Een nieuw hart in Rotterdam
Walserij West van Hoogovens
Meer woningen door splitsing
Maasstad op weg naar haar
herrijzenis
OPBOUWDAG 1947
Over de wedstrijd
in Glasgow
V order in gsont werp in de maak
Waar het zand U in
de ogen waait
EEN INDUSTRIE HERREES
door Minister Huysmans officieel
in gebruik gesteld
300.000 gezinnen
zoeken onderdak
Prijsovertredingen
in 1946
Ruim 10 millioen aan booten
(Van onzen specialen verslaggever).
14 Mei 1940: Bommen vallen op Rotterdam. De stad brandt. Door de
gehele vrije wereld gaat een golf van afsehaw over dese daad van Doitse
agressie.
Wij schrijven 18 Mei 1940, drie dagen later. In het gehavende stadhuis
temidden van puin, waartussen het vuur nog smeult en de lucht door
trokken is van een scherpe brandlucht, waar de doden nog rusten onder
het geblakerde gesteente, geeft Burgemeester Oud uit naam van het ge
meentebestuur aan ir. Witteveen opdracht een nieuwe stad te bouwen.
Rotterdam staat voor een schier onmogelijke taak. Het hart is uit de
stad gerukt en als de capitulatie ons land onder Duitse bezetting brengt,
de havens lam legt en de toestand met het verstrijken van de bezettings
jaren nijpender wordt, dreigt een zwarte toekomst voor de Maasstad.
Maar die nijvere bevolking aan de oevers van de Rotte versaagde niet,
zfl ruimde het puin en bouwde zij het in bescheiden mate aan haar
nieuwe stad, aan haar nieuwe Rotterdam....
Telkenjare op de 18de Mei zal Rot
terdam haar wederopbouwdag vieren
•n een blik terug werpen op hetgeen in
bet afgelopen jaar is verricht om daar
na met frisse moed en hernieuwde en
ergie de volgende schrede te plaatsen
op de weg welke leidt naar een nieuwe
stad, waarin het voor iedere Rotter
dammer goed is te leven. Een nieuw
centrum zal gebouwd worden, want dit
is wel iedere Rotterdammer duidelijk:
de Maasstad van 1940 keert niet meer
terug. Londen is zwaar geteisterd,
maar haar structuur is niet veranderd,
in Antwerpen behoeven de lidtekens
riet te blijven, maar uit Rotterdam is
hei hart weg. Het oude stadsbeeld is
geschiedenis geworden en zal nog
slechts teruggevonden kunnen worden
in oude platenalbums.
Nu het lot dit echter zo gewild heeft,
liet men vooruit. Men sloeg de hand
aan de houweel, de puinhopen verdwe
nen, 2000 km. heipalen werden ge
trokken, de verwoeste stad werd een
kale vlakte, waar het zand in de ogen
waait en.... angst in het hart rijst, hoe
in deze stad ooit weer het barnende
leven zal bruisen.
Het herstel van Rotterdam houdt
ten nauwste verband met het herstel
van het achterland. Het wegvallen
van dit achterland de waarheid
gebiedt het te zeggen zon een ramp
beduiden. In „the struggle for life",
welke Rotterdam voert met de ver
betenheid van een terrier, neemt het
vertrouwen in de toekomst van West-
Europa een grote plaats in. Welis
waar hangt als het zwaard van Da-
mocles het transito-verkeer vla
Hamborg en Bremen boven de Maas-
in verband waarmede industrieterrein
in voorbereiding is in de Spaansepolder.
De binnenschipperij en de beurtvaart
zullen hun plaats bij het oude stads
hart behouden en wel in de Leuve-
haven. De binnenstad zal worden sa
mengesteld uit een zakencentrum,
overheidscentrum rond het stadhuis en
een vermaakcentrum. Voorts wordt
aandacht gewijd aan een cultuur- en
een zeemanscentrum. Om een beeld te
geven van de licht- en hichtcondities in
de binnenstad zij het voldoende, dat
van de 25.000 woningen, die uit de
binnenstad verdwenen, er slechts 10.000
terug zullen komen.
De grossiers zullen hun centrum krij
gen, evenals de kleine industrieën, die
zullen worden ondergebracht in een
industrieflat.
Al zal veel van de oude stad niet te
rugkeren, toch wil men enige cultuur
monumenten behouden. Zo o.m. de
Laurenstoren, waaromheen een passen
de omgeving zal worden ontworpen.
Men kan nu eenmaal geen oud juweel
op een splinternieuwe japon hangen
zonder het een juiste vatting te geven.
De vorderingen in het afgelopen jaar
zijn uiteraard niet zoals men
het gaarne gewenst had. Toch heeft
men niet met de handen in de zakken
gezeten. Wat mogelijk was, is gedaan.
Zo is reeds begonnen met de bouw van
verschillende bankgebouwen, die uit
eigen middelen zonder rijksbijdrage
bekostigd worden. In de Zuidwijk is
men bezig met een flatgebouw van 15
verdiepingen, waarin arbeiderswonin
gen zullen komen. In de Carnissebuurt
komt men dit jaar zelfs nog gereed met
de bouw van 1900 woningen, waarmede
men reeds in de bezettingstijd was be
gonnen, Bij de bouw van. woningen
worden van de nieuwste vindingen ge
bruik gemaakt. Er is o.m. een huizen
blok verrezen, waarvoor het „beton"
vóór zijn gedaanteverwisseling huisvuil
was.
Noemen wij tot slot de bouw van de
Rotterdamse Stadsschouwburg, voorzien
O TER ZICHT VANAF DE MAAS OP DE MAASBOULEVARD EN HET
NIEUWE LEUVE HAVEN-BEKKEN.
stad, maar niets wordt onbeproefd
gelaten de Rotterdamse haven te her
stellen en te vernieuwen.
Met gepast optimisme ziet men in
Rotterdam de toekomst tegemoet
Rotterdam is de stad aan de rivier
en dat is haar grootste glorie. Deze si
tuatie zal worden uitgebuit in het stra
tenplan, de spoorwegprojecten, en ha
venplannen. In de eerste plaats is een
eenvoudig en sluitend stelsel van hoofd
verkeerswegen of boulevards ontwor
pen, bestaande uit een ring met één
hartader en twee uitlopers. Er zullen in
totaal drie Noord-Zuid-lijnen komen
met drie rijbanen en een parkeerstrook
en tevens drie Oost-West lijnen. De
Coolsingel zal in dit stratenplan de
hartlijn vormen, gericht op de rivier
om het contact met de rivier tot stand
te brengen. Al deze verkeersbanen
zijn berekend op een zeer intensief ge
bruik, zowel door auto's, rijwielen, de
tram en door voetgangers.
Het zou ons in de beperkte ruimte,
die ons ten dienste staat, te ver voeren
op het nieuwe stadsplan van Rotterdam
uitvoerig in te gaan. Wij moeten dan
ook volstaan met enkele algemeen
heden. Zo zullen wat de spoorwegwer-
ken betreft, het Maasstation -waar
schijnlijk verdwijnen en Delftse Poort
Centraal Station worden. Het aanleg
gen van een metro is onmogelijk ge
bleken.
Daar het niet in de eerste plaats gaat
om het groter maken van Rotterdam,
doch om het afmaken van de kern-
stad, zullen verschillende industriële
bedreven uit de binnenstad verdwijnen,
De Engelse bladen schenken veel
aandacht aan de grote match in Glas
gow en vertellen soms aardige bij
zonderheden. Zo kwam een groot Brits
voetbal-enthousiast per vliegtuig van
Malta om de match bij te wonen. Hij
was juist op tijd in Glsgow en.wist
nog een entreebiljet te bemachtigen.
Glasgow was goed gekozen, want het
voetbalbloed zit de Schotten in de
aderen, maar de Glasgowers in de
slagaderen. Over het vertoonde spel is
men zeer tevreden. Men geeft toe, dat
het Britse team veel beter eenheid
was, dat het Eur. team verschillende
uitstekende krachten telde, maar dat
men het spel wilde spelen met zijn
eigen snelheid. Maar daar gaven de
Britten geen tijd voor. De man die
uitblonk in de verdediging was Parola,
die meermalen Lawton de baas was.
De linksbuiten Prest was eveneens
een speler, die in elke Engelse club
een plaats zou kunnen krijgen. Stef-
fer, de Chelsae-back, was uitstekend,
maar had het met Matthews. den feno-
menalen rechtsbuiten en voetbalkunste
naar superklasse heel moeilijk.
Een zwak punt bij de Europa-spelers
was het slechte schieten.
Het spel van de Britse binnenspelers
was van hoge klasse. Mannion en
Steele waren in grootee vorm.
van de nieuwste snufjes en technische
apparaten. Mr. Oud heeft de bouw van
deze kunsttempel kernachtig getypeerd,
toen hij schreef: „Staande op het puin
van Rotterdam hebben de bouwers de
plaats gezocht, waar de werkers van de
eerste havenstad des lands eigen karak
ter en eigen problemen kunnen spiege
len aan wat kunstenaars van vele tij
den en velerlei richtingen tot stand
brachten en brengen, waar zij ook de
ontspanning zullen vinden, die het
werk steunt. „Onze" schouwburg zeg
gen de Rotterdammers en terecht,
want het puin van de Rotterdamse hui
zen leverde de bouwstenen.
Moeilijkheden blijven de Rotterdam
mers niet gespaard. De tijdsduur van
de wederopbouw is afhankelijk van de
materiaalpositie en 's lands financiën.
Zonder moeilijkheden zou het nieuwe
Rotterdam in 10 jaar verrezen zijn. Hoe
lang het nu zal duren....?
Niemand is bij machte hierover een
uitspraak te doen. Hoofdzaak is, dat
Rotterdam bouwt. „Wij strompelen
voort, zeide burgemeester Oud bij ons
bezoek aan de Maasstad, maar niet ter
neergeslagen. integendeel strijdlustig
om verder te werken aan de opbouw
van onze stad".
18 Mei 1940 was het begin van de
renaissance van Rotterdam. De hoop
is gewettigd, dat ieder jaar op de
Wederopbouwdag deze renaissance
zichtbaar zal zijn.
In de Maasstad klinkt het lied van
de arbeid. In de haven varen weer
de 9chepen in en uit, aan de herstelde
kademuren worden de oceaanstomers
geladen en gelost, nieuwe woningen,
zaken en gebouwen verrijzen in de
binnenstad. Rotterdam zal de plaats,
welke haar krachtens prestatie en
historie toekomt weer innemen. De
cijfers, die de stadsarchitect, Ir. van
Traa in zijn uiteenzetting over de
wederopbouw noemde, vormden geen
dorre getallenreeks. Zij waren als
een klaroenstoot, die het volk van Ne
derland kond deed van de weder
oprichting van de tweede stad des
lands.
Toen het Comité Rotterdam 1950 zijn besprekingen begon, leek het
doel, dat het zich voorstelde te bereiken, nog ver-af. In vijf jaar kan er
immers heel wat gebeuren.
Nu kwam die voorlopige eindpaal al een groot stuk dichterbij. Er is
ervaring opgedaan, ook met het werk dat het Comité Rotterdam 1950 op
zich heeft genomen. De behoefte deed zich gevoelen aan een telkens terug
kerend rustpunt op de af te leggen weg. De ge
dachte aan de Opbouw- dag was daarmee gebaren.
Het gemeentebestuur heeft gaarne medewerking
verleend om dit denk- |SH beeld te doen verwezen
lijken. Daarbij leek een historische datum wel
haast aangewezen. Op iB 18 Mei 1940 gaf het col
lege van Burgemeester aÊ en Wethouders opdracht
tot het ontwerpen van ■Hipl jC een nieuw plan voor de
verwoeste binnenstad. Toen, zo kan men zeggen,
is de wederopbouw be- gonnen daar waar het
voorbereidend werk moest M,JjHH worden gedaan: in het
studeervertrek en op de BHjp y|B tekentafel.
Het is een zinrijk sa- mentreffen, dat de Op
bouwdag valt op een da- ||||raBS| turn zo kort na het jaar
lijks feest van onze vrij- wording. De herdenking
van de gevallenen in oor- log en verzet, de viering
van de heroverde vrij- heid en de bezinning op
de taken, welke de wederopbouw stelt, zij vormen 'n trits, waarbij ver
leden, heden en toekomst op natuurlijke wijze zijn verbonden en in el
kander overgaan.
In deze geest moge de Opbouwdag zich dan ook een plaats veroveren
in ons stedelijk leven, als een teken van onze gemeenschappelijke wil in de
arbeid voor een verjongd en bloeiend Rotterdam.
De Burgemeester,
Mr. P. J. OUD.
(Van onzen specialen verslaggever).
Het was gisteren voor de gehele Ne
derlandse nijverheid en in het bij
zonder voor de Kon. Nederlandse
Hoogovens en Staalfabrieken een
uitermate belangrijke dag. Enige tijd
geleden hebben wij een uitvoerig
artikel gewijd aan het herstel en de
herrijzenis van de walserij voor zware
platen, welke in 1943 door de Duit
sers werden gedemonteerd en weg
gevoerd. Daarmede was een grote
industrie van haar sluitstuk en de
zware industrie van haar leverancier
van productiemateriaal beroofd.
Reusachtig veel inspanning heeft
het gekost, maar thans draaien de
reusachtige walsen weer en zullen
dag en nacht de platen geleverd wor
den voor scheepsbouw, de fabricage
van bruggen en tanks.
Het was de minister van economische
zaken dr. G. W. M. Huysmans, die het
machtige bedrijf gisteren officiëel in
bedrijf stelde. In afwachting van zijn
komst hadden zich om ongeveer elf
uur in de morgen een groot aantal
autoriteiten en genodigden in de fa
briekshal verzameld. Onder hen merk
ten we op de volledige directie van de
Hoogovens, de nieuw benoemden re
geringscommissaris prof. dr. N. J. Po
lak, de burgemeesters van Beverwijk
en Velsen, vice-admiraal A. Vos en een
groot aantal vertegenwoordigers van
industrieën in binnen- en buitenland.
Met inbegrip van het aanwezige per
soneel en de afgevaardigden van alle
bedrijfstakken waren er enige honder
den personen aanwezig.
Het was ongeveer half twaalf, dat de
president-directeur, ir. A. H. Ingen
Housz, na aankomst van den minister
het met bloemen en palmen versierde'
podium betrad. Na de talrijke geno
digden welkom te hebben geheten gaf
hij een overzicht van de ontwikkeling
van het bedrijf, en memoreerde hoe er
van hoog tot laag intensief is gewerkt
om de fabriek zo snel mogelijk te doen
herrijzen. Met de opening van deze
fabriek krijgt het in 1917 ontworpen
plan zijn eerste afronding, terwijl ge
lijk de grondslag is gelegd voor een
nieuwe ontwikkelingsmogelijkheid, n.1.
de fabricage van walserijproducten. Dit
alles wordt gezien binnen het kader
van onze groeiende economische sa
menwerking met België.
Het was vervolgens minister Huys
mans, die het spreekgestoelte betrad
teneinde zijn rede uit te spreken.
Ook deze spreker sloeg eerst een
blik in de historie van het bedrijf rn
roemde daarna de prestatie, dat men,
ondanks de abnormale weersgesteld
heid van deze winter het herstel van
het bedrijf in het daarvoor gestelde
tijdschema van 40 weken wist te be
reiken.
„Nu ik hier te midden van een na
zware aantasting ten gevolge van
de oorlog herrezen bedrijf sta, kan
ik niet nalaten de prestaties van
hen, die hier ter plaatse schouder
aan schouder hebben gewerkt om
een stuk nationale welvaart te her-
te noemen, aonder
een eresaluut te brengen aan allen,
die op duizenden plaatsen in den
lande in industrie, handel, verkeer
of ambacht in het groot en in het
klein met schier ontembare ijver en
met taaie volharding reeds een stuk
nationale welvaart hielpen herbou
wen. Waarlijk, ons volk is een nij
ver volk, van welks energie en
voortvarendheid dit hoogovenbe-
drijf en walswerk een der grootste
en waardige bouwsels is.
Uit naam der regering wens ik directie
en het college van commissarissen en
allen die van hoog tot laag in leidende
of uitvoerende functie aan de hoog
ovens zijn verbonden, geluk met het
tot nu bereikte. Moge deze nationale
industrie voor het gehele Nederlandse
volk een blijvende bron van voorspoed
en welvaart zijn.
Het harmoniekorps van Hoogoven-
staten speelde het Wilhelmus. Staande
luisterden allen toe en toen de laatste
klanken in de grote hal verklonken,
begonnen de zware walsen te draaien.
Buiten het gebouw staan wagens met
blokken staal klaar. Te beginnen met
de electromagnetische hijskraan, die
de blokken naar de ovens brengt,
vangt het grote proces aan, waarvan
het walsen zelf het voornaamste is.
Met een harde klap verdwijnen de
roodgloeiende blokken tussen de wal
sen en komen plat geplet weer te voor
schijn. Reeds eerder aanschouwden we
het proces in Walserij-Oost maar op
nieuw kwamen we diep onder de in
druk van dit geweldige bedrijf, op
nieuw werden we ons bewust van de
onschatbare betekenis die de in wer-
kingtreding op de dag van heden bete
kent en we verheugen ons juist in deze
week, die staat in het teken van de
wederopbouw, dit historische moment
in de opbouw van een stuk nationale
nijverheid te hebben mogen mee ma
ken.
Moge deze dag het begin zijn ge
weest van een verdere groei omhoog
en een stimulans om Nederland ook
als industriestaat een sterkere plaats te
doen innemen in het geheel der West-
Europese landen.
(Van onzen specialen verslaggever)
Het huisvestings-probleem is een
moeilijk en nijpend probleem in
Nederland. Een redelijke schatting
is, dat ongeveer 300.000 gezinnen in
ons land een woning ontberen! Dat
wil zeggen, dat 10 pet van de be
volking niet over behoorlijke woon
ruimte beschikt. Wij zijn over'de
volkshuisvesting en de vordering
van woningen eens gaan praten
met een hoge autoriteit op dit ge
bied. Het werd een gesprek waar
uit wij vele interessante dingen
konden noteren. Zijn naam wilde
hij aan het interview niet lenen,
maar hij gaf ons carte blanche wat
zijn opmerkingen betrof. Wij moch
ten daar vrijelijk over beschikken,
zei hij.
Toen de oorlog voorbij was, kwam er
uit Londen een door onze regering
vastgesteld vorderings-besluit, waarbij
burgemeesters de bevoegdheid kregen
woningen te vorderen. Het besluit on
derging hier in Nederland nog tal van
wijzigingen, o.a. van juridische aard.
Een wetsontwerp is op het ogenblik bij
de Tweede Kamer aanhangig tot vor
dering en tot doelmatige verdeling van
woongelegenheid! Dit wetsontwerp
wijkt principiëel niet veel af van de
wijze waarop de zaak nu reeds enige
tijd wordt aangepakt. Een verordening
op de distributie van woningen te Am
sterdam is nu in werking. Elke wo
ning, die beschikbaar komt, moet wor
den aangemeld. Men mag zelf, als men
wil, een gegadigde aanwijzen. Wan
neer de gemeente dan geen bezwaar
heeft, mag die gegadigde daar gaan wo
nen.
De opvatting, dat oorlogs-slachtoffers
en dergelijken het eerst aan de beurt
komen, hebben wij nu laten vallen. Er
zijn 6000 oorlogsslachtoffers aan woon
ruimte geholpen. Ieder die zich vestigt
komt in beginsel voor woonruimte (één
huis- en slaapkamer) in aanmerking.
Zij die zich in het belang van de ge
meente komen vestigen, zoals profes
soren, onderwijzers, consulaire ambte
naren enz. en bepaalde schrijnende ge
vallen hebben voorrang. Er blijft na
tuurlijk altijd geknoei tussen gegadig
de en eigenaar, waar wij geen vol
doende oog op kunnen houden. Dan
zou het ambtenaren-corps, waar wij nu
mee werken, belangrijk behoren te
worden uitgebreid. Een moeilijkheid is
hierbij vooral om de juiste krachten te
vinden. Het moeten lieden zijn, die goed
met het publiek kunnen omgaan en
op sociaal gebied enige scholing heb
ben genoten. Er zijn velen, die een blau
we Maandag bij ons in dienst zijn, maar
er dan weer de brui aan geven of een
andere beter betaalde positie krijgen
Een golf van verliefdheid.
Het enorme tekort aan woningen en
woonruimte vindt zijn oorzaak in het
feit, dat ongeveer een vierde deel, of
510.000 van de in Nederland aanwe
zige woningen werd beschadigd of
vernield. Er zijn nauwelijks nieuwe
huizen bijgebouwd, terwijl de bouw
TROOST VOOR KETTINGROKERS.
De Zweedse dokter Bertill von
Ahm heeft te Stockholm een on
derzoek ingesteld naar de invloed
van het roken op het hart.
De eerste reeks experimenten
werd verricht met zware rokers,
onder wie een 67-jarige zakenman,
die 50 jaar lang dertig sigaren per
dag had gerookt, en een 49-jarige
onderwijzeres, die dertig sigaretten
per dag rookt. Het bleek dat zij
oersterke harten hadden, en zij
konden een ongelimiteerd aantal
respectievelijk sigaren en sigaret
ten roken zonder nadelige gevolgen.
De tweede serie onderzoekingen
had betrekking op lichte en niet-
rokers. Zij moesten een tijdlang
kettingroken: zij werden wat bleek
en wat slap, maar hun harten werk
ten normaal door.
Het kettingroken had geen merk
bare uitwerking op de lichamelijke
prestaties bij middelzwaar werk.
„Hoe de proefpersonen gereageerd
zouden hebben op straffere proeven,
bijvoorbeeld een hindernisren, kon
niet worden vastgesteld", aldus het
rapport van dr. von Ahm.
gedurende de oorlog geheel heeft
stilgestaan. Bovendien groeit de be
volking gestaag en huwelijken wor
den als het ware aan de lopende band
gesloten. Vooral vlak na de oorlog
maakte Nederland een golf van
verliefdheid mee.
Dit verschijnsel ziet men nog steeds en
vir l t min of meer zijn oorzaak in de
noodtoestand. In normale tijden wachtte
men met trouwen tot er een behoor
lijke woning gevonden was. Nu is dat
niet meer zo. Men weet toch dat men
bij anderen moet inwonen. Men neemt
het zo nauw niet. Of men nu tien of
elf meter onder water zit, maakt met
veel uit, denken zij.
De vraag is of er niet méér uit woon
ruimte te halen is. Vele eigenaren van
grote gebouwen willen hier echter fi
nancieel niet aan. De materialen om
de boel te verbouwen, liggen trouwens
ook niet opgescheept. Aan de menuen,
die dan in die onderverdeelde grote
gebouwen zouden komen te wonen,
moet men hoge huren berekenen, die
zij zeker niet kunnen betelen. Een
dergelijk gebouw zou derhalve gevor
derd kunnen worden, maar dan blijf je
met de bovenstaande bezwaren zitten.
Een rijkspremie-regeling voor het
splitsen van woningen zou de aange
wezen weg zijn.
Er moet niet te veel geld aan nood
voorzieningen worden weggesmeten. De
zaak behoort men op definitieve wijze
tot oplossing te brengen. Amsterdam is
er trouwens nog niet zo slecht aan toe.
Vergeleken met de rest van het land,
zou men hier eigenlijk 30.000 gezinnen
behoren onder te brengen. De maat
regelen zijn dan ook minder radicaal
dan in andere plaatsen.
Het woningbouwvraagstuk speelt in
het kader van de wederopbouw de eer
ste viool. Daar draait alles om. Met
behoeft niet veel verbeelding om te
weten, dat de hele huisvestings-kwes-
tie ten koste van die woningbouw gaat.
Het spreekt vanzelf, 'dórt dit in wezen
bepaald verkeerd is.
De gezamenlijke tuchtrechters voor
de prijzen legden in 1946 een totaal
bedrag aan boeten van niet minder
dan 10.674.473,85 op, waarvan een
bedrag van 2.251.601,36 wordt ge
vormd door de zogenaamde schikkin
gen, waarmede bedoeld wordt, dat
het geld bij wijze van schikking
dus buiten een vonnis om betaald
werd.
De 19 tuchtrechters in ons land heb
ben in 1946 niet minder dan 83.554 ge
vallen van prijsopdrijving behandeld,
waarbij 3047 veroordeelden bij den bij
zonderen politierechter in hoger beroep
gingen.
Wat gebeurde er in het Arron
dissement Alkmaar?
In het Arrondissement Alkmaar be
droegen de geldstraffen 114.419,40,
waaruit duidelijk blijkt, dat ook hier de
strijd tegen de prijsopdrijving met
kracht gevoerd wordt.
De tuchtrechter te Alkmaar, Hoorn en
Den Helder heeft 2663 zaken afgedaan
en dit cijfer geeft slechte een deel weer,
der begane prijsovereenkomsten, daar
niet alles ter kennis van den tuchtrech
ter komt.
Andere straffen.
In 328 gevallen werd door den tucht
rechter een waarschuwing gegeven.
Hieruit blijkt wel, dat bij dit rechter
lijk college althans niet de bedoeling
is de beschuldigden zoveel mogelijk
uit te kleden", maar dat men er slechts
naar streeft de prijsvoorschriften zo
goed mogelijk te doen naleven.
Ter voorlichting wordt thans van de
meest gebruikte prijsvoorschriften een
duidelijke uiteenzetting gegeven.
Reeds zeven brochures zijn uitge
geven en men mag aannemen, dat
iedereen voldoende op de hoogte is van
de voor zijn branche geldende prijs
regeling.
In 12 gevallen werd sluiting van het
bedrijf gelast, m 6 gevallen verbod van
uitoefening van het beroep, m 310 ge
vallen werden de in beslag genomen
goederen verbeurd verklaard en in 30
gevallen werd openbaarmaking van
het vonnis gelast.
In dit arrondissement werden door
het publiek slechts weinig klachten in
gediend (in Alkmaar 274, in Hoorn 292
en in Den Helder 311). Het is nog niet
genoeg tot het publiek doorgedrongen
dat met een volledige navolging der
voorschriften ieders belang wordt ge
diend. Het publiek wordt opgewekt,
erentuële prijsopdrijvingen bekend te
maken bij de Burgerlijke Pr ij zencom
missies en daarna bij de opsporings
diensten der Prijsbeheersing.
Men laat nog te veel aan de speur
derskwaliteiten van de opsporingsamb
tenaren over en verzwaart daardoor
hun taak.
Conclusie.
Het aantal door de tuchtrechters be
handelde zaken is slechts een deel van
het werkelijk begane aantal prijsover
tredingen. Het boetebedrag tekent de
omvang van de strijd tegen de prijsop
drijving en de cijfers geven een glo
bale indruk van wart er op de zwarte
markt gebeurt.
Mogen zij er toe bijdragen de strijd
tegen de prijsopdrijving dat is tegen
<*e toch ai geringe koopkracht van een
^oot deel van ons volk nog verbe-
teoer en gemeensehappelijker te
