3 Student-barkeeper Een sensationele griezelfilm Of wat de N.A.C.O. weet te presteeren Onder geleide van krokodillen en luipaardmensen Prijsraadsel HERFSTLIEDJE AMSTERDAMS PODIUM DE TWEEDE NEDERLANDSE WALVISVAART SINDS 1870 George Formby en Deanne Durbin in trek Over wederopbouw gesproken Combinatie, die in Canada mogelijk GEKLEDE DEUX-PIECES Profeet in eigen land... Een nieuwe lijn: Alkmaar- Wier ingen—Heeren veen Hallo, jongens en meisjes! Je moet 'm vast gaan zien rei mijn vriend, die iedere week twee maal naar de bioscoop gaat en hij voegde eraan toe, met iets duisters, ik zou haast zeggen, iets pervers' >n z'n stem: 't is -eusachtig griezelig en soms wordt je d'r koud van. Hij had het, uw scherpzinnigheid heeft 't U reeds aangekondigd, over een film. Welke film? De nieuwste Tartan-film, aangekondigd als Tar tan is teruggekomenmet duizend nieuwe avonturenin „Tarzan in New York?" Nee, die was het niet. Een nieuwe film van Topper, de Britse grieze laar? No Sir! Iets met Boris Karloff, Ko ning der thrill-acteurs, in de hoofdrol? No Sir! Een nakomertje der Char- ley Chan-mysteries Neen, „Het Spook van de Opera" eventueel? Neen. Mijn vriend sprak over de film „Het Proces van Neurenberg'', draaiend in het Kriterion-theater en ingeleid zo els dat te doen gebruikelijk is met soortgelijke documentaires, door Mr. Van Rij, Raadsheer bij het Bijzonder Gerechtshof te Amsterdam en voor malig lid van de Nederlandse Missie te Berlijn, auditor bij het proces van Neurenberg. Ik meende het aan mijn prestige van cultureeldenkend, c.q.-voelend mens verplicht te zfln kennis te ne men van dit belangwekkende film werk en toog naar de Roetersstraat. En zag de film. En ik moest vaststel len, dat mijn vriend gelogen noch overdreven had. Ik heb gegriezeld en ik ben koud geweest. Het is, in één woord sensationeel, soms meer dan dat. Het is een zeer bijzondere ervaring zo van de straat zo geconfronteerd te worden met de aangezichten van onze oude vrienden Goering, Hess, Frank, Schacht, Ribbentrop en hoe de overige acteurs uit 's werelds bloe digste marionettentheater verder mo gen heten. Maar het zijn andere ge zichten dan die we ons uit de oor logskranten (en daarvoor) herinne ren. Het zijn nu, op het medogenloze witzwarte beeldvlak der film grauwe gezichten, met doffe ogen erin als troebele gaten, zweterige gezichten, gore ongeschoren of slecht geschoren wangen, en onverzorgde haren. Men ziet de vlekken op de uniformen en men ziet de zenuwtrekken door deze trieste maskers jagen als soms, plot seling, het woord tot hen gericht wordt. Er zijn close ups, gemaakt met een telelens (anders is dit niet mogelijk) en men krijgt een weeë smaak in z'n mond (en betreurt het rookverbod!) als dan ineens, zonder waarschuwing, een van deze Goden kinderen U aanstaart en ge oog aan oog zit met de erflaters der Derde- rijkse beschaving. En dan wordt het eerst met recht griezelig en zelfs angstaanjagend als men zich gaat realiseren dat deze gore groep Ubermensche nauwelijks twee jaar geleden een wereld aan puin sloeg, letterlijk en figuurlijk. Dat zij het zijn die ons leven bedierven en verpestten. Deze heren,met hun grijze burgermansgezichten, die enkel maar verveling, korzeligheid en me ligheid verraden. Zij voerden een ge neratie naar de ondergang en dat is erg. Erger is het als men moet vast stellen dat er geen grein grootsheid aan deze mannen is, geen zweem heroiek, geen enkele cöurage en waardigheid. Het zjjn alleen maar een paar toevallig aanwezige leden van de horde, die een arme, zwakke, trieste wereld omverliepen en ver geefs zoekt men een schaduw, een herinnering aan deze eens zo schnei- dig aandoende germanenzonen die kennelijk in zak en as zitten nu hen niets overbleef dan de droesem van de bloem-en-bodem nectar. Maar die vriend had gelijk: grieze lig, koudmakend, sensationeel. In hoge mate. Het „seizoen" is in Amsterdam be gonnen. Hetgeen wil zeggen: in de vestibules der theaters tronen weer op onzichtbare baldakijnen blonde lokettlsten, voor de bioscopen wordt weer queue gemaakt, eoncerten wor den gegeven in de Van Baerlestraat en daaromtrent en op tentoonstellin gen kan men zich vergewissen van de waarheid dat de mens van brood alleen niet leven kan ook al denkt hij dat doorgaans. De theaterzalen zijn echter lang niet zo gevuld als in de eerste twee seizoenen na de bevrijding en menige lege stoel wijst er in deze dagen op, dat de Lieftinkse belastingzweep nog steeds niet tot rust gekomen is en dat velen zich nog een cultuurloze re traite opleggen, wachtend tot het ogenblik dat ze weten waaraan ze toe zijn. Overigens wordt er in vak kringen sterk aan getwijfeld of dit alleen de oorzaak J3 van hét snel teruglopen der belangstelling voor het toneel. Men schijnt weer z'n eer ste dorst gelest te hebben, men schijnt zich weer „bij" te achten na de vijf cultuurloze jaren. Men weet het nu wel weerHet nieuwtje 13 er af. Vandaar die lege stoelen. Van daar de angst dat er nog wel meer bij zullen komen. Voor de bioscopen geldt dit niet. Aandelen George Formby en Deanne Durbin staan hopg op de noterings- lijst en er is geen schijn van kans dat ze binnen afzienbare tijd zullen teruglopen. Integendeel, de markt is vast en uiterst willig. En dat is ook begrijpelijk. Zogoed als men iedere week z'n rantsoen kaas besteedt, zo goed besteedt men z'n rantsoen. Illu sie. En dat die rantsoenen ten volle en bij voortdurig gehonoreerd wor den, dat garanderen de Britse en Amerikaanse droomindustrieën on voorwaardelijk. Zo gezien kan men rustig vaststellen: wat leven we toch gelukkig! ANTHONY VAN KAMPEN. Meerdere malen reeds hebben de Nederlands Spoorwegen hulde in ontvangst kunnen nemen voor de prachtige wijze, waarop zij zich van de oorlogsschade wisten te herstellen. Veel lof is er geuit voor diegenen, die 15 alcheren en de Wieringermeerpolder weer boven water brachten, vandaag brengen wij hulde aan de elke Noordhollander bekende N.A.C.O., de maatschappij, die met haar netwerk van busdiensten een onmisbare schakel is geworden in het verkeer tussen stad en land. Dat wij juist vandaag die loftrompet willen steken, heeft zijn zeer bizondere reden. Zondag 5 October wordt het aantal lijnen in de eerste plaats vergroot en in de tweede plaats voor sommige bestaande trajecten ver dubbeld. Enige tijd geleden kregen we een brief van een student in Canada. Eén zin in zijn brief trof ons. Deze jongeman schreef n.1., dat hij bezig was een baantje te zoeken. Maar even verder vertelde hij ons, dat hij hoopte het komende jaar zijn studie te voltooien. Het was ons niet erg duidelijk. Een student is een student, en die studeert, en hij breekt zijn hoofd nog niet over baantjes; tenminste zo is het met de doorslag studeren den in Nederland. Wij besloten eens te informeren wat hij eigenlijk be doelde; en nu zijn we beter op de hoogte hoe een student en ook vele middelbare school leerlingen hun taak opvatten in het verre Canada. Het is daar heel gewoon als de stu dent of scholier zijn studie, of althans een deel daarvan zelf bekostigt. En om daartoe in staat te zijn, werken ze in de vacanties. Weliswaar zijn er onder onze studenten ook, die geld verdienen door als repetitor op te treden, of door het geven van bijlessen aan jongens en meisjes van de middelbare scholen. Zelfs zijn er de laatste jaren wel die assisteren bij het oogstwerk of een baantje zoeken op 'n boot als corveër; maar bij de meeste van deze jonge mannen zit niet speciaal de gedachte voor in de vacantie geld te verdienen om zijn studie te betalen. Dit nu is een heel gewone zaak in Canada. Wat zou u er van zeggen, als uw studerende zoon of vriend geduren de de lange zomervacantie een baantje als straatwerker accepteerde Als een student of studente, die u kent in die tijd als barkeeper, kellner of kellnerin fungeerde; of liftjongen werd, etc. etc. In Canada is dit iets heel gewoons. En niet alleen de studenten, jongens en meisjes van de middelbare scholen ma ken op deze manier heel wat geld en betalen vaak hun kleren en studie er van. We hoorden zelfs van een zoon van een advocaat, die in de vacantie- maanden werkte als straatarbeider bij het aanleggen van de wegen. En een jongeman, die voor dokter studeert, en dit jaar geen plaats op de universiteit kon krijgen, omdat deze overbelast zijn, werkte maar vast in een „beerparlor". Het baantje hing hem dik de keel uit en hij zou trachten een betere baan te krijgen. En dan hoopt hij het volgend jaar weer een plaatsje op de universi teit te veroveren om zijn studies te vervolgen. Als we dit allemaal lezen, moeten we Een belangrijk onderdeel van de deux-pièces is het schootje aan de blouse. Het komende seizoen worden deze in vele variaties, van rond geknipt klokkend tot streng getailleerd gedragen. Hier geven wij u twee mo dellen, waar u keus uit Kunt maken. Het jonge meisje zal waarschijnlijk het getail leerde pakje de voorkeur geven, de iets oudere vrouw vindt dit pakje mis schien te jeugdig. Dit komt echter alleen door het met strookjes afgezette vestje. Wordt er een soberder vest ingezet, dan kan deze deux- pièce ook zeer goed door oudere dames worden ge dragen. Voor No. DP 1713/19 88 —92 en 98 cm. bovenwijdte mag men niet al te breed om de heu pen zijn. Het klokkend schootje, dat vooral aan het 'achterpand zeer wijd valt, zal een slank figuur iets forser doen lijken. Bij het ruime schootje hoort een gladde tweebaansrok. Het vestje wordt aan de bovenkant met een strikje afgewerkt. De omgesla gen puntjes steken aardig af tegen het donkere pakje. Deux-pièce No. DP 1714119 90—96 en 104 cm. bovenwijdte, ver toont een geheel andere lijn. De rok heeft aan voor en rugpand een plooi. Blouse en schootje worden aaneengeknipt. De ruches langs de hals en knopenpat worden van dunne zijde of valencien- nekant gemaakt. Het vestje vormt een aardige onderbreking voor het overigens sobere geheel. Het patroon van deze modellen is a 0.95 per stuk in de aan gegeven bovenw. verkrijgbaar aan de administratie van „Bella". Kromme Nieuwe Gracht 66, Utrecht. (Modellen overgenomen uit „BELLA HET NIEUWE MODEBLAD Op het vliegveld Twente worden door de Rijksidentificatiedienst opgravingen verricht, om te onderzoeken of zich daar een massagraf zou bevinden. Reeds heeft men de stoffelijke resten van zes Nederlanders gevonden. Doodstraf voor „de schrik van de Veluwe" Voor het Bijzonder Gerechtshof te Arnhem heeft terechtgestaan de be ruchte Puttense SS-er, de 33-jarige Go- marius A. G. van der Wal, die verant woordelijk wordt gesteld voor tal van afschuwelijke misdaden in bezettings tijd. Deze Van der W., die zich zelf graag „de schrik van de Veluwe" liet noemen, heeft tal van arrestaties ver richt en is aanleiding geweest tot de dood van een aantal illegale werkers. Hij mishandelde zijn gevangenen op beestachtige wijze, ook streed hij aan verschillende fronten o.m. bij Arnhem en Wageningen,bereikte de rang van Oberscharführer én kreeg tal van hoge onderscheidingen. Het Hof heeft deze Van der W. veroordeeld tot de dood straf. Aan Van der W. werd het recht van cassatie verleend. toch onwillekeurig denken hoe mak kelijk velen van onze jongens en meis jes het hebben en hoe vaak ouders de volle tol moeten betalen om hun zoon of dochter te laten studeren. Het lijkt ons, dat we wel een klein voorbeeld zouden kunnen nemen aan de jonge mannen en meisjes daar ver weg. In de Volkshogeschool te Lübeck zou een lezing worden gehouden over het onderwerp: „Thomas Mann tegen Tho mas Mann". De lezing is afgelast omdat slechts één toehoorder aanwezig was, terwijl bij voordrachten over andere auteurs honderden personen van hun belang stelling blijk gaven. Lübeck is, zoals bekend, de geboorte stad van Thomas Mann en de plaats waar zich zijn bekende roman „Die Buddenbrooks" afspeelt. Allereerst dan de uitbreiding. Zondag wordt een aanvang gemaakt met de nieuwste en grootste lijn, die de NACO tot nog toe heeft: AlkmaarBolsward een 127 km lang traject via de Stolpen, Schagen, Middenmeer, Slootdorp. de Haukes, Den Oever, Afsluitdijk, Bois- ward, Sneek Joure naar het Friese Haagje: Heerenveen! Het contact met de Noordelijke provincies was vorig r jaar reeds gelegd door de instelling van de lijn AlkmaarLeeuwarden en wordt nu dus versterkt in samenwerking roet de in Friesland gevestigde N.T.M. Voorlopig wordt het een twee uurs- dienst met dien verstande, dat er van 's morgens zeven tot 's avonds zeven uur uit Alkmaar om kwart over het oneven uur een bus vertrekt naar Hee renveen, en van 's morgens 6 tot 's av. 8 uur van kwart over de even uren wordt gereden naar Leeuwarden. Zodra dit mogelijk is, zullen van deze lijnen uurdiensten worden gemaakt. In Hee renveen treft men weer aansluitingen r.aar Meppel, Assen en Groningen. De directeur van de NACO, de heer J. Kistemaker, vertelde, dat wat ma teriaal betreft de NACO op dit ogen blik met de nieuwe uitbreiding op het hoogtepunt van haar kunnen is. Dit zal men begrijpen als wij hier aan toevoegen, <lat de lijnen naar Friesland dagelijks zeven grote bussen voor zich opeisen, die per wagen 550 km moeten lopen, dat hier bovendien direct voor ingezet moeten worden: 20 chauffeurs en 20 conductrices! Een proeftocht. Donderdag waren wij, mede met een groot aantal genodigden, o.a. de heren G. van Slingerland, loco-burgemeester van Alkmaar, B. de Vries lid van Ged. Staten van Noord-Holland, mr. M. Moens voor het kantoor Alkmaar van de Kamer van Koophandel en Fabrie ken in Noord-Holland en commissaris van de NACO en vele heren van de NACO, in de gelegenheid om een fees telijke proeftocht mee te maken van Alkmaar naar Bolsward. De tocht werd gereden langs de reeds vermelde route in een der prachtige en comfortabele Crossley's en was, dank zij het prach tige herfstweer, een dubbel genot. Aan de Friese kant van de Afsluit dijk werden wij opgewacht door een Crossley van de N.T.M. met de genodig den en persmensen van de Oostelijke provincies. Versierd met Hollandse en Friese vlaggen werd de tocht door beide bussen gezamenlijk voortgezet tot Bolsward. Reeds vanuit de verte zagen we de vlaggen van Bolswards torens waaien, wat ons deed beseffen van hoe veel betekenis deze dag eigenlijk wel was. Belangrijke uitbreidingen. Van een der heren van de NACO ver namen wij tijdens de terugtocht nog een aantal bizonderheden over dit groeiende Noordhollandse bedrijf. Wan neer het wagenpark dat sinds de be vrijding van één bruikbare wagen in twee jaar tijd tot 70 groeide, zal zijn uit gebreid op het voorziene aantal van 170 wagens, zal er een staf van 50 a 60 mars administratief personeel zijn, daarbij komt 100 man toezicht hebbend, 250 man technisch personeel en enkele hon derden chauffeurs! Er komen nieuwe garages in Bever wijk of Haarlem en bij Den Oever. Er zijn kantoren in Purmerend, A'dam, Edam, Hoorn, Den Helder, Den Oever, Schagen, Haarlem en IJmuiden. Volgend voorjaar zullen voorts een groot aantal nieuwe lijnen worden geopend en wel: Schagen't Zand Den Helder; SchagenWieringermeer Anna PaulownaDen Helder; Cal- lantsoogDonkere DuinenDen Hel der; HoornWieringermeerDen Hel der; MiddenmeerBeemsterPur merend; PurmerendZaandamHaar lem en een kwartierdienst Purmerend Amsterdam! Drie dagen trokken dr. Michard en zijn vriend Marcel' in een tropische hitte door het Afrikaanse oerwoud en nog schenen zij hun doel niet nader te komen. Het eerste gedeelte van hun tocht hadden zij in een prachtig paarden zijn en daarom mensen moe ten doden. Zij gedragen zich bij hun moorden ook als deze dieren, binden zelfs klauwen van luipaarden aan om deze sporen achter te laten. Lang niet allen zijn bloeddorstig of moord- ingerichte mailboot afgelegd, die hen dadig van aard, maar worden door anderen tot dit vreselijke werk ge dwongen. Zonder het te weten wordt hun een zogenaamde toverdrank door één van het geheime genootschap van luipaardmensen ingegeven, die dit doen öf uit bijgeloof öf uit zucht tot plunderen en wraak. En hebben zij eenmaal hiervan gedronken, dan ge hoorzamen zij willoos, want een to verdrank bezit, zoals zij menen, een kracht, waaraan niemand kan ontko men. van Canada naar Gibraltar had ge voerd, en daar voor een veel kleinere vrachtboot werd verwisseld en hen aan de Afrikaanse westkust in de stad Libreville in Frans Equato riaal Afrika aan land zette. Verder moesten zij, in een nogal wrakke kano, met een pas uit het ziekenhuis ontslagen neger als roeier en met al hun bagage maar zelf zien hoe zij het kleine hospitaal, waaraan dr. Mi chard verbonden was, bereikten. Het zou nog erger wordenIn de buurt van de Ogewerivier ver dween hun roeier, die al tekenen van angst had gegeven, omdat naar hij vertelde in dit gebied luipaardmen sen zich ophielden. Geschenken noch beloften hadden weerhouden de beide blanken in de steek te laten. Hoewel Marcel, de oude Canadese pelsjager, niet gauw geschrokken was, en door dr. Michard op allerlei belevenissen was voorbereid, was het toch ook voor hem niet een uitge zocht prettige kennismaking met het zwarte werelddeel. Luipaardmen sen behoren nu juist niet tot het aar digste gezelschap. Deze zjjn namelijk door de waan bevangen, dat zij lui- Deze week werden de prijzen ge wonnen door: HENNY BRAAS, Iepenlaan 23, Beverwijk HENK TIJDEMAN, Baanpad 37, Dit wetende, vond dr. Michard het raadzaam, hun tocht verder geheel in de gebrekkige kano af te leggen, de Ogowe-rivier op. Hij kon uit hetgeen de neger hem verteld had, wel opma ken, dat zij dan na anderhalve dag hun doel zouden bereiken, als alles meeliep. Verlamd van vermoeienis en hitte namen beiden op het heetst van de dag de pagaaien ter hand en voe ren stroomopwaarts. Zoveel mogelijk hielden zij de oever, waar het over hangend geboomte nog enige bescher ming bood tegen de felle zon, hoe wel hier overal de dreigende koppen der talrijke krokodillen uit het vuil gele water opdoken, zodra de wrakke kano verscheen. Wilden zij met flinke slagen verder, dan was het als kreun de het hout onder de last der Delde mannen. „Hoe lang zal hij het nog uithouden?", vroegen de twee zich angstig af. En telkens, als zij bij een ogenblik van rust beraadslaagden, ■w?.t hun in ergste nood te doea stond, schenen de slaperige koppen in het troebele water vol leven te ko men en bespiedden deze vraatzuchtig hun begeerde buit. Twee uur lang werd er weinig gesproken en hard gewerkt. Toen begaf de oude boot het en ijlings sprongen beiden aan waj^ ternauwernood de wijd opengesperd bekken, die ongelooflijk snel rond kano waren opgedoken, ontwijkend. Behalve hun rugzakken was alle ba gage verloren gegaan. Met weinig proviand en slechts hun geweer op da schouder rustten zij uit in het hoge gras onder de struikachtige palmen, vast besloten, niet eerder op te bre ken dan de volgende morgen. (Slot volgt). dun, De takken zijn Ik ruik de run Van de eiken De berken zjjn wit Op een bank zit Ik te kijken. Daar klautert het licht, Wat mooi gezicht! Door de takken naar boven. boek Alkmaar, toegestuurd die ieder een krijgen. De oplossing was: 1. Laken 2. Eik 3. Zolder 4. Eend 5. Neus. En hier volgt het nieuwe raadsel: Verborgen vogels. L Een grote ui lag tussen de aardappels. 2. „Ik val Karei", riep mijn zusje angstig. 3. Ik lach aanstekelijk, vindt mijn onderwijzer. 4. Dit is geen bjj, maar een wesp, echter het verschil is moeilijk te zien. 5. De zieke vroeg veel ijs ter af koeling. 6. Twee en drie is vijf. Jullie kunt allen aan het oplossen van dit prijsraadsel meedoen. De oplossingen moeten gezonden 'worden naar „De Jeugd Koerier", p.a. het Bureau van deze krant. Onder de jongens en meisjes, waarvan ik een goede oplossing ontvang, zal ik weer mooie boeken verloten. Door bijzondere omstandigheden kan ik tot tot jullie grote teleurstelling, deze week juSe Wf ?T J"*? woorden. En dat nog wel nu ik iuist 7n„i i v, nlet beant" Maar ik beloof jullie: volgende week komen juiL^aUen""3"8'611' En schrijven jullie gerust ook deze week De woord ik ook! nieuwe aan de beurt, briefjes beant- Er zullen kinderen zijn, die deze week Koerier" kennis maken. Jullie deel ik het vnl» d" ^et "De Jeugd volg zullen jullie iedere Zaterdag J" het Ver' vinden. En zoals jullie ziet heet dit hnekiJ n b°ekje in deze krant Jullie kunt allen meedoen 'aan hefoplosSn ^UgdKo«ier". regeld in „De Jeugd Koerier" nm»nn e PnJsraadsels, die ge goede oplossers en oplosters zullen mooie' h^l worden' Onder de Ook kunnen jullie mii vraLn ttln b°eken verloot worden! ..De Jeugd Koerier" opgenomen wilt hebh61*^^' W3t iullie graag in jullie briefjes in „De Jeugd Koerier" beantwnnïd li001 iUllie' dat al briefjes moeten gestuurd worden naar het Th? worden. Deze denk erom: altijd op de adreszijde duidelifk n V£m krant' Maar Koerier". delijk schrijven: „De Jeugd O, ja en dan nog iets. Zijn er onder jullie ook i postzegels verzamelen? Ik heb jongens en meisjes, die die ze graag willen hebben Schriif"™ f Zal die verdelen onder hen, nen met de verzending naar hen die' - ma&r' Ik ben reeds begon" hebben. Wie nog niets ontvangen heeft "hoeft"1 i rke"' AUen komen geleidelijk aan de Dus, tot de volgende week. Dag allemaal! postzegels gevraagd ongerust te OOM WIM.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 6