EREBEGRAAFPLAATS
5
hoogspanning
r
een tragische stad
ki
D a m rubriek
J
Ophaaldienst haalt per dag dertig lijken
van de straat
A s
Impressario's staken een
millioen op
■0
VOETBALPROGRAMMA voor as. Zondag
Overpeinzingen op een
xzm.%sm
MM
m m
wy stonden by het graf. De stilte
van de ruimte werd hier even gevuld
met een stem, die dikwijls gesproken
woorden herhaalde: „Zyn offer is
niet voor niets geweest
Wij luisieren morgen
naar
Feuilleton
maanden
Een Duits leger
in Rusland
90.000 man sterk
Koppensnellers maken
goede zaken
f BATAVIA
Honderdduizend bedelaars
(Van onzen Indischen correspondent)
Batavia is een tragische stad. Nim
mer is het 10 vol en drnk geweest,
men hokt bij elkaar in overvnlde
hotelkamers, bijgebouwen en gara
ges. Maar nimmer ook zo ledig, zo
zielloos. Het leven van meer dan een
miUloen inwoners spoedt zich langs
het modderige Molenvliet, de grau
we Kali Besar en de weinig belang
wekkende winkeletalages van Noord-
wijk, men krijgt de indruk, dat er
hard gewerkt wordt in de benauwde
hitte van de kentering. Maar wie
oven achter de fagades der kantoor
gebouwen en departementen ziet, en
vooral wie even doordringt in de
vermoeide harten, weet hoe vruchte
loos en wanhopig dit alles is, hoe
ledig en hol. Batavia werkt, maar
het weet niet meer waarvoor.
In de handel, op de departementen,
bij de bankiers en in de scheepvaart
huizen, overal valt tussen elk gesprek
over „de toestand" plotseling de stilte
van een pessimistisch gebaar, er blijft
een vraag hangen in de leegte: waar
gaan wij heen? En buiten, op de stoe
pen voor de hotels, die nog een schijn
van welvaart trachten op te houden,
trossen grote groepen broodmagere
naakte bedelkinderen om u heen, met
uitgestrekte handjes en honger in de
ogen. In de avond, bij het schamel ';cht
van een lantaarn, ziet ge ze liggen op
de bruggen, op de verkeers-neuten,
langs de weg: kleine skeletjes van ver-
zworven kinderen, of verkommerde
mannen en vrouwen, in een paar lom
pen gehuld en met zweren overdekt.
Men vindt er gemiddeld dertig per dag
dood op straat. Een voorbijganger legt
een stuk papier over het lijk; en men
loopt weer door, tot er straks misschien
iemand van de ophaaldienst komt.
Denk er niet over na, er zijn meer
dan honderdduizend bedelaars in
Batavia, er komen er elke dag bij;
er zijn meer dan honderdduizend
rondzwervende bedelkinderen, van
heinde en verre uit de republiek ge
komen. Doet men er niets aan? Het
Rode Kruis deelt 30.000 porties rijst
per dag uit, er zijn zwervers- en be
delaarskolonies opgericht. Maar hoe
gering is die hulp vergeleken bij de
voortdurende stroom ellendigen, die
hierheen komt, en voor wie geen
voedsel is, noch kleding. Zij zijn op
het licht van de grote stad afgekomen
om eraan ten onder te gaan. Wie
Batavia van vroeger kent, weet dat
deze toestanden voorheen nooit heb
ben bestaan, dat dit een gevolg is
van oorlog en revolutie.
Men vraagt zich af waarom de re
publikeinse leiders, die in deze stad
om politieke voordelen delibereren,
zich van het lot dezer honderdduizen
den ellendigen klaarblijkelijk niets
aantrekken. Door verbetering van de
rijstaanvoer naar Batavia uit de gebie
den, waar een overschot is, zou aan
veel van deze afschuwelijke ellende
onmiddellijk een einde gemaakt kun
nen worden. De republikeinen geven
hiertoe echter niet de nodige mede
werking. Wat aan hulp wordt georga
niseerd en verleend geschiedt door
Nederlands initiatief.
Inneriyke en uiterlijke tragiek
Dit deze ellende der bedelaars
is de uiterlijke tragiek van Bata
via, die den bezoeker .onmiddellijk op
valt. De innerlijke tragiek schuilt
in het vermoeid pessimisme over de
uitwerking van Linggadjati. Over het
algemeen heeft men zich hier in Indië
met de ondertekening van het ont
werp wel verzoend, alleen en uitslui
tend omdat ieder begreep, dat er iets
f\Ot£EMS M'J
•- T>
INMIDDELS \M0QDT HET KER-
MIS-TERREIN VAKKUNDIG
UITGEKAMD
VERTEL ME
HU EEHS PRE
CES, WATJE
VAM PlAM BENT
K'JK ,JE
MOET ERwEl
OM LACHEM.
MAAR IK HOU
toch VOL.dat
ER IETS WAAR
DEVOLS OO DAT
EILAMDJE IS J
VEDP.OP&EM, r.
moest gebeuren, iets dat een einde
maakte aan de verlammende financiële
en economische achteruitgang van de
gehele gemeenschap van dit land, die
die naar een catastrophe dreigt te voe
ren. Gehoopt werd, dat men na de on
dertekening van het verdrag eindelijk
eens tot constructieve samenwerking
zou kunnen komen, tot een snel begin
aan de zo hoogst noodzakelijke op
bouw.
De situatie is in Indië zo langza
merhand dusdanig ernstig geworden
dat men geen maanden en nauwe-
lijks weken meer op een daadwerke-
lUke aanvang met het herstel der
bedrijven kan wachten. Men heeft
reeds te lang „potverteerd". Welnu,
wy leven nu één maand na de plech
tige ondertekening op Ryswyk en
men ls eerst nu begonnen met
praten.
Ook in het Moederland zullen de be
richten wel doorgedrongen zijn, dat
dit praten al aanstonds nieuwe moei
lijkheden heeft opgeleverd. Vooral ten
aanzien van de oplossing der econo
mische vraagstukken, die tenslotte 't
meest urgent zijn, heerst hier weinig
optimisme. Het ligt zeker niet aan de
Nederlandse onderhandelaars, die even
vol oprechte goodwill als deskun
dig zijn, en die vele der ingewikkelde
vraagstukken met een hand-omdraai
in het belang van beide partijen zou
den kunnen oplossen. Men staat echter
tegenover een wederpartij die in de
eerste plaats alle deskundigheid op dit
gebied mist, tot overmaat van ramp
zich gedrongen voelt ook ten aanzien
van deze moeilijke kwesties de sna
ren van het domme volkssentiment te
bespelen, en die tenslotte tegenover de
Nederlanders nog altijd een geheel on
gerechtvaardigde achterdocht koestert
„De impressario's in Nederland heb
ben de langste tijd gewerkt," aldus
zeide de heer J. de Waal, voorzitter
van de Nederlandse organisatie van
musici en artisten op het congres van
deze organisatie, dat te Amsterdam
werd gehouden. De impressario's in
Nederland behaalden tot nog toe een
gemiddelde winst van f 1.000.000 per
jaar. Op 22 Februari van dit jaar is
bij ministeriële beschikking goedge
keurd het Instituut bemiddeling van
uitvoerende kunstenaars, dat tot doel
heeft het tot elkaar brengen van
vraag en aanbod op het gebied van
uitvoerende kunst. Dit instituut zal
dus de privé-impressario vervangen.
Het instituut is een organisatie, dat
geen winst zal maken. ,De overschot
ten worden gebruikt voor sociale doel
einden.
1 O
AM VORM
BCHTEb'
tETTE EET
OM de SCHAT TE vimden, haddbs ze oe
SCHETSBOEKEN NODIG - WANT UIT CRJTS ~1
TEKENING BL'JKT. DAT T EILAND VAN
VERANDERD IS - ZE KRÉGEN WE
NIET |N HAMDEN EN DE POLITIE ZETTE
HELE MEER AF. "TOEN KONDEN ZE HELEMAAL
NIET MEER ZOEKEN. EN NU IS DIE REL IN
ZAANDAM OP TOUW GEZET OM DE POLITIE
VAN HET ALKMAARPER-ME ER WEG TE LOK IC
TJA, DAT KUN KT AAN-
NEMEL'JK, MAAR WAT
JoA JE NU DOEN?
EERSTE KLASSE
District I.
Hermes D VS—RFC
District IL
HBS—DHC
District III.
Tubantia—Ensch. Boys
Wageningen—AGOVV
HeraclesBe Quick
NEC—Vitesse
District IV,
Helmond—Baronie DNL
Longa—Willem II
BVV-NOAD
Vlissingen—VW
District V,
VelocitasHeerenveen
Frisia—HSC
EmmenVeendam
Achilles—Be Quick
Sneek—GVAV
District VI.
FSV—Sp.cl. Emma
Sitt. BoysMaurlts
BrabantiaJuliana
BleyerheideDe Spechten
EindhovenLimburgla
TWEEDE KLASSE
Tweede klasse A.
Zeeburgia—De Spartaan
ZFCRCH
HVCWFC
Alkm. BoysW.frisia
AFCHilversum
Tweede klasse B.
TOG—W.graaf3meer
KFCVeisen
Volendam—Vr.schaar
HBC—ZVV
OSV—SDW
DERDE KLASSE
Derde klasse A.
Helder—De Meer
SuccesSLTO
Halfweg—KW
GVODe Germaan
Bloemendaal—Ahrends
Derde klasse B.
TerrasvogelsNEA
DEM—Purmersteljn
VVZ—QSC
Rapiditas—Alw. Forward
Kinhei m—DTS
Derde klasse C.
WK—Aalsmeer
ASVK—Beverwijk
RKWAZandv.meeuwen
IVV—De Meteoor
Derde klasse D.
WHS—APGS
HollandiaZaandijk
OWO—Schagen
Al cm. Victrix—HRC
VIERDE KLASSE.
Vierde klasse A.
JVC—W.waard
MFC—Texel
LSW—Watervogels
BKC—Schoon
N. Niedorp—Oudeslula
Vierde klasse B.
DES—WW
Monnikendam—EVC
St. GeorgeZou aven
Weet friezenSEW
Andij kPurmerend
Vierde klasse C.
Assendelft—US VU
WSV '90—Vitesse 'li
Vrone—Zeevogels
CSV—HSV
Uitgeest—Alkmaar
Vierde klasse F.
SCA—WB
Ontwaakt—THB
ASR—Fokke
VI. Vogels—Onze Gezellen
IEV—EHS
rEN lange weg leidt ons van de bewoonde wereld naar de eenzaamheid
waar de stryders rusten. Een lange weg terug is die, welke leidt naar
de gedachtenwereld, waaruit de mensen van het verzet leefden en energie
putten gedurende de jaren van bezetting.
Belde wegen hebben wjj dezer dagen bewandeld.
We liepen de lange weg naar de
Erebegraafplaats in de duinen by
Bloemendaal. Het luxe villadorp
Overveen lag spoedig achter ons. Te
meer trof ons na de wereld der men
sen hier buiten de heeriyke schoon
heid van het leven in deze dagen. Als
een fris opborrelende bron lag het
land onder de hoge hemel. De gehele
lucht was vervuld van die typische
prikkelende lentegeur. Vogels zongen
hun uitbundig morgenlied in de tak
ken der groenende bomen, die hier de
binnenduinen stofferen. Langs de
wegbermen bloeide het speenkruid
met tientallen gele sterretjes en hier
en daar zag je ook al het lila van
hondsdraf.
Mensen kwamen we langs de duin
op duin af gaande Zeeweg weinig te
gen. Eén maal een troep zingende
soldaten op weg naar een oefenter
rein. Neen, soldaten waren het
eigenlijk niet. 't Was een stel Hol
landse jongens, die zongen omdat ze
de vreugden van het leven op dat
ogenblik mochten genieten. Spoedig
OPLOSSING PROBLEEM 30.
Stand: Zw. 9 sch. op: 6, 10, 11, 12, 18,
20, 22, 24, 37.
Wit 9 sch. op: 27, 29, 32, 33, 36, 38,
39, 40, 41.
Oplossing. L 39—34 (37x30), 2. 40—35
(24x42), 3. 35x4 (22x31), 4. 4x27
(31x22), 5. 41—37 (42x31), 36—1611
Het volgende kleine standje is niet
onaardig:
Zw. 7 sch. op: 6, 7, 8, 19, 21, 24, 30.
Wit 7 sch. op: 16, 27, 28, 32, 33, 35, 36.
Wit wint hier door: 33—29 (24x31),
35x11 (6x17), 16x27 (31x22), 32—27
(22x31), 36x27 en wint.
Ter oplossing voor deze week:
Probleem 31 van W. Lente,
Middelburg.
(Zie diagram).
Zw. 9 sch. op: 9, 12, 18, 14, 18
22, 27, 32, 36.
Wit 9 sch. op: 30, 31, 38, 41,
43, 44, 46, 47, 48.
Vit speelt en wint.
waren ze weer door een daling in de
weg aan het oog onttrokken. Hun
lied loste zich op In de ruimte. Ik
weet niet of ze een ogenblik gedacht
hebben aan de pioniers, die zo kortbt]
begraven liggen. De mannen, waar
van er vele, op zo'n zelfde mooie mor
gen, In deze duinen vielen voor een
Duits executiepeleton. Vielen voor
hun Idealen, vielen voor ons.
De jongens zongen door en geno
ten van de morgen. Dat zy dit echter
konden doen, ls mede te danken aan
hen.
yanaf de weg zien we een vlag wap
peren, hoog op de duinen. De
Nederlandse driekleur, halfstok. Er
achter op de hoogste duintop 't sym
bool van de grootste opoffering ooit
op deze aarde gebracht: een groot
houten kruis.
Langs een smalle sintelweg berei
ken we vanaf de Zeeweg de Erebe
graafplaats. Het is een kleine vlakte
gevat tussen de duintoppen, ommuurd
met een lage wal van bruin zand
steen.
Hier liggen de drie honderd zeven
en veertigOp alle eender lig
gende grafstenen lezen we de namen
en leeftijden. Er zyn er velen, die
slechts de late jongelingsjaren bereik
ten, er zfln ook ouderen, er zijn
broers, we lezen de naam van één
meisje. Hannetie Johanna Schaft.
Vele bekende namen spreken ons toe,
noemen zullen we ze niet. We staan
ook voor het graf van een vroegere
schoolvriend. Volgens den meester
groeide hy op voor galg en rad
Maar hy, Zeger, stelde zyn daad en
de hulde van het volk geldt ook hem.
En voortdurend worden er meer
stryders begraven. Mannen, nu eerst
geindentlficeerd. Deze morgen Hugo
van Lennep. Na jaren van twyfel en
hoop ook hy. De drang naar waar
heid, naar vryheid werd hem noodlot
tig.
Enkele ogenblikken later had de
stilte opnieuw bezit genomen van de
begraafplaats. Maar de woorden:
„Niet voor niets" werden in my ge-
HILVERSUM I (301 m.) geeft nieuw» om
T, I. 1, 8, t en 11 uur, VARA: 7,15
Ochtendgymnastiek. 8,18 Operapro
gramma. 8,50 Voor de huisvrouw.
VPRO: 10,00 Morgenwijding. VARA:
18.20 De regenboog. 11,15 Voor de vrouw
11.45 Familieberichten. AVRO: 12 50
Sporagenda. 12,35 The Skymasters.
1.15 Les gars de Paris. 1,45 Peter Kreu-
der, plano. 2,00 Kookkunst. 2,20 Bar-
tholdy-concert. 2,20 Pierre Palla 4,01
Operette-programma 4,30 Tussen 12 en
15 5,00 The Ramblers. 5,30 Muzikaal-
babbeltje 5,30 Progr. Ned. Strijdkrach
ten VPRO; 7,50 De mens in 1947.
8 05 Sweelinck-kwartet. 8,30 Het Chris
tendom en de cultuur. VARA: 9,00 Men
vraagt.... 9,30 Buitenlands weekover
zicht. 9,45 StradivaSextet. 10,15
Killma's tabeh. VPRO: 10,40 Avondwij.
ding. VARA: 11,15 Vrijdagavondconcert
HILVERSUM n (415m.) geeft nieuws ora
7, 8, 1, 7 en 10,30 uur. 7,45 KRO: Och
tendgloren. 8,15 Pluk de dag. 9,50
Graag geboorde werken van Grieg.
11.00 De Zonnebloem. 12,03 Filmmuziek
uit de oude doos. 1,50 Van man tot
man. 2,30 Klanken van de Toverfluit
3.15 Paljas. 4,50 Na schooltijd.
5,15 Piapo-kwartet. 5,45 Wat het buiten
land leest. 7,30 Piano-duo. 8,00 Re
lais uit Brussel. 10,00 Gramofoonmu-
ziek. 10,55 Vaders Dagboek. 11,00 Mei-
melodieën.
Het vliegdekschip „Karei Doorman" is in dok V van
opgenomen, om te worden gekalefaterd.
Wilton Feyenoord
vormd tot een vraag. Hun offer voor
niets?
Hun verzet was gegroeid uit het
hart, dat opstond, dat ontvlamde in
heilige veontwaardiging. Het hart,
dat het lage, het slinkse, het verra-
deriyke verafschuwde. Het hart, dat
ineenkromp by het horen van de
doodskreet van den naaste. Dat hart
ontspande zich weer en de daad moest
komen. Voor menseiykheid en voor
liefde en voor oprechtheid. Zo klop
ten hun harten! Zo groeiden hun da
den!
Op 1 de dood of de vryheid:
de leus van een man, van een
man, die het waard is te leven.
Ze schreef Gerrit Jan van der Veen.
Zó was hun wekroep, die door de dood
van den dichter zelf niet kon worden
overweldigd.
CN als men dan straks zyn schreden
gaat richten naar de plaatsen van
herinnering in den lande, laat men
dan weten, dat deze mensen waarlyk
hun offer niet voor niets brachten.
Zy hielpen mede nieuwe kansen, nieu
we mogeiykheden te scheppen. Hun
daden gaven ons weer een kans er
wat van te maken, om niet onder te
gaan in onmenseiykheid en onwaar
heid.
wy bleven leven. Het herdenken
van het door die lange ryen gebrach
te offer kan alleen dan waarde heb
ben als wy ons de zuivere idealen van
de stryders weer voor ogen stellen
en besluiten ze na te volgen.
Als men met geheel zyn wils
kracht zo wil zyn en gaat leven
uit volkomen onzelfzuchtigheid,
volkomen eerlykheid, volkomen
liefde dan zal er een trilling van
nieuw leven door onze gelederen
gaan. Dan lossen wy een ereschuld
in. Dan zal er meer biydschap in
onze harten kunnen zyn.
Dan zal het offer van de stry
ders niet vergeefs zyn geweest.
Maar alleen d&n. W. KOK.
53.
door Tjeerd Adema
HOOFDSTUK XIV.
De zaken nemen een keer
Nachtwaker Bas had van louter plei-
zier, omdat door zyn waakzaamheid
een zo gevaarlijk individu als „De Bul
der" gegrepen was, nog geen oog dicht
gedaan.
Om zeven uur 's morgens was hij
naar huis getogen, had zijn vrouw
wakker gemaakt en haar een verhaal
gedaan, waarin hij zichzelf beschreef
als balancerend op de rand van een
dakgoot, met een spartelenden inbre
ker in zijn ene vuist en een koffer vol
kostbare sieraden in de andere.
Hij had daarna behoefte gevoeld, ook
anderen met zijn heldendaden bekend
te maken en was naar zijn stamcafé
„De Gekroonde Mier" gegaan, waar hij
een chauffeur aantrof, die met een
vrachtauto van Leeuwarden was geko
men en tegen de kou een „dauwwurm-
pie" aan de tapkast stond te nemen.
Bas had hem daarbij gezelschap ge
houden en het ene „dauwwurmpie"
was het andere haastig achterna ge
kropen en het gevolg was geweest, dat
de nachtwaker bij het naar buiten ko
men niet goed meer wist of het nu
eigenlijk dag of nacht was.
Het was tot hem doorgedrongen, dat
hij persoonlijk de directie van het wa
renhuis van zijn heldendaden in ken
nis moest stellen en daarom was hij
naar het kantoor gestapt, waar een
jongmens met een brilletje op hem
uitlegde, dat de directeur in conferen
tie was en hem vooreerst onmogelijk
zou kunnen ontvangen.
Maar Bas voelde zich de held van
de dag en hij begreep, dat hy in deze
omstandigheden een potje zou kunnen
breken. Hij zag den politie-inspecteur
zitten en vreesde, dat deze die na
tuurlijk voor de inbraak kwam
erepluimen op de hoed van de politie
zou steken en daarom wilde hij hem
„effetjes vóór" wezen.
Ten slotte was hij het toch geweest,
en dat moest erkend worden ook
die knul van het kantoor, die de
zwaarste karweitjes hadden opgeknapt
en hij zou dat meneer den directeur
wel eens „effetjes in z'n oren toete
ren".
Hij had, in verband met de affaire,
een kostbare morgen gehad «es
„dauwwurmples" a vijftien cent per
stuk en dat geld moest er op de een
of andere manier, in de vorm van een
gratificatie, weer uitkomen en nog
veel meer natuurlijk, maar dat zou ie
wel aan mevrouw Bas moeten afdra
gen, want dat was het eerste wat ze
hem, na het exposé van zijn helden
daden, aan zijn verstand gebracht had.
Nachtwaker Bas hield niet van halve
maatregelen dat hoorde nou een
maal by zijn vak. Je moest opstaan en
ingrijpen als het nodig was en daarom
had Bas plotseling twee stappen in de
richting van het directiekantoor ge
daan en waa vóór een der klerken
er op verdacht was het privékantoor
binnen gestapt.
Hij keek in de verbaasde gezichten
van drie heren en toen hy de vernie
tigende blikken van den heer Prot
singer ontmoette, was het eerst tot hem
doorgedrongen, dat zyn entree de sa
Ion misschien niet helemaal correct
was geweest.
„Wat moet u?" vroeg de directeur
verstoord.
„Nou", zei Bas. „daar zal u van op-
hore". Hij legde zijn uniformpet op ta
fel en zocht naar een passend begin
van zijn helden-epos, dat zo gauw nie'
tot zyn beneveld brein wilde door
dringen. ,.Ik ben", zei hij, „ik wil zeg
gen. u ziet hier voor u...."
„Die man is dronken", «ei de heer
Protsinger verachtelijk.
Nachtwaker Bas richtte zich op.
„Waseidu?" informeerde hij, zich
met vooruitgestoken borst tot den pro
curatiehouder wendend.
„Verlaat ogenblikkelyk dit vertrek!"
bulderde de directeur.
De heer Bas kromp van louter
schrik in elkaar, greep zyn uniform
pet en maakte zich gereed .te gaan.
„Eén ogenblik", zei de heer Van
Neyenstein, terwijl hij zich tot den di
recteur wendde. „Is dit niet de man,
die hier gisteravond de wacht had?"
„Ja.... eh.... dat zal wel", zei de
tirecteur ongeduldig.
„Dan zou ik u graag even iets willen
ragen", zei de heer Van Neyenstein
tot den nachtwaker.
De heer Bas keerde zich om. „Dat
"èn, meneer", zei hij gewillig.
„U heeft gisteravond twee personen
innengelaten, nietwaar?" vroeg de
beer Van Neyenstein.
„Jewel, meneer", zei de nachtwaker.
..Wilt u eens even naar deze dame
kijken en my vertellen of zfj een van
die twee is geweest?"
Nachtwaker Bas legde zijn pet weer
ip tafel, haalde een brillenkoker uit
•ijn binnenzak en zette een bril met
'oreed hoornen montuur op zyn dikke
rode neus.
Door de glazen heen richtte hij zijn
blikken op juffrouw Irma Hoogvorst,
liep langzaam om baar heen en be
keek haar nauwkeurig van het hoofd
tot de voeten.
„Nu?" vroeg de heer Van Neyenstein
ongeduldig.
„Ik heb deze daome van me leve
nie gezien", verklaarde Bas.
„Dus", vroeg de heer Van Neyen
stein, „zij was gisteravond niet hier?"
„Nooit nie", zei Bas met overtuiging.
„Maar dat is een vergissing", zei
juffrouw Irma en zij stampte met haar
kleine voetje op de grond.
Hans van Linschoten zag haar staan,
rechtop, met vuurrode wangen en
fonkelende ogen, bereid om alles en
iedereen te trotseren, en een gevoel
\an bewondering en dank voor haar
nutteloze opoffering maakte zich van
hem meester.
„Ik heb", zei ze, zich tot Bas wen
dend, „nog met u staan praten en u
heeft me nog gezegd...."
„Nooit niet'herhaalde Bas resoluut.
„Deze daome is 't vast niet geweest".
„Maar", vroeg de heer Van Neyen
stein, „wie was het dan wel?"
„Onbekend maakt onbemind", zei
de nachtwaker. „Het was hardstikke
donker mot u maar rekene en boven
dien past 't mijn as nachtwaker zynde,
niet om de daomes te fikseren. As je
getrouwd ben
„Ja, ja", zei de directeur, „en maak
nu maar gauw, dat je wegkomt. We
spreken elkaar nader".
(wordt vervolgd)'
Negentig duizend vroegere Duitse
officieren en onder-officieren worden
momenteel opgeleid in Rusland om
eventueel spoedig sleutelposten in
Oost-Duitsland te kunnen bezetten en
er het Sovjet-o ver wicht te helpen
handhaven, aldus wist de Daily Mail te
melden. Aan het hoofd van deze sol
daten staan generaal-veldmaarschalk
Von Paulus en generaal Von Seidlitz,
de commandanten die aan het hoofd
hebben gestaan van de legerkorpsen,
die bij Stalingrad werden vernietigd.
De beweging, welke bekend staat
onder de naam „Vrij Duitsland", heeft
haar hoofdkwartier in een kamp, dat
40 km van Moskou is gelegen, en een
„Bond van Duitse Officieren" is in
feite de generale staf van deze orga
nisatie. Haar voornaamste taak schynt
te zyn, Duitse officieren te werven,
welke als instructeurs van Russische
legeronderdelen moeten optreden, en
voorts personen geschikt voor admini
stratieve functies in Duitsland.
Niet alle uitverkoren officieren schij
nen de Russische leer aan te hangen,
doch allen zouden zeker „vast geloven
in een Russisch-Duits bondgenoot
schap, waardoor te zijner tyd weer een
sterk Duitsland op de kaart zou ver
schijnen", aldus concludeert de Daily
Mail.
Generaal Von Paulus schynt een staf
van 50 hoge officieren tot zijn beschik
king te hebben, onder wie generaal
Strecker, voorm. commandant van het
lle Duitse legercorps.
Aan deze staf zouden voorts ver
bonden zyn specialisten-officieren van
Russische militaire academies.
Koppensnellers in de sombere
bergstreken van N.-O. Birma
organiseren thans sneltochten,
waarby ze soms per keer vijftig
koppen snellen, zo verklaarde de
heer J. J. Leyden, administrateur
van het frontgebied.
Vroeger gebruikten ze alleen maar
pyl en boog en haalden dan om
hun goden gunstig te stemmen
niet meer dan een paar koppen
tegelijk op.
De koppensnellers behoren tot de
stam van de „Wilde Wa's". De
stammen in de Naga-heuvelen
haalden de vorige week in Noord-
West Birma een oogst van hon
derd koppen binnen.
De oplossing van de activiteit
zou te wyten zijn aan 'n mis
lukking van de vroegere oogst.
De Wa-stammen gebruiken
automatische wapenen, die zy
van het Chinese leger gestolen
hebben.
Om de beweging de kop in te
drukken, zou een volledig uitge
ruste expeditie nodig zijn tegen
de ongeveer 90.000 stamgenoten.
De heer Leyden vertelde tot slot,
dat de snellers uit het Naga-
gebied in het afgelopen jaar wel
duizend mensen onthoofd heb
ben.