thermogene
MIJN EERSTE DESILLUSIE
Chinese welsprekendheid
KORT VERHAAL V
TERRA INCOGNITA door J. D. VAN EXTER
■C
Een sportieve topper
Vandaag
.J
Een drama in
twee bedrijven
yAN NABIJ
door TJEERD ADEMA
Trekking Staatsloterij
Nooit gewone zeep
Gebouwd, gesloopt,
herbouwd
Zo blijft het werk
aan de winkel
Autorijden op Zondag niet strafbaar
Twee maanden staking
bij de Holland
Voor de Vrouw
J
V..
Elf culturele films
zoekgeraakt
4 GRIEP
VERKOUDHEID
SPIERPIJN
RHEUMATIEK
door
F. DE SINCLAIR
|N VERRE
ABONNEERT U
OP DIT BLAD!
^nuneht P I"» 1
Jïyn eerste grote desillusie kostte
«en kwartje.
Dat lijkt niet veel en ik moet toe
geven, dat ik later wel eens desillu-
gies heb ondervonden waarmee heel
wat meer geld verloren is gegaan
Maar men moet alles ln de juiste pro
porties zien en een kwartje of
beter, gezegd vijf-en-twintig centen
jS voor een jongen van tien jaar
een bedrag, dat hem in de ogen van
zijn vriendjes iemand doet zijn, die
we tegenwoordig een groot-kapitalist
zouden noemen.
Vflf-en-twlntlg centen betekenden
voor een knaapje, dat zuinigheid en
spaarzaamheid als grote deugden
Werden voorgehouden minstens vijf
weken „zakgeld" oversparen, nog af
gezien van de onverwachte tegenval
lers, die zich, konden Voordoen, wan
neer door ondeugendheid het weke
lijkse honorarium tijdelijk stop gezet
werd.
Dat kwartje was het bedrag, dat ik
bt) elkaar moest zien te krijgen om
een boekje te kunnen kopen, een
boekje, dat ik in een winkel had zien
liggen en waar ik 's nachts van
droomde, omdat ik het zo vreselijk
graag zou willen hebben.
Het lag in een étalagekast tussen
allerlei beeldjes en snoeren kralen en
els ik van school kwam, maakte lk
altijd een omweg om langs die win
kel te gaan en naar het boekje te
kijken.
Elke dag was ik bang, dat een an
der jongetje het ontdekt zou hebben
en dat de winkelier het zou kunnen
verkopen vóór lk mijn vtjf-en-twintlg
centen bij elkaar had, maar het be
nodigde kapitaal groeide van cent tot
cent en ik liep dagelijks met afge
wend gelaat haastig de bekende
snoepwinkeltjes voorbij om niet in de
verleiding te komen er binnen te gaan
ep mijn geld op een andere wijze te
besteden.
Ik spaarde voor mijn boekje.
Het was niet groot en het had een
door de zon verschoten kaftje, maar
het hinderde niet hoe het er uitzag,
or-dat alleen de inhoud mij zo hevig
interesseerde.
De hoed af voor de goochelaar.
Dat was het.
Wij jongens hadden in die tijd een
goochelhartstocht, in zoverre Je dat
woord dan voor een tienjarig knaapje
kunt gebruiken. Wij hadden tover
dezen, de ene jongen al mooier dan
de ander en wij gingen Zaterdags
middags op bezoek bij Kareltje
Schuurman, die de rijkste vader en
de grootste doos had en die voor onze
verbaasde blikken houter. eieren uit
een zakdoek kon toveren en dobbel
stenen had, waarmee hij altijd dubbel
zes gooide, terwijl wij het niet verder
dan dubbel twee konden brengen.
Als Kareltje Schuurman ten aan-
schouwe van zijn vader, zijn statige
moeder en zijn altijd zwijgende tante,
vier hartenvrouw-kaarten in 'n hand
en draalen in vier schoppenheren kon
omtoveren, gaven wij, onder de Indruk
van zijn glimlachende familie, lulde
oi.ze bewondering voor zijn prestaties
te kennen, maar intussen wierpen wi)
Jaloerse blikken op zijn onuitputte
lijke toverdoos en zuchtten bij de ge
dachte, dat w(j zo'n mirakel als hij
zich daar voor onze ogen liet afspe
len nooit zouden kunnen demonstre
ren.
Toen las ik in ons kinderblad „De
Jeugdvriend" een goochelkunstje en
ik begreep, dat de magische geheimen
niet alleen in toverdozen besloten lig
gen, maar dat Je ook daarbuiten de
zv arte kunst kunt beoefenen als je
er maar in slaagde een boek te krij
gen, waarin al die dingen zo bevat-
ti lijk werden beschreven, dat een Jon
gen van tien Jaar ze aov kunnen be
grijpen.
Ik zocht en zocht en toenplot
seling zag ik dat boekje.
Dank zij een overwachte subsidie
van mijn moeder, die mijn verlangen
zo goed kon begrijpen, was het be-
gterde kwartje nog binnen de vijf
weken in mijn bezit en ik liep op een
drafje naar de winkel, nog altijd in
de vrees, dat een van mijn vriendjes
het boekje ontdekt zou hebben er
mij vóór was geweest.
Het lag er gelukkig nog, maar de
winkelier begreep niet goed, wat ik
verlangde, tot lk het zelf in de etala
ge mocht aanwijzen.
Hij vroeg of het voor mij of voor
mijn vader was en lk moet op dat
vgenblik angstwekkend dicht bi) het
Pad der zone1-' gestaan hebben, want
mijn eerste begeerte leidde tot de
re'ste leugen.
Ik vertelde hem stotterend, dat het
l"°r mijn vader he' 'rt we" omrtn
k bang was, dat hij verbaasd zou zijn
ver het kapitaal, dat een jongen
aL tien Jaar aan boekwerken kan
uitgeven en ik misschien een verkla-
t ng zou moeten geven op welke wijze
ik aan een bedrag van vijf-en-twintig
centen was gekomen.
Hij scheen gerustgesteld en ik leg
de de vijf-en-twintlg geldstukken in
twee rijtjes op %e toonbank en telde
ze tweemaal over om te zien of ze er
allemaal waren.
Met het boekje in een keurig pa
piertje verpakt draafde ik naar huis,
liet het pakje triomfantelijk aan mijn
glimlachende moeder zien en sloot mij
op in mijn slaapkamertje als een al
chimist, die in zijn onderaards labo
ratorium met de deur op slot aan een
nieuw experiment gaat beginnen.
Ik scheurde het papier van het
b< ekje en bedacht met blijde verruk
king, dat ik op de eerstvolgende
avond bij Kareltje de roem van ae
zoon des huizes volkomen zou- laten
verbleken en de hele familie zodanig
versteld zou laten staan, dat zelfs de
altijd zwijgende tante haar verbazing
zou moeten uiten.
Ik las de eerste bladzijde en ik be
greep het niet.
Ik zag nergens plaatjes van hoge
hoeden vol konijntjes, geen petten
waarin pannekoeken gebakken kon
den worden zonder dat er aan de pet
tets verbrand was, geen horloges, die
fijngestampt werden om even later
weer onbeschadigd uit de vouwen van
een zakdoek te verschijnen.
Ik las en lk bleef steken ln onbe
grijpelijke woorden en na een half
uur ging lk schoorvoetend om tekst
en uitleg naar mijn vader, die alttji
alles kon verklaren en die m(j ver
baasd het boekje uit handen nam met
de vraag, hoe ik het in mijn hoofd
gehaald had als jongetje van tien
jaar zólets te gaan kopen.
En toen ik hem stamelend van mijn
experimenten in de zwarte kunst ver
telde, zag ik vóór de eerste maal, dac
du naam van het boekje anders was
dan ik die in mijn jeugdig enthou
siasme had gelezen en dat er een
vt aagteken achter de titel gedrukt
was.
De hoed af voor de godloochenaar?
Dat wa3 mijn eerste grote desil
lusie.
502de Staatsloterij. 2e klasse, eerste
lijst.
20.000.— no. 17947
5.000.— no. 11706
1.000.— n o's 6203 21401
400.— no's 15094 16343
f 200.— no's 3398 4667
100.— no's 9813 10186 10498
10739 18014 18649
19235 19850 21413
het bederft Uw haar! Gebruikt
piuluitend Zwartkop Sbampodor.
Volkomen veilig,zeep-en alka'ivrij.
Skampodor
BLOND DONKER I KINDER - SHAMPOON
nagezonden mededeling).
WOENSDAG 2» OCTOBER
HILVERSUM I, 301 m., geeft Nieuws om
7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. VARA: 7,30 Mu
ziek bij het ontbijt. VPRO: 7,80 Dag
opening, VARA: 8,00 Lichte orkestwer
ken, 9,30 Kamermuzlek-programma.
VPRO 10,00 Morgenwijding - VARA: 11,00
Ncn-Stop-programma, 12,33 Voor het
platteland. 1,20 Malando en zijn orkest
2,00 In de herfft er °P Uit.—2,18 Jeugd-
concert. 3,00 Voor de Jongeren. 5,15 Joh
Jong, orgel. 5,33 Miller-sextet 7,15
Kwartet Jan Corduwener. VPRO: 7,30
Cursus. VARA: 8,15 Populaire operette-
melodieën. 8,10 Schuldig of onschuldig!
9,15 „Marieken van Nieumeghen",
10.05 Disco-parade, 10,45 Van boek tot
boek. 11,15 Sport.
HILVERSUM II, 415 m., geeft Nieuws om
7, 8, 1, 7, 8 en 10,30 uur. NCRV: 7,30
Preludium. 8,30 Montere morgenklan
ken. 9,00 Ochtendbezoek bij Jonge z_e-
ken. 10,30 Morgendienst 11,30 Muset
te orkest. 12,15 Orgelconcert, 1,15 Me.
tropole-orkest 2,35 Orgelconcert. 1.15
Metropole-orkest. 2,35 A Capella-koor
3,00 Jeugdconcert. 4,15 Zingende jeugd
4,45 Voor jongens en meisjes. 6,00
Schutz—Monteverdi-cyclus. 7, 45 Engelse
les. 8,05 Oratorium „Nlcolas de Flue
10,15 Plano-duo. 10,45 Avondoverden
king. 11,00 Sweellnck-kwartet. 11,30
Hongaarse avondklanken.
Een meubelfabrikant uit Waddinx-
veen heeft zich voor de kantonrechter
te Gouda moeten verantwoorden, om
dat hij zonder toestemming van B. en
W. een uitneembare voertuigenloods
naast zijn fabriek had gebouwd. Hoe
wel hem aanvankelijk door de burge
meester mondeling toestemming was
gegeven zulks bij wijze van uitzon
dering, omdat de gemeente ter plaatse
geen industrie wilde hebben, kwam
later bericht van B. en W„ dat op zijn
verzoek afwijzend was beschikt. Intus
sen was de meubelfabrikant echter
reeds met bouwen begonnen, omdat 't
materiaal voor een exportorder voor
België, ten bedrage van f 100.000.—,
buiten lag te verrotten. De 110 vierk.
meter grote loods was bijna klaar, toen
er een bevel van de gemeente kwam
om het zaakje af te breken, waarbij de
loco-burgemeester liet doorschemeren,
dat er wel iets aan te doen zou zijn
geweest, als de fabrikant niet eigen
machtig met bouwen was begonnen.
De raadsman van de fabrikant, mr.
Jonker uit Gouda, was daarop naar het
gemeentebestuur getrokken om te vra
gen de loods te laten staan, in afwach
ting van de beslissing van de Kanton
rechter. Dit had echter geen resultaat.
De fabrikant heeft daarop de loods la
ten afbreken en toen dat gebeurd was,
kwam inderdaad de tijdelijke vergun
ning, voorlopig voor een jaar en maxi
mum voor vijf jaar. Daarop is de loods
weer opgebouwd.
De ambtenaar van het O.M. eiste,
wegens overtreding van de Woningwet,
een geldboete van f 1000.—, maar de
Kantonrechter, die rekening wenste te
den met de ietwat merkwaardige gang
vin zaken, achtte f 80.genoeg.
Op het station van
Tsientsjin vroeg een Chi
nees aan een conducteur
nadat htj drie keer een
buiging maakte:
„Grote beheerier van het
Ijzeren ros, dat gelijk een
valk ln de lucht door het
land Jaagt en hete dein-
pen verspreidt, vergeef mij
belachelijke onbetekenende
reiziger, die nog onnutti
ger lz dan een ln het (tof
rondkruipende worm en
die zijn doelloos bestaan
op aarde aan een vergis
sing van de natuur danxtj
vergeef mij, Uw onderda
nige alaaf, die onwaard'g
la om de zoom van Uw
heilige Jai te kussen, wan.
neer lk onnuttige, verblind
doer IJdelheid en aanmati
ging, het waag, mijn dort
gelaat tot U te richten en
de grenzeloze brutaliteit
bega, U onderdanigat te
verzoeken, mij onwaardige
de gelegenheid te geven U
alwetende en zeven maal
wijze Iets te mogen vra
gen!"
De conducteur zei:
„Edele reiziger, aan wiens
groothartigheid lk mijn
schamel maal rijSt dan c,
door wlen lk ln staat ben
mijn waardeloos leven te
lelden, lk onzalige, die
het nog niet eens ver
dien mijn onwaardige blik
ken op Uw heerlijke ver.
tchijning te laten rusten;
GIJ hoogvereerde reiziger,
die als het licht van de
stralende zonnegod tot mij
gekomen bent, lk werp mo
voor U op mijn knieën en
■meek U, een vraag te
stellen, opdtt het besef tot
mij kome, dat mijn over
grootvader, mijn grootva
der en vader niet helemaal
voor nleta geleefd hebben,
wanneer lk onnozele aard.
wurm deze vraag beant
woorden kan."
„GIJ maakt mij gelukkig,
bedwinger van het Ijzeren
ros", hernam de reiziger
weer het woor<f, „de vraag,
die lk minderwaardige
sterveling, met de driest
heid van een aperwer, die
prooi ontdekt, tot U stellen
wilde, Is die: hoe laat ver
trekt de trein naar Pe
king!"
„Gelukzalig mens, die zich
reiziger mag noemen'
riep de beambte. „Gij
schenkt mij zon ln mijn
reeds verkild hart, Gij
geeft mijn Jammerlijk be
staan nieuwe inhoud, want
lk kan Uw vraag, die ali
druppelen der genade van
Uw heerlijke lippen kwam,
wel beantwoorden: De
trein naar Peking ls nog
geen tien seconden geleden
vertrokken." EUS.
De Groningse advocaat Mr. J. N. Po
lak heeft in verband met het feit, dat
er twijfel bestaat over de rechtsgeldig
heid van verbod om op Zondag te rij
den, deze aangelegenheid principieel
aan de kantonrechter te Groningen
voorgelegd.
Mr. Polak heeft zich met opzet laten
bekeuren toen hij op Zondag met een
autc reed. De ambtenaar van het open
baar ministerie eiste hiervoor zes gul
den boete. Mr. Polak was echter van
mening dat een veroordeling niet kon
volgen. Hij betoogde dat iedere auto
mobilist in het bezit moet zijn van een
rijvergunning. Men komt slechts in
het bezit hiervan wanneer men vol
doet aan de voorwaarden, die aan de
verkrijging ener rijvergunning verbon
den zijn. Bij de wet is de overtreding
van een voorwaarde niet strafbaar.
Voorts, aldus betoogde hij, moet een
flink bedrag betaald worden over een
vol jaar aan wegenbelasting. Spreker
had zijn belasting over een vol jaar
betaald en meende dus ook recht te
hebben een vol jaar te rijden. De kan
tonrechter achttte het ten laste gelegde
feit bewezen, doch was van oordeel,
dat dit niet strafbaar was. De heer
Polak werd dan ook ontslagen van
rechtsvervolging.
De ambtenaar van h«t openbaar mi
nisterie Mr. Muntendam heeft hoger
beroep aangetekend.
Zaterdag jl. was het twee maanden
geleden, dat het personeel van de
meelfabriek Holland te Amsterdam ln
staking ging, daar zijn eis tot uitbeta
ling van prestatietoelagen niet werd
ingewilligd. Naar de directie van de
Holland ons mededeelde, is er geen ver
andering in de situatie ingetreden. De
regering, aldus onze zegsman, over
weegt geen ingrijpen, zolang de voed
selvoorziening van de hoofdstad geen
gevaar loopt. Men beschouwt de meel-
positie van Amsterdam echter bij
voortduring als zorgwekkend, aange
zien er geen voorraden aanwezig zijn
en vooral bij de thans ingetreden kou
de zijn stagnaties niet uitgesloten te
achten. De stakers hebben sedert enige
weken een verhoogde uitkering; deze is
van 25 gulden per week op 35 gebracht.
Er ls een tijd geweest dat geen enkele Nederlandse vrouw het ge
waagd zou hebben in het openbaar een lange broek te dragen. En nu?
Er zullen slechts weinig streken in ons land zijn, waar het sportieve
meisje anno 1947 gehuld in lange broek en trui niet ls doorge
drongen. Aanvankelijk waren er velen, die het gek vonden en hun
mening niet onder stoelen of banken staken. Misschien zijn er nog wel,
die ben vrouw in de lange broek iets onwezenlijks vinden.
De sportieve vrouw heeft er zich niets van aangetrokken. En na
tuurlijk heeft zij het pleit gewonnen.
Daarom vandaag een jasje met brede revers en steekzakken
dat een vlotte en sportieve combinatie met de „onvrouwelijke" lange
broek vormt.
Met lette op het pasje van de mouw, dat de schouder omsluit.
Over de rug loopt dit pasje door. In het midden ontspringt een plooi,
die een apart cachet aan het geheel geeft
Wie geen lange broek bezit of persé weigert dit kledingstuk
zelfs nu de dagen al echt koud worden te dragen, kan deze sportieve
topper ook combineren met een rokje.
Topper en lange broek is echter de combinatie voor de jonge,
sportieve vrouw.
is het 25 jaar geleden, dat ond^r
leiding van Benito Mussolini de
„marcia su Roma" plaats had,
waarna op 30 Oct. Mussolini met
de leiding der regering werd be
last.
wordt in het R.A.I.-gebouw te
Amsterdam een tentoonstelling
geopend van chrysanten en fruit,
gekweekt door volkstuinders.
is het 60 jaar geleden, dat in de
Pieterskerk te Leiden voor de
eerste maal het permanente comité
der zendingsconferenties bijeen
kwam, welk werk thans door de
Nederlandse Zendingsraad wordt
verricht.
geven Rotterdamse studenten
onder regie van Gerard Waar in
de schouwburg te Rotterdam een
opvoering van het toneelstuk „The
tragedy of slr John van Oldenbar-
neveldt".
houdt het historisch genoot
schap Roterodamum zijn algemene
vergadering.
bestaat de Schager IJsclub 40
jaar.
V..
Een pakket met elf culturele films,
vervaardigd door de Marofilm, in op
dracht van het departement van Land
bouw, Visserij en Voedselvoorziening,
welke Donderdag j.1, per N.S. werd
vervoerd, ls tijdens dit vervoer, tussen
Schiphol en Deventer, zoekgeraakt.
Deze films vertegenwoordigen een
waarde van f 4950.—. Het zijn 18 mm
smalfilms 30 meter, bestemd voor de
propaganda, in het buitenland.
De commissaris van politie te Deven
ter verzoekt namens het Departement
van Landbouw, Visserij en Voedsel
voorziening opsporing van deze film».
o» da pijnlijk#
olak. bastrildt
SN 2.
<loz«n
50 «n 75 ct
^nstillende WATTEN
Ongezonder Mededelingen
„Als zij de daders niet zijn" sprak
bij" „dan moet die handschoen daar
zijn neergegooid neergegooid en
niet verloren! om de verdenking
op het echtpaar De Vries te werpen.
Maar als dat zo is dan moet toch in
ieder geval degeen die het gedaan
heeft een vrij intieme kennis van de
De Vriesen wezen, anders zou hij
geen kanskrijgen om die ene hand
schoen te stelen. En is het een intie
me kennis dan moeten de De Vriesen
ook weten of kunnen nagaan wie de
moord pleegde
„Acht je het dan uitgesloten»dat ze
het zelf deden?" vroeg Vermeer.
„Uitgesloten? Nee, zeker niet!" ant
woordde Bunt. „Het is eigenlijk zo:
Theoretisch is er heel veel reden om
ze» te verdenken: zijn ontkenning dat
hij zich ooit aan het huls van baron
de Raet heeft vervoegd om de ver
moorde te spreken, dan de hand
schoen-kwestie, vervolgens het feit
dat hij blijk gaf te weten dat de
moord was gepleegd met een revol
ver en last not least de vervalsing
van deze rekeningen! En nochtans
en des al niettemin om met Vader
Cats te spreken, toch, ondanks
ai die sterke aanwijzingen, is er iets
in me dat zegt: Nee. .1"
„Tja, een gekke .boel", sprak Ver
meer glimlachend, terwijl hü inmid
dels de ontvangen brief had openge
maakt en gelezen. „Maar wou jij erg
graag weten wie de moordenaar is?"
„Wat blieft u?" vroeg Bunt verwon
derd.
„Wel, beste jongen, de gebraden
duiven vliegen zo in je mond! Hier
lees maar!" en Vermeer wierp hem de
brief toe.
Het was een vrij slordig afgescheurd
siuk papier waaraan door middel van
een paperclip een enlréebiljet of zo
iets was gehecht en welke brief, die
tamelijk slordig was getikt, als volgt
luidde:
Indien u wilt weten wie de moor
denaar is van Jhr. Jacques van der
Meyden begeef u dan deze avond
precies om tien uur naar de Lumi-
na bioscoop, ga op bijgaande be
sproken plaats zitten en wacht af.
Maar denk er om' tien uur, niet
vroeger en niet later.
Er was geen ondertekening.
„Weer wat nieuws!" zei Bunt.
„Ik vind het nogal oorspronkelijk!"
,prak Vermeer „en in ieder geval is
het een heel betrekkelijke manier om
tip» te geven in zake een moord zo
tussen de vertoning van een mooie
film door. Maar alle gekheid ter zij
de: Wees voorzichtig!"
„O, ik ben niet zo gauw bang, me
neer Vermeer; ik tippel daar rustig
naar- toe".
„Zou je geen mannetje meenemen?"
„Nee, dat is me te lastig".
„Welke rang is het?'
„Loge. En tien uur. Dan is de twee
de avondvoorstelling al aan de gang"
„Zodat het in de zaal donker is",
zei Vermeer.
„Natuurlijk, dat is de berekening".
„Je vindt het, geloof ik, nogal een
leuke Invitatie!" zei Vermeer lachend.
„Ja waarom niet, meneer Vermeer?
Er moet in de Lumina een heel mooie
film graaien. En als mijn onbekende
gastheer me dan bovendien een goeie
tip geeft....!"
X.
In de hall van de Lumina bioscoop
was op het uur dat Bunt daar aan
kwam niemand dan de portier, die
stond te praten met een paar zaal-
rreisjes; het was op slag van tienen.
„Hoofdfilm is al begonnen, meneer"
zei het meisje boven op de corridor,
dat daarna de logedeur voor Bunt
opende.
„Nu Ja... enfin", zei Bunt.
Een zachte muziek ruiste hem tege
moet uit de zaal en even zag hij de
beweging van een paar figuren op 't
aoek, een strandscéne; een jonge man
stond omringd door een schaar van
meisjes te zingen, terwijl hij zichzelf
op de banjo begeleidde.
Het lichtschijnsel van de lantaarn
van het meisje danste in de donke 3
loge.
„Die middelste fauteuil" zei ze.
Och, mag meneer even passeren?"
Een donkere figuur rees op; Bunt
gaf het meisje een dubbeltje, schoof
vlug langs de figuur, die was opge
staan, een volgend ogenblik zat hij
ook; in de fauteuil aan de andere
zijde zat iemand, maar hij kon niet
onderscheiden of het een man of een
vrouw was.
Maar wel had hij gezien dat het de
achterste rij fauteuils van de loge
was, zodat bij niet de kans liep om in
zijn rug te worden aangevallen.
Geleidelijk echter begonnen zijn
ogen aan het donker te wennen; nu
en dan stroomde er veel licht van het
doek de zaal in en het duurde dan
ook niet lang of hij wist met zeker
heid dat de persoon aan zijn linker
hand een heer, maar die aan zijn
rechterhand een dame was; bijzonder
heden omtrent uiterlijk of leeftijd kon
hij echter niet onderscheiden.
(Wordt vervolgd)
In de Schotse mijnen is een staking
uitgebroken, welke 25000 personen
omvat. De staking heeft een vreed
zaam verloop. Blijkbaar is er nog geen
Schot gevallen. x— Uit New York
ls een met goud en zilver ingelegde
automatische wasmachine aan Paus
Pius 12 gezonden. De machine, die per
vliegtuig zal worden vervoerd is. naar
verluidt, een geschenk van de fabri
kanten. Wat moet met alle eerbied
gesproken de Paus met zo'n was
machine? —x— De Amerikaanse rege
ring heeft een plan in overweging om
de uitvoer van tabak naar Groot-Brit-
tannië thans op basis van crediet voort
te zetten. Tabak of geen tabak, Enge
land rookt in ieder geval een zware
nijp. —x— In Moskou is Zondagmid
dag de eerste sneeuw gevallen en
Maandag waren de straten er spiegel
glad. Ter geruststelling kan hieraan
worden toegevoegd, dat Stalin zich
voorlopig niet op glad ijs zal begeven.
xIn de buurt van Nljverdal werd
een wild zwijn gesignaleerd. Talrijke
personen trokken er gewapend met
schennen, mestvorken en knuppels op
uit. Ten slotte bleek het zwijn een
oude opgestopte mat te zijn. De afge
matte jagers konden dus hun matten
wel rollen. x— Dat er ook in Alk
maar een wild zwijn zou zijn gesigna
leerd. kan uit bevoegde bron worden
tegengesproken. Het dier, dat de jas
kraag van een journalist opsoupeerde,
was een hond. De hond loopt thans
met textiel in zijn maag en de gedu
peerde Journalist met een stuk in zijn
kraag. x— In Rusland worden, om
bi' een actueel onderwerp te blijven,
ae berichten omtrent vliegende schij
ven, die in Zweden zouden neerko
men, als politieke laster gequalificeerd.
Volgens Moskou ziet men ze in Zwe
den vliegen. xAnet- verneemt,
dat telk»", voor de tijd van 3 maan
den deskundigen ep het gebied van
voorlichting bij het Nederlands Infor
matie Bureau te New York gedeta
cheerd zullen worden. De heren zullen
waarschijnlijk per vliegtuig reizen.
Dat zijn dus onze vliegende (belasting
schijven) xDe Nederlandse lera
ren overwegen, zulks met het'oog op
hun slechte salarispositie, collectief
hun ontslag in te dienen Waarschijn
lijk kunnen zij zich vyi de steun van
tal van «cholieien, die op een extra
vacantie vlassen, verzekerd houden.
