan, zou men waarschijnlijk zeer verbaasd zijn. En men zal ook begrijpen, dat de duivenmelkers het zeer op prijs stel len, wanneer ze door een zgn. niet- duivenhouder worden geholpen. Zo omstreeks Januari, zo gauw als het weer dit toelaat, begint de dui- venhouder zijn hok te inspecteren. De broedhokken worden nog eens ontsmet en men begint' reeds uit te kijken, hoe men zijn duiven het best kan koppelen. Er zijn in dit opzicht vele mogelijkheden, doch men zoekt, zolang tot men de beste combinatie gevonden heeft. Nu moet er worden gewacht tot 't weer gunstig is, opdat de duiven kun nen worden samengebracht. Het ge beurt dan dikwijls, dat de duiven reeds binnen tien dagen aan het broe den zijn. Dit broeden duurt 1819 dagen; dan kan de „melker" wel eens kijken of er al pullen het levenslicht hebben aanschouwd. Daarna is er de voortdurende zorg, of de jongen naar wens opgroeien. En vol spanning wordt de vijfde week afgewacht, waarin het „jonge broed" op de uit- vliegklep wordt gezet. Aan dat eerste uitvliegen zijn vele gevaren verbon den. De jonge duiven kunnen worden opgeschrikt en daardoor aan 't dwa len raken, enzovoort. Er zullen dan ook weinig liefhebbers zijn, die hun jonge broed niet met een bevreesd hart de lucht zien ingaan. En juist voor deze fase in het kweekseizoen dient de hulp van het publiek te worden ingeroepen. Want uiteraard gebeurt het heel dikwijls, dat de duiven en zelfs oude! verdwalen, hetgeen vanzelfsprekend voor den liefhebber een grote teleur stelling betekent. De ervaring heeft geleerd, dat zul ke vermiste duiven vaak worden vastgehouden, omdat degene, die het dier opving, niet weet, wat er mee te doen. Een enkele maal houdt men de duiven vast met de bedoeling zelf te gaan liefhebberen in de duivensport. In dit laatste geval ia het echter wel beter naar een erkend duivenmelker te gaan; deze zal allicht goede wen ken geven. Wanneer bij iemand een duif komt aanvliegen, is het 't beste zich in ver binding te stellen met een liefhebber, die postduiven houdt. Deze kan er wordt. De duif komt dan terecht, want de bemiddeling wordt ingeroe pen van den ringen-adminlstrateur der Ned. Postduivenvereniging. Wan neer deze raad door een ieder wordt opgevolgd, is dit artikel niet zonder nut geweest. H. PEL, HEILOO. HILVERSUM L 301 m.) 7,00, 8,00, 18,00, 20,00 en 23,00 uur Nieuws. 8,1» ARA: Morgenklanken. 10,00 VPRO: Morgenwijding. 10,20 VARA: Radio- feuilleton: „De Rode Aarde" (I). 11.00 Radiolympus. 12,00 Lichte orkestmuziek 12,35 André de Raaff en Jacques Schut te. 13,00 Programma voor de Ned. Strijdkrachten. 14,30 Radio Philharmo- nisch orkest. 15,30 Van boek tot boek. 15,45 Miller-Sextet. 16,30 AJC-pro- gramma. 17,30 Om en nabij de twintig. 18,30 Cadi-club in Amsterdam. 19,30 VPRO: Uitzending voor de rijpere jeugd 20,15 VARA: ABC-cabaret. 21,45 The Rambler*. 22,15 Dodenhuis, VH. 22,45 Bioscooporgel. 23,30 Nachtvoorstelling. HILVERSUM n. 415 m. 7,00 8,00, 13,00, 19,00, 20,00 en 23,00 uur Nieuws. 8,15 KRO: Pluk den dag. 9,05 Morgencon cert. io,li Klassieke gramofoonplaten. 11,00 De Zonnebloem. 12,03 Heinrich Schlusnuss zingt. 12,30 Klaas van Beeck 13,15 Metropole orkest. 13,45 Toneel en film. 14,15 Engelse les. 15,10 Debu tantenconcert. 16.00 Walsende over de wereld. 17,00 De Wigwam. 18,00 Koor zang uit Rusland en Slowakije. 18,30 Buffalo Bill. 19,15 Amusementsorkest. 20,30 Lichtbaken. 21,00 Negen heit de klok. 22.00 Muzikale Tombola. 22,45 Avondgebed. 23,25 Dansmuziek. Schout-bij-Nacht J. A. Gauw heeft Woensdag het commando Zeemacht Neder land overgedragen aan kapt. ter zee J. J. L. Willinge voor het hoofdkwartier der Koninklijke Marine te Scheveningen. De Schout-bij-Nacht toont zijn op volger het geschenk, dat hem werd aangeboden, bestaande uit een verklei ning van de mast van Hr. Ms. Van Speijck. NFB P. De Amerikaanse petroleummagnaat John D. Rockefeller, heerser over oncontroleerbare vele millioenen dollars, overleed op 97-jarige leef tijd. Dat is een zeer hoge ouderdom, welke slechts door weinigen, de zeer, zeer sterken bereikt wordt, maar Rockefeller had hoger Idealen. Hij had, nadat hy zich nit zaken teruggetrokken had ten behoeve van zyn zoon, zich ten doel gesteld de honderd jaar te halen. Dit was zjfn eerzucht. Deze man had veel bereikt en hy dacht, dat hy ook in deze wel slagen zou. Maar men kan alles dwingen in het leven, althans een hele boel, als men sterk is en veel geld heeft, alleen het leven zelf niet. De" dood is onverbiddeilijk voor rijken zowel als armen, als de tyd geko men is. John D., zoals hy kortweg ge noemd werd, was op zyn manier ongetwyfeld een geweldige figuur, maar geen sympathieke. Een blik op zyn oud, zwaar gerimpeld, uit gedroogd gelaat verried zelfs op zyn hoge ieeftyd nog de staalharde man, die zich door geen hinderpalen laat weerhouden om zijn doel te be reiken. Het fabelachtige succes in zyn leven had zyn sterke wil nog meer gestaald. Toen hy reeds In de tachtig was en geen eerzuchtige idealen ten opzichte van geld en macht meer kon koesteren, ont stond de eerzucht om honderd jaar te worden. Hij had zich een vorstelijk verblijf gesticht, een paradijs op aarde, ver buiten alle wereldse gewoel en hy be zat de middelen om zich met alle aardse heerlijkheden te omringen en er onbeperkt van te genieten. Maar te midden van deze ongelimiteerde overvloed begon deze man het leven van een asceet te leiden. Dat wil zeg gen, dat hij zich onthield van stoffe lijke dingen, die de tong strelen om dat zij lekker en aangenaam zijn en die zelfs de armste mens van tijd tot tyd nog wel eens een enkele maal kan aanraken, alleen maar om zo oud mogelijk te worden. Hij leefde uiterst matig en dronk bij voorkeur water. Toen hem wel eens gevraagd werd hoe hy er in geslaagd was zo oud te worden, antwoordde hij: matig eten en drinken, veel slaap, nooit piekeren en veel lichaamsbeweging. Toen men hem vroeg of het hem niet veel stryd kostte om zich van zoveel dingen te onthouden, die binnen zyn bereik la- Het zoeken en rapen van kievits eieren is tot en met 19 April a.s. toe gestaan. Het mag op gronden van derden slechts geschieden in tegen woordigheid van den eigenaar der gronden of met diens schriftelijke toestemming. Is een ander dan de eigenaar gebruiker der gronden, dan is het gezelschap of de schriftelijke toestemming van den gebruiker ver eist. De geraapte eieren mogen tot en met 21 April a.s. worden verhan deld. Met het oog op de vrijwel in 't gehele land geconstateerde achteruit gang van het aantal kieviten is een loyale naleving van deze voorschrif ten dringend gewenst. bestrijdt hardnekkige kou van twee kanten iegelijk Vcrlaijgbatar bij Apoth. en Dr#*i&ten AUeenverioop &>or Nederland N.V. Rowntree Bandelsmlj.. AaisterÓ&m Toen tijden* de bezet tingsjaren de Duitser de eis tot inlevering van ons zilveren muntgeld bekend maakte, verwekte dat van zelfsprekend, behalve in ons land, ook reacties van de zich in Londen bevin dende Nederlandse rege ring. Deze liet zich n.1. vis Radio Oranje uit in een liedje, waarvan we ons nog herinneren: „Mijn dubbie is fijn. Mijn dubbie is klein, Ik stop het lekker in de grond....'* En insgelijk deed de Hol lander. De Duitser kreeg slechts weinig zilvergeld in handen, ofschoon hij dat zilver bitter nodig had om zijn „neutrale" grondstof- fenleverancier* te kunnen betalen. Zij immers lever den slechts heel verstan dig onder 't devies ..Jan tje Contant je......" Als een kostbare veel betekenende schat bewaar den wij de dubbeltjes, de guldens, de prachtig glan zende rijksdaalders. Het vormde een machtig re serve-kapitaal, dat straks na de bevrijding zeker zijn onmisbare diensten zou gaan bewijzen Helaas, ook deze gedachte uit de tijd der bezetting, werd niet verwezenlijkt. Nu zeker begrijpelijk. Wat on* echter niet dui delijk is, is het feit dat de regering reeds twee jaar schuilevinkje speelt en zich over de toekomst, van het zilvergeld nau welijks heeft uitgelaten Natuurlijk het bleef wet tig betaalmiddel, maar.... men betaalt er niet mee. Ook is er al eens iets ge zegd over het in circulatie brengen van nikkelen pas munt, opdat het verachte zinken goedje kan worden ingetrokken. Alleen de zil veren gulden en rijksdaal der zou dan gehandhaafd blijven. Verder herinneren we ons, dat enkele maan den na de bevrijding en kele schepen (een sooit moderne zilvervloot, schre ven de kranten destijds) vol met in het buitenland aangemaakt Nederlands zil vergeld in onze havens arriveerde. Het deed des tijds de hoop op herstel van de circulatie der zil veren munten herleven. Maar duidelijke taal van de zijde der regering is in deze nimmer gesproken en dat is ons onbegrijpelijk Nogmaals een machtig ka pitaal aan zilveren mun ten bevindt zich in de oude kous, in het stenen spaar, varken en het blijft er renteloos en nutteloos, ter wijl ons land om kapitaal zit te springen Meer en meer wordt er over deze kwestie gespro ken. Het volk wil nu eens horen, waar het in deze aan toe is. hom of kuit, het doet er niet toe. Men maakt zich op het ogenblik druk om wat stof goud in het grijze zand van de VeluweHet dubbie zit nog steeds in de grond, maar heus dtt trouwe vrindje uit voor oorlogse jaren wil ook wel weer eens het licht zien! KAREL KOEKOEK. door Tjeerd Adema Hans schudde nogmaals twee uitge stoken handen, deelde mede, dat hy een bode om zijn goed zou sturen, keerde zich nog eenmaal om, deed de groeten aan alle klanten, die naar hem mochten vragen en sloeg de deur ach ter zich dicht met het gevoel dat er al weer een hoofdstuk van zijn leven was afgesloten. Hij zocht en vond in de binnenstad een zit-slaapkamer boven een kruide nierswinkeltje en besloot daarna, zijn ouden vriend in het Vondelpark eens te verrassen. Dank zij de mooie zomeravond zat Dirk nog op zijn buitenverblijf en hij tikte beleefd tegen de rand van zijn pet, toen er een heer langs zyn bankje liep, die „goeienavond" bromde. „Ken je me dan niet meer?" vroeg Hans, terwijl hij lachend bleef staan. „Als die knul nog 's minister wordt", zei hij tegen Neeltje, die met haar jongste spruit op haar linkerarm en 'n strtien potje in haar rechterhand, een praatje met haar kostganger kwam maken, „as die knul nog 's minister wordt, zou 't me niks niet verbaze. Zoas die redenere ken en zo piekfijn assie d'r nou uitziet, da's een mierakel mens compleet 'n merakel". Juffrouw Prak zette 't potje op de grond en het kindje op het potje en ze zei, dat 't best mogelijk was, maar ze vertelde er bij, dat ie voortaan een beetje vroeger most kommen, want dat de petrolie te duur was om t kostelijke eten langer dan een half uur op een lichie te zetten. HOOFDSTUK XI. Overvallen. Na vier weken op het kantoor van het Warenhuis „De Gouden Tros" te hebben gewerkt, was Hans van Linschoten met zijn werkzaamheden en zijn omgeving zo vertrouwd geraakt, dat hij het ge voel had of hij eigenlijk nooit iets an ders gedaan had. Het deed hem goed weer eens in eon milieu van beschaafde mensen te ver keren, al ging de conversatie met den heer Sanders, die al jarenlang weduw naar was, dan ook hoofdzakelijk over het huishouden van zijn getrouwde dochter en over zijn kleinzoontje, dat ook Hendrikus heette en dat naar hij met grote stelligheid beweerde, spre kend op hem leek en in één woord een grote schat was. De oudste der drie klerken, de aan staande echtgenoot van het verkoop stertje uit de baby-afdeling, heette Burgers en wanneer Hans wel eens met hem naar huis wandelde, liep het gesprek in de regel over het huren van een woning, wat zo gemakkelijk leek en toch zo moeilijk was. Wanneer de vrouw een bovenhuis prefereert en de man al jaren ge droomd heeft van een tuintje met kip pen, wanneer de vrouw graag in de binnenstad woont en de man een al leenstaand huisje in Tuindorp 'n ide aal vindt dan zijn er ontelbare pro blemen, die bekeken en besproken kunnen worden, nog afgescheiden van het vinden en huren van het huisje zelf, wat waarschijnlijk nog het aller moeilijkste zou blijken. Meneer Gotschalk, zes-en-twintig jaar oud en kantoorbediende nummero twee, was niet verloofd en „dacht er niet aan" om zijn vrijheid aan een paar schortebandjes op te knopen. Hij bezat de trouwe vriendschap van een Aire- dale terrier, die op de naam Jim rea geerde, hij bezocht, zo mogelijk, Zon dagsmiddags een voetbalwedstrijd en speelde vroeger als midvoor in A.F.C., dat wil zeggen in het derde elftal, en dan nog als reserve, maar dat laatste vergat hij er meestal bij te vertellen. Hij woonde „thuis" bij zijn ouders en betaalde daar de somma van vyf-en- dertig gulden kostgeld in de maand. De rest van zijn salaris werd verdeeld tussen zijn kleermaker, den kassier van het sportpark en den kastelein uit „De Vergulde Dennenboom", waar hij ge woonlijk, met een collega van Gerzon, een potje bier dronk en een kaartje placht te leggen. De jongste Barend van der Does had de jongenskiel nog maar nauwe lijks van zijn schouders voelen glijden. Hij was de zoon van een onderwijzer, een mislukt kwekeling en studeerde, na van de kweekschool te zijn verwij derd, voor de acte boekhouden van Mercurius". Het merendeel van zijn vrije tijd flaneerde hij in de binnen stad. waar hy jonge meisje fixeerde of hij bewonderde in een volksbioscoop de filmhelden, wier portretten hy in een album verzamelde en waarvan hij een collecte van over de twee-honderd- en-vijftig stuks moest bezitten. (Wordt vervolgd.) gen, omdat hy onmeteiyk ryk was, verklaarde hy, dat wat men in «ver vloed kan krijgen niet begeerlyk meer is. De stryd tegen de dood heeft hy evenwel suf moeten leggen eer hy zyn laatste levensdoel, honderd jaar te worden, bereikt had. Geld interesseerde hem niet. Zijn leven was typisch Amerikaans. De zoon vsrn arme ouders, die een vermogen vergaarde van circa twee milliard dollar. Hy gaf er een half milliard van weg door vorsteiyke schenkingen voor weldadige en we tenschappelijke doeleinden. Het merk waardigste was, dat het geld, dat in het leven van dezen man een gewel dige rol speelde, hem niet interes seerde. Zyn doel was slagen, over winnen, kapitale levenswerken op bouwen. Zyn levenswerk was ae grootste petroleummacht, die de we reld ooit zag. Er is een tyd geweest, dat Amerikaanse kranten schreven, dat John. D. daarvoor desnoods over lyken ging en geen middel daartoe verwierp. Hij heette de braafste huisvader van het land, een liefhebbend echt genoot en vader, een degelyk bur ger, een man, die ook de fiscus geen dubbeltje zou benadelen, eer- lyk als goud, maar als zakenman koud, hard, gevoelloos, die zonder aarzeling concurrenten en hun werk vernietigde, als zij hem in de weg stonden. Als kind reeds zakenman. Als kind openbaarde zich reeds de „zakenman". Op achtjarige ieeftyd hield hij voor eigen rekening een klei ne eendenfokkery. Op 20-jarige Ieef tyd noodzaakte een maagziekte hem twee jaar op karnemelk en beschuit te leven. Hy deed het zonder een ogenblik het strenge diëet te verzui men. Na een bescheiden schooloplei ding begon hy op zestienjarige Ieef tyd als jongste bediende in de ma kelaarszaak van Hewett en Tuttle in kolen en graan. Hy maakte snel pro motie en men was zeer tevreden over hem. Op zekere dag eiste hy van zyn baas een salaris van 800 dollar. Men stond paf over zoveel brutaliteit en zulk een eis en beloofde hem 500 dol lar. Hy wilde echter met geen cent minder dan 800 dollar genoegen ne men en begon daarom voor zichzelf. Toen stichtte hy op 22-jarige Ieeftyd een klein petroleumraffinaderfltje. Zyn geniale zin voor grote zaken doen openbaarde zich. Hy zag kansen, die anderen niet zagen i» de opkomende olie-industrie. Zyn kapitalen groeiden fabelachtig snel aan en hy overtroefde al zyn concurrenten door betere organisatie en het benutten der kansen. Hjj verbond onderneming aan onderneming en streefde met alle middelen naar het monopolie, dat hem de macht zou verschaffen. HU stelde zyn mededingers voor do keuze: ondergang of de vlag stryken en zich onder bevel van Rockefel ler plaatsen. Verschillende maat schappijen werden de een na de an der schaakmat gezet en in de Rockefeller trust opgelost. In 1899 had de Standard OU Company van RockefeUer byna de ganse raffineer-industrie van de Verenigde Staten in handen: 80 on dernemingen, verenigd in 34 maat- schappyen. Vyftien jaar lang voerde Rockefel ler aan het hoofd van een reuzenbe- diljf een meedogenloze stryd en over al werd die strijd gevoerd om de macht, tot in de kleinste hoeken van Europa, tot in de meest afgelegen dorpen van Azië, waar men petro leum gebruikt Bekend zyn de dui zenden petroleumlampjes, die Rocke feller aan de Chinezen liet uitdelen, om hen tot het gebruik van zyn olie te brengen. Jarenlang stond RockefeUer aan scherpe bestryding van de pers bloot om zyn genadeloze practyken. Het deerde hem niet Alles stuitte af op zyn karakter: hard als graniet Maar heeft deze man, die in mil- liarden dacht en in wiens brein men sen buiten de enge huiselyke kring slechts de stukken waren waarvan hy zich als schaakspeler bediende, ook gewoon menselyk geluk gekend te midden van alle schatten en alle suc ces der wereld?

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 3