Hal. gebloemd zijden Japonnen m. 48
BETER VERHUIZEN
FRANS KIESEWETTER
Mountbatten als Gouverneur-
Generaal beëedigd
230.000 Nederlanders
De verkoop van
pootaardappelen
ABONNEERT U OP DIT BLAD
D Noordholland*» MPn A kJ TAAI
Koordirigent, pianist, componist
Een allround en
hardwerkend vakman
„Beschouw mij als een
der Uwen"
Amerikaan*e bemiddeling in
Paraguay
Wereldraad van kerken te
Amsterdam
NIEUW-AMSTERDAM
vlaggeschip der koopvaardij
kiest zee
kwamen in de oorlog om
Dijkdoorbraak bij de
Coenhaven te Amsterdam
Koetsier gedood
De heer Palar naar
JNew-York
Op uitnodiging van
Sjahrir
Verslaafd aan verdovende
middelen
Brutale taxi-roof
Marktoverzicht Schagen
tevens grijze Ptissé-rohhen
Grote keuze.
Spoorstraat 103, Den Helder.
UW ADRES
D. Willemsen
MARINE VERHUIZINGEN
RIJKSVERHUIZINGEN
EVACUATIEVERHUIZINGEN
STADSVERHUIZINGEN
INBOEDELOPSLAG
PARALLELWEG 66 100% SERVICE TELErOON 2353
Muiiekmootfor llCKrlAn L AAL
Uit het huis in Bergen, halt verscholen achter welig-oprljiend groen,
klinkt muziek. Een man zit achter een vleugel en speelt Chopin. Het is één
van die oude, overbekende sonates, maar hier, op deze avond, klinkt h|j in
zeldzame nieuwheid en jonkheid. Klanken, die de vertolkers zijn van dat
gene, wat eens, vele decaden keieden, de ziel van de Poolse grootmeester
ontroerde; klanken, die deze avond opnieuw ontroeren omdat een andere
meesterhand de toetsen aanslaat van het instrument: dat is de hand van
Herman Zaal.
Herman Zaalwie van muziek
spreekt in deze provincie, vocaal of in
strumentaal, die spreekt óók van Her
man Zaal, de muziekmeester, wiens
werk ligt in Hoorn en Den Helder, aan
de Zaan en in Schagen. Een naam,
maar iets méér dan een naam alleen.
Het symbool van voortreffelijke koor
zang, muzikaliteit en vooral: van met
opmerkelijk vakmanschap dirigeren en
componeren.
Het begin.
Hoe is dat eigenlijk gegaan met die
Herman Zaal? Van waar is hij en hoe
kwam hij tot die positie van Noord
hollandse muziekmeester?
Zo is het gegaan:
Herman Zaal werd zo'n veertig jaar
geleden geboren in Broek op Lange-
dijk. Zijn vader was daar, in dat rijk
van land en water, hoofd der Openbare
Lagere School. Hetgeen niet belette dat
de jonge Herman een niet onbelangrijk
deel van z'n jeugd sleet op Oosterdel en
Zuiderdel, de meertjes in het Geestmer-
ambacht en met hartstocht de kunst
van het zwemmen, kano-en en kloeten
bedreef.
Het gezin van de familie Zaal was
een uitgesproken muzikaal gezin en
Herman werden al heel vroeg de begin
selen der muziek bijgebracht. En dat
was niet aan dovemansoren! Was de
jonge man dan al als jongste bediende
verbonden aan een Langedijker han
delsonderneming, hij vond altijd gele
genheid zich te wijden aan de piano.
Hij had het geluk in contact te ko
men met Cor Keeman, een begaafd mu
sicus, met wie Herman Zaal uren en
uren speelde. Soms van 10 uur 's avonds
tot 2 uur 's nachts. Dit contact was van
groot belang, omdat Keeman zelf les
ram bij De Pauw, één der beste, zo
niet dé beste, muzi dtpaedagogen van
zijn tijd, <jie o.a. Willem Andriessen en
Evert Cornelis opleidr" Van die lessen
profiteerde Herman Zaal mede.
Na deze periode, waarin de jonge
Zaal zich naast de muziek bekwaam
de in de moderne talen en trachtte zijn
algemene ontwikkeling op vele manie
ren te verbreden, vertrok hij naar Alk
maar, alwaar hij een functie vervulde
aan een handelskantoor. Evenwel, de
muziek bleef primair voor hem. Hij
studeerde hard en componeerde rustig
onder zijn kantoorarbeid door....
Met diverse afdekkingen door de
directie, die begreep dat noten meer
indruk maakten on deze zonderlinge
employé dan cijfers. Ook vroeg hij
wel eens een gehele dag vrij ,oia
eens een dag helemaal dóór te kun
nen spelen".
Er kwam een dag dat Herman Zaal
tot zichzelf zei: ik ga les nemen in
Amsterdam. Ik ga naar Kersbe gen
de grote muziek-paedogoog van die
tijd, en vermaard criticus aan het
Nieuws van de Dag.
Het waren deze jaren, waarin Zaal
nèar voren kwam. Hij kreeg inzicht
in het wonderrijk der muziek en voel
de zichzelf zekerder worden in da
vreemde, magische rijk.
De eerste schreden.
Op 17-jarige leeftijd zien wij hem
Nieuwe Niedorp en op 18-jarige leef
tijd viel hij in voor Keeman teneinde
een operette te leiden. Dat was het
eerste grotere koor dat onder zijn han
den kwam. En hij slaagde!
De dag kwam dat Keeman overleed
Iedereen wist dat er maar één opvol
ger denkbaar was: Herman Zaal En
zo zien we hem benoemd tot dirigent
van Caecilia te Broek op Langendijk
het zangkoor, dat hij vele jaren zou
blijven leiden. En voortreffelijk lei
den!
Het kantoor werd verlaten, want
Herman Zaal zag kansen te over in
de muziek. En als vakman, als hard
werkend jong meester, benutte hij ook
die kansen. In St. Pancras, in Stom-
petoren werden hem plaatsen aange
boden, doch daarnaast ook als diri
gent van het Bach-koor van Zaan
dam.
Herman Zaal werd een bekend musi
cus en als wü hem deze avond vragen,
Welke zijn voornaamste koren zijn, ho
ren we namen als het grote Toonkunst
koor in Den Helder, de Koninklijke
Koor- en Orchestvereniging Sappho in
Hoorn, het Schager Dameskoor en or
kest, en andere.
Vrijheid, dat kostbaar goed.
In '40 werd hem verzocht in te
vallen als dirigent van het huisorkest
van Carré, mede tengevolge van het
grote succes der door hem gecompo-
neer en geschreven operette „Flori-
mont". Hij dirigeerde hier enige tijd,
doch wees het aanbod der Carré-
directie, om de plaats blijvend te be
zetten, van de hand. De reden? Her
man Zaal wilde vrij blijven. Hij wei
gerde zich geheel te binden aan een
functie die hem zou beletten zijn oude
liefde uit te leven: componeren.
Herman Zaal speelde en speelt veel
P'ano.
Niet omdat hij het zo graag doet, zich
zelf vergeten wil bij de klanken van zijn
'nstrument, maar omdat hij spelen
moét. Ook al zoit hij niet willen.
Maar deze man verliest zich niet in
vaag getheoretiseer, want zijn werk
plaatst hem met twee benen in de rea
liteit van het muziek-maken. Er zijn
tijden dat hij werkt met 6 koren, bene
vens 6 kinderkoren, waarbij hij dan de
lijd nog vindt zangspelen te schrijven
(wie kent in onze prov. niet „Kamp-
avonturen" en „De Rattenvanger van
Hameln"? Beide op eigen muziek en
eigen teksten). Hij schreef een indruk
wekkende reeks kinderliederen en
voerde tal van eigen werken op. Het
is een verhaal apart hoe hij met de
Noordhollandse jeugd werkte: in on
verwarmde café's, in dito scholen, met
valse of kapotgespeelde piano's. Onder
cmstandigheden die velen tot wanhoop
gevoerd zouden hebben. Maar naast de
muziek verpandde Herman Zaal, al
evenalt de grote tenor Michel Gobets,
die in Dachau gebleven is. Enige we
ken geleden werd „Florimont" voor een
groot publiek in de Utrechtse Stads
schouwburg opgevoerd, waarbij de com
ponist-librettist op het toneel geroepen
werd om mede in de hulde te delen.
DE PLANNEN
Plannen? Er zijn er vele. Herman
Zaal vindt steeds, hoe bezet zijn dagen
ook zijn, nog tijd om te componeren.
Hij loopt rond met de idee een der
grootste poëtische werken van de dich
ter A. Roland Holst als oratorium te
bewerken. In Den Helder is hij begon
nen r t Toonkunst Graum's oratorium
„Der Tod Jesu" in studie te doen ne
men, evenals de Bach-cantate. En er
zijn andere plannen en ideeën, doch
deze zijn nog niet rijp voor publicatie.
In Schagen wordt een prachtige Mis
ingestudeerd van Caplet, een der mo
derne Fransen.
Bach en Mozart zijn Zaal's inspira
tors, doch daarnaast zijn het Chopin,
Ravel, Debussy en Honneger die hem
bezielen. Maar evenzo laat deze com
ponist zich inspireren door litteratuur
en schilderwerk.
Herman Zaal werd kortelings be
noemd tot leraar in de zang- en toon
kunst aan de Bijzondere Kweekschool
voor onderwijzers in Den Helder en tot
muziekleraar aan de Vakschool voor
jaren geleden, zijn hart aan de jeugd
en deze liefde hielp hem over alle pro
blemen heen.
Grote steun ondervond Herman Zaal
bij zijn werk van zijn vrouw, die haar
sporen verdiende op het gebied der
choreografie. Zij is het die steeds de
dansen instudeert en ook op andere
wijzen haar landeel in het koorwerk
op zich neemt.
In 1939 kwam het zangspel „Flori
mont" gereed, geschreven voor koor en
orkest. De eerste opvoering beleefde
Noord-Scharwoude en „Caecilia" viel
de eer te beurt haar uit te brengen.
Werd 'n volkomen succes, met Maartje
Kliffen in een der eer/"*- hoofdrollen,
meisjes aldaar. Hij werkt met zijn ko
ren en orkest„i en men vraagt zich af:
waar haalt deze man de tijd vandaan
tot componeren en het uitwerken van
zijn plannen? Dit is alleen mogelijk
omdat Herman Zaal een hard werker
is, wiens artistieke arbeid steeds pri
mair is bij al zijn andere daden.
WU, in Noord-Holland, zullen nog
van deze figuur horen. Niet alleen als
koordirigent en orkestleider, maar ook
als schepper van nieuw werk dat in
niveau zal komen uit te steken. En dat
belangrijke mate boven een provinciaal
zal, met zóveel energie en zóveel warm
idealisme, niet behoeven te verwonde
ren. ANTHONY VAN KAMPEN.
Gisterochtend heeft de voormalige
onderkoning van Voor-Indië, Lord
Louis Mountbatten, in handen van
Sir Harila Kania, de president van
de Hgoe Raad van de Unie van
Voor-Indië, de eed als Gouverneur-
Generaal der Unie afgelegd.
Later nam Mountbatten de eed af
van de nieuwe kabinetsministers der
Unie. In de raadskamer verklaarde de
nieuwe Gouverneur-Generaal:
„Ik vraag U mij' te beschouwen als
een der uwen, die de belangen van de
Unie geheel is toegedaan" Voorts zeide
Mountbatten,«dat hij voornemens is
om volgend jaar April zijn ontslag in
te dienen, daar hij van gevoelens is.
dat de Unie vrij moet zijn om desge
wenst een van haar eigen mensen als
Gouverneur-Generaal te hebben.
De Radjendra Prasad, de voorzitter
van de constituerende vergadering,
zeide in zijn antwoord op Mountbat-
ten's rede, dat het tijdperk der Engel
se overheersing van Voor-Indië heden
eindigt en dat de betrekkingen met
Engeland voortaan zullen rusten op
basis van gelijkheid, wederzijdse
welwillendheid en wederzijds voor
deel. Tevens verwelkomde Dr. Prasad
de staten, die zich bij de Unie van
Voor-Indië hebben gevoegd en hij
verzekerde hun vorsten, dat de Unie
geen kwade bedoelingen tegen hen
heeft, doch erop vertrouwt, dat zij
constitutionele vorsten zullen worden.
Mahatma Gandhi, de 77-jarige vete
raan van de Voor-Indische vrijheids
strijd, die Donderdag door Pandit
Nehroe „de grootste man van onze
generatie" werd genoemd, zal ter ge
legenheid van de Onafhankelijkheidsdag
24 uur vasten. Hij bevindt zich thans sa
men met de Mohammedaanse minister
president van Bengalen, Soessein Soeh
rawardy, die eveneens vast. in een
huis te Calcutta, waar hii hoopt door
zijn voorbeeld vrede te stichten in de-
Een woordvoerder van het Ameri
kaanse ministerie van buitenlandse za
ken heeft verklaard, dat Amerika be
reid is te bemiddelen bij de burger
oorlog in Paraguya, wanneer beide
partijen in dat land zulks zouden
wensen. Overigens staat de Ameri
kaanse regering op het standpunt, dat
zij zonder meer in het binnenlands ge
schil niet moet interveniëren.
ze stad, die door hevige burgertwis
ten wordt geteisterd.
In handen van de president van de
Hoge Raad van Lahore, Sir Abdfcel
Rasjid, heeft gistreochtend ook de
nieuwe Gouverneur-Generaal van Pa
kistan, Mohammed Ali Djinna, tijdens
een sobere plechtigheid de eed van
trouw aan de grondwet en aan de
Britse Koning afgelegd. Na hem leg
den de zeven ministers van Pakistan,
met als eerste de premier, Liaquat Ali
Khan, de eed af.
Volgens een mededeling van dr.
John R. Mott (New York) op de con
ferentie van de wereldcommissie van
de YMCA te Edinburgh, zal de we
reldraad van kerken in Augustus 1948
te Amsterdam biieenkomen. Dr. Mott
zeide. dat honderd-en-zeven kerkelijke
gezindten, voor het merendeel protes
tants, besloten hadden zich bij de we
reldraad aan te sluiten, en dat ook de
rooms-katholieke kerk daartoe was
uitgenodigd.
Uitgeleide gedaan door tal van
nieuwsgierigen is het Nederlandse
vlaggeschip „Nieuw Amsterdam"
gistermorgen uit Rotterdam ver
trokken. In de stralende ochtendzon
gleed het geweldige schip, aan de
buitenzijde nog verfomfaaid van de
oorlogsdienst, maar van binnen ge
heel gerestaureerd en zo mogelijk
nog fraaier dan het vóór het uitbre
ken van de oorlog was, omstreeks
acht uur van de kant, langzaam de
rivier tegemoet.
Vrolijk toeterden de sleepboten en
op de rivier liet menige kapitein van
aldaar liggende schepen als groet
eveneens de stoomfluit gaan. Tegen
tien uur heeft de „Nieuw Amsterdam"
zee gekozen en de weg naar South-
ampton ingeslagen, waar de werf
van Harland en Wolf het schip in haar
tokken zal opnemen, teneinde van
buiten weer een kleed te krijgen, de
Holland Amerika lijn" en onze koop
vaardijvloot in het algemeen waardig.
De directeur van de N.A.K. Noord-
Holland, de heer Jac. Groen Az.,
schrijft:
„In verband met de verkoop van
goedgekeurde Eerstelingen voor export
meen ik dat het dienstig is op het
volgende te wijzen:
De door de N.A.K. voorgeschreven
(gestandaardiseerde) potermaten zijn
28/35 en 35/55, dit in tegenstelling met
andere rassen, waarvoor nog een tus-
senmaat 35/45 bestaat. Verkoopt men
nu van die andere rassen de maat 45/
opwaarts dan ontstaat er geen moei
lijkheid, omdat 35/45 geplombeerd mag
worden.
Dit mag echter bij de vroege rassen,
met name Eerstelingen, niet. Verkoopt
men de maa* 45/opwaarts of andersom
35/45 (dit laatste zal practisch weinig
voorkomen), dan maakt men daardoor
de rest voor afzet als pootgoed onge
schikt.
Heeft men dit wel goed overwogen?
Niemand zal tegenspreken dat een
overblijvende maat 35/45 geen uitste
kend pootgoed is. Hier zit het dus niet
op vast. Doch er ontstaan practisch
twee grote nadelen. De zak poters
35'45 doet op zeer sterke wijze oneer
lijke concurrentie aan de grote meer
derheid der partijen 35/55 aan. En op
de tweede plaats tast men een jaren
lang verdedigde en geslaagde afzet in
deze maat in de grond toe aan. Er is
ach en wee geroepen tegen strevingen
om maat 55 tot 50 terug te brengen,
doch wat betekent dit nog als men tot
45 terug zou gaan?
Ik kan hierbij mededelen dat de
N.A.K. dus geen partijen zal plombe
ren die afwijken van het voorschrift
dat het certificaat (in dit geval maat
35/55) overeenkomt met de werkelijke
inhoud van de zak; duidelijker gezegd,
een partij 35/45 kan geen certificaat
35/55 krijgen en aangezien er voor
Eerstelingen geen maat 35/45 bestaat,
krijgt zo 'n partij geen certificaat.
Het bestuur van de N.A.K. doet dit
niet om zich te mengen in handels
aangelegenheden, hetgeen haar taak
niet is, doch alleen omdat niet van het
betrokken voorschrift mag worden af
geweken.
Men hoede zich tevens voor onoir-
bare praktijken, als bijv. dooreenmen-
ging van partijen. Dit is tuchtrechter-
lijk vervolgbaar en ook in deze moet
de dienst zijn plicht doen in het alge
meen belang.
Men (zowel handelaar als teler) be-
schouwe dit dus als waarschuwing
om zichzelf niet aan teleurstellingen
eu schade bloot te stellen.
Het totaal aantal oorlogsverliezen in
ons land kan, volgens een voorlopige
schatting van het Centraal Bureau
voor de Statistiek, geraamd worden
op ongeveer 230.000 personen, te
weten:
pl.m. 3000 gesneuvelde Nederlandse
militairen, 3000 verliezen ter zee,
19.000 burgers gedood door oorlogshan
delingen, 25.000 personen omgekomen
door de hongersterfte, 8.000 personen
in Nederland geëxecuteerd of in de
kampen omgekomen, 105.000 Joden in
Duitsland gestorven, 28.000 in Duits
land overleden politieke gevangenen
tewerkgestelden en vrijwilligers in
Duitse krijgsdienst (resp. ruim 9.000,
ruim 16.000 en ruim 2.000) en pl.m.
39.000 vermisten.
Aangenomen is bij dit laatste cijfer
dat pl.m. 7000 van de 46.000 vermisten
zijn teruggekeerd, zonder dat zulkï
tot dusver ter kennis van het Ned.
Rode Kruis kwam.
De 46.000 vermisten zijn als volgt
verdeeld: pl.m. 35.000 tewerkgestelden,
8000 politieke gevangenen en 3000
vrijwilligers in Duitse krijgsdienst.
Aangenomen wordt, dat omstreeks
24.000 politieke gevangenen naar
Duitsland werden gevoerd (zoals wij
reeds meldden zijn van dezen ruim
9000 daar overleden) en naar schat
ting 570.000 personen in het buiten
land tewerk gesteld (exclusief grens
arbeiders).
Van de circa 10.000 militairen, die
naar Duitsland werden weggevoerd
zijn er ongeveer 220 omgekomen en
70 worden als vermist opgegeven.
Door tot dusver onopgehelderde oor
zaak is gisternacht een dijk doorbro
ken in de Coenhavenaan 't Noordzee
kanaal bij Amsterdam, tengevolge
waarvan het na een arbeid van maan
den drooggelegde gedeelte van de
Coenhaven thans weer onder water
staat. De Coenhaven werd bij de be
vrijding deerlijk gehavend door de
Duitsers achtergelaten.
Een 47-jarige koetsier voerde gister
avond bij een café te Hengelo zijn voor
een- Tilbury gespannen paard. Door
een zweepslag van een passerende col
lega schrok het paard en sloeg op hol.
de man viel op de grond door een
trap van het dier, waardoor het rij
tuig over zijn borst ging. Hedenmor
gen is hij in het ziekenhuis overleden.
Het paard holde 8 kilometer it% de
richting Oldenzaal, waar het koetsje
tegen een boom botste en geheel ver
nield werd.
Op uitnodiging van Shahrir is dc
heer N. Palar gisteravond naar de Ver
enigde Staten vertrokken om hem
van advies te dienen bij de bespre
kingen, die in verband met het Indo
nesische conflict voor de U.N.O. ge
houden worden.
In een onderhoud met een A.N.P.-
redacteur zeide de heer Palar: „ik ge
loof, dat de moeilijkheid in dit con
flict niet ligt in het Indonesische
vraagstuk, doch in het Aziatische
vraagstuk. Het is een der grootste we
reldproblemen van het ogenblik. Naar
mijn mening is het een fout van Ne
derland te trachten dit probleem op
te lossen volgens de politieke verhou
dingen hier te lande. Dit is te begrij
pen omdat Nederland een democra
tisch land is. Een oplossing is echter
op deze basis niet te bereiken. Het
blijkt nu, dat de wereld het Indone
sische probleem inderdaad als een we-
ïeldvraagstuk ziet, terwijl Nederland
het als een bij uitstek Nederlandse
aangelegenheid blijft beschouwen.
Door deze verkeerde kijk op het con
flict geeft Nederland blijk van een
zekere degelijkheid doch tevens van
een gebrek aan fantasie. Nederland
wil de strijd op korte baan winnen.
Ik vrees dat de strijd op lange baan
al verloren is. Dit vind ik jammer.
De situatie heeft zich zo ontwikkeld,
dat de Republiek thans in Nederland
nog vrienden heeft, terwijl Nederland
in de Republiek vrijwel geen vrien
den meer heeft. Dit is tragisch. De
Malino-gebieden? Op grpnd van mijn
eigen waarnemingen aldaar heb ik
sterk de indruk, dat deze gebieden
zich langzamer zullen ontwikkelen
dan de Republiek".
De heer Palar weet nog niet hoe
lang hij in de Verenigde Staten zal
blijven.
„Ik zal er net zo lang blijven als
Sjahrir mij nodig heeft", zo besloot
hij het onderhoud.
De Haarlemse recherche heeft een
32-jarige ziekenverpleger uit Krom
menie aangehouden, die onder relea
voorwendsels van verschillende Haar
lemse apotheken getracht heeft ver
dovende middelen los te krijgen.
De man belde verscheidene zaken
op, noemde zich dokter en verklaarde
met een transport gevangenen op weg
te zijn naar het bewaringskamp te
Castricum. Hij zeide dringend behoef
te te hebben aan ampullen met verdo
vende middelen en stuurde een ander
naar de winkel om deze af te halen.
Verschillende zaken leverden de am
pullen af.
Bij zijn arrestatie bleek de man
half verdoofd te zijn. Hij is een ern
stig zenuwpatiënt en aan verdovende
middelen verslaafd. De politie heeft
hem naar een ziekenhuis in Zaandam
overgebracht.
Een 44-jarige chauffeur uit Rotter
dam vervoerde gisteravond met een
taxi van de A. T. O. twee mannen
van het station D. P. naar de Prinses
Julianalaan. Bij aankomst aldaar stap
te hij uit de wagen om aan de andere
zijde het portier te openen. Dit bleek
aan de binnenkant afgesloten te zijn.
Een van de mannen sprong over de
voorste zitplaats en ging achter het
stuur zitten waarop hij met de auto
wegreed in de richting Kralingseplas-
laan. De verbijsterde chauffeur had
het nakijken.
Voor de centrale werden ovei genomen
89 koeien, 8 stieren, *15 pinken, 65 nuch
tere kalveren, 2 graskalveien en 45 scha
pen. Als wij zo horen en lezen, wordt
er nogal critiek uitgeoefend op de ver
plichte leveringsmarkt. Het is wel zo, dat
wanneer de boer of handelaar zelf zijn
koe aan de slager verkoopt, hij zelf het
risico heeft. Verkoopt hij te goedkoop
dan heeft hij later niets meer daarover
te zeggen, maar zal met een volgende
markt beter uit moeten kijken.
Op de gebruiksveemarkt was het een
stugge handel De hoogste notering van
melkkoeien was f50,— minder dan de v>
r;ge week. De vraag naar kalf- en melk
koeien bleef nog gering Met de gelde-
kreien is het al precies zo. In pinken
was weinig te doen. De notering van
geldekoeien was gelijk aan de vorige week
Pinken Iets minder. De bonnen varieerden
van 6 tot B'/j cent.
Op de paardenmarkt waren meer kijkers
dan kopers. De handel was dan ook stug
te noemen. Luxe paarden van f 800—f 1150
Voor luxe werkpaarden was de notering
het zelfde. Oudere paarden f 300f 700.
Hitten f 300f 1000. Dus toch nog prijs-
htudend In veulens was weinig te doen
en ook weinig aangevoerd.
Op de wolveemarkt had de handel een
slecfct verloop. 1 Er is nog weinig vraag
naar weideschapen. Ook de lammeren-
markt was stug. Er verhuisden er ook
nogal naar de centrale. Beste lammeren
oclen tot f 35. Ooien over het geheel
f 25—f 35. Rammen f 20f 30
Geiten kalme handel. De notering in
biggen lag f 2,— beneden de prijzen van
de vorige week De aanvoer was ook niet
groot. De handel was niet best.
De handel in kippen en konijnen was
goed.
Ondanks de oogst was het een druk
bezochte markt. Er waren ook weer veel
vacantiegangers.
NET ALS IN HOLLAND. Ook in Engeland worden de veilingen over
stroomd met groenten waarvoor hoe goedkoop ook geen gegadigden
zijn. Ten einde raad wordt de koql na een dag in de Londense hitte
waarvan ze niet frisser wordt op vrachtauto's geladen en weer naar het
land terug gebracht.
Het bestuur van
„De Zeemanspot" geeft
met ontroering ken
nis van het plotseling
overlijden van een
zijner voornaamste
medewerkers gedu
rende de oorlogsjaren,
de Heer
J. STEENAARD
Adjudant Kon. Ned.
Marine.
Zijn grote en belange
loze activiteit zal in
dankbare herinnering
blijvjn voor het leven.
Het bestuur
„De Zeemanspot".
Rotterdam,
14 Augustus 1947.
Dames, wij hebben ontvangen t
voor stucadoor- cement-
wit. en waterverlwerk
is:
JAN IN 'T VELTSTR- 42.