EREBEGRAAFPLAATS 5 hoogspanning r een tragische stad ki D a m rubriek J Ophaaldienst haalt per dag dertig lijken van de straat A s Impressario's staken een millioen op ■0 VOETBALPROGRAMMA voor as. Zondag Overpeinzingen op een xzm.%sm MM m m wy stonden by het graf. De stilte van de ruimte werd hier even gevuld met een stem, die dikwijls gesproken woorden herhaalde: „Zyn offer is niet voor niets geweest Wij luisieren morgen naar Feuilleton maanden Een Duits leger in Rusland 90.000 man sterk Koppensnellers maken goede zaken f BATAVIA Honderdduizend bedelaars (Van onzen Indischen correspondent) Batavia is een tragische stad. Nim mer is het 10 vol en drnk geweest, men hokt bij elkaar in overvnlde hotelkamers, bijgebouwen en gara ges. Maar nimmer ook zo ledig, zo zielloos. Het leven van meer dan een miUloen inwoners spoedt zich langs het modderige Molenvliet, de grau we Kali Besar en de weinig belang wekkende winkeletalages van Noord- wijk, men krijgt de indruk, dat er hard gewerkt wordt in de benauwde hitte van de kentering. Maar wie oven achter de fagades der kantoor gebouwen en departementen ziet, en vooral wie even doordringt in de vermoeide harten, weet hoe vruchte loos en wanhopig dit alles is, hoe ledig en hol. Batavia werkt, maar het weet niet meer waarvoor. In de handel, op de departementen, bij de bankiers en in de scheepvaart huizen, overal valt tussen elk gesprek over „de toestand" plotseling de stilte van een pessimistisch gebaar, er blijft een vraag hangen in de leegte: waar gaan wij heen? En buiten, op de stoe pen voor de hotels, die nog een schijn van welvaart trachten op te houden, trossen grote groepen broodmagere naakte bedelkinderen om u heen, met uitgestrekte handjes en honger in de ogen. In de avond, bij het schamel ';cht van een lantaarn, ziet ge ze liggen op de bruggen, op de verkeers-neuten, langs de weg: kleine skeletjes van ver- zworven kinderen, of verkommerde mannen en vrouwen, in een paar lom pen gehuld en met zweren overdekt. Men vindt er gemiddeld dertig per dag dood op straat. Een voorbijganger legt een stuk papier over het lijk; en men loopt weer door, tot er straks misschien iemand van de ophaaldienst komt. Denk er niet over na, er zijn meer dan honderdduizend bedelaars in Batavia, er komen er elke dag bij; er zijn meer dan honderdduizend rondzwervende bedelkinderen, van heinde en verre uit de republiek ge komen. Doet men er niets aan? Het Rode Kruis deelt 30.000 porties rijst per dag uit, er zijn zwervers- en be delaarskolonies opgericht. Maar hoe gering is die hulp vergeleken bij de voortdurende stroom ellendigen, die hierheen komt, en voor wie geen voedsel is, noch kleding. Zij zijn op het licht van de grote stad afgekomen om eraan ten onder te gaan. Wie Batavia van vroeger kent, weet dat deze toestanden voorheen nooit heb ben bestaan, dat dit een gevolg is van oorlog en revolutie. Men vraagt zich af waarom de re publikeinse leiders, die in deze stad om politieke voordelen delibereren, zich van het lot dezer honderdduizen den ellendigen klaarblijkelijk niets aantrekken. Door verbetering van de rijstaanvoer naar Batavia uit de gebie den, waar een overschot is, zou aan veel van deze afschuwelijke ellende onmiddellijk een einde gemaakt kun nen worden. De republikeinen geven hiertoe echter niet de nodige mede werking. Wat aan hulp wordt georga niseerd en verleend geschiedt door Nederlands initiatief. Inneriyke en uiterlijke tragiek Dit deze ellende der bedelaars is de uiterlijke tragiek van Bata via, die den bezoeker .onmiddellijk op valt. De innerlijke tragiek schuilt in het vermoeid pessimisme over de uitwerking van Linggadjati. Over het algemeen heeft men zich hier in Indië met de ondertekening van het ont werp wel verzoend, alleen en uitslui tend omdat ieder begreep, dat er iets f\Ot£EMS M'J •- T> INMIDDELS \M0QDT HET KER- MIS-TERREIN VAKKUNDIG UITGEKAMD VERTEL ME HU EEHS PRE CES, WATJE VAM PlAM BENT K'JK ,JE MOET ERwEl OM LACHEM. MAAR IK HOU toch VOL.dat ER IETS WAAR DEVOLS OO DAT EILAMDJE IS J VEDP.OP&EM, r. moest gebeuren, iets dat een einde maakte aan de verlammende financiële en economische achteruitgang van de gehele gemeenschap van dit land, die die naar een catastrophe dreigt te voe ren. Gehoopt werd, dat men na de on dertekening van het verdrag eindelijk eens tot constructieve samenwerking zou kunnen komen, tot een snel begin aan de zo hoogst noodzakelijke op bouw. De situatie is in Indië zo langza merhand dusdanig ernstig geworden dat men geen maanden en nauwe- lijks weken meer op een daadwerke- lUke aanvang met het herstel der bedrijven kan wachten. Men heeft reeds te lang „potverteerd". Welnu, wy leven nu één maand na de plech tige ondertekening op Ryswyk en men ls eerst nu begonnen met praten. Ook in het Moederland zullen de be richten wel doorgedrongen zijn, dat dit praten al aanstonds nieuwe moei lijkheden heeft opgeleverd. Vooral ten aanzien van de oplossing der econo mische vraagstukken, die tenslotte 't meest urgent zijn, heerst hier weinig optimisme. Het ligt zeker niet aan de Nederlandse onderhandelaars, die even vol oprechte goodwill als deskun dig zijn, en die vele der ingewikkelde vraagstukken met een hand-omdraai in het belang van beide partijen zou den kunnen oplossen. Men staat echter tegenover een wederpartij die in de eerste plaats alle deskundigheid op dit gebied mist, tot overmaat van ramp zich gedrongen voelt ook ten aanzien van deze moeilijke kwesties de sna ren van het domme volkssentiment te bespelen, en die tenslotte tegenover de Nederlanders nog altijd een geheel on gerechtvaardigde achterdocht koestert „De impressario's in Nederland heb ben de langste tijd gewerkt," aldus zeide de heer J. de Waal, voorzitter van de Nederlandse organisatie van musici en artisten op het congres van deze organisatie, dat te Amsterdam werd gehouden. De impressario's in Nederland behaalden tot nog toe een gemiddelde winst van f 1.000.000 per jaar. Op 22 Februari van dit jaar is bij ministeriële beschikking goedge keurd het Instituut bemiddeling van uitvoerende kunstenaars, dat tot doel heeft het tot elkaar brengen van vraag en aanbod op het gebied van uitvoerende kunst. Dit instituut zal dus de privé-impressario vervangen. Het instituut is een organisatie, dat geen winst zal maken. ,De overschot ten worden gebruikt voor sociale doel einden. 1 O AM VORM BCHTEb' tETTE EET OM de SCHAT TE vimden, haddbs ze oe SCHETSBOEKEN NODIG - WANT UIT CRJTS ~1 TEKENING BL'JKT. DAT T EILAND VAN VERANDERD IS - ZE KRÉGEN WE NIET |N HAMDEN EN DE POLITIE ZETTE HELE MEER AF. "TOEN KONDEN ZE HELEMAAL NIET MEER ZOEKEN. EN NU IS DIE REL IN ZAANDAM OP TOUW GEZET OM DE POLITIE VAN HET ALKMAARPER-ME ER WEG TE LOK IC TJA, DAT KUN KT AAN- NEMEL'JK, MAAR WAT JoA JE NU DOEN? EERSTE KLASSE District I. Hermes D VS—RFC District IL HBS—DHC District III. Tubantia—Ensch. Boys Wageningen—AGOVV HeraclesBe Quick NEC—Vitesse District IV, Helmond—Baronie DNL Longa—Willem II BVV-NOAD Vlissingen—VW District V, VelocitasHeerenveen Frisia—HSC EmmenVeendam Achilles—Be Quick Sneek—GVAV District VI. FSV—Sp.cl. Emma Sitt. BoysMaurlts BrabantiaJuliana BleyerheideDe Spechten EindhovenLimburgla TWEEDE KLASSE Tweede klasse A. Zeeburgia—De Spartaan ZFCRCH HVCWFC Alkm. BoysW.frisia AFCHilversum Tweede klasse B. TOG—W.graaf3meer KFCVeisen Volendam—Vr.schaar HBC—ZVV OSV—SDW DERDE KLASSE Derde klasse A. Helder—De Meer SuccesSLTO Halfweg—KW GVODe Germaan Bloemendaal—Ahrends Derde klasse B. TerrasvogelsNEA DEM—Purmersteljn VVZ—QSC Rapiditas—Alw. Forward Kinhei m—DTS Derde klasse C. WK—Aalsmeer ASVK—Beverwijk RKWAZandv.meeuwen IVV—De Meteoor Derde klasse D. WHS—APGS HollandiaZaandijk OWO—Schagen Al cm. Victrix—HRC VIERDE KLASSE. Vierde klasse A. JVC—W.waard MFC—Texel LSW—Watervogels BKC—Schoon N. Niedorp—Oudeslula Vierde klasse B. DES—WW Monnikendam—EVC St. GeorgeZou aven Weet friezenSEW Andij kPurmerend Vierde klasse C. Assendelft—US VU WSV '90—Vitesse 'li Vrone—Zeevogels CSV—HSV Uitgeest—Alkmaar Vierde klasse F. SCA—WB Ontwaakt—THB ASR—Fokke VI. Vogels—Onze Gezellen IEV—EHS rEN lange weg leidt ons van de bewoonde wereld naar de eenzaamheid waar de stryders rusten. Een lange weg terug is die, welke leidt naar de gedachtenwereld, waaruit de mensen van het verzet leefden en energie putten gedurende de jaren van bezetting. Belde wegen hebben wjj dezer dagen bewandeld. We liepen de lange weg naar de Erebegraafplaats in de duinen by Bloemendaal. Het luxe villadorp Overveen lag spoedig achter ons. Te meer trof ons na de wereld der men sen hier buiten de heeriyke schoon heid van het leven in deze dagen. Als een fris opborrelende bron lag het land onder de hoge hemel. De gehele lucht was vervuld van die typische prikkelende lentegeur. Vogels zongen hun uitbundig morgenlied in de tak ken der groenende bomen, die hier de binnenduinen stofferen. Langs de wegbermen bloeide het speenkruid met tientallen gele sterretjes en hier en daar zag je ook al het lila van hondsdraf. Mensen kwamen we langs de duin op duin af gaande Zeeweg weinig te gen. Eén maal een troep zingende soldaten op weg naar een oefenter rein. Neen, soldaten waren het eigenlijk niet. 't Was een stel Hol landse jongens, die zongen omdat ze de vreugden van het leven op dat ogenblik mochten genieten. Spoedig OPLOSSING PROBLEEM 30. Stand: Zw. 9 sch. op: 6, 10, 11, 12, 18, 20, 22, 24, 37. Wit 9 sch. op: 27, 29, 32, 33, 36, 38, 39, 40, 41. Oplossing. L 39—34 (37x30), 2. 40—35 (24x42), 3. 35x4 (22x31), 4. 4x27 (31x22), 5. 41—37 (42x31), 36—1611 Het volgende kleine standje is niet onaardig: Zw. 7 sch. op: 6, 7, 8, 19, 21, 24, 30. Wit 7 sch. op: 16, 27, 28, 32, 33, 35, 36. Wit wint hier door: 33—29 (24x31), 35x11 (6x17), 16x27 (31x22), 32—27 (22x31), 36x27 en wint. Ter oplossing voor deze week: Probleem 31 van W. Lente, Middelburg. (Zie diagram). Zw. 9 sch. op: 9, 12, 18, 14, 18 22, 27, 32, 36. Wit 9 sch. op: 30, 31, 38, 41, 43, 44, 46, 47, 48. Vit speelt en wint. waren ze weer door een daling in de weg aan het oog onttrokken. Hun lied loste zich op In de ruimte. Ik weet niet of ze een ogenblik gedacht hebben aan de pioniers, die zo kortbt] begraven liggen. De mannen, waar van er vele, op zo'n zelfde mooie mor gen, In deze duinen vielen voor een Duits executiepeleton. Vielen voor hun Idealen, vielen voor ons. De jongens zongen door en geno ten van de morgen. Dat zy dit echter konden doen, ls mede te danken aan hen. yanaf de weg zien we een vlag wap peren, hoog op de duinen. De Nederlandse driekleur, halfstok. Er achter op de hoogste duintop 't sym bool van de grootste opoffering ooit op deze aarde gebracht: een groot houten kruis. Langs een smalle sintelweg berei ken we vanaf de Zeeweg de Erebe graafplaats. Het is een kleine vlakte gevat tussen de duintoppen, ommuurd met een lage wal van bruin zand steen. Hier liggen de drie honderd zeven en veertigOp alle eender lig gende grafstenen lezen we de namen en leeftijden. Er zyn er velen, die slechts de late jongelingsjaren bereik ten, er zfln ook ouderen, er zijn broers, we lezen de naam van één meisje. Hannetie Johanna Schaft. Vele bekende namen spreken ons toe, noemen zullen we ze niet. We staan ook voor het graf van een vroegere schoolvriend. Volgens den meester groeide hy op voor galg en rad Maar hy, Zeger, stelde zyn daad en de hulde van het volk geldt ook hem. En voortdurend worden er meer stryders begraven. Mannen, nu eerst geindentlficeerd. Deze morgen Hugo van Lennep. Na jaren van twyfel en hoop ook hy. De drang naar waar heid, naar vryheid werd hem noodlot tig. Enkele ogenblikken later had de stilte opnieuw bezit genomen van de begraafplaats. Maar de woorden: „Niet voor niets" werden in my ge- HILVERSUM I (301 m.) geeft nieuw» om T, I. 1, 8, t en 11 uur, VARA: 7,15 Ochtendgymnastiek. 8,18 Operapro gramma. 8,50 Voor de huisvrouw. VPRO: 10,00 Morgenwijding. VARA: 18.20 De regenboog. 11,15 Voor de vrouw 11.45 Familieberichten. AVRO: 12 50 Sporagenda. 12,35 The Skymasters. 1.15 Les gars de Paris. 1,45 Peter Kreu- der, plano. 2,00 Kookkunst. 2,20 Bar- tholdy-concert. 2,20 Pierre Palla 4,01 Operette-programma 4,30 Tussen 12 en 15 5,00 The Ramblers. 5,30 Muzikaal- babbeltje 5,30 Progr. Ned. Strijdkrach ten VPRO; 7,50 De mens in 1947. 8 05 Sweelinck-kwartet. 8,30 Het Chris tendom en de cultuur. VARA: 9,00 Men vraagt.... 9,30 Buitenlands weekover zicht. 9,45 StradivaSextet. 10,15 Killma's tabeh. VPRO: 10,40 Avondwij. ding. VARA: 11,15 Vrijdagavondconcert HILVERSUM n (415m.) geeft nieuws ora 7, 8, 1, 7 en 10,30 uur. 7,45 KRO: Och tendgloren. 8,15 Pluk de dag. 9,50 Graag geboorde werken van Grieg. 11.00 De Zonnebloem. 12,03 Filmmuziek uit de oude doos. 1,50 Van man tot man. 2,30 Klanken van de Toverfluit 3.15 Paljas. 4,50 Na schooltijd. 5,15 Piapo-kwartet. 5,45 Wat het buiten land leest. 7,30 Piano-duo. 8,00 Re lais uit Brussel. 10,00 Gramofoonmu- ziek. 10,55 Vaders Dagboek. 11,00 Mei- melodieën. Het vliegdekschip „Karei Doorman" is in dok V van opgenomen, om te worden gekalefaterd. Wilton Feyenoord vormd tot een vraag. Hun offer voor niets? Hun verzet was gegroeid uit het hart, dat opstond, dat ontvlamde in heilige veontwaardiging. Het hart, dat het lage, het slinkse, het verra- deriyke verafschuwde. Het hart, dat ineenkromp by het horen van de doodskreet van den naaste. Dat hart ontspande zich weer en de daad moest komen. Voor menseiykheid en voor liefde en voor oprechtheid. Zo klop ten hun harten! Zo groeiden hun da den! Op 1 de dood of de vryheid: de leus van een man, van een man, die het waard is te leven. Ze schreef Gerrit Jan van der Veen. Zó was hun wekroep, die door de dood van den dichter zelf niet kon worden overweldigd. CN als men dan straks zyn schreden gaat richten naar de plaatsen van herinnering in den lande, laat men dan weten, dat deze mensen waarlyk hun offer niet voor niets brachten. Zy hielpen mede nieuwe kansen, nieu we mogeiykheden te scheppen. Hun daden gaven ons weer een kans er wat van te maken, om niet onder te gaan in onmenseiykheid en onwaar heid. wy bleven leven. Het herdenken van het door die lange ryen gebrach te offer kan alleen dan waarde heb ben als wy ons de zuivere idealen van de stryders weer voor ogen stellen en besluiten ze na te volgen. Als men met geheel zyn wils kracht zo wil zyn en gaat leven uit volkomen onzelfzuchtigheid, volkomen eerlykheid, volkomen liefde dan zal er een trilling van nieuw leven door onze gelederen gaan. Dan lossen wy een ereschuld in. Dan zal er meer biydschap in onze harten kunnen zyn. Dan zal het offer van de stry ders niet vergeefs zyn geweest. Maar alleen d&n. W. KOK. 53. door Tjeerd Adema HOOFDSTUK XIV. De zaken nemen een keer Nachtwaker Bas had van louter plei- zier, omdat door zyn waakzaamheid een zo gevaarlijk individu als „De Bul der" gegrepen was, nog geen oog dicht gedaan. Om zeven uur 's morgens was hij naar huis getogen, had zijn vrouw wakker gemaakt en haar een verhaal gedaan, waarin hij zichzelf beschreef als balancerend op de rand van een dakgoot, met een spartelenden inbre ker in zijn ene vuist en een koffer vol kostbare sieraden in de andere. Hij had daarna behoefte gevoeld, ook anderen met zijn heldendaden bekend te maken en was naar zijn stamcafé „De Gekroonde Mier" gegaan, waar hij een chauffeur aantrof, die met een vrachtauto van Leeuwarden was geko men en tegen de kou een „dauwwurm- pie" aan de tapkast stond te nemen. Bas had hem daarbij gezelschap ge houden en het ene „dauwwurmpie" was het andere haastig achterna ge kropen en het gevolg was geweest, dat de nachtwaker bij het naar buiten ko men niet goed meer wist of het nu eigenlijk dag of nacht was. Het was tot hem doorgedrongen, dat hij persoonlijk de directie van het wa renhuis van zijn heldendaden in ken nis moest stellen en daarom was hij naar het kantoor gestapt, waar een jongmens met een brilletje op hem uitlegde, dat de directeur in conferen tie was en hem vooreerst onmogelijk zou kunnen ontvangen. Maar Bas voelde zich de held van de dag en hij begreep, dat hy in deze omstandigheden een potje zou kunnen breken. Hij zag den politie-inspecteur zitten en vreesde, dat deze die na tuurlijk voor de inbraak kwam erepluimen op de hoed van de politie zou steken en daarom wilde hij hem „effetjes vóór" wezen. Ten slotte was hij het toch geweest, en dat moest erkend worden ook die knul van het kantoor, die de zwaarste karweitjes hadden opgeknapt en hij zou dat meneer den directeur wel eens „effetjes in z'n oren toete ren". Hij had, in verband met de affaire, een kostbare morgen gehad «es „dauwwurmples" a vijftien cent per stuk en dat geld moest er op de een of andere manier, in de vorm van een gratificatie, weer uitkomen en nog veel meer natuurlijk, maar dat zou ie wel aan mevrouw Bas moeten afdra gen, want dat was het eerste wat ze hem, na het exposé van zijn helden daden, aan zijn verstand gebracht had. Nachtwaker Bas hield niet van halve maatregelen dat hoorde nou een maal by zijn vak. Je moest opstaan en ingrijpen als het nodig was en daarom had Bas plotseling twee stappen in de richting van het directiekantoor ge daan en waa vóór een der klerken er op verdacht was het privékantoor binnen gestapt. Hij keek in de verbaasde gezichten van drie heren en toen hy de vernie tigende blikken van den heer Prot singer ontmoette, was het eerst tot hem doorgedrongen, dat zyn entree de sa Ion misschien niet helemaal correct was geweest. „Wat moet u?" vroeg de directeur verstoord. „Nou", zei Bas. „daar zal u van op- hore". Hij legde zijn uniformpet op ta fel en zocht naar een passend begin van zijn helden-epos, dat zo gauw nie' tot zyn beneveld brein wilde door dringen. ,.Ik ben", zei hij, „ik wil zeg gen. u ziet hier voor u...." „Die man is dronken", «ei de heer Protsinger verachtelijk. Nachtwaker Bas richtte zich op. „Waseidu?" informeerde hij, zich met vooruitgestoken borst tot den pro curatiehouder wendend. „Verlaat ogenblikkelyk dit vertrek!" bulderde de directeur. De heer Bas kromp van louter schrik in elkaar, greep zyn uniform pet en maakte zich gereed .te gaan. „Eén ogenblik", zei de heer Van Neyenstein, terwijl hij zich tot den di recteur wendde. „Is dit niet de man, die hier gisteravond de wacht had?" „Ja.... eh.... dat zal wel", zei de tirecteur ongeduldig. „Dan zou ik u graag even iets willen ragen", zei de heer Van Neyenstein tot den nachtwaker. De heer Bas keerde zich om. „Dat "èn, meneer", zei hij gewillig. „U heeft gisteravond twee personen innengelaten, nietwaar?" vroeg de beer Van Neyenstein. „Jewel, meneer", zei de nachtwaker. ..Wilt u eens even naar deze dame kijken en my vertellen of zfj een van die twee is geweest?" Nachtwaker Bas legde zijn pet weer ip tafel, haalde een brillenkoker uit •ijn binnenzak en zette een bril met 'oreed hoornen montuur op zyn dikke rode neus. Door de glazen heen richtte hij zijn blikken op juffrouw Irma Hoogvorst, liep langzaam om baar heen en be keek haar nauwkeurig van het hoofd tot de voeten. „Nu?" vroeg de heer Van Neyenstein ongeduldig. „Ik heb deze daome van me leve nie gezien", verklaarde Bas. „Dus", vroeg de heer Van Neyen stein, „zij was gisteravond niet hier?" „Nooit nie", zei Bas met overtuiging. „Maar dat is een vergissing", zei juffrouw Irma en zij stampte met haar kleine voetje op de grond. Hans van Linschoten zag haar staan, rechtop, met vuurrode wangen en fonkelende ogen, bereid om alles en iedereen te trotseren, en een gevoel \an bewondering en dank voor haar nutteloze opoffering maakte zich van hem meester. „Ik heb", zei ze, zich tot Bas wen dend, „nog met u staan praten en u heeft me nog gezegd...." „Nooit niet'herhaalde Bas resoluut. „Deze daome is 't vast niet geweest". „Maar", vroeg de heer Van Neyen stein, „wie was het dan wel?" „Onbekend maakt onbemind", zei de nachtwaker. „Het was hardstikke donker mot u maar rekene en boven dien past 't mijn as nachtwaker zynde, niet om de daomes te fikseren. As je getrouwd ben „Ja, ja", zei de directeur, „en maak nu maar gauw, dat je wegkomt. We spreken elkaar nader". (wordt vervolgd)' Negentig duizend vroegere Duitse officieren en onder-officieren worden momenteel opgeleid in Rusland om eventueel spoedig sleutelposten in Oost-Duitsland te kunnen bezetten en er het Sovjet-o ver wicht te helpen handhaven, aldus wist de Daily Mail te melden. Aan het hoofd van deze sol daten staan generaal-veldmaarschalk Von Paulus en generaal Von Seidlitz, de commandanten die aan het hoofd hebben gestaan van de legerkorpsen, die bij Stalingrad werden vernietigd. De beweging, welke bekend staat onder de naam „Vrij Duitsland", heeft haar hoofdkwartier in een kamp, dat 40 km van Moskou is gelegen, en een „Bond van Duitse Officieren" is in feite de generale staf van deze orga nisatie. Haar voornaamste taak schynt te zyn, Duitse officieren te werven, welke als instructeurs van Russische legeronderdelen moeten optreden, en voorts personen geschikt voor admini stratieve functies in Duitsland. Niet alle uitverkoren officieren schij nen de Russische leer aan te hangen, doch allen zouden zeker „vast geloven in een Russisch-Duits bondgenoot schap, waardoor te zijner tyd weer een sterk Duitsland op de kaart zou ver schijnen", aldus concludeert de Daily Mail. Generaal Von Paulus schynt een staf van 50 hoge officieren tot zijn beschik king te hebben, onder wie generaal Strecker, voorm. commandant van het lle Duitse legercorps. Aan deze staf zouden voorts ver bonden zyn specialisten-officieren van Russische militaire academies. Koppensnellers in de sombere bergstreken van N.-O. Birma organiseren thans sneltochten, waarby ze soms per keer vijftig koppen snellen, zo verklaarde de heer J. J. Leyden, administrateur van het frontgebied. Vroeger gebruikten ze alleen maar pyl en boog en haalden dan om hun goden gunstig te stemmen niet meer dan een paar koppen tegelijk op. De koppensnellers behoren tot de stam van de „Wilde Wa's". De stammen in de Naga-heuvelen haalden de vorige week in Noord- West Birma een oogst van hon derd koppen binnen. De oplossing van de activiteit zou te wyten zijn aan 'n mis lukking van de vroegere oogst. De Wa-stammen gebruiken automatische wapenen, die zy van het Chinese leger gestolen hebben. Om de beweging de kop in te drukken, zou een volledig uitge ruste expeditie nodig zijn tegen de ongeveer 90.000 stamgenoten. De heer Leyden vertelde tot slot, dat de snellers uit het Naga- gebied in het afgelopen jaar wel duizend mensen onthoofd heb ben.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 3