MONICA Voedsei en vrijheid voor del inheemsen JEAN BAURE De populairste jongen van de „Jam" DE PAMPIS-PIRAAT door J. D. VAN EXTER YAN NABIJ E VERRE Boodschap van H.M. de Koningin aan de stad Holland Verloofd Baden Powell'» kleinzoon bij de Zeeverkenner. Hij hoorde voor het eerst l*™ schepen moeten thuis laten Wij luisteren naar „Mijn gevoelens van eerbied, dankbaarheid .en oprechte gemeenschap zijn met U" Marktoverzicht Purmerend Goedkoop winterfruit verwacht Hoofdprijzen Staatsloterij Waar men onze kaas eet Een [Nederlands soldaat vertelt Semarang stond „droog" FEUILLETON grootvaders stem (Van onze speciale verslaggever) De jongen, die het meeste succes heeft te Moisson is de Franse routier Jean Bauré, wiens naam net zo wordt uitgesproken als het woord Jamboree in het Frans. Telkens wordt h(] ge roepen en aangesproken, voortdurend wordt er naar hem gevraagd. Boven dien vervult hij een belangrijke func tie op de „Jam". Hü is het n.1., die elke ochtend om 7 uur de eerste kla roenstoten laat horen, waarmee kampeerders worden gewekt. Natuur, lijk kan zjjn geschal niet allen be reiken, maar van kamp tot kamp wordt zijn geluid overgenomen. Zo port Jean Bauré elke dag de gehele Jamboree wakker en hjj is daar wat trots op! Maandagochtend hebben de organi gatoren van de „Jam", die zich temeer uitsloven naarmate er iets anders is ge gaan dan zij nu juist bedoelden, wat goed gemaakt tegenover de Nederlan ders, die niet erg te spreken waren over het feit, dat het 10 jaar lang bewaarde stuk houtskool van het kampvuur van Vogelenzang niet gebruikt was om het openingskampvuur te Moisson te ont steken. Dat is nu twee dagen later ge beurd als inleiding van het grote kamp vuurfeest voor alle naties. Plechtig werden vier fakkels ontstoken aan het weer tot gloeien gebrachte stuk hout dat door Nederlandse handen gedragen werd in het bijzijn van hoofdcommis saris W. C. Roest van Limburg en zijn staf. Met deze vier fakkels, de vier windstreken voorstellende, werd het vuur ontstoken. ROMANTIEK Dit kampvuur was een der hoogte punten van de Jam. Het vuur laaide hoog op in de windstille avond en zette de duizenden jongens, die rondom op de heide en onder de dennen gezeten waren, in een rode gloed. De pyramide van hout was opgestapeld op een ver hoogd plateau, zodat allen konden zien wat er rondom gebeurde. En er gebeur de heel wat! Eerst kwamen de Ieren dansen uitvoeren op motieven van hun oeroude nationale muziek en na hen lieten de Nieuw-Zeelanders zien en ho ren hoe de Maori's in hun land schijn gevechten uitvoeren bij familiefeesten. Op hen volgden de Nederlandse ver kenners met een klompendans. Ook zij hadden een groot succes. Luide werden zij toegejuicht. Om de schakel van con. trasten nog langer te maken volgden na hen 4 echte Indianen met bontgekleur de veren, die de folklore van hun uit stervend ras demonstreerden. Tot slot kwamen de Franse routiers met een uitvoerig spel, voorstellende de inhul diging van Koning Frans I, waarbij stierengevechten werden uitgevoerd met houten stieren. Ook zongen de cheftaines weer, die onder leiding van de populaire zangleraar César Geoffray steeds weer een buitengewoon succes oogstten met hun prachtige welluiden de liederen. Het was een feest van ro mantiek in optima forma. OP DE „BONNEFOOI' Op een eiland in de Seine zijn alle zeeverkenners ondergebracht. Ook daar zijn Nederlanders bij, al hebben zij he- Zij hebben het echter buitengewoon naar hun zin. maar dat kan gelukkig Nederlandse jongens gezegd worden, al zijn er een paar honderd, die het een beetje benauwd krijgen. Dat xtyn iy, die niet by het officiële contingent van 700 man ingedeeld i(jn, maar desniettemin hiernaartoe geko men iyn, d.w.s. op de bonnefooi zonder deviezen. Zij hebben eigen leeftas mee genomen. maar die raakt op en nu moe ten zij leven van de welwillendheid van nieuw verworven vrienden, zy lyden weliswaar geen honger, maar zU heb ben af en toe zorgen om het naaste be staan. Nog een aardige byzonderheid: in dit kamp logeert by de Engelsen de klein zoon van Lord Baden Powell, 'n knaap van 10 Jaar, die zyn grootvader nooit heeft ontmoet. Hy heeft hier voor het eerst de stem van Baden Powell ge hoord door de luidspreker op de ope ningsdag! Convriffht Jft.D.P Vrydag 15 Augustus. HILVERSUM I, 301 m„ geeft nieuws om 7, 8, 1, 7, 8 en 10.30. NCRV: 8.15 Voor het werk, eerst een lied. 8.30 Morgenconcert. 9.30 Sympho- nisch programma. 10.30 Morgen dienst. 11.45 Kon. Militaire Kapel. 12.33 Nederlands Kamerkoor. 2.20 Van oude en nieuwe schrijvers. 2.40 Piano-concert. 3.30 Zang-duetten. 4 Voordracht. 4.20 Nederlands Strijkorkest. 5.45 Organola-Sextet. 7.30 Geestelijke liederen. 8.05 Dit en dat van alles wat. 8.15 Jaap Stotijn hobo, Feike Asma orgel. 9 „De Japanse Capitulatie twee jaar geleden". 9.20 Kurhaus-concert. 10.45 Avondoverdenking. 11 Lich te avondklanken. HILVERSUM I, 415 m., geeft nieuws om 7, 8, 1, 0, 8 en 11. VARA: 7.30 Muziek bij het ontbijt. 8.18 Opera- Programma. 9 Lichte morgenklan ken. 10 VPRO Morgenwijding. VARA 10.30 De Regenboog. 10.45 franse liederen. 11.15 Voordracht AVRO. 12 Orgelspel. 12.37 Sky- masters. 1.45 Operette-fragmenten. 3 Ons volk in zijn dichters. 3.20 Werken van Mendelssohn. VARA 4 Graag gehoorde orkestwerken. 4.30 Tussen twaalf en zestien. 6.40 Mu sette klanken. VPRO 7.30 Cursus. 8.05 Le Miroiri de Jesus. 8.30 Re ligie en beeldende kunst. VARA. 9 Men vraagt en wij draaien. 9.45 Amateurs zetten hun beste beentje voort 10.40 VPRO Avondwijding. VARA 11.15 Symphonie-concert. SPOEDIGE REGELING VAN KINDERBIJSLAG Enige tijd geleden heeft het N.V.V. zich gewend tot de minister van Bin nenlandse Zaken en verzocht om uit breiding van de Kinderbijslag tot het eerste en tweede kind die sinds 1 Oc- teber j.l, js ingevoerd, ook van toe- Passing te doen zijn op arbeidscon tracten in Rijksdienst. Het Ministe rie van Binnenlandse Zaken heeft ans medegedeeld, dat zeer spoedig een regeling kan worden tegemoetge- s en waardoor deze Kinderbijslag met terugwerkende kracht kan worden uit gekeerd. George van Renesse zal op verzoek van het Comité der Feesteiykheden en van de Nederlandse Regering in Hol land Michigan enkele concerte- geven. Op de onbewaakte overweg nabij Beilen is een op hol geslagen paard met kar door een trein gegrepen. De be stuurder, de 56-jarige landbouwer Bos uit Hooghalen is aan de bekomen ver wondingen overleden. Tussen 10 en 30 September zal de bekende Bel gische omroeper uit de oorlogstijd Jan Moedwil (Prof. Geerssenslezingen houden in ons land. Giftermorgen werd in het Luxebad te Scheveningen de 200.000ste bezoekster genoteerd. Het was de Amsterdamse actrice Teddy Schaank. De 199.999ste bezoekster was Mieke Flink De Nederlandse scheidsrechter K. v. d. Meer is uitgeno digd de landenwedstrijd Tsjecho Slo wakijePolen op 31 Augustus te leiden. Ter bestryding van de kinder verlamming ichonk de *Tational Foun dation te New York twee stalen longen aan België. Aan de hand van de resultaten van een enquête wordt het analphabetisme onder de Nederlandse schippersbevolking op 25 geschat. taar hoe T als hu hu kaar. zo vrien- TJHNENWE 'NOEL'JK IS, EEN LEVENDE WETEH, WEJJCE GESPJEK TE V0E- RpUTE BARENDSS/REN METZUN ESCORTE... ZAL NEMEN SÜAh ZORG IK VOOR DE HIER BARfNOSELAAT OE N NOG N POLITiE MANNEN NOG MAAR EVEN LAN6S DE H0OFW.E6 STAAN. DAT WEKT OE IM- DRJK ALSOF WU HIER. ZULLEN ÖASSE REM. inmiddels gaan wvj met een OMWEG DOOR DE BOSSEN \AH PUTTEI EEH HALF UUR. LATER ZWEEFT DE HEUCOOTER ALS EEN REUZE NACHT UIL BOVEN DE BOMEN De markt gaf ook thans weer een traag beeld te zien. De regen van de vorige week is door de warmte van de laatste dagen geheel opgedroogd en Augustus, dat altijd de tweede groei maand wordt 'genoemd, kan daardoor niet tot zijn recht komen. Vandaar dan ook dat het aanbod groter blijft dan de vraag. Het ging met de geldekoeien heel stug, er wordt naar een naweider- tje bijna niet omgezien. Voor dezen was het dan ook een gelukkige omstandig heid dat de bonnen zich goed op prijs hielden. Naar verse melkkoeien was ook bijna geen vraag. Het is verwon derlijk als er 's morgens zo weinig ge beurt, dat er tegen 12 uur nog zoveel van deze dieren aan de man zijn ge bracht. In de pinken was totaal niets te doen, de meeste komen bij de B.V.V. terecht. Naar gebruikstiertjes was iets meer vraag. De wolveemarkt begint iets op te leven wat het aanbod betreft maar veel vraag is er nog niet naar fokmateriaal, ofschoon er wel keuze was. Ook met de lammeren gaat het heel langzaam, in de ooitjes is nog wat te doen maar in de ramlammeren heel weinig, vandaar dan ook dat er al heel wat van deze dieren geleverd worden. De bokken- en geitenmarkt was ook weer stug, alleen een heel enkele vette geit brengt nog wel flink lonende no tering op. Wat de biggenmarkt betreft, daar was ook weer het aanbod groter dan de vraag, hetgeen 't stugge gang tot gevolg had. Van de paardenmarkt valt ook geen ander nieuws te melden dan een stugge gang. Op de pluimveemarkt was het anders, het aanbod was iets minder en de vraag beter, zodat daar een betere stemming heerste met ho gere prijzen. „Het Is met oprechte vreugde, dat ik en myn volk verlangen deel te hebben aan het feest van een ge meenschap, die honderd jaar gele den gesticht werd door de moed, het beleid en de trouw van een kleine groep mannen en vrouwen uit Ne derland en die thans als bloeiende Amerikaanse stad met trots en eer de naam Holland draagt. Gaarne zou ik persoonlijk heden naar Uw feestelijke stad zijn getogen, te eerder, daar ik tot mijn spijt niet in de gelegenheid ben geweest Uw stad te bezoeken, toen ik gedurende de oorlog enige weken in Uw rijk land verbleef. Mijn kinderen bewaren evenwel prettige herinneringen aan de vriend schap, aan hun persoon en aan ons land betoond. Bovenal zijn mijn kin deren getroffen geweest door Uw ver- efing voor het land Uwer voorvade ren, die onder meer bleek uit de om standigheid, dat U zich met oranje hebt getooid en de oud-Nederlandse liede ren hebt gezongen. De uitnodiging om het eeuwfeest in Holland te bezoeken, heeft mU diep getroffen en ik betreur ten zeerste, dat zaken van groot belang mij heb ben verhinderd de uitnodiging te aan vaarden. Ik heb mijn ambassadeur verzocht mijn gevoelens voor U ken baar te maken. Het zijn gevoelens van diepe eerbied voor het gewetensvolle en moedige werk van opbouw en voor uitgang, dat Uw voorouders en giizelf gedurende d°ze historische eeuw hebt gewrocht. Gevoelens van dankbaar heid jegens de Goddelijke voorzie nigheid, die dit alles zo ten goede heeft geleid. Gevoelens van oprechte gemeenschap met U op deze herden kingsdag van Uw geboorte als Ameri kaanse stad". Dat ook aan Uw zijde de gevoelens van verbondenheid met het land Uwer vaderen diep en sterk zijn, kwam op treffende wijze tot uiting in Mei 1940, toen de vijand Nederland binnenviel en het de stad Holland is geweest, die het initiatief heeft genomen om te helpen, hetgeen spoedig daarop in de gehele Verenigde Staten zou geschie den in daden die voor immer in de herinnering zullen voortleven. Myn volk en mijn land hebben vyf lange jaren zwaar geleden onder een meedogenloze bezetter, maar in de geestkracht en het doorzettingsvermo gen, waarmee het Nederlandse volk onmidellijk na de bevrijding de we deropbouw is begonnen, herken ik de geest, waarin Uw voorouders een eeuw geleden zulk geweldig pioniers werk hebben verricht. Mogen Holland (Michigan) en de andere steden en gemeenten in het Middenwesten, die een eeuw gele den door Nederlandse pioniers ge sticht zyn, groeien en bloeien door de moed en de geest van de stlch- ters". Bij de in de Betuwe gehouden ver koping van fruit op het hout werden lagere prijzen gegeven dan werd ver wacht. Over het algemeen is het fruit aan de bomen de laatste weken door de droogte achteruit gegaan en in kwali teit gedaald. Er wordt zeer veel „kroet" verwacht hetgeen de prijzen in sterke mate druk te. Het grootste gewas in Eist besomde 5550.Voor goede goudreinetten schat men 19 k 21 ct. per kilo, voor andere soorten 10 k 16 ct. per kilo op het hout. 9E KLASSE, 3E LIJST. f 1000: 5478, 20942 en 21314. f 400: 1587, 14001, 16360, 18807 en 21951. f 200: 4682, 5601, 6030, 7659, 8255, 9136, 14118 en 19268. f 100: 6105, 10884, 14629, 16604, 16899, 17367 en 20564. Het is wel eens interessant, om te weten in welke landen onze kaas gegeten wordt. t We geven hier een overzicht van de in de eerste vier maanden van dit jaar geëxporteerde kaas. (De opbrengst is in duitenden guldens uitgedrukt). België 1833; Frankrijk 3347; Por tugal 162; Zweden 510; Zwitser land 111; Frans West-Afrika 23; Port. O.-Afrika 15; Zuid-Afrika 27; Egypte 474; Belgische Congo 114; Liberia 11; Tanger 108; Ara- bië 14; Ceylon 30; Cyprus 137; Brits-Indië 22; Ned. Indië 43; Philippü'nen 299; Syrië 87; U.S.A. 187; Brazilië 30; Costarica 59; Cuba 68; Curagao 480; Guatamala 19; Brits-Guiyana 48; Haïti 14; Brits Honduras 52; Mexico 257; Panama 26; Porto Rico 14; Suri name 99; Venezuela 1355. SEMARANG, 4 Augustus 1947. Wanneer dit artikel wordt afge drukt, zal de toestand hier in Sema rang veel verschillen met de huidige situatie. Er zal misschien weer de zo veelste „overeenkomst" gesloten en getekend zyn, en weer zal de garan tie, die de republikeinse regering zal geven, een aanfluiting van 't bestand zijn geworden. Maar al behoort het dan tot het ver leden, het verloop van het politioneel- militair optreden blijft toch interessant. Op 20 Juli werden wij van het rege ringsplan op de hoogte gesteld, toen een officier ons generaal Spoor's dagorder vöorlas, die inmiddels uit de dagbladen al voldoende bekend is geworden. De dagorder was in eenvoudige, simpele bewoordingen gesteld. Niet met de „stadhuiswoorden", waar bij je een knoop in je tong moet leggen om ze te kunnen uitspreken. Ook was het geen, van mooie leuzen vettig schrijven, maar een gewone oproep aan alle soldaten om in deze moeilijke ogenblikken de taak duidelijk voor ogen te zien. „Je rukt niet op om dit land en dit volk te onderdrukken, maar om herstel van recht en vrede te brengen", was Hlerby publiceren wij het eerste deel van een brief, die ons, geda teerd 4 Augustus j.l. uit Semarang bereikte, afgezonden door de oor logsvrijwilliger Ton Koopman, af-, komstig uit Alkmaar. Koopman geeft een relaas van politionele acties in het gebied rondom Semarang, die uiteraard plaats hadden, vóór de order „Staakt het vuren" werd gegeven. Omdat echter uit zyn brief een echt Hollandse geest spreekt, de geest van de jongens-van-stavast, de enige geest, die wu in het ellandenryk om de Evenaar niet kunnen ontberen, heeft deze brief nog niets van zyn actualiteit ver loren. de aanhef en in hetgeen volgde werd slechts dit vele malen, zij het in andere woorden, herhaald. Er stond verder in, dat nooit in de geschiedenis een leger oprukte, dat zó lang getracht had langs vreedzame weg tot een oplossing te ko men. Er werd verder nog de nadruk op gelegd, dat wij altijd voor ogen moes ten houden, dat dit volk andere zeden en gewoonten heeft dan wij en dat wij ons zeer in acht moeten nemen om de mensen niet te krenken of misschien ongewild te beledigen. DE TOESTAND OP JAVA VOLGENS DE OFFICIÉLE GEGEVENS IS NAAR HET ENGELS VAN BEK JA KUCK DOOKi J. JuKiSSEN 51. Gelukkig, dat de Baas er tenminste zo gauw mogelijk een eind aan maakte, En daarenboven kon Je die vluchtige beweging van hem nauwelijks een kua noemen. Het was een kus, zoals ze op het toneel gegeven worden, een namaakkus, geen kus in werkelijk heid. Nu, dat was tenminste fatsoenlijk van Still Waters.... Was dat zo? Had hij aan mijn ge- oelens gedacht? Ik geloof het niet. Ik geloof een maand geleden zou ik dat in alle geval geloofd hebben, en de andere meisjes op kantoor met mij dat dit het enige begrip was, dat hy had omtrent een kus. Nu kan ik my dat niet meer voorstellen tenminste niet van een broer van Theo en Blanche niet van een zoon van mevrouw Waters. Zijn vader had haar moeder zo innig lief gehad, was alles voor haar geweest, naar wat Blanche mij verteld had. Hun zoon moest wel iets van hun begrippen daaromtrent geërfd hebben! Daarenboven heeft hy mij reeds zo verrast door zyn stem, zijn bewering, dat hij zoveel van dansen hield, zyn deelnemen aan zwemwedstrijden en eindelijk omdat hy soms bepaald als een menselijk wezen kan kyken! Hy had natuurlijk aan myn gevoelens ge dacht op dat ogenblik. Hy had my nauwelyks aangeraakt behalve mijn haar. Toen werd ik weer woedend. Myn haar myn enige trots het beste, wat ik bezat! Eens vroeg Sydney Vandeleur mij om een klein stukje er van, met die krul er in, alsof ik die zou hebben afge knipt! Als ik het gedaan had, zou hy er geen kus op hebben kunnen ge ven.... Onhandig uilskuiken dat hy is! Hy had me helemaal niet behoeven te kussen! Hy had zich er best kunnen uitredden, die afschuwelijke, oude oom j ten spijt. Kon hij niet net gedaan heb ben, of het mij verlegen zou maken zo in gezelschap, en my hebben laten entsnappen? Of kon hij my anders niet gevolgd zijn in de hall en gedaan hebben, alsof....? Of had hij niet wat kunnen ver zinnen en met een grapje zeggen: „Neen, oom, hier niet, liever in de veranda" of zo iets? Gemakkelyk genoeg. Wat had hy er dan mee bedoeld? Had deze vreselijke avond met zyn talloze beproevingen zyn geduld zo geheel uitgeput, dat hy zyn gemoed had moeten koelen op nog iemand behalve op Cariad? Zou die kus dat soms beduid hebben? Dat zou schandelijk van hem zyn. Alsof ik niet alles gedaan had, wat ik kon, om hem te helpen! Morgen zal ik hem eens flink alles zeggen! Maar nog één beproeving wachtte my die avond, voor ik my te bed kon begeven en een uur lang wakker lig gen van ergernis, nadat ik de auto had horen wegrijden, die Majoor Montrésor naar de laatste trein bracht Die beproeving kondigde zich aan door een tikken aan myn deur. Daarop kwam Blanche binnen. „Wat ga je vroeg naar bed. Nancy! We 'dachten, dat je nog by Billy was, maar oom Albert is mét hem aan het Ni'iprten. Hii 'egt. dat wiv vanavond slechter sneelt, dan hy 't nog ooit van iemand heeft bygewoond. Scheelt er wat aan?" dat „O, neen, niets, waarom?" „Je hebt zo'n kleur. Ik dacht, je misschien hoofdpijn had". Hoofdpyn? Wat een heerUjk, ouder wets excuus is dat toch voor „Ja, wel een beetje". „Ik kan het begrypen! Het was, of iedereen tegelyk praatte aan tafel, en oom Albert is zo'n misthoorn. Het dringt je door alles heen. Laat ik je haar even uitborstelen". Ik moest het wel toelaten. „Het zal je helpen, als de spelden er uit zijn", zei Blanche. „Lieve tijd, wat heb jy toch een massa! En zo glan zend en zacht!" En in de spiegel zag ik haar zich over my heenbuigen, zoals haar broer het daar straks deed en even de krul boven mijn oor aanraken. Toen zag ik daarenboven, dat ik bloosde. Blanche Waters zag het ook. „Het spijt me", zei ze, „mag ik je daar niet....?" Zy kon evengoed gezegd hebben: Mag niemand dan Billy je daar kus sen?" Dat deed de deur dicht, zoals mijn broer Jack gezegd zou hebben. Nu, morgen zal ik hem wel zeggen, waar het op staat en flink ook. (wordt vervolgd) De uitwerking op de jongens was die van een soort opluchting. Laag hadden zy, en vooral de O.V.W.-ers, gewacht op dit bevel. ZU hebben te lang van nabil gezien, wat het Is om onder de Republikeinse regering te staan. Zij waren getuige en ikwüls slachtoffer van de talloze bestand- schendingen. Hun kameraden lagen op „Tjandi" het ereveld waar de berg Gombel zyn schaduw werpt over de witte kruiaen. Toch was er geen geest van: „nu zul len we ze eventjes krygen", aanwezig. De meeste gezichten stonden ernstig en vastberaden. Slechts een enkele jongere broeder trachtte de indruk, die dit alles op hem maakte weg te lachen. Zó en niet anders werd deze dagorder ont vangen. In die nacht van 20 op 21 Juli, is de aanval begonnen en de Republikeinse troepen, die om Semarang lagen wer den wreed opgeschrikt, toen zy zagen wat een voorraad mensen en materiaal op hun d^jc kwam vallen. In allerijl verlieten zy hun stellingen en kozen on middellijk het hazepad, hun opgewor pen versterkingen in de steek latend. Ook veel „oorlogstuig" werd achter ge laten. Slechts enkele vermetelen biel den hier en daar stand, maar als de tanks en gevechtswagens duidelijk zich- baar waren namens ook zy de benen. Dat eerste oprukken is bepaald ko misch geweest. Er werden die eerste dag en nacht niet veel krygsgevange nen gemaakt. Volgens de jongens liepen ze veel te hard. Slechtr enke len werden gearresteerd. Er werd in snel tempo opgemarcheerd en Toentang, het kracht- en water station van Semarang, werd bereikt. Het geheel was intact, maar toch had de T.N.I. het vertikt om het donkere Semarang van wat licht te voorzien. Ook de waterleiding had in al die tijd geen druppel water in de richting Se marang laten vloeien. Als onze rege ring vroeg of dit niet veranderd kon worden, dan kreeg zy hetzelfde ant woord, als wy in de oorlog zo vaak van de boeren kregen: „ze staan droog!" Hier werden natuuriyk geen koeien, maar bronnen bedoeld. De bevolking van de gepasseerde en genomen dessa's was overhaast in de bossen gevlucht, maar zij kwam, toen alles weer veilig was in de dor pen terug en begroette geestdriftig de Hollandse troepen. Sommigen bogen zelfs nog op de door de Jappen ge leerde manier. Van de „verschroeide aarde' -politiek was tot nog toe irtet veel te perken. Wel waren hier en daar bezittingen, vooral van Chinezen en Indo-Europea nen vernield of geroofd. Die nacht werd er verd opgerukt alle:!en Dinsdag waren Salatiga en Oonga- ran in onze handen. Daar was het,, dat de troepen achter een hotel eer stelletje officieren en sol daten aantroffen, die lagen te zonne baden, schynbaar onbekend met het feit, dat de „Andjing belanda" (blanke honden) in hun buurt waren. Na het zonnebad was hun overrompeling be paald een echt Hollandse koude douche. In Salatiga en Ambarawa, dat later werd bezet, bleek meer vernield te zyn. De beide steden waren zo goed als uit gestorven. Ook hier waren weer de Chinezen de dupe van de vernielpar- tijen der TJï.L Langzamerhand kwam de bevolking uit de bergen terug en vertoonde hetzelfde beeld als in Denga- ran. Verheugde en geestdriftige mensen. Ook hier lieten de Nederlandse troepen zien, dat zy als bevryders kwamen. Bussen met overgeschoten voedsel wer den langs de weg gezet, om de vazik noodlijdende bevolking te heipen. In het begin was er geen belangstelling. Maar na enkele dagen kwamen er twee desaa kinderen met een busje en «c-hep- ten wat eten uit die ketels. Zy waren de eerste schapen en weldra volgde ook de rest van de etenbehoevende meneer..

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 3