3
Student-barkeeper
Een sensationele griezelfilm
Of wat de N.A.C.O. weet te
presteeren
Onder geleide van krokodillen en
luipaardmensen
Prijsraadsel
HERFSTLIEDJE
AMSTERDAMS PODIUM DE TWEEDE NEDERLANDSE WALVISVAART SINDS 1870
George Formby en
Deanne Durbin in trek
Over wederopbouw gesproken
Combinatie, die in Canada mogelijk
GEKLEDE DEUX-PIECES
Profeet in eigen land...
Een nieuwe lijn: Alkmaar-
Wier ingen—Heeren veen
Hallo, jongens en meisjes!
Je moet 'm vast gaan zien
rei mijn vriend, die iedere week twee
maal naar de bioscoop gaat en hij
voegde eraan toe, met iets duisters,
ik zou haast zeggen, iets pervers' >n
z'n stem: 't is -eusachtig griezelig
en soms wordt je d'r koud van.
Hij had het, uw scherpzinnigheid
heeft 't U reeds aangekondigd, over
een film. Welke film? De nieuwste
Tartan-film, aangekondigd als Tar
tan is teruggekomenmet duizend
nieuwe avonturenin „Tarzan in
New York?"
Nee, die was het niet. Een nieuwe
film van Topper, de Britse grieze
laar?
No Sir! Iets met Boris Karloff, Ko
ning der thrill-acteurs, in de hoofdrol?
No Sir! Een nakomertje der Char-
ley Chan-mysteries Neen, „Het
Spook van de Opera" eventueel?
Neen.
Mijn vriend sprak over de film „Het
Proces van Neurenberg'', draaiend in
het Kriterion-theater en ingeleid zo
els dat te doen gebruikelijk is met
soortgelijke documentaires, door Mr.
Van Rij, Raadsheer bij het Bijzonder
Gerechtshof te Amsterdam en voor
malig lid van de Nederlandse Missie
te Berlijn, auditor bij het proces van
Neurenberg.
Ik meende het aan mijn prestige
van cultureeldenkend, c.q.-voelend
mens verplicht te zfln kennis te ne
men van dit belangwekkende film
werk en toog naar de Roetersstraat.
En zag de film. En ik moest vaststel
len, dat mijn vriend gelogen noch
overdreven had. Ik heb gegriezeld en
ik ben koud geweest. Het is, in één
woord sensationeel, soms meer dan dat.
Het is een zeer bijzondere ervaring
zo van de straat zo geconfronteerd te
worden met de aangezichten van
onze oude vrienden Goering, Hess,
Frank, Schacht, Ribbentrop en hoe de
overige acteurs uit 's werelds bloe
digste marionettentheater verder mo
gen heten. Maar het zijn andere ge
zichten dan die we ons uit de oor
logskranten (en daarvoor) herinne
ren. Het zijn nu, op het medogenloze
witzwarte beeldvlak der film grauwe
gezichten, met doffe ogen erin als
troebele gaten, zweterige gezichten,
gore ongeschoren of slecht geschoren
wangen, en onverzorgde haren. Men
ziet de vlekken op de uniformen en
men ziet de zenuwtrekken door deze
trieste maskers jagen als soms, plot
seling, het woord tot hen gericht
wordt. Er zijn close ups, gemaakt
met een telelens (anders is dit niet
mogelijk) en men krijgt een weeë
smaak in z'n mond (en betreurt het
rookverbod!) als dan ineens, zonder
waarschuwing, een van deze Goden
kinderen U aanstaart en ge oog aan
oog zit met de erflaters der Derde-
rijkse beschaving.
En dan wordt het eerst met recht
griezelig en zelfs angstaanjagend als
men zich gaat realiseren dat deze
gore groep Ubermensche nauwelijks
twee jaar geleden een wereld aan
puin sloeg, letterlijk en figuurlijk. Dat
zij het zijn die ons leven bedierven en
verpestten. Deze heren,met hun
grijze burgermansgezichten, die enkel
maar verveling, korzeligheid en me
ligheid verraden. Zij voerden een ge
neratie naar de ondergang en dat is
erg. Erger is het als men moet vast
stellen dat er geen grein grootsheid
aan deze mannen is, geen zweem
heroiek, geen enkele cöurage en
waardigheid. Het zjjn alleen maar een
paar toevallig aanwezige leden van
de horde, die een arme, zwakke,
trieste wereld omverliepen en ver
geefs zoekt men een schaduw, een
herinnering aan deze eens zo schnei-
dig aandoende germanenzonen die
kennelijk in zak en as zitten nu hen
niets overbleef dan de droesem van
de bloem-en-bodem nectar.
Maar die vriend had gelijk: grieze
lig, koudmakend, sensationeel. In
hoge mate.
Het „seizoen" is in Amsterdam be
gonnen. Hetgeen wil zeggen: in de
vestibules der theaters tronen weer
op onzichtbare baldakijnen blonde
lokettlsten, voor de bioscopen wordt
weer queue gemaakt, eoncerten wor
den gegeven in de Van Baerlestraat
en daaromtrent en op tentoonstellin
gen kan men zich vergewissen van de
waarheid dat de mens van brood alleen
niet leven kan ook al denkt hij dat
doorgaans.
De theaterzalen zijn echter lang
niet zo gevuld als in de eerste twee
seizoenen na de bevrijding en menige
lege stoel wijst er in deze dagen op,
dat de Lieftinkse belastingzweep nog
steeds niet tot rust gekomen is en dat
velen zich nog een cultuurloze re
traite opleggen, wachtend tot het
ogenblik dat ze weten waaraan ze
toe zijn. Overigens wordt er in vak
kringen sterk aan getwijfeld of dit
alleen de oorzaak J3 van hét snel
teruglopen der belangstelling voor
het toneel. Men schijnt weer z'n eer
ste dorst gelest te hebben, men
schijnt zich weer „bij" te achten na
de vijf cultuurloze jaren. Men weet
het nu wel weerHet nieuwtje 13
er af. Vandaar die lege stoelen. Van
daar de angst dat er nog wel meer
bij zullen komen.
Voor de bioscopen geldt dit niet.
Aandelen George Formby en Deanne
Durbin staan hopg op de noterings-
lijst en er is geen schijn van kans
dat ze binnen afzienbare tijd zullen
teruglopen. Integendeel, de markt is
vast en uiterst willig. En dat is ook
begrijpelijk. Zogoed als men iedere
week z'n rantsoen kaas besteedt, zo
goed besteedt men z'n rantsoen. Illu
sie. En dat die rantsoenen ten volle
en bij voortdurig gehonoreerd wor
den, dat garanderen de Britse en
Amerikaanse droomindustrieën on
voorwaardelijk. Zo gezien kan men
rustig vaststellen: wat leven we toch
gelukkig! ANTHONY VAN KAMPEN.
Meerdere malen reeds hebben de Nederlands Spoorwegen hulde in ontvangst
kunnen nemen voor de prachtige wijze, waarop zij zich van de oorlogsschade
wisten te herstellen. Veel lof is er geuit voor diegenen, die 15 alcheren en de
Wieringermeerpolder weer boven water brachten, vandaag brengen wij hulde
aan de elke Noordhollander bekende N.A.C.O., de maatschappij, die met haar
netwerk van busdiensten een onmisbare schakel is geworden in het verkeer
tussen stad en land. Dat wij juist vandaag die loftrompet willen steken, heeft
zijn zeer bizondere reden. Zondag 5 October wordt het aantal lijnen in de eerste
plaats vergroot en in de tweede plaats voor sommige bestaande trajecten ver
dubbeld.
Enige tijd geleden kregen we een
brief van een student in Canada.
Eén zin in zijn brief trof ons. Deze
jongeman schreef n.1., dat hij bezig
was een baantje te zoeken. Maar
even verder vertelde hij ons, dat
hij hoopte het komende jaar zijn
studie te voltooien.
Het was ons niet erg duidelijk.
Een student is een student, en die
studeert, en hij breekt zijn hoofd
nog niet over baantjes; tenminste
zo is het met de doorslag studeren
den in Nederland. Wij besloten eens
te informeren wat hij eigenlijk be
doelde; en nu zijn we beter op de
hoogte hoe een student en ook vele
middelbare school leerlingen hun
taak opvatten in het verre Canada.
Het is daar heel gewoon als de stu
dent of scholier zijn studie, of althans
een deel daarvan zelf bekostigt. En om
daartoe in staat te zijn, werken ze in
de vacanties. Weliswaar zijn er onder
onze studenten ook, die geld verdienen
door als repetitor op te treden, of door
het geven van bijlessen aan jongens en
meisjes van de middelbare scholen.
Zelfs zijn er de laatste jaren wel die
assisteren bij het oogstwerk of een
baantje zoeken op 'n boot als corveër;
maar bij de meeste van deze jonge
mannen zit niet speciaal de gedachte
voor in de vacantie geld te verdienen
om zijn studie te betalen.
Dit nu is een heel gewone zaak in
Canada. Wat zou u er van zeggen, als
uw studerende zoon of vriend geduren
de de lange zomervacantie een baantje
als straatwerker accepteerde Als een
student of studente, die u kent in die
tijd als barkeeper, kellner of kellnerin
fungeerde; of liftjongen werd, etc. etc.
In Canada is dit iets heel gewoons.
En niet alleen de studenten, jongens en
meisjes van de middelbare scholen ma
ken op deze manier heel wat geld en
betalen vaak hun kleren en studie er
van. We hoorden zelfs van een zoon
van een advocaat, die in de vacantie-
maanden werkte als straatarbeider bij
het aanleggen van de wegen. En een
jongeman, die voor dokter studeert, en
dit jaar geen plaats op de universiteit
kon krijgen, omdat deze overbelast zijn,
werkte maar vast in een „beerparlor".
Het baantje hing hem dik de keel uit
en hij zou trachten een betere baan te
krijgen. En dan hoopt hij het volgend
jaar weer een plaatsje op de universi
teit te veroveren om zijn studies te
vervolgen.
Als we dit allemaal lezen, moeten we
Een belangrijk onderdeel
van de deux-pièces is het
schootje aan de blouse. Het
komende seizoen worden
deze in vele variaties, van
rond geknipt klokkend tot
streng getailleerd gedragen.
Hier geven wij u twee mo
dellen, waar u keus uit Kunt
maken. Het jonge meisje zal
waarschijnlijk het getail
leerde pakje de voorkeur
geven, de iets oudere
vrouw vindt dit pakje mis
schien te jeugdig. Dit komt
echter alleen door het met
strookjes afgezette vestje.
Wordt er een soberder vest
ingezet, dan kan deze deux-
pièce ook zeer goed door
oudere dames worden ge
dragen.
Voor No. DP 1713/19 88
—92 en 98 cm. bovenwijdte mag men niet al te breed om de heu
pen zijn. Het klokkend schootje, dat vooral aan het 'achterpand
zeer wijd valt, zal een slank figuur iets forser doen lijken. Bij
het ruime schootje hoort een gladde tweebaansrok. Het vestje
wordt aan de bovenkant met een strikje afgewerkt. De omgesla
gen puntjes steken aardig af tegen het donkere pakje.
Deux-pièce No. DP 1714119 90—96 en 104 cm. bovenwijdte, ver
toont een geheel andere lijn. De rok heeft aan voor en rugpand
een plooi. Blouse en schootje worden aaneengeknipt. De ruches
langs de hals en knopenpat worden van dunne zijde of valencien-
nekant gemaakt. Het vestje vormt een aardige onderbreking voor
het overigens sobere geheel.
Het patroon van deze modellen is a 0.95 per stuk in de aan
gegeven bovenw. verkrijgbaar aan de administratie van „Bella".
Kromme Nieuwe Gracht 66, Utrecht.
(Modellen overgenomen uit „BELLA
HET NIEUWE MODEBLAD
Op het vliegveld Twente worden door de Rijksidentificatiedienst opgravingen
verricht, om te onderzoeken of zich daar een massagraf zou bevinden. Reeds
heeft men de stoffelijke resten van zes Nederlanders gevonden.
Doodstraf voor „de schrik
van de Veluwe"
Voor het Bijzonder Gerechtshof te
Arnhem heeft terechtgestaan de be
ruchte Puttense SS-er, de 33-jarige Go-
marius A. G. van der Wal, die verant
woordelijk wordt gesteld voor tal van
afschuwelijke misdaden in bezettings
tijd. Deze Van der W., die zich zelf
graag „de schrik van de Veluwe" liet
noemen, heeft tal van arrestaties ver
richt en is aanleiding geweest tot de
dood van een aantal illegale werkers.
Hij mishandelde zijn gevangenen op
beestachtige wijze, ook streed hij aan
verschillende fronten o.m. bij Arnhem
en Wageningen,bereikte de rang van
Oberscharführer én kreeg tal van hoge
onderscheidingen. Het Hof heeft deze
Van der W. veroordeeld tot de dood
straf. Aan Van der W. werd het recht
van cassatie verleend.
toch onwillekeurig denken hoe mak
kelijk velen van onze jongens en meis
jes het hebben en hoe vaak ouders de
volle tol moeten betalen om hun zoon
of dochter te laten studeren.
Het lijkt ons, dat we wel een klein
voorbeeld zouden kunnen nemen aan
de jonge mannen en meisjes daar ver
weg.
In de Volkshogeschool te Lübeck zou
een lezing worden gehouden over het
onderwerp: „Thomas Mann tegen Tho
mas Mann".
De lezing is afgelast omdat slechts
één toehoorder aanwezig was, terwijl
bij voordrachten over andere auteurs
honderden personen van hun belang
stelling blijk gaven.
Lübeck is, zoals bekend, de geboorte
stad van Thomas Mann en de plaats
waar zich zijn bekende roman „Die
Buddenbrooks" afspeelt.
Allereerst dan de uitbreiding. Zondag
wordt een aanvang gemaakt met de
nieuwste en grootste lijn, die de NACO
tot nog toe heeft: AlkmaarBolsward
een 127 km lang traject via de Stolpen,
Schagen, Middenmeer, Slootdorp. de
Haukes, Den Oever, Afsluitdijk, Bois-
ward, Sneek Joure naar het Friese
Haagje: Heerenveen! Het contact met
de Noordelijke provincies was vorig
r jaar reeds gelegd door de instelling van
de lijn AlkmaarLeeuwarden en wordt
nu dus versterkt in samenwerking roet
de in Friesland gevestigde N.T.M.
Voorlopig wordt het een twee uurs-
dienst met dien verstande, dat er van
's morgens zeven tot 's avonds zeven
uur uit Alkmaar om kwart over het
oneven uur een bus vertrekt naar Hee
renveen, en van 's morgens 6 tot 's av.
8 uur van kwart over de even uren
wordt gereden naar Leeuwarden. Zodra
dit mogelijk is, zullen van deze lijnen
uurdiensten worden gemaakt. In Hee
renveen treft men weer aansluitingen
r.aar Meppel, Assen en Groningen.
De directeur van de NACO, de heer
J. Kistemaker, vertelde, dat wat ma
teriaal betreft de NACO op dit ogen
blik met de nieuwe uitbreiding op het
hoogtepunt van haar kunnen is.
Dit zal men begrijpen als wij hier aan
toevoegen, <lat de lijnen naar Friesland
dagelijks zeven grote bussen voor zich
opeisen, die per wagen 550 km moeten
lopen, dat hier bovendien direct voor
ingezet moeten worden: 20 chauffeurs
en 20 conductrices!
Een proeftocht.
Donderdag waren wij, mede met een
groot aantal genodigden, o.a. de heren
G. van Slingerland, loco-burgemeester
van Alkmaar, B. de Vries lid van Ged.
Staten van Noord-Holland, mr. M.
Moens voor het kantoor Alkmaar van
de Kamer van Koophandel en Fabrie
ken in Noord-Holland en commissaris
van de NACO en vele heren van de
NACO, in de gelegenheid om een fees
telijke proeftocht mee te maken van
Alkmaar naar Bolsward. De tocht werd
gereden langs de reeds vermelde route
in een der prachtige en comfortabele
Crossley's en was, dank zij het prach
tige herfstweer, een dubbel genot.
Aan de Friese kant van de Afsluit
dijk werden wij opgewacht door een
Crossley van de N.T.M. met de genodig
den en persmensen van de Oostelijke
provincies. Versierd met Hollandse en
Friese vlaggen werd de tocht door
beide bussen gezamenlijk voortgezet tot
Bolsward. Reeds vanuit de verte zagen
we de vlaggen van Bolswards torens
waaien, wat ons deed beseffen van hoe
veel betekenis deze dag eigenlijk wel
was.
Belangrijke uitbreidingen.
Van een der heren van de NACO ver
namen wij tijdens de terugtocht nog
een aantal bizonderheden over dit
groeiende Noordhollandse bedrijf. Wan
neer het wagenpark dat sinds de be
vrijding van één bruikbare wagen in
twee jaar tijd tot 70 groeide, zal zijn uit
gebreid op het voorziene aantal van 170
wagens, zal er een staf van 50 a 60 mars
administratief personeel zijn, daarbij
komt 100 man toezicht hebbend, 250
man technisch personeel en enkele hon
derden chauffeurs!
Er komen nieuwe garages in Bever
wijk of Haarlem en bij Den Oever. Er
zijn kantoren in Purmerend, A'dam,
Edam, Hoorn, Den Helder, Den Oever,
Schagen, Haarlem en IJmuiden.
Volgend voorjaar zullen voorts een
groot aantal nieuwe lijnen worden
geopend en wel: Schagen't Zand
Den Helder; SchagenWieringermeer
Anna PaulownaDen Helder; Cal-
lantsoogDonkere DuinenDen Hel
der; HoornWieringermeerDen Hel
der; MiddenmeerBeemsterPur
merend; PurmerendZaandamHaar
lem en een kwartierdienst Purmerend
Amsterdam!
Drie dagen trokken dr. Michard en
zijn vriend Marcel' in een tropische
hitte door het Afrikaanse oerwoud en
nog schenen zij hun doel niet nader
te komen. Het eerste gedeelte van
hun tocht hadden zij in een prachtig
paarden zijn en daarom mensen moe
ten doden. Zij gedragen zich bij hun
moorden ook als deze dieren, binden
zelfs klauwen van luipaarden aan om
deze sporen achter te laten. Lang
niet allen zijn bloeddorstig of moord-
ingerichte mailboot afgelegd, die hen dadig van aard, maar worden door
anderen tot dit vreselijke werk ge
dwongen. Zonder het te weten wordt
hun een zogenaamde toverdrank door
één van het geheime genootschap van
luipaardmensen ingegeven, die dit
doen öf uit bijgeloof öf uit zucht tot
plunderen en wraak. En hebben zij
eenmaal hiervan gedronken, dan ge
hoorzamen zij willoos, want een to
verdrank bezit, zoals zij menen, een
kracht, waaraan niemand kan ontko
men.
van Canada naar Gibraltar had ge
voerd, en daar voor een veel kleinere
vrachtboot werd verwisseld en
hen aan de Afrikaanse westkust in
de stad Libreville in Frans Equato
riaal Afrika aan land zette. Verder
moesten zij, in een nogal wrakke
kano, met een pas uit het ziekenhuis
ontslagen neger als roeier en met al
hun bagage maar zelf zien hoe zij
het kleine hospitaal, waaraan dr. Mi
chard verbonden was, bereikten.
Het zou nog erger wordenIn
de buurt van de Ogewerivier ver
dween hun roeier, die al tekenen van
angst had gegeven, omdat naar hij
vertelde in dit gebied luipaardmen
sen zich ophielden. Geschenken noch
beloften hadden weerhouden de beide
blanken in de steek te laten.
Hoewel Marcel, de oude Canadese
pelsjager, niet gauw geschrokken
was, en door dr. Michard op allerlei
belevenissen was voorbereid, was het
toch ook voor hem niet een uitge
zocht prettige kennismaking met
het zwarte werelddeel. Luipaardmen
sen behoren nu juist niet tot het aar
digste gezelschap. Deze zjjn namelijk
door de waan bevangen, dat zij lui-
Deze week werden de prijzen ge
wonnen door:
HENNY BRAAS,
Iepenlaan 23,
Beverwijk
HENK TIJDEMAN,
Baanpad 37,
Dit wetende, vond dr. Michard het
raadzaam, hun tocht verder geheel in
de gebrekkige kano af te leggen, de
Ogowe-rivier op. Hij kon uit hetgeen
de neger hem verteld had, wel opma
ken, dat zij dan na anderhalve dag
hun doel zouden bereiken, als alles
meeliep. Verlamd van vermoeienis en
hitte namen beiden op het heetst van
de dag de pagaaien ter hand en voe
ren stroomopwaarts. Zoveel mogelijk
hielden zij de oever, waar het over
hangend geboomte nog enige bescher
ming bood tegen de felle zon, hoe
wel hier overal de dreigende koppen
der talrijke krokodillen uit het vuil
gele water opdoken, zodra de wrakke
kano verscheen. Wilden zij met flinke
slagen verder, dan was het als kreun
de het hout onder de last der Delde
mannen. „Hoe lang zal hij het nog
uithouden?", vroegen de twee zich
angstig af. En telkens, als zij bij een
ogenblik van rust beraadslaagden,
■w?.t hun in ergste nood te doea
stond, schenen de slaperige koppen
in het troebele water vol leven te ko
men en bespiedden deze vraatzuchtig
hun begeerde buit. Twee uur lang
werd er weinig gesproken en hard
gewerkt. Toen begaf de oude boot het
en ijlings sprongen beiden aan waj^
ternauwernood de wijd opengesperd
bekken, die ongelooflijk snel rond
kano waren opgedoken, ontwijkend.
Behalve hun rugzakken was alle ba
gage verloren gegaan. Met weinig
proviand en slechts hun geweer op
da schouder rustten zij uit in het hoge
gras onder de struikachtige palmen,
vast besloten, niet eerder op te bre
ken dan de volgende morgen.
(Slot volgt).
dun,
De takken zijn
Ik ruik de run
Van de eiken
De berken zjjn wit
Op een bank zit
Ik te kijken.
Daar klautert het licht,
Wat mooi gezicht!
Door de takken naar boven.
boek
Alkmaar,
toegestuurd
die ieder een
krijgen.
De oplossing was:
1. Laken
2. Eik
3. Zolder
4. Eend
5. Neus.
En hier volgt het nieuwe raadsel:
Verborgen vogels.
L Een grote ui lag tussen de
aardappels.
2. „Ik val Karei", riep mijn zusje
angstig.
3. Ik lach aanstekelijk, vindt
mijn onderwijzer.
4. Dit is geen bjj, maar een
wesp, echter het verschil is
moeilijk te zien.
5. De zieke vroeg veel ijs ter af
koeling.
6. Twee en drie is vijf.
Jullie kunt allen aan het oplossen
van dit prijsraadsel meedoen.
De oplossingen moeten gezonden
'worden naar „De Jeugd Koerier",
p.a. het Bureau van deze krant.
Onder de jongens en meisjes,
waarvan ik een goede oplossing
ontvang, zal ik weer mooie boeken
verloten.
Door bijzondere omstandigheden kan ik tot
tot jullie grote teleurstelling, deze week juSe Wf ?T J"*?
woorden. En dat nog wel nu ik iuist 7n„i i v, nlet beant"
Maar ik beloof jullie: volgende week komen juiL^aUen""3"8'611'
En schrijven jullie gerust ook deze week De
woord ik ook!
nieuwe
aan de beurt,
briefjes beant-
Er zullen kinderen zijn, die deze week
Koerier" kennis maken. Jullie deel ik het vnl» d" ^et "De Jeugd
volg zullen jullie iedere Zaterdag J" het Ver'
vinden. En zoals jullie ziet heet dit hnekiJ n b°ekje in deze krant
Jullie kunt allen meedoen 'aan hefoplosSn ^UgdKo«ier".
regeld in „De Jeugd Koerier" nm»nn e PnJsraadsels, die ge
goede oplossers en oplosters zullen mooie' h^l worden' Onder de
Ook kunnen jullie mii vraLn ttln b°eken verloot worden!
..De Jeugd Koerier" opgenomen wilt hebh61*^^' W3t iullie graag in
jullie briefjes in „De Jeugd Koerier" beantwnnïd li001 iUllie' dat al
briefjes moeten gestuurd worden naar het Th? worden. Deze
denk erom: altijd op de adreszijde duidelifk n V£m krant' Maar
Koerier". delijk schrijven: „De Jeugd
O, ja en dan nog iets. Zijn er onder jullie ook i
postzegels verzamelen? Ik heb
jongens en meisjes, die
die ze graag willen hebben Schriif"™ f Zal die verdelen onder hen,
nen met de verzending naar hen die' - ma&r' Ik ben reeds begon"
hebben. Wie nog niets ontvangen heeft "hoeft"1 i
rke"' AUen komen geleidelijk aan de
Dus, tot de volgende week. Dag allemaal!
postzegels gevraagd
ongerust te
OOM WIM.