Hal. gebloemd zijden Japonnen m. 48 BETER VERHUIZEN FRANS KIESEWETTER Mountbatten als Gouverneur- Generaal beëedigd 230.000 Nederlanders De verkoop van pootaardappelen ABONNEERT U OP DIT BLAD D Noordholland*» MPn A kJ TAAI Koordirigent, pianist, componist Een allround en hardwerkend vakman „Beschouw mij als een der Uwen" Amerikaan*e bemiddeling in Paraguay Wereldraad van kerken te Amsterdam NIEUW-AMSTERDAM vlaggeschip der koopvaardij kiest zee kwamen in de oorlog om Dijkdoorbraak bij de Coenhaven te Amsterdam Koetsier gedood De heer Palar naar JNew-York Op uitnodiging van Sjahrir Verslaafd aan verdovende middelen Brutale taxi-roof Marktoverzicht Schagen tevens grijze Ptissé-rohhen Grote keuze. Spoorstraat 103, Den Helder. UW ADRES D. Willemsen MARINE VERHUIZINGEN RIJKSVERHUIZINGEN EVACUATIEVERHUIZINGEN STADSVERHUIZINGEN INBOEDELOPSLAG PARALLELWEG 66 100% SERVICE TELErOON 2353 Muiiekmootfor llCKrlAn L AAL Uit het huis in Bergen, halt verscholen achter welig-oprljiend groen, klinkt muziek. Een man zit achter een vleugel en speelt Chopin. Het is één van die oude, overbekende sonates, maar hier, op deze avond, klinkt h|j in zeldzame nieuwheid en jonkheid. Klanken, die de vertolkers zijn van dat gene, wat eens, vele decaden keieden, de ziel van de Poolse grootmeester ontroerde; klanken, die deze avond opnieuw ontroeren omdat een andere meesterhand de toetsen aanslaat van het instrument: dat is de hand van Herman Zaal. Herman Zaalwie van muziek spreekt in deze provincie, vocaal of in strumentaal, die spreekt óók van Her man Zaal, de muziekmeester, wiens werk ligt in Hoorn en Den Helder, aan de Zaan en in Schagen. Een naam, maar iets méér dan een naam alleen. Het symbool van voortreffelijke koor zang, muzikaliteit en vooral: van met opmerkelijk vakmanschap dirigeren en componeren. Het begin. Hoe is dat eigenlijk gegaan met die Herman Zaal? Van waar is hij en hoe kwam hij tot die positie van Noord hollandse muziekmeester? Zo is het gegaan: Herman Zaal werd zo'n veertig jaar geleden geboren in Broek op Lange- dijk. Zijn vader was daar, in dat rijk van land en water, hoofd der Openbare Lagere School. Hetgeen niet belette dat de jonge Herman een niet onbelangrijk deel van z'n jeugd sleet op Oosterdel en Zuiderdel, de meertjes in het Geestmer- ambacht en met hartstocht de kunst van het zwemmen, kano-en en kloeten bedreef. Het gezin van de familie Zaal was een uitgesproken muzikaal gezin en Herman werden al heel vroeg de begin selen der muziek bijgebracht. En dat was niet aan dovemansoren! Was de jonge man dan al als jongste bediende verbonden aan een Langedijker han delsonderneming, hij vond altijd gele genheid zich te wijden aan de piano. Hij had het geluk in contact te ko men met Cor Keeman, een begaafd mu sicus, met wie Herman Zaal uren en uren speelde. Soms van 10 uur 's avonds tot 2 uur 's nachts. Dit contact was van groot belang, omdat Keeman zelf les ram bij De Pauw, één der beste, zo niet dé beste, muzi dtpaedagogen van zijn tijd, <jie o.a. Willem Andriessen en Evert Cornelis opleidr" Van die lessen profiteerde Herman Zaal mede. Na deze periode, waarin de jonge Zaal zich naast de muziek bekwaam de in de moderne talen en trachtte zijn algemene ontwikkeling op vele manie ren te verbreden, vertrok hij naar Alk maar, alwaar hij een functie vervulde aan een handelskantoor. Evenwel, de muziek bleef primair voor hem. Hij studeerde hard en componeerde rustig onder zijn kantoorarbeid door.... Met diverse afdekkingen door de directie, die begreep dat noten meer indruk maakten on deze zonderlinge employé dan cijfers. Ook vroeg hij wel eens een gehele dag vrij ,oia eens een dag helemaal dóór te kun nen spelen". Er kwam een dag dat Herman Zaal tot zichzelf zei: ik ga les nemen in Amsterdam. Ik ga naar Kersbe gen de grote muziek-paedogoog van die tijd, en vermaard criticus aan het Nieuws van de Dag. Het waren deze jaren, waarin Zaal nèar voren kwam. Hij kreeg inzicht in het wonderrijk der muziek en voel de zichzelf zekerder worden in da vreemde, magische rijk. De eerste schreden. Op 17-jarige leeftijd zien wij hem Nieuwe Niedorp en op 18-jarige leef tijd viel hij in voor Keeman teneinde een operette te leiden. Dat was het eerste grotere koor dat onder zijn han den kwam. En hij slaagde! De dag kwam dat Keeman overleed Iedereen wist dat er maar één opvol ger denkbaar was: Herman Zaal En zo zien we hem benoemd tot dirigent van Caecilia te Broek op Langendijk het zangkoor, dat hij vele jaren zou blijven leiden. En voortreffelijk lei den! Het kantoor werd verlaten, want Herman Zaal zag kansen te over in de muziek. En als vakman, als hard werkend jong meester, benutte hij ook die kansen. In St. Pancras, in Stom- petoren werden hem plaatsen aange boden, doch daarnaast ook als diri gent van het Bach-koor van Zaan dam. Herman Zaal werd een bekend musi cus en als wü hem deze avond vragen, Welke zijn voornaamste koren zijn, ho ren we namen als het grote Toonkunst koor in Den Helder, de Koninklijke Koor- en Orchestvereniging Sappho in Hoorn, het Schager Dameskoor en or kest, en andere. Vrijheid, dat kostbaar goed. In '40 werd hem verzocht in te vallen als dirigent van het huisorkest van Carré, mede tengevolge van het grote succes der door hem gecompo- neer en geschreven operette „Flori- mont". Hij dirigeerde hier enige tijd, doch wees het aanbod der Carré- directie, om de plaats blijvend te be zetten, van de hand. De reden? Her man Zaal wilde vrij blijven. Hij wei gerde zich geheel te binden aan een functie die hem zou beletten zijn oude liefde uit te leven: componeren. Herman Zaal speelde en speelt veel P'ano. Niet omdat hij het zo graag doet, zich zelf vergeten wil bij de klanken van zijn 'nstrument, maar omdat hij spelen moét. Ook al zoit hij niet willen. Maar deze man verliest zich niet in vaag getheoretiseer, want zijn werk plaatst hem met twee benen in de rea liteit van het muziek-maken. Er zijn tijden dat hij werkt met 6 koren, bene vens 6 kinderkoren, waarbij hij dan de lijd nog vindt zangspelen te schrijven (wie kent in onze prov. niet „Kamp- avonturen" en „De Rattenvanger van Hameln"? Beide op eigen muziek en eigen teksten). Hij schreef een indruk wekkende reeks kinderliederen en voerde tal van eigen werken op. Het is een verhaal apart hoe hij met de Noordhollandse jeugd werkte: in on verwarmde café's, in dito scholen, met valse of kapotgespeelde piano's. Onder cmstandigheden die velen tot wanhoop gevoerd zouden hebben. Maar naast de muziek verpandde Herman Zaal, al evenalt de grote tenor Michel Gobets, die in Dachau gebleven is. Enige we ken geleden werd „Florimont" voor een groot publiek in de Utrechtse Stads schouwburg opgevoerd, waarbij de com ponist-librettist op het toneel geroepen werd om mede in de hulde te delen. DE PLANNEN Plannen? Er zijn er vele. Herman Zaal vindt steeds, hoe bezet zijn dagen ook zijn, nog tijd om te componeren. Hij loopt rond met de idee een der grootste poëtische werken van de dich ter A. Roland Holst als oratorium te bewerken. In Den Helder is hij begon nen r t Toonkunst Graum's oratorium „Der Tod Jesu" in studie te doen ne men, evenals de Bach-cantate. En er zijn andere plannen en ideeën, doch deze zijn nog niet rijp voor publicatie. In Schagen wordt een prachtige Mis ingestudeerd van Caplet, een der mo derne Fransen. Bach en Mozart zijn Zaal's inspira tors, doch daarnaast zijn het Chopin, Ravel, Debussy en Honneger die hem bezielen. Maar evenzo laat deze com ponist zich inspireren door litteratuur en schilderwerk. Herman Zaal werd kortelings be noemd tot leraar in de zang- en toon kunst aan de Bijzondere Kweekschool voor onderwijzers in Den Helder en tot muziekleraar aan de Vakschool voor jaren geleden, zijn hart aan de jeugd en deze liefde hielp hem over alle pro blemen heen. Grote steun ondervond Herman Zaal bij zijn werk van zijn vrouw, die haar sporen verdiende op het gebied der choreografie. Zij is het die steeds de dansen instudeert en ook op andere wijzen haar landeel in het koorwerk op zich neemt. In 1939 kwam het zangspel „Flori mont" gereed, geschreven voor koor en orkest. De eerste opvoering beleefde Noord-Scharwoude en „Caecilia" viel de eer te beurt haar uit te brengen. Werd 'n volkomen succes, met Maartje Kliffen in een der eer/"*- hoofdrollen, meisjes aldaar. Hij werkt met zijn ko ren en orkest„i en men vraagt zich af: waar haalt deze man de tijd vandaan tot componeren en het uitwerken van zijn plannen? Dit is alleen mogelijk omdat Herman Zaal een hard werker is, wiens artistieke arbeid steeds pri mair is bij al zijn andere daden. WU, in Noord-Holland, zullen nog van deze figuur horen. Niet alleen als koordirigent en orkestleider, maar ook als schepper van nieuw werk dat in niveau zal komen uit te steken. En dat belangrijke mate boven een provinciaal zal, met zóveel energie en zóveel warm idealisme, niet behoeven te verwonde ren. ANTHONY VAN KAMPEN. Gisterochtend heeft de voormalige onderkoning van Voor-Indië, Lord Louis Mountbatten, in handen van Sir Harila Kania, de president van de Hgoe Raad van de Unie van Voor-Indië, de eed als Gouverneur- Generaal der Unie afgelegd. Later nam Mountbatten de eed af van de nieuwe kabinetsministers der Unie. In de raadskamer verklaarde de nieuwe Gouverneur-Generaal: „Ik vraag U mij' te beschouwen als een der uwen, die de belangen van de Unie geheel is toegedaan" Voorts zeide Mountbatten,«dat hij voornemens is om volgend jaar April zijn ontslag in te dienen, daar hij van gevoelens is. dat de Unie vrij moet zijn om desge wenst een van haar eigen mensen als Gouverneur-Generaal te hebben. De Radjendra Prasad, de voorzitter van de constituerende vergadering, zeide in zijn antwoord op Mountbat- ten's rede, dat het tijdperk der Engel se overheersing van Voor-Indië heden eindigt en dat de betrekkingen met Engeland voortaan zullen rusten op basis van gelijkheid, wederzijdse welwillendheid en wederzijds voor deel. Tevens verwelkomde Dr. Prasad de staten, die zich bij de Unie van Voor-Indië hebben gevoegd en hij verzekerde hun vorsten, dat de Unie geen kwade bedoelingen tegen hen heeft, doch erop vertrouwt, dat zij constitutionele vorsten zullen worden. Mahatma Gandhi, de 77-jarige vete raan van de Voor-Indische vrijheids strijd, die Donderdag door Pandit Nehroe „de grootste man van onze generatie" werd genoemd, zal ter ge legenheid van de Onafhankelijkheidsdag 24 uur vasten. Hij bevindt zich thans sa men met de Mohammedaanse minister president van Bengalen, Soessein Soeh rawardy, die eveneens vast. in een huis te Calcutta, waar hii hoopt door zijn voorbeeld vrede te stichten in de- Een woordvoerder van het Ameri kaanse ministerie van buitenlandse za ken heeft verklaard, dat Amerika be reid is te bemiddelen bij de burger oorlog in Paraguya, wanneer beide partijen in dat land zulks zouden wensen. Overigens staat de Ameri kaanse regering op het standpunt, dat zij zonder meer in het binnenlands ge schil niet moet interveniëren. ze stad, die door hevige burgertwis ten wordt geteisterd. In handen van de president van de Hoge Raad van Lahore, Sir Abdfcel Rasjid, heeft gistreochtend ook de nieuwe Gouverneur-Generaal van Pa kistan, Mohammed Ali Djinna, tijdens een sobere plechtigheid de eed van trouw aan de grondwet en aan de Britse Koning afgelegd. Na hem leg den de zeven ministers van Pakistan, met als eerste de premier, Liaquat Ali Khan, de eed af. Volgens een mededeling van dr. John R. Mott (New York) op de con ferentie van de wereldcommissie van de YMCA te Edinburgh, zal de we reldraad van kerken in Augustus 1948 te Amsterdam biieenkomen. Dr. Mott zeide. dat honderd-en-zeven kerkelijke gezindten, voor het merendeel protes tants, besloten hadden zich bij de we reldraad aan te sluiten, en dat ook de rooms-katholieke kerk daartoe was uitgenodigd. Uitgeleide gedaan door tal van nieuwsgierigen is het Nederlandse vlaggeschip „Nieuw Amsterdam" gistermorgen uit Rotterdam ver trokken. In de stralende ochtendzon gleed het geweldige schip, aan de buitenzijde nog verfomfaaid van de oorlogsdienst, maar van binnen ge heel gerestaureerd en zo mogelijk nog fraaier dan het vóór het uitbre ken van de oorlog was, omstreeks acht uur van de kant, langzaam de rivier tegemoet. Vrolijk toeterden de sleepboten en op de rivier liet menige kapitein van aldaar liggende schepen als groet eveneens de stoomfluit gaan. Tegen tien uur heeft de „Nieuw Amsterdam" zee gekozen en de weg naar South- ampton ingeslagen, waar de werf van Harland en Wolf het schip in haar tokken zal opnemen, teneinde van buiten weer een kleed te krijgen, de Holland Amerika lijn" en onze koop vaardijvloot in het algemeen waardig. De directeur van de N.A.K. Noord- Holland, de heer Jac. Groen Az., schrijft: „In verband met de verkoop van goedgekeurde Eerstelingen voor export meen ik dat het dienstig is op het volgende te wijzen: De door de N.A.K. voorgeschreven (gestandaardiseerde) potermaten zijn 28/35 en 35/55, dit in tegenstelling met andere rassen, waarvoor nog een tus- senmaat 35/45 bestaat. Verkoopt men nu van die andere rassen de maat 45/ opwaarts dan ontstaat er geen moei lijkheid, omdat 35/45 geplombeerd mag worden. Dit mag echter bij de vroege rassen, met name Eerstelingen, niet. Verkoopt men de maa* 45/opwaarts of andersom 35/45 (dit laatste zal practisch weinig voorkomen), dan maakt men daardoor de rest voor afzet als pootgoed onge schikt. Heeft men dit wel goed overwogen? Niemand zal tegenspreken dat een overblijvende maat 35/45 geen uitste kend pootgoed is. Hier zit het dus niet op vast. Doch er ontstaan practisch twee grote nadelen. De zak poters 35'45 doet op zeer sterke wijze oneer lijke concurrentie aan de grote meer derheid der partijen 35/55 aan. En op de tweede plaats tast men een jaren lang verdedigde en geslaagde afzet in deze maat in de grond toe aan. Er is ach en wee geroepen tegen strevingen om maat 55 tot 50 terug te brengen, doch wat betekent dit nog als men tot 45 terug zou gaan? Ik kan hierbij mededelen dat de N.A.K. dus geen partijen zal plombe ren die afwijken van het voorschrift dat het certificaat (in dit geval maat 35/55) overeenkomt met de werkelijke inhoud van de zak; duidelijker gezegd, een partij 35/45 kan geen certificaat 35/55 krijgen en aangezien er voor Eerstelingen geen maat 35/45 bestaat, krijgt zo 'n partij geen certificaat. Het bestuur van de N.A.K. doet dit niet om zich te mengen in handels aangelegenheden, hetgeen haar taak niet is, doch alleen omdat niet van het betrokken voorschrift mag worden af geweken. Men hoede zich tevens voor onoir- bare praktijken, als bijv. dooreenmen- ging van partijen. Dit is tuchtrechter- lijk vervolgbaar en ook in deze moet de dienst zijn plicht doen in het alge meen belang. Men (zowel handelaar als teler) be- schouwe dit dus als waarschuwing om zichzelf niet aan teleurstellingen eu schade bloot te stellen. Het totaal aantal oorlogsverliezen in ons land kan, volgens een voorlopige schatting van het Centraal Bureau voor de Statistiek, geraamd worden op ongeveer 230.000 personen, te weten: pl.m. 3000 gesneuvelde Nederlandse militairen, 3000 verliezen ter zee, 19.000 burgers gedood door oorlogshan delingen, 25.000 personen omgekomen door de hongersterfte, 8.000 personen in Nederland geëxecuteerd of in de kampen omgekomen, 105.000 Joden in Duitsland gestorven, 28.000 in Duits land overleden politieke gevangenen tewerkgestelden en vrijwilligers in Duitse krijgsdienst (resp. ruim 9.000, ruim 16.000 en ruim 2.000) en pl.m. 39.000 vermisten. Aangenomen is bij dit laatste cijfer dat pl.m. 7000 van de 46.000 vermisten zijn teruggekeerd, zonder dat zulkï tot dusver ter kennis van het Ned. Rode Kruis kwam. De 46.000 vermisten zijn als volgt verdeeld: pl.m. 35.000 tewerkgestelden, 8000 politieke gevangenen en 3000 vrijwilligers in Duitse krijgsdienst. Aangenomen wordt, dat omstreeks 24.000 politieke gevangenen naar Duitsland werden gevoerd (zoals wij reeds meldden zijn van dezen ruim 9000 daar overleden) en naar schat ting 570.000 personen in het buiten land tewerk gesteld (exclusief grens arbeiders). Van de circa 10.000 militairen, die naar Duitsland werden weggevoerd zijn er ongeveer 220 omgekomen en 70 worden als vermist opgegeven. Door tot dusver onopgehelderde oor zaak is gisternacht een dijk doorbro ken in de Coenhavenaan 't Noordzee kanaal bij Amsterdam, tengevolge waarvan het na een arbeid van maan den drooggelegde gedeelte van de Coenhaven thans weer onder water staat. De Coenhaven werd bij de be vrijding deerlijk gehavend door de Duitsers achtergelaten. Een 47-jarige koetsier voerde gister avond bij een café te Hengelo zijn voor een- Tilbury gespannen paard. Door een zweepslag van een passerende col lega schrok het paard en sloeg op hol. de man viel op de grond door een trap van het dier, waardoor het rij tuig over zijn borst ging. Hedenmor gen is hij in het ziekenhuis overleden. Het paard holde 8 kilometer it% de richting Oldenzaal, waar het koetsje tegen een boom botste en geheel ver nield werd. Op uitnodiging van Shahrir is dc heer N. Palar gisteravond naar de Ver enigde Staten vertrokken om hem van advies te dienen bij de bespre kingen, die in verband met het Indo nesische conflict voor de U.N.O. ge houden worden. In een onderhoud met een A.N.P.- redacteur zeide de heer Palar: „ik ge loof, dat de moeilijkheid in dit con flict niet ligt in het Indonesische vraagstuk, doch in het Aziatische vraagstuk. Het is een der grootste we reldproblemen van het ogenblik. Naar mijn mening is het een fout van Ne derland te trachten dit probleem op te lossen volgens de politieke verhou dingen hier te lande. Dit is te begrij pen omdat Nederland een democra tisch land is. Een oplossing is echter op deze basis niet te bereiken. Het blijkt nu, dat de wereld het Indone sische probleem inderdaad als een we- ïeldvraagstuk ziet, terwijl Nederland het als een bij uitstek Nederlandse aangelegenheid blijft beschouwen. Door deze verkeerde kijk op het con flict geeft Nederland blijk van een zekere degelijkheid doch tevens van een gebrek aan fantasie. Nederland wil de strijd op korte baan winnen. Ik vrees dat de strijd op lange baan al verloren is. Dit vind ik jammer. De situatie heeft zich zo ontwikkeld, dat de Republiek thans in Nederland nog vrienden heeft, terwijl Nederland in de Republiek vrijwel geen vrien den meer heeft. Dit is tragisch. De Malino-gebieden? Op grpnd van mijn eigen waarnemingen aldaar heb ik sterk de indruk, dat deze gebieden zich langzamer zullen ontwikkelen dan de Republiek". De heer Palar weet nog niet hoe lang hij in de Verenigde Staten zal blijven. „Ik zal er net zo lang blijven als Sjahrir mij nodig heeft", zo besloot hij het onderhoud. De Haarlemse recherche heeft een 32-jarige ziekenverpleger uit Krom menie aangehouden, die onder relea voorwendsels van verschillende Haar lemse apotheken getracht heeft ver dovende middelen los te krijgen. De man belde verscheidene zaken op, noemde zich dokter en verklaarde met een transport gevangenen op weg te zijn naar het bewaringskamp te Castricum. Hij zeide dringend behoef te te hebben aan ampullen met verdo vende middelen en stuurde een ander naar de winkel om deze af te halen. Verschillende zaken leverden de am pullen af. Bij zijn arrestatie bleek de man half verdoofd te zijn. Hij is een ern stig zenuwpatiënt en aan verdovende middelen verslaafd. De politie heeft hem naar een ziekenhuis in Zaandam overgebracht. Een 44-jarige chauffeur uit Rotter dam vervoerde gisteravond met een taxi van de A. T. O. twee mannen van het station D. P. naar de Prinses Julianalaan. Bij aankomst aldaar stap te hij uit de wagen om aan de andere zijde het portier te openen. Dit bleek aan de binnenkant afgesloten te zijn. Een van de mannen sprong over de voorste zitplaats en ging achter het stuur zitten waarop hij met de auto wegreed in de richting Kralingseplas- laan. De verbijsterde chauffeur had het nakijken. Voor de centrale werden ovei genomen 89 koeien, 8 stieren, *15 pinken, 65 nuch tere kalveren, 2 graskalveien en 45 scha pen. Als wij zo horen en lezen, wordt er nogal critiek uitgeoefend op de ver plichte leveringsmarkt. Het is wel zo, dat wanneer de boer of handelaar zelf zijn koe aan de slager verkoopt, hij zelf het risico heeft. Verkoopt hij te goedkoop dan heeft hij later niets meer daarover te zeggen, maar zal met een volgende markt beter uit moeten kijken. Op de gebruiksveemarkt was het een stugge handel De hoogste notering van melkkoeien was f50,— minder dan de v> r;ge week. De vraag naar kalf- en melk koeien bleef nog gering Met de gelde- kreien is het al precies zo. In pinken was weinig te doen. De notering van geldekoeien was gelijk aan de vorige week Pinken Iets minder. De bonnen varieerden van 6 tot B'/j cent. Op de paardenmarkt waren meer kijkers dan kopers. De handel was dan ook stug te noemen. Luxe paarden van f 800—f 1150 Voor luxe werkpaarden was de notering het zelfde. Oudere paarden f 300f 700. Hitten f 300f 1000. Dus toch nog prijs- htudend In veulens was weinig te doen en ook weinig aangevoerd. Op de wolveemarkt had de handel een slecfct verloop. 1 Er is nog weinig vraag naar weideschapen. Ook de lammeren- markt was stug. Er verhuisden er ook nogal naar de centrale. Beste lammeren oclen tot f 35. Ooien over het geheel f 25—f 35. Rammen f 20f 30 Geiten kalme handel. De notering in biggen lag f 2,— beneden de prijzen van de vorige week De aanvoer was ook niet groot. De handel was niet best. De handel in kippen en konijnen was goed. Ondanks de oogst was het een druk bezochte markt. Er waren ook weer veel vacantiegangers. NET ALS IN HOLLAND. Ook in Engeland worden de veilingen over stroomd met groenten waarvoor hoe goedkoop ook geen gegadigden zijn. Ten einde raad wordt de koql na een dag in de Londense hitte waarvan ze niet frisser wordt op vrachtauto's geladen en weer naar het land terug gebracht. Het bestuur van „De Zeemanspot" geeft met ontroering ken nis van het plotseling overlijden van een zijner voornaamste medewerkers gedu rende de oorlogsjaren, de Heer J. STEENAARD Adjudant Kon. Ned. Marine. Zijn grote en belange loze activiteit zal in dankbare herinnering blijvjn voor het leven. Het bestuur „De Zeemanspot". Rotterdam, 14 Augustus 1947. Dames, wij hebben ontvangen t voor stucadoor- cement- wit. en waterverlwerk is: JAN IN 'T VELTSTR- 42.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 3